Onbekend en onbemind? Als we wat dieper graven merken we dat we best wel wat kennen van De Marken. Deze voorspoedige regio aan de Adriatische Zee zal in de toekomst trouwens steeds bekender in de oren gaan klinken, want door de rechtstreekse lijn CharleroiAncona van luchtvaartmaatschappij Ryanair en de gunstige tarieven van SNBrussels Airlines, zal de regio door steeds meer reizigers en vakantiegangers uit België en Nederland ontdekt worden. En wat deze reizigers daar ontdekken is niet mis: vriendelijke inwoners, een warm klimaat, een zachtglooiend landschap, een Adriatische Zee die nog onbezoedeld is door massatoerisme, een unieke cucina casalinga of zeg maar de diepgewortelde lokale keuken van grootmoeder en bovenal: heerlijke, authentieke wijn.
De Marken authentieke schatplaats van al het goede van het leven
Van zodra we de kleine maar gloednieuwe luchthaven van Ancona verlaten en het land inrijden valt op dat elke heuveltop wel een of ander knus historische stadje herbergt. Geen woeste landschappen, geen ruwe, steile rotsen in de Marken, maar vriendelijk glooiende heuvels, soms begroeid met wingerd. Die schattige stadjes brengen ons ook meteen bij de bekendste wijn van de Marken: de Verdicchio dei Castelli di Jesi. Jesi verwijst niet naar Jezus, maar naar de stad Jesi die vernoemd is naar de kleine stroom dat er langsvloeit : de Esino. Jesi spreek je gewoon ‘Jezi’ uit, niet ‘Djezie’ of zo. De ‘Ca22
stelli’ verwijzen naar de 19 omwalde stadjes in de omgeving rond Jesi, die vandaag nog steeds het kerngebied vormen van de Verdicchio. Het is beslist een van de sympathiekste Italiaanse regio’s. De mensen zijn er vriendelijk en door de band ook mooi. Er is hier geen angst voor diefstal zoals in Rome of Firenze. Uit gaan eten en drinken is er goedkoop. Het wemelt van de knusse pleintjes. Bovendien zijn er stranden (het bekendste zandstrand is dat van Senigallia), is er de Adriatische zee, zijn er bronnen, prachtig
glooiende heuvels die doen denken aan het rurale Toscane. Men ziet de buitenlanders graag komen en sinds enkele jaren ontdekken de Noord-Europeanen ook de Marken en de lekkere wijn die er gemaakt wordt. Dat die wijn de laatste jaren een fameuze kwaliteitssprong heeft gemaakt werd recent bevestigd: de Trophy van de Concours Mondial de Bruxelles voor de allerbeste witte wijn van het jaar ging naar een witte topwijn uit de Marken: de Vigna Novali Classico Riserva Bianco, Verdicchio dei Castelli di Jesi 2007.
