Filmkrant N° 4 december Werkjaar 2006-2007
De eerste pagina Tegen de tijd dat jullie dat lezen zijn we al volop in de donkere dagen voor Kerstmis. Een tijd die in de media traditioneel beheerst wordt door de jaaroverzichten en jaarprijzen. Als ik prijzen zou moet uitreiken, dan zou ik de volgende 3 willen uitreiken:
www.kbac.be
Een eerste prijs aan de filmers onder ons. Zonder hen was er geen filmclub, geen filmvoorstellingen, geen filmbesprekingen. Zij zorgen voor de uitstraling van de club naar de buitenwereld toe.
[email protected] Lokaal Scharphoutstraat 42 8380 Lissewege E : 3° 11' 18'' / N : 51° 17' 50'' Bijeenkomsten Elke vrijdag vanaf 20 uur Voorzitter – Public Relations Leo Bernaerd 050/38 46 07 GSM 0476-404.202
[email protected] Ondervoorzitter - Penningmeester Raf Hoste 050/35 85 70
[email protected] Secretariaat Robert Bernaerd Weinebruggelaan 10 8200 Sint-Michiels 050/38 19 27
[email protected] Programmator Marc Bienstman 050/41 78 62
[email protected] Materiaalmeester Abel D’Hondt 050/34 91 08
[email protected] Niet-filmische activiteiten Karel De Bevere 050/67 07 47
[email protected] Verantwoordelijke Redactie Bernard Vander Beken GSM 0473 / 552 724
[email protected] Redactie Pierre Van Vlaenderen Etienne Veeckman Jef Van Gompel
Een tweede prijs wil ik uitreiken aan de niet filmers, die naar de club komen voor de gezelligheid en de vriendschap, voor de filmbesprekingen en de bar. Zij zorgen voor de ondersteunende warmte in de club. En de derde prijs is voor mijn bestuursleden en technische medewerkers: je moet het toch telkens maar weer doen om de energie op te brengen om door te gaan. Het is niet mogelijk om altijd voor iedereen wel te doen, maar toch gebeurt alles altijd met de beste bedoelingen ….. Nu deze 3 prijzen uitgereikt zijn, wens ik iedereen een Zalig Kerstmis en een gelukkig Nieuwjaar ! Leo
Inhoud De eerste pagina Bericht van de redactie Verslag: Tweede voorprojectie Verslag: Reis- en/of vakantiefilms (deel 2) Verslag: Welkom in de club met de schoonste en vooral goedkoopste CvB-lidkaarten Uitnodiging nieuwjaarsreceptie De KBAC zendt zijn zonen uit… Verslag: 4de voorprojectie clubwedstrijd Inzendingen KBAC a la Italiana (vervolg) Voor de Photoshop-fanaten Bert, Bram en Bart: Un Long Dimanche de Fiançailles Eindejaarsgeschenkentip Agenda Met de gewaardeerde steun van:
Foto's Filmkrant Willy Canon Bankrekening: 001-0069010-22
1
1 2 5 9 13 17 17 18 21 22 24 25 29 32
2
Tweede voorprojectie 10 NOVEMBER 2006 Nu ik weer terug ben in het ”oude, vertrouwde nest” neem ik vanavond de taak op mij om het verslag te schrijven voor onze Filmkrant. Ik ben blij dat ik terug ben. 2 jaar geleden nam ik de beslissing om over te stappen naar CCW, dicht bij huis, want ik dacht een filmclub is een filmclub. En inderdaad, we komen samen om over onze gezamenlijke hobby te praten, om films te tonen en te analyseren… dat ging allemaal goed, maar… ik miste mijn vriendenkring die ik de voorbije 14 jaar had opgebouwd. Na verloop van tijd ben ik gaan beseffen dat ik de verkeerde keuze genomen had en ben dan maar teruggevlogen naar het verre, vertrouwde, Brugse nest, maar “sans rancune” tegenover CCW. Het is een hechte, goedwerkende ploeg en de clubavonden waren interessant en altijd tot in de puntjes voorbereid. Nu terug naar de orde van de dag. Onze voorzitter heet ons allen van harte welkom en mag meteen ons geblesseerde feestvarkentje, Jacques Filliaert, in de figuurlijke bloemetjes zetten met zijn 25 jaar lidmaatschap bij de KBAC. Proficiat Jacques!
