BF 2008 Uitzending naar Korea OMLT ervaringen 43 BVE

69ste jaargang, nummer 3, 2008

ME D E D E LIN G E N

Vereniging Officieren Cavalerie

• BF 2008 • Uitzending naar Korea • OMLT ervaringen 43 BVE

Cava l e r i e o f f i c i e r s da s s e n VAN SYTZAMA • PRINS VAN ORANJE • PRINS ALEXANDER • BOREEL

F. G . VA N D E N H E U V E L L AT E V O G E L S 1 8 8 2 TO U R N O O I V E L D D E N H A AG

Telefoon: (070) 346 08 87 • Fax: (070) 362 84 40 • E-mail: [email protected]

Inhoudsopgave VOC Opgericht 25 juli 1934 VOC-Mededelingen - Verschijnt 1 x per kwartaal

Van de Vice-voorzitter

4

Van de Redactie

4

OMLT er varingen 43 BVE

5

69ste jaargang, nummer 3, september 2008 Ereleden oud res lkol J. Moes oud res maj E.J. Vinkhuyzen oud res elnt ir. J.J. Heyse bgen b.d. J.M.A. Thomas Dagelijks bestuur bgen jhr. J.H. de Jonge res ritm jhr. ir. M.O.M. van der Goes res elnt drs. R.J. Groot res ritm R.J Oostendorp ritm b.d. G.H.Th. Snellen res tlnt jhr. drs. Tj. van Citters

voorzitter vice-voorzitter secretaris penningmeester ledenadministratie communicatie

‘Aanval van Taliban in ons voordeel uitgedraaid’

7

VOC Symposium 2008

9

Overige leden van het bestuur res lkol D.G.G.M. Alexander lkol A. Koppe maj R. van Ingen ritm L.J.J. Reinders oud res elnt ir. M.A.H.J. Savelsberg Secretariaat res elnt drs. R.J. Groot Graaf Florislaan 64 1405 BW Bussum tel: 06 - 53 40 88 40 E-mail: [email protected] Ledenadministratie, aanmelding lidmaatschap ritm b.d. G.H.Th. Snellen Acaciastraat 4 4921 MA Made E-mail: [email protected] postrekening nummer 159555 t.n.v. VOC te Baarn. De leden wordt verzocht aan dit adres opgave te doen van adreswijzigingen, benoemingen, bevorderingen, onderscheidingen, eervolle ontslagen enz. Inloggegevens voor het besloten (alleen voor leden) deel van de website kunnen alhier worden opgevraagd onder vermelding van uw naam, rang en geboortejaar. Opgave advertenties en banners Via [email protected] Redactie kol S.M.M. van Hoof (voorzitter redactieraad) lkol D.M. Brongers (vice-voorzitter) lkol b.d. E. Westerhuis maj K.R. Meijer ritm O. Ruiter (redactie coördinator)

10 Een verkenner in Sydney

25

Static Cover t Sur veillance (SC S)

27

5 Inzet Leopard 2A6 in Uruzgan

10

RHINO VALIANT

16

195 jaar BOREEL... Reünie

17

Bult Francis 2008

18

Uitzending naar Korea (10 juni 1952 – 16 juni 1953)

20

Penning ter herinnering aanreünie van het 2e Regiment Gardes d’Honneur

29

Forum - Tanks in Afghanistan

30

De redactie dringt er bij de scribenten op aan de kopij en bijbehorende foto’s elektronisch (min. 300 dpi) aan te leveren. Overname van artikelen - met bronvermelding - is toegestaan.

18 Boekbespreking

31

Mededelingen

33

Personalia

35

Kopij voor het volgende nummer inzenden uiterlijk 15 november 2008 Redactieadres ritm O. Ruiter Bernhardkazerne, geb X, kmr 19 MPC 53B Postbus 3003, 3800 DA Amersfoort telefoon: 033 - 466 14 08, fax: 033 - 466 11 58. E-mail: [email protected] Mil mail: [email protected] Eenheid 11 Tkbat 42 Tkbat 103 ISTARbat 103 GGVE 104 GGVE 42 BVE 43 BVE Cav School Gev Train School OTCOpn OTCMan / Kenniscentrum GM OTCo Sie Lessens Learned Persco 1GNC 101 GSB

Correspondent maj W.A. Nieboer ritm M.G.M. Lammers maj M.B. Jongma ritm M.H.L. de Jongh ritm H. Plakke ritm M.A. Alderden ritm D.H.Tuinier maj K.R. Meijer ritm P. de Bock lkol J.H. Kooij lkol D.F. Couveé vacant maj R. Meijering maj P. Kruijver ritm J.P. Romein

Website: www.voc-cavalerie.nl Webmaster: oud res elnt ir. M.A.H.J. Savelsberg e-mail: [email protected]

Regelmatig terugkerende

27 VOC Activiteitenkalender 2008

39

In Memoriam

39

bijeenkomsten

36

Personeelsmutaties

37

20

Van de Vice-voorzitter Op het moment dat de VOC Mededelingen op de deurmat ploffen, staan we aan de vooravond van een geweldig evenement: de SROC reunie gecombineerd met de Vriendendag van het Museum. Vanaf deze plaats wil het bestuur haar dank uit spreken jegens Kolonel Willem van den Bos, Kolonel Bas van Hoof, Kolonel b.d. Pier Selles, LuitenantKolonel Hans Petter en de vele anderen die op de achtergrond opereren om deze joint operatie mogelijk te maken. Het Cavalerie Ere-Escorte heeft op 16 september jl. Majesteit en Leden van Haar Huis voor de 37e keer geëscorteerd sinds WOII. Tijdens de beroemde strandoefening op de maandag voorafgaand, werden de ruiters begeleid door 2 Leopards. Werkelijk een unieke happening.

ontwerp en het vullen van de site met content. Vanaf deze plaats doe ik een oproep aan u om toe te treden als redacteur voor het regelmatig aanleveren van content voor één of meer onderdelen van de site. Zoals u weet, een site leeft bij de gratie van continue verfrissing. Ten slotte roep ik u op om op 12 december aanstaande het VOC Symposium bij te wonen; elders in de VOC Mededelingen treft u nadere details aan. Het bestuur spreekt de hoop en verwachting uit velen van u aldaar aan te treffen.

Vol trots meldt het bestuur dat begin september de nieuwe VOC website het levenslicht heeft gezien. Alle hulde voor Tjardus van Citters, die binnen het bestuur verantwoordelijk is voor communicatie. Hij heeft geweldig tijd gestopt in het

Van de Redactie Het gaat goed! Het blijft goed gaan met het aanbod van kopij voor de VOCMededelingen, ook dit keer weer afkomstig van jong en oud. Deze toenemende respons, in combinatie met een groeiend aantal positieve reacties van de leden over de samenstelling van het blad, heeft de redactie de voorzichtige conclusie laten trekken dat u de huidige opzet van het blad waardeert. Gezien het kopijaanbod ook dit keer een extra dikke uitgave van het blad. De opzet van relatief korte artikelen in combinatie met bijbehorende illustraties is ons inziens een goede formule. Daarin zit overigens ook een probleem. De aangeleverde foto’s zijn nog wel eens van een beperkte kwaliteit. Deze dienen minimaal 300 dpi te zijn. De redactie adviseert de scribenten dan ook de foto’s apart aan te leveren, zonder ze te verkleinen om bijvoorbeeld in één keer over de email te versturen. Dit gaat ten koste van de resolutie van de foto’s. Uiteraard zijn de redactieleden altijd bereid u hierover van advies te dienen. De bijdragen van jonge en oudere leden komt in dit nummer sterk naar voren door twee verslagen: één uit 1953/1954 en één uit 2007/2008, beide van cavaleriecollega’s op missie. De eerste bijdrage is van lkol b.d. Piet Hoevenaars over zijn uitzending in Korea. Hij deelt in een intrigerend verslag zijn uitzendervaringen met de lezers. Hij beschikte daarnaast over voldoende beeldmateriaal om zijn verslag voor de

4

lezers te verhelderen en herinneringen op te roepen bij die cavaleristen die er bij waren. Daarnaast is er een artikel van de hand van elnt Steve Kloosterman die verslag doet van zijn ervaringen met 43 BVE in Afghanistan. Tot slot wil de redactie u mededelen dat de afgelopen maanden ritmeester b.d. Wil Schutrups en oud-reserve elnt Otto Maitimu hebben aangegeven hun redactiewerkzaamheden te willen beëindigen. We willen deze collega’s van harte danken voor hun activiteiten die ze veelal in eigen tijd hebben uitgevoerd voor de totstandkoming van uw blad. Dit betekende tevens dat de redactie, die vanaf dat moment alleen nog maar uit actieve leden bestond, de transfermarkt is opgegaan. We hebben hoog ingestoken en zijn bijzonder verheugd dat we een ervaren b.d-er hebben kunnen strikken. Lkol b.d. Ed Westerhuis heeft aangeven deel te willen gaan uitmaken van de redactie. Het nieuwe redactielid neemt een schat aan ervaring mee en beschikt daarnaast over een zeer breed netwerk, niet alleen binnen Defensie maar ook in het bedrijfsleven. We heten hem hierbij van harte welkom. Wij wensen u veel leesplezier bij deze jongste uitgave.

OM LT e r v a r i n g e n 4 3 B V E “It’s better to let themselves do it imperfectly than to do it yourself perfectly. It is their country, their way, and our time is short.” T.E. Lawrence 1918 Door elnt J.S. Kloosterman

Het begeleiden en trainen van buitenlandse legers is geen nieuw fenomeen. In 1918 was Thomas Lawrence ook bezig met het begeleiden e n t r a i n e n v a n h e t A r a b i s c h e l e g e r, z o d a t d e z e kon vechten tegen het Ottomaanse rijk. Bijna 9 0 j a a r l a t e r, o p 2 0 d e c e m b e r 2 0 0 7 g i n g e e n d e t a c h e m e n t v a n 4 3 B V E r i c h t i n g Ta r i n K o w t met een soortgelijke taak. Dit detachement bestond uit een stafelement en het 1e peloton. Onze taak was het begeleiden en trainen van e e n A f g h a a n s b a t a l j o n , o f t e w e l O M LT. O M LT staat voor Operational Monitoring and Liaison Te a m . D i t h i e l d d a n o o k o n s w e r k i n h e t k o r t i n : monitoren en optreden als liaison. Het Afghaanse leger bestaat pas sinds 6 jaar en in vergelijking met het Nederlandse leger zitten zij nog niet op het professionele niveau als wij in Nederland bereikt hebben. Aan ons detachement de taak om het 1e kandak (bataljon) van de 4e Brigade van 205 Corps te begeleiden. De Afghan National Army (ANA) hebben hun eigen structuren en werkwijzen. Deze processen diende begeleid te worden door onze OMLT staf. Als er een opdracht binnen kwam, vanuit de Battlegroup of vanuit de ANA Brigade zelf, ging onze staf de kandakstaf begeleiden/monitoren. OMLT speelt een grote rol

als liaison tussen de Battlegroup en de ANA Brigade. Opdrachten van de Battlegroup voor het Afghaanse kandak werden bij het OMLT weggezet en daarna door het OMLT met de ANA gecommuniceerd, of het OMLT bracht de Battlegroup en het ANA kandak bij elkaar om samen zaken te doen. Voor beide partijen makkelijk omdat ze OMLT als vast aanspreekpunt hadden. OMLT kon daarna de opdrachten bij de ANA monitoren. Deze voorbeelden typeerden de werkzaamheden van de OMLT staf. De staf besloeg sectie 1 t/m 6. Deze werden gekoppeld aan de ANA S1 t/m 6. Naast hun eigen werkzaamheden voor het peloton begeleidde de staf hun ANA counterparts met hun werkzaamheden. Het 1e peloton van 43 BVE hield zich bezig met diverse ANA pelotons die het kandak rijk was. 1 ANA peloton bestaat over het algemeen uit 1 officier, 3 onderofficieren en 16 manschappen. 1 ANA peloton werd begeleid door 1 OMLT team van ons. Dit team bestaat uit 1 teamcommandant, 1 schutter en 1 bestuurder. De teamcommandant begeleidde de Afghaanse pelotonscommandant in de technische voorbereiding van missies en de tactische uitvoering ervan. Hierbij werd hij ondersteund door zijn bestuurder en schutter die lessen gaven aan het peloton en de onderofficieren van het ANA peloton begeleidden. Daarnaast was het OMLT team liaison voor de Nederlandse eenheid waar een ANA peloton aan gekoppeld werd. De OMLT teams begonnen allemaal in Tarin Kowt, maar al gauw werden de teams verdeeld over diverse locaties. 2 teams permanent op FOB (Forward Operating Base) Tycz, Deh Rawod vanaf 30 december. Er werden 2 OMLT teams ter ondersteuning bij het OMLT van de mariniers onder bevel gesteld voor een periode van 3 weken. Deze teams zijn gestationeerd op FOB Khyber en FOB Chora. Uiteindelijk zaten er 4 teams permanent op FOB Tycz en 2 teams in Tarin Kowt. De 4 teams in Deh Rawod draaiden per toerbeurt vanaf eind februari de FOB Phoenix en FOB Coyote. De 2 teams in Tarin Kowt deden zelfstandig missies met ANA pelotons in de nabije omgeving van Tarin Kowt. De samenwerking met de Afghaanse collega’s begon op Tarin Kowt op het ANA kamp. Daar werden de 1e cultuurverschillen duidelijk. De uitspraak: “Wij hebben de horloges, maar de Afghanen hebben de tijd”, was zeker in het begin van toepassing. In de Afghaanse cultuur is het “Inshallah (Als Allah het wil) principe” zeer dominant aanwezig. “Als Allah het wil dan zijn we er morgen op tijd”, waardoor de OMLT teams weer lang op ze aan het wachten waren. Een hoop moeite is in het begin gestoken om ze duidelijk te maken dat afspraken nakomen en betrouwbaarheid belangrijk is in een professioneel leger. De Afghaanse militairen zijn heel gedreven om de strijd aan te gaan met de Taliban. Vaak zijn zij zelf slachtoffer geworden van de Taliban; beschoten of bedreigd. Dan wel hebben

5

ze familieleden die hetzelfde hebben meegemaakt of in het ergste geval zijn omgekomen. De Afghaanse militairen hebben daardoor goede fightingspirit en zijn voor niemand bang. Hier speelt het “Inshallah” principe natuurlijk ook weer een rol. Doordat je een hoop tijd met je team bij de Afghanen doorbrengt gaat er een goede band ontstaan en worden ze een van je mannen. Je eet met ze, je leert Afghaanse woorden en praat met ze over hun cultuur. Tijdens de samenwerking met de Battlegroup kom je op voor de belangen van de Afghaanse collega’s, doordat zij dit niet kunnen vanwege hun taalbarrière of dat er wel eens anders werd gedacht over de Afghaanse militairen over hun doen en laten. Aan de OMLT om de vooroordelen weg te nemen en aan de ANA militairen om dat te bewijzen. In het begin was voor de meeste Nederlandse pelotons het samenwerken wat onwennig, maar dit werd al gauw een zeer positieve samenwerking omdat de ANA militairen een goede force multiplier zijn. De Afghaanse bevolking is blij met de ANA militairen. Zij zien hun eigen mensen patrouille lopen en hun eigen problemen op lossen, onder begeleiding van Nederlanders. Dit spreekt hun meer aan, dan alleen Nederlandse aanwezigheid. Voor de Hearts & Minds was dit een positieve ontwikkeling. Ook voelen de ANA militairen sommige non-verbale signalen van de bevolking veel beter aan, aangezien het hun cultuur en eigen bevolking is. Ook omdat de ANA militairen vanuit verschillende delen uit Afghanistan komt wordt voorkomen dat er corruptie ontstaat ten opzichte van de bevolking. Bij de Afghan National Police (ANP), die lokaal gerekruteerd werden, was dit probleem wel aanwezig. Door hun banden met de locale bevolking waren zij gevoeliger voor corruptie en voortrekken van bepaalde stammen. De ANA militairen hadden geen banden met de lokale bevolking en waren dus in de ogen van de bevolking betrouwbaar. Naast het overbrengen van de opdrachten van de Battlegroup aan de ANA pelotons trad het OMLT ook vaak op als adviseur aan de Battlegroup. De onmogelijkheden en de mogelijkheden van de ANA militairen werden dan duidelijk gemaakt aan de pelotonscommandant van de Battlegroup. Doordat de ANA pelotons verschilden in opleidingsniveau kon er door het OMLT duidelijk worden aangegeven wat er wel en niet mogelijk was.

6

Tijdens de operatie Kapcha As kwamen al deze bovengenoemde punten bij elkaar. 4 OMLT teams en 2 ANA pelotons werden verdeeld over de A-cie en de C-cie. Een van de eerste acties voor sommige OMLT teams samen met de Battlegroup. Toen het Battlegroup peloton en het ANA peloton na een paar minuten al onder vuur lagen reageerden de ANA militairen precies zoals dat wij als Nederlands leger ook doen, qua Contactdrills. Op zo’n kritiek moment werd de rol van het OMLT heel belangrijk aangezien de Battlegroup pelotonscommandant het OMLT team als groepscommandant beschouwde. De OMLT commandant ontving de opdrachten van de pelotonscommandant en speelde deze door naar de Afghaanse commandant. De tolk was hier van groot belang omdat hij de opdracht en intentie goed moest vertalen en overbrengen aan de Afghaanse commandant. Dit moest vaak onder tijdsdruk en soms onder vuur. Dit maakte het OMLT-werk heel uitdagend. Wanneer er soms gebrek aan een tolk was kon er met militaire velddiensttekens of met houterig Pharsi (taal die het meest gesproken werd door de Afghaanse militairen) er het een en het ander duidelijk worden gemaakt. De inzet waarmee Afghaanse militairen die operatie zijn ingegaan werd door een ieder van het OMLT zeer gewaardeerd. Vanuit onze kant was er op dat gebied veel respect voor de ANA militairen. Waar het Afghaanse leger nog aan moet werken is planning. Omdat het in hun cultuur gebakken zit om alles op zijn beloop te laten, omdat als God het wil het toch anders zal gaan, zal dit een lange tijd duren alvorens zij zelf gaan inzien dat plannen ook zijn voordelen heeft. Uiteindelijk zullen ze voor zichzelf een werkbare manier van optreden gaan ontwikkelen. Terugkijkend naar de vier maanden in het uitzendgebied kunnen we merkbare verschillen zien. In december zat het 1e kandak op Tarin Kowt. Het kandak was niet volledig gevuld, was er een verlofprobleem en werd er enorm veel

gevraagd om leiding van het OMLT voor hun dagelijkse gang van zaken. 4 Maanden later zat het grootste gedeelte in Deh Rawod. Daar hebben ze hun infrastructuur verbeterd en zijn ze aan het plannen voor een nieuwe base. Ook het verlofprobleem was verholpen en werd er zelfstandig gepland om FOB’s logistiek te bevoorraden en het personeel te wisselen. Een aantal goede stappen vooruit richting de zelfstandigheid van het Afghaanse leger. OMLT is een mooie functie om tijdens uitzending te vervullen, echter vraagt het veel geduld in het begeleiden. Dit als gevolg van de taalbarrière, hun denk/planniveau en hun cultuur. Eenieder van de OMLT rotatie van 43 BVE kijkt met mooie herinneringen terug aan hun samenwerking met het Afghaanse leger. BOREEL!

