De Veenpraat blijft! Van de redactie NR DECEMBER Personeelsblad van Stichting Katholiek Basisonderwijs De Veenplas

NR. 36 - DECEMBER 2009 Personeelsblad van Stichting Katholiek Basisonderwijs De Veenplas

Van de redactie Novemberstormen, de blaadjes vliegen je bij lente temperaturen om de oren, Ook stormachtig weer bij de redactie. Gelukkig is dit grotendeels overgewaaid en komen we nu in rustiger vaarwater terecht. Wat is er aan de hand? In juni is de redactie bij elkaar geweest, even was er sprake van het feit dat de Veenpraat zou verdwijnen. Ook wij moeten roeien met de riemen die we hebben, het zijn magere tijden bij de Veenplas/-praat. Maar we geven niet op. De resultaten van de enquête geven ons voldoende motivatie en inspiratie om door te gaan. Wat is er veranderd? Niet de inhoud, niet de lay-out, niet onze opmaker René. Nee, we hebben besloten het blad in het vervolg digitaal te verspreiden. Door deze kostenbesparing is het mogelijk de Veenpraat te behouden. In het vervolg wordt de Veenpraat naar de contactpersonen van alle scholen gestuurd; zij hebben dan de primeur en sturen hem door naar alle teamleden. Ook krijgt elke school 5 uitgeprinte exemplaren toegestuurd vanuit het Veenplaskantoor. Wij zijn hier natuurlijk erg blij mee. Vooral omdat men in de enquête aangaf tevreden te zijn met de inhoud. Met de feestdagen voor de deur kijken we terug en vooruit. We hopen dat de Veenpraat nog een lang leven is beschoren, aan de redactie zal het niet liggen. We wensen iedereen veel leesplezier en heel fijne feestdagen toe. Tot slot melden we nog een wisseling in de contactpersonen Karin Metselaar is de nieuwe contactpersoon van de Rietkraag, zij vervangt Christa Peeren. Karin van harte welkom, en Christa bedankt voor je medewerking de afgelopen jaren aan de Veenpraat.

De Veenpraat blijft! Het is al weer een tijd geleden (vanaf april) dat ik mij tot u gericht heb via De Veenpraat. In juni was er zelfs sprake van het feit dat De Veenpraat zou gaan verdwijnen. Sommige directeuren hadden aangegeven dat het personeel niet meer zat te wachten op een Veenpraat. U zult wel begrijpen dat ik het heel erg zou vinden als De Veenpraat zou verdwijnen. Communiceren met het personeel over uiteenlopende onderwerpen is iets dat ik belangrijk vind en daar is De Veenpraat één van de middelen voor. Daarnaast zijn we op dit moment op het bureau druk bezig om de website aan te passen aan de huidige behoefte. We willen de website gaan gebruiken om meer kennis te delen en de mogelijkheid te creëren om via dat medium elkaar te ondersteunen bij het lesgeven. Om nu precies te peilen hoe het personeel denkt over het nut van De Veenpraat is er een enquête uitgezet. Bijna 40% van het personeel heeft gereageerd op deze digitale enquête. Statistisch is dat vrij goed voor een enquête. Deze personeelsleden die gereageerd hebben waren erg tevreden over De Veenpraat en willen deze ook behouden. 60% van de geënquêteerden gaf aan De Veenpraat liever digitaal te ontvangen. Deze wens gaan we natuurlijk in vervulling brengen. In het vervolg zal De Veenpraat aan iedereen digitaal verspreid worden en er zullen per school 5 papieren versies (in de personeelsruimte) beschikbaar zijn. Over de inhoud van De Veenpraat was men erg tevreden, toch werd de wens geuit er meer een personeelsblad van te maken met belangrijke onderwijskundige zaken, die spelen op scholen of die belangrijk zijn voor het onderwijs. Mijn complimenten gaan dan ook uit naar de redactie van De Veenpraat, die een jaar geleden al de eerste stappen hebben gezet om dit waar te gaan maken. Al met al ben ik blij met deze uitslag, waardoor we een Veenpraat in een nog verbeterde vorm krijgen. Mensen in het onderwijs zijn nu eenmaal altijd op zoek naar een nog beter product. Rest mij alle lezers nog fijne feestdagen toe te wensen en ik hoop iedereen te mogen begroeten op de nieuwjaarsreceptie van De Veenplas op maandag 4 januari 2010 om 16.00 uur op de Johannes de Doper in Zevenhoven. Ruud de Lange De Veenplas

1

Volleyballen in de gemeente Nieuwkoop Inhoudsopgave Van de redactie. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 De Veenpraat blijft! . . . . . . . . . . . . . . . 1 Inhoudsopgave . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Volleyballen in de gemeente Nieuwkoop. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Tien dagen vol met eten op de Jo-de-Do school . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Kabouterpad voor kleuters . . . . . . . . . 3 Geef de muis door.... . . . . . . . . . . . . . 3 Ronald McDonald op bezoek bij de Antonius. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 ABP-spreekuur bij OHM . . . . . . . . . . . 4 Schooladressen. . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 Olympische spelen en sponsorloop op de JodeDo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 Protocol Leesproblemen en Dyslexie voor groep 1 en 2. . . . . . . . . 5 Veenplastennistoernooi Kempenova wint. . . . . . . . . . . . . . . . . 6 Interesse verbredend lezen op Ter Does!. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 Aanpak verkeersveiligheid rond De Kleine Wereld . . . . . . . . . . . . . . 6-7 Even voorstellen!. . . . . . . . . . . . . . . . . 8 Meervoudige intelligentie. . . . . . . . . . . 8 De Rietkraag op tweedaagse naar Noordwijk . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 Dammen en schaken op de Tweeklank . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 De kinderen van de Antonius bezoeken hun nieuwe school. . . . . . . 9 Wil van Westerop uitgebreid uitgezwaaid !!!. . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Afscheid van Aeresteijn. . . . . . . . . . . 10 Leuke, grappige opmerkingen. . . . . . 11 Menselijk kapitaal . . . . . . . . . . . . . . . 11 No blame. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 Discriminatie onderdeel Arbowet . . . 13 Aeresteijn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 TIPS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Column . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Even voorstellen!. . . . . . . . . . . . . . . . 15 Even voorstellen!. . . . . . . . . . . . . . . . 15 Kijk naar jezelf. . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 Kan ik het spaarloon-tegoed nu al opnemen?. . . . . . . . . . . . . . . . 16 Vier 5-minuten spelletjes voor groep 1-2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 Unit Werken Antonius. . . . . . . . . . . . 17 Veenplassers gesignaleerd in Zwolle . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 Contactpersonen. . . . . . . . . . . . . . . . 18 Volgende uitgave. . . . . . . . . . . . . . . . 18 Redactie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

Vrijdagavond 25 september was het zover, de jaarlijkse volleybalwedstrijden stonden weer voor de deur. Ondanks alle goede voornemens om dit jaar eens vooraf te gaan trainen, (sommige collega’s spraken wel over 5 trainingen), viel dit toch in het water. Maar ach, wij juffen zijn toch sportief genoeg?! Er waren 2 poules gemaakt waarin we gingen strijden. Natuurlijk misten wij de strijd tegen de andere Veenplasscholen uit de gemeente Nieuwkoop. Gelukkig mochten we tegen de juffen en meesters van ‘De Maranatha (onze buren in het complex), ‘De Fontein’en ‘PCB De Meent’ en tegen het badpersoneel van zwembad ‘De Wel’. Een spannende strijd dus! We raakten iedere wedstrijd iets meer op elkaar ingespeeld en ook de punten liepen op. Het zag ernaar uit dat we zeker een prijs zouden verdienen! Bij de prijsuitreiking bleek helaas dat er dit jaar geen poedelprijs was… Blijkbaar was de taart voor de verliezers (een titel die wij al jaren behalen) door de kredietcrisis wegbezuinigd. De politie won de eerste prijs, en onze buren de tweede. Heel sportief hebben zij hun taart met ons gedeeld, waardoor het erg gezellig werd. Natuurlijk zullen volgend jaar alle scholen van ‘De Veenplas’ uit de gemeente Nieuwkoop zich inschrijven. Daarom beginnen wij nu alvast met trainen en zijn we tegen die tijd een heuse concurrent! Tanja van der Zwaan De Rietkraag

Tien dagen vol met eten op de Jo-de-Do school Eten en snoepen is voor kinderen dagelijkse kost en ieder kind heeft hier dan ook een idee bij en kan erover meepraten. Want wat is vies, wat is lekker? Voor veel auteurs is eten, drinken en snoepen een onuitputtelijke bron voor allerlei smakelijke verhalen. Zo worden volwassenen in het boek van Annie M.G. Smidts Pluk van de Petteflet weer kind door het eten van hasselbramenjam. Met dit verhaal werd de kinderboekenweek op de Johannes de Doperschool geopend. Eén van de leerkrachten las het verhaal voor. De andere leerkrachten beeldden het verhaal uit. Er was een Pluk, er waren politiemannen en juffrouw Helderer. Aan het eind speelden alle juffen en meesters op het podium, omdat ze hazzelbramen gegeten hadden. Na het verhaal kregen alle klassen een voorleesboek mee voor in de klas. De kinderen hebben de afgelopen weken veel gewerkt met het kinderboekenweek thema. Er is gelezen, er zijn elfjes gemaakt en sommige groepen bakten lekkere dingen, zoals kleine pizza’s. Op dinsdag moesten alle kinderen twee stukken fruit meenemen. Van dit fruit maakten zij fruitsalade wat daarna ook werd opgegeten. Voorleeswedstrijd Donderdagmiddag was een afsluiting op het podium. Elke klas deed een liedje, gedichtje, toneelstukje of een verhaaltje. Ook was er een voorleeswedstrijd. Van tevoren was er in groep 7 en in groep 8 bepaald wie er het beste kon voorlezen van de groep. Uit groep 8 was dat Mandy Vork en uit groep 7 Quinty van der Meer. Deze twee kinderen lazen op het podium een stuk uit een door hun zelfgekozen boek voor. De jury en besloot wie uiteindelijk de voorleeskampioen van de school werd: Quinty van der Meer. Zij mag meedoen met de regionale kampioenschappen. Na de podiumafsluiting was er een boekenmarkt in de school, samen met boekhandel Mondria. Van de opbrengst was 10 procent voor de school, waar nieuwe boeken mee aangeschaft worden. Johannes de Doper

2

Geef de muis door...

Kabouterpad voor kleuters Hallo allemaal, Een hele tijd geleden deed onze school met veel plezier mee aan een kabouterpad voor kleuters. Dat was allang weer onder het stof terecht gekomen tot ik na een hevige schoonmaak actie van het magazijn allemaal leuke kabouters zag liggen. Ik vroeg me af waar die voor waren. Na een leuk gesprek met mijn collega vond ik het eigenlijk zonde dat alles maar zo bleef liggen. De kinderen zouden het tenslotte geweldig vinden dit kabouterpad uit te voeren! Na heel veel uurtjes hard werken hebben we het kabouterpad weer nieuw leven ingeblazen!

