Dertig euro. Dat betaalde Kato in september vorig. Chapeau Kato! «3» «12» «4» LEUVEN EDUCATION COLLEGE

GROUP T’s Newsmagazine

interview verschijnt driemaandelijks AUGUSTUS 2011 Jaargang 20, nr. 3 P509015 afgiftekantoor 2000 ANTWERPEN x

LEUVEN EDUCATION COLLEGE

Kato Callebaut, het idool van GROEP T.

Studente in de kijker

Chapeau Kato! Idool 2011 heeft een aantal interessante jonge talenten bovengespit. De beste twee zongen op 20 mei de finale. Onder hen Kato Callebaut, studente in de tweede bachelorsfase van de lerarenopleiding Lager Onderwijs bij GROEP T. Het sympathieke meisje dat zichzelf tijdens de auditieronde op een ukulele begeleidde, werd onmiddellijk als een potentiële winnaar getipt. “Er gebeurt iets op het podium als jij er staat”, zei de jury.

D

ertig euro. Dat betaalde Kato in september vorig jaar voor een ukulele, een klein snaarinstrument dat Portugese immigranten eind 19de eeuw meebrachten naar Hawaï. Een paar weken later nam Kato zingend en tokkelend deel aan de preselectie van Idool 2011, de liedjeswedstrijd georganiseerd door VTM. Het was meteen een schot in de roos. ‘Het fragiele meisje dat fantastische dingen kan doen met een intiem liedje’, ‘een verademing tussen al die gladde jongens en meisjes’, ‘zij heeft het’, ‘ze springt eruit’. De Vlaamse pers kwam superlatieven te kort om Kato de hemel in te prijzen. Zo ook haar duizenden fans op de Idool Site. Niemand van de kandidaten kon op dergelijke sympathie van surfend Vlaanderen rekenen. Met of zonder ukulele, Kato heeft duidelijk de juiste snaar weten te raken.

Rustig en melodieus Kato is een jonge dame van weinig woorden. Ze laat liever over zich spreken dan ze dat zelf doet. Toch wil ze een en ander over zichzelf kwijt. “Toen ik zes jaar was, ging ik naar de muziekschool om piano- en zangles te volgen. Met gitaar

«2»

Teachers in central America

03183_LERAREN_Interview_3_20_07/07.indd 1

«3»

ben ik pas twee jaar geleden begonnen. Inmiddels heb ik er al mee op de podia gestaan van Humo’s Rock Rally, Dranouterrally en Marktrock. Ik word ook geregeld gevraagd om op te treden tijdens privé-feestjes.” Kato houdt van rustige, melodieuze muziek en de teksten schrijft ze zelf. In het Engels. “Ik heb altijd al Engelse liedjes beluisterd op de radio, CD of computer en mee- of nagezongen.” Bij de auditie van september 2010 konden de kandidaten kiezen uit 6 nummers. Kato koos voor ‘Pack up’ van Eliza Doolittle en kwam er moeiteloos mee door de preselectie. Honderd kandidaten uit een paar duizend. Bij de laatste 25 eindigde ze met ‘Hey, soul sister’ van Train. Daarna ging de race in sneltempo verder. Tijdens de liveshow namen de laatste 15 kandidaten het tegen elkaar op en konden ook het publiek en de kijkers thuis hun stem uitbrengen. Eind april had Kato zich een plaats verzekerd bij de laatste vier. Eind mei zat ze bij de top twee in een spannende finale. De twintigjarige Kevin Kayirangwa uit Antwerpen won, maar het verschil was nipt. De jury, de pers, het publiek, iedereen was het erover eens: Kato verdiende de titel evengoed.

PROTESTANTSE godsdienst

«4»

Zingen in de klas Ook na de Idooldrukte blijft Kato met muziek bezig. “Ik speel elke dag minstens een uur piano en gitaar. Mijn teksten gaan meestal over persoonlijke ervaringen en onderwerpen waar ik niet zo makkelijk over praat. Mijn dagboek schrijf ik al zingend.” Haar lerarenopleiding bij GROEP T wil Kato beslist afmaken. “Dan kan ik ook zingen in de klas”, zegt ze lachend. “Lesgeven is ook een beetje optreden. Een goede leraar of lerares moet het idool van de leerlingen zijn.” John Caluwaerts. Idool 2011 has uncovered a number of interesting young talents. The two best sang in the finals on 20 May. One of them Kato Callebaut, student in the second bachelor phase of the teacher training program Primary Education at GROUP T. The friendly girl who accompanied herself on a ukulele during the audition round, was immediately tipped as a potential winner. “Something happens on stage when you’re on it”, the jury said.

SamenWERKING LEuvenamsterdam

«12»

international educating classes

11/07/11 17:03

World Project 2011

Future teachers explore Central America GROUP T’s teacher training program is continuing to spread its wings. In the framework of the ‘Asian project’, students and teachers were given the opportunity to broaden their horizons in study trips to China, Thailand, Indonesia and Nepal. In April 2011, a mixed team of 36 souls flew west. The Central American countries of Costa Rica and Nicaragua were mapped out in the ‘World Project’. It had already started in the preparation when the participants were asked to collect geographical, sociological, cultural and educational data about these countries.

GROUP T - LEUVEN EDUCATION COLLEGE

J

an Deglinne, the coordinator of the ‘Internationalization Team’, tells the story: “There are various criteria we use to select a country that may be eligible for a study trip. It is preferably a developing country, students doing their international teacher training must already be present so we can visit them, there must be local opportunities for an educational component and there must be an attractive mix of culture and nature offering the opportunity for both environmental education and sports-related activities. And we must be able to rely on a local contact.” Pepe Castiblanco Montenegro is a former employee of GROUP T’s ICT service. He is Costa Rican and runs a B&B in the south of the country together with his Flemish wife Katleen. Costa Rica may not be a developing country but it did meet all the other criteria. At the time, three students were doing their teacher training in Escuela Las Nubes, in Jaco. In consultation with Pepe, an itinerary was then drawn up that also included Nicaragua. The arrangement included a study trip to the teacher training program of San Jose, working visits to primary and secondary schools in Costa Rica and Nicaragua, transportation, accommodation and all excursions, with Pepe as a reliable guide the entire time.

Educational component and ecotourism Isabelle Dewinkeler, student dean of the teacher training program, provided the educational component within which the students were teaching in the Costa Rican schools. They also organized a games afternoon for the children of La Esperanza, a small NGO that aims to create education opportunities in the outskirts

of Granada, Nicaragua. Before they’d left, the students had adjusted their class preparations and their luggage included 400 pens and notebooks.

“A modest five dollars per person, as a donation, goes along way in Nicaragua.” Nick Vanmechelen, member of the Internationalization Team, goes on to say that thanks to the cooperation with the ‘Hotel Con Corazon’ foundation, La Esperanza can continue to give hope to underprivileged children. “The proceeds from the hotel are invested in schools that employ local people and the foundation itself can count on an international team of contributors. The presentation of the project was provided by an Australian woman and everybody was so impressed that we, along with the students, decided to make a donation ourselves. It was just a modest five dollars per person, but that goes a long way in Nicaragua. Compared to Costa Rica, Nicaragua is a poor country, but that’s only one of the contrasts between the two countries. Costa Rica gets its income from ecotourism. It has nature reserves with smoking vulcanoes and the flora and fauna can be enjoyed and admired during ‘canopy walks’.”

Border experience The next experience was the border crossing between the two countries, a true border experience for the

uninitiated EU citizens. Jan testifies: “Our bus was driven past an unmoving ten-kilometer traffic jam of trucks before it was brought to a stop. It was four hours before we were able to cross the border into Nicaragua and not without paying bribes to ensure ‘smooth’ luggage handling. For the truck drivers it usually involves spending three or four nights in hammocks suspended between bumpers. And then there was that impressive procession in Rivas, geared up for the religious festivity of the year even before the start of Semana Santa. That was our first, unexpected impression of Nicaragua.”

Follow-up Two groups of five students, independent of each other, also used the trip to expand the final project of the ‘dewereld@groept’ program. They examined not only the diversity of the education systems in both countries, but also the diversity within the travel group. The intention was to test a hypothesis through practical research and to improve team building within the GROUP Through interventions. The results of their observations, interviews and questionnaires were presented at the end of May during the ‘World Fair’. “We, the lecturers, also consulted regularly during the trip to improve our product and, during the info sessions in October at the start of the academic year, there will be a follow-up to this trip. We will, of course, continue to encourage students to carry out their teacher training practice abroad in La Esperanza in Nicaragua,” the coordinators conclude. John Caluwaerts

2 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:03

Lerarenopleiding versterkt pluraliteit van wereldvisies

Nieuw bij groep t: Protestantse godsdienst Dit academiejaar is GROEP T een levensbeschouwelijk vak rijker. Als enige hogeschool in Vlaanderen biedt GROEP T Protestantse godsdienst aan in de geïntegreerde lerarenopleiding. Dit initiatief versterkt de pluraliteit van wereldvisies die inmiddels zowat het handelsmerk van GROEP T geworden is. De hogeschool positioneert zich hiermee in het Vlaamse onderwijs en binnen de Associatie K.U.Leuven als een lerarenopleiding waar dialoog en interlevensbeschouwelijk leren een centrale plaats innemen. We spraken met Dick Wursten, Inspecteur-adviseur Protestants-Evangelisch Godsdienstonderwijs en voorzitter van de raad van bestuur van het Hoger Instituut voor Protestantse Godsdienstwetenschappen (HIPGO) in Brussel.

