Cliëntenblad SBWU. BINNENKORT Het Clubhouse. Kracht. Je sterke kant ervaren

1 • 2014

Cliëntenblad SBWU

BINNENKORT Het Clubhouse

Kracht

´Je sterke kant ervaren´

Een mens kent de kracht die in hem huist niet, tot een hevige aandoening of een hevig verdriet zijn ziel vermenselijkt heeft!

Foto: Shutterstock

F.W. Robertson

} INHOUD maart 2014

In dit nummer...

Kracht

6

Een inspirerend verhaal geschreven door Marieke Cohen over hoe ze weer meer grip op haar leven kreeg door de trainingen VERS en WRAP.

Dit keer is het thema kracht. In de lente zie je de natuur allerlei krachttoeren uithalen, kijk maar naar de bollen die hun eerste groen boven de grond uitsteken en knoppen die uitkomen. Deze UP brengt een aantal zeer persoonlijke verhalen van mensen die hun kracht (her)vonden. Ook vind je een artikel over het project 'Clubhouse', een plek waar vrijwilligers en ervaringsdeskundigen samen met jullie een zelfhulpcentrum gaan creëren waar we gebruik kunnen maken van elkaars krachten en kwaliteiten. Hopelijk inspireert het je en misschien leidt dit nummer zelfs tot kijken naar wat jouw sterke punten zijn en wat jou kracht geeft. We wensen je alvast veel leesplezier en sterkte toe! De redactie

Als het je leuk lijkt om jouw kwaliteiten voor UP in te zetten, dan vind je achter in het blad de contactgegevens van de redactie.

EN VERDER 4 Peers2Peers.nl 5 Cliëntenraad 12 De kracht van verbinding 16 Geld & Recht 17 Woordzoeker 21 Zinnenprikkels boekje 2014 22 Column 23 Volgende keer

18

Het Clubhouse, een omgeving waar medewerkers en deelnemers onvoorwaardelijk geloven in de eigen kracht van mensen om te herstellen. Waar men elkaar ontmoet en waar kennis en ervaringen met elkaar kunnen worden gedeeld.

14

Inspirerende boeken, verrassende cd’s en leuke tips om op stap te gaan.

maart 2014 |

3

} WWW

@PEERS2PEERS.nl

I

n de vorige nummers van Up heb ik je al wegwijs gemaakt met de cliëntenwebsite [email protected]. Het is een medium van en voor ons, niemand uitgezonderd. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: voel je vrij om je eigen bijdrage te leveren. Het laatste nieuwtje op de site heet Clubhouse. Verderop in deze Up staat een uitgebreid artikel over dit initiatief van Bureau Herstel. Peersupport ‘Het bijzondere karakter van Clubhouse ligt in het principe van peersupport. Peer support is de Engelse benaming voor het geven van onderlinge steun door mensen die zich in dezelfde situatie bevinden, overeenkomstige ervaringen hebben of eenzelfde doel nastreven. De steun bestaat uit ontmoeten en is gericht op relaties tussen mensen. De ‘ontmoetingsruimte’ wordt begrensd door kernwaarden als wederkerigheid, respect en verantwoordelijkheid. Bij wederkerigheid gaat het erom dat de steun wederzijds is: door de ander te helpen, help ik mezelf. De liefde mag nooit van één kant komen. Het bewaken van wederkerigheid is een belangrijke verantwoordelijkheid. Het Clubhouse biedt een veilige omgeving van ‘peers’, waarin je nieuwe dingen kunt leren door de leerstof simpelweg uit te proberen. Zo kan je persoonlijk tot een keuze komen op grond van gedeelde oplossingen. En dat is een ervaring op zich. Je kunt het zien als een ontdekkingsreis. Met elkaar komen we te weten wat wel en wat niet bevorderlijk is voor ons individueel

4

| maart 2014

herstelproces. Gezamenlijk met volop ruimte voor ieders persoonlijke pad.’ Zelfregie ‘In het Clubhouse nemen we zelf het roer in handen. Het centrum moet een bekrachtigende omgeving worden waar medewerkers en deelnemers onvoorwaardelijk geloven in de eigen kracht van mensen om te herstellen. In allerhande activiteiten komen je hoofd en je hart aan bod. Mensen ontmoeten mensen en delen hun kennis en ervaringen met elkaar. Alle activiteiten vallen binnen de drie categorieën welbevinden, persoonlijke scholing en maatschappelijke deelname. Je kunt daarbij denken aan cursussen als WRAP, Begin maken met herstel en Werken met eigen ervaring. Maar ook is er volop de mogelijkheid om mee te doen aan zelfhulpgroepen zoals de oude vertrouwde herstelwerkgroep.’ Verbouwing ‘Voordat het centrum opengaat, deze zomer, kan je als je wilt letterlijk de handen uit de mouwen steken. Het gaat om werkzaamheden als laden en lossen, sloopwerk, catering, schilderen. De verbouwing gaat, afhankelijk van de vergunning, eind maart van start.’ Samen iets bijdragen zorgt voor verbondenheid. En verbondenheid is groei! Informatie en aanmelden? Mail naar [email protected] Tjebbe Tamboer

Van de Cliëntenraad Het nieuwe jaar Het jaar begon voor de Cliëntenraad met het bezoeken van de nieuwjaarsconferentie van de SBWU. De conferentie werd door ongeveer 600 mensen bezocht: cliënten, medewerkers en belangstellenden. We zagen een indrukwekkende film, getiteld 'Samen werken aan herstel'. Het is de bedoeling dat de film op diverse plekken vertoond gaat worden en dat na afloop cliënten en medewerkers met elkaar praten over de thema’s uit de film. Dit kan bijvoorbeeld gaan over de vraag wat 'eigen regie' in de praktijk betekent. Onderzoek Naar aanleiding van het 'Cliëntwaarderingsonderzoek' uit 2011, heeft de Cliëntenraad in 2012 een aantal speerpunten opgesteld. Speerpunt 6 luidde: 'Herstel op de werkvloer' is lastig voor begeleiders. Stimuleer het gesprek hierover op de locaties en betrek hierbij ook cliënten”. De Raad van Bestuur deed destijds de toezegging dat hieraan gewerkt zou worden. En nu, begin 2014, is er een film die deze discussie ondersteunt. De Cliëntenraad zal bij een aantal bijeenkomsten aanwezig zijn. We kijken ernaar uit! Nieuwe naam Op de conferentie is ook de nieuwe naam van de SBWU bekend gemaakt: LISTER. Halverwege dit jaar gaat de naam gebruikt worden en zul je er ongetwijfeld meer over horen. Veranderingen 2014 zal een onrustig jaar worden, een jaar met veel veranderingen. De Cliëntenraad blijft zich inzetten voor 'goede zorg'. Goede zorg voor cliënten die begeleiding blijven krijgen van de SBWU, maar ook aandacht voor cliënten die de SBWU moeten verlaten. Om te weten hoe jullie de veranderingen ervaren, vragen we jullie ons daarvan op de hoogte te stellen. Mail, bel of kom langs! Onze gegevens vind je in het colofon.

