Jaarverslag 2015 Harapan Jaya Nederland

 Jaarverslag 2015 Harapan Jaya Nederland

0


Voor alle gewenste inlichtingen over de verschillende projecten kunt u zich in verbinding stellen met onze website: www.harapanjaya.nl of via het Email adres: [email protected] Of met de onderstaande personen: Zr. Jeannette van Paassen, Boekenroodeweg 9 app. 0.01 2111HJ Aerdenhout. Tel. 023-5211231 mob. 06-22144601 E-mail: [email protected] Peter en Ludy van der Burg, Secr. Verhoeffweg 5 app. 40 2671HT Naaldwijk. Tel. 0174-641477 mob. 06-40254938 E-mail: [email protected] Everdine van de Mark, Spaarnestraat 7 1971XA IJmuiden. Tel: 0255-521703 E-mail [email protected] Bankrekening Harapan Jaya Nederland: Iban: NL 05 Rabo 0358279844 bic: RABONL2U t.n.v. Stichting Harapan Jaya Nederland te Naaldwijk. Bijdrage in Nederland gedaan, onder de daarvoor geldende voorwaarden, zijn aftrekbaar voor de inkomstenbelasting, door de aanwijzing van de belastingdienst als ANBI.

1


1. Voorwoord Het jaar 2015 is voor de stichting Harapan Jaya Nederland een bewogen jaar geweest. Vooral het overlijden op 2 juni 2015 van pater Huub Boelaars, OFM Cap, was voor ons een groot verlies. Hij was vanaf de oprichting van onze stichting als secretaris- penningmeester actief. Mede door zijn functie als missieprocurator wist hij heel veel over het werk van Zuster Jeannette in Sumatra en de cultuur van Indonesië. Hij had in 2012 de taak van penningmeester al overgedragen aan Bert de Veer en voorlopig heeft Peter van der Burg het secretariaat op zich genomen. Het voor u liggende jaarverslag zal u weer verhalen brengen over de projecten, nu ook door de bestuursleden zelf bezocht. Zoals ieder jaar waren er weer operatie sessies van de plastische en orthopedische chirurgen, die met volle inzet weer kansarme, fysiek gehandicapte medemensen hebben geholpen, om een betere toekomst tegemoet te gaan. Zuster Jeannette kon hen weer bijstaan met de organisatie in het ziekenhuis in Pematang Siantar. U kunt lezen hoe een van de orthopedische chirurgen, dr. Melinda Witbreuk, op Timor bij het project Hidup Baru is geweest en de patiënten heeft onderzocht. Nico Eijkmans heeft o.a. hierover zijn verslag gemaakt. In het financiële verslag kunt U zien dat de verdere verlaging van de spaarrente het resultaat over dit jaar ernstig heeft beïnvloed. Het belangrijkste is echter dat we, als Harapan Jaya Nederland, door uw hulp weer in staat zijn geweest veel kinderen te helpen bij hun moeilijke strijd om een menswaardig bestaan op te bouwen. Wij hopen dat u allen ons juist nu wilt blijven steunen, met uw giften en uw mentale steun. Denk daarbij aan de mogelijkheid een periodieke gift te doen die fiscaal aftrekbaar is. Een artikel hierover vindt u als laatste in dit verslag. Ik wens u veel leesplezier. L.T.M.van der Burg-van Paassen, voorzitter

2


2. De organisatie Organisatievorm Harapan Jaya Nederland is een stichting, opgericht d.d. 18 maart 1992 te Tilburg. Ingeschreven in het stichtingsregister van de kamer van koophandel voor Midden Brabant Dossiernummer 410.97779. Omdat de stichting door de belastingdienst is aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling, (ANBI), onder nummer RSIN 801504326, waardoor giften onder bepaalde voorwaarden aftrekbaar zijn voor de belastingen, moeten wij voldoen aan regels voor transparantie. Daarom de volgende gegevens: Stichting Harapan Jaya Nederland, opgericht 1992 *Gevestigd: Korvelseweg 165, 5025 JD te Tilburg. *Fiscaal nummer: 8015.04.326 *Nummer Kamer van Koophandel: 410.97779 Midden Brabant *Contactgegevens: Mevr. L.T.M. v. d. Burg-van Paassen, Secretaris Verhoeffweg 5 app. 40 2671 HT Naaldwijk. Telefoon: 0174-641477 Zr. Jeannette van Paassen, Boekenroodeweg 9 app. 0.01 2111 HJ Aerdenhout Telefoon 023-5211231 Website: www.harapanjaya.nl E-mailadres: [email protected]  Bestuurssamenstelling Algemeen bestuurslid: Zuster Jeannette van Paassen FCJM, oprichtster Harapan Jaya Indonesië o Coördinatie doctoren teams voor Indonesië o Voorbereiding operatiesessies o Aanspreekpunt en contactpersoon voor alle projecten o Contacten met de sponsoren 3


Voorzitter: Mevrouw. L. T. M. van der Burg-van Paassen. o Administratie van de ingekomen sponsorgelden o Verzenden van ontvangstbevestigingen o Contacten met de sponsoren Penningmeester: De heer L. M. M. de Veer. o Financieel beheer o Samenstellen jaarrekening o Overmaken gelden naar de projecten Secretaris: De heer P. A. F. van der Burg. o Correspondentie met de projectleiding in Indonesië o Notuleren van de vergaderingen o Beheer van het archief o Coördinatie PR, contact met website beheerder o Coördinatie jaarverslag Ter ondersteuning van het bestuur zijn de volgende personen zeer belangrijk: Mevrouw G. Sie: contact met het consulaat en het reisbureau bij de verzorging van de werkvisa en de tickets voor de uitgezonden doctoren. De heer P. van de Moosdijk: beheerder Website Mevrouw E. van de Mark: contactpersoon Mevrouw C. Bloemhard: lay-out jaarverslag

v.l.n.r. P.v.d.Burg, zr. Jeannette v.Paassen, L.v.d.Burg-v.Paassen, L.de Veer. 4


 Het doel van de stichting: Bij de oprichting was het doel van de stichting het financieel en organisatorisch steunen van het revalidatie centrum Harapan Jaya in Indonesië. Dit rehabilitatie - revalidatie centrum, waarvan de naam betekent “Hoop die overwint” werd in 1981 gesticht door Zr. Jeannette van Paassen FCJM, te Pematang Siantar in Noord Sumatra. Sinds 2008 is de doelstelling verruimd en kunnen ook andere Indonesische organisaties op het gebied van hulp aan fysiek gehandicapten, gesteund worden. Hierbij geldt dat de aanvragen voor steun aan projecten, die voldoen aan onze doelstelling, door het bestuur van Harapan Jaya Nederland worden beoordeeld en waar mogelijk gehonoreerd. Hoewel het initiatief voor de oprichting van de stichting vanuit de katholieke missie kwam, wordt hulp geboden aan gehandicapten, ongeacht hun religieuze of politieke achtergrond.  Het beleidsplan: Harapan Jaya Nederland is geen fonds wervende instelling. De inkomsten bestaan uit giften en donaties van particulieren, bedrijven en acties van onder andere scholen. Daarnaast heeft de stichting nog rente inkomsten. De stichting probeert haar doelstellingen te bereiken door de binnen komende gelden te besteden aan de projecten die een aanvraag indienen. De aanvragen van projecten uit Indonesië worden getoetst met behulp van de ter plaatse bekende instanties. De aanvragen zullen moeten worden voorzien van een uitvoerige toelichting met financiële onderbouwing.  Beloningsbeleid: Noch aan bestuurders, noch aan gewezen bestuurders worden vergoedingen betaald, anders dan vergoedingen voor gemaakte onkosten. Evenals alle vrijwilligers werken zij dus pro Deo.  Jaarverslag: Het jaarverslag van de activiteiten zal ieder jaar op de website en via een gedrukte versie worden gepubliceerd.  Financieel verslag: Ook een financieel verslag zal jaarlijks onderdeel uitmaken van het jaarverslag.

5


 ANBI: Harapan Jaya Nederland is geregistreerd als Algemeen Nut Beogende instelling (ANBI). Hierdoor zijn bijdragen in Nederland gedaan, onder de daarvoor geldende voorwaarde, aftrekbaar voor de belastingen.

Projecten Onze doelstelling is het financieel ondersteunen van projecten voor fysiek gehandicapten in Indonesië. Op dit moment worden de volgende projecten structureel door ons gesteund: Revalidatiecentrum Harapan Jaya te Pematang Siantar in Noord Sumatra. Revalidatiecentrum Hidup Baru te Atambua in West Timor. Revalidatiecentrum Caritas Dorkas te Gunungsitoli op het eiland Nias. Cataract (staar) operatie project rond het dorp Besikama, in het ziekenhuis van Halilulik, Timor. Als er andere projecten bij ons aankloppen met een gedegen plan, ter ondersteuning van de fysiek gehandicapten in Indonesië, wordt dit door het bestuur beoordeeld en eventueel gehonoreerd. Er zijn sponsoren die geld doneren voor personen in Indonesië waarmee zij een persoonlijke band hebben. Deze gelden worden via HJ Nederland naar onze contactpersoon in Indonesië gezonden en daar verdeeld. Dus: de gelden die binnenkomen gaan via de kas van HJ Nederland volledig, zonder aftrek van kosten naar het goede doel in Indonesië. Financiën Stichting Harapan Jaya Nederland Korvelseweg 165 5025JD Tilburg KVK Inschrijfnummer: 41097779 RSIN Nummer: 801504326

6


Verlies en Winst rekening 2015 Ontvangsten: Opbrengsten uit donaties en schenkingen Opbrengsten vermogensbeheer Totaal inkomsten:

2015

2014

67.166

79.634

56.686

141.090 123.852

Uitgaven: Kantoorkosten Reiskosten Bankkosten Representatiekosten Diverse kosten

3.607 6.209 496 2.060 830

220.724

3.716 162 480 2.282 0 13.202

Kosten hulpverlening Reiskosten doctoren Medische materialen Grond en gebouwkosten Financiële ondersteuning Kosten transport en veldwerk

6.640

17.226 10.056

21.912 0

30.100

23.900

145.775

122.383

6.899

0

Totaal uitgaven:

