COURANT. Jaargang 17 Juni Nieuwbouw is proberen de toekomst te voorspellen DOOR HARRY KLEIN KOERKAMP [LID CENTRALE DIRECTIE]

Redactie Elly de Bruyn, Wilbert Landman en Babette van Weelden. Productie De Reus’ Communicatie & Publiciteit. Fotografie Voermans van Bree en anderen. Drukwerk Real Concepts. Oplage 3300 exemplaren. Reacties? Vragen? Suggesties? Neem contact op met de redactie. Dat kan via [email protected].

Postbus 412 6900 AK Zevenaar Telefoon: 0316 - 58 38 00 www.liemerscollege.nl

Locatie Didam Dijksestraat 12 6942 GC Didam Locatie Heerenmäten Heerenmäten 6 6904 GZ Zevenaar Locatie Vestersbos Vestersbos 4 6901 BV Zevenaar Locatie Zonegge Zonegge 07-09 6903 EP Zevenaar

Nieuwbouw is proberen de toekomst te voorspellen DOOR HARRY KLEIN KOERKAMP [LID CENTRALE DIRECTIE]

Achter de schermen wordt momenteel hard gewerkt aan het nieuwe gebouw voor de vmbo-bovenbouw in ZevenaarOost. Het is de bedoeling dat het gebouw na de zomer wordt aanbesteed, dat de eerste schop in februari 2013 de grond in gaat en dat het gebouw in augustus 2014 in gebruik wordt genomen. Het bouwen is echter maar één kant van het verhaal, we moeten ook weten wat we op onderwijskundig gebied willen. Daarom moeten we proberen de toekomst te voorspellen, want het onderwijs zal er over pakweg tien jaar anders uitzien dan nu. Iedereen heeft beelden van die toekomst, zeker in het

Liemers College haakt in op NL Doet

Veel gestelde vragen over Bring Your Own Device

onderwijs. De kunst is een gemeenschappelijke noemer te vinden. Daarbij fungeren de onderwijskundige uitgangspunten van het Liemers College, zoals is vastgelegd in het schoolplan, als basis. Daarnaast zijn er belangrijke trends die een rol spelen. Het Liemers College wil midden in de Liemerse samenleving staan. Dat geldt in versterkte mate voor het vmbo. De meeste vmbo-leerlingen zullen ook in de toekomst in deze regio wonen en werken. Bovendien heeft het Liemers College als enige school met technische afdelingen een bijzondere opdracht voor de regio. De Liemers heeft transport en logistiek als speerpunt gekozen, direct gevolgd door ondersteunende maakbedrijven. Samenwerking met het bedrijfsleven is voor het Liemers College belangrijker dan ooit, want technisch bijblijven is voor de school niet meer betaalbaar [machines bijvoorbeeld zijn peperduur en snel verouderd]. Dus zullen leerlingen steeds meer in bedrijven het vak leren. Daarvoor hebben we een stevig netwerk nodig van bedrijven die elektro-, metaal-, voertuigen- en bouwopleidingen ondersteunen via stageplekken, gastoptredens, excursies etc. Dit wordt dé manier om een goed geschoolde arbeidsmarkt te behouden. Ook voor andere sectoren zijn er goede toekomstperspectieven. Door de vergrijzing en ontgroening [steeds minder jongeren] zijn er veel handen nodig in de zorg. De afdeling zorg & welzijn kan daarvan profiteren. De detailhandel verandert eveneens snel. Aan de ene kant wordt winkelen steeds meer ‘beleven’ - denk maar aan IKEA en Intratuin - terwijl aan de andere kant het internetwinkelen een hoge vlucht neemt. Ook hier is voor onze regio een wereld te winnen, mits het onderwijs ervoor zorgt dat de werknemers van de toekomst daarvoor toegerust zijn. Het Liemers College moet dus inspelen op ontwikkelingen in de omringende samenleving. Intussen staat het onderwijs zelf ook niet stil, zoals blijkt uit onder andere de digitalisering, het passend onderwijs, de samenwerking tussen vakken en de invoering van basisniveaus voor rekenen en taal. Het Liemers College blijft streven naar zelfstandige leerlingen, die werken aan hun toekomst. Het gaat straks in Zevenaar-Oost om de laatste twee jaar van het vmbo; een brug tussen de onderbouw op de locaties Zonegge en Didam, waar zelfstandigheid al centraal staat, en het mbo in Doetinchem of Arnhem, waar de leerling zich al een duidelijk beroepsbeeld heeft gevormd [maar ook beseft dat een mens nooit uitgeleerd is].

Bij de foto op de voorpagina: GT-leerlingen van de locatie Didam, die zijn geslaagd voor hun eindexamen.

LC COURANT PAGINA 1

LC Courant is een uitgave van het Liemers College.

Ken je klassiekers? Ik ken ze nog steeds niet!

Jaargang 17 Juni 2012

4

LC COURANT Nr

‘De zenuwen voor het examen beginnen nu echt wel te komen’ Amber Bolk hield een examendagboekje bij. Pagina 6 ‘Ik voel me eigenlijk net zo oud als twintig jaar geleden’ Nieuwe afdelingsleider Hanneke Benjamins. Pagina 5 ‘Ik weet nu hoe ik een lam moet ontbenen of hoe ik een vis volledig kan fileren’ Estée Strooker koos voor haar tweede passie. Pagina 2

COLOFON

WAAR ZIJN ZE GEBLEVEN?

‘Ik weet nu hoe ik een lam moet ontbenen’ ESTÉE STROOKER [2002-2006]

Sommige leerlingen verlaten onze school eerder dan zij hun diploma op zak hebben. Estée Strooker was zo’n leerlinge. Ze volgde in de periode 2002-2004 het vwo tot en met de vierde klas en besloot toen verkort haar opleiding af te maken op het Luzac College in Arnhem. Toch herinneren velen haar nog. Dat is niet vreemd, want bij alle muziekavonden stond zij [toen al!] zelfverzekerd op het podium. Estée kan zich dat nog goed herinneren. “Ik heb een prima tijd gehad op het Liemers College. De muziekavonden vond ik het allerleukst. Dan kon ik doen wat ik graag deed en waarin ik kon uitblinken. Ik kick wel op aandacht, dat kan ik niet ontkennen. Tijdens mijn tijd op het Liemers was ik vooral bezig met allerlei dingen rondom mijn vwo-opleiding en school deed ik er een beetje bij. Dat ging me gelukkig gemakkelijk af. Nadat ik mijn diploma op het Luzac had behaald, heb ik nog een tijdje rechten gestudeerd. De maatschappij verwacht van je dat je een opleiding doet, maar ik wilde meer... en anders! Ik had op mijn leeftijd niets te verliezen, dus daarom

ben ik voor mijn droom gegaan.” Estée viel op, had talent en ging voor meer. Na twee afwijzingen van de Kleinkunstacademie koos ze voor haar andere passie: koken. Aangezien verkorte opleidingen haar wel lagen, ging ze aan L’Ecole Grégoire-Ferrandi Paris een kookopleiding voor internationale studenten volgen. “De opleiding zelf was fantastisch, maar ik moest drie maanden stage lopen in een tweesterrenrestaurant. Daar heb ik het maar een maand uitgehouden, omdat ik werd gebruikt als schoonmaakster. Vervolgens ben ik in een kleiner restaurant in Parijs gaan werken. Daar heb ik ontzettend veel geleerd. Als ik nu terug-

kijk op die tijd, vind ik het eigenlijk nog leuker dan toen. Ik weet nu hoe ik een lam moet ontbenen of hoe ik een vis volledig kan fileren; je leert alles vanaf de basis. De Franse keuken spreekt mij het meeste aan. Dat heb ik van thuis meegekregen, van mijn moeder en mijn oom Piet van Lieshout. Mijn oom was sowieso een belangrijke drijfveer om me op het koken te storten. Van hem kreeg ik op mijn tiende al de Escoffier, de bijbel van het koken.” Komt Estée je bekend voor op de foto? Dat kan kloppen, want in 2009 deed ze met de meidengroep K.L.E.M. mee aan X-factor. Ze haalden de eerste liveshow. Een jaar later zagen we haar weer op televisie, maar nu bij MasterChef. Ze won dit programma en dit leverde haar een mooi bedrag op. Daarmee is ze haar huidige restaurant begonnen: ’t Amusement aan het Roermondsplein in Arnhem.

