BAR LOGBOEK De Noaberbar is uithangbord van t Groene Sticht

Winter 2010 Blad van de bewoners van sociale woon- en werkbuurt ‘t Groene Sticht

BAR LOGBOEK

De Noaberbar is uithangbord van ’t Groene Sticht ABDEL el YANDOUZI

“communicatie tussen groepen is het probleem; ga praten, praten, praten”

INLOPER foto omslag: sneeuwpret op het Ab Harrewijnplein

Colofon Overburen is een blad van de bewoners van de sociale woon- en werkwijk ‘t Groene Sticht in Utrecht Leidscherijn. Overburen verschijnt onregelmatig en is gratis. Redactie: Joost nr. 4 Michiel nr. 31 Mirjam nr. 20 Patrick nr. 19 Verder werkten mee: Margot nr. 11 Sabrina nr. 23 René nr. 38 Isaak nr. 41 Rob

Meer informatie en oude nummers op www.groenesticht.nl. Overburen volgende editie sluitingsdatum kopij: 25 April 2010

De redactie heeft het recht om artikelen in te korten of niet te plaatsen

Februari vrijdag 26 februari Noaberbar in de silo

19.00 22.00

Maart vrijdag 12 maart eten en film

18.30

zondag 21 maart begin van de lente ! let op: vrijdag 26 maart géén Noaberbar i.v.m. de ALV op zaterdag 27! zaterdag 27 maart ledenvergadering in de Hoge Weide eten 17.00 18.00 vergaderen 18.00 21.00 Noaberbar na afloop, puzzel mee ! (zie elders in dit nummer) April vrijdag 9 april eten en film

18.30

vrijdag 23 april openluchtfilm 21.00 op het plein i.s.m. Latin American Film Festival en CosyMo's Solar Cinema zaterdag 24 april openluchtfilm in de Kersentuin zondag 25 april openluchtfilm in de PaperDome; deadline volgende Overburen vrijdag 30 april kindervrijmarkt Noaberbar in de silo

10.00 13.00 19.00 22.00

De bestuurstafel Het bestuur heeft het afgelopen half jaar flink wat wijzigingen ondergaan: Sjoerd, Joke en ikzelf zijn toegetreden, Milan en Susan gestopt, taakverdelingen gewijzigd. Martine is bijvoorbeeld secretaris geworden, Sabrina penningmeester, Sjoerd en Joke coördineren de wachtlijst en woningtoewijzing.

bepalen waar binnen GS accenten moeten liggen en welke rol dat van het bestuur vraagt. Ook organiseren we dit jaar, ondersteund door het bestuur van de Stichting, dialoog over typische GS-thema's, zoals de komende ALV ook over de (wel en niet) samenloop van

Met dit vernieuwde bestuur kijken we naar onze eigen rol en doen dit graag met de leden van de woonvereniging. De komende tijd willen we daarom vooral de dialoog organiseren. Zo interviewen we alle werkgroepen en andere initiatieven binnen GS en gaan de uitkomsten van die inventarisatie voorleggen op de ALV als een soort van 'state of the art'-discussie en om te

INLOPER VERVOLG

Mei donderdag 13 mei jaarlijkse uitreiking Ab Harrewijnprijs vrijdag 14 mei eten en film

18.30

vrijdag 28 mei Noaberbar in de silo

19.00 22.00

Activiteiten doorgeven ? Mail ze naar [email protected]

wonen en werken. Ook dat zal naar verwachting de gewenste rol van het bestuur richting kunnen geven. We nodigen iedereen daarom uit mee te doen en alvast 27 maart te reserveren voor de ALV. Tenslotte: Ina en Mirjam stoppen per 1 april als bestuurslid, ze hebben hun taken en ervaring overgedragen. Dat maakt dat we op zoek zijn naar een nieuw bestuurslid. Heb je interesse of wil je informatie, laat het een van de bestuursleden weten. Mirjam zegt over haar naderend afscheid als bestuurslid: 'Ik merkte de afgelopen vergadering dat ik het enorm zal missen'. door Isaäk

OVER BUREN Winter 2010 / 3

Je wordt geprikkeld om jezelf te laten zien in werkgroepen of in het contact met je buren

Isaäk

't Groene Sticht is wat haar bewoners met hun idealen en activiteiten ervan maken. Sinds de afgelopen ALV is Isaäk Mol (nr. 41) voorzitter van 't bestuur van de woonvereniging. Een goede aanleiding om hem te vragen naar zijn idealen, motivaties en gedachten over 't Groene Sticht.

