gouwgong Personeelsblad van de Stichting Katholiek Onderwijs De Gouw Jaargang 9, nummer 26, december 2012
brug naar 2013 In dit nummer o.a.:
Vuur en inspiratie Koninklijke eer Toch juf… Waarmee kan ik u van dienst zijn? Geuren Alleen loop je sneller, maar samen loop je verder...
Van de redactie
Gouwdag Voor de 11e keer stond de Gouwdag 2012 in de Gouwagenda’s gepland op de derde woensdag van het schooljaar. Een grote groep collega’s verzamelde zich op die middag in het bestuurskantoor. Gelokt door een uitnodiging die schreef van “Niet alles is wat het lijkt dat het is”, “Wij luisteren echt naar jullie” en “Wij verrassen jullie, jullie verrassen ons” wachtte men vol spanning op wat er komen ging.
Hier alweer nummer zesentwintig van ons personeelsblad met een terugblik op de Gouwdag. Het ‘Gouwgevoel’ houden we zo vast, naast het bestaan van SKO West-Friesland. Want ook de collega’s van stichting De Dijken worden onze directere collega’s. Dit merkte ik een paar weken geleden tijdens een cursus. Er werd al gepraat in de trant van “Wij kunnen samen wel…”.
De workshops waren bekend, de locatie niet: in een lange optocht gingen de meeste deelnemers naar het nieuwe gebouw van de Hieronymusschool. Na de inspirerende workshops werden daar op het podium van de prachtige toneelzaal / aula presentaties verzorgd voor de collega’s.
Tijdens ons redactieoverleg wordt het laatste nieuws binnen de Gouw doorgenomen. Dit leidt vaak tot geanimeerde gesprekken. Wat is leuk voor de Gouwgong? Wonderlijk genoeg blijven de redactieleden liever op de achtergrond. Nu komt Ton er toch echt niet onderuit. Als je de foto ziet, begrijp je wel waarom.
Het avondprogramma was als vanouds bij Stam. Het leverde de eerste wisseling van de wacht op en veel nieuwe gezichten van mensen die ’s middags ontbraken. Het genieten van de maaltijd én van het Gouwcabaret was er niet minder om. Het Gouwcabaret wordt steeds professioneler: de prachtige teksten en liederen waren al bekend, de uitgebreide band stond er vorig jaar ook al, maar dit jaar vielen met name de ludieke verbindende acts op.
Na de zomervakantie zijn er een aantal directeuren op een andere school begonnen. Zouden zij zich thuis voelen bij De Gouw? Maaike Ouwehand en Alet Groot vertellen hierover. Voor Carolien Emmelkamp is het een soort thuiswedstrijd. Zij wisselde van school. Weliswaar een hele stap, daar zij verhuisde van een kleine naar een hele grote school.
De avond werd afgesloten met het feest met “Paradise” die menig Gouwcollega de dansvloer op kreeg. Een mooie afsluiting van een Gouwdag die weer Gezellig, vol Ontmoetingen, met veel Uitwisselingen en vooral Waardevol was. Op naar de 12e keer: op de derde woensdag van het schooljaar: 4 september 2013.
Zo langzamerhand komen we weer in de sferen van kerstmis. Onze columnist Dieuwke heeft hier zo haar eigen associaties bij. Beleef en ruik dit vooral met haar mee. Namens de redactie wens ik jullie allen fijne feestdagen en een goede start van 2013. CodK
TK
De Gouwgongcorrespondenten op de scholen: Deze nieuwsbrief kwam tot stand door de medewerking van: Wilma Steltenpool, Caroline o.d. Kelder, Ton Koelemeijer en Jan Doodeman (lay-out) en de correspondenten op de scholen. Kopie voor het volgende nummer mail je naar:
[email protected] (Foto’s naar de redactie: alleen originele foto’s, minimaal 300 kb, niet van een website en altijd als jpg, niet in het document opnemen)
Nicolaasschool: Trude Reus De Caegh: Maret Eckhart en Karin Koopmanschap-van Dieren Bavoschool: Debby Korse Overhaal: Karen Molleman Lidwina Petrus Canisius: Marijke Oud Bernadette: Liset Groot Jozef en Mariaschool Hieronymusschool: Inge Ursem Bonifatius: Marloes van Reenen De Ark: Margret Huiberts Jozefschool: Caroline op den Kelder Wulfram: Jos Mooij Ruimteschip: Ton Koelemeijer Bestuurskantoor: Wilma Steltenpool
2
Vuur en inspiratie Vuur staat o.a. symbool voor warmte, licht, vreugde, vergankelijkheid. Maar staat ook voor inspiratie, geestdrift en gezelligheid. Een vlam symboliseert levenskracht en wordt gebruikt als symbool voor de Heilige Geest. In de verlichting is de zin van wijsheid, kennis en waarheid opgesloten. In het onderwijs zijn we voortdurend bezig om kinderen te inspireren. We willen ze kennis en vaardigheden mee geven en leren om op zoek te gaan naar waarheid. We leren kinderen om open te staan voor een ander, met elkaar in gesprek te gaan, nieuwsgierig te zijn. Daarbij hoort dat je bereid bent om naar een ander te luisteren om hem of haar te begrijpen en te respecteren. De leerkracht is voor kinderen hèt lichtend voorbeeld, die hen leert om warmte uit te stralen en er te zijn voor een ander. Het is niet voor niets dat om die reden een leerkracht een belangrijke bijdrage levert aan de vorming van kinderen en die gaat verder dan het bereiken van resultaten. In een tijd waarin we voortdurend zien, dat mensen proberen elkaars waarheid op te dringen, is het belangrijk dat kinderen leren om naar elkaar te blijven luisteren en ruimte te geven aan mensen die anders denken dan jezelf. Pas dan ben je in staat om over elkaars grenzen heen te kijken en oplossingen te vinden om met elkaar te leven in een vreedzame wereld. Het is mooi dat wij medewerkers hebben die dag in dag uit een bijdrage mogen leveren aan de inspiratie van kinderen die door ouders en verzorgers aan ons zijn toevertrouwd!! Wij wensen u en uw dierbaren prettige Kerstdagen, een goede jaarwisseling en veel geluk en gezondheid toe in 2013! College van Bestuur SKO West-Friesland