Het bewijs van de kwaliteitssprong: de Trophy van de Concours Mondial de Bruxelles 2011 voor de allerbeste witte wijn ging naar een Riserva Classico uit de Marken. Dat de mensen uit de Marken zo vriendelijk zijn voor buitenlanders komt naar verluidt omdat ze in eigen land niet in de bovenste lade liggen. Het is een soort van compensatie. “Je moet weten,” zegt Gianpiero Rotini van Casalfarneto, “dat de Marken ontstonden uit de eenmaking van Pauselijke Staten en dat wij, de mensen van de Marken, vroeger bekendstonden als de belastinginners van de Paus. Nu Italianen en belastingen betalen, dat gaat niet samen. Dus in Italië zijn ze wat bang voor ons en dat moeten we elke dag weer proberen goed te maken.“
De grootste rivierdalen van de Marken, die van de Foglia, de Metauro, de Chiena, de Esino en de Cesano zijn recht op de zee gericht. Ideaal voor het aanleggen van wijngaarden. Er is één uitzondering op deze regel: de Matelica-vallei, die parallel met de kust loopt en waarvan de wijngaarden tot op een hoogte van 500 meter gelegen zijn. Hoewel de zomers erg warm kunnen zijn, zorgt de Noordoostelijke wind (uit de Balkan) er ’s nachts voor afkoeling. Dat verklaart meteen ook het succes van de witte druivenrassen in deze regio. De Marken zijn trouwens een van de weinige Italiaanse wijnregio’s die meer witte dan rode wijn produceren. Voor de witte wijnen in de Marken is de verdicchio veruit de meest aangeplante soort. Deze druif eist immers de hoofdrol op zowel in de regio’s Jesi als Matelica en verder ook in DOC Esino. Bovendien worden er lekkere droge spumantes van gemaakt, volgens de artisanale methode (meestal nog in pupiters zoals vroeger in Champagne gebeurde). Deze druif is een van de belangrijke witte druivenrassen op de internationale scene en zeker een van de allerbelangrijkste in Italië. Dat ze vandaag nog het meest aangeplant is in de Marken is het gevolg van een principiële houding van het Instituto Marchigiano en de wil van haar leden om absolute voorrang te geven aan autochtone druivenrassen. In 1996 werden de koppen bij elkaar ge-
Verdicchio
Klimaat en druivenrassen in de Marken De Marken in Midden-Italië vormen een langgerekt gebied langs de Adriatische kust. Van het stadje San Marino in het Noorden, loopt het over Pesaro, Ancona en Macerata verder naar het Zuiden tot Ascoli Piceno. Middenin de Markenkust ligt de Monteconero, een knoest van meer dan 500 meter hoog die als een baken boven de kustlijn oprijst en van bijna overal in de Marken zichtbaar is en in zee de prachtige Conero-kaap vormt.
stoken en werd er unaniem besloten om geen internationale druivenrassen meer aan te planten. De unanimiteit was gebaseerd op de opvatting dat de Marken nooit het volume konden produceren om met die druivenrassen (chardonnay, sauvignon, merlot, syrah…) tegen de hele wereld op te boksen. Goed gezien. Minder courante autochtone rassen zijn de bianchello (voor de Bianchello del Metauro DOC) en de maceratino (voor de Colli Maceratesi DOC). De witte druivenrassen malvasia en trebbiano worden aangeplant voor blends op IGT-niveau. Voor de rode wijnen is de montepulciano de koning. Het is de enige druif van de Conero Riserva en de hoofddruif voor de Rosso Conero (waar hij mag geblend worden met 15% sangiovese). In de directe omgeving van het stadje Morro d’Alba, niet ver van Jesi, speelt de blauwe lacrima-druif de hoofdrol voor de sterk getypeerde Lacrima di Morro d’Alba. Van de blauwe vernaccia worden drie zeldzame wijnen gemaakt: de rode, halfzoete sprankelende Vernaccia di Serrapetrona DOCG, de droge rode Serrapetrona DOC en de sterk gestructureerde I Terreni di Sanseverino DOC. De laatste drie DOC’s zijn samen goed voor een productie van (amper) 230.000 flesjes. Voor de volledigheid vermelden we ook nog de aleatico-druif, die de kern vormt van de droge rode maar soepele Pergola DOC. 23
Appellaties van de Marken Dat de Marken volop in beweging zijn mag blijken uit het feit dat er begin dit jaar nog twee appellaties uit de Marken werden gepromoveerd tot de hoogste Italiaanse herkomstcategorie (DOCG). We hebben het over de Castelli di Jesi Verdicchio Riserva en de Verdicchio di Matelica Riserva. Voor de betrokken appellaties brengt dit onder meer strengere regels mee op het vlak van toegestane rendementen: DOCG* Castelli di Jesi Verdicchio Riserva Conero Riserva Verdicchio di Matelica Riserva Vernaccia di Serrapetrona
Pergola Rosso Conero Serrapetrona Verdicchio dei Castelli di Jesi Verdicchio di Matelica
DOC Bianchello del Metauro Colli Maceratesi Esino I terrini di Sanseverino Lacrima di Morro d’Alba
*Naar Europese maatstaven zijn al deze appellaties D.O.P. of Dénomination d’Origine Protégée.