210.056 223.258

168.195 174.835

Verlies / Winst

-99.406

45.889

Naast de sponsoren en donaties komen de inkomsten uit de opbrengst van het vermogen. Een groot deel van dit vermogen is geplaatst bij een aantal Nederlandse banken op spaarrekeningen tegen een zo hoog mogelijke rente. Een klein gedeelte is belegd in een vijftal beleggingsfondsen met een goede spreiding. De uitgaven bestaan in hoofdzaak uit het financieel ondersteunen van de klinieken in Indonesië. Daarnaast worden de onkosten vergoed van de doctoren die op vrijwillige basis naar Indonesië reizen om daar belangeloos te gaan opereren. 7


Tilburg, 24 maart 2016 L.M.M. de Veer Penningmeester 3. Harapan Jaya Indonesië Pematangsiantar Inleiding Warme groeten vanuit Indonesië!! Dank aan ieder die zo vriendelijk is aandacht te besteden aan dit verslag van het revalidatiecentrum Harapan Jaya Indonesië. Het jaar 2015 was een druk en bewogen, maar tegelijkertijd ook een zeer bemoedigend jaar. Wij werden aan het einde van het jaar door de Indonesische regering, met name door het departement van sociale zaken, erkend als een NGO. Wij werden onderscheiden voor het werk dat wij hebben gedaan als instituut voor het welzijn van de invalide mens en het beschermen van hun rechten. De plaquette die daarbij hoort werd ons uitgereikt op 3 december 2015 op het presidentiële paleis te Jakarta Deze erkenning geeft ons de prikkel om onze diensten in HJI verder te verbeteren. Daarvoor hebben wij ook in de toekomst de hulp nodig van allen die de missie die wij hebben, willen helpen te realiseren. Wij bieden u, die geïnteresseerd is in alles wat in Harapan Jaya Indonesië gedurende 2015 is gebeurd, dit jaarverslag aan. Mag het een bijdrage zijn in uw positieve gevoel over het project dat u zo van harte heeft gesteund. Met dank voor het in ons gestelde vertrouwen, Zr. Leonie, directrice Harapan Jaya Pematang Siantar. Operaties A. Orthopedie De orthopedische operaties werden, zoals gepland, in 2 sessies gedaan. De eerste sessie begon met de onderzoeken op 8 februari 2015. Dit was de eerste dag dat het team was gearriveerd op Harapan Jaya. 16 patiënten werden onderzocht. De volgende dag gingen de onderzoeken 8


verder. Van 7.30 uur tot 20.10 uur werd bij 64 mensen gekeken of zij voor een operatie in aanmerking kwamen. Van 10 tot 20 februari opereerden Prof. Dr. G.P.E. Dereymaeker, Dr. M.M.E.H.Witbreuk, Dr. M. Lizet in het Harapan Hospitaal in Pematangsiantar. Zij werkten samen met Dr.O.Siregar en Dr. S.Muskita. Er werden 35 van de 104 onderzochte patiënten geopereerd. In deze sessie werd voorrang gegeven aan kleine kinderen. Op 20 februari vertrokken de doctoren naar de Medische faculteit van de universiteit van Medan om een seminar te geven voor de medische studenten. De volgende dag keerden zij terug naar Nederland.

De tweede sessie begon met de onderzoeken op 2 maart, nadat het team op 1 maart was aangekomen op het revalidatie centrum. Er werden 65 mensen onderzocht. De operaties werden uitgevoerd door Dr.H.J.L.van der Heide en Dr. K. Schäffer. Ook zij werkten samen met Dr. Siregar en Dr. S. Muskita. Zij opereerden 23 patiënten van de 220 die werden onderzocht, vooral volwassenen. Op 12 maart vertrokken de doctoren naar Medan, waar ook zij op de universiteit een gastcollege gaven aan de studenten. In totaal werden 324 mensen onderzocht waarvan er 58 werden geopereerd. De beslissing om al dan niet te opereren is altijd afhankelijk van de diagnose van de orthopeed tijdens het onderzoek. Het te verwachten resultaat en de conditie van de patiënt zijn belangrijke factoren die meespelen bij de beslissing van de chirurg. 9


B. Plastische Chirurgie Op zondag 19 september begon het programma voor het eerste team. Zr. Jeannette was weer present om de coördinatie van het operatieprogramma op zich te nemen. Zij had weer heel veel medische spullen meegebracht uit Nederland, die nodig waren bij de operaties. Het onderzoek begon om 15.00 uur. De volgende dag was ook nog een drukke onderzoek dag. In totaal werden 73 mensen onderzocht, waarvan er 59 werden geopereerd door de doctoren Prof. Dr. S.E.R. Hovius, Dr. J.Sluimers, Mevr. A. Kalman, Dr. A. Török. Er waren bij deze operaties ook Indonesische chirurgen betrokken: Dr. F.B.Buchari, Dr. E.Sutrisno, Dr.U.A.Tarigan, Dr.M.Jailani, Dr.E.Akmal, Dr.A.Tjipta, Dr.D.Utama, en Dr.S.Muskita.

Het tweede team van doctoren uit Holland werd op 17 oktober opgehaald door Zr. Leonie Manalu en Dhr. J. Siallagan vanaf vliegveld Kuala Namu. Na onderzoek op 18 oktober, werd er met opereren gestart op maandag 19 oktober. Er werden 75 patiënten geopereerd door: Prof.Dr. P.H.M.Spauwen, Dr. C. van Nieuwenhoven, Dr. C.Punt, Dhr. R.E. Schultz. Ook zij werden bijgestaan door de bovengenoemde Indonesische doctoren. Op 29 oktober werd er een afscheidsmaaltijd met de patiënten gehouden en op 20 oktober vertrok het team weer naar Nederland. Zij werden door Dr. E. Sutrisno naar het vliegveld gebracht.

10


Veldwerk Er werd vier keer een visitatie reis gemaakt door het district rond Parsoburan, Siborongborong, Tanjung Balai, Karo, Sidikalang, Dairi en Phakphak Barat tot de grens van Atjeh. Door de omstandigheden op het platteland, is het nodig om het revalidatie centrum Harapan Jaya bekend te maken bij de bevolking van Noord Sumatra en Atjeh. Eigenlijk was het aantal keren dat wij op rondreis zijn geweest te gering. Het doel van deze reizen is niet alleen het opsporen van invalide mensen maar hen ook bewust te maken van hun rechten in onze maatschappij. Tegelijkertijd willen wij natuurlijk met de lokale overheid en de religieuze leiders een dialoog op gang brengen, zodat steeds meer mensen weten van het bestaan van PRHJSiantar en over haar missie en activiteiten, zodat de kinderen eerder naar het centrum worden gebracht. Door de ervaringen die wij opdoen in het veld, blijkt dat Harapan Jaya nog te weinig bekendheid heeft. Mede daardoor zijn er zoveel adolescenten en zelfs volwassen invalide mensen. Hoe fijn zou het zijn geweest hen eerder ontdekt te hebben, zodat het revalidatieproces eerder had kunnen beginnen. Velen zijn zich er niet van bewust dat mensen met een handicap kunnen revalideren. Dat zij zelfrespect moeten krijgen en bevrijd moeten worden van hun minderwaardigheidscomplex. Daarom denken wij dat het veldwerk moet worden uitgebreid met goed getrainde, deskundige medewerkers, die de mensen op het platteland kunnen uitleggen wat rehabilitatie eigenlijk betekent. Door dit te doen zullen steeds meer mensen het belang van rehabilitatie voor de invalide mens inzien. Ook is het belangrijk om de omgeving van de invalide mens te leren, hem te helpen met aanpassingen zodat hij meer zelfredzaam kan worden. Tot slot: wij zullen onze diensten op PRHJ zelf, in de maatschappij en bij het veldwerk moeten verbeteren, zodat PRHJ een plaats zal zijn van vrede en veiligheid voor de invaliden, in het proces van zichzelf ontwikkelen in vaardigheden en zelfstandigheid.

11


Patiënten Opgenomen Poliklinisch Operatie, zonder opname

292 patiënten waarvan 208 tot 20 jaar en 84 boven 20 jaar 384 patiënten waarvan 100 tot 20 jaar en 284 boven 20 jaar 37 patiënten

Er zijn dit jaar 19.189 behandelingen gedaan door de afdeling Fysiotherapie. Er zijn dit jaar 2687 behandelingen gedaan door de afdeling Ergotherapie. Er zijn dit jaar 3169 behandelingen gedaan door de afdeling Logopedie.

Prothesemakerij en orthopedische werkplaats

In deze werkplaats voor orthopedische hulpmiddelen werden dit jaar 476 artikelen, zoals spalken, protheses, rolstoelen, aangepaste loophulpen, orthopedische schoenen en andere aanpassingen gemaakt voor de patiënten. Er worden zowel klinische als poliklinische patiënten geholpen. Beroepsopleidingen a. Opleiding tot kleermaker Er zijn wat mutaties geweest bij de leraren van de kleermakers opleiding. Er zijn op dit moment 12 leerlingen. In 2015 werden 565 12


werkstukken afgeleverd. Vooral schooluniformen en ziekenhuis uniformen. b. Opleiding voor het printen van T-shirts /kleding Doordat de print- machine kapot is gegaan, kon deze opleiding niet gegeven worden. c. Kaarten en bijouterieën maken In 2015 werd geen les gegeven d. School/Onderwijs Er waren 15 kinderen die op het centrum in het klasje werden onderwezen. Door hun handicap (cerebrale parese) kunnen zij geen les krijgen op het niveau van hun leeftijd. Veel spelletjes die wat leerzame elementen in zich hebben worden aangeboden. De meeste van hen kennen de cijfers of letters niet, zelfs de namen van de eigen ledematen weten zij niet te noemen. 3 kinderen gingen voor het eerst naar de normale lagere school buiten het centrum. In totaal zijn nu 13 kinderen, die opgenomen zijn in het centrum, geplaatst op de lagere school buiten Harapan Jaya. Algemene informatie Ook in 2015 zijn weer vanuit Hidup Baru, Timor en Caritas Dorkas, Nias patiënten gekomen om geopereerd te worden. De samenwerking tussen de drie projecten verloopt zeer goed. Er is een goed contact ontstaan met het departement van sociale zaken. Hierdoor hopen wij dat de hulp voor de fysiek gehandicapten in Noord Sumatra verbeterd zal worden. De samenwerking met de Universiteit van Medan heeft ertoe geleid dat de specialisten in opleiding bij de operaties aanwezig zijn geweest. Daardoor hebben zij ook kennis gemaakt met de mogelijkheden van de nabehandeling op Pusat Rehabilitasi Harapan Jaya. Het bestuur van de stichting Harapan Jaya Nederland heeft ons aan het eind van het jaar bezocht. Afspraken zijn gemaakt over de onderlinge contacten en uitwisseling van gegevens. Tevens werden de toekomst plannen over onderhoud en verbetering van het centrum besproken.

