Colofon De Koerier is een periodiek, uitgebracht door de studievereniging voor Technische Natuurkunde ‘Johannes Diderik van der Waals’, in samenwerking met STOOR, beide gevestigd aan de faculteit der Technische Natuurkunde van de Technische Universiteit Eindhoven. De reguliere Koerier verschijnt twee maal per trimester en is te vinden in de bakken onderaan de trap bij de loopbrug, aan het einde van de loopbrug, bij het eerste- en tweedejaars practikum, in de bakken bij de loopbrug in het Cyclotron en in de Van-derWaalskamer. De Koeriercommissie bestaat uit: Han Crijns (voorzitter) Rody Brinkhof (STOOR) Arjan Hamelinck Sonja Jacobs Rikkert Koppes Coen Loermans Kim van Ommering Frans Snik Van-der-Waalskamer: Kamer Ng 0.01 Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: (040-247)4379
[email protected] STOOR-kamer: Kamer Ng 0.04 Postbus 513 5600 MB Eindhoven tel: (040-247)4308
[email protected] Kopij: Dient voor de deadline van de Koerier op diskette te zijn ingeleverd in de Vander-Waalskamer in het postvakje van de Koerier of per e-mail verstuurd naar Van der Waals. 4e editie, jaargang 41, maart 2001 De deadline voor Koerier 5 jaargang 41 is 2 april 2001.
nummer 4
Inhoud 2... 3... 6... 13...
Redactioneel De balans opmaken Stage enquêtes De Oudhollandsche spelen, over ballen gooien op ballen 14... Onze eerste(jaars op) dropping 16... Externe stage Kochi, India 21... Carrièretour van Van der Waals 29... Die wirkliche Wahrheit 30... Een witte kerst 32... Foto’s 34... Lieve Johan Diderik, 37... ...En dat zouden meer mensen moeten doen 38... De Gandalfnieuwjaarsduik 40... Kroegverzen 40.. De nieuwe avontuuren van Johannes Diderik 43... Als die afwas toch eens af was; was die afwas toch eens af! 46... De Daedalussurpriseavond 47... De Daedalusborrel “Daedalus geeft je vleugels” 50... Excursie naar Peutz 52... Quotes en Quatsch 53... ‘N Vrolijk Kerstfeest 54... Barabas, NaTU/erLUC! 56... Latec (blauwe vijf-akter in één deel 58... Management TrAinings Dagen 2001 59... Advertenties: 61... Puzzel 63.. Kan ik ook Chippen, ofwel het ‘informatiepistool’ 64... Activiteitenagenda
1
Redactioneel door Han Crijns Hoi iedereen, hier heb je weer een prachtige nieuwe Koerier, alweer de vierde. Dat betekent dat ik weer de gelegenheid heb om van deze plaats een paar alinea’s vol te typen. Hopelijk is iedereen weer bijgekomen van zijn kater van de carnaval, en van zijn tentamens. Hoe dan ook is hier dus weer wat leesvoer om je mee te vermaken. In deze Koerier weer veel stukjes. Let vooral op de puzzel, ik ben er erg trots op. Hoe dan ook, ik zal het kort houden ter compensatie van het Chaosstuk, dus ik heb wel weer genoeg getypt. Lees ze.
2
Koerier
De balans opmaken door Rob Tummers, h.t. Voorzitter Hier volgt dan het inmiddels vertrouwde woordje van mij naar iedereen die deze prachtige verenigingsperiodiek leest. Ik kan gelukkig nog steeds mededelen dat het bestuur de balans niet verloren heeft. Integendeel: we zijn na een drukke periode terecht gekomen in alweer een hoger evenwicht. We hebben onze eerste Algemene Ledenvergadering getrotseerd, er is een succesvolle Carrièretour geweest, er heeft zich een nieuw dispuut in oprichting gevormd en de beruchte dropping heeft weer plaatsgevonden. Kortom: er is genoeg bedrijvigheid op N-laag (getuige ook de face-lift van de a-gang). We stevenen dan natuurlijk ook op een ontzettend bedrijvige lente af. Het is weer tijd voor een geweldig N-feest op 10 april, de Managament Trainingsdagen zijn er op 3 en 4 april en er is natuurlijk weer een Actieve Leden Weekend op 6,7 en 8 april. Kortom: graag tot ziens in de Van-der-Waalskamer en natuurlijk bij bovenstaande activiteiten. Voor nu in ieder geval veel leesplezier. Rob.
nummer 4
3
Mogen wij even STOORen? door Rody Brinkhof Sinds een aantal weken heeft STOOR een nieuwe medewerker, te weten Rody Brinkhof. Ik heb per direct de taken binnen de Koeriercommissie van mijn meest recente voorganger bij STOOR, Peter Prinsen, overgenomen en voortaan zal mijn naam dus boven het stukje in de Koerier prijken. De meeste mensen zullen mij wel kennen van Van der Waals, waar ik vorig jaar de functie Commissaris Lustrum invulling heb gegeven door het organiseren van het achtste lustrum. Momenteel ben ik daarom nog steeds betrokken bij de afronding van het lustrum (ik weet het: het gaat langzaam, maar wel zeker!). Verder ben ik lid van De Borrelcommissie (of course), de natuurkunstcommissie en betrokken bij de organisatie van de Managament Trainings Dagen Rody Brinkhof 2001 (zie elders in deze Koerier). Wil je wat meer van mijn persoontje weten, dan raad ik je aan eens op een volstrekt willekeurig moment de g-vleugel in te lopen. De kans is groot dat je mij daar ergens aantreft. Is het niet bij STOOR of in de Van-der-Waalskamer, dan wel in de ‘Salon’. Speciaal voor de mensen die mij nog niet kennen, is bij dit stukje een foto met mijn tronie geplaatst. Maar nu over de activiteiten van STOOR. Er is op dinsdag 13 februari een P-raadvergadering geweest. Hier is het volgende besproken. De Praad is op zoek naar een drietal nieuwe leden, aangezien er een aantal is gestopt met hun studie: van de 60 mensen die in september begonnen zijn, zijn er nog maar 39 over! Dit is deels te wijten aan de vele verslagen die men nu moet schrijven, waardoor de student snel achter de zwaarte van de studie komt.
4
Over het verloop van de colleges en instructies zijn de studenten en docenten over het algemeen tevreden. Er wordt overwogen om bij het vak Trillingen & Golven volgend jaar geen Maple meer te gebruiken, aangezien de uitleg en het gebruik ervan momenteel nogal veel tijd kosten. Verder wordt het nieuwe vak Moderne Ontwikkelingen in de Technische Natuurkunde als leuk en interessant ervaren onder de eerstejaars. Het kost hen echter veel tijd om er een essay over te
Koerier
schrijven. Er is aangegeven dat het enthousiasme in het essay belangrijker is dan de fysische inhoud. De betrokken docenten zullen toch rekening houden met de werkdruk. Verder hebben alle studenten een paar weken geleden een e-mail gehad met daarin de vraag of zij belangstelling hebben om informatie te ontvangen aangaande het onderwijs op de faculteit Technische Natuurkunde. Deze informatie zal zaken bevatten omtrent de besproken onderwerpen tijdens het OSO (Overkoepelend Studenten Overleg; tijdens het OSO worden alle zaken besproken op de faculteit, die studenten en dus JOU aangaan.). Als je belangstelling hebt voor de informatie van het besprokene, kun je jezelf inschrijven op http://pegasus.tue.nl/ mailman/listinfo/stoor. Op woensdag 7 februari heeft een OSO plaatsgevonden. Daar is door de OCN gemeld dat men druk doende is om de Bachelor-Master structuur invulling te geven. Het eerste jaar is wat dat betreft reeds bijna afgerond en in werking, nu de overig 4 jaar nog. De vertegen-woordigers van de UR hebben het instellingsplan van de TU/e ter sprake gebracht en aangegeven wat hun bezwaren en adviezen waren tegen “focussering” (niet alleen veel aandacht schenken aan de sterke punten van de TU/e, maar daarnaast ook zorgen voor een brede basis voor studenten), “internationalisering” en het Bachelor-Master systeem. Tijdens de meest recente PP-raadsvergadering is gesproken over het maken van tentamens zonder te willen slagen. Sommige studenten schrijven zich in voor een tentamen en gaan er ook naar toe, maar vertrekken na vijf minuten omdat ze (bijna) niet gestudeerd hebben en alleen het tentamen willen hebben. Hier moet wat aan gedaan worden. Daarnaast is er in deze Koerier een stageverslag te vinden van Martijn Heck die een externe stage heeft gedaan in India. Tenslotte is er in deze Koerier een uitwerking opgenomen van de enquêtes, die bij de beoordeling van de interne stage moeten worden ingevuld. In de volgende Koerier zal een uitwerking komen van de enquêtes van de externe stages.
nummer 4
Mocht je nog vragen hebben, kom dan eens STOORen in Ng 0.04.
5
Stage enquêtes door Rody Brinkhof Elke student die aan de faculteit Technische Natuurkunde een stage doet, moet bij zijn beoordeling een vragenformulier invullen. Via het stagebureau komen deze enquêtes bij STOOR terecht, die ze dan evalueert en verwerkt. De resultaten worden in de Koerier gepubliceerd, dus bij deze. In dit verslag zijn de interne stages verwerkt, die afgerond zijn tussen juni 1998 en januari 2001. Er zijn 87 formulieren bekeken, maar niet iedereen had alle vragen beantwoord. Vandaar de onvolledigheid van sommige resultaten. De allereerste vraag had betrekking op het aanvangsjaar van de studie. Eén genie wist te vermelden, dat hij in zijn vierde jaar pas begonnen was met studeren. Verder zaten er twee fossielen tussen (generatie ’89 en ’90). De anderen zijn veelal begonnen op het moment, dat overeenkomt met dat van de gemiddelde Natuurkundestudent. In figuur 1 staat hiervan een grafische voorstelling.
45 40
Aantal studenten
35 30 25 20 15 10 5 0 89
90
93
94
95
96
97
98
99
Generatie
Figuur 1: generatieverdeling van de invullers van de enquêtes.
6
Koerier
De verdeling van het aantal stages over de capaciteitsgroepen (afkortingen staan in studiegids) ziet er uit zoals in tabel 1 is weergegeven. Tevens staat in deze tabel per capaciteitsgroep aangegeven hoe lang de student gemiddeld bezig is geweest met het onderzoek en met zijn verslag (in halve dagen per week en maanden) en de voornaamste bezigheden tijdens de stage. Verder staat er in hoe de begeleiding was per groep en het gemiddelde cijfer dat de student voor zijn stage heeft gehaald.
AQT DID EPG ETP FIK FNA FOG FTV GDY KTN LTE SYS TIB WDY
Onderzoek hd mnd 4,1 4,7 ND ND 5,8 3,3 5,3 3,4 4,2 4,5 4,5 3,8 3,5 5,0 2,5 8,6 4,4 4,0 3,7 4,3 4,2 3,5
hd 4,1 ND 6,9 3,6 3,7 3,5 2,9 2,6 3,6 2,6 3,1
Verslag mnd 3,8 ND 1,7 2,8 2,3 3,7 4,7 3,6 2,6 3,0 3,4
3
7,7
2,3
9,1
1,0
6 9
3,7 4,4
6,5 5,7
1,9 5,6
5,8 3,8
Aantal stud. 9 1 6 8 6 6 6 7 10 3 7
Voornaamste bezigheid
Begeleiding
Literatuuronderzoek, theorie Literatuuronderzoek Opstelling bouwen, meten Meten Programmeren, meten Meten Meten Opstelling bouwen Meten, theorie Theorie, meten Meten Literatuur, programmeren/theorie Meten, theorie Meten
4, 2, 2, 1, 0 0, 1, 0, 0, 0 3, 3, 0, 0, 0 4, 3, 1, 0, 0 1, 4, 1, 0, 0 2, 3, 1, 0, 0 1, 3, 1, 1, 0 2, 3, 1, 0, 0 3, 5, 2, 0, 0 0, 2, 1, 0, 0 3, 3, 1, 0, 0 0, 2, 1, 0, 0
Gemiddelde beoordeling 8.0 9.0 7.8 8.3 7.3 7.7 7.5 7.8 8.4 7.7 8.0 9.0
0, 2, 2, 2, 0 3, 3, 0, 1, 1
7.3 7.5
Tabel 1: verdeling naar capaciteitsgroepen en gemiddelde duur van het onderzoek en schrijven van het verslag. ND = Niet Duidelijk; hd = halve dagen per week; mnd = aantal maanden. De eerst genoemde bezigheid beslaat het grootste deel van het onderzoek, de tweede wordt ook vaak uitgevoerd, maar in mindere mate. In de kolom begeleiding slaat het eerste getal op het aantal uitstekend, het tweede getal op het aantal goed, het derde op redelijk, het vierde op matig en het vijfde op slecht (zie verderop in de tekst).
Houdt wel rekening met het feit, dat sommigen al met hun verslag zijn begonnen, voordat het onderzoek was afgerond. Verder dient opgemerkt te worden, dat niet elke student even snel werkt. Er zijn mensen die 8 halve dagen in de week werken en dan binnen 3 maanden hun stage kunnen afronden, terwijl anderen het rustiger aan doen en meer dan een jaar bezig zijn. Dit is natuurlijk geheel persoonsgebonden en staat los van de capaciteitsgroep, waarin men stage loopt. Als we los van de capaciteitsgroep kijken naar de werkzaamheden van de student, vinden we de verdeling zoals in figuur 2 staat weergegeven.
nummer 4
7
70
Aantal studenten
60 50 Opstelling bouwen
40
Programeren Meten
30
Literatuuronderzoek 20
Theorie
10 0 0% 10%
11%- 21% - 31% - 41% - 51% - 61% - 71% - 81% - 91% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100% Percentage totaaltijd
Figuur 2: verdeling naar werkzaamheden
35
35
30
30
25 20 15
Onderzoek Verslag
10 5
Aantal studenten
Aantal studenten
Net als voor de werkzaamheden is ook voor de duur van de stage gekeken naar het totaal. Hieruit is het resultaat gekomen, dat in figuur 3 schematisch is weergegeven.
25 20 15
Onderzoek Verslag
10 5
0 < 21 21 - 3031 - 4041 - 5051 - 6061 - 7071 - 8081 - 90 91 - > 100 >>100 100
Totaal aantal halve dagen
0 1
2
3
4
5
6
7
8
9 10 12 17 18
Aantal maanden
Figuur 3: de duur van de stage. Links de duur in totaal aantal halve dagen, rechts in aantal maanden.