Zes jaar geleden waren Isaäk en Fransien op vakantie in Frankrijk, waar ze een huisje hadden gehuurd dat veel groter bleek dan hun eigen, Utrechtse huis. De ruimte in en om dat vakantiehuis beviel hen goed en zo werd deze vakantie de aanleiding om op zoek te gaan naar een groter huis. Ab Harrewijnstraat 41 bood zowel een mooi, ruim huis als een leuke woonomgeving met leuke buren. Na een gesprek met Jan van Dam over het project werd de keuze bevestigd. De afgelopen jaren bestond de betrokkenheid van Isaäk bij 't Groene Sticht bij het er wonen en van daar uit contact hebben met de meest nabije buren, vertelt hij. “De tuin vind ik de leukste werkgroep, maar ik heb zelf ook een tuin die op orde gehouden moet worden. Zouden we daar geen werkgroep voor op kunnen richten?” grapt hij. “Ik ben niet zo praktisch ingesteld, daarom heb ik voor het bestuur gekozen. Mij moet je geen cultuurplein laten organiseren. Dat zou me waarschijnlijk twee keer zo veel tijd kosten als het bijvoorbeeld Erika (trekker van het Domplein) heeft gekost, en zij vond het al veel werk. Dat ik tot dusver minder actief was in de woonvereniging had deels te maken met de in mijn ogen wat zwaar opgetuigde structuur en de regels, gebruiken en verhoudingen die daarmee samenhangen. Inmiddels heb ik me daarbij neergelegd en zie ik dat het ook zijn voordeel heeft. Daarnaast zijn Fransien en ik nu ruim twee jaar geleden uit elkaar gegaan. De aanloop daar naar toe en de periode daarna vielen me zwaar. Nu gaat het persoonlijk weer beter met Isaäk -hij gaat dit jaar trouwen met Jolanda-, is de gedeelde zorg voor Niek en Carlijn meer stabiel en is er dus bij hem meer ruimte om weer meer naar buiten te treden. De ingelaste ALV van afgelopen september gaf de doorslag dat hij iets wilde doen.” De keuze om in het bestuur van de woonvereniging te gaan en bovendien voorzitter te worden, heeft ook te maken met zijn werk. Net als ooit zijn bijdrage op een ALV. Terugkijkend op één jaar Groene Sticht was duidelijk geworden dat het project in de praktijk niet bij ieders verwachtingen even goed aansloot. Isaäk

verzorgde een deel van de ALV waarin de spanningen in een muzikaal toneelstuk op een luchtige manier in beeld werden gebracht. Een oefening die hij had ontwikkeld voor zijn werk bij Stavoor, een bureau dat trainingen aanbiedt voor groepen medezeggenschappers. “Mijn motivatie om voor Stavoor te gaan werken gaat terug tot in mijn studie. Voor mijn studie was ik al lid van de Pacifistische Socialistische Partij (PSP), één van de partijen die later samen GroenLinks werden. Ik had idealen voor een betere wereld en, concreter, voor gelijkwaardiger arbeidsverhoudingen. Zo kwam ik bij Stavoor terecht. Ik vind het leuk om met groepen mensen te werken die ergens voor gaan en hen tips en trucs te geven om hun doel beter te kunnen bereiken. Ik schrijf op het moment ook veel. Bijvoorbeeld het boek Gloedvol Debatteren. Daarbij gaat het erom dat je voor jezelf gaat staan. En daar gaat het in 't Groene Sticht in zekere zin ook om. Je wordt geprikkeld om jezelf te laten zien bijvoorbeeld in werkgroepen of in het contact met je buren. Door tijdens de komende ALV de rol van de verschillende werkgroepen in het geheel te benoemen, hoop ik dat mensen weer geprikkeld worden om nieuwe ideeën om te zetten. We hebben bijvoorbeeld een gezamenlijke tuin, waar best een filmavond buiten georganiseerd zou kunnen worden, of iets anders. Daar gebeurt volgens mij te weinig mee. Er zijn vast mensen met ideeën die daar om de een of andere reden niets mee doen. Het kan ook zijn dat we erachter komen dat er sprake is van moeheid. Dat dingen niet gebeuren omdat bewoners er geen tijd of energie voor hebben. Het blijft ten slotte allemaal vrijwilligerswerk. Door het daarover te hebben, kunnen we met elkaar kijken of we wel de goede dingen aan het doen zijn. De werkgroepen zijn erg zelfstandig en dat brengt het gevaar met zich mee dat dingen zich gaan herhalen. De vraag of er iets moet veranderen komt helemaal niet aan de orde of alleen binnen de werkgroep. Door dit te bespreken kan er meer samen-gevoel ontstaan en krijgen mensen een bredere blik. Bovendien is het gewoon leuk om van elkaar te weten waar de ander mee bezig is en hoe hij of zij tegen iets aankijkt. Mijn ideaal voor het bestuur is dan ook dat we ons door dialoog te organiseren zichtbaar maken en zodoende een rol kunnen spelen in de dingen die nodig zijn. In het bestuur zitten heel verschillende mensen, allemaal met de motivatie om er iets van te maken. Dat zorgt voor een boeiend proces. Ik heb er zin in!” door Mirjam OVER BUREN Winter 2010 / 5

Woensdag 25 november jl. was 't Groene Sticht uitgenodigd als voorbeeldproject op de Manifestatie Buurtalliantie in Amsterdam. Onder de titel 'Iedereen actief' ging het over meedoen en maatschappelijk ondernemen. Groene Stichters Rob, Thijs, Joke, Joost, Judith, Marieke, Nico, Michiel én de Noaberbar waren erbij.