‘ A a n v a l v a n Ta l i b a n i n o n s voordeel uitgedraaid’ De redactie kreeg van een lezer het volgende interview uit “De Standaard” van 23 juni 2008 toegestuurd. Van De Standaard-redactrice in Afghanistan Corry Hancké

KANDAHAR | Generaal Harm de Jonge is plaatsvervangend commandant van Regional Command South van de Navotroepen in Aghanistan. Dat is de onveiligste regio van Afghanistan, de Taliban en de criminele krijgsheren slaan er regelmatig toe. ISAF(International Security Assistance Force, de Navo-troepen in Afghanistan) probeert niet alleen de veiligheid in de regio teverhogen, maar werkt ook aan de wederopbouw van het land. RC-South geeft leiding aan de Taks forces in de provincies Kandahar, Uruzgan, Helmand en Zabul. Onlangs hebben de Taliban bij een aanval op de gevangenis van Kandahar honderden Talibanstrijders bevrijd. Was dat een grote overwinning voor de Taliban? ‘De aanval heeft even voor plaatselijk succes gezorgd. De plaatselijke media hebben er veel aandacht aan besteed, waardoor de bevolking vreesde dat de Afghaanse overheid dan toch niet in staat zou zijn om de Talibant te controleren.’ ‘Maar vier dagen later waren de meeste opstandelingen gedood of weggejaagd uit de regio en dat was vooral het werk van de Afghanen, het leger, de politie en de gouverneur. De actie heeft uiteindelijk in hun voordeel gewerkt. De

bevolking heeft gezien dat haar overheid wél kan optreden tegen de Taliban.’ ‘Dat is precies wat we bij ISAF willen: we willen dat de Afghanen zelf instaan voor de veiligheid in hun land. Met de manier waarop de Afghanen op de gevangenisuitbraak hebben gereageerd, zou je kunnen zeggen dat ze in de vuurproef geslaagd zijn.’ Hoe verloopt de strijd tegen de Taliban? ‘We hebben de Taliban kunnen marginaliseren en neutraliseren. Op basis van ons inlichtingenwerk wisten we vaak waar ze zaten en wat ze van plan waren. We hebben dit en vorig jaar belangrijke successen geboekt. De Taliban: zijn er nog, maar ze werken minder gestructureerd en gecoördineerd. Ze hebben minder wapens of IED's (Improvised ExplosiveDevice). In tegenstelling tot 2006-2007 hebben ze minder logistieke mogelijkheden.’ Is er wanorde bij de leiding van de Taliban? ‘Ja, we hebben hun leiderschap kunnen neutraliseren. Er zijn nu nieuwe, jonge leiders opgestaan. Zij kunnen veel minder op het vertrouwen van de opstandelingen rekenen, ze hebben niet zo veel aandacht voor de behoeften van de bevolking. De afstand tussen hen en de lokale bevolking is groter geworden, bovendien zijn de Afghanen nu zelf vaak het slachtoffer van de Taliban. De nieuwe leiders zijn veel extremistischer dan de oudere generatie. Ze dwingen de bevolking om met hen samen te werken, in plaats van hen voor zich te winnen.’

7

De nieuwe Talibanleiders behoren niet meer tot de lokale bevolking. Komen ze uit het buitenland? ‘Dat is moeilijk te beantwoorden. Zelfs een lokalé leider van Tarin Kowt (stadje in Uruzgan, nvdr.), zal waarschijnlijk het land hebben ontvlucht ten tijde van de Russische bezetting of na het Talibanregime. Hij zal opgegroeid zijn in een vluchtelingenkamp in Pakistan of in Iran, en zijn opleiding genoten hebben in een madrassa. Als hij na 28 of 30 jaar terugkomt naar Afghanistan, wordt hij door de bevolking als een vreemdeling aangezien.’ Wat is de volgende stap in uw beleid? ‘Hier in het zuiden moeten de Afghaanse veiligheidsdiensten en de overheidsfunctionarissen onafhankelijk en degelijk kunnen werken. We doen veel inspanningen om het Afghaanse leger, de politie en de grenspolitie uit te rusten en te trainen. Het is een langzaam proces, je kunt geen leger opbouwen in twee jaar. Maar we zien maand na maand verbetering. Ze nemen steeds vaker de leiding in de planning, in het stellen van prioriteiten en in de uitvoering van hun taken. We zouden graag zien dat de overheid in dezelfde mate vooruitgang maakt, maar dat is niet het geval.’ Op welke manier ondersteunt u de Afghaanse beleidsmakers? ‘We proberen de leden van de nationale regering in Kaboel duidelijk te maken dat ze naar het zuiden moeten komen. In de Westerse landen trekken de nationale leiders ook het land in om te peilen naar de behoeften van de bevolking. Dat noemen we key leader engagement.’ ‘We bezoeken een ministerie, en we leggen daar uit wat in het zuiden aan het gebeuren is en we raden hen aan om de regio zelf te bezoeken, zodat ze kunnen zien wat de noden zijn en welke plannen nodig zijn om de situatie te verbeteren. De inwoners van het zuiden moeten merken dat de regering in Kaboel wel degelijk in hen geïnteresseerd is, en dat ze de regering kunnen vertrouwen: ‘Alles heeft met perceptie te ma- ken. De analfabete boeren, die geen radio of internet hebben, kunnen gemakkelijk worden beïnvloed door de Taliban. Daarom moeten ze het gevoel hebben dat ze gehoord worden door de centrale regering. Het is een legitieme regering, verkozen door

8

het volken gesteund door de internationale gemeenschap. Mooie woorden en statements zijn onvoldoende, de overheid moet acties opzetten rond veiligheid, wederopbouw en justitie. Wij zijn hier maar tijdelijk, de Afghaanse leiders zullen het uiteindelijk alleen moeten doen.’ Hebt u voldoende middelen? ‘ISAF heeft meer middelen gevraagd. De vorige bevelhebber van ISAF heeft vaak gezegd dat we onvoldoende middelen hebben. Is dat een probleem? Neen, we passen onze operaties aan aan de middelen die we hebben. Als we meer soldaten of helikopters zouden hebben, dan zouden we ons operationeel tempo kunnen verhogen en zouden we kunnen werken in de gebieden waar we nu niet aanwezig zijn.’ Wat kan de Belgische regering doen opdat de publieke opinie de missie in Afghanistan zou steunen? ‘Je moet de bevolking duidelijk maken dat we hier zijn als onderdeel van de NAVO om een overheid te ondersteunen die het gebied in het zuiden moet stabiliseren. Je moet kunnen tonen dat er vooruitgang is voorde lokale bevolking. Dat zal ertoe leiden dat het thuisfront de missie aanvaardt.’ ‘Is dat het verlies van mensenlevens waard? Jazeker. We moeten verder kijken dan ons eigen land. Als een land en zijn bevolking moet je fier zijn, als je regering een rol wil spelen in een gemeenschappelijke internationale actie. Laat de mensen begrijpen dat in deze tijden ons niet kunnen veroorloven om te doen alsof de Westerse wereld geïsoleerd is. We moeten samenwerken om stabiliteit in de wereld te brengen.’ De Standaard maakt reportages uit Afghanistan.

VOC Symposium 2008 Op 12 december 2008 organiseert de Vereniging Officieren Cavalerie haar jaarlijkse symposium. Het thema zal dit jaar zijn: “De rol van de cavalerie tijdens Counter Insurgency Operations (COIN)” Om dit thema inhoud te geven, probeert ook dit jaar de VOC weer buitenlandse sprekers te krijgen. Concreet gaat het hier om een inleider uit de Verenigde Staten, om het Amerikaanse optreden met tanks in NAJAF (IRAK) toe te lichten. Daarnaast probeert de vereniging een inleider uit Denemarken te verzorgen, om het Deense optreden met Leopard 2A5 tanks in Helmand (Afghanistan) toe te lichten. Eveneens zal het verkenningsoptreden in een COIN omgeving de revue passeren. Locatie Tenue Kosten

: KMA : DT : Er zijn voor deelnemers geen kosten verbonden aan deze dag.

Tot Slot: Dit jaar heeft de vereniging ervoor gekozen om het symposium op een zelfde datum te plannen als het KILACADMONdiner van de Cadetten Revolver Schiet Vereniging. Daar dit diner ook op de KMA zal plaatsvinden (en deels dezelfde deelnemers zal hebben) hoopt de VOC op een grote opkomst. Gezien het feit dat de VOC in hoge mate afhankelijk is van externe sprekers en de aanvraagprocedures op dit moment nog lopen, zijn wijzigingen op het programma niet uit te sluiten. Aanmelden voor 15 november 2008. Het digitaal aanmelden kan via mail aan het volgende adres: [email protected]. Er kan ook gebruik gemaakt worden van onderstaande antwoordstrook.

Programma (voorlopig) 09.30 uur 10.00 t/m 16.00 uur 16.00 uur

: Ontvangst in de Grote zaal van het Kasteel; : Lezingen/presentaties van de inleiders (incl. lunch); : Borrel in de Grote Zaal.

Voor vragen kunt u contact opnemen met maj Remco van Ingen: [email protected].

ANTWOORDSTROOK SYMPOSIUM 2008

Dit deel van de pagina inzenden voor 15 november 2008

Naam:

Datum:

Rang:

Handtekening:

Adres: Postcode: Woonplaats:

Opsturen naar: Maj R. van Ingen, Duivenlaan11-2, 7331 AP Apeldoorn

9

De inzet van de Leopard 2A6 in Uruzgan, de Key Enabler voor tactische mobiliteit Door ritm Peter de Bock (Sie S3/Trost GTS OTCMan) Foto’s: - Lord Strathcona’s Horse (Royal Canadians), - Owi Hulshof, Kenniscentrum Tanks - Wmr 1 Van den Brink, Cavalerieschool

Dit artikel is een bewerkte weergave. Het is geschreven voor en reeds g e p u b l i c e e r d i n d e I N FA N T E R I E Samen met de rest van het Combined Arms Te a m ( C AT ) v e r p l a a t s t e i k b e g i n d i t j a a r m e e n a a r d e F o r w a r d O p e r a t i n g B a s e s ( F O B ’s ) Wo r s l e y e n K h y b e r o m a l d a a r e e n a f l o s s i n g e n herbevoorrading te helpen uitvoeren. In een 28 v o e r t u i g e n g r o t e C AT l a a t i k a l s m a n o e u v r e m a n mijn blik gaan over het terrein en bezie de eventuele mogelijkheden van tanks in dit gebied. Opvallend zijn de dikke qualamuren en vele irrigatiekanalen, die veelal parallel lopen aan de verplaatsingsroutes. “Duidelijk kanaliser e n d e h i n d e r n i s s e n ” , d e n k i k . Vo o r d e t a n k s z i e ik ontplooiingsmogelijkheden in de dasht (dessert), een veel ruiger en soms onherbergzaam terrein dat wel een hogere kans biedt op Improvised Explosive Devices (IED). Als we dezelfde dag nog terug willen komen op kamp Holland, moeten de ‘wissellaadsystemen’ op Worsley en Khyber snel gelost en opnieuw beladen worden. Gelukkig kunnen we net op tijd voor de deadline ‘Return To Base’. Als het CAT aan het einde van de dag is terugverplaatst en weer veilig op Kamp Holland is aangekomen, komt de CAT-commandant naar mij toe en vraagt mij wat ik van de dag had gevonden. Allereerst heb ik hem een welgemeend compliment gegeven dat hij als organieke pelotonscommandant (pc) van een pantserinfanteriepeloton, met zoveel niveau IV middelen en ‘Enablers’ (toegevoegde middelen uit andere eenheden Battle Group of TF-U) in zijn CAT het geheel als een geoliede machine geleid had. Wel stel ik hem een paar vragen over tactische zaken die mij tijdens de verplaatsing zijn opgevallen. Vragen over bijvoorbeeld de route, het gebruik maken van essentiële (hoger gelegen) terreindelen en de beveiliging middels de mogelijkheid tot afgifte van direct en indirect vuur. Om operationele redenen kan ik hier niet verder over uitweiden. Eén ding is mij duidelijk geworden tanks kunnen hier een groot verschil maken.

Doelstelling artikel Sinds jaar en dag wordt het optreden met verbonden wapens door Nederlandse eenheden beoefend. Hierbij

10

Canadese Leopard 1A5 in Afghanistan. Leopards zijn uiterst terreinvaardig en kunnen op plekken komen waar andere voertuigen niet kunnen komen wordt de manoeuvre gevormd door infanterie en cavalerie eenheden. De geschiedenis leert ons echter dat binnen de beschikbare manoeuvrecapaciteit, tanks steeds minder worden ingezet tijdens missies. In de huidige missie in Afghanistan heeft Nederland er voor gekozen om geen tanks met de Battle Group mee uit te zenden. Maar waarom niet? Is men van mening dat de Leopard alleen effectief ingezet kan worden tijdens grootschalige conflicten tegen een reguliere vijand? Is men bang dat de tank te ‘agressief’ over zal komen op de bevolking? Zal de tank zorgen voor extra nevenschade (Collateral Damage)? Is het niet mogelijk tanks logistiek te ondersteunen? Of weet men gewoonweg onvoldoende wat de tank kan betekenen voor de huidig aanwezige eenheden in het missiegebied en ziet men de toegevoegde waarde van inzet niet in? In dit artikel wil ik voor u inzichtelijk maken wat de Leopard 2A6 kan betekenen binnen opdrachten zoals hierboven beschreven en hoe de inzet van de Leopard 2A6 in Uruzgan een meerwaarde kan vormen als aanvulling op de huidige middelen die al ingezet worden. De rol en inzet van (cavalerie) verkenningseenheden worden hierbij buiten beschouwing gelaten. Belangrijk te vermelden is dat ik in dit artikel niet wil beweren dat de Leopard 2A6, andere middelen die nu al (met succes) worden ingezet zou kunnen of moeten vervangen. Wel zal ik uiteenzetten op welke manieren binnen de huidige wijze van optreden van de Battle Group, de Leopard 2A6 meerwaarde kan hebben. Hierbij maak ik onderscheid in inzet tijdens Normal Framework Operations (NFO) en offensieve operaties. Tevens zal ik voorbeelden gebruiken hoe Deense en

Canadese troepen optreden met Leopard tanks in andere provincies in Zuid-Afghanistan. Ik zal dit artikel afsluiten door het schetsen van conclusies en aanbevelingen voor wat betreft mogelijke inzet van de Nederlandse Leopard 2A6 in Uruzgan. Canadese Leopard 1A5 in Afghanistan. Leopards zijn uiterst terreinvaardig en kunnen op plekken komen waar andere voertuigen niet kunnen komen

Khyber of zelfs op de drie kilometer verder liggende FOB Worsley, was het zeer eenvoudig geweest om middels direct vuur de vijandelijke strijders uit te schakelen. De Leopard 2A6 is namelijk ongeëvenaard in haar waarnemings- en vuurleidingssysteem. In dit geval zou het in de toekomst niet meer nodig zijn om een levensgevaarlijke patrouille van ANA of andere eigen troepen deze berg op te sturen. De inzetmogelijkheden van tanks op de FOB’s Coyote en Phoenix zijn overigens eveneens legio.

Normal Framework Operations Het dagelijkse optreden, veelal Normal Framework Operations of NFO-taken genoemd, valt onder te verdelen in meerdere taken, waarvan ik er een aantal zal bespreken.

Basebeveiliging Een van de NFO-taken is de basebeveiliging van de Nederlandse kampen. Gezien de grootte van kamp Holland en het grote aantal eenheden welke daar aanwezig zijn, zie ik geen rol voor tanks in het ‘Base-Defenceplan’. Echter, in Deh Rawod op kamp Hadrian of op de ‘White Compound’ in Chora kunnen tanks een welkome aanvulling zijn in de basebeveiliging. Het grote voordeel om tanks temidden van de Hesco-buitenwallen neer te zetten is dat men daadwerkelijk op de hoogte van deze wal uitstekende waarneming zal hebben op strijders die naderen. Door de hoge bescherming van de bepantsering kunnen de Leopards zonder problemen stand houden zonder extra dekking te hoeven zoeken. Zelfs na meerdere treffers van door de Taliban gebruikte Rocket Propelled Granates (RPG) zal de Leopard nog in staat zijn om in hoog tempo vijand uit te schakelen. Nog een groot voordeel is dat tanks door de hoge mate van bescherming en terreinbegaanbaarheid eenvoudig vuurposities kunnen betrekken buiten de ‘Base Defence Wall’, waardoor de commandant in staat is tijdens de verdediging het gevecht buiten zijn base te voeren. Nog belangrijker is de verdediging van de FOB’s. Eerder is gebleken dat tactisch optreden vanuit een FOB enorme voordelen heeft voor zowel de Battle Group als de Operational Mentoring and Liaison Teams (OMLT) en Afghan National Army (ANA). FOB Khyber ligt bijvoorbeeld strategisch zeer goed gepositioneerd aan de mond van Baluchivallei. Deze FOB is echter inmiddels ook vaak doelwit geweest van spotteractiviteiten en daadwerkelijk vijandelijk vuur vanaf de direct aangrenzende berg. Wanneer er Leopard tanks gestaan hadden op FOB

Quick Reaction Force Een NFO-taak waarbij de Leopard 2A6 een grote rol kan spelen hangt nauw samen met de basebeveiliging en is de uitvoering van de Quick Reaction Force (QRF). De QRF wordt uiteraard altijd (O)TVOEM-afhankelijk ingezet. Dit houdt onder andere in dat er aan de hand van een snelle analyse wordt bepaald welke uit de ter beschikking staande QRFmiddelen daadwerkelijk met de QRF, de base of vooruitgeschoven positie (bijvoorbeeld FOB) verlaten. Bij een versterkingsopdracht van de basebeveiliging kunnen dus tanks worden ingezet als ‘mobiele Defence Wall’. Maar ook als de opdracht van de QRF bijvoorbeeld het ontzetten is van een CAT die tijdens een patrouille door gevechtscontact gebonden is geraakt, kunnen tanks net als mortierstukken, artillerie, gevechtsvliegtuigen en -helikopters van grote betekenis zijn voor de commandant. Zoals alle middelen kennen ook vuur- en luchtsteun hun beperkingen. Indirecte vuursteun (afgegeven door mortierstukken en Panzerhaubitze) blijkt namelijk niet altijd even accuraat (over grote afstanden) en effectief. In het geval van luchtsteun is de beschikbare tijd dat grondeenheden gesteund kunnen worden, vaak gelimiteerd. Zowel vuur- als luchtsteun hebben hun beperkingen door de veiligheidsmarges die in acht moeten worden geno-

11

men. Bovendien is de ‘sensor’ (waarnemer) vrijwel altijd op een andere locatie dan de ‘shooter’ en is de kans op ontstaan van nevenschade aanzienlijk. Daarentegen is in een tank de ‘sensor to shooter’ niet verdeeld over meerdere schijven, maar is ingebed in één wapensysteem (de tankschuter is zowel ‘sensor’ als ‘shooter’). Dit zorgt voor een zeer korte tijdspanne tussen waarnemen, vijandidentificatie en uitschakelen. Bovendien wordt de kans van ‘blue-on-blue’ hiermee enorm verkleind! De Leopard 2A6 schiet tot een afstand van vier kilometer een Taliban van zijn motorfiets zonder nevenschade te veroorzaken en kent geen ‘Danger Close-beperkingen’. De tank beschikt over ‘escalatiedominantie’ en voortzettingsvermogen ter plaatse van minimaal een dag. Indien de commandant besluit tanks in te zetten, kunnen deze worden ingezet direct onder leiding van de QRF-commandant of als sectie of peloton onder leiding van de organieke (O)Pc. Deze laatste optie biedt veel voordelen omdat de ‘Notice To Move’ bij een organiek tankpeloton/sectie veel lager kan liggen dan bij de rest van de QRF. Dit komt omdat de tank slechts vier bemanningsleden kent en functiecontroles en het gevechtsgereed maken zeer snel zijn uit te voeren. Bovendien zullen de tanks door een hogere topsnelheid (tot 80 km / uur over de wegen) en een betere wegbegaanbaarheid in het terrein veel eerder ter plaatse kunnen zijn dan een huidige CAT nu. Wel dient opgemerkt te worden dat er in dit specifieke geval wordt uitgegaan van een verplaatsing waarbij niet gesearched wordt daar er geen genie met de tanks mee verplaatst. In sommige situaties is dit een aanvaardbaar risico aangezien tot nu toe bij zowel de Denen als de Canadezen alle bemanningsleden die op IED of antitankmijn zijn gereden er levend zijn uitgekomen. Overigens vereist inzet van tanks op deze wijze wel aansturing door een teamcommandant (niveau IV) die als ‘On Scene Commander’ op zal moeten treden. In tegenstelling tot een Pc is hij opgeleid en getraind om de gevechten te overzien waarbij het gebonden CAT, de QRF, een tankpeloton of sectie en eventuele lucht- en/of vuursteun bij betrokken zijn. Maar of de tanks nu direct onder de QRF-commandant zullen vallen of niet, zeker is dat de Leopard 2A6 voor alle eenheden ‘On Scene’, extra bescherming, doelidentificatie en vuurkracht kan zorgen. Zo kunnen tanks ideaal vanuit een vuurbasis (of ‘overwatch’ zoals u wilt) de rest van de QRF en het gebonden CAT steunen. Ook kunnen tanks ideaal

12

‘paden’ creëren door de ‘Green Zone’ op de stukken waar de IED-dreiging nihil is. Hierbij dient opgemerkt te worden dat er te allen tijde een afweging gemaakt dient te worden tussen tactisch voordeel en de eventueel te veroorzaken schade. Infanteristen en ANA – uitgestegen of te voet – kunnen dan conform de onlangs geschreven gevechtsdril OVG (Optreden in Verstedelijkt Gebied Hoofdstuk 59, VS 2717/3C) de tank gebruiken als schild om de vijand te naderen. Voordeel voor de tankbemanning is dat de nabijbeveiliging tot 25 meter naast en achter de tank gerealiseerd wordt. Door gebruik te maken van deze verscheidene zojuist beschreven tactische wijzen van optreden kan men middels het gevecht van verbonden wapens de vijand beslissend verslaan.

