Businessplan 100punt0 Inleiding
blz. 2
De Marktverkenning
blz. 3
1.0
blz. 6
Product 1.1 Website + huisstijl 1.2 Abonnementensysteem 1.3 Compliance 1.4 Permanente Training 1.5 Databases 1.6 Security 1.7 Aanvullende diensten 1.8 Toekomstige ontwikkelingen
2.0
Prijs
blz. 8
2.1 Prijs software + training 2.2 Prijs implementatie en servicedesk 2.3 Prijs aanvullende diensten
3.0
Promotie
blz. 9
3.1 Free publicity 3.2 Nieuwsbrief en website ODIN 3.3 Landelijke informatiesessies 3.4 Digitale presentatie
4.0
Distributie
blz. 10
4.1 Verkoop via website 4.2 Verkoop via landelijke informatiesessies 4.3 Telefonische en persoonlijke verkoop
5.0
Finance
blz. 10
5.1 Overzicht investeringen 5.2 Overzicht doorlopende kosten 5.3 Incasso en debiteurenbeheer 5.4 Break even 5.5 Rendement investering
6.0
Algemeen
blz. 12
6.1 SWOT Analyse 6.2 Unique Selling Propositions
Stichting ODIN, Januari 2012, Jeffrey Leichel
1
Inleiding Stichting ODIN is het kennisplatform voor financieel dienstverleners in Nederland. Ondanks haar korte bestaan van drie maanden, verwelkomt dit platform ruim 2.000 bezoekers per maand en communiceert zij tweewekelijks via een professionele digitale nieuwsbrief met 3.500 financieel tussenpersonen. Met 25 kennisdomeinen, een webwinkel en een informatiecentrum, mag Stichting ODIN zich al het grootste kennisplatform in de branche noemen. Het doel van Stichting ODIN is om financieel intermediairs met kennis, korting en kunde te ondersteunen in hun business. Stichting ODIN ontwikkelt ook nieuwe producten/diensten voor financieel intermediairs. In de eerste helft van 2012 worden de volgende producten/diensten toegevoegd. - Vacaturebank waar financieel tussenpersonen gratis vacatures kunnen plaatsen. - Kifid claimproces waarmee financieel tussenpersonen consumenten kunnen helpen een hogere compensatie op hun woekerpolis te krijgen. - Software voor de serviceabonnementen (ook wel financieel abonnement of nazorg abonnement genoemd) van financiële producten en verzekeringen van consumenten. Het is voor de laatste activiteit waarvoor wij een financiering zoeken van € 15.000 bij externe partijen. Onder de naam 100punt0 wil ODIN een full service platform ontwikkelen waar financieel tussenpersonen modulair financieel- of serviceabonnementen kunnen samenstellen voor consumenten. De ambitie is om in 2012 tweehonderd intermediairs op het platform te hebben aangesloten, die daarvoor € 49.95 excl. BTW per maand betalen. Wij bieden investeerders een zeer aantrekkelijk return on investment.
Stichting ODIN Rene Graafsma (oprichter en voorzitter) Jeffrey Leichel (oprichter en secretaris)
Stichting ODIN, Januari 2012, Jeffrey Leichel
2
Marktverkenning Nederland telt op dit moment ca. 7.500 financieel tussenpersonen. In 2006 waren dat er nog 12.500. Vanaf dat moment is de politiek gestart met de ontwikkeling van wetgeving om de financiële branche transparanter te maken voor consumenten en ‘foute verkopers’ te weren uit de branche. Financieel tussenpersonen kennen twee vormen van inkomsten. Provisie en declaratie. Voordat wetgeving werd geïmplementeerd was het overgrote deel van inkomsten het gevolg van afsluitprovisie. Vandaag, 2012, liggen de verhoudingen als volgt: - Schadeverzekeringen: 95% doorlopende provisie op de premie - Levenproducten: 60% afsluitprovisie, 40% declaratie - Hypotheken: 80% declaratie en 20% afsluitprovisie Veel wetgeving is gericht op de transparantie van de financieel tussenpersoon en zijn verdiensten. Zo is een financieel tussenpersoon al enkele jaren wettelijk verplicht om voor alle Leven- en Hypotheekproducten zijn verdiensten in euro’s kenbaar te maken en ook aan te tonen dat de beloning passend is. Dat wil zeggen: staat de inspanning in verhouding tot de beloning. Door deze transparantie eisen zijn ‘riante beloningen’ niet meer mogelijk. Daarnaast is voor financieel tussenpersonen elke vorm van bonus (geld en natura) verboden. Deze maatregelen hebben geleid tot een omzetdaling van 20% tot 50%, afhankelijk van de grootte van een tussenpersoon. Per 2013 wil de politiek een verbod op provisie van Leven en Hypotheekproducten. Schadeverzekeringen vallen vooralsnog buiten dit verbod. Voor met name Leven- en Hypotheekkantoren betekent een verbod op afsluitprovisie, dat advies en bemiddeling voortaan op basis van declaratie moet plaatsvinden. Dat heeft ingrijpende consequenties voor de bedrijfsvoering van die financieel tussenpersonen omdat er grote weerstand is bij consumenten om ‘contant’ te betalen voor financieel advies. Voor hypotheken is deze weerstand er nu nog niet, omdat de advieskosten