“Het is wel bijzonder dat je op je twintigste een restaurant kunt openen, want ik dacht: wie neemt een 20-jarige nu serieus? De titel van MasterChef en het geldbedrag waren een mooie springplank om ’t Amusement te beginnen. Het ging ontzettend snel, van een pand tot inrichting tot daadwerkelijk een restaurant draaiende houden. Het is een jaar geleden sinds we opengingen en het is voorbij gevlogen. Het draait gelukkig goed, vanaf het begin. De gasten willen graag weten of ik wel kook als ze komen eten. In het begin wilde ik alles in de hand houden, van de bediening tot de afwas. Inmiddels weet ik de dingen beter uit handen te geven. De basis van de gerechten is de klassieke Franse keuken. Ik ben echt voor puur voedsel: geen pakjes of zakjes en zoveel mogelijk biologisch. De stijl van de gerechten is toch wel vrouwelijk. Ik houd van veel tierelantijntjes. Daar moet ik dan weer mee oppassen, want anders wordt het rommelig.” Ondanks dat er in een aantal jaren ontzettend veel is gebeurd, is ’t Amusement voor Estée zeker niet haar eindstation. De televisiewereld blijft toch trekken. “Het liefste wil ik een tv-programma over koken maken. Ik heb bij X-factor en MasterChef ervaren dat het leuk is om iets zelf te maken en in de tv-wereld voel ik me thuis. Als ik een kookprogramma mag maken, wil ik vooral de aandacht vestigen op puur eten en de gezelligheid die het koken met zich meebrengt. Ik ben opgegroeid met uitgebreid koken en tafelen. Mensen zouden meer tijd moeten nemen voor eten. Waarom zou je pakjes en zakjes gebruiken? De smaakmakers verpesten echt je eten en je smaak. Het mooiste voorbeeld vind ik pannenkoekenmix. Waarom koop je een pak en gooi je er dan nog melk en eieren bij? Gebruik dan bloem.” Tot slot het lievelingsgerecht van Estée. “Zwezerik, orgaanvlees... de echte Franse keuken met vette sauzen. Heerlijk. Overigens niet hoe ik zelf kook. Dat is lichter en ik gebruik graag citrusvruchten. Het gerecht dat ik het liefste maak, is een rol van krab met grapefruit, avocado en coquilles. Klinkt goed? Kom maar proeven dan!”

LC COURANT PAGINA 2

Het ‘nieuwe’ Zonegge is bijna klaar De grootschalige renovatie van de locatie Zonegge in Zevenaar is zo goed als afgerond. In april heeft de laatste technische oplevering plaatsgevonden. Nu resteren nog een aantal puntjes op de i én het schoolplein.

Uitwisseling ‘Klevenaar’ voor de 65ste keer Voor veel leerlingen, oud-leerlingen, medewerkers en ouders van het Liemers College is ‘Klevenaar’ een begrip. Het is de benaming van uitwisseling tussen de Realschule in Kleve en de locatie Zonegge. In mei stond de 65ste keer op het programma. De uitwisseling bestaat sinds 1982. Ieder jaar gaan 20 tot 25 leerlingen uit gt-2 in november de grens over om gedurende vier dagen kennis te maken met Duitse leeftijdgenoten en natuurlijk ook om wat van de Duitse taal te leren. In mei volgt dan het tegenbezoek, zo ook dit jaar. Maandag 7 mei stond het schoolplein vol met ouders en leerlingen die hun Duitse gast kwamen ophalen. De spanning was voelbaar. Ook al kenden de leerlingen elkaar al van het eerste bezoek, toch was het weer even aftasten. Daarom werd de eerste avond in het gastgezin doorgebracht, zodat het ijs op dinsdag gebroken was. Die dag moesten de leerlingen een tweetalig verhaal over ‘Misdaad in Utrecht’ schrijven en inspreken. Er was voor Utrecht gekozen, omdat we die stad op woensdag zouden bezoeken voor een druk programma met een bezoek aan het spoorwegmuseum, een boottocht door de grachten, een stadswandeling, de beklimming van de Domtoren en niet onbelangrijk - twee uur vrije tijd. De opdracht die de leerlingen meekregen, was duidelijk: maak foto’s die passen bij het verhaal dat je op dinsdag geschreven hebt. Diverse leerlingen hebben dan ook [zogenaamd!] voor de trein gelegen of sprongen van de toren. Op donderdag werden de verhalen en de foto’s samengevoegd in een presentatie, die onder het genot van ‘Kaffee und Kuchen’ aan de andere groepen werd getoond. Daarna was het alweer tijd om afscheid te nemen. Niet voorgoed, want de ervaring leert dat veel contacten bewaard blijven.

Wie het ‘nieuwe’ Zonegge bezoekt, ziet meteen dat het gebouw een grondige facelift heeft ondergaan. Alle betrokkenen verdienen daarvoor complimenten. In de eerste plaats geldt dat voor het bouwteam, dat keurig binnen de tijdsplanning is gebleven en dat de overlast voor de ‘bewoner’ zo veel mogelijk wist te beperken. Die bewoners - de leerlingen en de medewerkers - hebben het ook geweldig gedaan. Zij trotseerden met veel geduld en doorzettingsvermogen de dagelijkse ongemakken. Zoals in ieder nieuw huis moeten de bewoners hun draai zien te vinden. Nog niet alles is perfect. Zo ‘matcht’ het nieuwe rooster nog niet helemaal met de nieuwe ruimtes en de manier van werken moet hier en daar nog aangepast worden aan de nieuwe situaties. In het komende schooljaar, met een nieuw rooster, zal een groot deel van deze plooien hopelijk snel gladgestreken zijn. De klus is ook nog niet helemaal klaar. Deze maand is begonnen met het schoolplein. Dat wordt een prachtig plein, waar leerlingen op een prettige manier kunnen pauzeren, en met voldoende stallingsruimte voor alle fietsen. In het begin van het komende schooljaar willen we het nieuwe Zonegge aan ouders en andere belangstellenden laten zien. Hierover volgt nog nadere informatie. Daarna gaan we meteen door naar de volgende klus: het nieuwe gebouw voor de vmbo-bovenbouw in Groot Holthuizen.

‘O jee, mijn discrepantie is te hoog!’ DOOR JETTE BUURSINK [DOCENT TEKENEN EN CKV]

Het Liemers College is een ‘academische opleidingsschool’, die via onderzoek streeft naar onderwijskundige verbeteringen. Docenten geven niet alleen les, maar doen ook onderzoek. Docent tekenen en ckv Jette Buursink onderzocht voor de cursus OBS [Onderzoeksbegeleider in de school] het verschil tussen cijfers voor het schoolexamen [SE] en het centraal examen [CE]. Volgens de onderwijsinspectie mag het verschil tussen de cijfers van het SE en het CE niet groter zijn dan 0,5 punt. De inspectie wil zo voorkomen dat scholen de schoolexamens te gemakkelijk of te moeilijk maken. Als je voor jouw vak een groter verschil hebt dan 0,5 punt, dan trekt de schoolleiding [vaak terecht] aan de bel voor een verklaring. Zo werd duidelijk dat de discrepantie - zoals dat verschil wordt genoemd - ook bij mijn vak [tekenen gt-4] te hoog was. Eerst was ik niet overtuigd van mijn aandeel hierin, omdat het ging om een gemiddelde van de locaties Didam en Vestersbos. Toch leek het mij goed om dit voor de cursus OBS nader te onderzoeken. Al snel bleek uit de cijfers van de afgelopen jaren dat Didam het heel keurig doet, terwijl de discrepantie op Vestersbos

bergafwaarts was gegaan. “O jee, sinds ik er werk zijn de verschillen groter geworden”, dacht ik meteen. In plaats van mijn ontslag in te dienen, besloot ik te kijken wat er de afgelopen jaren binnen onze sectie en op andere scholen is gedaan om de verschillen tussen de SE- en de CE-cijfers zo klein mogelijk te houden. Daarbij stuitte ik op een artikel van N. Bijkerk en H.F.W.J. van Breukelen uit 2011. Zij hebben maatregelen om de discrepantie te verlagen onderzocht en concluderen dat sommige maatregelen wel effectief zijn, maar dat er ook maatregelen zijn die weinig of geen effect hebben. Effectief zijn een uitgebreide examentraining, het maken van een oud centraal examen tijdens het schoolexamen en het oefenen met oude examens. Maatregelen die weinig effect hebben, zijn onder andere het invoeren van deeltoetsen om leerlingen tussen de schoolexamens aan het leren te houden, het steekproefsgewijs inzetten van tweede correctoren en uniform opgestelde schoolexamens. Mijn onderzoek is nog niet afgerond. De volgende stap is dat ik mijn vakcollega’s in Didam ga interviewen over wat zij doen om hun leerlingen zo goed mogelijk voor te bereiden op het centraal examen. De onderzoeksresultaten van Bijkerk en Van Breukelen zal ik ook aan hen voorleggen. Mijn onderzoek moet leiden tot aanbevelingen voor mijzelf en voor collega’s die tekenen als examenvak in het vmbo geven. Ik hoop dat de discrepantie volgend jaar dan lager is, het liefst minder dan 0,5 punt, want dan hoef ik niet serieus over mijn ontslag na te denken.