Patrouilles en Vehicle Check Points (VCP’s) In het huidige optreden wordt onderscheidt gemaakt tussen korte en lange (sociale) patrouilles. Korte patrouilles worden gehouden in het kader van opdrachten die de Provincional Reconstruction Teams (PRT) moeten uitvoeren, waarbij de patrouillecommandant de NFO-taak ‘force protection’ (beveiliging) verzorgd. Veelal zal de PRT in bewoonde gebieden praten met lokale autoriteiten en bevolking. Tijdens zulke patrouilles is het uiteraard niet wenselijk tanks mee deze bewoonde gebieden in te nemen. De kans dat de tank te breed is voor sommige smalle straten is groot en de tank zal smalle onverharde wegen beschadigen waardoor eerder opgebouwde ‘goodwill’ bij de bevolking verloren gaat. Ook komt de Leopard 2A6 te agressief over om mee te nemen op sociale patrouilles. Daarnaast zullen de tanks zodra ze stil staan in bewoond gebied, hordes lokale bevolking aantrekken hetgeen niet wenselijk is. Beter is het om tanks een opstelling in te laten nemen buiten bewoond gebied, zodat eventuele verdachte verplaatsingen van ‘Local Nationals’ tijdig gemeld kunnen worden aan de commandant die verantwoordelijk is voor de beveiliging. Een andere optie is bijvoorbeeld een sectie tanks in een afwachtingslocatie paraat te laten staan als QRF.

Canadese Leopard 1A5 met antitankmijnenploeg in Afghanistan

Canadese Leopard 1A5 met antitankmijnroller in Afghanistan Lange patrouilles worden uitgevoerd in het kader van de training van ANA-militairen. In beginsel zijn de mogelijkheden voor de inzet van tanks tijdens lange patrouilles hetzelfde als die voor de korte. Echter, buiten de bewoonde gebieden kunnen tanks wel deelnemen aan de patrouilles. Bijvoorbeeld in de ‘dasht’ kan een sectie tanks gekoppeld worden aan een ANA-patrouille met een Leopard 2A6 voorop en een achter. De tanks kunnen elkaar en de patrouille zo steunen tijdens de verplaatsing. Bij VCP’s kunnen tanks zeer goed als blokkade op de weg gebruikt worden, waarbij tegelijkertijd goede waarnemings- en schootsvelden in de diepte te realiseren zijn. Indien de patrouille overnacht in een ‘Rest Over Night’ (RON), kunnen de uitstekende afzonderlijke warmtebeeld systemen van de tankschutter en tankcommandant van grote toegevoegde waarde zijn voor de 360º beveiliging. Bovendien kunnen andere voertuigen profiteren van de bescherming die de pantsers bieden.

Konvooibegeleiding / RIP De Leopard 2A6 is bij uitstek geschikt voor het verzorgen van konvooibegeleiding. Dit omdat de tank eenvoudig met het konvooi mee kan verplaatsen, zowel op de route als er naast. Indien het konvooi gevechtscontact heeft, kan de tank door zijn hoge incasseringsvermogen (denk aan RPG’s / IED’s) het konvooi afschermen van de vijand. Ook bij geaccidenteerd terrein kunnen tanks de vijand tegemoet rijden en offensieve acties uitvoeren. Bovendien kan de Leopard 2A6 zware (opgeworpen) obstakels, versperringen en hindernissen eenvoudig ruimen. Tevens kan de Leopard 2A6 als schild dienen voor ‘possible Vehicle Born IED’s’ door ernaast te parkeren terwijl het konvooi veilig achterlangs rijdt. Zeker met het oog op de Redeployment van Nederland zullen over de weg tussen Tarin Kowt en Kandahar Air Field (KAF) veel konvooien rijden. Tanks kunnen de veiligheid tijdens deze verplaatsingen enorm vergroten. Zoals aangegeven in de Inleiding wordt er door de IED-dreiging en door het ‘gevecht om de schaarse middelen’ het begrip ‘verrassing’ niet altijd maximaal uitgebuit door de Battle Group. Zo worden RIP’s naar Worsley en Khyber altijd met daglicht uitgevoerd over

vaak dezelfde route die ook op de terugweg bereden wordt. Ideaal zou het zijn om twee secties tanks, eventueel aangevuld met geniecapaciteit indien beschikbaar, hoger gelegen vuurbasisposities (overwatches) in te laten nemen. Deze tanks dienen vanuit deze posities waarneming te krijgen op de essentiële terreindelen vanwaar de vijand zicht kan hebben op de verplaatsingsroute van (de hoofdmacht van) het CAT. Zeker indien de mortiergroep, Gill-schutters, de waarnemer, de Forward Air Controller en infanterie of ANA (ten behoeve van de nabijbeveiliging) zich bij de secties tanks voegen, is er pas echt sprake van gecoördineerd en verrassend optreden van verbonden wapens. Uiteraard blijft er altijd een risico dat er een IED op een waarnemings- of vuurpositie ligt en niet door de genie wordt gevonden / onschadelijk gemaakt. Voordeel voor de Leopard tank is in dit geval dat (net zoals bij de YPR) de bodemdruk van het voertuig op één punt zeer laag is doordat het gewicht van het gehele voertuig wordt verdeeld over het gehele oppervlak van de rupsbanden. De kans dat de ‘Pressure Plate IED’ met het beruchte blikje bevestigd aan de bovenzijde van de zaagbladen afgaat, is hierdoor veel kleiner dan bij wielvoertuigen.

Offensieve operaties Onder dit soort operaties vallen onder andere de Afgrendeling & Opsporings (A&O) operaties ten behoeve van bijvoorbeeld het oprollen van IED-operators. Ook ‘lift-operaties’ om ‘Medium’ en ‘High Value Targets’ van hun bed te tillen en het doorzoeken en zuiveren van terreindelen zoals Green Zones en valleien waarbij ‘Quala’s of Interest’ worden doorzocht, zijn offensieve operaties. Bij A&O- en liftoperaties zal de inzet van de tank doorgaans liggen in de buitenring van de beveiliging. Tevens kan de Leopard 2A6 zoals eerder beschreven ook infanteristen of ANA uitgestegen of te voet naar een vijandelijk object leiden. Indien een infanterieteam delen van een Green Zone gaat zuiveren en / of meerdere quala’s gaat doorzoeken, kan men dit uitstekend met behulp van tanks in een vuurbasis uitvoeren middels exact dezelfde doctrine als de Denen hanteren. In het voorjaar van dit jaar voerde een Deens 1 / 2 / 0 team een vijandgerichte gebiedszuivering uit in de provincie Helmand. Zie schets 1. De licht gekleurde delen (N-W) van de Schets zijn de ‘High-Grounds’ en de donkere delen is de green zone / akkergronden. Vroeg in de ochtend vertrekt het geniepeloton vanaf de FOB voor een route verkenning tot aan de individuele vuurposities waar de tanks zullen komen te staan. Nadat de route ‘veilig’ gemeld is, vertrekt het tankpeloton (Leopard 2A5) samen met het stafpeloton. Aangekomen op de hoge rand (zie schets 1 omgeving ‘assenkruis’) wordt de pelotonssector verdeeld en wordt de opstelling ‘gereed’ gemeld. Vervolgens gaan de twee Infanteriepelotons (M113) onder leiding van de teamcommandant voorwaarts. Eerst wordt er link-up gemaakt met het stafpeloton en het tankpeloton. De eerste verplaatsingen van grote groepen mogelijke Taliban worden gemeld

13

Talibanstrijders gigantisch is. Sinds de inzet van de Deense Leopard 2A5 is de nevenschade tijdens operaties aanzienlijk afgenomen.

Aanbevelingen

door het tankpeloton. De infanteriepelotons zetten hun voertuigen tactisch weg bij het ‘Dismounting Point’ bij het stafpeloton. Het stafpeloton heeft zowel de opdracht de infanterievoertuigen te beveiligen als de nabijbeveiliging van het tankpeloton te waarborgen. Vervolgens verplaatsen de uitgestegen Infanteriepelotons de Green Zone in (zie blauwe route). Doel is het gebied te zuiveren tot circa 500 meter ten noorden van de rode cirkels (zie schets). Al snel wordt door de tanks vijandelijke concentratie van gewapende Taliban gemeld in omgeving van de rode gestippelde cirkels. De infanteriepelotons richten haastige trap-1 voorbereide opstellingen in. De Taliban opent het vuur met RPG’s en KKW-vuur (zie schets 2). Terwijl de infanterie een steunpunt inricht, nemen de tanks de vijandelijke ‘Strongholds’ onder vuur met hun 120 mm kanon. Door goed te communiceren met de infanterie weet men exact over welke quala men praat. Bovendien kan ‘friendly fire’ zo worden voorkomen. Doordat de tanks zo hoog staan, kijken zij als het ware vanaf de bovenzijde de quala’s in. Enkele Talibanstrijders schieten te hulp. Sommigen van hen proberen in de buurt te komen van de twee meest noordelijke tanks. Zij worden direct door de tanks uitgeschakeld. “Anderen verplaatsen zich via smalle, maar dicht begroeide groenstroken … een tank vuurt een Cannister 120mm hagel schot in de groene strook. Per direct is er een soort tunnel dwars door de strook (500 meter diep). Het schootsveld is snel effectief geruimd. Als er nu nog iemand probeert over te steken, heeft hij in ieder geval geen dekking meer.” zo schrijft Ritm Brood die in Afghanistan de actie nauwlettend heeft gevolgd. Uiteindelijk wordt het gevecht afgebroken en kunnen de Infanteriepelotons terugverplaatsen naar hun voertuigen onder vuurdekking van het tankpeloton. In totaal is er in 20 minuten tijd 21 schoten 120 mm en de nodige coaxmunitie door drie tanks van het tankpeloton verschoten. De aanwezigheid van het tankpeloton als ‘infanterie ondersteuningswapen’ geeft de Deense (infanterie) teamcommandant de mogelijkheid te manoeuvreren met zijn team. Het tankpeloton is hierom de ‘Key Enabler’ voor tactische mobiliteit. Net als Canadese commandanten geeft ook de Deense teamcommandant aan dat het psychologische effect van tanks op eigen troepen, bevolking en

14

Het indelen van tanks in de BG, kan het optreden van de Battle Group meer verrassing en effectiviteit verschaffen. Wel dient hierbij opgemerkt te worden dat inzet van tanks alleen zin heeft indien logistiek goed ondersteund. De goedkoopste manier om de Leopard in te zetten is om – net als de Denen – één tankpeloton uit te zenden plus ondersteuning. Dit peloton kan dan optreden vanuit Kamp Holland en kan ingezet worden op de manieren zoals beschreven in dit artikel. Een betere oplossing zou zijn om een geheel eskadron uit te zenden. Dit is echter niet realistisch gezien de onlangs opgestelde ‘Mission Review’ dat juist voorziet in een reductie van gevechtskracht. Mijn advies zou hierom zijn om een half tankeskadron bestaande uit zeven Leopard 2A6 per vier maanden uit te zenden (rotatie met Battle Group). Dit ‘detachement’ zal dan uitgezonden worden onder leiding van de eskadronscommandant en opperwachtmeester operatiën en de volgende uitzending onder leiding van de plaatsvervangend eskadronscommandant en de eskadronsopperwachtmeester. Vier tanks kunnen dan ingezet worden vanaf kamp Holland. De (plaatsvervangend) eskadronscommandant zou dan standaard de Battle Group QRF-commandant kunnen zijn, waarbij dus ook leiding wordt gegeven aan een CAT. Uiteraard kunnen deze vier tanks ook optreden vanuit Khyber, Worsley en de White Compound. De andere drie tanks kunnen dan optreden vanuit kamp Hadrian en Coyote en Phoenix met een sectie en 1x reserve tank (immers mocht er een tank defect zijn: een tank is geen tank). Uiteraard dienen deze middelen wel logistiek ondersteund te worden. Dit kan het beste door een ‘dedicated’ logistieke eenheid de opvoer van reservedelen, brandstof en munitie te laten verzorgen op de bases en FOB’s. Extra bergingssteun is niet noodzakelijk omdat Leopards (zeker na modificatie zoals bij de Deense Leopard 2A5) elkaar kunnen bergen en omdat er in verband met de aanwezigheid van de Panzerhaubitze al zowel op kamp Holland als op kamp Hadrian reeds een Leopard Pantser Rups Berger (PRB) aanwezig is. Wel zal de herstelcapaciteit op beide kampen moeten worden uitgebreid met een Leopard ‘torengroep’ en een ‘onderstelgroep’. Uitgaande van vier gevulde eskadrons kunnen zo acht rotaties gevuld worden.

= Axis of advance. = Axis of withdrawal. = Compounds fired from. = INF C/S (sect) in position. = INF single riflemen.

Schets 1

= Contact

RPG +SAF

SAF

Schets 2

RPG +

15

RHINO VALIANT Door tlnt Marc Peters Va n 2 5 j u n i t o t 0 8 j u n i 2 0 0 8 h e b i k , d e t w e e d e luitenant Peters, met mijn peloton (3e peloton, Aesk, 11 Tkbat) deelgenomen aan de oefening R h i n o Va l i a n t i n G ü z A l t m a r k . D e z e o e f e n i n g bestond uit verschillende blokken; strategische verplaatsing, niveau III optreden en niveau V optreden.

hogere niveaus. Hierbij vervulde het Alfa eskadron de rol van brigadereserve. Door middel van het optreden binnen hogere niveaus werd zowel de enkele man, de enkele tank, het peloton, het eskadron als het bataljon geoefend. Nadat de verschillende opdrachten waren uitgevoerd, werden deze vervolgens uitvoerig, op ieder niveau en ondersteund met videobeelden, geëvalueerd door zorg van de OT-organisatie.

Het Alfa eskadron startte op woensdag 25 juni met de strategische verplaatsing naar Duitsland. Eenmaal daar aangekomen werden de voertuigen en bemanningen uitgerust met het Agdus simulatiesysteem (Duitse tegenhanger van het Nederlandse ‘Mobile Combat Training Center’ (MCTC)). Vervolgens kregen de pelotons enkele dagen de tijd om zelf invulling te geven aan het niveau III optreden. Hierbij werden de pelotons ondersteund door de Opleidings- en Trainingsorganisatie (OT-organisatie) en door Duitse oefenvijand in de vorm van uitgestegen infanterie en voertuigen (Marders, Wiesels en Leopards 2A4). Gedurende het niveau III optreden, hebben de verschillende pelotons uitvoering gegeven aan de verschillende BGT’n en gevechtsdrills. Aansluitend werden de pelotons getest middels een niveau IIIB meting, ofwel een test tank peloton (TTP). Voor het peloton was dit natuurlijk een belangrijk moment aangezien deze test een objectief beeld geeft over hoe je er met je peloton voorstaat. Als nieuwe pelotonscommandant met daarnaast nog twee nieuwe tankcommandanten wil je daarbij natuurlijk niet onderdoen van de andere (meer ervaren) pelotons. Door zorg van de aan ons peloton toegevoegde OT’er en een gedreven en ook ervaren OPC heeft ons peloton een steile leercurve bereikt en konden wij het verschil in niveau ten opzichte van de andere pelotons dan ook beperken. Aansluitend aan het niveau III gedeelte, gingen de pelotons vervolgens een rol vervullen binnen het optreden van de

16

Hoewel de oefening voornamelijk bestemd was voor de eenheden die deel uitmaken Task Force Uruzgan (TFU), werd binnen het niveau V deel het tankoptreden ruimschoots geïntegreerd in de verschillende operaties. Zo werden er binnen de bataljonstaakgroep verschillende teams geformeerd waarbij infanterie, cavalerie en soms ook genie en artilleriewaarnemers met elkaar samenwerkten bij het uitvoeren van verschillende missies. Door deze wijze van optreden, konden de verschillende eenheden van de TFU kennis maken met elkaar. Daarnaast konden wij als tankers laten zien hoe nuttig en handig het kan zijn om over tanks te beschikken binnen allerlei soorten operaties. Zowel mijn peloton als het Alfa eskadron in zijn geheel kan terug kijken op een geslaagde oefening waarbij het nut van tanks wederom eens is bewezen.

195 jaar BOREEL... Reünie in ’t Harde Door de Regimentsmajoor Foto’s: Dennis Boom

O p v r i j d a g 2 9 a u g u s t u s 2 0 0 8 w a s d e LT K kazerne in ´t Harde “donkerblauw”gekleurd wegens een reünie die het 4e Regiment, Huzaren van Boreel, daar ter gelegenheid van de 195e verjaardag heeft gehouden. Hieronder een beschrijving van deze fraaie dag.

Na maanden van voorbereidingen en vergaderingen in Amersfoort en in ’t Harde, zowel op de kazerne “boven”(LBO) bij de staf van 103 Istarbataljon als op de locatie “beneden” (LTK), de plaats waar het allemaal moest plaatsvinden, was het dan eindelijk zover. In de bewolkte ochtend kwamen drommen verkenners aan op station ’t Harde. Veteranen, zowel uit de Indië-periode als veteranen uit al die perioden daarna en actief dienende verkenners werden gezamenlijk met de pendeldienst naar de reünielocatie gebracht. In de loodsen kon men elkaar ontmoeten aan de hand van de “jaargangenborden”. Bij de ontvangst werden inschrijfformulieren ingevuld om de onlangs opgerichte Vereniging Huzaren van Boreel met categoraal onderliggende afdelingen vol verve van start te laten gaan. Registratie van verkenners binnen een Regiment dat zoveel lichtingen bestrijkt en een 200e verjaardag in het verschiet bleek ook deze dag weer van niet te onderschatten belang. Mede daardoor werd de openingstoespraak door de Regimentscommandant, lkol Harold de Jong, iets later uitgesproken dan in het programmaboekje was aangekondigd. Aansluitend is het gehele gezelschap verplaatst naar de voertuigplaat, waar een herdenking voor de Gevallenen der Cavalerie en Regimentsgenoten in ’t bijzonder werd gehouden. Een groot doek, waarop een reflectie van het monument uit Amersfoort te zien was, vormde de achtergrond van

deze stijlvolle, prachtige herdenking. In aanwezigheid van de wapenoudste, de lgen Van Diepenbrugge, werd het Standaard binnengebracht door de Standaardwacht. Nadat de Nederlandse vlag half stok was gegaan, werden er kransen gelegd, namens het Regiment door de Regimentscommandant en namens de Veteranen door de voorzitter van de Vereniging Huzaren van Boreel, de lkol b.d. Johan. Vervolgens speelde het Fanfare Korps KL der Bereden Wapens prachtige koraalmuziek, waarmee de herdenking in de juiste sfeer werd beleefd. Na de herdenking stond het vervolg van de reünie in het teken van korte demonstraties en een static show door grondgebonden verkenners in combinatie met een display van diverse voertuigen uit het cavaleriemuseum, een onmiskenbare all-in rijstmaaltijd en natuurlijk het belangrijkste van deze(en iedere)reünie: gezelligheid en kameraadschap. Tot slot is vermeldenswaardig dat de Regimentscommandant, die tevens bataljonscommandant is, aan de wapenoudste een “commanders coin” heeft overhandigd en daarmee de lgen Van Diepenbrugge op zijn laatste werkdag als actief dienend militair zeer terecht in het (gelijktijdig doorgebroken) zonnetje plaatste. Het Regiment hoopt over 5 jaar een volgende reünie te vieren.

17

Bult Francis 2008 Door lkol Anthony Leuvering, C-42 Tankbataljon RHPO

Maandagavond 25 augustus was het eindelijk zover: de loting voor de Bult Francis 2008, de jaarlijkse schietvaardigheidswedstrijd voor tankpelotons. Sinds 1956 nagenoeg ononderbroken georganiseerd en alleen daarom al met recht een traditie te noemen.

