JAARGANG NR 2 DECEMBER

VOOR VERWANTEN VAN DE WINCKELSTEEGH

JAARGANG 7 • 2013 NR 2 • DECEMBER

Voorwoord Elk jaar ontvangt u in de zomer en winter een uitgave van het Nieuws voor Verwanten van De Winckelsteegh. Na de uitgave van het vorige decembernummer volgde een periode van kou en sneeuw, die een lange tijd aanhield. Het terrein van De Winckelsteegh veranderde in een witte wereld, waar cliënten naar hartenlust sneeuwpoppen konden

opening van de gebouwen tijdens een feestweek voor ondermeer de cliënten, hun verwanten en de medewerkers. U ontvangt daarvoor uiteraard ook een uitnodiging!

maken. De rotonde werd geruime tijd ‘bewoond’ door een heuse sneeuwfamilie, die ik vastlegde op beeld. Inmiddels is het weer december: er is (nog) geen sneeuw en langzaamaan is het terrein van De Winckelsteegh steeds minder een bouwterrein aan het worden. U leest in dit nummer, naast informatie over de activiteiten en ervaringen in het afgelopen half jaar, over de oplevering van de laatste bouwfase en de verhuizing van vier woongroepen naar de nieuwe gebouwen. In mei volgt de officiële

voor het nieuwe jaar!

Met het einde van het jaar al weer in zicht wens ik u een mooie Kerst en alle goeds

Riek de Vries, manager Pluryn, De Winckelsteegh

Projectplan nieuwe dierenweide is klaar Het plan, om een eigen dierenweide te realiseren op het terrein van De Winckelsteegh, leeft al jaren. Maar nu begint het eindelijk ook echt vorm te krijgen! Anneke Berendijk, bedrijfsleider van de manege en Sjaan Huisman, bedrijfsleider van Meneer Vos, hebben een projectplan geschreven en er zijn al behoorlijke stappen gezet. De eerste ontwerpen voor de dierenweide zijn gemaakt en worden nu verder uitgewerkt. De dierenweide zal een open, toegankelijke plek worden, naast dagactiviteitencentrum De Jol. Geiten, hangbuikzwijntjes, vogels, konijnen en kippen krijgen hier een mooie plek. De dierenweide is een extra dagbestedingsactiviteit en een extra recreatieve activiteit voor cliënten van De Winckelsteegh. Beleving is erg belangrijk; het aaien en knuffelen van dieren heeft een positieve invloed op je fysieke en geestelijke gesteldheid. Het verzorgen van de dieren kan ook in handen komen van de cliënten en

We willen alle lezers van deze nieuwsbrief oproepen om mee te denken over de financiering van de dierenweide. Wil je dit mooie initiatief sponsoren of weet je iemand die hier voor open staat? Laat het weten! Mail naar: [email protected], ook als je het projectplan wilt ontvangen.

hun begeleiders, waarmee zij verantwoordelijk zijn voor het welzijn van de dieren en zo leren verantwoordelijkheid te dragen en zorg te bieden. Daarnaast kunnen buurtbewoners deze dierenweide ook vrij bezoeken. Maar… het realiseren van zo’n mooie dierenweide kost geld! Daarom moet er hard gezocht worden naar sponsoren. De Kolpingmars heeft dit jaar al 150,- euro gesponsord aan De Winckelsteegh; dat geld zal in ieder geval goed benut worden voor de dierenweide. Want zonder dit soort welkome bijdragen kunnen bepaalde extra zaken voor cliënten nu eenmaal niet gerealiseerd worden. Sjaan Huisman, bedrijfsleider Meneer Vos

Oplevering nieuwbouw en verhuizen Op 11 november werd de derde fase van de nieuwbouw opgeleverd en vond de overdracht en ondertekening van de bijbehorende stukken plaats. Het gaat om vier gebouwen voor cliënten met gedragsproblematiek. Elk gebouw is aangepast op de doelgroep, die er komt wonen. Tussen 19 november en 10 december verhuisden de volgende woongroepen naar hun nieuwe woning: • Rebellen verhuisde naar Reigerlaan 25 • Steiger verhuisde naar Reigerlaan 27 • Orion 1 en 2 verhuisden naar Spechtlaan 26 • Sirion verhuisde naar Spechtlaan 28 Met deze verhuizing krijgen de groepen, net zoals de overige woongroepen, de naam van de laan waar zij aan wonen.