Kijken we naar het aantal halve dagen, dat per week aan de stage is besteed, dus zowel aan het onderzoek als het verslag, dan is figuur 4 het resultaat.
8
Koerier
20 18 Aantal studenten
16 14 12 10 8 6 4 2 0 1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Aantal halve dagen per week
Figuur 4: aantal halve dagen per week aan stage besteed.
Op de vraag of het aantal aan de stage bestede dagen voldoende was, antwoordden 8 mensen, dat zij het te weinig vonden. Een aantal van hen gaf aan, dat ze liefst fulltime aan de interne stage zouden werken. Ook was er iemand, die lang op onderdelen voor zijn opstelling moest wachten, waardoor hij of zij niet zo frequent kon werken als gewenst. Deze acht mensen hebben wel zo’n 4 à 5 dagen per week aan hun stage gewerkt. De volgende vraag is of de student het erg vindt, dat zijn stage een aantal halve dagen of maanden langer duurt dan gepland. Over het aantal halve dagen is 18% van de studenten ontevreden. De redenen hiervoor waren verschillend. De overige 82% vond dit niet erg. Wat betreft het aantal maanden dat de stage duurde, had men echter wel degelijk te klagen: bijna de helft van de studenten vond dit wel erg en dan met name omdat ze hierdoor vertraging opliepen met hun studie, omdat ze nu een (aantal) vak(ken) niet kon volgen. Daarnaast nam de motivatie af naarmate de stage langer duurde. In figuur 5 staat weergegeven, waarom men de vertraging heeft opgelopen. Hieruit blijkt dat dit vooral aan de studenten zelf ligt, maar in iets mindere mate ook aan de opdracht.
nummer 4
9
40
Aantal studenten
35 30 25 20 15 10 5 0 Mezelf
Opdracht
Materiaal
Begeleiding
Anders
Waarom?
Figuur 5: vanwaar de stage uitloop?
Naar de begeleiding tijdens de stage wordt ook gevraagd in de enquête. Het resultaat hiervan is, dat liefst 30% van de studenten de begeleiding UITSTEKEND vindt met het veel gehoorde commentaar, dat de begeleiding vaak aanwezig was om eventuele vragen te beantwoorden en om de student te motiveren. 46% vindt de begeleiding GOED. 16% gaf de begeleiding een REDELIJK en 6% het predikaat MATIG. Hierbij werd weinig commentaar gegeven. Echter: 1 student vond de hem of haar geboden begeleiding SLECHT en gaf hierbij de reden, dat de begeleider juist nooit aanwezig was. Er is gezocht naar een samenhang tussen de beoordeling van de begeleiding en het eindcijfer. Daaruit kwam dat de studenten, die hun begeleiding met een GOED of UITSTEKEND beoordeelden, ongeveer 1 punt meer scoorden dan de anderen. Tenslotte waar het allemaal om draait: de beoordeling. In figuur 6 staat het verband weergegeven tussen het aantal studenten en het eindcijfer voor hun interne stage.
10
Koerier
30
Aantal studenten
25 20 15 10 5 0 6.0
6.5
7.0
7.5
8.0
9.0
Cijfer
Figuur 6: de beoordeling.
Elke student heeft een voldoende voor zijn stage gekregen. Dat is niet zo gek, aangezien je een stage pas mag afronden als de begeleidende docent het resultaat voldoende vindt. Een gemiddelde stage ziet er dan als volgt uit: Je bent ongeveer 5.5 halve dag per week bezig met je stage. Over het onderzoek doe je 4.7 maanden en over het verslag 3.3 maanden, dus in totaal ben je zo’n 8 maanden bezig met je interne stage. De werkzaamheden verschillen natuurlijk per opdracht en per capaciteitsgroep, dus daar kan geen zinnige uitspraak over worden gedaan. De uitloop is duidelijk: er staan in totaal 90 halve dagen voor de interne stage en dat is inclusief onderzoek en verslag. Uitgaande van 5 halve dagen per week zou de stage 18 weken mogen duren en dat komt overeen met ongeveer 4 maanden. De gemiddelde student doet dus 2 keer zolang over zijn stage als de bedoeling is. De begeleiding zal gemiddeld genomen GOED zijn en uiteindelijk zal de stage met een 7.9 beloond worden.
nummer 4
11
12
Koerier
De Oudhollandsche spelen, over ballen gooien op ballen door Coen Loermans Enige tijd geleden was er alweer een AXI activiteit: de Oudhollandsche spelen. Er werden naar hartelust allerlei oude spelletjes gedaan. Zo werd er onder leiding van Thijs erg gedreven gesjoeld en werd keer op keer de hoogste score verbroken. Jammer genoeg werden er geen alcoholische dranken verkocht zodat de motoriek niet (positief?) beïnvloed werd. Dit zelfde probleem was ook van toepassing op de andere spelen. Voor de mensen met een grote bek, was er natuurlijk het koekhappen. Ook aan de mensen die hun agressie kwijt moesten was gedacht. Niets is beter tegen agressie dan eens flink met een hamer op een spijker rossen. Voor veel mensen was het dus niet zozeer een zaak om met zo min mogelijk slagen de spijker er in te slaan, maar om zo hard mogelijk en zo vaak mogelijk te slaan. Natuurlijk was er ook de mogelijkheid tot spijkerpoepen waarbij eenieders vaardigheid beproefd werd bij een aantal flessen van verscheidene formaten. Verder waren er enkele oude spellen die speciaal voor deze gelegenheid enigszins aangepast waren. Zo was bijvoorbeeld het blikkengooien enigszins makkelijker gemaakt door op de blikken foto’s van bestuursleden aan te brengen. Ook het ezeltjeprikje was enigszins vernieuwd. Onder de nieuwe titel steek-Bas-de-ogen-uit was hiervoor veel animo. Ondanks de lage opkomst en het gebrek aan alcoholische versnaperingen was het toch zeker geslaagd.
nummer 4
13
Onze eerste(jaars op) dropping door Arjan Rijke Namens de zeven eerstejaars die meegegaan zijn op de dropping ben ik nu een stukje aan het schijven over de dropping. En gezien de strenge deadline van Koerier, moet ik me nog erg haasten om dit stukje op tijd af te hebben: ………..ik wou dat ik de gezichtsuitdrukkingen van Han en Sanne kon beschrijven, nadat Wilbert hun vanwege het onophoudelijke geklef met een glas water bewerkt had. Voor degenen die dit niks zegt, het gebeurde bij dat luidruchtige groepje in de hoek van de borrel, dat overduidelijk zenuwachtig was voor de dropping. Vanwege verplichtingen zoals ballet (Veronique) en kijkavond (Wilbert) kon ons groepje pas vrij laat gedropt worden. Om de tijd tussen borrel en dropping te Wilbert zoals gezien door Michael, doden, zijn Han, Sanne, Michael net na de dropping en ik naar Jeruzalem gegaan om betaalbare pizza’s te eten. Behalve dat Michael ongeveer alle asbakken en vaasjes in Jeruzalem kapot gegooid heeft, is er niet veel bijzonders over het eten te melden. Na het eten zijn we naar de film van Studium Generale geweest, maar daar wil ik helemaal niet meer aan denken. Inmiddels was het bijna tijd geworden om gedropt te gaan worden We zijn dus maar weer eens richting de ‘Salon’ gegaan, om verenigd te worden met de rest van ons team, maar natuurlijk vooral om ons nog wat moed in te drinken. Alleen en ver weg op een donker weggetje Wilbert even later aan het slapen, gedropt worden vinden we namelijk uiteraard met voorzorgsmaatregelen geen prettig idee.
14
Koerier
De vuilniszakken die de bus blindeerden moesten we zelf vasthouden, maar toch hadden we geen flauw idee waar we heen gingen. Gelukkig werden er in het busje lekkere dropjes uitgedeeld, die we op de Hans en Grietje manier gebruikten om de weg te markeren. Dikke pech was dat we achteraf te horen kregen dat we niet terug moesten, maar naar een andere, onbekende plaats. Welke plaats dat was, daar moesten we achter zien te komen aan de hand van een liedje, en toen baalde ik pas echt dat ik mijn Van-der-Waalsliederenbundel vergeten was. Om ons onderweg warm te houden, hadden we de nodige maatregelen genomen. De slijter was ons zeer dankbaar. Omdat sommige mensen erg bang waren dat ze het koud zouden krijgen, was de drank niet helemaal gelijk verdeeld, en het effect hiervan kon je tegen het eind van de nacht aan sommige mensen goed merken. Wilbert en Arjan de volgende ochtend. Analyse wacht.
Inmiddels hadden we al een aardig idee van waar we heen moesten. Nadat we waren aangehouden door een paar agenten en hun routeplanner, was het alleen nog maar een kwestie van lopen. Dit lopen was echter het probleem. De een kreeg last van haar knieën, de ander van haar enkel, en nog een ander had last van z’n maag (maar dat deze maagklachten van het lopen kwamen betwijfel ik). Toen de nood te hoog werd, zocht ik een boom… ik bedoel: hebben we het noodnummer gebeld, en zijn we met het busje weer teruggebracht naar N-laag. Na ruim twee uur geslapen te hebben, zaten we vrijdagochtend weer ‘fris’ bij analyse. Namens Carolien, Veronique, Wilbert, Michael, Sanne, Han en mijzelf, wil ik degenen die zich hebben ingezet om dit een onvergetelijke nacht te maken hartelijk bedanken.
nummer 4
15
Externe stage Kochi, India door Martijn Heck Ongeveer een half jaar geleden was het voor mij dan ook zover: ik moest maar eens beginnen aan het regelen van een externe stage. Zeer globaal had ik voor mezelf al twee criteria opgesteld: ik wilde naar een totaal andere cultuur, bij voorkeur ergens in Azië, en ik wilde iets met fotonica doen, in de ruime zin van het woord dan. Mijn belangstelling voor dit onderwerp dateerde nog uit de tijd dat ik voor Van der Waals het symposium “Photonics on the Frontline” mede georganiseerd heb. Begrijpelijkerwijs strandde ik dus bij de Halfgeleiderfysica (Wolter = fotonica). Deze groep had al een aantal jaren een samenwerkingsverband met de International School of Photonics in Kochi, India. Daarbij kwam ook nog het feit dat er op dat moment één van de hoogleraren uit India rondliep op die vakgroep. Een ogenschijnlijk gespreid bedje dus en na enige klimatologische overwegingen (in augustus regent de moesson je daar letterlijk weg) vertrok ik begin september naar India. Ondanks mijn reisbijbel (de Lonely Planet dus) slaagde ik erin om de eerste dag ongeveer ƒ150,- lichter uit mijn overstapplaats Mumbai (Bombay in de oude spelling) tevoorschijn te komen en met een vertraging van vijf uur in Kochi in het zuiden van India te arriveren. Daarna kon het dus alleen maar beter gaan denk je dan. Onam feestmaal met de professoren van de ISP Alvorens ik mijn toetsenbord aan de culturele aspecten ga wijden geef ik eerst even een korte samenvatting van wat ik nou daadwerkelijk op het fysische vlak heb gedaan. Kort gezegd heb ik de warmtediffusie in halfgeleiders bekeken. Letterlijk bekeken dan: met een laser wordt het oppervlak van een
16
Koerier
halfgeleider periodiek verhit. Er gaat dan een soort warmtegolf over het oppervlak lopen, welke de omringende vloeistof (waarin de halfgeleider is ondergedompeld) ook opwarmt. Een andere laserstraal die rakelings langs het oppervlak van de halfgeleider gaat (door de vloeistof dus) wordt door het periodieke opwarmen van de vloeistof afgebogen (Mirageeffect; vergelijk het maar met het wegdek zoals je dat in Zuid-Frankrijk ziet wanneer het heel warm is: je denkt dan water te zien). Door de fase van de afbuiging te bekijken als functie van de positie van de afbuigende laserstraal kan inzicht verkregen worden in de snelheid waarmee de warmtegolf over het oppervlak loopt. Hieruit kan uiteindelijk de ‘thermal diffusivity’ bepaald worden, een niet onbelangrijke parameter aangezien chips nogal eens oververhit dreigen te raken. Ik weet dat de meeste lezers misschien niet direct in het bovenstaande geïnteresseerd zijn, maar ik geef de korte samenvatting om aan te geven dat er in India gewoon een acceptabel fysisch onderzoek neergezet kan worden. Verschillen zitten niet zozeer in materiële zaken, als wel in de onderzoekscultuur. In en buiten India kun je je niet bewijzen met alleen een diploma. De instituten zijn in het buitenland niet of nauwelijks bekend noch de kwaliteit. Middels output (lees: publicaties) moeten de Ph.D. studenten zich bewijzen. Ook aspecten als politiek drukken een zware stempel op het beleid binnen een vakgroep. De grootste problemen in facilitaire zin worden veroorzaakt door de ‘powercuts’, het bewust uitzetten van de stroom om te besparen, en de ‘powerfailures’, het onbewust uitzetten, bijvoorbeeld veroorzaakt door het kappen van een boom die dan op een elektriciteitsmast valt. Niet bevorderlijk voor het verzamelen van meetresultaten dus. Maar nu terug naar de cultuur. Ik werd ondergebracht in het Visiting Faculty Complex van de universiteit, alwaar nog twee Delftsche studenten net aangekomen waren. Aangrenzend in het guesthouse verbleven twaalf Amerikanen om een semester in India ‘college’ te lopen. Na een korte rondleiding de eerste dag door een van de Indische studenten was het feest: het was Onam, een oogstfeest, wat zeer uitbundig gevierd werd in het zuiden. Een feestmaal werd aangericht waar ik aan mocht deelnemen (zie foto). Dat was natuurlijk vegetarisch en dat moest je dus met je rechterhand eten. Gelukkig hadden ze mij van een lepel voorzien. Hoewel ik nu perfect met een hand kan eten,
nummer 4
17
voelde ik me daar de eerste dagen toch wat ongemakkelijk onder. Zeker als je tussen drie professoren zit. Gedurende de periode van stagelopen was er gelukkig ruim voldoende tijd om in de weekeinden de omgeving te verkennen. Kerala, de staat waarin Kochi ligt, is één van de mooiste van India. Ze noemen het zelf ‘Gods own country’. Van ‘hill stations’ in de bergen tot ‘beach resorts’ (aan de zee dus) en van oude tempels en paleizen tot idyllische watertjes in de bossen waar we met een bootje doorheen gevoerd werden: Kerala had dat alles. En dat alles hebben we natuurlijk bezocht (lees met ‘we’ een min of meer willekeurige combinatie van studenten uit het guesthouse; ik houd er niet van om de hele tijd in ‘ik’ te praten). Voor zover dus het toeristenfolder-gedeelte. Het is natuurlijk allemaal wel waar, maar India heeft ook andere aspecten. Hoewel Kerala een communistische staat is waar de welvaart meer evenredig verspreid is over de bevolking dan in de rest van India, kom je ook hier veel bedelaars e.d. tegen. De eerste keer dat een klein meisje in lompen gehuld je om geld komt vragen en dan blij is met een muntje van omgerekend 5 cent, gaat je natuurlijk niet in je koude kleren zitten. Een ander treffend voorbeeld over de waarde van een mens vond plaats tijdens een studentenfestival. Tijdens een soort van mode-show kwam er een jongen op met een in brandende lompen gehulde hand: ‘The God of Fire’! Helaas had hij wat met de kerosine gemorst en vloog zijn shirt ook in de fik. Brandend als een toorts rende hij het toneel af. Achter de schermen stond natuurlijk geen emmer water/brandblusser/deken klaar want “er gebeurt toch nooit wat”. Al rollend over de grond heeft hij zichzelf kunnen doven: 30% verbrand. Over de verkeerschaos kan ik kort zijn: die sluit aan bij bovenstaande en ik ben blij dat ik op de drukste momenten in een bus zat. De regels zijn ongeveer als volgt: hoe groter en steviger hoe meer rechten. Motorrijders zijn dus letterlijk hun leven niet zeker, zoals een collega van mijn Delftsche vriendjes ondervond. Riksja’s zijn leuk, praktisch, relaxed en goedkoop, zolang je maar niet in het spitsuur op de hoofdwegen rijdt.
