Nieuwsbrief nr. 21, oktober 2015 Nu de bladeren aan het vallen zijn valt ook deze nieuwsbrief in uw e-mailbox. SIEMei heeft ook mee gelift op de mooie zomermaanden. Het aantal bezoekers van ons museum vertoont nog steeds een opgaande lijn. Zelfs bruidspaartjes weten de weg aan de hand van een fotograaf te vinden naar ons museum. Tijdens de zomermaanden verschenen er op een dag soms wel acht bruidspaartjes die in en rond ons museum gefotografeerd wilden worden. Ook de diverse werkzaamheden van onze vrijwilligers vorderen gestaag. De Bossche stationsklok - die in het begin van het jaar ineens in het middelpunt van de belangstelling stond - is boven de ingang van JUMBO-Foodworld aan haar tweede leven begonnen. Onze vrijwilligers leggen momenteel de laatste hand aan de wijzers en de uurwerkkast. Een twintigtal vrijwilligers werden in september getrakteerd op een bezoek aan het Tractortron in Langenboom. Een mooie gelegenheid om eens in de keuken van een ander museum te kijken. In deze nieuwsbrief treft u een verslag van dit bezoek aan. Het bestuur is blij dat het de vacature van secretaris die door het vertrek van Piet Vissers was ontstaan weer op heeft kunnen vullen. Ad Franssen zal het secretariaat op zich gaan nemen. Begin oktober onze traditionele sponsor- en vrijwilligersdag weer plaats gevonden. In deze nieuwsbrief treft u daar enkele foto's van aan.
Bezoek aan museum Tractortron in Langenboom Zo’n twintig vrijwilligers van SIEMei brachten op zaterdagmiddag 26 september jl. een bezoek aan het museum Tractortron in Langenboom. Dit is het levenswerk van Wim van Schayik die tijdens de ontvangst (samen met nog enkele andere groepen bezoekers) zijn levensverhaal deed. Noodgedwongen door familieomstandigheden is hij al op zeer jonge leeftijd in het beroep van smid terecht gekomen. Het Tractortron wordt ook wel het “Museum voor Nostalgie en Techniek” genoemd. Dat die naam volkomen terecht is, blijkt wel tijdens de rondgang door het museum onder begeleiding van een aantal gidsen. De ruggengraat van het museum wordt gevormd door de smederij en een eindeloze reeks tractoren in allerlei soorten , merken en leeftijden. Er staan zeer bijzondere en zeldzame exemplaren tussen. Ook stationaire motoren, scooters en motoren, een verzameling poppen, een collectie televisies en radio’s, kerkelijke attributen, een ouderwets schoolklasje, een medisch hoekje, een verzameling nationale en internationale politie-uniformen, een brandweercollectie enz. enz. zijn te bewonderen. Ook van alles op was, strijk en huishoudelijk gebied. Het is een grote reis naar het verleden met veel herkenning uit vroeger tijden. Veel in het museum is op eigen kracht van over heel de wereld verzameld en gerestaureerd, maar steeds vaker zijn er ook particulieren die – gedwongen door de omstandigheden – hun verzameling moeten afstaan. In Langenboom krijgen de collecties een nieuw goed leven. De rondleiding van twee uur was veel tekort om alles echt goed en aandachtig te bekijken. Het was een mooie gelegenheid om eens te zien hoe het in dit museum is geregeld en de collectie staat opgesteld. De vergelijking leidt ongetwijfeld tot plussen en minnen, waar iedereen zijn of haar gedachten over zal hebben. Voor mij mag dit het “Rijksmuseum voor Nostalgie en Techniek” worden genoemd. Tekst en foto's Eric van den Bogaard
Sponsor in de schijnwerper Naam: Aart van Egdom
Leeftijd: 58 Beroep: Eigenaar Aart Tweewielers Gehuwd met Lia Kinderen: 2 zoons Gerben en Arjan en 1 dochter Jenny Aart is geboren en opgegroeid in Ede. Hij heeft de opleiding werktuigbouw automatiseringstechniek afgerond. Na zijn schoolperiode is hij gaan werken in de verpakkingsindustrie. Dit heeft hij niet lang volgehouden. Zijn hart lag van jongs af aan bij de tweewielerbranche. Toen hij op school zat, was hij in zijn vrije tijd altijd bezig met sleutelen aan fietsen en brommers. Hij bouwde een step om tot mini/brommer met een solexmotor. Als 14-jarige is hij bij een plaatselijk rijwielhandelaar gaan werken
