Community art in Feijenoord: zoveel mensen, zoveel culturen, zoveel soorten TROTS

TROTS

GURUR

FAKHR

ORGULLO

Community art in Feijenoord: zoveel mensen, zoveel culturen, zoveel soorten TROTS

1

Inhoud

2

Inleiding

3

De Trots van… Jamal El Ghanoutti

4

The Making of…

6

De Trots van… Hassan Bou-idar

11

De Trots van… Kanti Kisoensingh en Priscilla Beikes

18

DeTrots van… Mevrouw Eisden

20

Schilderen op de Beijerlandselaan

22

De Trots van… Mohammed en Rachid El Harraoui

28

De Trots van… Meneer M. Azough

30

Barbecue

35

De Trots van… Ibrahim Özbas

38

De Trots van… Sezer Degmez

40

Opening Maand van de TROTS

42

De Trots van… Ramazan Demirci

48

Vlasakkerstraat

50

TROTS DroomTour

52

Tentoonstelling

58

De Trots van… Ria van der Heijdt

70

Zomerterras TROTS

72

Colofon

74

Aanàndo Fier Garbé Гордість

Gurur

‫גאווה‬ Holendî Högmod Hovmod Khoesie Orguil Orgullo Orguyoso Prasànta Pride . Puikybe ´ Pycha Soberba Stolz Superbia ^´ Tieng Anh Trots 傲慢

Inleiding De boerenzij, de andere kant van de rivier, daar waar niets gebeurt, daar waar de problemen zijn. En de krachtwijken. Rotterdam-Zuid komt er in de beeldvorming meestal niet best vanaf. In het community art project Trots Gurur Fakhr Orgullo zijn wij op zoek gegaan naar de trots van mensen op Zuid. Een Maand van de Trots hebben we georganiseerd. Over de verschillende onderdelen kunt u alles lezen in dit boekje. Hoogtepunt was de theatrale wandeling langs vier verschillende locaties. Omdat de Turkse gemeenschap op Zuid groot is, hebben we samengewerkt met theatermaker Gülbin Yeşil en muzikante Sonay Akçen

verbonden aan Garajistanbul, een kunstenaarsnetwerk, inderdaad uit... Istanbul. Met Garajistanbul gaat Kosmopolis Rotterdam ook de komende jaren programma’s realiseren. We willen u met dit boekje iets meegeven van het plezier dat we hebben beleefd aan dit project, waaraan veel mensen hebben meegewerkt. Zij laten u hun trots zien: familietrots, de trots op de culturele achtergrond, de trots op wie zij zijn. Wij danken hen voor hun openheid en bereidheid om mee te doen in deze tijd waarin trots een politieke kleur heeft gekregen die niet iedereen mooi vindt. Liane van der Linden - directeur Kosmopolis Rotterdam Mieke de Wit - artistiek leider De Theaterstraat

Kosmopolis Rotterdam zet de kracht van kunst en cultuur in om verbindingen te leggen tussen mensen in de wijken en culturele instellingen. Tussen ouderen en jongeren van uiteenlopende achtergrond. Tussen doeners en denkers. Met al deze partijen zet Kosmopolis Rotterdam op diverse locaties in de stad een gevarieerd activiteitenprogramma op. Ieder evenement is denkbaar, als het maar nieuwsgierig maakt naar elkaars verhaal, geschiedenis en cultuur. Als het maar begint met de actualiteit en verder gaat dan de wereld buiten onze eigen beleving, een wereld die iedereen zich eigen kan maken. Want iedereen is uitgenodigd. De Theaterstraat maakt theater en community art projecten op locatie met mensen uit verschillende klassen en kringen, met verschillende smaken en interesses.


3

De Trots van…

Jamal El Ghanoutti

‘Loop ik daar in Kuala Lumpur met het Nederlands Team…’ Jamal is 24 jaar en zaalvoetballer bij het Nationaal Futsalteam. ‘Ik ben er trots op dat ik het hoogste heb kunnen bereiken wat er op dit gebied is. Ik heb daarvoor heel hard moeten werken, maar geniet er elk moment van dat ik al drie jaar international ben.’ Daarnaast speelt Jamal in de Eredivisie voor FC Blok/Carillon in Beverwijk en volgt de Topsportopleiding Commerciële Economie bij Hogeschool InHolland te Rotterdam. Bovendien is hij voor die hogeschool ambassadeur. ‘Mijn vader kwam begin jaren zeventig naar

Ons gezin bestaat uit acht kinderen. Mijn zus

Nederland om in de haven te gaan werken

is nu neurologe, getrouwd en heeft een kindje.

als onderwaterlasser, een heel zwaar beroep.

Mijn broer is getrouwd en accountant.

Mijn moeder is hem een paar jaar later

Mijn jongere broers doen MBO, HBO en VWO

nagekomen samen met mijn oudste zus en

en mijn zusjes Havo en Atheneum. Mijn jongste

broer. Ik ben in 1983 in het Zuiderziekenhuis

broertje voetbalt ook, dat doet hij in de jeugd

geboren en heb mijn hele jeugd doorgebracht

bij DEH/Musschen. Mijn ouders zijn heel

in Hillesluis. Wij wonen in de Beverstraat.

trots op ons.

4

Straat

Druk

Mijn voetbalcarrière is begonnen op straat.

Ik heb een heel volle week. Op dinsdagen,

Als jonge jongen was ik altijd aan het voet-

donderdagen en zondagen train ik twee keer

ballen bij mij om de hoek op het Brabantse-

op een dag in Zeist. Op woensdagen train

plein. Omdat mijn vader zag dat ik het zo

ik in Beverwijk. Op vrijdagen speel ik mijn

leuk vond, maakte hij mij lid van voetbalclub

competitiewedstrijden. Op maandag ben

Spartaan ’20 op de Oldegaarde. Daarna wilde

ik vrij en dan ga ik naar school. Ik ben blij

ik hogerop en kwam samen met een vriend

dat Hogeschool Inholland ook aangepast

terecht bij Heerjansdam in het 1ste elftal.

programma heeft voor Topsporters. Ik doe

Ik heb veel te danken gehad aan buurthuis

wat langer over de opleiding, maar het is

Ravennest. Er was een aantal jongeren-

een goede investering voor later, als ik moet

werkers die ons enorm stimuleerde.

stoppen met voetballen. Voetballen maakt

Op een gegeven moment hoorden we dat er

je sterk, je leert doorzetten, op je tanden

een internationaal jeugdtoernooi in Spanje

bijten en incasseren.

was. We vroegen of we daar niet aan mee konden doen. Het buurthuis beloofde ons te

Wereld

sponsoren, als we een tegenprestatie zouden

Ik verdien nu mijn eigen geld met het voet-

leveren. We moesten meehelpen met het

ballen en kom overal in de wereld: Argentinië,

organiseren van uitstapjes en festivals en het

Brazilië, Maleisië en vele landen in Europa.

instellen van een avondklok op de pleintjes;

Loop ik daar in Kuala Lumpur met het Neder-

niet meer voetballen na tien uur ’s avonds.

lands Team, dan voel ik me pas echt trots.

Zo ontstond de “Groep Spanje”, die uiteindelijk twee keer achter elkaar naar Spanje is

Heel veel jongens uit de buurt vinden het leuk

gegaan en niet zonder succes.

dat ik dit bereikt heb, ze steunen me daarom ook vaak tijdens mijn wedstrijden door te

Hogerop

supporteren. Ik ben er zelf ook trots op als

Door een speler van Heerjansdam ben

iemand uit de buurt het goed doet. Er zijn

ik getipt om eens te gaan trainen bij ZVV

jongens die heel goed bezig zijn en die

Hilversum in de Eredivisie. Omdat ik goed

het ver gaan schoppen, hopelijk. We kennen

presteerde bij die club werd ik al gauw op-

elkaar van de buurt, hebben samen op

gemerkt door de bondscoach en uitgenodigd

de pleintjes gevoetbald, of op onze broertjes

om in de nationale selectie te komen spelen.

gelet. Ik ben ook trots op de stad Rotterdam.

Zo speelde ik in mijn tweede seizoen al

Zoveel verschillende culturen die er al jaren

in het Nationale Team. Het derde seizoen

samen voor zorgen dat Rotterdam een inter-

ben ik overgestapt naar FP Houthalen-Genk,

nationale, gastvrije en sfeervolle stad is.’

in België. Daar heb ik veel geleerd op het gebied van professioneel zaalvoetbal.


5

The Making of...

Het createam:

Mieke de Wit

(v.l.n.r.)

Sonay Akçen Marina Bretón Rimanta Tavoraite Gülbin Yeşil

6

The Making of…

Mieke de Wit artistiek leider Een community art project heeft iets weg van een avontuur. Met een klein gezelschap ga je op reis, zonder kaart, nog niet wetend waar je uit gaat komen. Gaandeweg komen er steeds meer mensen op je pad. Sommigen wijzen je de weg, anderen

Route uitstip

pelen

lopen een stukje op, en weer anderen sluiten zich met hart en ziel aan; het reisgezelschap wordt steeds groter. Het wordt steeds duidelijker waar je naartoe gaat. De plekken raken vertrouwd, je sluit mensen in je hart. Totdat je met elkaar een plattegrond hebt gemaakt.

‘De plekken raken vertrouwd, je sluit mensen in je hart’ Ik was de reisleider die wist hoe je de weg

genomen, kan ik alleen maar glimlachen

moet zoeken, maar die net zomin als

en me verheugen op de wandeling die

de anderen het gebied kende. Dan komt

nog gaat komen.

het erop aan dat je elkaar vertrouwt en bereid bent om te zoeken en eens een andere hoek om te slaan. Op het moment dat ik dit schrijf is de reis nog niet ten einde, de voorstelling staat nog voor de deur. Maar terugkijkend op de weg de we hebben afgelegd met de mooie vergezichten waarvan we hebben genoten en alle zeven sloten die we klunend hebben ten

h Vergezic


7

The Making of…

Rimanta Tavoraite regisseuse van de multimediavoorstelling in de loods Het project Trots is voor mij niet alleen werk maar ook een hele mooie ervaring. Hierin heb ik veel nieuwe dingen Rimanta wil

over verschillende mensen, culturen, geloven, familieleven

een slaaplie

dje

geleerd. Niemand kan dit meer van mij afpakken.

‘Als de vrouwen een slaapliedje gaan zingen zie ik in hun ogen dat ze wegdromen naar…’ Voor mijn ogen zie ik de vrouwen van de Vrouwenstudio Cleo-Patria, die ontzettend aan het lachen zijn. Ja, het is grappig. Ze zingen slaapliedjes!!! Als de vrouwen een slaapliedje gaan zingen zie ik in hun ogen dat ze wegdromen naar… Elke keer als ik terugluister naar de opnames van de slaapliedjes, krijg ik kippenvel!!

iedjes zingen

pl Repetitie slaa

8

Mijn tweede geweldige ervaring met dit project is het mogen ontdekken van de wereld van hele bijzondere jongeren. De jongeren van Dagcentrum 12+ Zuid zijn angels voor mij. Ik was verliefd vanaf het eerste ogenblik. Ik heb nog nooit zoveel warmte en geluk in een plek gezien of gevoeld. Deze bijzondere jongeren en hun begeleiders hebben een speciale plek in mijn

Jon Jong geer reen n va vannDa gcce Dag ennt tru rumm12 12++Zu Zuid id

hart gevonden. Toch was het niet altijd even makkelijk om een stuk te maken. Dat zat hem vooral in het vinden van mensen die wilden meedoen. Het vergde veel persoonlijke contacten waarin ik mensen kon uitleggen waar het project over ging. Ik merkte in de praktijk hoe moeilijk het is om echt contact te krijgen met mensen met een andere culturele achtergrond dan de mijne: ik kom uit Litouwen. Mijn idee om een multicultureel dansstuk te maken leek bijna niet te lukken. Ik had me daar al zo’n beetje bij neergelegd en bedacht dat ik een multimediavoorstelling zou maken, toen opeens allerlei mensen

ansante

ed Repetiti

alsnog mee wilden doen.

gen

oefenin

Zo werd er een multimediale dansvoorstelIing geboren. In dit stuk zijn veel zaken waar mensen TROTS op zijn verwerkt: Ik, familie, vriendschap, omgeving en afkomst. Elk individu komt hier met haar of zijn eigen verhaal en elk verhaal is even belangrijk. De mensen merken dat ook en laten daarom ook graag zien waarop zij TROTS zijn. Bij het schrijven voor dit boekje zijn we nog volop bezig de puntjes op de i te zetten, maar allemaal kijken we met spanning uit naar De Première! Repetitie Hind oe

staanse vrouwe


n

9

The Making of…

Marina Bretón regisseuse van De Vlag, het stuk in het huis Het lichaam en de ziel van het lichaam te ontdekken, de gerichtheid van het lichaam, de bedoeling van Repetitie

het lichaam. Zijn trots. Dat is wat ik heb gedaan.