Daarmee sluiten we een periode van drie jaren af waarin alle woongebouwen nieuw werden gebouwd of gerenoveerd. Het bouwteam onder leiding van Wil Coppens, bouwcoördinator, heeft met grote betrokkenheid en aandacht voor de door ons gevraagde aanpassingen prachtige gebouwen neergezet, die goed tot hun recht komen op het bosrijke terrein van De Winckelsteegh. Op deze plaats wil ik hen hartelijk bedanken voor hun enorme inzet!

Dat geldt ook voor de mensen van Heijmans die garant stonden voor ondermeer de aanleg van de wegen, parkeerplaatsen, tuinen met schommels en trampolines, bergingen en verlichting. Zij gaven daarmee het terrein van De Winckelsteegh een mooie uitstraling. Een onderdeel van de werkzaamheden was het planten van een beukenboom op de rotonde op de plaats waar vroeger ook zo’n boom heeft gestaan.

De verhuizingen vroegen de nodige voorbereiding Lonneke Vrolijk, medewerker en Arico Schepers, cliënt van woongroep Steiger vertellen daarover. Zij schreven hun ervaringen in november op; een aantal weken voor de verhuisdag van 10 december. De laatste puntjes moeten nog op de i en dan gaan ook de laatste woongroepen van De Winckelsteegh verhuizen. We hebben er allemaal lang naar uitgekeken en nu is het bijna zo ver! Maanden geleden zijn we voor het eerst met elkaar om de tafel gaan zitten; de persoonlijk begeleiders zijn vanaf het begin betrokken geweest bij alle ontwikkelingen. Er is een klankbordgroep samengesteld met daarin van elk team één medewerker. Deze persoon maakte de koppeling tussen de woongroep en de mensen die zich bezig hielden met de bouw. De klankbordgroep is in deze periode een aantal keer bij elkaar geweest om zaken door te nemen die op dat moment speelden. Daar is ook het initiatief ontstaan om alle ouders en betrokkenen uit te nodigen voor een informatieavond. We vonden het belangrijk om ouders al vroegtijdig mee te nemen in de ontwikkelde plannen en waren ook benieuwd naar hun mening en ideeën. Aangezien De Winckelsteegh een complexe doelgroep cliënten heeft, vroegen de woningen om bijzondere aanpassingen en aandacht. We overlegden per woongroep met bouwcoördinator Wil Coppens, waarbij we onze wensen maar vooral ook de eisen, nodig voor het bieden van een veilige woonplek, op tafel konden leggen.

pagina 2 - Nieuws van De Winckelsteegh

Een aantal weken geleden zijn alle ouders in de nieuwe woningen geweest om een indruk van het gebouw en de kamers te krijgen; er kwamen voornamelijk enthousiaste reacties! Alle groepen zijn nu druk bezig om de verhuisplannen in orde te maken, zodat de cliënten op een rustige en voor hen overzichtelijke manier kunnen verhuizen. Een flinke klus, die we allemaal graag met beide handen aanpakken! En nog voor de feestdagen zijn we verhuisd en hopelijk gewend aan onze nieuwe woning en werkplek. Natuurlijk zijn we ook erg benieuwd naar wat de cliënten van de verhuizing vinden; daarover had ik een gesprek met Arico.

Hoe vind je het dat je gaat verhuizen? Leuk, echt heel leuk. Ik vind het daar leuker dan waar we nu wonen. Alles is daar mooier en ruikt nog lekker nieuw.

