De Hessenrijders Opgericht: 25 november 1987 Lid van de KNSB
Bestuur: Voorzitter Secretariaat
Irma van Hof Abersonlaan 14 Josée Postmaa De Zuylenkamp 6 Harry vd Zijden Olmiuslaan 5 Penningmeester Gerie Verbraeken Rijksweg 94a Algemeen Henk Luesink Keppelseweg 7 Karst Heerema Hof van Reims 7
6998 AX 6999 CC 6998 AH 6998 AK 6999 AM 7007 JC
Laag-Keppel Hummelo Laag-Keppel Laag-Keppel Hummelo Doetinchem
0314-381861 0314-382533 0314-382427 0314-642044 0314-381345 0314-340486
Trainers schaatsen: In samenwerking met schaatsvereniging Schalkhaar “In Beweging” Redactie Hessenrevue: Karst Heerema Harry vd Zijden Wim van Hof
Hof van Reims 7 Olmiuslaan 5 Abersonlaan 14
7007 JC Doetinchem 6998 AH Laag-Keppel 6998 AX Laag-Keppel
Kopij naar:
[email protected]
Website:
www.hessenrijders.nl webmaster/Content manager: Arjan Pool / Wim van Hof
E-mail:
[email protected]
Training:
schaatsconditietraining en skeelertraining Wim van Hof Abersonlaan 14 6998 AX Laag-Keppel skeelertraining Frans Monchen Marnedal 23 7007 HH Doetinchem
0314-340486 0314-382427 0314-381861
0314-381861 0314-327675
Schaatstraining in Deventer: in samenwerking met schaatsvereniging Schalkhaar ‘In Beweging’. Voor informatie betreffende de deelname, kosten en tijden kunt u contact opnemen met het secretariaat Josée Postmaa. Beheer ijsbaan Laag-Keppel: Het bestuur van de vereniging in samenwerking met vrijwilligers. IJsmeester Henk Frederiks Dorpsstraat 27 6998 AA Laag-Keppel 0314-381953 Het mobiele nummer van de ijsbaan is: 06-27485029
Het bankrekeningnummer (IBAN) van de Hessenrijders is: NL 10 RABO 0315 0226 04 Het verenigingsjaar loopt van 1 april t/m 31 maart. Opzegging lidmaatschap schriftelijk bij het secretariaat vóór 1 april. Het winterseizoen is van 1 oktober t/m 31 maart. Het zomerseizoen van 1 april t/m 30 september.
Hessenrevue
1
Voorwoord
voorzitter
Het is begin januari 2014, op dit moment lijkt niets erop dat het gaat winteren. Sneeuw moeten we zelf op gaan zoeken in de skigebieden. Schaatsen kan dichtbij in Doetinchem op het Simonsplein of in het Openluchtmuseum in Arnhem. Willen we te veel ? Voorgaande jaren kwam een ijsperiode ook onverwachts, dat kan dit jaar maar zo weer gebeuren. We laten ons maar weer verrassen. We zijn er klaar voor ! Tijdens de gezellige feestelijke vrijwilligersavond eind november zijn alle vrijwilligers geïnformeerd over de laatste ontwikkelingen binnen de vereniging. Het meeste nieuws was te melden over de Keppelrun (lees meer hierover elders in het clubblad) wat de ijsbaan betreft was er geen bijzonder nieuws te melden. De laatste jaren is er veel veranderd, zodat we het inmiddels prima voor elkaar hebben. Onze technische man, Arie Makkink, had een vage mededeling : “Ik ben wel met iets bezig, maar ik zeg er nog niets over. Ik weet het nog niet precies.” En wie Arie kent weet dat hij dan iets aan het uitbroeden is en dat het op het punt van uitkomen staat. Een kwestie van tijd dus. Hij liet die avond iedereen in het ongewisse. En ja hoor in dit clubblad de primeur. Arie heeft een sneeuwschuif uitgevonden waarmee je de ijsvloer sneeuwvrij kan maken voordat je er (met een machine) op kan. De isolatie deken wordt verwijderd en het ijs kan groeien. Een tipje van de sluier: Vanaf de kant wordt met behulp van een sterk touw een sneeuwschuif van de ene kant naar de andere kant getrokken over de breedte van de ijsbaan. De machine wordt aangedreven door een tractor. Op deze manier kun je banen van 2 meter breed sneeuwvrij maken. Voor mij als (technisch)leek een indrukwekkend apparaat, slim bedacht en mooi uitgevoerd. Een foto treft u aan op de fotopagina. En nu maar hopen dat het eerst gaat vriezen en dan al vrij snel licht gaat sneeuwen. Laat het maar flink gaan winteren. We zijn er meer dan ooit klaar voor! Tot ziens op de ijsbaan Irma van Hof voorzitter