18
Koerier
Ook nog even een leukere anekdote over de Indiase manier van aanpak: tijdens een ‘piratenparty’ bij een prachtig viersterrenhotel hadden ze het leuke idee opgevat om een drijvende dansvloer te maken. Terwijl ik daar dus mijn gebrek aan AOR aan het goedmaken was, viel opeens de stroom uit. ‘Powerfailure’ dachten wij, tot één van de Amerikaansen de kabels langs haar benen voelde glijden. De correcte inschatting volgde meteen: de dansvloer was losgeraakt en ondanks verwoede poginDe traditionele Indiase Thali: curries en rijst op gen van in smoeen bananenblad; wel met één hand eten! king gehulde Indische obers dreven we af naar zee. Gelukkig was hier wel sprake van voorzorgsmaatregelen en inderhaast opgetrommelde bootjes trokken ons weer naar de kade. Wat betreft de mensen kan ik zeggen dat ze echt heel vriendelijk zijn. Iedere keer dat je in de bus zit word je bijvoorbeeld aangesproken met een ‘Whefrom’, wat ongeveer zoiets betekent als ‘Where are you from?’ Het blijkt dat Kluivert een goede vervanging is voor Cruijff wat betreft het beeld van Nederland. Natuurlijk kun je op deze manier geen echt goede contacten leggen. Dat lukte daarentegen wel bij de studenten. Hoewel de cultuur totaal verschilt, heb je één ding gemeen: je bent student. En hoewel taboe, hebben we vele avondjes doorgebracht onder het genot van een ‘brandy’ (goedkoopst) of een ‘Kingfisher’ (acceptabel bier). Ondanks dat de studenten wel eens een biertje willen drinken, blijft Kerala een van de meest traditionele provincies van India. Praktisch
nummer 4
19
alle vrouwen lopen in sari’s of een vergelijkbaar kledingstuk. Keurig en kleurig, dat wel. Verder moeten de vrouwelijke studenten rond 20.00h binnen zijn in hun hostel. En blijven dus. Op straat zie je ‘s avonds geen vrouw meer lopen. Hoe moeten de meisjes en jongetjes dan een relatie opbouwen denk je? Hoeft niet, aangezien ongeveer 95% van de huwelijken door de ouders gearrangeerd Het Wereldwonder: de Taj Mahal (en mr. Akbar worden. OpKhan, een van mijn reisgenoten) vallend genoeg zitten ze daar zelf totaal niet mee en ervaren ze het in veel gevallen zelfs als de beste oplossing. Dit was overigens voor mij een van de beste kanten van een stage in India: door het nauwe contact en de raakvlakken die je hebt met de Indiase studenten leer je enorm veel van een andere cultuur. Meer dan ik ooit als toerist zou kunnen leren. Dit werd maar weer eens bewezen toen ik na drie maanden stage in het Zuiden een dikke twee weken door het Noorden van India reisde. Je beleeft de cultuur van India dan veel oppervlakkiger. Je loopt een beetje de Lonely Planet highlights af, maar daar blijft het voor een groot deel bij. Voor velen geeft dat misschien bevrediging, maar niet zozeer voor mij. Dit alles in ogenschouw genomen is een stage in een land als India een geweldige ervaring, zowel wat betreft het daadwerkelijk fysisch onderzoek, alsook zeker daarbuiten.
20
Koerier
Carrièretour van Van der Waals” Dag 1 door Martijn Heck Ondanks enige bij voorbaat aanwezige resistentie tegen een ‘representatief voorkomen’ verscheen een boven verwachting groot deel van de deelnemers aan de eerste Van-der-Waalscarrièretour (voeg maar toe aan de Van-der-Waalswoordenlijst, Wiebe) in pak bij het station in Eindhoven. Zouden we op de goede weg geraken en de heavy-metalen megadeathshirts in combinatie met een afgetrapte spijkerbroek vaarwel kunnen zeggen? De reis begon voorspoedig voor ons busje en we zetten vol goede moed koers naar zee. Daar moesten we dus niet heen. Een geluk bij het ongeluk van het missen van de afslag was wel dat we een file konden omzeilen. Na enig telefonisch contact (Wij: “we zitten nu bij Breda”; Wiebe: “???”) bleken we op gelijke tijdschema’s te liggen en we hadden goede hoop dat ons busje alsnog op tijd zou zijn voor de koffie met cake. Helaas, we hadden buiten de waard gerekend. Buiten de organisatie in dit geval. De organiserende commissie was helaas vergeten ons van een routebeschrijving te voorzien. Maar niet getreurd, ons busje kon bogen op een dermate hoog gehalte aan bedrijvenbezoekjes- en excursie-ervaring dat wij de weg zelf wel konden vinden. Ons geheugen vertelde ons immers dat de ABN-AMRO in de schaduw van de Amsterdam Arena lag. Dat bleek dan ook het geval te zijn, maar de ABN-bedrijfstop had gedaan wat Ajax al jaren wil maar niet kan: de Arena ontvluchten en zich een paar kilometer verderop vestigen.
nummer 4
21
Gelukkig had de ABN een pendeldienst tussen beide kantoren in het leven geroepen en op aanraden van de portier stonden wij op de hoek van de straat te wachten tot er een busje verscheen om te volgen. Toen het busje verscheen scheurden wij er dan ook onmiddellijk achteraan. Dat had de Afro-Amsterdammer in het busje ook door en die deed dus alle mogelijke moeite om ons af te schudden. Met een paar keer door rood rijden lukte dat dan ook, maar de profileringsdrang van de ABN leverde een hoeveelheid logo’s op die ons op de goede weg zetten. Ruim te laat begonnen we aan de lezing van de ABN-recruiter. Hierin werden de mogelijke traineeships uitgelegd die ook voor technici openstaan. Helaas werd ons ook duidelijk dat er voor ons geen carrière in de Investment Banking is weggelegd. Alwaar een wereldspeler als Goldman Sachs, maar ook nationale trotsen als MeesPierson, Fortis en tot voor kort de ING met graagte technici ontvangen neemt de ABN voor Investment Banking slechts mensen aan met een ‘relevante studieachtergrond’. Zij hebben kennelijk nog niet door dat natuurkunde voor praktisch alles een ‘relevante studieachtergrond’ is, maar dat zullen ze wel merken aan hun beurswaarde: wat betreft de Investment Banking kan dat een stuk beter. Financiële en IT-trainee-ships staan dus wel open voor ons en om een voorproefje te krijgen van eventuele werkzaamheden bij de ABN gingen we na de lunch aan een case beginnen. De opdracht was om in vier verschillende groepen vier verschillende scenario’s uit te werken met betrekking tot de rol van e-commerce in de samenleving. Hiernaast moest natuurlijk ook de rol van de financiële sector hierbinnen onder de loep genomen worden. Nadat drie groepen spartelend met hun B2C-concepten ten onder waren gegaan, kwam het groepje van ondergetekende met een gefundeerd en plausibel B2B-scenario alwaar geen poot tussen te krijgen was. We zagen de beurswaarde van de ABN alweer omhoog schieten. Ook onze restyling van het ABN-logo viel bij iedereen in de smaak (behalve bij een enkele verstokte Ajax-fan). De excursie werd zoals het hoort afgesloten met een borrel en een diner in Amsterdam. Robbert had zich met een sigaar al door de eerste
22
Koerier
ronde van de IT-managementcourse geworsteld alvorens hij tot de conclusie kwam dat hij op die datum in Frankrijk in de sneeuw ligt. Voor alle geïnteresseerden die ons landje niet verlaten: jullie kunnen natuurlijk wel meedoen aan de management course. De dag werd door ons besloten met een Corenwyn in Rotterdam alvorens daar de jeugdherberg in te duiken ter voorbereiding op dag 2.
Dag 2 door Alexander Tamminga Na een goede maar korte nachtrust in de jeugdherberg te Rotterdam zou de dag van vandaag ons brengen naar het kantoor / de fabriek van Shell in Pernis. Maar voordat we zouden vertrekken moest er natuurlijk eerst opgestaan en gegeten worden. Omdat sommige mensen nu eenmaal langzamer zijn dan anderen in het opstaan en eten, is de wekker anderhalf uur voor vertrek naar Pernis gezet. Dit om ervoor te zorgen dat we ruim op tijd bij Shell zullen zijn. Toch is het nog haasten om op tijd weg te gaan. Er moet nog betaald worden en ook de spullen moeten nog in de busjes, maar we gaan op tijd weg. Net onder de Maas door werd er opgebeld. Het was Wiebe. Hij stond nog bij de jeugdherberg en zei dat we hem en Machteld vergeten waren terwijl zij aan het betalen waren. Dus dan maar weer terugkeren om Machteld en Wiebe op te halen. Zo kwamen we nog te laat aan bij Shell. Shell Pernis bleek een gigantisch groot terrein te zijn met zo’n 60 chemische fabrieken en installaties. Op de elfde verdieping van het mooie doch oude hoofdkantoor van Shell Pernis werden wij ontvangen met koffie en thee door Wim van der Wiel. Na dit wel bevallen kopje was het tijd voor een videopresentatie met achtergrondinformatie over Shell. et blijkt dat Shell in Pernis de binnenkomende ruwe olie eerst destilleert, waarna er gassen, lichte destillaten, middendestillaten, stookolie en residu overblijven. Een deel van de zware moleculen waaruit stookolie is opgebouwd, wordt bij hoge druk en temperatuur, en onder invloed van katalysatoren, tot kleinere afgebroken. Ze worden ‘gekraakt’. Via het kraakproces worden méér lichte producten verkregen, zoals benzine, waarnaar veel vraag is.
nummer 4
23
Shell Pernis vormt met zijn vele fabrieken en installaties een van ‘s werelds meest uitgebreide petrochemische fabriekscomplexen. Shell Nederland Raffinaderij verwerkt per jaar zo’n twintig miljoen ton ruwe olie. Het bijzondere van Pernis is dat er raffinage-installaties zijn voor de verwerking van vrijwel alle, soms zeer verschillende, soorten ruwe olie en halffabrikaten, die afkomstig zijn van andere raffinaderijen over de hele wereld. Pernis is in staat uit het zwaarste residu nog waardevolle producten als benzine te halen. Ongeveer tweederde van de productie wordt geëxporteerd. In totaal worden er op Pernis bijna duizend verschillende producten gemaakt. Op het terrein draaien de nieuwe moderne installaties van PER+, waaronder een hydrocracker, een olievergassingsinstallatie en warmtekrachtcentrales. Na de videopresentatie was het tijd voor een rondleiding over het immense terrein met een bus. Tijdens deze rondleiding werd van alles verteld over de verschillende takken van Shell die zich op het terrein bevonden. Er bleek dat net die dag er een fout was opgetreden in een van de fabrieken, waardoor er door de affakkelpijp vlammen van ongeveer 12 meter hoog de lucht in vlogen. De rondleiding voerde ons ook langs een deel van Shell dat was afgestoten, omdat de winstgevendheid van deze fabrieken onder de maat was. Hierna was het tijd voor de lunch, eenvoudig doch voedzaam.
24
Na de lunch hield Peter Vinke een presentatie over carrièremogelijkheden binnen Shell. Wat zijn de mogelijkheden en wat vraagt Shell van jou als werknemer, waar kun je allemaal terecht binnen Shell en heb je wel het echte Shellgevoel? Volgend op de presentatie van Peter Vinke was de Camisea Case, een waar gebeurde case over een gasboring in Peru. Het was de bedoeling om in groepjes van ongeveer 5 man een deel van de opdracht van de case uit te voeren en hier een presentatie over te maken. Een groepje moet de maatschappelijke gevolgen van de boring onderzoeken, een groepje de haalbaarheid en de juridische kant en een
Koerier
ander groepje moest de belanghebbenden inventariseren en de risico’s vaststellen die deze belanghebbenden vormen. Na de korte presentaties van de groepjes, waarbij de mensen van Shell overweldigd werden door de creatieve en innovatieve ideeën was het tijd voor wat feedback van de mensen van Shell. Het bleek dat deze groep uit Eindhoven uitmuntend had gepresteerd. Hierna was het tijd voor een borrel. Helaas zat alcohol er niet in daar op het terrein van Shell Pernis geen alcohol mocht worden geschonken. Dus dan maar een alcoholvrije borrel. Al met al was het een geslaagde dag en op de weg naar de jeugdherberg in Amsterdam werd er nog lang over nagepraat, daar aangekomen bleek het nachtleven net iets minder gezellig dan in Eindhoven, maar toch gezellig genoeg om nog tot in de vroege uurtjes door te kunnen feesten.
