Jaargang 3 • nummer 2 • februari 2014
C 0 0 M 100 Y 0 K 0
NAAM
PAY OFF
C 50 M 0 Y 100 K 0
C 100 M 0 Y 75 K 0
C 50 M 100 Y 0 K 0
C 75 M 100 Y 0 K 0
Boffen met klas 1F
C 75 M 75 Y 0 K 0
Talent bij Acrogym
C 100 M 60 Y 0 K 0
Leren met zin!
C 100 M 25 Y 0 K 0
Rijden met rolstoelen
C 100 M0 Y 75 K 0
C 5 M0 Y 1 K 0
‘Het zijn lieve, leuke kinderen’
Geen zakenvrouw maar docent op het Waterland Andrea Osses wilde zakenvrouw worden, bezocht een open dag van de heao, het hoger economisch en administratief onderwijs, maar besefte daar dat een commerciële baan niet haar ding was. Mede op aanraden van een vriendin besloot ze de opleiding voor onderwijzeres te volgen. Na negen jaar lesgeven op een basisschool, werkte ze twee jaar in een jeugdgevangenis voor ze acht jaar geleden startte bij Het Waterland. Geen zakenvrouw dus, maar een baan in het onderwijs. Haar werk in de jeugdgevangenis bestond uit het coachen van en lesgeven aan jongeren die vooral willen leren in de praktijk. Dat beviel haar goed. Vandaar haar keus voor Het Waterland. Andrea geeft les aan de bovenbouwleerlingen van de richting Zorg & Welzijn. Bovendien geeft ze een aantal algemeen vormende vakken als rekenen en taal. “Het helpt dat ik op de basisschool heb gewerkt. Ik kan vrij snel het niveau van een leerling bepalen. Op Het Waterland is leren natuurlijk belangrijk, maar het aanleren van sociale vaardigheden vind ik nog belangrijker. Ik leer mijn leerlingen hoe ze andere mensen beleefd groeten, hoe ze zorgen dat iedereen zich veilig voelt in de klas. Ik leer ze ook om respect te hebben voor anderen. Kinderen vinden mij soms streng. Dat valt wel mee hoor. Ik probeer vooral duidelijk te zijn. Als we dingen met elkaar afspreken, kom ik daar op terug.”
Compliment Andrea is geïnteresseerd in haar leerlingen, benoemt tijdens de les regelmatig de positieve dingen die in de klas gebeuren. “Onze leerlingen presteerden meestal zwak op de basisschool. Dat hebben ze te pas en te onpas moeten horen. De meesten hebben daar een deukje van opgelopen, ze hebben gewoon weinig zelfvertrouwen. Ik vertel ze dat ze het goed doen, dat ze handig en praktisch zijn. Ik heb schoolverlaters die mij zeggen dat ze het zo vervelend vinden weg te moeten van deze school, dat ze me zullen missen. Dat vind ik een geweldig compliment.”
Rijden met rolstoelen Andrea vertelt dat ze haar leerlingen tijdens een stage in hun rol ziet groeien. “In eerste instantie zijn ze verlegen, durven ze weinig. Maar na verloop van tijd groeien ze
in hun rol. Vaak mogen ze tijdens de schoolvakantie blijven en gaan ze op hun stageplek vakantiewerk doen. In het derde jaar volgen de leerlingen bij Zorg & Welzijn de module rolstoelbegeleiding. Een collega van mij heeft contact met een vrijwilliger in verzorgingshuis Huis op de Waard in het centrum van Leiden. Ze vroeg of onze leerlingen met cliënten van het verzorgingshuis mochten wandelen. Dat was goed. We hebben twee tot drie leerlingen per cliënt. Ze doen het geweldig, zijn heel voorzichtig en behulpzaam. Het is best lastig om met een rolstoel in het centrum van Leiden te rijden. Smalle straatjes, bruggetje op, bruggetje af. Ze doen alles volgens de voorschriften. Er zijn al leerlingen die hebben aangegeven zelf vrijwilligerswerk te gaan doen. Het zijn zulke lieve, leuke kinderen waar ik les aan geef.”