Voor de Rosso Piceno, waarin de sangiovese overheerst, zorgt de montepulciano voor de aanvulling. De wijn is minder getypeerd dan de andere wijnen van de Marken. De drie grootste wijnen van de Marken en hun kenmerken Om een idee te krijgen van het aanbod en te beseffen waaraan u zich kan verwachten bij de verschillende wijntypes, proefde Vino de wijnen van de belangrijkste appellaties en druivenrassen. Hoe u deze wijnen kan combineren met gerechten, vindt u verder in dit dossier onder de titel Gerechten in combinatie met de wijnen van de Marken. Verdicchio dei Castelli di Jesi en Castelli di Jesi Verdicchio Riserva De verdicchio van Jesi heeft zijn grote doorbraak gekend door de nieuwe technieken, waarin de temperatuurcontrole een centrale rol speelt. Van nature heeft de verdicchio geen uitbundig aroma. Maar de pre-fermentaire maceratie aan lage temperatuur zorgt tegenwoordig voor meer frisheid en meer extractie van fruitaroma’s. Steeds meer treffen we dus ook exotisch en gedroogd wit fruit in de neus aan. Tegelijk blijft het eigen karakter overeind: deze witte wijn heeft vaak iets gekruids, zilts, mineraals en aards. De naam verwijst naar de lichtjes groene schijn, maar die naam is voor ons mensen uit het Noorden wat misleidend: we vinden 24
weinig ‘gewone’ groene elementen in de wijn terug: geen gemaaid gras, geen kruisbes, geen tuinkruiden, geen onrijpe toetsen. In de mond valt op dat de wijn altijd een mooie volle textuur heeft, een goede concentratie, body en sappigheid. Een bittertje in de finale sluit weer aan bij het kruidige, het zilte en het minerale van de neus. Goed om weten is dat voor de Superiore strengere rendementsregels gelden: officieel mag er slechts 11 ton/ha geoogst worden, maar in praktijk bedraagt meestal minder dan 10 ton. De Riserva’s rusten verplicht 12 maand op eik en nog eens 6 op fles. Opvallend is de goede weerstand tegen oxidatie en evolutie van de verdicchio. Dat zal zeker niet aan de sulfiet liggen, want de maximaal toegestane dosis bedraagt slechts 60mg/l. Samenstelling van de wijnen: 100% verdicchio. (zie ook kaderstukjes Moncaro en Casalfarneto) Degustatienota’s: • Colognola Tenuta Musone ‘Ghiffa’, Classico 2010 Rijk, een beetje cheesy, ook noterig met een hint van venkel. Goede diepte in de mond. • Podere Santa Lucia Gianni Balducci, Classico 2009. Zachter type verdicchio, met meer secundair fruit, versmolten zuren, toast, brioche. • Umani Ronchi ‘Vecchie Vigne’, Classico Superiore 2009. Expressief, lekker krui-
dig, amandelen, romig. In de mond pittig, met wat witte peper in de finale. • Steffano Antonucci, Classico Riserva 2008 Opvallende neus van secundair fruit en aangename asperge-toets. Harmonieus in de mond. • Sartarelli Balciana, Classico Superiore 2008 Bedwelmende neus van zoetrijp wit fruit. In de mond terugkeer van rijpe limoen. Deze wijn is het resultaat van een late (maar botrytis-vrije) oogst. • Villa Bucci, Classico Riserva 2007. Gekonfijt wit fruit, zachte kruiden, afdronk met lengte. Mooi om zien hoe goed deze wijn tegen de tijd bestand is. Spumante 100% Verdicchio • Spumante Methodo Classico Michelangelo Millesimato 2010 Brut. Onderbouwd goudgeel, appeltjes, bloemetjes, frisheid, goede materie, perzik, zuivere finale. Erg geslaagd. Verdicchio di Matelica en Verdicchio di Matelica Riserva De vallei van Matelica geeft zoals eerder gezegd niet uit op de zee maar ligt er parallel mee. Dat maakt de invloed van de zee veel kleiner er zorgt voor een veeleer continentaal klimaat. Bovendien maakt de hoogte van 500 meter en meer dat de nachten er frisser zijn met als resultaat een hogere zuurgraad. De productie bedraagt minder
dan 10% van deze van Jesi. De zeldzaamheid maakt deze wijn soms wat duurder, zeker als het een Superiore’s of een Classico’s betreft. • La Monacesca, 2010. Lichter van kleur dan de gemiddelde Jesi. Frisse aanzet in de neus, discrete aanzet in de mond, complexer in het glas. Lange afdronk. • Cambrugiano, Riserva 2008. Fraaie en gulle neus van rijpe citrus en abrikoos, in de mond discreet van palet en verfijnd.
