2016 1e uitgave

GROEN &WIT

Seizoen 2015/2016 1e uitgave

HOOFDSPONSOR FC BERGHUIZEN

FC BERGHUIZEN

Correspondentieadres: Postbus 230, 7570 AE Oldenzaal Clubgebouw: telefoon 0541-514348 Afgelastingen: telefoon 0541-512041 Website: www.fcberghuizen.nl

Opgericht: 22 november 1947 Sportcomplex: ‘t Venterinck Clubkleuren: groen shirt en witte broek

GROEN EN WIT

VAN DE REDACTIE

Clubblad van FC Berghuizen Seizoen 2015-2016; December no. 1 E-mailadres: [email protected] Kopie volgende clubblad: Voor 15 maart Redactie: Robin Olde Kalter en Tim Nijhof Grafisch vormgever: Joost Broeker

Een klein, onverwacht gebaar kan een grote uitwerking hebben. Zo stiefelde begin december op een druilerige maandagavond pardoes, zonder aankondiging, de enige echte Roger van der Meer de kantine van FC Berghuizen binnen. Speciaal voor de redactievergadering van Groen & Wit was hij overgevlogen vanuit Houston. Nou ja, misschien is dat een kleine romantisering van de werkelijkheid. Zijn trip naar Nederland diende in principe een ander doel. Maar hij was er toch maar mooi, op de vergadering. En praatte honderduit, over sportgekte in de States en de magie van Yankee Stadium. Mooi om mee te maken.

INHOUD CLUBBLAD Colofon Van de voorzitter Nieuwsberichten Opdracht voor ontwikkelen jeugdorganisatie Zaalflitsen FC Berghuizen vrouwen 1 EHBO’ers gezocht Return of (de) Legend Sint-Nicolaasactie FC Berghuizen Sprietjes Douwma’s boys Fotocollage sportpark ’t Venterinck Verhalen uit de plakboeken van John Toetje of gebak, dat is de vraag Stel je voor Roger that: the soccer mom Quotes Soms is de bal rond, soms niet Groenlinkjes na vijftig jaar Het wel en wee van dames 2 Wee’j nog

Blz. 1 2 3 4 5 6 7 8 10 11 13 14 16 18 19 21 22 24 25 26 28

Het is fantastisch dat we voor het eerste clubblad van het seizoen weer konden bouwen op onze vaste correspondenten en dat een handvol gelegenheidsauteurs achter het toetsenbord kroop. Sommigen deden dat met lichte aarzeling (‘ik ben niet zo’n schrijver’) en kwamen vervolgens met prima stukken op de proppen. Dank aan alle mensen die het mogelijk maken dat we drie keer per voetbaljaar een blad van en voor de club eruit kunnen persen. Dat lijkt in Berghuizen misschien de normaalste zaak van de wereld, het is niet overal zo’n feest. Er zijn niet zoveel amateurverenigingen meer met regelmatig verschijnende clubperiodieken. En dan komen we ook nog eens volledig in kleur tot u. Dat is het werk van de sponsorcommissie. Super, zonder meer. Een achteloos berichtje van Mark Oude Bekke, 13 november 2015. Vrij vertaald: ‘Kleur. Het gaat door.’ Het leven is inderdaad een clubblad vol verrassingen.

Groen & Wit – 2015/2016 – 1e uitgave

1

VAN DE VOORZITTER Zo tegen het einde van het jaar en na de eerste seizoenshelft is er altijd een moment van reflectie. Ik stel me dan de vraag hoe onze vereniging er voor staat en op welke vlakken we moeten verbeteren. De laatste jaren hebben we veel aandacht moeten besteden aan de financiën van de vereniging en forse lastenverhogingen van met name de gemeente moeten verwerken. Dit is gelukt en ik ben blij dat we kunnen zeggen dat we financieel gezond zijn. FC Berghuizen groeit en heeft ambitie FC Berghuizen groeit en heeft ambitie. Zes jaar geleden hadden we zeshonderd leden, de jaren daarna is het ledenaantal elk jaar gegroeid. De groei heeft er onlangs toe geleid dat we het zevenhonderdste lid hebben kunnen verwelkomen en we zien dat onze jeugdafdeling groeit. Inmiddels nemen meer dan 25 jeugdteams deel aan de competitie. Met de ontwikkeling van de samenstelling van de wijk en de nieuwbouw bij het station verwacht ik een verdere groei van het aantal leden. Ook hebben we uitgesproken dat we de ambitie hebben met onze selectieteams jongens en meisjes op een hoger niveau te spelen. De ambitie is dat we op termijn voor elke leeftijdsgroep minimaal in de eerste klasse willen voetballen. Enkele teams spelen al op dit niveau, maar voor andere groepen is dat nog een uitdaging. Dit gaat natuurlijk niet vanzelf en betekent dat we hard zullen moeten werken om dit voor elkaar te krijgen.

Verder investeren in jeugdorganisatie Om de groei en ambitie waar te kunnen maken moeten we verder investeren in de jeugdorganisatie. Goede voorwaarden, goede opleiding en begeleiding zodat we de komende jaren stappen voorwaarts kunnen zetten. Gelukkig gaat er al veel goed en werken we met een grote groep enthousiaste vrijwilligers. Hier willen we op voortborduren en waar dat nodig is verbeteringen realiseren. Om dit voor elkaar te krijgen hebben we als bestuur een opdracht geformuleerd waarin we een aantal vragen beantwoord willen krijgen die ons gaan helpen de juiste verbeteringen in de jeugdorganisatie door te voeren. De opdracht gaat opgepakt worden door Wim Olde Kalter en Hennie Velthuis. Zij zullen een projectgroep vormen die bestaat uit een aantal mensen die nu al betrokken zijn bij de jeugdorganisatie. Het idee is dat zij gesprekken gaan voeren om zo te onderzoeken op welke punten de jeugdorganisatie versterkt kan worden. Het bestuur hecht veel waarde aan deze opdracht en verwacht dat deze tot belangrijke voorstellen zal leiden. We hopen dat iedereen die gevraagd wordt mee te werken aan het uitvoeren van de opdracht bereid is met de projectgroep in gesprek te gaan. Het bestuur wenst Wim en Hennie en de leden van de projectgroep veel succes. Voor precisie

formulering van de opdracht zie pagina 4.

Jeugdefltal E1 kampioen 2


Voortgang verbouw clubgebouw Een ander groot project is de verbouwing van het clubgebouw. Er is door de bouwcommissie de laatste maanden hard gewerkt en flinke voortgang geboekt. De bouwtekeningen en begroting zijn klaar en er wordt gewerkt aan de financiering van de plannen. Waar mogelijk wordt gewerkt met duurzame materialen en zullen energiezuinige oplossingen worden toegepast. Ook wordt er overleg gevoerd met leveranciers over de inrichting van de kantine. Wat betreft de financiering zal een deel van de kosten uit eigen middelen worden betaald en proberen we door inzet van eigen mensen de kosten zo laag mogelijk te houden. Daarnaast is inmiddels een aantal fondsen benaderd voor het leveren van een financiële bijdrage en zal er subsidie worden aangevraagd voor het toepassen van duurzaamheidsmaatregelen. De komende weken zal blijken wat dit oplevert en of de begroting financieel gedekt kan worden. We

zullen dan een bijzondere ledenvergadering beleggen waarin we de definitieve verbouwplannen aan alle leden zullen presenteren en voorleggen voor besluitvorming. Er moet nog veel gebeuren maar op basis van de voortgang van de laatste tijd ben ik positief gestemd. Ik hoop dan ook dat er binnen de vereniging een brede steun zal zijn voor de verbouwplannen en dat veel vrijwilligers bereid zijn hun steentje bij te dragen, zowel in de voorbereiding als straks bij de realisatie. De verbouwing zal in de zomer van 2016 worden uitgevoerd. We hebben mooie plannen en er staat de komende tijd veel te gebeuren bij FC Berghuizen. Dat is een goede zaak en belangrijk voor de toekomst van onze vereniging. Ik hoop dat we hierbij kunnen rekenen op de steun van velen. Ik kijk er naar uit. Jeroen Kip

NIEUWSBERICHTEN Berghuizen zoekt trainers

FC Berghuizen is naarstig op zoek naar trainers. De club zou graag in contact komen met leden of ouders van leden die training willen geven bij de jeugd. De vereniging heeft per direct trainers nodig voor de volgende teams: A2 (jongens) en A1 (meisjes). Mensen die geïnteresseerd zijn in deze of andere trainersvacatures bij de club kunnen zich via [email protected] melden bij de technische commissie van de vereniging.

Verhalen voor Facebook

FC Berghuizen heeft een goedgevulde Facebookpagina, die regelmatig wordt voorzien van nieuws en verhalen over de club. Zowel de jeugdteams als de seniorenploegen krijgen aandacht, middels wedstrijdverslagen en berichten over bijzonderheden op de voetbalvelden. Dat gebeurt soms met een kwinkslag en altijd met een groot clubhart. Mensen die stukken hebben voor de Facebookpagina van de club kunnen deze naar [email protected] sturen.