Alle kaboutermutsen waren weer mooi geverfd en de neuzen goed gepoetst. Nu hoefden we alleen maar te wachten op mooi weer. Dat laatste was nou juist het moeilijkst . Dikke druppels vielen vorige week uit de lucht, zodat het lastig in te plannen was. We besloten het helaas na ons harde werken om het kabouterpad af te lassen. Een paar teleurstellende gezichten later hadden we bedacht om het naar binnen te verschuiven. Zie hieronder het prachtige resultaat. De kleuters hebben volop genoten en wij van hen. Groetjes, Marloes Schipper De Tweeklank

‘Heb je “de Veenpraat” al gelezen?’ vroeg mijn vriendin‘, Sandra staat erin bij “de muis”. Ze schoof me “de Veenpraat” onder mijn neus en zei: ‘Lees maar even, dan zet ik thee’. Op dat moment had ik al argwaan moeten krijgen..... Mijn vriendin die mij iets laat lezen terwijl we normaal gesproken aan vijf kwartier in een uur nog niet genoeg hebben om onze gedachten en belevenissen uit te wisselen. Een paar minuten later kreeg ze de reactie waar ze op wachtte toen ik las: “Ik geef de muis door aan Marina Wijfje”. ‘WAAAAAAAAT??????’ ‘Dat ben ik!!!!!!’ ‘@#$%^&*(#$@%&%’! Jij....piep...! Ze gierde het uit en haar dag was goed! Na de eerste schrik moet ik toegeven dat ik me best vereerd voel Sandra. Ik vertel jou en de Veenpraatlezers graag hoe het allemaal begon en hoe het me vergaat in de 5/6. (Al had je me ook gerust een keer mogen bellen). Hoe het allemaal begon: We schrijven het jaar 1972. Ik was 7. Als we speelden was ik altijd de moeder, hoofdzuster of juffrouw. Het leidinggeven zat er toen al in. Toen ging ik naar de 2e klas en daar was zij: jong en mooi en juf van onze combinatieklas 1/2. Terwijl zij de kinderen van de 1e klas “boom roos vis” leerde wist ik wat ik wilde worden: juffrouw van de eerste klas! Maar in 4 HAVO werd mij sterk afgeraden het onderwijs in te gaan: er was geen werk. Wat dan? Ik heb er lang over nagedacht maar er was geen opleiding/beroep waarbij ik voelde dat het goed was. Dus na lang wikken en wegen besloot ik toch voor het onderwijs te gaan. En daar heb ik nog nooit 1 minuut spijt van gehad! Na de KLOS (ik ben nog zo’n echte “ouderwetse” kleuterjuf) had ik de ongelooflijke mazzel dat ik meteen aan het werk kon in Landsmeer (lekker naast de deur, maar goed, in tijden met weinig werk neem je alles aan). Eerst als invalster voor een zieke zwangere juf, daarna voor haar zwangerschapsverlof en uiteindelijk kon ik haar baan overnemen. Mijn eerste kleuterklas, heerlijk! Kleuters vind ik geweldig! Ze zijn open, enthousiast, eerlijk en nog zo puur. De grote, onbekende wereld ligt voor hen open en jij mag ze begeleiden om deze wereld te leren kennen. Met kleuters kan je er iedere dag een feestje van maken. Zij gaan heerlijk met je mee in de fantasie van de kabouters, elfjes en de pratende dieren. Met open mond luisteren ze naar je als jij een verhaal spannend vertelt. En na afloop krijg je een applaus omdat ze zo genoten hebben. Dan gaan ze aan het werk en maken het kasteel van de prins in de bouwhoek of tekenen de kabouters die de paashaas hielpen de paaseitjes te verstoppen. Langzaam zie je het timide jongetje groeien en steeds meer durven, tot hij zelfs een boodschap gaat doen in de buurklas. Of het kind dat erg in zijn eigen wereldje leeft en opeens reageert als jij aan de groep vraagt waar de kralenplank is gebleven en met een glimlach die kralenplank in een kast aanwijst. Het is dagelijks genieten als je met kleuters werkt. Na 10 jaar kleuters vond ik het tijd worden voor een nieuwe uitdaging en ging ik “over” naar groep 3. Ik leerde de kinderen geen “boom roos vis” maar “jos, rik en mam”. Ook groep 3 vind ik een geweldige groep om les aan te geven. Het is een mooie ervaring te zien hoe snel kinderen leren lezen. Het is fijn om het kind dat lezen moeilijk vindt zo te helpen dat hij er plezier in houdt en vorderingen maakt. Daarnaast kan je deze kinderen ook nog zoveel leren van de wereld om hen heen, van de spin, de herfst, de kapper, de ambulance. Heerlijk om met de kinderen de wereld te verkennen. Na 13 jaar in Landsmeer gewerkt te hebben wilde ik graag wat dichter bij huis gaan werken. Inmiddels was onze zoon Bram geboren en het ging mij steeds meer frustreren dat ik er soms 1 ½ uur over deed om thuis te komen. De vacature op de Vosseschans voor een kleutergroep kwam dan ook als een cadeautje. Ik solliciteerde en George belde ’s avonds al op dat ik de baan kon krijgen als ik dat wilde. Dat wilde ik zeker! Na 2 jaar met de kleuters gewerkt te hebben volgens het EGO principe, een manier van werken die zeer past bij mijn visie, werd er bij ons op school een groep 2/3 opgestart. Met Carola ben ik toen deze groep gaan draaien. Carola ervaren in groep 3, ik ervaren in groep 2 en ook enige ervaring in groep 3 en samen heel veel zin om van deze nieuwe groep een succes te maken.

Lees verder op pagina 4

3

Na zorgvuldige voorbereidingen gingen we het nieuwe schooljaar beginnen en we zagen dat we goed tegemoet konden komen aan de doorgaande ontwikkeling van de kinderen in onze groep. Kleuters pakten veel op van groep 3 en groep 3 kinderen met nog veel behoefte aan spel door een jonge emotionele ontwikkeling konden regelmatig met groep 2 meespelen.

Ronald McDonald op bezoek bij de Antonius Alweer een aantal jaren werken we op de basisschool Antonius met de methode topondernemers. Bij topondernemers zijn leerlingen op verschillende manieren aan het werk met opdrachten binnen geschiedenis, aardrijkskunde, natuur en techniek. Kinderen ontdekken de wereld en zichzelf via thematisch onderwijs. Het thema voor de komende weken in groep 5 t/m 8 is ‘Sport & ontspanning’. Het thema van de onderbouw groepen sluit hier op aan met ‘Niets staat stil’. Een project openen we met een opening waarbij heel de school betrokken is. Voor de opening van dit project was de clown Ronald McDonald uitgenodigd om een 30 minuten beweegshow te geven. Deze show is opgezet om kinderen bewust te maken van het belang om iedere dag 30 minuten te bewegen. Maandag middag 16 november hebben alle kinderen van de Antonius enthousiast met de clown meegedaan. Van quizvragen over bekende sporters, goocheltrucs en bewegen op muziek, alles werd door de kinderen als erg leuk ervaren. Een sportieve middag en een geweldige opening voor ons project. Voor meer informatie: www.30minutenbewegen.nl

Ik heb 7 jaar met veel plezier de groep 2/3 gedraaid, maar inmiddels begon het te kriebelen en was ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik wilde echt iets anders, dus de groepen 3/4 vielen af. Het werd dus groep 5/6.... spannend, nieuw, een heel andere leeftijd. Dat ik het leuk zou vinden had ik wel ingeschat maar.... dat ik het zo leuk zou vinden had ik niet verwacht!! Met de kinderen van groep 5/6 communiceer je op een heel ander niveau. Ze zijn veel wijzer en kritischer. Wat mij opvalt, is dat je in 5/6 ook nog veel bezig bent met de sociaal/emotionele ontwikkeling van de kinderen en dat vind ik erg leuk. Het blijft mooi om kinderen daarin te zien groeien. Bovendien geniet ik ervan de kinderen dagelijks zoveel nieuws te leren. Rekenen, taal, maar vooral de w.o. vakken! En wat leer je er zelf ook veel van! We zijn nu bezig over Willem van Oranje. Ik kan wel zeggen dat deze informatie behoorlijk was weggezakt (en dat is nog een understatement) en dat ik blij ben dat de methode zoveel achtergrondinformatie geeft. Maak wat is het leuk om de kinderen hierover te vertellen en te merken dat ze het oppakken. We doen ook graag drama over geschiedenis, dan mogen de kinderen zelf toneelstukjes verzinnen over Willem van Oranje, Filips 2, de Beeldenstorm, de Hertog van Alva. Daarna raadt de klas waar het over gaat, welke namen erbij horen. Zo blijft de info goed hangen, ook groep 5/6 leert senso-motorisch! Ik hoop dat ik nog een aantal jaar groep 5/6 mag blijven doen. Voor volgend jaar heb ik alweer veel ideetjes om dingen te veranderen en daarmee te verbeteren. Ik kom graag nog een keer bij je kijken Sandra, om nog meer inspiratie op te doen. Ik geef de muis door aan de juf van de groep 1/2 door wie ik het onderwijs in ben gegaan en daardoor de leukste baan heb gekregen die er is. Wij noemden haar juffrouw van Wissen, jullie beter bekend als Anneke Bader. Anneke, ik ben benieuwd naar jouw verhaal. Groetjes van Marina Wijfje Vosseschans

Marit van der Vlugt St. Antoniusschool

ABP-spreekuur bij OHM Algemene informatie: De door OHM gehouden ABP pensioenspreekuren zijn een groot succes. De belangstelling voor het pensioenspreekuur is groot. Uit de evaluatie blijkt dat men het zeer op prijs stelt om op deze wijze een persoonlijke toelichting te krijgen over de pensioenmogelijkheden. Data 2010: 20 januari , 17 februari, 24 maart, 21 april, 19 mei, 23 juni Digitaal aanmelden: Op www.ohm.nl vindt u het intakeformulier en de flyer. OHM schrijft uw aanmelding in in volgorde van binnenkomst. Contactpersoon bij OHM is mevrouw Annemarieke van der Klugt (email: [email protected]). Zij plant voor u het gesprek en zorgt ervoor dat ABP Klantsupport uw gegevens en vraag/vragen krijgt.

4

Schooladressen Stichting Katholiek Basisonderwijs De Veenplas Ambroziolaan 32 2441 AD Nieuwveen tel. 0172 570204 - fax 573595 e-mail: [email protected] Aeresteijn Langeraarseweg 86 2461 CL Ter Aar tel. 0172 602548 - fax 604938 internet: www.aeresteijn.nl e-mail: [email protected] Antonius Simon van Capelweg 149 2431 AE Noorden tel. 0172 408257 - fax 408357 internet: www.antoniusrkbs.nl e-mail: [email protected] Ter Does Schoollaan 4 2355 BS Hoogmade tel. 071 5018496 - fax 5012710 internet: www.terdoes.nl e-mail: [email protected] Johannes de Doper Sint Janstraat 21-23 2435 WX Zevenhoven tel. 0172 538237 - fax 537236 internet: www.doper.nl e-mail: [email protected] De Kinderarcke Herenweg 149 2465 AG Rijnsaterwoude tel. 0172 508165 - fax 506950 internet: www.kinderarcke.nl e-mail: [email protected] De Kleine Wereld Larikslaan 2 2451 BV Leimuiden tel. 0172 508358 - fax 506949 internet: www.klwereld.nl e-mail: [email protected] St. Nicolaas Hazeweg 3 2441 AD Nieuwveen tel. 0172 538854 - fax 537093 internet: www.stnicolaasschool.nl e-mail: [email protected] De Rietkraag Ladderhaak 9 2421 NK Nieuwkoop tel. 0172 520050 - fax 520068 internet: http://home.unet.nl/de_riet kraag.nieuwkoop/index.htm e-mail: [email protected] De Tweeklank Da Costasingel 42 2394 BL Hazerswoude-Rijndijk tel. 071 3413162 - fax 3410256 internet: www.tweeklank.nl e-mail: [email protected] De Vosseschans Vierambachtsstraat 31 2461 BA Ter Aar tel. 0172 60 29 39 - fax 60 30 99 internet: www.vosseschans.nl e-mail: [email protected]