Job Cohen aan de bar

on tour: THE NOABERBAR Dinsdagavond 24 november, 19.30: samen met Joke en Michiel laad ik de Noaberbar uit de silo en in de vrachtwagen van Emmaus. Woensdagochtend 25 november, 06.30: Joke, Thijs en ik vertrekken naar Amsterdam. Eenmaal op weg vertelt Joke dat er het een en ander mankeert aan de vrachtwagen. Toch gaat de reis voorspoedig en staan we op de A2 maar twee keer even in de file. Onze persoonlijke Tomtom ofwel ThijsThijs loodst


ons door Amsterdam. 07.30: aankomst bij Pakhuis de Zwijger. Nadat we de bar hebben uitgeladen gaat Joke de vrachtwagen wegzetten aan de overkant van het IJ. Thijs en ik gaan kijken of er al iemand aanwezig is zodat wij de bar binnen kunnen zetten. Na enig speurwerk van Thijs vinden we een schoonmaker die bereid is om de deur te openen zodat we de spullen in de lift kunnen zetten. Judith sms't dat zij samen met Michiel en Marieke in de trein zit.

08.00: Joke komt terug gewandeld en we lopen naar de hoofdingang. Van de vriendelijke schoonmaker mogen we bij de receptie wachten tot er mensen van de Zwijger en van de organisatie komen. Tijdens het wachten is Joke volop het personeel dat binnen komt druppelen aan het vragen of ze tien euro kunnen wisselen voor de parkeerautomaat. Uiteindelijk lukt dat waarop ze weer terug kan naar de parkeerautomaat. Inmiddels kunnen Thijs en ik naar boven en komen in contact met iemand van de organisatie die de weg wijst. We halen de Noaberbar en de barkrukken uit de lift en zetten deze klaar op het podium in de grote zaal. 08.45: als we daarmee klaar zijn is er eindelijk koffie. Intussen zijn Judith, Marieke en Michiel gearriveerd en is ook onze Joke weer terug. Nico voegt zich bij ons en we krijgen een briefing van de organisatie over de opening. 10.00: nadat het congres is geopend mag Judith het podium betreden om 't Groene Sticht uit de doeken te doen onder de titel 'Dromen in vruchtbare bodem'. Tijdens haar verhaal worden wij uitgenodigd om plaats te nemen aan de bar, en door dagvoorzitter Ruben Maes onderworpen te worden aan wat vragen over 't Groene Sticht. 12.10: Nico begint zijn workshop over duurzaam participeren, waar we met zijn allen aanwezig zijn. Tijdens deze workshop komt ook Joost binnen, en nadat Nico zijn verhaal heeft verteld en we wat vragen hebben beantwoord wordt de workshop gesloten en is het lunchtijd. 13.00: nadat we ons lunchpakket hebben opgehaald is er in de grote zaal een

gesprek/ discussie met burgemeester Cohen van Amsterdam. 14.00: Judith is aan de beurt voor haar workshop met de titel 'Over buren'. Ook hier zijn we met zijn allen bij en ook hier hebben we weer veel vragen uit het publiek te beantwoorden. 16.15: de sluiting van de dag in aanwezigheid van Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Laurentien. Tijdens haar toespraak wil ik een foto maken van de prinses met de Noaberbar op de achtergrond. Terwijl ik mijn fototoestel op het podium richt word ik aangesproken door iemand van de beveiliging dat ik niet mag fotograferen. Na enige uitleg en met de belofte dat het voor het archief van 't Groene Sticht is mag ik een foto maken. Na de uitreiking van de Zilveren Woonladder (die overigens gaat naar daklozenproject Je Eigen Stek in Amsterdam) is er nog een borrel. Thijs en Michiel laden de bar en de barkrukken weer in de vrachtwagen. Daarna is het etenstijd. We gaan met zijn allen naar een restaurant op tien minuten lopen waar we lekker hebben gegeten.

Buren worden bevraagd door het publiek

20.00: we nemen afscheid van elkaar, en onze ThijsThijs loodst ons weer veilig Amsterdam uit. Eenmaal op de snelweg gaat alles voorspoedig, tót aan de Groenedijk waar ik begin te zingen ('we zijn er bijna'). Direct slaat de vrachtwagen af, na een paar keer proberen krijgt Joke hem gelukkig weer aan de praat. 21.00: terug op 't Groene Sticht. De Noaberbar is weer thuis van zijn tour.

foto links: Prinses Laurentien (met excuus aan de RVD)

De conclusie van deze dag is dat het een leuke en leerzame dag is geweest. Helaas hebben Thijs en ik geen andere workshops kunnen bezoeken: tijdens het roken buiten worden we continu aangesproken door mensen die nog vragen hebben over het samen leven op 't Groene Sticht. Wat mij betreft is dit voor herhaling vatbaar! door Rob


Os-feu 2007 gemengde techniek, pen, krijt, gekleurdkarton en [lijntjes]papier.

Tekeningen van Freek zijn wandelingen. Wandelingen door het hoofd. “Ik begin altijd in de hoeken, dat geeft structuur. Een wandeling kan soms uren duren”. Ouder werk was klein zodat het overal gemaakt kon worden. “Ik had niet meer dan een pen, een blocnote en een tafeltje nodig”. Nieuw werk is groter en maakt gebruik van verschillende technieken. “De spullen die bij Emmaus binnenkomen zijn een inspiratiebron. Ik maak nu meer collages op papier en objecten.” Os-feu is gemaakt op een parfum verpakking. Er is veel getekend, maar er zijn ook stukjes gekleurd karton in verwerkt. De tekening Os-feu vormt daarmee een brug tussen de twee perioden.