3

4


ZAALFLITSEN Na twee competitiewedstrijden (4 punten) was het zaterdag 12 september tijd voor ons traditionele uitje. Hans en Dick zorgden voor een zeer geslaagde en zeer gevarieerde dag. We begonnen met een flinke fietstocht in het grensgebied achter Losser, die ons op plekjes bracht waar de meesten van ons nog nooit geweest waren, met onderweg natuurlijk een aantal stops om het vochtgehalte weer op peil te brengen en ons te buigen over de onmogelijkste brainteasers. Ook werd ons atletisch vermogen op de proef gesteld achter in het Lutterzand. Uiteindelijk kwamen we uit bij de fantasierijke adventure minigolfbaan van Hof Aarnink, waar ieder groepje zo eerlijk (?) mogelijk zijn eigen scores bijhield. Ik vermoed dat het grote verschil in punten tussen de groepjes te verklaren viel door de mate van (on)eerlijkheid. Vanaf Hof Aarnink was het niet ver meer naar het eindpunt: huize Nijland, waar we onder het genot van een drankje en een hapje nog een paar uurtjes gezellig samen doorbrachten. Hans en Dick (en Riet en Ali), nogmaals hartelijk bedankt voor een onvergetelijke dag. In alle eerlijkheid moet ik bekennen dat ik wel vergeten ben wie de winnaars waren (leeftijd). Sporthal De Thij >>>De Kolk Op 22 oktober hebben we met een 8-3 nederlaag tegen KOSC 2 afscheid genomen van de sporthal van het Thijcollege, waar we meer dan 35 jaar onze thuiswedstrijden hebben gespeeld. De jongeren in ons team wilden graag naar De Kolk toen de gelegenheid zich voordeed, met name vanwege de nazit. Aangezien de jeugd de toekomst heeft (zegt men), hebben de oudjes, een beetje mokkend, zich erbij neergelegd. Op 5 november werd de eerste wedstrijd in De Kolk tegen Almelo 12 met 7-4 gewonnen. Overigens zijn we met een matig seizoen bezig en bivakkeren we steeds rond de zevende plek (10 uit 8, 31 voor, 40 tegen). Nu Ad gekozen heeft voor het veldvoetbal en Rick door kleine blessures niet echt los komt, hebben we grote problemen om het doel te vinden. Bovendien zijn we teveel aan het rennen en te weinig aan het combineren, wat toch de essentie van zaalvoetbal is. Hopelijk komt er de tweede helft van de competitie wat meer voetbal in het team. Sjef Reuver


5

FC BERGHUIZEN VROUWEN 1 Promovendus in de hoofdklasse Seizoen 2014-2015 was zeer succesvol voor vrouwen 1. Via de nacompetitie werd promotie naar de hoofdklasse afgedwongen en tot slot wisten we het seizoen af te sluiten als bekerwinnaar van district Oost. Resultaten om trots op te zijn. Inmiddels zijn we alweer een tijdje onderweg in het seizoen 2015-2016. Leo Benneker stelde zich beschikbaar voor de technische staf in de rol als leider. Samen met Nadja Wiegerink en Hilbert Kist vormen deze drie personen de technische staf van vrouwen 1. Een vlagger ontbreekt helaas nog. Gegadigden mogen zich te allen tijde melden… De spelersselectie werd verder uitgebreid met Leen Vanwinsen en Tessa Visser. Deze meiden kwamen respectievelijk over van de beloften van SC Heerenveen en de meiden voetbalacademie van FC Twente. Daarnaast lopen we er weer op en top bij dankzij Antoinette Benneker. Het team werd voorzien van een nieuw tenue, trainingspakken, inloopshirts en tassen. Kortom, helemaal in het nieuw gestoken met dank aan onze hoofdsponsor AB4support. Inmiddels bestaat dit bedrijf, dat gevestigd is in Oldenzaal, alweer 12,5 jaar.

De competitiestart verliep boven verwachting. We schoten uit de startblokken. Drie overwinningen op rij is een heerlijk begin. Vanaf dat moment werden wedstrijden met goed voetbal afgewisseld met mindere wedstrijden. Duidelijk terug te zien in de uitslagen. Na elke nederlaag werd er wel altijd weer een overwinning of een gelijkspel behaald. Zondag 6 december was onze laatste wedstrijd voor de winterstop. Gelukkig werd het bij nummer laatst VV Bavel een 3-1 overwinning. Waardoor we met een goed gevoel de winterstop in kunnen gaan. Na twaalf wedstrijden hebben we twintig punten bij elkaar gesprokkeld. Hiermee staan we op plek drie in de hoofdklasse. De tussenstand in de competitie zegt genoeg. De verschillen zijn klein, iedereen weet van elkaar te winnen. Dit maakt de competitie leuk en uitdagend. Nu is het even tijd voor iedereen om te herstellen van de pijntjes en blessures. Een voetbalvrije zondag..?! Het zal even wennen zijn. De afgelopen maanden hebben we vele kilometers gemaakt voor de uitwedstrijden. Van de zeven uitduels hebben we er vijf in de provincie Brabant afgewerkt. Geblesseerde teamgenoten, familie en vrienden kwamen ons regelmatig steunen bij deze wedstrijden. Speciale dank gaat uit naar onze trouwste fan Rob Olymulder. Bijna wekelijks is hij samen met hond Binky van de partij.

6


Helaas is het bekeravontuur van ons dit seizoen al gestrand in de poulefase. Een plekje in de tweede ronde van de landelijke KNVB beker was deze keer niet aan ons besteed. Er was één overwinning te noteren tegen vv Bruchterveld, maar dit was niet voldoende na nederlagen tegen Jong FC Twente en SC Klarenbeek. Vrouwen 2 heeft wel de volgende ronde van de beker bereikt. Na een ware thriller, inclusief strafschoppen. Halverwege december mogen de dames de strijd weer aangaan, PH is dan de tegenstander. Hopelijk krijgt het bekeravontuur voor jullie een mooi vervolg. Succes ladies!

Donderdag 7 januari 2016 zijn we met het hele team uitgenodigd voor de sportverkiezingen van de gemeente Oldenzaal. Een hele eer, deze nominatie in de categorie sportploeg. De andere kandidaten zijn heren 1 van zvv de Esch, Pollux dames 1, danspaar van Dance Masters Kolmschot, heren 1 Noord Berghuizen klootschieten, tennisteam van Ready en heren 1 van Bully. Een leuke bijkomstigheid, na de sportieve prestaties van 2015. Het zal ongetwijfeld een gezellige avond worden. Tot slot, iedereen fijne feestdagen & een sportief en gezond 2016! Judith Engberink

EHBO’ERS GEZOCHT FC Berghuizen is een levendige club waar veel gebeurt en georganiseerd wordt. Denk aan de Zomerfeesten, jeugdtoernooien en diverse feestavonden. Om er voor te zorgen dat alles goed verloopt zijn er veel vrijwilligers nodig. Daarom vragen wij jullie aandacht voor het volgende. Elk jaar tijdens de Zomerfeesten wordt de plaatselijke EHBO-vereniging ingehuurd. Bij het organiseren van een evenement is de aanwezigheid van EHBO’ers namelijk verplicht. De kosten hiervan zijn erg hoog. Dat bracht ons op het idee om leden van de club te vragen of zij hierin kunnen ondersteunen. Er zijn veel mensen die, onder andere vanwege hun werk, een EHBO-diploma hebben. Het zou geweldig zijn als die mensen ons willen helpen tijdens de Zomerfeesten. Dit scheelt weer veel geld. Geld dat dan in de eigen clubkas kan vloeien in plaats van die van de EHBOvereniging. Wat vragen wij? Ben je in het bezit van een EHBO-diploma en wil je tijdens de Zomerfeesten een aantal uren op het sportpark aanwezig zijn, meld je dan aan. Dat kan door een mail te sturen aan [email protected].

Hoe meer mensen zich aanmelden, hoe minder uren iedereen inzetbaar hoeft te zijn. Vanzelfsprekend zorgen wij voor de uitrusting en herkenbaarheid van de EHBO’ers. En niet te vergeten wordt tijdens dit gezellige feest ook voor een natje en droogje gezorgd. Bijeenkomst Het is de bedoeling om met alle leden die zich aanmelden, tijdens een bijeenkomst die wordt gehouden op maandag 1 februari 2016 om 20.00 uur in de kantine van FC Berghuizen, de details te bespreken en een planning te maken voor de Zomerfeesten 2016. Mogen we op jullie rekenen? Alvast hartelijk dank! Met een gezonde groet, Namens commissie Zomerfeesten, Leo Benneker voorzitter


7

RETURN OF (DE) LEGEND Wat herinner je nog van de Champions League-finale Barcelona-Juventus van afgelopen mei? Voor mij beginnen deze beelden steeds vager te worden, maar de finale Liverpool-AC Milan in het Atatürk Stadion te Istanbul staat nog vers op mijn netvlies. Op het moment dat de spelers na rust uit de kleedkamer kwamen zongen de Liverpool supporters ‘You’ll never walk alone’ bij een 3-0 achterstand. Kippenvel iedere keer als ik het zie en de rest is geschiedenis. Een ploeg binnen FC Berghuizen waar het altijd soepel lijkt te lopen is de Legend (het vierde elftal). Het team, met een onuitputtelijke selectie en een harde kern, is ontstaan uit de A2 in het midden van de jaren negentig. Glorieuze jaren passeren de revue, gezelligheid en prestaties gaan hand in hand. Een elftal dat geen genoegen neemt met één hoofdsponsor in de naam van Markt 19, maar net als ieder andere profclub een subsponsor vindt in café De Witte Lelie. Met deze extra injectie wordt twee jaar terug in extremis de titel binnengehaald, waardoor de ploeg voor het eerst naar de reserve vijfde klasse promoveerde. De sky is dan de limit en vele verzoeken van amateurvoetballers op zoek naar roem en glorie worden vriendelijk geweigerd. Te druk met feest vieren, genieten van de weelde, geen biertje wordt overgeslagen, iedereen blijft zitten waar hij zit. Dit is een team waar je bij wil zijn. Zelfs vorig seizoen werd niet geluisterd naar vage geruchten over vertrekkende spelers, blessures zouden wel overwaaien en de nadruk werd gelegd op de twee topduels tegen het derde elftal. Daar wordt op hoog niveau gespeeld en klasse getoond.

