Zomer 2009 Blad van de bewoners van sociale woon- en werkbuurt ‘t Groene Sticht
SANDRA RIGTER Na ruim 5 jaar afscheid van vrijwilligerscentrale MEERJAREN BELEID Gabor Kovacsek over het beleid van de stichting ‘t Groene Sticht
foto omslag: Jan tijdens de tuindag [en een stukje Martin]
Colofon Overburen is het blad van de bewoners van de sociale woon- en werkwijk ‘t Groene Sticht in Utrecht Leidscherijn. Overburen verschijnt onregelmatig en is gratis. Redactie: Joost nr. 4 Mirjam nr. 20 Ria nr. 21 Patrick nr. 24 Michiel nr. 31 Verder werkten mee: Margot nr. 11 Rob nr. 21 René nr. 38 Christian Hemmen
Meer informatie op www.groenesticht.nl. Overburen volgende editie sluitingsdatum kopij: 1 september
“één april, kikker rond het plein, die er niet meer weg wil?” Hij had het van tevoren aangekondigd. Om precies te zijn in de rondvraag van de algemene ledenvergadering het weekend ervoor: “Ik kan ze niet meer binnen houden. Ze willen naar buiten ….?!” En dat hebben we geweten. Want wie op 1 april op en rond het plein vertoefde struikelde over de vele soorten en maten kikkers. 't Groene Sticht op z'n groenst. Zoals goede kunst betaamt, riep het diverse reacties op. Zo dachten diverse passanten dat het om een collectie van Emmaus ging, die per abuis op straat terecht gekomen was en kwamen de kikkers in de winkel terugbrengen. Bewoner John van de Emmausgroep vond dat de buurt wel een “opkikkertje” kon gebruiken en zwiepte diverse kikkers de bomen in. Waar ze tot op de dag van vandaag huishouden. Diverse bewoners vonden het een goede grap en verbaasden zich erover dat de meeste kikkers lange tijd op het plein bleven staan, zonder dat ze meegenomen of vernield werden. Ook was er een kritische noot te horen. Leuke actie, maar laat hij zelf de rotzooi opruimen! Een ander grapte: “Het was zeker ik eruit, of zij eruit”, doelend op de vriendin van de initiatiefnemer, die vrij onlangs bij hem was ingetrokken. Nieuwsgierig geworden naar de beleving van de aanstichter zelf, raakte ik in gesprek met onze culturele performer Peter Borsje. Die zich in eerste instantie van geen kwaad bewust leek (“Oh, is dat zo ..), maar na enig aandringen toch een boekje opendeed. Hij wilde zijn verzameling kikkers niet voor zich alleen houden maar het delen met z'n buren. Hoe zou er gereageerd worden? Hoeveel tolerantie bestaat er voor iets dergelijks? Waar ligt de grens? Zoals vaak was de voorpret het leukst geweest. De nacht daarvoor over een donker en verlaten Sticht de kikkers uitzetten en je de gezichten voor je geest te halen die vanaf het krieken van de dag de invasie in de gaten krijgen ….. Hij was verrast dat na enkele dagen een doos vol groene springers weer voor de deur was gezet. Het waren de kikkers die in de tuin waren uitgezet. Blijkbaar stonden die daar toch in de weg. Zo in een doos op een kluitje, had het veel weg van afval. Dat riep een nieuwe vraag bij hem op: hoe de kikkers te recyclen? Als speerpunt in het nieuwe meerjarenbeleidsplan van het Groene Sticht staat dat cultuur, naast groen en sociaa,l een vaste waarde in de buurt moet krijgen. Ik hoop dat meer buurtgenoten de ruimte nemen om dergelijke initiatieven te nemen. Dan blijft de vraag: “hoe vul je de openbare ruimte op 't Groene Sticht?” het gesprek van de week en houden we een levende buurt dat het onderlinge gesprek voedt. Waarom de kikker verbonden is aan de 1-april-grap blijft na een halfuur googelen mij een raadsel. Dat moet maar zo blijven. René van Bemmel