‘De spelers zijn de wijsheid die mijn vooroordeel helpen te vernietigen’ Proberen te ontdekken wat er achter elke beweging zit, zover als ik kan zien en voelen. Naar de stemmen en hun kleuren te luisteren als zij over hun land spreken - hier of daar over de geur van de regen, de kameel of het patatje met. Ik ben het lichaam dat vóór gaat. Ik hou mijn trots levend, om over te brengen, om te enthousiasmeren.

?

ch Wat wil ze nou to

De spelers zijn de wijsheid die mijn vooroordeel helpen te vernietigen, een stap voorwaarts te zetten, om trots op mezelf en op hen te worden,

Gracias / dank je wel Hassan, Serdar,

om het verschil te stompen, het verschil tussen

Jurandy, Lucho, Ursel, Hans, Ferhat,

trots op jou en trots op mij...

Abdulla, Pietro en Jimmy.

10

De Trots van…

Hassan Bou-idar een van de spelers in het huis

Rotterdam, Rotterdam, Rotterdam U bent een rode, groene, gele roos Wie gaat jou water geven Wie gaat jou beveiligen Behalve u, u, wij en ik. Rotterdam, Rotterdam, Rotterdam U bent de wereld, waar alle kinderen van de wereld leven in rust en vrede, rust en vrede Repetitie

Rotterdam U bent een roos waar liefde en vrede bestaan Rotterdam, Rotterdam, Rotterdam.

Ingang va

n het huis


11

The Making of…

Sonay Akçen Het zal nu zo ongeveer op de kop af zes maanden geleden zijn dat we voor het eerst met de groep bij elkaar kwamen, en wat fijn dat we ten slotte het stadium hebben bereikt waarin we het boekje kunnen gaan maken... Wanneer we Repetitie ko or

later deze bladzijden bekijken en ons herinneren hoe de paniek toesloeg, dan zullen we er nog om lachen.

‘De stroom zelf , “flow” it self’ “Trots” groeit evenredig met de waarde die wij

zich verenigen is ‘het hier’ van de plaats waar

mensen onszelf toemeten, gewoonlijk noemen wij

wij ons bevinden en dat wij “thuis” noemen.

dat ego; maar veel meer dan ons stuk, dat wij hier hebben proberen te maken, dat wij hebben laten

Mijn rol in het project is ook een beetje die van

uitdijen met ons ego, en waarover wij proberen

verbindingsschakel..., want omdat ik verantwoor-

te vertellen, kunnen wij laten zien dat wij oprecht

delijk ben voor de muziek moet ik van nabij volgen

trots zijn op onze geest die ons met zijn naïviteit

wat ieder van ons doet, waardoor het mogelijk is

heeft gevormd.

dat ik van iedere fase van het scheppingsproces op de hoogte ben. Laten we komen tot mijn ideeën

Zoals ik me trots voel, omdat ik nota bene als

over de performance die ikzelf zal voorbereiden;

vrouw en musicus een plaats kon verwerven in dit

terwijl u de voorstelling volgt zult u zien dat wij

project, zo verwachten wij eenzelfde inzet van de

allen praten over een stukje van “de trots”.

vrijwilligers met wie wij in Bloemhof samenwerken.

Ook bereid ik een performance voor met betrekking

Wij zijn met mensen van verschillende afkomst

tot de macht die religies over ons uitoefenen,

bij elkaar in dit project, en het is onze taak om

over de binding ervan, en zelfs over de vergevings-

ieder zijn stem te laten horen. Elke dag vergelijk ik

gezindheid. Wat heb ik geboft met deze mooie

verschillende verhalen met elkaar, sommige zijn

kans om twee groepen moslims en christenen

droevig, sommige komisch, sommige verwarrend,

op zusterlijke wijze bijeen te brengen. Wij zullen

maar het gemeenschappelijke punt waarin alle

laten zien hoe wij samen in vrede hebben geleefd,

12

“Flow” it self, Akış’ın Kendisi, Ekiple biraraya geleli neredeyse tam 6 ay

Gelelim kendi hazırlayacağım performans

olacak bu günlerde, ve ne güzel ki artık kitapçık

hakkındaki fikirlerime; izlerken göreceksiniz ki her

hazırlama aşamasına gelmişiz.. Dönüp geriye

birimiz “gurur” un bir parçasından bahsediyoruz

bu sayfalara baktığımızda nasıl bir pürtelaş

gösterilerimizde. Ben de, dinlerin üzerimizdeki

içerisinde olduğumuzu hatırlayıp güleceğiz ilerde.

gücü, bağlayıcılığı hatta bağışlayacılığı üzerine

“Gurur”, biz insanların kendine biçtiği değerle

bir performans hazırlıyorum. Ne mutlu bana

artar genelde ki biz buna ego deriz, fakat burada

ki müslüman ve hristiyan iki grubu kardeşçe

yapmaya çalıştığımız, anlatmaya çalıştığımız

biraraya getirmek gibi güzel bir fırsatım var.

egomuzla büyüyüp şişirdiğimiz parçamızdan

Hristiyan klisesini Sufi müzikle birleştirip,

ziyada en naif haliyle bizi biz yapan özümüzle

semazenler eşliğinde, beraber nasıl barış içinde

gurur duymak samimiyetini gösterebilmektir.

yaşadığımızı göstereceğiz ve sanırım bu kesinlikle

Bu projede yer alabildiğim için, üstelik bir kadın ve de müzisyen olarak kendimle nasıl

bu devirde gurur duymamız gereken bir durum. Zaman eskisi kadar yavaş değil artık ve

gurur duyuyorsam, Bloemhof’da çalıştığımız

insanlar birbirlerine ayak uydurabildikleri

gönüllülerden de aynı katılımı bekliyoruz, daha

sürece varolmayı sürdürebilirler, işte biz bu fırsatı

fazlasını değil. Farklı milletlerden insanlarla

sunuyoruz katılanlara ve de izleyecek olanlara.

biraradayız bu proje içerisinde ve hepsinin sesini

Düşünün ki daracık bir nehirde hızla ilerlemeye

duyurmak bizim görevimiz. Değişik değişik

çalışıyoruz ve suyun direnci arttıkça taşıyor

hikayelerle karşılaşıyorum hergün, kimi hüzünlü,

nehir yatağından.. Bizler o nehri kazıp da

kimi komik, kimi şaşırtıcı, ama hepsinin birleştiği

genişletenleriz sizin için, hep beraber huzur

ortak nokta “ev” diye adlandırdıkları yerin burası

içinde sakin sakin akalım diye...

olması. Benim projedeki rolüm biraz da tutkal

Bu yüzden kilisede yapacağımız

vazifesi görmek, çünü müziklerden sorumlu

gösterinin adını Akış’ın Kendisi “flow” it self

olduğum için her birimizin ne yaptığını da

olarak adlandırdım. Gelin beraber akalım...

yakından takip etmem gerekiyor, bu da yaratım sürecinin her bir aşamasından haberdar olmamı olanaklı kılıyor.

de christelijke kerk hebben verenigd met de soefimuziek, onder begeleiding van dansende mystici, en ik geloof dat dit een situatie is waarop wij zeker in deze periode trots moeten zijn. De tijd gaat niet meer zo langzaam als vroeger, en mensen kunnen hun bestaan zolang ze zich aan elkaar aanpassen voortzetten, dit is de kans die wij bieden aan de deelnemers en ook aan de toeschouwers. Stelt u

or

uzikanten ko Repetitie m

zich even voor dat wij in een smalle rivier proberen vooruit te komen, en hoe groter de weerstand van het water wordt, hoe meer de rivier buiten zijn bedding treedt... Wij zijn degenen die die rivier voor u uitgraven en verbreden, opdat wij allen in rust en vrede zullen voortstromen... Daarom heb ik aan de voorstelling die wij in de kerk zullen vertonen de naam gegeven “De stroom zelf ”, “flow” it self. Kom laten wij samen stromen... Community art in Feijenoord: zoveel mensen, zoveel culturen, zoveel soorten TROTS

13

The Making of…

Gülbin Yesil ´

Ieder ogenblik vinden er gebeurtenissen plaats die het verstand van de mens te boven gaan, die de onbarmhartige kant van het mens-zijn als een schuld op zijn rug laden, die de mens zich doen schamen voor zijn mens-zijn; Repetitie

door die gebeurtenissen als normaal te beschouwen in ons gewone leven legitimeren wij ze, door ze te wassen veronderstellen we dat ze wit worden, maar in de slijtage verbergt zich langzamerhand het vuil, hoopt het zich op.

‘De tekst die we zullen lezen, hebben we met onze eigen pen geschreven’ Ieder moment vinden er oorlogen plaats,

Ook goede vrouwen trokken hun gordijnen

is er strijd tussen religies, zijn er zeden-

dicht, maar een enkele keer verschenen er

misdrijven, die ons gaandeweg verwijderen

toch een of twee hoofden tussen de kieren van

van het mens-zijn, die wij liever vergeten,

het gordijn; terwijl nu zelfs hun schaduwen

maar terwijl we denken dat we door ze te

meestal niet te zien zijn.

vergeten onszelf beschermen, verspillen we juist een leven... Handelaren in wapens en

Gaandeweg werden de meesten van ons

oorlog, ruziemakers, agressoren, kooplui

bezorgder, werden wij angstige, maar smekende,

van de dood, zij tieren welig als onkruid.

vragende personen zonder persoonlijkheid! Of je zult je terugtrekken in de verste uithoek,

Vrouwen zorgen, kijken toe, zwijgen;

en je ogen en oren sluiten; of je zult in actie

hun kinderen sterven, worden vermoord;

komen. Dan zul je het geluk beleven van het

zij volgen, geven er zelfs van tijd tot tijd

wonder dat je leven zich in jouw eigen handen

hun goedkeuring aan. Sommigen hebben

heeft gevormd.

hun ommekeer voltooid, bevestigen die ten slotte openlijk.

14

Je zult trots zijn op jezelf. En dan zul je begrijpen hoe geweldig het is om mens te zijn. Je zult begrijpen dat het leven eigenlijk een lot uit de loterij is... Misschien... Door het thema waarmee we op weg gingen te vermengen met dat wat we wilden zeggen, hebben we geprobeerd tot een performance tie

Repeti

te komen. Voor mij was het van groot belang dat we dankzij de periode van twee maanden die wij samen met de deelnemers zouden doorbrengen, een verandering, een verschil zouden beleven.

Kom, geef een beetje van wat je in je hand hebt aan mij,

Heel wat materiaal dat wij in de voorstelling

kom geef het aan mij.

gebruiken, hebben we zelf getekend, genaaid en vormgegeven. De tekst die we zullen

Ik heb honger, eigenlijk

lezen, hebben we met onze eigen pen

heb ik meer nodig.

geschreven, het belangrijkste is dus dat we die zelf hebben geschreven; wij wilden

Kijk eens wat ik bijzonder

minstens laten zien hoe wij tot op de dag

ben, wat mooi, kijk eens wat

van vandaag zorgden, zwegen en toekeken.

ik belangrijk ben,

Misschien zullen we ons iets herinneren...

Kom, geef dat beetje in

Is het niet vandaag, dan toch hopelijk in

je hand, kom geef het aan mij,

de nabije toekomst. Ik heb het toch nodig, Wie weet... Kom, geef alles wat je in je hand hebt aan mij. Op de volgende pagina is deze tekst in het Turks te lezen


15

Her an, dakika insanın aklını uçuracak,

zaman insan olmanın ne mükemmel

insan olmanın acımasız yanını bir suç gibi

olduğunun farkına varacaksın.

sırtına yükleyecek, insanı insanlığından utandıracak olaylar oluyor; Sıradan

Yaşamın aslında bir ödül olduğunu

yaşamlarımız içinde sıradanlaştırarak

anlayacaksın...

meşrulaştırdığımız, yıkadıkça aklandığını sandığımız, giderek kirini eskiliğinin

Belki de...

içinde gizleyen, biriktiren; bizi insan olmaktan giderek uzaklaştıran, unutmayı

Yola çıktığımız temanın, söylemek

tercih ettiğimiz, unutarak kendimizi

istediklerimizle evrilerek bir performansa

koruduğumuzu sandığımız, karşılığında

dönüşebilmesine çalıştık. Benim için

bir ömrü harcadığımız savaşlar oluyor,

ilk gereklilik katılımcılarla birlikte

din kavgaları, töre cinayetleri oluyor…

geçireceğimiz iki aylık süreçten fayda-

Silah tüccarları, savaş tacirleri, kavga

lanarak bir değişim, farklılık yaşamaktı.

hokkabazları, tecavüzcüler, ölüm

Gösteride kullandığımız pek çok gereci

pazarlayıcıları türüyor ot gibi.

kendimiz çizdik, diktik ve formunu

Kadınlar bakıyor, öylece seyrediyor,

kalemimizle, kendimiz yazdık yani en

susuyor; çocukları ölüyor, öldürülüyor;

önemlisi; bugüne kadar baktıklarımızı,

izliyor, zaman zaman sessizce onaylıyorlar

sustuklarımızı, seyrettiklerimizi az da

bile olanları. Bazıları dönüşümünü

olsa göstermek istedik.

oluşturduk. Okuyacağımız metni kendi

tamamladı, artık açıkça onaylıyor. Belki birşeyler hatırlarız… Bugün Doğru kadınlar da perdelerini çekiyordu

olmasa da yakın bir zamanda, umutla.

ama arada sırada bir iki baş görünüyordu perdenin kenarından; şimdiyse

Belki de…

çoğunlukla gölgeleri bile yok. Giderek daha kaygılı, korkak ama buyurgan, isteyen, kişiliksiz kişiler olduk çoğumuz! Ya ücraya çekileceksin, gözünü, kulağını kapayacaksın; ya da mücadele edeceksin. Hayatının kendi ellerinde

şekillendiği mucizesini görmenin mutluluğunu yaşayacaksın. Kendinle gurur duyacaksın. İşte o

16

Repetitie

Flyer werving deelnemers


17

De Trots van…

Kanti Kisoensingh en Priscilla Beikes

Kanti Kisoensingh

‘Lastige dames in een lastige buurt’

Priscilla Beikes

18

‘Wij zijn genomineerd voor de vrijwilligers-

Waarom zij dit allemaal doen?

prijs voor de Ring van Feijenoord 2006.