Olympische spelen en sponsorloop op de JodeDo De eerste officiële Jodedolympische spelen werden dinsdag 22 september gehouden. Daarna liepen de kinderen zich in het zweet tijdens de sponsorloop. Na een feestelijke opening en het hijsen van de vlag konden de kinderen hun Olympische vaardigheid tonen in sprint, verspringen en kogelstoten. Naast deze bekende sporten werd er ook Belgisch gevoetbald, gevolleybald met een laken als net en was een stormbaan aangelegd. In teams van zes kinderen, uit elke groep een kind, werd fanatiek gesport. Uiteindelijk stonden er drie teams op het erepodium. Derde werden de Anti-lopen, tweede werd team Q-que-le-q en de Enige Egels ging er met het goud vandoor. ’s Avonds werd er een sponsorloop gehouden. De kinderen liepen voor Operation Hand in Hand. Om half zeven startten de kinderen van groep 1. Zij renden 10 minuten lang rondjes om het veldje naast de school. Daarna waren groep 2 en 3 aan de beurt. De groepen 4, 5 en 6 kinderen startten om 19.00 uur en maakten een ronde door de woonwijk naast de school. Zij renden 20 minuten. Als laatste gingen de groepen 7 en 8 van start. Zij renden 25 minuten lang. Al met al zijn er door de kinderen heel wat rondes afgelegd en is een groot bedrag opgehaald voor Stichting Hand in Hand. Nadat alle klassen hadden afgelegd, werd aan de nummers één van elke klas een beker uitgereikt. Ook kregen alle deelnemers een herinnering aan de sponsorloop, een vaantje. Hand in Hand Ineke Bosman, een Nederlandse arts, heeft in Ghana een plek gecreëerd waar in de steek gelaten verstandelijk en/of meervoudig gehandicapte kinderen een bijzondere woongemeenschap vormen, genaamd de Hand in Hand Community. Bijna vijftig kinderen vinden daar een veilig en liefdevol thuis. Johannes de Doper

Protocol Leesproblemen en Dyslexie voor groep 1 en 2 De Protocollen Leesproblemen en Dyslexie worden op scholen op grote schaal ingevoerd. Hierbij zien we dat vooral leesspecialisten (IB’ers, RT’ers) de protocollen ter hand nemen. Omdat de informatie zeker ook voor de leerkrachten is bedoeld, is ervoor gekozen om de herziene versie van de protocollen op te delen in praktische jaargroepkaternen. Het eerste katern dat in deze reeks is uitgebracht, is het Protocol Leesproblemen en Dyslexie voor groep 1 en 2. Ondanks dat er in groep 3 pas wordt gestart met het formele lees- en schrijfonderwijs, kunnen in de kleuterperiode al stagnaties in de ontwikkeling van geletterdheid bij kinderen worden opgemerkt. Voor deze kleuters komt het erop aan dat er tijdig stappen worden ondernomen om latere lees- en spellingproblemen tegen te gaan. Het Protocol Leesproblemen en Dyslexie voor groep 1 en 2 is een handreiking voor leerkrachten bij het voorkomen, opsporen en aanpakken van achterstanden in geletterdheid. Het protocol biedt informatie over geletterdheid en dyslexie. Het geeft suggesties voor de inrichting van een geletterde leeromgeving voor kleuters en het aanbod van geletterde activiteiten in de klas. Ook wordt ingegaan op de signalering en begeleiding van risicoleerlingen en wordt de overdracht naar de volgende groep besproken. Elk hoofdstuk wordt afgesloten met enkele actiepunten, waarmee de leerkracht voor zichzelf na kan gaan wat hij al doet en wat voor hem nog aandachtspunten zijn. Het Protocol Leesproblemen en Dyslexie voor groep 1 en 2 sluit aan bij de Tussendoelen Beginnende Geletterdheid. H. Wentink, L. Verhoeven & M. van Druenen (2008)

5

Interesse verbredend lezen op Ter Does! Veenplastennistoernooi Kempenova wint Na felle strijd in de kwalificatieronden hadden twintig tennissers met als nevenberoep leerkracht op Veenplasscholen zich geplaatst voor het hoofdtoernooi VEENPLAS 2009 op zaterdag 29 augustus. De wedstrijden werden gespeeld op het tennispark van tennisvereniging Leimuiden. Van alle deelnemers werd veel gevraagd: de toernooileiding had voor iedereen vier zware wedstrijden ingepland. De inzet van elke deelnemer was groot: er werd fanatiek gestreden om elk punt. De toeschouwers zagen geweldige rally’s, snoeiharde services en ook spectaculaire valpartijen. Tussen de wedstrijden door was er steeds een kort rustmoment ingelast om alle tennissers te kunnen laten genieten van de culinaire specialiteiten van het cateringbedrijf De Veenplas. Tijdens een van de rustmomenten werd ervoor gezorgd, dat alle deelnemers alvast een prijs in ontvangst konden nemen. Tegen elf uur ’s avonds waren de

laatste wedstrijden gespeeld. Voor de wedstrijdleiding begon toen het echte rekenwerk, want het vaststellen van de winnaar kostte de nodige hoofdbrekens. Niet alleen het aantal gemaakte games telde, maar ook de outfit, sportiviteit en inzet waren medebepalend. Na diverse berekeningen kon de winnares bekend gemaakt worden: Saskia van Kempen (tennisnaam Kempenova) van Aeresteijn! Wil van Westerop, toernooileider Aeresteijn

In het kader van de taalpilot die we bij De Veenplas doen en omdat het goed aansluit bij Structureel Coöperatief Leren en Meervoudige Intelligentie zijn wij op onze school van start gegaan met Interesse Verbredend Lezen (IVL). Bij deze manier van werken kiezen de kinderen boeken uit waarin ze erg geïnteresseerd zijn en waar ze meer over zouden willen weten. Er wordt volgens een stappenplan gewerkt en de kinderen zijn niet alleen zelf aan het lezen, maar schrijven en praten ook met elkaar over hetgeen ze gelezen hebben. We hebben hier een dvd over bekeken en een deel van een studiemiddag aan besteed. Op de dvd kwam echter niet naar voren hoe je bij de kleuters met IVL aan het werk zou kunnen gaan. Dus hebben we de koppen bij elkaar gestoken en zijn we zelf met een plan gekomen. Tijdens de VVE bijeenkomst over taal hebben we besproken dat het belangrijk is dat je de klas zo rijk mogelijk moet maken met taal. Dit hebben we gecombineerd met het IVL. We hebben op internet een site (www.leesplein.nl) gevonden waarop allerlei onderwerpen staan met daarachter lijsten van prenten-, en voorleesboeken die daarover gaan. Heel erg handig! Ook willen we nog meer informatieve boeken gaan zoeken en toevoegen op de lijst. Dan hebben we bij elk onderwerp dat we behandelen tijdens het schooljaar boeken. Tijdens een thema willen we een speciale tafel gaan maken waar die boeken op staan. Zo kunnen de kinderen lekker meer lezen over het onderwerp waar we het over hebben! Marije van Onna, groep 1-2 A Interesse Verbredend Lezen in de bovenbouw In de bovenbouw zijn we hetzelfde van start gegaan. Na het bekijken van de dvd en de stappen van het IVL, zijn we, logischerwijs, begonnen met stap 1. Het uitzoeken waar de interesses van de kinderen op leesgebied liggen. Allereerst hebben we het met de kinderen gehad over genres en onderwerpen waarin ze geïnteresseerd zijn. Handig voor de kinderen om te weten welke boeken er zijn en waar hun interesses liggen, maar ook handig voor ons. Wij moeten tenslotte ook iets gaan doen met het leesmateriaal dat we aanbieden in de klas. Als een groot deel van de klas aangeeft graag te lezen over bijvoorbeeld natuurverschijnselen, zoals vulkaanuitbarstingen of tornado’s dan zijn dat onderwerpen voor boeken om de klas in te halen. We hebben de kinderen dus een lijst in laten vullen, waarop ze aan konden geven over welke genres en onderwerpen ze graag lezen. Na het inventariseren van die lijsten kunnen wij boeken aan gaan schaffen, maar bijvoorbeeld ook de biebbus informeren, zodat deze rekening kan houden met het soort boeken dat graag gelezen wordt. Op deze manier kunnen kinderen gerichter en hopelijk ook met meer interesse gaan lezen. De stappen die volgen gaan over het lezen zelf en het verwerken van de informatie of verhalen in de boeken. Maar daarover zeer waarschijnlijk later meer. Maartje de Vos, groep 6-7 Ter Does

Aanpak verkeersveiligheid rond De Kleine Wereld Bij de ouderenquête in 2007 kwam duidelijk naar voren dat de ouders niet tevreden waren over de verkeerveiligheid rond de De Kleine Wereld. In overleg met de oudervereniging is besloten dat we dit onderwerp als belangrijk verbeterpunt aan zouden pakken. Zelf vond ik het belangrijk de ouders en met name de ouderver-eniging vanaf het begin te betrekken bij dit onderwerp. Het is alles bij elkaar een behoorlijk intensief project geweest, maar met resultaat . We hebben diverse acties ondernomen: - Tijdens de rapportageavonden hebben leden van de oudervereniging aan alle ouders gevraagd hoe zij over de verkeersituatie dachten, welke problemen zij tegenkomen en wat zij zouden willen aanpassen of verbeteren.

Lees verder op pagina 7

6



Vervolgens hebben wij de verkeerdeskundige van de gemeente en de politie op school gevraagd. Met hen hebben wij besproken welke onveilige situaties door ouders allemaal genoemd waren. Ook de andere twee scholen uit Leimuiden met hun ouderverenigingen hebben we betrokken bij dit overleg. De diverse partijen waren vanaf het begin gemotiveerd om hier een succes van te maken. De wethouder kwam spontaan naar een vergadering en zegde alle medewerking toe.

Na dit overleg is zijn de volgende activiteiten gestart: - De gemeente en de politie hebben diverse ochtenden rond de scholen geobserveerd en alle problemen geïnventariseerd. Zij hebben een plan gemaakt om oversteekplaatsen, parkeerplaatsen en een veilige wandelroute te creëren. Er kwam een voorstel de vuilniswagen op een ander tijdstip te laten rijden en diverse parkeerverboden te plaatsten. Er was dus een behoorlijk wensenlijstje. De Gemeente is in de zomervakantie van 2008 behoorlijk actief geweest om bovengenoemde zaken te realiseren. - De drie deelnemende scholen hebben meegedaan aan het verkeersproject “De Verkeerslang”. Tijdens dit project is geprobeerd de ouders ervan te doordringen dat zij zelf door hun gedrag veel invloed op de verkeersveiligheid kunnen hebben. Denk maar aan veilig parkeren en een eindje lopen, op de fiets of te voet naar school te komen. Door de kinderen werden de ouders gestimuleerd om zich als goede verkeersdeelnemers te gedragen. - We hebben aan de actie “De scholen zijn weer begonnen” met drie basisscholen deelgenomen. Waarbij de gemeente heeft gezorgd voor veel publiciteit. - Op alle drie de scholen zijn verkeersbrigadiertjes opgeleid en in onderling overleg staan die nu bij de oversteekplaatsen. Ondertussen heeft De Kleine Wereld de overeenkomst getekend met de Regionale Projectgroep Rijnstreek waarmee wij deelnemen aan het verkeersproject School op Seef. Dat betekent dat de school planmatig werkt aan de verkeerseducatie en de verkeersveiligheid. We geven natuurlijk theoretische verkeerslessen, maar onder leiding van de verkeersdocent worden er aan ieder groep ook jaarlijks drie uitdagende praktische verkeerslessen gegeven. De ouder die steeds aan alle overlegsituaties deelnam is inmiddels een heel actieve verkeersouder .Zij helpt bij de organisatie van de praktische verkeerslessen, onderhoudt de contacten met de politie en de gemeentelijke verkeeradviseur over de verkeersveiligheid. Zij schrijft regelmatig een stukje in ons nieuwsblad onder de kop” Verkeersflitsen”. Er is een leerkracht die het verkeersonderwijs coördineert en overleg heeft met de verkeersdocent. Kortom er zijn een heleboel activiteiten ontplooid. Ouders en school zijn samen in actie gekomen en het heeft er toe geleid dat de route naar school beslist veiliger is geworden. Maar ook dat ouders er door andere ouders ( via de oudervereniging ) op gewezen worden dat we met elkaar verantwoordelijk zijn voor een veilige verkeerssituatie rond de school. Natuurlijk waren we bij de ouderenquête van 2009 benieuwd naar de score op verkeersveiligheid. Gelukkig zijn alle inspanningen niet onopgemerkt gebleven .Vorige keer was 29% van de ouders ontevreden, nu nog maar 15%. Nu we alles zo goed op orde hebben, we zijn immers volgens de diverse criteria een verkeersveilige school, gaan we er voor zorgen dat we ons certificaat halen zodat we ons een School op SEEF kunnen noemen. Anne van Bostelen De Kleine Wereld

