LUTE R AT U U R Clubblad Uh N.V.O.S. Lutn
Bestuur
Voorzitter Secretaris Penningmeester Coördinator Opleidingen Evenementencommissaris Materialencommissaris
Marc Verdicscn Tom van der WuJs Jan Vet Eric Oerksen Freck Adam Jerocn Blommaart
040 ·2489975 0499· 391126 040· 221794() 0499· 392915 040 • 2842098 0499- 391515
Seuefarlaat
Zevensprong 8, 5683 KR BEST
Rl:dactie
Marl)' Linnemans Marjolijn van Osch Wendy van der Waals
040 - 2483125 040 - 2446684 0499· 391126
Redactlc·.dres
Zevensprong 8, 5683 KR BEST
Gironummer: IS 42 649 Lidmaatsc h ap en contributie
Lutra kent aspirant leden, volle leden, ge:dnsleden en buitcnleden, alle leden zij n jaarleden. Als gczins- of bUitenlid betaal je de helft van de voor een vol of aspirant lid verschuldigde contributie. Beeindiging van het lidmaatschap kin slechts door middel van een schriftelijke mededeling aan hel bestuur, Lidmaatschappen worden alleen per 31 december bcl!indigd. Lel op; je betaalt dus tOl en met 31 december contribulie. De eonlributie voor een vol of aspiranl lid bedf1lagt F1. 215_· per jlar. Dit dien je aan het begin Vln het kalenderjaar te betalen, De mogelijkheid bestaat om via een automalische overschrijving maandelijks Hn. 25,- te betalen. Zie voor meer infonnal;e de statuten en het huishoudelijk reglement.
Compressor
Iedere dinsdag van 20.15 tol 21.15 kun jej e persluchtnes gratis vullen bij de Lutra compressor. Van 1 oktober lOl I april kun je van 20.4 5 tot 21.15 terecht.
Materialenverhuur
Maleriaalsoort Persluchlnes Ademaulomaat SI3bilizing Jacket Complete set Feesttent Boot + Trailer
Weekhuur 2. 20 4. 6. 200
Weekendhuur 10 10 2. ,. 5. 100
LUTERATUUR HET BLAD WAAR "DIEPTE" IN ZIT OKTOBER 1995
B''' 15 15. 15. , ..
H
5••
INHOUDSOPGAVE
3 4 5 8
9 12 14 16 17 19 22 25 29 30 31 32 33 35
Van de voorzitter Van de redactie Evenementenagenda Notulen Bestuwsvergadering Opleidingenagenda Lutra op de Jamboree Eindhovens Dagblad: Duikers van Lutra op de Jamboree Wij feliciteren ..... Duikervaring Frankrijk Duiken in Barbados Duikvakantie in Banyuls leeland Revisited Decompressieziekte Recordvangst stropers in de Oostersehelde Lutra Introkaart Lutra Travel Bijna-duikongeval bij de voorbereiding van de buitenwaterduiken van de Advanced Open Water Opleiding lnfonnatieavond over Belize
VAN DE VOORZITTER Er zijn maar een paar dingen in het leven waar je echt van op aan kunt. Regen bij duiken in het Zilvenneer is er daar een van, dat hebben we bij de Advanced opleiding weeT eens kunnen meemaken. Aankomst in de motregen, omkleden in de miezer, duiken met een zonnetje en weeT terug omkleden in een plensbui. Ik wil niet klagen, maar daar rouden ze in België eens iets aan moeten doen. En mooi dat er ook geen kreeften te halen zijn. De komende Open Water opleiding zit al weer bijna voL Da's mooi, want er zijn ook weer 4 jongelui die bun Dive Master brevet willen gaan halen. Zij kunnen een leerzame periode tegemoet zien. Waar ik zeker ook niet over wil klagen is de opkomst bij de dinsdagavond-duiken. Vrijwel iedere keer is er wel een behoorlijke groep op komen dagen. Veel verse OW-ers natuurlijk, voor wie bet een uitstekende manier is om de onderwater omgeving van Eindhoven te leren keMen, maar ook een flink aantal meer ervaren duikers boudt er een leuke ervaring aan over. Wisten jullie bijvoorbeeld dat er modderkruipenjesvoorkomen in het kanaal bij Geldrop? En dat zoetwaterkreeftjes vreselijk pissig kunnen reageren wanneer zo'n modderkruiper op bun rug gaat zitten? Sensatie op anderhalve meter diepte! (Oké Willem, daar gaat-ie dan:) AI jaren bestaat er birmen de vereniging de beboefte om buiten de cursussen om, eens wat praktische duik-oefeningen in het zwembad te doen. We denken daarbij aan oefeningen zoals die bij de Advanced-opleiding gedaan worden (kistje timmeren, geblindeerd onder een net door zwemmen, etc.) en aan ervaringsspelletjes zoals die bij de onderwaterwinterspelen gedaan werden. Ik wil graag van jullie horen of je daar ook behoefte aan hebt, of er misschien gewoon zin in hebt. Zo ja, laat het me dan even weten. Als je zin hebt om oefeningen te bedenken of om als organi satorIbegeleiderop te treden, hoor ik dat natuurlijk ook graag. Misschien dat we iets leuks kunnen regelen voor de komende winter. Tot duikens, Marc Verdiesen
2
3
VAN DE REDACTIE
EVENEMENTENAGENDA
Hallo Duikerts, Na de vakantiestop zijn we al weer een aantal clubavonden op dreef. In september al meteen een volle intro avood gehad, en naar wat ik begrepen heb staan er voor oktober zelfs twee (!!!) introducties gepland. Menigeen heeft zijn vakantie weer buiten onze landsgrenzen doorgebracht en aldaar de onderwaterwereld kunnen/mogen bewonderen. Enkele van hen hebben ook nog aan ons (de Redactie) gedacht, en hebben bun ervaringen op papier gezet. Deze verslagen vind je in deze Luteratuur. Er zijn zelfs nog een aantal gelukkigen die nog een clubreis tegoed hebben. 13 oktober 3.S. vertrekt een grote groep duiklustigen naar )'Estartit om hun duik aantallen eens flink omhoog te halen. Wij hopen dat het weer hen dit jaar beter gezind is.
SINTERKLAASMIDDAG Datum
26 november 1995
Aanvang
13.30 uur
Plaats
Kantine van het Ir. Ottenbad te Eindhoven
Verder nog even extra aandacht voor de Evenementenkalender. Vergeet niet deze uiterst belangrijke data in je agenda over te nemen. Rest ons jullie wederom veel leesplezier toe te wensen met deze uitgave van ons eigen clubblad.
Deze middag zal volgens de gebruikelijke formule plaatsvinden.
De Redactie
Gegadigden graag opgeven bij de evenementencommissie
4
5
\
EVENEMENTENAGENDA
I
EmielOtten • ONDI= DWATERS�ORT lIIIIIiII
LUTRA VIERT HAAR
AI meer dan 25 jaar hét vertrouwde aélres!
30
JARIG BESTAAN
DUIKSAFARI DUIKMATERIAAL VULS TATION REPARATIE EN ONDERHOUD OPSPORING EN BERGEN
EN WEL IN DE KANTINE VAN HET IR. OTTENBAD TE EINDHOVEN
Datum: Aanvang: ENTREE:
18 November 1995 21.00 uur tot sluitingstijd
GRATIS .... GRATIS
***.
GRATIS
,*H.
GRATIS
ANTWOORDSTROOK JA, ik/wij kom(en) op 18 november naar het feest, en wel met ..... perso(o)n(en),
Naam: ....................... ............ . . . . . . . . . . . . ... .