S

inds september 2008 telt GROEP T – Leuven Education College vier levensbeschouwelijke keuzevakken (Rooms-Katholieke godsdienst, Niet-confessionele zedenleer, Islamitische godsdienst en Boeddhisme) en twee levensbeschouwelijke onderwijsvakken (Niet-confessionele zedenleer en Islamitische godsdienst). Daar is nu in elk van de opleidingen – leraar Kleuter-, Lager en Secundair Onderwijs – een vijfde keuzevak bijgekomen. Opmerkelijk is dat het initiatief vanuit de Protestantse gemeenschap gekomen is. “Het was inderdaad een delegatie van het Hoger Instituut voor Protestantse Godsdienstwetenschappen (HIPGO) die begin 2011 bij GROEP T kwam aankloppen”, bevestigt Dick Wursten. “We hebben namelijk dringend meer goed geschoolde leraren nodig en wilden graag onze horizon verbreden. Op dit moment worden de leraren Protestants-Evangelische godsdienst ofwel opgeleid in Heverlee (Instituut voor Bijbelse Vorming (IBV) en de Evangelisch Theologische Faculteit (ETF)) of in Brussel (Hoger Instituut Protestantse Godsdienstwetenschappen (HIPGO) en de Faculteit voor Protestantse godgeleerdheid (FPG)) Let wel, deze instituten leiden niet alleen leraren op. Je kunt er ook studeren voor predikant, zendeling of evangelist. Binnen het Protestants-Evangelisch godsdienstonderwijs vonden we dat de tijd rijp was om het Protestantisme een plaats te geven in de geïntegreerde lerarenopleiding. Dat we hierbij in eerste instantie aan GROEP T dachten, is uiteraard geen toeval. Op nascholingen was ik verschillende docenten van GROEP T tegengekomen. Hun visie op interlevensbeschouwelijk leren en het belang van pluraal onderwijs sprak mij erg aan. We wisten dat we daar gehoord zouden worden. Voeg daarbij het feit dat GROEP T z’n lerarenopleiding baseert op de vier pijler van UNESCO en dus veel belang hecht aan ‘learning to be’ en ‘learning to live together’, en de keuze was snel gemaakt.”

Nieuw publiek Met het keuzevak Protestantse godsdienst hoopt GROEP T een nieuw publiek aan te trekken voor de lerarenopleiding. “Voor de Protestantse gelovigen hier te lande creëren we inderdaad nieuwe mogelijkheden”, zegt Dick Wursten. “Ze kunnen hun eigen levensbeschouwing verder uitdiepen en later ook uitdragen. Maar ook voor andersgelovigen of studenten op zoek naar zingeving kan dit vak een verrijking betekenen. In essentie is het er ons om te doen toekomstige leraren ervan te doordringen dat de samenleving meer dan ooit multilevensbeschouwelijk is. De school, de klas zijn een afspiegeling van deze diversiteit en pluraliteit. Dit is een realiteit waarop de leraren zich dienen voor te bereiden. Interlevensbeschouwelijk leren en onderwijs behoren tot de opdracht van iedere leraar.” Het keuzevak Protestantse godsdienst omvat 3 studiepunten per opleidingsfase en wordt in 1,5 contacturen per week georganiseerd. Docent is Daniël De Waele, doctor in de Theologie en een door de wol geverfde lesgever.

Wereldwijd christendom “In de cursus presenteren we het Protestantse geloof als een actuele verschijningsvorm van het wereldwijde Christendom”, legt Dick Wursten uit. “We nodigen de studenten uit zich te verdiepen in de bronnen van het geloof – Oud en Nieuwe Testament en kerkgeschiedenis – maar ook in de wijze waarop

vanuit dat geloof aan de leer en het leven wordt vormgegeven. Dan hebben we het over hermeneuthiek, geloofsleer en ethiek. We staan eveneens stil bij de andere levensbeschouwingen die je in onze samenleving kunt ontmoeten. De andere Christelijke kerken bijvoorbeeld, maar ook het Humanisme, de Islam, het Jodendom. We vergeten evenmin de nietWesterse religies en filosofieën: Hindoeïsme, Boeddhisme met een uitstap naar het Taoisme en het Confucianisme. Alle vakinhouden worden zo gegeven dat de studenten niet alleen kennis en inzicht bijgebracht worden, maar dat ze hun competenties ook kunnen aanwenden in de levensbeschouwelijke communicatie met hun leerlingen en kunnen inschakelen in het pedagogisch project van hun school. Deze competenties moeten hen tevens in staat stellen om zich na hun afstuderen te blijven verder ontwikkelen. Als leraar ben je immers nooit volleerd.” Y.P.

GROUP T has added another ideological course to its curriculum. It is now the only university college in Flanders to offer Protestant Religious Education in the integrated teacher training program. This initiative strengthens the plurality of world visions, which has more or less become GROUP T’s trademark. In this way, the university college positions itself in the Flemish educational landscape and within the K.U.Leuven Association as a teacher training program where dialogue and inter-ideological learning take center stage. We talked to Dick Wursten, InspectorAdvisor Protestant-Evangelical Religious Education.

Dr. Dick Wursten, Inspecteuradviseur Protestants-Evangelisch Godsdienstonderwijs en Voorzitter van de Raad van Bestuur van het Hoger Instituut voor Protestantse Godsdienstwetenschappen.

Meer keuze, meer kansen

GROEP T - LEUVEN EDUCATION COLLEGE

Protestantse godsdienst behoort tot de officieel erkende erediensten in België. Elke gemeente, stads-, provincie- en gemeenschapsschool is wettelijk verplicht Protestantse godsdienst als keuzemogelijkheid aan te bieden en ook in te richten als er vraag naar is. ‘Protestantse godsdienst wordt gegeven in alle richtingen van het ASO, TSO, KSO en BSO, maar ook in het lager en het buitengewoon onderwijs”, vervolgt Dick Wursten. “Het Protestants godsdienstonderwijs staat open voor iedereen, ongeacht zijn of haar kerkelijke of levensbeschouwelijke achtergrond.” “Overigens vergroot het nieuwe vak niet alleen de keuzemogelijkheden van de leraren in spe. Het bevordert ook hun toekomstkansen. Afgestudeerde onderwijzers en onderwijzeressen die dit keuzevak volgden, zullen Protestants-Evangelische godsdienst mogen geven in de lagere school. Idem voor de leraren Secundair Onderwijs in de eerste graad en in de tweede graad BSO. We zijn gemachtigd om aan het volgen van het keuzevak een door de overheid erkend kerkelijk diploma te verbinden, dat deze lesbevoegdheden insluit”, aldus Dick Wursten.

3 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:03

Stijn Dhert, decaan van Leuven Education College en Jos Beelen, hoofd International Office van de Hogeschool van Amsterdam.

ASP-netwerk brengt lerarenopleidingen bij elkaar

Leuven en Amsterdam versterken samenwerking rond Unesco “Een asymmetrische synergie”, zo noemen Jos Beelen en Stijn Dhert de samenwerking tussen de School of Education van de Hogeschool van Amsterdam en het Leuven Education College van GROEP T. Jos is hoofd van het International Office in Amsterdam, Stijn is decaan van de lerarenopleiding in Leuven. Hun verschillende achtergrond en functie zorgt niet voor een probleem maar maakt hen precies complementair. Nu beide instituten UNESCO-scholen geworden zijn en deel uitmaken van het wereldwijde Associated Schools Project netwerk (ASP) komt de samenwerking in een stroomversnelling terecht.


D

e lerarenopleiding van GROEP T en de toenmalige Educatieve Faculteit Amsterdam (EFA) vonden elkaar in 1998. “GROEP T had toen nog maar pas de Provinciale Normaalschool Leuven overgenomen”, herinnert Stijn zich. “Na de verhuis van de vestiging in Tienen naar Leuven was de toenmalige Pedagogische Hogeschool op zoek naar een nieuw onderwijsconcept. We wisten dat als we wilden overleven een innovatief project noodzakelijk was waarrond de krachten gebundeld konden worden. Dus gingen we op zoek naar een lerarenopleiding waar baanbrekend werk werd verricht. In Nederland was EFA pas officieel erkend als experimentele hogeschool. Het hele curriculum was er competentiegericht gemaakt. De student was er verantwoordelijk voor zijn/haar leerproces en diende via een portfolio te bewijzen de vooropgestelde competenties onder de knie te hebben. Dit was toen revolutionair omdat het resoluut komaf maakte met de traditionele aanpak waarin de docent alles stuurt en van de studenten verwacht wordt dat ze de voorgekauwde kennis netjes reproduceren.”

Metamorfose De competentiegerichte curricula van EFA inspireerden GROEP T tot het invoeren van projecten (één in elk semester), metawerk en portfolio, het studiementoraat, het praktijksemester in de derde opleidingsfase, de zelfstandige stages in binnen- en vooral buitenland. “De programma’s in de lerarenopleiding ondergingen een echte metamorfose”, bevestigt Stijn. “Het sloeg ook direct aan in de markt, want in een paar jaar tijd verdriedubbelde de studentenpopulatie. “Dit stelde ons in staat het docentenkorps fors uit te breiden en te verjongen wat de dynamiek nog vergrootte. Douwe Wielenga die bij EFA het vernieuwingsproces mee op gang heeft gebracht, kwam ons als adviseur versterken om ook in Leuven de innovatie in goede banen te leiden.”

“Tien jaar later – in 2008 – zetten beide instituten een nieuwe stap in de samenwerking”, vervolgt Jos. “Toen traden we samen toe tot het ETEN-netwerk met een duo- presentatie tijdens een conferentie in Liverpool. Later op het jaar organiseerde GROEP T een internationale conferentie naar aanleiding van de Werelddag van de Leraar. Het onderwerp waren de vier pijlers van educatie van UNESCO: ‘learning to know’, ‘learning to do’, ‘learning to live together’ en ‘learning to be’. Prominente sprekers van UNESCO gaven er hun visie op. De plenaire lezingen werden gevolgd door workshops waarvan wij er twee voor onze rekening namen.”