2 Hessenrevue
Er is door Henk en Dirk hard gewerkt om de ijsbaan klaar te maken voor de vorst. Hessenrevue
3
Keppelrun organisatie Het lijkt ver weg : 9 juni 2014. Half februari wordt de inschrijving voor de 7e Keppelrun geopend en voor die datum moeten er al wel diverse zaken geregeld zijn. Inmiddels is de organisatie van de Keppelrun op sterkte en bestaat het team uit acht personen. De taken zijn verdeeld, het draaiboek is aangepast, iedereen weet wat hij/zij moet doen. De machine is in beweging gezet. Jeroen en Annelies van Smaalen uit Laag-Keppel, beide actieve hardlopers, hebben enthousiast hun hulp aangeboden. Hoe zijn de taken verdeeld ? - Irma van Hof is algemeen coördinator. - Jeannet Gosselink en Jeroen van Smaalen nemen samen de sponsoring, communicatie en PR voor hun rekening. - Henk Veneman en Harry van der Zijden zijn verantwoordelijk voor alles wat met het parcours heeft te maken. - Irma van Hof regelt de inschrijving in de Hessenhal op de dag zelf en houdt contact met Dirry te Kiefte, docent van het Graafschapcollege, over de jeugdloop. Voor de studenten is het een studieopdracht. - Gerie Verbraeken beheert de financiën. - Sidney Roerdinkveldboom regelt de (voor)inschrijving en de tijdregistratie. - Annelies van Smaalen zorgt voor de algemene administratieve ondersteuning. Het bestuur is blij met deze ontwikkeling, er is nu een duidelijke taakverdeling en de organisatie is in handen van meerdere personen, vele handen maken licht werk. Op de dag zelf zijn wij afhankelijk van de inzet van veel vrijwilligers, Dat is gelukkig geen enkel probleem, het is fijn om te zien dat er zo velen enthousiast zijn om de helpende hand te bieden. Wij overwegen om het parcours te laten certificeren, zodat we een officiële status krijgen en wellicht meer en/of andere lopers gaan trekken. Ieder jaar willen we proberen iets nieuws toe te voegen aan de Keppelrun. Vorig jaar is het plan ontstaan om voor de jeugd een estafette te organiseren. Dat kon toen niet meer gerealiseerd worden, momenteel zijn wij dit plan verder aan het uitwerken. Verder is er contact met Argo, de atletiekvereniging uit Doetinchem, zij willen ons met raad en daad terzijde staan. Het opleiden van de verkeersregelaars zal dit jaar anders verlopen, er komt geen agent meer, maar e.e.a. zal via de computer verlopen. Tijdens de feestelijke vrijwilligersavond eind november zijn alle vrijwilligers in het zonnetje gezet en geïnformeerd over deze laatste ontwikkelingen. We gaan ervoor ! Irma van Hof
4 Hessenrevue
New York, the city that never sleeps
Wat begon als een gekscherende opmerking op facebook, resulteerde in een citytrip naar New York met vijf vrienden. ‘Een citytrip naar New York lijkt me wel wat’ schreef Rianne op haar facebookpagina. ‘Nou als je nog iemand zoekt om mee te gaan’, reageerde ik, niet eens serieus. Maar het idee kreeg steeds meer vorm, plannen werden gemaakt en opeens was onze reis geboekt. Tot onze verrassing wilden er nog drie vrienden mee en onze reis kon beginnen. 5 oktober was het dan zover. Een beetje suf van de lange reis stonden we in het hartje van New York. De avond was net begonnen, maar onze biologische klok vertelde ons dat we eigenlijk tijd was om te gaan slapen. Maar om de jetlag te voorkomen, moesten we nog even een paar uurtjes volhouden. Dus gingen we de stad verkennen, zodat we de volgende ochtend vroeg van start konden gaan. De 3½ dagen die volgenden gingen we ‘s ochtends vroeg op pad tot ‘s avonds laat, om maar zoveel mogelijk van deze overweldigende stad te kunnen zien. We begonnen met Ground Zero. Het was een erg indrukwekkende ervaring, om al die namen van mensen die zijn omgekomen bij de aanslagen van 11 september op het prachtige monument te zien staan. Hessenrevue