Hans Vermeulen
Jannes Graansma
3
Techniek: Speerpunt op de Wulfram Het is een bekend gegeven dat er in Nederland behoefte is aan ‘technische beroepen’; en hoe kan je het vrouwelijk geslacht motiveren om de technische kant op te gaan? Om dit onderdeel te promoten wordt op de Sint Wulfram tot Kerstmis veel techniek verwerkt in de thema’s. Hieronder een overzicht wat er zoal te doen is en misschien krijg je er ideeën door. De snoepfabriek in groep 1 - 2 In de kleuterbouw is het thema: “Wij maken snoep”. Daarom moet er een snoepfabriek gemaakt worden met lopende banden, buizen en katrollen. De kleuters zijn naar Beerepoot BV geweest want daar maken ze lopende banden. De snoep, die in de fabriek gemaakt wordt, moet natuurlijk gesorteerd worden en daarna wordt het verkocht in de snoepwinkel. ‘Uitvinders gezocht’ in groep 8 De komende weken gaan de leerlingen uit groep 8 zich bezig houden met het thema “Uitvindingen”. Daarbij komt wetenschap en techniek uitgebreid aan de orde. In de klas zijn de leerlingen gaan brainstormen over uitvindingen, wat is een uitvinding, welke uitvinders kennen we, waarom wordt iets uitgevonden…… Elke leerling heeft een uitvinding op internet opgezocht, bekeken door wie het uitgevonden is, wanneer en hoe het er oorspronkelijk uitzag. Als startactiviteit bij dit thema hebben wij dinsdag 8 november een bezoek gebracht aan Science Center NEMO. De leerlingen hebben daar allerlei ontdekkingen opgedaan en hebben ervaringen beleefd op het gebied van wetenschap en technologie. Het vervolg is dat de leerlingen
kijken naar de afleveringen van Mystrix. De eerste thema’s zijn inmiddels aan bod gekomen. De leerlingen zijn zelf aan de slag gegaan en hebben geprobeerd een brug te bouwen. Welke constructie is stevig genoeg om een auto over heen te laten rijden? Dat bleek nog best lastig. De leerlingen hebben kennis gemaakt met verschillende overbrengingen. Ze onderzochten hefbomen, snaarwielen en katrollen. Daarna hebben ze kennis gemaakt met energiebronnen; elektriciteit, wind- en waterkracht. De leerlingen volgen “stap voor stap onderzoeken” en presenteren hun bevindingen aan de klas. Aansluitend binnen het thema komen uitvindingen uit de geschiedenis en van aardrijkskundig belang aan bod. Binnen sub-thema’s gaan duo’s aan de slag met een uitvinding waarbij theorie en vooral onderzoek aan bod komen. Dit presenteren ze voor de groep. Tot slot ontwerpen en maken de leerlingen
zelf een uitvinding. Groep 5 gaat de lucht in! Ook de kinderen van de groepen 5 worden onderzoekers. D.m.v. proefjes en onderzoekjes ontdekken de kinderen de functie en eigenschappen van lucht. We begonnen dit wetenschapsthema met het boek: De gele ballon van Charlotte Dematons, waarna we ballonnen gingen onderzoeken. De kinderen werken met een stappenplan om het onderzoek goed op te bouwen. Voorafgaand aan het onderzoek, voorspellen de leerlingen wat ze denken dat er gaat gebeuren. Ze beschrijven wat het resultaat is van de proef. Aan het eind trekken ze een conclusie. Daarna vindt een vervolgonderzoek plaats. Na proefjes om eigenschappen van lucht te ontdekken, gaan we verder met het verkennen van de werking van een zweefvliegtuig. Tenslotte ontwerpen de kinderen een eigen vliegtuigje waarna het prototype moet worden getest en bijgesteld om het vliegresultaat te
4
Koninklijke eer De andere kant van 'onze' Ton... Als redactielid van de Gouwgong blijft hij liever achter de schermen, maar nu ontkomt hij er echt niet meer aan. Dat hij binnen De Gouw een duizendpoot is, is wel bekend. Ook naast zijn werk, heeft Ton dus een zeer bezig leventje. Ton, nog van harte met deze onderscheiding.
verbeteren. De eerste proefjes zijn door de onderzoekers in groep 5 met veel enthousiasme uitgevoerd en hebben verrassende resultaten opgeleverd! ‘Licht in de duisternis’: thema groep 6 Aan het einde van het kalenderjaar zijn een aantal gezellige feesten waarbij een lichtje of kaarsen een rol spelen. In groep 6 zijn we al enige tijd bezig met kaarsen: Hoe worden ze gemaakt? Welke kleuren heeft een vlam? Waarom kan een kaars blijven branden? Wanneer waren de eerste kaarsen?
Waar is een lont van gemaakt? Enz. Na deze startactiviteiten hebben de kinderen zelf een onderwerp/ experiment uitgezocht dat verder uitgewerkt kan worden. Het resultaat wordt aan de klas gepresenteerd. Op veel vragen krijgen we, door onderzoek en experimenten, al een antwoord, maar er zijn nog vragen over. Tijdens onze excursie op vrijdag 7 december naar een kaarsenmakerij in Sijbekarspel hebben we meer informatie gekregen. ‘Licht en schaduw’ is het thema in groep 3 en 4. Professor Profje is op bezoek geweest met een vraagstelling over het lichtje in de lampion. Hiermee zijn de kinderen aan de slag gegaan. De stroomkring, batterijen en alles wat met licht te maken heeft, komt ter sprake en gaan de kinderen onderzoeken.