8

Dit seizoen is het stil, de kantine wordt met angst bezocht, de trainingen lijken wel marathons en de zondag is een berg van de eerste categorie. Leider Bart ‘The Mailman’ Teunissen, die jaren grandioos werk heeft geleverd, is gestopt en tot op heden is geen vervanger gevonden. Na vijf wedstrijden en nul punten volgt het dieptepunt op zondag 1 november 2015 tegen Saasveldia 4 om 09.00 uur. Met een 10-0 nederlaag wordt het sportpark verlaten, blijft de kantine leeg en is het op de groepsapp zelden zo stil geweest. Na een aantal dagen laten enkele spelers weten dat het zo niet verder kan. We moeten de boer op en via de tam tam wordt Barry ‘FC Balaanname’ Schopman gecontracteerd. Daarnaast krijgt de ploeg deze dag twee spelers van A2 aangeboden. Michel en Cas debuteren thuis tegen DTC ’07 2 en zullen meerdere malen opgeroepen worden. Lang blijft het 0-1. Uiteindelijk wint DTC (0-2), maar dit biedt toch perspectief. Straks krijgen we een reiziger uit het verre Oosten en onze nachtarbeider weer terug, klinkt het. Verder zijn Wim ‘Schijntrap’ Koop en Rolf ‘Ace on the river’ Vreeswijk bijna terug van een blessure. De groepsapp komt langzaam tot leven en na de eerste overwinning op Losser 3 met 52 krijgt de Legend weer kleur op de wangen.


Dit is wel met twee invallers van het derde, toch geeft het de burger moed. Voor de winterstop zijn nog twee wedstrijden en nog steeds is de laatste plek een feit. Tegen laagvlieger De Lutte 3 is het spel vaak niet om aan te gluren, maar wordt wel met 3-1 gewonnen. Speler Jeroen concludeert dat mooi spel totaal niet belangrijk is, eerst de punten. Op zondag 13 december 2015 is de laatste wedstrijd en met het goede gevoel van vorige week gaan de spelers positief naar UD Weerselo. Zo vlak voor de winterstop nog een overwinning zou lekker zijn. UD staat derde en heeft met een zege nog steeds een goede kans op de titel. Ondergetekende is benieuwd naar deze wedstrijd met bovenstaande informatie in het achterhoofd en besluit af te reizen naar Weerselo. De eerste minuten zijn van beide kant rustig en afwachtend. Het is een schaakspel waar je nog niet echt warm van wordt. De eerste speldenprik wordt door de linksbuiten van UD uitgedeeld maar deze gaat naast. Na tien minuten ligt een speler van UD op de grond. De laatste man roept eerst doorgaan en even later nadat de aanval niet is verzilverd moet de bal toch uit gespeeld worden. De bal wordt teruggespeeld maar spits Dennis vindt deze onsportieve actie van UD niet terecht en sprint achter de bal aan. Hij is nog geen vijf meter onderweg of hij krijgt een bodycheck. UD pikt de bal op en Dennis gooit er een stevige tackle eruit. Na wat duwen en trekken krijgt hij geel. Al lopend richting de bank beseft hij dat geel tien minuten tijdstraf is. Deze tien minuten zijn gevoelsmatig de langste uit zijn carrière. Het wordt 1-0 voor UD, dat kan er ook nog wel bij. Dennis biedt de interim-leider zijn excuses aan, rekt en strekt zich en ziet Berghuizen pardoes scoren. Een mislukt schot van Gertjan belandt voor de voeten van Bjorn en de eerste kans is raak. 1-1 na veertien minuten en Dennis komt weer binnen de lijnen. De commotie is bij iedereen helemaal weg en verder is het een sportieve wedstrijd. UD schakelt bij en met name uit dode spelsituaties is de ploeg echt gevaarlijk.

Tot twee keer toe is de bal enkele millimeters voor de doellijn. Rolf kopt hem van de lijn en een bal gaat middels backspin en daarna de juiste topspin vanzelf naast. Theoretisch kan dit niet volgens UD, maar de praktijk bewijst anders, een achterbal is het gevolg. UD valt weer aan, maar het is weer net niet. Huub pakt ‘m op en besluit Gertjan op de rechtsback aan te gooien. UD zet direct druk, maar hij blijft rustig, speelt kort Cas in, deze tikt hem mooi door naar midmid Rick, openen op de uitgezakte spits Bjorn aan de rechterkant, die crosst hem op Dennis diagonaal, goede balcontrole, Rick loopt klassiek als derde man door, Dennis geeft hem goed in de loop mee en Rick schiet hem over de grond in de hoeken. 2-1, een wereldgoal. Na rust heeft UD goede hoop, maar de wedstrijd wordt in zes minuten op slot gegooid. UD krijgt een terechte gele kaart wegens van achteren neer joekelen. Met een man meer zet de Legend direct druk, wat resulteert in een schietkans voor Bjorn. De keeper pakt de bal, de rebound is voor de ingevallen Michel. Hij is snel bij de bal en tekent voor de 3-1. Nog geen minuut later wordt weer de verdediging uiteengespeeld, Bjorn zet voor en weer Michel schiet uiterst koel de 4-1 binnen. De spelers van UD weten niet wat hen overkomt, maar de feiten staan op het scorebord. Nog bijna veertig minuten en UD geeft niet op. Dankzij goed verdedigen van Gerald, Thijs, Rob, Rolf en Cas lukt het allemaal net niet. Als er dan toch sporadisch een bal langs de bus van Berghuizen vliegt, dan is het Huub die glansrijk strekt naar de hoek en pareert. En als zelfs Huub niet bij de bal kan, dan is het Stefan die als extra keeper de bal wederom van de lijn kopt. Het wordt uiteindelijk 5-2 door een goede goal van UD en een harde knal van Bjorn uit een schitterende pass met buitenkant rechts van Rick. Nadien is de blijdschap terecht. Het geeft nog geen Liverpool-gevoel, maar de eer van dit vriendenteam is hersteld. Op de foto zien we daar zeker iets van terug. Nadien een lange en volle tafel Legends met prachtige oude verhalen en nieuw elan door drie spelers van A2. Louis would say: “The circle is round.” Edwin Kattier


9

SINT-NICOLAASACTIE FC BERGHUIZEN Al 55 jaar een succes Dit jaar ging alweer voor het 55ste jaar de actie van start van de grootste Sint-Nicolaascentrale van Nederland. Al die jaren doen vele vrijwilligers binnen en buiten onze vereniging hun uiterste best om gezinnen en bedrijven een gezellige Sinterklaasavond te bezorgen. De activiteiten starten bij de intocht van Sinterklaas in Oldenzaal, waar wij onze medewerking aan verlenen. Vervolgens verlenen wij onze medewerking aan vele gezins- en bedrijfsbezoeken tot en met 5 december (of tot en met 6 december, indien deze dag in het weekend valt, zoals dit jaar). Hoe het ooit begon Eind jaren vijftig werd het Sinterklaasfeest georganiseerd door de Katholieke Arbeiders Jeugd in Berghuizen. Een Sint en twee pieten brachten op Sinterklaasavond op de fiets bezoekjes aan familie en bekenden in Berghuizen. Nadat de KAJ in 1961 werd opgeheven, bleef het Sinterklaasfeest in Berghuizen bestaan en in het najaar van 1961 zag de Sint-Nicolaasactie van FC Berghuizen het levenslicht. Vanaf het begin werd er een vrijwillige bijdrage gevraagd voor een bezoek van de Sint en zijn pieten. Immers, de Sint is een kindervriend voor arm en rijk. De opbrengsten waren bestemd voor de jeugdafdeling van FC Berghuizen. Het waren moeilijke jaren. De kosten waren relatief hoog en de opbrengsten nog te laag. Maar al was het begin erg moeilijk, in de jaren zeventig groeide het aantal klanten gestaag. De bezoekuren werden uitgebreid, er werd

geïnvesteerd in kleding en aanverwante artikelen en er kwamen steeds meer vrijwilligers die werden ingewijd in de geheimen van SintNicolaas. Ook de klantenwerving werd professioneler. Niet alleen de wijk Zuid-Berghuizen kon profiteren van een bezoekje van de Sint, heel Oldenzaal kon een boeking doen. Gezien de enorme organisatie rond Sinterklaas besloot het jeugdbestuur een aparte commissie in het leven te roepen, die vanaf 1981 alle zaken regelde. In Oldenzaal, Losser, Lonneker, De Lutte en een aantal wijken in Hengelo, verzorgen wij gezinsbezoeken. Verder groeide het aantal bedrijfsbezoeken. Kracht van de actie De Sint van FC Berghuizen heeft nog steeds dezelfde doelstellingen als in 1961, de actie is nog steeds gebaseerd op dezelfde pijlers zoals die in 1961 geslagen zijn. Al het werk wordt gedaan door vrijwilligers en ………de Sint is er voor iedereen.

