Dezeeschild pad Dit is een uitgave van:
Strandweg 13 (boulevard) 2586 JK Den Haag 070-3542100 www.sealife.nl
1. Geschiedenis
13. De kwekerij
Heeel lang geleden voor de tijd van de dinosauriërs waren er al schildpadden! Ze hebben de dinosauriërs ook zien sterven in de ijstijd. En zijn dus ongeveer 250 miljoen jaar oud!
In een kwekerij worden er eieren uitgebroed. Dit gebeurd met broedkasten. Er worden eieren van de stranden gehaald zodat er meer kleine schildpadjes overleven.
Eerst leefde alle schildpadden op het land. Later zijn ze zich de moerassen en de zee in gegaan. De meeste schildpadden kozen het moeras om in te wonen, een andere groep het land, en maar een klein groepje de zee. Van de 244 soorten schilpadden, zijn er 41 landschildpadden, 196 moerasschildpadden en 7 soorten zeeschildpadden.
Het eerste jaar op volle zee zijn ze heel kwetsbaar: schildpadden moeten gewoon adem halen, net als wij, en als ze klein zijn moeten ze dat heel vaak. Ze zijn dan ook nog te zwak en te klein om te duiken en dus blijven ze de hele tijd aan de oppervlakte zwemmen. Voor zeevogels boven hen en voor roofvissen onder hen zijn ze een gemakkelijke prooi. Het eerste jaar blijven ze op volle zee om vervolgens terug te keren naar de kust. En van kust naar kust trekkend worden ze volwassen, paren, en na twintig jaar of meer leggen ze weer eieren op hetzelfde strand vanwaar ze gekomen zijn. Dat wil zeggen als ze die eerste tijd overleven. We denken dat er van de duizend jonge diertjes maar een tiental overblijven. In de kwekerij worden de kleine schildpadjes een jaar lang goed verzorgd. Daarna zijn ze groot genoeg om in de zee te kunnen overleven. Ze zijn dan geen prooi meer voor roofvogels en roofvissen.
12. Onze schildpadden De schildpadden in Sea Life zijn afkomstig van een kwekerij op de Kaaiman eilanden. Het zijn Green Turtles. In het Nederlands ook wel de Soepschildpadden. Net als alle andere zeeschildpadden zijn ze op het land geboren, in ongeveer 2 maanden uitgebroed door de zon, uit het ei gekomen, naar boven geklauterd, 3 tot 4 dagen op het zand gebleven totdat de buik is dichtgegroeid en naar zee gegaan met honderd broertjes en zusjes tegelijk. Zo zou het gegaan zijn als ze niet in de kwekerij waren uitgebroed in broedkasten.
11. Wat kunnen we er aan doen?
Er moet ook wat gedaan worden aan de verlichting op de stranden.
2. Verschil land en zeeschildpadden •
Poten: landschildpadden hebben ronde stevige poten ontwikkeld, zodat ze goed kunnen wandelen. Zeeschildpadden hebben flippers.
•
Schildvorm: zeeschildpadden zijn meer gestroomlijnd geworden, zodat ze gemakkelijk door het water kunnen zwemmen. Hun rugschild is bijvoorbeeld veel platter dan bij de landschildpad.
•
Adem halen: zeeschildpadden hebben geen kieuwen ontwikkeld of een andere manier om zuurstof uit het water te halen, ze moeten nog steeds boven komen om te ademen omdat ze longen hebben. We kunnen ze heel lang de adem inhouden. Als ze rustig op de bodem liggen kunnen ze uren onder water blijven. Als ze zwemmen, komen ze elk kwartier een luchtje scheppen.
•
Ruiken: zeeschildpadden zowel boven als onder water ruiken. Een landschildpad niet, die zal onder water, water binnen krijgen.
•
Intrekken: zeeschildpadden kunnen hun kop en poten niet intrekken. Een landschildpad doet dat als er gevaar is. Een zeeschildpad zwemt gewoon snel weg. Een landschildpad is te langzaam om te vluchten!