5
Afscheid van: Ger en Robert een bruidje, van een schilderes met model tot een boerin met echte beestjes. De ouders hadden er echt werk van gemaakt. Na deze schooldag, ging het feest nog even door met een informele afscheidsbijeenkomst voor collega’s, familie, oud-leerlingen en andere belangstellenden. Er werden mooie woorden gezegd, het was een gezellig samenzijn en de heren werden uiteraard nog toegezongen door alle collega’s. Hierin kon natuurlijk niet vergeten worden wat Ger betekend heeft voor de Hieronymus als directeur, zijn Bloody Mary aan het einde van elk schooljaar, en het lied van De hoed met de vier deuken, met een prachtig solo optreden van onze Gerard als Gerardien, op zoek naar het juiste hoedje. Ook voor Robert waren er mooie liedjes. Zijn West-Friese accent en zijn vragenuurtje zijn dingen die wij niet snel zullen vergeten.
Op donderdag 19 juli namen Ger Roelofsen en Robert van der Gulik, na ruim 40 jaar, officieel afscheid van het onderwijs. Dat konden we natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan. ’s Morgens werden de heren en hun partners thuis verrast met een heerlijk ontbijtje, om daarna ieder met een prachtige oldtimercabriolet naar school te worden gebracht. Daar werden ze opgewacht door honderden zwaaiende kinderen, ouders en leerkrachten. Na een korte toespraak door Jack, onze adjunct-directeur, zongen de kinderen een speciaal afscheidslied voor hun meester Ger en meester Robert.
Het programma stond deze dag geheel in het teken van het afscheidsfeest. ’s Morgens werden de kinderen getrakteerd op 2 geweldige optredens van muziekgroep Samba Salad. Eerst was de onderbouw aan de beurt en al na een paar klanken, stonden alle kinderen te swingen op de banken! Wat een gezelligheid! Ook bij de bovenbouw was het één groot feest. We hebben er erg van genoten. En wat is het toch fijn om in dit nieuwe gebouw zo’n groep op ons podium te kunnen ontvangen.
Vrijdags, nadat we alle kinderen hadden uitgezwaaid en zij met hun zomervakantie konden beginnen, zijn wij met zijn allen naar Hoorn gefietst. We hadden prachtig weer en hebben heerlijk in het zonnetje op een terras wat gedronken, een stadswandeling gemaakt en gezellig gedineerd in De Hoofdtoren. Daarna hebben we dan echt afscheid van Ger en Robert genomen en kon het vrije leven voor de heren beginnen. Gelukkig komen de twee allebei af en toe nog even op school aanwippen en kunnen we toch nog even de laatste nieuwtjes uitwisselen.
’s Middags werd een vossenjacht georganiseerd. Ook dit verliep erg gezellig. Door het dorp liepen de gekste figuren, van Bert en Ernie tot
Ger en Robert bedankt voor de fijne samenwerking en wij wensen jullie alle goeds toe! Geniet van jullie vrije tijd! I.U. 6
Toch juf! Alet Groot Ik heb donderdagmiddag om vier uur een afspraak met de nieuwe directeur van de Jozef & Mariaschool, Alet Groot. Als ik om kwart voor vier aankom spelen er nog maar twee kinderen op het schoolplein. In de school is het ook rustig. Op de schoonmaker, een leerkracht en een paar leerlingen na, is de gemeenschappelijke ruimte leeg. Alle leerkrachten zijn nog in de klassen bezig en Alet is nog even in gesprek (want ja, altijd te vroeg) dus ik kan mooi nog even een rondje door de school wandelen. Tafels, stoelen, kreten aan de wand in het kader van de vreedzame school, verrijdbare boekenkasten met leuke kinderboeken! Het gesprek is afgelopen en ik kan mijn vragen op Alet afvuren. Even voorstellen. Alet Groot, dochter uit een gezin van 5 kinderen, geboren in Castricum, moeder van twee zoons van 19 en 16 jaar oud en partner van Jos. Van oorsprong komt de nu in Alkmaar wonende Alet niet uit het onderwijs. Want, hoewel ze op de middelbare school graag juf wilde worden rolde zij in eerste instantie de pensioenwereld in. De PA werd haar afgeraden. Weinig werk in het onderwijs en dan wordt er toch geadviseerd om voor zekerheid te kiezen, zo gaat dat. De liefde bracht haar naar Nieuwkoop, een klein dorp in ZuidHolland. Een jaar of tien hebben Jos en Alet daar met plezier gewoond maar voor Alet werd terug naar de duinen en zee steeds aantrekkelijker. Ze zochten een woning in Castricum en omstreken en kwamen in Alkmaar terecht. Het “nu of nooit” gevoel begon rond haar 40ste te kriebelen en deed haar besluiten tóch die opleiding voor
“juf” te gaan volgen. Naast haar baan in de pensioenwereld heeft ze als zij-instromer de verkorte Pabo gedaan. Met veel hulp van het thuisfront is dat haar gelukt! Ze kon al snel eerst voor drie dagen en daarna voor vier dagen op de Jozef & Mariaschool aan de slag. En ze is verder gaan leren; ICT coördinator, RT’er, IB’er en nu zit ze in haar laatste jaar voor schoolleider. Vanaf 1 augustus 2012 is Alet benoemd als directeur van de Jozef & Mariaschool. Toen ik net door de gemeenschappelijke ruimte wandelde viel me op dat er niet veel is veranderd sinds ik hier de laatste keer was. En Alet is voorlopig ook niet van plan om veel te veranderen. De uitstraling van de school is goed. Ze wil de ingeslagen weg vervolgen en doorgaan met de bestaande zaken zoals
bijvoorbeeld het IPC zaakvakonderwijs en het opbrengst gericht werken. Ondertussen is er thuis wel het één en ander veranderd. Het hovenierswerk dat Jos deed begon hem fysiek parten te spelen met als gevolg dat ook hij nu in het onderwijs werkzaam is, als leraar aardrijkskunde op een middelbare school. In haar vrije tijd verzorgt Alet als voorzitter van de beroepsgroep vereniging Remedial Teaching regio Alkmaar zes keer per jaar een thema-avond voor IB’ers en RT’ers. Dus, hoewel ze niet van jongs af aan in het onderwijswereldje zit, zit ze er nu toch echt middenin. En dat bevalt Alet uitstekend! W.S.