Wat vind je het allerleukste aan verhuizen? Dat ik een nieuwe kamer krijg; dat is een soort appartementje met een eigen toilet en wastafel. Dan kan ik ’s morgens mijn haar mooi maken bij mijn spiegel zonder dat ik op andere jongens moet wachten. Ik vind het wel een beetje jammer dat

jullie er weer hoge hekken omheen plaatsen. Hebben we eindelijk een mooi huis, komen er weer van die lelijke hekken omheen. Maar ja, ik snap het wel anders lopen we misschien wel weer weg...

Heb je al gekeken in het nieuwe huis? Ja, ik heb laatst met Saban en Antonie binnen gekeken, echt tof! Alles is nieuw en elektrisch dus dat gaan we zeker niet kapot maken. Op het moment dat ik dit stukje schrijf, is het 10 december. De laatste verhuizing, die van Steiger, was vandaag. Alle verhuisdagen verliepen voorspoedig. Onder aansturing van Evert Jacobs en Marco Seelen, de twee betrokken clusterleiders, de medewerkers van de teams, de Technische Dienst en ICT werd er hard gewerkt om elke verhuisdag rond half vier klaar te zijn, zodat de cliënten na terugkomst van de dagbesteding in een ingericht en opgeruimd huis ontvangen konden worden. Petje af daarvoor! In mei wordt de ingebruikname van de nieuwbouw feestelijk gevierd; u ontvangt daar te zijner tijd een uitnodiging voor! Riek de Vries, manager

Het terrein van De Winckelsteegh Begin november hebben we een feestje gehouden bij Meneer Vos, onderdeel van De Winckelsteegh. We vroegen ons af ‘is het eigenlijk wel een feest’? Wel een mijlpaal, maar een feest? Mijn schoonzusje Rosita Vermeire woont 50 (!) jaar op De Winckelsteegh. Maar het is wel degelijk een feest besloten wij, want De Winckelsteegh is verworden tot haar huis, waar ze gelukkig is. Met dank aan iedereen die zich in de afgelopen 50 jaar voor haar ingezet heeft. Toen mijn schoonouders in 1963 besloten om Rosita op De Winckelsteegh te laten wonen, kwam ze bij de nonnen, die hier toen de scepter zwaaiden. Zij was 6 jaar oud en woonde toen in het Grote Huis. Ja, u leest het goed: in het Grote Huis, waar nu de administratie en de vergaderruimtes zijn. Met al zijn trappen en zonder liften. Alles werd door de nonnen via de trappen gedaan; ook de cliënten werden op en af de trap gedragen. In de loop van de jaren verdwenen de nonnen en werd De Winckelsteegh het terrein zoals het er voor de nieuwbouw uit zag. Rosita verhuisde verschillende malen naar andere gebouwen op het terrein, meestal samen met de bewoners waar ze vanaf het begin mee samenwoonde en tot op de dag van vandaag nog steeds mee samenwoont. Ook zijn er personeelsleden die nu al 25 jaar voor Rosita zorgen,

nu zeker wel dat De Winckelsteegh wel degelijk haar thuis is. In 2011 verhuisde de groep van Rosita als eerste naar de nieuwbouw, wat een hele verandering inhield wat betreft de woning én het terrein. Ze woont nu nog steeds, met een aantal bewoners van het eerste uur, in een prachtige nieuwe ruime kamer en een woning die van alle gemakken voorzien is.

waaronder haar persoonlijk begeleider! U begrijpt

niet aan de verkeersregels houden. Er wordt te hard

Ook het terrein van De Winckelsteegh wordt steeds mooier en toegankelijker. De infrastructuur is er op gericht om alles veiliger te maken, zodat er een goed evenwicht ontstaat tussen auto’s en voetgangers en iedereen gezamenlijk van het terrein gebruik kan maken zonder last van elkaar te hebben. Het is jammer, dat met name automobilisten zich

gereden, er wordt tegen het verkeer in gereden en auto’s worden geparkeerd op plaatsen waar dat niet mag. Hierdoor wordt jonge aanplant en de nieuw aangelegde groenvoorziening vernield. Het te hard rijden op het terrein zorgt soms voor gevaarlijke situaties. Niet alle bewoners zijn snel en zij kunnen daardoor niet snel aan de kant gaan. Ze schrikken ook enorm van onverwachte situaties waar ze niet mee om kunnen gaan, waardoor hun gedrag onvoorspelbaar wordt. Vandaar mijn verhaal over Rosita. Laat het terrein van De Winckelsteegh het domein van de bewoners zijn; laat hen zich veilig kunnen verplaatsen op het terrein en zorg dat hun leefklimaat mooi blijft!