Dag 3 door Menno van den Donker Na twee avonden flink stappen en twee ochtenden vroeg opstaan was het tijd voor de derde ochtend. Gelukkig was de commissie deze dag wat soepeler in de planning dan de andere dagen. Er stond een vrije ochtend op het programma. Wilde je echter gratis ontbijten diende je wel vòòr 10.00 uur ’s ochtends in de ontbijtzaal te zijn. Deze helse planning werd dan ook door het gros van de deelnemers niet gehaald, met het gevolg dat iedereen in de stad een kopje koffie ging drinken om het verloren ontbijt in te halen.
nummer 4
Ondertussen werd de bagage per busje vervoerd naar de andere busjes op het parkeerterrein buiten het centrum. Ondergetekende was een van de chauffeurhelden die over trambanen en ‘verboden in te rijden’-wegen de weg naar het parkeerterrein wist te vinden, en net op tijd terug was om de vertrekkende koffiedrinkers nog tegen te komen. Toen werd de voettocht richting het NeMo-gebouw ingezet. Even later
25
liepen we over een mooie brug naar de magnifieke entrée van New Metropolis. Jammer genoeg bleek daar aangekomen dat we op het andere kantoor moesten zijn. Na enkele ‘kut orga’-kreten had iedereen het verwerkt en werd de voetreis langs de mooie Amsterdamse grachten richting McKinsey Amsterdam hervat. Deze mooie voetreis wekte natuurlijk gezonde hongergevoelens op en dus werd de heerlijke lunch bij McKinsey welkom ontvangen. Onder het genot van de versnaperingen werd in een ontvangstlokaaltje een praatje afgestoken over McKinsey. Voor de onwetenden: McKinsey is een van origine Amerikaans bedrijf en doet aan strategic consulting. Dat betekent dat ze raden van bestuur van grote multinationals adviseren over op welke kernkwaliteiten ze zich moeten richten willen ze in de toekomst hun winst maximaliseren of hun koers laten stijgen. Ze zijn erg duur, maar bereiken dan ook spectaculaire kostenreducties of omzetstijgingen. Omdat ze zo duur zijn kunnen alleen grote vermogende multinationals zich de expertise van McKinsey veroorloven. Maar, er is ook plaats voor idealen. Regelmatig doen ze een gratis project voor een ideële instelling. Bijvoorbeeld is er een weeshuis geadviseerd over hoe ze het beste alle kinderen kunnen bereiken. Van het personeel heeft ongeveer 50% een bèta-achtergrond. Mensen die er werken gaan allemaal voor de “Impact”. Er worden natuurlijk wel grote eisen aan sollicitanten gesteld. Op je CV moeten toch wel enkele voorzitter-schappen staan en je cijfers tot en met de basisschool moeten aan de hoge kant zitten. Tot zover het inleidende praatje. Op de Carriètour hoort natuurlijk ook een case bij elke excursie, zo ook hier. Het was een project waarbij je de winst van een bedrijf moest
26
Koerier
maximaliseren, wat een mooie afspiegeling is van het dagelijkse werk van een McKinseyaan. Daartoe moest je een aantal strategische keuzes maken en je op een core-competence concentreren. Het leuke was dat het om voetbalclubs ging. De deelnemers werden in groepjes onderverdeeld, bij de clubs Arsenal, Paris Saint Germaine, Barcelona, Bayern München, PSV en Juventus. Je kon kiezen of je wel of geen goede trainer en extra trainingen aanschafte, of je in merchandising investeerde, of je een groot stadion neerzette, etc. Alles had voor- en nadelen. Als je goed oplette had je twee keuzes. Keuze één was een groot stadion dat je ging exploiteren met concerten etc, veel oefenwedstrijden die geld opbrachten, en veel merchandising, maar een slecht team dat er tijdens de competitie niets van bakte, en alle kaartjes in de vorm van seizoenkaarten verkopen. Zeg maar de Ajax-strategie. Keuze twee was in trainingen investeren, een stadion met een grote capaciteit, en alle kaartjes in de losse verkoop. Deze strategie was wel wat risicovoller aangezien er in de competitie ook een geluksfactor zit. Nadat iedereen keuzes had gemaakt werd er een competitie gesimuleerd. Dit was op een erg leuke manier gedaan waardoor er real-time gejuichd en gejoeld kon worden. Om de sfeer erin te krijgen had elk team ook een sjaaltje van de club. Daarna brak de transferperiode aan en kon je spelers van elkaar kopen. Hierna werd er weer een competitie gesimuleerd. Degene die dan de meeste winst had, had gewonnen. Uiteraard was PSV twee keer kampioen geworden, en hadden ze ook het meeste geld. Mijn team was Paris Saint Germaine. We gingen voor de Ajax-tactiek en dat bracht ons op de derde plaats qua winst en op de laatste plaats qua competitie-resultaat. Na deze toffe case was het tijd voor een toffe borrel. Met tonijn gevulde deegbolletjes, en meer van dat soort fijne snuisterijtjes waren bijzonder lekker. Voor het eerst kon ik ook lekker meedrinken aangezien ik een andere chauffeur voor de terugweg had geregeld. Jeroen: bedankt! Mijn keus viel op een lekker wijntje. Na de borrel werden we met taxibusjes terug naar de parkeerplaats gebracht vanwaar we aan de terugreis richting Eindhoven vertrokken.
nummer 4
27
28
Koerier
Die wirkliche Wahrheit door Herr Professor Wolfgang Q. von Wisiwíkirivili¢ Klapf Bei gebrech an zeit hebe ich meine secretarinne aangeroepen vor einige untersteunung. Helas was sie einen bord aan zu saubermachen. Frauen…
nummer 4
Ram (21 maart - 20 april) Van druif tot krent in Australië. Zonnebrandcrème is een mooie uitvinding als de ozonlaag ontbreekt. Stier (21 april - 20 mei) Betonpaolties, betonpaolties, betonpaolties, betonpaolties bennen kut. Opgepast, er staat er nu weer een in de G-vleugel. (noot van de redactie: deze is voor insiders (zie Koerier 6 1999, pagina 46)) Tweelingen (21 mei - 21 juni) U krijgt zeer urgente neigingen om Coentje te slaan met een Thor-pedelstaf. Onderdruk deze oergevoelens niet. Kreeft (22 juni - 22 juli) Wat gepland was als een avondje Chinezen met wat vrienden, loopt compleet in de soep. Naarmate Uw huidje roder en roder wordt en U langzaam het bewustzijn verliest worden waanvoorstellingen als vissen die kreeftsoep eten steeds doordringender. Leeuw (23 juli - 23 augustus) Grrr… Uw Whiskas is op. Probeer Whizzkids. Maagd (24 augustus - 23 september) Na het N-TEMA feest ontdekt U dat U bij TEMA meer op uw plaats bent. Schorpioen (24 oktober - 22 november) Ook U krijgt zeer urgente neigingen… (zie tweelingen). Bij
eventueel gebrek aan Coentjes zijn andere leden van de Fywi ook beschikbaar. Weegschaal (24 september - 23 oktober) Tijdens het carnaval was U nogal afwezig. Dit wordt niet door iedereen evenzeer op prijs gesteld. Om dat goed te maken gaat U naar alle Vander-Waalsactiviteiten die de komende 6 jaar georganiseerd worden. Dit wordt niet door iedereen evenzeer op prijs gesteld. Boogschutter (23 november - 21 december) U heeft behoorlijk een bok geschoten op valentijnsdag. Daar was die bok niet echt blij mee, getuige de afdrukken op Uw achterwerk. Steenbok (22 december - 19 januari) Tijdens de bata444race blijkt U toch niet zo fit als Uw naam doet vermoeden. Na 42,194 kilometer lopen valt U dood neer. “DOOD?!?” roept U nu uit van schrik. Ja, dood. Waterman (20 januari - 19 februari) Kijk uit voor vissen met diarree. Misschien kunt U voorlopig het beste maar even op het droge blijven. Vissen (20 februari - 20 maart) De kreeftsoep die U onlangs bij een dubieuze Chinees heeft gegeten ligt niet lekker op de maag. Probeer U maar niet voor te stellen hoe een vis met diarree eruit ziet.
29
Een witte kerst door Joost Kos en Arjan Hamelinck Op verzoek van de dienstdoende arts van het Twee Steden Ziekenhuis neem ik vanaf hier het schrijven van dit stukje over, omdat volgens de prognoses Arjan psychisch niet meer in staat zou zijn zo’n zware taak te verrichten. Dan denkt u: was hij dat eerder wel, dan? Die vraag hebben wij ons ook gesteld en hopen daar in de volgende Koerier antwoord op te kunnen geven. Zoals al gemeld heeft het KNMI zich op het allerlaatste moment toch nog aan de afspraak gehouden en hebben we allemaal kunnen genieten van een prachtige witte kerst. Iedereen behalve Arjan en ik, hij om de bekende reden en ik omdat ik mijn twijfels en verdenkingen omtrent het KNMI omgezet had in een vakantie naar het (dacht ik) altijd witte Oostenrijk. Ik vertel dit nu omdat ik u het genoegen niet wil onthouden van de kennis dat ik minder sneeuw gezien heb dan velen van u die Nederland niet verlaten hebben. Maar goed, Arjan in het ziekenhuis, dus ging de LEX snel een nieuwe excursie organiseren zodat die eindelijk eens zonder de aanwezigheid van Arjan kon verlopen. Alle voorbereidingen liepen perfect en het zag er naar uit dat het vooruitstrevende idee van een 3-daagse excursie naar de Randstad zich zou gaan ontplooien in een geslaagde activiteit. Maandagochtend 29 januari 8.00 am, alle 22 deelnemers hebben zich verzameld bij Europcar op het station, Arjan ligt nog een week of 2 op z’n bedje, alleen de busjes moeten we nog ophalen. Dit loopt echter niet zo vlot als gepland, en de zenuwen slaan om onverklaarbare reden toe op de commissie maar ook de deelnemers. Plotseling verschijnt daar de verklaring van hun onbehaaglijke gevoel: Arjan! Door van 7 hoog uit het raam van het Twee Steden Ziekenhuis te springen heeft hij de dokter en zijn knappe zusters kunnen misleiden en maakt nu zijn opwachting bij de groep, tot groot ongenoegen van de commissie. Maar ja, niks aan te doen, de tour was tenslotte bedoeld voor 24 deelnemers, dus hij kon nog mee. Dus vertrekt de groep eindelijk richting het hoofdkantoor van ABN-Amro in Amsterdam. Wees maar niet bang, ik zal geen verslag gaan doen van deze reis, die is ergens anders in dit blad nog wel te vinden. Ik kan het echter wel kort samenvatten: bij ABN gingen we aapjes kijken in de Dealing Room, en wel aapjes die basketbal speelden met de prullenbak omdat de AEX ingestort was. Bij Shell lagen Machteld, Remco, Menno en Arjan te slapen, niet omdat het niet interessant was, maar meer door de avond ervoor, die we doorgebracht hadden bij de Photo-Play en in de Jazz-club. Tenslotte het hoogtepunt van de Carrièretour: McKinsey. Deze mensen hadden een werkelijk sublieme case klaarliggen die 2 seizoenen Europees voetbal simuleerde, en mijn mening hierover is helemaal niet lichtelijk positief omdat mijn groep met PSV 2 keer Europees kampioen is geworden en ook nog eens een topomzet draaide. Ik wil overigens ook nog melden dat de groep van Juventus, met niet nader te noemen personen erin, op een zeer teleurstellende 2e plek zijn geëindigd. Na deze 3 geslaagde dagen waren we allemaal zo gaar als een kanariepietje, dus de hoogste tijd om eens te relaxen op de eerste Daedalus-Borrel ooit. Helaas zat dit er ook weer niet in, omdat twee Chaosleden er als eerste deelnemers van het grote-kleine-Daedalus-doolhofspel in slaagden om gelijk te spelen, waardoor we werkelijk werden bedolven onder de Feigling, waarna we onze kater weg wilden drinken met de aanwezige RedBull, waar we eigenlijk maar één bekertje van mochten hebben. Gevolg was dat Arjan in recordtijd weer terug was in het Twee Steden Ziekenhuis om zijn maag leeg te laten pompen. De pomp stond alleen iets te hard, waardoor Arjan nu verder zal moeten zonder maag en slechts één nier. Maar niet getreurd, de LEX heeft toegezegd zo gauw mogelijk weer een excursie te organiseren, en voor het gemak is voor deze gelegenheid heel Chaos uitgesloten van deelname. Met vriendelijke groet, Zoals alom bekend heeft studievereniging J.D. van der Waals het weer voor elkaar. Op 13 december jongstleden werd er een excursie georganiseerd door onze vereniging naar het KNMI. Dit alles met het geheime doel om eindelijk na al die jaren weer eens een witte kerst te regelen. Jammer genoeg had de NS daar lucht van gekregen en gooide alles in de strijd om zoiets te voorkomen. Voor de NS is extreem weer namelijk vaak tot last en dat kan natuurlijk vertragingen veroorzaken. En dat willen ze natuurlijk niet. Gelukkig dachten ze dat de excursie gepland was op 12 december. Op die datum hebben ze dus heel
30
Koerier
het treinverkeer rond Eindhoven, Tilburg en Den Bosch platgelegd. De NS beweerde dat er een stroomstoring was. Ja, natuurlijk, Nederland heeft het beste elektriciteitsnet in de hele wereld en wij hebben stroomstoring. Ik dacht het niet hoor. Maar zo konden wij dus ongehinderd naar Utrecht. Aldaar aangekomen kregen wij een mooi vertonen van treinen te zien. De NS gooiden alles in de strijd om het euvel van 12 december te doen vergeten. Echt àlle treinen mochten vóór ons het Centraal Station in Utrecht inrijden. Het was een mooie parade en wij kregen de eer om deze parade te mogen afsluiten. Het leek wel zo’n militair defilé uit de oude sovjetunie tijd, of een carnavalsoptocht in Loon op Zand, waardoor we een half uur later dan gepland bij de Bilt aankwamen. Wat niet uitmaakte want het altijd zo punctuele personeel van het KNMI had ook vertraging op gelopen. Na de bekende koffieronde konden de onderhandelingen beginnen. Wat daar allemaal besproken is zal ik niet in detail gaan herhalen. Er werd natuurlijk gesproken over de bekende militaire en civiele aspecten van deze zaak. Want stel je nu voor dat de Amerikanen erachter komen dat het KNMI al jaren het weer kan beïnvloeden. Dan willen zij dat natuurlijk ook. Daarom zijn ze ook al jaren met dure auto’s achter tornado’s aan het jagen en vervolgens deze total loss tegen een boom te rijden. En vervolgens maakt Paul Verhoeven daar een film over na wat Chaos-Thales-bier te hebben gedronken. Of is het Thales-Chaos-bier, of Thaos-bier of Chales-bier? Gelukkig was de penningmeester ook mee gereisd, om onze argumenten met geld te ondersteunen. De onderhandelingen verliepen niet echt vlot en na twee uur werd er besloten om even te gaan lunchen. Geen slecht idee. De lunch werd geregeld door Van Dongen Catering en ik moet zeggen de lunch was uitmuntend goed. Die jongens van het KNMI hebben dat goed bekeken daar. Daar kan Van Hecke nog heel wat van leren. Zeker op het gebied van prijs-kwaliteit verhoudingen. Tijdens de lunch werd eigenlijk twee keer zoveel geregeld als bij de onderhandelingen, maar dat even terzijde. Na de lunch werd gelukkig de enige juiste beslissing gemaakt en zijn we om een uur of vier naar de weerkamer gegaan. Om dan eindelijk na een dag onderhandelen het weer aan te passen. De bond van bejaarden was er niet blij mee, maar ja, vroeger was toch alles beter. Het was nog een kleine twee weken wachten in spanning op de kerst, want het zag er niet naar uit dat het een witte kerst zou worden, aldus Jan Pelleboer. Was dan al die moeite voor niets geweest? En al dat geld aan een zak met lucht besteed? Elke avond weer even voor de buis zitten en even teletekst checken. Na een paar dagen begint het er een beetje op te lijken. Er begint een hoge drukgebied zich te vormen boven Lapland. Maar zou het sterk genoeg zijn om een noordoostelijke wind te veroorzaken? Nog een paar dagen wachten. Nog steeds geen witte kerst, voorspellen de NOS en het RTL-Nieuws. De dagbladen halen weer de archieven onderste boven om na te gaan hoe het vroeger allemaal niet was. Er werd dan ook een hele pagina geweid aan de witte kerst die er dit jaar niet zou zijn. Op kerstavond keek ik naar buiten en mijn hartje begon sterker te slaan. Dit was waar ik al die tijd op gewacht had. Sneeuw. Alles leek als in een droom en alles leek ook langzamer te gaan. Ik rende naar buiten en voelde de sneeuw op mij neerdwarrelen. Ik gleed uit door de gladheid en viel met mijn rug op de rand van het trottoir. Er reed net een strooiwagen voorbij en die reed over mijn benen heen. Na een uur op de ijskoude grond te hebben gelegen ben ik per traumahelikopter na het Twee Steden Ziekenhuis te Tilburg overgebracht. Ik heb kerst en nieuwjaar in een gipskorset doorgebracht in het ziekenhuis. Mijn ruggengraat was op drie plaatsen gebroken evenals mijn benen. ’s Avonds keek ik wel eens naar buiten en zag de sneeuw naar beneden dwarrelen, in de verte hoorde ik kinderen lol maken in de sneeuw en ik moest dan vaak een traantje wegpinken. Op zo’n witte kerst had ik niet durven hopen. Kom me een keer opzoeken, ik heb hier toch weinig te doen de komende 6 weken. Ik lig in kamer 7.34 van het Twee Steden Ziekenhuis in Tilburg. Voor de insiders is dit dus op de 7de etage. Bezoekuren zijn van 10.00 tot 11.00 en van 13.00 tot 16.00. Maar daar hoef je je hoe dan ook niet aan te houden volgens mij. Chaos*
nummer 4
* (Noot van de redactie: om opmerkingen als: “Huh, wat gebeurd er nou??” al voortijdig de kop in te drukken, vermelden we dat Arjan begonnen is met het stukje, ergens onderaan de eerste pagina bij de witregel, en dat Joost aan het einde van het stuk de pen(of het US-international 101 keyboard) overgenomen heeft, en weer aan het begin begonnen is, om tenslotte na de vriendelijke groet te eindigen met dit woord ‘Chaos’ .)