7
Daarna volgende o.a. • het Guggenheim-museum • de musical Chicago op Broadway • American Museum of Natural History • een rondleiding door het Yankee Stadium • Time Square • Chrysler Building • Spectaculaire uitzichten vanaf het Empire State Building en Top of the Rock • de Brooklyn Bridge • met de fietstaxi door Central Park (echt tijd tekort!) Natuurlijk stond ook het Vrijheidsbeeld op ons verlanglijstje. Helaas was het eiland zelf gesloten i.v.m. de shutdown, maar vanaf de boot was het ook goed te zien en ook dit gaf weer een prachtig zicht op de skyline van New York. Als schaatsliefhebber kon ik het natuurlijk niet nalaten om ook een kijkje te nemen bij de ijsbaan op het Rockefeller Plaza, ook bekend van de enorme kerstboom die er elk jaar wordt neergezet. De derde avond van ons bezoek, op Columbus Day, was het eerste laagje water aangebracht. Ook het schaatsseizoen in New York is bijna begonnen! Naast het schaatsen in de winter zijn er tal van mogelijkheden om je conditie op pijl te houden in New York. Een paar blokken hardlopen, fietsen of skeeleren in Central Park en niet te vergeten, enorme fitnesszalen, zoals we zagen bij ons hostel: Rianne, Kaj, Patty, Malou en ik hebben elkaar vorig jaar leren kennen tijdens een rondreis door het ‘Wilde Westen’ van Amerika. En ook dit jaar hebben we weer heel veel mooie dingen samen beleefd en gedeeld. Onvergetelijk! Sporten èn reizen verbroedert… I ♥ NY Groetjes, Sabina Visser
8 Hessenrevue
Hessenrevue
9
Hessenrijders naar FlevOnice Het is zondag 29 december 2013. ‘s Ochtends om negen uur is Hummelo nog in diepe rust Bij de school de Woordhof is een bus gearriveerd in afwachting voor een reis met Hessenrijders plus introducees naar Biddinghuizen. Maar er is nog niemand bij de Woordhof! .......niemand?? Een vroege voor-bijganger ontwaart 1 zenuwachtig heen en weer dribbelende schaatster uit Doetinchem. De bus zou toch echt om 9 uur vertrekken.....hoe kan dat nou? Dan maar even naar het zorgcentrum lopen, is vlakbij, effe de voorzitter bellen en die verzekerd: ‘We gaan toch echt om half tien weg’. Dan nog maar even wachten en zowaar ineens stroomt het toe. Het is bijna tijd om te vertrekken, maar wie komt daar aangescheurd met een gang van 95 kilo-meter per uur, daar waar 30 is toegestaan?, De heer Harry v.d. Z. uit Laag -Keppel, toch maar op het laatste besloten hebbende om mee te gaan. ‘Waarom zo’n haast?’ ‘Och ik zat nog aan het ontbijt, toen ze thuis zeiden, dat ik maar eens moest gaan. Het was tenslotte pas vijf voor half tien’. Even na half tien vertrokken we met de Betuwe-express, een aardige chauffeur aan het stuur. Zijn naam is mij ontschoten. Via Voorst, Epe en Elburg kwamen we om plus-minus 11 uur aan bij FlevOnice. Ik had met de receptie afgesproken om daar de kaartjes te halen, zodat we niet met z’n allen in de rij voor de kassa hoefden te staan en dat was maar goed ook, want het was een drukte van belang op die dag. Zo zie je maar, dat zo’n baan toch wel in een behoefte voorziet, want aan de schaatspakken kon je zien dat men uit het hele land kwam. Maar ja, wat wil je ook met dit weer, een aardig windje, maar dat hoort erbij in de polder, en ook nog een lekker zonnetje. Maar nu even terug naar het verhaal: de koppen werden geteld door onze koppenteller en we waren met 38 rijders/sters of waren het er toch 39?......neen toch 38. Wij, Johan en ik naar de receptie en via een groot scherm werden we verwelkomd als zijnde de Hensenrijders. Dat hebben we maar meteen rechtgezet. De kaartjes werden gekocht...38...en bij het uitdelen bleek dat er 1 kaartje tekort was. Dus ondergetekende stond zonder kaartje. Harry offerde zich op om in de lange rij te gaan staan teneinde een kaartje te kopen. Maar toen kreeg Irma een lumineus idee en is