• Ramosceto, 2010. Jonge en intense aroma van kers, violet, rozen, salie en kreupelhout. In de mond een zijdeachtige aanzet, maar pittiger naar de finale toe. • Lucchetti Guardengo, Superiore 2009. Aroma van pitfruit vermengd met een vleugje rode kool, een florale toets ook en gedroogd gras. In de mond gul en aangenaam zonder tanninebitter. Elegant en interessant.
Rosso Conero Rosso Conero. De bekendste rode wijn van de Marken, 100% montepulciano, geurt naar de zee omdat de wijngaarden bijna letterlijk tot in het water lopen. Mede door de kalkrijke en goed gedraineerde bodem zijn het zelden zware wijnen. De gemiddelde oogst bedraagt 9 ton/ ha. Anders dan de Lacrrima is deze wijn erg tanninerijk, daarom wordt hij pas 24 maanden na de oogst op de markt gebracht. Samenstelling van de wijn: minimum 85% montepulciano. Voor de overige 15% is enkel sangiovese toegestaan. (zie ook Garofoli)
Wijnvelden tot bijna in de zee
Lacrima di Morro d’Alba De lacrima is een bijzondere druif. Ze geeft in haar jeugd primaire en aardse fruitonen en is ook op een bijzondere manier gekruid. De beperkte tanninestructuur opent ook mogelijkheden als rode zomerwijn. Toch is het een wijn die kan rijpen. Slechts 7 gemeenten (in de buurt van het stadje Morro d’Alba) hebben het recht op de DOC-benaming. Vroeger werd lacrima geblend met witte druiven (tot 15%), maar dat is nu verboden. (zie ook Vicari)
• La Calcinara ‘Terra Calcinara’, 2008. Erg florale, noterige en kruidige neus. Na walsen ook iets dierlijks. In de mond veel materie, mâche, volume. Mooi geïntegreerde tannine. Knap gemaakt. • Piantate Lunghe ‘Conero Rossini’, Riserva 2007. Ook hier weer een kruidige en florale anzet. Ronder, met meer versmolten tannine en retour van kruiden in de finale. • Moroder Dorico, Riserva 2005. Wijn met een meer gedurfde extractie en meer structuur. Karaktervolle finale. • Varano ‘Serenelli’, 2005. Mooi rijp fruit, lichte balsamico-toets. Goede zuur-zoet balans, volledig versmolten tannine.