en verdiende zo zijn eerste nieuwe fiets bij elkaar. De volgende stap was in de weekenden en vakanties werken bij een grotere zaak, waar ze ook brommers verkochten en repareerden. Voor vrienden en bekenden sleutelde hij thuis aan brommers en motoren. Hij was blij toen hij gevraagd werd bij de fiets-bromfietszaak te komen werken en toen kon hij de “fabriek” vaarwel zeggen. Hij is jaren filiaalleider van een 2 wielerzaak geweest. Toen de kinderen wat groter werden ging het werken op vrijdag en zaterdag hem tegen staan. Aart is toen gaan werken voor importbedrijven van motoren, scooters, fietsen en (race-)onderdelen. Ook heeft hij als agent de import verzorgd van helmen. Door bedrijfsovernames in de sector kwam Aart in 2010 zonder werk te zitten. Aangezien hij de tweewielerbranche als zijn broekzak kent, was het voor hem duidelijk dat hij in die branche verder wilde gaan maar niet afhankelijk van investeerders. Hij is in de Gasthuisstraat gestart in een pand dat al een aantal jaren leeg stond. De ligging is prima, maar het klantenbestand moest volledig opgebouwd worden. Aangezien hij goede relaties heeft in de branche is het gelukt om een aantal A-merken in huis te krijgen. Hij is geen prijsvechter maar richt zich primair op kwaliteit en service. Door goed te luisteren naar de klant en de juiste fiets te verkopen heeft hij in de afgelopen 5 jaar een grote klantenkring opgeleverd, niet alleen in Veghel, maar ook in de regio. Hij is gespecialiseerd in de stadsfietsen en E-bikes. Met racefietsen en E-bikes kan men ook bij hem terecht. Naast Aart en zijn vrouw Lia werken er in het bedrijf 1 vaste monteur en enkele oproepkrachten. Hobby/Sport Aart tennist recreatief bij Frisselstein. Hij rijdt graag op zijn motor een Honda Shadow. Van jongs af aan heeft hij zich beziggehouden met het restaureren van klassieke fietsen, brommers en motoren. Op dit moment is een mooie Vespa bijna gereed. Vakantie Met het gezin zijn ze jarenlang met de caravan door Frankrijk en Spanje getrokken. Ook nu gaan ze nog regelmatig samen met de caravan op pad. De Cote D’Azur en de Spaanse Costa’s behoren nog steeds tot de favoriete stekjes. In de winter gaan ze graag skiën in Oostenrijk of de Franse Alpen. Wat heeft hij met SIEMei? Aart is zelf altijd met de techniek en het opknappen van oude spullen bezig geweest. Het boeit hem en hij vindt het prachtig dat de machines en hulpmiddelen bewaard blijven. Veel musea verkeren in (financiële) problemen en daarom is het belangrijk dat het bedrijfsleven SIEMei ondersteunt. Als je bij SIEMei en op de Noordkade rondloopt krijg je er gewoon een goed gevoel bij. Wat zou hij bij SIEMei willen verbeteren of veranderen? SIEMei promoten en vooral ook activiteiten organiseren voor de iets oudere schooljeugd en probeer de “ambachten” herkenbaar te maken en te houden.
Vrijwilliger in de schijnwerper
Naam: Jan Maarten Vet Leeftijd: 61 jaar Kinderen: 2 zoons (Lex en Pim) Beroep: gewezen applicatiebeheerder Jan Maarten is in Den Helder geboren. Zijn vader was marineofficier. Zijn vader was o.a. hoofd machinekamer op de “Van Speijk” en toen werd hij gestationeerd op Curaçao. Het gezin verhuisde mee en ze hebben daar bijna 3 jaar gewoond. In de jaren 70 werd werkte zijn vader op het Ministerie van Defensie in Den Haag en heeft hij een aantal jaren in Waddinxveen gewoond. Na de pensionering van zijn vader is het gezin naar Schaijk verhuisd. Jan Maarten heeft op de MEAO (Den Bosch) en HEAO (Eindhoven) de opleiding bedrijfsadministratie gevolgd. In 1979 is hij bij Organon in Oss begonnen als financieel administratief medewerker. In 1986 is hij overgestapt naar de IT-afdeling binnen de administratie en heeft daar diverse IT-opleidingen gevolgd.Na de grote reorganisatie bij MSD werd Jan Maarten ontslagen. Omdat zijn vrouw in Eindhoven werkte en hij in Oss hebben ze in 1986 een woning in Veghel gekocht en daar woont hij nog steeds. Sport Jan Maarten heeft in Schaijk jaren actief volleybal gespeeld. Vanaf 1991 doet hij jaarlijks mee aan de vierdaagse in Nijmegen. Helaas is in 2006 de tocht voortijdig gestopt anders kon hij in 2016 bij de 100ste editie zijn 25e 4-daagse lopen. Nu is het de 24e. (Een jaar was hij uitgeloot) Vakantie In het verleden is hij met het gezin jaarlijks naar Frankrijk, Duitsland en Tsjechië geweest. Een keer hebben ze een lange reis gemaakt naar Australië en 1 maal naar Curaçao. Graag wil hij nog een 3e keer naar Curaçao om dat hij daar hele goede herinneringen aan heeft. Hobby’s Van kinds af aan is Jan Maarten door zijn vader besmet met het virus van modelspoorweg bouw. Hij verzameld treinen uit de periode eind 50’er jaren toen er een einde kwam aan het stoomtijdperk. Zijn vader bouwde zelf complete treinen op schaal. Naast zijn complete treinbaan (in dozen) is hij ook nog de trotse eigenaar van een aantal door zijn vader op schaal gebouwde treinen. Hij hoopt ooit nog eens de tijd en vooral de ruimte te vinden om zijn complete treinbaan op te bouwen. Verder heeft hij als hobby oude legermaterialen uit de Tweede Wereldoorlog. Samen met zijn broer (radiomateriaal) beschikt hij over een door hem zelf gerestaureerd / werkend netwerk van veldtelefoons en centrales, zoals die in