13


Subsidie/Donatie Dank voor de hulp en aandacht van hen die PRHJ een warm hart toedragen, vooral de donateurs uit binnen en buitenland, privé personen maar ook de overheden, waardoor dit humanitaire werk door kan gaan. Onder de vele gevers en bedragen was o.a. ook een bijdrage van het kantoor voor sociale zaken voor 30 patiënten gedurende 2 maanden van Rp. 27.500.000 dit is € 1842,50 dit ter illustratie dat de Indonesische overheid voorzichtig meehelpt bij de hulp aan invaliden. Conclusie Veel is gedaan, maar nog meer moet worden gedaan. Deze spreuk is een motivatie voor ons, de yayassan HJI, de directie, de medewerkers van PRHJ, om steeds ons best te blijven doen om onze medemens, speciaal de gehandicapten, te helpen. Hoewel er altijd de goede wil is, weten we dat onze beperkingen en tekortkomingen er ook zijn. Hiervoor onze verontschuldiging. Het doel van PRHJ om gehandicapten te helpen zelfstandig te worden blijft bestaan. Wij geloven dat er veel meer mensen zijn die dit doel steunen, moreel of materieel. Wij besluiten dit jaarverslag met dank voor die steun en hopen dat het de komende jaren voor iedereen, maar vooral voor u en Harapan Jaya, steeds beter zal gaan. Zr. Leonie, directrice Revalidatie Centrum Harapan Jaya

14


Aanvraag financiën Samen met het bovenstaande jaarverslag werd ons de volgende brief gezonden: Geacht bestuur van de stichting Harapan Jaya Nederland, Heel veel groeten van de Yayassan Harapan Jaya Pematangsiantar. Wij hopen dat U allen in goede gezondheid bent. Het jaar 2015 is alweer voorbij en was een goed jaar. De zorg voor de gehandicapten continueerde zoals de afgelopen jaren, met het programma voor orthopedische en plastische chirurgie. Vooral de goede resultaten sterkt ons om met enthousiasme door te gaan in 2016. De meeste patiënten die wij in 2015 hielpen zijn terug naar hun familie. Wij zijn ons ervan bewust dat door de hulp van Harapan Jaya Nederland en zij die zich bekommeren om het werk van PRHJ, wij de hulp kunnen blijven geven. Deze hulp kost heel veel geld. Wij hebben geprobeerd om onze inkomsten te verhogen en de uitgaven te minimaliseren maar wij hebben ondanks dat een tekort van Rp 900.933.623. (+/-€ 60.911,00 tegen de huidige koers) Vooral de kosten van onderhoud en vervanging van de inventaris en apparatuur op Harapan Jaya, waren hoog. Er zijn ook nog tekorten door achterstallige betalingen van patiënten die operaties hebben ondergaan en de behandelingen zelf niet konden betalen. Rp 138.452.500 (+/- € 9360,57) Wij vragen hierbij aan Harapan Jaya Nederland om dit tekort voor ons te willen financieren. Wij hopen van u te horen en wij danken u bij voorbaat. Hoogachtend, Het bestuur van de Yayassan Harapan Jaya Indonesië. 4. Hidup Baru te Atambua, Timor Introductie Gegroet, en welkom bij het jaarverslag van Pusat Rehabilitasi Hidup Baru (PRHB) te Atambua op het eiland Timor in Indonesië. Dit verslag geeft u de informatie over de activiteiten in dit rehabilitatie centrum en over de situatie van de gehandicapte kinderen waar wij voor zorgen. Wij zijn in staat om hen te helpen door de mentale en materiële steun en hulp van alle donateurs. 15


Door uw liefdevolle hulp kon in 2015 alles soepel verlopen. Door de samenwerking kon onze visie en missie voor PRHB voortgang vinden. Wij voelen de noodzaak om te zorgen dat de gehandicapten meer zelfstandig worden, zodat zij meer zelfvertrouwen krijgen en geen last blijven voor hun ouders, familie en maatschappij. Fysieke beperkingen hoeven geen belemmering te zijn om iets te doen. Afhankelijk van de situatie zijn er altijd mogelijkheden. PRHB wil alle mensen die om ons geven bedanken, speciaal onze sponsoren. Wij hopen dat dit eenvoudige rapport van ons, onze samenwerking zal versterken, onze betrokkenheid zal verrijken en onze hulp aan de fysiek gehandicapten op Timor zal verbeteren. Warme groeten van PRHB-Atambua.

Patiënten gegevens Op dit moment zijn 26 kinderen opgenomen op het centrum. 14 meisjes, 12 jongens. Gedurende dit jaar zijn 4 kinderen teruggekeerd naar hun families. Reden voor opname: Cerebrale parese (20) klompvoetjes (3) contracturen na verbranding (2) en na een ongeval (1) Activiteiten De missie van PRHB is, om de gehandicapte kinderen te helpen zich te ontwikkelen tot zelfstandige functionerende mensen. Dit proberen wij te bereiken door hen de mogelijkheid te geven te rehabiliteren en te trainen en tegelijkertijd normaal of bijzonder onderwijs te geven. Hierdoor zal ook hun geloof in eigen waarde verbeteren. Wij proberen dit te bereiken door Fysiotherapeutische behandeling, vooral door oefenen. Wanneer er geen fysiotherapie meer nodig is zoeken wij een oplossing voor de patiënt, om in eigen onderhoud te voorzien. 16


Kleermaker, het fabriceren van snuisterijen, landbouw taken verrichten, technisch onderwijs, al naar de mogelijkheid van de patiënt en hun talent. A. Fysiotherapie Zij die geboren zijn met beperkte fysieke mogelijkheden, zijn ook beperkt om hun werk te doen. Om de mogelijkheden die zij wel hebben te benutten, hebben zij speciale oefeningen nodig om hun zelfvertrouwen te verhogen en hun lichamelijke mogelijkheden te vergroten. Fysiotherapie helpt daarbij door oefeningen, massage en elektrische en mechanische apparatuur te gebruiken. De doelen van de fysiotherapie behandeling zijn: o Fysieke training te geven om tegen te gaan dat de aandoening ernstiger wordt. Hierbij kan gebruik gemaakt worden van hulpmiddelen zoals protheses, braces, rolstoelen, looprekjes, stokken, speciaal schoeisel e.d. Soms moet operatief een ingreep worden gedaan om de aangedane ledematen te corrigeren. o Zelf training met handgereedschap. o De kinderen mentale training te geven om ook geestelijk sterk te worden. o Spraak te ontwikkelen en te trainen. B. Beroepsopleiding Naaien Er is de mogelijkheid om vooral de meisjes die daarvoor in aanmerking komen op te leiden in het maken van kleding. Op dit moment is er een meisje enthousiast bezig dit te leren om later zelfstandig een atelier te beginnen nadat zij weer bij haar familie woont. Veeteelt Natuurlijk niet iedereen is hiervoor geschikt maar er zijn verschillende kinderen bezig met de verzorging van kippen en varkens. Tuinbouw Er is op het terrein een tuin aangelegd waar de kinderen na school en na de oefeningen geleerd word hoe de groente te verzorgen. Koken Belangrijk op de weg naar onafhankelijkheid is het leren hoe de voeding bereid moet worden. Ook daarvoor is op het centrum plaats. 17


Muzikale vorming Het aanleren hoe een muziek instrument te bespelen, hoe goed te zingen of te dansen zijn goede activiteiten om het talent van de kinderen te ontwikkelen.

C. Training voor de kleine kinderen Doordat er veel kinderen zijn opgenomen met cerebrale parese, spastisch en ook verstandelijk gehandicapt, moeten veel basale vaardigheden worden aangeleerd. o Toilet training. o Zelfstandig eten, drinken, aan en uitkleden. o Trainen om zichzelf te wassen. o Leren om zelf de kleren te wassen en te vouwen. D. Onderwijs Ieder kind moet de mogelijkheid geboden worden onderwijs te krijgen. Er zijn 8 kinderen opgenomen die in staat zijn normaal onderwijs te volgen. De andere kinderen kunnen door hun beperkingen geen lagere school bezoeken. Zij krijgen aangepast onderwijs op het centrum. E. Operaties Er is een goede samenwerking tussen PRHB Atambua en PRHJ Pematangsiantar. Dit jaar zijn 3 kinderen naar Harapan Jaya in Pematang Siantar begeleid voor een orthopedische operatie en 1 voor een plastische operatie. Samen met Dhr. Martinus Klau en zijn zus is de organisatie van de oogoperaties ook dit jaar weer doorgegaan.