©Sanne Peper

Ken je klassiekers? Ik ken ze nog steeds niet! DOOR RACHEL JANWARIN [VWO-5]

Leerlingen van vwo-5 kregen dit schooljaar de voorstelling ‘Ken je klassiekers!’ van theatergroep Aluin voorgeschoteld. Aluin speelde in één uur tijd tien klassieke toneelstukken. De theatergroep spreekt zelf van “een grappige, ontroerende en heldere introductie in Oresteia, Oidipous, Antigone, Medea, Een Midzomernachtdroom, Romeo en Julia, Hamlet, Othello, Macbeth en Julius Caesar.” Rachel Janwarin schreef een recensie. Zij is minder enthousiast. Een voorstelling vol humor, maar tevens leerzaam, ontroerend en boeiend. Dat belooft ‘Ken je klassiekers!’ te zijn. Vol goede moed ga ik dan ook de zaal binnen, met het idee dat ik die tien klassiekers écht ken en begrijp als ik

de zaal weer verlaat. Helaas, naar mijn idee voldoet ‘Ken je klassiekers’ toch niet helemaal aan de verwachtingen. Een vrij leeg decor, dat is het eerste dat mij opvalt als ik de zaal binnenloop. Op een tafel, een stoel en een koffer na, staat er niets op het podium waar over een half uur een toneelstuk plaatsvindt. De opening van de drie acteurs is geniaal: de voorste rijen stoelen zijn leeg, dus halen ze het publiek een rij naar voren met het smoesjes dat ‘we even warm gemaakt moeten worden voor de voorstelling’. Voor mij zetten ze daarmee een goede en sterke toon, die ze in de rest van het stuk niet meer waarmaken. Oresteia, Oidipous, Antigone en Medea zijn de eerste vier Griekse tragedies die aan ons

Geslaagde vierde editie Podiumlust

DOOR KAREN OOSTERINK [THEATERDOCENT]

Het Musiater in Zevenaar heeft 25, 26 en 27 april voor het vierde jaar onderdak geboden aan het jongerentheaterfestival Podiumlust. Leerlingen van zes scholen deden mee. Het was een groot succes. Podiumlust werd ooit in het leven geroepen om de schooltoneelproducties van de locatie Heerenmäten aan een groter publiek te laten zien. Inmiddels is het veel meer dan dat. Haal scholen naar de schouwburg en laat ze van elkaar genieten, is het idee. Voeg een dagprogramma met workshops en theateractiviteiten toe en je werkt ook nog aan het spelniveau van de leerlingen. Onderdompelen, uitwisselen, focussen; kortom, je drie dagen lang alleen maar met theater bezighouden, dat is Podiumlust. Zes scholen uit de provincie Gelderland waren dit jaar van de partij. Ze kwamen met vmbo-brugklassers tot en met leerlingen van vwo-5. Ook de locatie Zonegge deed een dag mee, zodat de leerlingen de toneelgroep en de theaterklas van Heerenmäten alvast leerden kennen. Het dagprogramma bestond uit onder andere workshops muziektheater, im-

provisatie, toneelschrijven, locatietheater, vormgeving, beweging, ingeleefd spel en mime. Tijdens de lunches waren er sprekers en theateropleidingen waren aanwezig om leerlingen warm te maken voor een toekomst als theaterdocent, dramaturg of misschien zelfs acteur. Kijk op www.podiumlust.nl voor foto’s, het gastenboek en het complete programma.

De acteurs willen de verhalen ook levendig houden door het vertellen van het verhaal af te wisselen met het spelen van de tragedie. Aan de ene kant maakt dit de tragedie inderdaad niet zo langdradig, maar aan de andere kant wordt het verhaal alleen maar onduidelijker. De drie acteurs vertellen namelijk de tragedie, maar spelen deze ook. Hierdoor is het - vooral bij de mannen - soms onduidelijk wanneer wordt omgeschakeld tussen spelen en vertellen. Er is niet echt een groot verschil tussen hun spel en hun vertelwijze. De actrice is wel erg overtuigend in haar spel. Naast het onduidelijke onderscheid tussen spel en vertellen, wordt dezelfde rol niet altijd door dezelfde acteur gespeeld, waardoor je vaak niet weet wie nu eigenlijk wie is. Na die vier lastige Griekse tragedies komen de zes Shakespeares aan bod. Het begint erg

humoristisch met Een Midzomernachtsdroom die met behulp van barbies aan ons wordt verteld. Doordat de barbies gebruikt worden als personen is het makkelijker de namen te onderscheiden en het verhaal te volgen. Je kunt je namelijk, in tegenstelling tot de andere negen klassiekers, een beeld vormen bij wat wordt verteld. Na een Midzomernachtsdroom verlies ik echter mijn aandacht. Van de vijf klassiekers die volgen, ken ik Romeo en Julia en Macbeth al. Voor mij is er voor die twee stukken dus al geen ‘drive’ meer om te luisteren. Verder zit de sleur al aardig in de voorstelling, waardoor ik geen zin meer heb om naar de overige klassiekers te luisteren. Ik zit wel in de zaal, maar de informatie gaat volledig langs me heen. En ik heb het gevoel dat ik niet de enige ben. Overal om me heen zie ik mensen fluisteren, giechelen of verlichte hoofden van een telefoonschermpje. Vooral dat laatste is erg grappig om te zien, al kan ik begrijpen dat dit voor de acteurs niet leuk is. Na de voorstelling is het de bedoeling dat we de voorstelling met de hele zaal bespreken. Je reinste onzin in mijn ogen. Hoe kun je nu een zaal van vijftig tieners enthousiast krijgen voor een voorstelling die slechts twee mensen leuk vinden? Er is weinig, of eigenlijk geen, respons vanuit de zaal. De acteurs besluiten daarom om hun motivatie te vertellen voor het spelen van deze tien klassiekers. Ze vinden het heel leuk om herkenningspunten tussen de klassiekers van vroeger en het heden te ontdekken. Mensen zijn in de loop der eeuwen dus niet zo heel erg veranderd. Als ze dat nu eerder hadden gezegd, was het misschien leuker geweest om naar te kijken. Tot dat moment zie ik het nut niet echt in van het begrijpen van die tien klassiekers, waardoor ik nu nog flink wat werk voor de boeg heb om ze wél te begrijpen.

Eindoordeel

Muziektalent presenteert zich op ‘Rhythm of life’

Rondkijken in het Slingeland Ziekenhuis

Op het Liemers College kunnen leerlingen muziek als eindexamenvak kiezen. In Didam zijn er dit jaar zeven vmbo’ers die dat hebben gedaan. Op 30 maart verzorgden zij als afsluiting van het praktische gedeelte van het examen voor een volle zaal met ouders, vrienden en schoolmedewerkers het concert ‘Rhythm of life’.

Twaalf leerlingen van 3-gt van de locatie Vestersbos zijn begin mei een ochtend naar het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem geweest. Het doel van het bezoek was dat zij zich konden oriënteren op de vervolgopleiding verpleegkundige niveau 4.

De examenkandidaten worden begeleid door muziekdocente Femke Kelderman. Naast het praktische gedeelte is er een theoretisch muziekexamen. De leerlingen krijgen vier uur muziek per week. “Het is een hechte groep. We werken met z’n allen naar het examen toe. We verzorgen diverse optredens op school, maar we wilden ook eens aan ouders en andere bekenden laten horen wat we kunnen”, vertelt Femke Kelderman over ‘Rhythm of life’. Bas Timmer begeleidde zijn zus Manon uit 2E op de piano bij het zingen van ‘No Mercy’ van Racoon. Een grote verrassing was het virtuoze optreden van Benjamin van Duiven op toetsen. Hij had een arrangement gemaakt van diverse liedjes en zijn grenzen daarbij verlegd. “Het is heel belangrijk dat de leerlingen worden uitgedaagd om hun muzikale horizon te verbreden. Een drummer moet ook kunnen bassen of zingen”, legt Femke Kelderman uit. Als afsluiting van het concert had ze speciaal voor haar leerlingen een lied gearrangeerd. Ze gaat ervan uit dat ze allemaal minstens een voldoende halen voor het vak muziek. Volgend schooljaar is er waarschijnlijk weer een ‘Rhythm of life’, want in Didam hebben alweer zeventien derdeklassers voor muziek gekozen. Zij namen dit jaar alvast de organisatie voor hun rekening en ze zongen een mooi meerstemmig arrangement van ‘Sweet Goodbyes’ van Krezip.