Priscilla: ‘Mijn vader leerde mij te helpen.

En wij zijn trots op die erkenning van

Hij zei: “Verwacht geen hulp terug van

de deelgemeente. ‘s Winters lopen we

de persoon die jij helpt. Als je mensen helpt,

één keer in de week met een groep van

zal iemand jou ook helpen als jij het nodig

OOG door de buurt om te kijken wat er

hebt.” In mijn flat schrijf ik brieven voor mijn

allemaal niet klopt: overvolle containers,

Turkse en Marokkaanse buren. Als de lift

scheef-liggende stoeptegels, vernielde

stuk is, bellen de buren bij mij aan.’ En dan

tramhokjes en ga zo maar door. Zomers

grinnikend: ‘Ik werd op een gegeven moment

doen we dat vaker.

zelfs als loodgieter gezien. Belden de buren bij mij aan als de wasmachine kapot was!’

Wat er mis is geven we door aan de instanties. We hebben uitstekende contacten met iede-

Kanti: ‘Bij mij zijn er ook altijd mensen

reen en ook daar zijn we trots op. Alhoewel

over de vloer om gewoon een babbeltje te

we ook wel eens ‘lastige dames in een lastige

maken of om iets te vragen. En ook ik heb

buurt’ zijn genoemd, omdat we zoveel aan

meegekregen dat geven belangrijker is

de bel trekken. Maar wij zijn er trots op dat

dan nemen.’

de wijk hierdoor schoner wordt.

Betaalbaar Ook maken we ons sterk voor het behoud

Kanti en Priscilla zijn de drijvende

van betaalbare woningen. Wij willen graag

krachten achter bewonersgroep OOG

de buurt behouden voor gewone mensen.

(Oleander OverlegGroep)

De afgelopen jaren is de wijk verbeterd. Je ziet bijna geen junks en zwervers meer op straat. Wij denken niet dat je problemen oplost door duurder te bouwen. Wel door met de mensen die er zijn de schouders eronder te zetten.’


19

De Trots van…

Mevrouw Eisden

‘Mijn winkel!’ ‘Als ik ‘s ochtends mijn ogen open doe, verheug ik me al om naar de winkel te gaan. Het leukste aan de winkel vind ik het contact met de mensen. Mijn klanten komen overal vandaan: uit Spijkenisse, Vlaardingen, zelfs uit Amsterdam. Ik hoef helemaal geen reclame te maken. De reclame gaat van mond tot mond.’

20

‘Ik verkoop hier allemaal spullen, precies

Familie

zoals je ze ook op de Antillen in de winkel

Ik heb vijf kinderen en ik ben heel trots op

kan krijgen. Ik ga af en toe naar Curaçao

ze. Mijn oudste dochter komt me helpen in

om inkopen te doen.

de winkel, als ze kan. Mijn tweede dochter woont op Sint-Maarten. En mijn drie zonen

De klanten komen hier voor de pasteitjes,

wonen nog bij ons thuis, in Hoogvliet. Ik vind

de Bien-être en andere Antilliaanse

Rotterdam een mooie stad. Zolang als ik hier

producten. En ze komen voor de sfeer,

woon, kom ik al op Zuid. Ik woonde eerst in

voor een praatje. Sommigen zijn negatief

Katendrecht, nu dus in Hoogvliet, maar ik

over hun bestaan hier. Maar dan probeer

breng mijn dagen door hier in de winkel op

ik ze weer op te vrolijken. Ik ben trots op

de Hilledijk.

Nederland. Ik heb hier niets te klagen. Als je je zaken goed op orde hebt, kan

Mijn moeder woont op het Afrikaanderplein.

alles je hier goed gaan. De winkel draait

Ik ben blij hier te zijn. Je moet je leven maken

redelijk goed.

op de plek waar je bent.’

Zakenbloed Ik ben in 1986 in Nederland gekomen, heb eerst in Amsterdam gewoond, waar ik op verschillende plaatsen gewerkt heb en ben in de tussentijd ook weer terug naar Curaçao geweest. Sinds 1996 woon ik hier in Rotterdam. Ik heb tien jaar bij de RET gewerkt, als controleur. In 2006 ben ik samen met mijn man deze winkel begonnen. Het zakendoen zit me in mijn bloed. Mijn zus heeft een schoenenzaak op Curaçao en mijn opa had net zo’n winkel als deze op Curaçao. Als jong meisje mocht ik daar altijd komen helpen in de vroege ochtend. Ik was daar al om zes uur. Maar ’s middags moest ik weg,

n Eisden e Mevrouw Kosecha” kel “Nos haar win

want dan was het geen geschikte plaats meer voor jonge meisjes!


21

‘We nodigden iedereen uit om de schilderijen te voorzien van eigen commentaar’

22

Schilderen op de Beijerlandselaan

Op zaterdag 19 april zijn we gaan schilderen op de Beijerlandselaan. Nou ja schilderen… het schilderwerk was al gedaan. We nodigden iedereen uit, om de schilderijen te voorzien van eigen commentaar. Dat werd een reuze feest. Vooral voor de kinderen!


23

24


25

26


27

De Trots van…

Mohammed en Rachid El Harraoui

‘We hebben dit opgebouwd en … in stand gehouden’ Rachid El Harraoui: ‘In 1998 hebben we op deze plek MO’s fitnesscenter geopend. We zijn er redelijk trots op dat we dit hebben kunnen opbouwen en in stand weten te houden. Als kind voetbalden we altijd op het plein. Ik ben op mijn achttiende begonnen met fitnessen. Sindsdien is het echt een passie geworden. Mo is erg ondernemend. Voordat we hieraan begonnen heeft hij een pizzeria en een shoarmatent gerund, en hij liep al heel lang stage bij een ander fitnesscentrum. Op een gegeven moment wilde hij gewoon zijn eigen fitnesscentrum hebben. Zo zijn we klein begonnen met een fitnesscentrum met een paar apparaten en een zonnebank. Mo werkt hier fulltime en ik help hem sinds een jaar of twee, drie.

28

Die ondernemingszin hebben we denk ik

Service

van onze vader. Die is eind zestiger jaren naar

Wat we belangrijk vinden is de sfeer en

Nederland gekomen. Je moet toch wel durf

de service. We hebben een heel goed contact

hebben voor zo’n onderneming. Naar een land

met de klanten. We hebben ongeveer twee-

gaan dat drieduizend kilometer ver weg

honderdvijftig klanten en de meeste klanten

ligt en waarvan je de taal en de gewoonten

kennen we bij de voornaam. De meesten

niet kent! Hij kwam eerst naar Utrecht, omdat

komen uit de buurt. En zelfs als ze verhuizen,

de Marokkaanse ambassade toen daar gehuis-

komen ze toch nog steeds hier om te fitnessen.

vest was en daarna is hij naar Rotterdam gekomen en heeft dertig jaar in de haven

Kansenzones

in ploegendienst gewerkt. Wij woonden in

Het is niet altijd zo goed gegaan. Tijdens

Charlois en zaten op een christelijke basis-

de recessie wilden we de zaak zelfs sluiten.

school. De buurt was redelijk blank.

De klanten die het toen goed konden betalen,

Wij voelden ons altijd Nederlander. We zijn

verhuisden allemaal weg uit de buurt.

weliswaar geboren in Marokko, maar Marokko

Maar we hebben volgehouden en het is

is voor ons een vakantieland. Pas de laatste

de afgelopen twee jaar toch steeds beter

jaren zijn we er ons van bewust geworden

gegaan. En nu hebben we, mede dankzij

dat we anders zijn, Marokkaan zijn.

de subsidie voor de kansenzones, opnieuw kunnen investeren en de zaak verbouwd.

Stagnatie

De zonnebank hebben we weggedaan,

In Nederland heb je mogelijkheden, hoewel

we hebben een sauna geïnstalleerd en er

de cultuur wel veranderd is. In Nederland

een aantal nieuwe apparaten bij gekocht.

en misschien wel in heel Noordwest-Europa

Vanaf 28 maart is onze vernieuwde zaak

denken ze nog steeds dat ze het helemaal

heropend. De mensen in de buurt hebben niet

zíjn. Ik denk dat we het helemaal wáren.

veel te besteden, daarom houden we de prijs

De economie in het Westen is aan het stag-

laag: 29,50 euro per maand. We hebben twee

neren. In Oost-Europa is de moraal heel

parttimers in dienst en binnenkort een derde.

anders; als je heel hard werkt dan kom je er

Voor Mo is het een fulltime-baan. Ik werk

wel. Ik denk dat je daarom in Rusland zoveel

daarnaast als automonteur en verhuur mezelf

miljonairs hebt. Ja zoveel arme mensen ook,

aan verschillende garages in de buurt en

dat is waar.

daarbuiten.’


29

De Trots van…

Meneer M. Azough

‘Mijn vader die zich verzette tegen de Fransen’ ‘In de jaren zestig ben ik op 18-jarige leeftijd naar Nederland gekomen. Mijn idee was om hier in enkele jaren goed geld te verdienen en daarna terug te keren naar Marokko. Het is heel anders gelopen. De eerste plek in Nederland waar ik terecht-

was vlak bij het oude Centraal Station van

kwam was Limburg. Ik kon in de mijnen

Utrecht. Ik ging bij Persil werken. We werkten

gaan werken. Maar mijn broer die hier al was,

daar met veel Griekse vrouwen. Elke dag reden

vond dat geen goed idee. “Ga jij maar boven

we door Jutphaas, wat nu Nieuwegein is.

de grond werken,” was zijn advies. Zo kwam ik in Utrecht terecht. In mijn eerste kosthuis

Ik vond Utrecht erg leuk. De oude grachten

deelde ik samen met iemand anders een zolder-

met de bioscopen en de café’s en de winkels.

etage. We keken uit op de treinrails, het huis

Galerie Modern had je toen nog.

30

Rotterdam vond ik toen een vreselijke stad.

weer terecht bij een mevrouw die zo gierig

Ik ging er wel eens heen, maar dan dacht ik:

was, dat ze de verwarming heel laag zette en

“Hier ga ik nooit wonen!”

de knop afplakte met plakband. In korte tijd hadden we datzelfde plakband ook gevonden

In dat eerste kosthuis was ik plotseling

en als ze dan weg was, zetten we de verwar-

alleen. Mijn kamergenoot had iemand anders

ming hoger en plakten de knop opnieuw af.

gevonden om mee te gaan wonen. Ik vond

Dat duurde natuurlijk ook niet lang en toen

dat niet leuk, dus verhuisde ik naar een

kwam ik uiteindelijk bij een pension van

groot kosthuis, waar meerdere Marokkanen,

Griekse mensen terecht, waar we zelf schoon-

Tunesiërs en Grieken woonden en enkele

maakten en zelf kookten. Als er iemand

Italianen. De pensionhoudster was kokkin en

wegging mochten we zelf een vervanger

haar man had één arm. Ze maakte soms ook

zoeken. Dat was heel prettig.

lamsvlees voor ons klaar, dat ze bij de joodse slager kocht. We kookten daar ook wel voor

Ik had intussen mijn rijbewijs gehaald.

onszelf. In die tijd ging ik in het weekend

Ik had les gehad van een Indische KNIL-

naar Limburg, naar mijn broer. Uiteindelijk

militair, die je op je donder gaf als je iets

ging ik weer uit dit kosthuis weg omdat er

verkeerd deed. Dat was voor mij heel

vlooien waren en sommige van de mannen

herkenbaar; in Marokko kreeg je op school

telkens dronken thuiskwamen.

precies zo op je donder als je iets verkeerd deed. Zijn vrouw was Française en die nam

In de loop der tijd heb ik in diverse kosthuizen

met ons de theorie door.

gewoond en veel meegemaakt. Zo kwam ik bij een vader en zoon terecht die mijn pindakaas

Geld

en jam opaten. Ik had ook een kosthuis waar

We kwamen dus naar Nederland om flink

op zondag de restjes van de week werden

geld te verdienen en weer terug te gaan.

gegeten. En dan was er nog dat grote pension,

Je stuurt geld naar Marokko en hoopt dat

dat beheerd werd door een Duitse en haar

de mensen daar het goed investeren, maar

man, die Frans sprak. De eigenaresse woonde

dan blijkt dat ze het geld ergens in hebben

buiten Utrecht in een kasteel en kwam af

gestoken en daarna weer failliet zijn gegaan.

en toe controleren. Als haar iets niet beviel

De achterblijvers willen niet samen met jou

deelde ze soms klappen uit aan de bewoners.

vooruit gaan. Ze denken: “Die man heeft

Het was een mooi schoon pension.

het daar goed in Europa en nu sla ik ook mijn

We betaalden toen 20 gulden per week.

slag”. Jaren later kom je erachter dat je in al

Het nadeel was, dat er als er een kamer leeg

die tijd gewoon belazerd bent. Ik sta hier niet

kwam er soms ook toeristen kwamen logeren

alleen in; ik heb zoveel van deze verhalen

en dat was erg onrustig. Dus ben ik daar ook

gehoord, niet alleen van Marokkanen maar

weer weggegaan. Nou ja, en dan kwam je

ook van Turken.