De bestuurstafel Tijdens de afgelopen bestuursvergadering konden we tevreden terugkijken op een algemene ledenvergadering met een goede sfeer, waarin het nodige besproken kon worden. Een aantal hoogtepunten waren de nieuwe ideeën over een informatiebord waarop de verschillende parters van 't Groene Sticht zich presenteren, een wijziging in het woningtoewijzingsbeleid en de jaarrekening 2008 die wederom op een overschot uitkwam. De wijziging in het woningtoewijzingsbeleid maakt het de woonvereniging mogelijk de balans tussen dragende en neutrale bewoners in de verschillende blokken in de toekomst beter te kunnen regelen. We zijn blij dat de bewoners het belang hiervan herkennen en met het voorstel hebben ingestemd. Samen met het gesprek over omgangsvormen was dit voorstel deel van het werkplan 2009 dat het bestuur begin dit jaar heeft opgesteld, aansluitend aan het eerste punt van het meerjarenbeleidsplan van het stichtingsbestuur. Het stichtingsbestuur wil een visie ontwikkelen op het wonen in 't Groene Sticht, de ambities die we delen en de grenzen van het incasseringsvermogen van de buurt. De woonvereniging wil hieraan bijdragen door er in een gesprek achter te komen wat er onder bewoners leeft aan ambities, wensen en verwachtingen met behulp van omgangsvormen binnen 't Groene Sticht. Helaas zijn we tijdens de ALV niet aan dit gesprek toegekomen, maar we zullen hier nog een aparte bijeenkomst voor organiseren. Ondertussen is definitief afgesproken dat het reclamebord van Klus OK op korte termijn zal verdwijnen. De terrasaanvraag die door miscommunicatie binnen Reinaerde was ingediend, wordt weer ingetrokken. Een besluit over het terras zal pas na overleg met de bewoners van de nabijgelegen koopwoningen genomen worden. Het verbeteren van de communicatie over besluiten die alle partners aangaan is een steeds terugkerend aandachtspunt van het bestuur. door Mirjam
Het huidige bord bij de entree stond al voor de bouw op het terrein OVER BUREN Zomer 2009 / 3
> D
Gabor Kovacsek geeft een toelichting op het meerjaren beleidsplan van stichting 't Groene Sticht. Hij wil meer groen op het terrein en hij vindt dat ieder zijn grenzen moeten aangeven. Gabor: “een bewoner mag best zeggen: jij moet je gedragen”
Wijk op koers
Gabor Kovacsek is lid van het bestuur van Stichting 't Groene Sticht. Door zijn werk als directeur werk- en dagbesteding bij Reinaerde is hij betrokken geraakt bij de woon- en werkbuurt. Gabor: “Reinaerde heeft operationele onderdelen op 't Groene Sticht en heeft daarmee verantwoordelijkheden naar de wijk”. Eetcafé de Hoge Weide is een initiatief van Reinaerde maar ook Remake en de fietsenwerkplaats horen bij de organisatie. Deze initiatieven vallen onder de verantwoordelijkheid van Gabor. “Het stichtingsbestuur heeft tot taak om koers te houden” zegt Gabor. “Wij gaan over de strategie”. De stichting is er dus voor het bewaken van de doelstelling. Daarnaast
“Als je er woont weet je dat het geen aangeharkte wijk is” beheert de stichting een deel van het vastgoed. Naast Gabor zitten in het bestuur: Jos van der Meer [Emmaus], Jules van Dam [Tussenvoorziening] en Judith Metz [bewoonster]. Nico Ooms is in dienst bij de stichting en is projectleider van 't Groene Sticht. Gabor: “In het stichtingsbestuur denk ik vanuit 't Groene Sticht, maar met Reinaerde als achtergrond”. Volgens Gabor zijn de kernwaarden van 't Groene Sticht: maatschappelijke integratie en sociale cohesie. Gabor: “integratie betekent dat je iets met anderen samen wilt doen''. Daarin ziet hij overeenkomsten met de idealen van Reinaerde. Die heeft voor een deel van haar cliënten werkprojecten en dagbesteding in de samenleving. Ook daarbij gaat het om integratie. Die projecten passen volgens Gabor daarom goed bij ’t Groene Sticht. Nu 't Groene Sticht vijf jaar bestaat vindt het bestuur het tijd om de koers van het project opnieuw te bepalen. De stichting heeft daarom een meerjaren beleidsplan geschreven. Ze schetst daarin haar plannen voor de toekomst. Gabor: “We zijn aan dit project begonnen met bepaalde idealen, de vraag is hoe ver we nu zijn en hoe het verder moet”. Het meerjaren beleidsplan beschrijft een aantal wensen voor de toekomst. Gabor: “bij de start van het 't Groene Sticht was het de bedoeling een groene oase te vormen, maar het wijkje is op dat punt nog niet onderscheidend”. Gabor wil graag dat dat groene karakter beter van de grond komt. 't Groene Sticht is geen enclave. De verhouding tot de omliggende wijk is daarom ook een thema in het plan.