De ochtend begon met een praktijkles, die werd verzorgd door twee stagiaires die in het derde jaar van de opleiding verpleegkundige niveau 4 zitten. Ze leerden hoe je de bloeddruk meet, hoe je het zuurstofgehalte in bloed bepaalt en hoe je de polsslag het best kunt tellen. De leerlingen hebben dat op elkaar kunnen oefenen. Daarna werden de leerlingen in drie groepjes rondgeleid door het ziekenhuis. Ook werd één van de vier leerunits bezocht. Dat zijn de afdelingen waar de stagiaires meedraaien en aan hun leerdoelen werken. Ten slotte gaf een docent in het Educatief Centrum uitleg over de inhoud van de opleiding en over de werkvelden waarvoor een verpleegkundige niveau 4 kan kiezen.

LC COURANT PAGINA 3

RECENSIE

worden verklaard. Tenminste, dat is de bedoeling. Het probleem van Griekse tragedies is dat er vaak veel en moeilijke namen in voorkomen; iets dat de acteurs bij de Oresteia proberen op te lossen door de namen van ‘Oh oh Cherso’ te gebruiken in plaats van de oorspronkelijke namen. Koning Agamemnon is opeens Sterretje en koningin Klytaimnestra wordt Little Princess. Best grappig, maar het stuk wordt hierdoor voor mij niet duidelijker.

TOPKLASSE!

Klas H3V over de mentor Rick Peters: “Een goede mentor die klaar staat als je hem nodig hebt en ook bereid is te helpen. Hij denkt goed mee bij problemen zodat je er niet alleen voor staat.” Laura Pleiter: “Een aardige, goede mentor die er altijd is voor zijn klas.” Sven Lippinkhof: “Hij is een fijne mentor. Als er problemen zijn, kan je altijd naar hem toe en helpt hij je. Hij weet veel over zijn mentorklas en maakt veel grapjes.” Jim Rosendahl: “Een mentor die overal veel belangstelling voor heeft. Hij weet veel over leerlingen en hij biedt hulp waar je het nodig hebt.” Milan Stienissen: “Aardig, en hij zit achter je aan. Dat is goed, want dan vergeet je het ook niet. Prima dus.” Naomi Bolder: “Een leuke, gezellige mentor die er altijd is voor zijn klas.”

De klas over de klas

‘Ze weten nu allemaal wat ze willen’

LC COURANT PAGINA 4

In Topklasse maken we deze keer kennis met klas H3V van de locatie Didam. Het is de klas van mentor Rob Sanders. Hij is docent Engels. Het bijzondere van H3V is dat het een combinatieklas is van havo en vwo. De leerlingen komen bovendien niet alleen uit Didam, maar ook uit Loil, Nieuw-Dijk en zelfs Beek. Rob Sanders vertelt over de uitdaging om van deze klas één groep te maken en ze op weg te helpen naar de Tweede Fase. “Ik heb veel ervaring als mentor, maar dit was in het begin extra lastig omdat ik eigenlijk geen enkele leerling in de twee jaar ervoor in de klas heb gehad. Tijdens de introductieles zag ik ze denken: ‘Waar kan ik gaan zitten, oh, achterin zijn alle plekken al bezet, ik ga niet naast haar/hem zitten.’ Ik ben begonnen met wat over mezelf te vertellen. Daarna liet ik de leerlingen hun verhaal doen en trakteerde ik. Ik was in de vakantie jarig geweest. Nu, half mei, ken ik mijn klas en ben ik blij met deze bijzonder leuke klas. Natuurlijk wordt er lekker gekletst, wordt er met Naomi gedold en heeft Erik vaak het hoogste woord. Maar er wordt ook gewerkt, want presteren willen ze eigenlijk allemaal wel. Dat gaat niet voor iedereen even gemakkelijk. Er zitten twaalf meisjes en twaalf jongens in H3V. Evi, Lotte en Xing laten hun handtassen bij voorkeur op tafel staan, maar veel vrouwelijke collega’s doen dat ook. Naomi en Natalya zijn fanatieke voetballers bij DVC. De Laura’s blazen de longen uit hun lijf bij ‘De Club’ en Wendy doet dat bij DES in Nieuw-Dijk. Kirsten houdt van paardrijden en is ook al eens naar de USA geweest om haar boogschutterscapaciteiten te tonen. Over de jongens is ook veel te vertellen. Veel voetballers verspreid over heel Didam: Gijs, Niels en Lloyd bij Loil, Sven, Jitse en Joost bij DVC en onze keeper Jim vinden we bij Sprinkhanen. Simon houdt zich bezig met judo en fietsen. Milan en

Ruud zijn ook actieve sporters, maar dan voornamelijk achter de computer. Vergeleken met september 2011 weten ze nu allemaal veel meer. Ze sluiten in juni het lastige derde jaar af en hebben allemaal gekozen voor een profiel. Mentorlessen, bedrijfsbezoeken en kennismakingslessen hebben hiertoe bijgedragen. Ze weten nu allemaal wat ze willen en hopelijk kunnen ze dit allemaal waarmaken. Een aantal heeft grootse plannen zoals Liza, Erik en Laura. We zijn dit jaar ook twee dagen op excursie geweest naar Lille en Ieper. Frans gesproken in het Centre de Ville in Lille, één minuut stilte om acht uur bij de Menenpoort in Ieper, een bezoek aan de militaire begraafplaats Tyne Cot en een onrustige nacht in de jeugdherberg, waar de docenten de taak hadden Ruud en Gijs niet te veel nachtrust te laten verspillen. We hebben lol gehad, gelachen, actief gewerkt, en als er gevraagd werd om te helpende hand uit te steken, stonden ze klaar. We vierden ook sinterklaas en kerst. Sinterklaas met een ‘vervelend’ gedichtje om te plagen. Bij het kerstontbijt werden warme frikandellen meegenomen die allemaal werden opgegeten. Een tafelkleed bleef enkele maanden in de kast liggen totdat een verontruste ouder het als vermist opgaf. Ik heb ze Engels gegeven. Dat is niet voor iedereen een gemakkelijk vak, vooral nu er meer nadruk op vaardigheden komt te liggen. Maar iedereen heeft veel bijgeleerd. Het z-uur en mentoruur waren er voor allerlei nuttige en leuke gesprekken. Ik hoop dat alle leerlingen het volgend schooljaar op de goede plek terechtkomen in Zevenaar. Ik blijf ze volgen, want we krijgen als team de rapportlijsten van de locatie Heerenmäten. En als ik ze in Didam tegenkom, word ik vast even bijgepraat en hoor ik hoe het met ze gaat.”

Naomi Bolder: “Toen ik hoorde in welke klas ik kwam, vond ik het niet zo leuk, maar uiteindelijk is het een supergezellige klas geworden.” Niels Termaat: “H3V is soms wat druk, maar meestal rustig. De leraar moet wel overwicht hebben, anders gaan we te veel praten. Er wordt niet gepest, alleen worden de meisjes wat geplaagd.” Simon Jansen: “Een zeer gezellige klas. Ook leuk voor de verandering: twee niveaus in één klas. Daardoor moet je wel wat zelfstandiger werken.” Lloyd Krauts: “Het is een gezellige klas met ‘hardwerkende’ leerlingen. Altijd in voor een beetje lol, maar als het moet ook bloedserieus.” Rick Peters: “Het is een leuke, spontane klas en de mix van havo en vwo is weer eens wat anders. Er is niet echt verschil.” Wendy Amting: “Het is een gezellige klas. Iedereen kan met elkaar opschieten.” Erik Peters: “Wel leuk, alleen soms lastig vanwege het niveauverschil. Wij zijn een aardige, rustige klas maar wel gezellig.”

Mijn tijd in Didam Liese Lenderink: “Ik kijk terug op een leuke tijd. Het was gezellig, maar na drie jaar Didam ben ik er nu wel aan toe om naar Zevenaar te gaan.” Natalya Staring: “Drie leuke, gezellige jaren waarin de pauzes altijd veel te kort waren.” Niels Termaat: “Ik vond het een erg gezellige tijd en de leraren waren erg aardig. Alleen sommige regels zijn wat kinderachtig.” Jet Gieling: “Ik kijk terug op een leuke tijd, waarin ik veel heb geleerd en waaraan ik leuke vrienden heb overgehouden.” Ruud Peters: “Ik heb het pas echt leuk gekregen in het derde jaar. Ik heb de afgelopen drie jaar veel geleerd. Niet alleen dingen zoals wiskunde en Nederlands, maar ook omgaan met huiswerk, het maken van projecten, presentaties en andere dingen.” Jitse Giesen: “Een erg gezellige periode, waarin ik erachter ben gekomen wat mijn sterke en zwakke punten zijn.” Gijs de Kinkelaar: “Ik vond het op het Liemers College in Didam best leuk, maar het blijft school!”

NOW WE’RE TALKING!