Vers op Het Waterland
‘Echt heel gezellig’
‘Graag naar buiten’
‘Nieuwe vrienden gemaakt’
Joyce van Diest (12) zit in klas 1B. Ze wilde in eerste instantie naar het Teylingen College. Maar dat liep anders. “Mijn toetsen waren te slecht. Dat komt omdat ik heel veel moeite met lezen heb. Daarom ben ik naar de open dag van Het Waterland gegaan. Ik wist meteen zeker dat ik naar deze school wilde. Een mooi gebouw en een fijne sfeer. Koken en textiel vind ik de leukste vakken. En ik vind het prettig om in het open leercentrum te werken en daar aan mijn spreekbeurt of boekverslag te werken. Bij sommige vakken is het echt vervelend dat ik zo langzaam lees of zelfs niet begrijp wat er staat. Dat zeg ik dan tegen de leraren. Die helpen me gelijk. Klas 1B is een leuke klas. Soms is er wel eens een beetje ruzie, maar dat wordt snel opgelost. Mijn broer zit ook in de eerste klas. We fietsen samen naar school. Elke dag drie kwartier heen en drie kwartier terug. We wonen namelijk in Lisse.”
Danny van der Geest (13) vindt de groene lessen het leukst. Later ergens buiten werken, dat wil hij graag. “Daarom vind ik de lessen groen ook zo leuk. Het is nu slecht weer, dan hebben we meestal binnen les. Vandaag moesten we bijvoorbeeld een ui natekenen. Maar we gaan ook regelmatig naar buiten, het bos in, plantjes bestuderen en kijken of we dieren zien. Tot nu toe is er niets dat tegenvalt op Het Waterland. We doen veel met onze handen. Dat vind ik prettig, want ik heb veel moeite met leren. Ik krijg wel lessen in rekenen en spelling. Daar wordt op deze school best veel aandacht aan besteed.”
Bonita de Bruin (13) werd door haar moeder attent gemaakt op Het Waterland. Het bezoek aan de open dag gaf de doorslag. “Ik heb met mijn moeder ook nagedacht over andere scholen. Maar op de open dag had ik het direct naar mijn zin. Het Waterland is een lekkere grote school met brede trappen en ruime lokalen. Het gaat goed en ik heb al veel nieuwe vrienden gemaakt. Textiel vind ik het leukste vak. Naaien, breien en borduren, dat vind ik leuk om te doen. Met rekenen heb ik veel meer moeite. Ik vind het bijvoorbeeld lastig om uit te rekenen als iemand in de winkel meer betaalt voor een artikel, wat je dan als wisselgeld terug moet geven. Ik oefen veel, want dat moet ik later natuurlijk wel kunnen.”
Hier nog een stukje tekst
De klas van.... ‘Ik heb geboft met 1F’ “Het grootste compliment dat je als coach van een klas kunt krijgen is dat leerlingen naar jou toestappen als ze problemen thuis of op de sportvereniging hebben. Dan vertrouwen ze je. Als coach probeer je er voor ouders en leerlingen te zijn”. Dat zegt Stefan van der Pol, coach van klas 1F. Mike en Paul zijn twee leerlingen uit 1F. Ze zijn zeer te spreken over hun klas. “Als er ruzie is, helpen we elkaar om het snel op te lossen. Of als we iets niet snappen, is er bijna altijd iemand in de klas die zegt hoe het moet. We hebben echt een goede band met elkaar. We doen veel samen. Bijvoorbeeld voor onze klasgenoot Jimmy. Die is erg ziek geweest. Laatst hebben we voor zijn verjaardag een groot vel gemaakt met foto’s en met door ons getekende letters die samen het woord ‘gefeliciteerd’ vormden. Meneer Van der Pol houdt ons goed in
Vast bij Zeeman
de gaten. Als er iets is, belt hij direct onze ouders. Of hij stuurt een e-mail. Je kunt makkelijk met hem praten. Hij luistert. Dat is belangrijk.”
Eten Stefan van der Pol is een relatieve nieuwkomer op Het Waterland. Hij werkte tot halverwege vorig schooljaar op een school voor praktijkonderwijs in Haarlem. In de onderbouw verzorgt hij de theoretische lessen, in de bovenbouw geeft hij techniek. “1F is een leuke, gezellige klas. Ze zijn uitbundig en kunnen het erg goed met
elkaar vinden. Zoals ze met Jimmy omgaan is grote klasse. En na de kookles eten ze altijd wat ze gemaakt hebben gezellig met elkaar op. Daar zit ik dan heerlijk bij. Het komt echt helemaal uit de kinderen zelf. Je merkt als coach dat een klas daar erg mee bezig is. Dat zegt wel wat. Ik probeer dat aan de ouders over te brengen. Als coach moet je zorgen dat je niet alleen de brenger van slecht nieuws wordt. Ik laat ouders ook weten als hun kind iets goed heeft gedaan, een uitstekende prestatie heeft geleverd. Ik heb geboft met deze klas.”