Het bijstellen van de verhouding tussen wonen en werken op het terrein is een belangrijk aandachtspunt. De combinatie van wonen en werken zat via Emmaus en Reinaerde al in de opzet van 't Groene Sticht, “maar”, zegt Gabor, “het werken krijgt in het beleidsplan meer nadruk”. Het gaat volgens Gabor niet om een nieuwe richting maar om een accentverschuiving. Het beeld dat Reinaerde commerciëler wordt klopt volgens Gabor dan ook niet. Er moet werk zijn voor de cliënten van de Hoge Weide en dat is er pas als er gasten komen. Gabor: “Werkplekken vragen dynamiek; het moet bruisen. De effecten daarvan zijn zichtbaar en nabij.” Gabor erkent dat de combinatie van wonen en werken spanning oplevert, maar de reacties in de wijk roepen bij hem ook verbazing op. Gabor: “de kern van het Groene Sticht is dat je kwetsbare mensen in contact brengt met anderen. Als je hier woont weet je dat het geen aangeharkte wijk is”. De discussies gaan volgens Gabor eigenlijk over het type mensen dat op het terrein werkt en niet over de combinatie van wonen en werken. Gabor: “hanggedrag levert elders ook problemen op, op het Groene Sticht is dat niet minder”. Dat omwonenden daar op reageren vindt Gabor onderdeel van het idee achter 't Groene Sticht. Corrigerende opmerkingen van bewoners horen erbij. Gabor: ”Je hoeft niet alles te accepteren”.
“Door de nabijheid te zoeken kun je iets veranderen” Gabor illustreert zijn betoog: “Ik ben tussen de jongeren gaan staan. Als je dat doet merk je dat het brave jongens zijn die zich niet weten te gedragen. Door de nabijheid te zoeken kun je iets veranderen. Natuurlijk gaat iedereen de confrontatie het liefst uit de weg. Maar door op ’t Groene Sticht te wonen, kies je voor de integratie en daar heb je zelf een rol in.” In de komende jaren moeten de punten uit het meerjaren beleidsplan in praktijk worden omgezet. Dat is een taak voor de coördinatoren, zegt Gabor. Er is een werkplan gemaakt waarin de activiteiten voor dit jaar beschreven staan. Binnen Reinaerde wordt dat werkplan uitgevoerd door de medewerkers van de Hogeweide, Remake en Fiets 17, daar ziet Gabor op toe. door Joost
OVER BUREN Zomer 2009 / 5
KORT NIEUWS Winkelcentrum Parkwijk
De continu story van de haat-liefdeverhouding van de bewoners met het winkelcentrum Parkwijk kende de afgelopen tijd een nieuwe episode. Naast het plezierige feit dat op loop-
een zekere kapitaalvernietiging kan voorkomen. Bovendien stimuleert hun aanwezigheid in het water om meer afval in de plomp te gooien. Jubileumfilm
Wanneer je dit leest zal de jubileumfilm ook via onze website worldwide bekeken kunnen worden. Fijn dat de hoofdrolspelers van de film allen toestemming hiervoor hebben gegeven. We hopen dat zodoende meer belangstellenden van ons buurtleven kunnen meegenieten en ideeën kunnen opdoen voor hun eigen woonomgeving. afstand onze dagelijkse behoeften kunnen worden vervuld, geeft het winkelcentrum ook geluidsoverlast en nogal wat zwerfvuil. De lust van de winkels is gelijkelijk verdeeld onder de