KORT NIEUWS Wintergasten Dankzij de vorst waren er rare vogels te gast op ‘t Groene Sticht. Op zoek naar open water overwonnen ze hun

weerzin tegen de stad en vonden een ijsvrij stukje rond de bebouwing. De ijsvogel stak even aan op zoek naar vis. Michiel kreeg de kans deze Grote Zaagbek vast te leggen. Dynamische ledverlichting Iedereen zijn onlangs ontvangen spaarlamp al ingedraaid? Misschien je ondertussen een beetje moedeloos afgevraagd wat dat voor zin heeft – als heel Nederland 's nachts baadt in een zee van licht van snelwegen, woonwijken en bedrijventerreinen? Vanaf de maan schijn je de Randstad 's nachts helder te kunnen zien liggen… Een stukje Amsterdam Rijnkanaal zie je vanaf deze maand dan niet meer. Langs het Papendorpsepad, 2,5 kilometer fietspad tussen de Prins Clausbrug en Nieuwegein, heeft de gemeente Utrecht een wel heel bijzonder technologisch snufje aangebracht: 'dynamische ledverlichting'. Als er geen verkeer langskomt, staan de 69 lantaarns aan het Papendorpsepad in een dimstand, ongeveer twintig procent van de normale lichtsterkte. Zodra er een fietser op komst is, op circa dertig

meter voordat deze het fietspad betreedt, wordt er een signaal naar de verlichting gestuurd en gloeien de lantaarns langzaam op tot 100% – een vrij spectaculaire space-ervaring die een avondlijk fietstochtje zeker waard is (je mag wachten tot het wat warmer wordt). Ik verwacht drommen mensen uit de hele stad om dit wondertje te komen bekijken. Deze slimme vorm van straatverlichting is meer dan vijftig procent zuiniger dan normale lantaarnpalen die maar een beetje dom staan te branden de hele nacht. De benodigde energie voor de ledverlichting wordt opgewekt door twee windmolens (die ondergetekende nog niet heeft kunnen vinden).

Reinaerde voor een zakje zelfgebakken koekjes. De tassen zelf kwamen van Emmaus die ze voor de gelegenheid bedrukte met een toepasselijke tekst. De hergebruiktassen zijn gesignaleerd bij de supermarkt. Film en eten In de laatste Overburen stond een aankondiging van iest nieuws: “film en eten”. Sindsdien zijn er vijf “film en eten” avonden geweest. Wat begon

Een oude zak... De milieuwerkgroep is het nieuwe jaar begonnen met het uitdelen van tassen. De tassen gingen naar alle bewoners van ‘t Groene Sticht, en

als een initiatief in de huiskamer van Marieke kreeg een vervolg op vier andere locaties. De milieuwerkgroep greep één avond aan om een “wereldmaaltijd” te serveren en een milieufilm te draaien. Andere avonden stelden de cultuur centraal met een Italiaanse boekverfilming en een oude filmhuis-film. Waternood

ook de medewerkers van Reinaerde , de medewerkers van de Retourbalie em Emmaus kregen een tas. In de tas zat ondermeer radiator-folie, een opwindbare zaklamp, water E ZAK een OUD ER bespaarders; is GROEN allemaal in het teken van een

Dinsdag 9 februari hadden Jan en Krijna (nr. 22) een waterlek. Tijdens de reparatie zat het hele blok een paar uur zonder water. Werkende mensen hebben er weinig van gemerkt, want de loodgieters sloten het water alleen onder werktijd af, maar voor anderen was dit een goede reden om bij de buren langs te gaan om water te halen voor koffie of om te douchen. t Groen

e Sticht


afsch na d eid onde rie jaar rsteu door ning d V.C.U e .

Judith Deynen: “Wereldpleinen zijn helemaal leuk!” Het is eind september. Ik spreek Judith Deynen, hoogzwanger, op de Oudegracht enkele dagen voor haar laatste wereldplein: het Nepalese plein Hanuman Dhoka. Het zal het tiende plein zijn dat ze helpt organiseren! Haar zwangerschapsverlof is al ingegaan maar ze wil dolgraag dit plein nog afmaken. Dat zegt veel over haar betrokkenheid en inzet. En omdat de Vrijwilligerscentrale Utrecht (VCU) na drie jaar stopt met de ondersteuning, is dit tevens een afscheidsinterview. Na gewerkt te hebben als fondsenwerver, stewardess en freelancer kwam Judith bij de VCU terecht, die iemand zocht voor het project 'Big brother, big sister', een


x

Judith op de fietstaxi tijdens het Nepalese plein

maatjesproject voor kansarme en hoogopgeleide jongeren. Halverwege 2007 komt het project 'wereldpleinen' voorbij. 'Kom maar op', denkt Judith. Haar enige aarzeling is dat ze de brug over het kanaal moet nemen naar een nieuwbouwwijk. Want is zo'n vinexwijk niet saai? Leeft niet iedereen langs elkaar heen? Mensen werken elders, zijn niet zo met hun buren bezig, is er wel wat te beleven? Wanneer ze 't Groene Sticht op rijdt is ze snel