25
De Marken begonnen hun wijnen pas vanaf 1999 actief te promoten Pas op 8 september 1999 werd het Instituto Marchigiano di Tutela Vini opgericht door 19 stichtende leden, waaronder de belangrijkste coöperaties en private domeinen uit 14 verschillende DOC’s en DOCG’s. Tegenwoordig telt het Instituto 1200 aangeslotenen, waaronder 200 bottelaars, in de provincies Ancona, Macerata en Pesaro-Urbino. Anders vertaald: het Instituto vertegenwoordigt niet minder dan 90% van alle export van de Marken. De toekomst ziet er goed uit. Dott. Alberto Mazzoni, directeur van het Instituto: “We zien dat er een nieuwe generatie aan de deur klopt, mensen die meer snappen van de teamgeest die we willen etaleren, die de sociale media kunnen bespelen en die de Marken als een modern merk, a brand, kunnen uitdragen.” Wat de wijn betreft is het duidelijk dat de oprichting van het Instituto de kwaliteit heeft bevorderd. Die kwaliteitsverbetering kwam zo’n 10 jaar geleden op gang. Waarom? Dott. Alberto Mazzoni: “Bij de producenten groeide toen het besef dat men moest investeren. Om te beginnen in mensen. Er is een faculteit in Ascoli Piceno die jonge oenologen vormt. Vanuit het instituut werd gecommuniceerd dat men moest ijveren om een wijn te maken die zo goed was dat de mensen hem zouden drinken en dat er niet meer zou gedacht worden aan distilleren.” Duidelijke taal. Het Instituto beseft ook dat de wijn van de Marken niet de bekendheid geniet van de grote wijnen van Toscane en Piemonte. Daarom worden de krachten verenigd met de diensten voor het Toerisme en de voedingsindustrie. Samen kunnen ze inderdaad een mooi samenhangend geheel voorleggen. Het is dus zaak om zoveel mogelijk mensen kennis te laten maken met de Marken. Een reisje naar deze zonovergoten streek is daarvoor het beste middel. Doen, zouden we zo zeggen en misschien al even kijken op www. imtdoc.it
GAROFOLI
Dott. Gianfranco Garofoli
Garofoli is een van de weinige producenten die zowel schuimend, wit, rood als zoet voortbrengt. Hij is een van de grootste en zeker een van de oudste (1901) van de hele Marken. Carlo, grootvader van huidige generatie, de broers Gianfranco (tevens President van de Instituto) en Carlo Garofoli, wijnmaker, begreep in de jaren ‘70 als een van de eersten dat je in Marche een moderne wijn kon maken. Met ‘L’Altro Verdicchio’, bewees hij zoals het merk zegt, dat je een ‘andere’ verdicchio kon maken, een frisse, aromatische witte wijn. Onze tasting gaat door In het hoofdgebouw te Loreto in het Rosso Conero gebied, maar de familie bezit een tweede productie-eenheid in Sierra de’ Conti, waar de verdicchio thuis is. Er valt een stilte nadat de stop van een oudere verdicchio gaat, een Podium 2004, maar eerst proeven we de Podium 2009: single vineyard, oude stokken, lage opbrengsten (6 ton/ha), enkel inox, geen hout. Wit: • Podium Classico Superiore 2009 . Twee jaar oud maar toch piepjong, groene reflecties., primaire, frisse fruitaroma’s, nog wat nerveus. In de mond evenwichtig, goede materie, lengte. • Podium Classico Superiore 2004 Verrassend weinig kleurevolutie, mooie exotische neus, parfum van gekonfijt wit fruit, romig op de tong maar toch spannend met een vleugje witte peper. Schitterend en nog niet aan zijn top. Rood: • Rosso Conero Agontano 2007. 18 maand barrique. Van een wijngaard met lage opbrengsten. Mooie neus met goed geïntegreerd hout. In de mond voorbeeldig geknoopt met perfecte harmonie tussen fruitmaterie en hout. Nog krokante tannine in de finale. Knap.
26
VICARI
‘ons paradijs’ noemt. En zo ziet het er ook uit. Afgezonderd van alle andere landbouwactiviteiten, dichtbij een natuurpark en vlakbij een natuurlijke waterbron. Ideaal. Merkwaardig is dat haar broer Vico, de wijnmaker, zijn lacrima-druiven niet ontritst (zie foto). Het is dan ook waar dat de macrima-druif weinig tannine bevat en dat de wijn wat extra structuur kan gebruiken. Steeltjes, indien rijp geplukt, stabiliseren de kleur van de wijn gedurende een veel langere periode en verlenen bewaarpotentieel en elegantie aan een wijn. De jaarlijkse productie bedraagt zo’n 100.000 flessen. Zopas werd een nieuw gebouw in gebruik genomen voor de productie van de zoete l’Amabile van ingedroogde muskaatdruiven.