Rolien Vermeire - Elbertsen

Nieuws van De Winckelsteegh - pagina 3

Activiteiten in de afgelopen periode Vierdaagse Wandelen is een gezonde activiteit; afgelopen zomer is er wel héél speciaal gewandeld op De Winckelsteegh! Tijdens de Nijmeegse Vierdaagse was er ook Vierdaagse op De Winckelsteegh. Heel veel jongens en meisjes hebben meegedaan. In de brandende zon was het soms echt afzien. Vier dagen lang was er een route op het terrein uitgezet, met een heuse stempelpost. De laatste dag was er ook een Via Gladiola die langs het hoofdgebouw liep. Alle deelnemers werden daar onthaald met muziek, iets lekkers, gladiolen en een welverdiende medaille.

Halloween Op 31 oktober was het Halloween. Heel veel woongroepen namen deel aan deze nachtelijke griezeltocht. Er waren gelukkig veel begeleiders, familieleden en vrijwilligers die samen met onze cliënten de griezeltocht aandurfden. Het leek er even op dat spoken De Winckelsteegh zouden overnemen, maar dat is gelukkig niet gebeurd!

Sinterklaas bij Meneer Vos Hondenparade Op woensdag 25 september kwam er een hondenparade over het terrein van De Winckelsteegh. De parade werd gehouden in verband met de Wereldkampioenschappen Reddingshonden, die


plaatsvond op sportpark Winkelsteeg. De aangelijnde honden waren voor de aanwezige cliënten een spektakel om te zien.

Op zondag 1 december kwam Sinterklaas met zijn zwarte pieten op bezoek bij Meneer Vos. Toen hij binnen kwam, was het nog erg rustig, ook doordat woongroepen van het Merelplein vanwege het NORO-virus helaas niet konden komen. Gelukkig druppelden de bezoekers later langzaamaan binnen en werd het toch een erg gezellige middag!

Conferentie EMB:

ouders, familieleden en professionals in gesprek... Op 9 november werd, in samenwerking met het platform EMG (Ernstig Meervoudig Gehandicapten) en de BOSK (vereniging van en voor mensen met een handicap en hun ouders), een conferentie gehouden met als thema ‘Ouders, familieleden en professionals in gesprek over de begeleiding van mensen met EMB’. Samen met Harry Quakernaat, Rolien Vermeire en Silvia Wijnen van de Cliëntenraad gingen mijn collega clusterleider Ninian Gerritzen en ik al vroeg op pad naar Eemnes.

Na een welkomstwoord door de directeur van de BOSK, Martijn Klem, luisterden de ongeveer 65 aanwezigen geboeid naar de plenaire presentatie van Chiel Egberts over de driehoek ouder, kind en professional. Chiel Egberts is ook de auteur van de boeken ‘Ouders op hun plek’ en ‘Driehoekskunde’ en wordt veelvuldig betrokken bij workshops. Na deze plenaire bijeenkomst verdeelden we onszelf voor deelname aan verschillende workshops: 1) Het spanningsveld tussen (over)bezorgd en (on)zorgvuldig. 2) EMB en ziekenhuis. 3) Interactieve Workshop ASPEKT. 4) Wat doe je als het echt misgaat in de communicatie. Ikzelf heb in de ochtend workshop 1 (samen met Harry, Rolien en Silvia) gevolgd. Voor dit thema bestond veel interesse omdat dit dieper inging op de samenwerkingsrelatie tussen ouder en professional en de verschillende kenmerken daarin. Het accent lag hierbij op diverse lagen: - De verschillende verantwoordelijkheden. - De verschillende relaties tot het kind/cliënt. - De invloed van procedures, tijd, beroepscode, beleid en regelingen. - Kwetsbaarheid en gevoeligheid. - (Geen) vrijheid van keuze. - Verschillende deskundigheden. - Het verschil in visie en waarden.