Niet aan alle gevaren kunnen we iets doen. Maar aan de allergrootste wel. Vooral dat de schildpadden vast te komen zitten in netten kan iets aan gedaan worden. Als vissers netten gebruiken met luikjes erin, kunnen de zeeschildpadden hieruit ontsnappen. Deze luikjes zijn niet zo erg duur en vissers vangen hierdoor nauwelijks minder vis. Ook moet men voorkomen dat de versleten netten niet zomaar weggeworpen worden in de zee. Verder probeert men te bereiken dat de belangrijkste legstranden tot beschermde reservaten worden verklaard. Ook aan de handel kan iets gedaan worden. Er is al afgesproken in een aantal landen dat ze geen producten van schildpadden meer verkocht mag worden.
Schildhardheid: Het schild van een landschildpad is dikker en harder dan die van de zeeschildpad.
3. 7 soorten zeeschildpadden Van de 7 soorten zeeschilden zijn er drie waar het niet goed mee gaat, dit zijn de: Lederschildpad, de Karetschildpad en de Kemps schildpad. • Lederschildpad: Hij is de grootste en zwaarste. Hij weegt 900 Kg! Hij eet kwallen, dit doet hij met zijn stevige kaken en punten in zijn bek. Hij is ook de langste en kan 160 tot 200 cm worden. Hij heeft iets heel vreemds, hij heeft namelijk geen schild, maar een ‘rubberen’ rug. Hij komt het meest voor bij IJsland. • Kemps zeeschildpad: Hij is de kleinste soort en wordt 60 tot 70 cm lang. Hij legt op 1 strand zijn eieren, dit is in Mexico. •
Karetschildpad: Hij is de mooiste en het meest gewilde, door zijn schild met stermotief. Hij komt alleen voor bij de koraalriffen. Hij legt de meeste eieren, Hij kan wel 242 eieren leggen!
•
Platrugschildpad: Hij heeft het dunste en platste schild. Je kunt er met je nagel doorheen prikken.
•
Dikkop: Hij heeft de sterkste kaken en kan daarmee schelpen kraken. Hij leeft in nogal koude zeeën.
Hij is de enige die allemaal tegelijk de stranden opkomen om eieren te leggen, dit gebeurt rond de evenaar.
10. Gevaren Het gaat niet goed met de zeeschildpadden. Dit heeft een aantal redenen: •
Vissers hangen netten uit om vis te vangen. Als een schildpad daar in vast komt te zitten, verdrinkt hij.
•
Er zijn veel meer schepen, een schildpad heeft een sterk schild, maar kan er niet tegen als hij tegen een schip botst. Daar gaat zijn schild van stuk.
•
Zeeschildpadden kunnen vele ziektes krijgen. Mogelijke oorzaken van deze ziekte zijn vergiftiging door bacteriën in het zeegras, parasieten, stijgende watertemperaturen en vervuiling.
•
Door de verstoring van de nestplaatsen worden er steeds minder eieren gelegd en komen er minder eieren uit. De verstoring gebeurd door toerisme, door aanleg van dijken, door aanleg van licht, lantaarnpalen etc.
•
Door de klimaatsveranderingen en opwarming van de aarde worden de eieren op de stranden meer verwarmt en zullen er meer vrouwtjes uitkomen. Dit is niet zo goed, want dan zijn er te weinig mannetjes voor de vrouwtjes.
•
Warana:
•
Soepschildpad: Hij is de snelste van allemaal en zwemt 35 km per uur. Hij is na het eerste jaar eet hij alleen nog maar zeegras. Het bijzondere aan deze schildpad is dat hij groen vlees/vet heeft.
4. Mannetje of vrouwtje? Na 20 – 50 jaar zijn schildpadden volwassen en kun je zien of het een mannetje of een vrouwtje is. Dit zie je door een aantal verschillen: • Het vrouwtje is groter dan het mannetje. • Het mannetje heeft een lange staart, • Het mannetje heeft een holle vorm in zijn buik, gemakkelijker bij de paring • Ook heeft hij klauwen aan zijn duim zodat hij zich tijdens de paring kan vasthaken aan het vrouwtje.
