Dinsdag 28 december Jaargang 1, nr. 9

Oplage: 51.000 ex.

U

Dé gratis krant voor de echte Utrechter

Dinsdag 28 december 2010 - Jaargang 1, nr. 9

Vele hoogtepunten heeft hij beleefd in zijn voetballoopbaan, Reinier ‘Beertje’ Kreijermaat. Een karaktervolle voetballer, bekend geworden bij Elinkwijk en later grootgeworden bij Feyenoord. Elinkwijk zit in zijn hart. Hij is 75 jaar, woont sinds 1968 in Barendrecht, maar weet moeiteloos namen uit zijn jeugdteam en andere teams van Elinkwijk te noemen. Interview door Jan Jansen

Elinkwijk, een grote jeugdliefde Reinier Kreijermaat is in 1935 geboren in de Huetlaan in Zuilen, in de wijk Elinkwijk. Hij vertelt: “Iedereen die iets met voetballen had ging naar de voetbalclub Elinkwijk aan de Amsterdamsestraatweg. Na schooltijd kregen we van terreinknecht Piet Smit een oud leren vijfje om mee te goalkicken op een bijveld. Ik viel kennelijk op. Je mocht officieel pas lid worden op je 12e,, maar ik mocht al op 11 jarige leeftijd wedstrijden spelen bij de aspiranten. Ik vocht al duels uit met Tonny van de Linden die toen bij Voorwaarts speelde.”

Deze week o.a.: l De bloedworst van slager Piet ging tegen het raam

- Pag 5 l Arie, Totske en de derde kerstdag in 1968 - Pag 6 l Wandluizen en andere ongemakken

- Pag 11 l

Elinkwijk was in 1948 gepromoveerd naar de hoogste landelijke klasse. Markante spelers van het eerste team als Gerard Hol en Jan Vonk letten sterk op de ontwikkeling van jeugdspelers. Kreijermaat is pas 15 jaar als hij zijn eerste competitiewedstrijd speelt, een uitwedstrijd tegen het beroemde Heerenveen van Abe Lenstra dat het jaar daarvoor landskampioen geworden was. Kreijermaat staat midvoor en scoort twee doelpunten. Het nietige Elinkwijk wint met 0-3. Krantenkoppen uit die tijd spreken van een sensatie.

Oproepjes

- Pag 15 - De elftalspelers van Elinkwijk in 1956: staand vlnr: Jan van Capelle, Reinier Kreijermaat, Roel van Dijk, Cor van Kilsdonk, Wim Onnink, Piet Kraak. Zittend vlnr: Eef Westers, Jan Kleyn, Wim de Jongh, Jan Vonk, Jan Huntink. -

zelfs als keeper invallen toen onze doelman Piet Kraak met een blessure uitviel. We stonden 0-0 toen we een penalty kregen. Ik nam hem als net ingevallen keeper tegen de Ajax international Eddie Pieters Graafland en scoorde 0-1. Kon als keeper een bombardement van Ajax aanvallen pareren tot ik vlak voor tijd uitgleed en Ajax 1-1 gelijk kwam. Ik had toch zoveel indruk gemaakt dat ik nog vier wedstrijden in het doel stond.”

“Elinkwijk was een echte buurtclub. Bij belangrijke wedstrijden als de derby tegen DOS en tegen Feyenoord en Ajax werd er een houten tribune bijgebouwd zodat er 17.000 toeschouwers konden komen. Spelers moesten zich omkleden in een tochtige houten kleedkamer. Er was geen warm water. We waren amateur en moesten alle voetbalspullen zelf kopen. Op mijn 18e kreeg ik voor het eerst nieuwe voetbalschoenen. Mijn vader vond dat ik het eerst moest waarmaken.”

Elinkwijk was een hechte vriendenploeg waarbij oudere spelers de jongere coachten. “Een belangrijke coach voor mij was Jan Vonk, die ook jeugdtrainer was. Hij wilde dat ik voor elke wedstrijd op zondagochtend om negen uur bij hem thuis kwam om me op de wedstrijd voor te bereiden. Daarvoor moest ik nog wel van mijn moeder naar de kerk.”

Kreijermaat speelde op allerlei plaatsen in het team. “Ik moest tegen Ajax uit

Kreijermaat is altijd semi-prof geweest. Werkte overdag full-time als automon-

teur bij de PUEM. Kreeg soms een paar uur eerder vrij van zijn chef Van Doorn als een belangrijke wedstrijd gespeeld moest worden. Met wedstrijdpremies kon hij zo’n 7000 gulden per jaar bijverdienen. Elinkwijk had een talentvol team dat in 1956 gewestelijk kampioen werd en play-offs moest spelen om het landskampioenschap. Dat jaar werd Roda JC landskampioen. De bijnaam ‘Beertje’ kreeg hij van voetbalverslaggever Corporaal na de met 3-0 gewonnen wedstrijd tegen PSV. Het was zijn gedrongen gestalte en zijn karakteristieke bloktackel die grote indruk maakte. Kreijermaat ‘speelde als een beer’ was de krantenkop. Sportjournalist Herman Nelissen raadt Kreijermaat in 1959 aan naar een topclub te gaan om zich verder te ontwikkelen. Het wordt Feyenoord dat een zeer technisch team had met Moulijn, Schouten e.d. Een harde werker op het middenveld ontbrak. Bij Feyenoord

werd ook voor de Europacup gespeeld. Legendarisch is de halve finale in 1963 tegen Benfica in Lissabon met grote namen als Eusebio. Het duel leeft enorm in Nederland. Twee schepen, de Waterman en de Grote Beer, vol supporters gaan naar Portugal. “Wij spelers wachtten ze op aan de kade in Lissabon en staan met tranen in onze ogen als op de schepen uit volle borst het Hand in Hand Kameraden en het volkslied wordt gezongen.” Feyenoord verliest die wedstrijd met 3-1. Kreijermaat komt twee keer uit voor het Nederlands elftal. Een beenbreuk maakt in 1964 een einde aan zijn loopbaan als topvoetballer. Na drie jaar inspannende revalidatie wordt hij in

1967 weer in het eerste team opgesteld. Twee minuten voor de wedstrijd wordt hij echter door de dokter naar de kant gehaald omdat de wond niet genezen zou zijn. Een enorme emotionele knak. Hij voetbalt daarna nog wel als amateur en werkt tot zijn pensioen bij het RET als chef dagelijkse indeling van bus en trampersoneel. Haalt op zijn 50e jaar nog het diploma Oefenmeester 1 en is tot de dag van vandaag trainer van een jeugdelftal. Kreijermaat: “Met dankbaarheid denk ik nog steeds terug op mijn leerschool bij Elinkwijk en gelukkig heb ik nog steeds veel contact met oud-spelers van die club.”

Dit jaar viert uitzendbureau 65plus haar 35 jarig bestaan. Sinds de oprichting in 1975 is uitzendbureau 65plus trendsetter geweest in de arbeidsbemiddeling van 65plussers. Zevenwouden 248 3524 CX Utrecht T. 030 – 231 69 94 [email protected] www.65plus.nl

l

l l

Wij wensen u een gelukkig nieuwjaar

Bemiddeling van flexibel inzetbare uitzendmedewerkers Payrolling van uw gepensioneerde medewerkers Ook professionals

- Reinier ‘Beertje’ Kreijermaat -

Pagina 2

Dinsdag 28 december 2010

TANTE POST

In verband met de privacywetgeving wijst De Oud-Utrechter de lezers erop dat zij met het insturen van een oproepje akkoord gaan met het vermelden van hun adresgegevens in de krant en daarmee tevens in het krantenarchief op het internet.

Melkkar In het nummer van De Oud Utrechter van 19 oktober stond op de voorpagina een artikel over de ‘gemotoriseerde hond’ van melkboer Jan de Groot. Jammer dat u geen plaatje had van deze bijzonderé hond’. Mijn vader was in die jaren ook melkboer in Utrecht in de omgeving van het Academisch Ziekenhuis (toen nog in het centrum van de stad). De winkel was in de Lange Smeestraat. In ons familiearchief vond ik nog een foto van het bewuste vervoermiddel dat door hem en mijn broer werd gebruikt om dagelijks met de melk e.d. de wijk in te gaan. De melkfabriek stond toen nog aan het Visschersplein. De leverancier van kindervoeding, toen nog Nutricia geheten, zorgde als reclame voor de belettering van de wagen. Zoals uit de foto blijkt reden de kinderen graag met de melkboer mee. Veel succes gewenst met uw uitgave en plezier voor ons als oud-Utrechters. Rein Pouw Vleuten De Jaarbeurs Reagerend op het stuk van Akkie Nagtegaal waarin vermeld werd de Hongaarse opstand in 1956. Ik zie ze nog staan, de vluchtelingen die opgevangen werden in de Jaarbeurs. Aan de Graadt van Roggenweg zag ik ze staan op de eerste verdieping van de Julianahal. Hele gezinnen stonden daar naar buiten en dus naar ‘ons’ te kijken. Echt met heel veel mensen stond ik daar. Als 7-jarige was ik daar echt van onder de indruk. Thuis hoorde ik waar het ongeveer om ging en wat begrijp je daar van als kind? Hopelijk zijn ze allemaal net als Ossie geïntegreerd en hopelijk goed terecht gekomen. Dan denk ik verder aan mijn herinneringen aan de Jaarbeurs. Het gebouw aan het Vredenburg kan ik me nog wel herinneren, met de kermis. Die werd toen nog op ik dacht drie plaatsen tegelijk gehouden. De Neude, het Janskerkhof en dus het Vredenburg. Uiteindelijk is de Jaarbeurs van het Vredenburg begraven onder de bult op Overvecht (ook mooi!). Dus naar mijn herinneringen aan de Jaarbeurs aan de Croeselaan. Eerst was daar natuurlijk de Veemarkt. Ik ruik nog de lucht van de smid bij het vervangen van de paardenhoeven. De strontlucht en het handjeklap van de handelaren. Het grote café aan de Croeselaan waar je zo doorheen kon lopen naar de markt. Houten vloer met zand daarop. Later was er alleen de Jaarbeurs, dus een nieuwe uitdaging voor mij. Het parkeerprobleem tijdens de beurzen in de Jaarbeurs is niet van nu. Aan de Fentener van Vlissingenkade probeerde ik daar aan het parkeerprobleem zelf een oplossing te bieden. Veel gasten, waaronder ook buitenlandse, zochten een plaatsje. Ik liet ze dan weten waar een plekje was. Bij de witte nummerborden vroeg ik: ‘wollen sie paggen?’ en leidde ze dan naar een vrij plekje. Meestal kreeg je dan een dubbeltje of een kwartje. Eén keer weet ik mij te herinneren dat een bezoeker mij een hand vol met muntgeld liet zien en dat ik een rijksdaalder aanwees en hem nog kreeg ook! Ik weet niet of ik toen meteen naar huis

De Oud-Utrechter - Dé gratis krant voor de echte Utrechter

ben gegaan. Aan diezelfde kade, in het Merwedekanaal, lagen vaak schepen of vaartuigen, als onderdeel van de beurs. Schepen van onze marine, ook vaak van andere landen. Ik heb ze toen allemaal van binnen gezien! Ook toen ik wat ouder was, bleef de Jaarbeurs ‘trekken’. Met mijn toenmalige vriendje Cor Hopman zochten we steeds naar nieuwe mogelijkheden om ‘binnen’ te komen. We klommen daarvoor bijvoorbeeld op het dak (langs de regenpijp) van de hal aan deze kade (een metertje of 10) en sprongen dan naar een vlaggenmast of lantaarnpaal, om ons zo te laten zakken tot op het binnenterrein. Te gek voor woorden, maar het gebeurde wél. Jacques Reckers Jutfaseweg 114 522 HJ Utrecht -----------------------------------------------Nog een keer Noorderbad Het verhaal over het Noorderbad onlangs in De Oud-Utrechter maakte bij mij veel herinneringen los. Allereerst zou ik twee correcties willen aanbrengen. Een zwemkaartje voor de woensdagmiddag kostte in de jaren vijftig van de vorige eeuw niet 25 cent maar slechts 3 cent. Een abonnement voor het gehele seizoen (van 1 mei tot eind september) ging voor drie gulden en vijftig cent over de toonbank. Voor wat betreft het gemengd zwemmen op donderdagmiddag en - avond was het bepaald niet zo dat er over en weer gemengd gezwommen kon worden. De mannen en de jongens mochten wel naar de vrouwenkant, maar de vrouwen en de meisjes niet naar de mannenkant.De jongens waren nog meer in het voordeel, want er kwamen altijd meer meisjes dan jongenszwemmen. Dat was vooral de woensdagmiddag goed te zien als de wachtrij van de meisjes soms wel drie keer zo lang was als die van de jongens. Ik (thans 68 jaar) woonde destijds in Tuinwijk. Dat belette mijn vriendjes (Henk Bongenaar, Henk Peters en Wil de Waal, waar zijn ze gebleven?) en mij niet om zeer regelmatig naar het zwem-

bad te gaan. Wij vermaakten ons prima in het voor die tijd best wel moderne bad met zijn vier baden: ondiep, stadiepte dan de houten brug, vervolgens half diep en tenslotte diep met de ene hoge en de twee lage duikplanken. Op de perrons rond de baden lagen gewone grijze stoeptegels. Daar moesten de zonnebader het mee doen. Een lig- en/ of speelweide behoorde niet tot de accommodatie. Omkleden moesten wij ons toen in het ‘schapenhok’, want de kleine hokjes waren alleen voor volwassenen. Na het omkleden knoopte je jouw kleren in de meegebrachte handdoek en verhuisde het geheel naar het bewaarhok, waar badmeester Van der Vlist de scepter zwaaide. Vlak bij het hok van de badmeester bevond zich de ruimte met allerlei lekkers. Er was een loket aan de vrouwenkant en een loket aan de mannenkant. Als je een spekkie ging kopen terwijl de loketten aan beide zijden open waren, waaide het snoepgoed van de toonbank. De kou was in het Noorderbad welhaast spreekwoordelijk. Geen verwarmd

zwemwater en alleen koud water uit de douches. Dus die werden alleen op warme zomerse dagen gebruikt. Ondanks de kou ging ook ik al vroeg in het seizoen zwemmen. Als ik dan verkleumd uit het koude water kwam, verwarmde ik mij met de rug tegen de groene planken van het schapenhok; tenminste als er voldoende zon was om die planken warm te maken. In de grote vakantie werd het bad ook gebruikt voor de zogenoemde vakantieontspanning. Vanaf het voetbalcomplex van UVV naast de Benenkluif, waar de vakantievierende kinderen werden vermaakt, ging het lopend naar het zwembad. Altijd leuk en een prima tijdvulling. Uiteraard haalde ik in het Noorderbad mijn zwemdiploma’s A en B. Ik kreeg les van mijn vader en oefende bijna dagelijks. Vrij snel vond badmeester Van der Vlist mij goed genoeg om mee te doen aan het diplomazwemmen. Dankzij het Noorderbad kreeg ik plezier in het zwemmen en behield dat plezier lange tijd. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik thans de zwemsport nog maar sporadisch beoefen. Dat neemt niet weg dat ik met een heel goed gevoel terugdenk aan het zwemmen in het Noorderbad. Peter J. Hoevenaars Maltaweide 211 3223 MJ Hellevoetsluis 0181-310807 -----------------------------------------------Drafbaan Mereveld Het artikel van Gerard van de Vecht over drafbaan Mereveld onlangs in De Oud-Utrechter is mij uit het hart gegrepen. Toentertijd was inderdaad de A27 over de renbaan geprojecteerd. Dit luidde het einde van de drafbaan, alsook de ondergang van het entertainment en naar nu blijkt, het afglijden van de drafsport in haar geheel, in. Na het overlijden van Gerard van