18


F. Veldwerk Ons veldwerk vindt plaats in de regio van Belu en Malaka. Wij gaan op huisbezoek bij ouders van de gehandicapte kinderen en informeren hen over de mogelijkheden van PRHB. In het verleden wilden veel ouders niet dat hun kinderen werden behandeld in het centrum of te laten opereren. Zij wisten niet wat er met de kinderen zou gebeuren en waren bang hen niet meer terug te zien. Wij proberen preventieve zorg te bieden en hen te overtuigen van onze goede bedoelingen. Dit in samenwerking met de lokale leiders en eventueel met de plaatselijke pastors. Problemen bij ons werk 1.Vanuit de familie: De meeste mensen begrijpen helemaal niet wat revalidatie betekend. Zij zijn erg bang om hun kinderen achter te laten in het centrum. Zij willen de kinderen steeds bij zich houden. Aan de andere kant zijn er ook mensen die denken dat een operatie betekend dat het kind als door een wonder genezen zal worden. Soms willen de ouders alleen instemmen in een operatie als de garantie gegeven kan worden dat het kind niet dood gaat na de operatie. 2.Vanuit de gehandicapte: Er zijn heel veel uitdagingen en moeilijkheden bij het verzorgen en onderwijzen van de vaak dubbel gehandicapte kinderen. Het is voor hen heel moeilijk om de opdrachten en trainingen te volgen doordat het begrijpen en uitvoeren zeer langzaam gaat. 3.Vanuit PRHB: Onderzoek in het veld heeft uitgewezen dat er nog veel gehandicapten zijn die behandeling nodig hebben en ook behandeld zouden willen worden in PRHB. Het probleem is dat het centrum geen ruimte heeft voor meer patiënten dan er nu zijn opgenomen. Ook hebben wij niet voldoende goed opgeleid personeel zoals onderwijzers en gespecialiseerde verpleegsters. Subsidie/donatie Onze sociale en humanitaire activiteiten kunnen niet zonder hulp van donaties, vooral door het feit dat de kinderen uit zeer arme families uit een zeer arme streek komen. Maar dankzij de hulp van plaatselijke en buitenlandse donateurs, ook van private en gouvernementele instanties, 19


kan het werk van PRHB nog steeds doorgaan. Wij danken u allen zeer hartelijk hiervoor. Aanvraag Op dit moment zijn er 26 patiënten op PRHB. De faciliteiten zijn beperkt maar wij doen ons best hen zo goed mogelijk te verzorgen. De grootste zorg is hoe de dagelijkse kosten van levensonderhoud te betalen, samen met de salarissen van het personeel/staf die voor de kinderen zorgen. Zij, of hun families, kunnen zoals hierboven beschreven, zelden iets betalen voor hun verzorging. Daarom komen we bij u, sponsoren en donateurs, om te vragen uw hulp te continueren om eten en kleren te kopen, om onderwijs te betalen en hen te voorzien van alle andere maatregelen die nodig zijn voor hun herstel. Iedere vorm van hulp en donatie is welkom. Wij herhalen: alvast heel veel dank. Financieel rapport Er is dit jaar, ondanks de hulp van veel particuliere en maatschappelijke hulp uit binnen en buitenland een tekort geboekt in 2015. De activa waren Rp.1.109.558.414 De passiva waren Rp. 1.356.291.343 ----------------------Rp. 246.732.929 tegen de huidige koers +/- € 16.725,00 Wij kunnen helaas nog niet zonder de hulp van Harapan Jaya Nederland en vragen u daarom om dit tekort over 2015 voor ons te dragen. Ter afsluiting Doormiddel van dit jaarverslag willen wij iedereen die ons geholpen heeft en die speciale aandacht heeft gegeven aan het werk op PRHB Atambua bedanken. Wij willen vooral ook de sponsoren bedanken die ons op het centrum hebben bezocht, dus zelf de vooruitgang en de noden van het centrum hebben gezien. Dank voor de binnen en buitenlandse weldoeners, door wiens hulp PRHB in staat is zijn humanitaire missie voort te zetten. 20


Dank voor uw aandacht, zorg, gebeden en hulp voor de kinderen van Pusat Rehabilitasi Hidup Baru. Sr. Ludovika Sidauruk,FCJM 5. Pusat Rehabilitasi Caritas Dorkas desa Fodo Nias Groeten vanuit Indonesië, vanaf het eiland Nias. Hierbij zenden wij u het verslag van Caritas Dorkas over 2015. Vooral veel groeten voor onze weldoeners/donoren die het ons mogelijk maken de gehandicapte kinderen te helpen in PRCD Fodo. Het verslag ziet er misschien iets anders uit dan vorig jaar maar inhoudelijk komt het ongeveer overeen wat betreft de activiteiten op het centrum. Sommige patiënten gingen, uitbehandeld, terug naar hun families. Daarvoor in de plaats werden weer nieuwe patiënten opgenomen. Door ervaringen en behandelingen in PRCD zijn zij veel vooruitgegaan. Door de dagelijkse oefeningen hebben zij fysiek genoeg vooruitgang gemaakt om kleren te maken, in de tuin te werken, muziek te maken en andere activiteiten te doen. Ieder naar zijn eigen mogelijkheden. Dagelijkse activiteiten a) Ochtend gymnastiek Iedere morgen doen de kinderen die niet naar school gaan mee met de oefeningen, om soepeler de dag te kunnen beginnen. Ondanks hun handicap oefenen zij met veel inzet. b) Fysiotherapie

21


Iedere dag wordt er Fysiotherapie aangeboden. De fysiotherapeuten passen hun oefeningen aan aan de mogelijkheden die de patiënten hebben. De aard van hun handicap is daarbij vaak de limiet van de intensiteit van de oefenstof. Wij hebben op PRCD veel spastici en dubbel gehandicapte kinderen, die langzaam van begrip zijn en waarbij veel geduld een vereiste is om hen iets aan te leren. c) beroepsopleiding o Het fabriceren van kleding/handwerken. Schooluniformen, tassen, tafelkleden, zelfs uniformkleding voor de patiënten van Caritas Dorkas worden gemaakt. Ook wordt afval plastic hergebruikt om tassen, kettinkjes, sleutelhangers en kunstbloemen van te maken. o Agrarische werkzaamheden zoals varkens, kippen, eenden, konijnen, duiven fokken en vis kweken worden aangeleerd en begeleid. Ook worden in de tuin groenten gekweekt en verzorgd. o Winkel verkoop. Op het centrum is een winkeltje gerealiseerd om alle artikelen, die gemaakt worden op het centrum, te verkopen. De patiënten verkopen hun zelfgemaakte spullen. Er is ook een kantine voor de nabijgelegen lagere school waarin de patiënten helpen en zich kunnen trainen in het verkopers vak. Zij leren organiseren en om die artikelen te maken waar de klanten interesse in hebben en willen kopen. Al deze activiteiten zijn erop gericht om de patiënten voor te bereiden op het leven na de opname op PRCD, zodat zij zelfredzaam zullen zijn en niet afhankelijk van hun familie of van de maatschappij. Jaarlijkse activiteiten a. Operaties Ieder jaar kunnen wij patiënten insturen naar het operatie programma van Pusat Rehabilitasi Harapan Jaya Pematangsiantar. Deze programma’s worden 2 maal per jaar gehouden. Een voor plastische chirurgie en een voor orthopedische chirurgie. Deze samenwerking verloopt zeer goed. b. Veldwerk in de dorpen Om nieuwe patiënten te vinden moeten we de dorpen op het eiland Nias bezoeken. Vaak krijgen wij informatie over patiënten via zusters, priesters en plaatselijke bestuurders. Als hulp geboden moet worden en er is plaats op het centrum, worden de kinderen, na toestemming van 22


de ouders, opgenomen. Als er geopereerd moet worden wordt contact gelegd met PRHJ Siantar. c. Long Mars Ieder jaar wordt deze sponsor mars naar vermogen door de patiënten gedaan, desnoods in de rolstoel of met stok. Ieder is heel enthousiast en fanatiek bezig een zo groot mogelijke afstand af te leggen. Deze dag is een traditionele feestdag voor de projecten in Indonesië d. Kerst seizoen Dit is een feestelijk seizoen in Caritas Dorkas. De gelegenheid om naar de familie te gaan en vakantie te vieren. Vaak verwelkomen we tijdens dit seizoen bezoekers/weldoeners met veel plezier. e. Personeelsfeest Eens per jaar is er een recreatieve dag waarop medewerkers en zusters gezellig met elkaar plezier hebben en elkaar presentjes geven. Een dag van team-building. f. patiënten situatie In 2015 zijn 7 patiënten teruggegaan naar huis, omdat zij veel verbeterd waren gedurende hun verblijf op PRCD. 14 nieuwe patiënten werden opgenomen. We doen ons best om de kinderen zo goed mogelijk te behandelen, zodat meerdere kinderen kunnen worden geholpen tijdens het jaar. In december waren 32 patiënten opgenomen op het centrum. Diverse gebeurtenissen + In februari 2015 werd begonnen met het bouwen van een muur, langs de weg naast het centrum. Hierdoor werd de veiligheid van het centrum verbeterd. In juni 2015 was de muur klaar, vooral door de steun en de financiën die beschikbaar werden gesteld door Harapan Jaya Nederland. + In september arriveerde Chantal Lisa uit Duitsland en in oktober Laura, een verpleegster, die als vrijwilligers de patiënten van PRCD kwamen verzorgen. Hun aanwezigheid hielp ons om de kinderen beter helpen. + oktober 16 en 17 bezochten de voorzitter en de secretaris van Harapan Jaya Nederland het centrum. Het was een vruchtbaar bezoek. Er is intensief overleg geweest over de gang van zaken op het centrum en de belangrijkste verbeteringen die vooral voor de patiënten nodig 23


zijn in de toekomst. Op de laatste dag gingen we naar het strand en hadden een heerlijke dag. + december 19 tot 22 bezocht de penningmeester van Harapan Jaya Nederland met zijn vrouw ons. Wij waren blij met zijn komst en vergaderde over de financiële zaken. Vooral over de manier waarop de administratie zal worden ingericht. Als blijk van waardering kregen zij een souvenir van de kinderen. Ook met hen werd een bezoek gebracht aan het strand, met alle patiënten. Subsidie, weldoeners en bezoekers Wij ondervinden een buitengewone aandacht en liefde voor ons werk van onze gulle gevers en degene die ons als groep of als persoon bezoeken. Vanuit binnen en buitenland krijgen wij materiële en morele steun die ons helpt om het werk in Caritas Dorkas voort te zetten. Financieel rapport Helaas is er ook dit jaar een tekort als eindresultaat, ondanks onze poging de inkomsten te verhogen en de uitgaven te verminderen. Passiva 2015 Rp. 1.433.411.838 Activa 2015 Rp. 1.085.457.300 ----------------------Tekort 2015 Rp. 347.954.538 tegen de huidige koers +/- € 23.587,00