Vanavond staan er 4 films op het programma. We gaan van start met een uiterst straffe co-productie van Olivier Grenelle en Werner Van Branteghem: HEIDI, LA DIVA. Hierover kan ik alleen maar zeggen wat vroeger de belleman stond te roepen: “Kom dat zien, kom dat zien…”!!! De volgende film: ADAM, is een samenwerking tussen Barbara De Blieck en Franky Van Daele. Een knap staaltje van hoe een animatiefilm in al zijn eenvoud heel sterk kan zijn. Zelfs animatiegrootmeester Jef staat ervoor in bewondering. BIKE-JACKING van Paul Kindt zet de luchtige, ludieke sfeer van de avond verder. Een heel knappe 1-minuutfilm met natuurlijk een niet te verklappen, verrassend einde…
5
Ik ben verlamd en ik ski! En wat dan nog? van Jef Van Gompel wordt de ernstige afsluiter van de avond. Als begeleider van een groep mindervaliden op skivakantie heeft Jef ook nog het nodige kunst- en vliegcamerawerk gedaan om het allemaal zo goed mogelijk in beeld te brengen. De film is aan zijn tweede voorstelling toe want “Jef heeft materiaal in huis, waar hij geen gebruik van maakt(e)” dixit Lieve… Het resultaat van dat nu wel gebruikte materiaal is te zien en te horen op onze eerstkomende clubwedstrijd!!! Tussen pot en pint wordt er nog druk nagekeuveld, maar zonder de verslaggever van de avond. Ik heb nog een flinke trip voor de boeg… maar ik heb het er graag voor over. Vriendschap moet je koesteren…!!!
Uw verslaggeefster Christiane D. M.
6
Reis- en/of vakantiefilms (deel 2) 17 NOVEMBER 2006 Enkele minuten vóór 20 uur werden wij zoals gewoonlijk aangemaand ons drankje naar binnen te werken en ons naar de projectiezaal te begeven. Stipt op tijd opende de voorzitter de vergadering met de mededeling dat CvB van alle leden de geboortedatum wil weten. Zullen de leden een verjaardagskaartje krijgen? Een zinnige reden konden wij niet bedenken. Verder werd ter plaatse beslist dat de club de kosten van de foto op de CvB-lidkaart voor haar rekening neemt. Na deze korte inleiding mocht Noël Canoot de spits afbijten met Wildlife of Costa Rica. Als het licht weer aanging was het eventjes stil, iedereen zat nog na te genieten van de prachtige opnamen, de kleuren en de tekst in deze film. De kritische ogen van enkele leden hadden toch nog enkele schoonheidsfoutjes opgemerkt. Noël heeft nog alle tijd om ze weg te werken.
Als tweede in de rij nam Robert Matthys ons mee naar Noord-Vietnam met zijn betoverend Karstlandschap. Heel mooie rustige opnamen, de muziekkeuze kon door iedereen gewaardeerd worden en ook op de montage was er geen commentaar. Hij kreeg wel het advies de tussentitels weg te laten en de film ook nog eens op continuïteit te bekijken.
Hendrik De Laere maakte van een stop in Chinchon (nee, niet in het Verre Oosten maar enkele kilometers ten zuiden van Madrid) gebruik om het marktpleintje goed te bekijken. Restaurants genoeg maar niemand met honger. Dat wil zeggen geen toeristen. Heel rustige beelden, maar enige uitleg is wel noodzakelijk. De muziekkeuze lokte wel commentaar uit. Er werd nog gewaarschuwd voor te veel overvloeiers en te weinig close-ups.
9
In zijn Pasport voor Turkije werd nogmaals het oog voor details van John De Prest opgemerkt. De muziek was deels goed, deels minder geslaagd. Het montageritme kon de goedkeuring wegdragen. Als minpunt werd de ontbrekende commentaar genoteerd. Ten slotte kwam het nadeel van een groepsreis boven: een statief gebruiken is wegens tijdgebrek bijna onmogelijk. Het einde van de film wil John nog herwerken.
Willy Van De Vijver bewees in Road to Trinidad dat hij nog altijd een vaste hand heeft en als het er op aankomt geen statief nodig heeft. Een filmpje zoals we van hem gewend zijn, rustige en mooie beelden, informatieve tekst en de muziek die zo bescheiden op de achtergrond bleef, dat er geen woord over gezegd werd.