6
.
.
DIV'OCEAN .
Molenstraat 140, Helmond. Telefoon 04920-38545
NOTULEN VAN DE BESTUURS VERGADERING
Het bestuur besluit dat Wendy van der Waals en Rob Vader verschillende specialties gaan volgen. Om de kwaliteit van onze instructeurs te waarborgen wordt er een PADI Course Director ingeschakeld. De compressor is reeds een tijd stuk. Jeroen Blommaart besteedt daar samen met de vulcommissie veel tijd aan om het apparaat weer draaiende te krijgen. Hier en daar wordt er ook gekeken naar een vervangende compressor. Het gaat goed met de vereniging. Het ledenaantal stijgt. Verwachting is dat we eind van het jaar boven de 105 leden komen.
Fotografie
TON
OPLEIDINGENAGENDA Zoals op de laatste algemene ledenvergadering is aangekondigd, gaat Lutra haar opleidingsprogramma van enige structuur voorzien, Om op vragen als "Wat bedoel je hiennee?", en "Wat kan ik daannee?" antwoord te geven, is dit stukje geschreven. Tot nu toe zijn er jaarlijks slechts twee cursussen die met redelijke waarschijnlijkheid . doorgaan. Dat zijn de Open Water cursus en de Advanced Open Water cursus. �ns 10 de twee, drie jaar wordt er dan nog een Rescue cursus gegeven, maar andere (ruet reguliere) opleidingen komen slechts heel moeizaam van de grond. Omdat de meeste leden zich pas aarunelden als bekend is waMeer een cursus gehouden wordt en hoeveel die gaat kosten. en omdat een niet reguliere cursus vaak pas georganiseerd wordt wanneer er voldoende aanmeldingen zijn, komt hel er 'laaie. op neer dat er helemaal geen cursus gegeven wordt.Dat is zonde. want het PADI opleidingsprogramma biedt een heleboel leuk cursussen die een enthousiaste duiker de mogelijkheid bieden om zijn of haar kennis en ervaring op het gebied van duiken uÎt te breiden. Daarom is besloten om het totale pakket aan cursussen dat Lutra zelf kan verzorgen, voortaan jaarlijks te organiseren, telkens in dezelfde periode en tegen een vaste prijs. Tevens is het minimwn aantal deelnemers dat nodig is om een cursus door te laten gaan, verlaagd, waardoor de kans op werkelijk doorgaan van een cursus dus fors is toege nomen. Zo'n vast programma biedt een groter houvast, je kunt ruim van te �oren bepalen in welk jaar je welke opleidingen wilt volgen. Voor nieuwe leden die nog met hun Open Water cursus moeten beginnen hebben we al vast een voorschot gegeven op een mogelijke cursusplaruling:
KLAASSENS FOTOGRAAF Koopcentrum Achtse barrier Biarritzplein 37 5627 LE Eindhoven Tel. 040 - 42 42 62
OW Open Water, .. Night Diver, Water, ES Equipment Specialist, DD Deep Underwater Navigation, MF A Medic First Aid, RD .. Rescue Diver, SR .. Search & Recovery, DM - Divemaster, Rea. - Reanimatie =
=
=
=
=
8
9
In het eerste jaar dat je lid bent van Lutra volg je de Open Water cursus en eventueel aansluitend daarop de Peak Performance Buoyancy specialty. Dan ga je in de zomer veel ervaring opdoen zodat je in het najaar· goed voorbereid mei de Advanced Open Water cursus verder kunt gaan. Daarna kun je je kermis verder uitdiepen aan de hand van een aantal specialties. Aan het eind van je derde jaar sluit je het basis opleidings programma af met de Rescue cursus en na de zomervakantie de Search & Recovery specialty. De divemaster-opleiding is met name voor die leden die wiJlen begeleiden bij cursussen of die graag doorgaan voor het instructeurs brevet. De reanimatie-cursus volg je eenmaal, bij voorkeur reeds tijdens je Open Water cursus, daarna volg je jaarlijks een herhalingscursus Reanimatie.
E r wordt ieder jaar een nieuw plan gemaakt waarin voor iedere cursus alle lessen en duiken gepland worden. Deze planning zal telkens zo snel mogelijk bekend worden gemaakt. Je kunt je voor iedere cursus het hele jaar door inschrijven bij de opleidings coördinator. De planning voor de theorieavonden voor het seizoen 95/96 wordt birmenkort bekend gemaakt. Inmiddels staat al vast dat de Open Water cursus en de Divemaster cursus op 24 oktober beginnen.
De reguliere cursussen, dat zijn de grijze balken, moeten verplicht in die volgorde gedaan worden. Voor de specialties, met uitzondering van de Equipment Specialist en de Peak Performance Buoyancy cursus, geldt dat de Advanced Open Water cursus afgerond moet zijn. Voor de Medic First Aid cursus hoef je geen duikvaardigheden te bezitten. Mits je de bovengenoemde regels niet schendt, kun je alle cursussen in je eigen volgorde of tempo volgen. Je zou het totale cursus progranuna bijvoorbeeld over bijvoorbeeld 7 of zelfs over 10 jaar uit kunnen smeren. Je kunt natuurlijk ook besluiten om slechts een gedeelte van de opleidingen te volgen. In onderstaande overzichten staan per cursus de kosten, het minimum en maximum aantal deelnemers, het aantal theorielessen, het aantal zwembadlessen en het aantal buitenduiken vermeld. theorie
zwembad duiken
10
8
6
6 8 8
5 6 1
3 2
Reguliere opleidingen
kosten
min-max
Open Water Diver Advanced Open Water Diver Rescuc Diver Divemaster
f 490,f 250,f 285,1320,-
6-12 6-12 6-1 2
Specialties
kosten
min-max theorie
zwembad duiken
Deep Diver Search & Recovery Night Diver UnderwaIer Navigation Equipment Specialist Peak Performance Buoyancy
f f f f f f
4-10 4-12 4-10
3 4 2
4-12
2
4 15 4-12 4-12
5 1 3
0 0 0 0 0 1 0
Medic First Aid
10
160,145,1 1 0,100,110,75,f 150,-
2-4
-
5
2 3 2
2 0 1 0
11
LUTRA OP DE JAMBOREE Van I augustus lot en met 11 augustus vond er in Dronten, Flevoland, de Wereld jamboree plaats. Een evenement waar 24.000 scouts uit de hele wereld en ca. 6.000 begeleiders (start) aanwezig waren. Zo ook vijf leden van Lutra (Jan Vet, Wessel Haasnoot, John Neuschwander, Wendy van der Waals en Tom van der Waals). Het waren tien dagen feest en actie op de Jamboree. De deelnemers hebben zich vermaakt met ontelbare activiteiten op het terrein en daarbuiten. Voor ons als medewerkers was het keihard werken om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. De opening van de jamboree, misschien heb je deze op
TV gezien, werd verricht
Naast de jongeren kwamen er veel vragen van d e staff o f z e een persluchtduik konden maken. Hiervoor hebben we al onze vrije avonden en vrije zondag opgeofferd. Het kwam erop neer dat we om 08.00 uur begonnen tot 's avonds 22.00 uur. Het team was weliswaar opgedeeld in twee ploegen, maar vaak hebben we dagen van 12-13 uur gemaakt. In totaal hebben we ongeveer 5.000 kinderen en staff een duik kunnen laten maken. Twee dagen kregen we hulp van twee oude rotten in de duikbusiness. en wel van Lueien D'Hondt (directeur van Scubapro) en Jack Lavancy (directeur van PADI Europe). Jack Lavancy was tijdens de Jamboree nog jarig. en dat kostte hem een diner bij de Chinees voor heel het team inclusief nog eens 20 man van het snorkelen. De weinige tijd die over was werd gevuld in de medewerkersbar, om uiterlijk om 00.30 uur de tent op te zoeken. Het waren 1 4 dagen van hard werken, genieten van de ruim ISO nationaliteiten uit de hele wereld, het leggen van nieuwe contacten en het opdoen van nieuwe vrienden.