7
“Wa
Mede
Saskia Oosterhoff-van Dijk werkt sinds november 2009 als stafmedewerker P&O voor SKO De Gouw en vanaf januari a.s. voor de hele SKO WestFriesland. Tot haar taken pakket behoort: -het adviseren van CvB en directies over personeelsbeleid, -mede ontwikkelen van personeelsbeleid binnen de werkgroep PZ -begeleiding van re-integratietrajecten, functiemix, mobiliteit en sollicitatieprocedures. Saskia’s werkdagen zijn maandag, dinsdag en donderdag.
Lia Blom-Keuning is sinds oktober 2006 werkzaam als administratief medewerkster op het bestuurskantoor. In het huidige werk voor alle scholen van SKO De Gouw en SKO De Dijken is Lia ‘West-Friesland breed’ inzetbaar in de ondersteunende taken op het gebied van personeelszaken en nog een stukje financiën. Ze verzorgt ondermeer de correspondentie over BAPO en ouderschapsverlof en is het eerste aanspreekpunt voor vragen rond procedures en regelingen. Ze doet dit werk met veel plezier drie dagen in de week, op de maandag, dinsdag en donderdag.
Leen Jonkman is systeembeheerder van SKO West-Friesland, dus zowel De Gouw als De Dijken. Hij is verantwoordelijk en adviserend voor infrastructuur en aankoop hardware. Leen heeft een ondersteunde rol op ICT gebied in de breedste zin van het woord; instrueren, workshops geven, samenstellen van handleiding, technisch onderhouden van websites en beheren van de e-mailomgeving.
Brigitta Feldberg houdt zich als beleidsmedewerker financiën/controller bezig met het financiële beleid van Stichting Katholiek Onderwijs West-Friesland. Samen met de directeuren voert Brigitta begrotingsgesprekken, formatiegesprekken en softclosegesprekken en stelt jaarlijks het bestuursverslag op bij de jaarrekening. Verder adviseert zij het CvB en de directeuren bij het nemen van beslissingen waaraan financiële consequenties zitten en rapporteert zij het CvB en de RvT over de financiële ontwikkelingen van de stichting. Als controller ziet Brigitta toe op uitvoering van alle werkzaamheden in het kader van de Planning & Control cyclus op het gebied van financiën en personeel. Brigitta is in ieder geval maandag, dinsdag en donderdag op het bestuurskantoor aanwezig.
Ineke Kevelham woont in De Goorn en is sinds november 2004 werkzaam als management assistente bij SKO De Dijken. In de nieuwe setting binnen SKO West-Friesland liggen haar werkzaamheden binnen het taakveld secretariaat, management, financiën en beheer invalpool. Ineke is aanwezig op maandag, woensdag en donderdag.
8
aarmee kan ik u van dienst zijn?”
ewerkers op het bestuurskantoor van SKO West-Friesland
Ben Droog is beleidsmedewerker financiën/personeel tot 1-1-2013. Zeg maar de 'Brigitta en Saskia van De Dijken”. Vanaf 1-1-2013 gaat Ben genieten van zijn FPU. Met een aantal directeuren van De Gouw heeft hij wat intensiever contact gehad. Ben bedankt iedereen voor de fijne samenwerking en wenst allen veel succes in de toekomst.
Aad Groot is beleidsmedewerker Onderwijs & Kwaliteit / Controller. Het is zijn taak om het Cv B te adviseren en te ondersteunen waar het gaat om het uitvoeren van vastgesteld (strategisch) beleid dan wel het opstellen van beleid. Ook stelt Aad rapportages op om het CvB en/of de RvT te informeren. Daarnaast ondersteunt hij diverse werkgroepen, zet innovaties in gang en ondersteunt deze. Als controller ziet hij toe op uitvoering van alle werkzaamheden in het kader van de Planning & Controlcyclus. Tevens wil hij vanuit zijn kennis en ervaring in het onderwijsveld alle collega’s helpen als vraagbaak, sparringpartner, adviseur en ‘critical friend’. Aad is werkzaam op het bestuurskantoor van maandag tot en met donderdag.
André Hagedoorn is werkzaam als huisvestingsdeskundige bij Sarkon en werkt op parttimebasis voor De Dijken en De Gouw. André is er meestal op vrijdag en anders op afspraak op het bestuurskantoor aanwezig.
Wilma Steltenpool-Wester is administratief medewerker en ondersteunt tezamen met Ineke en Lia de beleidsen stafmedewerkers. Specifiek taakgebied van Wilma is de managementondersteuning, zaalverhuur en representatie. Wilma is op dinsdag, donderdag en vrijdag aanwezig.
Eric Kleipool is bovenschools ICT coördinator / stafmedewerker ICT. Eric werkt maandag, dinsdag, woensdag, donderdag en heeft flexibele BAPO. De werkzaamheden liggen op het gebruik van ICT in het onderwijs: effectiviteit en doelmatigheid, innovatie, communicatie, samenwerkend leren, gebruik van media en internationaliseren, zowel in het primaire, als in het secundaire proces.