Op de bewuste avond togen wij met een tiental bataljonsgenoten naar de ‘NATO-zaal’ van WB 6 op de legerplaats Hohne. Buiten het gebouw ontmoetten we onze kameraden van 11 Tankbataljon RHvS en ik kan niet anders zeggen dat de sfeer buitengemeen geanimeerd was. We zetten daar nog enige momenten onze kout voort, omdat we nog niet naar binnen mochten vanwege de in gang zijnde rehearsal. Onze verwachtingen waren, zoals u zich dat kunt voorstellen, hoog gespannen. Des te groter was de deceptie toen we eenmaal naar binnen mochten. Vorig jaar nog werden we ruimhartig ontvangen met de befaamde ‘natte cake’ van bakkerij ’t Stoepje uit Spakenburg. U kent die bakker vast wel van de markt. Nu trakteerde Commandant Schietserie ons op een melange van geroosterde eikeltjes en beukennootjes, begeleid door een in bedenkelijk petit-four-achtig formaat versneden stukje overbekende Apfelkuchen. Nu zijn wij er allen zeer wel van bewust dat ‘s Rijks financiën met betrekking tot de landsverdediging de laatste jaren in zwaar weer verkeert, maar dat de financiële malaise inmiddels ook de hogere niveau’s binnen onze organisatie heeft bereikt, geeft te denken. Zou de wedstrijd op het laatste moment wellicht nog worden afgelast? Dat leek ons schier onmogelijk; er wordt immers (nog) geen Nederlandse 120 mm munitie in Uruzgan verschoten. Daar hoeft voorlopig dus nog niet op bezuinigd te worden. De introductie van het wedstrijdprogramma en de loting verliepen verder overigens in volstrekte harmonie. 11 Tkbat bracht dit jaar drie pelotons in stelling, ons bataljon kwam helaas niet verder dan twee. We wilden wel met meer

18

pelotons deelnemen, maar het zat er gewoonweg niet in (het bataljon is trouwens 100% met personeel gevuld en de materiële inzetbaarheid loopt op naar de 90%). Het is bij u bekend, beste lezer, dat beide tankbataljons ruimhartig, met vooral personele middelen, aan de OEF- én ISAF-operaties bijdragen en hebben bijgedragen. 42 Tkbat doet dit overigens ononderbroken vanaf 2003! (Niet één commandant van de zeven infanteriebataljons vertelt mij dit na) Een personeel deel van de uiteindelijk twee deelnemende pelotons is op de maandag ná de Schiet- en Oefenperiode Bergen III zelfs nog naar Grafenwöhr afgereisd om bij de ISAF-eindoefening van de Staf/Stafsquadron Regional Command South aansluiting te zoeken. Deze wapenbroeders worden in oktober in Kandahar ontplooid en verwelkomen we volgend jaar mei weer in Havelte. Maar goed, nu de tweedaagse veldtocht die tot de apotheose op donderdag moest leiden. Ik heb geen idee hoe collega Fievéz dit verder bij 11 Tkbat heeft georganiseerd. Het zal ongetwijfeld niet al te verschillend van onze wijze zijn geweest. Over wat je wel en niet op de schietbanen kan en mag, zijn de voorschriften duidelijk en de wedstrijd wordt uiteindelijk conform een bestaande oefening geschoten. U ziet op de foto met resultaten dan ook dat de diverse resultaten niet al te ver uit elkaar liggen. Het Nederlandse ‘tankschieten’ bevindt zich nog altijd op een hoog niveau. De collatie van het dinsdag-programma was veelbelovend. Zowel het oudste peloton onder leiding van eerste luitenant Timo Smaardijk, als het jongste peloton onder leiding van luitenant Alle Runhart behaalden goede resultaten. Woensdag lag dat op Baan 9 toch iets genuanceerder. De bataljonsschietinstructeur had kosten noch moeite gespaard om op basis van bestaande schietoefeningen een pittig scenario te compileren. Luitenant Smaardijk schitterde volop. Over de radio hoor je een ervaren en zelfverzekerde pc die weet waar hij het over heeft. Waar ik bij de diverse diners en overige sociale activiteiten de officieren en onderofficieren enthousiasmeer vooral onderhoudend te zijn en zeker geen pijnlijke stiltes te laten vallen, ben ik voor wat betreft de radio-telefonieprocedures als het welbekende Zeeuws meisje (u weet wel, die jonge vrouw met die gouden zonnecollectoren op haar slapen): geen woord te veel, hoor! Om naar Timo terug te keren: zeer korte, krachtige en vooral duidelijke bevelvoering, als zalf voor de buis van Eustachius. Luitenant Runhart moest deze dag in Smaardijk zijn meerdere erkennen. De schietoefening zorgde voor hem en zijn mannen duidelijk voor een moment van beperkte vreugde. Later zouden collegae dat weten te vertalen als ‘een slechte generale is… ’. Ik zat op de toren van Baan 9 toen dat gebeurde en deelde die teleurstelling van de jonge pc en het overige om mij heen geschaarde personeel. Je laat dat echter niet merken en verdwijnt vervolgens breed lachend van de toren met de opmerking: ’komt morgen vast goed’. Je weet immers dat naar jou gekeken wordt en jouw stemming kan overslaan op het personeel als je niet oppast. Tja, de

Britten hebben zo’n uitdrukking die in deze veelzeggend is, namelijk: ‘Running officers in front of the troops cause panic’. De dag zelf was zoals wij allen hem kennen. Ook al werden onze nationale kleuren achter die immense zwerfkei links van de toren slechts geflankeerd door de vlaggen van beide tankbataljons, in plaats van de vijf (en tijdelijk zes) die we paraat hebben gehad; de sfeer en drukte was er niet minder om! Was het voorheen een jaarlijks fysiek treffen van én een competitie tussen de tankbataljons (en natuurlijk ook de tankers van de verkenningsbataljons), nu is het dat zeker ook tussen én binnen de eskadrons. Dat is goed, laat de ec’n en pc’n elkaar maar scherp houden. Alleen wij ouderen kijken met weemoed en gevoelens van nostalgie om (weet je nog …), de jongeren weten echter niet beter. Donkere wolken dreigden ’s middags nog roet in het eten te gooien tijdens de ‘runs’ van de laatste twee pelotons van beide bataljons. Gelukkig bleef het bij dreigen, zodat onze Wapenoudste, luitenant-generaal J.A. van Diepenbrugge, vóór het tijdstip einde schieten de beker kon uitreiken aan, jawel: luitenant Alle Runhart, de Benjamin van het bataljon. Volle bak en voor de zestien doelen slechts zeventien granaten gebruikt. Vanzelfsprekend startten de wetenschappers onder ons (dun gezaaid overigens) hun analyse en beschouwing over hoe dit wel niet had kunnen gebeuren. Was het de

jeugdige onbevangenheid? Wellicht de ‘underdog’-positie als jongste peloton? Of nog niet ervaren en eigenwijs genoeg om vooral eigen ‘handigheidjes’ er op na te houden in plaats van schieten conform de basis gevechtstechniek? Als je gewonnen hebt, is dat allemaal van minder belang, dus Alle: gefeliciteerd! Zorg er trouwens wel voor dat jouw laarzen goed dichtgeknoopt blijven en dat je niet een eendagsvlinder wordt. En Timo: vette pech, maar voor mij blijf je een kei van een officier en een voorbeeld voor veel rangsgenoten. Je had de beïnvloedbare variabelen in de hand, jouw peloton presteerde uitstekend, maar waarschijnlijk hebben de imponderabilia toegeslagen. En voor het bataljon en het regiment? ‘Geluk volgt na inzet’ is ons credo, en we weten dat zonder geluk niemand wel vaart. Maar majoor Theo van de Krol bracht het de andere dag op een meer vattende wijze: ‘victorie volgt na volharding’ en terecht: vijf keer op rij inmiddels.

19

Uitzending naar Korea (10 juni 1952 – 16 juni 1953) Gevechten om de bataljons-outpost ‘Nudae’ Door lkol b.d. der cavalerie P.H Hoevenaars

De reden waarom ik dit gevechtsverslag schrijf is ingegeven door: het verzoek van de redactie aan (oud)veteranen voor kopij betreffende hun ervaringen; negentien cavalerieofficieren een jaar vrijwillig dienden in Korea; de ervaring weliswaar meer dan een halve eeuw geleden is, maar bijzonder is omdat het een van de laatste keren is geweest dat door een onderdeel van onze krijgsmacht een gevecht van enige omvang is geleverd met een symmetrische vijandelijke eenheid. De opdracht van het Nederlands Detachement Verenigde Naties (NDVN) was: inzet voor vrede door middel van een vechtmissie een agressor te vernietigen. De eenheid heeft altijd haar opdracht als dusdanig gezien en uitgevoerd vanaf 26 oktober 1950 tot de wapenstilstand in juli 1953. Door de vanzelfsprekendheid was dat nauwelijks een onderwerp van gesprek in het bataljon. De ervaring die ik hier met u deel gaat over de periode dat ik als pelotonscommandant met mijn peloton een vooruitgeschoven outpost, genaamd Nudae-hill, in de frontlinie bezette. Eén van de drie opschriften (gevechten) welke zijn aangebracht op de vlag van het NDVN, “Nudae 1953”, herinnert aan deze gevechten.

Het (NL) bataljon verplaatste op 28 januari 1953, na een periode in de lijn te zijn geweest en weer een reservetaak te hebben volbracht, naar de main line of resistance (MLR), de frontlijnstellingen van ons regiment c.q. divisie. Het bataljonsvak was een lijn van steunpunten lopende in noord-zuidelijke richting op heuveltoppen van ongeveer 120 meter hoogte (zie afbeelding 2). Hierop waren loopgraven en wapenopstellingen gegraven (zie afbeelding 3), die bezet waren door een (tirailleur)peloton c.q. een compagnie minus. De bataljonscommandopost en de ondersteuningscompagnie waren in de dalen twee á drie km daarachter gelegerd. Voor deze hoofdverdedigingslijn lag een vallei met verlaten, nat en soms wat moerassige kleine landbouw/rijstbouwgrond die op 1 á 2 km voor de lijn doorsneden werd door een vrijwel parallel aan de MLR lopende rivier. De rivier was, afhankelijk van de neerslag van de voorafgaande 24 uur, doorwaadbaar (het waterniveau reageerde zeer snel en heftig). De Chinese stellingen bevonden zich weer op gelijksoortige heuveltoppen op ongeveer 0,5 tot 1 km aan de overkant van de rivier. Op anderhalve km voor de MLR-steunpunten was op een heuvel de zogenaamde bataljons-outpost ‘Nudae’ bezet door een peloton. Nudae werd aanvankelijk bezet door een peloton van de A-compagnie o.l.v. tlnt Rombouts en daarna door het 1e pel van de B-compagnie onder mijn commando. Ter beheersing van het niemandsland en ter beveiliging c.q. waarschuwing tegen vijandelijke verkenningen van onze stellingen, de ligging van onze mijnenvelden/versperringen of andere acties, werden vanuit de compagnieën bij duisternis vrijwel elke nacht verkenningspatrouilles gelopen en luisterposten of hinderlagen betrokken. Overdag kwam er matig en onregelmatig vijandelijk storend artillerie- en mortiervuur op onze stellingen. Volgens de normale procedure zou het bataljon begin maart rouleren met een ander bataljon en voor een korte periode in reserve en De Amerikaanse regimentscommandant col Brooks inspecteert de stellingen en bestudeert de Chinese posities vanuit Nudae-hill. Rechts tlnt Piet Hoevenaars.

Tlnt Piet Hoevenaars

Situatie in Korea Het NDVN vormde gedurende de gehele Korea-periode, in commandolijn, organisatie en uitrusting het 4e (infanterie) bataljon van het 38e Regiment van de Amerikaanse 2e (Indianhead) Divisie.

20

Boven: het bataljonsvak van het NDVN. (bron: NDVN 1950-1954 van lkol M.D. Schaafsma) Links: de kaart van tlnt Piet Hoevenaar met daarop de opstellingen van andere pelotons delijke patrouille van een dertigtal Chinezen contact met de bezetting van onze luisterposten ‘Rita’ en ‘Bernhard’ met hevige vuurgevechten tot gevolg. De vijand week terug met gevoelige verliezen. Dit was af te leiden uit het feit dat de zuiveringspatrouille sleepsporen vond. De Chinezen hadden de goede gewoonte om hun doden en gewonden mee terug te slepen. Daarvoor hadden ze zelfs speciaal touw bij zich. Het vaststellen van exacte verliezen was daardoor lastig.

standby gaan. Dat ging om bepaalde redenen niet door. Het bataljon bleef tot nader order in de frontlijn en behield zijn opdracht. Tot half maart hadden er, naast enige stevige schermutselingen, geen omvangrijke acties plaatsgevonden.

Op de avond van 17 maart onderhield de vijand een langdurige artilleriebeschieting op en vóór Nudae. Om 02.00 uur kreeg de luisterpost Rita (vier man) die beneden voor Nudae lag (ter bewaking van het patrouilledoorlaatgat in de mijnenvelden en prikkeldraadversperringen) en de outgard patrouille vóór de mijnenvelden (tien man) vuurcontact met een grote groep Chinezen van circa honderd man. Hierbij sneuvelden vier man, waaronder de patrouille-commandant, kapitein Kamevaar. De vijand viel tevens aan in de richting Nudae. De aanval liep vast in de versperringen, de mijnen

De vijandelijkheden nemen toe De vijandelijke activiteiten in het voorterrein begonnen echter merkbaar toe te nemen. Met name het gebied in front van Nudae kreeg van de Chinezen een groeiende interesse. In de nacht van 16 maart werd één van de luisterposten overrompeld en ondanks weerstand sneuvelden van de viermansbezetting twee man ter plaatse en waren er twee zwaargewonden te betreuren. In dezelfde nacht maakte een vijan-

velden, het artillerievuur en het inmiddels ter versterking aangekomen bataljonsreservepeloton. De vijand deed twee uur later nog een poging, maar ook deze werd door hevig artillerievuur afgeslagen. De bataljonscommandant achtte het nodig om de bezetting van Nudae af te lossen en ik kreeg opdracht tot overname met mijn peloton en bezette de stellingen op 19 maart.

21

Personele situatie van het peloton Door onvoldoende aanmelding van vrijwilligers in Nederland geraakten de pelotons gevoelig onder de sterkte, terwijl hun opdrachten waren gebaseerd op volle organieke sterkte. Ter compensatie kreeg het bataljon Koreaanse militairen aangeboden. Deze werden verdeeld over de pelotons. De integratie verliep redelijk. Hun inzet en prestaties waren na enige tijd zeer redelijk. Mijn peloton bleef echter, ondanks de aanvulling met zeven Koreaanse militairen, een paar man onder de sterkte.

Situatie op Nudae De loopgraven en de wapenopstellingen op de ter verdediging ingerichte heuveltop Nudae (een half voetbalveld groot) hadden door de voornoemde aanvallen en het vijandelijke artillerievuur zware schade opgelopen. Dat gold ook voor de voorgelegen prikkeldraad-versperringen en mijnenvelden. Graaf en stellingbouw was frustrerend. Overdag was deze beperkt i.v.m. waarneming door de vijand die onmiddellijk vuur uitbracht. Dit gold bij duisternis evenzeer om het luisteren van de wachtposten niet te hinderen of de vijand te waarschuwen. Aangezien onbekend was hoelang het bataljon nog in de frontlijn zou blijven, moest rekening worden gehouden met een lang verblijf. Het peloton had vanuit zijn vorige opstelling ook al vele patrouilles gelopen en hinderlagen betrokken (platliggen en scherp blijven in het voorterrein van 18.00 uur tot 06.00 uur bij -10 tot -20 graden, daarna bakken regen en modder). Teneinde het moreel en de alertheid op hoog peil te houden, waren er enige aanpassingen nodig. Zo werd warm eten door Koreaanse defensiearbeiders vanaf het compagniessteunpunt door een lange verbindingsloopgraaf (800 meter), die overdag onder zicht van de vijand lag, opgevoerd. Deze arbeiders waren al enige malen beschoten en hadden verliezen geleden. Dat voor onze warme prak de obers werden afgeschoten, vonden we overdreven. Ik besloot over te gaan op zogenaamde c-rations (eten uit blik). Om de twee dagen werden deze afgeworpen door een jeep, die bij invallen duisternis over een pad tot de achterhelling reed en, voordat de vijand met vuur kon reageren, zijn vrachtje afwierp en weer verdween. Een paar dagen na de overname viel weer eens rond de lunchtijd, een intussen door de vijand keurig ingeschoten mortierconcentratie midden op onze stelling. Eén, van de overigens meer stabiele kerels, ging ‘door het lint’ en rende schreeuwend de heuvel af richting de mijnenvelden. Door hem tijdig tegen de grond te werken en met twee man boven op hem te gaan liggen, werd erger voorkomen. Na een indringend gesprek en een nachtrust achter de compagniesstelling was hij weer inzetbaar. Het stemde wel tot nadenken. Elke nacht was het gehele peloton in actie: 1/3 op wacht en achter de automatische wapens, 1/3 op patrouille of outgard onder aan de hill en 1/3 werkte aan stellingherstel of was onmiddellijk standby. Overdag kwam het peloton niet

22

De stellingen op Nudae-hill. tot rust vanwege het onregelmatig inkomend vijandelijke vuur. Bovendien was de oppervlakte waar verbleven kon worden buiten het zicht van de vijand buiten de loopgraaf maar een huiskamervloer groot. Ik besloot om met mijn pelotonssergeant en één infanteriegroep constant op de hill te blijven (overdag hadden we het gehele voorterrein onder waarneming en tijd voor alarmering) en kon daardoor per dag twee groepen bij dagaanbreken naar achteren sturen om achter het compagniessteunpunt te rusten om bij invallen duisternis terug te keren op de hill. Volgens Amerikaanse inlichtingen waren de vorige vijandelijke acties proefaanvallen. Een grote aanval werd verwacht. Onze patrouillegang en outpost-bezetting was derhalve zeer intensief en extra munitie werd opgevoerd. Behoudens onregelmatig inkomend storend artillerie- en mortiervuur, wat enige gewonden kostte, waren er enige dagen geen grote vijandelijke troepenbewegingen of zware vuurcontacten meer geweest.

Het verloop van de gevechten om de bataljonsoutpost ‘Nudae’ Omstreeks 22.00 uur op 29 maart brak een hevige beschieting van vijandelijk artillerie- en mortiervuur los. Er volgde een regen van inslagen op onze pelotonsstellingen op de top en op de voorhelling. Onze stelling incasseerde meer dan honderd inslagen binnen vijf minuten. Onafgebroken ging het door, alsof de heuvel explodeerde. De automatische wapens lagen in dekking om vernietiging te voorkomen en om bij afname van de granaatinslagsnelheid of bij verlegging van het vijandelijk vuur onmiddellijk in opstelling te komen en vuurgereed te zijn. Ik liet alle beschikbare stukken artillerie en mortieren, die vuurconcentraties voor en op Nudae hadden voorbereid, gereed houden voor vuren. Het was duidelijk dat dit een inleiding was van een actie, maar waar? Er waren geen artillerie- of mortierwaarnemers op Nudae en vanaf de achtergelegen compagniessteunpunten kon men zeker bij duisternis mijn opstellingen, de voorhelling en het voorterrein niet waarnemen; ik zou dus zelf alle vuursteun moeten aanvragen en leiden.