Valentina Vicari
Vicari is gevestigd in het hart van Morro d’Alba, het officieuze hoofdstadje van de lacrima-druif. Pal op het zuiden gericht, lig t een klein valleitje dat dochter Valentina Vicari graag
Casal Farneto
Rood: • Lacrima del Pozzo Buono (van de ‘goede bron’) 2010. Dierlijke aanzet, viooltjes, bloemen, na walsen versgeplukt rood fruit. Aangenaam fris en mondvullend met een fijne textuur en zuivere finale. (Rijping op foeders.) • Il Rustico del Pozzo Buono 2009. Marketinggewijs misschien niet zo’n slimme naam, maar deze wijn doet met zijn lange maceratie de traditie alle eer aan. Aardse tonen en klein wild fruit, kruiden en kreupelhout. In de mond vol met een lekkere kruidige retour, wat hem perfect maakt voor een rits wildgerechten en winterse schotels. (rijpt enkel op inox)
teerde bijzonder veel in de nieuwste technologie, waaronder directe afkoeling via een buizensysteem zodat de verse most meteen op constante, lage temperatuur naar de inox kuipen wordt gevoerd. Hier wordt ook gewerkt in ‘lutte raisonée’ in de hoop vroeg of laat naar organische wijnbouw te kunnen overschakelen. De wijngaarden duiken hellend naar beneden in de richting van de Misa rivier die de vallei overheerst. We bevinden ons in het hartje van het Jesi Classico gebied. De wijnen ambiëren niets minder dan de top van de markt en dragen labels die versierd zijn met tekeningen van kunstenaar Bruno d’Arcevia. We proefden niets dan witte wijnen, 100% verdicchio.
Danilo Solustri
Op het domein toont wijnmaker Danilo Solustri ons de kleine dwergeiken die bovenop de heuvel staan. Die eik, de farneto, is een speciale eik die een kruising is van Amerikaans en Europese eiksoorten. Vandaar de naam van het bedrijf. Het grasperk voor het hoofdgebouw is omgewoeld. “Komt door everzwijnen die vanwege de zomerse droogte uit de bergen richting zee komen om water te zoeken. De pelouse wordt ’s nachts gesproeid, vandaar,” legt Danilo uit. Het bedrijf inves-
• Crisio Riserva Classico 2009. Van druiven die op drie verschillende tijdstippen werden geoogst. Summum van neus, met gekonfijt exotisch fruit en honing. In de mond rond en pittig, met nadruk op kruiden. • Grancasale Classico Riserva 2008. Pre-fermentaire maceratie bij 4°C(!). 10% in eik gerijpt. Opvallend expressieve en complexe neus van tropisch fruit, kruiden, ananas, aardbei. De mond ligt in het verlengde daarvan: breed van smaakpalet, harmonieus, retour van kruiden, zuivere afdronk. • Cimaio Marche Bianco IGT. Waarom IGT? Omdat het alcoholgehalte te hoog is. Complexe neus van asperges, speculoos, brioche, amandel. Halfzoet van karakter maar met veel finesse en diepgang. Perfecte wijn voor blauwe kazen.
27
Moncaro
portmanager Stefania Cascia, “we zijn gecertifieerd voor 60 ha eigen wijngaarden. Dat is begonnen als een experiment en daaruit hebben we geleerd voor de toekomst. De vraag naar biowijnen stijgt en op die manier kunnen we daarop dus inspelen.” Voor we aan het proeven slaan, feliciteren we de oenoloog van het huis met zijn Trophee voor de beste witte wijn op de Concours Mondial de Bruxelles 2011, gewonnen met de Vigna Novali (zie onder).