Prioriteitenlijst voor 2016 1. Er zijn veel aparte gebouwen op het terrein. Veel van deze gebouwen hebben kapotte en lekkende daken. Als het regent worden sommige kamers nat en de vloer wordt dan glad. De patiënten moeten dan naar een andere kamer verhuizen. Het herstellen van de daken en het onderhoud van de gebouwen moet zo snel mogelijk beginnen. Kosten geraamd op Rp 150.000.000 2. Patiënten kledingkasten. De huidige kasten zijn oud en sluiten niet meer, ze zijn aangevreten door termieten. Zij moeten vernieuwd worden: Kosten Rp. 30.000.000 3. Speelgelegenheid. Sommige patiënten kunnen, door hun handicap of hun leeftijd, niet naar school. Het is belangrijk dat zij kunnen spelen 24


en bewegen, bijvoorbeeld in een “ballenbak” waar de kinderen kunnen leren gooien en vangen in een afgeschermde ruimte. Kosten: Rp. 4.100.000 4. Fysiotherapie hulpmiddelen. Veel van de instrumenten en oefenmiddelen zijn kapot en niet meer bruikbaar. Home trainers, gewichten, matten, elektrische apparaten. Geschatte kosten: Rp.13.500.000 5. Voor de naaikamer hebben wij een elektrische naai en borduur machine nodig om de artikelen die daar gemaakt worden te verfraaien. Vooral voor de tafellakens, tassen, portemonnees. 6. Kosten van 1 machine Rp. 35.000.000

Aanvraag In 2015 bedroeg het tekort Rp. 347.954.538. Wij vragen u, Harapan Jaya Nederland, om dit bedrag aan ons te doneren, zodat wij door kunnen gaan met onze activiteiten in 2016. Wij danken u bij voorbaat Zr. Sabina Tambunan, directrice. 6. Een ervaring op Hidup Baru Verslag van Nico Eijkmans over zijn ervaringen in Hidup Baru. In het najaar van 2014 was er water gevonden op Hidup Baru. Met hulp van de stagiaires van de landbouwschool in Kupang, was toen een begin gemaakt met het aanleggen van de groentetuin. Ik was erg benieuwd wat ik zou aantreffen toen ik na 5 maanden weer terug kwam op Hidup Baru. Het was heel plezierig te zien dat alles er goed 25


bijstond. De maïs kon van het veld worden gehaald en worden opgeborgen of verkocht. Ook de groentes waren al of konden nog worden geoogst. De Zusters hebben tot bijna aan het eind van het droge seizoen in 2015 ( ca. 6 maanden) water kunnen oppompen uit de nieuwe waterput. Geweldig.

Buiten mijn allereerste missie, de aandacht voor o.a. het onderhoud op Hidup Baru, stond er deze reis nog veel meer in de agenda om uit te zoeken, zoals: * Het nieuw prothese- project. Het zou mij nog het gehele jaar 2015 bezig houden, maar het vereiste aantal patiënten door PuspadiBali op 15 gesteld, was er. Later leest U hier meer over. * Het aanleggen van een speelplaats voor de kinderen in de zon. Met ook een mogelijkheid om daar hun looptherapie te doen. De aangelegde weg ( ongeveer 2 jaar geleden ) is helaas al weer zo slecht dat het voor de kinderen niet meer mogelijk is, gezien hun handicap, zich met hun looprekken daarover te verplaatsen. In 2015 is het gelukt om een mooie speelplaats voor de kinderen te

26


realiseren. * Het is op Hidup Baru zo vruchtbaar dat, in de groentetuin, ook het onkruid welig groeit. Daar er soms slangen op het terrein komen, zou het fijn zijn, wanneer er in de toekomst enkele paden van cement of tegels aangelegd kunnen worden. In de dorpen komen wij patiënten tegen waarvan er ‘n been is geamputeerd na een slangenbeet. Wij hopen hen in de toekomst door middel van het prothese project PuspadiBali een goede prothese te kunnen bieden. Maar voorkomen is het allerbelangrijkste. Orthopedisch Chirurg Melinda Witbreuk naar West Timor In juli ben ik opnieuw naar West Timor gereisd. Het zou een heel speciale reis worden. Orthopedisch chirurg Melinda Witbreuk, haar man Remko en hun 2 kinderen zouden een week naar West Timor komen. In die week zouden zij Hidup Baru bezoeken en enkele patiënten op het veldwerk van de Zusters van Hidup Baru, in meestal veraf gelegen dorpen. Na een goede vlucht....... Toch wel wat spannend i.v.m. de as wolk van een vulkaan die het landen op Bali misschien onmogelijk zou maken. Maar op het tijdstip van mijn aankomst stond de wind gunstig. Ook toen ik 2 dagen later door zou vliegen naar Kupang stond de wind gunstig. Het was afwachten of de Nederlandse orthopedisch chirurg en haar familie zouden kunnen landen. Ook dat ging gelukkig goed. De chirurg zou, buiten het bezoek aan Hidup Baru een aantal patiënten van het veldwerk bezoeken en zien of zij hen mogelijk in februari 2016 in Pematang Siantar op Sumatra zou kunnen opereren. De hele reis is zeer voorspoedig verlopen. Op Hidup Baru, is de familie gastvrij ontvangen. Bij aankomst stonden de Zusters, het personeel en alle kinderen bij de voordeur. Ja, Pa... Nico kenden ze al, dus die naam werd luidkeels geroepen. Het blijft me altijd weer ontroeren. Er was koffie met zelfgebakken cake. De chirurg heeft de volgende dag alle kinderen op Hidup Baru onderzocht. Misschien zouden enkele kinderen spalkjes of iets dergelijk kunnen gebruiken. Deze gegevens zouden we meenemen naar Bali, waar we de besprekingen die Zr. Jeannette en ik vorig jaar waren begonnen met 27


PuspadiBali, een organisatie die werkelijk prachtige protheses maakt, zouden voortzetten. Hierbij enkele foto’s van de orthopedisch chirurg Melinda Witbreuk op Hidup Baru en tijdens het veldwerk.

Op onze rondreis over West Timor kwamen we ook nog nieuwe patiënten tegen. Om te laten zien hoe moeilijk het werk van de zusters op dit eiland is, zal ik het verhaal over Fandy schrijven. Op weg naar een meisje van ongeveer 10 jaar die wij afgelopen maart/ april waren tegengekomen met een klompvoetje en die de chirurg zou gaan bezoeken, zagen we plots een jongen zitten die er niet goed uitzag. We stopten en bemerkten dat hij een zwaar verstandelijke beperking heeft. Helaas kunnen we daar op dit moment geen plek voor opvang voor vinden. Ik noteerde wel alles, je weet tenslotte nooit. Tijdens deze reis, nu de chirurg er dus bij was vroegen we in de kampongs waar we stoppen of er nog kindjes waren met klompvoetjes. Hier was dat Fandy. Hij werd gehaald. Hij woonde bij zijn Oma. Zijn ouders werken in het buitenland.Ja, toen we hem zagen was het wel schrikken, Fandy had een hele dikke buik, hele dunne armpjes en klompvoetjes. Er werd besloten, dat oma met de ouders van Fandy zou overleggen, of Fandy naar de zusters zou kunnen komen, waar dan eerst zou worden onderzocht, waarom hij zo'n dikke buik ( ondervoeding ??) , dunne armpjes etc. had. Ik heb wat geld gegeven voor drinken, groenten en melk. De volgende dag kregen de zusters een sms, met de mededeling van een contactpersoon dat de familie het niet goed vond dat Fandy aan zijn klompvoetjes op Sumatra geopereerd zou worden. 28


Kwam dit door hun cultuur (de Adat) of was er misschien toch nog iets aan te doen? Een paar dagen later zouden we bij toeval weer in dit, voor ons afgelegen, gebied komen en Martinus, mijn lokale gids, raadde ons aan toch nog een keer met de oma te gaan praten. Dat hebben we gedaan en tenslotte is oma en Fandy met ons naar Hidup Baru gereden om het centrum te zien. De volgende ochtend wilde ze direct weer naar huis met Fandy en van een operatie was geen sprake. De zusters en enkele personeelsleden die de locale taal van haar streek spreken hebben alles geprobeerd om haar te overtuigen te blijven maar zij gaf gewoon geen antwoorden meer op de vragen. Uiteindelijk hebben we haar en Fandy naar de stad gebracht en geld gegeven voor de lange busreis van vele uren. Heel spijtig voor het vrolijke jongetje Fandy. Volgend jaar gaan we maar weer proberen om Fandy alsnog te laten opereren en ik zal zelf snel nog eens met Martinus langs gaan om te proberen oma te overtuigen om in ieder geval een onderzoek in een ziekenhuis te laten doen. Ja, helaas komen we deze situaties wel meer tegen. Het bezoek aan de prothesemakers van PudpadiBali Dit bezoek was zeer succesvol. We hebben een kort gesprek met de directeur gehad, die op het punt stond om naar Jakarta te vertrekken. We hebben kunnen afspreken, dat zij een bezoek zullen brengen aan 29


Hidup Baru, om de patiënten van het centrum, uit de omgeving en uit het door de zusters bezocht platte land, te onderzoeken en afdrukken te maken voor de eerste protheses/ spalken.

Oogoperaties Ook hebben de Zusters op Hidup Baru kunnen organiseren, dat er in 2015 in het ziekenhuisje van Halilulik weer 161 patiënten uit veraf gelegen kampongs, aan staar konden worden geopereerd. Nico Eijkmans. 7. Bezoek aan de projecten (deel 1) L.v.d.Burg-van Paassen, voorzitter en P.v.d.Burg, secretaris van de stichting Harapan Jaya Nederland, brachten van 2 tot 30 oktober een werkbezoek aan de projecten die de stichting in Indonesië ondersteunt. Zr. Jeannette, bestuurslid, was als coördinator bij de plastische chirurgie sessie al in Harapan Jaya en zij reisde twee weken mee naar de projecten die werden bezocht. We zullen het verslag in chronologische volgorde en beknopt weergeven. Dit door gebrek aan ruimte in dit jaarverslag. 2-10-2015 Vertrek vanaf Schiphol. 3-10. Aankomst PRHJ in Pematangsiantar met overhandigen van ons cadeau: een plastic ballenbad. Het laser, ultra geluid en electriseer apparaat, in Nederland gekocht, werd gedemonstreerd aan de 30