De hinderlaagpatrouille bij de versperringdoorgang (versterkt tot twintig man) nam tezelfdertijd tientallen Chinezen waar die gekanaliseerd door de versperring naderden. Ze werden onder vuur genomen en artillerievuur werd afgegeven. Inmiddels bleken alle lijnverbindingen te zijn vernietigd. De eerste gesneuvelde en gewonden werden mij gemeld. Ik lag boven op mijn bunkertje en kon de stellingen overzien, behalve het bovenste deel van de voorhelling voor de opstellingen. Door het schietlawaai was het schreeuwcontact met de groeps- en MG .30-commandanten problematisch. Springend en kruipend kwamen ze nu en dan naar me toe met meldingen. Ik maakte wat snelle rondjes langs de posten en wapenopstellingen voor kort moreelcontact en om een eigen blik te werpen op onze voorhelling. Ik kwam tot de adembenemende ontdekking dat mijn enige verbinding bestond uit mijn draagbare ANVRC-radiotoestel. Sinds kort hadden we lichtere en kleinere toestellen, maar met de kinderziekten, zoals het snoer van de handtelemicrofoon dat het vaak begaf. Het bezorgde me angstzweet te weten dat ik geen reservehandset meer had. Mijn hele greep op het gevecht, m.n. de vuurleiding en de afloop, hing hiervan af. Ik moest me er steeds op concentreren dat ik de handset onbeweeglijk moest vasthouden, hetgeen met de inslagen rondom een lastig karwei was. Tegelijk moest ik met mijn zaklantaarn op de kaart met concentraties en nummers kijken, want ‘achter’ verwachtten ze keurige vuuraanvragen en Een van de .30 mitrailleurs in stelling. Op de achtergrond de rivier en de ‘Chinese heuvels’.

correcties. Bij het licht van de inslagen en de lichtgranaten die ik aanvroeg, werden een paar honderd Chinezen waargenomen die door de beschadigde versperringen en mijnenvelden de voorhelling naderden. Ik liet het granaatlicht onderhouden en liet met alle automatische wapens vuren zodra de vijand onder waarneming lag en liet tegelijk alle beschikbare vuursteun bij herhaling afgeven. Toen me gemeld werd dat er nog een zelfde gezelschap achteraan kwam, terwijl de voorsten ondanks zichtbare verliezen door mijnen en vuur gestaag doorgingen en de voorhelling van onze heuvel bestormden, diende zich het ijskoude moment aan waarop ik de eenzame beslissing moest nemen: “Wat beveel ik als de vijand de rand van de loopgraven naderde en binnendrong”? Ontruimen en terugvallen op de MLR was geen optie. Vechten in een man tegen man handgemeen met een vijand die fors in de meerderheid is? Artillerievuur met radarbuizen aanvragen op de eigen stelling met een niet te voorziene afloop? Ik vroeg nog eenmaal vuur aan met alles wat kon schieten. Ik trok de mortierafsluitvuren op tot 50 meter voor onze stellingen met de onvermijdelijke kortvallers binnen eigen stelling. Alle beschikbare handgranaten lagen op de loopgraafrand gereed. Eén batterij stond gereed voor vuur op de eigen stelling. Het was een hels inferno van inslagen voor ons, al onze hand- en automatische wapens schoten, alles werkte. We waren op ons best, het teamgevoel was op het kookpunt; onuitgesproken kameraadschap. Ademloos werd waargenomen en gewacht op meldingen. Eerst aarzelend, toen werd bijna juichend geschreeuwd: “Ze stoppen, ze gaan terug, ze sjouwen mensen mee”. No words.

23

De aanvallers dropen af naar beneden, zover we ze konden zien in het voorterrein. De situatie bleef even onduidelijk. Door artillerie-concentraties af te geven kon ik ze opjagen. Toen kwam na enige tijd een tweede golf van ongeveer tweehonderd Chinezen, die de aanval weer op dezelfde wijze inzetten. Wederom kwam er artillerievuur op onze stellingen. Ik vroeg dezelfde vuurconcentraties aan van alle beschikbare vuurmonden met voortdurende lichtflare- voorziening. Dezelfde hel speelde zich af. Het peloton zette zich met ongebroken moreel en even effectief opnieuw in. Dit was nodig, want het succes van een uur vroeger was niet verzekerd. De munitievoorraad begon bedenkelijk te slinken, zonder de mogelijkheid tot aanvulling. Vooral de BAR’s (lichte mitrailleurs) en de .30 Browning-mitrailleurs hadden al veel munitie verschoten. Een ander punt van zorg was de gewondenverzorging. Het peloton had slechts één verpleger. Hij kon zijn taak aan; geen zwaargewonde is overleden, maar niemand kon te hulp komen of gewonden afvoeren. Ook deze tweede aanval kon door ons overweldigende vernietigende vuur worden afgeslagen voor de aanvallers de stellingen bereikten. Door de goed ingeschoten concentraties verder in het voorterrein, kon de vijand op zijn terugtocht continu worden bestookt. Hier namen zelfs tanks en vierling .50 vanaf de bataljonssteunpunten aan deel. Ook meerdere veronderstelde oversteekplaatsen over de SamiChonrivier lagen voortdurend onder vuur, teneinde de mogelijkheid tot vernietiging uit te buiten, of versterking te voorkomen. Later in de nacht vond de zuiveringspatrouille tientallen sleepsporen en enkele achtergelaten doden.

Outpost Nudae bleef vast in handen! De volgende dag werd mij medegedeeld vanuit de batalonscommandopost dat er op en rond Nudae ruim 1400 vijandelijke granaten waren gevallen bij de eerste aanval en dat op

24

Nudae-hill vanuit de MLR gezien. Daarachter de rivier en de Chinese heuvels. het moment van mijn dringendste aanvraag het grootste vuur van de NDVN-periode had plaatsgevonden. Op dat moment hadden zelfs enige stukken vanuit het nevenvak (wij sloten over de divisiescheidingslijn aan op een andere Amerikaanse Divisie) ongeregistreerd en niet-ingeschoten meegevuurd; in totaal meer dan honderd stukken artillerie en mortieren. Dat verklaarde de kortvallers op de eigen stelling. Wij betreurden die nacht op Nudae twee gesneuvelden: een Nederlander soldaat W. Mandike, oud-KNIL-er, en mijn Koreaanse oppasser Hyon Sang Wook (bijgenaamd “Slome”), twee zwaargewonden, waaronder één Koreaan en een negental lichter gewonden.

De aflossing Na een paar ‘gewone’ dagen, waarop toch gemiddeld honderd granaten op en rond Nudae vielen, kwam het bericht dat het bataljon op 7 april zou worden afgelost en uit de MLR zou worden genomen. Een Engels bataljon zou onze stellingen overnemen. Op 5 april kwam zoals gebruikelijk een advance party bestaande uit compagnies- en pelotonscommandanten om de over te nemen stellingen te verkennen en de nachtelijke wisseling van eenheden te coördineren. Ook op Nudae vond deze procedure plaats. Ik gaf een uitvoerig exposé aan de compagnies- en pelotonscommandanten, besprak het tijdstip van stellingovername en tevens het tijdtip van begeleiding van hun eerste bataljons-outgard naar het versperringsdoorlaatpunt voor Nudae. Dit laatste was weliswaar een bataljonsaangelegenheid, maar aangezien ik het beste bekend was in dit gebied, werd dat mijn opdracht. Daarmee was ik de laatste Nederlandse officier die het bataljonsvak zou verlaten. Op 7 april lag ik op het afgesproken punt met mijn ordonnans bij invallen duisternis te wachten op de Engelse

patrouille om hen naar voren te brengen tot de beruchte doorgang. Toen zij een half uur na het afgesproken tijdstip nog niet waren verschenen, vreesde ik dat de patrouille was verdwaald. Ik zond mijn oppasser naar achteren om contact te zoeken; de tijd drong. De vraag was namelijk wie het eerst ter plekke zou zijn: wij of de Chinezen. Hierdoor was ik genoopt om naar voren te gaan en aldaar, weliswaar met gemengde gevoelens, een éénmanspost te betrekken. Aangezien dit mijn laatste lijnperiode was voor terugkeer naar Nederland, lag ik mijn laatste frontnacht onder de Koreaanse sterrenhemel alleen te vieren. Na enige tijd kwam mijn oppasser aankruipen en zei: “Het zootje ligt achter me, allemaal rotsmoezen, gewoon te laat”. De overdracht verliep snel, waarbij ik mijn misnoegen trachtte te onderdrukken. Met opgewekt gemoed ruimden wij beiden het veld om ons bij het ochtendgloren bij het bataljon te voegen. Met verbazing en teleurstelling hoorden wij een paar dagen later dat de Engelsen Nudae hadden ontruimd en de stellingen, die wij zo hardnekkig en met verliezen hadden verdedigd met artillerie- en tankvuur, hadden opgeblazen.

Afsluiting De gevechten om Nudae hebben in de Amerikaanse pers ruim aandacht gekregen met termen als “the Dutch hebben de opmarsweg naar Seoul geblokkeerd“. Het NDVN had zijn uitstekende naam bevestigd. Bij de waardering door andere bevriende (geallieerde) eenheden is een dergelijke ongeschreven onderlinge waardebepaling zeer belangrijk (wat hebben we aan ze). In Nederland werd in de krant van dat weekend op bladzijde 3 zonder verder commentaar de regeringsadvertentie met rouwrandje opgenomen: “gevallen in Korea; de regering maakt bekend, dat tot haar leedwezen in Korea gesneuveld zijn: soldaat x, legernr …, kapitein x legernr… on-c.q gehuwd wonende te … Wij, in aantal snel afnemende wapenbroeders, kennen hen ook na een halve eeuw als was het gisteren.

Een verkenner in Sydney Door oud res elnt Hans Sprangers

To e n i k l a a t s t a a n d e r e d a c t i e e e n w i j z i g i n g v a n email adres doorgaf, werd ik meteen uitgenodigd om eens te schrijven hoe een cavalerist in Sydney beland is en wat de verbinding met de cavalerie in mijn leven en carrière heeft betekend. Na de basisopleiding (lichting 66-1) volgde de SROC cursus en een plaatsing als liaison en PC staf bij 102CV in ‘t Harde. Het was een boeiende tijd omdat het de periode was van het omschakelen van de oude Jeeps en halftracks naar de moderne M113 serie. Er kon nog veel, inclusief zwemmen met de M113 gedurende de “parate” weekeinden in het Veluwe meer. Dit bracht veel succes voor de huzaren bij de aanwezige vrouwen. Of deze activiteiten volledig organiek waren weet ik niet meer maar het motiveerde iedereen wel gedurende die lange weekeinden. In oktober 1967 afgezwaaid en terug naar de universiteit. Na een aantal omzwervingen ben ik bij ING gaan werken en in 1974 voor drie jaar naar het buitenland gestuurd. Wij hebben sindsdien niet meer in Nederland gewoond. Eerst een paar jaar in Canada en de USA, Engeland en in 1983 zijn we naar Australië verhuisd. Toen wij eind jaren ’80 zouden worden teruggeplaatst naar het hoofdkantoor in Amsterdam heb ik

25

ontslag genomen en ben directeur geworden van een locale verzekeringsmaatschappij. Wanneer je zolang zelfstandig hebt moet opereren is het heel moeilijk om in het gareel te kunnen lopen op een hoofdkantoor (ondanks de militaire training!). Midden ’90 kwam er een plotseling einde aan mijn financiële carrière. De sector werd sterk gerationaliseerd en vrijwel iedereen boven de 50 stond op straat. Ik besloot een nieuwe uitdaging aan te nemen en begon aan de import van machines voor de horticulturele sector, automatisering voor het verpakken en alles wat daar mee samen hangt. Dit had niets te maken met wat ik ooit gedaan had, anders dat de installaties uit Nederland kwamen. Een snelle leercurve is gewenst want de financiële risico’s zijn groot. Mijn carrière is zeker beïnvloed geweest door mijn cavalerie opleiding. Het geeft je een zekere hoeveelheid incassering vermogen, flexibiliteit, durf, zelfvertrouwen en avontuur. Je kunt per slot van rekening alles zolang je maar goed weet wat je doel is. Een onderdeel van de verkenner opleiding was het zo kort en duidelijk mogelijk formuleren van een boodschap. Ik betrap mezelf er nog vaak op dat ik nog steeds mijn communicatie zo kort en krachtig mogelijk houd. Mijn interesse in het leger is overgeslagen naar onze kinderen. Beide zijn op de middelbare school drie jaar “cadet” geweest. Dit betekent volledig uitgerust in “Auscam” een dag per week “militaire” activiteiten uitvoeren op school en gedurende een aantal weekeinden echt op oefening. Dit zou in Nederland ondenkbaar zijn: uniform, discipline, parades etc. En dat vrijwillig! Het heeft onze kinderen veel geleerd in het begrip en nut van discipline, kameraadschap, en het ver-

26

werven van allerlei vaardigheden. In mijn bescheiden collectie historische voertuigen heb ik drie motoren en een Jeep uit WWII. Volgend jaar april verscheep ik de afgebeelde Jeep met een groep van 15 ex militaire Australische en Nieuw-Zeelandse voertuigen naar Griekenland om dan via Kreta, naar Brindisi te reizen. Dan door naar Italie en Zwitserland om vervolgens op 6 Juni op de 65 jaar Normandië viering aanwezig te zijn. De Australiërs en Nieuw-Zeelanders hebben in het middellandse zeegebied vooral in het begin van de tweede wereld oorlog uitgebreid geopereerd. Met weinig succes helaas. Ze werden door de Duitsers in 1941 zowel uit Griekenland als van Kreta gegooid. De Australiërs zijn in 1942 huiswaarts gegaan omdat men bang werd voor een Japanse invasie van Australië. De cavalerie heeft zeker mijn gevoel voor historie en traditie gevoed. Ik heb altijd een grote interesse gehad in geschiedenis, de conflicten tussen de volkeren en het waarom daarvan. Het geeft tevens een mooi doel tijdens het wonen en reizen in de diverse landen waar we verbleven hebben. Verdiep je in de geschiedenis van een land en je kan het gedrag van de bewoners beter begrijpen. Wij hebben recentelijk in Nederland een appartement gekocht om weer in europa een pied de terre te hebben. Wellicht krijg ik dan wat meer gelegenheid om in de diverse sociale activiteiten van “de Vereniging” deel te nemen. Maar ondanks ons langdurig overzee verblijf zijn mijn beste vrienden nog steeds die ik indertijd in dienst gemaakt heb. In de vaste rubriek “Borrels buitenland” onder Australië kunt u mij vinden.

Static Covert Surveillance (SCS) Een taak voor ISTAR verkenners?

Door

: Tlnt G.W. Ravenhorst, PC3/103 GGVE : Maj J.A.M. Bos, C-103 GGVE

Gedurende de laatste zes jaar is 41 BVE respectievelijk 103 GGVE met een iets andere focus bezig geweest voor wat betreft het tactisch optreden dan de verkenningseskadrons die zijn ingedeeld bij de brigades (BVE). Bij velen heeft dit de wenkbrauwen doen fronsen. Dit optreden komt echter niet uit de lucht vallen. De taken die moeten worden uitgevoerd door een verkenningseenheid die onder een ISTAR bataljon opereert, wijken veelal af van de taken die door een BVE worden gedaan. Het ISTAR bataljon opereert in principe op het niveau Land Component Command (LCC) ten tijde van een grootschalig conflict. In de praktijk zien we dat dit optreden vandaag de dag niet het meest waarschijnlijke is. Echter het zien zonder gezien te worden krijgt op dit niveau een andere dimensie. Het gebied waarin wordt opgetreden is te groot om zelfstandig ‘inlichtingen verzameltaken’ uit te voeren. Inzet met heli’s of met voertuigen over grotere afstanden is alleen efficiënt mogelijk, indien concrete aanwijzigen of inlichtingen uit andere bronnen direct voor handen is. Dit was dan ook een

van de redenen om indertijd te kiezen voor het ISTAR concept dat hier invulling aan geeft. Immers alle tactische inlichtingen verzamel organen bevinden zich onder één bevel. De praktijk tijdens uitzendingen geeft eigenlijk voor wat betreft irregulier optreden een zelfde beeld. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg. Conventioneel verkenningsoptreden biedt geen soelaas omdat men niet goed kan vaststellen wat men ziet. Onderscheid tussen terroristische activiteiten en de werkzaamheden van boeren of andere “locals” is moeilijk te maken. Men heeft behoefte aan het totaalbeeld. ISTAR kan hierin voorzien. Flexibele middelen zoals de EOV en RPV kunnen grote gebieden afdekken en zijn in staat snel de focus te verleggen naar andere deelgebieden of activiteiten. Ook HUMINT kan gerichte inlichtingen aanbieden. De verkenning is voor wat betreft flexibiliteit (zeker te voet) daar veel minder toe in staat. Echter verkenningseenheden kunnen gedurende langere tijd wel de informatie van andere middelen bevestigen of uitbreiden. Daarnaast zijn eyes on target tegenwoordig voor ons een voorwaarde om over te gaan op vervolgacties. Hierbij moet worden gedacht aan acties van het KCT of het gericht inzetten van gevechtskracht door, bijvoorbeeld, indirect vuur. Met andere woorden de verkenner wordt meer en meer op puntdoelen ingezet. Met meer voorbereidingstijd ingezet, en treedt op, op basis van inlichtingen,

27

goede aanvulling voor onze wijze van opereren binnen het ISTAR optreden. In oktober, november en december 2007 heeft een delegatie van de ISTAR verkenners deelgenomen aan een cursus van zeven weken in Engeland. Deze cursus is gericht op het Static Covert Surveillance (SCS) optreden en wordt gegeven door het Close Observation Training and Advisory Team (COTAT). De cursus heeft als doel het onderwijzen in het verzamelen van inlichtingen en de andere taken die voor de uitvoering benodigd zijn, zoals de kennis van het video- en fotosysteem, het plannen van de opdracht en de verschillende fases van inzet. SCS eenheden worden ingezet om belangrijke personen of objecten onder waarneming te houden, high value targets (HVT), bijv. C2 locaties. Met als doel om een levenspatroon vast te stellen of het volgen van personen naar een bepaalde locatie (zgn. trigger-ops), zodat het hogere niveau daar conclusies aan kan verbinden. gegenereerd door andere eenheden van ISTAR. Daarnaast heeft de C-ISTAR rechtstreeks toegang tot inlichtingen van het hoger niveau. En heeft ook de mogelijkheid hier direct vragen over te stellen bij het hoger niveau Het effect is dat inzet zich meer richt op personen en huizen, dat opdrachten een meer gedetailleerde voorbereiding vergen, dat een opdracht gedurende een langere tijd moet worden uitgevoerd en een hoger afbreuk risico heeft. Het gevolg van dit alles is; dat de focus meer verschuift naar uitgestegen optreden en optreden te voet, dan bij de overige verkenningseenheden. Geschikte platforms voor inzet zijn dan de “benenwagen”, MB soft tops in combinatie met Fennek, civiele voertuigen en heli’s. Het vinden van een IED facilitator in een lokale gemeenschap in Uruzgan is een concreet voorbeeld van specifieke verkenningsopdrachten die door ISTAR verkenners zouden kunnen worden uitgevoerd. Basis informatie van HUMINT, RPV en EOV brengen uiteindelijk de verkenner op de juiste plek om gedurende langere tijd een waarnemingspost in te richten. Een dergelijke operatie kan van begin tot eind maanden duren. Dit vereist dus veel inzet van alle ISTAR sensoren en het hoger niveau. Denk hierbij aan bijvoorbeeld coördinatie met de gebiedscommandant of inzet van andere eenheden zoals SF. Een hoge mate van discretie is daarom vereist en betekent voor de verkenner een lange en gedetailleerde voorbereiding. Optreden te voet of uitgestegen ligt hierbij het meest voor de hand. De nadruk bij onze trainingen ligt dan ook op deze wijze van optreden. Expertise op deze specifieke gebieden vinden we onder andere in Noorwegen bij het Noorse ISTAR bataljon. In Duitsland door middel van cursussen in Pfüllendorf. Maar ook in Engeland bij de Static Covert Surveillance Course en bij het Close Observation Training and Advisory Team. Met name de cursussen in Engeland zijn een belangrijke en