31
Foto’s
32
Koerier
Foto’s door een anonieme Van-der-Waalsfotograaf
Nu verscheidene Van-der-Waalsleden zich in Australië bevinden, kunnen bepaalde bestuursleden de verleiding blijkbaar ook niet weerstaan om een tochtje te maken naar dit verre, onbekende land. U ziet hier de voorzitter Rob Tummers, die zijn fiets heeft gepakt om bekenden een bezoekje te brengen....
nummer
Ook Bas en Guido blijken zich soms op vreemde plaatsen op te houden. Hier bevinden ze zich in het schilderachtige Toscane. Ze kijken alsof ze net 4 een UFO voorbij hebben zien vliegen.
33
Lieve Johan Diderik, onder redactie van Sonja Jacobs
Mijn veilige thuishaven is uit het zicht verdwenen, mijn wereld ingestort. In deze harde wereld is de enige plaats waar ik me werkelijk thuisvoelde getransformeerd in zo’n zonnig zomers ‘kijk ons eens gelukkig zijn’ oord dat rechtstreeks uit een Ikea catalogus gekopieerd lijkt te zijn. “Wat is er gebeurd?” zult U zich afvragen. Welnu: hèt bastion van geestelijke inspanning, een gebouw waar denkwerk op het hoogste niveau de orde van de dag is, namelijk het U zo vertrouwde N-laag, heeft een gedeeltelijke transformatie ondergaan. De verloedering had reeds eerder een aanvang genomen, toen op een slechte dag mijn oog op de eens zo prachtige sobere grijze muren viel en in plaats van de mij zo vertrouwde leegtes, verscheidene posters mij grijnzend aanstaarden. Maar sinds enkele weken is het werkelijk de spuigaten aan het uitlopen, aangezien een groepering overenthousiaste studenten met duidelijk meer studiebeurs dan studielast haar jeugdige gelukzaligheid uiting heeft gegeven in de a-gang van N-laag, door kleur in een deel van deze gang aan te brengen! In plaats van het mij zo vertrouwde grauwe grijs, word ik elke dag als ik naar mijn werk ga geconfronteerd met spierwitte muren en blauwe pilaren. U als geen ander zult toch weten dat niets de hoogstaande wetenschap meer goeddoet dan huisvesting in een sober, alleen door verschillende grijstinten opgesierd gebouw. Al die zogenaamd frisse kleuren leiden mijns inziens de aandacht af van de core business van deze faculteit: puur denkwerk! Nu vraag ik U, zeer geachte professor Van der Waals, wat is Uw mening over deze voor mij zo traumatische ontwikkeling? Hoogachtend, Een opgejaagde wetenschapper.
34
Koerier
Zeer geachte collegawetenschapper, Helaas wellicht voor U kan in mij niet conformeren aan Uw negatieve perceptie inzake deze vernieuwende ontwikkeling in Uw werk- en leefomgeving. Ik mag dan wellicht inmiddels een gedistingeerde oudere heer zijn geworden, maar ik ben nog steeds niet ouderwets en dat ben ik ook nooit geweest. U zou U ook moeten schamen, want als de wetenschappers al niet eens meer vooruitstrevend en vernieuwend denken, wie moet dat dan nog wel doen? En weest U alstublieft blij dat de huidige generatie studenten zelf initiatieven kan en wil ontplooien, toen ik jong was, was een zodanige zelfwerkzaamheid schier onvoorstelbaar. Nee, zeer geachte heer, in mijn visie moet U deze ontwikkeling alleen maar van de positieve kan bekijken en er niet zo over jeremiëren als U nu doet. Denkt U alleen eens aan de uitwerking die al deze ‘Ikea achtige frisheid’, om met Uw terminologie te spreken, kan hebben op nieuw te werven studenten. Dat Uw eigen voorkeur uitgaat naar soberheid, wil niet zeggen dat de rest van Nederland daar ook zo over denkt. Waarom denkt U dat de Ikea zulke geweldige zaken doet en dat die verschrikkelijke Jan des Bouvrie tien verschillende tinten witte verf kan verkopen? Mijn beste man, het enige advies wat ik U kan geven is dus deze zaak als een positieve ontwikkeling te zien. De geheel nieuwe lichting studenten die door deze vernieuwende kleurstelling wordt aangetrokken, is immers voor U een grote uitdaging. Weer een aantal jonge mensen die U kunt enthousiasmeren voor het door ons beiden zo geliefde vakgebied van de edele physica. Wellicht dat U zelf nog mee kunt gaan schilderen, aangezien de beste ideeën meestal in breinen opborrelen die zichzelf even leeggemaakt hebben door zich bezig te houden met activiteiten van meer huishoudelijke aard. Vandaar dat ik U ter afsluiting veel succes wil wensen met meeschilderen en met het wennen aan Uw nieuwe omgeving. Met vriendelijke groeten, Prof. Dr. J.D. van der Waals
nummer 4
35
36
Koerier
… En dat zouden meer mensen moeten doen door Michael Beljaars Ik weet het nog goed, het was 6 februari 2001, de dag van het 1e grote Chaos-debat. Wilbert en ik kwamen net van Trillingen & Golven toen we ons realiseerden dat het niet verstandig zou zijn geheel onvoorbereid aan het Chaos-debat te beginnen (jawel, als enige twee 1e jaars hadden wij ons ingeschreven voor het Chaos-debat). Aangezien het bijna 4 uur was dachten we: tijd voor Cup-à-Soup, zodat we ook de rest van de dag weer scherp en alert blijven. Maar dat hadden meer mensen moeten doen, zoals bleek, want toen we bij de kantine van N-laag aankwamen ontdekten we tot onze ontzetting dat zelfs de Cup-à-Soupautomaat zijn werktijd voor die dag erop had zitten. Niet geheel wanhopig liepen we naar het Hoofdgebouw, aangezien Wilbert met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dacht te weten dat de kantine daar nog wel geopend was. Maar helaas ook hier bleek dat de Cup-à-Soupautomaat al bruut de benodigde spanning was ontzegd. Afgezien daarvan was het warme water, dat normaal gesproken in een thermoskan zit omdat de Cup-àSoupautomaat op dat gebied in gebreke blijft, eveneens afwezig. Met ons laatste sprankje hoop, gegeven door een kantinemedewerkster die ons er op attendeerde dat de kantine in het auditorium nog wel eens open zou kunnen zijn, begaven we ons in die richting. Beste lezer, u raadt het reeds, geen in bedrijf zijnde Cup-à-Soupautomaat aldaar. Teleurgesteld, onzeker, en totaal onalert liepen we terug naar N-laag om daar aan het Chaos-debat te beginnen. De uitslag laat zich reeds raden: al na de eerste ronde moesten we de strijd staken, omdat de jury had besloten dat onze tegenstanders beter hadden gedebatteerd dan wij. Zo ziet u maar beste lezer, het is van het grootste belang dat er om 4 uur de mogelijkheid is tot het nuttigen van een Cup-à-Soup. Maar waarom is die mogelijkheid er niet? Ik pleit dan ook voor een 24uursCup-à-Soupautomaat in de Van-der-Waalskamer of in de Borrelruimte. Zodat niet alleen wij, maar ook het bestuur de rest van de dag scherp en alert blijft. En… dat zouden meer mensen moeten doen.
nummer 4
Reactie van het bestuur. Jullie probleem was al eerder gesignaleerd, namelijk ongeveer vier dagen voor het Debattoernooi. Een Cup-àSoupautomaat zal er helaas niet inzitten, aangezien die dingen nogal duur zijn. Inmiddels worden wel elke keer als de tostivoorraad weer wordt aangevuld, ook een aantal pakjes Cup-à-Soup gehaald. Deze kunnen met behulp van de waterkoker in heerlijke, dampende Cup-àSoup getransformeerd worden.
37
De Gandalfnieuwjaarsduik door Wiebe Wagemans “Wát ga je doen? Ga je in deze tijd van het jaar in de Noordzee zwemmen?”, is de reactie die ik het meest gehoord heb toen ik vertelde dat ik aan de Gandalfnieuwjaarsduik mee ging doen. Een nieuwjaarsduik nemen, daar heb ik me voor over laten halen door een aantal Gandalfleden. Al sinds tijden heeft Gandalf, een oud-Van-der-Waalsdispuut, namelijk de gewoonte om ieder jaar een nieuwjaarsduik te nemen in de Noordzee bij Scheveningen. Zij doen dit niet samen met Unox op 1 januari, maar op de eerste zaterdag daarna, dit jaar op 6 januari.
In de vroege morgen van de zesde januari verzamelden wij ons dan ook op het station om de trein naar Den-Haag te nemen. Ik was samen met Erik het enige andere niet-Gandalflid, en bestuurslid dat die dag zijn leven zou wagen in het koude water. Van de Gandalfleden waren er de enige twee nog studerende leden, Mark en Igor. Joost studeert ook nog maar hij is een wannabe-Unilever-burger. De rest van de Gandalfleden zijn inmiddels lang en breed afgestudeerd en hebben een baan. Zij zouden ons opwachten in Scheveningen. In de trein werden wij door Mark en Igor rijkelijk getrakteerd op verhalen uit Gandalfs glorietijd. Ook verveelde Igor ons met het showen van de trucjes van zijn koelkast met gsm-functie. De pret werd alleen maar groter toen op station Dordrecht Joost zich bij ons voegde. Hij zorgde ervoor dat het gesprek vanaf dat moment nog minder inhoud had. Eenmaal in Scheveningen kwam de Noordzee wel erg dichtbij. Ons werd toen al verteld dat het dit jaar allemaal wel mee viel. Het leek wel zomer. Vroeger, toen hadden ze zelfs een keer tussen de ijsschotsen gezwommen, toen was het pas koud. Tegen de tijd dat ik het idee had dat ik mijn zonnebrandcrème en mijn parasol vergeten was waren we in Scheveningen. In een overdekt en verwarmd winkelcentrum voegden wij ons bij de rest. Omdat een aantal mensen nog behoefte had aan wat extra energie werd besloten eerst nog wat koffie te drinken. Ook was er inmiddels een fles van de meest goedkope rum gekocht voor direct na de duik. Tijdens de koffie werden de duikrituelen nog even doorgesproken met de leken, Erik en ik. Wij hadden onze zwembroek thuis al aangetrokken dus daar hoefden we niet meer aan te denken. Waar we wel aan moesten denken is dat we ervoor zorgden dat onze schoenen zover mogelijk open zijn en dat je handdoek alvast klaar ligt. Als je uit het water komt is het ook verstandig eerst je bovenlichaam af te drogen, een trui aan te trekken en dan pas aan de rest te beginnen. Met deze wijsheden in onze oren geknoopt en twee koppen koffie in onze maag vertrokken we richting de Pier
38
Koerier
Eenmaal op het strand werd eerst een paar minuten gediscussieerd waar de golfbreker precies was. Toen dat duidelijk was kon het beginnen. De spullen werden snel klaar gezet en iedereen kleedde zich gedeeltelijk uit. Na kort aftellen had iedereen zich helemaal van zijn kleren ontdaan en renden we onder luid geschreeuw de zee in. Net ver genoeg zodat het diep genoeg was om even het water in te duiken en dan snel weer terug want het was toch best wel koud. Eenmaal terug bij mijn spullen had ik niet veel gevoel meer in mijn voeten, gelukkig dat ik mijn schoenen alvast losgemaakt had. Snel afdrogen en mijn kleren weer aan. Om het een beetje warmer te krijgen werd de fles rum aangebroken, ook een fles met goedkope whisky van Mark vond gretig aftrek. Vervolgens was het tijd voor een kop warme chocolademelk met slagroom. Veel tijd om voor de openhaard van het café op te warmen was er niet want er moest geluncht worden. We zouden gaan dim-summen in een Chinees restaurant in Den Haag. Toen we in Den Haag richting het restaurant liepen kwamen we er achter dat je zelfs onder een tram kunt komen. Een straat was afgezet, het was afgeladen met politie-, brandweer- en ziekenwagens en er kwam al een hijskraan aan. Omdat we geen ramptoeristen zijn, maar eigenlijk omdat we gereserveerd hadden, bleven we niet kijken maar gingen we direct naar het restaurant. Mijn vraag wat dim-sum nou eigenlijk precies is werd pas in het restaurant beantwoord. Bij dim-summen zit je met z’n allen aan een grote ronde tafel en in het midden worden allemaal verschillende gerechten op een draaiplateau gezet. Tijdens het eten is het de bedoeling dat je heel veel Chinese thee drinkt. Deze thee en de verschillende gerechten worden continu aangevoerd. Het smaakte zeer goed. Toen iedereen vol zat verhuisden we naar een terrasje aan een plein met een groot beeld van Willem de zoveelste. Het was niet het meest geschikte weer om buiten te zitten maar binnen pasten alle mensen nou eenmaal niet meer. Na een aantal drankjes gedronken te hebben was het weer tijd om op te splitsen. Een aantal hadden vrouw en kinderen al te lang gemist. Wij, de studenten en Joost, gingen weer met de trein richting onze kamers. In de trein werd het nu nog gezelliger dan op de heenreis aangezien de rum en de whisky nog niet op waren. Eenmaal in Eindhoven voelde ik mijn tenen weer. Ik kon met een gerust hart gaan slapen, ik had de Gandalfnieuwjaarsduik overleefd en daarmee eeuwige roem verdiend, althans in de ogen van een aantal mensen.