10


Voor arm en rijk. Hij vraagt nog steeds een vrijwillige bijdrage voor de jeugdafdeling van FC Berghuizen! Digitalisering Sinds de intrede van het computertijdperk, wordt het samenstellen van de routes digitaal via een speciaal ontwikkeld computerprogramma gemaakt. Per postcode worden de gezinsroutes samengesteld. Dit jaar is een nog geavanceerder programma gemaakt en naar volle tevredenheid in gebruik genomen. Bij het vijftigjarig bestaan van de actie is een aparte website gemaakt, www.sinterklaaskomtlangs.nl. Vanaf dat moment vinden aanmeldingen voor ongeveer 98 procent via deze website plaats. Voor ons is dat nog eenvoudiger omdat de aanmeldingen dan rechtstreeks aan het routeprogramma gekoppeld kunnen worden. Toekomst Heden ten dage is de actie een professionele organisatie met zo’n vijfhonderd vrijwilligers, te weten de commissie Sint-Nicolaas die garant staat voor de gehele organisatie, maar ook vele

hulpsinten, pieten, chauffeurs en schminkers. Er worden ruim vierhonderd gezinnen bezocht en ongeveer zeventig bedrijven, verenigingen en scholen. Of we meer groei van onze actie willen, is de vraag voor de komende tijd. Ons werkgebied uitbreiden is niet zo moeilijk, maar daarvoor zijn ook voldoende goede vrijwilligers nodig. Uitgangspunt is dat we blijven inzetten op kwaliteit in plaats van op kwantiteit. Enkele cijfers van onze actie in 2015 Dit jaar zijn er 422 gezinnen bezocht, die gemiddeld 24,66 euro hebben gegeven. Er zijn 118 Sinten vertrokken vanaf ons clubgebouw. Uit de enquête die is gehouden onder de gezinnen die we hebben bezocht blijkt dat 92,56 procent van deze gezinnen ons een 8, 9 of 10 als cijfer geeft. Van de mogelijkheid om bij de enquête een opmerking te maken hebben 120 gezinnen gebruikgemaakt, 39 van deze opmerkingen hadden betrekking op het behoud van de kleur zwart van de pieten. Commissie Sint-Nicolaas FC Berghuizen ([email protected])

SPRIETJES Hoe lang is het geleden dat de verhoudingen in een gezin normaal waren. De tijd dat de taakverdeling tussen man en vrouw volgens de historische normen werd vastgesteld. Een historisch gegeven dat teruggaat tot de tijd van de Batavieren die niet alleen ons het bier op een vlot over de Rijn hebben gebracht, maar ook het edele dobbelspel waarmee naast jagen en vissen de tijd werd doorgebracht. Vrouwen hadden ook een belangrijke vastomlijnde taak, kinderen baren en werken. Was het niet ene Aletta Jacobs die zich in de negentiende eeuw opwierp om de gevestigde en gebaande regels aan de laars te lappen en een nieuwe ordening predikte. En vanaf dat moment ging het mis. Een tsunami van discriminatie van het mannelijk geslacht kwam over ons heen. Aan bovenstaande moest ik denken toen ik een intens treurig bericht onder ogen kreeg, waarin gewag werd gemaakt van een droevig voorval dat een van onze leden overkwam. Ik heb lang

geaarzeld op welke wijze ik zou moeten handelen. Ik had de keuze uit de volgende mogelijkheden: • In het vragenuurtje van de Tweede Kamer een plenair debat aanvragen • Onze toparbiter Henk Hulsmeijers om bindend advies vragen • Wereldkundig maken in ons lijfblad Groen & Wit Ik heb gekozen voor publicatie in Groen & Wit, omdat ik vind dat een breed publiek kennis moet kunnen nemen van het onrecht met de daaraan gekoppelde desastreuze gevolgen. Het relaas speelt zich af op een zonovergoten zaterdag in het voorjaar. De vogels zingen hun hoogste lied, ze weten dan nog niet dat hun gezang zal eindigen in een treurmars. Op de velden van FC Berghuizen is het een drukte van belang. Jongens dribbelen, pingelen, schieten, kortom: ze voetballen.


11

Zoals gebruikelijk zijn alle vaders en opa’s aanwezig om met dollartekens in de ogen het talent op waarde te schatten. En toch is de Berghuizen-familie niet compleet. Er ontbreekt een meer dan gewaardeerd lid. En de reden dat hij niet aanwezig kan zijn is triest. Hij wordt op die zonnige zaterdag gegijzeld door zijn meer dan geëmancipeerde vrouw. Een vrouw die zo nodig om haar lijf van nog betere vormen te voorzien, gaat hardlopen. Maar voordat ze zich in een modieuze te nauwe sportoutfit perst roept ze nog eerst haar man tot de orde. Ze schuift hem een briefje ter hand en beveelt hem op de meest vriendelijke maar dwingende toon dat alles voor klokslag twee gehaald moet worden. Op het briefje staan de meest uiteenlopende artikelen. Een korte blik op het briefje geeft aanleiding tot een korte gniffel. Als dat alles is, een boodschappenlijstje. Onwetend van de catastrofe die hem boven het hoofd hangt zet hij de lijnen uit. Kinderen in de auto en op naar de supermarkt waar je nog niet zo gauw gezien wordt en onderwerp van spot wordt. Dus de garage in de driehoek ingedoken en op naar de winkel van Jumbo. Laagste prijsgarantie, mannen letten nu één keer beter op de centen. Kinderen vooraf toegesproken: • Niet zeuren • Nergens aankomen • Bij de kar blijven

Nu snel het lijstje afwerken. De zoektocht naar ‘waar staat het’ kan beginnen. Logische volgorde ontbreekt, natuurlijk uitgezocht door vrouwen. Statiegeld voor flessen zou toch als eerste in de looplijn moeten staan. Looplijnen, daaraan wordt op ditzelfde ogenblik volop aandacht besteed op de velden van FC Berghuizen. Daar moet je bij zijn. Achtereenvolgens worden ingeladen: pot rolmops, bolletje beschuit. Terug naar af voor de Chiquita bananen, noodgedwongen moet de kar maar even alleen gelaten worden. Een proces dat zich nog een paar keer herhaalt. De kinderen zijn nog steeds in beeld. Verder verloopt alles regelmatig vervelend en rommelig en wordt tenslotte de verlossende eindstreep, de kassa, bereikt. Maar dan slaat het noodlot toe. In de kar zitten naast de artikelen die op de lijst staan ook andere artikelen. Afgezien van de vraag of het nuttige dan wel nutteloze artikelen zijn, ze zitten in zijn kar, dus is hij verantwoordelijk voor de afrekening. Een opsomming van de meest vreemde artikelen, die hij volgens zijn zeggen niet zelf in de kar heeft gestopt, geeft ons een inzicht in de onhoudbare situatie waarin onze held zich bevindt. Wat te denken van een pak stroopwafels, twee bosjes radijs, een krat Radler, een krop andijvie. Paniek breekt uit. Maar als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Vanuit de zuivelhoek klinkt plots een Homerisch gelach en wordt het hoofd van voetbalvriend en vismaatje Ralf zichtbaar. Deze deugniet heeft tijdens de onbewaakte ogenblikken van de kar kans gezien om voor de nodige aanvulling van het boodschappenlijstje zorg te dragen. Een hartelijke begroeting van de twee vrienden volgt niet, wel valt een zware last van de schouder van onze held. Reden voor het Sprietjes comité om

Ivo Siemerink te benoemen tot Sprietje van het vierde kwartaal van het jaar 2015

12


DOUWMA’S BOYS So far not so good.. Op het moment van schrijven hoor ik het nieuwe liedje van Kraantje Pappie. Het gaat over het konijn Flappie, maar dan vanuit het perspectief van het beestje. U zult denken: waarom staat dit in de Groen & Wit. Ik wil er mee aangeven dat elk verhaal twee kanten heeft. Daarnaast zou ik absoluut het liedje eens gaan beluisteren. Beschouw dit maar als een gouden tip van mij. Het tweede elftal van Marcel Douwma heeft winterstop. Wanneer er gekeken wordt naar de keiharde cijfers dan is het tot dusver een ontzettend teleurstellend seizoen. We staan onderaan te kijken in de derde klasse zondag reserve. Terecht? Ja, want cijfers liegen niet. Desalniettemin wil ik hier graag wat over kwijt. Het huidige tweede elftal is een totaal ander team dan de ploeg van vorig seizoen. Er zijn een aantal belangrijke basisspelers vertrokken en de aanvoer vanuit de jeugd was summier. Door een aantal langdurige blessures houdt het met het aantal beschikbare spelers dit seizoen ook niet over.

Het heeft ook even geduurd voordat er een systeem gevonden werd dat bij het team paste. In het eerste gedeelte van dit seizoen zijn veel wedstrijden verloren gegaan. Het onfortuinlijke is echter dat van de twaalf wedstrijden er negen werden gespeeld waarin wij beter waren dan de tegenstander. “Wat is dan het grote euvel?”, hoor ik u denken. Het gebrek aan scorend vermogen en te vaak de individuele fout in de wedstrijd. Het veldspel is vaak goed en verzorgd en de laatste wedstrijden werden er veel kansen gecreëerd, maar het balletje wil er maar niet in. Er is van alles geprobeerd: de dinsdagtraining is verzwaard, Air Force One (Michel de Gunst) heeft een aantal wedstrijden meegespeeld, Tim Nijhof is gesmeekt een aantal wedstrijden mee te spelen en we hebben zelfs spelers op stage gehad. Het tweede elftal is dus druk op zoek naar dé oplossing. Er werden teamfeesten geregeld naar Index, vervolgens spelen we de zondag erna gelijk tegen de koploper Quick’20. Nee, alle gekheid op een stokje. Wanneer wij als een team bij elkaar blijven en hard blijven werken tijdens de trainingen en wedstrijden dan gaan wij de punten pakken. Ik ben ervan overtuigd dat wij met dit elftal absoluut niet hoeven te degraderen. Niets gaat voor niets, dus hard werken en scoren is het devies. Om maar af te sluiten met wijze woorden van Johan Cruijff:

‘Winnen doe je met z’n allen’ Rutger Siegersma


13

SPORTPARK ‘T VENTERINCK in beeld

SPORTPARK ‘T VENTERINCK in beeld

VERHALEN UIT DE PLAKBOEKEN VAN JOHN Mooie herinneringen aan Sporthal de Thij Met meer dan vijftig jaar veldvoetbal- en meer dan dertig jaar zaalvoetbalervaring op de teller heeft John Siemerink genoeg gespreksstof waaruit hij kan putten. Hij haalt voor u gebeurtenissen en herinneringen op die hem nog helder voor de geest staan. Deze keer over zaalvoetbalhoogstandjes, de scoringsdrift van Hans Nijland en de neus van Peter Nuchelmans. De zaalvoetballers hebben in november afscheid genomen van Sporthal De Thij. Met name de jongere spelers wilden graag na afloop met elkaar een pilsje drinken en de keus viel op sporthal De Essen. De oudere spelers stemden met pijn in hun hart toe,maar gunden het de jeugd. Immers zij moeten straks de kar trekken. Graag wil ik voor u mijn hoogtepunten in De Thij belichten. Mijn meest kostbare momenten wil ik graag met u delen. Miraculeus kampioenschap In het seizoen ‘77-‘78 nam de FC Berghuizen officieel deel aan de zaalcompetitie. In het seizoen ‘82-‘83 wisten de jongens van het eerste uur met ons eerste team promotie naar de tweede klasse te bewerkstelligen. Van dit team is alleen Henk Kuitenbrouwer nog betrokken bij het zaalgebeuren. Samen met Hans Nijland - de man die met zijn vele doelpunten het zaalvoetbal naar grote hoogten stuwde - begon ik in het seizoen ‘83-‘84 naast veldvoetbal met zaalvoetballen. Heb er nooit spijt van gehad.

wedstrijd uitspelen. De tegenstander was Juliana uit Hengelo en de ploeg moest met een man minder aantreden. In de gestaakte wedstrijd werd namelijk een speler weggezonden, maar deze wilde de zaal niet verlaten. Er moest nog elf maal gescoord Zouden we in de resterende tijd nog elf keer scoren, dan zouden wij op doelgemiddelde kampioen worden. Het wonder geschiedde. Ondanks dat de tegenstander nog één maal scoorde, wisten we met 13-1 te winnen! De kampioensfoto had ik graag bijgeplaatst, maar is van slechte kwaliteit. Jammer. Als troost de namen van de spelers. Ben Olde Meule, Jan Nevels, Peter en Henk Kuitenbrouwer, Gerrit en Paul Roelofsen, Henk Seijger, Hans Nijland, Theo Scholten, Dick de Greef, John Siemerink en leider Gerard uit het Broek.

In het seizoen ‘84‘85 mocht ik het kampioenschap en de promotie naar de eerste klasse meemaken, die op miraculeuze wijze tot stand kwam. Een kampioenschap om nooit te vergeten. Terwijl onze stadgenoot Jong Eagles het kampioenschap al gevierd had, moesten wij nog een gestaakte Staand v.l.n.r.: Sjef Reuver, Hans Nijland, Peter Nuchelmans, Jan Goorhui en John Siemerink Knielend v.l.n.r.: Gerrit Roelofsen, René Bode en Paul Roelofsen 16


Oldenzaals kampioen Dat seizoen werden we ook nog eens Oldenzaals kampioen zaalvoetbal. In mijn ogen een nog grotere prestatie, aangezien onder andere Tikkie, Boeskeulkes, Hot Angels,’t Koetsiertje en ‘t Hoekje in hogere klassen speelden. Het boerenclubje uit Berghuizen - zo werden we toen gezien - steeg daarna behoorlijk in aanzien. In de jaren daarna werden we nog eens twee maal Oldenzaals kampioen en wisten we ook nog eens twee keer de finale te halen. Als sportploeg van het jaar 1986 kregen we de verdiende beloning. Gevoel van trots Het seizoen ‘92-‘93 gaf mij persoonlijk een groot gevoel van trots. Met een gemiddelde leeftijd van ruim boven de veertig jaar wist ons eerste zaalteam promotie naar de hoofdklasse af te dwingen. Via promotiewedstrijden tegen De Tegenpartij uit Deurningen en SVZW uit Wierden wisten we dit geweldige resultaat te bereiken. Het succes was dat jaar mijns inziens te danken aan een hechte defensie, waar Dick de Greef ook deel van uitmaakte, maar vooral dankzij het scorend vermogen van de voorwaartsen. Hans Nijland, die meer dan duizend (!) doelpunten maakte in zijn carrière, scoorde in deze competitie 24 keer. Peter Nuchelmans was met zijn neusje voor de goal goed voor 29 doelpunten. En dan hadden we nog Peter Krikhaar, onze stand-by, en een van de beste spelers van de FC Berghuizen ooit, die zeventien maal raak schoot.

Consolideren hoofdklasserschap Om het hoofdklasserschap te consolideren werden voor het volgende seizoen Martin Dokter, Hans Oude Roelink en Rudy Christenhusz ‘aangetrokken’. Spelers die hun waarde voor de hoofdmacht van de FC Berghuizen al meer dan eens hadden bewezen op de groene mat. Dick, Hans, René en John deden een stapje terug en sloten zich bij het tweede aan. Met tweede naar reserve hoofdklasse Wat niemand voor mogelijk had gehouden, werd bewaarheid. Met vijf ‘oudjes’, net onder en net boven de 50 jaar, wisten we in het seizoen ‘98‘99 ‘t Hoekje 3 achter ons te houden. Een geweldige prestatie, aangezien we uitsluitend tegen veel jongere tegenstanders moesten aantreden. Een mooi seizoen, waarbij iedere speler vele malen scoorde. Maar uiteraard was Hans weer topscorer met dertig doelpunten. Op de foto een uitgelaten Herman Althanning. Herman zou op 12 mei 2010 samen met zijn vrouw Marianne omkomen bij de vliegramp in Tripoli. Een vreselijke schok. Het dieptepunt in mijn zaalvoetbalcarrière. Een carrière die ik niet had willen missen. John Siemerink

Staand v.l.n.r.: Arie Brands, Theo Scholten, Hans Nijland, Gerrit Roelofsen, Henk Kuitenbrouwer, Herman Althanning, Dick de Greef en John Siemerink Knielend v.l.n.r.: René Bode en Michel Steggink. Groen & Wit – 2015/2016 – 1e uitgave

17

TOETJE OF GEBAK, DAT IS DE VRAAG Na de degradatie van vorig seizoen begon het eerste elftal met een nare nasmaak aan de voorbereiding. Met een bijna geheel nieuwe begeleiding startten we dit seizoen. Met de aanstelling van Bert-Jan Heupers (hoofdtrainer), Jan Kastelein (keeperstrainer) en Rik Arends (verzorger) en de terugkeer van Vay van der Meer (teammanager) is de technische staf voor FC Berghuizen 1 gecomplementeerd. Ook is er een nieuwe hoofdsponsor, UTC (United Transport Center), het bedrijf van Mustafa Karaduman. Al deze welkome versterkingen zouden een voorbode moeten zijn voor een goed seizoen in de vierde klasse A. Na een wisselvallige voorbereiding stond op 6 september het eerste competitieduel in en tegen Fleringen op de agenda. We wonnen deze wedstrijd met 1-0. Het spel was niet groots, maar de drie punten werden uit het vuur gesleept. Ook het eerste thuisduel wonnen we met 3-1 van SV Enter. Met zes punten uit twee wedstrijden traden we aan tegen NEO. Hier verloren we kansloos met 3-0. De daaropvolgende week kwam Vasse op bezoek. Op ons eigen sportpark ’t Venterinck verloren we met 3-2. Na twee nederlagen op rij begonnen we weer wedstrijden te winnen. Achtereenvolgens tegen SV Almelo, Saasveldia en de stadsderby tegen VV Oldenzaal werden zeges behaald. Drie wedstrijden op rij winst betekende gebak van Bert-Jan Heupers, beloofd tijdens het jaarlijkse teamuitje op de Oldenzaalse kermis. Het gebak viel zwaar op de maag, bleek de volgende wedstrijd tegen RSC, die eindigde in een 5-0 nederlaag op eigen veld. Gelukkig vergaten we deze wedstrijd snel en rechtten we de rug door een klinkende 4-1 overwinning op UD Weerselo. Na een week rust door een afgelasting traden we toch aan tegen AVC Heracles. Dit duel eindigde in een gelijkspel (1-1). De week erop werd de thuiswedstrijd tegen SV De Lutte afgelast vanwege het slechte weer.

Na dit vrije weekend richtten we ons op de wedstrijd tegen Sportclub Overdinkel. Door een slappe instelling en cadeautjes in het Sinterklaasweekend verloren we terecht met 4-2. Met nog twee thuiswedstrijden op het programma (Borne, SV De Lutte) moeten we zorgen de aansluiting met de bovenste plaatsen zien te behouden. Dit was een kort verslag van onze eerste seizoenshelft in de competitie. Buiten de wedstrijden om werken we natuurlijk hard om zo goed mogelijk te presteren. Door het invoeren van de ‘partij scherp’ op trainingsavonden wordt er tot op het randje getraind. Want wie de partijvormen verliest kan een ‘toetje’ verwachten. Drie maal de serie van vijf, oftewel: vijf keer opdrukken, vijf keer buikspieroefeningen en als laatste ‘die Kneiff Messe’. Maar de mooiste toevoeging dit seizoen is ‘de prutser van de week’. De prutser van de week heeft in de voorgaande week geblunderd, waardoor hij de gehele training een T-shirt met de tekst ‘prutser van de week’ moet dragen. De conclusie van dit verhaal is voor de hand liggend, maar daarom niet minder waar: we moeten met z’n allen hard blijven werken om punten te halen. Zodoende hopen we op een goede eindklassering in de vierde klasse A. Joost Broeker

18


STEL JE VOOR Ik ben: Julia Lassche en ik ben 12 jaar. Ik ben geboren en tot mijn tiende opgegroeid in Thailand en sinds anderhalf jaar hier in Nederland.