7

Meervoudige intelligentie

…Even voorstellen! Mijn naam is Irene Schildwacht, 27 lentes jong, woonachtig in Alphen aan den Rijn. Een paar korte steekwoorden die mij omschrijven zijn: Gezelligheid, doelgericht, lekker nuchter en ik hou van humor. Ik ben geboren in Langeraar, later verhuisd naar Papenveer, en groep 1 tot en met 8 volbracht op Aeresteijn. Via het Ashram College op de Pabo in Leiden terecht gekomen. En toen…toen begon het werkende leventje… alhoewel…toch nog even een deeltijdstudie Motorische RT erachteraan geplakt Na een half jaar invalleerkracht te zijn geweest op een school in Leiden was ik op zoek naar een bij mij passende baan. Zoals iedere leerkracht die op zoek is naar een job, heb ik ook de hele telefoongids, gouden gids en het internet afgestruind naar leuke scholen en met name hun adressen…gelukkig geen dagelijkse kost! En jawel, gelukkig met snel resultaat. Anneke Zantboer van De Vosseschans nodigde mij uit voor een gesprek, zodoende ben ik sinds januari 2006 binnen De Veenplas werkzaam. Heerlijk in dat warme nest van De Vosseschans! Door een krimpende formatie op De Vosseschans heb ik vorig schooljaar de overstap gemaakt naar De Kinderarcke en heb hier ook een jaartje met lieve kids en leuke collega’s gewerkt. Doordat fulltimebanen niet voor het oprapen liggen vervulde ik hier twee duobanen en zette op woensdag nog een voet binnen bij De Vosseschans. Druk, druk druk dus. Toen de fulltimebaan voor groep 7 op De Rietkraag voorbij kwam in de vacaturelijst was ik meteen verkocht. Dat moest hem worden En gelukkig is het ook zo gelopen. Ook hier weer een warm ontvangst door collega’s. We zijn nu 11 weken op weg en ik geniet van mijn eigen groepie 7! De Rietkraag

Op maandagmiddag 28 september had het team van ter Does een studiemiddag over meervoudige intelligentie. Meestal wordt gedacht dat iemand intelligent is als hij hoog scoort op een intelligentietest. Vaak wordt daar alleen maar getest of je goed bent in ruimtelijk inzicht, woordenschat, rekenen en kennis en zou je kunnen zien hoe intelligent een kind is. Volgens de Amerikaaanse professor Dr. Howard Gardner is dat echter de verkeerde vraag. Er zijn namelijk veel verschillende manieren om intelligent te zijn. De juiste vraag is: Hoe…. is dit kind intelligent. Gardner kon door hersenonderzoek en onderzoek in leersituaties acht vormen van intelligentie onderscheiden: • Verbaal linguistisch taalknap • Logisch mathematisch rekenknap / redeneerknap • Visueel ruimtelijk beeldknap • Muzikaal ritmisch muziekknap • Lichamelijk-kinesthetisch beweegknap • Naturalistisch natuurknap • Interpersoonlijk relatieknap • Intrapersoonlijk zelfknap In het onderwijs gaat het vaak alleen maar om taalknap en rekenknap. Op de andere intelligenties wordt meestal geen echt beroep gedaan. Geen wonder dat kinderen zich regelmatig in de klas niet aangesproken voelen door het onderwijs dat gegeven wordt. Je zult maar beweegknap zijn en de hele dag stil moeten zitten. MI sluit direct aan op coöperatief leren. Daar gebruiken we verschillende werkvormen. De ene werkvorm doet een beroep op beeldknappe kinderen, de andere weer op muziekknappe kinderen enz. We noemen dat didactische structuren. Alle leerkrachten moesten er op de studiedag achter komen in welke intelligenties zij zelf knap waren. Als leerkracht gebruik je die intelligenties nl het meest als je les geeft en je moet juist leren ook de andere intelligenties in te zetten zodat alle kinderen aan bod komen. Een hele aardige oefening die we deden was “vensterruiten”. Een verhaal werd in 8 stukken verteld en we moesten daarvan een samenvatting maken in 8 stukken. Je mocht echter niets opschrijven, alleen maar tekenen. Leerkrachten die beeldknap waren kwamen op die manier volledig aan hun trekken. De cursus werd verzorgd door Thijs Soeting. Hij werkt bij RPCZ in Zeeland. Door hun contacten met Amerikaanse collega’s zijn zij het verst in Nederland op dit gebied. In maart volgt de tweede studiedag. Wij gaan er in de tussentijd hard mee aan de slag. In de tussentijd heeft iedere leerkracht de opdracht gekregen om op basis van een checklist, één kind uit de klas te selecteren die muziekknap is en een probleem heeft met bv taal, rekenen, lezen of gedrag. Vervolgens krijgen de leerkrachten een aantal strategieën die passen bij een kind dat muziekknap is. Het kind gaat nu met die betreffende stategieën zijn/haar rekenprobleem (of ander probleem) aanpakken. We matchen dus met een werkwijze (strategie) die het muziekknappe kind vaak hanteert en stretchen dat naar een vakgebied waar hij/zij zwak in is. Als dat lukt valt er iets te vieren. Zie daar de drieëenheid van meervoudige intelligentie namelijk matchen-stretchen-vieren. Kees Hagenaars Directeur Ter Does

De Rietkraag op tweedaagse naar Noordwijk Donderdag 5 november kwam de regen met bakken uit de lucht en dus stonden er lange files richting Noordwijk. Wie bedenkt het om met zulk weer naar het strand te gaan?! De Rietkraag dus! Na wat vertraging arriveerde iedereen toch in Noordwijk, maar waar stond toch dat Mercurehotel? Tja… leuk als zo’n hotelketen ineens van naam veranderd en Golden Tulip blijkt te zijn! Uiteindelijk kon iedereen toch aan de koffie en thee en kon de tweedaagse “teambuilding” echt beginnen! We begonnen met een aantal fysieke oefeningen waarbij al gauw naar voren kwam dat we vooral eerst doen en daarna pas overleggen… Vervolgens kreeg iedereen de opdracht om op een blad te schrijven waar je trots op bent, waar je last van hebt en wat

Lees verder op pagina 9

8

Dammen en schaken op de Tweeklank In november staat elk jaar het dam- en schaaktoernooi op het programma voor alle scholen van de gemeente Rijnwoude.

De kinderen spelen met het Tweeklank-team tegen andere teams van andere scholen, om uiteindelijk de felbegeerde wisselbeker in ontvangst te mogen nemen. Naast de wisselbeker krijgen de nummers 1 tot en met 3 zelf ook een beker. De andere kinderen krijgen een mooi erelintje als aandenken mee. De Tweeklank stond ook dit jaar weer vol goede moed te trappelen om mee te doen. Elke pauze kwamen de schakers en dammers naar het lokaal van groep 8 om te oefenen en van elkaar te leren. Ook speelden we dammen op het smartbord. Dit jaar kregen de kinderen extra les van een echte damleraar. We hoopten met deze tips en trucs veel partijen te kunnen winnen. We zijn 5e en 6e geworden van de 16 teams! De kinderen hebben een heel leuke en sportieve middag beleefd! De Tweeklank

je nooit meer wilt. Dit werd in 3 kleinere groepen besproken. Heel bijzonder om te ervaren hoe open en eerlijk iedereen was. Na een heerlijke lunch en een frisse neus te hebben gehaald gingen we vol goede moed verder. In kleine groepjes gingen we leefregels bedenken voor het team van De Rietkraag. Daarna moesten al die leefregels van alle groepjes besproken worden en moesten we tot 10 leefregels komen. Tjonge, wat een gedoe. Maar uiteindelijk lukte het toch! Ook al waren het er uiteindelijk 11… Na een lekkere snack werd het tijd voor het actieve avondprogramma. Dit begon met een mooie presentatie van Ans over hoe zij, samen met Hans naar De Rietkraag kijkt. Met je groepje moest je vervolgens op een leuke manier weergeven wat we deze dag hadden gedaan. Wat een talent! Van liedjes tot gedicht, van toneel tot een advertentie voor een nieuwe leerkracht (wel een heel bijzondere…) En ook Guus' Kedeng Kedeng kwam regelmatig langs. Want tja we hadden inmiddels wel geleerd dat we allemaal op hetzelfde spoor moesten blijven en dat de "sneltreinen" af en toe de "stoptreinen" de kans moeten geven aan het woord te komen. Na een lange dag konden we rond 20 uur aan het diner beginnen. Dat liet iedereen zich lekker smaken. Daarna kon iedereen op eigen wijze de avond vullen. Een aantal collega’s hebben Noordwijk nog onveilig gemaakt en hadden de volgende dag wat last van een zwaar hoofd. En dit kwam vast niet alleen van het vele denkwerk van de vorige dag… Vrijdagochtend werd nog gebruikt om vast te stellen welke competenties je nodig hebt om aan de leefregels te voldoen. Na weer een heerlijke lunch mochten we eindelijk echt uitwaaien en gingen we naar het strand. Daar kregen we 3 doe-opdrachten waarbij natuurlijk goede samenwerking van belang was. Met veel lol hebben we aan deze opdrachten gewerkt. Aan het einde van de middag gingen we nog even terug naar het hotel om met elkaar de tweedaagse af te sluiten. Iedereen mocht vertellen waar hij nu trots op was en waar je de komende tijd aan wil gaan werken. We kunnen terug kijken op 2 intensieve maar goede dagen waar we weer veel van hebben opgestoken. Super dat je zulke dagen met elkaar als team mee kunt maken op een schitterende locatie waar alles top geregeld was! Iedereen bedankt daarvoor! En zoals al tijdens de tweedaagse werd gezegd: "De Rietkraag zit op het goede spoor, Rietkraag ga zo door!" Team Ter Rietkraag

De kinderen van de Antonius bezoeken hun nieuwe school Er komt een nieuwe school. Je ziet de tekeningen ervan en die bekijken we ook met de kinderen. Het is, vooral voor de kinderen, nog lastig om zich voor te stellen hoe alles eruit zal gaan zien. Dan gaat de eerste paal de grond in en daar maken we met elkaar een feest van. Anouk en haar oma slaan de eerste echte paal en alle groepen slaat een eigen houten paaltje de grond in. Maar dan blijft het stil. Er wordt volop gegraven en de fundering wordt gestort, maar daar zie je niet veel van. Vanaf de dijk kun je de contouren nu zien. Als ze gaan bouwen wordt het al wat meer duidelijk. De kinderen moeten een andere route lopen naar school en ook als we naar de gymzaal gaan moeten we nu omlopen. Als we dan op de dijk lopen, staan we soms even met elkaar stil om te kijken wat ze aan het doen zijn bij de bouw. “Waar komt ons lokaal dan?”, “Waar is de ingang?” Als team hebben we binnen in het gebouw gekeken toen de buitenkant en een deel van het dak klaar waren. Maar we wilden ook graag met de kinderen gaan kijken. Voor hun is het zeker zo belangrijk om hun nieuwe school te zien. De aannemer wilde hier gelukkig aan meewerken. En zo zijn alle groepen op maandagochtend in de aula geweest voor een presentatie van meneer Goedhart. Hij heeft d.m.v. een presentatie de bouw van dichtbij kunnen laten zien. Vanaf het heien van de eerste paal tot hoe het er nu uit ziet. Aansluitend gingen de kinderen per groep naar de nieuwe school. Daar was met lint een route die we konden volgen en zo konden we zien hoe ver alles nu is. In hun nieuwe lokaal mochten ze even onder het lint door en even op hun nieuwe plek gaan “zitten”. Alle kinderen waren erg enthousiast. “Mooie oranje ramen”en “wat een grote aula”. Over andere dingen was ook ongerustheid. Waar zijn de toiletten en waar komen de kapstokken. Is er nog wel ergens een speelplaats. Maar ook dat zal allemaal goed komen. St. Antoniusschool

9

Wil van Westerop uitgebreid uitgezwaaid !!! In deze Veenpraat is er al meer over geschreven. Per 1 november 2009 heeft Wil van Westerop De Veenplas verlaten omdat hij samen met zijn vrouw Marian (Marian verliet De Veenplas – De Kleine Wereld – al een jaar geleden) te gaan genieten van zijn FPU. Marian genoot al een jaar van haar FPU en het beviel haar zo goed dat ze Wil aanraadde haar te volgen. Eind juni heeft Wil uitgebreid afscheid genomen van zijn school Aeresteijn aangezien hij het directeursstokje met ingang van het nieuwe schooljaar al over zou dragen aan zijn opvolger Rob Nieuwenhuis. Dit afscheid is uitgebreid gevierd maar ook daarover in deze Veenpraat meer. De maanden tot aan zijn echte afscheid heeft Wil diverse andere werkzaamheden binnen De Veenplas verricht. Op Veenplasniveau namen wij op vrijdag 25 september jl. afscheid. Dit was een mooie datum aangezien Wil op 28 september 2009 zijn 40-jarig onderwijsjubileum vierde. Op verzoek van Wil werd zijn afscheid van De Veenplas gevierd in de mooie stad waar hij geboren en getogen is, namelijk Leiden. ’s Middags hebben wij samen met Marian en de directeuren en adjunct-directeuren van De Veenplasscholen een rondvaart door de grachten van Leiden gemaakt en hebben we te voet De Burcht beklommen. Na een borrel met wat hapjes, toespraken en een ludiek bingospel, waarbij Wil allerlei waardevolle prullaria won, hebben we tezamen met enkele afgevaardigden van het algemeen bestuur, genoten van een heerlijk koud en warm buffet.