Verhuizen Een verandering van geheel andere aard is onze huisvesting. De Cliëntenraad heeft haar kantoor in een ruimte van locatie Utrecht-West aan de Livingstonelaan. De locatie heeft de ruimte waarin wij zitten nodig en dus moeten we ergens anders heen. Waar? We weten het nog niet. De plek moet in ieder geval goed bereikbaar zijn zodat cliënten gemakkelijk naar ons toe kunnen komen. We houden jullie op de hoogte. Oproep In de vorige Up deden we een oproep voor nieuwe leden. Het heeft gewerkt! Twee Cliënten draaien momenteel mee om te kijken of het werk hun bevalt. Maar er is zo veel te doen dat we nog eens een oproep doen. Vind je het leuk om je in te zetten voor de belangen van cliënten? Neem contact met ons op! * Contactinformatie: pag.23

maart 2014 |

5

} PSYCHE

EMPOWERMENT Empowerment kan op verschillende situaties slaan. Belangrijk hierin is het maken van keuzes, verantwoordelijkheid nemen en het vergroten van je eigen kracht. Tekst: Marieke Cohen

I

kzelf denk bij 'empowerment' gelijk aan de VERS-training (Vaardigheden Emotie RegulatieStoornissen) en WRAP (Wellness Recovery Action Plan), beide afkomstig uit Amerika.In april 2012 begon ik met de VERS. Dit is een training die inzicht geeft in je eigen emoties en handvatten aanreikt om anders met emoties om te gaan. Een belangrijk onderdeel is het zoeken van afleiding zodat voorkomen wordt dat je te veel vanuit je emotie handelt en dingen (verder) uit de hand lopen. Als de emoties enigszins zijn bedaard, probeer je aan de hand van een schema te ontleden wat er precies met je gebeurde in een moeilijke situatie: Wat was de aanleiding? Wat voelde je? Waren je gedachten realistisch? (Natuurlijk voelt dat wat je denkt echt maar soms blijk je dingen groter of negatiever te maken dan ze werkelijk zijn.) Kun je deze gedachten uitdagen door er andere en mildere of positievere gedachten tegenover te zetten? Zijn je gevoelens en ideeën over de situatie veranderd nu je het schema hebt ingevuld en zo ja, hoe zien die er nu uit? Door dagelijks schema's in te vullen (dus ook als het goed gaat), oefen je zo veel dat het analyseren van je eigen gedachten, gevoelsleven en gedrag je eigen wordt en je op den duur de schema's nauwelijks meer nodig hebt. In de praktijk blijken er veranderingen op te treden in mijn manier van denken. Ik zie beter dat

6

| maart 2014

er patronen zijn. Zo heb ik bijvoorbeeld de neiging om 'negatief te stapelen'. Als ik me rot voel dan gooi ik moeilijke dingen, die niets met elkaar te maken hebben op één grote hoop en wat wel positief is, weet ik negatief uit te leggen en gooi ik er bovenop. Zo wordt mijn leven een onoverzichtelijke brij. Tegenwoordig ben ik me hiervan bewust en heb ik het snel door als ik weer aan het stapelen ben. Dat helpt me dingen te zien voor wat ze zijn en dus kan ik er op een betere en zinnigere manier mee omgaan. Vaak blijf ik me nog wel even rot voelen maar uiteindelijk komt dat wel goed. Dan kan ik letterlijk de draad weer oppakken en heb niet van alles verpest of uit mijn handen laten glippen.

‘WRAP heeft me meer grip op mijn leven gegeven’ WRAP is gebaseerd op het idee dat herstel voor iedereen mogelijk is. Je bent de deskundige over zichzelf. Het helpt je bij het voeren van de regie over je eigen leven. Eind 2012 mocht ik in een WRAPgroep de eerste versie van mijn eigen plan maken. De sleutelbegrippen zijn: hoop, persoonlijke verantwoordelijkheid, eigen ontwikkeling, opkomen

voor jezelf, steun krijgen en geven. Samen breng je in kaart wat de sleutelbegrippen voor jezelf betekenen. Daarna maak je een lijst van dingen die je fijn vindt om te doen en waar je blij van wordt. Dit wordt je 'gereedschapskoffer voor een goed gevoel' die er voor iedereen anders uit ziet. Het kan ook zijn dat er in de koffer van de één dingen zitten, die bij een ander op een lijst komt van dingen om te vermijden omdat ze een averechts effect hebben. Vervolgens breng je in kaart hoe verschillende fases er voor jou uit zien en welke actieplannen daarbij passen. Voor de acties put je steeds weer uit je gereedschapskoffer: Hoe ben ik in goeden doen en hoe houd ik dat zo? Wat merk ik als het minder goed gaat en wat kan ik doen om het tij te keren? Wanneer moeten anderen het overnemen en hoe kunnen ze dat merken? Wat mij bijzonder aanspreekt is het postcrisisplan. Dit onderdeel ben ik in andere crisispreventieen terugvalpreventieplannen niet tegengekomen terwijl de herstelperiode vaak langer duurt dan de crisissituatie zelf. In dit onderdeel breng je in kaart wat er nodig is om weer “in goeden doen” te komen zodat je uiteindelijk weer aan de slag kunt met je dagelijks onderhoudsplan. Hoe weten jouw ondersteuners welke dingen ze weer aan jou over kunnen laten? Wie wil je bedanken, je excuses aanbieden of vragen om iets niet weer te doen? Wat wil je veranderen aan jouw WRAP? Door met het plan te leven, gaat het steeds beter bij je passen. Het is dus een dynamisch proces dat met

je mee verandert als jij zelf verandert. Je kunt een WRAP ook voor bepaalde situaties schrijven zoals een verhuizing, een verslaving maar ook een gezamenlijke WRAP voor een relatie of een groep. Zowel de VERS als WRAP hebben me meer grip op mijn leven gegeven en mijn levenskwaliteit vergroot. Ik denk dat er niet voor niets overlappingen zijn, die vooral gaan over wat ik zelf wil en kan doen om mijn leven vorm te geven. Dat betekent niet dat ik het nooit meer moeilijk heb maar wel dat de dalen minder diep zijn en de slechte periodes minder lang duren. Ik weet wat ik zelf kan doen om hiervoor te zorgen en kan ook beter aangeven wat anderen wel of juist niet voor me kunnen betekenen.