genezen van dit schrikbeeld: 'op 't Groene Sticht merk je niet dat je in een nieuwbouwwijk beland bent. Het is gezellig en je komt altijd bekenden tegen. Er is onderling veel contact. En de 'wereldpleinen' geven hieraan ook vorm.' Ze moet als professional wel even wennen aan de gezellige avonden met de vrijwillige buurtbewoners: 'er wordt niet altijd efficiënt vergaderd. Zaken die in één uur geregeld kunnen worden, duren soms de hele avond. Maar al snel snapte ik dat bijeenkomsten óók


gezellig moeten zijn: het is een plek waar je elkaar als buren spreekt.' 'In het begin was het even zoeken naar het goede stramien om een wereldplein in de steigers te zetten. Het is leuk is om te merken dat iedereen in de praktijk toch zijn eigen klus doet. De een regelt de vrijwilligers, de ander de publiciteit en de website, een derde blaast het springkussen op, de NOIZ is er voor de catering en de kramen, een vierde regelt koek en zopie, de vijfde is spreekstalmeester, iemand regelt het kinderprogramma enzovoort.' Ook belangrijk bij de succesformule is een blik op de buienrader. 'Komen er wel genoeg mensen, is steeds de spannende vraag. Ik ben altijd erg blij wanneer René het plein opent, soms maar met een handjevol mensen. Liefst zou ik dan in mijn kantoortje weg willen duiken en af willen wachten tot iemand zijn hoofd om de hoek van de deur steekt met de mededeling: 'het loopt vol, komt gauw, we hebben je nodig!' Beter veel drukte waarbij van alles mis gaat, dan weinig volk en alles is perfect in kannen en kruiken.' 'Dit jaar hadden we te maken met veel strengere eisen van de gemeente wat betreft veiligheid en geluidsoverlast. We moeten al twaalf weken van tevoren een vergunning aanvragen, en er is strengere controle op de dag zelf. Bij de start waren we nog niet helemaal aangepast aan de nieuwe eisen. Leuk is dan te merken dat de controleurs toch enthousiast zijn. 'Wat goed, zo'n leuk plein!' Een bewijs te meer dat de formule werkt, en er weinig aan gesleuteld hoeft te worden.' 'Elk plein was een hoogtepunt', zegt Judith zonder aarzeling. ‘en ook, dat we elk plein volgens plan hebben uitgevoerd, wat het weer ook deed. Zelfs bij het verregende plein Circus Maximus in 2008 is alles


doorgegaan, behalve de vuurspuwer dan. Toen hebben we vastgehouden aan het cultuurplein en hebben de verleiding weerstaan om naar de Paperdome uit te wijken. Tweemaal is ook de burgemeester gestrikt, en vaak is er meer bezoek dan waar we op gerekend hadden!' ‘Het leuke aan dit werk was het creatieve, het overzicht hebben en houden, het samenwerken met zoveel buurtbewoners die hun eigen inbreng leveren. Maar ook de pubers van de middelbare school die mee doen, in de vorm van hun maatschappelijke stage. Deze charme van het werk maakt dat ik geen eventveel regels en controle activiteiten doe, ingekocht door professionele clubs. Daarmee is veel geld te verdienen, maar juist samen in een buurt iets moois creëren is zoveel leuker en geeft meer voldoening.' Judith heeft de mensen van ‘t Groene Sticht nog een wens mee te geven. 'Houdt de wereldpleinen klein en overzichtelijk. Een groter budget kan de formule bedreigen. Blijf bij het vinden van een nieuwe organisatie die jullie ondersteunt trouw aan je eigen concept: in de buurt, voor de buurt, met de buurt! Het is 'jullie ding'.' Als we afscheid nemen verklapt ze dat dit haar leukste project is, dat ze nu moet afstoten: 'jullie zijn vrijwilligers, die het graag zelf doen!' door René Naschrift: Inmiddels is Judith Deynen bevallen van een gezonde zoon, genaamd Dutch. De kans is groot dat in 2010 opnieuw een viertal wereldpleinen georganiseerd kunnen worden. Het leefbaarheidbudget heeft opnieuw € 16.000 toegezegd en de besprekingen met ZIMIHC, een organisatie voor amateurkunst, lopen voorspoedig.

& Nieuwe & oude

BEWONERS

Aanwas in appartementen

Jannieke en Peter delen hun huis sinds 19 januari met de jongste bewoner van ‘t Groene Sticht. Perle Athene werd namelijk op die dag geboren. Rond gereden door de sneeuw, heeft ze al kennisgemaakt met een aantal van haar nieuwe buren.

adopteren. Door ingrijpen van bovenvermelde Gino waren er al snel nog maar 4 over. Wat nog meevalt want de dames bleken graag de buurt te gaan verkennen. De eierproductie schijnt tot op heden nog tegen te vallen. Lukman (29) is in januari als nieuwe bewoner gekomen. Hij komt uit Benin en zat hiervoor in een kraakpand in Zeist, dat eind 2009 werd gesloten wegens het kraakverbod. Kamerbewoners Boven de Emmauswinkel verhuisde Rob naar een plek elders in Utrecht. Sinds 1 februari woont Coen op nr. 19 in de kamer die Birgitte en haar katten kwark en druif hebben achtergelaten. Hij heeft een tijdje SPH gedaan en werkt nu een jaar voor hij begint aan zijn opleiding tot goudsmit.