Kirsten Siera (18) wilde altijd al in een winkel werken. Daarom was ze zo blij met haar stageplaats bij Zeeman Textiel in Voorhout. En Zeeman was blij met Kirsten. Een stageplaats werd omgezet in een vaste baan. Het is nog rustig in de winkel op deze vroege dinsdagmorgen in februari. Kirsten vouwt samen met filiaalhoudster Monica kleding op. Het ziet er netjes uit. Kirsten: “Daar wordt goed opgelet. De textiel moet keurig opgevouwen in de schappen liggen. Eén tot twee keer in de week komt er een vrachtwagen met nieuwe voorraad, die wij verwerken. Verder veeg ik regelmatig de vloer schoon of ik assisteer bij de kassa.” Dat laatste lijkt eenvoudig, maar Kirsten heeft hard moeten werken om het kassawerk onder de knie te krijgen. “Toen ik net op school kwam, was ik slecht in rekenen. Nu maak ik geen fouten
meer, geef de juiste bedragen terug. Dat heb ik echt op school geleerd. Plus andere belangrijke dingen, zoals klantvriendelijkheid. Ik koos op Het Waterland voor de richting Zorg & Welzijn. Ik wist dat ik uiteindelijk in een winkel wilde werken. Tijdens mijn stageperiode heeft mevrouw Schreurs mij goed begeleid. Ik zat één keer in een dipje, voelde me een beetje buitengesloten. Toen heeft ze me geholpen en geleerd hoe ik met zo’n situatie moest omgaan. Aan de ene kant ben ik blij dat ik van school ben, aan de andere mis ik Het Waterland. Ben er laatst nog langs geweest. Dat voelde best goed.”
Het talent
Beetje circus en toch gymnastiek Een beetje circus en toch gymnastiek. Dat is Acrogym, een nieuwe sport binnen de gymnastiek. Een belangrijk kenmerk van Acrogym is dat het niet individueel maar in teams wordt beoefend. De 13-jarige Maica van Haastregt is een echt talent. Ze traint hard, doet aan wedstrijden mee en hoopt ooit Nederlands kampioen te worden.
Maica kreeg de liefde voor gymnastiek met de paplepel ingegoten. Haar vader is trainer bij de Leidse gymnastiekvereniging Groen-Wit. Maica ging vaak met haar vader mee. Eerst om te kijken en later ook om zelf mee te doen. “Acrogym kan je met een hele groep doen. Dan maak je figuren zoals het bouwen van een menselijke piramide. Of je springt verschillende salto’s. Zo’n demonstratie is best spectaculair. Je ziet het wel eens op Holland’s Got Talent. Wij verzorgen met onze groep dergelijke demonstraties, alleen ben ik meer gericht op wedstrijden.” Springen, salto’s maken, op de schouders van een ander je evenwicht bewaren, Maica legt uit dat het bij trainingen en oefeningen heel belangrijk is dat je elkaar kunt vertrouwen. “Mijn vader is trainer. Hij behandelt me precies hetzelfde als de anderen. Maar ik weet wel dat hij mij altijd zal opvangen als een oefening niet goed gaat. Ik vorm nu met twee meisjes een drietal, dat aan wedstrijden meedoet. Onderling vertrouwen, weten dat je kunt
rekenen op een ander, is super belangrijk. Dat is in het begin best eng. Je moet bij deze sport je angst leren overwinnen.”
Topsport “Acrogym is topsport”, zegt Maica. “Tenminste als je het hoogste niveau wilt halen. Er zijn ook kinderen die het puur voor hun plezier doen. Je moet alleen een beetje lenig zijn, bijna iedereen kan het. Ik train twee keer in de week, in het weekeinde doet ons team regelmatig met wedstrijden mee. Op de basisschool moest ik vaak allerlei oefeningen voordoen. Dat was niet altijd leuk, want andere kinderen kunnen het natuurlijk net zo goed. Op Het Waterland hoef ik gelukkig veel minder vaak een oefening voor te doen. Dat vind ik wel zo prettig.”