WRAP wordt onder meer aangeboden door Bureau Herstel van de SBWU. Binnenkort start er een cursus op maandag 14 april van 10.00 – 12.30 uur en op dinsdag 13 mei van 13.30 tot 16.00 uur. Beide cursussen bestaan uit 8 bijeenkomsten en vinden plaats bij de SBWU. Voor meer informatie of om je aan te melden kun je contact opnemen met Roos Scholten: [email protected] of (030) 236 10 88 De VERS-training is onder meer bij Altrecht te volgen.

maart 2014 |

7

Foto: Fred Manschot

Gerard Mug ‘Ik zit goed in mijn vel. Ik kwam van ver, maar ben nu krachtiger dan ooit’ Gerard (55): ‘In mijn training vraag ik altijd de volgende zin af te maken: “Ik ben in mijn kracht als...” Kracht heeft met energie te maken, het stroomt door je lichaam. Denk aan ademstroom oftewel spiritus. Het raakt aan spiritualiteit. Ik koppel kracht aan drijfveren en kernkwaliteit. Een kernkwaliteit typeert wie je ten diepste bent. Zo kun je bij kracht denken aan een innerlijke drang om iets altijd te doen waarvan je niet snapt dat anderen dat ook niet willen doen. Het is moeilijk onder woorden te brengen, net zoals liefde en waarheid. Het heeft met gevoel en ervaren te maken. Je kracht is je identiteit en als je die kent kun je leven in plaats van overleven’. ‘Ongeveer tien jaar geleden zat ik op een dood spoor. Als docent liep ik tegen mijn angsten aan. Voor de zoveelste keer was ik overspannen en daar had ik schoon genoeg van. Met rust nemen en therapieën lukte het me niet om patronen te doorbreken. De oude ‘ik’ bleef intact. Ik ontdekte dat het mij aan innerlijke kracht ontbrak. Mijn nieuwe psychotherapeut gooide de hele boel overhoop. Ik moest alle zekerheden loslaten.

‘In je kracht komen is ook risico lopen’

Dat was een ramp maar gaandeweg kwam ik in mijn kracht, bij mijn diepste gevoel. Authenticiteit werd de leidraad in mijn leven. Zo kwam ik gaandeweg tot een nieuwe identiteit. Door het afbraakproces kwam er ruimte voor spirituele ontwikkeling. Op enig moment had ik zelfs de overtuiging om priester te worden. Zo extreem ben ik niet meer, maar spiritualiteit is nog steeds een belangrijke bron van kracht’. ‘In 2012 ben ik via de SBWU iets gaan doen met mijn ervaring. Ik volgde de cursussen Begin maken met herstel, WRAP en Werken met eigen ervaring. Maar ik miste iets in het aanbod: de spirit die vooraf gaat aan de vraag waar je je bed voor uitkomt. Veel mensen kwamen eigenlijk hun bed niet uit. Hun pijnlijke verhalen raakten mij. Ik besloot zelf iets op poten te zetten en dat werd de training In je kracht komen’. ‘In de training ben ik ook deelnemer. Ik ben deze training, het is mijn vorm om mijn kracht te zoeken en te bevestigen. Ik leg er mijn hart in. Ik vertel altijd hoe ik erbij zit en ik ga in op weerstand, tegenkrachten die je kunt verminderen. Door te delen over mijn eigen proces word ik zelf ook krachtiger. Hierdoor wordt iets van die kracht overgebracht op de deelnemers. Als je weet wat je kracht is, kun je het voeden door gedachten uit te spreken. Bijvoorbeeld ‘Ik ben in mijn kracht in contact met mensen.’ Door in actie te komen, herken je ook je tegenkrachten. Tijdens de training maken we opdrachten en tussendoor voltrekt zich van alles’. Handelen vanuit je kracht gaat om gezien worden en dat brengt risico’s met zich mee. Als je laat zien wie je bent, wordt dat niet altijd geaccepteerd door andere mensen.

Gerard Mug Training en Ontwikkeling [email protected]

maart 2014 |

9

Foto: Koen Peeters

10

| maart 2014

Willem de Groen ‘Kracht is pas kracht als je het als zodanig herkent. Als je het niet herkent, kan het een zwakte zijn’ Willem de Groen (1956) volgde een opleiding tot pedagogisch medewerker en werkte daarna als groepsleider. Willem voelde zich mentaal het sterkst rond z'n 26e, toen hij besloot te stoppen met dat werk en uit te zoeken wat hij verder wilde. Willem ontdekte in die tijd zijn kwaliteiten - rustig, geduldig, eerlijk, open en sociaal. Drie jaar later startte hij met de opleiding tot docent drama: "Door het volgen van een HBO-opleiding had ik bewezen dat ik niet dom was. Maar ik realiseerde me dat ik dat meer voor mijn familieleden deed dan voor mezelf. Zij maakten me uit voor dom toen ik als middelbare scholier 'slechts' LTS deed. Omdat ik het zo vaak had gehoord, was ik het echt gaan geloven." Willem gaat verder: "Ik maak graag dingen en houd ook van techniek. Alles wat ik eerder deed, kwam bij elkaar toen ik een baan vond als theatertechnicus. Ik werkte met licht en geluid, maakte decors en pakte ongeveer alles aan wat er achter de schermen te doen valt. Daar ligt nog steeds mijn hart. Zodra ik iets over theater hoor wil ik daar bij zijn, horen wat er gezegd wordt en er over meepraten." Zijn ogen twinkelen.

‘Ik heb al lang geen manie meer gehad. Als ik vrolijk en uitbundig ben, wordt dat al snel als hypomaan (Een periode waarin iemand druk en uitbundig is en vaak ook weinig slaapt, red.) benoemd maar dat stoort mij niet. Ik voel zelf heel goed het verschil, net zoals mijn lijf voelt welk medicijn bij mij past. Ik ben twee jaar lang misselijk geweest door de Leponex. Toen ik ermee stopte, was de misselijkheid na twee dagen weg. Sindsdien laat ik me niets meer wijsmaken of opdringen. Het medicijn lithium bracht positieve veranderingen in mijn het leven. Behalve dat, wil ik zo min mogelijk medicijnen tot me nemen. Het antipsychoticum bouw ik heel langzaam af, al zijn professionals het daar niet mee eens. Ik voel me prima en heb er vertrouwen in dat het goed blijft gaan. Als ik weer hallucinaties krijg, wil ik het iets ophogen maar niet meer dan nodig.’