door onze koningin. Een schitterend gezicht was het om die duizenden en duizenden jongeren in de arena bij elkaar te zien. Iedereen danste en had plezier met iedereen. Het maakte niet uil waar je vandaan kwam, wat je geloof of huidskleur was. De jongeren zaten verdeeld over 13 sub-campen, alleen genoemd naar sterrenbeelden. Op een subcamp zaten verschillende landen en ieder land had wel een activiteit, spel of gebruik die daar werd gehouden. Zo konden ze bij elkaar de sfeer van een bepaald land proeven, en zijn er vele nieuwe vriendschappen ontstaan. Deze vriendschappen zijn vaak voor het leven.
Tom van der Waals
Eén van de hoogtepunten was zeker het PAD! Discover Scuba programma. Hier konden de deelnemers een introductie krijgen in hel duiken. Op het Jamboree-terrein was speciaal een zwembad gebouwd, compleet met zuivering en verwarming (ca. 28 graden). In een grote container stonden 100 duiksets (gesponsord door Scubapro) en twee grote Bauer compressoren. Het scuba begeleidingsteam bestond uil 43 instruc teurs, divemaslers. rescue-divecs. Ook hier waren verschillende nationaliteiten vertegenwoordigd. Zo was er een Amerikaan, Braziliaan, Zweed, Zwitser, Engelsman, Schot, een Belg en een paar Duitsers. Eerst kregen de deelnemers de video (er was keuze uit vijf talen) "Discover Scuba Diving" te zien. Daarna gingen zich omkleden om na het nemen van een ijskoude douche een duik van ongeveer 1 0 minuten te maken. Voor men kopje onder ging werd door de begeleider in het kort de handsignalen doorgenomen en een laatste uitleg gegeven. Na de duik omving iedere deelnemer een certificaat van PADI en een "Discover Scuba at the Jamboree"-pin. Vooral 's morgens was het heel erg druk en wachttijden van anderhalf tot twee uur waren heel normaal. Ze hadden hel er graag voor over, want iedereen vond het gaaf, cool, superbe, belissimo.
12
,
18·· World ...... bor•• Holland 1995
.
':
IJ
DUIKERS VAN LUTRA OP DE JAMBOREE
Vorig jaar was het duiken op de Jamboree nogal populair. Het werd uitgeroepen lot de tweede activiteit. Volgens Wendy van der Waals wiJde iedereen die mee had gedaan nog wel een keer. "Er was één jongetje dat inderdaad voortdurend terugkwam. Hij viel heel erg op omdat alle vinnen die we hadden hem veel Ie groot waren. Ik schatte hem op nog geen tien jaar, maar je moest minstens elf zijn om Ie mogen meedoen. Hij ruilde voortdurend van naamkaartje om vaker aan de beurt te komen" .
"In alle talen komt er iets als Wauw, wat gaafl"
Eindhovens Dagblad EINDHOVEN. Ze moeten er zelfs betalen om als vrijwilliger op de Wereldjamboree te mogen helpen, maar dat hebben ze er graag voor over. De vijf instructeurs van de
Eindhovense duilcvereniging Lutra nemen
in Dronten duizenden jongeren mee voor
een kijkje onder water. "Als ze boven water komen, zijn ze allemaal zo ontzettend enthou siast. Wat voor taal ze ook spreken, er komt altijd is als WallW, wat gaaf Dat is echt heel leuk", vertelt Wendy van der Waals uit Best. Vorig jaar was zij, net als drie van de vier andere instructeurs, op de Europese Jamboree. "Dat was eigenlijk een try-out voor deze jamboree", vertelt instruc teur Tom van der Waals. "We docn op de Wereldjamboree precies hetzelfde. Eerst krijgen de deelnemers een videoband te zien met instructies. Daarna legt een instructeur het nog een keer uil en dan mogen ze per twee meI een van ons het water in". Onder water in het speciaal gebouwde zwembad is niks te zien, maar dat hoeft volgens Van der Waals ook niet. "De deelnemers moeten toch al aan zoveel dingen denken, daar hebben ze hun aandacht wcl voor nodig. En ze vinden het op zich al prachtig om met zo 'n hele uitrusting onder water Ie zwemmen. Als je niet uitkijkt zwenunen ze alle kanten uit. Kinderen zijn ook helemaal niet bang onder water, in tegenstelling lot veel volwassenen".
14
Voor zichzelf zien de twee de Jamboreeweek als een soort vakantie. "Er is daar zoveel te zien, het is gewoon een compleet dorp", aldus de beide Van der Waalsen. "E.n alles is keurig verzorgd. Een jaar geleden kregen we al mappen toegestuurd met allerlei informatie. Zelfs taalcursussen, zodat we in het Russisch ook wat kunnen zeggen. Maar f er vee ongeren het blijft in de praktijk toch meestal bij handen- en voetenwerk". zullen besluiten om te gaan duiken na hun aanstaande eerste ervarmg betWijfelt Tom van der Waals. "Hel is een behoorlijk dure sport. Bij onze vereniging kun je in het begin wel spullen van de club lenen, maar als je echt naar buiten gaat moet j�. wel ding� .n ... aanschaffen. Ook al gaat zo'n uitrusting heel wat jaren mee, het blijft natuurhJk pnj:lJg".
�)
15
WIJ FELICITEREN
••••••
DUIKERVARING FRANKRIJK
Erlt eh Mug. Derksen met de geboorte van hWl zoon
Sebastiaan Valentijn op
J7 September
1995
Robbert en Marly de Kort met de geboorte van hun zoon
Van de NOB had ik reisinfonnatie over Frankrijk langs de Middellandse Zee gehad, bestaande uit 4 kantjes tekst. Hierin werd het duikgebied van Banyuls tot aan Derbere als een groot onderwater-naluuneservaat genoemd met als duikbasis Club Rederis in Banyuls SUf Mer. Wij (Ini en ik) daar natuurlijk naar toe. We werden dOOf de baas Gérard en zijn vrouw zeer vriendelijk ontvangen. Op mijn verzoek om met een bootduik mee te mogen, verzocht hij om mijn brevet en mijn logboek inclusief medische keuring. Diep onder d e indruk van mijn duikervaring van 1 0 duiken inclusief d e Open Water opleidingsduiken is een afspraak gemaakt voor de eerste duik onder de naam "Kees", Ik had mijn pak, vinnen, duikbril, computer meegenomen. De 12 liter fles, automaat en jack kon ik huren, lood was gratis. De boot kost Fr. 140,- ( Hfl. 45,-) en de huur Fr. 40,- (Hfl. 13,-). Knap zenuwachtig kwam ik op de afgesproken dag. Ze begroeten me met "Kees ca va". Aan een loket kon je de huurspullen afhalen. Ik vroeg ook om 17 kilo lood, dat bad ik in Zeeland ook nodig gehad. Ze wisten niet wat ze hoorden, maar goed. ik kreeg twee loodgordels mee: tezamen 15 kilo, dat moest meer dan genoeg zijn. En anders lag er in de boot ook nog lood. =
Robin Antonius Livinus Franciscus op
6
Oktober
1995
Bij de buddy-indeling bleek al gauw dat ik met een instructeur van de duikschool meeging, en dat gaf me een veilig gevoel. Het werd steeds drukker bij het duikcentrum, want het was een vrij grote duikschool met veel kleine kinderen die aan het strand hun duikopleiding compleet met perslucht ontvangen. Ook was er de gewone Open Water cursus met veel jongeren die ook met de boot meegingen. Ik denk dat we gauw met een man of 40 op de boot zaten. Niemand had zijn snorkelpijpje aan zijn bril zitten, maar tussen de bandjes van zijn messchede. De messen zaten ook allemaal aan de buitenkant van bet linker been. Via een koprol achterover het water in. Ik zag al gauw dat de duikers zich via de anker ketting naar beneden trokken. Ik ging netjes rechtstandig naar beneden (zonder extra lood). Ik ben nog twee keer vaker naar deze duikbasis geweest, met een fijne, gezellige instructeur (niet om gevraagd, maar de baas beslist en wijst een instructeur aan) en ook wat dieper (IS meter) en meer ontspannen.