Internationale projecten De volgende stap in de samenwerking rond UNESCO was de conferentie ‘Teacher in Europe’, gehouden in Amsterdam in maart 2009. “Gedurende deze bijeenkomst ontwikkelden studenten internationale projecten voor basis- en secundaire scholen”, vertelt Stijn. “Ook daar was het thema de vier pijlers van educatie. Kort daarop trokken we samen met docenten en studenten uit Amsterdam naar het UNESCOhoofdkwartier in Parijs. Studenten van onze gloednieuwe International Educating Classes stelden er hun werk over educatieve scenario’s voor.” “Een gezamenlijke presentatie was er ook tijdens de ETEN-conferentie 2009 in Kusadasi, Turkije”, aldus Jos. “Vervolgens ontvingen we in Amsterdam studenten van de International Educating Classes voor een seminarie over het UNESCO-ideaal ‘Education for all’ en het toemeten van educatie op de individuele behoefte van de lerende.”

Globaal netwerk In 2010 traden GROEP T – Leuven Education College en de School of Education toe tot het ASP-netwerk van UNESCO. “ASPnet is een globaal netwerk waar meer dan 8500 opleidingsinstituten deel van uitma-

ken verspreid over 178 landen, gaande van basisscholen tot lerarenopleidingen”, zegt Jos. “Allen stellen ze zich tot doel de onderwijskwaliteit te verbeteren en in de lijn van de UNESCO-idealen de internationale samenwerking te bevorderen. Dit gebeurt door het opzetten van locale en globale projecten die de jongeren moeten voorbereiden op de uitdagingen van de zich globaliserende samenleving.” Stijn vervolgt: “Concreet wordt gewerkt rond vier basisthema’s die door UNESCO zijn vooropgesteld: de wereldproblemen en de rol van de VN, duurzame ontwikkeling, vrede en mensenrechten en ten slotte intercultureel leren. Uiteraard nemen ook de vier pijlers van educatie een centrale plaats in. Onze nieuwe International Educating Classes zijn er trouwens helemaal op gebouwd. Elke pijler wordt bekeken vanuit het perspectief van de leraar en van de lerende. Elke module is geïnspireerd door de hoofdthema’s van de UNESCO-programma’s op gebied van cultuur, educatie en wetenschappen.” Zowel in Nederland als in Vlaanderen zijn GROEP T en de Hogeschool van Amsterdam de enige lerarenopleidingen die zich UNESCO-school mogen noemen. Y.P.

“An asymmetrical synergy,” is how Jos Beelen and Stijn Dhert describe the collaboration between the School of Education of the University College Amsterdam and the Leuven Education College at GROUP T. Jos is the head of the International Office in Amsterdam, Stijn is the dean of the teacher training program in Leuven. Their different backgrounds and functions do not cause a problem but rather make them complementary. Now that both institutes have become UNESCO schools and are part of the global Associated Schools Project network (ASP), the collaboration is gaining momentum.

4 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:03

Docent in de kijker

Coachen van kansen en talenten Sinds april 2010 is Katrien Mertens werkzaam als “kansencoach” bij GROEP T – Leuven Education College. GROEP T speelt met deze nieuwe functie in op de oproep van de Vlaamse overheid om projecten te ontwikkelen met betrekking tot het managen van diversiteit in bedrijven en organisaties. In de lerarenopleiding schrijven zich immers almaar meer studenten uit kansengroepen in. Velen zijn niet altijd goed voorbereid om studies hoger onderwijs aan te vatten. De projectaanvraag werd goedgekeurd voor drie jaar en moet leiden tot een draaiboek met daarin een aangepast traject dat eveneens door andere hogescholen gebruikt zal kunnen worden.

D

e studenten aan wie GROEP T dit traject aanbiedt”, stelt Katrien, “ worden in eerste instantie geselecteerd vanuit hun studievoorgeschiedenis. Hoe hebben zij gefunctioneerd in het secundair onderwijs? Welke richting volgden zij? Hoe waren hun resultaten? Daarenboven worden de lectoren van GROEP T - Leuven Education College ingeschakeld om studenten te detecteren die het moeilijk hebben in hun lessen. Na een gesprek met de betrokken student, wordt beslist of hij of zij in aanmerking komt om van dit nieuwe traject gebruik te maken. Dit gebeurt op basis van vrijwilligheid: de student beslist zelf of hij op dit aanbod ingaat. Aan het einde van het eerste semester volgt nog een instapmoment voor de studenten die het moeilijk hadden met de examens of over het algemeen minder goede resultaten behaalden.”

Individuele begeleiding Het traject loopt over de drie bachelorfasen en houdt een mix in van individuele gesprekken en groepsbijeenkomsten. ”De groepsgesprekken waren een nieuw element ten opzichte van de bestaande coaching en remediëring. In die gesprekken wilden we de verwachtingen van de studenten aan bod laten komen, hun motivatie en de inschatting die ze heb-

ben van hun slaagkansen.” Intussen blijken deze groepsgesprekken niet te werken zoals gewenst. Ze worden niet vervangen, maar er wordt nu toch vooral op individuele begeleiding gefocust. Daarnaast kan het zijn dat er ook begeleiding door een laatstejaarsstudent is, wanneer het gaat om een specifiek probleem zoals Nederlandse taal, het bekijken van lesvoorbereidingen, het structureren enz. Voor deze begeleiders geldt hun inzet als een deel van hun stage, zodat iedereen er bij wint. Deze manier van werken werpt vruchten af, omdat er een band van vertrouwen ontstaat. “We vinden het daarenboven belangrijk dat de studenten steun krijgen van thuis en proberen daarom in overleg met hen de ouders erbij te betrekken. We werken heel concreet rond hoe ze examens moeten afleggen, maar willen hun ook succeservaringen geven.” Na de opleiding hoeft de begeleiding niet te stoppen. Uitstromende studenten zullen in contact gebracht worden met leraren die hun ervaringen met hen zullen delen, zodat ze maximale slaagkansen krijgen als leraar.

Oog voor talent Aan het project is een onderliggend doel verbonden. In de schoolcontext problematiseert men nog

al te vaak de specifieke doelgroepen, waarvoor dan een aangepaste begeleiding opgezet moet worden. “Men verliest daardoor de talenten van deze jonge mensen uit het oog, talenten die daardoor geen of onvoldoende kansen tot ontwikkeling krijgen.” Omdat de redenen waarom studenten door het systeem worden aangesproken erg verschillend kunnen zijn – van zuivere leerstofproblemen tot psychosociale problematieken – moet de kansencoach soms ook doorverwijzen naar andere instanties. Katrien is van mening dat hiervoor op termijn een structurele oplossing gevonden moet worden binnen de hogeschool. Zeker omdat er steeds vaker vragen opduiken die met het algemeen welzijn van de student te maken hebben. Zo zijn er almaar meer studenten die om een of andere reden niet kunnen rekenen op hun ouders om hun studie te betalen. “Ik probeer dan te weten te komen of zij een beroep kunnen doen op een leefloon of op werkloosheidsvergoeding als zij vóór het aanvangen van hun studies gewerkt hebben. Maar vaak gaat het om specifieke juridische problemen, waarvoor gespecialiseerde hulp noodzakelijk is.”

Katrien Mertens, pluraliteitscoördinator en kansencoach.

Jan Jaspers

Since 20 April 2010, Katrien Mertens has been working at GROUP T – Leuven Education College as a an “opportunity coach”. With this new function, GROUP T is anticipating the call from the Flemish government to develop projects with a view to managing diversity in companies and organizations. Indeed, the number of students from minority groups registering for the teacher training program is on the rise. Many frequently inadequately prepared to take up higher education. The project application was approved for three years and it must lead to a scenario with an adjusted path that other university colleges will be able to use as well.


De achillespees van het project is het risico voor stigmatisering bij de studenten die van de coaching gebruik maken. “Als je hen vooraf selecteert op basis van een aantal parameters, zoals voorafgaande opleiding, studieresultaten in het secundair onderwijs of sociale achtergrond, voelen ze zich – vaak eens te meer – gelabeld. Wat je met de beste bedoelingen aanbiedt, dreigt te mislukken. Daarom vinden we het essentieel, zoals al eerder gezegd, dat de studenten participeren op basis van vrijwilligheid. We willen ons ook concentreren op instapmomenten die volgen op een evaluatie: de eerste examens aan het einde van het eerste semester, studenten die hun eerste fase bissen of die het moeilijk hadden.” De eerste resultaten zijn alvast hoopgevend. De studenten merken dat ze baat hebben bij het aanbod omdat hun resultaten aan het einde van het eerste semester meevallen. Daardoor blijven ze gebruik maken van de begeleiding. “Er is ook geen dramatische uitval van studenten en ze doen het, dank zij de begeleiding, gemiddeld even goed als hun collega’s. Voor heel wat van hen geldt dat ze vanaf de tweede fase op de gewone studiebegeleiding kunnen terugvallen en dat is op zich al heel wat waard.”

5 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:03

Docent in de kijker

Dan mocht de beiaard spelen Richard de Waardt weet waar de klepel hangt. Letterlijk. Deze gedreven studiementor in de lerarenopleiding van GROEP T is namelijk ook een begenadigd klokkenist. Onder het beieren der klokken tovert hij kleur en klank op straten en pleinen, in geesten en harten. Hij leidde ons 289 treden hoog in de toren van de Leuvense universiteitsbibliotheek voor een privé-concert op één van de mooiste klokkenspellen ter wereld, alom geprezen om zijn zoete zangerigheid en warme klankkleur.