Was het nu toeval of de wil van hogerhand, de tweede film van Hendrik De Laere was een luimige afsluiter van deze avond en tevens het einde van de eerste TTW. Met Ziekenzorg Maldegem trok hij naar Limburg an der Lahn om de reizigers met een kort filmpje, voorzien van een humoristische uitleg, een fijn souvenir te bezorgen. Enkele minuten na het schijnen van de laatste film kwam de jurysecretaris reeds met de uitslag van beide projectieavonden. Op de eerste plaats staat “Wildlife of Costa Rica” gevolgd door “Road to Trinidad”, en op plaats drie het betoverende “Karstlandschap van Noord-Vietnam”. Om 23u06 kon de voorzitter de vergadering sluiten, de bar bleef natuurlijk nog véél véél langer open.
Uw verslaggeefster GS
10
Welkom in de club met de schoonste en vooral goedkoopste CvB-lidkaarten 24 NOVEMBER 2006
Heb ik het verkeerd voor of was er ietsje minder volk op deze voorprojectie? Spijtig, want er was alweer kwaliteit op het doek!! In de namiddag was ik met goeie ouwe Veeckman en goeie jonge Gisela (jajaj ik ken mijn wereld) in Roeselare om een projectie te verzorgen voor de gepensioneerden van Roularta. Het was echt waar heerlijk om al die reacties te horen tijdens en na de films. In het wedstrijdcircuit zou een mens zich doodergeren aan allerhande commentaar tijdens de projectie van uw film, maar hier zat je gewoon te wachten op de een of andere ontnuchterende opmerking. Ook veelal gepensioneerd maar wel héél stil was het KBAC-publiek dat zoals gezegd kon genieten van een puike voorprojectie. Eerst waren er de berichten met onder andere de outing van Rik die positief reageerde op een oproep van het ACW om ergens in een straat in Brugge te gaan filmen. Olivier had nog een uit-tip voor het weekend. In het ons bekende Entrepot zouden er een 150-tal kortfilms van filmscholen vertoond worden. Pittig detail, er zijn drie zalen zodat je van het ene programma in het andere kan overstappen. En dan de lidkaarten van CvB ! Onze voorzitter had het meer dan vreugdevolle nieuws dat wie schoon genoeg is gratis en voor niets zich kan laten fotograferen door Willy onze huisfotograaf. Die foto prijkt dan binnenkort op uw gloednieuwe CvB-lidkaart, zodat je zonder problemen overal waar geen doordeweekse sterveling binnen mag kan filmen (bv. een kerncentrale). Het eigenlijke programma werd aangekondigd als “vijf films waarvan twee matig lange films”. De voorzitter moest toen hij de cineasten van dienst in de verschrikte, ja ietwat geshockeerde ogen keek, op vijf, zes verschillende toonaarden en ritmes het achtbaar publiek duidelijk maken dat het geen matige lange films waren maar matig lange films. Eigenlijk waren ze ook niet lang te noemen en misschien daarom zeker ook niet matig, wat niet wil zeggen dat lange films sowieso matig zijn. Uiteraard zijn niet alle matig lange films matig boeiend, die lange matige films kunnen matig en lang zijn. Zo, ik heb mijn steentje bijgedragen opdat iedereen zou begrijpen wat onze voorzitter met matig lange films bedoelt en hij zeker niet wil zeggen dat ze lang en matig zijn. “Port of Zeebrugge” van Karel Debevere, Marc Bienstman en Jacques Verniest was een jaarproject dat ieders bewondering verdient. Prachtige fotografie, een puike sonorisatie, een fantastische montage, wat wil een mens nog meer? Het AA-initiatief heeft hier zeker zijn vruchten afgeworpen. Zeebrugge-team proficiat hoor! “Ballon” is een 1-minuutfilm van ons dynamisch duo Franky Vandaele en Barbara De Blieck. Die leuke film start met een héél mooie geanimeerde titel waarvan Barbara ergens een geheim recept heeft. Vraag me nu niet om de pointe te vertellen, maar verrassend is deze toffe film zeker te noemen. Met wat gaat dit duo ons nog verrassen (het zou maar een uurke later alweer prijs zijn)? “Cao Dai” van Robert Matthys was een voorbeeld van hoe een film dankzij opbouwende commentaar meer dan één niveau kan stijgen. Robert luistert en leert heel veel bij wat montage en opbouw van zijn films betreft. Zijn films zie je dan ook groeien…proficiat.