het prettig opgelost en Harry kon als laatste toch ook naar binnen. Het schaatsen kon beginnen. Even wat eten, even wat rondkijken, nog even naar het toilet, de schaatsen onder en wegwezen. De baan is ingekort van 5 naar 3 kilometer. Voor de geoefende schaatser een beetje jammer, maar het mag de pret niet drukken. Er was redelijk wat belangstelling voor de twee schaatscli-nics die door Frans werden gegeven, want niet alleen onervaren schaatsers, maar ook de ervaren-en zelfs de oude rotten- konden nog wel wat van hem leren. Maar voor de rest was het vooral rondjes draaien en rondjes draaien. Op een gegeven moment hadden we Hessenrevue
11
een aardig "treintje"met LOCOLUESINK voorop en zo draaide iedereen zijn of haar rondjes op zijn eigen manier. Om ongeveer twee uur stopten een aantal mensen en wij hielden het om half drie voor gezien. We hadden de tijd om nog even lekker te douchen en bij te kletsen in de hal of het restaurant. Zo tegen half vier vertrok de bus, nadat Hans Tomesen als allerallerlaatste op zijn dooie akkertje bij de bus was aangekomen met de opmerking : ‘Als je Hessen-rijder van het jaar bent, heb je zo je privileges‘. En hij had nog gelijk ook, waarom zou je je na zo’n dag ook haasten. Precies om vijf uur arriveerde de bus, in het donker, in Hummelo. Ik denk, dat ik namens alle deelnemers spreek, als ik zeg dat het een fijne, geslaagde schaatsdag was. En wat mij betreft...........volgend jaar weer. Karst Heerema
documentaire Op woensdag 1 januari om 22:40uur was er een documentaire op Ned. 2. Deze documentaire gaat over de band tussen het schaatsen op natuurijs en orthodox-christelijk Nederland. Zwart IJs volgt een aantal schaatsers in een jaar dat er bijna een Elfstedentocht kwam, op zondag nota bene! De documentaire legt prachtig de gevoelige relatie tussen de liefde en ambitie voor het marathonschaatsen en de gehoorzaamheid aan God bloot. Bijvoorbeeld het grote dilemma dat zich aandient als de Elfstedentocht nou net op zondag wordt georganiseerd in verband met de opkomende dooiaanval. De schaatsers dreigen in een enorme gewetensnood terecht te komen. De liefde voor het schaatsen is zo groot, “schaatsend langs de wuivende rietkragen voel je je één met de natuur, één met Gods schepping”, dat een van de schaatsers midden in de nacht toch nog even het ijs uitprobeert, want overdag moet je werken, 6 dagen in de week en de 7de dag is de dag des Here. De man gaat nog geen 3 meter van de kant in het pikke donker door het ijs. “Shit!, da's balen!” Dat is het weinige commentaar wat er gegeven wordt en in een nat pak weer naar huis. Dit voorval onderstreept wel de gekte die de vorst bij deze mannen te weeg brengt. Zwart ijs is de pakkende titel; hard en onverbiddelijk, maar de twijfel leeft bij diversen of God het zo wel bedoeld heeft? Voor wie is dit supergeloof? De documentaire is doorspekt van familiare aangelegenheden die de achtergronden van de hoofdpersonen illustreren. De levenslessen zijn ook hard en maken geen krassen op zwart ijs, maar krassen op de ziel. De anderhalfuur durende film kun je terug zien op Uitzendinggemist. Hieronder staat de link die de film rechtstreeks in uw browser opstart. http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1387359
12 Hessenrevue
FlevOnice 29 december 2014
schaatsles
op een been glijden
14 Hessenrevue
opnieuw een uitvinding van Arie ‘de Makki 2’
Hessenrevue
15
Sjoerd Huisman (1986 – 2013) Tijdens het olympisch kwalificatie toernooi in Thialf komt het bericht dat Sjoerd Huisman is overleden. Het zal weinigen ontgaan zijn dat deze spontane vent een kunstenaar op schaats en skeelers was, een van de allerrapste sprinters in het marathonpeloton. Het is triest en onwerkelijk dat iemand van 27 jaar met zo’n staat van dienst er ineens niet meer is.