fysiotherapeuten. Het combinatie apparaat gaat naar Hidup Baru waar vooral Zr Ferdinanda en Zr. Bernadette ermee gaan werken. De secretaris, ook fysiotherapeut, gaf uitleg over de mogelijkheden. 4-10. Vergadering met het bestuur van de zusters FCJM Indonesië. Zij zijn de contactpersonen die op alle projecten de organisatie verzorgen. Wij werden door Zr Cornelia, (provinciaal overste) gevraagd om onze vragen en opmerkingen ter tafel te brengen. A) Afspraken werden gemaakt over het latere bezoek van onze penningmeester, over de manier van aanvragen van grote bedragen, pas uitgeven als het gevraagde bedrag is toegezegd enzovoort. B) Benadrukt wordt dat wij geen beleid willen maken voor de projecten. Wij moeten wel zorgvuldig omgaan met het geld dat ons door de sponsoren wordt toevertrouwd. Niet alle aanvragen kunnen worden gehonoreerd. Controle of datgene wat is aangevraagd ook werkelijk is gerealiseerd, is daarom noodzakelijk. C) Uitgelegd werd; in de statuten van HJN staat, dat wij opgericht zijn om de fysiek gehandicapten in Indonesië te ondersteunen. Hieronder vallen ook de cataract oogoperaties in Atambua. D) Wij vroegen waarom in Atambua en op Nias nog geen Yayassan (stichting) is gevormd om de organisatie vanuit de plaatselijke situatie te begeleiden. Het bleek erg moeilijk te zijn om geschikte mensen te vinden. E) Allerlei andere zaken werden besproken zoals grond aankopen in Kupang, salariëring op de projecten, verloop van de medewerkers, afschrijven van gebouwen en auto’s, onderhoud aan de opstallen e.d. 5-10. Bespreking met Z. Leoni, directrice van PRHJ Siantar. Zij was tot voor kort in Hidup Baru en wij werden bijgepraat over de prioriteiten die daar waren om vooral naar water te boren. Daardoor kwamen andere zaken zoals onderhoud en verbouw van de units niet aan bod. 6-10. Reisdag van Medan via Jakarta naar Kupang op het eiland Timor. 7-10. Via pa Lambert, een gehandicapte visser en ex patiënte Dina Marlina(zie verslag Nico Eijkmans) Naar PRHB in Atambua. Waar we om 20.15 aankwamen.

31


8-10. Les gegeven aan Zr Bernadette met het nieuwe combinatie apparaat uit Nederland. Ronde gemaakt over het terrein en alle problemen bekeken van achterstallig onderhoud, gebreken aan gebouwen en waterpompen, lekke waterbakken en scheuren in het gebouw door het verzakken van de grond. Maar ook de moestuin, de nieuwe speelplaats bewonderd. 9-10. Zr Bernadette geholpen met het behandelen van de patiënten. Een aannemer uit Oost Timor opgehaald bij de grens. Hij heeft alle gebreken bekeken en de plannen gezien voor de bouw van een nieuwe unit. 10-10. Organisatie besproken voor de Fysiotherapie. Schema’s gemaakt voor patiënten en andere activiteiten besproken voor de patiënten. Om 11:00 uur bespreking met Zr. Cornelia, Imeldine, Ludovika en Bernadette. Punten waren: zoeken naar een bouwbegeleider en een onderhoudsman, oogoperaties worden via Zr, Ludovika gerapporteerd, de aanschaf van een multifunctionele auto, stichten van een Yayassan, opleiding van het personeel, inleveren prioriteiten lijstje bij de begroting, zonnepanelen? Daarna bezochten we het kleuterschooltje naast het centrum.

32


11-10. Reisdag Atambua-Kupang –Bali. 12-10. Bezoek centrum PuspadiBali. Prothesemakerij, orthopedische schoenmakerij. Afspraak: Directeur I Nengah Latra zal met Zr. Ludovika overleggen om 15 protheses te verzorgen voor Hidup Baru. 13-10. 03.30 wake up call voor de reis Denpassar-Jakarta-Medan-Nias. Medan-Nias is vandaag niet mogelijk door de mist die wordt veroorzaakt door de branden in Sumatra. Dan maar naar PRHJ Siantar met de taxi. 14-10. Met Zr. Gisella, hoofd Fysiotherapie op PRHJ Siantar, patiënten behandeld op het centrum. 15-10. Reisdag naar Sibolga met chauffeur van het centrum, waarna nachtboot naar Nias.

16-10. Aankomst op Pusat Rehabilitasi Caritas Dorkas. Hier zijn 37 kinderen opgenomen terwijl het maximum 40 is. Samen met Zr. Clarentine in de fysiotherapie verschillende patiënten behandeld. Daarna rondgang over het complex. De muur tussen weg en centrum ter bescherming tegen grondverschuiving is gerealiseerd. ’s Avonds overleg met directrice en andere zusters. De punten van aandacht waren 1) De slaapzaal is te klein en moet worden aangepast. 2) De daken lekken en moeten worden vervangen. 3) Oefenapparatuur voor Fysiotherapie moet aangepast worden. 4) Wat moet apart worden aangevraagd bij HJN? Wij hebben trachten duidelijk te maken dat de verantwoording voor de projecten bij de projecten zelf ligt en dat wij, naar vermogen, financiële hulp geven. 33


In december zal de penningmeester van HJN nadere toelichting geven over de financiën. 17-10 Fysiotherapie gegeven. 11 uur met alle kinderen naar het strand, 23 kinderen in het busje. Gezwommen en picknick op het strand. Afscheid met zang door de kinderen. Daarna nachtboot naar Sibolga. 18-10. Ontbijt bij paters Kapucijnen. Een pater en een patiëntje met vader ook mee naar Siantar. Onderweg bij ex patiënt Effendi gestopt en gevraagd of hij iemand wist voor instructie te geven in PRHJSiantar voor naaikamer. 14.30 uur terug op het revalidatiecentrum Harapan Jaya. 19-10. 6.30 ontbijt, 7.30 ochtendgym met alle kinderen op muziek in de oefenzaal. Ballenbak gevuld, kinderen erin. Dolle pret. 20-10. Weer het ochtend ritueel, waarna Ludy foto’s maakt van het centrum en ik bij de fysiotherapie aan de slag ga. Vacuüm apparaat op de prothesemakerij is kapot. Contact proberen te maken met PuspadiBali om te repareren, niet gelukt. De tweede sessie plastische operaties is begonnen. 21-10. Benauwde omstandigheden door de smog die veroorzaakt wordt door de branden op Sumatra. Ludy krijgt Batak medicijnen, helpt een beetje. 22-10. Prof. Spauwen is jarig en doet een computer cadeau aan Ayu, een spastische patiënte van 18 jaar die nooit heeft kunnen praten. Zij heeft de letters van het alfabet geleerd op het centrum en kan nu communiceren met haar omgeving. ’s Avonds surprise feest voor de jarige. 23-10. Naar de stad Siantar gegaan om oefenmateriaal te kopen voor de Fysiotherapie afdeling. 15.00 uur vergadering met de Yayassan van Harapan Jaya Indonesië. Voorzitter Sinaga opent de vergadering en geeft onze voorzitter het woord. 1) Ludy merkt op dat de patiënten populatie veranderd is. Er zijn veel meer dubbel gehandicapte kinderen opgenomen, waardoor er langdurige opnames voorkomen. Wordt de opleiding van het personeel hieraan aangepast? Secr. Dr. Siaahaan, al 3 periodes bestuurslid, legt uit dat dit een gevolg is van de verbeterde gezondheidszorg. Vroeger gingen de baby’s met geboorte afwijkingen dood. Bijna alle cerebraal 34


getroffenen hebben ook een fysieke handicap. Het centrum heeft een vergunning om fysiek gehandicapte mensen op te nemen. 2) Is er communicatie tussen de drie projecten? De voorzitter zegt nooit contact te hebben met andere centra. Zr Imeldine zegt dat tussen de directies van de projecten veel contact is. 3) Het onderhoud van het centrum behoeft meer aandacht. De daken moeten geverfd worden, deuren vernieuwd. 4) Administratie moet worden besproken met de penningmeesters a.s. december. 5) De secretaris van HJI merkt op dat het steeds moeilijker wordt om toestemming te krijgen voor de operaties door de Nederlandse doctoren. Door de samenwerking met de universiteit van Medan is het tot nog toe gelukt. 6) Nadat de jaarrekening van 2014 is besproken wordt de vergadering gesloten met dank door HJN voor de hartelijke ontvangst op het centrum en de hoop wordt uitgesproken dat er nog lang in goede harmonie zal worden samengewerkt voor de gehandicapten in Harapan Jaya. 24-10. Weekend naar Samosir, met de doctoren en onze pleegdochters Tansia en Sertauli.

26-10. Weer thuis op PRHJ. 27-10. Veel werk op de afdelingen. Kapotte onderdelen van apparatuur en van oefenmateriaal opzoeken en beoordelen of repareren nog mogelijk is. 28-10. Met Zr. Gisella de organisatie van de afdeling fysiotherapie doorgenomen en kaartsysteem gemaakt.

35


29-10. Laatste dag op het centrum. Groots afscheid van de doctoren en van ons, met alle kinderen, zang en dans. Veel mooie woorden gesproken door alle instanties die aanwezig waren. 30-10-2015. 10.00 uur vertrek naar Medan. 15.40 uur vertrek naar Kuala Lumpur 11.50 naar Amsterdam. Aankomst 6.30. Het was een enerverende reis met een overvol programma. Wij hebben met eigen ogen kunnen zien hoe hard er door de zusters en de medewerkers op de projecten wordt gewerkt aan het welzijn van de gehandicapte mensen in Indonesië. Wij hebben gemerkt dat er veel waardering is van de patiënten en de medewerkers, niet alleen voor de financiële hulp, maar zeker ook voor de aandacht die zij krijgen vanuit Nederland. Zij kunnen nog niet zonder onze hulp voor het prachtige werk dat zij doen. Ludy en Peter van der Burg 8. Bezoek aan de projecten (deel 2) door Bert de Veer Harapan Jaya Siantar Het centrum loopt zo op het oog als een geoliede machine. Zr. Leonie stuurt op een goede manier haar personeel aan. Het is wel heel jammer dat er zo weinig zusters en personeelsleden voldoende Engels spreken. Zeker ook omdat er toch regelmatig buitenlandse gasten zijn. Administratie wordt bemand door drie personen. Ik heb de indruk dat ze weten waar ze mee bezig zijn, maar zij hebben niet voldoende mogelijkheden om dingen af te stemmen. Zuster Imeldine die in principe vanuit haar bestuursfunctie verantwoordelijk is, geeft niet voldoende rugdekking. Dat erkent ze ook en gaat er mee aan de slag om dat te verbeteren. Er zijn de afgelopen jaren een aantal zaken fout gelopen: - Er staan voorraden op de balans die geen waarde vertegenwoordigen. - Er staan vorderingen op de balans die oninbaar zijn. - Er is verzuimd om af te schrijven op de vaste activa. Zr. Imeldine zal een en ander beter in de gaten houden en er op toezien dat dit in de toekomst beter zal lopen. Pater Anselmus Haloho OFM Cap. is de controlerende accountant (auditor), maar heeft de bovengenoemde zaken ook niet gesignaleerd. De tekorten worden 36


gefinancierd uit het deposito bij het KWI dat in 2007 is gevormd met de middelen die bij de Missieprocuur van de Kapucijnen waren geparkeerd. Het voorstel om geld vooruit beschikbaar te stellen voor het tekort en investeringen werd in dank aanvaard. Dat daarmee de verantwoordelijkheid voor onderhoud en investeringen en opleidingen meer bij henzelf komt te liggen, werd door het bestuur van de Yayasan als vanzelfsprekend ervaren. De panden zien er goed uit, maar hebben hier en daar wel een likje verf nodig of hebben een lekkend dak. Ik heb aangegeven dat wij geen aanvragen verwachten voor het repareren van het dak of het schilderen, maar dat zij een onderhoudsplan maken waarin deze zaken worden opgenomen. Dit wordt dan ook automatisch in de begroting opgenomen.