31

Het thuisland is in de tijd dat je wegbent

zoeken om de brief aan haar voor te lezen.

ook veranderd en je wordt een buiten-

Ik kon de verantwoording voor haar ook

staander. Je bent niet mee veranderd.

niet aan mijn broer overlaten. Kortom, we waren niet gelukkig. Toen heb ik de knoop

Rotterdam

doorgehakt en mijn vrouw en jongere broer

Ik had gehoord dat je in Rotterdam wel

en Naïma naar Nederland gehaald. Ik had

drie of vier keer zoveel kon verdienen

een huis in Hillesluis aan de Brabantsestraat

en dus ben ik naar Rotterdam gekomen.

geregeld. Van mijn Nederlandse collega’s

Ik kon hier gaan werken als chauffeur

kreeg ik allerlei spullen zoals een wasmachine,

voor de firma Maasbrug.

serviesgoed, bestek. Ik ging met de tijd mee, het ging automatisch. Heb me telkens

Het eerste kosthuis waar ik in Rotterdam

aangepast aan de situatie.

terecht kwam was op het Noordereiland, Burg. Hoffmanplein 53. Ik woonde bij de

Het begin was moeilijk voor mijn vrouw.

familie Deprie, Bep, Kees en hun dochtertje

Alleen al kleren kopen. Wat moet je dragen?

Linda. Bep deed heel erg haar best. Ze ging

Ze had één djellaba meegenomen uit

naar de Marokkaanse slager. Het was

Marokko, maar hier werden alleen maar

een verdrietige vrouw. Haar oudste dochter

korte rokken in de winkels verkocht.

en zoon hadden het huis verlaten en ze had

Ook de kleding en schoenen voor Naïma

geen contact meer met hen. Ik beschouwde

waren duur. Mijn vrouw voelde zich erg

Linda als mijn eigen dochter. Ging vaak met

eenzaam. Later werd het beetje bij beetje

haar en een buurmeisje naar het park.

beter. Ons tweede kind werd geboren, Rachida. Intussen hadden we ook een auto.

Trouwen

We maakten veel uitstapjes. Naar zee,

Ik was ondertussen in 1971 getrouwd in

heel veel naar zee. En naar familie in Frank-

Marokko. Had het idee: “Als ik getrouwd

rijk. We gingen ook vaak wandelen bij

ben, zien ze dat ik toch terug ga komen”.

de Kralingse Plas en in de winter schaatsen

Na een jaar kregen we een dochter, Naïma.

in het Zuiderpark.

Maar daardoor werd de situatie nog moeilijker. Hier was ik vrijgezel, en daar

Leegloop

was ik getrouwd. Ik zag mijn vrouw maar

Begin jaren tachtig werd het drukker hier.

een of twee keer per jaar en het afscheid

Er kwamen veel Antillianen, en met de Antilli-

was telkens heel moeilijk. Ik was ook niet

anen kwam ook het geweld. Schietpartijen,

tevreden met haar situatie daar. Ze zat daar

moorden. Het gevolg was dat iedereen

bij haar moeder, haar zus en haar schoonzus.

uit de buurt trok. Wij bleven achter. Er kwam

Ik kon haar geen brieven sturen, want dan

een voorlichtingsbijeenkomst in Theater

moest ze weer een vertrouwd iemand gaan

Zuidplein. De deelgemeente wilde graag

32

dat Turken en Marokkanen uit andere

gezeten. Mijn derde dochter is daar ook

buurten op Zuid kwamen wonen. Er stonden

begonnen, maar heeft haar school afgemaakt

huizen en scholen leeg. De deelgemeente

op het Libanon Lyceum in Kralingen en mijn

organiseerde werkgroepen die gingen kijken

zoon, de jongste, zit nu op Zadkine.

wat de problemen waren: “ Waarom komen de mensen niet naar Zuid toe? Wat moeten

Vader

we doen om de mensen hiernaartoe te

Ik ben trots op mijn vader, omdat hij zich

lokken?” Ik zat samen met twee Turken en

verzette tegen onderdrukking. Mijn vaders

twee Nederlanders in een comité. Alhoewel

familie heeft alles achtergelaten, omdat ze

ik goed Nederlands sprak, hadden ze voor

niet wilden buigen voor de Franse bezetters.

mij een tolk ingehuurd. Ik speelde het spel

De familie had heel veel land, met grote

maar mee en dacht: “Ach, laat die tolk ook

huizen, kastelen zelfs. Dit alles hebben

zijn dag hebben.”

ze moeten opgeven.

De Julianaschool, die leeg stond, werd

Mijn grootvader was gouverneur van Ouarze-

een clubhuis. Vrouwen kregen er naailes,

zat. Hij weigerde om met de Fransen samen

kinderen les in de eigen taal en er werden

te werken. Later deed hij aanvallen op Franse

allerlei activiteiten, zoals sport, georgani-

stellingen. Mijn vader is bij een van die aan-

seerd. In de Van Everdingenstraat werd

vallen gevangen genomen en heeft twintig

een sportschool omgevormd tot moskee.

jaar in de gevangenis gezeten in Marrakesh.

Deze ontwikkelingen duurden tot halver-

Toen hij uit de gevangenis kwam, heeft hij

wege de jaren tachtig. Toen waren er zoveel

maar de helft van het familielandgoed terug-

mensen naar de buurt toegestroomd, dat

gekregen. Maar het is nooit meer geworden

de Julianaschool weer als school gebruikt

wat het was. Hij was ook nergens bang voor.

kon worden.

Als er ergens een ziekte heerste, ging hij zonder angst voor besmetting kijken wat er

Kinderen

aan gedaan kon worden. Hij was een speciale

Onze eigen kinderen zijn naar de Willem

man. Hij bemiddelde als er problemen waren,

van Oranjeschool (later Dubbelspoor en nog

tussen mannen, vrouwen en jonge kinderen.

later Globe geheten) gegaan. Ik ging altijd

Als we met het eten aan tafel zaten zei

naar de avonden voor ouders, maar ik was

hij: “Ga kijken of er iemand nog buiten

de enige Marokkaan en er kwam niemand

loopt en haal hem binnen.” Hij heeft altijd

naar me toe om een praatje te maken.

gezegd: “Ieder meisje moet ook naar

Toen mijn kinderen op de middelbare school

school. Meisjes en jongens zijn hetzelfde.”

zaten ging dat beter, via de tafeltjesavond had

Mijn oudste zus mocht altijd met hem mee

je wel contact met de docenten. De oudste

op reis. Toen hij overleed was het een verlies

twee hebben op het Hugo de Groot Lyceum

voor de streek. Ik ben trots op mijn ouders.


33

Paradijs Ik ben trots op mijn vrouw en op mijn kinderen. Trots op mijn stad, op het koningshuis, op Juliana en Beatrix. Het merendeel van de mensen in Nederland is geweldig. Daar ben ik trots op. Op het beleid niet. Dat we de oorlog in Irak steunen vind ik niets. Ik ben helemaal tegen oorlog. Het zijn alleen maar weerloze mensen die slachtoffer worden. In Marokko is het honderd maal beter dan hier, je hebt daar alles, veel grondstoffen en alle soorten klimaat. Je zou er daar een paradijs van kunnen maken, als de regering de rijkdom van het land beter zou beheren. Toch ben ik ook trots op Marokko, wij hebben een huis in Marrakesh, waar we regelmatig naartoe gaan. Maar onze kinderen hebben hun leven hier, dus willen we ook hier zijn.

Rotterdam

kech

Mar ra

34

Barbecue

Om de deelnemers uit de verschillende groepen met elkaar kennis te laten maken hebben we op 25 april een barbecue gehouden op het binnenterrein bij speeltuin de Regenboog. Ook de buurtkinderen kwamen op de geuren af…


35

Voor het eten luisteren naar uitleg over het project

dan lekker eten

met de kinderen

36

Na afloop met z’n allen opruimen


37

De Trots van…

Ibrahim Özbas

‘De grootste Turkse boekhandel in

Nederland en waarschijnlijk in Europa’

BERK Boekhandel is een grote Turkse boekhandel. Op de begane grond bevinden zich de kantoorartikelen en Nederlandse en Turkse literatuur. In de kelder is een afdeling, die specifiek op Turks-lezend publiek gericht is. Daar vindt men Turkse kinderboeken, religieuze en levensbeschouwelijke boeken over psychologie, opvoeding, persoonlijke ontwikkeling, puberteit, ontmoeting, verkering, huwelijk, gezin en familie. Op de kelderverdieping bevinden zich ook een leeszaal en een conferentiezaal. In de winkel werken vier mensen, fulltime en parttime. De Turkse eigenaar heeft de boekhandel twee jaar geleden overgenomen van de vorige eigenaar.

38

‘In Nederland zijn we de enige met dit concept,

Onze ouders hebben alles voor ons gedaan,

waarschijnlijk zijn we zelfs de grootste Turkse

om ons een zo goed mogelijke toekomst te

boekhandel in Europa. In het Turks betekent

geven. Ook hierop ben ik heel erg trots, dat

BERK: een middel dat je van het ene naar

we dit als gezin tot stand gebracht hebben.

het andere punt brengt, een vehikel. Gurur betekent trots in het Turks. Fakhr betekent

Mijn oom is inmiddels teruggegaan naar

in het Arabisch ongeveer hetzelfde, maar

Turkije, hij is al met pensioen. Ook mijn vader

het betekent ook dat je jezelf niet op een voet-

is al met pensioen. Hij gaat elk jaar voor

stuk mag plaatsen, dat je jezelf nederig moet

een maand of zes naar Turkije. Vaak heeft

opstellen ten opzichte van Allah en ten opzichte

hij al na drie maanden weer heimwee naar

van je medemens. Voor Turken zijn een aantal

Nederland. Hij wil wel graag in Turkije

waarden heel belangrijk: je afkomst, je geloof,

begraven worden. Ik niet, ik wil in Nederland

je nationaliteit. In Turkije zijn we trots op ons

begraven worden, omdat ik denk dat mijn

land met haar mooie natuur, haar verschillende

drie kinderen (die nu bijna zeven en vijf jaar

bevolkingsgroepen en verschillende religies.

en drie maanden oud zijn) waarschijnlijk hier hun leven zullen opbouwen. Voor hen

Als mens ben ik trots op wat ik bereikt heb.

is Turkije alleen een vakantieland. Mijn vrouw

Mijn persoonlijkheid is gevormd door de Turkse

komt uit dezelfde streek als ik.

cultuur en mijn geloof. Door mijn verhuizing naar Nederland heb ik hieraan iets toegevoegd.

Ik heb in Nederland HBO MWD (Maatschappe-

Ik heb me een aantal van de Nederlandse

lijk Werk en Dienstverlening) gedaan. Ik ben

waarden eigen gemaakt. Ik voel me hier niet

begonnen als begeleider van Turkse jongeren

als een buitenlander, een allochtoon, ik voel

uit heel Nederland. Via kennissen ben ik in

me Nederlander en daar ben ik trots op.

deze zaak terechtgekomen. Nu begeleid ik,

Ik kom nog regelmatig in Turkije, voor mijn

naast mijn werk in de boekhandel, Turkse

werk, en in de vakantie ga ik terug naar mijn

jongeren uit de regio Rotterdam. Ik probeer

geboorteplaats Kayseri. Ik heb daar nog steeds

ze wegwijs te maken in de Nederlandse

goede vrienden wonen. Het is altijd gezellig

samenleving door het uitzetten van een aantal

om daar te zijn.

parameters. Het zijn jongeren met een heel verschillende achtergrond, sommigen zitten

Migratie

op een HBO-opleiding, anderen werken

Met vele anderen is mijn vader hier samen met

bijvoorbeeld in de metaal-branche.

zijn broer eind jaren zestig naartoe gekomen.