Op het ijs reed hij behendig en op het scherpst van de snede, een echte winnaar. Maar buiten het ijs was het een toegankelijke en open persoon, altijd in voor een geintje. Dat was ook zijn kracht in de skeelerclinics met zijn zus Mariska voor de schooljeugd. De kinderen waren dol op hem en een mooiere voorbeeldrol voor de kinderen kan je je nauwelijks voorstellen. We zullen hem voortaan moeten missen. Wat blijft is de herinnering aan bijvoorbeeld het NK op de Oostvaardersplassen waar hij op zijn eigen onnavolgbare wijze het feestje viert dat hij Nederlands kampioen marathon op natuurijs wordt; glijdend op zijn knieën. Nog nooit eerder vertoont zo ver ik me kan herinneren.
Shorttrack op skeelers
(in de Hessenhal?)
http://www.youtube.com/watch?v=l5IAOidyCyw http://www.youtube.com/watch?v=aQEnazAptQA http://www.youtube.com/watch?v=RBMQqI-SEpE http://www.youtube.com/watch?v=iu_2D4E5q4c Hessenrevue
17
Terwijl ik dit zit te schrijven komt het bericht dat Sjoerd Huisman is overleden. Met hem in gedachte zit ik me af te vragen: Hoe word je nu zo behendig? Natuurlijk heb je talent nodig. Een feilloos gevoel voor balans en een goed reactievermogen. Dit samen met techniek en coördinatie maken dit flitsende werk mogelijk. Dat is nodig in de sprint, maar ook in het bochtenwerk. Kan je dit oefenen of trainen zoals je wilt? Eén ding is zeker; als je het nooit doet kom je er ook niet achter. Bovenaan dit artikel staan een aantal links naar filmpjes op Youtube. Deze zijn van wedstrijden die worden georganiseerd in competitie verband door “USA Roller Sports” (USARS). Deze filmpjes tonen je de hoge school van shorttrack op inline skates of skeelers zoals wij het vaak noemen. Wat je hier ziet komt niet uit de lucht vallen. Dit is een sportcultuur die al jaren bestaat. Er zijn wedstrijden te zien van kleintjes en die gaan al echt hard. Je hoeft niet uitzonderlijk veel voorstellingsvermogen te hebben om te bedenken hoe hard die gaan als ze 15 a 16 jaar zijn. Er zijn regionale en nationale wedstrijden jeugd, senioren en masters. Ook daar hebben ze te maken met wisselende weersomstandigheden dus gebeurt heel veel “indoor”. De USARS bestaat al sinds 1937 en staat voor disciplines als kunstrijden, rolschaatsen op snelheid (later ook inline skates) en rolhockey. Eerst gebeurde dat op rolschaatsen, omdat inline skates er nog niet in de goede kwaliteit waren. Deze organisatie strijdt ook voor deelname van “roller sports” aan de Olympische Spelen. Het bestuur is altijd op zoek naar nieuwe dingen. Hoe kunnen we de jeugd een aantrekkelijke omgeving en beleving bieden? Het lange baan schaatsen is voor de jeugd niet zo heel aanlokkelijk. De deelname van leeftijdscategorieën aan ons uitstapje naar FlevOnice laten zien, dat het percentage jeugdigen echt achter blijft. Zij willen iets anders, de hele dag op zo’n 3km-baan vertoeven vinden ze boring (engels: vertaald): Saai, vervelend, eentonig, suf, slaapverwekkend, monotoon, afgezaagd, stom, afstompend, geestdodend, ellendig, lagdradig, rot, langwijlig, melig, taai, zonder afleiding, weerbastig, koppig, stijfhoofdig, weerspannig, bokkig, dwars, stomvervelend.