28

De voorbereiding op de hoofdopdracht wordt zeer zorgvuldig uitgevoerd. Zo wordt begonnen met een verkenning van een geschikte drop of point (DOP) en pick up point (PUP). Dit gebeurt veelal in burger en dient zo onopvallend mogelijk te gebeuren om argwaan bij de locale bevolking te voorkomen. Na deze verkenning vindt de grondverkenning plaats. Hier wordt gekeken naar een geschikte infiltratie route, final rendez-vous (FRV) en minimaal twee observatie post (OP) locaties. Na terugkomst wordt, na een hot debrief, een verkenningsrapport opgemaakt en worden de foto’s ontwikkeld. In het rapport wordt alles tot in detail vastgelegd, zodat men tijdens de hoofdopdracht niet voor verrassingen komt te staan. Voor de hoofdopdracht wordt een team ingezet met een burgervoertuig en begint gelijk met infiltreren om uiteindelijk de waarneming in te gaan. De volgende nacht vindt er via life letter box (LLB) een uitwisseling van de eerste inlichtingen en bevoorrading plaats. Zo wordt de geheugenkaart met de foto’s en het logboek aan de voertuigcommandant gegeven en het is mogelijk om constructiemateriaal voor de OP af te geven of op te halen. Om de opdracht uit te kunnen voeren moeten wel een aantal drills beheerst te worden. Zo moet het team op elkaar ingespeeld zijn voor een Close Quarter Battle (CQB), ze moeten kunnen extraheren uit elk voertuig, de-escalerend op kunnen treden in een grote menigte, het technisch materiaal kunnen bedienen en ze moeten de drop of en pick up procedures tot in detail perfect beheersen. Ook dient elk teamlid fysiek sterk te zijn, omdat een rugzak van tachtig kilo geen uitzondering is. Om deze vaardigheden te beheersen wordt er veel tijd doorgebracht op de schietbaan waar de teams de mogelijkheden hebben om met life fire de extractie van een voertuig te beoefenen. Tevens worden er situational awareness parcours opgezet waar de teams geconfronteerd worden met

bepaalde situaties en daar op moeten reageren. Om fysiek sterk te worden zijn er verschillende fysieke trainingen, waarin doorzettingsvermogen, uithoudingsvermogen, gevechtsbereidheid en teamgeest worden getraind. Wij zijn van mening dat dit optreden bij ISTAR past, echter zullen er dan wel over een aantal zaken nagedacht moeten worden, zo dienen er specifieke(civiele)voertuigen te komen die gebruikt kunnen worden voor de drop of en pick up dan wel als basis voor een waarnemingspost in een civiele omgeving. Tevens zal er fotoapparatuur bij de eenheden onderverdeeld moeten worden (is al in het inzet gebied), met als gevolg dat er ook een cel moet zijn die de foto’s op korte termijn kan ontwikkelen en bewerken en gereed maken voor analyse in het All Source Information Cell (ASIC). De teams moeten hun contact drills met life fire kunnen beoefenen, zoals het met vuur verlaten van een voertuig. Omdat dit zeer

specialistisch optreden is, zal het constant getraind moeten worden. Het opleiding- en trainingstraject zal dan nog intensiever worden als het reguliere optreden er naast blijft bestaan, waardoor het gewenste niveau niet haalbaar zal zijn. Dat zou opgelost kunnen worden door elementen van de verkenningseskadrons een specialisme te geven, een element bereden, een element voetoptreden en een element SCS, of elk eskadron een specialisme te geven. ISTAR verkenners zijn op die wijze nog breder inzetbaar en kunnen in het kader van Intensivering van Civiel Militaire Samenwerking (ICMS) een goede rol spelen. Echter om een product van hoogwaardig kwaliteit neer te zetten dient er nog het een en ander te gebeuren; in het bijzonder zal hiertoe op bataljonsniveau en hoger een heldere beslissing genomen moeten worden

Penning ter herinnering aan reünie van het 2e Regiment Gardes d’Honneur Door oud res maj E.J. Vinkhuyzen

Onlangs is het Cavaleriemuseum er in geslaagd een bijzondere penning aan te kopen. Het betreft een zilveren penning die in 1863 door toedoen van Mr O.C.J. Hoogendijk van Domselaar geslagen en uitgegeven werd ter g e l e g e n h e i d v a n d e ‘ Vi j f t i g j a r i g e f e e s t v i e r i n g der overgebleven leden van het 2e Regiment G a r d e s d ’ H o n n e u r, v e r e e n i g d g e w e e s t t e M e t z 1813’.

De zilveren penning met een doorsnede van zeven centimeter toont op de voorzijde: “De Nederlandsche maagd, rustig gezeten op een paar over elkander gestapelde stukken geschut (kanon en mortier) waarbij een laadstok en kogel liggen, gekroond met een muurkroon, houdende in de opgeheven linkerhand een speerstok gedekt met den hoed der vrij-

heid, terwijl haar rechterarm rust op het achter haar, tegen het geschut geplaatste wapenschild van Nederland. Links en rechts van haar vier groote driekleurige vaandels. Achter haar de chacot, epauletten en sabel van een Garde d’Honneur. Daarvoor drie granaten en daarachter een eikenlooftak. Rechts vooruit aan hare voeten een oranjestruik. Daarboven: 18 juni 1863”. Op de zijkant : S. d.(e) V.(ries) ’s-Hage, F(ECIT). De keerzijde van de penning toont de namen van 48 nog in leven zijnde oud gedienden van het regiment, waarvan er 25 aanwezig waren bij de reünie (feestviering) in Metz. Wat nu was de hoedanigheid van dat 2e Regiment Gardes d’Honneur en vanwaar die Franse benaming ? Het antwoord daarop ligt besloten in de periode van oprichting van dat regiment na de inlijving van Holland bij het Franse keizerrijk onder Napoleon. De veldtocht van Napoleon naar Moskou (1812), waaraan ook Nederlanders deelnamen, was uitgelopen op een catastrofe. Veel was er van zijn leger niet over, waardoor hij zich genoodzaakt zag een nieuw leger te formeren. Er was dringend behoefte aan nieuwe troepen, maar vooral aan nieuwe Cavalerie. Paarden waren echter schaars en daardoor duur en de opleiding vergde veel tijd en dus ook geld. Zoals zo vaak had Keizer Napoleon ook hier een briljante oplossing om snel een nieuwe Cavalerie uit de grond te stampen. Hij deed een beroep op de families die, naar oude monarchistische begrippen, meer in het bijzonder

29

aangewezen waren zich te wijden aan de dienst van de vorst. Op 30 december 1812 dicteerde de Keizer een nota over de oprichting van een korps, dat zowel tot Garde zou strekken als een kweekplaats voor officieren zou kunnen worden. Zo’n 500 jongelieden, welke zich door hun opvoeding, aanzien en gegoedheid onderscheidden kregen een brief: “Ik heb de eer U te doen weten, Mijnheer, dat ik U heb aangewezen om deel uit te maken van het contingent Gardes d’Honneur, hetwelk het departement, daartoe door Zijne Keizerlijke en Koninklijke Majesteit gemachtigd, aan hem mag aanbieden. Opgevoed als gij zijt in de beginselen van de eer zult gij ongetwijfeld zeer verheugd zijn, dat U daarin een loopbaan wordt geopend op een zo strelende wijze en zult U zich haasten gevolg te geven aan het beroep dat ik op U doe.” Enthousiast waren de jongelieden nauwelijks en haast maakten ze niet. Er werd echter wel druk uitgeoefend om zich als vrijwilliger te melden. De kosten van een paard (FF 800,-) en een uniform (FF 1.200) waren rekening man; de wedde bedroeg FF 1,95 per dag. Remplaceren (een ander tegen betaling dienst laten nemen) was er niet bij. Zo trok na enige tijd een stoet naar Metz. De oude Franse vestingstad alwaar verzameld werd om nog wat te oefenen, alvorens ingezet te worden in wat daarna de Volkerenslag bij Leipzig zou worden. Bij een schouw van het Regiment, waar zodra men overging in draf ‘de boel zodanig door elkanderen

geraakte’, bleek dat de Keizer het raadzamer vond het Regiment nog maar niet in te zetten en het alleen gebruikte om de vijand te tonen dat hij over Cavalerie beschikte. Eén Gardist raakte gewond; wel kwamen velen om door kommer en kwel. Toen in november 1813 de Prins van Oranje vanuit Engeland in Scheveningen landde, werden de Nederlandse ‘Gardes’ ontwapend en bewaakt door Zwitsers. 50 jaar later werden op uitnodiging van de schatrijke Gardist M.A.F.H. Hoffman de ‘avonturen’ van het 2e Regiment Gardes d’Honneur op ‘Waterloo-dag’ (18 juni) herdacht met een diner op zijn buitenplaats Vreugd en Rust te Voorburg. Aanwezig waren 25 reünisten. Het menu bestond uit 20 gerechten. De wijn vloeide rijkelijk. Vergeet bij een volgend bezoek aan ons museum deze bijzondere penning niet te bewonderen! Literatuur: Dr W.F.Lichtenauer: De Nederlanders in Napoleons Garde d’Honneur 1971) F.H.N. Bloemink: De lotgevallen van een Garde d’Honneur met tekeningen van J. Hoynck van Papendrecht (1913) Mijn uittocht als garde d’honneur, dagboek van de Zeeuw Jacob Willem Callenfels (2000) Mr Jacob Dirks: Beschrijving der Nederlandsche of op Nederlanders betrekking hebbende penningen (1889)

Forum Tanks in Afghanistan In VOC Mededelingen nr. 1 - 2008 is een artikel van bgen b.d. P. de Vries verschenen dat in het NRC gestaan heeft. Het artikel, met als titel: Tanks. Dat heeft onze missie nodig” heeft veel reacties losgemaakt. Zo ook van de lkol der Infanterie E.J. Kwint. In het navolgende artikel kunt u zijn reactie lezen. Uiteraard hebben wij de bgen b.d. P. de Vries gevraagd hierop te reageren. De redactie

Als onregelmatige lezer van het blad, heb ik met belangstelling het artikel over tanks in Afghanistan gelezen. Ik schrijf deze reactie omdat ik vind dat bgen b.d. P. de Vries het nut en de noodzaak van tanks in Afghanistan eenzijdig belicht, namelijk door alleen de voordelen te schetsen. Zonder me inhoudelijk in de discussie te mengen wil ik toch een aantal, in mijn ogen, nadelen opsommen die de discussie in een meer evenwichtig perspectief zouden kunnen plaatsen. De transportcapaciteit van en naar Afghanistan is schaars. Het verplaatsen van tanks (hoeveel eigenlijk?) is uiteraard mogelijk, maar gaat mogelijk ten koste van ander materieel/personeel.

30

Het inbrengen van nog meer voertuigen leidt automatisch tot hogere kosten voor de instandhouding, reservedelen etc. Inzet van tanks vergt meer personeel, inclusief onderhoudspersoneel. Bij mijn weten heeft de missie een personeelsplafond opgedragen gekregen door de politiek. Ten kosten van welk personeel worden dan tanks ingezet? Indien het personeelsplafond kan worden verhoogd, leidt dat onmiddellijk tot een hogere (ongewenste?) uitzenddruk. Mogelijk worden tanks door de plaatselijke bevolking als bedreigend ervaren. Een aantal gebieden waar de TFU optreedt is niet toegankelijk voor alle soorten voertuigen. Hier moet vaak te voet worden opgetreden. Voor tanks zijn deze gebieden dus al helemaal niet toegankelijk en de vraag is of tanks het optreden dan wel kunnen steunen. Ja, de Canadezen gebruiken wel tanks in Afghanistan. Pantservoertuigen staan hoog op de hitlist van de Taliban en zeker tanks. De Canadezen worden dan ook geconfronteerd met IED’s van veel groter kaliber (70 kilo en meer) dan de Nederlanders volgens een net teruggekeerde C-Infbat. De vraag is of dit risico (immers alle voertuigen kunnen op zo’n IED rijden) opweegt tegen de inzet van tanks.

Inzet van tanks leidt tot een nog grotere diversiteit aan eenheden binnen de TFU. Volgens dezelfde net teruggekeerde BC is dat, hoezeer ‘vreemde’ eenheden zich inzetten, buitengewoon ongewenst. Tot slot wil ik graag verwijzen naar het artikel van lkol b.d. Th. Pollaert in hetzelfde nummer, waarin de kwetsbaarheid van tanks in bepaalde situaties wordt beschreven en wat er moet gebeuren om die kwetsbaarheid te beperken (een LEO 2A6 is geen Merkava uiteraard). Als voormalig redactielid van het blad ‘Infanterie’ spreekt het me overigens aan dat uw blad meer en meer vaktechnische artikelen bevat dan vroeger.

Reactie Het is voor een schrijver altijd leuk als zijn inbreng tot een reactie leidt, in dat kader ben ik de lkol Kwint dan ook dank verschuldigd. Maar darmee is niet gezegd dat hij gelijk heeft, integendeel. Ik heb in mijn artikel slechts één aspect willen belichten, namelijk de morele kant van de zaak. Ik heb geschetst hoe de nadruk op veiligheid leidt tot de inzet van zogeheten ‘non line of sight’ of ‘stand-off’ wapensystemen en hoe de inzet van ‘stand-off’ wapensystemen de moraliteit van ons optreden in asymmetrische conflicten aantast. Deze ‘standoff’ wapensystemen zijn immers niet in de hand van de commandant ter plaatse: anderen beslissen over de feitelijke inzet; anderen bepalen precies welk middel wordt ingezet waarbij beschikbaarheid belangrijker kan zijn dan geschiktheid. ‘Stand-off wapensystemen zijn primair geschikt voor de bestrijding van oppervlakte doelen en niet voor de bestrijding van puntdoelen, met als gevolg meer zogeheten ‘collateral damage’. Bovendien is er bij de inzet van ‘stand-off’ middelen altijd sprake van een ‘time lag’: de situatie kan

zich in dat ‘time-lag’ wijzigen terwijl de commandant ter plaatse niet meer kan ingrijpen in de inzet van de ‘stand-off’ capaciteit. Het gebrek aan voldoende gepantserde middelen om de afstand tot de vijand te overbruggen betekent bovendien dat het gevecht niet bij de tegenstander kan worden ‘gebracht’. Hierdoor blijft het gevecht vaak onbeslist en kan ook geen ‘damage assessment’ plaatsvinden. Ik heb in mijn bijdrage willen aangeven wat de morele consequenties hiervan zijn en dat zijn er nogal wat! Als gevolg van de door mij geschetste gang van zaken kan proportionaliteit en subsidiariteit in gevaar komen, wordt de verantwoordelijkheid voor de gevolgen van het optreden gedeconstrueerd, en worden er onvoldoende vragen gesteld over het effect van het optreden. Het gevolg daarvan is weer dat de moraliteit van dat optreden verder in het gedrang kan komen. Kortom ik heb uitsluitend een aantal ethische problemen willen aantonen die in dit soort asymmetrische conflicten de kop kunnen opsteken. Deze ethische problemen kunnen worden opgelost door de commandant ter plaatse voldoende ’line of sight’ zware wapensystemen ter beschikking te stellen die in staat zijn het gevecht naar de tegenstander te brengen, te weten tanks! Dat er verder nog een hoop andere voor- en nadelen van de inzet van tanks zijn is mij duidelijk, maar daar gaat het niet om! Ik heb een aantal ethische problemen aan de orde willen stellen en ik heb een mogelijke oplossing voorgesteld. Ik vind de reactie van de overste Kwint dan ook de plank misslaan. Hij bekritiseert uitsluitend de door mij voorgestelde ‘oplossing’ . Hij geeft niet aan hoe de door mij gesignaleerde ethische problemen dan wel moeten worden aangepakt. Bgen b.d. P.H. de Vries

Boekbespreking 1 De grenzen van een soldatenleven Kortgeleden is het boek “De grenzen van een soldatenleven” verschenen, waarin Gilo Edens zijn leven in het leger beschrijft. Gilo Edens wist al vroeg dat hij zijn leven niet wou slijten in de kleine provinciestad waar hij was geboren en opgegroeid. Deze omgeving beklemde hem zeer en hij koos voor de Koninklijke Militaire Academie, om een leven vol spanning tegemoet te gaan. Het viel hem echter tegen hoe beperkend en begrensd daar de sfeer en de cultuur was en ook het leger hield zijn mensen graag kort en onmondig. Vandaar dat

de schrijver voortdurend zocht naar afwisseling, avontuur en vooral vrijheid. Die vond hij tijdens verscheidene buitenlandse missies en in de armen van menige exotische schone. Zijn uitbundige levensstijl bracht hem een rijk leven en hij verhaalt met verve over zijn buitengewone

31

belevenissen. Wel viel het hem steeds zwaarder, zich weer naar de Nederlandse mores te voegen, te meer, daar het land een kant op ging die hem helemaal niet beviel. Uiteindelijk streek hij neer in Suriname en zette zich daar aan zijn schrijftafel om een boeiend leven met vaardige pen, sappig en vol humor te beschrijven. Zijn boek is een avontuur op zich. Het zindert van de spanning en is uiterst informatief. Het geeft een heel bijzonder inkijkje in het militaire leven en een militaire carrière.

Titel Auteur Uitgeverij Bindwijze Pagina’s Verschenen Prijs ISBN

: De grenzen van een soldatenleven : Gilo Edens : Elikser B.V. Uitgeverij : Paperback/gebrocheerd : 438 : 01-05-2008 : € 22,50 : 978 90 8954 0225

Boekbespreking 2 The Greatest Battle Door H.S.R.J. toe Laer

Andrew Nagorski geeft in zijn boek, met als ondertitel ”Stalin, Hitler and the desperate struggle for Moscow that changed the course of Wo r l d Wa r I I ” , e e n b o e i e n d v e r s l a g v a n w a t inderdaad de grootste slag van de tweede wereldoorlog kan worden genoemd: in totaal werden in de periode juli 1941 – april 1942 op weg naar en vóór Moskou aan Duitse zijde ongeveer een half miljoen, en aan Sovjet zijde ongeveer 2 miljoen man gedood, verwond of krijgsgevangen gemaakt. Nagorski vergelijkt in zijn boek – zoals al eerder werd gedaan - de karakters en wijzen van optreden van Hitler en Stalin, maar nu met focus op de Slag om Moskou en bovendien met behulp van recent beschikbare gekomen Russische bronnen en vele persoonlijke verhalen. Het boek begint met het Molotov-Ribbentrop pact, dat de verovering en opsplitsing van Polen door de Nazi’s en de Sovjets mogelijk maakte. Maar, in absolute termen nog belangrijker: het pact werd door Hitler gebruikt enerzijds om aan zijn Oostflank rust te creëren bij zijn verovering van West Europa en anderzijds om vanuit de Sovjet Unie grondstoffen te importeren (vrijwel tot aan de dag, dat zijn aanval op de Sovjet Unie begon), die dit mede mogelijk maakte. En Stalin gebruikte het pact om zich te beschermen tegen het door hem gevreesde Naziregime op een moment dat hij de sociale Sovjet infrastructuur ernstig had verzwakt met zijn landbouwcollectivisaties en zijn meedogenloze zuiveringspolitiek. Dan volgt een breed opgezet verslag van de inval en de opmars naar Moskou. Alles loopt voor de Duitsers relatief voorspoedig, totdat Hitler een pauze inlast (om eerst Kiev te veroveren met voor de opmars naar Moskou voorbestemde

32

troepen), vervolgens aarzelt en zo twee maanden verspeelt. Nagorski - wiens vader door de Russen werd weggevoerd na de verovering van Oost Polen –toont aan dat de kaalslag t.g.v. Stalin’s zuiveringen binnen de Sovjet strijdkrachten in het bijzonder, maar ook binnen de bevolking in het algemeen, er sterk toe hebben bijgedragen dat Hitler zijn aanval de eerste maand zo succesvol kon voortzetten. Onder de Russische bevolking was er aanvankelijk een zeker gevoel van bevrijding van het Sovjetjuk, zeker in de Oekraïne en de Baltische staten. Daarna, echter, zorgden beide dictatoren, in een opmerkelijke overeenkomst van karakters, voor een zich langzaam herstellend evenwicht. Enerzijds was er de niets ontziende manier, waarop Hitler´s SS-Einsatzgruppen de Russische “Untermensch” te lijf gingen. Anderzijds was er de angst, welke Stalin met zijn NKVD geheime dienst en OMSBON speciale troepen onder zijn eigen troepen en bevolking inboezemde. Beide leidden tot een toenemende vastberadenheid onder de Russische bevolking om weerstand tegen de Duitsers te bieden. Een apart hoofdstuk wordt gewijd aan Guderian, die snel richting Moskou oprukt, maar op het meest belangrijke moment, o.a. door het winterweer maar ook door de gebrekkige bevoorrading aan het eind van een lange as van verbinding, zijn troepen niet verder kan krijgen (en door Hitler prompt van zijn functie ontheven wordt). Ook wordt duidelijk beschreven, wat een indruk de komst van de T-34 op het slagveld maakt: het is een tank waartegen de Duitsers niet zijn opgewassen en slechts dankzij het Duitse getalsmatige overwicht in tanks is er nog enig resultaat te bereiken. Zeer boeiend is te lezen over de reactie van het na de evacuatie achtergebleven gedeelte van de Moskouse bevolking: vlak voordat Stalin duidelijk laat merken dat hij de touwtjes nog steeds strak in handen heeft (en in Moskou is gebleven