16
17
DUIKEN IN BARBADOS I I
Na een vlucht van 9 uur kom ik dan eindelijk aan op het zonnige maar toch natte Barbados (deze tijd is het regenseizoen). Na eerst mijn spullen uitgepakt te hebben ging ik naar het zwembad van het hotel, waar we een welkomstinfo hadden. Onder bet genot van een glas rumpWlCh kreeg ik te horen wat Barbados te bieden heeft. Na eerst wat algemene informatie over Barbados gekregen te hebben ging de infonnatie al snel over het duiken. De meeste mensen kwamen voor de Open Water cursus of voor de Advan ced opleiding. Even wachten op George, de duikleider van Dive Baat Safari, die ons alle infonnatie over bet duiken kon geven. Ik had al mijn duikspullen zelf meegenomen, zodat ik alleen een fles en lood hoefde te regelen. Daar op het eiland duiken ze alleen met 12·liter flessen. Aangezien ik hier in Nederland mei een 15·liter fles duik, heb ik gevraagd of ik met een 15-liter fles kan duiken. George wist een man die een 15-liter fles bezat. Na even een telefoontje gepleegd te hebben was dat ook weer geregeld. Nog even naar de zonsondergang gekeken te hebben was het half zeven, tijd om wat te eten om daarna het Barbadian nightlife te verkennen.
-----:;----
.�-
Ik zit achterovergeleund op de bank, luisterend naar Carribean muziek en denk vol goede herinneringen aan mijn vakantietijd in Barbados.
-�_.,
's Morgens vroeg om negen uur verzamelen om opgehaald te worden om te gaan duiken in de Caraibische Zee. Na eerst mijn spullen gemonteerd te hebben kon ik wachten tot de boot gereed was om te vertrekken. Na een boottocht van 5 minuten kwamen we bij het rif aan en we konden aan de briefing beginnen. We kregen te horen dat we bij het ASla Reef waren en dat we met een divemastet doken. Diepte was ongeveer 2S meter e n er stond een kleine stroming. Nadat ik mijn spullen aangetrokken heb en de bootsman mijn uitrusting gecontroleerd heeft, kon ik mij in dat prachtige blauwe water laten glijden. Eerst even het OK-teken geven en ik kon mij laten afdalen. God, wat is het daar mooi: zo'n helder water, en al die vissen die langs al dat sierlijke koraal zwemmen. Papegaaivissen, trompetvissen, klarinetvissen, baarzen, teveel om op te noemen. Ik kijk op mijn meters en ontdek dat we al op 25 meter zitten. Voor het eerst begreep ik wat desoriëntatie is, het water was nog zo helder en er was nog zo veel licht daar beneden.
Kijk. daar hebje weer zo 'ti overvalIe Franse duikboot!
De laatste duik was met redelijk veel wind. met behoorlijke golven. Bij de opstijging gebaarde de instructeur dat we 3 minuten op 3 meter zouden blijven hangen. Toen ik op 3 meter hing, wist ik niet wat er gebeurde. Ik ging als een tolletje rond en mijn lucht was nog maar 10 bar. Door het toltetjes-effect (wordt je een beetje zeeziek van) en haast geen lucht was ik blij dat ik snel weer boven was (weer een ervaring rijker). Ik moest in het vervolg maar met 7 à 8 kilo duiken, vertelde de instructeur me. Hij was verder tevreden over mijn duikgedrag. Ik heb dit stukje geschreven om mijn positieve ervaring met een duikbasis in Frankrijk te vertellen.
Kees Risseeuw
I 1
We gingen langzaam langs het rif omhoog en na 40 minuten had ik nog 50 bar over. Van Ie voren was afgesproken dat dat het einde van de duik was om zo nog een veiligheidsstop te kunnen maken. Ik ging naar de divemaster toe om te laten zien dat ik nog maar SO bar had en gebaarde hem dat ik omhoog wilde. Hij gaf het OK-teken aan mij terug en ik dacht dat we met zijn allen naar boven zouden gaan. Dus niet.
19 18
Ik geef nog eens het teken dat ik naar boven wilde, maar hij gebaarde me dat ik alleen naar boven moest om een veiligheidsstop te maken en dat hij nog langer met de groep doorging. Eenmaal aan de oppervlakte aangekomen zag ik de boot in de verte liggen. Ik begreep meteen waar het nuitje aan mijn stabjack voor diende. Na enige malen genoten te hebben pikte de boot mij op. Later begreep ik dat in het Caraibisch gebied duiken op deze manier nonnaal was. Mijn tweede duik heb ik gemaakt op het Pienf Xello Reef. Ik had met de duikleider afgesproken dat ik wel eens een echte diepe duik wilde gaan maken. Niet om een record te gaan zetten, maar om eens een keer mee te maken hoe het is om tegen de 40 meter diepte te duiken. Duiken met computers is daar nog een vaag begrip, dus ik moest eerst even uitleggen wat mijn computer allemaal kon en of ik wel terdege ervan bewust was wat de risico's van sti.kstofuarcose en decompressieziekte zijn. Na dat allemaal uitgelegd te hebben gingen we met z'n tweeën te water en ik daalde al gauw af naar 38 meter. Na een paar minuten daar rondgezwonunen te hebben had ik het wel gezien op die diepte, want ik was me er terdege van bewust dat die diepte mijn duiktijd veel korter maakte. Dat was toch niet wat ik wilde dus stegen we op naar 20 meter zodat we over het rif konden zwenunen. Na waar al dat prachtige onderwaterleven te hebben aanschouwd kwam ik plotseling tot de ontdekking dat ik in deco begon te raken en een stop op 3 meter moest maken. Wat is dat duiken met een computer toch veilig. Je kunt direct zien in wat voor stadium je je op dat moment bevindt, zodat je toch veilig je duik kunt beëindigen. Zo heb ik daar vele duiken gemaakt, waaronder ook wrak· duiken. Eén daarvan was een duik op de Stravonikita, een oceaanschip van 120 meter lang. Het was een schip dat op zee in 1981 is uitgebrand. Nadat het schip gedemonteerd was hebben ze haar laten afzinken op zee. Je kon al goed zien dat de zee bezig was het schip tot zich te nemen, er vonnde zich al onderwaterleven op het wrak. We gingen ook in het wrak kijken en daarbij kwam mijn spccialty peak performance buoyancy goed van pas. In het begin ging het wat moeilijk. Ik wilde naar binnen, maar mijn. fles wilde niet door de opening. Na enige pogingen begon ik het wel door te krijgen. Daar had 20
ik mijn eerste kennismaking meteen pijlstaartro g. Het was een grote van wel een meter in het rond. Hij lag daar maar wat op de bodem van het schip, totdat hij plotseling begon Ie bewegen. Hij zette zijn vinnen uil en zwom als een vogel zo sierlijk weg, dat het een lust voor het oog was. Ook heb ik drie nachtduiken gemaakt. Eén ervan was op het wrak. van de Berwyn. W e voeren ' s avonds o m 7 uur uit e n na de briefing gingen w e te water. Het schip was in drieën gebroken en lag verspreid over de bodem. Daar had ik mijn eerste ontmoeting met murenen. In het begin was het toch wel even schrikken als dat beest je aankijkt met zijn kop. Die mond gaat steeds maar op en neer, zodat je een goede blik op die tanden kan werpen. Ik was ook nog gratis toeschouwer van een gevecht tussen twee murenen.