9
Master SEN Sjef Langedijk Eind september 2012 heeft Sjef Langedijk zijn studie Master SEN leerroute School Video Interactie Begeleiding succesvol afgerond. Sjef werkt als schoolopleider voor De Gouw, is groepsleerkracht, ICC’er en ICT’er op ’t Ruimteschip en is lid van de werkgroep ICT van SKO West-Friesland. Tijd voor een vraaggesprek met deze duizendpoot. Sjef vertelt dat de studie twee jaar geduurd heeft. Veel avonden, weekenden en vakanties studeren.
Wat houdt SVIB in?
School Video Interactie Begeleiding of kortweg SVIB genoemd houdt in dat je begeleidingstrajecten hebt met leerkrachten of met kinderen om hulpvragen te beantwoorden. Dat gebeurt met behulp van beeldmateriaal, dat een heel krachtig middel blijkt te zijn. Omdat mensen zien wat ze doen, worden ze zich ook veel meer bewust van hun eigen handelen. Daardoor zijn ze vaak beter in staat om hun gedrag te veranderen of om gedrag dat werkt toe te passen in nieuwe situaties.
Wat spreekt je nu zo aan bij SVIB?
Ik heb destijds de opleiding praktijkopleider gedaan en ben toen ik in aanraking gekomen met SVIB. De beelden waren vaak heel sprekend en ik merkte aan de ander, die de beelden te zien kreeg, dat ik die ook echt verder kon helpen.
Wat heeft het je opgeleverd?
Als ik naar mezelf kijk is het heel duidelijk dat ik een stuk ontwikkeling doorgemaakt heb in gesprekstechnieken. Ik ben mezelf ook meer bewust geworden hoe ik een gesprek voer. Ik merkte in het begin dat ik heel vaak zelf met de oplossing kwam, maar gaandeweg de studie liet ik de ander proberen tot een oplossing te komen. Ik ben veel beter in staat om te luisteren naar
wat iemand zegt, signaalwoorden op te pikken en door te vragen, zodat je veel meer tot verdieping kan komen. Gesprekstechnieken die ik bij SVIB geleerd heb, kan ik als schoolopleider dagelijks toepassen in mijn praktijk. En dat merk ik ook, ik kijk altijd als ik een gesprek heb even terug naar de vorige gesprekken. Hoe is dat gegaan, heb ik de juiste vragen gesteld, en heb ik de ander ook de ruimte gegeven om te zeggen wat hij wil zeggen.
Op welke manier zet je het geleerde in bij het werk dat je doet?
Allereerst bij nagesprekken met de mentor en met de student. Ik heb tijdens mijn studie veel literatuur bestudeerd. Die kennis probeer ik uit te dragen naar de studenten toe. Vanmorgen nog kwam dit me van pas toen ik met een student sprak over de concentratie bij kleuters. Vanuit de literatuur had ik gelezen dat je bij een kleuter rekening houdt met de leeftijd + 2 als je wilt weten hoe lang een kleuter zich kan concentreren. Dat betekent dat een kleuter van 4 jaar 6 minuten geconcentreerd kan luisteren. Vervolgens moet je een andere activiteit doen. Ik probeer ook, waar mogelijk, opnames te maken, om de ander tot bewustzijn van zijn/ haar handelen te brengen. Dat past ook bij mijn werk. Op dit moment ligt het SVIBgebeuren stil, maar ik wil er heel graag daadwerkelijk mee aan de slag gaan. Mijn eerste gedachte gaat uit naar het begeleiden van zittend personeel. Ik zou leerkrachten bij bepaalde hulpvragen op weg te kunnen helpen.
Waar kan ik dan aan denken?
Mensen die problemen hebben met bepaalde zaken in de klas, die aangeven dat het niet lukt. Daarover
wil ik in gesprek gaan, daar een traject op zetten. Ik wil kijken hoe ze dat nu doen en waarin ze zouden kunnen veranderen. In het boek Teach like a Champion (Doug Lemov) staan veel praktische zaken, die mensen zouden kunnen helpen bij het lesgeven. Sommige liggen zelfs heel erg voor de hand. Ik zou hierover met mensen/groepen aan de slag willen gaan. In mijn onderzoek heb ik heel veel gedaan met intervisiegroepen. In beperkte tijd kan je dan meerdere collega’s bereiken. Zij kunnen dan ervaringen uitwisselen, al dan niet met behulp van beelden. Daar ligt een drive voor mij om SVIB ook daadwerkelijk in te zetten. Het zou jammer zijn als ik een opleiding heb gedaan en te moeten zeggen dat het hier stopt.
Wat wil je nog toevoegen aan deze vragen? Dat ik in korte tijd heel veel heb geleerd. Ik heb veel kennis opgedaan, maar ik heb ook veel over mezelf geleerd, wie ik ben en waar ik sta. Door een dergelijk studie ga je nog weer scherper naar jezelf kijken. Afgelopen week was ik bij een seminar. Er komt heel veel theorie langs en die kan ik allemaal plaatsen. Voorheen had ik dat niet. Ik neem niet alles meer klakkeloos aan, maar ik vraag me af hoe het komt, wat er anders kan. Door de studie ben ik dat meer gaan doen. Dat wil ik vasthouden. Els Hagebeuk
10
In- uit– en binnen dienst:
Personeelsrubriek Uit dienst: Hieronymus Hieronymus
Ger Roelofsen Robert van der Gulik
01-08-2012 01-08-2012
Pensioen Pensioen
Maaike Ouwehand Aurelia de Greeuw
03-09-2012 01-08-2012
directeur
Liset Groot Monique Stroet Keshia Kolleman
03-09-2012 03-09-2012 03-09-2012
van Bernadette van Jozefschool van Ruimteschip
Richarda de Boer Suzan Groen Joop de Vries Alie Sijm Hilda Rood Mariette ter Schure John van Zaal Simon Spil Ger Roelofsen Gerard Groot Richard Boekel Marjan Wit
01-11-2012 29-12-2012 01-02-2012 01-09-2011 05-10-2012 01-08-2011 01-08-2012 16-09-2012 18-07-2012 01-10-2011 01-01-2012 19-06-2012
12 ½ jaar 12 ½ jaar 12 ½ jaar 25 jaar 25 jaar 25 jaar 40 jaar 40 jaar 40 jaar 40 jaar 40 jaar 40 jaar
In dienst: St Bernadette Hieronymus
Binnendienst: Jozef en Maria De Ark De Ark
Van harte gefeliciteerd!