13
En dan was het hoogtijd voor een palmke, colake, worstje of desnoods een plat waterke.
Vooraleer het tweede deel van de avond te starten deed Willy Canon nog een emotionele oproep om ons aller Walter te plezieren met een kaartje. Kleine dingen kunnen wie het moeilijk heeft heel veel plezier doen!!!
“Godshuizen” van de ploeg Jacques Filliaert (ge weet wel die met krukken), Tony Willems, Willy Canon en Paul De Reygher was een originele documentaire. Inderdaad, grote sterkte van deze film is de originaliteit in presentatie. Het “life” commentaar is boeiend, mooie fotografie, passende muziek. Zoals reeds gezegd wat wil je nog meer? “Feuer Frei” was de heetste film van de avond. Franky en Barbara hebben dus geen maand gewacht om ons alweer te verrassen met een denderende film. Prachtige fotografie, een vlammende titel (die zeker niet de prijs van de soberste titel zal winnen), een flitsende montage en een muziekkeuze om lippen en vingers van af te likken maken van deze film een vurig kijkstuk. Een daverend applaus voor alle cineasten van dienst, en het waren er heel wat voor deze vijf films, besloot deze voor-projectie. Onze voorzitter fluisterde me na afloop van deze voorprojectie in het oor : “Het wordt een mooie clubwedstrijd”. Awel Leo, je hebt gelijk, niet alleen onze CvB-lidkaarten worden mooi, maar we hebben mooie films om trots op te zijn straks in De Valkaart.
Uw verslaggever Werner Van Branteghem
14
Uitnodiging nieuwjaarsreceptie Alle KBAC-leden zijn van harte welkom op onze nieuwjaarsreceptie die plaatsheeft op vrijdag 5 januari 2007 in het clublokaal te Lissewege. Men zal er worden verwend met o.m. een hapje en een drankje. Om de catering goed te kunnen organiseren wordt gevraagd vooraf in te schrijven bij Karel Debevere (0475/48 59 59 of
[email protected]), of in het clublokaal op vrijdagavond.
De KBAC zendt zijn zonen uit…
Op het Filmfestival van MECINA te Mechelen werd Leon Derous laureaat in de reeks 1-minuut-films met zijn Flits.
17
4de voorprojectie clubwedstrijd 1 DECEMBER 2006
Na een heel kort woordje van onze ex-voorzitter Raf mocht onze vermoeide Leo het woord overnemen. Veel nieuws was er niet, alleen dat het maandag de feestdag is van Barbara (?) en dat onze Leon met zijn film "Flits" laureaat is geworden in de 1-minuut filmwedstrijd bij MECINA in Mechelen. Nu kon de avond vroeg aanvangen en wel met de herprojectie van Julien De Jaeger. “Brugge in 't centrum " is de titel en een tweede herbewerkte versie van de film. Zoals velen weten was de eerste projectie slecht van klankband en nu is deze gedubt met dezelfde tekst, wat zeker geen gemakkelijke opdracht was. De commentaren in het lokaal waren grotendeels gelijkluidend: dat dit een moeilijke taak was die zeker niet volledig synchroon liep en aldus storend overkwam. De bespreking van deze film hield het dan bijna een uur vol zodat men zeker niet kan zeggen dat deze film niet besproken is geweest. Als tweede in de reeks kwam Karel De Bevere met een lange 1-minuut film aan de beurt. Het was nog een uitvloeisel van de TTW waar beelden dienden geschoten te worden op de opgegeven muziek. Voor Karel was Eric Clapton zijn muziekkeuze en daarop had hij zijn kunstwerken genomen met een variabele belichting en snelheid aangepast aan de muziek. Eigenlijk een pure videokunst die op tentoonstellingen gedurende lange periodes kan bekeken worden. Nog juist voor de pauze kwam Albert Clarysse aan de beurt met eigenlijk een schoolopdracht. Voor deze keuze had hij de familie Adornes en de Jeruzalemkerk als onderwerp genomen. De film kwam zeer goed over, met aangepaste muziek. Spijtig genoeg moest hij als basis foto's of kaarten kiezen die dan misschien wat statisch overkwamen. Maar zoals iedereen weet is dit zeer moeilijk te vermijden aangezien de periode over een paar eeuwen verliep. Een paar tips zijn dan ook gegeven en ik weet zeker dat Albert deze zal volgen en eventueel er een andere versie zal van maken, want de film is zeker de moeite waard. Dat er veel opzoekingswerk is aan voorafgegaan kan niemand ontkennen. Albert, een dikke proficiat. Na de pauze kwam “Permeke” van de AA-groep, waaronder Willy VDV, Paul Kindt en