18 Hessenrevue
Het moet allemaal niet te lang duren, want er moet op een dag nog zo veel meer gebeuren zoals Whatsappen, facebooken, shoppen, chillen, etc. Op de donderdagavond zijn we met jeugd bezig in de leeftijdscategorie van 5 tot 13-14 jaar. En het zou mooi zijn om een overstapmogelijkheid te hebben naar een club van teeners tot “jongere oudere” (term van Van Kooten en de Bie). Maar zijn hier voldoende deelnemers voor te vinden, want de hal moet dan een extra uur worden gehuurd. Specifiek in het winterseizoen zou er een halfjaar aan techniek, balans en coördinatie gewerkt kunnen worden. Hoe moet je samenwerken in teams bij de relay (aflossing)? Spannend, flitsend en spectaculair om naar te kijken, maar vooral leuk om te doen. Bekijk de filmpjes en laat het bestuur weten of dit een mooie aanvullende activiteit is. Ik hoop dat we elkaar snel zien op het ijs van onze eigen natuurijsbaan. Harry van der Zijden
Hessenrevue
19
schaats droogtraining op de dinsdagavond
nog maar 4 minuten...
Hessenrevue
21
Voorbereiding Keppelrun nieuwe jaar in)
(sportief het
Hardlopen wordt steeds populairder. In de daluren van je drukke leven kun je het gaan doen. Even je hoofd leeg maken. Verstand op nul. Je hoeft het niet te doen in groepsverband of bij een club. Toch is dit wel aan te raden. Het stimuleert je om ook eens in een ander tempo te lopen. Ongemerkt doe je meer dan je alleen zou doen en het is een stok achter de deur om regelmatig sportief bezig te zijn. Dit allemaal om fit en gezond te willen zijn, om af te vallen of om te weten wat je met je lichaam kunt. Categorie Categorie Categorie Categorie
1 2 3 4
is is is is
de de de de
beginnende loper. sportieve loper. prestatie loper. wedstrijdloper.
Als je nog nooit eerder hebt hardgelopen (cat. 1), dan is vraag 1 kan mijn lichaam het aan? Vraag 2 heb ik een basis? Met andere woorden heb ik andere sporten gedaan? Het is als beginner verstandig je loopconditie goed op te bouwen. Veel mensen haken al na enkele keren af. Spierpijn, stijfheid, problemen met de ademhaling etc. motiveren de beginner niet. Heb je toch het doorzettingsvermogen en voer je het aantal keren per week op, dan merk je na zo’n 9 weken dat het fijn is om je af en toe in te spannen. Je gaat het hardlopen missen als je een keer hebt overgeslagen. Slecht weer stimuleert niet om eens lekker te gaan lopen. Toch moet je je door het weer niet laten beïnvloeden. Immers loop je jezelf warm. En er is tegenwoordig prima ademende kleding te koop tegen regen, koude en wind. In je eentje, week in en week uit, is op een gegeven ogenblik wel saai. Je blijft vaak in een gezapig tempo lopen. Waarbij je je de vraag stelt waar ben ik mee bezig? Vind ik het nog wel leuk? Veel mensen raken het ritme kwijt en moeten zich steeds weer opnieuw motiveren om opnieuw te beginnen. Heb je de smaak te pakken en sluit je je aan bij een hardloopgroepje. Dan behoor je tot de sportieve lopers (cat. 2). Steeds een andere route lopen is verrassend. Zeker als de route door verschillende deelnemers wordt bedacht. Gezelligheid is troef als je na afloop met elkaar iets gaat drinken. Ook is het leuk om met een groepje ergens naar toe te werken. Dat kan een georganiseerde loop zijn zoals de Keppelrun. Hessenrevue
23
De wat meer gedreven prestatieloper (cat. 3) zal zich afvragen wat moet ik doen om redelijk fit de 5 of 10 km te lopen? De boeken of op internet kun je van alles vinden om een trainingsprogramma af te werken. Met een hardslag en afstand meter (horloge) dan wordt het nog serieuzer. Ontdek je hartslag in rust en je maximale hartslag. Werk tenminste 12 weken voor de Keppelrun een trainingsprogramma en houd je eraan. Zo’n trainingsprogramma houdt in dat je de frequentie en intensiteit opvoert maar ook duidelijke rustdagen neemt. De week voor de Keppelrun mag je rustig aan doen en je lekker volstoppen met koolhydraten Pasta’s etc. Als wedstrijdloper (cat. 4) zal zich zeker aansluiten bij een atletiekvereniging met een professionele trainer. Na jaren training kun je je snelheid en uithoudingsvermogen vergroten en je ontwikkelen tot wedstrijdloper. In het volgende nummer van de Hessenrevue verschijnt een overzicht van een te volgen trainingsprogramma voor de Keppelrun. Ben je een beginnend loper en wil je het rainingsprogramma volgen, dan is het verstandig om nu al enkele keren per week aan een basis conditie te werken. Vooral de eerste keren rustig en niet te lang kleine stukjes hardlopen en wandelen. Hoe bevalt dat? Daarna het aantal keren per week opvoeren en de afstand en duur verlengen. Succes!