Ik weet zeker dat met een goede begeleiding

Toen mijn oudste broer een jaar of vijftien,

alle jongeren de ‘waarden en normen’ van

zestien was, is hij hem nagekomen en vlak

de Nederlandse maatschappij leren aanvaarden

voor mijn achttiende ben ik samen met mijn

en eigen maken. Ik ben er trots op dat ik

moeder en andere broer ook hierheen gekomen.

daar een bijdrage aan kan leveren.’


39

De Trots van…

Sezer Degmez

‘Soefidansen heeft iets weg van een gebed’

Sezer Degmez is secretaris en toneelspeler bij Kunststichting de Regenboog, in 1998 opgericht door jongeren met diverse culturele achtergronden. ‘De stichting is vooral bekend geworden door het optreden met komische sketches; theaterstukken van een half uurtje waarin actuele maatschappelijke thema’s aan de kaak worden gesteld. Onderwerpen zijn: integratie, participatie, tolerantie, miscommunicatie en trots. We treden op bij festivals, debatten, lezingen, scholen en universiteiten.’

40

Het doel van de stichting is om verschillende

Momenteel zijn we bezig met het opzetten

culturen in onze samenleving samen te

van iets unieks: een Mobiel Theater.

brengen, zodat zij net als de kleuren van

Met een grote bus proberen we de kinderen

een regenboog een geheel vormen.

en jongeren te bereiken die niet de mogelijk-

Begonnen als theatergroep, staat zij nu

heden of kansen hebben om deel te nemen

ook open voor andere kunstdisciplines:

aan kunst & cultuur. In de bus zit van alles:

het leren bespelen van diverse muziek-

verlichting, geluid, een podium, een beamer

instrumenten, schilderen, fotograferen,

etc. Er kunnen verschillende activiteiten

of een karikatuurcursus volgen. Er zijn ook

worden uitgevoerd: theater, (live) muziek

danssoorten die geleerd kunnen worden:

optreden, rappen, gedichten voordragen,

soefi, jumpen, breakdancen en volksdansen.

interactieve spelletjes, soefi dansen en

‘Een soefidanser kan in een jurk wel

noem maar op. Dit is een mooi vooruitzicht,

dertig minuten lang met zijn ogen dicht

zowel voor ons als stichting als ook voor

in de rondte draaien. Dit is heel mooi om

de kinderen en jongeren. Je wilt hen toch

te zien. Het heeft iets weg van een gebed.’

kunnen bereiken en samen vooruitkomen.’

De stichting organiseert ook verscheidene tentoonstellingen. ‘Ik ben trots op onze kindervoorstellingen,

www.kstr.nl

omdat we met pantomime vier verschillende karakters neerzetten: een suffe, een gemene, een leider en een domme. De spelers praten dus niet; ze maken uitsluitend gebruik van gebaren en geluid ondersteund door muziek. Deze manier van spelen komt zelden voor.’

Toekomst Sezer kan met trots zeggen dat na tien jaar dezelfde mensen samenwerken die de stichting in 1998 hebben opgericht. Hun onderlinge band, vriendschap en vertrouwen is groot en hecht. ‘Euro’s of andere materiële belangen zullen ons niet uit elkaar drijven. We willen de boel vast-

Sezer

Demez

speelt

houden en voortzetten. Hopelijk met begeleiders die ons hierin willen steunen.


41

Publieksflyer

42

Opening Maand van de TROTS

Het is 10 mei. We openen de tentoonstelling in de Bibliotheek Bloemhof van de jongeren van Pameijer Dagcentrum 12+ Zuid. Daarna openen we de Maand van de Trots op de Beijerlandselaan. Op een plek die voor jongeren nogal beladen is, omdat daar steekpartijen zijn geweest. De oude spirit wordt weggejaagd door de Brassband. De energieke performance van Melitia en haar Trotscrew zorgt voor spetterende shows, die veel publiek trekt. De SoundTronics weten de mensen in beweging te krijgen. En de afterparty voor de McDonald’s is pas om 22.00 uur afgelopen. Het is een mooie opening!


43

Opening tentoonstelling Bibliotheek Bloemhof

Rimanta opent de tentoonstelling

44

Trots is een gevoel, moeilijk te beschrijven. Het is geen gevoel dat je met andere kan vergelijken. Trots op je buurt, nationaliteit, geloof & geslacht. Trots op het feit waar leven je heeft gebracht. Het is niet vanzelfsprekend om trots te zijn op één doel. Trots is ook geen vanzelfsprekend gevoel. Buurten met een slechte naam gaan samen feesten. Laten zien dat ze ook om hun eigen buurt geven. Dat trots zijn geen reden is om boven iemand te willen staan. En dat trots zijn geen argument is om iemand uit de weg te willen gaan. Iedereen deelt hetzelfde: liefde, blijdschap, verdriet & leed. Alleen het verschil is dat iedereen het anders beleefd. Dus stap op en laat jezelf eens horen. Met het talent waarmee je bent geboren. In dans, toneel of elkaar gewoon een hand geven. Want wij mensen zijn niet om alleen te leven. En het leven is te kort om iemand anders te willen zijn. En de wereld is te groot voor een trotse strijd. Dus leef elke dag alsof er geen morgen gaat komen. En wees niet bang om in de wijken van Rotterdam te wonen!

how nde danss Spettere rotscrew van de T

Allyson van Kallen – crewmember Trots

Trots op spelen met woorden. En om het feit dat ik in Rotterdam ben geboren. Dat ik kan zien dat vooroordelen niet kloppen. En ik blijf met vriend & familie een Rotterdammer tot m’n hart stopt met kloppen.


45

Opening Maand van de Trots

Zangtalent uit de buurt

Melitia in actie

Limbodansen

, altijd leuk!

De Jury Roelof Kok en Esther Warnaar

Dansen op de

Beijerlandsela

an

Mooi weer, lekker druk

46

Brassband met gevolg

Special guest Robbert Baruch, in gesprek met Liane van der Linden

De SoundTronic

s

Leading Lady Melitia

After p

arty vo

or McD

onald’s

Brassband

e

Bram deed ook me


47

De Trots van…

Ramazan Demirci SIK Kleding & Reparatie

‘Als ik over de Maas rij en ik zie het water en de bruggen dan heb ik het gevoel: dit is mijn stad’

48

‘Ik kwam in 1985 naar Nederland. Ik was toen ongeveer 21 jaar. Ik kom uit Konya, Anatolië. In 1990 kwamen mijn vrouw en kinderen ook hiernaartoe. Tot 2000 waren we hier illegaal. Toen kregen we ons Nederlands paspoort. Ons Turks paspoort hebben we op moeten geven. Ik heb heel verschillend werk gedaan, onder andere chauffeur, in de groenteteelt. De laatste jaren werkte ik als chauffeur van een personeelsbusje in de haven, voor een schoonmaak- en zandstraalbedrijf.’ ‘Tien jaar geleden heb ik dit huis gekocht.

Mijn moeder en twee zussen wonen nog

In mijn vrije tijd ben ik hier op de begane

in Turkije. Ik heb ook nog een zus, die in

grond een kledingreparatiezaak begonnen.

Duitsland woont. Als ik geld heb, ga ik in

Mijn vrouw helpt af en toe mee. We hebben

de zomer naar Turkije. Maar het contact met

vier kinderen en twee kleinkinderen, eentje

mijn vrienden van vroeger is verloren gegaan.

van drie jaar en eentje van drie maanden.

Als ik met pensioen ga hoef ik ook niet terug.

We zijn heel trots op onze kinderen.

Mijn leven is nu hier. Als ik over de Maas rijd

Mijn oudste twee dochters werken in de kin-

en ik zie het water en de bruggen dan heb ik

deropvang en de jongste twee, een tweeling,

het gevoel: dit is mijn stad, en daar ben

zitten op het Albeda College. Mijn jongste

ik trots op.

dochter wil in de gezondheidszorg gaan werken en mijn zoon als automonteur.

Waar ik nog meer trots op ben? Ja, Feijenoord natuurlijk!’

Ik ben als een boom op Nederlandse grond, al mijn wortels zijn nu hier. Al vind ik het de laatste jaren wel moeilijker hier, het leven is veel duurder geworden. Het is prettig om in deze buurt te wonen. Al die verschillende mensen om me heen. Ik ben humanist. Ik respecteer iedereen voor wie of wat hij is, of die nu christen is, of moslim, of helemaal geen geloof heeft.


49

Vlasakkerstraat Tijdens de voorstelling kwamen we door de Vlasakkerstraat waar bewoners een foto van hun trots voor het raam hebben gehangen.

De kinderen van Samira Zerouali en de puppy van de kinderen

50

De kast van Gerrit en Marja van der Linden, zomaar bij de Piekfijn vandaan!

De Ferrariverzameling van Dennis van Belle (en een beetje van Miranda van Rinkel)

Het grote huis van Mohammed Asif


51

52

TROTS DroomTour Voor wijkprofessionals organiseerden wij op 27 mei een bustocht langs projecten in Feijenoord waar we trots op kunnen zijn. We begonnen bij de Peperklip, een flat waar het vijf jaar geleden niet goed toeven was, maar waar mensen nu graag wonen. Hoe dat is aangepakt vertelt het volgende artikel. Daarna naar het Helderheidplein, vernoemd naar de in 2004 overleden Rotterdamse rapper Helderheid. Vervolgens naar

Kindertuin de Teyl die genomineerd is voor de Appeltjes van Oranje. Tot slot via het fraaie Patrimoniumshof naar Stichting De Regenboog, een jongereninitiatief voor meer kunst en cultuur in de wijk.

De DroomTour bus


53

TROTS DroomTour

Wijken verdienen maatwerk Nieuwe taken corporaties Vroeger waren corporaties simpelweg beheerders van sociale huurwoningen. Tegenwoordig worden corporaties terecht aangesproken op hun maatschappelijke taak wanneer het gaat om het revitaliseren van wijken. Vestia neemt die taak bijzonder serieus en zoekt daarbij naar creatieve oplossingen. Het betekent dat we nét iets verder kijken dan ons neus lang is. Niet alleen een situatie naar een nulpunt willen brengen maar ook nadenken over de toekomst van een wijk. Niet enkel kijken naar de stenen maar juist ook naar

r

ecteu edrijfsdir akelaar, b rd o n Jenny Sch Feije o tterdam Vestia Ro

de sociale en economische aspecten.

‘74% bewoners Peperklip weer trots’ Maatwerk bij revitaliseren van wijken Vestia heeft als lokale ondernemer ontzettend veel wijkspecifieke kennis. We kijken dan ook altijd naar de lokale behoeften en onderzoeken of er bestaande initiatieven zijn die met wat steun veel meer betekenis kunnen krijgen voor de wijk. Als ontwikkelingen hun basis hebben in de wijk zelf zijn ze veel krachtiger. Hierbij ben ik er zelf groot voorstander van dat je durft te experimenteren! Een ander belangrijk speerpunt bij de aanpak van kwetsbare wijken is in mijn ogen dat je bewoners vertrouwen geeft. Vertrouwen in zichzelf en het vertrouwen om invloed uit te oefenen op hun woonomgeving. De taak van een corporatie is dat je dat signaleert en ondersteunt.

54

De Peperklip Van verguizing naar Best Practice Dat we niet bang zijn om te experimenteren blijkt wel uit onze aanpak in de Peperklip. Dit gebouw op de Kop van Zuid stond te boek

De Pep

erklip

als hét voorbeeld van een sociaal verloederd complex. Kranten kopten met de regelmaat van de klok over kakkerlakkenplagen en de sociale misstanden. Wat ik me destijds het meest aantrok was dat bewoners zich

daarbij prioriteit. Daarna werkten we hard

schaamden om in de Peperklip te wonen.

aan onze geloofwaardigheid door afspraken

Ze waren het vertrouwen in de verhuurder

na te komen, een vastgestelde ondergrens

volledig kwijt. Vijf jaar geleden stonden

strikt te handhaven en asociale huurders

we dan ook voor een enorm dilemma.

keihard aan te pakken.

Moesten we dit complex slopen of zou er met een forse financiële injectie nog wat

Leefstijlenexperiment

te redden zijn? En als we zouden kiezen

Deze maatregelen gaven ons vervolgens

voor het laatste; wat was er dan nodig?

de kans om te kijken naar de sociale kant. Hoe kunnen bewoners nou zo prettig

Bewoner als woonproducent

mogelijk samenleven? We organiseerden

De eerste stap was de invoering van

een middag in het Albeda College, waarvoor

het floormanagementmodel. De eerste

alle portieken waren uitgenodigd.

floormanager ging zes weken in de Peperklip wonen om de dynamiek in en rondom

Iedere medewerker van Vestia ‘adopteerde’

het gebouw te observeren. De conclusie van

een portiek en sprak met bewoners over

de analyse was duidelijk: stop met pamperen

de wijze waarop zij graag wilden samenleven.

en leg verantwoordelijkheid neer waar die

Die middag gingen de huurders – taalbarrières

hoort, dus ook bij bewoners. Zij zijn immers

ten spijt voor het eerst écht met elkaar in

niet alleen woonconsument maar net zo

gesprek. Het zou de basis vormen voor

goed woonproducent. Voorwaarde voor

de manier waarop mensen nu samenwonen:

het verantwoordelijk maken van bewoners

op basis van leefstijlen. Nieuwe huurders

was wel dat we hun vertrouwen terug

zetten niet alleen een handtekening onder

wonnen door zichtbare verbeteringen door

het huurcontract, maar tekenen ook voor

te voeren. De aanpak van de bergingen

de leefstijl en bijbehorende afspraken in

(voorheen no-go areas) en de cv’s hadden

het portiek.