nummer 4
39
Kroegverzen door Thales Thales, de oude Griek, was een groot liefhebber van bier en andere alcoholische dranken. Zonder deze had hij ongetwijfeld nooit een plaatsje in de geschiedenisboeken gekregen. Het is tenslotte eenvoudiger filosoferen met een biertje achter de kiezen. Ook dispuut Thales is een groot liefhebber van dit vocht. Dit blijkt eens te meer uit het trouwe bezoek aan de ‘Salon’, de productie van inmiddels een vijftiental lichtingen eigen Thalesbier en de talloze kapavonden, ook wel bikkelborrels genoemd. Dat dit goddelijk vocht prestatiebevorderend werkt blijkt temeer uit de titel “beste blaataap” die het Thalesteam verwierf tijdens het debattoernooi, dat recentelijk is georganiseerd door ons geliefd collegadispuut Chaos. Het is eenvoudiger discussiëren met een biertje achter de kiezen. Daarom in deze Koerier, op de Thalespagina, enkele verzen gewijd aan dit goddelijk vocht. Deze kroegverzen zijn geschreven door Jan Boerstoel. HARTELIJK WELKOM Je moet maar goed beseffen, dat je hier niets zult treffen, dan wanhoop en verkwisting, op basis van de gisting.
REKENMEESTER Eén is geen, twee is meer, drie begint er op te lijken. Uren later ben ik blij, dat ik nog tot tien kan kijken.
TEGEN BETER WETEN IN ‘gezondheid’ riep ik, straalbezopen want ik blijf op een wonder hopen.
OCHTENDMENS De ochtend kost normaal al strijd, maar zeker tegen sluitingstijd
DE NIEUWE AVONTUUREN VAN JOHANNES DIDERIK
40
Koerier
HOE OUDER HOE STERKER Toen wou ik nooit minder dan honderd procent. Nu kom ik met veertig procent al een end.
LINGUÏSTIEK Wanneer men spreekt over de kroeg, dan luidt het meervoud kroegen. Doch slechts zeer zelden heeft genoeg, te maken met genoegen.
NATUURLIEFHEBBER Het mooiste uitzicht volgens mij, zijn veertig flessen op een rij
EINSTEIN Wat ook de theorie behelst, de kleine glaasjes gaan het snelst.
FILOSOFIE Ik ken de klappen van de zweep, ik ken de regels van het spel, ik ken de zin van het bestaan, maar als ik drink dan gaat het wel.
KEUZE Drinken doet een beetje zeer, maar nuchter leven nog veel meer.
DE NIEUWE AVONTUUREN VAN JOHANNES DIDERIK
nummer 4
41
42
Koerier
Als die afwas toch eens af was; was die afwas toch eens af! door Joost Snel Bovenstaande titel, ontleend aan Kinderen voor Kinderen, zegt het al grotendeels maar ik zal toch een typisch gesprek over mijn afstuderen tussen mij en <Willekeurig ander persoon> in “de Salon” hieronder weergeven: Willekeurig ander persoon: “Hoi Joost, hoe gaat het? Wat drink je?” Joost: “Ha <Willekeurig ander persoon>, goed, druk aan het afstuderen, je kent me! Doe maar een Duveltje (met glas)” <Willekeurig ander persoon>: “Waar studeer je af?” Joost: “Bij Unilever Research in Vlaardingen!” <Willekeurig ander persoon>: “Goh leuk, wat doe je daar zoal?” Joost: “De afwas” <Willekeurig ander persoon>: “???” Joost: “Nou, zoals ik het zeg, ja bedankt, lekker zo’n Duvel, ik studeer dus af op vaatwassers, maar dan van die hele grote natuurlijk!” Hier onderbreek ik het gesprek tussen mij en <Willekeurig ander persoon> om even wat achtergrondinformatie te geven hoe ik bij Unilever Research Vlaardingen (URV) terecht ben gekomen. In januari 2000 begon het mij te dagen dat het aantal vakken dat afgewerkt moest worden toch wel dramatisch aan het slinken was. Het werd dus tijd om na te gaan denken over afstuderen. Omdat ik het op de TU/e wel zo’n beetje gezien had en ik al een buitenlandse stage had mogen doen, leek het mij een uitdaging om eens in het bedrijfsleven te gaan kijken; per slot van rekening is dat een segment waar ook ik later terecht zou kunnen komen! De volgende, logische vraag was: maar welk bedrijf dan? Ik had het geluk dat ik tijdens mijn bestuursjaar bij Van der Waals met veel bedrijven in de technische sector in aanraking ben gekomen. Van deze bedrijven trok Unilever mij het meest aan vanwege de ontspannen samenwerking met de vereniging en mijn nieuwsgierigheid naar wat je nu met fysica kunt als je een Magnum, Becel of Jif maakt!
nummer 4
Na dit besluit genomen te hebben heb ik mijn CV gestuurd naar Unilever te Rotterdam (de adressen van alle Unilever werkmaatschappijen zijn overigens te vinden in de Unilever brochure, verkrijgbaar op de Van-der-
43
Waalskamer). Unilever stuurde mijn CV door naar het Research laboratorium te Vlaardingen; de ‘verzamelplaats’ van wetenschappers binnen Unilever. Even was ik bang dat ik in een stoffige onderzoeksomgeving terecht zou komen, maar gelukkig liep het anders… <Willekeurig ander persoon>: “Ik dacht dat jij niet naar het URV wilde omdat het naar jouw mening te stoffig was?” Joost: “Dat dacht ik eerst ook maar gaandeweg bleek uit de opdracht die ik kreeg dat het tegendeel waar is. Tevens kwam de opdracht van DiverseyLever te Maarssen en doe ik dus ook een deel van mijn werk bij deze werkmaatschappij van Unilever. Sowieso heb je voldoende mogelijkheden om rond te kijken binnen Unilever; het is maar wat je er zelf van maakt!” <Willekeurig ander persoon>: “Nu snap ik toch die vaatwassers nog niet; klinkt nogal suf!” Joost: “(Zucht) Nee, vaatwassers zijn echt heel gaaf. In eerste instantie moest ik ook even wennen aan het idee maar als je zo’n apparaat ziet en er mee kan werken, gaat het echt leven. Een pluspunt vind ik dat je naar een eindproduct toewerkt dat DiverseyLever ook daadwerkelijk wil gaan gebruiken. Dat geeft een extra dimensie aan je afstuderen.” Omdat deze Borrelpraat natuurlijk helemaal uit de hand gaat lopen, zal ik hier iets verder ingaan op mijn afstudeerwerk. Zoals gezegd, is het onderwerp van mijn afstuderen “industriële vaatwassers”. Op de volgende pagina staat er één afgebeeld. Mijn afstuderen doe ik onder Professor Leegwater (Systeem & Regeltechniek) en de opdracht is om de belangrijkste variabelen van het wasproces in kaart te brengen en daar een fysisch model van op te stellen. DiverseyLever kan van dit model gebruikmaken om de service aan haar klanten uit te breiden en te verbeteren. Om dit te bewerkstelligen, is er bij DiverseyLever een speciale machine gemaakt die is volgehangen met sensoren (of zoals de machinefabrikant zegt: “Jullie hebben aan ons gevraagd een machine te bouwen om jullie sensoren in op te hangen!”). Deze speciale machine stelt ons in staat om naar hartelust te experimenteren. Dan komt dus de echte fysica
44
Koerier
naar boven, want: meten = weten! Hiermee heeft Unilever een unieke mogelijkheid gecreëerd om meer kennis te vergaren over het wasproces.
Een industriële vaatwasser zoals die gebruikt kan worden door onder andere grote restaurantketens en op vliegvelden
Voor mijzelf is de grootste uitdaging het op pure fysica gebaseerde model op te kunnen stellen en samen met het hele projectteam te kunnen ‘verkopen’ aan de werkmaatschappij die zijn technische uitdaging bij Unilever Research Vlaardingen heeft neergelegd. Het geeft veel voldoening om te zien dat je werk ook daadwerkelijk ergens toe dient! Voor een dergelijke opdracht wordt van jou als natuurkundige verwacht dat je meer kunt dan met formules goochelen en een PC bedienen. Je moet ook in staat zijn de kennis die je hebt en de vaardigheden die de afgelopen jaren professioneel op de TU/e in je hoofd zijn geramd toe te passen op een project waar de techniek niet de enige drijfveer is. Je leert de theorie op de praktijk toe passen en dat is denk ik ook iets wat verwacht mag worden van een toekomstig ingenieur. Mijn opdracht is slechts één voorbeeld van de vele interessante opdrachten die binnen Unilever Research Vlaardingen worden ondernomen. De opdrachten variëren van het uitdenken van de productiemogelijkheden van nieuwe ijsjes tot het optimaliseren van productieprocessen of het steriliseren van soep. Het grote voordeel is dat je naast de academische uitdaging ook kennis maakt met de dagelijkse gang van zaken bij Unilever en hoe je daarmee moet om te gaan en dat is toch mooi meegenomen voor later! Nu is mijn afstuderen slechts een voorbeeld en wat ik leuk vind hoeft jullie natuurlijk niet aan te trekken: BE YOURSELF!
nummer 4
45
De Daedalussurpriseavond door Jaco van den Berg 7 december gebeurde het eindelijk: dispuut in oprichting Daedalus had zijn eerste (gesloten) activiteit! Om het nieuwe dispuut een hart onder de riem te steken stuurde Sinterwaals, hoewel hij al op de terugweg was naar Spanje, nadat hij de dag ervoor in zijn grote goedheid N-laag al bezocht had, een stel surprises met natuurlijk mooie gedichten naar het huis van de secretaris. (Noot van Sinterwaals: ik weet niet van welke oplichter jullie iets gehad hebben, maar IK heb het niet gedaan, en wens mijn naam niet verbonden te zien aan dit stuk tekst. Vriendelijke groeten, de enige echte Sinterwaals)
Eerst werd er gekookt door twee van de leden, wat wonderwel zeer goed smaakte. De pasta was goed te eten, hoewel het geen macaRodi was (zie verslag van het Actieve-Leden-Etentje). Hieruit blijkt weer dat vrouwen nog steeds beter kunnen koken dan mannen. Daarna was het onder het genot van een pilsje of ander drankje tijd om de surprises, die de pieten zo mooi in elkaar gezet hadden, uit te pakken. De secretaris was de eerste gelukkige die zijn surprise uit mocht pakken. Sinterwaals wist kennelijk precies wie welke bestuursfunctie heeft binnen het dispuut, want de secretaris kreeg een zeer groot notulenboek met daarin de notulen van de vergadering van enkele dagen daarvoor (hoe Sinterwaals aan die notulen komt is nog steeds een groot raadsel, want ze zijn copyright van Daedalus, of hebben we soms een verklikker in ons midden?). Maar goed, de notulen stonden vol fouten die de secretaris natuurlijk verbeterde (de secretaris heeft hier al zeer veel ervaring mee, dus dit ging hem goed af). Vervolgens was aan de heer Knaapen de beurt. Het was Sinterwaals al meer opgevallen dat de Thijs regelmatig interesse had voor personen van hetzelfde geslacht (voor meer informatie dient u zich te voegen bij de zeer evenwichtige voorzitter van het huidige bestuur van Van der Waals). Om Thijs toch even een hart onder de riem te steken gaf Sinterwaals hem allerlei spullen om hem te helpen met zijn zoektocht naar de ware. Enkele voorbeelden zijn: een roze kapje (welke hij helaas niet draagt in N-laag, maar voor andere roze dingen zie de kraag van zijn dispuutspolo) en een roze mobiele telefoon.