Over vijftien jaar

Of/of Trouwen

38 %

of samenwonen

62 %

Carnaval

75 %

of kermis

25 %

Rugzak

50 %

of handtas

50 %

EM/CM-profiel 58 %

of NG/NT-profiel

42 %

Didam

46 %

of Amsterdam

54 %

Hiphop

26 %

of Hardstyle

75 %

Hyves

0%

of Facebook

100 %

De Graafschap 71 %

of Vitesse

29 %

Sporten

of Chillen

58 %

of Engelstalige muziek

100 %

42 %

Nederlandstalige muziek 0%

Op de foto van links naar rechts: Milan Stinissen, Ruud Peters, Joost Welling, Gijs de Kinkelder, Sven Lippinkhof, Wendy Amting, Evi Eijt, Lotte Kamphuis, Jim Rosendahl, Simon Jansen, Lloyd Krauts, Niels Termaat, Erik Peters, Xing Vijfhuizen, Natalya Staring, Laura Kobesen, Jet Gieling, Naomi Bolder,

Wie is Hanneke Benjamins? Sinds kort afdelingsleider vmbo-onderbouw, 47 jaar, woont samen, moeder van vier kinderen, houdt van winkelen met haar dochters, leest graag, wandelt graag en loopt graag hard.

Jouw definitie van de perfecte leerling? De perfecte leerling is voor mij de leerling die dicht bij zichzelf blijft in plaats van op te gaan in de grote massa door te voldoen aan de groepsnormen.

Uit wat voor milieu en welke stad/streek kom jij? Ik kom uit de NOP: Noordoostpolder. Hiervan wordt ook wel gezegd dat je uit de klei bent getrokken. Hard werkende mensen dus. Hard werken heb ik nooit afgeleerd. Ik heb gelukkig veel energie en ben graag lekker bezig.

In hoeverre was jij die perfecte leerling? Helemaal!

Wat zou Man bijt hond bij jou willen filmen? Ik denk dat ze het leuk vinden om aan tafel te komen zitten tijdens het eten. Vier kinderen op diverse scholen en twee volwassenen op twee scholen werkend: waar zouden ze over praten tijdens het eten? Waarom het onderwijs? Ik heb mijn hele werkende leven met kinderen en tieners gewerkt. Met name tieners vind ik heerlijk om mee te werken. Om dan op een school te gaan werken, is een logische keuze. Ik heb er nooit spijt van gehad. Waarom het Liemers College? Omdat ik er nog niet heel lang ben, kan ik alleen over mijn eigen locatie Zonegge oordelen. Zonegge bruist aan alle kanten, vooral door de vele leerlingen van 12 en 13 jaar. Over het algemeen heerst er een hele opgewekte sfeer en wordt er veel gelachen. Dat bevalt mij goed.

Laura Pleiter, Liese Lenderink, Lisa Ankersmit, Kirsten van der Meer. Jitse Giesen en Rick Peters ontbreken op de foto.

Waarmee hoop jij het Liemers College te verrijken? Ik hoop dat ik met mijn opgedane ervaringen in Arnhem van toegevoegde waarde kan worden voor het Liemers College. Ik heb veel ideeën over onderwijs dat meer aansluit op de behoeften van leerlingen. Het zou fantastisch zijn als dit ook op het Liemers College een plek gaat krijgen. Heb je iets speciaals met vmbo'ers? Ja, ik heb in de loop der jaren gemerkt dat ik houd van open communicatie en eerlijke en directe mensen. Veel vmbo'ers hebben deze eigenschappen. Vertel eens over je ergste blunder? Dat zijn de beginnersfouten: nog niet precies weten welke leerlingen er in de klas horen te zitten en de verkeerde namen op de koppies plakken. Voor leerlingen niet echt fijn, maar voor mij ook niet.

‘Je bent te koop’ op cd Ruim dertig leerlingen van de locatie Zonegge voerden eind maart de sprankelende muziektheatervoorstelling ‘Je bent te koop’ op. De teksten waren speciaal voor deze gelegenheid geschreven door regisseur Theo Soontiëns. Van de liedjes is een cd gemaakt. Daarvoor moesten de leerlingen enkele keren naar Studio A60 in Didam. De cd is voor 5 euro te koop op de locatie Zonegge.

Wat móeten ze zeggen op jouw afscheidsreceptie? Ik wil helemaal geen afscheidsreceptie. Geef mij maar gewoon een etentje met de collega's met wie ik elke dag werk. Wat zou vandaag nog anders moeten op het Liemers College? Op het Liemers College is nog moeilijk te bedenken, maar op Zonegge wil ik dolgraag af van de laatste verbouwingsresten. Waar lig je 's nachts wakker van? Als ik al wakker lig, en dat is niet vaak, dan heeft het eigenlijk nooit met mijn werk te maken. Hoe oud voel jij je? Ik voel me eigenlijk net zo oud als twintig jaar geleden. Dat gevoel verandert blijkbaar niet. Wanneer was jij echt gelukkig? Ik ben heel vaak heel gelukkig geweest, maar vooral als ik weer een gezond kindje kreeg [en dat heb ik vier keer mogen meemaken]. Welke dagdroom zou je het liefst laten uitkomen? Een prachtige reis maken naar landen als Australië, Canada en Zuid-Amerika. Met wie op het Liemers College zou je wel eens willen ruilen? Met de leerlingen in havo-4. Een heerlijk schooljaar. Als ik één miljoen euro win, dan... Niks eigenlijk. Ik zou gewoon hetzelfde blijven doen. Wel een groot feest geven, gewoon lekker in mijn eigen huis. Tenslotte: vertel één geheim dat nog [bijna] niemand weet? Dacht het niet...

LC COURANT PAGINA 5

Rick Peters: “Over vijftien jaar ben ik afgestudeerd en hoop ik bezig te zijn met het opstarten van een eigen bedrijf. Samen met een leuke vrouw en kinderen in een eigen huis.” Lloyd Krauts: “Alles goed voor elkaar. Een eigen bouwbedrijf en een leuk huis, leuke vrouw en een leuk gezinnetje. Mbo- en hbo-diploma gehaald.” Evi Eijt: “Ik woon in een vrijstaand huis met een man en twee of drie kinderen. Ik heb een baan als verloskundige en ik ga vaak op vakantie.” Laura Pleiter: “Ik doe dan iets met kinderen, wat weet ik nog niet. Misschien lerares op een basisschool of pedagoog. Ook hoop ik dat ik een leuke vriend heb en misschien al kinderen. Ik woon nog wel in Didam, omdat ik Didam een leuke plaats vind.” Lisa Ankersmit: “Over vijftien jaar ben ik 29 en dan hoop ik dat ik patholoog-anatoom ben. Ik woon denk ik niet meer in Didam, want ik ga na mijn vwo studeren in een grote stad.” Xing Vijfhuizen: “Dan heb ik een baan die goed verdient en die ik leuk vind. Misschien samenwonen in een buitenland waar het lekker warm is.” Lotte Kamphuis: “Ik zie mezelf dan getrouwd zijn met Bart. Misschien een kindje en een goede, leuke baan.” Laura Kobesen: “Ik hoop dat ik dan fysiotherapeut ben en dat ik een leuke vriend heb. Ik hoop dat ik in een mooi en gezellig huis woon.” Joost Welling: “Vijftien jaar ouder, met snor, leider van de Ajax-aanhang en ik woon in een villa met privéjet.” Kirsten van der Meer: “Net klaar met mijn opleiding. Ik heb een leuke vriend met wie ik samenwoon in een rustig dorp of een kleine stad [geen Amsterdam of Rotterdam]. Eventueel al een kind of kinderen.”

COLUMN

Engelse ziekte

GESLAAGD!

‘De zenuwen beginnen nu echt wel te komen’ Examendagboek van Amber Bolk [6V] LC COURANT PAGINA 6

Voor veel leerlingen stond de maand mei in het teken van de eindexamens. Op verzoek van de LC Courant hield vwo-leerlinge Amber Bolk een examendagboekje bij. Het heeft voor haar een happy end, want we weten inmiddels dat ze geslaagd is.

Dinsdag 8 mei

al ‘error’ aangeeft. Beetje jammer, want bij het nakijken van het examen bleek wel dat het op die manier had gemoeten.

De examenstress is al goed te merken. Ik heb nog niet eerder meegemaakt dat je zo overladen wordt met mailtjes met vragen of samenvattingen. Er zijn zelfs posts op Facebook. Tot afgelopen weekend had ik niet echt last van stress, maar iedereen om mij heen wordt nu toch behoorlijk panisch tegenover de examens. Normaal ben ik zelf ook een stresskip, maar ik heb nu zo’n geordend schema gemaakt dat het gewoon niet mis kan gaan. Dacht ik... Dagenlang leren en amper ontspanning gaat een week goed, maar daarna houdt het op. Dat punt heb ik nu bereikt. En wat gaan we dan doen? Alles behalve leren. Ik was net radio aan het luisteren. Ze vertelden dat ze in China alle examenleerlingen aminozuurinfusen geven. Die schijnen ontspannend te werken en bovendien de concentratie te bevorderen en een flinke energieboost te geven. Misschien ook een idee voor Nederlandse examenleerlingen? Nou ja, tot die tijd gaan we gewoon [lekker] door met leren.