‘Ik heb die kracht moeten hervinden. In 1998 had ik mijn eerste depressie en was ik zelfs suïcidaal. Na een opname dacht ik “genezen” te zijn. In 2001 werd ik door 3 jongens overvallen. Ze trokken me van mijn fiets en wilden geld.Vanwege mijn verzet lukte dat niet en wist te ontkomen’. Er volgde opnieuw een moeilijke periode met angsten en nachtmerries. ‘Ik durfde de straat niet meer op, alleen naar de supermarkt en terug. Het lukte ook niet meer om naar mijn werk te gaan, dus moest ik me ziekmelden.’

‘Sinds ik in 2011 met lithium begon, zit mijn leven in de lift. Na twee weken begon ik als vrijwilliger, wat jaren daarvoor bij plannen bleef, en daarna rolde ik van het één in het ander. Bij mijn eetgroep van de SBWU in Buurthuis Doenja ben ik zo’n beetje de enige vaste kok. Dat doe ik met veel plezier. Toen mijn begeleider Havid in 2013 met een vacature 'Medewerker Eetcafé De Nieuwe Jutter' kwam, dacht ik dat niet te kunnen: te oud, geen opleiding, te weinig ervaring. Allemaal redenen om maar te bewijzen dat ik het niet kon. Totdat ik besefte dat ik weinig te verliezen had en besloot om het gewoon te proberen. In mijn sollicitatiebrief ben ik heel open geweest over mijn problemen en angsten. Tot mijn grote verbazing mocht ik op sollicitatiegesprek komen.’

Via slachtofferhulp kwam ik bij een psycholoog terecht. Vervolgens kreeg ik van een psychiater antidepressiva voorgeschreven. Nieuwe opnamen volgden. In 2006 zag ik tijdens een opname ineens van alles bewegen en voelde dat er tandwieltjes in mijn hoofd zaten in plaats van zaagsel... Dat was mijn eerste psychose. Nog weer later werd ik manisch en dat werd getriggerd door een antidepressivum. Pas toen kreeg ik te horen dat ik manisch-depressief ben.’

‘Inmiddels heb ik een jaarcontract. Vanaf het moment dat ik de leiding had, merkte ik dat ik het kon en groeide mijn zelfvertrouwen. Het blijft een uitdaging om mensen te laten doen wat ze kunnen en zich te laten ontwikkelen, zonder oordeel. Ik wil wel iets over hun beperking weten zodat ik weet waar ik rekening mee moet houden, maar meer ook niet. Ik wil geen baas zijn maar door samenwerken mensen stimuleren. Dat is precies wat ik nu doe. maart 2014 |

11

} MAATSCHAPPIJ

DE KRACHT

VAN VERBINDING Sociale relaties zijn in een herstelproces bijzonder. Een persoonlijk verhaal van Tjebbe Tamboer over zijn ervaring met kracht. ‘Kracht is voor mij een bron van steun die ik vond in mensen met eenzelfde ervaring.’

H

et woord kracht kreeg voor mij persoonlijke betekenis tijdens mijn prille herstel. Tot die tijd stond ik er nooit bij stil. Het zei me niets, maar ondertussen waren er natuurlijk allerlei krachten werkzaam. Ik werd vooral gedreven door de kracht van drugs. Middelen hielden me op de been want zonder de kracht van drugs kwam ik mijn bed niet uit. Herstel van mijn verslaving begon met aanvaarding. Ik moest erkennen dat de balans van mijn drugsgebruik was doorgeslagen naar de verkeerde kant. En het lukte me niet om de balans in mijn eentje weer in evenwicht te brengen. Drugs waren duidelijk een grotere kracht dan welke kracht ook. Om de balans te herstellen had ik hulp nodig. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Er gaat heel wat tijd overheen voordat je echt inziet dat je het in je eentje niet kan redden. In mijn geval was daar een emotioneel dieptepunt voor nodig. Op enig moment stond ik met de rug tegen de muur en met de handen omhoog. Volledig onmachtig tegenover de vernietigende kracht van drugsgebruik.’ Afhankelijkheid ‘Mijn leven nu staat in het teken van herstel. De ‘ontkrachting’ van drugs heb ik te danken aan kracht van buitenaf. Mijn herstelproces begon met het inruilen van drugs voor de hulp van anderen. Strikt genomen verval je van de ene afhankelijkheid in de andere. Het verschil is dat het één je wanhopig houdt en het andere hoop biedt. Natuurlijk, mijn herstel begon ook met stoppen en ontgiften(wat overigens mijn afhankelijkheid

12

| maart 2014

van dokters laat zien). De medicatie zorgde voor evenwichtige lichamelijke ontwenning. Het onderdrukte weliswaar mijn gevoelsleven, maar dat was in de beginfase wel prettig. Na jarenlange verdoving kun je maar beter gedoseerd, geleidelijk je gevoelens weer ervaren. De eerste pijn die ik voelde was ongetwijfeld van sociale herkomst. De rook in mijn hoofd begon op te trekken en ik besefte hoe eenzaam ik was geweest. Daar werd ik overigens door anderen op gewezen na het delen van mijn levensverhaal. Je komt uit een ellendige toestand van onmacht, van verlatenheid. Met geen mogelijkheid kon ik mezelf nog aan de haren omhoog hijsen uit het moeras. De tegenkracht kon niet anders dan van buiten komen. De hoofdzaak lag in het aanknopen van relaties en het onderhouden ervan. In mijn proces ging het in eerste instantie om anderen die, net als ik, door dezelfde ellende waren gegaan. Zij staan dichtbij vanwege hun doorleefde ervaring en wekken daardoor vertrouwen. In het contact met hen, zo merkte ik gaandeweg, hoef je de schijn niet op te houden. Dat geeft ruimte, minder onrust. Zulke mensen, in het Engels worden ze treffend mensen met lived experience genoemd, zijn levende voorbeelden van hoop.’ Empowerment ‘Als je het over herstel en kracht hebt, dan gaat het al snel over empowerment. Het is een Engels woord dat maar zelden in één woord wordt vertaald. Het wordt meestal omschreven in het vinden en ontwikkelen van je eigen kracht. Ikzelf heb ooit bij een cursus “Herstelondersteunende zorg” een mooie

vertaling opgepikt: “zelfstuurbekrachtiging”. Dit woord bevalt mij omdat het zo mooi van toepassing is op mijn eigen herstelproces. Het woord benadrukt enerzijds dat het gaat om zelfsturing, dat wil zeggen zelf het roer in handen nemen. Anderzijds wijst het op een krachtbron die zich buiten jezelf bevindt. Zelfstuurbekrachtiging is een woord dat recht doet aan het feit dat mensen door en door sociale wezens zijn. En dat is, naast kracht, ook een feit dat pas goed tot mij doordrong tijdens mijn herstel. Lange tijd voelde ik me buitenstaander, iemand met een diepgewortelde overtuiging er niet bij te horen. Een individu, vervreemd van de samenleving.’