Jubilea: De Caegh Hieronymus Hieronymus Hieronymus Hieronymus Hieronymus Bonifatius Bonifatius Hieronymus Hieronymus Hieronymus Hieronymus
Geboren: De Overhaal De Overhaal en Jozef De Overhaal De Caegh Hieronymus
Isa
dochter
van Danielle Ooteman en Mike
26-07-2012
Roan Evi Gijs Liz
zoon van dochter van zoon dochter van
Marloes Koppes en Bart Klaver Kim en Paul Glandorf Auke en Sandra van Zanten-Deen Susan Heddes en Wilko Zwaan
04-08-2012 09-09-2012 13-10-2012 13-06-2012
11
21st century skills Als ware het een schoolreisje, zo bezochten de directeuren van de scholen van SKO West-Friesland (samen met de werkgroep ICT) onlangs de ‘Verdieping‘ van Kennisnet in Zoetermeer, om zich daar te oriënteren op de “21st century skills”. De belangrijkste competenties voor leren in de 21e eeuw zijn immers in kaart gebracht en voor de directeuren was dit een verdere verdieping in deze competenties en werd bekeken welke ervan nu al aan bod komen op onze scholen. Deze competenties gelden overigens voor het hele onderwijsaanbod en zijn niet exclusief gekoppeld aan ict-vaardigheden en materialen. Het ligt voor de hand dat bij Kennisnet de ict-mogelijkheden echter een extra accent kregen. De directeuren konden zich, nadat zij kansen voor hun school hadden geformuleerd en besproken, als in een speeltuin uitleven met het materiaal dat op de verdieping aanwezig was en maakten kennis met de mogelijkheden van i-pads, qr-codes, legorobots, 3-d printer, de robot NAO, de touchtable en het royale aanbod van materiaal op internet. Wordt vervolgd op al onze scholen.
Ronald en Marian in gesprek over de i-pad.
Belangstellend rondom de touchtable. Op de achtergrond wordt dieper in gegaan op de mogelijkheden van de tablet.
Wie staan hier te likkebaarden bij de 3D-printer? Scan de code met je mobiele telefoon of tablet en vind het antwoord! Deze printer print van een plastic draadje ruimtelijk voorwerpen, bijv. schaakstukken of een fluitje. Kinderuitspraken: De juf uit groep 3 gaf een woorddictee. De kinderen moesten woordjes leggen op de letterdoos. De kinderen mochten aan het eind van de opdracht ook zelf een woord bedenken. Een jongen bedacht het woord: ‘aam seksie’. De juf vroeg hoe hij op het woord kwam, waarop het kind antwoordde: “Ze zingen dat in het liedje: ‘I am sexy and I know it!’” 12
Je leert niet voor school, maar voor het leven! Wanneer je de mooie nostalgische entree van de Bernadetteschool binnenloopt, valt direct het grote Zwarte Pietenhuis op. Het huis, dat ooit gemaakt is door een heel handige ouder, wordt ieder jaar weer van zolder gehaald. Compleet met lichtjes, touw-klimmende Pietjes en kleine cadeautjes. Sinterklaastijd, gezellig! Het team is nog bezig met de lunch en het gesprek gaat over tweets… Zien we hier al een beetje de invloed van Maaike? Maaike Ouwehand-Duijn, bijna 31 jaar, wonend in Krommenie maar geboren in Andijk, getrouwd met Jaap (eigenlijk Jaap-Jan…) en directeur met een ICT-passie. Jong, ambitieus, vergt veel van zichzelf en doet dat ook van anderen. Op de basisschool wist ze al dat ze óf juf, óf verpleegster wilde worden. In groep 8 was Juf Hettie nog steeds haar grote voorbeeld dus die richting werd het. Maar ja, leren was ook weer zoiets. Het was vooral héél gezellig op school dus direct Havo en HBO ging ‘m niet worden. Maaike nam een iets langere weg; Mavo en MBO richting SPW (onderwijsassistent). In die drie SPW- jaren heeft ze veel ervaring opgedaan in stages in het regulier en het speciaal onderwijs. Daarna startte ze met de verkorte Pabo opleiding.
halve dag in de week ingevuld moest worden, was ze daar als de kippen bij. Die ene halve dag in de week breidde zich al heel snel uit naar een fulltime baan. Ze ging verder leren. Om te beginnen Master SEN en werd IB’er. Ambitieus als ze is zat zij al vrij snel bij de nieuwe directeur aan tafel om aan te geven dat locatieleider haar wel wat leek. In de laatste twee jaar in Amsterdam coachte Maaike leerkrachten en deed daarnaast de studie Integraal Leiderschap. Nieuwe ontwikkelingen, de mentaliteit en houding maakte dat het werk in Amsterdam haar tegen ging staan. Het warme gevoel en de herinneringen aan vroeger wat West-Friesland bij haar oproept maakt dat ze solliciteert als directeur voor de Bernadetteschool en de Lidwinaschool. Een groter contrast kan bijna niet!