Maarssenveen, die heel erg met de sport begaan was, werd ook in de krant weinig of geen aandacht meer aan de sport besteed. In 1964 ging ik als jochie van vijftien, net van school, op Mereveld werken. Ik kwam er bijna dagelijks langs, als ik met Truus Lisman ‘de boer op’ ging met haar ponyhengsten. Meestal in de omgeving Houten/ Odijk/Werkhoven. Piet Smit was er trainer. Ik werkte er met onder andere Cor Zeilmaker, Hans Hoeijenbos, Ruud v.d.Veen en Cees Deugd, die op de boerderij werkte. Omdat mijn voornaam ook Hans was en er al een Hans (Hoeienbos) was, heeft Cees Deugd bedacht dat ik Japie moest gaan heten, dit om verwarring te voorkomen. De boerderij was de stal bij de oude boerderij Mereveld, waarin het café was gevestigd en Co Stelling de uitbater (en eigenaar?) van was. Co pachtte ook het restaurant onder de hoofdtribune.Hij was getrouwd met Eef van Wijk. Co Stelling heeft, voordat het een partycentrum werd, de boerderij van Van de Vecht overgenomen en er een restaurant van gemaakt. De Brilliant Heny waar Gerard (ik kende hem als Gert) over spreekt was een niet al te grote bruine hengst die vrij lastig was en die hij samen met John de Bruin van dhr. C. Hoogendoorn had gekocht. Hij heeft als ruin draverijen gelopen en gewonnen. Wat betreft de foto boven het artikel, het paard is volgens mij niet Briljant Heny, hij was kleiner dan het paard op de foto. En de rijder is ook zeker niet Piet Smit. Piet had een rode en zwarte cirkel op de helm. In de tijd waarover Gerard/Gert spreekt hadden we nog geen hoofdstelnummerbordjes, maar alleen nummerdekjes onder het tuig. Hans Verwer Vianen [email protected]

Bergmans Utrechtse sprits Op mijn trouwfoto uit december 1957 kun je nog net de letters ‘prits’ lezen. Dat staat voor de botersprits van Bergman. Ik sta er met mijn man Andries voor de winkel van mijn ouders op het Oudkerkhof. Lopend gingen we er naar het stadhuis dat even verderop is. We verkochten in de bakkerszaak de Utrechtse sprits die mijn overgrootvader in 1888 bedacht. Hij had het gemaakt terwijl hij toen een zaakje had in een steegje bij de Mariastraat. Dat werd ook wel het bakkersteegje genoemd. Mijn vader had eerst een zaak op het Oppenheimplein waar we zelf ook woonden en later had hij een zaak op het Oudkerkhof. Mijn moeder werkte er ook achter de toonbank. In de oorlog kreeg ze daar winterhanden, van de koude. Het was ijskoud in de zaak want er mocht niet gestookt worden want dat was slecht voor de sprits. Toen er geen bloem, boter en suiker meer was hadden we geen inkomsten meer en moest ik vaak op hongertochten naar Vleuten en Kockengen waar ik van boeren melk kreeg. Na de oorlog konden we weer sprits verkopen. Vooral met sinterklaas en kerst verkochten we heel veel sprits. We hadden letters en kransen van sprits. Op een keer hadden we in een week een omzet van 1300 gulden. Dat was heel veel. Er was geen opvolger in de familie en toen is Theo Blom gekomen. Een hele aardige man die de Utrechtse sprits in zijn zaak in de Zadelstraat is gaan verkopen. Hij kreeg van mijn vader het geheime recept. Ik heb dat recept nooit gezien. Ik weet alleen dat een van de geheimen is dat er pure roomboter wordt gebruikt. Een zoon van mij heeft eens geprobeerd de sprits na te maken maar dat mislukte. Voor de echte Bergman sprits moet je nu toch naar Blom. Herma Albracht-Bergman Houten



pagina 3

De Engelse trip van de derde klas ULO Het is 1951 en de derde klas ULO aan de Laan van Nieuw Guinea heeft als klasseleraar de heer J. van Nee die tevens Engels doceert. Zijn kerstvakantie brengt hij door in Engeland bij kennissen. Bij terugkomst zegt hij: “Jongens, hoe zouden jullie het vinden om een reis naar Engeland te maken?” Hilariteit in de klas natuurlijk, iedereen dol enthousiast, wat een idee, geweldig! Tegenwoordig zou niemand daar meer van opkijken want de scholen organiseren nu reizen naar tal van vreemde landen en steden, maar in 1951 was dit plan gedurfd. Van Nee besprak de zaak met de schoolleiding die, zo bleek later, niet stond te juichen zoals de 3e klassers. Niettemin wist Van Nee de zaak door te zetten. Hij begon met ons, de leerlingen, via zijn contacten in Engeland, aan correspondentieadressen te helpen: penfriends dus. Het toenmalige jeugdreisbureau ROY uit Rotterdam bleek in staat ons voor zestig gulden per persoon retour naar Epsom, een plaatsje ten zuiden van London te vervoeren. Nu een bespottelijk bedrag, maar destijds toch zestig harde guldens. Bovendien kwam er nog zakgeld bij en diverse kosten voor vervoer in Engeland, entree gelden etc. Kortom, per leerling kostte de reis honderd gulden, niet mis. Ik herinner me dat bij slechts één leerling de ouders de reissom betaalden. De anderen moesten het geld maar verdienen.

HWtje

Ook hierbij bleek Van Nee vindingrijk want hij organiseerde een soort heitjevoor-een-karwijtje actie in de wijk Oog in Al. Tevens had hij andere contacten bij diverse bedrijven zodat we hier aan de slag konden op de vrije middagen. We deden van alles: tuinen aanharken, fietsen schoonmaken, werken bij de toenmalige sigarenfabriek Denova aan de Kanaalweg, bij de Lubro, bij een metaalbedrijf aan de Keulsekade, folders rondbrengen, kortom er werd pootaan gespeeld. Ook via de krant, het Nieuw Utrechts Dagblad, werd aan dit plan bekendheid gegeven. Die krantenartikeltjes maakten soms ook wat los. Zo herinner ik me dat er een brief kwam van een mevrouw die het een geweldig idee vond. Ze stuurde een muntbiljet van 1 gulden. En het lukte, iedereen had de honderd gulden bij elkaar geploeterd en op zaterdag 28 juli 1951 vertrokken we. De heer en mevr. Van Nee hadden de

leiding uiteraard en tevens ging nog een leraar mee, de heer A.W.G. Schrier. Daar zaten we ook goed mee want dat was een heel populaire leraar. Het Nieuw Utrechts Dagblad was aanwezig bij ons vertrek uit Utrecht en publiceerde een artikel over de reis met foto van de hele groep op de trappen van het toenmalige buurtstation. De route ging van Rotterdam via Zeeland, het veer Vlissingen-Breskens, naar Ostende waar we de veerboot naar Dover namen. Voor de haven van Dover bleven we wel een uur liggen zodat we alle tijd hadden om de krijtrotsen te bestuderen. We waren in Engeland, dat kon je zien aan het buitengewoon antieke model van de bus, die wij geringschattend bekeken doch eenmaal aan boord op weg naar Epsom stonden we versteld van het fraaie interieur. Een vreemde gewaarwording was het links rijden en tevens viel op hoeveel bijzonder ouderwetse auto’s er reden. In Nederland was het de tijd van de Amerikaanse

- Heer en mevr. Van Nee in het midden en de heer Schrier wat rechts daarvan. Gerrit Jansen staat als vierde van rechts, half achter de vrouw van de burgemeester. -

Oldsmobiles en Chevrolets. Veel hebben we onderweg niet meer gezien want het was al laat en inmiddels donker. Om ruim na middernacht kwamen we in Epsom aan bij de Methodisten kerk. Hier werden we ingedeeld bij diverse gastgezinnen en dat hield tevens noodgedwongen Engelse conversatie in. (Bleek na veertien dagen uitstekend te hebben gewerkt want later op school scoorden we allemaal sky high in die taal). De volgende dag was er een officiële ontvangst door de burgemeester van Epsom en verdere officiële figuren, zie bijgaande foto. Een verder verslag van deze reis valt buiten het bestek van De Oud-Utrechter en laat ik daarom ach-

terwege. Wel vond ik het initiatief van een leraar van een Utrechtse school de moeite waard om hierover te berichten. Trouwens, na aanvankelijke reserves, stond de schoolleiding, toen het eenmaal vaste vorm begon te krijgen, geheel achter dit plan. Wellicht zijn er onder de lezers nog personen die destijds deelnamen aan deze reis. Desgewenst zouden ze met mij contact op kunnen nemen. Tel.: 0343-491553, e-mail: gjansenalitz@ hetnet.nl Gerrit Jansen Austerlitz

Kindsoldaten en Patatweer Als kind kon het mij niet vaak genoeg sneeuwen. Je kon dan willekeurige passanten met sneeuwballen bekogelen tenslotte. Daar ging je mee door tot het moment dat zo’n voorbijganger in heldere taal beloofde je nek te zullen breken als je niet gelijk stopte. Een goed alternatief was om met de hele straat een sneeuwballenoorlog tegen kinderen in een andere straat te beginnen. Dat kon op twee manieren. Op de Duitse manier, die inhield dat je zonder waarschuwing vooraf een straat naar keuze binnenviel en elke leeftijdgenoot daar suf kogelde als het een jongen was. In het geval van meisje werd ze na een kort bombardement gevangen genomen en net zo lang met sneeuw ingezeept tot ze begon te huilen. Of tot iets eerder als ze ons wist te overtuigen dat haar grote broer ons in de nabije toekomst een gruwelijk pak slaag zou komen geven. Het was echter veel gebruikelijker om het sneeuwballengevecht op de Engelse wijze te houden. Dit betekende dat het gevecht volgens strakke regels georganiseerd werd. Om te beginnen werd er een afspraak gemaakt over het tijdstip waarop de strijd zou beginnen. Dit gaf beide partijen de gelegenheid om een zo groot mogelijk leger op de been te brengen. Uit de verhalen die we allemaal thuis over de Tweede Wereldoorlog hadden gehoord, was ons namelijk duidelijk geworden dat grote legers meestal van de kleine wonnen. Het ronselen van sneeuwbal-soldaten

was dan ook een immens belangrijke taak die altijd aan de grotere jongens met verbale of lichamelijke overtuigingskracht gegeven werd. Uitsluitend als iemand op sterven na dood was, werd niet meegooien enigszins acceptabel gevonden. Sneeuwbalpacifisten bestonden niet. Je keek wel uit het te willen zijn! Zelfs je beste vrienden in de straat speelden namelijk niet graag met lafaards. Ook het slagveld werd in goed overleg gekozen. De belangrijkste eigenschap ervan moest zijn dat er lekker veel sneeuw op lag, maar bijna zo belangrijk was dat er zo weinig mogelijk ruiten aanwezig waren. Die konden in het heetst van de strijd namelijk sneuvelen. Glasgerinkel vonden wij niet erg - juist helmaal niet – maar het bekoelde de relatie met onze ouders. En op het inhouden van zakgeld, eventueel gecombineerd met een paar gedragscorrigerende oorvijgen zat niemand te wachten. Meestal werd daarom een plein of een plantsoentje tot strijdveld gepromoveerd. Een bijzonder essentiële afspraak betrof

de aard van de sneeuwbal zelf. IJsballen, dat zijn sneeuwballen die net zo lang in de handen gekneed worden tot de sneeuw in ijs verandert, werden vrijwel altijd verboden. Ik was daar zelf steeds opnieuw enorm blij om, maar ik heb dan ook altijd al een lage pijngrens gehad. Sneeuwballen met een steen erin werden in alle gevallen bestempeld als een vorm van verwerpelijk wapentuig. We zworen vooraf dan ook altijd die niet te zullen gebruiken. Nadat het gevecht begonnen was moest het ook een keer voorbij zijn. Dat was het op het moment dat een van de strijdende partijen het op een vluchtten zette. Punt. Er vond dan nog wel een kleine achtervolging plaats maar die was van puur symbolische aard. Om het verlies er nog even verbaal in te wrijven. Vrijwel altijd als een van de partijen dreigde te gaan verliezen begon die met het gooien van de zo uitdrukkelijk verboden ijsballen. Een hele enkele keer waren dat zelfs voorgedraaide ballen met een steen erin. In het laatste geval werd het sneeuwbalgevecht onmiddellijk opgewaardeerd tot een vechtpartij in de sneeuw. In het voorlaatste geval begon de met ijsballen bekogelde partij met de ijsballen terug te gooien die ze vanzelfsprekend in ook reserve hadden. Als de strijd zich op deze manier verhardde was het gauw afgelopen. Als iemand een ijsbal recht op zijn

mond kreeg en schreeuwend van de pijn met losse tanden de benen nam, volgden zijn straatgenoten in negen van de tien gevallen het voorbeeld. En we hadden een winnaar! Minstens net zo prettig als het sneeuwbalgevecht was het schoonmaken van de stoepen met behulp van een sneeuwschuiver, een bezem en soms een door moeder geschonken pak Jozo keukenzout. Het was tot pakweg een jaar of twintig geleden gebruikelijk dat iedereen de sneeuw op de stoep voor zijn huis verwijderde. Dat hoorde zo. Net als je ouders met U aanspreken. Niet iedereen was vanzelfsprekend lichamelijk in staat of had veel zin in het schoonvegen van zijn eigen straatje. De jeugd van toen loste dat probleem met genoegen op. Tegen een vergoeding vanzelfsprekend want anders deden we het ook niet. Een beetje sneeuwbui leverde op een middag met een beetje mazzel een gulden op. Hoewel dat omgerekend maar 45 eurocent is, kon je voor die gulden indertijd vier volle zakken patat kopen. Op zaterdag zelfs vier zakken mèt, want dan kreeg je de Mayo er in de betere snackbar gratis en voor niks bij. Voor de nieuwe Utrechters: als het tegenwoordig goed sneeuwt is het in Utrecht nog steeds gebruikelijk dat ‘patatweer’ te noemen! Henk Westbroek

Pagina 4



- Advertorial -

RTV Utrecht wenst u in 2011 veel kijken luisterplezier !

- Heerlijk ontspannen tijdens een riviercruise -

RTV Utrecht Programmering In verband met de feestdagen kan de programmering afwijken. Kijk voor de actuele programmering op onze website: www.rtvutrecht.nl. Iedere doordeweekse dag vanaf 07.00 het laatste nieuws weer en verkeer in U Vandaag op de hele uren.