K

lokken zijn van alle tijden en alle culturen. Lang vóór onze tijdrekening maakten de Chinezen er al gebruik van. Om te musiceren. In het graf van markies Yi in Wuhan (Centraal-China) werd in 1977 een gigantisch klokkenspel met 65 bronzen bellen ontdekt van 433 vóór Christus. “In het Westen is men pas omstreeks 1500 op het idee gekomen om klokken te bespelen”, vertelt Richard. “De beiaard is trouwens een typisch product van onze contreien. Het is het oudste muzikale massamedium van de Westerse cultuur. Elke stad die zichzelf respecteerde, bezat minstens één beiaard. In Leuven alleen al waren er drie en sinds kort zelfs vier. Tot begin 1800 weerklonk dagelijks klokkenmuziek van op de vele kerktorens en belforten die als bakens boven de lage landen troonden. Ook in het taalgebruik nestelden de klokken zich. De vele spreuken, zegswijzen en liederen waarin klokken weerklinken, tonen aan hoezeer ze verankerd waren in het dagelijkse leven. Vlaanderen zette eeuwenlang letterlijk een grote klok op en onze klokkengieters waren tot ver over de grenzen bekend. In de 19de eeuw raakte de beiaard op de achtergrond. Het was de Mechelse stadsbeiaardier Jef Denyn die de beiaardkunst weer tot leven bracht en de grote uitstraling teruggaf van weleer. De Koninklijke beiaardschool in Mechelen, genoemd naar hem, geniet inmiddels wereldfaam.” Richard de Waardt, praktijkleider in de lerarenopleiding en gepassioneerd beiaardier.


Bronzen stemmen Richard zakte uit Nederland naar Vlaanderen af om in Mechelen de beiaardkunst onder de knie te krijgen. “Van bij mijn eerste les bij Jo Haazen was ik verliefd op dit fantastische instrument.” Al voegt hij er meteen aan toe dat het feit dat zijn vader beiaardier is onmiskenbaar ook een rol heeft gespeeld. “Het zit gewoon in mijn genen. Mijn hele jeugd lang heb ik met mijn vader in binnen- en buitenland torens beklommen. Vorig jaar maakten mijn vader en ik trouwens nog een concertreis naar de USA. We speelden o.a. in Washington, Yale, Princeton, Philadelphia, enz. De geur van het hout, het weidse panorama, de bronzen stemmen, het zijn impressies die in je ziel gegrift zijn. Als de klokken zingen vanop de torentransen, is het feest. Geen wonder dat Rodenbach klokke Roeland triomf laat luiden in Vlaanderland.” Aanvankelijk pendelde Richard elke woensdag van Rotterdam naar Mechelen. Tegelijk gaf hij ook pianoles aan kinderen en volwassenen. “Gaandeweg raakte ik in de ban van het lesgeven en wou ik mij op dit gebied breder oriënteren. Dus besloot ik om in de buurt van Mechelen voor leraar te studeren. Zo kwam ik bij GROEP T in Leuven terecht.” In 2009 studeerde Richard af als leraar lager onderwijs en kon hij meteen bij GROEP T aan de slag als studiementor. Samen met een aantal collega’s staat hij in voor het opleidingsonderdeel ‘Reflectie en Portfolio’. “Dit is een aparte leerlijn die zich uitstrekt over de volledige lerarenopleiding. De studenten leren er reflecteren en worden gecoacht bij het stellen van leerdoelen, bij het plannen,uitvoeren en evalueren en bij de bewijsvoering in hun portfolio. Deze leerlijn is een uniek instrument bij de competentieontwikkeling van de toekomstige leraren.”

Van Bach tot Clouseau Boven Leuven rijst de majestueuze toren van de universiteitsbibliotheek. Daarin huist een in alle opzichten uitzonderlijk instrument. “Met een omvang van

meer dan 5 octaven en niet minder dan 63 klokken kan het zowat alle muziek aan”, verduidelijkt Richard. “Van Bach en Beethoven tot Clouseau en Anouk. Het grote bereik van het klavier maakt het instrument ook erg geschikt voor vierhandig spel.” Richard legt uit hoe de beiaard functioneert. “De klokken worden bespeeld door middel van een stokkenklavier. Telkens als de speler met een gesloten vuist een stok indrukt, wordt een klok aangeslagen door de klepel. De zware klokken zoals de Liberty Bell van meer dan 7 ton worden bespeeld door middel van een pedaal. De mechanische verbinding maakt dat de beiaardier over een haast perfecte controle over de klanksterkte beschikt.” “Beiaarden heb je in alle mogelijke soorten en varianten”, vervolgt Richard. “Europese carillons zijn in de regel anders dan de Amerikaanse en ook binnen Europa zijn er verschillen. De Mechelse standaard is bijvoorbeeld een geval apart. Oude klokken klinken dan weer anders dan meer recente. Eigenlijk heeft elke beiaard een eigen, uniek karakter. Telkens als je voor het eerst een instrument bespeelt, moet je je er helemaal in inleven. De ware kunst van het beiaardieren gaat er niet zomaar in als klokspijs. Het is een rijpingsproces, niet alleen technisch maar ook mentaal.”

Studenten dansen In Leuven is de beiaard opnieuw populair bij jong en oud. Tijdens het academiejaar speelt Luc Rombouts, de universiteitsbeiaardier, op dinsdag- en donderdagavond, klokslag om 19 uur. In het kader van congressen of evenementen zijn er speciale concerten. Als de beiaard speelt, mag de jonkheid dansen, luidt het in Benoits Beiaardlied. De Leuvense studenten zijn daar het levende bewijs van. Tijdens de jaarlijkse beiaardcantus en het BeiaardfestiBAL zingen, dan-

sen en springen duizenden studenten op het Ladeuzeplein. Richard viel met zijn virtuoos spel al in de prijzen. Hij won twee internationale competities en bereidt zich voor op de prestigieuze Koningin Fabiolawedstrijd die om de vijf jaar wordt ingericht en waar de topbeiaardiers het tegen elkaar opnemen. “Tegen elkaar is het eigenlijk niet”, merkt Richard op. “Het is vooral met elkaar. De beiaardiers vormen een klein wereldje waar iedereen elkaar kent.” Richard is een bezige bij. Zijn drukke agenda belet hem niet om een nieuw instrument ter hand te nemen: de accordeon. “Nog zo’n fantastisch instrument met een rijke traditie”, vindt hij. “En handig om mee rond te trekken en overal waar het je zint te musiceren.” Je kunt nu eenmaal niet tegelijk in de processie gaan en de klok luiden. Y.P. Wil je je vriend(in) verrassen? Vraag je favoriet nummer aan via [email protected] Vlaamse Beiaardvereniging: www.beiaard.org

Richard de Waardt certainly knows the chimes. This passionate study mentor in the teacher training program at GROUP T also happens to be a gifted carillon player. Beneath the chiming bells, he brings color and sound to the streets and squares, instilling them in the hearts and minds of passers-by. He led us up 289 steps, high into the tower of the Leuven university library for a private concert played on one of the most beautiful carillons in the world, praised everywhere for its sweet choral euphony and warm timbre.

6 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:03

Alumnus in de kijker

Fit achter de tralies Veerle Van der motte had als studente Lichamelijke Opvoeding aan het Leuven Education College van GROEP T een fitness-stage gedaan in de gevangenis van Leuven. Zij was daarmee ingegaan op een mogelijkheid aangeboden door de stagecoördinator van de lerarenopleiding. Na de ervaringen die ze had opgedaan in een aantal Vlaamse scholen leek haar dit een kans om kennis te maken met een andere wereld waar andere regels gelden.

D

eze besloten wereld verder ontdekken vond Veerle de moeite waard en vanaf februari 2010 werkte ze als vrijwilligster in de gevangenis. De Leuvense sportdienst had voor haar de poort opengezet. En nu heeft ze er een contract van 15 u per week. Het Vlaams Bureau voor Sportbegeleiding en De Rode Antraciet zorgen voor de nodige bemiddeling. “Ik begin pas om één uur ’s middags”, vertelt Veerle. “Want ik volg ook nog een postgraduaat ‘educatieve benadering van mensen met autisme’ in Hasselt. In Leuven Centraal doe ik cardiologische testen en fitball training. Gedetineerden hebben weinig beweging en dat komt hun gezondheid niet ten goede. In de hulpgevangenis loopt ook het ‘10.000 stappen project’ voor zowel gevangenen als cipiers, en er worden ook voetbaltornooien georganiseerd. De testen duren ongeveer een half uur en voor de andere activiteiten wordt er in een strak schema een uur uitgetrokken. De cardio is natuurlijk individueel en de fitball training gebeurt in een aparte ruimte, ongeveer even groot als een klein klaslokaal, met groepjes van tien tot twaalf deelnemers.”

“Als iemand niet naar de les mag komen ervaart hij dat als een extra straf.” “Het is niet zo dat ik de enige vrouw daar ben in een mannenwereld want er zijn ook veel vrouwelijke penitentiair beambten, cipiers in de volksmond, en ook bij de psychologen en psychiaters zijn er nogal wat vrouwen, maar de gedetineerden zijn allemaal mannen die lange gevangenisstraffen hebben gekregen. Het gebeurt uitzonderlijk dat ze over hun misdaden met mij praten, ze schamen zich waarschijnlijk, maar over hun kinderen en familie willen ze vaak wel iets kwijt.”

een koffietafel voorzien voor beide ploegen. Hoewel sommige vrouwen aanvankelijk bang waren vonden ze dit toch een gelegenheid om kennis te maken met die wereld achter de gevangenismuren.” “Via sporten kanaliseren de gedetineerden opgekropte agressie, ze leren samenwerken en spelen in teamverband, en ze leren dat ze respect moeten opbrengen, niet alleen voor mij maar ook voor het materiaal. Als ze zich misdragen verwittig ik de begeleiding en dan worden ze uit de groep verwijderd. Normaal gezien zijn ze blij dat ze mogen meedoen, het onderbreekt ook een beetje de monotonie van het gevangenisleven”, aldus Veerle.