Van daaruit werden er handvatten aangereikt over de wijze waarop eventuele spanning in deze lagen gehanteerd kan worden. Bij de bespreking van de verschillende casussen werd al gauw duidelijk dat De Winckelsteegh daar al verder in is dan menig andere organisatie met EMB-cliënten. Het deed ons goed gezamenlijk te ervaren dat we binnen De Winckelsteegh goede samenwerkingsafspraken hebben en dat ouders en verwanten bij ontwikkelingen betrokken worden. Na de lunch volgde ik de workshop ‘EMB en ziekenhuis’. Tijdens de presentatie hiervan was ik aangenaam verrast toen de AVG-poli in Nijmegen werd gepromoot, opgezet door o.a. Agnes Vis en Henny Landman. Zij werden daar genoemd als dé rijzende sterren in AVG-land. Een dergelijke poli is nog lang niet in alle regio’s van Nederland beschikbaar. Veel ouders en verwanten ervaren nog steeds veel onbegrip en missen de ondersteuning bij de veelvuldige ziekenhuisopnames en ingrepen waar EMB-kinderen en -volwassenen mee te maken krijgen in hun leven. Ook hier de ervaring dat De Winckelsteegh in samenwerking met de voorzitter van de verpleegkundige adviesraad vanuit het CWZ en het Radboudumc voorop loopt doordat er afspraken zijn gemaakt over ziekenhuisopnames van cliënten. Het gebruik van de overdrachtsformulieren, die worden gebruikt bij een ziekenhuisopname van cliënten van De Winckelsteegh, hebben een positieve werking

op de cliënt en zijn prettig voor zowel de medewerkers als voor de verpleegkundigen in het ziekenhuis. De BOSK heeft gevraagd of De Winckelsteegh deze overdrachtsformulieren ter beschikking wil stellen. Na afloop van de workshops vernam ik nog de ervaringen van Ninian over o.a. het theaterspel waarin de relatie ouder, kind, professional op een bijzondere wijze werd uitgebeeld. Aan het einde van de middag waren we het erover eens dat de deelname aan deze conferentie erg waardevol was geweest. De ervaringen en de verhalen leerden ons dat we trots kunnen zijn op De Winckelsteegh, die in de praktijk van alledag al veel verder is dan menige andere organisatie in Nederland als het gaat om allerlei afspraken rondom de driehoeksrelatie ouder, kind en professional. We zijn met de nodige inspiratie huiswaarts gekeerd met het voornemen om eens te onderzoeken of we binnen De Winckelsteegh ook een themabijeenkomst kunnen organiseren voor ouders, verwanten en professionals.

Conny Hendriks, clusterleider


Vanuit de Cliëntenraad Speerpunt Cliëntenraad voor jaarplan 2014 De Cliëntenraad van De Winckelsteegh heeft voor het jaarplan 2014 een speerpunt mogen aanleveren; aan dit punt gaat het komende jaar actief gewerkt worden. De Cliëntenraad heeft het volgende speerpunt laten opnemen in het jaarplan:

‘De cliënten, hun begeleiders en hun netwerk (zoals ouders, verwanten, mentoren) vormen een driehoek die open en transparant met elkaar communiceert om een gelukkig en tevreden leven van de cliënt van De Winckelsteegh te waarborgen’. Instrumenten daarvoor zijn o.a. het Individueel Plan (vastleggen wat je van elke partij verwacht), het cliënt tevredenheidsonderzoek, de Cliëntenraadoverleggen en het Verwantennieuws.