Ω maandag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Het mirakel van een hardloper vanaf 18.30 uur Namen en Rugnummers 13.55 uur Het Weer elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω dinsdag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Westbroek! 13.55 uur Het Weer

Wakker wordн met Maya

Vanaf 10 januari kunt u iedere werkdag wakker worden met Maya Eksteen op Radio M Utrecht FM 93.1. Zij presenteert vanaf die datum het ochtendprogramma Utrecht is Wakker.

elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω woensdag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Bureau Hengeveld 13.55 uur Het Weer elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω donderdag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur 30/12 De Koersk Documentaire 06/01 Gewoon Doen! 13.55 uur Het Weer

Vanaf 06.00 uur houdt Maya u op de hoogte van het laatste nieuws, de situatie op de weg, het weer en natuurlijk kunt u genieten van fijne muziek om mee wakker te worden.


Ω vrijdag 13.00 uur NOS Journaal + U Vandaag vanaf 18.00 uur U Vandaag avond editie 13.30 uur Utrecht Buiten vanaf 22.30 uur In het Vuur van de Storm 13.40 uur RegioNed 13.55 uur Het Weer elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω zaterdag 07.00 uur U Vandaag weekend editie 07.20 uur 01/01 Het mirakel van een hardloper 08/01 Reizigers Centraal 07.35 uur Westbroek! (hh) elk uur opnieuw tot 07.00 uur

Ω zondag 07.00 uur 02/01 Musical Faces 09/01 Maliebaan in Beweging vanaf 22.00 uur In het Vuur van de Storm 07.25 uur 02/01 Monnikenwerk – Bouwen aan de Paulusabdij 09/01 BV Utrecht 07.45 uur RegioNed

Gewoon Doen! Vanaf 6 januari kunt u op RTV Utrecht kijken naar het nieuwe vrijetijdsprogramma: Gewoon Doen! Presentatrice Conny Kraaijeveld gaat op bezoek bij mensen met bijzondere hobby's in onze regio. Misschien raakt u geïnspireerd door één van de verhalen en gaat u het ook; Gewoon Doen! Iedere donderdag te zien op RTV Utrecht vanaf 13.30 uur (ieder uur opnieuw).


RTV Utrecht digitaal kijken? Dat kan via Ziggo op kanaal 983. Kijk voor de andere frequenties op www.rtvutrecht.nl/frequentie

www.rtvutrecht.nl

Foto: Nick van Ormondt

Welkom bij RTV Utrecht, de regionale omroep van de provincie Utrecht. Op de radiozenders Radio M Utrecht FM 93.1 en Bingo FM 107.7 en de televisiezenders RTV Utrecht en UStad brengen wij u het laatste nieuws en informatie uit uw regio. De eerste week van 2011 is het weer Nr. 1 week op Radio M Utrecht. U hoort uitsluitend Nr. 1 hits en kunt u fantastische prijzen winnen!

‘Ervaar het nieuwe riviercruisen’ Varen over de rivieren aan boord van een cruiseschip is al lang geen gewoon vaartochtje meer. Prachtige panorama’s, pittoreske dorpjes, bruisende steden en de mooiste natuurgebieden glijden tijdens een riviercruise langzaam aan u voorbij. Ontspannen en comfortabel genieten aan boord van één van de zes luxe riviercruiseschepen van Select Voyages is een unieke ervaring. Een nieuwe generatie riviercruisen is aangebroken. Het nieuwe riviercruisen, een ultieme beleving die u niet snel meer zult vergeten. Select Voyages beschikt over een exclusieve vloot riviercruiseschepen bestaande uit het klassieke 5 sterren topklasse schip Royal Crown, de moderne toonaangevende schepen Serenade 1 en 2 met 4 ½ ster, Serenity en Switzerland II met 4 sterren en het comfortabele 3 ½ sterren schip My Story. Tijdens de cruise heeft u de beschikking over een luxueus ingerichte hut of suite met verschillende faciliteiten zoals (flatscreen) TV, kluisje, minibar en koffie- en theefaciliteiten. Uniek voor de Serenade schepen zijn de zeer ruime badkamers met ligbad en aparte douchecabine. Op zowel de Serenade schepen als de My Story heeft u tevens de beschikking over een sauna. De Royal Crown beschikt over een wellness center en kapsalon. In de prachtig ingerichte restaurants kunt u genieten van hoogstaande gastronomie. Op alle schepen is een uiterst vriendelijke en gastvrije bemanning 125 aanwezig, geroemd om 11:35 Boedelzorgdrager x 89_TM 25-11-10

hun onovertroffen service en hun gave de gast steeds een stapje voor te zijn. Deze filosofie is typerend voor Select Voyages en is door de hele onderneming verweven. Zo geniet u niet alleen tijdens de cruise aan boord, maar uiteraard ook voorafgaand aan en na afloop van een tot in de puntjes verzorgde reis. Stap aan boord en ervaar het nieuwe riviercruisen! Vakantiebeurs Aan de Muntkade in Utrecht ligt tijdens de Vakantiebeurs van 11 t/m 16 januari ons luxe riviercruiseschip Serenade 1 aangemeerd. Graag geven wij u zo de gelegenheid ons schip te bezoeken en kennis te maken met Select Voyages. Daarnaast zijn wij ook op de Vakantiebeurs vertegenwoordigd met een stand op het Cruisepaviljoen in hal 3. Kom langs bij onze stand op de Vakantiebeurs of stap bij ons aan boord, de koffie staat voor u klaar! Pagina 1

Ruim 15 jaar helpen wij met: • Discrete boedelruimingen • Seniorenverhuizingen van groot naar klein • Bemiddeling en vervoer naar veilinghuizen Senioren die geen (goede) mogelijkheid hebben een executeur te benoemen zijn bij ons aan het goede adres. Met behulp van een advocaat en een notaris regelen wij het voor u. Wilt u hierover meer weten of heeft u vragen bel of mail ons gerust. Mevr Katerina Jirka 070 - 306 16 96 / 020 - 419 24 29 010 - 484 0 999 / 035 - 538 66 66

W W W. B O E D E L Z O R G D R A G E R . N L

I

[email protected]


?

Wat�is�uw�verhaal


pagina 5

De Steenweg is echt hartje winkelstad Utrecht. Het is een op en top winkelstraat waar al heel wat ondernemers hun sporen hebben liggen. De herinneringen aan de Steenweg zijn dus ook aan die winkeliers van toen.

Wat is uw verhaal?!

De bloedworst van slager Piet ging tegen het raam Zijn eerste fiets, hij was 15 jaar oud, kreeg Ad Bastiaanse bij fietsenhandelaar Obbe Kwint. “Die had een grote zaak op de Steenweg. Eerder had hij ook een winkel in de Hekelsteeg gehad en toen hij daar weg ging hebben we met vriendjes nog heel vaak er naar fietskogeltjes gezocht. Op de Steenweg had je ook een fietsenstalling, die zat naast slagerij Vocking en die ruimte liep door naar de Hekelsteeg. Ach, ik kan alle winkels op de Steenweg zo noemen want ik kwam er vaak, wij woonden er om de hoek. Zo weet ik nog dat juwelier Esman een paar kluizen had staan in een kelder van de Buurkerk. En ik zie nog zo de gezusters Van Dijk voor me die een hoedenwinkel hadden op de hoek met de Buurkerksteeg. Ikola de kruidenier, Straus de banketbakker, Emmelot met bedrijfskleding en

de cafe-bar van Frans van Rooijen. De mooiste zaak was die van apotheek Van Spanje die een schitterend interieur had. En wie kent de nachtclub Modern nog, op de hoek met de Donkerstraat. Ik liep daar wel eens binnen als ik de hond uitliet en ik zag er de echte zware jongens van Utrecht er aan de bar zitten.” “Ik heb op de Steenweg gewoond in de periode van 1943 tot 1946”, zegt Jan van Liempt. “Ik herinner me de hongerwinter en de bevrijding in

Nieuwe oproep: Wat is uw verhaal?!

1945. Wij woonden op nr 53. Onze buren waren slager Piet van Wees, speelgoedwinkel De Uil, apotheek van Spanje, boekhandel Ravesteijn, juwelier van Dijk, de kruidenier op de hoek van de Hekelsteeg, dancing Modern, drogist van de Bergh, slijterij Kusters, schilderijzaak Baijer. Wij woonden een winkel waar later een banketzaak van bakker Stomp in kwam. Ik weet nog dat slager Piet eens zgn. ‘bloedworst’ maakte. De klanten vlogen er op af. Ik weet niet wat het was, maar even later gooiden ze het allemaal op zijn ramen.” De Heer Peek werkte van 1963 tot 1979 bij Woninginrichting Serree aan de Steenweg. “De ingang was in de poort naast de platenzaak van Max van Praag. Op dit rijtje zat ook de beroemde slagerij van de Vockingworst en de delicatessenzaak van Bosselaar. Tegenover zat altijd al een schoenenwinkel. Zoals je op de foto kunt zien had de Steenweg aan iedere kant een stoep en daartussen was het berijdbaar door auto’s.

Het Westplein is midden in de stad altijd een belangrijk verkeersknooppunt geweest en het staat nu weer in de belangstelling voor vernieuwing ervan. Maar wat zijn uw herinneringen aan dit plein? Kent u het nog als rotonde? Moest u er langs op weg naar de stad? Kortom: Wat is uw verhaal? Wat is uw verhaal? Dat is de rubriek onder redactie van René van Maarsseveen. Het bevat unieke foto’s uit de collectie van Deuxième/Polyvisie Het Utrechts Archief en het archief van Gerrit Jansen. Foto’s uit een tijd die u nog herkent en locaties waar u ook bent geweest en misschien nog wel komt. Stuur uw bijdrage voor 15 januari naar: De Oud Utrechter Postbus 615 3500 AP Utrecht of per e-mail: [email protected] Het kan zijn dat we uw verhaal moeten inkorten. Mocht het niet geplaatst kunnen worden dan houden we ons het recht voor het eventueel in de toekomst te gebruiken. Vermeld daarom altijd uw contactgegevens.

Het was er toen een stuk rustiger natuurlijk. Naast de poort had Serree in die tijd de gordijnenafdeling en vele jaren later de boetiek met kleinmeubelen en allerlei accessoires. Iedereen kende iedereen op de Steenweg en het was ook regelmatig buurtje leen van allerlei producten. De sfeer was er altijd er gemoedelijk. Omdat er in die tijd veel mensen met de fiets waren was er in de steeg naast Bosselaar een grote fietsenstalling waar je natuurlijk ook altijd al veel bekenden uit allerlei winkels tegenkwam en sprak. Zo ontstonden er ook vele verkeringen.” De Steenweg is voor Ron den Engelsman nog altijd het winkelcentrum van Oud-Utrecht. Wie niet van Hoog Catharijne houdt zoekt het rondom de Steenweg zegt hij. “Als schooljongen waren het vanzelfsprekend andere

dingen die me naar die straat trokken. Op de middelbare school was het rond 1972 ineens populair militaire kleding te dragen. Met klasgenoten gingen we daarvoor regelmatig naar de dump op de Steenweg, in het pand waar later Foto Steenweg kwam. Het was een grote zaak met naast kleding allerlei andere militaire spullen. Twee jaar sierden legergroene spullen (waterkan, lantaarn, helm e.d.) mijn slaapkamer. Toen kwam er een andere voorkeur. Er waren echter ook klasgenootjes wiens kamer nog lange tijd in militaire kleuren gehuld bleef.” “Ik was een behoorlijke ladykiller in die tijd”, openbaart André Simonis. “Menig meisje moest er aan geloven als ik met vrienden de discotheken en sociëteiten van Utrecht onveilig maakte. Hordijk, Cartouche, HE33 en vele andere gelegenheden struinden wij af voor ons weekendvertier. Tot ik op een zaterdagavond Ans Verheul ontmoette. Niet eens in een disco, maar gewoon op straat. Met stoere jongenspraat sprak ik haar aan en ze diende me stevig van repliek. Ze bleek enige vrouw te zijn tussen vijf broers. We zijn nog gaan dansen, maar ik herinner me alleen de eerste kussen, diezelfde avond in een steeg van de Steenweg. Het is het begin geweest van een romance die inmiddels 38 jaar duurt. We zijn kort na onze ontmoeting gaan samenwonen in Breda. Doordat twee van onze kinderen in Utrecht wonen en studeren zijn we weer vaker in Utrecht en genieten van de compactheid van het centrum, maar dat kan ook nostalgie zijn, het vertrouwde van onze jeugd.” “Mijn vader had op een zondag in de

etalage van Serree op de Steenweg een lederen bank gezien”, vertelt Moniek Verheijen. “Hij was slager en gebruikte de maandagochtend om vlees te bewerken en worst te maken. Die maandagmiddag ging mijn vader, met mijn moeder, mijn broertje en mij naar Serree. Toen we binnenkwamen nam de verkoper mijn vader van top tot teen op. Ook ik zag nu de bloeden vetvlekken op zijn kleding. ‘Ik wil die bank’ zei mijn vader in de etalage wijzend. Die kost 19.000 gulden vertelde de verkoper, alsof mijn vader het prijskaartje niet zou hebben gezien. Hij deed verschillende pogingen ons naar goedkope banken te leiden achterin de zaak. Toen mijn vader voor de zoveelste keer had gezegd dat hij de bank in de etalage wilde, kreeg hij eindelijk zijn zin. Het was mijn eerste les dat je mensen niet moet oordelen op hun uiterlijke verschijning.” “Ik woonde in de Voorstraat”, zegt Erik de Jong, ”maar ik studeerde in Amsterdam. Ik had een studiegenoot uit Breukelen die verzot was op Vocking-worst. Regelmatig verslonden we zo’n worstje met mosterd, zonder dat ik me afvroeg waar hij ze vandaan haalde. Groot was dan ook mijn verrassing toen ik er achter kwam dat ze al jaren door slager Vocking op de Steenweg werden gemaakt. Het was daarna voor mij een kleine moeite om de Vocking-voorraad van mijn studiegenoten op peil te houden. Ik denk dat ik heb bijgedragen aan de geleidelijke verspreiding van de worst over Nederland.”

Pagina 6



Stationsstraat Tijdens de vernieling, pardon, moderniseringen van de jaren ’70 werd ook de Stationsstraat gesloopt. Toen stonden er monumentale panden. Nu kun je ook nog door de Stationsstraat lopen, maar de architectuur is van een dusdanige kwaliteit dat daarmee vergeleken het hoofdkwartier

van de Albanese geheime dienst een toonbeeld van gezelligheid is. Toch schijnt het dat er een welstandscommissie in Utrecht is...

Stadsgezichten door Charles v.d. Broek zijn te koop bij CATCH, Domstraat 5-19 te Utrecht Info: 030-2311277, e-mail: [email protected].

Charles v.d. Broek Utrecht

Arie, Totske en de derde kerstdag in 1968 In 1968 speelde ik in een schoolbandje: The F.S. Cleaners Dutch Transparant Soap Club Playband ’68. Onze oefenruimte bevond zich in een kelder van het Fraterhuis aan de Kromme-Nieuwegracht. Een geweldige ruimte natuurlijk en sfeervol ingericht. Visnetten aan het plafond, matrassen op de grond en posters van onze helden aan de muur: Beatles, Stones, Them, Jimi Hendrix, Doors en Ivanhoe. Elk oefenmoment betekende tegelijk een optreden voor ons. Veel meisjes en ook een enkele jongen kwamen naar ons kijken. In één van die meisjes, Elsje Buiten, was ik extra geïnteresseerd. Ik kende haar al van mijn lagere schooltijd, maar ik was eigenlijk verliefd op haar oudere zus Totske Buiten, die mij normaliter geen blik waardig gunde. Ik was natuurlijk veel te jong voor haar, dus onbereikbaar. Ik sprak vaak af met Els om maar bij haar zus in de buurt te kunnen komen. Die paar keer dat Totske mij aansprak sloeg ik volkomen vast, ik durfde haar zelfs niet aan te kijken.

een dag Elsje weer in onze oefenruimte verscheen. Ik was inmiddels een ‘stuk’ ouder en was stoer omdat ik de drummer van de band was. Ik knoopte een gesprek aan met Els en vroeg natuurlijk ook hoe het haar zus Totske verging en of ze haar een keer wilde meenemen naar onze oefenruimte.