Een hele gezellige middag en avond waarbij afscheid genomen is van Wil. Maar Wil laat De Veenplas toch nog niet vallen, want hij loopt nog regelmatig rond om wie dat wil te voorzien van waardevolle adviezen !!! Dank daarvoor ! Aeresteijn

Afscheid van Aeresteijn Vorig jaar kondigde ik mijn afscheid aan en Aeresteijn zou Aeresteijn niet zijn als dat niet gepaard zou gaan met een feest. Ik heb meerdere malen aangegeven, dat ik dan een feest wilde met en voor de kinderen en de collega’s. Die boodschap is goed begrepen, al heeft het team en in het bijzonder het onvermoeibare en ideeënrijke feestcomité daar nog wel het een en ander aan toegevoegd om het zachtjes uit te drukken. En dat alles in het geheim, met gesloten deuren voorzien van het bordje “niet storen”. Ik heb geen kind op school kunnen betrappen op een mededeling, dat zij bezig waren met mijn afscheidsfeest. Mijn gezin deed overigens ook vrolijk mee aan het optrekken van een rookgordijn. Het “voor”genieten moet groot zijn geweest. De start van mijn afscheidsfeest had een hoog snelheidsgehalte. Om acht uur stond een felrode snelle Ferrari klaar, waarmee ik tot negen uur op de ringwegen van Langeraar mocht “racen”. De finish van deze rit was gesitueerd op het schoolplein, dat bevolkt werd door de driehonderdvijftig kinderen en vele ouders. In mijn hoofd heb ik een geweldige foto opgeslagen: al die kinderen met een rode of witte bloem in hun hand, de collega’s, de ouders en mijn gezin omringen mij, gezeten in die snelle auto. En dan die heerlijke vragen van kinderen: meester, heeft u die auto cadeau gekregen? Meester, mag ik die auto even aanraken?

In de aula van onze school hebben de kinderen van dertien groepen samen met de collega’s laten zien hoeveel creativiteit en originaliteit ze in huis hebben. Elke groep verzorgde een geweldig optreden, toegesneden op mijn functioneren op school en/of hobbies en compleet met vele prachtige cadeaus. De kinderen genoten overduidelijk. De warmte die van de voorstellingen afstraalde zal ik altijd blijven voelen. Tijdens de feestelijke lunch met het gehele team en leden van de ouderraad hadden we de tijd om nog even na te genieten van de bijzondere ochtend. En … mocht ik een prachtig cadeau in ontvangst nemen van mijn team: een fraaie digitale spiegelreflexcamera. Daar bleef het niet bij, want ik kreeg ook uniek boekwerk met verhalen over mij, geschreven door collega’s. Mooie en warme verhalen, anekdotes en wensen voor de toekomst. Voor mij een kostbaar bezit. Het feestcomité had ’s middags maar kort de tijd om het theater Aeresteijn om te toveren tot een receptieruimte. Vanaf drie uur heb ik vele mensen ontmoet en de handen gedrukt. In een dorp als Langeraar heb je vele contacten met mensen, instellingen en verenigingen. Noodzakelijk om je dorp “levend” te houden. Blijkbaar stelden al die gasten het op prijs, dat ik deel uitmaakte van het netwerk. Naast de Langeraarse gasten heb ik ook ouders, oud-leerlingen, oud-collega’s, collega-directeuren, vertegenwoordigers van allerlei bedrijven en instanties gezien en gesproken. Het voelde goed aan, die waardering. Ik had het vermoeden, dat de feestdag afgesloten zou worden met een feestelijk diner voor het gehele team. Maar zoals ik al meldde, het team hanteerde het motto "horen, zien en zwijgen". Met enige omzwervingen kwamen wij uiteindelijk uit bij het Wapen van Leimuiden, voor insiders café René. Als je eens lekker uit eten wilt, is dit etablissement beslist een aanrader. De afsluiting van een geweldig afscheidsfeest heb ik als heel bijzonder ervaren. Het samenzijn met mensen die je na aan het hart liggen, waarmee je veel hebt meegemaakt, waarmee je samen gewerkt hebt om het onderwijs steeds maar te verbeteren is een groot voorrecht. Ik heb dat in mijn afscheidsspeech ook zo verwoord en mijn gevoelens aan het team geuit. Het is een prachtig stel en Rob en Jacqueline mogen dankbaar zijn, dat ze deze mensen mogen coachen. Wil van Westerop Aeresteijn

10

Wil van Westerop aankomst Aeresteijn.

Menselijk kapitaal Leuke, grappige opmerkingen - Een kleuter rijdt op een fiets buiten. Hij zegt tegen een oudere kleuter "Ik zet mijn Tom-Tom even aan.. broem….broem…". - Komt een kleuter de school binnen. “Juf, ik heb witte donderdagschoenen aan. (Hij heeft witte gymschoenen aan) - Een leerling vertrekt naar de buurschool. De leerkracht vraagt: “wat is de reden”? Leerling: “Ik loop hier vast”. - Zegt een derde klasser tegen haar vriendje: “Ik lees al avi 6”. Zegt het vriendje: “Ik lees avi 2”. Waarop het jonger broertje zegt: “En ik lees avi fauna”. - We hebben in groep 2 een gesprekje over beroepen. De juf leest steeds een versje voor, en de kinderen raden welk beroep erbij hoort. Dan komen we bij het volgende versje: Niet alleen later vind ik van alles uit ik ben er nu al mee begonnen

kijk maar in mijn schuur wat ik allemaal heb verzonnen… Enz… Danique denkt even na en weet welk beroep hierbij hoort, “In-vinder” (in plaats van uit-vinder) - Tijdens het rekenen heeft Jaap uit groep 4 zijn weektaak af. “Juf mag ik het afkijkboekje”? (in plaats van nakijkboekje) - Code taal tussen ouder en leerkracht: ‘De adelaar is geland’ Bericht van ouder om door te geven dat de toets door kan gaan. Kind geeft dat door. Juf zegt: “dan gaat de adelaar eieren leggen, als je moeder wilt weten wat ze kosten moet ze even langs komen”.

“Blijf vooral doorgaan met genieten”, wenste een van de gasten mij tijdens mijn afscheidsreceptie op Aeresteijn toe. Blijf vooral doorgaan met genieten… Slechts vijf woorden telt de zin, maar het zegt alles over hoe je in het leven kunt staan en naar mijn diepste overtuiging ook zou moeten staan. In mijn kweekschoolperiode in de roerige eindjaren zestig, maakte ik door een inspirerende docent pedagogiek kennis met de fenomenologie, de leer van de verschijnselen. De fenomenen ik, de ander en het andere staan hierbij centraal. Wij leven bij gratie van de ander en het andere. Wij onderhouden relaties met de ander en het andere, geven daar zin aan. Zin geven aan je leven, zingeven aan je relaties, zingeven aan het andere om je heen, daar draait het om in je bestaan. Ik werd ook wel eens moe van die man, die voortdurend vragen stelde bij altijd wat je zei. Op zijn vraag “wat is een school” kreeg hij van mij als antwoord: een school is een instituut waar kinderen onderwijs krijgen, leren van elkaar, mede opgevoed worden, een samenleving vormen en waarbij ze begeleid worden door onderwijsgevenden. Vervolgens kreeg ik van hem te horen, dat ik maar eens nader moest gaan uitwerken, wat ik onder onderwijs, opvoeding, samenwerkend leren, een samenleving, begeleiding en onderwijsgevenden verstond! Ik heb twee jaar zeker vier uur per week les gehad van deze man, meestal was het genieten: hij leerde je goed te kijken naar kinderen, naar hun gedrag, naar hun mogelijkheden, naar hun plezier om te leren. Elk kind wil leren, het is de professional die dat waar kan maken. Wat een geweldig vak is dat onderwijs toch. Die spiegel heb ik veel collega’s en mijzelf regelmatig voorgehouden. Onderwijs zit in mijn genen. Van mijn oma’s kant zat bijna de gehele familie in het onderwijs. Mijn oma was bijzonder trots, dat haar oudste kleinkind ook het onderwijs in ging. Ze gaf ook aan, dat je verzekerd was van een vaste baan en dat je tot de notabelen ging horen. Een vaste baan, daarin had ze gelijk, maar tot de notabelen ben ik nooit gaan horen. Hoort ook niet bij mij. Onderwijs zit in mijn genen, vertelde ik al, en dan is het helemaal fantastisch als je een vrouw als Marian ontmoet die ook een dergelijk DNA-patroon heeft. De vonken sloegen zo’n 44 jaar geleden over met ondermeer als resultaat (wat een boekhoudkundige term) twee kinderen Roeland en Sietske, die ook het onderwijs zijn ingegaan. In 1969 startte ik met mijn onderwijsloopbaan als leraar biologie op de mgr. RientjesMavo in Maarssen. Ja, als biologieleraar met eindexamenkandidaten, met een maandelijks bezoek aan de directeur om je salaris contant in handen te krijgen. Mijn eerste salaris was ongeveer vijfhonderd gulden, omgerekend zo’n 225 euro. Medio de jaren zeventig steeg het salaris flink; jaarlijks kwam er zes tot zeven procent bij! In de jaren tachtig stokten de voortdurende salarisverhogingen overigens. In 1972 startte ik op de St. Jan als groepsleerkracht, vanaf 1974 als directeur op de Kinderarcke tot 2000 om daarna in diezelfde functie aan de slag te gaan op Aeresteijn. Mij werd met enige regelmaat gevraagd: wat vind je een van je belangrijkste taken op je school. Mijn antwoord was dan vaak: zorg voor mijn menselijke kapitaal: mijn mensen op school. Zij begeleiden dat belangrijke proces van kinderen op weg naar hun volwassenheid. Nederland moet het meer en meer hebben van kenniseconomie in de toekomst, van innovatie, van hightech-ontwikkelingen. Nederland staat voor een toekomst vol kansen en uitdagingen. Investeren in kinderen levert veel op. Van al die mensen in het veld wordt veel, heel veel gevraagd om kinderen te helpen bij hun ontwikkeling. Hebben we daar in voldoende mate de juiste mensen voor, zijn we innovatief ingesteld, is onze organisatie dermate flexibel, dat we in kunnen spelen op nieuwe ontwikkelingen? Geven we de leerkrachten ruimte, bieden we ze voldoende mogelijkheden om hun werk goed te doen. En bovenal: genieten zij van hun werk met de kinderen? Het zijn vragen, die we ons voortdurend moeten stellen, anders gaat veel geld verloren en gaat de kwaliteit van het menselijk kapitaal achteruit. De algemeen directeur en directies van de tien Veenplasscholen hebben de dure plicht om als coaches alle mensen in het werkveld optimaal te begeleiden. Je kunt de tien teams vergelijken met voetbalteams compleet met spitsspelers, verdedigers, aanvallende en verdedigende middenvelders, frivole buitenspelers. Dat vraagt om goed peoplemanagement en gebruik te maken van de vele aanwezige kwaliteiten. Ik begon mijn verhaal met “blijf vooral doorgaan met genieten”. Tijdens alle informele en formele Veenplasontmoetingen heb ik veel genoten van velen van jullie. Genoten van de drive van jullie allemaal om het onderwijs op onze scholen te verbeteren, jullie enthousiasme, jullie inzet. Veenplasleerkrachten: prachtig menselijk kapitaal. Na bijna alle bijeenkomsten keerde ik weer rijker terug naar mijn eigen school, eerst de St. Jan/Kinderarcke en later Aeresteijn. Ik wil iedereen bedanken voor al die prachtige ontmoetingen, zij gaven veel zin aan mijn onderwijsleven, waarnaar ik met veel plezier en ook dankbaarheid terugkijk. Het waren geen twee mooie dagen, maar liefst 13.505 mooie dagen! Wil van Westerop Aeresteijn