Wederzijdse verwachtingen In april van dit jaar had de Cliëntenraad een bijeenkomst met de clusterleiders van De Winckelsteegh, met als thema ‘Wederzijdse verwachtingen’. In oktober kreeg dit overleg een vervolg; deze keer met het thema ‘Communicatie’. Voorafgaand aan de bijeenkomst maakte de Cliëntenraad gebruik van de lijst met e-mailadressen van ouders, verwanten en mentoren van cliënten van De Winckelsteegh om hun mening te horen over vragen met betrekking tot communicatie. Samen met de agendapunten van de clusterleiders kwam zo de agenda tot stand voor dit overleg.

Eén van de vragen die werd gesteld:

Hoe wordt het contact met de persoonlijk begeleiders wonen en contactpersonen dagbesteding ervaren? Uit onze enquête en onze eigen ervaringen blijkt dat dit afhankelijk is van de begeleiders die op de woongroep of dagbestedingsgroep werken. Maar ook het ‘talent’ van een medewerker speelt een rol. Sommige begeleiders zijn goed in het verzorgen van een cliënt, maar zijn wellicht communicatief minder sterk. De Cliëntenraad vindt dat het initiatief tot communicatie vaak vanuit de ouders moet komen. De clusterleiders gaven aan dat bij dagbesteding is afgesproken dat contactpersonen zich meer gaan profileren. Soms spreken de contactpersoon en persoonlijk begeleider onderling af, wie van hen het contact met ouders onderhoudt. De Cliëntenraad heeft aangegeven dat ze soms het gevoel heeft dat medewerkers het lastig vinden om ouders te vertellen dat er iets vervelends is gebeurd. Echter, de ouder/verwant vindt het prettig om van alle wel en wee op de hoogte te zijn.


Tijdens deze bespreking werden ook een drietal casussen besproken. Praktijksituaties waaruit blijkt dat de verwachtingen van ouders/verwanten soms anders zijn dan die van medewerkers van De Winckelsteegh. Ouders hebben soms moeite met het feit dat ze achter dingen aan moeten, terwijl ze graag het vertrouwen zouden hebben dat dingen lopen zoals afgesproken. De clusterleiders gaven aan het fijn te vinden als ouders vragen/klachten/opmerkingen laten horen aan de persoonlijk begeleider, zodat die er mee aan de slag kan in het team of naar de clusterleider. De clusterleiders vertelden ook dat soms de grote hoeveelheid aan afspraken er juist de oorzaak van is dat dingen niet lopen. Afspraken zijn opgenomen in het afsprakenformulier en worden besproken tijdens een Individueel Plan bespreking. De clusterleiders gaven aan dat het verstandig is om als persoonlijk begeleider en ouders/ verwanten/mentoren afspraken te maken over wat je van de clusterleider en het team verwacht. Als dit naar elkaar wordt uitgesproken, krijg je meer duidelijkheid en tevredenheid.

De Cliëntenraad heeft nog een zorgpunt neergelegd: de raad bestaat uit betrokken ouders/verwanten/ mentoren en maakt zich zorgen om de cliënten die niet zo’n betrokken netwerk hebben. Er werd vervolgens gesproken over het Individueel Plan (IP). De clusterleider die bij de IP- bespreking aanwezig is, is verantwoordelijk. Het IP is maatwerk en de cliënt is het uitgangspunt. Wat in het IP wordt vastgelegd, is hetgeen waarmee gewerkt wordt en waarop het budget gebaseerd is. Als ouders/verwanten het IP ondertekenen, geven zij daarmee aan dat ze het eens zijn met de inhoud ervan. Zowel de Cliëntenraad als de clusterleiders vonden het gesprek prettig. Er werd besloten om dit overleg vanaf nu halfjaarlijks te laten plaatsvinden.