worden meegefinancierd in de hypotheek. De trend is echter (wederom door politiek opgelegde wetten) dat financiering steeds moeilijker wordt en de meefinanciering van advieskosten steeds minder mogelijk wordt. Binnen het concurrentieveld van financieel advies constateren wij een sterke toename van internet initiatieven, meestal afkomstig van direct writers en aanbieders van financieel producten zelf. Aanbieders van producten die tot voor kort het merendeel van hun inkomsten realiseerden via het financieel tussenpersonen verlaten dit pad en zijn op zoek naar modellen waarbij het klantrecht nadrukkelijker bij de aanbieder komt te liggen. De gehele distributiekolom wordt hervormd. Aanbieders van producten gebruiken intensief de politieke lobby om het gelijke speelveld tussen financieel tussenpersonen, captives, eigen loondienst en internet naar eigen hand te zetten, om zo een aanzienlijker marktaandeel naar zich te kunnen toetrekken. Door de krediet- en later landencrisis is vooral de markt voor financiële producten hard geraakt. De Levenmarkt is meer dan gehalveerd en de Hypotheekmarkt is met 40% ingezakt. Financieel tussenpersonen hebben (naast banken en verzekeraars) door affaires als de woekerpolis bovendien een slecht imago bij de consument.
Stichting ODIN, Januari 2012, Jeffrey Leichel
3
De financieel tussenpersonen zit in enorm zwaar weer. Tweederde van deze markt kan maar net het hoofd boven water houden of draait verlies. Daar komen nog de effecten bij van het provisieverbod per 2013 en ook nog het voornemen van de politiek om opleidingsprogramma’s voor financieel tussenpersonen te verzwaren en te verbinden aan de reeds bestaande Permanente Educatie, maar dan in combinatie met een jaarlijks examen. Sterk toenemende wetgevings- en opleidingskosten, een zwaar ingezakte markt, toenemende concurrentie van de eigen leveranciers, verslechterde verdienmodellen, ongelijk speelveld, slecht imago en weerstand van consumenten voor het door politiek afgedwongen beloningssysteem. De gevolgen zijn ingrijpend. De algemene verwachting is dat het aantal tussenpersonen daalt tot onder de 5.000. Daarnaast zullen financieel tussenpersonen vanuit nieuwe kracht op zoek moeten naar andere verdienmodellen. De huidige zijn dood. Wat is de kracht van financieel tussenpersonen? Dat is een vraag die menigeen bezig houdt. In de visie van Stichting ODIN zijn dit; onafhankelijkheid, persoonlijk contact/vertrouwenspersoon, regionale functie en product analyse en beheer. Samen te vatten in “een duurzaam en kwalitatief relatiebeheer”. ODIN komt tot de conclusie dat het beheer van financiële producten veel beter past bij een financieel tussenpersoon dan de initiële verkoop van producten. Een financieel tussenpersoon kan zich daarin ook blijvend onderscheiden ten opzichte van direct writers en loondienstorganisaties van leveranciers. Daarnaast is het essentieel dat een financieel tussenpersoon leert een bedrijfsmodel te bouwen op basis van doorlopende inkomsten in plaats van afsluitinkomsten. ODIN heeft besloten om een platform op te zetten dat specifiek deze mogelijkheden aanbiedt. Een systeem voor duurzaam en kwalitatief relatiebeheer op basis van een doorlopend abonnement. De naam is 100punt0 en staat symbool voor de 100% totaaloplossing voor de nieuwe wereld van financieel tussenpersonen. Sinds 2009 ontwikkelt zich een markt voor financieel abonnementen of serviceabonnementen. Het meest aansprekende voorbeeld is MultiSafe. Met 22.000 relaties heeft Multisafe besloten ca. 10.000 klanten daarvan een minimale fee te vragen van € 12,50 per maand voor haar standaard diensten. Van die klanten is 25% afgehaakt en heeft 55% ja gezegd tegen een serviceabonnement. Een handvol tussenpersonen heeft zelf een abonnement ontwikkeld (naar schatting ca. 100 tussenpersonen) en weet dit met wisselend succes in de markt te zetten. Uit de meeste cases die wij kennen komt naar voren dat het verkopen van een abonnement door de terughoudendheid van consumenten arbeidsintensief is. Dit zal na 2013 ingrijpend veranderen als consumenten merken dat advies apart betaald moet gaan worden. Uit de resultaten van Multisafe is af te leiden dat een groot deel van de consumenten wel overtuigd is van het nut van goede nazorg en ook bereid is daarvoor te betalen. Die ervaring is ook concreet aanwezig bij tussenpersoon FinidesGroep (eigendom van Jeffrey Leichel, tevens mede oprichter ODIN), waar abonnementen ook actief worden verkocht. Het groeiende financiële bewustzijn van consumenten en de economische crisis dragen hier in positieve zin aan bij.