&

Emmaus bewoners gekomen en gegaan Eind vorig jaar heeft Emmaus besloten de woongroep in te krimpen van 15 naar 12 bewoners. Eén van de vrijgekomen kamers is nu bestemd voor passanten, mensen die een korte periode bij Emmaus willen logeren en meewerken. Na 4 jaar als kerngroeplid is Hans begin januari verhuisd naar een eigen flat in Lunetten. Hij zal als vrijwilliger nog wel regelmatig bij Emmaus te vinden zijn. Eind januari overleed opeens Gino, de huishond van Emmaus die in slechts 8 maanden tijd ieders hart had gestolen. De groep is op zoek naar een nieuwe hond om het gat in de woonkamer op te vullen. Nog meer huisdierennieuws: in de vorige Overburen werd gemeld dat Emmaus 5 kippen ging

Lekker lokaal

Biologische groentenpakketten in Leidsche Rijn uit Utrecht


Ze stinken, maken lawaai, verstoken onze schaarse olie, leggen een enorm beslag op de openbare ruimte en zijn op de koop toe, gevaarlijk. Dit wordt een wervend verhaal over auto's. Ik was een jaar of dertien toen mijn ouders hun eerste auto kochten. Ik moest mee om de Citroen bij de garage op te halen. Voor hun en mijn plezier hadden ze beter zonder mij kunnen gaan. Ik had natuurlijk gelijk: auto's zijn verderfelijk. Mijn superieure gelijk zou mij een moreel kluizenaar maken, als ik niet geleerd had de feiten te accepteren. Je hoeft maar even rond te kijken om de realiteit te kennen. Het aantal banen van de nieuwe A2 is niet te tellen, je krijgt een premie op het kopen van een nieuwe auto en op 1 januari 2009 reden er zeven en een half miljoen auto's door onze polder. Nederland zónder auto's is geen realistisch streven, maar het kan wel minder. De autodichtheid in Leidsche Rijn is geraamd op 1,3 per huishouden. Een handig cijfer voor stedenbouwkundigen die parkeerplaatsen intekenen en wegprofielen berekenen en een waarschuwing aan alle anderen. Voor wie vindt dat we met minder auto's toe kunnen heeft Wheels4all een auto-deelprogramma. De Wheels4all auto op 't Groene Sticht heeft tien gebruikers. Iets meer dan de minimaal zeven die nodig zijn voor de start van een autostandplaats via Wheels4all. De deelauto van 't Groene Sticht heeft voorkomen dat ik autobezitter ben. Het gemak en comfort van een eigen auto lonkten. Wanneer tijd schaars wordt en geld slechts een kleine beperking, is een auto snel gekocht. Bovendien lijkt iedereen het er over eens dat luxe, spanning en onbegrensde vrijheid synoniem zijn met eigen autobezit. Na een worsteling met argumenten surfte ik naar de site van Wheel4all. Binnen 30 minuten had ik me aangemeld, borg betaald

en een kopie van mijn rijbewijs toegestuurd. Twee dagen later was mijn eerste reservering gemaakt. Het autodelen is door de organisatie helemaal doordacht. Er is een afspraak over reserveren en over wat je moet doen als je vertraging op loopt, over gebruik in het buitenland en vakanties, en zelfs over trekhaken. Elke auto heeft een beheerder, aan de Ab Harrewijnstraat is dat Joke. Zij verwerkt de uren en kilometers die door de anderen verbruikt zijn, ze regelt de onderhoudsbeurten en houdt toezicht op de reserveringen. Het milieuvoordeel is evident, maar er is meer vindt Joke. Het grootste voordeel is dat je als gebruiker geen zorgen hebt over belasting, verzekering, keuring en onderhoud. Ook de kosten zijn een argument, zegt ze. Veel gebruikers hebben maar af en toe een auto nodig, aanschaffen zou voor hen onevenredig duur zijn. Bovendien maakt Wheels4all je bewust van de kosten van een auto. Joke: “je ziet na de rit meteen wat het je kost”. Zo helpt de auto je om regelmatig de fiets, trein en bus te blijven gebruiken, als dat een goed alternatief biedt. Voor het overige heb je een auto voor de deur. Binnenkort rijd ik weg in een auto die voor een elfde deel van mij is. Ik kijk er naar uit, want één ding laat zich niet onderdrukken: auto rijden is zo leuk! Misschien dat ik 'm even laat zien, aan mijn ouders. Meer info over Wheels4all zie www.wheels4all.nl of spreek Joke eens aan. door Joost

wheels 4all

Deelauto GS

groene stroom

Groen is goedkoop! Het blijkt dat een aantal lezers van de Overburen wil overstappen op groene stroom. Wat hen tegenhoudt is het “gedoe”. Vandaar dat de milieu werkgroep een handreiking doet. Bijgevoegd vind je een aanvraagformulier van een groene stroomaanbieder. Greenchoice komt er bij vergelijking met andere aanbieders goed uit. Vandaar dat de werkgroep hen heeft gevraagd. Vul het aanvraagformulier in en stuur het op in de gratis antwoordenvelop. Heb je hulp nodig bij het invullen? Vraag het de milieuwerkgroep (o.a. Michiel en Joost). Om de keuze nog iets gemakkelijker te maken krijg je nu een “Groene Sticht korting”. Bij gebruik van het bijgevoegde formulier, betaal je 0,5 eurocent per kWh minder dan wanneer je grijze stroom van onze regioleverancier (Eneco) af neemt. Lezers, vul ‘m in en stuur hem op!