Totske droeg eeuwig en altijd een zwarte lakjas, haar blonde lange haar stak prachtig af op die zwarte glimmende jas. Tot groot verdriet van mijn ouders schafte ik ook een zwarte lakjas aan. Vanaf dat moment fietste ik soms dagelijks vijf keer langs het huis van Totske en Els Buiten in de hoop dat mijn jas zou opvallen en Totske mij binnen zou roepen. Helaas, de enige die het opviel was Els en die kreeg er de verkeerde beelden bij.

Twee dagen voor onze kerstvakantie kwam Els samen met Totske binnenwandelen. Totske zwaaide naar mij en ik sloeg terstond naast mijn snare-trommel en stortte voorover in mijn drumkit. Nadat het gelach voorbij was speelden wij de beste set ooit. Vol zelfvertrouwen stapte ik op Totske af. Ik vertelde haar over mijn wanhopige en stuntelige toenaderingspogingen. Zij had hier nooit iets van gemerkt en vroeg hoe ze dit anno 1968 nog kon goedmaken. Mijn stem sloeg wel tien keer over toen ik Totske voorstelde om op derde kerstdag 27 december onze kennismaking te vieren. Ik zou zorgen voor eten en drinken. Totske vond het een ‘te mad’ idee en zou zeker komen en voor die gelegenheid zou ze haar lakjas aantrekken.

Het gevoel voor Totske bleef, maar op een gegeven moment had ik besloten het onbereikbare op te geven. Tot op

Kersttakjes Ik was in de zeventiende hemel en sliep slecht. Wat moesten we eten? Wat zou

ik aantrekken? Wat zouden we drinken? Waar haalde ik het geld vandaan? ’s Ochtends 27 december 1968 vertrok ik vroeg van huis gewapend met een fonduestel. Van mijn moeder had ik het benodigde vlees meegekregen en bij een slijterij op de Oudegracht tapte ik drie flessen rode wijn van een daalder per stuk. De etiketten haalde ik er gelijk af. Achter onze oefenruimte bevond zich ook de wijnkelder van de Fraters. Ik leende dus drie prachtige etiketten en plakte die op de tapflessen. Ik maakte wat dipsausjes klaar, verschoof de matrassen en stak wat wierook, kaarsjes, spiritusbrander en rechterduim aan. Ik hing wat uitgevallen kersttakjes met ballen aan de muren en zocht wat stevige sfeermuziek op. Ik smeerde mij in met een te grote dosis patchuli en nam alvast een wijntje. En nu maar wachten! Man, wat was ik nerveus! Nog maar een wijntje en wat roken. Wachten, wachten en nog maar een wijntje. Plaatje draaien. Beetje drummen, daar krijg je dorst van, nog maar een wijntje. Eindelijk, daar ging de deur open. Totske kwam binnenlopen met de beloofde lakjas aan. Ze vond het echt

- Dromer en drummer Arie van Berkel -

een te gekke relaxte kerstsfeer! Door al de wijn voelde ik mij wat minder nerveus. We gingen zitten op de daarvoor bestemde matrassen, aten, dronken, rookten, namen de wereld op onze schouders en lachten veel. Het liep allemaal bijzonder gesmeerd. Ik werd overmoedig en ging naast Totske op het matras zitten. Héél voorzichtig legde ik mijn arm om Totske haar schouders. Totske reageerde niet, ze vond het dus goed! Mijn hart dreunde in mijn keel. Totske vroeg of ik nog een glaasje wijn bliefde. Ik had eigenlijk genoeg op, maar antwoordde stoer dat ik er wel pap van lustte. Ik gooide het ingeschonken glas in één

keer achterover en voelde gelijk al het genuttigde van die dag en de dag ervoor naar boven komen... Toen ik weer mijn ogen opende zag ik vol ontzetting een slijmerige stinkende rode substantie uit het blonde haar van Totske druipen. Woedend stond ze op en griste een theedoek weg, pakte de verafgode lakjas en verdween, voorlopig, scheldend uit mijn leven. Ik kon wel janken en dat deed ik dus ook. Ik moest weer helemaal opnieuw beginnen. Arie van Berkel Vianen

Seniorenverhuizing, ontruiming en bezemschone oplevering. Voor veel van de achtergebleven spullen, inboedel, huisraad, kleding etc. hebben wij een passende bestemming. Hiervoor hebben wij een breed netwerk opgezet van maatschappelijke en kerkelijke instanties om deze spullen een tweede leven te geven. Wij hebben een samenwerking met het Leger Des Heils

Bel voor een vrijblijvende offerte of meer informatie tel. 033-4654900 of 06-10608344 [email protected] / www.woningontruiming-vroegop.nl

Peet’s Verhuis Service De echte verhuizer uit Utrecht al meer dan 30 jaar in het vak. Voor goedkoop, betrouwbaar en vakbekwaam verhuizen belt u met:

Duidelijke taal www.vangrafhorst.nl

HINDERLIJKE KLEDING MAG OPENGEKNIPT WORDEN

030-2518336 Of u kunt kijken op www.peetsverhuisservice.nl ps. We hebben een 65+ korting van 10%

Bemuurde Weerd oz 28 3514 AP Utrecht T 030 271 92 27

WAT JE AL NIET LEERT OP EEN REANIMATIE- EN AED-CURSUS. Weet wat je moet doen bij een hartstilstand. Meld je aan op www.6minuten.nl

vGn Adv 89 x 125liggend.indd 1

15-09-2010 16:05:05


Opinie ?


pagina 7

Opinie&Informatie

Hans Roodenburg

De sociale uitkeringen en verzekeringen – zoals de AOW - gaan per 1 januari iets (1,1 procent) omhoog om de gestegen (primaire) kosten van levensonderhoud (deels) op te vangen. Er is echter één groep die er na 1 juli 2011 behoorlijk op achteruit gaat: de AOW’ers met een toeslag in een huishouden met een gezamenlijk inkomen van meer dan €1700 (bruto) per maand.

Korting op AOW-toeslag is nog maar begin Informatie Opinie

Ongeveer 188.000 Nederlanders met AOW krijgen een toeslag, omdat hun partner jonger is dan 65 jaar en weinig of geen inkomen heeft. Vanaf 1 juli gaan deze AOW’ers met toeslag er flink op achteruit (hoeveel van hen is niet bekend) als zij in hun huishouden een gezamenlijk inkomen hebben van meer dan €1700 per maand (bruto). Dat is het gevolg van overheidsbezuinigingen op de AOW-uitkeringen. Minister Kamp van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft onder druk van de Eerste Kamer de maatregel opgeschort naar 1 juli 2011 om in dit soort gevallen de toeslag met 8 procent te verlagen. Tussen de €1558 en €1700 aan bruto inkomen per maand wordt de korting minder. Huishoudens waarin het gezamenlijk inkomen lager is, hebben daarvan geen last. Het betekent in feite dat, als de AOW’er samen met de partner maandelijks circa 250 euro aan extra inkomen heeft (bijvoorbeeld pensioen of verdiensten), dit huishouden door deze maatregel wordt getroffen. Overigens is het de bedoeling dat per 1 januari 2015 voor nieuwe gevallen de toeslag helemaal vervalt. Huishoudens die daardoor onder het bestaansminimum duiken, kunnen een beroep doen op aanvulling uit de bijstand (WWB) met soms alle gevolgen en voorwaarden van dien.

Slikken of stikken Dit soort begrenzingen maakt het niet gemakkelijker de AOW-regelingen te doorgronden. De simpele vraag is, hoeveel men erop achteruitgaat door de

verlaagde toeslag als men per maand in het huishouden meer dan 1700 euro heeft. Welnu, 8 procent korting op de maximale toeslag van 710 euro per maand betekent dus 57 euro (bruto) per 1 juli inleveren! Niet echt een rib uit het lijf, maar voor betrokkenen toch niet leuk. We zullen maar zeggen dat het in het belang is van de collectieve uitgaven van de overheid. Hoe hoger het huishoudinkomen, hoe minder men zich hierover druk zal maken. In deze tijden van bezuinigingen is het toch al een kwestie van slikken of stikken voor bijna alle burgers. Een doekje voor het bloeden is dat in vele andere Europese landen ouderen vaak nog veel meer koopkracht moeten inleveren en dan praten we nog niet eens over ontwikkelingslanden waar een deel van de inwoners al blij mag zijn dat het wat te eten en te drinken heeft.

Gespaard Gelukkig blijkt uit de nieuwe cijfers dat mensen met een minimumuitkering grotendeels bespaard blijven van overheidsbezuinigingen. We nemen als voorbeeld – vooral voor ouderen van belang – de AOW. Een alleenstaande met alléén AOW moet rondkomen van

netto circa €985. Afhankelijk van de hoogte van de huur en van hun ‘woongenot’ kunnen ze in aanmerking komen voor een huurtoeslag. Ook – om het nog ingewikkelder te maken – zit hierin nog niet de eventuele zorgtoeslag (voor lage inkomens). Partners met alléén AOW hebben netto circa €1372 per maand. Oók geen vetpot, maar met een beetje passen en meten – en ook weer met de eventuele huursubsidie en zorgtoeslag - kan men hiermee primair nog goed leven. Inderdaad kunnen ze zich weinig luxe permitteren zoals dure elektronica, een nieuwe auto en veelvuldig op vakantie gaan. Over lagere, modale en hogere inkomensgroepen blijven altijd politieke tegenstellingen bestaan. Daarin zullen we ons niet mengen, want een ieder denkt het zijne daarvan. De meeste partijen vinden dat de minimuminkomens zoveel mogelijk gespaard moeten worden, maar over hoe dat moet lopen de politieke standpunten al snel uit elkaar.

Maatregelen Wel willen wij erop wijzen dat ieder individu verschillend met geld omgaat. Als men ‘een gat in de hand’ heeft, zal men altijd tekort komen of – nog erger –

zwaar in de schulden zitten, mede door afbetalingsregelingen bij onbezonnen aankopen. Helaas zijn er nog genoeg mensen (vaak laaggeschoold) die helemaal niet met geld kunnen of wíllen omgaan. Pas als schuldsanering aan de orde is, krijgen zij strenge begeleiding. Dan is het eigenlijk al te laat, want vooral daarna plukken ze de wrange vruchten van ware armoede. Anderzijds kennen wij genoeg gepensioneerden met alleen AOW en een aanvullend pensioentje, die door zuinigheid een alleszins acceptabel en rustig leven leiden. Hoe het ook zij, iedereen moet beseffen dat de AOW vanwege het omslagstelsel rechtstreeks moet worden opgebracht door iedereen die jonger is dan 65 jaar. Ongetwijfeld zullen de komende jaren nog heel wat aanvullende maatregelen genomen moeten worden om de AOW

betaalbaar te houden. Zoals verhoging van de pensioenleeftijd naar 66 en 67 jaar en/of mede premiebetaling door de gepensioneerden (de AOW-premie geldt thans niet voor 65-plussers). Dus met de korting per 1 juli 2011 op de toeslag voor de wat hogere inkomens zijn we er nog niet. De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Henk Kamp (VVD), heeft tijdens de behandeling van zijn begroting in de Tweede Kamer al gezegd dat mensen die frauderen met uitkeringen (zoals bij de AOW het illegaal samenwonen waarbij ieder de hogere alleenstaande uitkering krijgt) ‘écht harder’ aangepakt moeten worden. We zijn benieuwd met welke maatregelen hij komt.

AOW-pensioen

Bruto per maand

Bruto vakantieuitkering p.mnd

Gehuwden per persoon, ouder dan 65 jaar

€743,60 (€735,75)

€41,87 (€40,66)

Gehuwden met maximale toeslag (partner jonger dan 65 jaar)

€1454,11 (€1437,24)

€83,74 (€81,32)

Maximale toeslag

€710,51 (€702,49)

Alleenstaand ouder dan 65 jaar

€1067,47 (€1057,11)

€58,62 (€56,93)

Alleenstaand met kind tot 18 jaar

€1345,36 (€1329,88)

€ 75,35 (€73,18)

Tussen haakjes de bedragen sinds 1 juli 2010. De vakantie-uitkering wordt in mei uitbetaald. De maandbedragen zijn inclusief tegemoetkoming van €33,09. Bron: Sociale Verzekeringsbank.

Vragenrubriek voor lezers over uitkeringen, consumentenzaken, rechten (zoals erfrecht), belastingen en andere financiële zaken. Uw vragen worden anoniem in deze uitgave behandeld en onze deskundigen zullen proberen u persoonlijk een maatwerkantwoord te geven. U kunt uw kwesties sturen naar [email protected] of naar Postbus 615, 3500 AP Utrecht. Graag met vermelding van rubriek ‘Rechten en Plichten’. AOW en pensioen Terugkerende vraag: stoppen of toeslag? Mijn man wordt begin 2014 65 jaar. Ik ben dan 60 jaar. Ik werk momenteel één dag per week en verdien hiermee € 450 netto per maand. Als mijn man AOW krijgt en dus voor mij partnertoeslag kan krijgen, wat is het financieel voordeel als ik zou blijven werken? Ik heb het niet naar mijn zin en reis op werkdagen 80 kilometer heen en weer. Als mijn man 65 wordt, komt er ook een kleine lijfrente vrij die over jaren verdeeld uitbetaald gaat worden. De toeslag voor de jongere vrouw wordt pas vanaf 2015 voor de nieuwe gevallen afgeschaft. Indien u blijft werken, is het voordeel netto (voor u samen) vanwege uw inkomsten uit arbeid aanzienlijk ten opzichte van stoppen en het alleen op de volledige toeslag van uw man ‘bouwen’. Naar schatting bij uw netto-inkomen (we kennen uw

brutoloon niet) circa 300 euro. Uw man krijgt namelijk nog altijd een deel van de toeslag. Of u moet stoppen, hangt van uw individuele situatie af en of u dit aanzienlijk negatieve verschil wil accepteren. De lijfrente van uw man heeft geen invloed op de toeslag. Aanrechtsubsidie en toeslag op de AOW Mijn man gaat binnenkort met pensioen. Ik heb geen inkomen en krijg daarom de heffingskorting uitbetaald. Blijf ik, een paar jonger dan mijn man, die zogenoemde ‘aanrechtsubsidie’ houden? Krijgt mijn man automatisch de toeslag op zijn AOW? U krijgt de heffingskorting uitbetaald indien u geen ander inkomen heeft tot de leeftijd van 65 jaar. Die uitbetaling staat politiek wel ter discussie. Of u daardoor getroffen gaat worden, kunnen we nog niet beoordelen. Uw man ontvangt van de SVB een aanvraagformulier voor de AOW (meestal al een

halfjaar van tevoren) waarbij hij moet opgeven of hij een toeslag voor zijn partner wil krijgen. Overleg dit alles met uw partner. Dat is vooral nodig, omdat wij wel eens de indruk hebben dat partners die voor het hoofdinkomen in een huishouden zorgen dat allemaal zelf regelen zonder de andere partner daarbij te betrekken.