55

Studenten Op de kop van de Peperklip hebben we

Maar, niet alleen de vrouwen zijn

inmiddels 134 studentenunits gerealiseerd.

geëmancipeerd. Bewoners nemen

Studenten zijn goed voor de dynamiek van

verantwoordelijkheid. Kinderen maken

het gebouw. Dat de studenten betrokken zijn

op woensdagmiddag het binnenterrein

bij hun Peperklip blijkt uit het feit dat er

schoon; een groepje mannen werkt in

inmiddels een studentenbewonerscommissie

tuinen van mensen die dat niet langer

is. Wij helpen ze professionaliseren met

kunnen en een groep buurtvaders heeft

de nodige cursussen en zij blijken bereid

de Peperklip omarmd.

actief mee te denken over het reilen en zeilen in de Peperklip.

Trots Bewoners schamen zich niet langer om

Emancipatie

te vertellen waar ze wonen. Sterker nog,

Waar ik zelf nog het meest trots op ben is

onderzoek heeft uitgewezen dat 74%

wat de vrouwen in de Peperklip hebben

trots is om in de Peperklip te wonen.

bereikt in de afgelopen vijf jaar. Een cruciale succesfactor was het creëren van een plek

De directeur van basisschool de Klipper

waar vrouwen elkaar konden ontmoeten,

(waar het gros van de kinderen van

talencursussen konden volgen etc.

de Peperklip naartoe gaat) wist ons

Inmiddels draait Studio Peperklip zelf-

te vertellen dat de cito-resultaten

standig en hebben de vrouwen op eigen

zichtbaar zijn verbeterd. En daar doen

kracht kinderopvang gerealiseerd!

we het voor.

Helderheidplein Op het Helderheidplein vertelden rappers over de betekenis van de overleden Helderheid voor de Nederlandse rapscene. Helderheid (1978 - 8 april 2004) was een Nederlandse rapper uit Rotterdam. Hij geldt als één van de getalenteerdste Nederlandse rappers aller tijden. Hij was de oprichter van de rapformatie Tuigcommissie en werd door Kees de Koning van TopNotch ook wel de “Nederlandse Notorious BIG” genoemd. Helderheid werd 25 jaar. Bron: YouTube

56

Kindertuin De Teyl In Hillesluis is op initiatief van bewoners Kindertuin De Teyl opgericht. Onder het motto: ‘Een bloem voor een stoeptegel’ wil de tuin vandalisme in de wijk tegengaan. Het contact bevorderen tussen buurtkinderen en de verstandelijk en lichamelijk gehandicapte pupillen van het Pameijer Dagverblijf 12+ Zuid is een ander belangrijk doel.

Kinder

tuin De

Teyl

De pupillen bewerken een eigen lap grond. In het voorjaar komen zij wekelijks naar de kindertuin om eenvoudige klusjes te doen. Het oefenen van vaardigheden vindt plaats onder leiding van een vrijwilliger van de kindertuin. De aanwezigheid van de gehandicapte jongeren op de locatie zorgde er 12 jaar geleden nog voor dat volwassen wijkbewoners en buurtkinderen met hun neus tegen het hek gedrukt stonden om naar hen te kijken. Deze ‘aapjes-kijkerij’ is gelukkig voorbij; nu is er contact. Al drie jaar gaan we met z’n allen een weekend naar het kamphuis Arend en de Zeemeeuw op het Eiland van Brienenoord. Het samenspelen, eten, slapen, knutselen verloopt elk jaar uitstekend. Vrijwilligers uit de buurt houden de kindertuin draaiende. Zij zetten zich al jaren in. Het project wint met regelmaat prijzen. Op dit moment is de kindertuin in de race voor de ‘Appeltjes van Oranje’, een prijs van het Oranje Fonds. Eind mei wordt bekendgemaakt wie de € 15.000,- en een beeldje, gemaakt door koningin Beatrix, op het paleis Noordeinde in ontvangst mag nemen. Dat we van de 120 projecten in het Koninkrijk der Nederlanden bij de eerste 10 zijn geëindigd, vervult ons met grote trots.

Patrimoniumshof Het fraaie Patrimoniumshof; een stukje historie op Zuid.

f Patrimoniumsho

Stichting De Regenboog Zie het interview met een van de initiatiefnemers op pagina 40.


57

Tentoonstelling We hebben een tentoonstelling gemaakt over waar mensen trots op zijn. Het zijn vijf grote panelen geworden met op elk paneel een levensgebied van trots: familie, vriendschap, ik, buurt en afkomst. Niemand noemde trots op zijn of haar werk, raar eigenlijk! De tentoonstelling is in de voorstelling gebruikt.

Barmhartigheid ³

Eerlijkheid, gehoorzaamheid, onderdanigheid ³

Familie Op pagina 60 en 61

Respect ³

Discipline ³

is een vergroting van dit paneel te zien.

Geen last veroorzaken ³

Magda ³ Vrijheid

Aygül ³ Barmhartigheid

familie

Zolikha ³ Respect, eerlijkheid, opkomen voor jezelf

Jan ³ Leren

Liefde ³

³

Fatma ³ Liefde

Meluscka ³ Respect, eerlijkheid, hulpvaardigheid

Meryem ³ Discipline

Eerlijkheid ³

Respect voor anderen ³

Yasemin ³ Respect voor anderen en voor zichzelf

Hard werken, niet huilen, niet in de keuken ³

Studeren ³

Hans ³ Zelfstandigheid

Reyhan ³ Zelfvertrouwen

vriendschap Vriendschap Op pagina 62 en 63 is een vergroting van dit paneel te zien.

58

Mijn vriendin zie ik stiekem en dus niet vaak, want ze woont bij haar schoonouders. Ik mis haar. (Aygül) Ware vriendschap is de liefde voor de ander, omwille van de ander. (Aristoteles, Nicomachische Ethiek)

Ik word rustig als ik bij haar ben. Ik voel haar waardering. (Fatma)

Door vriendschap word ik een beter mens. (Reyhan) Met je man deel je je leven, over pijn en verdriet kun je niet met hem praten. (anoniem Bloemhof)

Het hart dat ik van mijn vriendin kreeg staat voor de eerlijkheid en het vertrouwen tussen ons. (Yasemin)

Warmte en zorg krijg ik van mijn vriendin en … Sokken! (Yasemin)

Je voelt je belangrijk als iemand zegt: ‘Die zijn echt dikke vriendinnen.’ (Fatma) Met mannen kun je geen dikke vrienden worden, ze willen altijd meer dan vriendschap. En het mag ook niet van de omgeving. (Reyhan)

Samen ontbijten en alles bespreken. Ik zie haar als de kinderen naar school zijn. (Meryem)

Ik heb twee jaar geleden een asielzoeker te logeren gekregen en hem lid gemaakt van de damclub. Hij is nu de beste dammer van Rotterdam.

Ik weet van doorzetten

ik

Wij kunnen pret maken

Niemand anders durft van de glijbaan op z’n buik, alleen ik!!!!

Samantha kan (nog) bewegen Omdat ik steeds meer Poolse buren krijg, ben ik nu Pools aan het leren. Mijn gastvrijheid: je mag blijven eten en slapen, de lekkerste dingen gaan naar de gasten, desnoods ga ik zelf hongerig naar bed.

Mijn bescheidenheid is positief in Turkije, in Nederland niet. Je moet hier niet ingetogen zijn. Ik ben trots op mijn kleur, verder eigenlijk niet.

Ik

Mijn leergierigheid - ik wil mezelf altijd ontwikkelen - zorgzaamheid en vrolijkheid. Ik help graag mensen. Iedereen denkt dat ik streng ben, maar dat is niet zo. Ik veroordeel mensen niet op hun uiterlijk en heb een zacht karakter. Mijn ogen! En ik ben een heel aardige vrouw, ik help graag mensen. Ik hoor niks maar heb wel ritmegevoel Ik lach veel. Ik kan goed organiseren.

Ik kan op veel instrumenten spelen

Ik ben actief om de buurt netjes te houden

Op pagina 64 en 65 is een vergroting van dit paneel te zien.

Ik ben netjes Desmond houdt van bubbels

buurt

Belangstelling van buiten

Contact

Verzorgd Kunst

Buurt Op pagina 66 en 67

Multiculturele Oleanderflat

Groen

is een vergroting van dit paneel te zien. Voorzieningen

Koran - De Koran geeft ons rust, kracht en veiligheid. Je moet lezen en je ontwikkelen, is de boodschap!

afkomst Ramayan

De Ramayan is het verhaal van Prins Rama en zijn vrouw Sita. ‘Je ziel wordt gevoed door het lezen van dit boek. Het geeft ons zegen, wijsheid, vrede en kracht. Rama en Sita zijn onze vader en moeder. Zij zijn rechtschapen en leren ons hoe wij moeten omgaan met anderen. Je kunt je echtgenoot dit ideale voorbeeld voorhouden; wordt hij wakker van. Het leert je ook te berusten: niets is voor niets, alles gebeurt met een reden, misschien komt je pech uit een vorig leven. Het boek leert ons anderen te vergeven. Ook geeft het ons troost; het lichaam gaat dood, maar de ziel (Atma) blijft leven.’

Ja Sin is het hart van de Koran en in feite een samenvatting. ‘Het reciteren geeft rust van binnen. Vorig jaar was mijn dochter weggelopen. Door het lezen van Ja Sin kreeg ik de kracht om verder te gaan met het leven.’ Veel Turken kennen dit hoofdstuk uit het hoofd... in het Arabisch! Er zijn mensen die elke middag Ja Sin lezen, maar dat gebeurt steeds minder. Het hoofdstuk moet 41 keer worden gelezen.

Zolang er bergen en rivieren op aarde zijn, zo lang zullen mensen elkaar het verhaal vertellen van de Ramayan. Ramayan 1.2.35

Bijbel - Het geloof geeft ons kracht voor het dagelijks leven. En warmte.

‘De Bijbel is vaak moeilijk te begrijpen. Als rooms katholiek ben ik niet met het boek opgegroeid. Pas op de pastorale school heb ik de Bijbel leren kennen. Nu ben ik lectrice bij vieringen. We hebben wel eens een cursus gehad, omdat je toch moet begrijpen wat je leest.’ ‘Bij het bidden ’s morgens ontvang ik warmte. Er komt iets naar je toe. Als ik voor anderen bid, weet ik dat die ander rustig wordt, kracht krijgt.’ ‘Ik heb een rozenkrans naast m’n computer, die pak ik regelmatig.’ ‘Door bidden krijg je wijsheid.’ ‘De kerk is belangrijk voor het beleven met elkaar, je belijdt, je gaat ter communie... Met elkaar aan dezelfde tafel het brood breken en het delen kan ons mensen inspireren en gelukkiger maken. Wanneer wij ons daarvoor open stellen.’

‘Mozes kreeg vanuit de brandende braamstruik van God de opdracht het joodse volk uit Egypte weg te voeren, naar het beloofde land Kanaän. Hij kreeg het zwaar onderweg, geen eten, geen drinken. En dat met die hele goegemeente achter hem. Ik geef het je te doen! Toch bleef hij geloven in wat hij moest doen. Dat vind ik zo’n mooi verhaal!’

‘Kijk, dit is nou zo’n passage die je kunt lezen als onverdraagzaamheid in de Koran. Maar je kunt deze zin ook anders lezen: gelovigen geven en je doet kwaad als je niet geeft.’ ‘Deze soera geeft mij een gevoel van geborgenheid. Er is maar één God. Aan Hem kun je alles vragen en van Hem krijg je vergiffenis. Deze tekst lees je vijf keer per dag en verder eigenlijk overal: als je langs een begraafplaats komt, aan het einde van een maaltijd, als je de Koran gaat lezen... Dit is de enige soera waar wij ons tot Allah richten, in de rest van de Koran praat Allah tot ons.’

Zij zei: hoe kan ik een zoon krijgen en geen sterveling heeft mij nog aangeraakt, noch ben ik onkuis geweest? (H .19, par. 2:20)

‘Meryem kreeg een kind zonder dat er een man aan te pas kwam. Dat kan helemaal niet, maar Allah is zo groot dat Hij dat voor elkaar krijgt. Dat Hij zo groot is, geeft mij kracht.’

Afkomst Op pagina 68 en 69

‘O jullie die geloven, geef uit van wat wij jullie gegeven hebben voordat de dag komt waarop er geen onderhandeling is, noch vriendschap, noch bemiddeling. En de ongelovigen – zij zijn de kwaaddoeners.’ (H.2, par. 34:254)

In buurthuis Oleander lezen Hindoestaanse vrouwen elke week de Ramayan. Daarbij hoort een uitgebreid ritueel.