Twee maal per week loopt Abdel el Yandouzi in een blauw jack zijn ronde door de wijk. samen met zijn collega's van Stg. M.O.R.L. vormt hij het Buurtpreventieteam. Hij bezoekt de parkeergarage onder het winkelcentrum, spreekt met groepjes jongeren op straat en signaleert onveilige situaties, vuil en overlast. De Overburen loopt een rondje mee.

Abdel ontmoet op zij ronde door de wijk de politie en de afdeling handhaving van de gemeente


Wanneer we de hofjes en steegjes van Parkwijk doorkruisen vertelt Abdel: “ik ben een import-bruidegom. Ik was 24ste toen ik naar Nederland kwam”. Eenmaal in Nederland begon Abdel met het leren van de Nederlandse taal. Die lessen gingen hem niet snel genoeg en hij zag hoe afwachtend anderen waren. Abdel startte daarom snel een beroepsopleiding. Hij had het liefst maatschappelijk werker willen worden, maar het werd een boekhoudstudie. Abdel: “de taal was een probleem, door te kiezen voor de cijfertjes had ik daar minder last van.” Het vinden van een plek in de Nederlandse samenleving was niet gemakkelijk. Abdel had een schoonmaakbaan van tien tot twaalf uur per dag om zijn studie te kunnen betalen. Achteraf weet hij niet waar hij

de energie vandaan heeft gehaald. Zijn vader was wat dat betreft een voorbeeld voor hem, die was ook altijd bezig. Nederland is een mooi land. Alles is er goed geregeld, mooie huizen, mooie steden, meent Abdel. We lopen langs de Hoge Weide waar een cliënt aan het afsluiten is. Abdel: “kijk wat er in Nederland allemaal is voor mensen met een handicap. Daar is Nederland goed in!” Toen Abdel langer in Nederland woonde merkte hij dat er iets mis was in de relatie tussen autochtone en Marokkaanse Nederlanders. Abdel: “Als je de krant open slaat of de tv aanzet zie je hoe er over Marokkanen geschreven en gepraat wordt. Je kunt er boven proberen te staan, maar het is de hele dag om je heen. Het raakt me.” Volgens Abdel is de communicatie tussen de groepen het grootste probleem. “Als wij boos zijn, klinkt

Mijn bijdrage aan de wijk het anders, feller, en dat lijkt agressief [doet een stap naar voren]”, zegt hij over de Marokkaanse cultuur. Hij leert zijn eigen kinderen dat ze best boos mogen zijn, ze moeten dan niet slaan, maar “… praten, praten, praten”. Het probleem is groter dan de opvoeding van zijn eigen kinderen, realiseert Abdel zich. Het is een zaak die een hele groep aan gaat. Abdel: “hoe beter het met de

jongeren op straat gaat, hoe beter het ook met mijn eigen kinderen zal gaan.” Abdel besloot om zich in te zetten voor MORL [Marokkaanse Ouder Raad Leidscherijn]. MORL is opgezet door Marokkaanse ouders, maar ook autochtone Nederlanders en mensen zonder kinderen zijn welkom. “Ik ben verslaafd”, zegt hij over zijn vrijwilligerswerk. “Ik had van te voren nooit gedacht dat het zoveel tijd zou gaan kosten.” Via MORL onderneemt hij verschillende activiteiten. Er zijn bijvoorbeeld twee voetbaltoernooien geweest en er is huiswerkbegeleiding gestart. Abdel heeft nog veel plannen. Hij zou graag nieuwe sportactiviteiten, een open inloop en een studiecentrum starten. “Het werk kost me veel energie, maar levert ook veel op. Als ik zie dat het goed gaat met de jongeren in de studiegroep en op straat, of wanneer Nederlanders en Marokkanen samen sporten, dan ben ik blij.” Het buurtpreventieteam is een goed voorbeeld van een geslaagd project van MORL. Twee maal per week (maandag- en donderdagavond) lopen de mensen van het buurtpreventieteam een surveillanceronde door de wijk. Het team is in nauwe samenwerking met het wijkbureau opgezet. Zij leveren ook de wapens, grapt Abdel, terwijl hij een enorme zaklamp tevoorschijn haalt. Abdel en zijn collega's signaleren overlast, vervuiling en onveilige situaties. Als het kan spreekt het team de buurtgenoten meteen aan. Als het moet, maakt ze melding bij het wijkbureau. Abdel gelooft dat de bewoners van Parkwijk zelf kunnen bijdragen aan een betere buurt. Het buurtpreventieteam breidt uit, er is plaats voor jonge Marokkanen; mannen en vrouwen. Iedereen die een schonere en veiliger wijk wil is zeer welkom, dus ook autochtone Nederlanders. Wil je Abdel helpen in het buurtpreventieteam of bij een van de andere activiteiten, meld je aan via [email protected] of kijk op www.stichtingmorl.nl door Joost