Woensdag 23 mei

Donderdag 10 mei Vandaag alweer de laatste dag op het Liemers College. Best een raar gevoel. Als je zou zeggen dat ik over twee maanden nog in de les zou zitten, zou ik het ook geloven. Na zes jaar zwoegen voor een mooi diploma, komt er nu echt een einde aan. Althans, daar gaan we van uit! Maar met de gedachte dat ik vandaag de laatste lessen heb, komt het examen wel heel dichtbij. Dat betekent vanaf nu diehard leren om dat mooie papiertje over anderhalve maand te kunnen ophalen.

Zondag 13 mei Morgen het eerste examen: Nederlands. De zenuwen beginnen echt wel te komen. Daarom vandaag een dagje ontspanning ingepland, zodat we morgen kunnen knallen. Zo dadelijk mijn spullen pakken, filmpje kijken en dan lekker lang slapen. Wish me luck.

Maandag 14 mei Nederlands ging aardig goed, alleen die samenvatting... Gelukkig ben ik niet de enige. Er komen 13.000 klachten binnen bij LAKS. Dat is bijna één op de drie leerlingen. Zelf heb ik niet geklaagd. Achteraf misschien stom, want er wordt zeker wat met de klachten gedaan. Dat is dan weer een wijze les [aan het einde van vwo-6! :P]. Nu vrij tot volgende week maandag. Iedereen heeft een lang weekend, maar ik en alle andere examenkandidaten moeten bikkelen.

Maandag 21 mei Pfff, natuurkunde zit er op. Wat een hel! En tijd om uit te rusten van dit te moeilijke en te lange examen is er niet. De komende vier dagen staan wiskunde, biologie, Engels en Latijn op de planning! Ik kijk nu al uit naar volgende week woensdag 11.30 uur: het legendarische moment dat ik de pen kan neerleggen en kan denken ‘zo, die zes jaar op het vwo zijn bij deze [mogen we vanuit gaan] afgesloten’.

Dinsdag 22 mei Wiskunde ging goed. Eindelijk een examen dat wel te doen was. Heb ik alleen weer dat mijn stomme rekenmachine over-

Als je op het Liemers College zit, mag je met ingang van het komende schooljaar je eigen laptop, iPad of smartphone mee naar school nemen én gebruiken in de les. Dat heet ‘Bring Your Own Device’ en het moet het onderwijs actueler en aantrekkelijker maken. Ik denk dat iedere leerling blij is met deze maatregel. Leerlingen kunnen geen uur zonder hun smartphones en misschien is er al een hoesje verkrijgbaar dat het mogelijk maakt onder de douche te gaan met je telefoon in je hand. Je telefoon thuis laten is net zoiets als vragen je derde hand af te hakken. En in plaats van bestrijden kun je er beter gebruik van maken. Leerlingen die nog niet over een dergelijk apparaat beschikken, hebben nu een ijzersterk argument om ‘m bovenaan hun verlanglijstje te zetten. Straks kan iedereen dus naar hartelust e-mail checken, chatten, facebooken, wordfeuten en twitteren, terwijl docenten opdrachten gaan bedenken om tijdens de les zinvol te kunnen googelen. Dan worden er in ieder geval geen vervelende filmpjes gemaakt, naar muziek geluisterd of sms’jes verstuurd met de antwoorden voor de klas die het volgende uur hetzelfde proefwerk gaat maken. Gelukkig is er een werkgroep die de vinger aan de pols houdt en ik laat het maar aan deze mensen over om de invoering van Bring Your Own Device zo goed mogelijk te begeleiden. Maar het ergert mij wel dat de ‘Engelse ziekte’ nu ook op het Liemers College toeslaat. Het Nederlands gebruikt veel leenwoorden uit het Engels op het gebied van ICT. Hierboven vindt u een aantal voorbeelden. Met Engelse ziekte wordt het verschijnsel bedoeld dat het Nederlands bezwijkt aan het onnodige en overbodig gebruik van Engelse woorden. Kennelijk was het nodig een Engelse benaming te bedenken voor deze vernieuwing. Maar waarom niet gewoon ‘Mobiel mag’ of ‘Neem je eigen spullen mee’? Ook de andere schoolspullen blijven nodig. Soms moet je je volledig kunnen concentreren op één onderwerp, en een deel van de les zal f2f blijven. F2f? Sorry, ik bedoel tussen leerling en docent. U merkt, ik begin ook al besmet te raken. ELLY DE BRUYN [docent Nederlands]

Vandaag leek het alsof we op moesten voor een toets ‘begrijpend lezen’, want we hadden biologie. Het examen was op zich goed te doen. Na het examen ga ik meteen verder leren voor vrijdag: Latijn. Dat wordt weer een hel. Ik ben echt weken van tevoren begonnen met leren, maar 42 teksten onthouden, daar ben ik niet geschikt voor. Dan maar concentreren op de geschiedenis en een keer op tijd gaan slapen.

Donderdag 24 mei Engels was moeilijk. Je kunt er niet voor leren en ik moest vrij veel vragen gokken. Maar na het nagekeken te hebben, blijkt er toch een magere voldoende in te zitten. Nu stressen voor morgenvroeg, want dat examen Latijn komt nu heel dichtbij.

Vrijdag 25 mei Weeeekend! Eindelijk! Ik zag echt enorm tegen Latijn op, maar dat heb ik er nu op zitten. Behalve natuurkunde ging de rest van de week ook goed. Nog drie te gaan: scheikunde, filosofie en muziek. Dat wordt dit weekend toch nog even bikkelen.

Girlsday: meisjes ontdekken techniek

Maandag 28 mei

Het Liemers College is een officiële ‘universumschool’. Dit betekent dat we de belangstelling van havo- en vwo-scholieren voor bètavakken proberen te vergroten en dat we ze stimuleren om in de Tweede Fase te kiezen voor de profielen Natuur & Gezondheid en Natuur & Techniek. Een vast onderdeel van het universumprogramma is de Girlsday, die altijd op de laatste donderdag van april wordt gehouden.

Het is maandagavond. Na het hele weekend geleerd te hebben, heb ik nog het idee dat ik de stof niet echt beheers. Maar goed, ik zal het met de kennis moeten doen die ik de afgelopen jaren heb opgedaan en hopen dat dit genoeg is. Ik ben nog een beetje in dubio of ik mijn wekker vroeg zet - om alles nog even door te kijken - of gewoon op de normale tijd.

Dinsdag 29 mei De wekker ging om 6.00 uur. Toch nog even alles doorgekeken. Vooraf zag ik heel erg tegen vandaag op, omdat ik mijn twee slechtste vakken had: scheikunde en filosofie. Maar het viel reuze mee. Nu komt dat diploma toch wel een stapje dichterbij.

Woensdag 30 mei Vakantie, vakantie, vakantie! Vandaag nog een examen muziek gehad. Het was wel goed te doen, alleen had ik van al het leren niks meer opgestoken. Mijn hoofd zat echt te vol. Het scheelt dat ik bij muziek heel wat kan lijden. Nu begint het lange wachten. Qua cijferlijst ben ik er niet zo bang voor om te zakken. Of ik de 5.5 gemiddeld haal voor mijn CSE is de vraag. Spannend! Nu eerst genieten van mijn welverdiende vakantie en dan zien we over twee weken wel weer verder. Fijne vakantie allemaal!

Donderdag 14 juni Vandaag is de examenuitslag. Ik weet dat ik geslaagd ben, maar toch ben ik zenuwachtig. Pas om kwart over vijf belt mijn mentor met het goede nieuws [voorafgegaan door de grap dat hij Zwarte Piet is], maar ik ben natuurlijk ontzettend blij. Ik heb meteen mijn familie en vriendinnen gebeld en ’s avonds is het feest! De vakantie kan nu echt beginnen.