Stichting ODIN, Januari 2012, Jeffrey Leichel
4
In de laatste maanden zijn ook steeds meer voorbeelden in de media te vinden van financieel tussenpersonen die een financieel of serviceabonnement aanbieden. Goede voorbeelden in de markt zijn: Het Bespaarhuis, PR4, Lancyr, Schuurman Financieel Advies en MoneyTRUST. Partijen die met abonnementen aan de slag gaan, komen unaniem tot dezelfde conclusies. 1. Het is beter en transparanter voor de klant dan provisie 2. Het dwingt je continu na te denken over je dienstverlening 3. Klanten accepteren een bedrag per maand als je goed kunt uitleggen wat je doet 4. Je kunt er uitstekend vertrouwen mee (her)winnen 5. De klantbinding wordt groter 6. Het vergt een meer gedisciplineerde manier van werken De meeste pioniers op het gebied van financieel abonnementen werken met vaste pakketten in vaak een light, medium en heavy vorm. De kosten van abonnementen voor de eindklant variëren van € 10,00 tot € 35,00 per maand. Er wordt vaak onderscheid gemaakt tussen een abonnement voor schadeproducten, financiële producten en fiscale diensten. Ondanks dat er geen provisieverbod voor schadeverzekeringen gaat gelden per 2013, lijkt een abonnement voor schadeproducten wel interessant te zijn. Van de 7.500 financieel tussenpersonen is de inschatting dat er ca. 5.500 overblijven. Er is geen concreet onderzoek, maar diverse enquetes tonen aan dat ca. 65% van de tussenpersonen overweegt om een serviceabonnement te gaan aanbieden, waarvan de helft aangeeft dat nog in 2012 te willen gaan doen. Concreet betekent dit dat er een marktpotentieel is van ca. 3.500 financieel tussenpersonen, waarvan de helft in 2012 al de eerste stappen wil zetten. Stichting ODIN heeft tot doel om uiteindelijk 20% van de markt te bedienen met haar 100punt0 oplossing. Dat komt overeen met ca. 700 financieel tussenpersonen. In 2012 is de ambitie om een marktaandeel te verwerven van ca. 6%. Concurrentie is er slechts zeer bescheiden. FixFin is een leverancier van serviceabonnementen die al in 2009 is gestart en daarmee absoluut pionier. 100punt0 onderscheidt zich op vele fronten met de oplossing van FixFin. Voor het overige worden abonnementen door tussenpersonen vooral zelf ‘gebouwd’ of aangeboden door tussenpersonen die er zelf wat succes mee hebben. ODIN oprichter Leichel heeft ook ervaring met de implementatie van het financieel abonnement MoneyTRUST bij andere kantoren. Hieruit blijkt de sterke eigen wil van financieel tussenpersonen. Zij willen elk onderdeel in het abonnement graag zelf kunnen bepalen, prijzen, verwijderen etc. Hierdoor vallen veel bestaande systemen af, ook van het modulair op te zetten FixFin, omdat daar toch bepaalde sturing van oplossingen in zit. Die maximaal gewenste flexibiliteit van de terughoudende en zeer kritische tussenpersoon laat ODIN terugkomen in haar 100punt0 oplossing. Vanwege ‘het momentum’ (tussenpersonen zijn zeer geïnteresseerd in abonnementen) heeft ODIN de ambitie om uiterlijk april 2012 100punt0 te introduceren in de markt. De markt is er klaar voor, ODIN heeft het platform, de leveranciers en het netwerk Hoe we e.e.a. precies willen aanpakken zetten wij uiteen in de volgende hoofdstukken.
Stichting ODIN, Januari 2012, Jeffrey Leichel
5