OVER BUREN Winter 2010 /17

puzzel Hé leuk een kruiswoordraadsel in de Overburen! En nog een makkelijke ook, want alle antwoorden staan ergens in dit nummer. Er valt een prijs te winnen ! De grijze vakjes vormen een woord (van linksboven naar rechtonder gelezen). Wie zich op 27 maart na de ALV als eerste met de ingevulde puzzel in de Noaberbar meldt, wint een appeltaart! Bij meerdere goede aanmeldingen tegelijk gaat natuurlijk 't mes erin. OVER BUREN Winter 2010 / 18

Horizontaal: 4 zijn alle buren op 27 maart voor uitgenodigd (10 hor + 13 vert + 4 hor) 7 project van MORL, in blauwe jacks 8 dit wil de nieuwe bewoner van nr. 19 worden 10 zijn alle buren op 27 maart voor uitgenodigd (10 hor + 13 vert + 4 hor) 11 maakt 't GS spekglad in de winter 12 elke 2e vrijdag van de maand….en…. (15 hor + 12 hor) 15 elke 2e vrijdag van de maand….en…. (15 hor + 12 hor) 16 bureau waar Isaak werkt 18 het laatste plein dat Judith hielp organiseren (2 vert + 18 hor) 19 deze dieren lopen weg bij Emmaus 20 vraagbaak voor Wheels4all Verticaal: 1 hieraan is Abdel verslaafd 2 het laatste plein dat Judith hielp organiseren (2 vert + 18 hor) 3 automerk van Joosts ouders 5 neemt het stokje van de VWC over bij het organiseren van de wereldpleinen 6 de jongste bewoner van 't GS (6 vert + 9 vert) 9 de jongste bewoner van 't GS (6 vert + 9 vert) 13 zijn alle buren op 27 maart voor uitgenodigd (10 hor + 13 vert + 4 hor) 14 de nieuwe voorzitter van de woonvereniging 17 energiezuinige verlichting

Bewoners sturen een ansichtkaart aan hun buren, vanuit huis; een bijzonder plek. Het is nu zondag 31 januari 2010. Vandaag is onze koningin is jarig. En opnieuw is er sneeuw gevallen in Utrecht. We zouden het nog gewoon gaan vinden. De eerst sneeuw van deze winter viel net voor de kerstvakantie. Wat ik me nog goed herinner is zondag 20 december. Deze dag werd door de weeromstandigheden spontaan een autoloze en dus groene zondag. Door de vele sneeuw was het onmogelijk de buurt te verlaten met de gebruikelijke vervoermiddelen, die in ieders bezit zijn. Die dag werd er door menig buurtbewoner, zowel binnen als buiten 't Groene Sticht een sneeuwballengevecht gehouden. Sommigen wisten niet van ophouden. Even binnen opdrogen en weer verder met het gevecht. Toen het aan het einde van de dag wat minder hard sneeuwde was het ineens spitsuur op straat. Iedereen ging te voet of per slee de wijk door om te genieten van dit winterse tafereel en een enkeling haalde mij op ski's in. De volgende dag moest ik weer werken en dwongen de weeromstandigheden mij te voet de trip te maken van Leidsche Rijn naar de Uithof. De training voor en het lopen van de A Sister's Hope wandeling kwam goed van

pas. Na twee uur genieten van alle taferelen om me heen kwam ik aan bij het UMC. Ik wil bij deze dan ook iedereen bedanken die mij gesponsord heeft voor A Sister's Hope wandeling. Het was hartverwarmend hoe enthousiast iedereen doneerde. In totaal heb ik met mijn twee collega's ruim 7000 euro opgehaald. De totale opbrengst van de wandeltocht was ruim 1 miljoen en dit bedrag komt volledig ten goede aan wetenschappelijk onderzoek naar borstkanker. Komend jaar gaan we opnieuw met een team van de afdeling Pathologie de tocht lopen. Wil je nu weten hoe de afdeling Pathologie haar onderzoek uitvoert? Op zaterdag 13 maart hebben we een open dag. Laat het mij weten als je geïnteresseerd bent om een kijkje te nemen in de keuken van de Pathologie. Groet Sabrina

t

g

i u n e t roe

n e o r ‘t G

t h c i t eS

OVER BUREN Winter 2010 /19

REVO NERUB Belangrijke telefoonnummers Alle meldingen van klachten en incidenten binnen 't Groene Sticht worden in behandeling genomen en geregistreerd door de deelnemende organisaties. Emmaus Parkwijk winkel: Emmaus Parkwijk wonen: Restaurant de Hoge Weide: Werkplaats Remake: Gastenverblijf NoiZ : Klus OK: Stichting 't Groene Sticht:

Frank van Beuningen Luuk van Wingerden Theo Veenstra Jeroen van Donselaar Frank Geppaart Peter Arntz Nico Ooms

030 - 2342850 030 - 2342850 030 - 6702100 06 - 13744331 030 - 2517280 030 - 8789547 06 - 20241903

BAR LOGBOEK De Noaberbar is uithangbord van t Groene Sticht

Recommend Documents