‘LANGE TIJD VOELDE IK ME BUITENSTAANDER’ Mensenmaatschappij Als eens in de vier jaar heel Holland oranje kleurt, dan hoor je weleens zeggen “mensen zijn kuddedieren”. Het is een waarheid als een koe, maar het betekent veel meer dan iedereen die achter iedereen aanholt, zoals bij de Oranjegekte in Sotsji. In onze samenleving worden allerlei sociale bestaansvoorwaarden als vanzelfsprekend, of liever vanzelfzwijgend ervaren. Pas als er een tekort is of een tekort dreigt, bijvoorbeeld van voeding, woning of scholing, worden mensen zich van hun onderlinge afhankelijkheid bewust. Ook emotionele behoeften zijn gebonden aan sociale voorwaarden. En ook op dat vlak merk je het pas als je ze mist, bij een ontbinding van een relatie, bij verlies van een dierbare bijvoorbeeld. Socioloog Abram de Swaan begint zijn boek De Mensenmaatschappij met de vraag “Hoe zitten mensen in en aan elkaar”? Dit zijn eigenlijk twee vragen maar de Swaan zet ze niet voor niets in een zin met één vraagteken. Het feit dat mensen onderling verbonden zijn, door onzichtbare ketens op velerlei gebieden, heeft verregaande invloed op ons innerlijk, op hoe we als individu in elkaar steken. Juist vanwege mijn eigen proces, weet ik hoezeer mijn leven verbonden is met anderen. Ik ken het leven in afzondering uit de eerste hand– een wereld waarin ik volledig in beslag werd genomen door mezelf en mijn middel – en ik ondervind het belang van relaties in mijn herstellend bestaan. Houd je blik open en gericht op ons, zo hield mijn omgeving me voor. Dat heeft z’n vruchten afgeworpen. “De ander, dat ben ik” klinkt wat overdreven, maar de vereenzelviging met gelijkgestemden, peers, heeft me die eerste tijd zonder twijfel op de been gehouden. En vooruit geholpen.’ Mens en maatschappij ‘Gezien het door en door sociale karakter van mensen, is het eigenlijk vreemd om van “mens” in het enkelvoud te spreken. Kun je je het bestaan

van één enkel mens voorstellen? En als je dat kunt, wat zegt het dan over de werkelijkheid waarin we herstellen? Neem het onderscheid tussen persoonlijk en maatschappelijk herstel. Dat klinkt logisch, maar in feite is het gekunsteld. Persoonlijk en maatschappelijk herstel lopen feitelijk door elkaar heen. Mijn herstel kreeg een kickstart in een kliniek, ver weg van de bewoonde wereld, de maatschappij. Ik kreeg therapie, pillen en de hele rataplan. Kun je dan zeggen dat het in de kliniek draaide om persoonlijk herstel en dat ik pas bij mijn ontslag maatschappelijk ging herstellen? Op het moment van intake begon ik mij met mezelf en anderen te verbinden. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille die “herstel” heet. In het programma van Anonieme Alcoholisten zit dit dubbele karakter van herstel ingebakken: “Eens zullen we moeten terugkeren naar de maatschappij, dus waarom niet direct vanaf het begin”? De kracht van het AA-programma is dan ook dat je direct een rol gaat vervullen, namelijk de rol van de ene alcoholist die de andere alcoholist helpt. En daarmee help je jezelf ook, zo is de ervaring. Vandaar dat in die kringen ook wel van zelfhelpgroep wordt gesproken. De relatie met jezelf herstellen, oké, maar tegelijkertijd relaties aangaan met anderen en werk maken van zingeving. Het zijn drie verbindingen - met jezelf, anderen en datgene wat zin geeft (God, natuur, muziek, enz.) - die zelfstuurbekrachtigend zijn. Ze geven je de kracht om je machteloosheid te boven te komen.’

’HERSTEL IS EEN ONTDEKKINGSREIS DIE TIJD KOST’ ‘Herstel is een ontdekkingsreis die tijd kost tijd en op verschillende vlakken sporen trekt. Waar je precies van herstelt bent, kun je alleen met een terugblik herkennen. Empowerment herken je dicht bij huis, als je bij jezelf merkt dat je in staat bent alledaagse keuzes te maken. En als je merkt dat je zin hebt om er vandaag wat van te maken.’ maart 2014 |

13

} ZIEN, DOEN & BELEVEN

&THUIS

UIT

Het Museum voor het kruideniersbedrijf

H

et museum is gevestigd in een klein huisje uit de vroege 17eeeuws en ligt aan een binnenplaats tussen Hoogt en de Lange Jansstraat. Door de weldadige rust waan je je vanzelf in de verleden tijd van Betje Boerhave, een kruideniersvrouw uit de 19e eeuw. Het “museum” dat altijd een bedrijfspand is geweest, bestaat uit een winkel en een tentoonstellingsruimte. De winkel is sfeervol ingericht en biedt een grote verscheidenheid aan koopwaar. Zo vind je er griesmeel, polkabrokken en (kerk)pepermuntjes. Dit alles natuurlijk keurig afgewogen met koperen geijkte gewichten.

Met de verkoop van snoep en huishoudelijke producten en dankzij giften kan het museum zichzelf net draaiende houden. Het museum wordt gerund door twaalf vrijwilligers die op deze manier een plezierig en leerzaam stukje geschiedenis levend houden in de Utrechtse binnenstad. Locatie: Hoogt 6, Utrecht. De toegang is gratis. Meer informatie: www.kruideniersmuseum.nl

Riverdance - Bill Whelan

D

eze CD bevat Ierse dansmuziek. Voor velen wel bekend van de voorstellingen met Ierse dansen die zowel in theaters als op televisie met enige regelmaat te zien zijn.