24 Hessenrevue
Zevenheuvelenloop 30e edititie In de vorige Hessenrevue werd al aangekondigd dat vier Hessenrijders Joost, Herbert, Wim en Robert mee gaan doen aan de Zevenheuvelenloop in Nijmegen. In de zomer hebben de heren regelmatig gelopen. Eerst voor de Keppelrun. In de zomermaanden stapten ze op de racefiets en werd gelopen en schaatssprongen gemaakt. Het lopen werd in augustus opgevoerd. Niet alleen op de dinsdag maar ook op zondagochtend. Soms wel heel lange afstanden: van Keppel naar Wehl richting Nieuw-Dijk en via Nieuw Wehl terug (19km). Een andere keer via het Muzegat naar Keyenborg en via de Witte Brink terug (18,5 km) En weer een andere keer naar Doesburg met een extra ronde (13,5 km). Naar Doetinchem v.v. werden alle rivierduin heuvels van de Oude IJssel genomen. Grappig was dat op een zondag de heren tussen mtb ‘ers liepen op de Heksenplas tijdens de mrb toertocht Steenderen. Opmerkingen waren niet van de lucht:’ fiets vergeten?’, ‘Pech met de fiets?’. De looptraining ging ten alle tijden door. Soms regen en storm trotserend. Niet alleen werd er gelopen in een tempo maar werd er ook aan interval en tempo training gedaan Bijvoorbeeld: 10x 100m. en/of 3x300 m. Dit om de basis snelheid te verhogen en om ook eens de longtopjes te vullen met lucht. Zondag 17 november was het zover. Op naar Nijmegen. Om 13:00 uur was de start. Om 11:40 was de Parkeerplaats bij transferpunt Bemmel al helemaal vol. Het was de bedoeling met de Waalsprinter verder te reizen, maar het werd de trein in Elst. Ook prima! Nijmegen puilde uit van de lopers. Het was de 30e editie. De organisatie verliep vlekkeloos. De sporttas met kleding leverde je in bij een kraampje, een sticker werd geplakt op het startnummer. Daar zat ook al een sticker op in welk startvak je moest gaan staan op basis van je zelf ingeschatte eindtijd. Met een slimmigheidje kregen de heren het voor elkaar om alle vier in hetzelfde startvak (tussen de snelle jongens en meiden) te mogen staan en starten. Stipt om 13:00 uur werd er gestart. Eerst de wedstrijdlopers.Toen duurde het nog minstens 10 min. voor de heren de startstreep passeerden. En daar ging het heen. In rap tempo 5 km vals plat. Daarna 5 km heuvels op en af, daarna nog een flinke langzame steiging om vervolgens af te dalen naar de finish. Onderweg veel enthousiast publiek, de namen stonden op het startnummer, dus hub Robert, hup Wim, hup Joost, Hup Herbert, muziek en applaus. De heren liepen in een ‘flow’ naar de finish en zette een scherpe persoonlijke tijd neer. (zie onderstaand) Het was zwaar, maar zeer voldaan keerde de heren huiswaarts. Feesten na afloop was er niet bij. De koeien van Joost moesten gemolken worden.