Directeur van twee scholen, een man, tweedejaars Integraal Leiderschap, ik durf het bijna niet te vragen… Maar Maaike heeft hobby’s. Schaatsen en wielrennen doet ze graag en veel met haar vader. De familieband is heel sterk. Met haar vader, moeder en broer maar ook met opa en oma. Een kleine hechte familie. En misschien gaat ze daarom ook ooit nog wel eens terug naar West-Friesland, naar bijvoorbeeld Enkhuizen. Maar dit zijn ontwikkelingen op termijn. Eerst wil Maaike de scholen eigen maken, leerkrachten van de scholen verbinden, elkaar inspireren en van elkaar leren door interactief bezig te zijn. Of om met de slogan van collega Mieke te spreken: We zijn groots in ’t klein! W.S.
Ondertussen ontmoette Maaike Jaap en werd Andijk verruild voor Krommenie. Net als nu, lagen in die tijd de banen in het onderwijs niet voor het oprapen. Dus, toen Maaike tijdens haar werkzaamheden bij de Prinsenstichting voor kinderen met een verstandelijke beperking werd getipt dat er op de Catharinaschool in Amsterdam een 13
Jubileum op de Hieronymus Op dinsdag 6 november vierden we een groot feest op de Hieronymus. Deze dag waren er zes collega’s die hun jubileum vierden. Alie Sijm, Mariette ter Schure en Hilda Laan stonden dit jaar al 25 jaar voor de klas. En Richard Boekel, Gerard Groot en Marjan Wit vierden hun 40 jarig jubileum. De hele dag stond in het teken van muziek. Onder leiding van professionele artiesten kregen de kinderen deze dag twee workshops van drie
kwartier. De allerjongsten beleefden een muziekavontuur met uiteenlopende instrumenten. Er werd gedanst in verschillende stijlen, waaronder streetdance en zumba voor kids. Op Afrikaanse trommels en op afvaltonnen werd muziek gemaakt. Er werd zelfs een echte rap geschreven en gezongen door de oudere kinderen van de school. ’s Middags was er een presentatie voor elkaar, de ouders en andere belangstellenden. Dit was een ge-
weldige happening. Max Music bracht de sfeer er goed in en de kinderen presenteerden vol vuur datgene dat ze ’s morgens hadden geleerd. Het publiek genoot en was laaiend enthousiast. Vrijdagavond vierden we met collega’s en partners ook nog een gezellig feestje in de Harmonie te Zwaag. Al met al kunnen we, samen met de jubilarissen, terugkijken op een fantastisch en zeer geslaagd feest. I.U.
Feest voor de Hieronymus in de prachtige West-Frieslandhal in De Bloesem. Met heel veel plaats voor geïnteresserde ouders op de tribube.
14
Alleen loop je sneller, maar samen loop je verder.
Op welke school werk je momenteel?
“
Als nummer 55 van de lijst van de Gouw ben ik gevraagd om de vragen die horen bij de Gouwcollega van de maand, te beantwoorden. Mijn naam is Piet Bos en ik werk al sinds 1978 op de Sint Nicolaasschool te Nibbixwoud. Als Fransman, geboren in Veaux sur la Mer, woon ik al 54 jaar in Nederland. Uiteraard spreek ik bijna vloeiend Frans. Van “un repie carton” tot “une coe diviel”. Samen met Annette, Bas en Nienke woon ik heerlijk landelijk in Nibbixwoud.
Is er leven naast “De Gouw”?
Gelukkig wel, het is eigenlijk een beetje andersom, naast mijn leven is er ook een stukje Gouw. Jullie zullen het misschien wel vaker horen, maar zelfs na 34 jaar ga ik nog iedere dag fluitend naar school… en zingend naar huis. Veel van mijn vrije tijd besteed ik als vice voorzitter aan SEW voetbal… komt het nieuwe complex er nog of duurt
het nog een jaar of 5??? En wat dacht je van je huis verven, behangen, verbouwen, tuinen e.d.
Hoe ziet jouw ideale (werk)dag eruit?
Laat ik beginnen met uitslapen tot 7.00 uur (te vroeg), broodje, kopje koffie, krant lezen en dan op de fiets naar school. Op school onder het genot van een tweede kopje koffie met mijn collega’s de schooldag beginnen. Na een ochtend waarin de kinderen veel geleerd hebben, ook plezier hebben gehad, onder de middag naar huis (je moet toch niet denken aan een continurooster) kopje thee en een lekker gebakken eitje. Na de middag om 15.15 uur koffiedrinken en bijpraten met de collega’s, werk afmaken en dan naar huis om met mijn gezin lekker te eten. ‘s Avonds … en tenslotte … welterusten.
Als ik eens directeur zou zijn, dan …?
- Zou ik me ergeren aan de vele regels, moetjes, administratieve rompslomp en controle cultuur die ons van bovenaf opgelegd wordt. - Zou ik zeker zorgen dat de koektrommel op de koffietafel de hele week gevuld is. - Zou ik me zorgen maken om de
Gouwe Piet in zijn klas, met zijn eigen kinderen als Zwarte Piet!
bezuinigingen op passend onderwijs die ons allen zullen raken. - Zou ik er voor zorgen dat je niet in je “eendje” hoeft te staken voor het goede doel. - Zou ik een verlengstuk en lid van het schoolteam willen zijn. - Zou ik ruimte scheppen om tijdens een studiedag eens op andere scholen rond te kijken, beter goed gejat dan slecht bedacht. - Tot slot nog een mooie spreuk van de coachingskalender: Alleen loop je sneller maar samen loop je verder…
Ik houd van …?