11

No blame Inmiddels werken we enige tijd met Leefstijl. Leefstijl is een methode voor sociaal emotionele ontwikkeling die preventief werkt. Het team van de Tweeklank is erg enthousiast over de methode. Zo merken we bijvoorbeeld dat er op het plein veel en leuk wordt gespeeld! De sfeer in de school voelt positief. Toch weten we dat waar mensen zijn er altijd een kans is dat er gepest wordt. Daarom hebben we een peststappenplan. In ons peststappenplan staat onder andere dat we met alle leerkrachten buiten lopen. Hierbij is de belangrijkste functie preventief; kinderen voelen zich gezien. Daarnaast kunnen we vroegtijdig signaleren en interveniëren wanneer er problemen dreigen. We zien ook dat kinderen en ouders de weg naar de leerkrachten weten te vinden als een leerling zich om een of andere reden niet prettig voelt. Daarnaast hebben we nu een methode die je kunt inzetten wanneer er gepest wordt. De methode heet No Blame en is ontwikkeld door Leefstijl. De methode heeft als doel het pesten zo snel mogelijk te laten stoppen. Het kan zijn dat het doel bereikt is, soms is er meer nodig om kinderen (ook in de toekomst) te helpen. In het kort komt het erop neer: Er wordt bijvoorbeeld een leerling gepest. De leerling is hiermee naar de leerkracht gegaan en deze heeft al op diverse manieren geprobeerd te helpen. De problemen stoppen niet. Dan wordt de No blame specialist ingeschakeld. Samen met het gepeste kind wordt besproken wat er is gebeurd. Samen met de leerling wordt gekeken wie de leerling denkt dat hem/haar kunnen helpen. Er wordt een groepje geformeerd van leerlingen, die door de leerling zijn aangemerkt als mogelijke helpers en de pesters, de zogeheten Support groep . De No Blame specialist spreekt met het groepje over de zorgen die er zijn rond de gepeste leerling. Er wordt een beroep gedaan op de empathie van de leerlingen. Vervolgens wordt met het groepje gezocht naar oplossingen die ieder afzonderlijk lid kan uitvoeren. Tijdens dit proces wordt nadrukkelijk de schuldvraag vermeden. Het gesprek draait om het kweken van empathie en het werken naar een oplossing. De groep gaat een periode (bijvoorbeeld 2 weken) aan de slag. De No Blame specialist spreekt alle leerling van de support groep afzonderlijk om te luisteren hoe het is gegaan. Het individuele gesprek met de gepeste leerling komt als laatste. Hierin wordt de huidige situatie besproken. In de meeste gevallen, zo blijkt uit onderzoek, is het pesten gestopt en is het klaar. Mocht het nodig zijn, dan wordt de leerling nog verder geholpen of begeleid (in overleg met ouders). Het doel van No Blame is het stoppen van het pesten. Daarna wordt er in overleg met de ouders gekeken naar de te nemen vervolgstappen.

Bijlage1 No Blame methode. De No Blame-aanpak in zeven stappen: ► Stap 1 - Gesprek met de gepeste leerling. De begeleider gaat in gesprek met de gepeste leerling. Het gaat in dit gesprek om het effect van het pesten op de gepeste leerling. Wat zijn z'n gevoelens? De leerling kan dit eventueel in een brief of een tekening weergeven. Verder wordt de procedure van de aanpak besproken. De begeleider vraagt toestemming aan de leerling om de brief of tekening te gebruiken. De leerling geeft aan welke leerlingen hij graag in de volgende stap in de supportgroep uitgenodigd wil hebben. ►Stap 2 - Regel een gesprek met de supportgroep. Uitgenodigd worden de pester(s), meelopers en ook leerlingen van wie men een positieve groepsinvloed kan verwachten. De gepeste leerling is niet aanwezig bij dit gesprek. ►Stap 3 - Leg het probleem uit en kweek empathie. In het gesprek legt de begeleider het probleem uit. Hij legt uit dat er een leerling is die zich erg ongelukkig voelt en dat de aanwezige leerlingen een bijdrage kunnen leveren om de leerling in kwestie te helpen. De begeleider vermijdt ieder vorm van beschuldiging en geeft duidelijk aan dat niemand straf krijgt. ►Stap 4 - Deel de verantwoordelijkheid. De begeleider vertelt dat iedereen in de klas er medeverantwoordelijk voor is dat anderen zich prettig en veilig voelen. De supportgroep is bij elkaar geroepen om te helpen het probleem op te lossen. ►Stap 5 - Vraag naar ideeën van elk groepslid. De begeleider vraagt aan iedere deelnemer om na te denken over manieren om het pesten te stoppen en het voor de gepeste leerling weer aangenaam te maken. Hij vraagt aan de leerlingen om hun ideeën zo concreet mogelijk te maken door hun zinnen te beginnen met "ik". ►Stap 6 - Laat het aan de groep over. De leerlingen gaan nu aan het werk. Ze moeten de gelegenheid en de tijd krijgen hun goede voornemens uit te voeren. De begeleider spreekt wel af dat hij hen na een of twee weken weer zal spreken. ►Stap 7 - Gesprek met ieder afzonderlijk na één of twee weken. De begeleider vraagt aan alle leerlingen van de supportgroep afzonderlijk inclusief de gepeste leerling of er iets verbeterd is. Misschien zijn niet alle voornemens geslaagd maar het belangrijkste is dat het pesten gestopt is. Voor meer informatie: http://www.leefstijl.nl/?E=504 De Tweeklank

12

Discriminatie onderdeel Arbowet Om discriminatie op de werkvloer te bestrijden, voeren werkgevers voortaan arbeidsomstandighedenbeleid tegen direct en indirect onderscheid, ofwel: discriminatie. Deze wijziging in de Arbeidsomstandigheden wet (Arbowet) voegt discriminatie toe aan de opsomming van onderwerpen die nu onder psychosociale arbeidsbelasting (PSA) valt. Dit betekent dat werkgevers de risico's van discriminatie op de werkvloer in kaart moeten brengen en zo nodig een preventieplan moeten maken. De arbeidsinspectie houdt toezicht op deze maatregelen. Deze wijziging van de Arbowet is een onderdeel van de Verzamelwet SZW (kamerstuk 31 811) die vlak voor het zomerreces in de Eerste Kamer is aangenomen. De wet wijzigt een aantal wetten op het terrein van de sociale zekerheidswetgeving, arbeidsomstandigheden, arbeidsverhoudingen en structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen (SUWI). Het betreft onder andere wijzigingen die voortvloeien uit door het Uitvoeringsinstituut Werknemers Verzekeringen (UWV) aangedragen knelpunten in de uitvoering. Daarnaast gaat het om een aantal wijzigingen van technische aard. In de Arbowet betreft het in de definitie van psychosociale arbeidsbelasting factoren waarvan sprake is in de arbeidssituatie en die stress teweeg brengen; het gaat dus om direct of indirect onderscheid in de arbeidssituatie dat stress teweegbrengt. Omdat het moet gaan om direct of indirect onderscheid in de arbeidssituatie, dus op de werkvloer, kan de factor direct of indirect onderscheid niet betrekking hebben op onderscheid ten aanzien van beloningen. Op grond van artikel 2.15 van het Arbeidsomstandighedenbesluit moet de werkgever in het kader van de risico-inventarisatie en evaluatie risico’s ten aanzien van psychosociale arbeidsbelasting beoordelen en in het plan van aanpak maatregelen vaststellen en uitvoeren om psychosociale arbeidsbelasting te voorkomen of indien dat niet mogelijk is te beperken. Iedere organisatie zal dus moeten onderzoeken wat en in welke situatie deze zich voordoen en wat de bronnen en oorzaken voor psychosociale arbeidsbelasting en dus ook voor discriminatie zijn en in welke situatie deze zich voordoen. De uitkomsten van de risico-inventarisatie zijn daarvoor het startpunt. Zie ook de vragenlijst agressie, geweld, ongewenste seksuele intimidatie en discriminatie (www.vfpf.nl en dan zoeken op discriminatie). Bovenstaande wijziging van de Arbowet is op 1 augustus jongstleden in werking getreden.

Aeresteijn 2 oktober 2009 stierf Wim Seijsener, onze collega, na een ernstige ziekte. We waren er nog nauwelijks aan gewend dat hij ziek was, Wim was een energiek man. Elke dag kwam hij uit de Woerdense Verlaat fietsen, 15 km naar Aeresteijn, door weer en wind, zo’n sterke man, zo’n fijne collega. We hadden zo graag anders afscheid willen nemen van Wim: met ballonnen, slingers, met cadeautjes, met optredens van kinderen, met een feestprogramma. Kortom zoals we van veel collega’s afscheid hebben genomen. Dat is bij Wim niet gelukt.