Abel, aan de beurt. Het verhaal was dan het ganse leven van bovenvermelde schilder en beeldhouwer weer te geven en dit voorzien van een mooie tekst en stem. Ook met een tweetal gesprekken met vrienden die op een of andere manier hem hebben gekend kwam men wat meer te weten over zijn persoonlijkheid. De film kwam voor mijn part goed over, maar naar de reactie van de leden mocht deze toch een beetje ingekort worden.. Desalniettemin Willy en collega's: proficiat. Als laatste in de rij mocht Noël Cannoot zijn versie tonen die was afgewerkt voor de clubwedstrijd. "The wild life of Costa Rica” duurt 19 minuten. Maar eerlijk gezegd de film kwam zo goed over dat niemand besefte dat deze zolang duurde. Niets kon worden opgemerkt. De nodige puntjes tijdens de eerste projectie waren aangepast. De fauna en flora kwamen zeer goed tot hun recht. De close-ups van de diverse planten, bloemen en dieren waren scherp en voorzien van een goede aangepaste tekst, stem en muziek. Noël in een kindertaal gezegd: " dikke duim ". Rond de klok van 23u15 werd de vergadering afgesloten en mochten we huiswaarts keren of blijven plakken. Jaakske
Een selectie uit de talrijke inzendingen naar aanleiding van de oproep in een eerdere Filmkrant
21
KBAC a la Italiana (vervolg) Op 1 juli jl. sloten wij het voorbije werkjaar af met een fantastische Pasta-avond. We beloofden ook de verschillende recepten in onze Filmkrant te publiceren. Roos liet jullie al kennismaken met haar fantastische sausen: de vissaus met gerookte zalm en de champignonsaus met spekjes en mascarpone. Ik durf wedden dat meerderen onder jullie die ondertussen al eens hebben uitgeprobeerd, want die waren heerlijk. Italiaanse vrouwen maken die ook gereed op grote feestdagen. De saus waar elke Italiaanse vrouw echter haar eigen recept voor heeft en waar ze dan ook beretrots op is, dat is zonder enige twijfel haar “ragù”. Deze saus is het best te vergelijken met wat wij hier “bolognaise” noemen. Vraag als je ooit naar Italië zou gaan nooit ofte nimmer om “spaghetti bolognaise”, want dat kennen ze daar niet. Vraag om “spaghetti ragù”. Naargelang de plaats waar je je bevindt, zul je een saus krijgen waar vlees en tomaten in verwerkt zijn, plus…een aantal geheime ingrediënten. Misschien is het wel de uitgelezen saus om allerlei overschotjes in te verwerken. Ik maak mijn ragù ook op verschillende manieren volgens de overschotjes die nog in de koelkast liggen, maar principieel komt het meestal neer op het volgende :
Ragù Voor 4 personen : 250 gr rundsgehakt – 250 gr varkensgehakt – 100 gr ontbijtspek of rauwe ham, in stukjes gesneden, 1 ui, 2 of meer teentjes knoflook, 1 tak selder, 1 wortel, ½ liter rode wijn, 100 ml bouillon, 1 blik gepelde tomaten, 2 eetlepels tomatenpuree, peper en zout, oregano, basilicum, paprika, rozemarijn, tijm, 1 laurierblad, boter, olijfolie. Je warmt de boter en olijfolie op en fruit daarin de fijngehakte ui, selder en wortel en de gehakte knoflook. Dan bak je het gehakt en het spek erin met het laurierblaadje. Roer alles goed dooreen, zodat het vlees niet aanbakt. Als het vlees gebakken is doe je er de tomaten, wijn, bouillon, tomatenpuree, peper, zout en veel kruiden bij. Dit laat je dan op een heel zacht vuur enkele uren sudderen. Het mag gerust 3-4 uur blijven staan. Het is echt wel belangrijk dat de saus zo lang op het vuur staat, zodat alle vocht verdampt is. Voeg er op het laatst de fijngehakte basilicum bij. Haal de pan van het vuur en doe er eventueel nog wat boter bij. Buon appetito ! (de volgende keer geef ik jullie de recepten van mijn pesto’s) Guiseppe
22