Het was net of twee honden aan het vechten waren, maar dan zonder geluid. Daarnaast heb i k nog veel kreeften en krabben gezien tijdens de nachtduiken. De allennooiste duiken die ik gemaakt heb zijn wel de duiken op Fork Reef en op de Pine Shallow. Ik heb daar gedoken tussen scholen vis en adelaarsroggen. We kwamen zelfs nog een schildpad tegen, die er helemaal niet vreemd van op keek dat wij daar in de buurt kwamen. Na een tijdje met de schildpad gezwonunen te hebben lieten we hem zijn eigen gang maar gaan. Duiken is in één woord fantastisch.
Zoals ik eerder geschreven heb, kwamen de meeste gasten voor de Open Water opleiding. Die duikinstructeur, Raymon genaamd, nam het lesgeven niet al te kieskeurig. Eén van zijn lijfspreuken was: Maisy pacy, man�, wat er op neer kwam: "Maaltje niet a l te druk, alles komt wel goed". Zo nam hij d e buddycheck niet z o nauw, met het gevolg dat er wel eens wat vergeten was, of een inflator vast zat achter het stabjack, ..... Het leren duiken met een kompas werd gemakshalve ook maar vergeten, en dan heb ik het nog niet eens over de oefeningen met de snorkel. Aan de andere kant kan ik het me wel voorstellen waarom hij zo les geeft Hij geeft 30 weken in het jaar de Open Water Opleiding, wat zijn motivatie en inspiratie natuurlijk vennindert. Maar ook hoven water is Barbados een fantastisch eiland. Parelwitte zandstranden, wuivende palmen, veel sportmogelijkheden waaronder zeilen, surfen of ZOMen aan het strand, wandelen door het regenwoud, barbeknoeien aan het strand en nog veel andere mogelijkheden waar wij als West-Europeanen tot rust kunnen komen. Ook 's avonds heb ik me niet hoeven te vervelen. Barbados kent vele restaurants, bars en nachtclubs waar elke avond wel een live optreden van een plaatselijke calypso-band is. AI met al heb ik een fantastische, onvergetelijke tijd gehad die ik mede te danken heb aan alle lutraleden en in het bijzonder Wendy en Tom van der Waals en alle Dive masters in opleiding van 199411995 die ervoor gezorgd hebben dat ik op een goede e n verantwoorde manier kan duiken. Relax, en
be cool. man.' Geert·Jan Heijmans
21 Opa. vertel nog eettJ van die keer dat je tussen die vechtende murenen terecht kwam?
DUIKVAKANTIE IN BANDOL
In het voorjaar hebben wij samen meI de "zeebeesten� ons Open Water brevet
behaald. Door omstandigheden kon Robin niet aan de Advanced Open Water cursus deelnemen. Wij hadden daarom besloten om die cursus in Zuid-Frankrijk bij Emiel OUen te gaan volgen. Het is een fantastische week geworden met bijzondere ervaringen. Op zondag
23
juli kwamen wij aan op de camping "Les Geneis" in Bando!. Na
kennismaking met de andere duikers gingen we 's maandags aan de slag. De eerste duik was natuurlijke en kompasnavigatie. Natuurlijke navigatie viel niet mee, de rotsen en zandribbels leken allemaal zo op elkaar. Maar we zijn weer teruggekomen in de baai. De tweede dag stond zoeken en bergen op het programma. Door middel van vier patronen waren de voorwerpen weer snel teruggevonden. De tweede taak bestond uit het heffen van een steen van 50 kilo. 's Avonds werd het spannend, want we gingen onze eerste nachtduik maken. Deze was betoverend mooi, we hebben veel leven gezien, o.a. de inktvissen. De derde dag vertrokken wc vanuit Le Brusc met de boot. We maakten ons gereed voor een diepe duik naar 35 meter. Tijdens de afdaling kregen we verschillende opdrachten, zoals een versje uit je hoofd leren. De vierde dag gingen we naar het wrak van de I'Arroyo. Het is een oud, staand schip. Je kan vanaf het dek in de machinekamer kijken. Deze duik heeft ongeveer 25 minuten geduurd. Het wrak lag op een diepte van 35 meter. De laatste dag hebben we een grotduik gemaakt in La Madrague. Deze duik vonden wij een geweldige ervaring. Tijdens de duik zijn we twee maal in een luchtbel terecht gekomen. Dit was een korte samenvatting van onze duikvakantie in Zuid-Frankrijk. Terug in Nederland gaan we natuurlijk weer duiken met de ftLutranen�.
..--
� I I�
I
I.
\
(
'\.' \
.
"
,
\' Robin Boele en Sandra Pelzer
......:.
\
, '.
" . '
22
.
.
23
lRELAND REVISITED Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. We hebben een prachtige vakantie gehad in Corsica, daar niet van. Maar nu wordt het toch weef lijd voor het èchte werk. Terug naar Ierland dus. Met mijn ervaringen van vorige keer in gedachten schaffen we ons in januari een heus draagpak aan. In Ierland duik ik never nooil meer met een natpak. W e besluiten ook d e Engelse cooking skilIs t e omzeilen, en boeken een passage van Cherbourg naar Rosslare. Op zaterdag 17 juni pakken we de auto in. We hebben ons brikkie voorzichtigheidshalve niet verteld waar we naar toe gaan. De eerste dag rijden we via allerlei mooie autoroutes naar Cherbourg. We komen tot aan Rouen en slapen in een heerlijk Frans hotelletje met dillo eten. De volgende dag via de landingsstranden van Operation Overlord naar Cherbourg. Nog even een uitstapje naar Cap de la Hague. Daar hebben die viezerikken van een Fransen op het puntje een nucleaire opwerkingsfabriek neergezet onder het motto "wat je niet ziet, kan je niet deren". Om 20.30 uur stoomt onze ferry naar Ierland.
Extra "oordeel
Maandag 19 juni. Om 13.00 uur lopen we de haven van Rosslare binnen. De zon staat aan de hemel te bakken. Hebben we wel de goede ferry gepakt'? In no-time weer aan het linksrijden gewend. Omdat we pas dinsdagavond bij Lavelle's hoeven te zijn, gaan we op ons dooie akkertje richting Valentia. We rijden kriskras door het zuiden van Ierland en genieten van de prachtige gebieden. We bezoeken de "Highest Pub of Ireland". en krijgen het aan de stok met de wee people. De Ballaghbeama Gap en Balligsheen Pass zijn nog net zo mooi, zo niet mooier dan de vorige keer. We weten ook weer waarom we de auto niks verteld hebben. We hobbelen en butsen over opmerkelijke staaltjes van boetseerkunst: diepe gaten, grote bulten, zijkanten die nog niet weten of ze tot het wegdek of tot de berm behoren, en dat alles ter breedte van een enkele auto. Dan zien we waar we zolang op gewacht hebben: de Atlantique! We steken via de langste brug van Ierland over naar Valentia Island, richting Knightstown. Des heet ons met open armen welkom. Fijn om weer terug te zijn.