– dit wordt door Nagorski genoemd als de belangrijkste factor waardoor hij de bevolking achter zich weet te krijgen), is er sprake van grootschalige anarchie. Dan, wanneer de nood in Moskou het hoogst is, keert het tij: Stalin krijgt – door de spionageactiviteiten van de Russische spion Sorge op de Duitse ambassade in Tokio - zekerheid over Japan, Het zal in Siberië niet binnenvallen en dus kunnen Siberische troepen verplaatst worden naar Moskou. De strijd, die dan losbarst en tot in april 1942 zal duren, is verschrikkelijk, o.a. omdat beide leiders terugtrekking niet toestaan (met de bekende SS- en NKVD troepen in de rug, die terugtrekkers doden). De analyse aan het eind van het boek is verhelderend: Hitler maakte grote fouten (het vertragen van de opmars met 2 maanden; het gebrek aan goede bevoorrading, o.a. met winterkleding), maar de meesten waren ons al bekend. Eerst nu, met het wegvallen van de Sovjet Unie en het beschikbaar komen van nieuwe bronnen, begint duidelijk te worden hoezeer Stalin grove fouten maakte en, bovenal, hoe abso-

luut meedogenloos hij was en op basis van louter angst leiding gaf. Duidelijk is de overeenkomst hoe beiden de rol van alles besluitende opperbevelhebber op zich nemen en hiermee beiden door een waar schrikbewind hun generaals van kundige veldheren tot slaafse navolgers maken. Een lezenswaardig boek dat veel opheldert over een episode in de Tweede Wereldoorlog, die, hoewel van beslissende betekenis, altijd wat in de schaduw bleef van Stalingrad en het beleg van Leningrad. Titel Auteur Uitgeverij Bindwijze Pagina’s Verschenen Prijs ISBN

: The Greatest Battle : Andrew Nagorski : Simon & Schuster : Hardcover : 366 : September 2007, New York : € 21,99 : 978-0-7432-8110-2

Mededelingen Kaartlezen te paard. Door F.R. Buisman, Ritm OPN 42 Tkbat

Op zondag 26 oktober wordt op de oefenterreinen in Havelte door de Nederlandse RuiterSportVereniging een rally georganiseerd. Het evenement wordt gefaciliteerd door 42 tkbat. Rally’s van de NRSV zijn kaartleesoefeningen te paard en worden gereden in koppels van twee ruiters. Van een moederkaart worden punten overgetekend op de eigen kaart. Vervolgens heeft het koppel vijf á zes uur de tijd om de punten in het terrein te vinden. Daarbij wordt een afstand van circa 35 kilometer afgelegd. Eerder vond het evenement plaats bij 13 Mechbrig te Oirschot (1999) en bij de Rijdende Artillerie in ’t Harde (2006). Leden van de VOC die kunnen beschikken over een getraind paard en interesse hebben hun kaartleesvaardigheid te meten met die van anderen of gewoon zin hebben in een uitdagende rit worden van harte uitgenodigd deel te nemen. Het inschrijfformulier vindt u op www.nrsv.nl. Neem voor vragen over de rally contact op met uitzetter Wendy van den Barselaar via [email protected] of 06 - 24 54 50 34.

Kaartleesrit MCAM In het kader van het Defensie Kampioenschap Kaartlezen organiseert de Militaire Commissie voor Automobiel- & Motorwedstrijden (MCAM) op vrijdag 3 en zaterdag 4 oktober de 18-uursrit voor al het burger en militair (inclusief Reserve en NatRes) personeel van alle krijgsmachtdelen. De rit is verdeeld in drie delen van elk twee trajecten die ieder een

lengte hebben van 50 - 55 kilometer, en voert in zijn geheel over verharde wegen in de Achterhoek en een gedeelte in Duitsland. De rit start om 13.00 uur vanaf Kamp Holterhoek in Eibergen. Deelname is mogelijk in teamverband (een chauffeur en een kaartlezer) in een gevorderden- of beginnersklasse. De kosten voor deelname aan de rit bedragen € 25,- voor de gevorderden en € 17,50 per beginnersequipe. Voor de gevorderden telt deze rit mee voor het Defensiekampioenschap Kaartlezen. Samen met de resultaten behaald in de Oefenrit in april 2008 wordt een totaal klassement opgemaakt en de equipe met de minste strafpunten mag zich een jaar lang Defensie Kampioen Kaartlezen noemen. Een inschrijfformulier voor de 18-uursrit kan per e-mail of telefonisch (alleen maandag en dinsdag) worden aangevraagd bij het secretariaat van de MCAM, e-mailadres: [email protected] telefoon MDTN *06-497-8661 / PTT 0346-338661

Reünie Rijksscholen ONS / PWA Zeven (Duitsland) De voorzitter van de organisatie Reünie ONS/PWA 2009 vraagt uw aandacht voor het volgende. Op 28 maart 2009 wordt er een reünie georganiseerd voor oud leerlingen van de voormalige Oranje Nassau School en de Prins Willem Alexander School te Zeven in de B.R.D.

33

Hoewel de Nederlandse Brigade reeds twee jaar Seedorf verlaten heeft bestaat er bij de Nederlandse jeugd die er als kind van een beroeps militair gewoond heeft nog een redelijk sterk saamhorigheidsgevoel. Veel van de oud-klasgenoten zijn in de voetsporen van hun vaders getreden, en dienen in de Nederlandse Krijgsmacht. Ook bestaat de kans dat zich onder de lezers van de VOC-Mededelingen een aanzienlijk aantal personen bevindt, waarvan kinderen op deze scholen hebben gezeten en graag op deze reünie willen komen. Meer informatie en aanmeldingsformulier vindt u op de website, www.onspwa.nl die voor deze gelegenheid is opgezet. Voorzitter organisatie Reünie ONS/PWA 2009 A. van Rijnderhoff Mergelberg 3 48161 Munster Duitsland BRD: 0049-251-1447181 NED:0031-(0)610104952 [email protected]

Certificaat “Geregistreerd Museum” voor het Cavaleriemuseum Het Cavaleriemuseum heeft (als historische verzameling) zich er in de afgelopen jaren voor beijverd de zogenaamde museumstatus te bereiken. Het streven naar het behalen van deze status paste in het beleid van de Traditiecommissie Koninklijke Landmacht (TCKL). Het bereiken ervan garandeert een zeker kwaliteitsniveau. Reeds in 2004 resulteerden alle inspanningen in de toekenning van de voorlopige museumstatus. Er diende nog het één en ander te gebeuren, met name op het gebied van registratie van een deel van de (inmiddels zeer omvangrijke) collectie. Maar nu was het dan toch zover. Conform het advies van de Landelijke Adviescommissie Museumregistratie werd op 27 mei 2008 door het bestuur van de Stichting Het Nederlands Museumregister besloten de door het Cavaleriemuseum ingediende aanvraag te honoreren. E.e.a. betekent ondermeer dat het Cavaleriemuseum gerechtigd is het museum te promoten als een geregistreerd museum, met het bijbehorende logo en dat het wordt opgenomen in de openbare lijst van geregistreerde musea. Het bestuur is trots op het behalen van het certificaat “Geregistreerd Museum” en complimenteert de medewerkers die zich hiervoor in het bijzonder hebben ingespannen.

34

“50 jaar 11 tankbataljon Regiment Huzaren van Sytzama 1958-2008” Onlangs is 11 Tankbataljon “50 jaar” geworden. Naar aanleiding hiervan is op verzoek van 11 Tankbataljon RHvS door het Regimentsteam een “Boek” geschreven. De mogelijkheid bestaat om het boek “50 jaar 11 Tankbataljon RHvS” te kopen. Kosten van het boek zijn € 20,00. Mocht u interesse hebben stort dan dit bedrag (€ 20,00) dan op Girorekening 7165232 t.n.v. W. Bouwmans en/of G.Snellen te Helmond. (G.Snellen is onze Regimentsritmeester). Betaling o.v.v. “Boek 11 Tkbat” samen met uw NAAM en ADRES. Stuurt u direct na betaling een email naar mijn emailadres [email protected] met het bericht dat u het geld heeft overgemaakt voor het boek. Na betaling zal het boek zo snel mogelijk naar u huisadres gestuurd worden.

Tentoonstelling Dappere dieren Dieren en mensen zijn op allerlei manieren met elkaar verbonden. Het Legermuseum in Delft besteedt vanaf deze zomer aandacht aan de specifieke relatie tussen mens en dier in dienst en zet Surus, Cher Ami, Stubby, Chetak en Tacoma in de spotlights. Deze olifant, duif, hond, paard en dolfijn hebben heldhaftige daden verricht in dienst van het leger ergens ter wereld, vroeger en nu. In de nieuwe familietentoonstelling Dappere dieren beleef je bijzondere, spannende en ontroerende verhalen over deze aaibare helden en andere dieren in het leger. Waarom hebben dieren door de eeuwen heen zo’n belangrijke rol in oorlogstijd vervuld: ze kunnen dingen die mensen niet kunnen… De dappere dieren zijn (in tentoonstelling en aanvullend programma) te bezoeken in het Legermuseum van 18 juli 2008 tot en met 13 april 2009. De tentoonstelling Dappere dieren is te zien in het Legermuseum vanaf 18 juli 2008 tot en met 13 april 2009. In het kader van deze tentoonstelling worden tijdens vakanties en evenementen bijzondere programma’s georganiseerd. Kijk voor actuele informatie op www.legermuseum.nl.

Openingstijden Dinsdag* t/m vrijdag 10.00 - 17.00 uur Zaterdag, zondag en feestdagen 12.00 - 17.00 uur Het museum is gesloten op maandag*, 30 april, eerste kerstdag en nieuwjaarsdag * in de schoolvakanties van de regio midden is het museum ook op maandag geopend

Toegangsprijzen: Volwassenen v.a. 18 jaar € 7,50 Kinderen (4 t/m 17 jaar), senioren € 3,00 Kinderen tot 4 jaar, studenten en Museumkaarthouders gratis Gezinskaart (2 volwassenen, min. 1 kind) € 18,00

Mijn opa was een… en mijn Oma ook!

Krijgsmachtbrede expertise

Inloopdag militair-historische foto’s en voorwerpen op 23 november 2008 De zes defensiemusea organiseren op zondag 23 november 2008 de jaarlijkse inloopdag ‘Mijn opa was een…en mijn oma ook!’ . Deze dag vindt plaats in het reünie- en congrescentrum Kumpulan op het landgoed Bronbeek te Arnhem. Iedereen kan daar van 12.00 tot 17.00 uur terecht bij een expertpanel met vragen over meegebrachte foto’s, documenten of delen van uniformen die betrekking hebben op het militaire verleden van familieleden. De experts hebben kennis van alle delen van de Nederlandse krijgsmacht en van het voormalige Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL).

Het panel heeft expertise op het gebied van de Koninklijke Marine en het Korps Mariniers, de Koninklijke Luchtmacht, Landmacht en Marechaussee, het voormalige Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) en Nederlands-Indië. Deze experts zitten klaar om oude foto’s, documenten, onderscheidingen, onderdelen van uniformen of andere voorwerpen te bekijken en vragen hierover te beantwoorden. Zij analyseren de getoonde foto’s aan de hand van bijvoorbeeld uniformen, wapens, voer- en vaartuigen en gebouwen die op de foto’s te zien zijn, en geven uitleg bij de meegebrachte voorwerpen en documenten. In sommige gevallen kunnen zij ook adviseren m.b.t. nader (genealogisch) onderzoek naar de afgebeelde militairen of doorverwijzen naar andere instellingen.

Vragen over eigen voorouders

Plaats en tijd

Veel Nederlanders hebben grootouders, tantes of ooms die bij de krijgsmacht hebben gediend. Bij het opruimen van de zolder of kast vind je dan soms voorwerpen en oude foto’s waarop die familieleden in hun uniform staan afgebeeld. Wat nu precies het belang en de betekenis van die spullen is weet men vaak niet. Met hulp van experts kunnen die foto’s en voorwerpen echter veel gaan vertellen over het leven van deze familieleden. Om mensen gelegenheid te geven een antwoord op hun vragen te vinden organiseren de Defensiemusea deze inloopdag.

Het complete panel van de zes musea is op zondag 23 november 2008 van 12.00 tot 17.00 uur aanwezig in de Kumpulan op het landgoed Bronbeek, Velperweg 147 te Arnhem. Reserveren is wenselijk. Belangstellenden kunnen zich opgeven bij museum Bronbeek via telefoon 026 - 376 35 55. De toegang is € 2,30. Meer informatie kunt u krijgen bij Niek B. Ravensbergen, museum Bronbeek, T (026) 376 35 55, www.bronbeek.nl

Personalia Overlijdensberichten: Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 1 augustus 2008 in de leeftijd van 45 jaar van Jean H.M. de Vries, majoor van het Regiment Huzaren van Sytzama, lid der Vereniging.

Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 4 juli 2008 in de leeftijd van 71 jaar van Jonkheer Mr. Wouter Joan Carel van Nispen tot Sevenaer, oud reserve eerste-luitenant der Cavalerie. 35

bijeenkomsten regelmatige terugkerende R e g e l m a t i g te r u g k e re n d e b i j e e n k o m s te n LUNCHES Brabantse Lunch Elke vierde woensdag van de maand v.a. 12.00 uur in auberge de Waag, Markt 32 te Boxtel. Info en opgave bij de res lkol mr. D. van Zuidam , tel: 0411-610219 of e-mail: [email protected]

Den Haag Elke tweede donderdag van de maand v.a. 12.00 uur in de Pulchri Studio, Lange Voorhout 15, tel.: 070-3589474; inlichtingen en opgave aldaar of bij lkol b.d. drs A.J. Rosendahl Huber, tel 0655- 991808.

Rotterdam Elke derde woensdag in de derde maand van het kwartaal v.a. 12.00 uur in Roei en Zeilvereniging “de Maas”. Info bij res elnt W. Aalders, e-mail: [email protected]

Tiel

Spanje

In principe om de maand op telkens wisselende lokaties. Informatie bij de oud res elnt G.E. van der Werff, tel: 0344-691943.

Marbella, bij de oud res elnt jhr. M.L. de Blocq van Scheltinga, adres: Finca Linda Vista, E-29110 Monda. Tel.: (0034) 95 211 2739 of (0034) 68 074 9411.

BORRELS BUITENLAND Australië Sydney, bij de oud res elnt drs. H.A.J. Sprangers. Tel privé: 02 96341822, e-mail: [email protected]

België Brusselse VOC-borrel vindt plaats op uitnodiging en op wisselende locaties. Info bij oud res elnt D. Tromp, e-mail: [email protected]

Canada Kingston Ontario, bij oud res elnt W. Jeronimus. The Deerfield, suite 209, 115 Barret Court, Kingston, Ontario. Tel: 613-542-9687, fax: 613-542-5872

Zutphen Elke eerste donderdag van de maand v.a. 12.00 uur in de Roskam te Gorssel, info: maj b.d. H.A.G. Nix, tel: 0575528002, e-mail: [email protected] .

BORRELS NEDERLAND

Curacao Willemstad, bij oud res ritm F. Fontein. Flexibel qua locatie, datum en tijd. De Ketel One Vodka en Ketel 1 jenever staan altijd koud. Tel: +59 99 461 0425 of +59 99 529 7027, e-mail: [email protected]

Amersfoort-Bernhardkazerne Vereniging Officieren Cavalerie School (VOCS) organiseert 4 x per jaar de cavalerieborrel op de Bernhardkazerne. Uiteraard zijn ook VOC-leden van harte welkom. Opgave en inlichtingen bij maj J. van Bommel, tel: 0334661281

Frankrijk Mornac sur Suedre, elke dinsdag bij oud res maj J.H. Goedkoop in Le Mornac, 21 rue des Halles, 17113 Mornac sur Suedre. Tel.: +33 546 22 63 20, e-mail: [email protected] Opgave: tel aanmelden 1 dag vooraf .

Cavaleristen in Barcelona zijn welkom om contact op te nemen met Mark Wuijten, e-mail: [email protected]

Albanië Cavaleristen op doorreis of een stay in Albanie zijn welkom om contact op te nemen met Hans Kuijpers via [email protected], [email protected] of [email protected]. Zij kunnen zich ook aanmelden via de NLD Ambassade in Tirana alwaar echtgenote Christine werkt.

UK Londen, in de Cavalry and Guards club, 127 Piccadilly. Afspraken met res elnt G.J. ter Brugge. Tel: +44 20 76773875 of e-mail: [email protected].

USA New York, info bij oud res elnt jhr. Job B.B. Sandberg. (Office) tel: 1-646-424-7210, [email protected], (prive) tel:1-203-655-4003, e-mail: [email protected].

Lancaster (Pennsylvania), bij de oud res elnt W.R.H.M. van Huystee. Tel: kantoor (717) 393-1551 en thuis (717) 393-3005.

Amsterdam/ ’t Gooi De Henk Oortman Gerlings borrel in jan, mrt, jun en nov. De borrel wordt altijd gevolgd door een maaltijd. Aanmelden bij res ritm M.P. Oortman Gerlings via e-mail: HYPERLINK mailto:[email protected] [email protected] of bij res elnt R. Hermens via e-mail: [email protected]

36

Leden en niet leden op doorreis zijn welkom bij kol b.d. mr. C.H. Blok, Château des Loges, 61250 Hauterive, Orne. Tel.: +33 233826756, e-mail: [email protected]

Luxemburg Bij de oud res elnt jhr. T.C.H.N.G. van Rijckevorsel. Tel (en fax): 00-(352)-770436.