Caritas Dorkas Leuk project maar duidelijk op een veel lager niveau dan Harapan Jaya. Momenteel zijn er 34 patiënten. Eventuele operaties vinden plaats in Siantar. Er wordt goed samengewerkt door de 5 zusters en de 8 personeelsleden. Daarnaast zijn er twee Duitse stagiaires. Kennis gemaakt met de leiding van de afdeling fysiotherapie en het atelier. Er wordt een stichting opgericht die de rechtspositie van de Caritas Dorkas moet regelen. In feite vallen ze onder de Franciscanessen FCJM. De organisatie is klein en de directrice Zr. Sabina is zelf belast met de administratie. Er zijn naast fysiotherapie (Zr. Clarentine en Zr. Agatha) en het atelier (Zr. Marcelina) weinig inkomsten voor Caritas Dorkas. De overheid draagt niets bij. Zuster Imeldine zal zich meer dan voorheen bemoeien met het opstellen van de begrotingen omdat Zr. 37


Sabina daar niet veel verstand van heeft. De patiënten leken het goed naar de zin te hebben. Het was een hele prettige omgeving met prettige mensen. Meer opvanghuis dan revalidatiecentrum. Wensen voor de toekomst: dak vervangen, ruimte voor de kinderen om binnen te spelen en een paar nieuwe naaimachines.

Hidup Baru Rondgang gemaakt door Hidup Baru en daar de diverse zaken gezien: - slechte weg rondom het centrum van verkeerd materiaal - slecht aangelegde vloer aan de voorzijde bij de ingang naar de ruimten voor patiënten. - fysiotherapieruimte te klein. - Uitrit garage te moeilijk en te smal. - Daken slecht. - Schilderwerk slecht. Met Zr. Ludovika, Zr. Ferdinanda en Zr. Bernadette (en er is sinds kort ook een zuster die een opleiding heeft in de psychiatrie) gesproken over het centrum en over de uitbreiding die er moet komen. Er zijn op het ogenblik ca. 20 patiënten, in hoofdzaak meervoudig gehandicapten. Dit komt hier dan ook meer voor dan op Nias en op Sumatra. Voor operaties wordt gebruik gemaakt van een ziekenhuis in de buurt. De patiënten dragen nauwelijks iets bij aan de kosten van de behandeling en of operaties. De zusters hebben problemen met het aantrekken van personeel voor de verzorging van de patiënten. Deze nonna’s blijven meestal maar kort. Volgens Zr. Ludovika ligt dat niet aan het salaris. Er wordt betaald conform de normen van de regering. De nonna’s 38


hebben echter 24 uur per dag de zorg voor de patiënten en geen enkele privacy. Misschien dat daar iets aan gedaan kan worden. Er werken op dit moment 3 nonna’s terwijl dat er 4 tot 6 zouden moeten zijn. Er is een uitbreiding gepland die de capaciteit van het centrum van 20 naar 40 patiënten moet opstuwen. Lijkt mij echter wel veel als je ziet dat ze nu al niet aan voldoende personeel kunnen komen. De Zusters kunnen er niet meer werk bij hebben en de animo van andere Zusters om naar West Timor te gaan is niet zo heel groot heb ik begrepen. Daarnaast is de capaciteit van fysiotherapie, keuken, chauffeur etc. ook te klein. Daar is mijns inziens niet veel over nagedacht. In de nieuwbouw zoals die nu gepland is, wordt ook geen eigen plaats ingeruimd waar de nonna’s hun privacy hebben. De organisatie is hetzelfde als op Nias. Ze vallen straks ook onder de zelfde stichting JECIMA. De financiën worden bijgehouden door Zr. Ludovika. Zij maakt ook de begroting voor het volgend jaar. Ook hier zal Zr. Imeldine moeten bijspringen om die zaken in het gareel te krijgen. Tot slot wil ik vermelden dat wij een fantastische reis hebben gehad langs drie geweldige projecten, waar kansloze kinderen toch een mogelijkheid krijgen om iets van hun leven te maken. Daarbij moet ik wel opmerken dat Harapan Jaya Pematangsiantar een professioneel gerund bedrijf is en dat Caritas Dorkas en Hidup Baru dat natuurlijk veel minder zijn. Caritas Dorkas en Hidup Baru zijn heel sterk afhankelijk van de kracht van de directrice. Met ontzettend veel dank aan Zuster Imeldine en Zuster Cunera die ons op een geweldige manier door Indonesië hebben geloodst. Al deze indrukken en ervaringen zal ik meenemen in mijn bagage als penningmeester van Harapan Jaya Nederland. Bert de Veer, penningmeester. 9. Bezoek aan de projcten (deel 3). Brief van Remko Eddes Dr. Melinda Witbreuk, orthopedisch chirurg en haar familie hebben een bezoek gebracht aan Hidup Baru. Beste Zr Jeannette, 39


Gisteren voornamelijk doorgebracht op het rehabilitatie centrum in Atambua. Overnacht in het klooster en wakker geworden met het gekraai van de haan. Oscar en Nicci hebben zich erg vermaakt met de kinderen van het centrum. Melinda heeft 20 kinderen onderzocht, gefotografeerd en gefilmd. Van zeer ernstige misvorming tot zeer verbrande patiënten die in het najaar door de plastisch chirurgen worden behandeld. Het centrum is op vele punten weer een stuk verbeterd sinds mijn bezoek in sept vorig jaar mede door de vele inspanningen van Nico. De waterbron, een nieuwe speeltuin, de groentetuin, stilstaand water wat gedempt en met beton is volgestort. Daarnaast is de belangrijkste verandering het management van de nieuwe zusters o.l.v. zuster Ludovika. We werden door alle zusters met alle kinderen opgewacht toen we aankwamen en besloten gisteravond met een uitgebreide maaltijd met alle kinderen samen en de ouders die op het centrum aanwezig zijn. Het eten is een stuk meer aangekleed (vis, varkensvlees, kip, soep vooraf etc. etc.) en we hadden zelf onderweg mandarijnen, zuurzak, kokosnoten, appels, wortel gekocht en aangeboden. Bij het avondeten bleek dat de zusters ook al een heleboel fruit hadden gekocht. De kokosnoten werden 'live' geplukt door een man die zijn kaplaarzen verruilde voor kapmes en blote voeten en naar boven klom. Dit alles met een rokende sigaret in zijn linkerhand...! Terwijl de patiënten in de ochtend door zusters en Melinda werden gezien (en iedereen tot op zekere hoogte mee blijft kijken) ontvingen Nico en ik met onze gids Martin de 2 heren van East West Seed Company, het familiebedrijf van mijn achterbuurman. Hebben ons toegezegd dat ze de zusters een aan te nemen tuinman en de chauffeur gratis assisteren met een jaarplanning voor de groentetuin, evenals een plan voor irrigatie met sprinklers. Dit kan allemaal betrekkelijk eenvoudig worden aangelegd. Het is wel van groot belang dat er een tuinman komt aangezien er voldoende werk is. In de middag naar Atambua gegaan om wat inkopen te doen, waaronder 25 magnum ijsjes voor de kinderen en zusters. Ook even bij Rosaline langsgegaan een belangrijke Chinese sponsor van het centrum (en gek op kaasstengels uit Edam). In de avond na het avondeten uitgebreid bedankt door de zusters, ouders van patiënten en patiënten zelf met uitgebreide liedjes. 40


Vanochtend de school bezocht bij het centrum en nu het centrum verlaten en onderweg naar Betun en besikama voor bezoek aan de oude kampong van onze gids. Hartelijke groet, Remko Eddes. 10. Verslag van zuster Jeannette In elk jaar is er wel iets bijzonders te melden. Bijvoorbeeld dat ik bij de orthopedische operaties niet als coördinator mee kon. Ik moest deze keer zelf onder het mes bij de plastische chirurg voor een huid operatie. Orthopedische chirurgie De voorbereidingen waren al wel gedaan en Marjanne Oomen ging deze keer mee als coördinator met de orthopeden Professor Dr. Greta Dereymaeker, Dr. Melinda Witbreuk, en Dr. Manon Lizet. Er werden weer veel kinderen geopereerd, hoofdzakelijk met klompvoeten, O of X benen. Tegenwoordig zien we ook veel verwaarloosde botbreuken na een motor ongeluk. De slachtoffers, die, nadat ze bij de inlandse “geneesheer” behandeld zijn, een pseudoartrose overhouden. Dit is een bot dat niet goed is vastgegroeid. Zelfs uit Atambua, West Timor kwam een patiënt die al anderhalf jaar op de grond gezeten had, omdat hij niet kon lopen. Deze werd door het tweede team geholpen door Dr. Huub v.d. Heide en Dr. Karel Schäffer, die samen 64 orthopedische operaties deden. Het is fijn om te ervaren dat het werk op Harapan Jaya gewoon doorgaat, ook als de “slaven-drijfster” zelf niet aanwezig is. Pater Huub Boelaars Op 2 juni bereikte ons het bericht waar we eigenlijk al op voorbereid waren; Pater Huub Boelaars is overleden. Hij was, met de reeds eerder overleden Gerard van den Ende en zuster Maria Grommes, medeoprichter van de stichting Harapan Jaya Nederland. 26 jaren lang heeft Huub, met veel kennis van zaken, onze belangen behartigd als secretaris penningmeester. Hij was zelf ook jaren in Indonesië geweest. Hij schreef als afronding van zijn studie een boek met de titel “Indonesialisatie” Hierin heeft hij zijn visie gegeven over het zelfstandig worden van de Indonesische samenleving. 41