Gesloten wereld Veerles belangstelling voor autisme is te wijten aan een combinatie van factoren. “Tijdens mijn stages in een secundaire school had ik vastgesteld dat een autistische jongen van een jaar of zestien niet werd betrokken bij de les; de sportleraar schonk geen enkele aandacht aan hem omdat hij niet wist hoe de aandacht van de leerling te krijgen. Mijn oom Roger Verpoorten, die in Nederland blijkbaar beter bekend is dan hier, is logopedist en therapeut voor autisten. Hij heeft al enkele boeken geschreven over autisme en mogelijke therapieën, en ik heb die gelezen. Volgend jaar wil ik een masteropleiding volgen aan de K.U.Leuven om mij verder te bekwamen en om beter te kunnen doordringen in de gesloten wereld van de autistische jongeren. Daar is geen eenduidige strategie voor, soms lukt het met directe communicatie,

soms gaat het alleen maar stapje voor stapje, soms helpen pictogrammen… Het is Veerles uiteindelijke bedoeling om een handleiding te schrijven ten behoeve van leraren Lichamelijke Opvoeding. Misschien dat dan ook meer autistische jongeren zullen kunnen turnen en sporten.

Iemand van ‘buiten’ Gevaarlijk vindt Veerle haar werk in de gevangenissen van Leuven niet, want in tegenstelling tot leerlingen op scholen moeten de gedetineerden niet naar haar lessen komen. “Als iemand niet mag komen ervaart hij dat als een extra straf. En bovendien: de gevangenen zijn blij dat er iemand van ‘buiten’ naar zo’n machowereld wil komen.”

John Caluwaerts

As a student majoring in Physical Training at GROUP T’s Leuven Education College, Veerle Van der motte did a fitness internship at the Leuven prison. She had been offered this opportunity by the internship coordinator of GROUP T’s teacher training program. After the experience she had already gained at a number of Flemish schools, this seemed to her a chance to get to know another kind of world with completely different rules.

Veerle Van der motte, lerares Lichamelijke Opvoeding, is aan de slag in de centrale gevangenis van Leuven.

Binnen zitten

Achter de gevangenismuren Een aangename ervaring vond Veerle het voetbaltornooi tussen een vrouwenploeg, waar ze zelf deel van uitmaakte, en een ploeg mannelijke gedetineerden. “Het was een faire match, er waren honderd gedetineerden om te supporteren, en na afloop was er

“I am where I am thanks to a series of causes and consequences set in motion like dominoes,” is how Kristof Debrabandere, 44 and 1988 GROUP T graduate in Chemical Engineering, describes his studies and professional career. GROUP T gave him his first significant boost. Prof. Gabriel Groeninckx spurred him and two fellow students on to obtain a master’s degrees in polymer technology at the University of Loughborough (UK). This is also where Kristof obtained his doctoral degree.


Vrijheidsberoving, ‘binnen zitten’ in zelfs relatief ‘comfortabele’ omstandigheden, ervaren de geïnterneerden volgens Veerle allemaal als heel erg, ook als in Leuven Centraal de deuren naar de gang overdag op de drie verdiepingen open mogen blijven. “In de centrale gevangenis heeft elke gevangene een kamer, in de hulpgevangenis zitten ze met twee in de ‘cel’. Zij die kunnen vergelijken vinden het regime in Leuven Centraal menselijker dan in andere gevangenissen, ook dankzij het opendeurregime, maar privacy is er weinig of niet en contacten met de buitenwereld, waar communicatie hoe langer hoe meer verloopt via GSM en het internet, zijn beperkt. Er is wel een bibliotheek.” “Dat sommigen me in vertrouwen nemen vind ik niet erg, maar ik ben wel op mijn hoede als ze mij vragen stellen over mijn leven buiten de gevangenis”, vervolgt Veerle. “Ik heb enorm veel mensenkennis gekregen door te luisteren en ook door zelf te praten, maar ik houd genoeg afstand want niet iedereen heeft goede bedoelingen…”

7 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:03

GROEP T-studenten pakken uit met diversiteit en pluraliteit van wereldvisies tijdens de PARTYcipation Week in Leuven.

Leuven viert diversiteit

PARTYcipation in DiverCity Het idee kwam van LoKo, de overkoepelende Leuvense Studentenraad. Leuven heeft een bevolking waarin 153 verschillende nationaliteiten mekaar kruisen en dat betreft niet alleen de studentenpopulatie. Zulke diversiteit op zo’n beperkte oppervlakte is uniek. Zo ontstond het plan om een grootscheepse happening op te zetten waarbij deze verscheidenheid wordt gevierd. Dat viel in goede aarde bij Prof. Tine Baelmans, Vice-rector Studentenbeleid van de K.U.Leuven. Meteen ging de bal aan het rollen: ook de Leuvense hogescholen en secundaire scholen, de integratiedienst van de stad en de Provincie Vlaams-Brabant zetten hun schouders onder de organisatie van wat ‘PARTYcipation Week’ zou worden.


P

luraliteit van wereldvisies en diversiteit in het algemeen zijn vertrouwde begrippen bij GROEP T - International University College. Zowel op Campus Vesalius als op Campus Comenius lagen de ingrediënten voor een gevarieerde participatie tijdens de week van 15 tot 21 maart voor het oprapen. Ethiopië, Spanje en Zuidoost-Azië werden door de ingenieursstudenten in de schijnwerper geplaatst. Op het menu stonden lokale specialiteiten, bereid door de internationale studenten. Op woensdag werd in de aula een de film ‘Brick by Brick’ vertoond. Drie laatstejaarsstudenten van de lerarenopleiding Plastische Opvoeding hebben in het voorjaar van 2010 drie maanden lesgegeven aan kinderen van de ‘Brick Children School’ in Nepal. Twee televisiemakers reisden mee en maakten deze unieke documentaire over een school die werd opgericht voor de kinderen van de ‘nobodies’. Dat zijn bergbewoners uit de Himalaya en de Annapurna die elk jaar voor acht maanden afzakken naar de vallei van Kathmandu. Ze werken er in de ‘Brick factories’, de steenbakkerijen. De kinderen gaan met hun ouders mee naar de hoofdstad. Om hen toch onderwijskansen te geven, richtte David Phoenix uit Wales samen met Nepalese leraren, in 2001, even buiten de hoofdstad deze school op. Ook docenten en studenten van de lerarenopleiding bezochten het schooltje tijdens de studiereis naar Nepal vorig jaar.

Burundese getuigenis Naar jaarlijkse gewoonte ontvangt Broederlijk Delen tien getuigen uit een campagneland. Een ideale manier om ervaringen uit te wisselen tussen Noord en Zuid. Het Education College van GROEP T nodigde een van hen uit voor een inleefprogramma. Libère Bukobero is coördinator bij ADISCO (Appui au Développement Intégral et à la Solidarité sur les Collines). Die organisatie werkt aan de versterking en zelfpromotie van de boeren. Zij worden begeleid om groepen te vormen die hun eigen prioriteiten en activiteiten bepalen en hier-

voor zelf middelen mobiliseren. Libère nam deel aan verschillende activiteiten en gaf lezingen over zijn werk en ervaringen in Burundi. Voor hem was zijn verblijf in Leuven de belevenis van zijn leven. De luxe en de hoogtechnologische omgeving waarin wij leven, overtroffen zijn verbeelding over de ‘hoorn des overvloeds’.

DiverCity Zaterdag 19 maart werd in Leuven de ‘Internationale Dag tegen Racisme en Discriminatie’ gecelebreerd. In de voormiddag met een initiatief van de universiteit onder het motto ‘Cultures don’t meet, people do’ en in de namiddag met een actie van studenten Woord van het SLAC en van de integratiedienst van Leuven, onder het motto ‘diVERS’. Maar de dag voordien was er op de Leuvense Grote Markt al een evenement gepland dat door twee studenten van het laatste jaar Project Kunstvakken van de lerarenopleiding van GROEP T ‘DiverCity’ werd genoemd, een ode aan de diversiteit die in Leuven huist. Felicia Denys en Hans De Roey namen de organisatie ervan als stageopdracht op zich. Onder begeleiding van docente Mitzy van den Eynde stelden ze een evenementvoorstel en draaiboek op om alles in goede banen te leiden. Alleen het weer voor die vrijdag 18 maart werd aan het toeval overgelaten. In het kader van diversiteit zouden vijf groepen aan het evenement deelnemen: lagere schoolkinderen van De Grasmus, Senioren van Ter Vlierbeke, kansarmen van buurtwerking ’t Lampeke, studenten van de International Educating Classes van GROEP T en ten slotte de studenten van de tweede opleidingsfase van Project Kunstvakken zelf.

Flash mob Vlak vóór de middag ontstond er een flash mob op de Grote Markt. Vanuit de vier windstreken kwamen groepjes samen die zich onderscheidden door thematische verscheidenheid: levensbeschouwelijk, fysieke kenmerken, eet- en leefgewoonten. Last but not least

was er de groep senioren die ‘onthaasting’ proclameerden. Zij troffen mekaar op de rode loper naast de GROEP T tent en werden daar door Hans en Felicia omwikkeld met een lang wit doek met daarop in rode letters ‘Diversiteit voor iedereen’. En uit één mond werd de slogan “we are one!” gescandeerd, eenheid in verscheidenheid. De vormgeving en organisatie van deze ludieke actie werden verzorgd door de tweedejaarsstudenten van het Project Kunstvakken. In de namiddag werkten dezelfde groepjes samen aan verschillende activiteiten waarbij nieuwsgierige passanten een kijkje konden komen nemen. Een wens op een vlag zetten en laten waaien in de wind, zich laten fotograferen met een paar diverse vrienden en voorbijgangers op een rode fluwelen sofa, meespelen in een stop-motion filmpje, het kwam allemaal aan bod. De 4 pijlers van educatie van UNESCO: leren weten, doen, samenleven en zijn, waren hierin als vanzelf verweven. Want het één kan nu eenmaal niet zonder het ander, net zoals de één niet zonder de ander kan. Bij de evaluatie van de PARTYcipation week was er de reflectie dat de deelnemende organisaties, de universiteit, hogescholen en secundaire scholen mekaar niet echt waren tegengekomen. Katrien Mertens, pluraliteitscoördinator van GROEP T’s Education College kijkt al uit naar volgend jaar: “De uitdaging zal erin bestaan een week van activiteiten te organiseren waarbij de synergie van alle deelnemers ook op het terrein zichtbaar zal zijn.” John Caluwaerts

The idea came from LOKO, the umbrella Leuven Student Council. Leuven has a population of 153 different nationalities living together and not only related to the student population. Such diversity on such a small surface area is unique. So a plan has been conceived to set up a great event to celebrate this diversity.