Sociale voorzieningen Afschriften laten zien bij IOAW In 2003 ben ik door een bedrijfssluiting in de WW gekomen. Nu zit ik in de IOAW waarvoor géén vermogenstoets geldt. Na anderhalf jaar vraagt de gemeente waarin ik woon mij van alle banken de laatste afschriften te laten zien. Hoe zit dit? Volgens ons hoeft u die niet te laten zien. Wijs de gemeente erop dat u een IOAW-uitkering heeft. Waarschijnlijk heeft zij aan alle mensen met een

bijstandsuitkering (waarvoor wel een vermogenstoets geldt) dezelfde brief gestuurd. Of stuur de brief terug met de opmerking dat u een IOAW-uitkering heeft en dat er dus geen vermogenstoets mag plaatsvinden.

overledene. Inzage wordt alleen gegeven als er duidelijke aanwijzingen zijn dat mag worden aangenomen dat de overleden patiënt tegen kennisneming van de gegevens geen bezwaar zou hebben gehad.

Samenlevingskwesties

Bij leven kan een ieder zijn eigen medisch dossier inzien als men twaalf jaar of ouder is. Het moet mondeling of schriftelijk worden aangevraagd bij de betreffende zorgverlener of zorginstelling. Men krijgt alleen de eigen gegevens te zien. Men kan geen informatie inzien over anderen, ook niet over familieleden. Alle (kopieer-) kosten zijn voor de aanvrager.

Inzage medisch dossier niet gemakkelijk Mijn vrouw is bijna tien jaar geleden in een verpleeghuis overleden. Vijf jaar daarna zijn mijn dochter en ik naar de arts van het verpleeghuis gegaan met het verzoek het medisch dossier van mijn vrouw te krijgen. Deze arts vertelde ons dat hij de dossiers bewaarde tot tien jaar na het overlijden van de patiënt. Hij deelde ons tevens mede dat het niet de bedoeling was dat wij die dan zouden krijgen. Hebben wij daar wel recht op? Nabestaanden hebben geen recht op inzage in het medisch dossier van een

Weigert een hulpverlener inzage in de eigen medische gegevens te verlenen, dan moet hij uitleggen waarom. Is men het met die uitleg niet eens, kan men een andere arts om bemiddeling vragen. Helpt dat niet, dan kan men alleen nog juridische stappen ondernemen.

Pagina 8





pagina 9

-- Er op uit! Kalender -Gek op het Merwedekanaal Passie voor Utrecht lanceert op 9 januari 2011 de routekaart ‘Gek op het Merwedekanaal’. Deze gratis uitvouwbare kaart bevat een schat aan cultuurhistorische informatie. De route leidt langs industrieel erfgoed dat een nieuwe bestemming krijgt. Het 19e eeuwse Merwedekanaal krijgt nieuwe betekenis. Oude fabriekslocaties worden herontwikkeld. Bevlogen mensen in Utrecht zijn actief om dit erfgoed te behouden en te transformeren tot nieuwe aanwinsten voor de stad: ruimtes voor bijvoorbeeld cultuur, horeca en woongelegenheid. Een verrijking van de stad, geïnspireerd door het verleden. Netwerk Passie voor Utrecht bracht deze ontwikkelingen in kaart om hier bij een breed publiek bekendheid aan te geven. U kunt de kaart ook digitaal bekijken via www.milieucentrumutrecht.nl. Op zondag 9 januari verschijnt de routekaart tijdens de Culturele Zondag Nieuwjaarsduik. Dan organiseert Passie voor Utrecht in samenwerking met de Culturele Zondagen de Verkenningstocht Gek op het Merwedekanaal. Op meerdere plekken langs het kanaal zijn dan ‘oplaadpunten’ met o.a. warme drank en informatie. Hier kunt u vanaf 13.00 uur de kaart afhalen en de route starten. Locaties zijn: de U-trechters van Ruim aan de Veilinghaven en het Muntplein (t.o. Geldmuseum). Na 9 januari is de kaart (zolang de voorraad strekt) gratis af te halen bij Milieucentrum (Oudegracht 60), VVV/Rondom, Het Utrechts Archief, Geldmuseum, wijkbureaus West, ZuidWest, Zuid en gemeentelijk Informatiecentrum in de Neudeflat.

Stralende sterren en Fonkelende planeten Tot en met 2 januari is Holiday on Ice met de show ‘Energia’ te zien in de Jaarbeurs in Utrecht. ‘Energia’ neemt de bezoeker mee op reis door tijd en ruimte met adembenemende schaatskunst, fabelachtige kostuums en een overweldigend decor. Uniek is dat er dit jaar drie Nederlandse schaatssters onderdeel uitmaken van de internationale cast. Zangeres Do is de vierde Nederlandse dame in deze show. Ze zingt als special guest van Holiday on Ice onder meer de titelsong van ‘Energia’ op de schaats! Holiday on Ice straalt als nooit tevoren met de nieuwe familieshow Energia! Een magische reis door het heelal langs stralende sterren en fonkelende planeten. Maar ook door tijd, ruimte en energie. Reserveren voor ‘Energia’ kan via 0900 300 3000 (45cpm) of via www.holidayonice.nl.

t/m 30 december

t/m 2 januari

Kerstcircus

Holiday on ice

De 22ste editie van CASCADE!, het kerstcircus van Stadsschouwburg Utrecht, is nog tot en met 30 december te zien. Motorfietsen, hoelahoep’s, diabolo’s, fietsen, rolschaatsen en voetballen, zelfs het live-orkest rolt het toneel op en af! CASCADE biedt een circus zonder dieren, maar mét spektakel, virtuositeit, poëzie en een eigenzinnige combinatie van topartiesten in een unieke setting van licht en live muziek in een filmisch decor

Holiday on Ice is te zien met de show ‘Energia’ in de Jaarbeurs in Utrecht. ‘Energia’ neemt de bezoeker mee op reis door tijd en ruimte met adembenemende schaatskunst, fabelachtige kostuums en een overweldigend decor. Reserveren via 0900-300-3000 (45 cpm).

26 t/m 30 december

Zin in Kerst!

Kamermuziekfestival

Kamermuziekliefhebbers uit heel Nederland komen uitgebreid aan hun trekken tijdens de achtste editie van het Internationaal Kamermuziekfestival Utrecht. Vijf dagen lang staat Utrecht in het teken van het allerbeste uit 300 jaar kamermuziek, uitgevoerd door ‘s werelds meest toonaangevende solisten en kamermusici en natuurlijk aanstormend toptalent. Het veelzijdige programma is vastgesteld door violiste Janine Jansen, artistiek leider van het festival.

t/m 2 januari Wintercircus Utrecht

Het wintercircus van Louis Knie staat op het Jaarbeursterrein. Spanning, sensatie & romantiek. Voor de tweede editie van ‘Wintercircus Utrecht - Louis Knie’ komen wederom ‘s werelds beste artiesten naar Nederland. Van luchtacrobatiek tot paarden en van clowns tot buiksprekers, de show belooft een onvergetelijke middag of avond voor jong en oud. Bestellen is eveneens mogelijk via 0900 300 1250 (45 cpm). Daarnaast zijn tickets verkrijgbaar bij onder meer alle grote postkantoren en Free Record Shops

Museum Catharijneconvent, Lange Nieuwstraat 38, Utrecht, is tijdens de kerst in kerstsfeer met de familietentoonstelling Zin in Kerst!. Traditiegetrouw is de Napolitaanse kerststal te bewonderen en zijn er verschillende activiteiten.

Een woordvoerder zegt: “We trappen in traditie af met een letterlijke Nieuwjaarsduik in het water van het Merwedekanaal. Niet alleen om jezelf te trotseren maar ook om culturele dobbers op te duiken. Orkestrale klanken weerkaatsen over het water als startschot voor de duikers. Voor alle helden en heldinnen van het ijskoude water is er chocomel en glühwein!”

t/m 27 februari

Duik in het complete programma via www.culturelezondagen.nl. Opgeven voor de sprong in het Merwedekanaal kan via [email protected].

Utrecht opent evenementenwebsite

Te zien in het Moluks Museum is de wisseltentoonstelling ‘Parels en paradijsvogels, Wilde natuur en westerse mode’. De tentoonstelling toont de exotische schatten van het tropische eiland Aru op de Molukken: paradijsvogels met hun prachtig gekleurde veren en de glanzende parels uit zee. Sieraden, hoedjes en kleding laten zien hoe de parels en veren van de paradijsvogels vanaf de 16e eeuw hun weg hebben gevonden in de Westerse mode. Museum Maluku, Kruisstraat 313, Utrecht, 030-2367116.

Heel veel verspreide en nieuwe informatie over georganiseerde evenementen in Utrecht heeft de gemeente gebundeld op www.utrecht.nl/evenementen. De gemeente Utrecht opent de evenementensite om organisatoren te helpen en bewoners te informeren over (komende) evenementen bij hen in de buurt. Tot slot geeft de site een overzicht van de inmiddels geplande evenementen en festivals in Utrecht.

Vermeld uw evenement in deze ladder! Bel: 06 - 20600285

Utrecht staat bekend als stad van kennis en cultuur. De stad heeft inmiddels een naam hoog te houden op het gebied van festivals en evenementen. Het Nederlands Film Festival, Festival a/d Werf, Culturele Zondagen, Summer Darkness, Singelloop, Koninginnedag, Tweetakt en de beurzen en events in de Jaarbeurs, zijn slechts enkele prachtige voorbeelden. Ook op wijken buurtniveau vinden veel activiteiten plaats, vaak door vrijwilligers georganiseerd. De afgelopen jaren zijn de eisen voor het organiseren van evenementen strenger geworden. Met de site hoopt de gemeente zowel professionele organisatoren als vrijwilligers van dienst te zijn en bewoners tegemoet te komen in hun wens om beter op de hoogte te zijn van wat er in de stad georganiseerd wordt.

Eerbetoon aan Pellecussenpoort D E

M A K E R

V A N

‘ T H E

N O T E B O O K ’

www.mysisterskeeper.nl

gebaseerd op de bestseller

27 augustus

in de bioscoop

“MAHJONG”

Mahjong is een van oorsprong chinees spel waarbij een boeiende combinatie van geluk, strategie en inzicht een rol spelen. Bent u geïnteresseerd bel ons 030-2342994.

De aanbieding is alleen geldig voor de voorstelling van 31 december om 15.00 uur en geldt voor alle rangen met uitzondering van Vip Seats. Minimaal 1 en maximaal 10 kaarten per boeking. De aanbieding is geldig op basis van beschikbaarheid van tickets en niet in combinatie met andere aanbiedingen. Prijzen zijn exclusief 3,40 euro reserveringskosten per ticket en 2 euro verzendkosten per boeking. Geen restitutie op reeds gemaakt reserveringen. Holiday on Ice behoudt zicht het recht om de actievoorwaarden tussentijds te wijzigen.

www.mahjongclubutrecht.nl

Kerst bij

De stad krijgt het nieuwe hoofdkwartier van de Koninklijke Landmacht (KL) binnen haar grenzen en wordt tevens de thuisbasis van een aantal belangrijke staven en diensten. De opening van de KHK is dus een goed moment voor een nieuwe publicatie over Utrechts rijke militaire verleden. ? Het boek begint bij het Romeinse fort, waarvan de bouw, circa 47 na Christus, tot het ontstaan van Utrecht leidde. Na de middeleeuwen en de cruciale zestiende eeuw richt het verhaal zich op de ingrijpende gebeurtenissen in de Domstad tijdens de Republiek en de Bataafs-Franse tijd. Een centrale plaats is ingeruimd voor de tijd na 1815, als het militaire belang van Utrecht sterk groeit. Ook de Tweede Wereldoorlog en de naoorlogse periode krijgen ruim aandacht. Als afsluiting komen de jaren 1989-2010 aan de orde, een tijd die in het teken stond van grote reorganisaties, de komst in 2005 van de KL-top en de bouw van de nieuwe KHK. Het boek kost 19,95 euro in de boekwinkel.

Het is een duik in cultuur met het gekkengetal 11 als inspiratiebron voor de participerende Utrechtse instellingen, gezelschappen en kunstenaars. Die laten de koude bezuinigingen aan zich voorbijgaan en laten zien dat de liefde voor de kunsten in Utrecht springlevend is!

t/m januari

V A N

Luid het Oudejaar uit met Holiday on Ice. Reserveer nu kaarten voor de voorstelling van Energia op 31 december om 15.00 uur in de Jaarbeurs in Utrecht en betaal slechts 19,95 euro per kaartje. Dat is een korting van meer dan 50 procent! Reserveren kan via tel.: 0900–300 3000 (0,45 euro per minuut) o.v.v. Oudejaarsknaller.

Utrecht en Defensie hebben een eeuwenoude band met elkaar. Op tal van plaatsen in de stad is het militaire verleden nog duidelijk zichtbaar. Met de ingebruikneming van de nieuwe Kromhout Kazerne (KHK) staan Defensie en Utrecht voor een nieuw begin.

Doe eens gek!, is de oproep van de organisatie van de Culturele Zondagen: ‘Laat je onderdompelen op zondag 9 januari, zet jezelf op het verkeerde been en ga voor de verwarring tijdens de eerste Culturele Zondag van het jaar 2011.”

Parels en Paradijsvogels

Ga voor 19,95 naar Energia

Boek Defensie en de Domstad

Duik in het nieuwe jaar

Huis

de keizer!

Doorn

Open van 18 december 2010 t/m zondag 2 januari 2011 van 13.00-17.00 uur Eerste Kerstdag en 1 januari 2011 gesloten Maandagen gesloten

Uw levensverhaal opgetekend door professionele schrijver en uitgegeven in eigen boek Kijk op

www.mijnlevensverhaal.nl of bel gratis:

www.huisdoorn.nl

0800-23.56.890

ELKE MAANDAG OM 15:30 50 PLUS BIOS IN PATHÉ REMBRANDT UTRECHT GA NAAR DE WEBSITE OF BEL 030-2312556 VOOR MEER INFORMATIE.

www.pathe.nl/rembrandt P1812 adv Oud Utrechter.indd 1

De meest vergeten Utrechtse stadspoort is de Pellecussenpoort bij de Vecht. En om daar een eind aan te maken is nu in een gevel van de woning op de hoek Lauwerecht en Schermerhornlaan een gevelsteen van de voormalige poort geplaatst. Wethouder Frits Lintmeijer en directeur Karin Verdooren van Mitros Utrecht onthulden de gevelsteen met daarop de Pellecussenpoort. Ook is er een informatiebord – onthuld door buurtbewoonster Castina Huppen en oud-bewoner Coen van Kasteel - dat het verhaal vertelt van de stadspoort aan de Vecht die de weg op de noordoever langs de rivier moest bewaken. Helaas vonden de Fransen bezetters in het rampjaar 1672 nodig de poort af te breken. Wat overbleef, een ruïne, werd in 1717 verder opgeruimd. De gevelsteen en informatiebord zijn ook een eerbetoon aan de geschiedenis van Lauwerecht.