Wat hem zo uniek maakte was zijn echtheid

Wim heeft 38 klassen afgeleverd, de laatste in 2007-2008. Hij zat al 40 jaar in het onderwijs, waarvan 39 jaar op Aeresteijn. Voor veel mensen was dit (tot voor kort ) wel genoeg. Voor Wim niet, hij zou ook voor het komend jaar de gymlessen geven, de ondersteuning in groep 4 en de adv dagen van de bovenbouwcollega’s. Maar er werd een streep gezet. Wim was een rommelkont en ook wel eens eigenwijs, maar tjeempie wat missen we hem. Rob verwoordde in de avondwake waarom hij voor ons zo belangrijk was: • De ruimte die hij bood aan zijn collega’s in de samenwerking met hen, respect voor de eigenheid van de ander. Hij had met heel veel collega’s, met heel veel verschillende persoonlijkheden, een goede band opgebouwd en samengewerkt. Binnen de samenwerking gaf hij de ander alle ruimte om zichzelf te zijn. • Hij had oog en gevoel voor kinderen, met name de kinderen waar “wat’ mee speelde. Ook hier valt op dat hij kinderen ruimte gaf. Ondanks dat hij niet veel opschreef, wist hij erg veel van kinderen en over kinderen. Ook na verloop van tijd. • Contacten met ouders. Wanneer er wat speelde met een kind, ging hij ermee aan de slag en betrok daar ouders bij. Hij nam ouders serieus en zag ze als gesprekspartner. Hij trad ouders open tegemoet. • Zijn collegialiteit. Altijd tijd maken voor zijn collega’s met een luisterend oor. Al die teamactiviteiten die hij organiseerde en waar hij dan zo in stilte van kon genieten. • Hij geloofde in mensen, bleef het vertrouwen geven. Wat hem zo uniek maakte was zijn echtheid. Niet zoveel zeggen, maar gewoon doen. Wim was al veel jaren mijn naaste collega. Hij maakte mij attent op de vacature van adjunct, toen ik mij had teruggetrokken op het Veenplaskantoor. Wat had ik dit jaar weer graag met hem samengewerkt.. Jacqueline Schrama Aeresteijn

Veenplas

13

TIPS Uit dagblad Trouw: ‘Out of office’ betekent niet langer ‘onbereikbaar’. E-mail achtervolgt je overal. Zelfs op vakantie, via laptop of blackberry, kijkt twee derde van de werknemers nog zijn digitale brievenbus door. Eenmaal terug op het werk blijkt de inbox tjokvol berichten waarvan een groot deel nog antwoord behoeft. En het wordt alleen maar erger. Hoe ga je met de wildgroei aan berichten om? Hieronder een aantal tips. Waar gebruik ik e-mail voor? - afspraken maken en bevestigen - simpele vragen stellen of beantwoorden - vragen stellen aan iemand die slecht bereikbaar is - informatie opvragen En waarvoor niet? - haastklus of communicatie in een crisissituatie - het voeren van discussie - problemen waar je niet uitkomt bij anderen neer te leggen - afspraken op het laatste moment afzeggen - vertrouwelijke informatie uitwisselen Hoe voorkom ik een uitpuilende inbox? - verwijder de e-mail meteen als je er niets mee hoeft te doen - maak onderscheid tussen e-mails waar meteen actie op moet volgen en die ter informatie verzonden worden. Archiveer ze in speciale mappen - handel e-mails waar een kleine actie aan vastzit meteen af, en plaats die om grote acties vragen naar een eigen map - stuur geen grapjes en fotobestanden door. Maak een standaard-tekstje waarin je zegt waarom je die liever niet ontvangt.

Column Long time no see! Al weer een half jaar geleden dat ik mijn rubriekje schreef! Ik heb het nog eens nagelezen en oh wat was ik weer boos! Intussen is op alle scholen weer de oudertevredenheidsenquête afgenomen en vastgesteld kan worden dat de ouders van De Veenplas iets meer tevreden zijn dan dat ze twee jaar daarvoor waren. We zijn daar natuurlijk heel erg blij mee! …………….. Echter we moeten ons goed realiseren dat in onze scholen het kind centraal staat. De ouders zijn onze klanten en we moeten er enige energie in steken die tevreden te krijgen, te hebben en te houden. Dit mag in mijn bescheiden opinie echter niet ten koste gaan van de energie die wij moeten steken in het onderwijzen van “onze” kinderen. Gelukkig zie ik heel positieve ontwikkelingen daarin. In het kader van de taalpilot, waar uw Rimpelloosje in beginsel heel wat moeite mee had, wordt er op inhoud samengewerkt door heel veel personeel van nagenoeg alle Veenplasscholen. Die samenwerking vindt vooral plaats op onderwijsinhoud en dat vind ik prachtig. Van en met elkaar leren. Uw Rimpelloos wordt nog eens een taapilot adept! Met elkaar over de leerlingen praten en niet alleen over de leerlingzorg, maar ook over wat en onze kinderen leren! Gelukkig is de fase van alleen meten en weten binnen de taalpilot een beetje voorbij. Ik had in beginsel het gevoel dat al onze energie in toetsen, toetsuitslagen, SMART formuleringen, trendanalyses en nog meer toetsen ging zitten. Nu is de fase van echt uitvoeren en ontwikkelen aan de gang en wanneer door samenwerking van onze taalcoördinatoren en onze collega’s met dezelfde groep, het “echte” leren waarneembaar ontstaat op alle niveaus van De Veenplas, wordt uw Rimpelloos een gelukkig mens. Wat we wellicht ook van elkaar kunnen leren is hoe we ouders meetrekken in de ontwikkelingen en onze successen met de kinderen meer zichtbaar kunnen vieren. Waarbij voor mij als een paal boven water staat dat wij de onderwijsprofessionals zijn en de ouders onze klanten. Hierbij wens ik al mijn collega’s heel fijne feestdagen en een 2010 vol:

Echt leren!

Met vriendelijke groet,

14

…Even voorstellen! Hallo Veenplascollega’s, mijn naam is Patricia de Groot, 23 jaar, en werk sinds dit schooljaar op de Rietkraag. Sinds juni ben ik de trotse bezitter van het Pabo diploma. Mijn geluk kon ook niet op toen ik voor de zomervakantie werd gebeld door Ans, dat zij een plek voor mij had in groep 6. Het is een heerlijke groep, waar ik elke dag weer voldoening van krijg. Maar waar ik ook elke dag weer nieuwe dingen leer. Mijn eigen klas hebben vind ik erg leuk en heb hier ook echt naar uitgekeken. Naast mijn baan volg ik ook nog de opleiding tot leerkracht vakbekwaam bewegingsonderwijs. Hier gaat natuurlijk ook veel tijd in zitten, maar ik vind het erg leuk om te doen. De situaties die ik leer, kan ik ook goed terug brengen in mijn eigen groep. En dat is toch wel heel bijzonder om te zien dat een kind een succeservaring beleefd of juist een niveau hoger bereikt. Om even lekker te ontspannen naast alle drukte, ben ik te vinden bij mijn paarden. Na een volle dag even heerlijk crossen door het aardappelland is dan heerlijk. Even lekker uitwaaien! Ik hoop dat ik nog een lange tijd voor de Veenplas en de Rietkraag mag werken. Ik heb het in ieder geval erg naar mijn zin! De Rietkraag

…Even voorstellen! Ik ben Marieke Paymans 30 jaar en woonachtig in Nieuwkoop. Drie jaar geleden liep ik stage bij juf Hanneke in groep 5. Na 2 jaar in Amsterdam-West te hebben gewerkt miste ik de rust en gezelligheid op een dorpsschool. Vandaar dat ik nu weer lekker dicht bij huis werk. Op maandag dinsdag en vrijdag ben ik op de Aeresteijn in Langeraar. En op woensdag en donderdag ben ik op de Rietkraag te vinden in groep 6/7. Het is wel druk om te werken op 2 scholen, maar ik heb het er graag voor over. Daarnaast volg ik ook de opleiding MRT, waar ik graag heel goed in wil worden. Tot ziens op school!!

Kijk naar jezelf

Het gedrag van een leerling(ll.) heeft invloed op de leerkracht(lk.), maar ook de lk. beïnvloed de ll. Daarom is zelfinzicht zo belangrijk. Het denken over lln. is onlosmakelijk verbonden met de wijze waarop lkn. denken over zichzelf, met hun eigen kwaliteiten en kwetsbaarheden. Dit geldt des te sterker in de omgang met gedragsmoeilijke lln. Bij een negatieve interactiespiraal kunnen lk. en ll. in een vicieuze cirkel terechtkomen, waarin beiden elkaars gedrag in negatieve zin versterken. Dit kan leiden tot een toename van gedragsproblemen, zoals gesloten, onzeker, angstig, dwars of dwingend gedrag, agressie naar medeleerlingen of lk. en zelfs tot leerachterstand. Bij lkn. kan dit verlies in lesplezier en in het ergste geval tot een burnout leiden. Lkn. willen graag een positieve relatie met hun lln. Ook zij willen zich competent en autonoom voelen. Probleemgedrag wordt in hoge mate bepaald door de situatie waarin het zich manifesteert. Zo kan een ll. op school meer of minder problemen geven dan in de thuissituatie of juist andersom. Probleemgedrag is ook afhankelijk van de personen die zich in die situatie bevinden. De ll. brengt gedrag in maar dat doet ook de lk. (ll. brutaal - lk. kwaad; ll. toont faalangst - lk. geïrriteerd) De meeste gedragsproblemen zijn van tijdelijke aard, ze fluctueren. Periodes van heftige of van afnemende intensiteit. Zwakke concentratie en hyperactiviteit, komen op bepaalde leeftijden bij 40 tot 60% van de lln. voor. Bij jonge lln. worden problemen als aandacht zoeken, wild gedrag en afhankelijk gedrag vaak geconstateerd. Die problemen verdwijnen vaak naarmate ze ouder worden. De bril waardoor je naar een ll. kijkt is gekleurd door de eigen waarden, normen, overtuigingen en levenservaringen. Vaak dat de lk., in enkele sec., zich een beeld vormt van de ll. en zijn ouders. Dit middels: uiterlijk, naam, contact en communicatie, verhalen van...over.., eerdere ervaringen (deze ll. doet mij denken aan...). Blanco staan t.o.v. de ll. bestaat niet. Belangrijk is dat de lk. zich realiseert dat die beelden invloed hebben op jouw relatie met de ll. Je zult vooral dat gedrag van de ll. opmerken dat bij je beeld past en daarmee houd je je beeld in stand. Toont de ll. gedrag dat tegen dat beeld ingaat dan wordt dit niet snel opgemerkt, waardoor de lk. zijn beeld niet snel zal bijstellen (tunnelvisie). Als lk. moet je geregeld "in de spiegel" kijken. Waar is mijn beeld op gebaseerd? En in hoeverre beïnvloedt dit beeld in positieve of negatieve zin mijn gedrag naar lln. en hun ouders? bronvermelding: tijdschrift voor orthopedagogiek H. Touw, T. v. Beukering Jos Papendorp St. Nicolaasschool

Aeresteijn

15

Vier 5-minuten spelletjes voor groep 1-2 Kan ik het spaarloontegoed nu al opnemen? De afgelopen jaren heb ik geld ingelegd op mijn spaarloonrekening. Er staat nu ongeveer €2.400,-- op die rekening. Jaarlijks komt er een bedrag van €600,-- vrij. Nu hebben mijn man en ik onlangs een kind gekregen. Dat brengt de nodige kosten met zich mee. Hierdoor houden we aan het einde van ons geld steeds een beetje maand over. We zijn dus aan het kijken naar mogelijke oplossingen. Nu willen we het bedrag van de spaarloonrekening gebruiken om een lening af te lossen en de maandelijkse levensverzekeringspremie voor onze woning te betalen. Kunnen we nu het tegoed op onze spaarloonrekening opnemen om de schuld af te lossen of de premie van de levensverzekering te voldoen ? De inleg op uw spaarloonrekening wordt in mindering gebracht op uw brutoloon. U betaalt er dus geen loonbelasting over. Na vier jaar mag u het geld van de spaarloonrekening afhalen zonder dat u daarover belasting moet betalen. Slechts in bepaalde gevallen mag u het geld eerder van de rekening halen. Dit is het geval als u het geld voor de volgende bestedingen gebruikt: - aankoop eigen woning; - bepaalde verzekeringspremies; - stortingen op bepaalde spaarrekeningen of beleggingsrechten; - onbetaald verlof; - start van een eigen onderneming; - studiekosten; - kosten kinderopvang; - kosten procedure Erkenning verworven competenties (EVC-procedure) of behalen van een ervaringscertificaat. Het aflossen van uw lening is dus geen erkende besteding. Het betalen van de premie voor de levensverzekering is mogelijk wel een erkende besteding. Het is verstandig om dit even af te stemmen met de instantie die uw rekening beheert. Bron: MijnRendement november 2009