‘Je moet je angst overwinnen’
AKA opleiding verdwijnt
Het Waterland past inhoud onderwijs aan De voornaamste doelstelling van Praktijk Onderwijs is leerlingen individueel zo goed mogelijk voor te bereiden op wonen, werken en vrije tijd. Een groot deel van de leerlingen gaat na Het Waterland aan het werk, een kleiner deel stroomt na het behalen van het Diploma AKA (Arbeidsmarkt geKwalificeerd Assistent) door naar een vervolgopleiding. Deze opleiding verdwijnt en maakt plaats voor de Entreeopleiding. Wat zijn de gevolgen voor ouders en leerlingen van Het Waterland? Henk van Nierop, stagebegeleider van Het Waterland beantwoordt vragen. Waarom verdwijnt de AKA opleiding? De overheid wil de kwaliteit en de opbrengst van mbo opleidingen verhogen. Als er strenger bij de poort wordt gekeken, zullen minder leerlingen voortijdig de opleiding zonder diploma verlaten. Zo wordt voor de Entreeopleiding het bindend studieadvies ingevoerd. Iedere leerling krijgt na vier maanden een gesprek. Dan wordt bijvoorbeeld geadviseerd een andere opleiding te kiezen, of, als een leerling zijn best niet doet, met de opleiding te stoppen. De Entreeopleiding is een niveau I opleiding met
in principe negen profielen, zoals techniek, handel of zorg. Leerlingen moeten één profiel kiezen. AKA was heel breed, Entree wordt dus een beduidend smallere opleiding.
Waarom wordt het voor leerlingen van Het Waterland moeilijker om tot een Entreeopleiding toegelaten te worden? Dat komt door de strengere selectie aan de poort. De niveau 1 vervolgopleiding bestaat niet meer. Een leerling gaat een onderwijsovereenkomst aan met het ROC dat de Entreeopleiding aanbiedt. Er is in elk geval een positief advies van de school van herkomst nodig. Bovendien is er een entreetoets voor taal, rekenen en begrijpend lezen. Als een leerling het juiste niveau niet haalt, wordt hij niet toegelaten. Voor een deel van onze leerlingen is dat een hoge drempel. Ze zijn praktisch ingesteld, ze kunnen de handen uit de mouwen steken, maken de mooiste dingen, maar hebben juist voor Het Waterland gekozen omdat bij ons de nadruk op de praktijk ligt. Daarnaast wordt het moeilijker om van de Entreeopleiding naar niveau 2 door te stromen. De kans dat ik op het ROC Leiden
een oud-leerling van ons tegenkom die niveau 3 doet, wordt heel klein. Er wordt min of meer geëist dat een leerling direct op het juiste niveau start. Dat is heel vervelend voor leerlingen die later op gang komen, die tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen.
Wat nu? We gaan maatregelen nemen, we kijken goed naar de inhoud van ons onderwijs. Een mogelijkheid is het invoeren van branchecertificaten( korte, beroepsgerichte cursussen), zodat onze leerlingen zo goed mogelijk voorbereid zijn als ze de arbeidsmarkt betreden. We willen dat inhoudelijk samen met het bedrijfsleven invullen, onder meer via het verder verhogen van de kwaliteit van de stages zodat een stageplek kan worden omgezet in een arbeidsplek. Ook gaan we via het netwerk arbeidsintegratie de juiste arbeidstrajecten voor onze leerlingen uitstippelen. Bovendien geven we extra aandacht aan onze kansrijke leerlingen om die groep de kans te geven naar de Entreeopleiding door te stromen. Daarbij overleggen we met de andere scholen voor speciaal onderwijs in het land. We willen gezamenlijk bereiken dat een deel van onze leerlingen naar het mbo kan blijven gaan.
Conciërge van het Jaar Hennie Noordervliet van Het Waterland werd eind vorig jaar gekozen tot Leids Conciërge van het Jaar. Hennie is al 38 jaar conciërge, een belangrijke functie in de school. Conciërges zorgen er immers voor dat leerlingen zich kunnen ontwikkelen in een gezonde omgeving. Zij zijn vaak de ogen en de oren van de leerkrachten en weten precies wat er speelt onder leerlingen. Daarnaast zorgen ze voor het onderhoud van de school. Hennie trekt er bovendien regelmatig als technisch assistent Groen op uit met de leerlingen.
Varen door Leidse wateren Het is een geweldige klus, zelf een kano maken. De leerlingen van de richting Techniek zijn tot veel in staat. Wat hun ogen zien, maken hun handen. Dat is geen loze kreet zo blijkt als we de kano’s zien die ze eigenhandig hebben gemaakt. Dat ze ook waterdicht zijn, werd duidelijk tijdens een gezellige tocht door de Leidse grachten en rivieren. Helemaal droog keerden leerlingen en docenten terug.