Ik speel in: team D2 en ben nog maar enkele weken lid. En weet u, ik ben het zevenhonderdste lid ook nog! Dat kwam omdat mijn vriendin Fabienne hier speelt. Ik kende streetsoccer, dus kende ik het voetbal wel een beetje.

Mijn positie: rechtsback en ik kan goed verdedigen. Ik ben een beetje een dromerig type, maar weet wel dat ik goed moet kijken.

De beste speelster van FC Berghuizen: dat is

aanvoerder Laurie. Eigenlijk zijn er wel heel veel goede voetballers in ons team.

Het leukste van FC Berghuizen: dat je er kunt

voetballen, al is dat niet gemakkelijk, en in een team kunt spelen. Via mijn vriendin Fabienne ben ik lid geworden.

Naast voetballen zijn mijn andere hobby's: tekenen, kleuren, zwemmen en het koken van echte Thaise rijst.

Julia Lassche wordt gehuldigd als 700e lid. Zij krijgt uit handen van voorzitter Jeroen Kip een ingelijst shirt van de club en een waardebon van een sportzaak.

Mijn moeder maakt hele lekkere: nou... mijn Thaise oma kan fantastische papaja salade maken en mijn andere oma stamppot boerenkool met spekjes.

Ik lag laatst dubbel van het lachen: toen ik op tv een Thaise aap zag die probeerde met een steen een mossel open te krijgen. Dat was erg leuk!

Als ik later groot ben dan word ik: designer of kok. Maar ik twijfel echt nog. Het leukste tv-programma is: De Brugklas, omdat ze hun mening echt zeggen.

Fietsen of zwemmen: dat is niet moeilijk. Zwemmen dus. Hagelslag of jam: da's gemakkelijk. Hagelslag! Zingen of rappen: weet u, ik haat rappen. Zingen, maar dan wel in mijn eentje als er niemand is. Mijn lievelingsboek is: De brieven voor de hemel. De mooiste bioscoopfilm die ik zag: Dummy & Mummy Ik wil nog wel kwijt dat: het mooie van voetballen is schieten, rennen en

samenspelen..

Willem Schoordijk Groen & Wit – 2015/2016 – 1e uitgave

19

20


ROGER THAT The soccer mom Roger van der Meer verruilde Berghuizen voor de Amerikaanse metropool Houston. De immer goedlachse Van der Meer maakt zich in het land van de onbegrensde mogelijkheden onmisbaar als consultant in de olie- en energie-industrie. Groen & Wit ziet in Rogerio een verbeterde versie van Captain Kirk en vraagt hem om, gelijk de gezagvoerder van de Enterprise, bizarre nieuwe werelden te onderzoeken en daar te gaan waar geen mens voor hem ooit kwam. Ziehier het achtste verslag van deze Berghuizen-ambassadeur in den vreemde. (The phrase soccer mom broadly refers to a North American middle-class suburban woman who spends a significant amount of her time transporting her school-age children to their youth sporting events or other activities.) Siemerink had een Nissan. Bij Olde Kalter hadden ze een Renault, bij Kattier (zoals alle Kattiers) een Opel. Pa Kattier reed overigens altijd vijftig, ook als je over de A1 naar Hengelo moest. Ik heb me onlangs laten vertellen dat opa Kattier vroeger de melkritten deed. Melk ophalen bij de boer, zodoende kreeg pa Kattier de gematigde snelheid met de paplepel ingegoten. Oonk had geloof ik een bruine Kadett, en later een bordeauxrode Vectra. Als Gerda Koop reed ook een Opel - hadden de scheids, de trainer en de gehele tegenpartij steevast een zware dag. Aan support nooit geen gebrek. Stef Reuver had een blauwe scheur-Eend, Leo Benneker een superdikke Audi en zo waren er nog heel veel meer. Ruim dertig jaar geleden, met weemoed denk ik eraan terug. De auto's van ouders, coaches, trainers, toen ik als kleine jongen bij FC Berghuizen speelde. Auto's zonder navigatie, in een tijd zonder mobiele telefoons, dus soms werd de aftrap verricht met een spelertje minder en een lege bank. Auto's zonder airco, stuurbekrachtiging of parkeercamera's. Heel af en toe moest er een wagen de parkeerplaats over worden geduwd om hem weer aan de praat te krijgen. Een enkeling keerde niet ongeschonden op de parkeerplaats aan de Schapendijk terug. De boer op, de stad in, toernooien, vier tegen vier, de Lutterzanddag, het jeugdkamp, overal brachten ze ons naartoe. Vaders, moeders en hun karakteristieke auto's. In Amerika kent men de term soccer mom. De voetbalmoeder. De Amerikaanse term voor de vrouw die haar schoolgaande kinderen transporteert naar sport en andere activiteiten.

De term zou dus zo kunnen afstammen van al die geweldige Berghuizen-moeders die ons op zaterdagochtend kris kras door Twente reden. Speciaal voor de soccer mom heeft men in Amerika ook de soccer mom car. De soccer mom car is zo'n auto waar je een heel voetbalteam inclusief wissels, sporttassen, barbecue en koelboxen moeiteloos in kwijt kan, een minibus zoals de Honda Odessey of de Nissan Quest. Zelf hebben we nog geen schoolgaande kinderen. Mijn vrouw rijdt in een Explorer en heeft bovenal een lichtelijke hekel aan voetbal, dus de termen soccer mom en soccer mom car zijn bij ons ver te zoeken. Bij onze Nederlandse vrienden Jacques & Claudia en hun kinderen Karlijn, Thomas en Pieter is het troef. Claudia past precies in het plaatje soccer mom. Woont in een suburb, en rijdt in een soccer mom car; een Toyota Sienna. Jacques komt uit Breda, is een trotse Brabander en houdt van carnaval, bier drinken en NAC. Hij voldoet daarmee aan twee van mijn drie elementaire voorwaarden. (We kunnen het goed met elkaar vinden). Voetbal, judo, zwemmen, gym, muziek. De drie koters worden kris kras door Houston gereden. Volgens Jacques wordt elke wedstrijd beleefd als ware het de finale van de Champions League. Het is altijd gezellig langs de lijn. De kantine bestaat er helaas niet, dus eten en drinken wordt in overvloed meegenomen. Opa's en oma's, buren, vrienden, iedereen wordt opgetrommeld. Sport is een happening! Kinderen worden geacht veel aan sport te doen en daarnaast een heel scala aan activiteiten te hebben. Onlangs vertelde ik op mijn werk dat


21

mijn dochter zwemles heeft. Mijn collega Kevin keek me vragend aan, wachtend op de overige vier activiteiten in het rijtje. Zijn dochter is vijf en zit op zwemmen, ballet, pianoles, gaat naar de Girl Scouts en zit op voetbal. Hij is de voetbalcoach, weet amper de spelregels, maar is wel heel erg enthousiast. Hij wil graag dat zijn dochter de beste is van het team en vroeg mij trainingsstof voor in haar vrije

tijd. Mijn antwoord: "Lekker tegen een muurtje aan laten trappen, Kevin." Werkte ook prima voor Coen Moulijn. Begreep-ie niet. Ik kan niet wachten tot mijn oudste dochter volgend jaar kan beginnen bij de plaatselijke FC. Hopelijk kan ik haar als soccer dad net zo'n onvergetelijke tijd geven als onze ouders bij ons hebben gedaan. Roger van der Meer

QUOTES ‘Misschien heb jij ze wel beter gemaakt dan ze waren’ Bruce Lee is een vechtkunstenaar die later acteur wordt in de Verenigde Staten. Begin jaren ’70 maakt hij enkele films, waarna hij op 20-07-1973 op 32-jarige leeftijd overlijdt. Dit alles is ver voor mijn tijd, maar op mijn zevende maakt een van zijn films wel indruk op mij. Niet zijn geweldige acteerwerk, maar op dat moment weet ik niet wat. Onlangs zie ik een interview met hem en daar neemt de interviewer hem niet al te serieus. Hij blijft een gentleman en wanneer hij gevraagd wordt een eigen tekst uit een theaterstuk te benoemen, zegt hij het volgende: “You put water into a bottle and it becomes the bottle. You put it in a teapot, it becomes the teapot. Now, water can flow or it can crash. Be water, my friend.” De quote is al fascinerend genoeg, de manier waarop hij het zei was helemaal indrukwekkend. Hij heeft nog vele uitspraken meer, die zal ik u besparen. Bij FCB kunnen we niet tippen aan mr. Lee. Misschien op één onderdeel wel, namelijk de stelligheid. Neem dat in je gedachte mee bij het lezen van onderstaande: BSC Unisson 4 bij een 2-10 stand: “Kunnen we eerder stoppen?” Ronald Westerhoff: “Tja, dan kunnen we iedere week wel eerder stoppen.” Deze conclusie wordt door de aanvoerder van het derde elftal getrokken nadat die week daarvoor Bon Boys hetzelfde verzoek had ingediend. Joost Averesch: “Gohhhh, vannacht om 03.00 uur knetterhard van de fiets gevallen.” Rolf Vreeswijk: “Dan heb je voldoende slaap gehad.” Joost Averesch: “Uhm, dat was op de heenweg.” “Als man kun je niet met een vroot'n hoop vreemd gaan.” Jeroen Hommels zet met deze stelling zijn teamgenoten aan het denken. “Foto’s van postzegelformaat. Daar kunnen we natuurlijk helemaal niets mee.” Groen & Witredactielid Tim Nijhof.