Maria ging het huis van Zacharias binnen en begroette Elisabet. Meteen toen Elisabet de begroeting van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot. Elisabet werd vervuld met heilige Geest. Ze schreeuwde het uit en riep: Gezegend ben jij onder vrouwen en gezegend is de vrucht van je schoot. Lucas 11:39-41

‘Het wonder van de geboorte is door God gegeven. Het wonderlijke van dit gebeuren geeft mij kracht.’ Voor de ongelovigen geldt: ‘De steen die de bouwers hebben afgekeurd, die is de hoeksteen geworden, maar ook een steen waaraan zij zich stoten, een rots waarover zij struikelen.’ Zij stoten zich, omdat zij het woord weigeren te geloven en daartoe waren zij ook bestemd. Maar gij zijt een uitverkoren geslacht (...) bestemd om de roemruchte daden te verkondigen van Hem die u uit de duisternis heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht. Eerste brief van Petrus 2:7-9

is een vergroting van dit paneel te zien.

‘Christenen krijgen soms het verwijt onverdraagzaam te zijn. Wat hierboven staat, kun je zo lezen. Ik lees het anders. Wij zijn bevoorrecht door ons geloof. We zijn niet meer dan anderen, maar wij mogen geloven en in die zin ben je uitverkoren. En... je krijgt het niet voor niets op je pad. Ik heb veel meegemaakt, maar door het geloof ben ik rijker en gelukkiger geworden.’


59

fam fam fami fam

Eerlijkheid, Eerlijkheid, Eerlijkheid, Eerlijkheid, gehoorzaamheid, gehoorzaamheid, gehoorzaamheid, gehoorzaamheid, onderdanigheid onderdanigheid onderdanigheid onderdanigheid Barmhartigheid Barmhartigheid ³ ³³ Barmhartigheid Barmhartigheid ³ ³ ³ ³ ³

Aygül Aygül Aygül Aygül ³ ³³ ³ Barmhartigheid Barmhartigheid Barmhartigheid Barmhartigheid

Discipline Discipline Discipline Discipline ³ ³³ ³

Meryem Meryem Meryem Meryem ³ ³³ ³ Discipline Discipline Discipline Discipline

60

Magda Magda Magda Magda ³³ ³ ³ Vrijheid Vrijheid Vrijheid Vrijheid

GeenGeen last Geen veroorzaken last veroorzaken Geen last last veroorzaken veroorzaken ³³ ³ ³

Respect Respect Respect Respect ³³ ³ ³

JanJanJan Jan ³³ ³ ³ Leren Leren Leren Leren ³³ ³ ³

Meluscka Meluscka Meluscka Meluscka ³³ ³ ³ Respect, Respect, Respect, Respect, eerlijkheid, eerlijkheid, eerlijkheid, eerlijkheid, hulpvaardigheid hulpvaardigheid hulpvaardigheid hulpvaardigheid

milie milie

enn

Liefde Liefde Liefde Liefde ³ ³³ ³

Fatma Fatma Fatma Fatma ³ ³³ ³ Liefde Liefde Liefde Liefde

Eerlijkheid Eerlijkheid Eerlijkheid Eerlijkheid ³ ³³ ³

Respect voor anderen Respect Respect Respect voor voor voor anderen anderen anderen ³ ³ ³³

Zolikha Zolikha Zolikha Zolikha ³ ³³ ³ Yasemin Respect, eerlijkheid, Yasemin Yasemin Respect, Respect, Respect, eerlijkheid, eerlijkheid, eerlijkheid, Yasemin ³ ³ ³ ³ opkomen voor jezelf opkomen opkomen opkomen voor voor voor jezelf jezelf jezelf Respect voor anderen Respect Respect Respect voor voor voor anderen anderen anderen envoor voor zichzelf enenvoor en voor zichzelf zichzelf zichzelf

Hard werken, Hard Hard Hard werken, werken, werken, niet huilen, nietniet niet huilen, huilen, huilen, niet de keuken nietniet niet in indeinindekeuken dekeuken keuken ³ ³ ³³

Studeren Studeren Studeren Studeren ³ ³ ³³

Hans Hans Hans Hans ³ ³³ ³ Zelfstandigheid Zelfstandigheid Zelfstandigheid Zelfstandigheid

Reyhan Reyhan Reyhan Reyhan ³ ³ ³³ Zelfvertrouwen Zelfvertrouwen Zelfvertrouwen Zelfvertrouwen


61

vriend Mijn Mijn vriendin vriendin zie zie ikik stiekem en stiekem en dus dus niet vaak, want niet vaak, want ze ze woont woont bij bij haar haar schoonouders. schoonouders. IkIk mis mis haar. haar. (Aygül) (Aygül) Ware Ware vriendschap vriendschap isis de de liefde voor de ander, omwille liefde voor de ander, omwille van van de de ander. ander. (Aristoteles, (Aristoteles, Nicomachische Nicomachische Ethiek) Ethiek)

62

IkIk word word rustig rustig als ik bij als ik bij haar haar ben. Ik voel ben. Ik voel haar haar waardering. waardering. (Fatma) (Fatma)

Door Door vriendschap vriendschap word word ikik een een beter mens. (Reyhan) beter mens. (Reyhan) Met Met jeje man man deel deel jeje jeje leven, leven, over over pijn pijn en en verdriet verdriet kun kun jeje niet niet met met hem praten. (anoniem Bloemhof) hem praten. (anoniem Bloemhof)

dschap Het Het hart hart dat dat ikik van van mijn vriendin kreeg mijn vriendin kreeg staat staat voor voor de de eerlijkheid eerlijkheid en en het het vertrouwen vertrouwen tussen tussen ons. (Yasemin) ons. (Yasemin)

Warmte Warmte en en zorg zorg krijg ik van mijn krijg ik van mijn vriendin vriendin en en … … Sokken! Sokken! (Yasemin) (Yasemin)

Je Je voelt voelt jeje belangrijk belangrijk als als iemand iemand zegt: ‘Die zijn echt dikke zegt: ‘Die zijn echt dikke vriendinnen. vriendinnen.’’ (Fatma) (Fatma) Met Met mannen mannen kun kun jeje geen geen dikke dikke vrienden worden, ze willen vrienden worden, ze willen altijd altijd meer dan vriendschap. En het meer dan vriendschap. En het mag mag ook ook niet niet van van de de omgeving. omgeving. (Reyhan) (Reyhan)

Samen Samen ontbijten ontbijten en en alles alles bespreken. Ik zie haar bespreken. Ik zie haar als als de kinderen naar school de kinderen naar school zijn. zijn. (Meryem) (Meryem)


63

Ik weet van doorzetten

Ik heb twee jaar geleden een asielzoeker te logeren gekregen en hem lid gemaakt van de damclub. Hij is nu de beste dammer van Rotterdam.

ik

Omdat ik steeds meer Poolse buren krijg, ben ik nu Pools aan het leren Mijn gastvrijheid: je mag blijven eten en slapen, de lekkerste dingen ga Mijn bescheidenheid is positief in Turkije, in Nederland niet. Je moet hi Ik ben trots op mijn kleur, verder eigenlijk niet.

Mijn leergierigheid - ik wil mezelf altijd ontwikkelen - zorgzaamheid e Ik help graag mensen. Iedereen denkt dat ik streng ben, maar dat is ni Ik veroordeel mensen niet op hun uiterlijk en heb een zacht karakter. Mijn ogen! En ik ben een heel aardige vrouw, ik help graag mensen. Ik hoor niks maar heb wel ritmegevoel Ik lach veel. Ik kan goed organiseren.

64

k

Wij kunnen pret maken

Niemand anders durft van de glijbaan op z’n buik, alleen ik!!!!

Samantha kan (nog) bewegen n. aan naar de gasten, desnoods ga ik zelf hongerig naar bed. ier niet ingetogen zijn.

en vrolijkheid. iet zo.

Ik kan op veel instrumenten spelen

Ik ben actief om de buurt netjes te houden

Ik ben netjes Desmond houdt van bubbels


65

buu

Belangstelling van buiten

Contac

Verzorgd

Groen

66

Mu

urt

ct

Kunst

ulticulturele Oleanderflat

Voorzieningen


67

Koran - De Koran geeft ons rust, kracht en veiligheid. Je moet lezen en je ontwikkelen, is de boodschap!

afko

Rama

De Ramayan is het verhaal van Prins Rama en zijn vro dit boek. Het geeft ons zegen, wijsheid, vrede en krac rechtschapen en leren ons hoe wij moeten omgaan m beeld voorhouden; wordt hij wakker van. Het leert je o met een reden, misschien komt je pech uit een vorig geeft het ons troost; het lichaam gaat dood, maar de

Ja Sin is het hart van de Koran en in feite een samenvatting. ‘Het reciteren geeft rust van binnen. Vorig jaar was mijn dochter weggelopen. Door het lezen van Ja Sin kreeg ik de kracht om verder te gaan met het leven.’ Veel Turken kennen dit hoofdstuk uit het hoofd... in het Arabisch! Er zijn mensen die elke middag Ja Sin lezen, maar dat gebeurt steeds minder. Het hoofdstuk moet 41 keer worden gelezen.

Zolang er bergen en r zo lang zullen mensen elk van de Ra Ramayan

‘O jullie die geloven, geef uit van wat wij jullie gegeven hebben voordat de dag komt waarop er geen onderhandeling is, noch vriendschap, noch bemiddeling. En de ongelovigen – zij zijn de kwaaddoeners.’ (H.2, par. 34:254)

‘Kijk, dit is nou zo’n passage die je kunt lezen als onverdraagzaamheid in de Koran. Maar je kunt deze zin ook anders lezen: gelovigen geven en je doet kwaad als je niet geeft.’ ‘Deze soera geeft mij een gevoel van geborgenheid. Er is maar één God. Aan Hem kun je alles vragen en van Hem krijg je vergiffenis. Deze tekst lees je vijf keer per dag en verder eigenlijk overal: als je langs een begraafplaats komt, aan het einde van een maaltijd, als je de Koran gaat lezen... Dit is de enige soera waar wij ons tot Allah richten, in de rest van de Koran praat Allah tot ons.’

Zij zei: hoe kan ik een zoon krijgen en geen sterveling heeft mij nog aangeraakt, noch ben ik onkuis geweest? (H .19, par. 2:20)

‘Meryem kreeg een kind zonder dat er een man aan te pas kwam. Dat kan helemaal niet, maar Allah is zo groot dat Hij dat voor elkaar krijgt. Dat Hij zo groot is, geeft mij kracht.’

68

In buurthuis Oleander vrouwen elke week d hoort een uitge

omst

ayan

ouw Sita. ‘Je ziel wordt gevoed door het lezen van cht. Rama en Sita zijn onze vader en moeder. Zij zijn met anderen. Je kunt je echtgenoot dit ideale voorook te berusten: niets is voor niets, alles gebeurt leven. Het boek leert ons anderen te vergeven. Ook e ziel (Atma) blijft leven.’

rivieren op aarde zijn, kaar het verhaal vertellen Ramayan. n 1.2.35

lezen Hindoestaanse de Ramayan. Daarbij ebreid ritueel.

Bijbel - Het geloof geeft ons kracht voor het dagelijks leven. En warmte.

‘De Bijbel is vaak moeilijk te begrijpen. Als rooms katholiek ben ik niet met het boek opgegroeid. Pas op de pastorale school heb ik de Bijbel leren kennen. Nu ben ik lectrice bij vieringen. We hebben wel eens een cursus gehad, omdat je toch moet begrijpen wat je leest.’ ‘Bij het bidden ’s morgens ontvang ik warmte. Er komt iets naar je toe. Als ik voor anderen bid, weet ik dat die ander rustig wordt, kracht krijgt.’ ‘Ik heb een rozenkrans naast m’n computer, die pak ik regelmatig.’ ‘Door bidden krijg je wijsheid.’

‘De kerk is belangrijk voor het beleven met elkaar, je belijdt, je gaat ter communie... Met elkaar aan dezelfde tafel het brood breken en het delen kan ons mensen inspireren en gelukkiger maken. Wanneer wij ons daarvoor open stellen.’

‘Mozes kreeg vanuit de brandende braamstruik van God de opdracht het joodse volk uit Egypte weg te voeren, naar het beloofde land Kanaän. Hij kreeg het zwaar onderweg, geen eten, geen drinken. En dat met die hele goegemeente achter hem. Ik geef het je te doen! Toch bleef hij geloven in wat hij moest doen. Dat vind ik zo’n mooi verhaal!’