Knappe koppen De richting Zorg & Welzijn organiseerde onlangs een beautymiddag. Make-up, manicure, gezichtsbehandeling, schoonheid en een verantwoord en deskundig gebruik van producten stonden centraal op deze beautymiddag. Het resultaat mocht er zijn: veel knappe, prachtig opgemaakte ‘koppen’ op Het Waterland.
‘Iets maken blijft het leukst’
De dag van... Het is half zeven als bij Roy Roffelsen de wekker gaat. De 15-jarige leerling uit de techniekklas moet vroeg uit de veren om vanuit Voorhout met de trein of fiets op tijd op Het Waterland te zijn. Roy is derdejaars, zijn klasgenoot Mike de Haan zit in het vierde jaar van de richting techniek. De twee vertellen over hun vrijdag op Het Waterland. 6.30 uur: Roy: ‘Ik sta altijd vroeg op. Mijn vader is slager. Die gaat nog veel vroeger zijn bed uit. Als ik met de trein ga, moet ik om kwart over zeven de deur uit, als ik op de fiets stap heb ik een paar minuutjes extra.’ Mike: ‘Ik heb het wat makkelijker. Ik woon dichtbij. Ik hoef pas om zeven uur mijn wekker te zetten.’ 8.30 uur: Roy en Mike: ‘Het eerste uur starten we met een coachgesprek. Dan kletsen we wat met elkaar en onze coach meneer Rensen. Dan vertel je over je dag en hoe het met je gaat. Er zitten vijftien jongens in onze klas. We hebben het best leuk met elkaar. Meneer Rensen is onze techniekleraar. Hij is echt super aardig.’ 9.15 uur: Roy: ‘Ik krijg apart les in rekenen. Deze les is bedoeld voor leerlingen die naar het mbo willen. Ik wil later het leger in. Daarom wil ik ook graag naar het mbo doorstromen. Ik heb trouwens ook extra
taallessen.’ Mike: ‘Ik heb het tweede uur ook gerekend. Net als Roy wil ik naar de Entreeopleiding. Daar ga ik echt voor bikkelen.’ 10.00 uur: Roy: ‘Dit is ons informatica lesuur. We zijn nu bezig met het VCA. Dat staat voor Veiligheid, Gezondheid en Milieu in de bouw. Het is een nakijklijst voor aannemers om de kans op ongevallen op bouwplaatsen te verminderen. Als aannemer moet je dat diploma hebben. Wij zijn nu aan het oefenen.’ Mike: ‘Ik loop elke maandag en dinsdag stage bij een bouwbedrijf. Het is best zwaar, maar ook erg leuk om te doen. Tijdens dit uur heb ik de gelegenheid mijn stageverslag te maken.’ 10.45 uur: ‘Pauze. Dan zitten we altijd met een hele groep lekker te kletsen. De pauzes zijn altijd erg gezellig.’ 11.00-12.30 uur: ‘Gym. Altijd leuke lessen. We gaan binnenkort een keer naar Fit For Free. Dat is een sportschool. Met gym doen we veel oefeningen met een bal. Of we gaan lekker een potje voetballen.’ 12.30-13.00 uur: ‘Pauze. In de grote pauze drinken we wat en eten we een broodje. Als we niks bij ons hebben, kopen we wat in de kantine. Daar kan je echt hele lekkere dingen krijgen. En goed voor je, want we hebben een gezonde kantine.’ 13.00-14.30 uur: ‘De laatste twee uur van de dag hebben
COLOFON Het Waterland is een uitgave van OCL Waterland in Leiden Reacties:
[email protected] Redactie: Joke Schreurs, Martine Beijer en Bart Lippens (OCL Het Waterland) en De Coalitie (Haarlem) Fotografie: Michel Labrie en Martine Beijer OCL Het Waterland Boerhaavelaan 345 2334 EM Leiden 071-5163636 www.oclhetwaterland.nl Deze nieuwsbrief kunt u downloaden via www.oclhetwaterland.nl/nieuwsbrief Vormgeving en druk: GBU grafici, Urk
we vaktekenen. Dan leer je een bouwtekening maken. Het zijn geen vaste uren, want soms hebben we ook techniek. De schooldagen zijn heel afwisselend. Soms hebben we theorie, maar meestal hebben we praktijkuren. Dan kunnen we iets maken. Dat blijft toch het leukst.’