Voor de Photoshop-fanaten die de labels voor de DVD- dozen in dit programma willen maken In Photoshop kan je ook je eigen geprefabriceerde sjablonen zelf maken. Als je in File-New gaat kan je kiezen uit een aantal standaard grootten. Nu zitten daar zelfs alle gangbare videoformaten bij. Bovendien kan je eender welke beeldverhouding zelf invullen en die met Safe Preset vast installeren tot je ze nog eens nodig hebt. Een hoes voor een DVD-doos zou niet misstaan in het rijtje, en die afmetingen ingeven is evenmin een probleem. Alleen krijgen we dan een naakt blad te zien en telkens moeten we weer gaan mikken om bijvoorbeeld de titel op de zijkant juist in het midden te krijgen. Onderstaande werkwijze voegt er een document van 273 X 183 mm aan toe met zes referentielijnen (guides) die echter niet mee afgedrukt worden. Ga naar: c:\Program Files\Adobe\Adobe Photoshop\Required\ Open de tekstfile: Default New Doc Sizes.txt Kopieer onderstaande tekst: "DVD-doos " 273 183 mm screen dpi RGB 8 1.0 white "working" 2.2 v 46.3 v 47.7 v 52.23 v 53.7 v 97.8 v 2.46 h 97.54 h Voeg de gekopieerde tekst toe aan het einde van het geopende document en save. Als je nu Photoshop opent en naar File-New gaat, staat gans onderaan de nieuwe sjabloon met de naam DVD-doos. EVE
24
Bert, Bram en Bart BERT Bart is verzot op de regisseur Jean-Pierre Jeunet. Hij zaagt dan ook al enkele maanden de oren van onze kop om een artikel voor jullie Filmkrant te wijden aan één van Jeunet’s films. Zelf ben ik zo geen grote fan van zijn werken omdat de films nogal ingewikkeld in elkaar zitten maar om Bart een plezier te doen hebben we afgesproken om een korte bespreking te geven van Un Long Dimanche De Fiançailles, de nieuwste prent van Jeunet. De film speelt zich af net na de eerste wereldoorlog. De verloofde van Mathilde is gesneuveld aan het front. Althans dat zeggen de officiële papieren maar Mathilde wil dit niet geloven. Ze zoekt contact met soldaten die aan hetzelfde front hebben gevochten en de oorlog wel hebben overleefd. Zij moeten haar vertellen wat er met haar “Maneche” (=naam van de verloofde) gebeurd is. Het verhaal slingert van realiteit naar droombeelden en flashbacks, van surrealistische beelden naar fictieve gebeurtenissen. De ene hindernis is nog niet helemaal genomen wanneer twee nieuwe problemen de kop al op steken. Als je daarbij nog alle personages moet trachten uit elkaar te houden en voor jezelf uitmaken wat er nu echt gebeurd is op het slachtveld, ben je zeker en vast de volle 130 minuten bezig met puzzelen. Een tripje naar het toilet of het borrelnotenkabinet sleurt je onverbiddelijk lijk uit het verhaal, de sfeer en de rode draad van de film. Toch moet ik toegeven dat deze film visueel verbluffend is van begin tot eind. Dat is dan ook het uithangsbordje van deze regisseur volgens mij: ver gezochte verhalen in een visueel decor. Deze film krijgt van mij 7/10. BRAM We hebben samen afgesproken om Un Long Dimanche De Fiançailles te bespreken van Jean-Pierre Jeunet. Ik opteerde liever voor één van zijn voorgaande films Le fabuleux destin d’Amelie Poulain, maar Bert en Bart dachten dat de meesten onder jullie die film al zouden gezien hebben. Degenen die le Fabuleux destin d'Amélie Poulain gezien hebben zullen ongetwijfeld weten dat dit een visueel spektakel was van de bovenste plank. Beide films zijn vergelijkbaar met elkaar, vind ik. Ze ogen heel mooi en hebben oog voor visuele details. Maar de vele verhaallijnen in het scenario zijn zo complex dat de verstrooide kijker na 10 minuten wegzapt omdat ze de draad kwijt is. Aandachtig kijken is de boodschap. De avond voordien vroeg in uw bed kruipen zodat je onvermoeid kan beginnen kijken naar de film is een pluspunt. Ik klink nu misschien wel negatief, maar ik zou niet willen dat jullie mij achteraf verwijten dat ik een saaie film aan jullie heb voorgesteld, want dat is het niet. Un Long Dinmanche De Fiançailles wordt zo boeiend gebracht dat je wel verplicht wordt om ‘nog eventjes’ te blijven volgen. De fotografie is in handen van Darius Khondji, een naam die je nooit mag vergeten. Dit is de vaste cinematograaf van Jeunet. Die kerel is een fantast en weet zoals geen andere een bepaalde sfeer en toon te zetten door het gebruik van filters, belichting en speciale ontwikkelprocédés van de pellicule. Door de vaste samenwerking tussen Khondji en Jeunet ontstond een bepaald type film dat nog nooit
25
eerder werd vertoond. Ofwel ben je er weg van (zoals onze Bart) ofwel zap je weg (zoals onze Bert) maar toch waren wij van mening dat jullie als amateurcineasten net dat stapje voor hebben tegenover de minder film-minnende Vlamingen en dat jullie de film met veel plezier zullen uitkijken. Deze film krijgt van mij 7/10.