5. Van ei tot schildpad Schildpadden leggen eieren, dit wordt ook wel ovipaar genoemd. Veel soorten zeeschildpadden trekken ieder jaar naar het strand om daar hun eieren te leggen. Het eieren leggen, gebeurd door de moeder schildpad. Ze graaft een kuil in de grond waar ze haar eieren in legt. De eieren zijn wit van kleur. De moeder schildpad legt 2 tot 20 eieren per keer, dit is per soort schildpad verschillend. Vervolgens dekt moeder schildpad het gat weer af. Of het mannetjes of vrouwtjes worden, ligt aan de zon. Een lage temperatuur zorgt voor mannetjes, een hoge voor vrouwtjes. Na 2 tot 3 maanden komen de eieren uit. De kleine schildpadjes maken het ei van binnenuit kapot met hun ei-tand. Als het schildpadje uit het ei is, heeft hij die eitand niet meer nodig en breekt af. Als je het schildpadje nu zou omkeren dan zie je een rode vlek, dat zijn de resten van de eierdooier. Om dat stukje dicht te laten groeien, hebben ze een beschut plekje nodig. Nadat het gaatje dichtgegroeid is, gaan ze de zee in. De kleine schildpadjes gaan allemaal tegelijk het nest uit om zo te kunnen blijven leven. Schildpadden doen er erg lang over om volwassen te worden en zich voort te planten. Hierdoor zijn schildpadden kwetsbaar. Zeeschildpadden leggen veel eieren, andere soorten soms maar 1 ei per keer.
•
Internationale handel. Nog steeds is er wereldwijd veel vraag naar producten van zeeschildpadden. Nu is de handel in zeeschildpadproducten in veel landen verboden. Toch worden er, vaak illegaal, nog veel in producten van zeeschildpadden gehandeld.
Zeeschildpadden worden gevangen voor hun schild, vlees, olie en huid. De groene zeeschildpad heeft zijn naam en bijnaam (soepschildpad) zelfs gekregen door zijn groene lichaamsvet dat gebruikt wordt in schildpadsoep.
9. Vijanden Een volwassen zeeschildpad kan door haaien en tandwalvissen (zoals orka’s) gegrepen worden. De tijgerhaai is een haai die schildpadden eet. De tanden van deze haai hebben een kartelrand waarmee het schild van zelfs vrij grote schildpadden kapot kan maken. De zeeschildpadden kunnen hun flippers niet intrekken. Bij gevaar kunnen ze de flippers tegen de zijkant van het lichaam drukken.
7. Wat eten zeeschildpadden?? Zeeschildpadden halen hun voedsel uit de zee, maar ze eten niet allemaal hetzelfde. De dikkopschildpad eet bijvoorbeeld graag oesters, de lederschildpad duikt liever naar diep water om kwallen te zoeken. De karetschildpad plukt sponzen, zeedieren die veel op koraalriffen zitten. De groene zeeschildpad is de enige die geen andere dieren eet. Hij eet planten en zeegras, dat hij in ondiep water van de bodem graast.
8. Snelle zwemmers Veel mensen zeggen wel eens “Je bent zo langzaam als een schildpad”. Dat is niet zo bij de zeeschildpad. Met zijn platte schild glijdt hij gemakkelijk door het water. En met zijn lange flippers kan hij veel kracht zetten. Daardoor kan een zeeschildpad erg snel zwemmen. Een groene zeeschildpad kan 35 km per uur zwemmen en dat maakt hem tot het snelste reptiel. Zeeschildpadden kunnen beter onder dan boven water zien en zwemmen onder de oppervlakte. Sommige zeeschildpadden doen een winterslaap op de bodem.
6. Het schild Een schildpad draagt twee schilden: een rugschild en een buikschild. Samen vormen deze schilden een veilig pantser. Bij een landschildpad verdwijnen de kop, staart en zijn vier poten tussen het buikschild en het rugschild, zodat deze kwetsbare lichaamsdelen goed beschermd zijn tegen bijvoorbeeld roofdieren. Het schild van een schildpad is opgebouwd uit twee stevige lagen. De buitenste laag van het schild bestaat uit hele sterke hoornplaatjes. De binnenste laag van het schild is gemaakt van bot. Het schild bestaat uit alle vakjes. Deze vakjes groeien vanuit de binnenkant, zo kan zijn schild dus mee groeien.