- M’n familie, lekker eten, een maltje, gezelligheid, kaarten, voetbal, schaatsen en natuurlijk de Tour de France. - Maar ook van gezelligheid in de klas, ondernemende kinderen. Al jaren maken we met figuurzagen een koe en dan krijg je voor je verjaardag een echte koe in je klas!!! - Komt een oud leerling, die de ronde van Spanje rijdt, in de klas omdat meester zo gek is op wielrennen. Op de racefiets lekker door school fietsen. - Krijg je van de klas een door de leerlingen geregelde zwarte BMW aangeboden om een rondje over het schoolplein te racen… dat is ook onderwijs… en daar houd ik nou van… - Oud leerlingen die later zeggen dat ze met genoegen terugdenken aan de jaren op de Sint Nicolaasschool, dat ze veel geleerd hebben, zich veilig hebben gevoeld en een plezierige tijd hebben gehad.
“
Gouwe Collega Frida Vlaar trok in de vorige Gouwgong nr. 55 in ons personeelsbestand. De “geluksvogel” is dit keer Piet Bosch. Hij heeft van ons een zestal vragen voorgeschoteld gekregen, die hij in deze bijdrage beantwoordt. In het volgende nummer doen wij een beroep op nummer 117. Wie weet ben jij de houder van dat geluksgetal!
We slaan voor de volgende Gouwgong het boek open op blazijde…31+12+1955= 1998= 19+98= 117
15
Geuren Mijn oudste zoon heeft een fantastisch reukorgaan. Niet qua vorm of zo, nee hoor; hij doet het gewoon geweldig. Feilloos kan hij geuren van elkaar onderscheiden, maar ook ruikt hij dingen die wij vaak helemaal niet opmerken. Als hij me erop attent maakt kan het zelfs gebeuren dat ik het dan nog niet ruik. Heel handig allemaal, maar het kan hem ook nog wel eens in de weg zitten. Sommige geuren zijn voor hem namelijk ook echt een belemmering. Hij kan afgeleid zijn door een groepsgenootje dat, volgens zijn neus dan, niet lekker ruikt. Maar het kan ook groter zijn. Huizen die niet lekker ruiken betreedt hij niet graag. Ook speelt hij niet graag bij kinderen van wie de moeder niet lekker ruikt. Nu moet u niet denken dat mijn zoon de hele dag aan me loopt te snuffelen hoor. Hij weet hoe ik ruik en volgens hem val ik in de categorie ‘heel erg lekker’. Even voor de duidelijkheid: ik nodig u nu niet uit om het zelf te ervaren. Neem maar van mijn zoon aan dat het zo is. Vorige week was ik in een abdij en zag daar wierook staan. En dan de echte. Gevoelens van jeugdsentiment overvielen me direct. Ik besloot een mooi schaaltje te kopen, wat kooltjes en de geur van Vaticaan. Jeugdsentiment op verzoek op kunnen roepen leek me heerlijk.
Thuisgekomen zette ik het alvast klaar. Een piepklein stukje kool, een beetje wierook. Precies genoeg voor de keuken en de spanningsboog van drie kleine kinderen. Als de jongens uit school zouden komen zou ik het aanzetten. Kon ik ze delen in de geuren en de daarbij behorende verhalen. Ik had er al helemaal zin in. Onderweg naar huis vertelde ik ze over mijn plan. Vooral het idee van rook in huis liet mijn brandweermannetjes sneller lopen. Na het koekje en de limo kon het eindelijk, in de woorden van mijn oudste, in de fik. Hop. De lucifer eronder en de vonkjes schoten er algauw vanaf. Omdat er helemaal geen rook kwam stak ik er nog maar een lucifer bij aan. Een zielig sliertje vulde de keuken. Geen enkele geur van wierook, alleen maar een rookluchtje. Zo snel liet ik me niet vangen dus trok ik het potje Vaticaan nog maar eens open. Iets royaler dan de voorgeschreven hoeveelheid van ‘tussen twee vingers’ strooide ik de korrels over het kooltje. Maar wat ik even niet meer wist was dat kooltjes moesten gloeien voordat ze hun werk gingen doen. Ineens werd het zielige sliertje een enorme walm en rookte het kleine potje er flink op los. De korrels wierook smolten aan het kooltje en zo was onze hele keuken binnen no-time gevuld met rook en Vaticaan-luchten.
Onder luid gejuich van mijn jongens bleef de rook omhoog komen. Ikzelf zag alleen maar een dichte mist in de keuken ontstaan. Het potje verplaatste ik naar de woonkamer. Daar dampte het natuurlijk vrolijk door. Inmiddels had ik de deuren open gezet en waren mijn twee jongsten al de tuin ingelopen. Die hadden genoeg jeugdsentiment van hun moeder opgesnoven. Die verhalen kwamen later wel. Mijn oudste echter stond met zijn neus heel dicht bij het potje de walmen op te snuiven. Hij genoot enorm van de geur en de rook. Hij bleef maar kijken en snuiven. Omdat ik zelf inmiddels ook jeugdsentiment in overvloed had en ik dit richting mijn slokdarm voelde stromen, koos ik ook de weg van de tuin. Mijn oudste bleef binnen. Daar, waar wij met een zuurstofmasker en nachtkijker door de woonkamer moesten lopen, stond hij te genieten van de rook. We kregen er allemaal de slappe lach van. Gisteren vroeg hij na het eten of de wierook weer even aan mocht. Het rook volgens hem wat naar ui in huis. Wijselijk heb ik mijn mond gehouden en gezegd dat hij nog even buiten mocht spelen. Het volgende jeugdsentiment roep ik wel weer op met een mooi nummer. Dat ruikt tenminste niet. Dieuwke Tadic Fadjil
Onder luid gejuich van mijn jongens bleef de rook omhoog komen. 16