BART Woehoe !! Ik kan eindelijk eens mijn gedacht zeggen over mijn lievelingsfilm van de afgelopen jaren. Ik heb Bert en Bram kunnen overtuigen om ook iets te schrijven over Un Long Dimanche De Fiançailles. Ik heb hun deel niet kunnen lezen maar dat kan me eigenlijk niet schelen. Ze zullen wel sceptischer zijn dan ik, maar daar moeten jullie zich niets van aan trekken. De nieuwste film van Jean-Pierre Jeunet is zo mooi gebracht met zoveel oog voor fotografie, cadrages, camerawerk en muziek dat je alles rondom je vergeet. Je wordt meegezogen in het mysterieuze verhaal. Het ongelovig karaktertrekje van Mathilde werkt al snel aanstekelijk. De 19jarige Mathilde wordt vertolkt door Jeunet’s lievelingsactrice Audrey Tautou, die vroeger al te bewonderen was als Amélie Poulain in de gelijknamige film van Jeunet. Voor de kijkers die mij gelijk geven en ook met volle teugen kunnen genieten van Amelie Poulain of de nieuwe prent Un Long Dimanche De Fiançailles is er goed nieuws. Jeunet is momenteel bezig met een nieuwe filmproductie die luistert naar de naam “The Life Of Pi” . Het verhaal zal gaan over een Indiaanse jongen die na een tragisch ongeluk met een schip vol vee zal ronddobberen in een kleinere boot met een zebra, hyena, een vrouwelijke oerang-oetang en een Bengaalse tijger... alweer een sprookje om naar uit te kijken. Over sprookjes gesproken: misschien kan ik Bert en Bram overtuigen om de volgende keer een filmrecentie te schrijven over Big Fish, het sprookje voor volwassenen van regisseur Tim Burton, dit ter zijde. Om nog even terug te komen op Un Long Dimanche De Fiançailles: ik zou alle kijklustigen willen vragen om extra aandacht te schenken aan de kleuren in de film. Ik weet dat jullie in de Filmkrant geen kleurenfoto’s kunnen afdrukken dus geef ik jullie alvast maar enkele websites waarop tal van kleurenfoto’s te zien zijn uit de film en geloof me maar als ik zeg dat het willekeurige foto’s zijn en niet zomaar de beste shots uit de film om reclame te maken. Neen, elk shot is verzorgd en draagt bij tot de sfeer en kracht van het verhaal tot de schitterende, onverwachte climax van de film. 10/10 is de logische keuze voor mij. De websites waarover ik het had, zijn: 1) http://www.imdb.com/title/tt0344510/photogallery (of www.imdb.com en dan in de zoekfunctie “un long dimanche” intikken) 2) http://wwws.warnerbros.fr/movies/unlongdimanche/ (vergeet de S niet na de drie gebruikelijke W’s ) 3) bij de zoekfunctie in GOOGLE kan je ook op afbeeldingen zoeken. Er staan tal van foto’s en screenshots van deze film. Elke foto leidt naar een website waarin vaak nog andere foto’s te zien zijn.