De Girlsday moet ervoor zorgen dat juist meisjes in aanraking komen met exacte vakken, techniek en ICT. Veel meisjes hebben geen idee wat een technisch beroep inhoudt en vaak kennen ze geen technische bedrijven. Op 26 april gingen meiden uit de derde klas naar de Radboud Universiteit Nijmegen om zich te oriënteren op bètastudies. De meisjes van D1G tot en met D1K bezochten het Watermuseum in Arnhem om kennis te maken met techniek. Annemien Oldenziel uit D1K vertelt hoe het was. “Toen we in het Watermuseum aankwamen, was er eerst een inleiding. Daarna werd de groep in drieën gedeeld. Iedereen ontving ook een tas en muntjes waarmee je uitdagingen kon kopen. Dat heette ‘shoppen’. De ene groep ging naar het laboratorium, de andere naar het museum zelf en de laatste kreeg een presentatie over ruimte voor de natuur.” “In het laboratorium ging je zelf shampoo maken en leerden we dat je niet altijd aan water kunt zien of het schoon is. In het museum kon je van alles ontdekken over water. Ook kon je hier ‘shoppen’. Je kon dan een aantal onderzoeksonderwerpen kiezen, bijvoorbeeld hoe de waterhoogte geregeld wordt in ons land of hoe zeep gemaakt kan worden zonder dat waterplanten doodgaan. In het museum kon je vrij rondlopen en rondkijken. Tijdens de presentatie werd uitgelegd dat de rivieren meer ruimte nodig hebben en hoe dat gerealiseerd wordt. Ik vond het een leerzame dag. Het laboratorium vond ik het leukst.”

Bring Your Own Device:

vraag en antwoord

Ben ik als ouder verplicht een laptop voor mijn kind te kopen? Nee, dat is geen verplichting. Maar het is tegenwoordig wel belangrijk dat een leerling thuis beschikt over een apparaat voor het schoolwerk. Het leren houdt niet op als de schooldag voorbij is. Het Liemers College wil het leren thuis vervlechten met het leren op school. BYOD gaat ervan uit dat leerlingen op school liever hun eigen apparaat gebruiken, omdat ze dat van haver tot gort kennen. Op de vier locaties van het Liemers College staan in totaal zo’n elfhonderd computers en laptops. We streven ernaar dat iedere leerling de beschikking heeft over een internetcomputer. BYOD brengt dat doel dichterbij. Voor de goede orde: een laptop of tablet biedt meer mogelijkheden voor digitaal leren, maar ook smartphones worden veel door leerlingen bij het leren gebruikt.

opdrachten bezig en als een apparaat dan een bepaald programma niet kan openen, gebruiken ze elkaars apparaten of verdelen ze de werkzaamheden.

Is de iPad van mijn kind wel veilig op school? De iPad wordt door de leerling bij zich gehouden. Op bijna alle locaties hebben leerlingen een eigen kluisje waarin het apparaat kan worden opgeborgen. De werkgroep onderzoekt de mogelijkheid om een collectieve verzekering af te sluiten. Meer informatie, veel gestelde vragen [FAQ] en het BYODimplementatieplan staan op www.liemerscollege.nl. Filmpjes over het werken met verschillende apparaten in de klas staan op ons inspiratieweblog www.liemerscollege.wordpress.com. Meningen en vragen kunnen gemaild worden naar [email protected].

Concert van je leven Leerlingen van vwo-6 met muziek in hun examenpakket hebben het praktische gedeelte van het eindexamen afgesloten met het ‘Concert van je leven’. Ze traden op in de Reijermanzaal op de locatie Heerenmäten.

Welk apparaat kan ik het best aanschaffen? De werkgroep heeft een lijst met minimale gebruikerscriteria opgesteld. Deze criteria helpen bij het uitkiezen van een apparaat. Ouders krijgen per mail een verwijzing naar de plaats op de website www.liemerscollege.nl waar deze criteria te vinden zijn.

Werken die verschillende apparaten niet ongelijkheid tussen leerlingen in de hand? Leerlingen onderscheiden zich op allerlei manieren, bijvoorbeeld door de kleding die ze dragen. Dat is niet iets alleen van deze tijd en heeft ook niet per definitie met geld te maken. Het toestaan van verschillende apparaten bevordert de samenwerking tussen leerlingen. Vaak zijn leerlingen met groeps-

HELPERS WEG!

Eerste prijs in landelijke wiskundewedstrijd Vier leerlingen van het Liemers College hebben de eerste prijs gewonnen in een landelijke wiskundewedstrijd voor havo-3 en vwo-3. Wouter Derksen, Tamara Fikke, Jarno Revelman de Vries en Martijn Schaafsma kregen een oorkonde en een beker. De wedstrijd werd gehouden op de OnderbouwWiskundeDag in februari. Op het Liemers College deden twee havoteams en vijf vwo-teams mee. De leerlingen werkten onder begeleiding van wiskundedocent Henk Reuling de hele dag aan een wiskundeopdracht uit de praktijk: een plan maken voor het ophangen van nieuwe beveiligingscamera’s in een museum. Daarbij moesten ze rekening houden met bijvoorbeeld het beveiligen van het gehele museum [dus ook alle hoeken], met de prijs van de camera’s, met een eventuele nieuwe inrichting van het museum [door het verplaatsen van tussenwanden] en met de totale muuroppervlakte die minimaal nodig is voor het ophangen van de schilderijen. Het geheel moest worden uitgewerkt in een fraai werkstuk. Het beste werkstuk per school kon worden opgestuurd om mee te dingen naar de landelijke prijzen. Voor het Liemers College werd dat het werkstuk van Wouter Derksen, Tamara Fikke, Jarno Revelman de Vries en Martijn Schaafsma. Begin april volgde de uitslag. De jury had de eerste prijs toegekend aan het werkstuk van Wouter, Tamara, Jarno en Martijn. De oorkonde en de beker werden overhandigd door professor Paul Drijvers van de Universiteit Utrecht. Het Liemers College doet volgend jaar weer mee aan deze wiskundewedstrijd.

Helpers weg! is de discussierubriek van de LC Courant. Deze keer discussiëren Carlijn ter Vaarwerk en Mandy Lubbers over het nut van papieren rapporten als alle cijfers vrijwel meteen via de website van de school kunnen worden bekeken.

Het rapport kan weg, want alles staat al op internet! Tegen Voor CARLIJN TER VAARWERK [HH4B]

“Ik vind dat het rapport niet afgeschaft moet worden, omdat leraren dan de zekerheid hebben dat de ouders het ook lezen. Het is handig dat de ouders er een handtekening onder moeten zetten, omdat de school dan de bevestiging heeft dat het rapport ook bij de ouders terechtkomt en dat hun kind het niet heeft achtergehouden. Ook is het belangrijk voor de school dat de ouders weten hoe hun kind ervoor staat. Sommige leerlingen laten hun cijfers niet zien aan hun ouders op het leerlingweb, waardoor de ouders voor een verrassing staan als ze het rapport zien. Bovendien is het voor leerlingen ook veel leuker om met een rapport aan te komen bij familie dan met de laptop op de bank te ploffen om de cijfers te bekijken. Veel oudere mensen weten niet hoe een laptop werkt en zijn gewend aan de rapporten die ze iedere periode te zien krijgen.

MANDY LUBBERS [HH4B]

“Ik vind dat het rapport moet worden afgeschaft, omdat de leerlingen van het Liemers College gebruikmaken van het leerlingweb. Op het leerlingweb kun je inloggen en zo je cijfers zien. Bijna alle leerlingen hebben internet, dus het rapport is ook totale papierverspilling. Daar komt bij dat internet veel sneller is dan een rapport uitdelen. Dat het rapport niet moet worden afgeschaft voor de ouders is onzin. Thuis hebben de ouders ook internet en ik vind dat de ouders op de hoogte moeten zijn van de inloggegevens van het leerlingweb van hun kinderen. Zo kunnen de ouders het rapport bekijken en het laten zien aan de opa’s en oma’s. Voor leerlingen is het wel leuk om met de laptop naar hun opa en oma te gaan. Zo kunnen die ook kennismaken met nieuwe media en leren hoe alles werkt.”

Op de fiets naar Emmerich DOOR LARISSA TEN OEVER EN ROWY DEBBINK [2F]

Het Liemers College heeft al vele jaren een uitwisseling met de Realschule in Emmerich. Dit schooljaar gingen de klassen 2E en 2F naar Emmerich. Larissa ten Oever en Rowy Debbink hebben een verslag gemaakt. We hebben in oktober 2011 de eerste brieven uitgewisseld met de Duitse kinderen. De eerste brief die wij schreven was gewoon in het Nederlands. Toen kregen we een brief in het Duits terug. Als antwoord op die brief hebben we teruggeschreven in het Duits en kregen wij antwoord in het Nederlands. We moesten in de brieven met elkaar kennismaken en onze woonplaats met foto’s aan elkaar voorstellen. Maandag 21 mei was de grote dag dat we de Duitse leerlingen gingen ontmoeten bij hen op school in Emmerich. We vertrokken om 8.10 uur op de fiets, samen met meneer Gloerich, meneer Glöckner [reed met de auto] en meneer Krassenberg. We waren er rond 9.30 uur. Ze wachtten ons al op. In de aula konden we snel ons plekje vinden, omdat er naamkaartjes op de tafels waren geplakt. Wij moesten ons in het Duits voorstellen en de Duitsers in het Nederlands. Daarna werden we in groepen verdeeld. De ene groep ging ‘katjes’ schilderen en de andere ging koken. Daarna wisselden we van activiteit. Uiteindelijk aten we in de aula het eten dat we zelf hadden gemaakt. Het was erg lekker en gezellig. Vervolgens gingen we biljarten. Je moest met je schrijfmaatje tegen een ander team spelen. Om 14.00 uur moesten we helaas weer terugfietsen. Vanaf Elten mocht je zelf weten welke kant je op ging. Het was een heel leuke en interessante dag. Het was alleen jammer dat de Duitsers een eigen groep vormden en de Nederlanders ook. We hadden eigenlijk meer contact moeten maken met elkaar.