Huub, wonende in Tilburg in het klooster van de kapucijnen, ontving ons vaak voor de bestuursvergaderingen. Wij werden altijd hartelijk ontvangen door alle medebroeders tijdens de lunch. Anianus Snik, onze architect, Jan Wijnans de econoom die Harapan Jaya letterlijk opgebouwd heeft via de ingewikkelde procedure van Miserior waren daar ook vaak aanwezig. Ja, de Kapucijnen hebben veel voor Harapan Jaya betekend. De longmars De 40 MM ofwel de 40.000 meter mars, wordt elk jaar in Venhuizen gelopen door duizenden enthousiaste mensen. 42 jaar geleden werd deze sponsorloop voor de eerste keer gelopen voor de Noord Hollandse Missionarissen. Die liepen, als ze op die dag op verlof waren, ook gewoon mee. Jarenlang werd er geld overgemaakt aan de verschillende projecten, scholen, revalidatiecentra etc. etc. Later werd dit loopfestijn ook wereldwijd georganiseerd. In Indonesië liepen eens meer dan 7000 invaliden en school kinderen mee. Iedereen in zijn of haar dorp of instelling. Harapan Jaya Siantar, Caritas op Nias, Hidup Baru in West Timor en de weeskinderen van Panti Pius liepen ook vaak mee en kregen dan voor elk kind dat meedeed wat betaald. Het was een welkome bijdrage voor school uniformen, boeken of andere dingen die voor de school nodig waren. Dit jaar, dus 2015 werd er gevraagd of wij de cadeautjes zouden kunnen organiseren, die gegeven worden als iemand de 40 km gelopen heeft. Op Hidup Baru werden, door de patiënten en zusters, 2200 tasjes gemaakt en daarna opgestuurd naar Sumatra. De Nederlandse bezoekers en doctoren werden ingeschakeld om ze naar Nederland te vervoeren. Dat was nog een hele organisatie. Dit is het grote sport feest. Op twee benen, of een eigen been en een prothese, of met hulp van krukken, of in een rolstoel zittend, voor de dwarslaesies, soms op bedden rijdend... kijken wie het meeste rondjes kan lopen of hoeveel kilometers er gemaakt worden . Op 7 mei 2016 is er weer een 40 MM sponsorloop in Venhuizen en in de Rehabilitatiecentra Harapan Jaya, Hidup Baru en Caritas Dorkas. 42


Plastische chirurgie De door iedereen zo bewonderde doctoren kwamen weer, en wel Professor Dr. Steven. Hovius, Dr. Jan Sluimers, Dr. Agi Török en Andrea Kalman, samen met Sr Jeannette. Met koffers vol hechtmateriaal, mesjes, vette gazen en alles wat de heren specialisten maar nodig hadden. Samen met de technicus Alouis van Hoesel, die het narcose apparaat werk-klaar zou gaan maken. Ook een toestel voor de fysiotherapie mocht door de douane in Medan, zonder invoerbelasting te hoeven betalen. We werden zoals gewoonlijk door een grote groep patiënten verwelkomd op Harapan Jaya! Wat een blij weerzien. Het is fijn om te weten dat de patiënten die dan nog met een open lip lopen, of met een contractuur aan de handen staan, er straks beter uit gaan zien. Ja, de 59 operaties uitgevoerd door het eerste team, zijn goed gelukt. Professor Dr. Paul Spauwen, Dr. Christianne van Nieuwenhoven, Dr. Kees Punt en Ronald Schultz kwamen een week later om nog eens 75 grote en kleine operaties te verrichten. Wonderen gebeuren nog. Niet in een seconde, maar na vijf uur lang op een verbrande hand werken, die eruit zag als een bokshandschoen, om daar weer vingers te voorschijn te halen, die het ook nog doen na de operatie, is een wonder van deze tijd. 43


De computer van Ayu Een wonderlijk verhaal is ook Ayu, een zeer spastisch meisje van 19 jaar, die al jaren op Harapan Jaya is, maar nog nooit een woord gezegd had .Ze kwam op een ochtend ,waarop we samen koffie dronken, naar me toe gerold in een rolstoel, zichzelf achteruit duwend met haar rechterbeen. Zij had een gevouwen A viertje op haar schoot, en begon letters aan te wijzen, waar ik niets van begreep. Sertauli, een medewerkster, zei: zuster, ze wil wat zeggen tegen u. Ik zei: “begin maar weer opnieuw want ik heb het niet begrepen”. Sertauli las mee met de vingers van Ayu en ze zei: “Zuster ik wil graag een laptop “. O zei ik, wil jij een laptop? En waarom dan wel. Sertauli legde uit, dat er een Duitse stagiaire MAZ was geweest die op zijn laptop Ayu had leren schrijven, maar die jongen was nu weg, dus kon ze niet meer communiceren met iemand. Ik vertelde dit verhaal aan tafel bij de heren doctoren. Een daarvan was juist jarig, hij reageerde: “ mag ik die dan geven?” Ja hoor, natuurlijk, als u dat wilt. We hebben die dag een laptop gekocht en 's middags aan Ayu gegeven, normaal krijg je iets op je verjaardag, maar zo iets geven is nog veel mooier, Paul zei: “Ik heb nog nooit zo'n mooie verjaardag gehad!” In de Bijbel staat dat het zaliger is te geven dan te ontvangen, en dat is zo. Of zoals Arwan, 21 jaren oud die als 4 jarig kind verbrand was en

hoog op een berg leefde, nooit naar school was gegaan, binnen gebracht werd door een ex patiënt met de woorden: “ Zuster u hebt mij vorig jaar geholpen, geld heb ik niet maar ik breng hem naar U 44


toe, zodat hij ook geholpen kan worden. Arwan, zijn onderlip zat op zijn borst, is vakkundig geopereerd, heeft leren lezen en schrijven, is in opleiding voor kleermaker en zit 4 uur per dag als portier bij de poort, voetbalt als de beste, en LEEFT weer. Dit in een tijdsbestek van 3 maanden! Er zijn weer mooie dingen gebeurd, terwijl er ook de zware gevallen zijn waar je soms niets aan kan doen, anders dan luisteren en aandacht geven. Mijn conclusie Ik voel me rijk en gezegend dat Harapan Jaya, ongeveer mijn kind, doorgaat op de weg die we al bijna 35 jaar samen zijn gegaan. Samen met de stichting Harapan Jaya Nederland en de Yayassan Harapan Jaya Indonesië. Zuster Jeannette. 11. Tot slot Het jaarverslag geeft hoop ik goed weer wat in het jaar 2015 is gebeurd bij de stichting Harapan Jaya Nederland en bij de projecten Harapan Jaya Indonesië te Pematang Siantar, Hidup Baru Atambua, Caritas Dorkas Nias. Het was voor ons het jaar om persoonlijk kennis te nemen van het wel en wee op de projecten. We hebben goede afspraken kunnen maken met de stichtingen in Indonesië. De prioriteiten die de directies van de instellingen met ons hebben besproken zijn voor ons duidelijker geworden. Prachtig was het om te zien dat Zr Jeannette met nooit aflatende energie steeds weer adviezen geeft en mogelijkheden zoekt om voor de patiënten in Indonesië de beste zorg te vinden. De artsen die hun vrije tijd opofferen om hun medemensen te helpen en hun kennis te delen met de Indonesische collega’s, was ook hartverwarmend en prachtig om te zien. Duidelijk is gebleken dat Indonesië op het gebied van de gezondheidszorg stappen in de goede richting maakt, maar dat de gehandicapte mensen een achterstandsgroep blijven. In Nederland zijn er weliswaar verbeterde economische cijfers, maar door de lage rente op de spaarrekeningen en deposito’s zijn onze 45


inkomsten duidelijk gedaald. Wij vragen dan ook aan allen die dit jaarverslag hebben gelezen, eens te denken aan wat er op de laatste pagina van dit verslag wordt geschreven over periodieke giften in geld. Wij bedanken alle vrijwilligers die ons in 2015 hebben geholpen om de projecten te steunen. En natuurlijk onze financiële weldoeners zonder wie we niet kunnen helpen. Als laatste, maar zeker niet als minste, willen wij de zusters in Indonesië bedanken. Zij hebben ons zeer gastvrij ontvangen en geholpen bij ons bezoek aan de projecten. We hebben gezien dat zij met bewonderenswaardige inzet zorgen voor de gehandicapten die aan hen zijn toevertrouwd. Het bestuur van Harapan Jaya Nederland.

De stichting is aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Het RSIN nummer is 801504326. Giften in Nederland gedaan aan Harapan Jaya Nederland, na overschrijding van de drempel van 1% van het onzuivere inkomen, kunnen worden afgetrokken bij de aangifte Inkomsten belasting. Periodieke gift in geld: In het verleden konden periodieke giften worden afgetrokken als deze via een notariële acte waren vastgelegd. Sinds 2014 heeft de Belastingdienst het mogelijk gemaakt dat wanneer iemand de toezegging doet om minimaal 5 jaar achtereen, jaarlijks een vast bedrag aan een ANBI instelling te schenken, deze schenking volledig (dus zonder rekening te houden met de drempel en zonder maximum) kan worden afgetrokken van de Inkomsten Belasting. Het formulier ”Periodieke gift in geld” is hier speciaal voor ontwikkeld en kan worden gedownload van de site van de Belastingdienst of worden opgevraagd bij onze penningmeester en door zowel de schenker als door ons worden ingevuld en ondertekend. Het email adres van onze penningmeester is [email protected]

46


47

Jaarverslag 2015 Harapan Jaya Nederland

Recommend Documents