26
Eindejaarsgeschenkentip Het stockeren van DV-bandjes is eigenlijk geen sinecure. De dodelijke aartsvijanden zijn stof, warmte en magnetische velden. Bovendien mogen de cassetten niet vlak liggen en moeten zij ten minste één keer per jaar heen- en teruggespoeld worden. Bandjes moeten altijd totaal teruggespoeld bewaard worden, omdat de band anders durft uitzakken, wat bij het afspelen een heel kleine verandering in snelheid kan teweegbrengen. Ze blijven ook best bewaard in een omgeving met nagenoeg dezelfde temperatuur en luchtvochtigheidsgraad. Kartonnen dozen zijn uit den boze want die geven minuscuul kleine deeltjes af die dan door de statische oplading van de band aangetrokken worden. Een perfecte manier om de fameuze blokjes te produceren…
Waarheen moet je dan met die dingen? Een wijnkistje is het ideale recipiënt. Laat voor je nieuwjaar een kistje met een schuif en drie flessen wijn schenken. De wijn is natuurlijk mooi meegenomen en je kan niet van alcoholisme verdacht worden want je doet het voor de video… Toevallig passen daarin drie rijen DV-cassetten. Je hoeft er niets aan te verbouwen. Je bandjes overzichtelijk nummeren en klaar is Kees. EVE
29
AGENDA ANDERE KBAC-ACTIVITEITEN
KBAC-VERGADERINGEN Vrijdag om 20u – clublokaal te Lissewege 22 december: Laatste voorprojectie voor de clubwedstrijd.
29 december: Herprojectie van films die een tweede kans krijgen om mee te kunnen doen aan de clubwedstrijd.
5 januari: Wij nodigen graag ieder lid en partner uit voor onze grandioze nieuwjaarsreceptie Tevens is er de loting voor de projectievolgorde films voor de clubwedstrijd.
12 januari: Retro projectie; een selectie van films die ongeacht hun behaalde resultaat ooit deelnamen aan voorbije clubwedstrijden.
19 januari: Vrije projectie van familiefilms Iedereen heeft wel ergens een familiefilm in de kast liggen. Hier krijg je de kans om die te vertonen. Er is maar één beperking. De filmpjes mogen slechts 15 min lang zijn
5 januari 2007: nieuwjaarsreceptie 28 januari 2007: clubwedstrijd 2de Pinksteren 2007: fietstocht Eind juni 2007: viering einde werkjaar Eind augustus 2007: autozoektocht
PROVINCIAAL – NATIONAAL Overzicht andere clubwedstrijden: Zondag 14/01/07: ACTION - Roeselare Lokalen NCMV Arme Klarenstraat 55 Roeselare Zondag 21/01/07: Kon. Cineclub - Oostende St.Andreasinstituut Steense Dijk 151 8400 Oostende Zaterdag 27/01/07: Kon. Cineclub - Blankenberge Casino - Zeedijk Blankenberge om 14.00 uur Zaterdag 03/02/07: Cineclub - Waregem CC De Schakel Waregem Zondag 04/02/07: Videoclub Westkust – Koksijde Feestzaal van het Casino te Koksijde om 14.00 uur
26 januari:
Zondag 11/02/07: Kinaro - Roeselare CC De Spil Spilleboutdreef 1 Roeselare om 14.00 uur
Afspraken vastleggen voor de clubwedstrijd. Vrije projectie: alle genres zijn er welkom.
2 februari:
Dinsdag 13/02/07: Cinypra - Ieper Kalfvaartstraat 3 Ieper
Uitreiking van de prijzen van de afgelopen clubwedstrijd. Nabespreking voorbije clubedstrijd.
Zondag 18/02/07: Impuls - Kortrijk De Vonke - Heule
9 februari: Voorstelling en bespreking van het project “Jaarverslag van Lissewege” in het 2de deel enkele vergeten filmpjes van Lissewege.
16 februari:
Zondag 25/03/07: Spectrum - Oostkamp (festival) De Valkaart - Oostkamp
2, 3 & 4 maart: Wevac 2007 in Knokke-heist
"Het verstand van de KBAC" een quiz voor alle leden door Huguette
Bericht van de programmator
23 februari: Gastprojectie: Julien Vandamme van videoclub VTB-VAB Gent.
Overzicht van de volgende opdrachtavonden: 30 maart 2007: (Merkwaardige figuren of wonderolie) 25 mei 2007: (Toeristen of 13)
32