22

“Zijn jullie aan het heulen met de vijand?” Leider André Oude Loohuis accepteert dit gedrag niet van zijn wisselspelers die in gesprek zijn met een anonieme vlagger. “Als ik iemand aankijk is het zeker al een boete.” Mustafa Karaduman is er na tien jaar boetepotsysteem helemaal klaar mee. “Als dat team van Dennis Weustink tegen FC Berghuizen 1 moet spelen, winnen ze met 30-0.” Gerard Hemme is na zijn vakantie onder de indruk van het Curaçaose voetbal. Tegenstander: “Wat doe jij dan?” Huub: “Tja, die keal was gewoon veel te snel.” Huub Bulthuis kiest vaak de meest simpele oplossing en probeert dit zo eenvoudig mogelijk uit te leggen aan zijn tegenstander.


Bert-Jan: “Vay, heb jij nog een aanvulling?” Vay: “Vandaag moeten we presteren, want dit is ons Wembley.” Ik weet niet of Bert-Jan Heupers dezelfde vraag nogmaals zal stellen aan zijn leider. Een 5-0 nederlaag tegen RSC is het gevolg.

“Ik kan alleen leren als ik in bed lig en als het donker is. Licht leidt mij af.” Aldus bananenmilkshakeman Bas Kip.

“Die kerel is wereldvreemd. Hij is nog nooit bij Riek geweest.” Metroman Robbin Oude Tijdhof snapt het gewoon even niet meer.

“Ik werd gister gebeld of ik wou rijden met Sinterklaas. Ik zeg: ja, ik heb alleen een scooterrijbewijs.” Pim Mulder, altijd meedenkend.

“Ik heb de conditie van een jonggeboren olifant.” Deze haalt net niet de top drie van Baran Ada

“Ik moet gemiddeld gezien na vier liter bier pissen.” Wederom onze bananenman.

“Hoe mooi is het dat iemand zijn email afsluit met: dit was uw elftalleider, de heer en meester André Oude Lohuis.” Robbin Oude Tijdhof.

Klant: “Cappuccino en een thee alstublieft.” Wally: “Wie hebt hier gewoon koffie.” Klant: “Heeft u al bier gehad meneer?” Het mooiste gesprek van 2015. Dennis: “Die Daan Oude Vrielink steekt er bij jullie toch met kop en schouders bovenuit?!” Daan: “Ach, hij kan niet eens koppen.” Daan Mulderink (teamgenoot A1) deelt de visie van Dennis Agterbos niet. “Rob, kantinedienst wordt niks, ik moet naar de opening van een moestuin.” Tim Nijhof is van alle markten thuis en kan zijn teamgenoot niet helpen. “Over vijf jaar staat Ziyech in het rijtje Ronaldo en Messi.” Gerard Hemme is nog niet hersteld van zijn zonnesteek uit Curaçao. “Jeroen, ga maar even warmlopen.” Jeroen Hommels: “Dan blijf ik wel zitten.” Een lichtgeblesseerde Michel Koop begrijpt de weten regelgeving van het vierde elftal nog niet helemaal.

“Na iedere mooie redding spuugt Huub in zijn handschoenen.” Thijs Damhuis heeft oog voor detail. “Stel je niet zo aan. Gek.” Roger van Dalen wijst Rob Egberink op zijn plek. Na een prachtige treffer op de training zegt Robert Siers (speler C1) het volgende: “Rutger, zaterdag scoor ik weer zo.” Robert is een jonge man van zijn woord en herhaalt die zaterdag zijn kunststukje. Dennis: “Wouter, neem dat mannetje over.” Wouter: “Dennis, we doen bij het derde niet aan mannetje overnemen.” Wouter Nijlant legt Dennis Olde Hendrikman uit hoe een training bij FCB 3 in zijn werk gaat. Sietse: “Toen ik met jullie meedeed tegen Losser waren die lui ook wel goed.” Rolf Vreeswijk: “Misschien heb jij ze wel beter gemaakt dan ze waren.”

Top drie Baran Ada: 3) “Monique is onze fundering voor Praag.” (Baran droomt van een teamuitje met A2 en ziet na lang nadenken in dat de vrouw van de leider de sleutel tot succes is.) 2) “Ik heb nog nooit zoveel gelopen op een training. En daarna begon de warming-up pas.” (De eerste training onder leiding van Herbert Steenbeeke heeft een diepe indruk gemaakt.) 1) “Volgens mij denkt Herbert dat hij FC Barcelona A2 aan het trainen is.” (De eerste twee weken waren een ‘martelgang’, daarna geen wanklank meer gehoord.)

Edwin Kattier Groen & Wit – 2015/2016 – 1e uitgave

23

SOMS IS DE BAL ROND, SOMS NIET Verlosser die niet mag verlossen 10 oktober 2016. Nederland-Frankrijk, WK-kwalificatie, stand 1-3. Bondscoach Danny Blind is gereduceerd tot een stropdas met oogjes. Maar de redding is na bij. Daar, op de hoofdtribune, zit Johan Cruijff. Hij zal zo naar beneden sjezen en het heft in handen nemen. Net als in 1980. Kan niet anders. Maar er gebeurt niets. Cruijff blijft roerloos zitten. Hij vouwt een Telegraaf open. Leest. Snuift af en toe wat. Zegt niets. Eindstand 1-5. Hopelijk begrijpt u waarom het er zo staat. Cruijff heeft door zijn vertrek bij Ajax afscheid genomen van het Nederlandse voetbal. Dat wil zeggen, als actief participant. En dat vind ik erger dan de notie dat zelfs spelers uit de B-categorie niet meer voor de eredivisie kiezen. Door het terugtreden van Cruijff vergooien we de kans op eerherstel. Dan heb ik het niet over het behalen van overwinningen, over Europees overwinteren, maar over het ontwikkelen van een stijl. Nederland stond decennialang voor buitenspelers die eerst naar binnen dreigden en vervolgens buitenom hun man passeerden. Voor vrije verdedigers die de ballen door de lucht achter de defensie van de tegenstanders konden leggen en op maat bij een medespeler konden bezorgen. Voor backs die halve buitenspelers waren. Voor spitsen met wie middenvelders een soepele een-twee konden maken. Nederland, kortom, stond voor finesse. En dan denk je toch al snel ook aan Cruijff. De finesse waren we al een tijd kwijt. Maar dat was niet zo erg, want we hadden Cruijff nog. Hij keerde terug als leidsman van Ajax, uit oprechte bezorgdheid om het vertoonde spel. Cruijff had er misschien nog iets van kunnen maken. Iets eigens. Er zijn al zoveel slopers in de voetbalsport, je moet de scheppers koesteren. Je kunt Cruijff verwijten dat hij teveel verantwoordelijkheden uit handen gaf. Hij leidde Ajax deels via de fax en kon botsende karakters niet verenigen. Er bevonden zich een hoop airmiles tussen Ajax en Cruijff, die hardnekkig

24

vanuit Barcelona bleef regeren. Dat gezegd hebbende: hij had die voeling met Nederland nog. Die kabbelt nu weg. Wekelijks poneert Cruijff iets met koeienletters in zijn privépamflet De Telegraaf. Dat is het dan ook wel, wat zijn bemoeienis betreft. Het heeft iets karigs, iets sjofels. Cruijff, de enige coach ter wereld die een wedstrijd met een voettocht van de tribune naar de dug-out op zijn naam schreef. Tegen Twente, in 1980, toverde hij puur door zijn aanwezigheid een 1-3 achterstand in een mum van tijd in een 5-3 voorsprong om. Dat kan er maar één. Het is heus niet nodig dat we met zijn allen dagelijks schietgebedjes prevelen richting onze heilige vader Cruijff. Eens per week moet voldoende zijn. Zonder dollen, blinde devotie is gevaarlijk. Cruijff kan inderdaad warrig overkomen. Maar hij heeft wel samen met een buitengewone generatie spelers de Nederlandse manier van voetballen gedefinieerd. We moeten ons best blijven doen om hem te doorgronden. Stel hem de juiste vragen en zijn kennis stroomt als lava naar buiten. Cruijff werd ooit El Salvador genoemd, De Verlosser. Hij werkte aan een plan voor het zieltogende Nederlandse voetbal. En wat doen de beleidsbepalers die met hulp van Cruijff in het zadel zijn geholpen, de Overmarsen en Van der Sars? Ze zien hem gaan en halen hun schouders op. Nou heb je een verlosser in de gelederen en dan laat je hem niet verlossen. Lekker is dat. Cruijff is te groot voor de achterdeur van Ajax. We gaan sombere jaren tegemoet. Tim Nijhof


GROENLINKJES NA VIJFTIG JAAR Weer met elkaar op De Bult Het is 1965. Een iets bewolkte, doch mooie zaterdagochtend in september. Over het Lossers Voetpad gaat een hele stoet. Nee, geen processie naar het Mariakapelletje. Het zijn de Groenlinkjes van het een jaar daarvoor naar de grote KNVB gepromoveerde Berghuizen. Ze zijn op weg naar De Bult.. De Bult zegt u? Ja, De Bult. Dat zegt de buitenstaander waarschijnlijk niets, maar ons zoveel te temeer. Die stoet zenuwachtige schooljongens, die gaat er naar toe. Onder leiding van Henk ter Beek en Herman Zwart, bezielende trainers en BEGEleiders. Onderweg trekken ze wat zuring uit de berm en kauwen erop. Afgelopen zaterdag 12 september waren we weer op weg naar De Bult. Maar nu op advies van fotograaf Gerard Vos, die zo’n 50 volwassen Groenlinkjes van toen en hun toenmalige trainers en leiders wilde fotograferen op De Bult, het talud achter het hoofdveld. En iets van de uitbundigheid en het enthousiasme van een halve eeuw geleden liet zich weer zien, horen en voelen. We stonden weer op De Bult!