"SERVICE"
HERMAN LIEVEN bv watersport
~
Ooslwal6
Tol. D73 - 131763
En de zon schijnt maar door. Er heerst een ware hittegolf in Ierland. Wat een verschil met de keer hiervoor, tocn er het nonnale Ierse drinle-klimaat heerste. De oceaan is ook zo glad als een spiegel. Zelfs ecn oude rot als Des blijft zich verbazen over die Middel landse Zee voor zijn deur. Bij dit weer is Ierland een paradijs op aarde voor een duiker die gecharmeerd is van het koude water. Als je dan nog het geluk hebt om een kapitein te tretTen die de omgeving echt als zijn broekzak kent, dan kan je vakantie echt niet meer stuk.
Fax. D73 - 130768
5211 RC 's-Hertogenbosch
25
Het wordt een duiker in Ierland best gemakkelijk gemaakt, hoewel de organisatie bij Des Lavelle gericht is op zelfbediening. Maar dat is voor de gemiddelde duiker geen probleem. In een goed ingerichte compressorruimte staan zo'n 2 4 12-liter flessen die gebruikt kwmen worden en drie compressoren. flet is de bedoeling dat iedere duiker zelf zorgt dat zijn flessen iedere morgen gevuld en wel klaar staan. Mocht je de euvele moed hebben om in Ierland in een natpak te willen duiken: in diezelfde ruimte heb je de beschikking over twee hemelse warme douches waar je je verkleumde lijf kunt opwannen. Iedere morgen vaar je rond 10.00 uur uit vanaf Knightstown of een dichtbij gelegen . haventje Port Magee. De boot ligt al in de haven van Knightstown op ons Ie wachten. Ze heet de Beal Bocht, een visserssloep met een capaciteit voor 12 duiken. Het is altijd een heel karwei om alle spullen aan boord te krijgen en zo Ie ventouwen dat niemand last heeft van jouw tas. Een groepje Amsterdanunen had de organisatie van een boolduik niel helemaal begrepen, en sjouwden 8 grote kisten aan boord. Daarmee is de boot meteen vol, en kan er geen duiker meer bij. De Béal Bocht is geen sp<:edboot, ":,aar eerder een ouderwets hakkeplofbootje. Je kunt je dus op weg naar de dUIkslek op Je gemak omkleden, zeker als de zee zo ruslig is. Voor de duik geeft Des een korte uitleg: wal er te zien is, waar je zeker op moel letten, of hel stroomt etc. Bij een duikstek genaamd Echala Rocks was de briefing dan ook kort en simpel: "If y.ou !hink il's deep, y ou're right: it is!�. Gedoken werd langs prachtige wanden en op nffen. Gedurende de duik hoef je eigenlijk niet op je koers te letten, Des volgt je met de boot. Een beetje vreemd idee voor ons, wij zijn inuners gewend om te allen tijde terug te komen bij de ankerketting. Je kunt in Ierland zo veilig en zo onveilig duiken als je wilt, dat hangt van je eigen verantwoordelijkheid af. Op ieder niveau is er iets moois te zien. Je kunt genieten van het zeewier en kelp tot IS meter, of daaronder van de grote zee-anemonen en dahlia's en de langoustes en kreeften, of je gaat nog dieper en ziet de prachtige wanden met edelsteenanemoontjes. Het is wel belangrijk om te besefTen dat je in koud water duikt, en bovendien iedere dag minstens twee duiken maakt. Je merkt aan je hele lijf dat hel moe is, venadigd met stikstof en dat is het teken om geen gekke dingen meer te doen. Hoe dichter het eind van onze duikweek nadert, des te ondieper gaan we duiken. We maken gedurende die week de meest prachtige duiken. Des zet koen naar de Skelligs . waar w� op Little Skellig tussen de zeehonden zwerrunen. Het is prachtig . om te zien hoe die op het land zo onbeholpen beesten als ware zeemeenniMen heen en weer flitsen. Het is echt hUn element, wij zijn daar maar bezoekers. Een tweede duik: op Skellig Michael, bij het Helicopter Platfonn, laat ons een fantastisch land schap zien van steile wanden die helemaal bekleed zijn met edelsteenanemoontjes. Het lijkt wel alsof iemand een kanten kleed over de rotsen heeft getrokken.
26
Weer besef ik hel belang van een flinke lamp. Omdal het zonlicht zo diep doordringt heb je veel k�sllicht nodi� om de kleuren tOl hun recht te laten komen. Zo exploder�n de �e.mo�en JO stralen� Wit, geel, paars en blauw, iedere kleur in een apan vak. De . scheldmg IS streng, JC Ziet zelfs geen mengvonnen tussen twee kleurvakken in. De anjel.ieren zijn hier zoveel mooier en talrijker dan in de Oosterschelde, hetzelfde geldt ovenge� . s voor de zcedahlia's waannee de grond letterlijk bezaaid ligt. En dan heb je natu"!hJk oo� n�� de grote kolonies dodemansduim in roze en wilte variant. Uileindelijk kom Je dan Uit biJ hel kelp, lange stengels met grole bladeren die heen en weer zwaaien in de golven. In combinatie met de zonneslralen geeft dit een adembenemend schouwspel van schaduw en licht. We duiken niet alleen op Skellig, maar ook op andere stekken. Zo maken we een duik op Mon�. na Reef � a�en met ecn �elg, PalrÎck. Rifduiken zijn korte diepe duiken, p� rsoonhJk maak Ik hever wandduIken. Maar op zich is het een prachtige duikstek. We zien daar een Monkfish (�en zeeduivel) liggen, een soort rog met de platte, brede bek van een zeetong. Johan Wil hem wat opjagen met zijn lamp, maar Patrick wecrhoudt hem daarvan. Hij pakt zijn snor�el en &.eeft h�t b�est een flinke por. Alle stekels op de rug gaan omh oog, en ,?et een fllt� draalt de VIS ZIch om, spert zijn bek open en hapt in . . de snorkel. Die laai hiJ dan ook met meer los. Als een haai schudt hij mct zijn kop om de "prooi" aan stukken te scheuren. Uiteindelijk schudt Patrick hem van de snorkel los m�ar hij ga�t direct achter de .volgende prooi,. Patrick's viMen, aan. Ik heb nog nooit ' zo n a�esslef stuk vreten gezIen. Trouwens, Ik heb nog nooit gezien dat een vis zo fel een dUiker aanvalt. Vervult me toch weer mCI een extra portie ontzag voor zeeduivels. Wc doen ook nog een oude bekende aan, Birds' Wal!, Dat is een steile wand die opgebo� . wd is als een sandwich, met verschillendc rotslagen en spleten. In die spleten natuUIhJ�. de grote �oordzeekrabben, joekels van kreeften en giga-Iangoustes. We zien . zandhaallJes voorbij zwemmen, en ik vind een klein 7-teduiveltje dat zich niet helemaal bi voelt. Ik pak hem bij zijn staan om aan Johan en Patrick te laten zien, maar door het vervoer komt het beestje bij. Blijkcn die klein�es net zo agressief te zijn als die groten' zelfs al zijn ze halfdood!