8 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:03

Studente in de kijker

Van de zaal naar de klas Nathalie Peeters zit in de tweede fase van de lerarenopleiding Plastische Opleiding en Project Kunstvakken. Die keuze sluit aan bij haar kunsthumanioraopleiding in Hasselt. Maar eerst werkte ze een jaar voltijds in een taverne-restaurant in Lummen. Ze had er al de ‘toog’ gedaan - dat is tappen in het juiste glas maar ook de stock beheren - en ze had er de etiquette van het restaurant geleerd. Dit houdt meer in dan het bestek op de juiste plaats leggen. Je moet op de gepaste manier met de klanten leren omgaan, een beetje ‘à la tête du client’, en ook een zakenlunch kunnen organiseren.

M

ijn overgrootvader was bij de eersten om op de Belgische kermissen een spiegeltent, of ‘spiegelpaleis’ op te zetten”, vertelt Nathalie. “Dat was een danstent waarin iedereen mekaar van alle hoeken en kanten kon bekijken. Mijn grootouders hebben een café-dancing uitgebaat, en mijn moeder werkte ook al in de horeca. Als kind ging ik dan vaak kijken hoe dat er aan toe ging, dus de appel is niet ver van de boom gevallen.” Na haar humaniora volgde Nathalie een cursus om het diploma van sommelier te behalen. “Ik kreeg een aanbod om zaalverantwoordelijke te worden in het restaurant, en aangezien ik geen hotelschool had gevolgd was dat een manier om mijn job te legitimeren. Het ging om een cursus van 30 uren met tien cursisten. Aan de hand van tabellen werden we wegwijs in de wereld van geuren, kleuren en smaken, en natuurlijk ook in de wijnstreken met hun bodem en klimaat. Niet dat je daarna bij een blindproef het etiket voor je ziet, maar de smaak heb je dan wel te pakken en ik heb nu een bescheiden wijnkelder met bewaarwijnen.” Alles wat er zich buiten de keuken afspeelde werd Nathalie’s verantwoordelijkheid. “Als het terras in gebruik was, dan hadden we een potentieel van 120 couverts, maar ook promotie, menu’s en visitekaartjes kreeg ik op mijn bord. En ik moest ook als jongste mijn oudere collega’s terechtwijzen als er iets fout liep, en dat vond iedereen nogal delicaat, ik in de eerste plaats. Dat leidde op den duur tot te veel Nathalie Peeters, lerares in spe en sommelier.

spanningen en daarom heb ik besloten de ‘zaal’ te ruilen voor de klas.”

Profiel en visie Het profiel van de lerarenopleiding van GROEP T sprak Nathalie onmiddellijk aan, ook al omdat een vroegere klasgenote van haar er uitvoerig over had verteld. “De opleiding beantwoordt aan mijn verwachtingen en ik deel de visie over wat een leraar hoort te zijn. We moeten veel zelf onderzoeken en uitproberen wat materialen en technieken betreft, maar de werkdruk had ik onderschat. Sommige van mijn medestudenten zouden liever gewoon ‘les krijgen’, maar als ik met hen doorpraat, willen ze later als ze zelf voor de klas staan het meester-leerling model toch niet volgen.” “In de gemeenschappelijke projecten leren we dingen die niet in onze vakdidactiek zitten. We leren ook studenten uit andere afdelingen kennen”, vervolgt Nathalie. “Dat is een dubbele verrijking , maar een project waarin vakoverschrijdend werken wordt gepromoot, is voor ons geen revelatie, want dat doen we in PKV sowieso al. Maar dat mag best meer zijn, zodat wij als PKV studenten ook in contact komen met de Algemene Vakken. Er is al het experiment ‘de Schone en het Beest, ons project Kunst (de Schone) versus Wetenschap (het Beest).” Ook binnen Plastische Opvoeding zouden alle aparte vakken, artistiek tekenen, schilderen, beeldaspecten, sculptuur, grafiek, keramiek en dergelijke volgens

Nathalie op elkaar afgestemd kunnen worden door projectwerk. Op die manier kan ook verandering gebracht worden in het traditionele onderwijs.

Stages en evenement Nathalie loopt stage in de Provinciale Middenschool in Hasselt. Haar mentor is Marleen Kerkhofs, die in het perspectief van het vernieuwd secundair onderwijs een project opzet dat het nieuwe KSO voorbereidt. “Maar ik doe ook stage in het katholiek onderwijs, en in beide gevallen is de basis die ik aan de lerarenopleiding al heb meegekregen essentieel. Ik mag lesonderwerpen zelf kiezen en de mentoren zijn benieuwd naar wat er zoal reilt en zeilt bij GROEP T, en soms ook verrast en blij zelf iets nieuws te kunnen leren.” Haar laatste stage volgend jaar wil Nathalie in het buitenland realiseren. Haar voorkeur gaat uit naar Suriname omdat ze daar les zal kunnen geven in het Nederlands.

Evenement “Het evenement dat wij gedurende twee dagen onder begeleiding van Mitzy Van den Eynde in de hulpgevangenis van Leuven hebben georganiseerd heeft mij heel veel voldoening geschonken”, aldus Nathalie. “Mijn ervaring in de horeca blijkt me niet stressbestendig tegen deadlines gemaakt te hebben, en ik had vragen bij de haalbaarheid van het geheel. De gedetineerden konden een verhaal naar keuze verwoorden of visualiseren, in de vorm van een gedicht of tekening of wat ze zelf wilden. Daarover werd later een tentoonstelling door ons opgesteld. Ik ben daar zonder vooringenomenheid naartoe gegaan en zij konden zonder zich geremd te voelen hun verhaal doen want wij kenden hun verleden niet. Na afloop werden wij oprecht bedankt omdat ze zich even ‘weer meer mens dan gevangene’ hadden gevoeld.”

Creatief werken

Nathalie Peeters is in the second phase of the teacher training program Visual and Plastic Arts Education and Art Projects. This choice is in keeping with her secondary school arts training in Hasselt. But before that she worked full time in a restaurant-tavern in Lummen for a year. She had worked behind the bar there before – which means using the right glass for the right drink as well as stock management – and had learned restaurant etiquette. This involves more than putting the cutlery in the right place. You have to learn how to deal with customers appropriately, a bit ‘à la tête du client’, and also be able to organize a business lunch.


“Als ik kan kiezen wil ik later liever creatief werken in een jeugdinstelling waar jongeren ongeremd en op vrijwillige basis hun verhaal kwijt kunnen. Als dat niet lukt dan gaat mijn voorkeur uit naar het kunstonderwijs of het beroepsonderwijs. Het is mijn ervaring dat die leerlingen socialer zijn ingesteld en dat vind ik veel prettiger werken. En bovendien, iedereen heeft een talent, maar de leraar moet het weten aan te boren.” Werken in de horeca wil Nathalie nog doen als hobby als ze daar weer tijd voor heeft. “Een eigen zaak openen, zoals me vaak wordt gevraagd, ben ik niet direct van plan, want dan heb je nergens anders nog tijd voor…” John Caluwaerts

9 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:03

Project Geschiedenis in de lerarenopleiding

Het oude Egypte springlevend De meerwaarde van een project, door de studenten zelf gekozen en opgezet werd eens te meer duidelijk gemaakt op de tentoonstelling ervan. De laatstejaarsstudenten Geschiedenis toonden eind mei gedurende vier dagen aan elkaar, aan hun docente en aan de bezoekers de resultaten van hun werk. In vijf interactieve workshops werden aspecten van het leven en de dood in het oude Egypte geïllustreerd.

M

artine Wellens vertelt dat er vier weken sfeerschepping aan vooraf waren gegaan en dat er tijdens de krokusvakantie al keihard was gewerkt. “ Die week waren alle studenten beschikbaar en aangezien vele studenten uiteenlopende leertrajecten volgen wilden we die kans niet laten liggen. Voor de tentoonstelling hadden we op de vloer van de turnzaal van Campus Comenius met golvende jutte zakken en een strook met twee schakeringen blauwe verf een schaalmodel van Opper- en Neder-Egypte gemaakt, waarin grote beelden verwezen naar het grootse verleden.”