Janny "Ik heb de voorstelling een keer op televisie gezien en de muziek spreekt me enorm aan. Als ik die muziek nu opnieuw hoor op CD, dan zie ik die vurig dansende mensen voor me en denk ik aan Ierland. Instrumentele muziek vind ik sowieso erg mooi.Ik heb ook iets met Ierland. Ik ben er nooit geweest, maar ik heb vroeger bij mensen gewerkt waarvan de man een Ier was. Ze hadden een heel groot huis en ik deed daar de huishouding en de tuin. Ik woonde bij die mensen in huis en heb daar 19 jaar gewerkt. Dat was een prachtige tijd en daar denk ik aan terug als ik de CD Riverdance hoor. Daarnaast is het gewoon prachtige muziek waar ik vrolijk van word." 14

| maart 2014

Beluisterd door

 Janny

Damman

D

Utrechtse Bazaar

e Utrechtse Bazaar is al ruim 30 jaar ieder weekend verrassend gezellig en voordelig! De markt heeft een rijk aanbod van nieuwe en tweedehands goederen uit alle windstreken. Daarmee beschikt deze markt over alle basisingrediënten voor een leuk dagje uit, voor zowel jong als oud. De helft van de kramen vormt het kernassortiment, de andere helft wisselt per week van aanbod. Deze mix geeft De Utrechtse Bazaar haar unieke karakter. De diversiteit aan kramen en culturen maken de markt. Geen weekend is hetzelfde! De slogan luidt: ‘Je kan het zo gek niet bedenken of je vindt het daar… op De Utrechtse Bazaar’. Je kunt er een lekker hapje eten, je haren laten knippen en kiezen uit vele producten als speelgoed, groente en fruit, kleding, fietsen, elektrische apparatuur, leuke tweedehands spullen. Niets is te gek!, ieder weekend weer. Locatie: Taatsendijk 1, Utrecht. Toegang: 3,50 euro. Meer informatie: www.utrechtsebazaar.nl



I

Gelezen door

 Gelezen door

Mariët

S

teeds verder weg is een reisverslag, maar geen standaard reisverslag. Boudewijn Büch zoekt plaatsen op die in eerste instantie niet voor de hand liggen. Hij gaat op zoek naar de plek waar Napoleon sneuvelde, naar geamputeerde lichaamsdelen van beroemde historische figuren en hij bezoekt het langste hek ter wereld. Het is een boek met vele bijzondere en bizarre reisverhalen. Mariët: ‘Ik ben gek op reisverhalen en ik mis nog steeds de televisieprogramma’s van Boudewijn Büch. Ik vond dat zo’n bijzondere man! Hij keek heel anders naar de wereld dan de meeste mensen doen en dat zou ik ook wel willen. Zoals hij de wereld zag, leek het soms wel of hij er niet echt bij hoorde. Ik word soms helemaal gek van dat gezeur over mezelf aanpassen en contacten leggen. In dit boek bezoekt Boudewijn Büch juist die plaatsen die andere mensen helemaal niet interessant zouden vinden of het liefst zouden vermijden.’

Harry Cré

n het boek "Allemaal willen we de hemel" (Els Beerten) gaat het verhaal over Jef, die ervan droomt om een held te worden. En dan het liefst samen met zijn beste vriend Ward. Voor zijn zus Renée hoeft dat heldendom niet zo nodig. Zij heeft genoeg aan Ward, zijn hemelse saxofoonspel en zijn fluwelen blik. Maar het is 1943. Midden in de oorlog. Aan het oostfront wordt een bikkelharde strijd gevoerd tegen de Russen. De Duitsers lijden grote verliezen en hebben dringend dappere jongemannen nodig om hen bij te staan. Voor de jongens een gedroomde kans om held te worden. Ward vertrekt liever vandaag dan morgen. Maar zo denkt lang niet iedereen erover. Harry ‘Het is echt een prachtig boek. Ik werd helemaal door het verhaal meegesleept. Het heeft me slapeloze nachten bezorgd omdat ik maar bleef lezen. De gevoelens van de mensen in het boek worden zo geloofwaardig beschreven, dat je echt met ze mee gaat voelen. Ik vind het ongelooflijk dat iemand op die manier kan schrijven. Dat is niet altijd prettig omdat het over nogal ingrijpende gebeurtenissen gaat. Toch zou ik het boek aanraden. Zo’n levensecht verhaal heb je vast nog nooit gelezen.’ maart 2014 |

15

} MAATSCHAPPIJ

Psychiatrische zorg deels toch in nieuwe AWBZ Mensen met psychiatrische problematiek worden niet langer uitgesloten van de Wet Langdurige Zorg (WLZ), de opvolger van de AWBZ. De Tweede Kamer heeft daartoe unaniem een motie aangenomen. Minimaal 10.000 mensen zijn met de veranderde aanpak geholpen. Het Landelijk Platform GGz en de vereniging Ypsilon vreesden dat een groep met zware psychiatrische problematiek volledig afhankelijk zou worden van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). "Niet iedereen kan zomaar participeren. Er zijn bijvoorbeeld mensen die beschermd wonen en alleen het hoofd boven water kunnen houden dankzij de structuur en de veiligheid die de woonvorm biedt." aldus woordvoerder Bert Stavenuiter. De motie geeft nog niet precies aan waar straks de afbakening in het nieuwe stelsel zal liggen. De staatsecretaris was daarover nog in overleg met het Platform en andere GGz-partijen. Stavenuiter: "Het criterium is of mensen al dan niet een veilige omgeving met 24-uurs nabije zorg nodig hebben. Die mensen vind je niet alleen binnen psychiatrische ziekenhuizen maar ook binnen beschermd wonen. In het Haagse jargon: voor ons is duidelijk dat cliënten zowel met een zogenoemd B-pakket (met behandeling) als met een C-pakket (zonder behandeling) in aanmerking moeten komen voor de WLZ." (...) "Binnen de WLZ zijn zaken als persoonlijk herstel, goede dagbesteding, sociale contacten en betrokkenheid van familie zeer belangrijk." Bron: GGZnieuws

ZORGKOSTEN NOG AFTREKBAAR IN 2014 In tegenstelling tot eerdere plannen zijn bepaalde zorgkosten dit jaar nog aftrekbaar van de belasting. Bijvoorbeeld voor behandelingen waarvoor je niet verzekerd bent of die slechts ten dele worden vergoed. Er kunnen inkomensdrempels gelden. Bron: De Volkskrant

16

| maart 2014

Geld & Recht BESPAARTIP kijk in de supermarkt naar de producten onder in het schap, die zijn vaak het goedkoopst! Bron: www.peers2peers.nl

Reparatie laptop Vraag Ik heb een laptop gekocht, maar deze ging snel kapot. De winkel heeft hem laten repareren en vraagt daarvoor geld. Mag dat wel? Antwoord In principe niet. Als de laptop veel te snel kapot is gegaan en u kon daar niets aan doen, dan moet de winkel de reparatie voor zijn rekening nemen. U hoeft ook geen andere kosten te betalen, zoals onderzoekskosten. Gaat u naar een andere winkel dan waar u de laptop kocht, dan moet u de kosten voor de reparatie zelf betalen. Wil de winkelier niet meewerken, dan kunt u het beste eerst schriftelijk bij de winkel klagen en reparatie of een nieuwe laptop eisen. Levert dat niets op, dan kunt u de Geschillencommissie inschakelen (T 070 - 310 53 10, www.degeschillencommissie.nl).