19-08-10 16:49

HET NIEUWE MEESTERWERK Bij Bang & Olufsen is elk product dat wij creëren ontworpen om uw kijken luisterervaring te verhogen, zonder dat het zich opdringt in uw omgeving. De BeoVision 10 vormt hierop geen uitzondering. Hij is de platste 40” flatscreen televisie die wij ooit gecreëerd hebben, ontworpen om aan de wand te hangen en discreet in uw interieur op te gaan. Om dit doel te verwezenlijken, hebben wij het op zichzelf al slanke frame nog verder verfijnd met het gebruik van reflecterende oppervlakken en hoeken, zodat het nog slanker oogt dan het in werkelijkheid al is: bijna onzichtbaar wanneer u het van opzij bekijkt. Ook hebben wij de grenzen van de hoogglanzende afwerking verlegd door middel van een ‘spiegeleffect’. Tel daarbij dan nog de op maat gemaakte audio-innovaties aan de binnenkant op, die een klank verschaffen die men allesbehalve plat kan noemen. Op deze wijze krijgt u nog meer dan een geavanceerde High-Definition-televisie met onovertroffen technische prestaties. Met alleen maar een technologisch geavanceerde flatscreen televisie namen wij geen genoegen. De BeoVision 10 is zo’n mooi product dat u hem met trots aan de wand zult hangen, tussen al uw andere kunstwerken.

Bang & Olufsen Veldhuizen, Dorpsstraat 23 Nieuwegein-Vreeswijk 030-6019100

Bang & Olufsen Veldhuizen Kalverstraat 18 Harmelen 0348-557717 www.bang-olufsen-veldhuizen.nl www.bang-olufsen.com



“Energia is lust voor het oog.” A.D.

“Een voostelling met humor, spanning en verleiding.”

NU ME T GAS TOPT REDE NS VA

N DO*

Pagina 10

TELEGRAAF

“De prikkeling van pure schoonheid.” DAGBLAD VAN HET NOORDEN

DE FEESTDAGEN! DENS W TIJT/M IES14HO DÉ FAMILVAN OKTOBER 2 JANUARI IN HEEL NEDERLAND!

NOG TOT 2 JANUARI TE ZIEN IN RESERVEER NU: 0900 - 300 3000 JAARBEURS UTRECHT OFDE VIA WWW.HOLIDAYONICE.NL

OP KAARTVERKO

GESTART!

(45 CT/MIN)

RESERVEER NU:

0900 - 300 3000 (45 CT/MIN) OF VIA WWW.HOLIDAYONICE.NL *KIJK VOOR DE SPEELDATA MET OPTREDENS VAN DO OP WWW.HOLIDAYONICE.NL

Bel voor een brochure of meer informatie

zuiderzeemuseum enkhuizen

010 888 22 15 Wij onderscheiden ons door onze volledige manier van werken. U ervaart zo min mogelijk van uw verhuizing; uw plantjes weer op de vensterbank, de kasten nagenoeg identiek ingericht, schilderijen aan de muur en uw televisie geïnstalleerd. Bij ontruimingen werken we met een garantie: de woning wordt gegarandeerd geaccepteerd door de woningbouwmaatschappij of makelaar. Bruikbare goederen krijgen een nieuwe bestemming via diverse stichtingen Seniorenverhuizingen |Woningontruimingen www.seniorenhulp.com | [email protected]

06 oktober 2010 t/m 27 februari 2011

Heeft u problemen met uw computer? Computer is traag of gecrasht? • Internet werkt niet? Virus of spyware? • Overstappen op Windows 7? Netwerkproblemen? • Draadloze verbinding werkt niet?

Hotline (030) 2722 442 www.pcdokterutrecht.nl

NEUDE Geen 12

15

maar

ONTDEK...

krentenbollen

de zomer bestemmingen

voor

€ 8,00

Openingstijden van de kraam: Ma. t/m Vr. van 11.00 tot 18.00 uur Zaterdag van 10.00 tot 18.00 uur Koopzondag van 12.00 tot 17.00 uur Donderdagavond koopavond van 11.00 tot 21.00 uur

DE ZOMERGIDSEN ZIJN UIT

Het is mogelijk om een bestelling te reserveren voor oud en nieuw via de mail: [email protected] of telefonisch: 06-14994899

Globe Bilthoven, Montfoort, Utrecht, Vianen en Zeist Adv Globe Zeist 152x74mm.pdf 1

OLIEBOLLENKRAAM

14-9-2010



pagina 11

Het Utrechts Archief, Museum van Zuilen en Volksbuurtmuseum tonen in De Oud-Utrechter iedere twee weken puzzelstukjes uit een rijk Utrechts verleden. Dit keer het Volksbuurtmuseum Wijk C met jeugdherinneringen van Arie Groenevelt.

MUSEUM VAN ZUILEN

Wandluizen en andere ongemakken

MUSEUM

WIJK C

EUKMC S U M WIJ

Een huis hadden ze gevonden in de Kanonstraat, een zijstraat van de Kanaalstraat. Dat was een oud huis, zonder de gemakken waar wij ons in onze woningen in deze tijd mee omringd weten. Spouwmuren waren een onbekend fenomeen, dus dat soort huizen was koud en vochtig en werden alleen in de huiskamer met een, met kolen gestookte, potkachel of fornuis verwarmd. De binnenmuren waren betegeld, dat wil zeggen dat er latten tegenaan waren gespijkerd en die latten met jute werden bespannen en op die jute werd dan behang geplakt. Ook een soort spouwmuur! Maar, o wee als je als kinderen aan het stoeien was en tegen het behang stootte! Gegarandeerd dat er, tot verdriet van moeder, een gat in het behang ontstond, een gat dat provisorisch werd gedicht, want voor nieuw behang was er geen geld.

Jeuk Voor- en in de oorlogsjaren van ’40’45 waren in huis hoofdluizen, vlooien en wandluizen de meest gevreesde insecten, omdat ze verspreiders van besmettelijke ziektes waren waartegen geen kruid gewassen was en juist deze insecten voelden zich thuis achter

Ik ben geboren in 1927 en toen ik een jaar of vier was verhuisden mijn vader en moeder van Alphen aan de Rijn naar Utrecht. Mijn vader was een ongeschoolde arbeider en had werk gevonden bij de betonfabriek van Trip, gevestigd aan de Groeneweg. Zij hadden de hoop in de grote stad een beter leven te zullen hebben dan op het platteland.

het behang in die oude huizen. In onze tijd kennen we antibiotica voor het bestrijden van allerlei infecties, maar in de vooroorlogse tijd bestonden die niet. Besmettelijke ziekten waren toen levensbedreigend en men deed er alles aan om te voorkomen dat die zich zouden verspreiden. Zodra er bijvoorbeeld roodvonk, een door streptokokken veroorzaakte besmettelijke kinderziekte, in een gezin was vastgesteld, werd er een papier op de deur geplakt met de waarschuwing: ‘Hier heerst een besmettelijke ziekte!’ en iedereen liep dan met een grote boog om dat huis heen. Minder gevaarlijke, maar wel besmettelijke, aandoeningen waren er natuurlijk ook. Soms kreeg iemand schurft, een aandoening die door mijten wordt veroorzaakt. Een nare geschiedenis met heel veel jeuk en korsten en vieze plekken op het lichaam. Deze aandoening kwam en komt vaak voor in situaties met een gebrek aan hygiëne. Zelfs in de meest propere gezinnen gingen de mensen hooguit eenmaal per week in de teil en werd er schoon ondergoed aangetrokken dat weer voor de komende week moest dienen. Ondergoed dat ook ’s nachts werd gedragen, want nachtkleding

was er alleen voor de rijken. Bij mij thuis ging dat niet anders. Zaterdagsavonds werd er een teil met warm water gevuld en gingen mijn twee zussen en ik in bad, bij de warme kachel, in de huiskamer en allemaal in hetzelfde water. Als wij in bed lagen gingen mijn vader en moeder ook in de teil en was de familie weer voor een week schoon. Er was wel een badhuis in de Kanaalstraat, maar dat was te duur om met het hele gezin naar toe te gaan. Bij die minimale lichamelijke hygiëne kwam dan nog het welig tieren van de huismijt waarvan men zich de aanwezigheid in die tijd niet of nauwelijks bewust was. Met de komst van de stofzuiger verdween de huismijt niet, maar verloor wel terrein en daardoor verdwenen er vele lichamelijke ongemakken. Toen ik al een paar kaar op de EMI werkte, waar ik op veertienjarige leeftijd als loopjongen voor 6 centen per uur was begonnen, ging ik op zaterdagmiddag naar het badhuis in de Kanaalstraat, waar ik voor een cent of zeventien een warme douche kon nemen en dat was vergeleken met de teil een hele verbetering.

Wasdag Maandag was in alle gezinnen de wasdag. Op zondagavond werd het wasgoed in de soda in de week gezet, op maandagochtend uitgespoeld, waarna de wasketel op het kolenfornuis of het gasstel werd getild en de was met soda werd opgekookt. Bij de

- De sloop van de Kanonstraat in 1968 -

was werd soms gebruik gemaakt van de diensten van een heetwaterstokerij. Daar werd in een hele grote kuip water verhit en voor een paar centen per emmer verkocht. Dat was goedkoper dan het zelf verwarmen van water op het fornuis, de kachel of op het gasstel. Dat opkoken verspreidde in het hele huis een vieze, gore lucht van vuil goed en zweetvoeten in het kwadraat! Na het opkoken schrobde mijn moeder het wasgoed op een wasbord met zachte groene zeep net zolang tot alle vlekken verdwenen waren. Daarna werd het zeepsop er uitgespoeld en het witte goed in de chloor gezet en daarna in water met een popje blauw – daar werden de kleuren weer helder van – en daarna ging alles met de hand door een wringer en kon het wasgoed worden gedroogd. Bij goed weer ging de was naar buiten en bij slecht weer werd de was binnen opgehangen. In de winter werd er een rek met wasgoed rondom de kolenkachel in de huiskamer te drogen gezet en kon de familie zich de kont niet meer keren.

Na het drogen werd er gestreken met een strijkijzer dat op het gasstel of op de kachel werd verhit. En dat alles in de huiskamer, waar mijn zussen en ik aan tafel ook ons huiswerk voor school moesten maken of een boek zaten te lezen, omdat daar de enige kachel stond die ons huis rijk was! “De was doen”, betekende een dag of twee hard werken voor mijn moeder, zonder alle apparaten die het leven nu gemakkelijk maken, zoals de volautomatische wasmachine, de wasdroger en het elektrische strijkijzer. Er waren arbeidersvrouwen die, om er een paar centen bij te verdienen, ook de was deden bij meer gefortuneerde mensen en die beulden zich de hele week letterlijk af!Nee, het was in die vooroorlogse tijd bepaald geen rozengeur en maneschijn en mijn vader en moeder, en velen met hen, kregen het pas beter toen ze ‘van Drees gingen trekken’. Maar toen hadden ze een heel leven van hard werken, armoede en steeds maar de eindjes aan elkaar knopen achter de rug!

Arie Groenevelt - De schoolklas van Arie Groenevelt, hij zit zelf tweede van rechts achterin.-

Herinneringen aan toen In het Volksbuurtmuseum wordt met exposities en speciale tentoonstellingen de herinnering aan vroeger levendig gehouden. Met name het leven in de wijken waar mensen met weinig geld in armoedige omstandigheden moesten zien te overleven. Hoe deden ze dat en hoe beleefden ze dat? De mensen die het hebben meegemaakt kunnen dat het beste vertellen en daarom bieden we nu graag de ruimte aan de herinneringen van (oud-vakbondsbestuurder) Arie Groenevelt die schrijft over zijn hoe hij opgroeide in de Kanonstraat. Het Volksbuurtmuseum Wijk C is gevestigd aan de Waterstraat 27 in Utrecht en is geopend van di. t/m vr. en zondags van 11.00 tot 17.00 uur. ?Tevens elke eerste zaterdag van de maand van 10.00 tot 15.00 uur. Feestdagen gesloten.

Schanscamp 6 3992 RR Houten

Pagina 12


Maatschappelijke agenda

Het

Rode Kruis zoekt redders in de nood! Het Rode Kruis in Utrecht is op zoek naar redders in nood. Vrijwilligers die voor anderen klaarstaan bij grote rampen of calamiteiten, of bij één van de vele grote evenementen in en om Utrecht. Deze vrijwilligers van het Rode Kruis volgen eerst een gedegen interne opleiding tot EHBO-er. De nieuwe basiscursus start op 19 januari 2011 en er is nog een aantal plekken beschikbaar. De cursus bestaat uit 12 woensdagavonden les met veel praktijkonderwijs en wordt afgesloten met een examen. Wat het Rode Kruis van haar vrijwilligers verwacht? Minimaal 10 inzetten per jaar, die je zelf kunt inplannen. Heb je belangstelling voor dit bijzondere vrijwilligerswerk of wil je meer weten, neem dan contact op met Esther Droste via 030 2520134 of [email protected]

Tv-kok Ramon Beuk helpt schoolkinderen Malawi Binnen enkele weken is het kookboek Topkoks voor Thuiskoks 4 ruim 35.000 keer over de toonbank gegaan. De opbrengst gaat naar het World Food Programma (WFP) dat van ieder verkocht exemplaar 40 maaltijden kan verstrekken aan schoolkinderen in het Afrikaanse Malawi. Dit alles mede dankzij de 52 internationale chef-koks die belangeloos een recept aan het boek doneerden. Een van hen is de Maarssense Ramon Beuk, tv-kok en culinair ondernemer van de Glazen Ruimte in Maarssen. Hij schonk het recept van een voorgerecht: ‘Rooibosbisque met kreeft en gepocheerd ei’.

��

��

��

Vi ta al

��

��

r jaa et we h u ook nie de ; e 0 z u 201 n on ! Ho ten! a p va o e g sh d b e n w e i sit

Vitaal

��

Het boek is, voor € 9,95 onder andere te koop op www.topkoksvoorthuiskoks.nl, Bol. com, de Bijenkorf, Bruna, Selexyz en AKO. Vorig jaarzijn in Nederland van editie 3 (de winnaar van de Gouden Garde Publieksprijs 2010) 80.000 exemplaren verkocht. Omgerekend leverde dat 3,2 miljoen schoolmaaltijden voor Malawi op.