Nieuwe leden gezocht voor de Cliëntenraad van De Winckelsteegh Tijdens hiervoor genoemde bijeenkomst over wederzijdse verwachtingen werd ook gesproken over de samenstelling van de Cliëntenraad. We kwamen tot de conclusie dat de raad eenzijdig is vertegenwoordigd wat betreft de woongroepen van De Winckelsteegh. De raad heeft aan de clusterleiders gevraagd om actief mee te denken en zich in te

De Cliëntenraad van De Winckelsteegh is ook op zoek naar nieuwe leden, zodat er een brede vertegenwoordiging vanuit de woongroepen van De Winckelsteegh is. Een raadslid voelt zich betrokken bij De Winckelsteegh en kan denken en praten in het belang van alle cliënten van De Winckelsteegh. De Cliëntenraad heeft over onderwerpen, die de cliënten direct aan gaan, adviesrecht. Dit kan zowel gevraagd als ongevraagd advies zijn.

zetten voor aanvulling in de Cliëntenraad vanuit de woongroepen, die nu niet vertegenwoordigd zijn. De clusterleiders werken hier graag aan mee en willen zich ook inzetten om ouders/verwanten te vragen om aan digitale enquêtes van de Cliëntenraad mee te werken. U kunt als ouder/verwant of als bewindvoerder/mentor aangeven dat u er voor open

De Cliëntenraad van De Winckelsteegh bestaat momenteel uit vijf leden; drie ouders, één verwant en één mentor. De raad is nadrukkelijk op zoek naar vertegenwoordigers vanuit het Merelplein, Reigerlaan 21, 25 en 27 en Spechtlaan 24 en 28. De Cliëntenraad vergadert eenmaal per maand, op maandag, op De Winckelsteegh. In de ochtend bereidt de raad, samen met de ondersteuner, de agendapunten voor. Na een gemeenschappelijke

staat om via de e-mail mee te praten over onderwerpen die spelen binnen De Winckelsteegh. Interesse? Stuur een mail naar de ondersteuner van de Cliëntenraad, Silvia Wijnen, e-mail: [email protected].

lunch start na de middag de officiële Cliëntenraadvergadering. De manager van De Winckelsteegh, Riek de Vries, is daarbij ook aanwezig. Er komen allerlei onderwerpen aan bod, zoals: het Individueel Plan, de huisvesting, voeding, cliëntgelden, verzekeringen, terreinzaken, de begroting, het jaarplan, veiligheid en vrije tijd. Ons doel is: de beste zorg voor onze kinderen/verwanten op De Winckelsteegh.

Hebt u interesse om eens vrijblijvend een vergadering bij te wonen of wenst u meer informatie? Neem dan contact op met: Harry Quakernaat, voorzitter van de Cliëntenraad Telefoonnummer: 06-21555459 E-mail: [email protected] Of via de ondersteuner van de raad, Silvia Wijnen Telefoonnummer: 06-23235256 E-mail: [email protected]


Kind- en Jeugdgroep: Costa Binnen Het Rif zijn de twee dagactiviteitengroepen Tibia en The Beach samengevoegd tot één groep: Costa. In oktober zijn de betrokken ouders en medewerkers van de woongroepen tijdens een ouderavond hierover geïnformeerd. Er wordt momenteel gewerkt aan een op de cliënten toegesneden dagprogramma. De cliënten wennen aan de nieuwe ruimte, spullen worden langzaamaan verhuisd en op de goede plek gezet en het personeel leert elkaar en de nieuwe cliënten kennen. Werkenrodeschool blijft de groep twee dagen per week ondersteunen door het aanbieden van individuele schoolactiviteiten en activiteiten in kleine groepjes. Het is voor alle betrokkenen nog even wennen, maar we gaan er met zijn allen voor om van Costa een prettige en gezellige groep te maken! Team van Costa

Colofon Nieuws van De Winckelsteegh is een uitgave van Pluryn. De Winckelsteegh is onderdeel van Pluryn. Pluryn ondersteunt bij wonen, werken, leren, dagbesteding en vrije tijd vanuit een groot aantal locaties in Gelderland, Noord-Limburg en Noordoost-Brabant. Redactie Locatiemanagement: Sjaan Huisman, bedrijfsleider Riek de Vries, manager Redactieadres Redactie Locatienieuws De Winckelsteegh Winkelsteegseweg 99, 6534 AP Nijmegen E-mail: [email protected]

