Bkkc connects Kansen voor opdrachtgeverschap
TABO GOUDSWAARD
Wat leer je op de kunstacademie wel en op andere opleidingen niet? Omgaan met het ongewone, het onverwachte, het onbekende | Zintuigen gebruiken | Problemen oplossen zonder dat daar een handleiding voor is | Experimenteren | Het werk dat je maakt ben je zelf | Eigen dogma’s ter discussie stellen | Het toeval toelaten | Beginnen aan iets zinloos | Je eigenheid ontdekken en bewaren | Het ontwikkelen van lef | Alleskunner zijn | Simultaan oog hebben voor detail en totaalbeeld | Waardering voor oorspronkelijkheid | …
In tegenstelling tot het planmatige werken met vooropgestelde doelen, werkt de kunstenaar meer vanuit een intern kompas, ongestructureerdintuïtief anticiperend op alles wat er gebeurt.
ARTISTIEKE MENTALITEIT
Gedurende het grootste deel van de twintigste eeuw de plaats waar het werk van de kunstenaar tot z’n recht geacht werd te komen: de witte, contextloze zaal van een museum of galerie. De white cube is voor steeds meer kunstenaars onbevredigend, omdat deze de kunstpraktijk isoleert van de maatschappij.
WHITE CUBE
• Mentaliteit – Gericht op sociale innovatie. Ze dienen maatschappelijke doelen en zijn gunstig voor specifieke groepen mensen. Vanuit een geëngageerde houding. • Materiaal – Het manifesteert zich binnen het sociale domein. Gedrag en nieuwe relaties. • Methode – Sociale processen als hulpmiddel, het betrekken van belanghebbenden in een integraal ontworpen proces. Co-creatie
SOCIAL DESIGN (3M’S)
SAMENLEVING
| KUNSTWERELD
Artistieke interventies buiten de kunstwereld worden daar meestal niet gewaardeerd op artistieke gronden. De interventie wordt door de betrokkenen geïsoleerd van de normale gang van zaken om te voorkomen dat de werkelijkheid te veel bevraagd wordt. Vanuit de kunstwereld zien we ook een immuunreactie: Zolang een kunstwerk een extern systeem effectief ontregelt gaan de duimen omhoog. Maar op het moment dat het een sociale werkelijkheid niet alleen becommentarieert maar ook daadwerkelijk transformeert wordt het geconfronteerd met de vraag: “Maar is het dan nog wel kunst?”
IMMUUNREACTIE (DUBBELE)
Een frame – in het Nederlands een ‘kader’ – beschrijft een manier van kijken naar een vraagstuk. Een reframing stelt een nieuwe manier van kijken naar het vraagstuk voor. Hierdoor ontstaat ruimte om in een gezamenlijk proces met betrokkenen te ontdekken welke oplossingsrichtingen mogelijk zijn (De Ruimte van het niet-weten).
REFRAMING
HTTPS://WWW.YOUTUBE.COM/WA TCH?V=JRLTOT2FGN0
In een voorgestelde reframing* zitten voor de diverse stakeholders* specifieke beloftes van een mogelijke toekomst*. Hoe beter deze mogelijke toekomst aansluit op de belangen van de stakeholder, hoe groter de kans dat deze de voorgestelde reframing wil onderzoeken.
BELOFTE
JET HUILEND
In ontwerptrajecten kunnen mensen die onderdeel van het vraagstuk zijn ook deel kunnen worden van de oplossing. Co-creatie is een gezamenlijk, interactief proces met betrokkenen. Ieders expertise wordt benut en er wordt draagvlak gecreëerd voor de uitkomsten.
CO CREATIE
SOCIALDESIGNFOR WICKEDPROBLEMS Het Nieuwe Instituut
SAMENLEVING
| KUNSTWERELD
Een taal die nodig is een gedeelde ruimte en wederzijds begrip te creëren voor de specifieke karakteristieken van social design. Het is de wederzijdse vreemdheid die vernieuwing van perspectief mogelijk maakt. Die vreemdheid is dus waardevol en moet niet worden uitgewist. Tussentaal is ook niet bedoeld om die vreemdheid op te heffen, maar om hem productief te kunnen maken.
TUSSENTAAL
3 succesvolle mechansmen in het samenwerken met kunstenaars aan maatschappelijke vraagstukken:
AUTEURSGEDREVEN: initiërend, enthousiasmerend, houvast REFRAMING: Co creatie obv expertise, draagvlak, eigenaarschap CONTEXTBOUWERS: Autonomie, impact