Kwijtschelding gemeentebelastingen De aanslagen voor de gemeentelijke afvalstoffenheffing en de waterschapsbelasting vielen in februari weer in de brievenbus. Te voldoen respectievelijk uiterlijk 31 maart (1e termijn) en 30 april a.s. Heb je een minimum inkomen van maximaal 935 euro (alleenstaande) of € 1.336 (getrouwd of samenwonend), dan kun je onder voorwaarden in aanmerking komen voor kwijtschelding van gemeente- en waterschapsbelastingen. Een formulier - downloaden niet mogelijk - is telefonisch aan te vragen bij de afdeling Gemeentebelastingen Utrecht (286 2190), of bij het loket van deze dienst. Hier is ook hulp bij het invullen van het formulier mogelijk.

Bron en meer info: www.peers2peers.nl./krapbijkas/nieuwtjes/kwijtschelding

woordzoeker V

oor de liefhebber is hier weer een woordzoeker. Alle woorden uit de lijst zitten kriskras verborgen in het veld met letters. Zoek ze op en streep ze door. Als je alle woorden hebt weggestreept, blijft er een aantal letters over en die vormen samen de oplossing. Oplossingen die vóór 31 januari 2014 binnen zijn bij [email protected] maken kans op een kadobon van € 15,-. De kadobon voor de juiste oplossing van de vorige woordzoeker is gegaan naar Milou de Jong. De oplossing was: Beter een goede buur dan een verre vriend!

KRACHT BALANS BEWUSTZIJN CAPACITEIT EFFECT ENERGIE EVENWICHT FIT FUT GEDACHTEN

B D I N N E N E R E I P S E A E V E N W I C H T R L N A

GROEI

L O W I N E T H C A D E G T

INVLOED

A L K U N N E N J K R O E I

KRACHT KUNNEN

N V K R S E A K C G Y K F E

MEDITATIE

S N E Z F T R H I R I R I T

MOED POTENTIE

P I T F Z E Z E O O N A T I

SPIEREN

O Y E I T A T I D E M C R C

SPORTEN

R C A S G F U T J I D H T A

STERK VERMOGEN

T V O N O R E I T N E T O P

VOORUITGANG

E G N A G T I U R O O V R A

YANG YIN YOGA

N V E R M O G E N U M S T C gemaakt door Elianne Huijsman

ZEN maart 2014 |

17

Daar zit toekomst in! 18

| maart 2014

} MAATSCHAPPIJ

Het Clubhouse Een 'zelfhulpcentrum' voor iedereen die op zoek is naar persoonlijke ontwikkeling.

A

an de Vaartscherijnstraat wordt binnenkort hard gewerkt aan de ontwikkeling van het Clubhouse. Op dinsdag 28 januari was er een informatiemiddag op de plek waar het allemaal moet gebeuren: Vaartscherijnstraat 5, de voormalige locatie van 24-uursopvang en passantenverblijf Centrum Vaartserijn. Er was veel belangstelling, zowel onder buurtbewoners, cliënten als medewerkers. Voor UP was Koen aanwezig om foto’s te maken. 'Clubhouse' moet je in dit geval niet associëren met een vorm van dansmuziek. Het is een werktitel voor een zelfhulpcentrum dat volledig draait op vrijwilligers en ervaringsdeskundigen. Het centrum is bedoeld voor iedereen die zich persoonlijk wil ontwikkelen. Het biedt tevens een plek aan mensen die zijn vastgelopen in hun herstelproces en de draad weer op willen pakken. Op termijn wil het zich ontwikkelen tot een landelijk centrum voor zelfhulp, scholing en peersupport. 'Peersupport' is een Engels woord voor onderlinge hulp door mensen met eendere ervaringen met psychische en/of verslavings-kwetsbaarheid. Ten slotte biedt het centrum aan professionals de moge-

lijkheid om hun kennis en vaardigheden als hulpverleners te vergoten. Uitgangspunten De bedoeling is dat het zelfhulpcentrum volledig gaat draaien op ervaringsdeskundigen en vrijwilligers. Je zou ook van een zelfregiecentrum kunnen spreken. Het wordt een ondersteunende omgeving voor mensen van wie het leven is verstoord door een psychische- en/of verslavingskwetsbaarheid. We gaan met elkaar om op basis van gelijkwaardigheid. In het Clubhouse kan je kennis en ervaringen delen. Je kunt er samen met anderen ontdekken wat je helpt en wat niet. Centraal staat het geloof in de eigen kracht van mensen om te herstellen. Professionals kunnen er terecht om kennis en kunde op te doen wat betreft herstel, ervaringsdeskundigheid, empowerment en herstelondersteunende zorg. De SBWU is in de beginfase ondersteunend bij het zelfhulpcentrum. Zoals we als individu streven naar zelfredzaamheid, zo wil het Clubhouse zich uiteindelijk ontwikkelen tot een centrum dat zichzelf kan bedruipen. De locatie aan de Vaartscherijnstraat kan minimaal vijf jaar gebruikt worden. maart 2014 |

19

Wat biedt het Clubhouse? In het centrum wordt rust en ruimte geboden, dat in de eerste plaats. Op dit moment staan de volgende activiteiten op stapel: 1. Steun door middel van peersupport. Daarbij kan je bijvoorbeeld denken aan scholing door ervarings deskundigen of ondersteuning van mens tot mens. 2. Er is een frontdesk voor informatie. 3. Er komen bijeenkomsten die gericht zijn op persoonlijke ontwikkeling, zoals: - WRAP - Begin maken met herstel - Werken met eigen ervaring - Herstelwerkgroepen - Rehabilitatiegroepen

20

| maart 2014

4. Zinnenprikkels: workshops rond zingeving, creativiteit en spiritualiteit. De bestaande Zinnenprikkelactiviteiten blijven daar waar ze nu zijn 5. Sociaal café: plek waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, brug met de wijk 6. Scholing gericht op het ontwikkelen van ervaringsdeskundigheid. 7. Mensen die wachten op begeleiding van de SBWU kunnen ondersteuning krijgen van ervarings deskundigen. Dit zijn activiteiten die nu op de rol staan maar er is nog volop ruimte om met eigen ideeën te komen.

Het project draait op vrijwilligers en ervaringsdeskundigen.