Interactieve workshops “En in die omgeving werd er dan papyrus gefabriceerd en werden er hiërogliefen nagetekend en vergeleken met ander schriftsystemen. In een andere workshop werd aan de hand van kleding, make-up en attributen de kloof tussen rijke en arme Egyptenaren bloot gelegd. En dat Egypte het geschenk van de Nijl is konden niet beter laten proeven dan door voor de bezoekers Egyptisch te koken. Uit een vergelijking van het door ons gemaakte kookboek en de hedendaagse cuisine blijkt dat de ingrediënten grotendeels dezelfde zijn gebleven, zowel de kruiden als de groeten en het fruit. Van kikkererwten wordt er nog altijd humus gemaakt, en pikante pepertjes, sesamzaadjes, dragon, basilicum, koriander, uien en look kleurden ook al in het oude Egypte de groenteschotels van de rijken.” “De grote bouwwerken in het woestijnzand spreken tot ieders verbeelding en dank zij de computer hebben we plattegronden en zijaanzichten kunnen selecteren en laten natekenen en schetsen. Een power point opstelling zorgde voor documentatie en bronnenmateriaal dat de studenten gebruikten om een antwoord te vinden op hun vragen. En de beschrijving van de dodenkamer in de piramide leidde vanzelf naar de standenmaatschappij die ook na de dood bleef bestaan. We hebben een sarcofaag nagemaakt in hout en de canopen voor de ingewanden van de gemummificeerde farao werden uit klei geboetseerd. Een rollenspel maakte alles nog aanschouwelijker.”

Vakoverschrijdend


“Het materiaal dat de studenten tijdens deze alternatieve stage hebben gemaakt staat gratis ter beschikking van scholen die dat vakoverschrijdend kunnen gebruiken. Het is de bedoeling dat onze Bachelors Secundair Onderwijs iets gelijkaardig kunnen opzetten in andere scholen, maar onze toekomstige onderwijzeressen en onderwijzers zagen dank zij deze interactieve tentoonstelling ook mogelijkheden voor hun niveau.” “De studenten werden voor hun prestaties en presentaties individueel door mij geëvalueerd, bovenop de peer en zelfevaluatie. En de beperkingen die ons budget ons oplegde hebben we kunnen overstijgen door zo veel mogelijk te lenen.” “Het eerste project in de rij werd gebouwd rond het oude Rome, en dat verliep in samenwerking met het atheneum van Tienen, maar omdat het einde van het schooljaar overal voor overvolle agenda’s zorgt werden we genoodzaakt intra muros te blijven. Twee eerdere thema’s, ook door de studenten gekozen, belichtten de oorlog door de eeuwen heen, en de oorlogen van de twintigste eeuw. Het vak Geschiedenis zou ons lessen voor de toekomst moeten leren…” John Caluwaerts

The plus of a project selected and set up by students themselves, became clear once more during a recent exhibit of such a project. The final-year teacher-training students majoring in History set up five interactive workshops to illustrate aspects of life and death in ancient Egypt. They presented the results of this project during four days at the end of May. Their fellow-students, professor, and numerous other people visited the exhibit.

10 jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:04

Vakprojecten in lerarenopleiding

Kleuters in wonderland De hele woensdagnamiddag van 6 april 2011 was het multifunctionele atrium van Campus Vesalius niet alleen toegankelijk via de glazen draaideur maar ook langs een feeëriek versierde en verlichte slurf. Het ontvangstcomité bij de in- en uitgang ervan zorgde ervoor dat alle bezoekers de info en het document kregen om een dertigtal stands te vinden en te evalueren. En voor de kleine gasten was een deel van de cafetaria omgetoverd tot een circusvloer waar twee studiementoren van de lerarenopleiding, jong en oud wisten te vermaken met accordeonmuziek en jongleren. Er kwamen ongeveer vierhonderd bezoekers over de vloer.

V

orig jaar was onze eerste ‘Speelgoedfabriek’ in een lokaal van Campus Comenius goed voor tweehonderdvijftig belangstellenden”, vertelt Mieke Kusters die didactiek doceert aan de opleiding Bachelor Kleuteronderwijs. “Ook nu werden er eerst vijf teams samengesteld. In welk team de studenten terecht kwamen hing af van het ‘Talentenspel’ dat we voorafgaandelijk inrichtten, want we hebben niet alleen mensen nodig voor de organisatie van dit evenement en voor de decoratie van de ruimte, maar ook voor de ontvangst, voor entertainment en voor een promoteam.” “Ook dit jaar konden we rekenen op een budget van GROEP T voor ons vakproject om het evenement extra uitstraling te geven”, vervolgt Mieke. “Elk team kreeg een evenredig deel van de koek. En er waren ook opnieuw voorleesmomenten waarop de magie van het woord optimaal kon worden gevoeld.”

automaat met Bancontact, Proton en kredietkaarten. Jong geleerd is oud gedaan… Een grimetafel liep al vooruit op de geïntegreerde werkweek later in het jaar in De Panne, en een kopie van een wonderbaarlijke theepot verwees naar ‘Alice in Wonderland’. Dit jaar hadden de studenten vijf weken voorbereidingstijd voor het opzetten van de ‘Speelgoedfabriek’, dus twee meer dan vorig jaar en de bedenkingen van toen werden geïntegreerd in de tweede versie van de fabriek, ‘Kleuters in Wonderland’.

Edu4All De opbrengst van de wedstrijd en het sponsorgeld, maar liefst 1056 €, gaan integraal naar Edu4All, een project geleid door lector Milton George. Dit jaar in de zomervakantie trekt hij met zijn collega’s Sergio Scatolini en Wim Lauwers en enkele studenten van de Inter-

national Education Class van GROEP T naar India met de opdracht ‘Train the Trainers’. En voor de bezoekers die het evaluatiedocument terugbezorgden aan de balie stond een verrassingspakket klaar. John Caluwaerts

The entire Wednesday afternoon on 6 April 2011, the multi-functional atrium of Campus Vesalius was not only accessible through the revolving glass door but also through an enchantingly decorated and illuminated trunk. The reception committee at the entrance and exit ensured that all visitors received the information and the documentation to find and evaluate about 30 stands.

Teamwerk De studenten die de stands bemannen geven toelichting: “Wat hier wordt uitgestald zijn de opvoedende spelen en alle creatieve materialen die we ieder individueel hebben gemaakt tijdens onze eerste twee opleidingsfasen. De tentoonstelling en de hele organisatie ervan geldt als eindwerk voor het vak Didactiek, en dat is teamwerk. Die ervaring zal ons later van pas komen als we bijvoorbeeld mee een schoolfeest moeten op het getouw zetten. Er liggen ook stagemappen op de tafels ter inzage van toekomstige kleuterleraren. De inhoud ervan is ook voor ons al een mooi startpakket dat we hebben kunnen toetsen aan de doelstellingen en doelgroepen.” Tijdens de wandeling rond het atrium werden alle zintuigen van de bezoeker aangesproken: kijkdozen, voeldozen, rustgevende ’regenpijpen’ – dat zijn PVC cilinders met rijstkorrels erin – , en speelkoffers ten behoeve van Lichamelijke Opvoeding. Andere spelen zorgden voor een initiatie in de wiskunde en de logica waarbij de kleuters o.a. gradaties van klein naar groot konden manipuleren. En er was zelfs een nagebouwde geld-

NIEUWE BESTUURDERS BIJ GROEP T Dr. H. Vinod Bhat, Pro Vice-Chancellor van de Manipal University (Indië) Dr. Satyanarayana Beela, Vice-Chancellor van de Andhra University (Indië) Prof. Dr. ir. Wim Desmet, Gewoon hoogleraar K.U.Leuven

OP STUDIEDAG LEUVEN EDUCATION COLLEGE G. Cardon (LL) en J. Van Herck (LK) namen deel aan ‘Anders denken: filosoferen in het onderwijs en daarbuiten’ in Antwerpen op 18.03.11. G. Coppens (LL) nam deel aan het Velon Congres ‘Het glazen huis’ op 14.03.11 in Leiden. J. Cops (LSO) nam deel aan de REN-studiedag ‘KT integratie in de lerarenopleiding in Leuven op 27.04.11. J. Deglinne (Tint) bezocht PABO Almere op 25 en 26.01.11. J. Deglinne en N. Vanmechelen (Tint) namen deel aan ‘Curriculum internationalisering’ op 11.02.11 in Mechelen. J. De Roy (LSO) nam deel aan: - ‘Info-avond nieuwe leerplannen Engels’ in Leuven op 24.02.11; - ‘BSO dagen’ op 23.03.11 in Leuven J. De Roy en P. Leën (LSO) namen deel aan de ‘Taaldag 2011’ aan de Universiteit Antwerpen op 05.02.11. I. Dewinkeler (Studentendecaan) nam deel aan ‘Loopbaanlessen in onderwijs’ aan de K.U.Leuven op 12.01.11. Stijn Dhert (Decaan) nam deel aan: - de ontmoeting ‘Open Appreciative Inquiry’ op 31.03.11 bij STEBO;

- ‘Competitiegericht personeel evalueren’ bij PHL en GROEP T op 29.03.11; - ‘Teacher in Europe’ aan de Hogeschool van Amsterdam op 16.03.11; - ‘’REN-studiedag ICT-integratie in de lerarenopleiding’ aan KHLeuven op 24.04.11. S. Dhert (decaan) en M. George (LSO) namen deel aan ‘Educating for International Education’ aan het ETON College van 14 tot 17.04.11. S. Dhert (Decaan), I. Dewinkeler (Studentendecaan) en E. Londers (LSO) namen deel aan de ‘Masterclass Steeds meer leraar mogen worden’ bij VSKO in Brussel op 20.01.11. M.George (LSO) nam deel aan: - ‘Fusion Education’ aan het Saint Mary’s University College in Ierland van 04 tot 08.04.11.; - ‘Educating workshops and seminars’ bij OESO/UNESCO in Parijs van 28 tot 30.04.11. J. Heyvaert (Associate Dean) nam deel aan ‘Optimale ondersteuning voor HO’ bij de Associatie K.U.Leuven op 04.05.11. M. Kusters (KL) nam deel aan de ‘Workshop bewegend beeld en geluid’ bij AVNet in Leuven op 10.02.11. H. Loenders (LL) nam deel aan: - ‘Action method improving motivation and quality in learning situations’ aan de Kokkola University op 19.02.11; - ‘E-portfolio in het onderwijs’ bij Ren Vlaanderen op 09.05.11; - ‘Oriëntatie op divers talent in de lerarenopleiding’ aan de Universiteit Hasselt op 18.05.11. E. Londers (LSO) en J. Torbeyns (LK) namen deel aan de studiedag ‘Van basisschool tot arbeidsmarkt’ bij HIVA in Leuven op 24.02.11. K. Mertens (Pluraliteitscoördinator) nam deel aan: - ‘Open Appreciative Inquiry Ontmoeting’ bij STEBO op 31.03.11; - ‘Student Diversity in Higher Education Conflicting Realities’ bij EAN Secretariaat (UK) op 20.06.11;

R. Van der Auwera (LSO) nam deel aan ‘Integratie van de fysieke component in het trainingsschema’ bij Topsportlab in Leuven op 31.01.11.