46
De andere dispuutsleden kregen natuurlijk van Sinterwaals ook zeer mooie verrassingen. De penningmeester kreeg, daar hij de absolute Triviantkampioen van Daedalus is, een aantal spelen. Daaronder
Koerier
bevonden zich onder andere kwartetten en een speelgoedpistool waarmee pijltjes konden worden verschoten. Dit tot groot ongenoegen van de mensen die vervolgens het slachtoffer werden van de praktijken van enkele mensen die het pistool geconfisceerd hadden. Verder werd er een levensgroot biertje geschonken (wat tot spijt van de betreffende persoon van karton was) en natuurlijk heel erg veel snoep en chocola. Echter, de surprise-avond stond niet alleen in het teken van Sinterwaals. Naar aanleiding van het komende gala was een van de leden op dansles gegaan en dat moest natuurlijk getest worden. Met als gevolg dat een ander lid eveneens de pineut was. Al met al was het een zeer geslaagde avond en zeker voor herhaling vatbaar. Laten we hopen dat Sinterwaals volgend jaar Daedalus ook wil verblijden met enkele presentjes
De Daedalusborrel “Daedalus geeft je vleugels” door Robert Vrancken
nummer 4
Donderdagmiddag 1 februari volgde de eerste open activiteit van Daedalus. Na langdurig overleg over de vele events die aanwezig moeten zijn op zo’n gedenkwaardig moment, werd het tijd voor de praktijk. Ten eerste werd een deel van de ingang van de ‘Salon’ omgebouwd tot: “Het
47
ongelooflijk kleine, verwarrende, geen Minotaurus bevattende, maar toch wel interessante doolhof van Daedalus”. Ondanks zijn formaat waren toch de nodige gasten overstuur als ze uit dit deel van de onderwereld kwamen. Dit had zeker te maken met het feit dat enige bestuursleden als volmaakt halfmens-halfstier in het doolhof ronddwaalden. Om dan van de schrik te bekomen verwelkomden de dispuutsleden iedereen daarom met een shot Red Bull. Deze exotische combinatie van pvc en suiker werd gelukkig niet als te zeer kalmerend ervaren, al werden er ook wel mensen licht van in hun hoofd. Hun geest kreeg zogezegd vleugels, waarna sommigen besloten zich met beide benen op de grond (of dieper) te plaatsen door de consumptie van zware tripels en nog zwaardere quadrupels. Met deze combinatie van hulpmiddelen werd begonnen aan een van de grootste uitdagingen van de moderne tijd: te winnen bij een spelletje Connections. De prijs was wederom een shot, echter ditmaal van Kleiner Feigling (aangezien de Flügel op was). Menigeen viel van zijn sokkel bij dit ‘simpele spelletje’. De hersenen hadden gekraakt en kreeg je geen imitatie-Flügel dan ging je door de grond (of nog dieper). Om je nog een laatste kans op eeuwige glorie van mythologische proporties te geven, was er nog de Daedalus-vliegtuigbouwwedstrijd. Deze nobele discipline wordt bij voorkeur beoefend in de collegezaal, maar bij uitblijven van een geschikte docent kon men geen kennis opdoen in de ‘Salon’. Toch waren er enkele fraaie exemplaren te bespeuren tussen de vele El-Al-fly-a-likes. Gelukkig voor de brokkenpiloten in spe was de pure daad der constructie (ga toch bouwkunde studeren) al afdoende om een Kleiner Feigling te ‘scoren’. Opdat ook uw naam tot in het einde der tijden bezongen zou worden. De Daedali hebben het overschot aan drank tactisch weggewerkt. Na een boeiend cadeautje van Chaos, dat nu werkeloos op de kamer van moi ligt, maar wel de veiligheid verhoogt (ik zeg maar zo, het heeft vleugeltjes dus het is veiliger dan zonder vleugeltjes), werd aan de schoonmaak begonnen. Dit echter wel onder het genot van de nodige Red Bull. Wacht maar tot onze volgende activiteit.
48
Koerier
nummer 4
49
Excursie naar Peutz door Coen Loermans De LEX had een excursie naar Peutz georganiseerd. Op een mooie woensdag in januari verzamelde iedereen die zich ingeschreven had voor deze excursie zich op station Eindhoven. Omdat een uitstapje met de trein geen uitstapje met de trein zou zijn zonder vertraging besloot de NS onze trein helemaal niet te laten rijden. Dit had tot gevolg dat wij ruim te laat bij Peutz arriveerden. Aldaar aangekomen werden wij ontvangen in een mooi zaaltje alwaar de beloofde lunch al lag uitgestald. Daar de meesten door alle vertraging flinke honger hadden werd er meteen aangevallen. Omdat het tijdsschema door de NS enige vertraging had opgelopen werd er besloten om tijdens de lunch vast met het praatje te beginnen zodat het verloren half uur teruggewonnen kon worden. In het praatje werden alle aspecten van het bedrijf uitgediept. Ook werden er een heleboel projecten getoond waaraan het bedrijf heeft meegewerkt. Een van die projecten was bijvoorbeeld het verbeteren van de akoestiek van de Royal Albert Hall, ‘s werelds grootste concertgebouw. Van dat gebouw hadden ze een enorm schaalmodel gebouwd en daarmee allerlei experimenten uitgevoerd. Het praatje duurde langer dan gepland dus liepen we wederom vertraging op. Na dit inleidende praatje was het tijd voor een rondleiding door de laboratoria van Peutz. Iedereen werd verdeeld over 3 groepen en de rondleiding begon. De groep waarin ik mij bevond bezocht als eerste de akoestische kamers. In dit gedeelte van de laboratoria wordt de geluidsdemping van verschillende materialen en constructies bekeken. Er zijn daar een aantal verschillende opstellingen, zoals een kamer waarin de demping van bepaalde vloerbedekkingen wordt bekeken en kamers waar hele dakconstructies of muren gebouwd kunnen worden. In de kamers waar de geluidsopnemers stonden waren allerlei elementen geplaatst die er voor zorgden dat het geluid optimaal was bij de microfoons. Toen er naar gevraagd was bleek dat deze elementen met trial and error op de juiste plaats werden gehangen. In het tweede lab dat we bezochten werd onderzoek gedaan naar warme en koude luchtstroming bij gevels. Zo waren er verscheidene gevels nagebouwd waaronder ook een gevel voor het karkas op het TU terrein.
50
Koerier
Ook was er een kamer waar werd geëxperimenteerd met een plafondverwarming. Deze verwarming zal echter alleen geschikt zijn om het gebouw op te warmen voordat er medewerkers zijn, want van de warme lucht direct op je hoofd krijg je al snel hoofdpijn. Tot slot bezochten wij de windtunnel. In deze windtunnel werd onder andere onderzoek gedaan naar de verandering van windomstandigheden bij de bouw van nieuwe gebouwen. Er wordt een schaalmodel gemaakt van de stad en de schijf waarop het gebouwd is wordt dan in de windtunnel gezet en bij verschillende invalshoeken van de wind op de stad word de windsnelheid gemeten. Met een speciaal rekenprogramma dat het gemiddelde windpatroon (richting, kracht) van Nederland meeneemt wordt het aantal dagen per jaar berekend dat het windklimaat op de meetplaatsen ongunstig is. Op basis hiervan wordt dan advies gegeven. Tot slot kwam iedereen weer bijeen in het zaaltje en was er de gelegenheid om vragen te stellen, waar goed gebruik van werd gemaakt, waarna iedereen weer huiswaarts ging.
nummer 4
51
Quotes en Quatsch door alle Van-der-Waalsleden Wist je dat... C C C C C C C C C C
Bout alles in een harde versie heeft. Wiebe zelfs scoort als Machteld aan zijn stang zit. Tanja de initialen van Menno niet weet. De eerste actie van Rody bij STOOR het installeren van Bomberman op de pc was. Kim met domme mensen omgaat zodat ze relatief slim lijkt (noot van de hele redactie behalve Kim: Wij voelen ons diep beledigd Kim, dat wordt vlaai...). Joost praat in zijn slaap. Thijs niet eens weet dat een busje ook een handrem heeft. Joost niet weet wat een meter is. Hij daarom het busje veel te vaak af liet slaan. Er geld wordt ingezameld om hem opnieuw zijn rijbewijs te laten halen.
Poëzie door Jan-Maarten Kramer
Kleur Wie het lied van beton en de poëzie van claustrophobie kent Raakt er misschien wel aan gewend Maar voor wie niet en dat zijn er velen Kan een lichter kleurtje schelen
DE NIEUWE AVONTUUREN VAN JOHANNES DIDERIK
52
Koerier
‘N Vrolijk Kerstfeest door Sebastiaan Rieter Je kent het wel, de dagen worden korter, de nachten langer. De zon laat zich nog minder zien dan normaal en de temperaturen blijven te hoog, maar toch iets lager dan in de zomer. Allerlei rare figuren passeren de revue: Sinterklaas, Sinterwaals en alsof dat niet genoeg is komt er nog een kleine dikzak langs voor de mensen die niet in die idioot gelooft met een (of meer) schimmel(s) tussen zijn benen. Om van al die rare rode mannetjes even afstand te nemen leek het de AXI een goed idee om net voor de kerstvakantie het eerste N-feest van het jaar te geven en niet zo maar een N-feest, maar ‘N Vrolijk Kerstfeest. Voor dit eerste vrolijke feest was er gekozen voor het nooit eerder aangedane café ‘t Mulderke gelegen aan de oh zo vrolijke Keizersgracht, voorzien van honderden mooie fonkelende kerstlampjes aan het plafond. Het enige wat nog ontbrak was een kerstboom en een kerststal. Om 21.00 uur precies gingen de deuren open en stonden wij, allemaal met hele vrolijke rode kerstmutsjes op, de mensen te verwelkomen. Tot zover het afkicken van die rare rode mannetjes, want die waren dus in overvloed aanwezig! Natuurlijk hoort op een ‘N vrolijk Feest ook het bier vrolijk te vloeien en dat heeft het rijkelijk gedaan. Samen met een heleboel vrolijke muziek en vrolijke mensen zat de, je raad het waarschijnlijk al, vrolijke stemming er gauw in en dat was goed te merken. Maar aan al het goede en dus ook aan al de vrolijkheid komt een einde. Om twee uur ‘s nachts was het toch echt vrolijk genoeg geweest en sloot de bar en even later ook het café. Als straf voor het aangedane leed moesten de mensen met de vrolijke rode mutsjes nog meehelpen opruimen. Na het opruimen hebben ook wij een eind gebreid aan al die vrolijkheid en zijn vlug naar huis gegaan. Tenslotte nog even wat raars: toen ik uiteindelijk thuiskwam stond er een heel dik rood ventje bij ons op het dak zijn rendieren, voor kamelen is het in de winter te koud, te voeren, maar dat kan natuurlijk ook aan het bier hebben gelegen.
nummer 4
53
Barabas, NaTU/erLUC!
door Geert Dooms belgische taalconstructies verwijderd door Menno van den Donker Zoals jullie allemaal al wel gemerkt zullen hebben is het nieuw opgerichte Van-der-Waalsdispuut niet bij de pakken neer blijven zitten. Na de spetterende openingsborrel waarin de naam van het dispuut i.o. bekend werd gemaakt door de peetvader ervan, Mico Hirschberg, heeft dit dispuut ook al een excursie naar het Belgische Diepenbeek georganiseerd. Allereerst iets over de naam. Een dispuut dat bestaat uit Belgen en Belgiëminnende Nederlanders moet naTU/erLUC een naam hebben die je meteen met België associeert. NaTU/erLUC moet de naam ook iets te maken hebben met natuurkunde en onderzoek. Daarom werd er naarstig gezocht naar een bekende Belgische onderzoeker. Helaas bleek Simon Stevin al bezet en waren er verder weinig gegadigden. Dan maar overstappen naar een ander Belgisch fenomeen: stripverhalen. Iedereen kent de onderzoeker uit Suske & Wiske, Barabas, naTU/erLUC! 8 Februari begon het allemaal met een geweldige borrel, er was voor deze gelegenheid een welbekende Belgische pils beschikbaar in de ‘Salon’, het Belgische studentenbier bij uitstek: Jupiler (spreek uit: zzzjuupielèr). Dankzij een vraag die het aanbod ver oversteeg waren de zes bakken (Vlaams voor kratten) bier al binnen twee uur uitverkocht. De verkoop van dit bier had een reden van bestaan: Barabas, naTU/ erLUC! heeft tot doel de Vlaamse cultuur, en zeker die van de studenten uit te dragen naar de Nederlandse (natuurkunde) studenten. Daarnaast vertelde Mico Hirschberg dat Barabas, naTU/erLUC! tevens de bedoeling heeft om de Vlaamse studenten, afkomstig van het LUC (NaTU/erLUC ook de andere) te integreren in de Nederlandse studie- en studentenwereld. Na de borrel was het tijd voor de tweede activiteit. Op Valentijnsdag trokken we met zo een 25 Nederlanders en Vlamingen in 3 busjes en een auto naar Diepenbeek. Hier werden we prachtig onthaald door het LUC en het IMO. Er werd uitleg gegeven over het Belgisch onderwijs en op het Instituut voor Materiaal Onderzoek werden we rondgeleid. Hier doen ze onder andere onderzoek naar lichtgevende polymeren
54
Koerier
(PolyLEDs), en naar de kwaliteit en het verval van hele kleine structuren (bijvoorbeeld van IC’s). Na deze geweldige namiddag kon ook Van der Waals een woordje uitleg doen voor de aankomende Belgische studenten. Hierna werd ons een receptie aangeboden en een geweldig avondmaal. Na dit Breugeliaans feestmaal was het tijd voor de jenever-borrel (spreek uit zzzjeneverborrel). Hierna kwam de bekende theoreet A.Sevrin ons verlichten over zwarte gaten en 10-dimensionale werelden die ge kunt plooien en rollen totdat ge in de 4-dimensionele Minkowskyruimte terecht komt. In deze ruimte hebben we dan ook de dag beëindigd met een spetterend feest. Zonder grote ongelukken is iedereen ook nog heelhuids thuisgekomen en Barabas, naTU/erLUC! is al volop bezig om de volgende activiteiten voor te bereiden: U weze gewaarschuwd!!
nummer 4
55
LATEc c (blauwe) vijf-akter in één deel door S Si ROLLEN S = student, binnen deze verzameling kan zich een aftelbare reeks vormen met index iÎ N. The good guys. Kostuum = witte overalls die verdacht veel lijken op die oude circusrommel. A = ambtenaar van een niet nader te specificeren stafafdeling van een niet nader te specificeren Technische Universiteit in een niet nader te specificeren Brabants dorp. The bad guy. JM’naar = beringbaarde practicum- en verfterrorist met nadruk op “naar”. Eveneens een bad guy. K = koor, zoals elk zichzelf respecterend klassiek stuk dat betaamt, dus NIET het sorps ofzo. R = radio met tamelijk hoog volume. V = verf (oftewel LATE(x/c)), een tamelijk stomme (als in niet-sprekende en tamelijk passieve) rol. B = baksteen, eveneens stom. DECOR Een grote grijze massa voor een redelijk grote grijze massa met redelijk veel grijze massa. DEEL I
enter S Si S1: Hee! S2: Bombermannen? S1 (ongeïnteresseerd): Neu... S3: Die lelijke gang in N-laag opleuken dan? S1: Oké. enter A A: En denken jullie dat dat mag? En dat daar geld voor is? Wij vinden die exquise betonkleur van buitengewoon veel smaak en fysica getuigen! En boven-
56
dien is al het geld nodig om te heien. S3: Maar die gang wordt volgens jullie toch gesloopt... A probeert na te denken en krabt onintelligent aan zijn kin A: O ja... exit A (verdrietig en nog steeds onintelligent) enter JM’naar JM’naar (naar): Kijk jongens, heel veel mooie gele verf! Die smeren we mooi overal op. Hier en
Koerier
hier. S Si: GEEL IS LELIJK! WIJ WILLEN WIT EN BLAUW! K: Geel is lelijk, geel is lelijk! exit JM’naar (sip) enter V V: Ha S Si. S Si komen erachter dat B ook al geruime tijd aanwezig is, hanteren de kwast en beginnen enthousiast te kwasten, na JM’naar te hebben wegge-jaagd S2: Dat geel is nog steeds lelijk! Ik wil blauw! K: Geel is lelijk, geel is lelijk! S5: Waar halen we blauwe verf vandaan dan? K: Bij Marius, bij Marius! Geel is lelijk, geel is lelijk! S3: M’kay. exit S3 (S Si)-S3 gaat goed geluimd en vol goede moed aan de slag. Dit gaat enkele tientallen minuten door... enter S3, met blauwe verf V: Splut. B: Zuiuiuiuiuiuiug. S willekeur ig : Tering, dat zuigt, misschien iets leuks voor
Klaas z’n MRI-scanner. R: Mama mia! S Si: Mama mia! R: Mama mia let me ruiuiuiuiuiuiuiuiuiuis....... S Si (lichtelijk geïrriteerd): Kan iemand die radio weer vastplakken? R: Ruiuiuiuis...Beelzebub has a devil put aside for me-e-e-e for me for meeeeeeeeeeeeee R+S Si (luchtgitarend): whewehwwhewhewehe... het schilderen schiet ineens verbazend goed op enter JM’naar JM’naar: Verflucht! Alles is blauw! K: Blauw blauw blauw JM’naar (naar): ik zet mijn initialen in GEEL! K: Nee, nee! B: Zuig. R: Ruis. ondanks vele protesten weet JM’naar zijn initialen (JM) op een blauwe pilaar te vereeuwi-gen S Si: Zo, dat is nogal af, iemand nog toevoegingen? ...