In navolging van de succesvolle "Met Sprongen Vooruit (MSV) Middenbouw (groep 3-4)" is er nu ook door het Menne Instituut de cursus MSV Onderbouw (1-2) ontwikkeld. (in het Rekenspellenboek MSV staan in totaal 90 5-minutenspelletjes) Ook hier staat het interactieve, klassikale oefenen van de basale rekenvaardigheden centraal. Dit betekent dat er minstens elke dag een 5-minutenspelletje wordt gespeeld. Elke week introduceert de lk. een nieuw spelletje en de rest van de week herhalen en verdiepen we dit. Doelen voor tellen-en-rekenen (t-e-r) in groep 1-2 Een 5-minutenspelletje voldoet aan ten minste één van de doelen voor het rekenen in gr. 1-2. Bij het t-e-r onderscheiden we eind groep 2 de volgende hoofddoelen: 1. Opzeggen van de telrij tot 10*(12) Hiermee wordt het akoestisch leren opzeggen van de telrij als rijmpje/versje bedoeld. 2. Activiteiten met telbare hoeveelheden tot 10* (12) Hieronder vallen aantallen, tellen, ordenen, redelijk schatten, vergelijken op meer, minder en gelijk, en verkort tellen. 3. Erbij en eraf van 1 of 2 tot 10 (12) en splitsingen tot 6 (10) Hierbij mogen hulpmiddelen als vingers, fiches en de ogen van de dobbelsteen worden gebruikt. 4. Activiteiten met getalsymbolen tot 10* (12) Het gaat hier om het herkennen en ordenen van getalsymbolen en het koppelen van hoeveelheden aan getalsymbolen. * Er zijn scholen die de lat hoger leggen en gaan t/m 20. Voorbeeld van een 5-minutensp lletje: Spel 1: Elf en de rest gaat vanzelf Doel: Opzeggen van de telrij t/m 11. Materiaal: Geen Leer de lln. dit rijmpje: Eén, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen, tien, elf en de rest gaat vanzelf. Bij de eerste tel houden de lln. hun hand(en) laag bij de grond. Bij elke tel laten ze hun hand(en een stukje omhoog komen. Na "11" moeten ze zich nog een beetje verder uit kunnen rekken om bij "en de rest gaat vanzelf" de handen nog weer wat hoger te kunnen houden. Bij "vanzelf" zwaaien ze de getallen uit. Wie bij bijv. "7" al op zijn tenen staat en dus niet hoger kan, heeft het niet goed uitgekiend. Dit is niet erg. Door dit herhaaldelijk te doen leren de lln. de afstand tussen de telwoorden en de beschikbare ruimte beter in te schatten. Dit spelletje gaat uit van het idee dat kleuters al weten dat de telrij tot in het oneindige doorgaat. Ze kunnen 'm echter nog niet helemaal opzeggen. Spel 2: Muizenplaag Doel: Verkort tellen t/m 12 Materiaal: Geen Wijs een kat aan. Zorg dat de kat de lln. niet kan zien. Doe de kat een blinddoek voor of laat hem met zijn rug naar de groep zitten. Wijs een aantal lln. aan die voor muis spelen. De muizen kruipen door elkaar in de kring. Nu mag de kat de muizen zien. De kat wil weten hoeveel muizen er zijn. De kat kan een schatting maken of een handige strategie bedenken. Eventueel de kat op een stoel of tafel zetten voor een beter overzicht. Als de kat een aantal heeft genoemd, zeg dan: "Eén, twee, drie, vier, vijf, alle muizen zitten stokstijf." Nu kan de kat en alle andere lln. rustig controleren of het aantal klopt. Bespreek vervolgens hoe je door elkaar lopende muizen toch makkelijk kunt tellen. Tel niet één voor één maar tel verkort. Dat kan via doortellen, door handig te structureren, door samen te voegen en/of te tellen met sprongen. Een voorbeeld van verkort tellen via doortellen: "Weet je hoe ik wist dat het er zeven waren? Aan de ene kant zag ik er vier en aan de andere kant drie. Laat de muizen nog even hun plek innemen van toen je dat zag. "Toen telde ik vanaf vier drie verder door: vijf, zes, zeven. Het zijn er dus zeven. Steek bij het benoemen van de telwoorden je vingers op. Laat zo zien dat je op je vingers kunt bijhouden dat je er drie doortelt. Via www.menne-instituut.nl Kun je je aanmelden voor de cursus Met Sprongen Vooruit (gr. 1-2) Ook de vernieuwde cursus MSV (gr. 3-4) en de dozen kun je hier bestellen. bronvermelding: Volgens Bartjes Jos Papendorp St. Nicolaasschool

16

Unit Werken Antonius Op de Antonius in Noorden was het dinsdagavond 17 november een drukte van belang. In alle lokalen waren ouders ingespannen aan het werk. De avond begon met een korte inleiding in de aula, waarin werd verteld wat Unit Werken in houdt en wat de pluspunten zijn om op deze manier te werken. Vervolgens werd er een video getoond waarop ouders konden zien hoe er in de verschillende units gewerkt wordt tijdens het unit-lezen, de taaltaak en het werken in de verschillende lokalen en wat de functies zijn van de lokalen. Daarna was het de beurt aan de ouders om te gaan ervaren hoe het is om in units te werken. In Unit 1 (groep1-2) konden ouders kiezen voor het gele (hoeken) lokaal, het rode (creatieve) lokaal en het blauwe (spelletjes) lokaal. In het lokaal aangekomen konden de ouders in rood met knutselmateriaal een zwarte Piet of Sint knutselen. In blauw konden ze uit het boekje van hun eigen kind een spelletje spelen. En in geel mochten de ouders in een hoek naar keuze gaan spelen. Het was een grappig gezicht om een moeder cadeautjes in te zien pakken in de inpakkamer, voorzien van een sticker met papa erop, waarvan ze niet wist hoe ze dit moest schrijven. Gelukkig was de juf er om te helpen en kon de moeder de naam natekenen. En zo was er een vader die op zijn knieën een schitterende treinbaan aan het maken was. In Unit 2 (groep 3-4-5) gingen de ouders aan het werk met de taaltaak. In het blauwe (stil werken) lokaal werd er een collage gemaakt van belangrijke krantenberichten met daarbij de uitleg waarom die berichten belangrijk waren. In het rode (instructie) lokaal werd er gezamenlijk met de leerkracht een krantenbericht gelezen en een woordweb gemaakt waarna er vragen over het bericht beantwoord moesten worden. In het gele (samenwerken) lokaal werd er door de ouders in tweetallen en krantenbericht geschreven. Verder kregen de ouders uitleg over het krasblad waarmee de kinderen werken tijdens de taaltaak. Ook werd er gesproken over het stemgebruik in de verschillende lokalen; denkstem in het stil werken lokaal, zachte stem in het samenwerk- en instructie lokaal. En in Unit 3 (groep 6-7-8) kregen de ouders een door hun kind ontworpen taaltaak in de vorm van een geheimschrift en konden ouders zelf aangeven of ze in het stilwerklokaal, samenwerklokaal of instructielokaal wilden werken. Na ontcijfering van het geheimschrift konden de ouders een persoonlijke boodschap van hun kind lezen. Deze luidde bij veel kinderen: Kijk mijn spellingblad even na! Na afloop kwamen de ouders met een rode kleur van het harde werken terug in de aula en werd er kort gesproken over de ervaringen van ouders. We kijken terug op een zeer geslaagde avond, met veel humor en volgens de ouders voor herhaling vatbaar. Miranda van der Knaap St. Antoniusschool

Veenplassers gesignaleerd in Zwolle Vrijdag 20 november werd er in Zwolle een congres gehouden over het jonge kind. Het thema was: "Alles op zijn tijd". Alles op zijn tijd: eerst groei van de persoonlijkheid, ook door ontwikkeling van basisvaardigheden, dan pas leren in de strikte zin van het woord. Peuters en kleuters zij nog geen leerlingen, maar persoonlijkheden in wording. De ontwikkeling van de emotionele stabiliteit, die in interactie met de omgeving tot stand komt, is bij die ontwikkeling van het allergrootste belang. Vandaag de dag wordt er bij de opvang van peuters en kleuters als vanzelfsprekend gesproken in termen van leren. Het draait vanaf het begin om leer- en ontwikkelingsdoelen, leerprestaties en om vorderingen die getoetst kunnen - en ook moeten - worden. Vaak wordt daarbij opgemerkt dat voor dat alles prachtig en uitnodigend materiaal is ontwikkeld, en dat het dus om een speelse benadering gaat. Zo probeert men de critici van een al te schoolse benadering van peuters en kleuters de pas af te snijden. Die pleiten immers steevast voor tijd en ruimte voor het spel: het door de kinderen "zelf bedachte spel" dat door geen ontwikkelingsmateriaal of methode voor VVE (Vroeg Voorschoolse Educatie), hoe mooi en speels ook, is te vervangen. Een bijzondere plek komt daarbij toe aan het fantasiespel of het sociale rollenspel. Het is daarbij belangrijk om helderheid te hebben over de rol van de leerkracht hierin. Te denken valt aan o.a. ondersteuner, observator, stimuleren door bijv. actief mee te spelen in de speelhoek of tijdens het buitenspel, rijke leeromgeving aanbieden o.a. door een "snuffeltafel", actief te luisteren en in te gaan op wat de kinderen naar voren brengen. bronvermelding: Dr W. Meijer hoofddocent Algemene pedagogiek Universiteit Groningen Wat twee inspecteurs van onderwijs zoal te melden hadden. Wat wij tegen scholen zeggen is: zorg er voor dat je in ieder geval éénmaal in de twee jaar toetst. Verder is het natuurlijk van belang dat blijkt dat de kinderen worden gevolgd. Een norm voor taalachterstand kennen we als inspectie eigenlijk niet. We gaan uit van wat een school zelf bijhoudt, volgt en concludeert. Om een oordeel te geven over het systematisch volgen van de kleuters stelt de inspectie als eis een toets, op het gebied van taal of rekenen, eens in de twee jaar. Dus één keer in die tweeënhalfjarige kleuterperiode.(bijv. alle gr. 2 lln) Hierbij is het van essentieel belang dat de leerkrachten observeren, en die brede ontwikkeling van de kleuter volgen, zodat leraren daarover ook iets kunnen zeggen met elkaar. En wat nog belangrijker is: dat je op grond daarvan een onderwijsactiviteit inricht. Het moet de leidraad zijn voor de leerkracht om de kleuter in zijn ontwikkeling te ondersteunen. Vanuit de analyse behoort de leerkracht te komen tot goed onderwijs. Een voorbeeld: Wij vragen scholen een talige- of een wiskundige activiteit met kleuters uit te voeren. Als er een overgang is naar een werkactiviteit met kleuters maken wij vaak mee dat leerkrachten met een klein groepje aan een tafel aan het werk gaan. Achteraf vragen wij waarom de leerkracht dit heeft gedaan, om te achterhalen of het een activiteit is die bewust geplant is op basis van signalen die zij in de ontwikkeling van die kleuters hebben opgetekend. Als het antwoord is dat het een verplichte activiteit voor alle kleuters is vragen wij: maar hebben deze kleuters die activiteit ook nodig, gelet op die brede ontwikkeling? Beter is het natuurlijk als de leerkracht zegt dat het vanuit haar observatie blijkt dat deze kleuters behoefte hebben aan deze activiteit, dan is er sprake van passend onderwijs. Trudy Melzer, Ellen Lek, Jos Papendorp St. Nicolaasschool

Unit Werken op de St. Antoniusschool

17

Ieder personeelslid kan via de contactpersoon op zijn of haar school ideeën en andere bijdragen inleveren voor Veenpraat. De schoolcontactpersonen zijn: Aeresteijn Miriam Morelisse Antonius Daniëlle Stigter Tini Bon Ter Does Maartje de Vos Joh. de Doper Mieke Spaargaren Michael Hoogervorst Kinderarcke Linda Verbeek Kleine Wereld Alie Straathof St. Nicolaas Jos Papendorp Rietkraag Bianca Leliveld Karen Metselaar Tweeklank Maartje Arbouw - Ebben Vosseschans Ruud van Geene Annouk van der Weijden

Ook een digitale camera op school?

Mail de redactie de mooiste shots. (Foto's altijd als bijlage versturen en het aantal pixels verkleinen.) E-mailadres: [email protected]

Volgende uitgave Veenpraat No. 37 Kopij inleveren: t/m 16 april 2010 E-mailadres:

[email protected]

Redactievergadering: 22 april 2010 Verspreiding: Week 21 (24-5-2010)

Redactie Marian v.d. Aar Jos Papendorp Carola Leliveld Administratie: Marian v.d. Aar Opmaak: René van Dijk E-mail: [email protected]

18

'N KIJKJE OP

Contactpersonen

De Aeresteijn