B. Van Wassenhove, projectbegeleider Studio Globo: ‘Duurzame ontwikkeling in de school’ (01.02.11). M. Vandeghinste, GOK medewerker: ‘Praktijkvoorbeeld en beoordeling’ (02.02.11). A. Verbeek, directeur SLAC-Leuven: ‘DKO-Leuven: visies’ (15.02.11). J. Vermang, consultant: ‘GPS-gebruik’ (29.03.11). E. Vos, creatief ontwerper: ‘Verhalend ontwerpen’ (14.01.11). S. Wetzelaar, Buurtwerk ’t Lampeke: ‘Koffer schaap’ (04.03.11). K. Zullaert, medewerkster Wereldwerkplaats: ‘Beelden uit het zuiden’ (02.02.11).

A. vander Star (LSO) nam deel aan de nascholing ‘Projectmatig werken’ bij de School of Education in Leuven op 22.02.11.

EXTERNE ACTIVITEITEN LEUVEN EDUCATION COLLEGE

- ‘Language Identity and Intercultural Communications Conference’ in London op 09.06.11. L. Spanjers (LL) nam deel aan: - Infosessie Grundvig’ in Alden Biesen op 31.01.11; - ‘Fins onderwijsmodel Learning by Developing’ bij de Associatie K.U.Leuven op 25.02.11. J. Torbeyns (LL) nam deel aan: - ‘Game Based Learning’ bij GROEP T op 04.05.11; - ‘ Oriëntatie op divers talent in de lerarenopleiding’ aan de Universiteit Hasselt op 18.05.11

M. Willems (LSO) nam deel aan de ‘International Conference Powerful Learning environments’ aan de Universiteit Kampen van 04 tot 07.04.11.

GASTDOCENTEN LEUVEN EDUCATION COLLEGE A. Aggarwal, researcher IMEC: ‘India’ (02.03.11). M. Bessemans, taalbeleidscoördinator: ‘Educatie voor duurzame ontwikkeling’ (02.02.11). E. Buggenhout, therapeute: ‘Voorbereidend schrijven bij kleuters’ (28.03.11). G. Coosemans, educatief medewerker: ‘Praktijkvoorbeeld en beoordeling’ (02.02.11). M. De Paepe, hoogleraar K.U.Leuven: ‘Colonial education in the former Belgian Congo’ (23.03.11). J. Geuens, bestuurder Circusatelier Twist: ‘Circustechnieken’ (15.02.11). G. Haesen, leraar PIBO-Tongeren: ‘Mechanische hefwerktuigen’ (15.03.11). K. Houben, directie D’Hek-Landen: ‘Praktijkvoorbeeld en beoordeling’ (02.02.11). M. Seré, lerares: ‘Poppenspel’ (25.02.11). M. Taes, lerares: ‘Coöperatief leren’ (16.02.11).

World Project Nicaragua – Costa Rica (07.04.11). Organisatie: Tint. Educatieve Excursie London/Oxford (19.05.11). Organisatie: J. De Roy (LSO). Groepsdynamica & Teambuilding – Kessel-Lo (26.04.11). Organisatie: G. Goossens (LSO). Designmuseum en SMAK-Gent (08.04.11). Organisatie: J. Jaspers (cultuurcoördinator). Museum M. – Leuven (03.02.11). Organisatie: W. Laureyn (LSO). Sportimonium – Hofstade (04.02.11). Organisatie W. Laureyn (LSO). Steinerschool ‘De Zonnewijzer’ – Wijgmaal (30.03.11). Organisatie: R. Van den Eede (LL). Wintersportstage – Oostenrijk (19-25.03.11). Organisatie: R. Van der Auwera (LSO). Inleefatelier: wonen op het dak – Leuven (31.01.11 en 02.02.11). Organisatie: K. Vercammen (LL). GWP Inspiratiedagen (02.05.11). Organisatie: K. Vercammen (LL).

GROEP T Leuven Education College Andreas Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven tel. 016-30 10 30 – fax 016-30 10 40 e-mail: [email protected] http://www.group-t.com 20ste jaargang, nr. 3, 16 augustus 2011 Interview verschijnt driemaandelijks Verantwoordelijke uitgever: Johan De Graeve, Andreas Vesaliusstraat 13, 3000 Leuven Hoofdredactie: Yves Persoons Redactiesecretariaat: Martine Groffils Interview online: Seany Geuns Redactieraad: Guido Vercammen, Stijn Dhert, Paul Goossens, Patrick De Rijck, Wim Polet, Ingrid Ilsbroux, Jan Jaspers, Christophe Van de Weygert, John Caluwaerts Coördinatie Engelse vertaling: Kristien Van Hoegaerden Foto’s: Filip Van Loock Selectie foto’s: Seany Geuns Vormgeving: there, Leuven, 016-29 24 00 Drukkerij: Artoos, Kampenhout Oplage: 17.000 exemplaren Wettelijk Depot: D/2011/2134/5

KARDINAAL MERCIER INSTITUUT D'ANETHANSTRAAT 33 1030 BRUSSEL T 02 216 21 96 F 02 245 68 65 [email protected] WWW.KMERCIER.WENK.BE


REALIA

Het vervolg van de ‘Speelgoedfabriek’: kleuters in wonderland.

11

jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:04

The International Educating Classes of Leuven Education College attract students of 13 nationalities.

Five domains and four pillars of UNESCO in teacher training program

Exploring and enterprising education in international classes For three years now, foreign and Belgian students with bachelor degrees under their belts or Erasmus students who have surfed to GROUP T’s website in search of a postgraduate program or a European experience could discover the innovative content of the ‘International Educating Classes’ (IEC).

GROUP T - LEUVEN EDUCATION COLLEGE

A

12

nd now, during the second semester of the IEC, students of 13 nationalities altogether already appear to have found their way to Leuven Education College and have not only been introduced to our interpretation of the syllabus but also to each other. They are from across Europe, from the Caribbean, from Africa, from the Middle East and from Asia. There are always a few (prospective) teachers amongst the postgraduate students and, overall, the mission of NGOs and alterglobalization is never far off. The language of communication is English.

lars of Education’, namely, learning to know, learning to do, learning to live together and learning to be. The content is rather contemplative and exploratory, but with the focus on ‘good practices’. The second semester is structured based on UNESCO’s five themes or domains: education, natural sciences, social and life sciences, culture and communication and information. Both semesters are conceived to equip students with the required knowledge and skills to set up and implement innovative educational projects with a view to social development and world citizenship.

Five UNESCO domains Sergio Scatolini, one of the 13 lecturers and of Argentinian descent himself, informs us that as of next year, participants to the Comenius project will also be able to follow the revamped program in the second semester: “The new structure is made up of three two-week periods, namely, ‘sustainable development’, ‘human rights’ and ‘diversity’, each grafted onto one of the five UNESCO domains. For the first week of every module, students with a Comenius scholarship can join the students who complete the entire semester or the entire year and receive a Comenius certificate upon completion.”

Four Pillars of Education What’s new is that as of this year, the International Educating Classes (IEC) offer two one-semester programs: ‘Exploring Education’ in spring followed by ‘Enterprising Education’ in fall. The first semester is based on the ‘UNESCO’s Four Pil-

“The students have made their farewells with tears in their eyes, human bonding, so to speak.”

Because after that one year some IEC graduates may wish to further their qualifications at university, an academic dimension with a view to developing cognitive and meta-cognitive skills will also be included. As of this year, there will be more focus on theoretical fundamental training, specific to each module, without losing the accent on practice, and in particular good practices. To that end, a new extension module on ‘World Cultures and Regional Issues’ was introduced this year. There will also be more empha-

sis on the development of ‘English for Academic Purposes’, thereby keeping the door to European higher education open.

30 or 60 credits Visits are scheduled to the UNESCO headquarters in Paris and to the International Institute for Educational Planning (IIEP) and the Organisation for Economic Cooperation and Development (OECD) during both semesters. “We get inspiration and assistance from these organizations. There is an exchange between the organizations whereby two of their coworkers in Paris come to Leuven for a few days to become part of our team of teachers,” Sergio states. The ‘Spring Semester’ largely explores the future of ‘Education for all’ and the ‘Fall Semester’ in turn focuses on planning and executing projects. Apprenticeships are planned for each semester, the apprenticeship in the final semester lasting five to six weeks. Students can earn 30 credits per semester and each participant can choose between the one-semester and the one-year program, although it is easier for students who are required to have a visa to follow the one-year program and therefore earn 60 credits. At the moment there are 29 students enrolled in the program and the number of candidates is expected to rise. “The students in the relatively small groups we have had so far, between 20 and 30 students per semester, have made their farewells with tears in their eyes because their commitments to the program and to each other have been very strong. Human bonding, so to speak,” Sergio concludes.

John Caluwaerts

jg. 20, nr. 3, 16 augustus 2011


11/07/11 17:04

Dertig euro. Dat betaalde Kato in september vorig. Chapeau Kato! «3» «12» «4» LEUVEN EDUCATION COLLEGE

Recommend Documents