Kortdurig verblijf Er wordt een aantal logeerplekken ingericht voor mensen die een opname in de psychiatrie willen voorkomen. Maar je kunt er ook logeren als je een paar weken op adem wil komen. Daarnaast komen er studenten te wonen die enthousiast zijn over het idee van zelfhulp. Zij kunnen tijdelijk huren op voorwaarde dat ze als vrijwilliger hun handen uit de mouwen steken. Het zelfhulpcentrum gaat waarschijnlijk in mei van start. We beginnen met de herstelwerkgroepen die nu al plaatsvinden binnen Bureau Herstel. Wie gaan dit allemaal uitvoeren? Het antwoord ligt voor de hand: iedereen die zich kan vinden in de opzet van het Clubhouse kan meedoen. Het gaat onder andere om huishoudelijke werkzaam-

heden, medewerkers sociaal café, administratief werk, website, pr, huismeester, tuinwerkzaamheden, co-trainers en zelfhulp. Op korte termijn is er behoefte aan vrijwilligers die mee willen helpen met de verbouwing, het gaat dan om o.a. slopen, schilderen en opruimen. Het Clubhouse is een club waar toekomst in zit! Heb je hier vragen over of wil je je aanmelden? Neem contact op met Bureau Herstel (de contactgegevens vind je in de colofon achterin de UP) of met Ton Verspoor: [email protected], telefoonnummer 06-20425208. Fotografie: Koen Peeters

Verkrijgbaar op alle Zinnenprikkels- en SBWU locaties

Programma Zinnenprikkels 1e halfjaar 2014! Met gratis workshops, festivals en meer ZINNEN ELS PRIKK

www.peers2peers.nl

ZINNENPRIKKELS maart 2014 |

21

Help, ik ben weer zwanger!

N

ou ja, eigenlijk kan dat niet, want ik ben een man. Maar toch, zo voelt het wel. In de jaren ’70 en ’80 bevochten we ons een weg bij psychiaters voor minder medicatie, meer aandacht en nazorg. Helaas is die strijd gedeeltelijk verloren. De nazorg is zeer sterk verbeterd, dankzij de komst van de 'tussen-voorziening' en de 'SBWU'. Maar naar minder medicatie, bleek niet haalbaar te zijn. Nu staan we wederom voor een strijd. Overal word bezuinigd, subsidies vallen weg. Ontslagen in de zorg zijn aan de orde van de dag! De zorg waar wij patiënten aan gewend waren, zou wel eens tot het verleden kunnen gaan behoren. "Alles decentraal" roept Den Haag! Om die reden gaat de gemeente bepalen, wat, wanneer en wie, waar en hoe laat. Dagbesteding daar draaide het om. Maar hoe moet dat nu als alle dagbestedingsprojecten financieel op de tocht komen te staan? Den Haag roept 'vrijwilligerswerk'. Ja, iedereen moet participeren in deze moderne samenleving. Maar kan iedereen dat wel? Zo nee, wat moet er dan gebeuren? Terug naar solidariteit? Terug naar de patiënten-/ cliënten-belangenverenigingen? Dus terug naar samen staan we sterk. Wie zal het zeggen. Misschien zou de SBWU zich kunnen realiseren dat, in deze stormachtige tijd, herstel en werken aan je herstel niet voldoende meer is. Ik weet wel dat je je dan op politiek vlak gaat begeven, maar de nood is aan de man, dus waarom niet. Het zou toch geen gek idee zijn als de 'SBWU'

22

| maart 2014

met al zijn facilitaire mogelijkheden een rol zou gaan spelen. Om iets van een soort platform van de grond te krijgen. Zo kunnen verschillende spelers in de regio elkaar vinden en een sterke onderhandelingspositie verwerven naar de gemeente toe. Een platform waar vooral ook cliënten in participeren. Cliënten maken zich zorgen, ik maak me zorgen. Niemand weet eigenlijk hoe het precies georganiseerd is op regionaal vlak, sterker nog; er zijn hele gebieden waar nog niks concreet is georganiseerd. De kans dat het een puinhoop wordt, is dan ook niet ondenkbaar. Daarnaast wordt er sterk getwijfeld of de gemeente de 'know how' wel heeft voor al die taken die Den Haag hen toebedeeld. Ik hoop dat deze column bij verschillende mensen wat losmaakt. Reacties zijn dan ook zeer welkom op [email protected] . Koen Peeters (ben herstellende)

Column Column Column Column

} COLUMN

2

VOLGENDE KEER

O

P 21 JUNI 2014 VERSCHIJNT HET VOLGENDE NUMMER MET INTERVIEWS, INFORMATIE EN INSPIRERENDE VERHALEN.

COLOFON UP is bedoeld voor alle cliënten van de SBWU. Het blad heeft een onafhankelijke redactie, biedt informatie over de Cliëntenraad en Bureau Herstel en belicht onderwerpen die voor cliënten van belang kunnen zijn. UP verschijnt vier keer per jaar. Redactie Marieke Cohen, Grieke Gansekoele, Caroline van der Kooij, Koen Peters, Tjebbe Tamboer, Hilko Timmer en Geert Jan Zwartenkot. Aan dit nummer werkten ook cliënten mee. Reactie of kopij zijn welkom op [email protected] of per post op: Furkaplateau 15, 3524 ZH Utrecht, t.a.v. redactie UP. De redactie heeft het recht om, zonder opgaaf van reden, kopij te weigeren, in te korten of aan te passen. Cliëntenraad T: (030) 289 92 58 E: clië[email protected] Kantooradres: Livingstonelaan 120, 3526 HP Utrecht, Het kantoor is bereikbaar met bus 7, halte Marco Pololaan, met bus 10, halte Afrikalaan of met de tram, haltes 5 meiplein of Vasco da Gamalaan. Inloop Cliëntenraad Donderdagmiddag tussen 12.00 en 14.00 uur Cliëntconsulenten Peter Beemer (06 387 460 42) Grieke Gansekoele (06 199 778 25) E: clië[email protected] Bureau Herstel T: (030) 236 10 88 E: [email protected] Website: www.peers2peers.nl Kantooradres:

ACCEPTATIE Heb jij daar een bijzonder verhaal of een duidelijke mening over of wil je iets anders bijdragen aan de volgende UP dan ben je van harte welkom. Je kunt contact opnemen met de redactie via [email protected], UP Redactie, Furkaplateau 15, 3524 ZH Utrecht of bellen naar Bureau Herstel 030-236 10 88 of 030-236 10 70 en vraag naar de redactie.

Furkaplateau 15, 3524 ZH Utrecht Het gebouw ligt recht tegenover NS station Utrecht-Lunetten en is ook bereikbaar vanaf Utrecht Centraal Station met de buslijnen 1 en 8, (eind)halte Lunetten NS. Op www.sbwu.nl staat een routebeschrijving. Medewerkers van Bureau Herstel Marian Klein Bramel, Martijn Kole, Joop Leppink, Roos Scholten, Tjebbe Tamboer, Hilko Timmer, Ginger van Toor, Barbara Veger en Ton Verspoor. Conceptontwikkeling Caroline van der Kooij Vormgeving & druk Manschot Grafimedia, Zeist

maart 2014 |

23

24

| maart 2014