U

van Akkie Nagtegaal

De magie van oudejaarsavond Oudejaarsavond heeft nog altijd iets speciaal. Enig nostalgisch gevoel maakt zich dan meester van ons. Op de vraag “Wat doen jullie op 31 december?”, valt het me op, dat ik regelmatig het antwoord krijg: “We gaan gezellig spelletjes doen”. Dit heeft ook zeker met een bepaalde nostalgie van doen. In de tijd zonder televisie was het spelen van gezelschapspelletjes natuurlijk veel gebruikelijker en speelde de radio ook een veel prominentere rol binnen het gezin. Als kind herinner ik me het prettige vooruitzicht van oudejaarsavond, dat werd ervaren als iets heel speciaals. Tot na twaalf uur opblijven was op zich al heel bijzonder. Natuurlijk werden er eerder op de dag oliebollen en appelflappen gebakken door mijn ouders. Dit gebeurde in een gietijzeren pan met olie, die afwisselend op het gasstel of op een groot oliestel uren heet werd gehouden. Vervolgens was het gebruikelijk dat na het avondeten iedereen zijn zondagse kleren aantrok en kwamen er allerlei lekkernijen op tafel. Natuurlijk eerst koffie en warme chocolademelk, waarin de gekookte melk zorgde voor de bijkomstigheid van een minder smakelijk vel. Voor de volwassenen waren vervolgens de boerenjongens op brandewijn, advocaat met slagroom en jonge- en citroenjenever die speciaal voor deze gelegenheid werden aangeschaft. Die laatste twee werden veelal met suiker gedronken. Ook werd er op de oudejaarsavond een schaal met bowl gemaakt. Een heerlijke alcoholvrije vruchtenmix op lekker zoete siroop. De avond kon met al deze voorbereidingen al bijna niet meer stuk. Vervolgens kwam het Mens Erger Je Niet, het Ganzenbordspel of het Monopolyspel aan de beurt. Fanatiek werd er om de winst gestreden. Het opvoedkundige aspect hierbij was dat je meteen leerde om tegen je verlies te kunnen. Tussen al deze activiteiten door werd er wel een uur gereserveerd waarin wij onze mond moesten houden. Dan was Wim Kan met zijn oudejaarsconference op de radio. Als kind begreep ik daar natuurlijk geen snars van, maar

dan werd de knop van de radiodistributie op het hoogste volume gezet om alles goed te kunnen verstaan. Halverwege dit ritueel had ik de grootste moeite om niet in slaap te vallen, al wilde je niet dat dit door anderen zou worden opgemerkt. Tegen de tijd dat het bijna twaalf uur was steeg de spanning en was alle slaap plots verdwenen. Het aftellen op de klok naar twaalf uur heeft in de loop der jaren nog niets van zijn magie verloren. Na de gebruikelijke nieuwjaarwensen in de huiselijke kring aan elkaar te hebben overgebracht gingen we snel naar buiten om van het vuurwerk te genieten. Ook alle buren deelden de nieuwjaarswensen met elkaar, waarbij de minder prettige kant was dat ik door alle oudere buurvrouwen hartstochtelijk werd gekust. Dit rollenpatroon is, zoals u zult begrijpen, in de loop der jaren echter behoorlijk omgedraaid. Afscheid van iets nemen geeft meestal een wat meewarig gevoel. Op oudejaarsavond rond twaalf uur is het toch vooral optimisme dat overheerst. We constateren dat de flessen allemaal half vol zijn in plaats van half leeg en dat er weer veel goede voornemens aanwezig zijn, zonder ons te bekommeren dat daar natuurlijk toch geen barst van terecht komt. Samenvattend kunnen we dus vaststellen dat de viering van oudejaarsavond in de loop der jaren niet eens zo veel is veranderd. Natuurlijk, we kunnen ons wat meer luxe veroorloven. De oliebollen worden steeds minder zelfgebakken, we eten wat meer luxe hapjes en een fles champagne hoort er ook bij. Toch is een spelletje Monopoly op oudejaarsavond (uiteraard wel de Utrechtse versie) waarschijnlijk over twintig jaar nog steeds gewild. Fijne jaarwisseling. Akkie Nagtegaal



pagina 13

Bonny St. Claire zong in de Lange Nieuwstraat Op de Lange Nieuwstraat nr. 46 werkte ik van 1954 tot 1977. Het is het eerste pand voorbij de Zuilenstraat. Wij waren hierin gevestigd met een textielgroothandel genaamd Tubort Tubca Utrecht B.V.. In die tijd was de Lange Nieuwstraat een gezellige vrij rustige straat met nog wat detailhandel. Zo zat er recht tegenover ons slager Blijleven. Op de andere hoek van de Korte Smeestraat zat de fietsenwinkel van Hoegee. De oude Hoegee was tot aan z’n dood nog werkzaam in de werkplaats onder het huis en deed alles samen met zijn zoon Joseph. Maar ‘opoe’ Hoegee had de broek aan en niemand had bij haar iets te vertellen. Na hun overlijden is Joseph nog jaren doorgegaan met het herstellen van fietsen. Naast slager Blijleven zat schilder Kok. Een meester-schilder die daar zijn werkplaats had en erboven woonde met zijn vrouw. Na hun dood is de huishoudster mevrouw Van der Star daar blijven wonen. Ze verhuurde ook boven kamers. Een tijdje heeft Robert Long daar gewoond met Bonny St. Clair. In de zomer zaten die altijd in de open vensterbanken te zingen. Naast dit pand zat een winkeltje voor kantoorbehoeften van de familie Verbree. Na de dood van Verbree heeft zoon Johan de zaak voortgezet en langzaam uitgebreid. Toen het pand te klein werd verhuisde hij naar de Biltstraat en daarna naar Nieuwegein. Hiernaast zat garagebedrijf De Hartog. Die had één benzinepomp, die bediend werd door Hans van Zon, de latere seriemoordenaar. Bij ons zat hij altijd tussen de middag in de vensterbank in het zonnetje z’n brood te eten. Een rustige aardige jongen. Boven de garage woonde de familie De Nijs. Henk de Nijs, de bekende worstelaar van sportclub de Halter, woonde daar met vrouw, zoon Henk en dochter Truus (die getrouwd was met Willem van Hanegem en die daar ook woonde). Even verder had je het grote verhuisbedrijf Van der Lee. Ook een bedrijf dat daar jaren gezeten heeft, maar noodgedwongen door de groei moest verhuizen. Hetzelfde gold voor het drankenbedrijf van Gijs Elsendoorn. Dit pand was enorm groot en liep door tot aan de Vrouwjuttenstraat. Aan de overkant had je de Groenestraat met op de hoek een sigarenwinkeltje. De eigenaresse was een mooie donkerharige vrouw. Ik had altijd de idee dat mannen daar sigaretten haalden om haar te kunnen zien. Iedereen woonde in die tijd bij of boven zijn bedrijf. Zo ook de kapitein van het Leger des Heils op nummer 48. Op woensdagmiddag, als de scholen vrij hadden, was daar altijd film. Dan kwam uit de hele omgeving de jeugd daar heen. Om 13.00 uur stonden er al drommen voor de deur terwijl het pas om 14.00 open ging. Daar hadden wij wel wat last van. Maar met de kapitein was goed te praten en leidde hij alles weer in goede banen. Dit is de Lange Nieuwstraat waar ik iets van kon vertellen en hoop hiermede iets te hebben bijgedragen. Henk Swartjes Utrecht

De cake en het vuur in het kinderfornuisje Dat een brand soms in een onverdacht en onverwacht hoekje zit, dat heb ik vaak genoeg meegemaakt in mijn werk als brandweerman in Utrecht. Zelfs een kinderspel kan voor veel narigheid zorgen. Wat onschuldig lijkt kan de basis zijn voor ernstige ongelukken. Je moet er bij stil staan en altijd waakzaam blijven. Ik vertel dat ook altijd tijdens mijn brandpreventielessen aan jong en oud. In de serie Brand Los! vertelt brandweerman Cor (Cor Kraaijenhagen) over zijn jarenlange ervaringen bij de Utrechtse brandweer. Reageren mag, brand los en stuur uw verhaal naar: [email protected] of als een brief naar De Oud-Utrechter, Postbus 615, 3500 AP Utrecht.

Een goed voorbeeld attent te zijn en te blijven is het verhaal uit 1979. Collega’s van mij moesten uitrukken voor een felle uitslaande brand in een flatwoning aan de St. Eustatiusdreef. Het gebeurde rond half zeven in de avond en het gevolg zou zijn dat zeven mensen dakloos raakten en een aantal anderen gewond. De collega’s gingen aan de slag met twee stralen vanaf de begane grond en een straal die op de stijgleiding in het trappenhuis van de flat werd aangesloten. Na ongeveer een kwartier was het vuur onder controle maar doordat de ruiten waren gesprongen hadden de vlammen ook de woning van de bovenburen op de 8e etage bereikt! Bij de benedenburen op de 6e etage was er ook veel paniek want daar ontstond een enorme schade als gevolg van de grote hoeveelheden bluswater die de woning in stroomde. Bij de hulpverlening bleek ook

maar weer eens dat ook voor hulpverleners het blussen van een brand niet ongevaarlijk is. Een politieagent die als eerste ter plaatse was holde naar boven om te kijken of er nog mensen in gevaar waren, maar toen hij later weer beneden kwam was hij bedwelmd door de rook en moest naar het ziekenhuis gebracht worden. Ook een van de brandweerlieden, brandweerman Peter van de Westen, raakte gewond want hij liep een kleine slagaderlijke bloeding op bij het blussen. Consternatie was er ook nog in de naastgelegen flat waar een bejaarde vrouw de woning niet meer kon verlaten vanwege de met rook gevulde hal. Zij moest met hulp van de Magirus ladder (die op maximale hoogte gezet moest worden) via een raam uit haar woning gehaald worden. Zij moest ter observatie opgenomen worden in het ziekenhuis. Nadat de brand geblust was werden nog dezelfde avond de beschadigde flatwoningen winddicht gemaakt

door de gemeentelijke bouwen woningdienst. De volgende dagen werden de ruiten vernieuwd, maar het duurde nog geruime tijd voordat de woningen weer helemaal bewoonbaar waren. Voor alle drie de gezinnen die door de brand getroffen waren moest vervangende woonruimte gezocht worden. Twee gezinnen konden tijdelijk terecht bij familie en vrienden maar voor een ander gezin moest de politie elders voor onderdak zorgen. Maar wat was nu de oorzaak geweest van de brand? Het bleek dat kinderen in de slaapkamer met een kinderfornuisje hadden zitten spelen. Ze hadden zelfgemaakte cake gebakken. Nadat ze ermee klaar waren gingen ze naar buiten om daar te spelen. Volgens een verslag in een krant waren ze gaan voetballen. Dat er nog een vuurtje brandde in het fornuisje waren ze helemaal vergeten. Toen ze dan ook terugkeerden in de flatwoning was het fornuisje al in de brand gevlogen en de vlammen grepen in de rondte. De hele woning zag zwart van de rook. Zonder de deur te sluiten zijn ze gillend weggehold waardoor het vuur nieuwe luchttoevoer kreeg en razendsnel om zich heen kon grijpen. Wat een kinderfornuisje al niet teweeg kan brengen! Het blijkt maar weer dat je niet vroeg genoeg kunt beginnen je kinderen en kleinkinderen bewust te maken van de gevaren van brand en de gevolgen ervan. Want: in een korte tijd ben je alles kwijt.

- Materieel van de brandweer eind jaren zeventig.-

De tip van deze keer is dan ook eenvoudig: BRANDPREVENTIE... JE KAN ER NIET VROEG GENOEG MEE BEGINNEN!

pagina 14



Utrecht gezien door de ogen van een Oud-Hagenaar In 1955 trouwden we in Den Haag, maar aangezien mijn man in Utrecht werkte moesten we daar gaan wonen en kamers zoeken. Dat viel ook in die tijd nog helemaal niet mee. Het ging vaak gepaard met sleutelgeld of het was een bonus als je al je verzekeringen bij één agent afsloot. Dat laatste lukte ons tenslotte op de Catharijnesingel, toen nog echt een singel met water. Drie hoog: een grote kamer voor en een kleine kamer achter om als keuken in te richten. Het was niet allemaal van ons want we woonden in bij een bekende Utrechtse familie. Onder het huis was een ruim souterrain, dus bij binnenkomst moest je eerst een bordes nemen. Beneden woonden de hoofdbewoners, op de 2e verdieping ook een echtpaar, iets ouder dan wij doch ook pas getrouwd. Dan kwamen wij en op zolder bivakkeerde nog een student, die regelmatig van onze toilet gebruik maakte, zeker na een feestje. Het uitzicht op de Catharijnesingel was geweldig. Doordat de singel nog doorliep was er veel botenverkeer en niet alleen pleziervaart. De mensen die langs liepen zagen er echter heel anders uit dan ik in Den Haag gewend was. Veel lieden met een arm in verband of hun been in het gips. Bij elkaar een heel zielige vertoning als in een Italiaanse film met een stoet misdeelden en gehandicapten. Tot ik ontdekte dat even verder op de Singel het Academisch Medisch Ziekenhuis Utrecht was gevestigd en deze tafere-

len dus bij het vaste uitzicht hoorde, zeker in de ochtenduren. We woonden schuin tegenover de Smeebrug dus je was in een mum van tijd in de binnenstad voor een korte verkenning. Daar naar toe was al zo veel te zien en dat allemaal op loopafstand. Om te beginnen het Bartholomeus Gasthuis uit de 14e eeuw. In het begin zag je niks van de bewoners tot er een ruime serre aangebouwd werd. De Lange Smeestraat was een echte winkelstraat met een café, een kapper, een drogist, een melkboer en een groentewinkel. Het duurde geen maand of ik was vaste klant en ik kreeg als jonggehuwde nuttige adviezen van de leveranciers. Van de groenteman hoorde ik dat je aardappels beter kon afgieten en dat daarbij geen vergiet nodig was. De caféhouder adviseerde bij de keuze tussen oud- en jonge jenever en dat het ook in maatjes werd geleverd. De Springweg met bioscoop en eetgelegenheid was toen nog wel niet zo’n modern en uitgebreid uitgaanscentrum, maar ’t Hoogt was er nog niet dus voor ons was het goed toeven. En vooral op de hoek met de Haverstraat viel altijd wat te beleven. Kleine schermutselingen, een dronken man uit een café,

gratis amusement. Door al die wilde verhalen kregen we regelmatig bezoek van familie uit Den Haag. Ze wilden die Geertebuurt ook wel eens van nabij meemaken. Op een dag kwamen ineens twee vriendinnen uit Den Haag langs. Ze hadden gehoord dat wij zo riant aan de Catharijnesingel woonden. Hun vader was architect Verheul en hij had een jaar eerder de illustere opdracht gekregen de Geertekerk te restaureren. Een geweldig project en daar woonden wij recht tegenover. Dit kerkje uit het midden van de dertiende eeuw was in de loop der jaren volledig verwaarloosd. Het had zelfs gediend als stal, kazerne en magazijn. Het dak was er af geweest en er hadden bomen in gegroeid. De Remonstrantse kerk had tenslotte opdracht gegeven tot volledige restauratie. Het is geweldig zo’n metamorfose van een oud gebouw mee te maken en van deskundige uitleg voorzien te krijgen. Het werd helemaal ons kerkje en we trakteerden ons bezoek nu niet meer alleen op de wilde verhalen uit de Smeestraat en de Springweg, maar het werden culturele uitstapjes met een religieus karakter door een lekenzuster naar het Geertebolwerk.

30% goedkoper dan de merkdealer

Winterbanden wisselen en opslaan € 49,50 Onderhoud en reparatie van alle merken - Bij u in de buurt (bij The Wall) - 100% persoonlijk en betrouwbaar Proostwetering 27L - 3543 AB Utrecht - Tel. 030 - 2383000

Ontvang voortaan De Oud-Utrechter in uw brievenbus o Ja, ik wil een jaarabonnement op De Oud-Utrechter. Ik ontvang hiervoor een factuur van De Oud-Utrechter BV en betaal: o f 49,90 (in Nederland) Dhr./Mevr. Voorletters

Adres

Postcode

Telefoon

E-mail

Ingangsdatum

o f 75,00 (buitenland) Tussenvoegsel

Achternaam

Plaats

Wilt u dit abonnement cadeau geven? Vul dan hieronder de gegevens in van de ontvanger. Dhr./Mevr. Voorletters Tussenvoegsel Achternaam

Adres

Postcode

Plaats

Deze bon kunt u opsturen naar: De Oud-Utrechter BV, Postbus 615, 3500 AP Utrecht of ga naar www.deoud-utrechter.nl en vul de bon digitaal in.