de Tweede Wereldoorlog door de Amerikanen hier in Europa gebruikt werden. Regelmatig (6/7 keer per jaar) bouwen ze de complete installatie (radio en telefonie) op tijdens een meeting in binnen en buitenland o.a. Guernsey (Kanaaleilanden) en St. Vith in de Ardennen. Om al dat materiaal te vervoeren beschikt hij over een passende legertruck een DODGE WC51 (4WD) op benzine met een 1/4 ton bantam-aanhanger. Om het geheel compleet te maken trekt hij zijn originele Amerikaanse militaire outfit aan en leeft dan in een periode van ruim 70 jaren geleden. SIEMei Hoe kwam hij daar terecht? Zijn buurman is penningmeester bij SIEMei en zag hem wel eens bezig met grote rollen kabel en veldtelefoons. Omdat er bij SIEMei een grote collectie aan oude telefoons en telefooncentrales aanwezig is, die nauwelijks werkten, vroeg hij aan Jan Maarten of hij kon helpen met het restaureren. De entourage en de club van vrijwilligers sprak hem wel aan. Nu is hij o.a. actief met de voorbereiding van de gehele elektrische installatie van de Hoover dragline. Hij is nu ook actief bij de restauratie van de spoorwegovergang. Hij treft daar een aantal spoorwegfanaten, die alles weten van treinen, modeltreinen.Zijn verworven kennis op dit terrein kan hij daar delen. Bovendien vindt hij het leuk om te werken aan een herkenbaar project in zijn eigen woonomgeving. Waarom moet iemand vrijwilliger worden bij SIEMei? Op de eerste plaats omdat je er samenwerkt met een leuke ploeg mensen, die de oude technieken koesteren. Je kunt er je hart ophalen en ook meewerken aan zichtbare projecten in Veghel en in het bijzonder op de Noordkade. Wat zou hij veranderen/verbeteren als hij alleen de baas was van SIEMei? Jan Maarten wil meer actie zien richting het publiek. De activiteiten zijn sterk gericht op de eigen werkplaats en komt voor de buitenwereld statisch over. Op de een of andere manier moet er meer interactieve activiteiten in het museum ontwikkeld worden. Nodig het publiek uit om in beweging te komen.
Sponsor- en Vrijwilligersdag Ruim 90 vrijwilligers, sponsors en partners waren aanwezig bij onze bijeenkomst op zaterdag 10 oktober. Voorzitter Piet van der Poel ging even in op de ontwikkelingen van het afgelopen jaar in het museum en op de Noordkade.
Maar vooral was hij bijzonder trots op de actieve vrijwilligers van SIEMei. Wekelijks zijn ze in en rondom het museum actief. Het aantal vrijwilligers is dit jaar gestegen tot 50 personen en er komen regelmatig nieuwe aanmeldingen binnen. Eind 2015 zijn er een aantal draglines en een authentieke schaftwagen uit het gesloten Weg en Bouwmuseum van Harderwijk naar Veghel gekomen. Dankzij de medewerking van de firma Gaffert kon al het zware materieel naar Veghel worden vervoerd. De Bucyrus Erie E3-dragline die achter ons museum staat trekt veel bekijks en er is zelfs uit Amerika belangstelling omdat
dit
een
uniek
en
zeldzaam
exemplaar
betreft.
Begin januari gaf de gemeente Veghel SIEMei de opdracht voor de restauratie van de installatie bij de voormalige spoorwegovergang aan de Vorstenbosscheweg. Wekelijks zijn er een aantal vrijwilligers actief om de spoorwegovergang te herstellen. De stationsklok heeft de afgelopen weken een mooie plaats gekregen op de Noordkade bij de ingang van het nieuwe Foodworld. Tenslotte wist hij te vertellen dat het aantal betalende bezoekers sterk stijgende is en het aantal groepsbezoeken en fotoshoots enorm
is
toegenomen.
Na de openingstoespraak werd er door het “dragline-team” onder aanvoering van Ad, Albert en Jan een demonstratie gegeven van
de
rijdende
dragline.
Wat voor de leek een berg schroot leek, wordt nu door deze vaklieden getransformeerd tot een klassieke dragline.
Door Wim, Cor, Martien en Henk werd een korte rondleiding verzorgd om de laatste ontwikkelingen op de Noordkade te bekijken.
Toen de deelnemers van de rondleiding terug kwamen hadden de medewerkers van Franc Pennings een heerlijk buffet opgesteld
in
de
werkplaats
en
lag
de
barbecue
vol
met
allerlei
heerlijke
vleesgerechten.
Na deelname aan deze barbecue, het genieten van een drankje en het gezellig bijpraten vertrokken de meeste aanwezigen rond 20.00 uur huiswaarts.,