Stefania Cascia
Moncaro is de grootste coöperatie van de Marken. 1000 gezinnen zijn ervan afhankelijk. Met een productie van 10 miljoen flessen vertegenwoordigen ze zowat 20% van de hele wijnopbrengst van de Marken. Moncaro heeft een voorbeeldfunctie en dat beseffen ze hier heel goed. Een heel belangrijk signaal is dat ze meer betalen per kilo druiven wanneer de opbrengst per hectare lager is. Zo wordt kwaliteit geremunereerd. Wordt er stilaan biologisch gewerkt? “Ja,” zegt ex-
Gerechten in combinatie met de wijnen van de Marken In de Marken vinden we een aantal specifieke gerechten en ingrediënten die we ook bij ons terugvinden (zij het niet altijd van dezelfde kwaliteit) en die, we leren u niets nieuws, perfect passen bij de wijnen van de eigen regio. Hieronder enkele voorbeelden. • Bij vis, garnalen en schaaldieren die je dicht bij de kust vindt, is de aangewezen
• Spumante Metodo Classico ‘Madreperla’ Brut, 100% Verdicchio. Zuivere en verfijnde mousse, fijn bittertje maar aangenaam, Van wijnen die minimum drie jaar rijpten op eik. Blend van verschillende wijnjaren. • ‘Le Vele’ Verdicchio dei Castelli di Jesi Classico 2010 Van een selectie van druiven. Cheesy, geel fruit, erg fris, genereus op de tong, zuiver, kruidenfinish. • ‘Vigna Novali’ Verdicchio dei Castelli di Jesi Classico Riserva 2008. Verfijnd, kruidig, romig, cheesy van neus en in de mond de perfecte harmonie met nog heel wat potentieel voor de nabije toekomst. • ‘Vigneti del Parco’ (selectie van wijngaarden uit het nabijgelegen Natuurpark) Conero Riserva DOCG 2007 (18 maanden barrique, deels nieuw). Nog veel houtimpact zonder dat het stoort, complex, diep. Fijne zuren in de mond, veel materie en structuur. Evenwichtig geheel, heeft het beste nog voor zich.
wijn de Verdicchio di Matelica of de Verdicchio di Matelica Riserva (als er een sausje bij is). Dit is de witte wijn uit de Marken met het hoogste zuurgehalte. De frisheid van de wijn harmonieert perfect met de vis. Alternatief: een Bianchello del Metauro. • In de Marken verkiest men de eigen gedroogde ham met DOP-herkomsterkenning Prosciutto di Carpegna die hoewel minder droog dan de bekende parmaham, toch zalig wegsmelt op de tong. Op de charcuterie-
schotel wordt deze ham vaak begeleid door de lokale Salami di Fabriano en bruschetta’s met bijzonder smeuïg Salciccia-gehakt. Combinatie: met een jonge Lacrima di Morro d’Alba of een fruitige Rosso Conero. • In de Marken vind je vaak Gnocci aan tafel die ze soms opdissen met een ragù van tomaat met stukjes eendenbout. De gerookte toets van de eend gaat perfect samen met de Verdicchio dei Castelli di Jesi (Classico). Alternatief: een witte Esino. • Bij mooi rood vlees of wild drinken we de beste Conero Riserva, van nature een erg vlezige, volle wijn met een mooie lengte. • In de Marken vinden we ook twee beroemde harde kazen: de Pecorino di Fossa DOP, een pecorino die onder de grond (vaak in kuilen van tufsteen) rijpt en verfijnt en La Casciotta di Urbino, een originele kaas uit een mix van schapen- en koeienmelk. Hierbij durven we de beste Castelli di Jesi Verdicchio Riserva aanraden: het aardse, kruidige en droog-zilte van de wijn gaat perfect samen met het pittige karakter van de kazen. • Een lekkere oer-Italiaanse teramisù moet u beslist eens proeven met een halzoete, romige witte frizzante uit de Marken of met een sprankelende zoete rode Vernaccia di Serrapetrona.
Meer info over de Marken en zijn wijnen kan u aanvragen via
[email protected] Tel +39 0731 704850 Ambiance caffe
28