Atlanta (terug van weggeweest), bij res ritm Robert B. Koch 44 05 10 209 't Hoveke 730 Mt Paran Rd NW Atlanta Ga 30327 Tel: 404 323 6075 / 404 843 3946 [email protected]

n

Personeelsmutaties Informatie uit PeopleSoft, gemuteerde plaatsingen. Bevorderingen: Bevorderd tot Actie reden

Ingangsdatum Naam

M/V

Afdeling

LtKol

Effectieve bevordering

7/1/2008

Noble, René le

M

OTCOPN/AFD OPL&TRA/BUR OPL&TRA

LtKol

Effectieve bevordering

7/1/2008

Touw, Paul M van der

M

HFDM/HQHRF/OPS/G3/CL&REAR/CMD

Maj

Effectieve bevordering

7/1/2008

Ekelmans, Johannes A

M

OTCOPN/AFD OPL&TRA/BUR OPL&TRA

Maj

Effectieve bevordering

7/1/2008

Goossens, Guillermo F

M

RMC-NOORD/SIE FM/COGP

Ritm

Effectieve bevordering

6/9/2008

Palmen, Davy Peter M

M

13MECHBRIG/BRIGST/SIE S3/CURR

Ritm

Effectieve bevordering

7/1/2008

Laarman, Stephanus J

M

42TKBAT/STSTESK

Ritm

Effectieve bevordering

7/1/2008

Schelling, Jacob J J

M

RPD HAVELTE/CLUSTER A

Ritm

Effectieve bevordering

8/1/2008

Buining, Renee

M

DC BMW: RK West

Ritm

Effectieve bevordering

9/1/2008

Dijkshoorn, Jean-Paul T

M

42TKBAT/STSTESK/BATST/SIE S3

Ritm

Effectieve bevordering

9/1/2008

Knubben, Demian

M

OTCMAN/KCEN/BUR CAV VERK

Elt

Effectieve bevordering

6/1/2008

Ottens, Hendrik

M

101RPVBT/OPSPEL/CREW TXGP

Elt

Effectieve bevordering

7/14/2008

Blokland, Ronnie

M

103GGVERKESK/3VERKPEL/COGP

Elt

Effectieve bevordering

7/14/2008

Zwaag, Steven van der

M

103GGVERKESK/ESKST/FACGP

Elt

Effectieve bevordering

8/1/2008

Verspuij, Douwe P

M

CLAS/DOPS/SIE G1/BUR PPL&O

Elt

Effectieve bevordering

8/4/2008

Geutjes, Matthijs

M

13MECHBRIG/STCIE/TACP

Tlt

Effectieve bevordering

8/16/2008

Brouwer, Elmer

M

NLDA: VTO CIE

Tlt

Effectieve bevordering

8/16/2008

Ende, Lex van den

M

NLDA: VTO CIE

Tlt

Effectieve bevordering

8/16/2008

Funke-Kaiser, Furlan

M

NLDA: VTO CIE

Tlt

Effectieve bevordering

8/16/2008

Landman, Joost

M

NLDA: VTO CIE

Knt

Effectieve bevordering

7/12/2008

Reinieren, Ralf J A M

M

NLDA: 4 KL OPL CIE

Knt

Effectieve bevordering

7/12/2008

Spaander, Paul

M

NLDA: 3 KL OPL CIE

Knt

Effe–vordering

7/12/2008

Teijema, Martha Trijntje

V

NLDA: 4 KL OPL CIE

Knt

Effectieve bevordering

7/12/2008

Velzen, Sebastiaan van

M

NLDA: 3 KL OPL CIE

Knt

Effectieve bevordering

7/12/2008

Voorthuizen, Niels

M

NLDA: 3 KL OPL CIE

Knt

Effectieve bevordering

7/15/2008

Visser, Wesley

M

NLDA: KMAR PEL OPL CIE

Verplaatsingen: Rang

Naam

Ingangsdatum Arb. pl. titel

Afdeling

Bgen

Hardenbol, Hans

8/4/2008

DIR OPS CLAS

CLAS/DIR OPS

Locatie Utrecht - Lgen Knoopkazerne

Kol

Wit, Frank de

8/18/2008

HFD ARA

CLAS/CSGP/AFD RA/COGP

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

Kol

Sleurink, Wouter

8/1/2008

Hfd. Afd. Pers.Gereedst., Arbo

Afd.Pers.Gereedst, Arbo & Genee

Den Haag - Prinses Julianakaz

Kol

Tak, Nicolaas W

8/1/2008

HFD AFD OG DIR OPS

CLAS/DOPS/OG/COGP

Apeldoorn - F. v Bijnenkazerne

LtKol

Egmond, Pieter van

9/1/2008

Docent MOW

NLDA: Sector Onderwijs

Rijswijk - Inst Def Leergangen

LtKol

Gevers, Arthur B

9/1/2008

SEC CHIEF COLLECTION

HFCH/HQHRF/OPS/G2/COLLECTION

Muenster - Ktr Hindenburgplatz

LtKol

Broks, Dirk Jan

8/25/2008

Adjudant van H.M. de Koningin

KD:Militair huis

Den Haag - Paleis Noordeinde

LtKol

Luijten, Sander M

8/1/2008

STOFF ORGONTW SR AFD O&V CLAS

CLAS/CSGP/PO CLAS/SIE OO

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

LtKol

Nieuwburg, Alexander G C van

8/1/2008

Mil.lid Security Sector Reform

Security Sector Reform (SSR)

Den Haag - Min Def/Kalvermarkt

LtKol

Koppe, Ad

7/1/2008

HFD SIE G9 DIR OPS CLAS

CLAS/DOPS/SIE G9

Apeldoorn - F. v Bijnenkazerne

LtKol

Noble, René le

7/1/2008

STOFF OPL&TRA MAN/COORD

OTCOPN/AFD OPL&TRA/BUR OPL&TRA

Amersfoort - Bernhardkazerne

LtKol

Touw, Paul M van der

7/1/2008

SEC CHIEF C/R OPS (GS)

HFDM/HQHRF/OPS/G3/CL&REAR/CMD

Muenster - Ktr Hindenburgplatz

LtKol

Verseveld, Ronald M van

7/1/2008

MILITARY ASS DC IOD: JFC-HQ Brunssum Brunssum - H. Nassau Ouwerk.kp

LtKol

Jong, Harold J de

6/1/2008

C-ISTARBAT

103(NL)ISTARBAT

Maj

Arendse, Peter-John

9/1/2008

STOFF OPL&TRA INLN

OTCOPN/AFD OPL&TRA/BUR OPL&TRA

Amersfoort - Bernhardkazerne

Maj

Oosten, Erik H van

9/1/2008

HFD SIE INTN DNSTVERL OG CLAS

OG CLAS/ST/SIE IDV/COGP

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

Maj

Hoefs, Theodorus C H M

8/4/2008

STOFF JOINT KCEN NBC

JOINT KCEN NBC/PLANNEN

Vught - Lunettenkazerne

Maj

Bonnerman, Marcus AM

7/14/2008

WRN UNTSO

KL-PERS IN BTL/UNTSO

Jeruzalem - 1(Nl)Vncie Untso

Maj

Ouwehand, Henk

7/14/2008

Arbpl vervolgopleiding >6 mnd

Opleiding buiten CLAS

Den Haag - Frederikkazerne

‘t Harde - Art Schietkamp

Maj

Linden, Henricus J van der

7/12/2008

Opleiding HDV KL

NLDA: HDV

Rijswijk - Inst Def Leergangen

Maj

Bos, Michael G

7/11/2008

STOFF PL GEVSTEUNBRIG

101GSB/BRIGST/SIE S5

Apeldoorn - F. v Bijnenkazerne Muenster - Ktr Hindenburgplatz

Maj

Krol, Theo van de

7/11/2008

STOFFR PLANS (GS)

HFFE/HQHRF/OPS/G5/PLANS

Maj

Ekelmans, Johannes A

7/1/2008

STOFF OPL&TRA INLN

OTCOPN/AFD OPL&TRA/BUR OPL&TRA

Amersfoort - Bernhardkazerne

Maj

Gillis, Cornelis Johannes M

7/1/2008

ADVISEUR IV SR MECHBRIG

13MECHBRIG/BRIGST/SIE S6

Oirschot - De R v Steveninckkz

Maj

Goossens, Guillermo F

7/1/2008

STOFF FAC MNGT RMC

RMC-NOORD/SIE FM/COGP

Darp - Johannes Postkazerne

Maj

Doomernik, Engelbertus P

6/16/2008

C-INSTRGP VERK/DOCENT/OTR VERK

OTCMAN/GTS/O&T PEL MAN/IG VERK

Amersfoort - Bernhardkazerne

Maj

Everaarts, Johannes E W

6/1/2008

Medewerker Bestuursondersteuni

DVVO: Sectie Bestuursost

Soesterberg - Vlb Soesterberg

Ritm

Brink, Olaf J

9/1/2008

C-TKESK LEOP2A6

42TKBAT/A-ESK

Darp - Johannes Postkazerne

Ritm

Dijkshoorn, Jean-Paul T

9/1/2008

STOFF OPN SIE S2/3 TKBAT

42TKBAT/STSTESK/BATST/SIE S3

Darp - Johannes Postkazerne

37

Verplaatsingen (vervolg): Rang

Ingangsdatum Arb. pl. titel

Afdeling

Knubben, Demian

Naam

9/1/2008

STOFF MATVERWV&PL CAV VERK

OTCMAN/KCEN/BUR CAV VERK

LocatieRitm Amersfoort - Bernhardkazerne

Ritm

Stijnman, Erik F

8/11/2008

STOFF INTELL PL BRIG/LMB

11LMB/BRIGST/SIE S2/INTELL PL

Arnhem - Oranjekazerne

Ritm

Van Der Vloot Van Vliet, Jan W A 7/22/2008

P&O BESTANDSADVISEUR

PERSCO/PLM/SIE MS&T/BUR WPNS

Den Haag - Binckhorsthof

Ritm

Goedknegt, Michel M

7/1/2008

P&O ADVISEUR

RPD OIRSCHOT/CLUSTER A

Oirschot - De R v Steveninckkz

Ritm

Laarman, Stephanus J

7/1/2008

C-STSTESK TKBAT

42TKBAT/STSTESK

Darp - Johannes Postkazerne

Ritm

Rooders, Johannes M

7/1/2008

Jr adviseur

DM 3 / Unit 1

Den Helder - DTO Kooypunt

Ritm

Schelling, Jacob J J

7/1/2008

P&O ADVISEUR

RPD HAVELTE/CLUSTER A

Darp - Johannes Postkazerne

Ritm

Verhoef, Ralph

7/1/2008

Arbpl P&O Adv Sr (Ontw)

RPD HAVELTE/P&O ADV I.O.

Darp - Johannes Postkazerne

Ritm

Palmen, Davy Peter M

6/9/2008

STOFF O&T

-13MECHBRIG/BRIGST/SIE S3/CURR

Oirschot - De R v Steveninckkz

Ritm

Herzog, Robert W

6/1/2008

PLV C-FIELD HUMINTPEL

MI&STSTESK/1FIELD HUMINT/COGP

‘t Harde - Art Schietkamp

Ritm

Willemse, Jaap

6/1/2008

Arbpl reservistenpool RSD

CLAS/CSGP/AFD RA/BUR P-BEHEER

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

Elt

Kloosterman, John S

9/1/2008

C-VERKPEL FENNEK/MRAT GILL

43BVE/VERKPEL MRAT/COGP

Darp - Johannes Postkazerne

Elt

Poelakker, Rutger R

8/1/2008

STOFF TOEG BUR C&P

CLAS/KAB/BUR C&P

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

Elt

Verspuij, Douwe P

8/1/2008

STOFF PP&O DIR OPS CLAS

CLAS/DOPS/SIE G1/BUR PPL&O

Apeldoorn - F. v Bijnenkazerne

Elt

Zwaag, Steven van der

7/14/2008

FAC/WRN ART/MRN

103GGVERKESK/ESKST/FACGP

‘t Harde - Art Schietkamp

Elt

Klooster, Egbert M D van

7/1/2008

RUITER (LNT/RITM)

CAV ERE-ESCORTE/1PEL/3GP

Den Haag - Alexanderkazerne

Elt

Lugt, Jacob van der

7/1/2008

WIJZ COORD IVZ-SYST

BEHORG IVZ-SYST/BUR WIJZBEH

Ede - Kazernecomplex Ede-Oost

Elt

Wöhler, Alexander C

6/4/2008

C-TKPEL LEOP2A6

11TKBAT/A-ESK/1TKPEL

Oirschot - De R v Steveninckkz

Elt

Dijken, Arno van

6/1/2008

Arbpl reservistenpool RSD

CLAS/CSGP/AFD RA/BUR P-BEHEER

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

Elt

Ottens, Hendrik

6/1/2008

C-CREW TX/INSTR OPS UAV/CH LT

101RPVBT/OPSPEL/CREW TXGP

‘t Harde - Lkol Tonnetkazerne

Elt

Reigersman, Andre

6/1/2008

Arbpl reservistenpool RSD

CLAS/CSGP/AFD RA/BUR P-BEHEER

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

Elt

Seijn, Boudewijn Ferdinand R.

6/1/2008

PLV C-STSTESK TKBAT/NBC

42TKBAT/STSTESK/ESKST/COGP

Darp - Johannes Postkazerne

Elt

Tonnaer, Frederik I

6/1/2008

Arbpl reservistenpool RSD

CLAS/CSGP/AFD RA/BUR P-BEHEER

Utrecht - Lgen Knoopkazerne

Tlt

Geutjes, Matthijs

8/1/2008

FAC MECHBRIG

13MECHBRIG/STCIE/TACP

‘t Harde - Lkol Tonnetkazerne

Tlt

Ypma, Daniël

Vdg/Knt Bos, Nick

6/1/2008

C-INSTRPEL

OCIO/SCHL N/A-INSTRCIE/3PEL

Assen - J W Frisokazerne

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Brouwer, Elmer

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Ende, Lex van den

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Funke-Kaiser, Furlan

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Landman, Joost

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Reinieren, Ralf J A M

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Spaander, Paul

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Teijema, Martha Trijntje

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Turksema, Martijn

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Velzen, Sebastiaan van

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Vdg/Knt Visser, Wesley

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Voorthuizen, Niels

8/11/2008

Cursisten VTO Cav

NLDA: VTO CIE

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Louter, Marcel

6/24/2008

Individueel begelpel KL

NLDA: IBP

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Vdg/Knt Mulder, Maarten

6/24/2008

Individueel begelpel KL

NLDA: IBP

Breda - Kasteel van Breda/KMA

Onderscheidingen: Rang

Naam

Kwalificatie

Uitgiftedatum

Afdeling

Maj

Gorissen, Haran

Her.Med VREDEOPS Gesp ISAF

6/12/2008

43BRIGVERKESK

Maj

Nouwens, Nicolaas WM

Landmachtmedaille

6/5/2008

43MECHBRIG/BRIGST/SIE S2

Ritm

Gortworst, Maarten

Herinmed En Gesp Sfor 2E Maal

6/12/2008

43BVE/ESKST/LSGP

Ritm

Nieuwenhuis, Michiel Franciscus M

Landmachtmedaille

7/29/2008

11TKBAT/STSTESK/BATST/SIE S1

Uitstroom: Rang

Naam

Leeftijd

Ingangsdatum Actie reden

Arbeidsplaats

LtGen

Diepenbrugge, Tony van

57

9/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2a jo 39a

Interne Herplaatsing CLAS

Maj

Douze, Erik J

41

7/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.1

C-TKESK LEOP2A6

Ritm

Bouwer, J C

51

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2d

Arb. plaats reservisten

Ritm

Hoeckel, Paul JP van

36

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.1

Medewerker BS

Ritm

Kruimelaar, Lefert J

32

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.1

STOFF BUR PLANS SIE S3MECHBRIG

Ritm

Wijk, Otto J van

55

7/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2a jo 39a

CURSUSLEIDER OPLKUNDE

Ritm

Wanders, Björn E

32

9/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.1

STOFF OPN SIE S2/3 TKBAT

Elt

Bindels, Hubert J

43

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2d

Arb. plaats reservisten

Elt

Dannenberg, Mannes

48

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2d

Arb. plaats reservisten

Elt

Messing, Roland CJ

51

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2d

Arb. plaats reservisten

Elt

Mol, Christian HAM

51

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2d

Arb. plaats reservisten

Elt

Raadgever, Rene GL

47

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2d

Arb. plaats reservisten

Elt

Vries, Frank de

39

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2d

Arb. plaats reservisten

Tlt

Korebrits, Rens

37

6/1/2008

Ontslag AMAR art. 39.2d

Arb. plaats reservisten

38

VO C A c t i v i te i te n k a l e n d e r 2008

datum 2/10/2008 4/10/2008 4/10/2008 9/10/2008

activiteit VOC-lunchtafel; de Roskam MNC Vriendendag SROC reunie Haagse VOC Koffietafel

plaats Gorssel Amersfoort Amersfoort Den Haag

18/10/2008 22/10/2008 26/10/2008 6/11/2008 6/11/2008 13/11/2008

Militair Ruiter Bewijs Brabantse Lunch NRSV/Kaartleesoefening te paard VOA/VOC Borrel Oldebroek 16.00 VOC-lunchtafel; de Roskam Haagse VOC Koffietafel

’t Harde Boxtel Havelte Oldebroek Gorssel Den Haag

21/11/2008 22/11/2008

Amersfoort

26/11/2008 4/12/2008 11/12/2008

Regimentsdiner RHHB Concert Reunieorkest Trompetterkorps der Cavalerie Brabantse Lunch VOC-lunchtafel; de Roskam Haagse VOC Koffietafel

Amersfoort Boxtel Gorssel Den Haag

12/12/2008 12/12/2008 17/12/2008 17/12/2008 17/12/2008

Kilacadmondiner Symposium Heinekenborrel Brabantse Lunch Lunch KR&ZV “de Maas”

Breda Breda Amsterdam Boxtel Rotterdam

contactpersoon Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected] Kol b.d. P. Selles; [email protected] res Ritm Jhr ir M.O.M. van der Goes; [email protected] Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber; [email protected] 06-55991808 res Elnt drs E.T. Woudenberg; [email protected] res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected] oud res Lkol L. Winkelman; [email protected] Maj b.d. W.L. Plink 0578-612138; [email protected] Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected] Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber; [email protected] 06-55991808 Maj K.R. Meijer; [email protected]

Lkol bd K. Huizenga; 033-4753591 res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected] Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected] Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber; [email protected] 06-55991808 Cdt sgt L.J. van der Laan; [email protected] Maj R. van Ingen; [email protected] oud res Elnt. M.H. Rijkens; [email protected] res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected] res Elnt W.J.G. Aalders; [email protected]

In Memoriam C.J. Oudesluis Luitenant-Kolonel b.d. der Cavalerie Koninklijk onderscheiden Stavenisse, 18 maart 1924

Eindhoven, 22 april 2008

Het is voor mij een droeve en eervolle taak namens het Regiment afscheid te nemen van de lkol der Cavalerie b.d. C.J. Oudesluijs. Een droeve plicht omdat het wapen en het regiment een markante persoonlijkheid verloren heeft en een eervolle taak om recht te doen aan een zeer gewaardeerde oud-collega. Gewaardeerd om zijn betrokkenheid bij het regiment en de voormalige Rij- en Tractieschool waarvan hij als hoogtepunt in zijn carrière Directeur was van 1975- 1979. Een functie, waarbij zijn voorliefde voor de paardensport hem goed van pas kwam daar waar het de traditiehandhaving van dit roemrijke instituut betrof. De waardering voor hem in deze functie kunnen we afleiden uit het aantal oud-directeuren van deze eenheid die hier nu aanwezig zijn. Een eerdere belangrijke functie vervulde hij als C-42EskZwTks, waarbij hij in totaal 22 tanks commandeerde. Daarbij kwamen nog 16 wielvoertuigen. Dit eskadron ging als B-eskadron over naar 11Tkbat. De saamhorigheid die in dit eskadron bereikt werd blijkt nu nog uit de tweejaarlijks reünies met een grote deelname. Dit eskadron was eerst gelegerd in het kamp Amsvorde bij Amersfoort en later in Steenwijkerwold. Als Majoor zou hij later bij 11Tkbat hoofd van de Sectie S4 worden. De sectie stafverantwoordelijk voor de logistiek. Een zware job, omdat logistiek hinderlijk concreet is, de munitie, brandstof, de reservedelen het voer en het vervoer het is er of het is er niet. Enkele highlights uit een veelzijdige carrière van een echte Zeeuw met veel Brabantse trekjes. Een cavalerist in hart en nieren. Een paardenman bij uitstek. Recht door zee en trouw aan diegenen die hem trouw waren. Tot op hoge leeftijd hebben wij genoten van zijn aanwezigheid bij reünies, diners herdenkingen en niet te vergeten de VOC-lunch in Boxtel. Ook heb ik genoten van een bezoek met Max van der Hoog en Catho aan Anke en Cees op de boerderij. Dit na een bezoek aan de Manége Soethout waar een trainingssessie van de Napoleontische Cavalerie werd gehouden. Een markante cavalerist is ons ontvallen, door zijn persoonlijkheid zullen wij hem niet vergeten en bij onze bijeenkomsten zullen wij hem herdenken. Kees rust in vrede. Lkol b.d. E.A.Puik

39

DFD De Financiële Dienstverleners Met meer dan 50.000 tevreden relaties is DFD één van de grootste particuliere assurantiebemiddelaars van Nederland. DFD, maatwerk in financieel advies!

Wat wordt uw volgende reisdoel? Op uitzending naar Afghanistan of op vakantie naar Spanje... Een goede reisverzekering zou tot uw standaard uitrusting moeten behoren! Hiervoor bent u bij DFD aan het juiste adres. Onze doorlopende reisverzekering biedt een werelddekking en heeft standaard een annuleringsverzekering, beide zonder premietoeslag. Hiermee bespaart u zich de ‘dure’ annuleringsverzekering bij het boeken van een vakantiereis.

Gaat u langer dan een half jaar aaneengesloten naar het buitenland dan is onze reisverzekering hierop aan te passen. U krijgt een maatwerkproduct dat helemaal is afgestemd op uw wensen en persoonlijke omstandigheden, waarmee u zowel privé als zakelijk goed verzekerd op reis kunt!

Voor militairen is het belangrijk dat ook dienstreizen en uitzendingen verzekerd zijn. Bij de meeste reisverzekeringen zijn deze niet standaard inbegrepen, maar bij DFD wel. Daarnaast sluit de repatriëringsdekking naadloos aan op de regelgeving en voorzieningen van het Ministerie van Defensie.

Wilt u meer weten over de DFD Doorlopende Reisverzekering, neem dan contact op met DFD De Financiële Dienstverleners.

www.dfd.nl/dlr.htm

DFD Doorlopende reisverzekering Verzekeren • Hypotheken • Sparen • Pensioenen Tel: (040) 20 73 100 • E-mail: [email protected] • www.dfd.nl