(open einde)
nummer 4
57
MTD 2001
Management Trainings Dagen 2001 door Rody Brinkhof
Een student op de TU/e krijgt tijdens zijn studie een flinke dosis vakkennis mee. Een bedrijf kijkt tegenwoordig ook naar andere zaken. Wat heb je naast je studie gedaan? Waarom heb je studievertraging opgelopen? Welke vakken heb je buiten het verplichte curriculum gevolgd? Op die laatste vraag zullen veel mensen reageren, dat ze een paar bedrijfskundevakken hebben gevolgd, die passen in het programma voor het Certificaat Technisch Management. Hier doe je enige know-how op wat management betreft. Maar dit onderwerp is zo breed, dat het onmogelijk in vijftien studiepunten gepropt kan worden. Daarom organiseren de studieverenigingen W.S.V. “Simon Stevin”, T.S.V. “Jan Pieter Minckelers” en voor het eerst ook SVTN “J.D. van der Waals” de Management Trainingsdagen 2001 (MTD2001). Deze zullen gaan plaatsvinden op 3 en 4 april aanstaande. Tijdens de MTD2001 zal er een viertal workshops op het gebied van management gegeven worden door medewerkers van de volgende bedrijven: Accenture (voorheen Anderson Consulting), Cap Gemini, Multec en Philips. Zij zullen ieder een specifiek deel van de wereld, die management heet, behandelen, om hier zodoende wat meer inzicht in te kweken. Er kunnen zich 45 mensen opgeven. Deze groep mensen zal tijdens de MTD2001 in tweeën worden gesplitst. Elke groep zal dan per dag twee casestudies doen, die elk ca. drie uur gaan duren. ’s Middags wordt er geluncht, waarna de twee groepen wisselen van zaal en casestudy. Op 3 april wordt er afgesloten met een borrel en op 4 april met een gezamenlijk diner. Dit alles gaat slechts ƒ 25,- per persoon kosten, inclusief lunches, borrel en diner! Je kunt je inschrijven op de Japiekamer, de Simonkamer en de Van-derWaalskamer. De onkosten moeten worden voldaan bij inschrijving. De inschrijving sluit op woensdag 28 maart om 13.30 uur. Wil je nog meer informatie of heb je vragen? Spreek dan het bestuur van je vereniging aan, vraag het aan één van de commissieleden: Astrid Frehen en Yu Hong Tam (beiden Japie), Ilona Soons en Roel Boumen (beiden Simon Stevin) of Rody Brinkhof (Van der Waals), of stuur een mailtje naar
[email protected]. Tot 3 april!
58
Koerier
Advertenties: door iedereen die er eentje aangeleverd heeft Namens alle (voormalig) penningmeesters der SVTN ‘J.D. van der Waals’: In Memoriam Het Koffie-en-Theeook-natuurlijk-fooipotje † 30 januari 2001 Nooit meer zullen wij het genoegen hebben je inhoud van stuivers, dubbeltjes, kwartjes en rotzooi te tellen. Wij rouwen. Geboren: koffie+thee-fooibordje op 30 janurai 2001 Gezocht: Netwerkkabel, reacties naar M.W.P.E.L. en P.C.D., Ng0.01 en A.C.M.H., Ng0.06. Rode polo zonder roze kraagje reacties naar Dadels, Ng0.06 MIJN zwarte parker: R.T. Ng0.01 Foto’s voor Decate Mousa’s grote zwarte doos in Ng0.01 4 centimeter reacties naar G.T., Ng0.09
nummer 4 Schaar, reacties naar
Sollicitaties: Rare kwasten om gele Gele verf voor pilaren. verf te smeren. Na1.40 J.M. N-laag. Equilibrium, Ng0.01
Studiepunten, MET Gekken die drie weGROTE SPOED, reac- ken van hun vakantie ties naar M.K. Ng0.01 willen opofferen om een geweldige almaDikke van Dale: versie nak te maken, reacties Nederlands/Van-der- naar S.R. Ng0.01 Waalsspelling. Reactie Organisator van een naar S.R. Ng0.01 activiteit ergens in Te Koop Aange- oktober, moet bij voorkeur iets met boden: Netwerkkabels. Note- laarzen te maken book Service Centrum, hebben. Reacties naar Stiefel, Ng0.09 de Hal. (geen haast bij) Fust bier van Decate Mousa wegens gebrek Vrouwen om achter aan tap. Reacties naar Rob aan te rennen B o r r e l c o m m i s s i e , tijdens Bata444race, reacties naar S.R. Ng0.09 Ng0.01 3 gsm’etjes: reacties Aangeboden: naar R.T. Ng0.01 Uitzonderingsclausules op levensverzekeGevonden: Netwerkkabel: Ver- ringen aangaande moedelijke eigenaar vallende LustrumB.K., af te halen in het borden. evolutiepostvakje Te Leen Aangeboden: Rectificatie: Namens CHAOS: Sorry Schaar, alleen tijdens Thijs, we zijn de H op pauzes en SG-uren, je maandverband écht reacties naar STOOR, Ng0.04. vergeten.
59
60
Koerier
Puzzel door Han Crijns Hoi puzzelfanaten, gelukkig hebben jullie weer wat meer oplossingen ingestuurd, en bijna allemaal goed. Uiteraard is er weer een spannende loting geweest voor de hoofdprijs van 5 Borrelbonnen. Dit keer heeft Erik Kieft gewonnen. Hij kan ze af komen halen in de Van-der-Waalskamer. Hier volgt de puzzel van de vorige keer nog eens met de oplossing . Gevraagd was de straal van het kleine witte cirkeltje in het midden, terwijl je weet dat de stralen van de omringende grijze cirkels 1, 2 en 3 zijn. De middelpunten van de drie grijze cirkels vormen dan een keurige rechthoekige driehoek met zijden 3/2, 4/2 en 5/2, en de rechte hoek in het middelpunt van het kleinste grijze cirkeltje. Het witte cirkeltje ligt dan in het zwaartepunt van de driehoek. De afstand van het cirkeltje tot de hoekpunten van de driehoek is dan 1+r, 2+r en 3+r. We leggen nu een assenstelsel op het kleinste cirkeltje met de oorsprong in het middelpunt en de x-richting in de richting van de cirkel met straal 3. Dat geeft aanleiding tot de volgende drie vergelijkingen:
x2 + y2 = (1 + r)2 x2 + (y - 3/2)2 = (2 + r)2 (x - 4/2)2 + y2 = (3 + r)2 Hierin zijn x en y de coördinaten van het middelpunt van het kleine cirkeltje, en is r de straal waarin we geïnteresseerd zijn. Deze vergelijkingen zijn uiteraard simpel op te lossen naar r, en (zie LALA 1, of als je ècht lui bent, voer ze dan maar in in Maple, ik heb in ieder geval geen zin om het nu uit te typen). Uit de resulterende vierkantsvergelijking volgen twee mogelijke oplossingen, namelijk 6/23 en -6/23. Uiteraard is 6/23 de enige correcte oplossing, ondanks ingezonden opmerkingen als: “Dus a=6/23 want a=6/23 is wel erg raar (al zou je dat van de Koerier wel kunnen verwachten)”. Op de volgende pagina volgt de puzzel voor de volgende keer. Deze keer kon ik het als lid van hèt bestuur Equilibrium niet laten om iets met een weegschaal te doen. De hoofdprijs voor de juiste oplossing zijn uiteraard weer vijf heerlijke Borrelbonnen
nummer 4
61
Je hebt 12 guldens, en je wilt toch wel graag een kaartje kopen voor het N-Temafeest op 10 april. Nu is je alleen ter ore gekomen, dat een van de munten vals is. Hij ziet er precies hetzelfde uit, maar heeft net een iets ander gewicht. Je weet alleen niet of de valse munt zwaarder of lichter is. Uiteraard wil je de valse munt niet aan de Van-der-Waalspenno geven, dus je besluit hem op te sporen. Je loopt langs het practicum en vraagt of je even een Balans mag gebruiken. Uiteraard een die een perfect Equilibrium produceert, je weet wel, zo een met twee van die bakjes. Uiteraard mag dat, alleen de eerstejaars hebben de Balans nodig voor hun practicum, dus je hebt maar tijd voor drie (3) Wegingen. De Balans is uiteraard wel uiterst nauwkeurig, dus je raadt het al, de opgave van deze keer is: ‘Haal de valse
munt eruit’. Meer Wegingen zijn uiteraard onmogelijk te regelen,want je wil toch zo snel mogelijk je N-Tema-feestkaartje hebben, dus aangezien je met drie wegingen klaar kan zijn, wil je niet de hele dag wachten tot die eerstejaars eindelijk klaar zijn. Ze met geweld of andere middelen wegtrappen mag ook niet, anders zou het wel erg makkelijk worden. Als je het in minder metingen voor elkaar krijgt mag dat uiteraard wel... Nog maar een keertje voor de duidelijkheid, je weet dus NIET of de valse munt zwaarder of lichter is. Indien je er uiteindelijk toch niet uitkomt (uiteraard is dit een erg moeilijke puzzel), volgt hier een bonusvraag: ‘Hoe vaak komt het woord ‘uiteraard’ voor in dit stukje?’.
62
Koerier
Kan ik ook chippen oftewel het ‘informatiepistool’? door Wiebe Wagemans Het beloofde een multidisciplinaire dag te worden. Op woensdag 17 januari organiseerde Cap Gemini Ernst & Young (CGE&Y) een middag op de TU/e. Tijdens deze middag zouden studenten elektro, wiskunde & informatica en natuurkunde zich storten op een case. De case draaide om het ontwerpen van een mobiel bekeur-device voor de politie. In het Traverse gebouw werden rond 12.00 uur de 35 deelnemers verwelkomd door Miranda Stapel van CGE&Y. Zij legde kort het doel van de dag uit. De case werd eerst geïntroduceerd waarna er tijd was voor een lunch. Daarna zou iedereen opgedeeld worden in vijf verschillende groepen. Ieder groepje moest een apparaat ontwerpen voor de politie. Daarvan moesten ze een korte presentatie op sheets maken. Aan de hand van deze sheets zouden drie groepen geselecteerd worden die hun ontwerp mochten presenteren. Uit deze drie zou daarna de winnaar gekozen worden. Toen na de lunch de groepen waren ingedeeld ging iedereen enthousiast aan de slag. Dankzij de verschillende studies waren er zeer vruchtbare ideeën. Alhoewel sommige mensen van elektro iets teveel de nadruk wilden leggen op de keuze van het netwerk of het geheugen. Mijn groepje werd door CGE&Y geprezen om z’n goede brainstorm. Om het programma een beetje te breken en om tijd te hebben drie groepen te selecteren werd er een zeer bevlogen presentatie gegeven over beinvloedingstechnieken. De drie genomineerde groepen kregen direct na deze presentatie vijf minuten om hun ontwerp aan te prijzen. Uiteindelijk werd aan de hand van het volume van het applaus de winnaar bepaald. Het apparaat genaamd ‘Infoshock’ won, behalve de ‘gebruikelijke’ functies kon je er eventueel iemand een electroshock mee geven. Uiteraard is dat een zeer nuttige functie als je agent bent en iemand is het niet met zijn boete eens. Als afsluiter van de dag werd door CGE&Y een borrel met een Vlaams buffet aangeboden. Achteraf kon teruggekeken worden op een geslaagde middag.
nummer 4
63
Activiteitenagenda door Han Crijns Op deze pagina staan, door het tijdverschil tussen de deadline en het verschijnen van de Koerier, niet alle activiteiten vermeld. Wil je up-todate blijven over de activiteiten van Van der Waals, kijk dan regelmatig op de internetpagina (http://www.phys.tue.nl/vdwaals), op de posters in N-laag, op de driehoekjes in de kantine of op de lichtkrant. Inschrijven voor en informatie krijgen over de activiteiten kan op de Van-derWaalskamer.
C C C C C C C C C C C C
27 mrt. Bestedingen en HR-bespreekavondje 28 mrt. Volleybaltoernooi 2 apr. Deadline Koerier 5 2 apr. Daedalus Tennistoernooi 3 en 4 apr. Management Trainings Dagen 6 t/m 8 apr. Actieve Leden Weekend 10 apr. NTema-feest 11 apr. Thales Pooltoernooi 25 apr. Ouderdag 28 apr. Bata444race 2 mei Algemene Leden Vergadering 15 mei Symposium
Adverteerdersindex Kaft 12 28 36 42 49 58 Kaft Achterkaft
64
ABN-Amro Boston Consulting Group Libertel DSM Unilever Philips McKinsey & Company Shell Cap Gemini
Koerier