LC COURANT PAGINA 7

Vanaf komend schooljaar mogen leerlingen van het Liemers College hun eigen laptop, netbook, iPad of smartphone mee naar school nemen. Dit noemen we ‘Bring Your Own Device’ [BYOD]. Leerlingen, ouders en medewerkers zijn hierover de afgelopen maanden uitgebreid geïnformeerd, onder meer via brieven en artikelen in de LC Courant. De werkgroep die de invoering van BYOD begeleidt, heeft allerlei vragen binnengekregen. De vragen die het meest gesteld worden, worden hieronder beantwoord.

LC Doet haakt in op NL Doet In het kader van NL Doet deden een half miljoen Nederlanders in het weekend van 17 en 18 maart vrijwilligerswerk. De locatie Didam van het Liemers College sloot zich daarbij aan door op 19 en 20 maart LC Doet te houden. Leerlingen van het tweede leerjaar staken als onderdeel van de verplichte maatschappelijke stage de handen uit de mouwen.

Sportdag als ‘gezellenproef’ Derdeklassers van de locatie Vestersbos die sport, dienstverlening en veiligheid [sdv] doen, organiseren ieder jaar de afsluitende sportdag voor de Zevenaarse basisscholen De Tamboerijn en de Carrousel. Beide scholen zijn daar erg blij mee, voor de leerlingen is het de ‘gezellenproef’. Dat woord stamt uit de middeleeuwen. In die tijd werd je als ‘gezel’ opgeleid door een ervaren ‘meester’. Leerlingen kunnen aan het einde van leerjaar 3 gezel worden, waarna ze zich in het vierde leerjaar ontwikkelen tot meester. Ze zijn dan in staat om kennis over te dragen aan anderen. Voor de gezellenproef zijn de drie sdv-klassen in leerjaar 3 opgesplitst in twee groepen, die de beide sportdagen organiseren. Deze sportdagen waren op 19 [Carrousel] en 20 juni [Tamboerijn].

De tweedeklassers konden zich inschrijven voor gezamenlijke klussen van zes uur. Het programma was samengesteld door Rob Sanders [coördinator maatschappelijke stage van het Liemers College] en Martien ten Hoeve van het Steunpunt Vrijwilligerswerk Montferland. Tijdens de les kregen de leerlingen te horen uit welke activiteiten zij konden kiezen, waarna ze twee minuten na middernacht achter hun computer kropen om zich op tijd in te schrijven voor hun favoriete klus. De vmbo’ers ging op maandag 19 maart aan de slag, een dag later volgden havo/gt en vwo/havo. In het Cool Nature Park in Didam werd een kunstwerk gespoten op een zeecontainer, die gebruikt gaat worden voor buitenschoolse opvang van kinderen. Voor de bewoners van woonzorgcentrum Meulenvelden [ook in Didam] was er een cultureel programma met zang, dans en djembé. Maar er waren ook leerlingen die gingen wandelen met bewoners. Vooraf moesten ze wel oefenen met de rolstoel. De bewoners vonden het leuk. Zo wilde mevrouw Verrijt eerst écht niet wande-

len, maar ze ging toch mee toen Judy aanbood haar rolstoel te duwen. De bewoners waren ook enthousiast over de pannenkoeken die door leerlingen waren gebakken. Mevrouw Wolters vond vooral de spekpannenkoeken heerlijk. “Vroeger bakte mijn moeder een pannenkoek en die kreeg ik mee naar school”, vertelde ze. Maarten en Niels waren gezellig aan de afwas. Leerlingen die buiten willen klussen, konden aan de slag op het kampeerterrein van Scouting Didam. Een vlier moest gesnoeid worden. Met het juiste gereedschap en goede instructies en begeleiding van meneer Wanders werd de struik een stuk kleiner gemaakt. Dames met pumps ontbraken, maar Lisa kwam erachter dat het ook niet handig is om je in je beste spijkerbroek te melden. Al het snoeihout kwam in een grote kuil terecht. Helaas waren er geen vrijwilligers nodig om de boel in de fik te steken. In Nieuw-Dijk ging een groep leerlingen eveneens in de natuur aan de slag. Ze verwijderden eerst de restanten van gekapte populieren. Daarna moesten zeshonderd nieuwe eiken en wilde kersen worden ingeplant. Ook hier werd hard gewerkt om de klus in een middag te klaren. Dat is voor een groot deel gelukt. Veel leerlingen zijn met plezier en inzet begonnen aan hun maatschappelijke stage. Sommigen kwamen zo moe thuis dat ze zich verheugden op de volgende dag: lekker rustig naar school.

LC COURANT PAGINA 8

De veldloopsters van het Liemers College. Eline de Jong draagt nummer 588.

Succes Liemers College op Mission Olympic Eline de Jong uit Didam is veldloopkampioen van Nederland geworden tijdens de Mission Olympic op 8 juni in Amsterdam. Eline won in de categorie meisjes derde klas. Ook andere sporters van de locatie Didam behaalden goede resultaten.

Een dagje Amsterdam voor 2-bb De leerlingen van 2-bb van de locatie Zonegge gaan ieder jaar in het kader van een project over de Tweede Wereldoorlog naar Amsterdam. Dit jaar bestond het programma uit een stadswandeling langs een aantal belangrijke plaatsen uit die periode. We begonnen bij Studio Plantage, waarin destijds het bevolkingsregister was gehuisvest. Het verzet pleegde in 1943 een aanslag op het bevolkingsregister in de hoop zo de jodenvervolging te bemoeilijken. De volgende tussenstop was het Auschwitzmonument van Jan Wolkers. De afsluiting was de Hollandsche Schouwburg, waar joden zich moesten verzamelen voordat zij op transport werden gezet naar de concentratiekampen. Tijdens het tweede deel van de dag konden de leerlingen zich ontspannen, hoewel het bezoek aan The Amsterdam Dungeon behoorlijk griezelig was. Sommige leerlingen [lees: meisjes] werd de spanning te veel. Zij werden moederlijk opgevangen door docente Martina Geurds. Na enkele hamburgers en enige vrije tijd werd de terugreis naar Zevenaar aanvaard.

Mission Olympic is de grootste schoolsportcompetitie van Nederland. Scholieren kunnen zich kwalificeren via regionale voorrondes. Didam werd dit jaar vertegenwoordigd door 65 leerlingen. Zij zagen in het Olympisch Stadion eerst de flitsende opkomst van Ajax-coach Frank de Boer en schaatser Erben Wennemars. Nadat kroonprins Willem-Alexander het officiële startsein had gegeven, konden de ruim 4000 deelnemers beginnen. De topprestatie van Eline de Jong had extra glans, omdat zij vorig jaar ook goud won bij het veldlopen. Merijntje Jansen wist in een deelnemersveld van meer dan honderd lopers en zeer verdienstelijke elfde plaats te behalen. De jongens van klas 2 bereikten bij de veldloop de derde plaats in het ploegenklassement. Het badmintonmixteam uit klas 3 en 4 nam na spannende wedstrijden de tweede prijs mee naar Didam. Het meisjesvoetbalteam uit de brugklas kon de titel van vorig jaar helaas niet prolongeren. De meisjes werden derde in de poule. De vierkamp jongens- en meisjesploegen uit klas 1 en 2 kwamen goed mee. Ze eindigden beide in het ‘linkerrijtje’ van de zestien deelnemende scholen. Een topklassering voor de meisjes ging de mist in door twee blessures, waardoor de afsluitende 4 x 80 meter estafette niet kon worden gelopen. De Didamse leerlingen hebben zich dus uitstekend geweerd. Het evenement in het Olympisch Stadion werd afgesloten met een miniconcert van rapper Lange Frans.

Personeelsdag Vrijdag 11 mei was de jaarlijkse personeelsdag van het Liemers College. De medewerkers van de locatie Zonegge gingen dit jaar een stukje verder weg dan gebruikelijk. Met een trip naar Antwerpen werden zij bedankt voor de extra inzet tijdens de renovatie van Zonegge. Gelukkig bleef het droog en was het een geslaagde dag.