Vijftig jaar geleden schreven we een stukje historie bij in de toen nog maar korte geschiedenis van onze voetbalclub. We werden Groenlinkjes, jongens die vanwege hun leeftijd nog niet in de KNVB-jeugdcompetitie mochten spelen, maar waarvoor clubs uit de regio wel een onderlinge competitie opzetten. Groenlinkjes, Quickstaartjes, Roodborstjes en Blauwe Krekels dartelden rond op de velden, in hun zoektocht naar de diepere kunsten en geheimen van de voetbalsport. Geen vraag werd daarbij uit de weg gegaan. Zoals: wat gebeurt er als een bal op de doellat blijft liggen? Die kon toen nog gesteld worden; doelpalen en doellat waren niet rond, zoals nu, maar rechthoekig.


25

Maar eerst en vooral ging het er om de jeugd uit Zuid-Berghuizen te bekwamen in de voetbalsport en hen tegelijkertijd de nodige opvoedkundige waarden bij te brengen. Nou, toenmalig voorzitter meester Olde Kalter vond dat zoiets bij trainers en leiders als Henk ter Beek, Herman Zwart, Johan Westenbroek, Henk Bartelink, Gerard Olde Keizer, Tonnie Nordkamp, Gerard Wijering en enkele anderen in vertrouwde handen was. Allengs werden we vertrouwd met de bal en bijna atleten, tenminste, daar wijzen fraaie bewegende zwart-witbeelden uit die tijd op. Bij de Groenlinkjes ontsproot menig topvoetballer-in-de-dop. Jan van Hannen, Groenlinkje van het eerste uur – hij woont al lang niet meer aan deze kant van het spoor – bedacht dat er na vijftig jaar een reünie moest komen. Want: “Ik heb nooit een reünie en zoveel anderen wel, dan is dit een mooie kans.” Een ander Groenlinkje, vroeger van deze en nu ook van gene zijde van de spoorlijn – sloot zich aan: Marcel Snijders. En deze twee benaderden weer ondergetekende, die altijd aan de mooiste (oei…) kant van het spoor is gebleven. Het resultaat: een reünie met vele oude getrouwen. Het bewijs dat de Groenlinkjes van toen voor FC Berghuizen nog steeds plaats in hun hart hebben. Mij persoonlijk overviel weer het gevoel dat Berghuizen toch echt mijn club is en blijft. Zaterdagavond dronken we een biertje, we genoten van een warm en koud buffet, luisterden naar luisterrijke verhalen van de trainers van toen, haalden kostbare en vooral dierbare herinneringen op.

Velen wonen nog in Oldenzaal of de omgeving. Anderen kwamen uit Groningen en Nijmegen om erbij te zijn. Veel Groenlinkjes van de eerste lichting, een aantal van de jaren erna. Jan Olde Kalter, jeugdvoorzitter in die jaren, vertelde over de aanleiding om Groenlinkjes op te richten. Johan Westenbroek openbaarde hoe hij al een paar dagen na zijn huwelijk in het Friese Steggerda op het trainingsveld van FC Berghuizen kwam. En verder ging het over Sinterklaas, de Boerenschool en Bernadetteschool, over onderwijzers en leraren van toen, over wat er van iedereen is geworden. Het was mooi, dank aan al die Groenlinkjes van toen die naar de Schapendijk zijn gekomen. En dank aan het bestuur van FC Berghuizen, dat de jongste jeugd van nu met een activiteitenmiddag koppelde aan onze reünie, hen zo betrok in de feestvreugde en prachtig met ons meedacht. Zaterdagavond ontstond het idee in de komende jaren elke eerste (of laatste) zaterdag in september uit te roepen tot Groenlinkjesdag. We komen die dag om 16.00 uur in het clubhuis en maken er een paar mooie uurtjes van. Daar zou een pelgrimage naar de oude Bult uiteraard via het Lossers Voetpad – aan kunnen worden gekoppeld. Laten we dat waar maken met ons allen en de Groenlinkjes als echte groen-witten nooit vergeten. Jan van Hannen, Marcel Snijders, Felix Nijland

HET WEL EN WEE VAN DAMES 2 Ook dit seizoen zijn we weer fanatiek van start gegaan. We hebben ons op de competitie voorbereid door mee te doen in de beker en wat blijkt.... Dit kunnen wij! Na alle drie de poulewedstrijden te hebben gewonnen, van Glanerbrug, RSC en RKSV, kwamen we in de eerste ronde MVV'29 tegen. In de competitie werd hier nipt van verloren, maar in de beker was alles anders. We knokten tot we erbij neervielen. Na negentig minuten stond het 2-2. Dus penalty's. Door de benutte strafschoppen van Annemieke, Marijke en Elly (die ook vele ballen uit het doel hield) hebben wij de tweede ronde bereikt. Daarvoor gingen we zondag 20 december op bezoek bij

26

PH. Support konden we wel gebruiken, want in de competitie verloren we door de storm van die wedstrijd met 6-0 van diezelfde tegenstander (bij het ter perse gaan van dit clubblad was de uitslag van het bekerduel niet bekend, red.).


Helaas gaat het in de competitie wat minder dan in de beker. Slechts één partij werd er gewonnen en twee maal werd er gelijkgespeeld. De verhalen kunt u terug lezen op de Facebookpagina van dames 2.

•

Wat weetjes over onze dames: • Daantje en Soraya zijn geblesseerd, het zit ze niet mee. • Ellen laat iedereen zien hoe je de tegenstander blokt. • Jorieke heeft dit seizoen wonderbaarlijk veel mooie ballen via haar voet of hoofd gespeeld. Natuurlijk danst ze nog steeds over het veld. • Annemieke wordt oud en zit graag op de bank, helaas mag dit niet altijd... • Zal Sanne na de winterstop eindelijk haar doelpunt maken? • Janine is onze absolute kilometervreter. • D en Lau worden groot en stiekem ook een beetje volwassen.

•

•

• • •

•

Jinthe en Mendy blijken hard te kunnen schieten, hopelijk schieten ze er nu ook een paar in na de winterstop. Vera heeft na drie jaar haar voetbalschoenen weer aangetrokken en komt ons team versterken Richelle is onze alleskunner: van doelpunten maken tot zingen en dansen. Alles kan deze dame die wij delen met dames 1. Orri? Wat is ze rustig in het veld dit jaar. Kim: IK SCHREEUW OMDAT NIEMAND MIJ HOORT (wij verstaan je prima Kim…) Marijke en Marije, onze nuchtere aanwinsten uit Noord Deurningen, zorgen voor een goede versterking in de verdediging Dames 1, bedankt voor jullie ondersteuning!

Ons motto dit jaar: als je huilt moet je er tien minuten uit! Annemieke


27

WEE’J NOG Bij het begrip Groenlinkjes hoort ontegenzeggelijk de naam van Johan Westenbroek (75). In 1965 kwam deze geboren Fries uit Steggerda naar Oldenzaal om als leraar Bouwkunde aan de LTS aan de slag te gaan. Na een tijdje voegde zijn latere echtgenote Siny zich bij hem. Het paar bewoonde eerst een flat en verhuisde na twee jaar naar hun huidige woning in Zuid-Berghuizen. Het paar heeft twee kinderen en één kleinkind. Johan is vanaf 1995 coördinator Sinterklaaschauffeurs.

‘Goaj met, Johan?’ “Als ver familielid Herman Zwart en zijn maat Henk ter Beek er niet geweest waren was ik waarschijnlijk nooit bij de Groenlinkjes terecht gekomen. Zij deden de Groenlinkjes, zeg maar. Herman wilde er mee stoppen en vroeg mij, als oud-voetballer, of ik hem niet wilde vervangen. Ik weet nog dat het op mijn bruiloft was. Een week later stond Henk op de stoep. Of ik dus mee ging. De eerste jaren haalde Henk, die van de boer kwam, me steevast op en nam dan altijd een doosje eieren mee.” “De kinderen moesten zes jaar zijn om Groenlinkje te worden. De groep telde gemiddeld zo'n twintig jongens. Eerst trainden we op de Bult aan de Lossersestraat. Later op het huidige sportpark en in de winter in de gymzaal aan de Reiger- of Lyceumstraat. Nee, een echte trainer was ik niet. Het ging om kennismaken met voetbal, spelletjes met de bal, tikkertje doen. Spielerei. Plezier. Gewoon aandacht geven vond ik belangrijk. Na enkele maanden ging ik dan naar de ouders met de vraag of hun kinderen lid wilden worden. Dit gaf ik dan weer door aan Gerard Ophuis, de ledenadministrateur. Of de jeugd veranderde in de loop van de tijd? Ach je groeit met ze mee. “De foto is gemaakt op zondag 13 december 1992 op het hoofdveld voorafgaand aan de wedstrijd BerghuizenSchalkhaar. Na 25 jaar groepsleider Groenlinkjes, inmiddels omgedoopt in de D-, E- en F-groep, vond ik het mooi geweest. En op je hoogtepunt moet je stoppen. We werden ontvangen door het bestuur en daarna door naar het hoofdveld waar alle pupillen stonden. Toen met de hele bups een ererondje. Een prachtig moment. “De foto die daarvan gemaakt is hangt nog steeds in de kantine. Mijn vrouw en ik werden even later in de bloemen gezet, waarbij de dames Hooge Kavik en Oude Bekke en Harry Bode aanwezig waren. Pupil van de week Ruud Roelofsen staat ook met de bal naar iets anders te kijken dan naar de spreker. Bij de dug-out staan een aantal personen waarvan de er eentje meen ik Rudi van de Berg is. Voorzitter Bertus Huttenhuis sprak me toe. Wat-ie gezegd heeft? Het zal wel iets in de trant van hele beste kerel zijn geweest. Haha!” Willem Schoordijk 28


2016 1e uitgave

Recommend Documents