J?han keert, zoals hij ge.wend is, terug naar dc plaats waar we te water gingen. Dit was met helemaal de hedoehng, want Des zou ons met de boot volgen en ons oppikken ongeacht waar. we boven zouden komen. Toch had dit misverstand zijn voordelen. Nu de hele meute dUikers weg was, durfden namelijk de zeekoeten weer op jacht. We keken dan ook onze ogen uit naar die vogels die onder water kriskras heen en weer "vliegen". Wat een schouwspel! Aan ��t ei�d van de dag ma.� kten we nog een duikje op de "Granat", een klein wrakje v��kbIJ KnI�tStOwn. DankZij J ohan's goede lamp kwmen we helemaal in het wrakje kIJken. Er hggen een paar Irnoeperts van congers, we tcllen er zeker zeven. Verder zit er een heel erg gro!e �eeft in het .wrak, langoustes, steurgarnalen etc. Alles is begroeid met anemonen en anJchcren. We zUIgen onze flessen vacuüm en gaan dan maar naar boven. 27
Tijdens de boottochten naar en van Skelligs zie je de dolfijnen ronddartelen, hele scholen die over elkaar heen springen. Nieuwsgierige kopjes van zeehonden kijken je vragend aan. En als klap op de vuurpijl zien we direct langs de boot een Basking Shark, een reuzenhaai. Het is nog maar een jonkie, maar toch al een mnke knaap. Dit is echt een bijzondere gebeurtenis. reuzenhaaien trekken langs de Ierse kust in april/mei en hel was inmiddels al eind juni. De papagaaiduikers plonzen langs onze . boot n i het water of ketsen over de golven van de boot weg. De Jan van Gent-kolome op liltle Skellig roept associaties op met Hitchcock's "BirdsM• We hebben zo ongeloomjk veel gezien. lnmiddels logeren we al een week bij Des en Pat, en slaat nu toch het uur van de waarheid. We moeten verder. We nemen hartverwannend afscheid van die fijne mensen en oogsten een paar flinke zoenen. We trekken via de kustlijn van Ierland door naar het noorden van Schotland en zien de meest fantastische dingen, teveel om hier in het clubblad te vertellen. Maar mocht je door dit verhaal geinteresseerd zijn geraakt, dan weet je ons te vinden. We zijn inmiddels zo'n drie maanden terug maar hunkeren nog steeds naar Ierland : De diagnose is simpel: we lijden allebei aan de Irish Blues. Ze zeggen dat dat nOOit meer over gaat. Matjolijn van Osch
Laa, maar, is nog maar een jonhe.
DECOMPRESSIEZIEKTE
Decompressieziekte geen ook bij amateurduikers meer hersenahrijklbgeb Decompressieziekte is een gevaar dat iedere duiker bekend is. Als men van grotere diepte te snel opstijgt, ontstaan er luchtbellen in het bloed die de bloedvaatjes kwmen afsluiten. Dat kan leiden lot gewrichtspijnen, duizeligheid, bewustzijnsstoomissen en in ernstige gevallen zelfs lot verlammingen en de dood. Duikers - ook amateurduikers houden zich bij het opstijgen naar het wateroppervlak dan ook altijd aan een strak tijdschema. Echte decompressieziekte is daardoor een betrekkelijk zeldzaam gebeuren. Onderzoekers van de Universiteit van Aken hebben echler aangetoond dat zelfs bij amateurduikers, ook zonder dat zij ooit decompressieziekte hebben doorgemaakt, beduidend meer afWijkingen in de hersenen en de wervelkolom voorkomen dan bij andere sporters (The Lancet, 3 juni). De Duitsers hebben de hersenen en wervelkolom van 52 amateurduikers die allemaal al minstens 4 jaar regelmatig doken, met een MRI scalUler onderzocht. Ze vergeleken de resultaten mei die van een controlegroep van 50 andere sporters, zoals zwenuners en joggers. Bij 27 van de 52 duikers werden in het totaal 86 afWijkingen n i de hersenen gevonden. Hel ging hier om verdichtingen in het hersenweefsel die het gevolg kunnen zijn van bindweefselvonning na plaatselijke vaatafsluitingen door kleine luchtbelletjes. Slechts drie van deze duikers gaven aan ooit last te hebben gehad van een lichte vonn van decompressieziekte. Ook in de controlegroep kwamen dergelijke weefselverdich tingen wel voor, maar daar waren ze beduidend zeldzamer (bij 10 van de 50 controle personen in totaal 14 keer). Bij de duikers werden verder veel vaker degeneratieve afwijkingen in het kraakbeen van de wervelkolom aangetroITen (bij 32 duikers verge leken met 9 niet-duikers). Ook die alWijkingen kunnen het gevolg zijn van door bloedingsstoomissen).
"
De onderoloekers concluderen dat amateurduiken op de langere tennijn wel degelijk degeneratieve afwijkingen in de hersenen en de wervelkolom kan veroorzaken, zelfs al is er nooit sprake geweest van decompressieziekte. Het kan natuurlijk ook zijn dat lichte vonnen van decompressieziekte veel vaker voorkomen dan de beoefenaren van deze sport in hun enthousiasme willen toegeven.
29 28
.' f
DE LUTRA INTROKAART
RECORDVANGST STROPERS IN DE OOSTERSCHELDE Annet de Jong. De Telegraaf
NIEUW
...
NIEUW
•••
NIEUW
... NIEUW '"
NIEUW
Te koop:
THOLEN - De politie te water la Zeeland heeft dele zomer in de Oosterschelde al ten record-unlal stropen uit het water gevist. De provincie trok tot nu toe 35 duikvergunningen 111, een ruime vtrdrledubbeUng Vin de totale Icht van vorig Jur.
De waterpolitie voert sinds april intensievere patrouilles uit, naar aanleiding van de klachten van beroepsvissers over vernielde netten. "Vorig jaar zagen we al dat het stropersgilde actiever werd. De stropers hebben het vooral gemunt op kreeften", aldus brigadier Theo van der Linde van de politie Ie water in Rilland. In de Oostersehelde is iruniddels ecn heuse onderwateroorlog gaande tussen sport duikers en beroepsvissers. De vissers zien iedere sportduiker voor stroper aan, de "echie" sportduikers voelen zich geïntimideerd door de speedboot van de waterpolitie, die de luchtbellenbanen volgt om uit te zoeken of duikers niet te dicht bij een vissersperceel komen.
.,. ....... .. ... ....... ...., '" ... -- ... -.. ...",
In de duikverordening verbiedt de provincie Zeeland de duikers zich binnen een straal van 25 meter van het perceel van een beroepsvlsser op te houden. "Ons beleid is er vooral op gericht om de vissers te beschermen. Het is niet zo dat we sportduikers intimideren", aldus Van der Linde. Afgelopen weekeinde vond op de Oosterschelde nog een wilde achtervolging plaats op het water. De politie slaagde erin een notoire stroper. die op de vlucht was geslagen met een speedboot, op het water te over meesteren. De stroper had rijn buit reeds overboord gegooid. De politie te water gaat volgens eigen zeggen af op het n i stinct. "Op het oog zijn stropers niet te onderscheiden van sportduikers, maar we herkennen ze aan hun gedrag. Ze duiken alleen en op vreemde uren. Ook hebben ze vaak een jutezak bij :zich om kreeften of tong in te bewaren". Door de scherpe surveillances van de politie te water konden afgelopen zaterdag nog twee Belgische duikers ternauwernood van de verdrinkingsdood worden gered. De Belgen, beiden zonder vergunning, doken voor het eerst in de Oosterschelde en werden bij toeval gezien door het "stropers·team". Een werkgroep, bestaande uit leden van de politie, provincie, duikers en vissers heeft Provinciale Staten 25 voorstellen gedaan die de problemen op de Oosterschelde volgend jaar zouden moelen oplossen. 30
.,.�II _____ HAD_. .. -.... .....,.., .. _.... ",.,..,. ... .... ___ _ ·.'w.. _..,.. -- - - ...., _.. --_ .. = ..... �
-_ ...... ... .... :
Een Cadeaubon voor een Introductie-avond Sportduiken, Normaal:
I-m 30,-
Voor Lutra·leden:
Hft 25,--
Ook leuk als alternatief verjaarscadeau.