Maria ging het huis van Zacharias binnen en begroette Elisabet. Meteen toen Elisabet de begroeting van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot. Elisabet werd vervuld met heilige Geest. Ze schreeuwde het uit en riep: Gezegend ben jij onder vrouwen en gezegend is de vrucht van je schoot. Lucas 11:39-41

‘Het wonder van de geboorte is door God gegeven. Het wonderlijke van dit gebeuren geeft mij kracht.’ Voor de ongelovigen geldt: ‘De steen die de bouwers hebben afgekeurd, die is de hoeksteen geworden, maar ook een steen waaraan zij zich stoten, een rots waarover zij struikelen.’ Zij stoten zich, omdat zij het woord weigeren te geloven en daartoe waren zij ook bestemd. Maar gij zijt een uitverkoren geslacht (...) bestemd om de roemruchte daden te verkondigen van Hem die u uit de duisternis heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht. Eerste brief van Petrus 2:7-9

‘Christenen krijgen soms het verwijt onverdraagzaam te zijn. Wat hierboven staat, kun je zo lezen. Ik lees het anders. Wij zijn bevoorrecht door ons geloof. We zijn niet meer dan anderen, maar wij mogen geloven en in die zin ben je uitverkoren. En... je krijgt het niet voor niets op je pad. Ik heb veel meegemaakt, maar door het geloof ben ik rijker en gelukkiger geworden.’


69

De Trots van…

Ria van der Heijdt

‘De gave gekregen om te helpen’

Ria is medeoprichtster van de werkgroep Diaconie van de Kruisvindingkerk. ‘Dat hulpvaardige zat er altijd al in. Ik heb gewerkt bij de Kinderbescherming, bij de Gezinsverzorging en ben woonmaatschappelijk werkster geweest. We zijn met die werkgroep begonnen om praktische hulp te bieden aan mensen die dat nodig hebben. Eigenlijk ook een beetje uit protest. De deken had gezegd: “Als je in de kerk diaconie gaat doen, gaat de kerk dood.” Ons antwoord was: “Een kerk die niet dient, dient tot niks.”

70

‘Acht jaar geleden zijn we gestart met

Op dit moment zijn we Het Gerecht aan

een huis voor uitgeprocedeerde asiel-

het opzetten. Asielzoekers koken gerechten

zoekers, voornamelijk vrouwen met

uit eigen land met ingrediënten van

kinderen die letterlijk aan de deur van

de Voedselbank en uit toko’s. We willen

de kerk klopten voor hulp. En dan komt

zo aandacht vragen voor andere culturen

van het een het ander. We hebben spullen-

en voor armoede. Toen we begonnen

ruil georganiseerd en een potje gemaakt

beweerden sommige parochianen nog

waaruit mensen tijdelijk financiële bijstand

dat er geen armoede bestaat in Nederland.

kunnen krijgen.

Daar is iedereen nu wel van teruggekomen.

We zijn een van de armste parochies en

Ondeugd

als je dan ziet wat mensen nog weten bij

Trots is eigenlijk een christelijke ondeugd:

te dragen! Daar ben ik echt trots op.

een van de zeven hoofdzonden. Maar het is

Uit dat potje betalen we ook het jaarlijkse

maar net hoe je ermee omgaat. Het moet

kinderkamp. Het kamphuis krijgen we

uiteraard geen hoogmoed worden. Maar je

een week gratis en het busvervoer krijgen

kunt er ook trots op zijn dat je de gave hebt

we van de woningcorporatie. In onze

gekregen om te helpen.’

parochie zijn veel alleenstaande moeders met kinderen. Je geeft hen ook een week vrijaf met zo’n kamp. Diaken komt van het Griekse woord

Voedselbank

diakonos (διακονος), dat dienaar

Ook hebben we mede aan de wieg gestaan

betekent.

van de Voedselbank. Sjaak en Clara Sies kwamen op het idee om voedsel dat tegen

Parochie is een gemeenschap

de datum aanzat op te kopen bij super-

van gelovigen.

markten. Wij hebben ze nog van praktische tips voorzien over waar je opslag kunt krijgen en dat soort zaken. Nu is het een bedrijf met een gigantische loods in de voedselhaven achter Delfshaven.


71

Zomerterras TROTS Elk jaar organiseert OOG (Oleanderbuurt OverlegGroep) op vier pleinen zomerterrassen. Bewoners kunnen aangeven wat zij willen veranderen en verbeteren in de buurt. Dit jaar werden zij ook gevraagd waar zij Trots op zijn in de buurt! De foto’s zijn van het eerste zomerterras van dit jaar. Dat werd gehouden op het Oleanderplein op 13 mei.

Bezorgdheid om de buurt

72

De vragenlijst invullen

Koffie, ernst en leut

Trots op tafel


73

Colofon Het project Trots is een initiatief van Kosmopolis Rotterdam in samenwerking met De Theaterstraat, Garajistanbul en met medewerking van Stichting NRC.

Projectleiding

Fotografie

Vinod Bhagwandin, Kosmopolis Rotterdam

Sonay Akçen Margot Annuschek

Artistieke leiding

Marina Bretón

Mieke de Wit, De Theaterstraat

Adolfo Estrada Selma Steenhuisen (Kaospilots)

Regie

Rimanta Tavoraite

Marina Bretón, De Theaterstraat

Mieke de Wit

Rimanta Tavoraite, De Theaterstraat Gülbin Yeşil, Garajistanbul

Communicatie Frimmy Appiah, Kosmopolis Rotterdam

Muziek Sonay Akçen, Garajistanbul

Ontwerp flyers Esther de Boer

Productie-assistentie Ludie Wolve, Kosmopolis Rotterdam

Vormgeving boekje

Yuri Nikerk, De Theaterstraat

Magda Margarint, @10am - graphic design naar een idee van Esther de Boer

Lichtontwerp en -techniek Nico Vellinga, Nivell theatertechniek

74

Opening Maand van de Trots

Rotterdams Volkstheater

Show

op het Oleanderplein

Let It Out Dance Events Activity

Workshops hoeden maken

en SoundTronics

Liesbeth van Well

Speciale gast

Workshop keramiek

Robbert Baruch, deelgemeente Feijenoord

Imre Bergmann

Jury

Workshop sluiers maken

Roelof Kok

Esther Warnaar

Helen Mijnals Esther Warnaar

Workshop t-shirts maken Rimanta Tavoraite

Aan de tentoonstelling in de bibliotheek werkten mee

Aan de t-shirt wedstrijd namen deel

De jongeren van Pameijer Dagcentrum 12+

Pameijer Dagcentrum 12+ Zuid

Zuid

Kinderen van het Oleanderplein

Mohamed El Akhsassi Sonny Bazur

Jury t-shirt wedstrijd

Houssain Bouyouzan

Esther Warnaar

Yunus Dogan

Kinderen van het Oleanderplein

Anass Fanzar Alexander Gasic

TROTS Games

Rohiet Imandi

Marina Bretón

Samantha Kempenaar

Rimanta Tavoraite

Saif Raja Desmond Dos Santos

Aan de theaterwandeling

werkten mee

Met dank aan de begeleidsters

Gids

Claudia Benschop

Margot Annuschek

Myra Bijl

Nico Goezinne

Stefanie Hert

Til van Maurik Minke Postma

Poster bibliotheek Bas Wijkamp naar een idee

Huis

van Esther de Boer

Regie Marina Bretón


75

Spelers

Met dank aan

Ursel Biester

Fatma

Hassan Bou-idar

Sefa Akbulut

Jurandy Martien

Güler Aktepe-Gök

Alejandra Peña

Karen Bebelaar

Jimmy Ordozgoyti Montenegro

Ilknur Biçak

Sonia Fedorova

Şevkiye Deveci

Met medewerking van

Met bijzondere gevoelens voor

Hans Kraamer

Attiye en Yasemin

Geluidstechniek

Loods

Ruben Montes

Regie Rimanta Tavoraite

Licht en- geluidsontwerp Luis Enrique Alarcon Diaz

Dansers Huseyin Atay

Concept / Vormgeving huis

Sezgin Erdem

Luis Enrique Alarcon Diaz

Alper Yigit Nur Karadumanli

Licht- en geluidsassistent huis

Otillija Raulinaityte

Christian Rademaker Jonathan Kuijs

Hindoestaanse dans

Adolfo Estrada

Joyce Ausan Mientje Baladien

Busje

Sharmila Bhoelai

Regie

Betül Erenoğlu

Gülbin Yeşil

Duygu Gonul Reshma Gordeau

Spelers

Mina Jagroep

Fatma Aslan

Roshnie Jawalapersad

Reyhan Aslan

Tuba Karaaslan

Esin Dumanoğlu

Mala Mahabier

Vesile Karaaslan

Rika Mahangi

Aygül Öztürk

Carmen Pritipalsingh

Meryem Öztürk

Sita Pritipalsingh

Canan Souleiman

Sarita de Vries

Productie assistentie Ayşe Özkaraaslan

76

Met medewerking van

Mw. S. Nejal

Meluscka Coffy

Reyhan Özcan

Zolikha Elonakili

Meryem Öztürk

Sumbul Guner

Claudette Paulissen-Blaret

Fanta Keita

Lien Pernis-de Vos

Jo-aan Mak

Mw. H. Ramkisoen

Oe Montos Ortis

Mw. P. Ramlakan

Sakine Özcan

Jan Pauwels

Diberay Özturk-Yagci

Mw. Roedai

Fatma Pektas

Fatma Sahin

Mali Shekeufe Khesal

Mw. Sookhlall

Fatima Talbi

Lamya Tahiri

Lamya Tahiri

Mw. S. Toekaen Bhadjan

Najat Tahiri

Leny en Wim de Vries

Gulseren Yilmaz

Gulseren Yilmaz

Pembe Bayrak

Yasemin

Aan de tentoonstelling

Vormgeving tentoonstelling loods

in de loods werkten mee

A10+

Attiye Fatma Akbulut

Kerk

Aygül Akta

Regie

Ferry Albers-Hendriks

Sonay Akçen

Mw. J. Baidjoe Magda Breur

Soliste

Fatma Çiçek

Esmée Kester

Meluscka Coffy Sevkiye Deveci

Rapper

Zolikha Eloualkilli

Çerkez

Fatma Sumbul Guner

Koor en muzikanten

Yvonne den Hollander

Philip Blanken

Mw. Jainandunsing

Ingrid Bloem

Sami Kisoensingh

Rojer Desiree

Canan Koyhan-Ar

Albert Chundro

Hans Kraamer

Justica Gomes

Mw. Lachman Bekarie

Mavis v/d Heuvel

Jo-ann Mak

Willem v/d Heuvel

Mw. H. Mahodew

Sheida Martijn

Renata Marijnissen

Kai Martin


77

Orlando Mejia

Aan de foto’s

Radoykah Richardson

in de Vlasakkerstraat werkten mee

Radiquah Richardson

Mohammed Asif

Machintosh Richardson

Dennis van Belle

Virgilio Trinidad

Marja en Gerrit van der Linden

Yvonne Trinidad

Mirande Rinkel

Ismael Reiph

Samira Zerouali

Angela Scharbai Interviews Soefi dansers

Margot Annuschek

Buhari Atlf

Juanita Wesenhagen

Minou van Doorn

Mieke de Wit

Karen Reddering Geïnterviewden Beeldend kunstenaar schilderij

Mohammed Azough

kerk (en op de Beijerlandselaan)

Priscilla Beikes

Rafael Mauricio Badilla Reyes Jr.

Sezer Degmez Mw. Eisden

Kalligrafie

Jamal El Ghanoutti

Yusuf Meral

Mohammed El Harraoui Rachid El Harraoui

DVD eerwraak

Ria van der Heijdt

Geïnterviewde: Imran Raja

Kanti Kisoensingh

Research, interview en montage: Mieke de Wit

Ibrahim Özbas

Camera: Adolfo Estrada Met dank aan: Vinod Bhagwandin

Trots DroomTour Conferentie voor professionals, 27 mei

Overige vrijwilligers

Kosmopolis Rotterdam

theaterwandeling

De Theaterstraat

Güler Aktepe-Gök

Stichting NRC / Cultuurscout Feijenoord

Saskia de Bruijne

Stichting Welzijn Feijenoord

Tineke Elzas

Stichting Bewonersondersteuning Feijenoord

Marjolein van Herel

Vestia Rotterdam Feijenoord

Carole Hietbrink Marjan Kruit

Dialoogkaravaan Route Rotterdam 5/10

Martin Pardavi

Trots op jezelf, op elkaar, op je wijk? 3 juni

Naomi Wiet

Gastvrouw: Peggy Wijntuin (gemeenteraadslid Rotterdam voor de PvdA) Met medewerking van: Dineke Stam (Cultuur & Co) en Erika Blikman (fotografe)

78

Het project Trots werd mede mogelijk gemaakt door Bertus Bussie Bewoners van de Vlasakkerstraat Bibliotheek Bloemhof Boekhandel Berk Bram Ladage Deelgemeente Feijenoord Dienst Stedebouw + Volkshuisvesting Kruisvindingkerk McDonald’s Pameijer Rotterdamse Schouwburg Speelboerderij Odilia Theetuin Istanbul Vrouwenhuiskamer Nisa Woningbedrijf Rotterdam WoonXperience

Juni, 2008


79

Community art in Feijenoord: zoveel mensen, zoveel culturen, zoveel soorten TROTS

Recommend Documents