Colofon

WWW.GARAGEDEWETERING.NL

- Bea samen tussen de vriendinnen Verheul voor de gerestaureerde Geertekerk in 1955. Foto familie Bloksma -

Het hele project heeft twee jaar geduurd waarvan wij het laatste jaar kind aan huis waren. Een bouwval zien veranderen in een geweldig monument heeft geholpen van Utrecht te gaan houden. Er gingen jaren voorbij en de afstand tot ons kerkje werd groter. Tot de baas van het werk van mijn man met pensioen ging. Er werd gezocht naar een passend afscheid. De directeur speelde in zijn vrije tijd saxofoon in een orkest. De verhalen van concerten in de Geertekerk werden steeds luider en bekender. Over de geweldige akoestiek door het houten tongewelf in de kerk. Door zitting in de feestcommissie kregen we invloed op de plaats van uitvoering en op het scenario van het afscheid. Om kort te gaan de kerk werd gehuurd en alle voorbereidin-

gen werden in stilte met het orkest getroffen. Op de middag van het feest kwamen alle gasten deze ongebruikelijke plaats van afscheid nemen binnenstappen en zij troffen daar in het mooie kerkje een volledig jazzorkest opgesteld. Na het gebruikelijke welkom werd de gepensioneerde directeur uitgenodigd achter zijn saxofoon in zijn orkest plaats te nemen. De muziek die toen ten gehore werd gebracht deed alle monden open vallen. Waar men zich ook bevond het geluid was overal mooi en zuiver te horen en van intense kwaliteit. Het werd een grandioze receptie waar lang over werd nagepraat. Bea Bloksma-Lewin Den Haag

U

De Oud-Utrechter is een uitgave van: De Oud-Utrechter BV Postbus 615 3500 AP Utrecht Tel: 030 - 302 00 17 Email: [email protected] Website: www.deoud-utrechter.nl Eindredacteur: Ton van den Berg Tel: 030 - 302 00 17 Email: [email protected]

Advertenties: Mirjam Buitendam, Tel: 06 – 20 60 02 85

Vormgeving: Reclamestudio Baasimmedia, Nieuwerkerk a.d. IJssel

De Oude Stad B.V. neemt bij de vervaardiging van De Oud- Utrechter grote zorgvuldigheid in acht, doch aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid voor de inhoud van redactie of advertentie. Prijswijzigingen en zetfouten zijn voorbehouden. Copyright De Oude Stad BV; niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd voor publicatie in andere media zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de uitgever.


Oproepjes


pagina 15

In verband met de privacywetgeving wijst De Oud-Utrechter de lezers erop dat zij met het insturen van een oproepje akkoord gaan met het vermelden van hun adresgegevens in de krant en daarmee tevens in het krantenarchief op het internet.

Straatvoetbal Mijn naam is Loek Bijkerk-junior (niet te verwarren met Loek Bijkerk-senior de nu bijna 83 jarige honkbalpitcher van Holland). Als 10-jarig jochie ben ik begonnen als voetballer bij Holland tot mijn 17e. Toen was ik het zat steeds maar in de B-junioren te moeten spelen en ben toen naar Elinkwijk gegaan. Natuurlijk was dit leuk, maar het bekende straatvoetbal heeft voor mij de mooiste herinneringen. Ik haalde jongens bij elkaar die leuk konden voetballen en die vormden het team SEB (Stichting Elinkwijk Belang). Het wijkgebouw van de SEB stond bij wijze van in onze

voortuin aan de Wattlaan. Later heb ik er HEC van gemaakt met nog weer betere voetballers van Holland en Elinkwijk. U raadt het al: de Holland Elinkwijk Combinatie. Geweldige leuke en spannende wedstrijden gespeeld op het veldje bij Freek Trapman (waar de brommers werden gekocht). Met mijn pa als leider schopten wij het in 1965 tot de finale, wonnen die en mochten toen, georganiseerd door de gemeente Utrecht, landelijk strijden om het straatvoetbalkampioenschap. Ook die finale tegen Amsterdam werd door ons gewonnen. En met wie deden we dat? Met Theo

Lieberwerth als keeper en de veldspelers, Serrie Nieuwhoff (E), Herman Scheidt (E), Wimpie Vermeer (E), Jimmy van de Kastele (E), Henk van Schaik (H), Gieltje Bijkerk en Wimpie Daalderop (HMS). De namen van drie andere ben ik helaas kwijt. Met mij erbij staan er 12 op de foto die ik nog steeds heb. Ook de naam van de scheidsrechter, die Utrecht afvaardigde en die ook op die foto staat, ben ik kwijt. We speelden in tenues van de gemeente Utrecht met het wapen erop. Ik weet nog goed dat ik op vakantie was in Zeeland toen we die finale moesten spelen. Ik ben toen samen met mijn pa naar ik meen Apeldoorn gereden. Het zou natuurlijk erg leuk zijn als die drie voor mij onbekenden zich zouden melden. De spits van de A-junioren van Holland is er een van. Een redelijk grote knaap met donker, wat lang haar. De tweede is Charles Derks, de man met hele kleine krulletjes die bij Holland speelde. De derde heet meen ik Bert. Van hem weet ik niet meer of hij bij Holland speelde of bij Elinkwijk. Het was niet Bert Groenendaal die bij Holland speelde. Zo kom ik ook niet meer op de namen

Puzzel mee en win !!!

De puzzel in De Oud-Utrechter leverde weer veel reacties op. De briefkaarten en e-mails met de beste wensen voor kerst en nieuwe jaar willen we graag beantwoorden met een gemeend: Een goed nieuwjaar 2011! De winnaars van een boek van De Gruyter zijn: H. Van Veenendaal (Utrecht), R. van den Brink (Utrecht), J. Dijkstra (Leeuwarden). Voor de nieuwe aflevering van deze puzzel hebben we opnieuw voor drie winnaars het prachtige De Kunst van De Gruyter van Peter Sprangers over de historie van de grutter De Gruyter in Utrecht beschikbaar (het boek is ook te koop in de betere boekwinkel).

Verticaal 1. dramatisch; 2. (plotselinge) ontroering; 3. jongensnaam; 4. dienstbode; 5. boomsoort; 6. bekoorlijk (kundig); 7. kledingstuk; 8. United Kingdom (afk.); 9. graanopslagplaats; 10. trichloorethyleen (afk.); 11. voedsel voor panda’s; 12. klanken aflezen van de spraakorganen waardoor een dove de spreker kan volgen; 15. onder andere (afk.); 18. mannetjesbij; 19. rekenopgave; 21. deel van gelaat; 22. familielid; 25. gedeelte van een vaarwater; 27. Europeaan; 30. teken (signaal); 32. reusachtig (enorm); 34. sluiting (voor bijv. kleding); 36. neon (scheik. afk.); 38. natrium (scheik. afk.); 39. bekende Ned. motorrace; 40. persoonlijk voornaamwoord; 42. mevrouw (dame); 44. klein platboomd vaartuig; 46. vrouwenverblijf; 47. voertuig; 49. grote bontgekleurde papegaai; 51. meisjesnaam; 52. jongensnaam; 54. voor (in samenstelling); 58. periodiek dat eenmaal in de week verschijnt; 59. salaris; 62. verpakking voor vloeibare stoffen; 63. eerste maaltijd van de dag gebruiken; 66. laatstleden (afk.); 67. militaire rang (afk.); 68. lengtemaat (afk.); 70. rivier in Rusland; 72. gillen (schreeuwen); 73. bladgroente; 74. Palestijnse bevrijdingsorganisatie (afk.); 76. herrie (tumult); 78. tijdperk; 79. grappenmaker; 81. klein armoedig huis; 83. American Library Association (afk.); 85. reinigingsmiddel; 86. genoeg gekookt; 87. waarde (beloning); 88. onbeschoft; 91. stichting nationale sporttotalisator (afk.); 93. paardenslee; 95. Chinese vermicelli; 97. familielid; 98. salvation army (afk.).

1

2

3

Loek Bijkerk Klaverkamp 97 4133 TG Vianen [email protected] tel.: 0347-375566 ------------------------------------------------

Of stuur uw oplossing via de e-mail naar: [email protected]. en vergeet niet uw naam en adres te vermelden.

4

5

18

19 24

29

30 35

41

42

48

50

10

26

38

59

64

65

27

28

33

34

39

40

45

46

51

47

52

53

61

66

67

72

68

73

90

86

91

92

96

69

80

85

62

74

79

84

54 57

60

78

12

22

56

58

11

21

32 37

9 16

20

44

49

8

15

31

43

7

25

36

55

77

6

14

23

Jim Terlingen [email protected] 030-2523047

Jul. Terlingen Al enige tijd onderzoek ik het leven van mijn grootvader: de Utrechtse onderwijzer, illustrator en musicus Jul. Terlingen (1903-1979). Jul., een katholiek in hart

13 17

en nieren, woonde het grootste deel van zijn leven aan de Oudwijkerlaan. Hij gaf les aan de St. Thomas á Villanova en de Gregoriusschool. Hij tekende in veel katholieke bladen en speelde verdienstelijk viool. Mijn onderzoek heeft al veel boeiende resultaten opgeleverd en de bevindingen staan op de website http://julterlingen. blogspot.com. Echter, er zijn nog een paar blinde vlekken. In het bijzonder mis ik informatie over zijn muzikale leven. En ook wil ik graag meer weten over het bijzondere feit dat tijdens de Tweede-Wereldoorlog de Duitse bezetter de tekening ‘Wereldvijand no. 1’ van Jul gebruikte als propaganda-affiche. Heeft iemand hier herinneringen aan of nadere informatie over zijn activiteiten in deze periode? Al uw informatie is meer dan welkom.

U kunt uw oplossing VOOR WOENSDAG 5 JANUARI 2010 opsturen naar: De Oud-Utrechter, Postbus 615, 3500 AP, Utrecht

Een goed nieuwjaar 2011!

Horizontaal 1. opstijgende warme luchtstroom; 7. primitieve stenen bijl zonder steel; 13. afgemat; 14. roofvis; 16. Irish Republican Army (afk.); 17. jongeling van zeldzame schoonheid; 20. lokspijs; 21. altijdgroene heester (klimmerkruid); 23. opening (bres); 24. kleine gemeente op het platteland; 26. drietal; 28. meetkundig lichaam; 29. regenboogvlies in het oog; 31. familielid; 33. United Nations (afk.); 34. Europese hoofdstad; 35. lidwoord; 37. wapen van primitieve volken; 40. vragend voornaamwoord; 41. lengtemaat (afk.); 43. boomsoort; 45. zangstem; 46. lidwoord; 47. ferrum (scheik. afk.); 48. mannetje van het tamme hoen; 50. rondhout; 52. uitdrukking ter bevestiging; 53. geleedpotig dier; 55. titel (afk.); 56. hevige wind in een woestijn; 57. muzieknoot; 58. rivier in Nederland; 60. spil; 61. selenium (scheik. afk.); 62. kiekje (afdruk); 64. eminentie (afk.); 65. boomsoort; 67. glansverf; 69. in de grond levend zoogdier; 71. stannum (scheik. afk.); 72. halsboord; 73. met kracht neerstoten van de voet op de grond; 75. dierenmond; 77. het binnenste van iets; 79. int. autokenteken Nederland; 80. maanstand (afk.); 82. Zweeds automerk; 84. kooksel van een heel of half gemalen graansoort (pap); 85. werktuig (gereedschap); 87. Europeaan; 89. vrolijk (verheugd); 90. mannelijk beroep; 92. bloeiwijze; 94. rode vrucht; 96. een zekere; 97. Europese hoofdstad; 99. meisjesnaam; 100. koppel dat het dansen beoefent; 101. hard werken (ploeteren).

van onze Utrechtse tegenstanders. Natuurlijk heel leuk om te horen van mensen die dat nog wel weten.

81

76 82

94

97

71

88

93 98

100

70 75

87

63

83 89

95 99

101 1

100

2

76

79

38

29

63

8

20

12

26

64

8

58

24

48

5

33

94

35

10

52

17

34

78

92

27

41

46

1

43

36

96

25

Pagina 16



Select Voyages

Komt u ook?

Aan de muntkade ligt tijdens de Vakantiebeurs van 11 t/m 16 januari ons luxe riviercruiseschip Serenade 1 aangemeerd. Graag geven wij u zo de gelegenheid om ons schip te bezoeken en kennis te maken met Select Voyages. Daarnaast zijn wij ook op de Vakantiebeurs vertegenwoordigd met een stand op het Cruisepaviljoen in hal 3.

Select Voyages staat voor een nieuwe generatie riviercruisen. Met haar 6 luxe cruiseschepen bieden zij een veelzijdig cruiseprogramma aan. De cruiseschepen zijn daarnaast een klasse apart... ontspanning en beleving staan centraal aan boord. Kom langs bij onze stand op de Vakantiebeurs of stap bij ons aan boord, de koffie staat voor u klaar!

Select Voyages. Ervaar het nieuwe riviercruisen.

ook! n a k n e t h c a n r e 15 januari Ov de periode 12 t/m d tarief kunt u in

ceer Tegen zeer geredu ord overnachten. per persoon. ook bij ons aan bo u al voor Û 75,t ek bo ijt tb on f t inclusie Een 2-persoonshu

8-daagse cruise

7-daagse cruise

6-daagse cruise

Nederland & België

Rondom het IJsselmeer

Holland op zijn mooist

Een reis vanaf Rotterdam langs de mooiste plaatsen in Zeeland en een bezoek aan de prachtige stad Antwerpen. U verblijft aan boord van het 4-sterrenschip Switzerland II in een 2-persoonshut met douche,toilet,TV en minibar.

Vanuit Amsterdam vertrekt u voor een rondje IJsselmeer. Hoorn, Kampen, het vrouwtje van Stavoren of gewoon even lekker flaneren op de Volendamse dijk... Aan boord beschikt u over een compleet ingerichte hut met bad, aparte douchecabine, toilet, flatscreen TV, kluisje en minibar.

Het thema van deze cruise is Zuiderzee en Hanzesteden. U bezoekt onder andere Volendam, Enkhuizen, Kampen en Zutphen. Een rondje door het prachtige landschap van Nederland waarbij u kunt genieten van prachtige vergezichten. Ook hier verblijft u in een hut die beschikt over ligbad, douchecabine, toilet, flatscreen TV, kluisje en minibar.

Switzerland II

pril Vertrek 1 a p.p. v.a. Vol pension

Û799,-

Serenade 1

maart Vertrek 28 p.p. v.a. Vol pension

Û499,-

Serenade 2

pril Vertrek 5 a p.p. v.a. Vol pension

Û399,-

Voor informatie en reserveringen; Bel 026 - 325 9278 of mail [email protected]

www.select-voyages.nl Adv_Select Voyages_255x367.indd 1

20-12-10 10:35

Dinsdag 28 december Jaargang 1, nr. 9

Recommend Documents