Toon Rutjes, hoofd behandeling Met ingang van januari beëindig ik mijn werk als hoofd behandeling van De Winckelsteegh. Ik ben nog wel geen 65, maar ik vind het toch het moment om het pensioen, dat ik inmiddels heb opgebouwd, aan te gaan spreken. Voor ‘ethiek’ zal ik nog enkele uren in de week actief blijven voor Pluryn. Langs deze weg een groet ten afscheid. In mei 2000 kwam ik bij De Winckelsteegh te werken. Daarvoor had ik Jan Pieter Heije in Oosterbeek als basis. ‘Behandeling’ was en is steeds mijn werkgebied gebleven. Hoewel door de omstandigheden bepaald (de fusie van Pluryn in 2000) was het op dat moment ook een bewuste keuze, waar ik geen enkele dag spijt van heb gehad.

‘Wat we doen is toch vanzelfsprekend?’, ‘We dóen het gewoon!’, hoor ik geregeld. Maar in het gewone schuilt tevens het bijzondere en goed zorgen is vooral ook hard werken. Ik heb in elk geval heel veel respect gekregen voor ouders/verwanten, medewerkers, vrijwilligers – ieder die deel is van de dagelijkse zorg.

Cliënten van De Winckelsteegh zijn door de aard van hun handicap extra afhankelijk van de mensen om hen heen. Die moeten dan ook extra goed weten wat ze doen: zich inleven, opletten, attent zijn, zoeken naar oplossingen voor alledaagse en complexe problemen. En voor ons, medewerkers, geldt nog in

De Winckelsteegh is mooi en modern aan het worden. Dat is deels buitenkant, die er mag wezen! Maar zowel hierin als in de ‘binnenkant’ zit wat ik in De Winckelsteegh steeds ervaren en gevoeld heb – in alle eenvoud en kracht: de wil van mensen om er elke dag samen het beste van te maken. Ik dank u, het ga u goed!

het bijzonder dat we voor cliënten en hun ouders/ verwanten (door het leven aan elkaar verbonden) meer zouden moeten zijn dan passanten/voorbijgangers: we dienen echt iets te betekenen in elkaars leven.

Agnes Vis, Arts Verstandelijk Gehandicapten (AVG) Ruim 36 jaar geleden kwam ik praten bij dokter Verstegen: hij had hulp nodig bij De Winckelsteegh. Ik had geen ervaring met mensen met verstandelijke beperkingen, maar hij zag het wel zitten met mij. En zo ging ik met veel plezier aan het werk bij De Winckelsteegh. Samenwerken bleek heel belangrijk. Samen met verwanten zoeken naar de beste medische zorg voor kinderen, bewoners en later cliënten. Maar ook samen met veel medewerkers van De Winckelsteegh. Want als arts van De Winckelsteegh heb je behalve gewoon dokterswerk ook te maken met veel bijzondere dingen bij heel bijzondere mensen. Ik heb veel lief en leed met u gedeeld. Met veel ouders, broers en zussen heb ik intensief contact gehad, vaak over langere perioden. Dat heb ik altijd erg gewaardeerd. Ik heb er ook veel van geleerd.

WWW.PLURYN.NL

Toon Rutjes, 3 december 2013

Nu stoppen mijn werkzaamheden bij De Winckelsteegh, vanwege mijn pensioen. Ik heb twee geweldige collega’s die mijn werk overgenomen hebben. Ik ben hen dankbaar dat ik De Winckelsteegh met een goed gevoel kan verlaten. Maar vooral dank ik u voor het vertrouwen dat u in mij gesteld heeft. Mijn werk heb ik met veel voldoening gedaan, ook in moeilijke tijden. Ik wens u veel goeds. Agnes Vis – Veltman, november 2013

JAARGANG NR 2 DECEMBER

Recommend Documents