31
BIJNA-DUIKONGEVAL
LUTRA TRAVEL 13 Oktober was het zover. Een selecte club duilc.ers (en niet-duikers) heeft zich richting Spanje begeven om daar de vissen te begroeten. We hopen dat alle deel· nemers een fantastische vakantie zullen beleven in I'Estartit. Als alles mee zit, zijn we van plan wederom een duikrcis te organiseren, en wel naar de Rode Zee. We denken hiervoor aan de periode maart/april van het volgend jaar. Ben je geïnteresseerd, laat het ons dan even weten.
Marty Linnemans & Jos Bruyninckx
II I - ', -'
" : :.:'_.;::.�:,::.
,
--
'
,- -
� . - - - - -.
..
- .. . .
, �-- -, "
.
..
:
:
' , .
.
' , - . , -. .
.
" .
. .
---
.�'--
--.o_
"
-'"
.
Daar! Daar is het: onze duikbeJtemming! 32
. ...,
•
BIJ VOORBEREIDING VAN BUITENWATERDUIKEN VAN DE ADVANCED OPEN WATER OPLEIDING Tijdens de voorbereiding voor de diepe duik in de Advanced Open Water cursus is één van de divemasters van Lutra betrokken geraakt bij een bijna-ongeval. Dil is een kort verslag van de gebeurtenissen. Voor de diepe duik is het noodzakelijk dal een aantal boeien en lijnen worden uitge· zet. Omdat bekend was dat dat een tijdrovende activiteit is en omdat de diepe duik vroeg in de ochtend van 1 7 september was gepland, werd besloten om het uitzetten van de boeien de avond tevoren te doen om 6 uur. Door een aantal omstandigheden kon pas na 7 uur aan de duik worden begonnen. Het begon al wat duister te worden en de duik werd (te gehaast?) voorbereid. Een buddy·paar divemasters daalde af met twee lijnen. Op een diepte van t,,:,intig meter was het zicht niet best en raakten de buddy's van elkaar gescheiden. Eén van hen maakte een opstijging met het idee om aan de oppervlakte te wachten. De tweede buddy raakte echter verstrikt in de lijnen die hij bij zich had. Deze verstrik· king was zo sterk dat hij niet meer in staat was zich vrij te maken, z'n mes te pakken of z'n meters te controleren. In eerste instantie besloot hij te wachten tot er hulp zou komen. Toen dit niet direct gebeurde en hij ook niet wist hoe snel hij zijn lucht opgebruikte, besloot hij om te proberen zelf vrij te komen. Hij slaagde erin z'n loodgordel afte doen. Omdat hij zich realiseerde dat hij nu te positief was gewor· den, hield hij de lijn vast, die aan een gewicht op de bodem was vastgemaakt. Langzaam vierende lukte het hem om een paar meter op te stijgen. Daarna bleef hij opnieuw steken, waarschijnlijk omdat de andere lijn zich om z'n eerste trap had gewikkeld. Omdat hij er niet in slaagde die vrij te maken, besloot hij als laatste optie z'n set en jacket uit te doen. Dat bleek te lukken. Hierna nam hij een laatste teug om een noodopstijging te maken. Vlak nadat hij aan de opstijging was begonnen, merkte hij dat hij met z'n vin opnieuw vast kwam te zitten. Daarop maakte hij z'n vin los en uitademend schoot hij naar de oppervlakte. Inmiddels besloot de eerste buddy. zich realiserende dat er niemand boven kwam en dat dat wel het geval zou zijn als ieder zich aan de regels rondom het scheiden van buddy's zou houden (niet langer dan 1 minuut zoeken en dan boven komen), om de bellenbaan te gaan volgen. Op dat moment kwam de tweede divemaster boven. On middellijk werd hem assistentie verleend en de Lutra-boot, die in de buurt lag, kon hem snel aan boord nemen. 33
Bij ondervraging aan boord bleek niet dat er sprake was van grote problemen. Daarop is men naar de kant gevaren. Omdat de divemaster niet in staat bleek z'n ademhaling onder controle te krijgen, werd besloten om hem zuurstof toe te dienen. De situatie verbeterde zich toen wel, maar uiteindelijk werd besloten om toch via 06- 1 1 medische assistentie n i te roepen. Deze zorgde dat er een ambu lance ter plaatse kwam, die ook een dokter onderweg oppikte. Hierna werd de divemaster ter observatie meegenomen naar het ziekenhuis in Zierikzee. Ter plaatse zijn foto's genomen van de longen en is het bloed onderzocht. Ook is contact opgenomen met het medische centrum van de Marine in Oen Helder. Uiteindelijk was de algemene conclusie dat er waarschijnlijk geen beschadigingen waren opgetreden. Toch werd besloten om de divemaster ter observatie die nacht in het ziekenhuis te houden. De volgende dag gaven foto's opnieuw aan dat er waarschijnlijk geen blijvende letsel was opgetreden en mocht hij naar huis. Het advies was om een paar weken niet te duiken en daarna een longfunctie-onder zoek te laten uitvoeren. Het bestuur heeft samen met de instructeurs dit ongeval uitgebreid besproken en heeft hieruit een aantal conclusies getrokken:
I)
2)
3) 4) 5)
De hulpverlening via 06- 1 1
en het ziekenhuis in Zierikzee is als zeer professioneel ervaren. Met name de specialist was uitermate goed op de hoogte van duikongevallen en ook het verplegend personeel was in de afgelopen periode bijgeschoold in dit onderdeel. Probeer na zo'n (bijna-)ongeval niet zelf te besluiten of professionele hulp al dan niet nodig is. Duikers zijn hier in principe niet voor opgeleid en in alle gevallen moel om professionele hulp worden gevraagd. Het is noodzakelijk dat er een draaiboek komt dat de voorbereiding van een diepe duik beschrijft. De huidige divemasters in opleiding zullen dat als onderdeel van hun opleiding doen. Hoe impopulair de beslissing ook is, er moet eerder worden besloten dat een bepaalde duik, door de heersende omstandigheden (slecht zicht, invallende duisternis), niet door kan gaan. Datgene dat geleerd wordt tijdens de Rescue cursus is effectiefen de manier van evalueren van de opleiding door het uitvoeren van ongeval scenario's komt dicht bij de werkelijkheid. De handelingen na het boven komen van de divemaster werden "instinctmatig" uitgevoerd.
INFORMATIE-AVOND Op 30 Oktober 1995 om 19.30
uur
zal in het Motel Eindhoven een informatie-avond worden gehouden over de nieuwe duikreis-bestemming:
de Belize-eilanden Deze informatie-avond wordt georganiseerd door • B.O.R.E. • Duiken Tijdens deze avond zal ook een tweetal duikreizen tegen bodemprijzen worden verloot. Het betreft hier een duiksafari, waarbij je gedurende 8 dagen aan boord van de drie master Rembrandt van Rijn verblijft.
Namens het bestuur, Rob Vader
34
35