26 Hessenrevue
Uitslag Zevenheuvelenloop in Nijmegen 17-11-2013 Totaal aantal deelnemers ruim 27000 eindtijd
overall
Robert Kuperij 1:03:22 Wim van Hof 1:08:09 Herbert Bloemendaal 1:09:02 Joost Winkelhorst 1:24:05
1743
categorie
5km
10km
776
22:15
43:35
4073
162
22:40
45:32
4636
1776
24:34
47:54
17655
1870
25:04
56:55
Montferlandrun 1 december 2013 Op 1 december heb ik als toetje van dit sportjaar met Joost de Montferlandrun gelopen. Het was heerlijk weer, lekker fris, een strak blauwe hemel en herfsttinten. Ik wilde niet voluit gaan maar genieten. Wat was het mooi om achter het kasteel warm te lopen. De start was buiten ‘s-Heerenberg. De finish in het centrum bij de kerk. Er deden 1000 deelnemers mee aan de MIDI loop (=7,5 km) en 2600 deelnemers aan de 15 km loop. Voor de jeugd was er een 1 km loop. Na het startschot liepen Joost en ik ontspannen en niet hard. Drie km na Stokkum schoot het ineens in mijn kuit. Een soort zweepslag. Wat nu? Stoppen? Maar ik vond het niets om op te geven en tegen de lopers in terug te wandelen. Na 5 km hinkepinken kwam ik bij de Peeskesbult. Nu is er geen weg meer terug, niet stilstaan, survival, zo waren mijn gedachten. De Peeskesbult werd hinkend op mijn voorvoet beklommen. Naar beneden lukte het vrij aardig om mijn hele voet te gebruiken. Na Beek ging de weg weer omhoog richting Zeddam. Ook daar weer op mijn voorvoet gelopen. Met blaren tot gevolg. Na 10 km had ik een tussentijd van 49.30. Niet eens slecht! De laatste 5 km ging weer redelijk snel maar ik kon echt niet voluit lopen. De tijd was bij de finish 1.12.00. Joost heeft super goed gelopen! Hij heeft over de 15 km ruim 1 minuut sneller gelopen dan met de zevenheuvelenloop 1.23.01 !!!! Hulde. De Keniaantjes konden we niet bijhouden. Pfff 43 min. over 15 km. Strompelend ging ik met Joost naar de auto. En die stond ook nog eens helemaal in Duitsland. Ondanks de blessure heb ik toch een voldaan gevoel dat ik 'm uitgelopen heb. Hopelijk ben ik na twee weken rust weer de oude en kan er aan winterse sporten gedaan worden. Wim Hessenrevue
27
Wist u.... Flevonice schaatstoertocht op 15-2-’14 informatie en inschrijving via Flevonice.nl/schaatstoertocht. Het gaat om het verzamelen van stempels Voor iedere ronde van 3 km krijg je een stempel. Deventer de Scheg: vrijdag 10 januari 2014 wordt er een een prestatietocht van 50, 100 of 150 km gehouden tijdens de Schaatsnacht van Deventer. Je kunt vanaf 16:00 uur starten. Met een transponder worden de ronden geteld. dat sneeuw zwaar is? Sneeuw oogt en voelt vederlicht, maar vergis je niet. Zelfs poedersneeuw weegt per kubieke meter nog 50 kilo oftewel 50 gram per liter. Een kuub samengedrukt pak sneeuw is wel 200kilo zwaar, natte sneeuw zelfs 500 kilo. Hoe wateriger de sneeuw hoe zwaarder. Water weegt immers 1000 kilo per kuub. Dat er clubleden zijn die een weekendje in Skandinavie gaan schaatsen? Dat zij een heuse tocht gaan rijden (dus geen rondjes op een meer. Zie www.vikingarannet.com)? Dat ze in Doetinchem een mooie 400 m. baan hebben?. Nu nog ijs. Is het half februari nog niet koud, dan krijgt de schaatser het Spaans benauwd. Het kan vriezen het kan dooien, maar als je op je bek gaat zijn ze te laat met strooien. Op 3 januari was er regen en onweer en kreeg je hagel op je pet, een maand later kunnen de schaatsen uit het vet (Dit gaat vast gebeuren). Als de boer droomt over grote ronde suikerbieten dan denkt de knecht aan.... (carbid schieten?). Gedonder in ‘t jaar dat maakt de winter lang en zwaar. Onweer en regen houdt koning winter niet tegen. Mocht er dit seizoen nog iemand gaan (of meedoen) in Sotsji of iets meemaakt op wintersport gebied? Graag ontvangen wij een verslag voor de volgende Hessenrevue in april. De redactie wenst ieder lid met zijn familie een gezond en sportief jaar toe. Harry, Karst en Wim 28 Hessenrevue