buurtbewoners, de nadelen zeker niet. Onder het motto wie niet horen wil moet maar voelen, hebben Joost en Judith – na ettelijke keren vriendelijk vragen – gedaan gekregen dat de laders en lossers van Lidl een dwangsom van 1500,- euro krijgen opgelegd voor elke dag dat zij vóór 07.00 uur hun [overig noodzakelijke] klus klaren. En over zwerfvuil gesproken. De afgelopen tijd raakten diverse winkelwagens van de Superboer in onze slotgracht te water, om aldaar vast te gaan roesten. Het kostte Joost veel overredingskracht om het filiaal te overtuigen dat een kleine inspanning OVER BUREN Zomer 2009 / 6
Kredietcrisis
De eerste gevolgen van de kredietcrisis zijn inmiddels ook op 't Groene Sticht merkbaar. Zo is het vereiste subsidiebedrag voor de wereldpleinen voor dit jaar bij lange na niet binnengekomen. Daarom is noodgedwongen flink op het budget gekort. Zowel de kosten voor publiciteit als die voor organisatie moesten het ontgelden. Dat de vier geplande wereldpleinen toch in alle
Openbaar poezentoilet
Onbekenden hebben vlak voor de deur van Sabrina in de wadi een openbaar poezentoilet ontworpen en door de rondlopende poezen in gebruik genomen. Wat een geconcentreerde poezengezeik. Wie is de architect van deze inrichting? Nieuwe zuil
Nu KLUS OK besloten heeft de zuil weg te halen, is de weg vrij voor het ontwerpen van een mededelingenbord van alle partners in het GS. De werkgroep inrichting heeft inmiddels een eerste ontwerp gemaakt dat in het coördinatieoverleg besproken wordt. In een volgende editie zullen we het definitieve ontwerp kunnen presenteren. ?
glorie doorgang kunnen vinden, is te danken aan Albert met zijn bedrijf De-ruimte-ontwerpers en de Vrijwilligerscentrale die met minder inkomsten genoegen wilden nemen. Deze belangenloze inzet mag niet onvermeld blijven. Top! Goed nieuws voor degenen die regelmatig heen en weer fietsen naar de stad
“De plannen voor een nieuwe fietsbrug over het AmsterdamRijnkanaal, tussen Leidsche Rijn en de
INLOPER Juni
vrijdag 26 juni géén Noaberbar i.v.m. 27 juni
bestaande stad, krijgen vorm. De bouw van de nieuwe brug maakt deel uit van het collegeprogramma. De brug komt tussen de Hogeweidebrug en de Meernbrug, ter hoogte van het Victor Hugoplantsoen in Oog in Al.
zaterdag 27 juni zomerfeest / dag van het straatfeest Leidsche Rijn
Juli
zondagmiddag 5 juli Surinaams wereldplein vrijdag 31 juli Noaberbar in de silo
19.00 22.00
Augustus
vrijdag 28 augustus Noaberbar in de silo
19.00 22.00
zondagmiddag 30 augustus Spaans wereldplein: Puerta del Sol Een eerste stap naar de realisatie van de brug is de raadpleging van de bewoners van Oog in Al en Leidsche Rijn over de aanlanding van de brug in Oog in Al en de vervolgroutes in Leidsche Rijn en Oog in Al. De bijeen-komsten vinden plaats vanaf mei en zijn bedoeld voor bewoners en andere belanghebbenden uit beide wijken. De bewoners worden geïnformeerd over het tracé van de brug en de vervolg-routes. Verder worden de bewoners betrokken bij de invulling van de openbare ruimte langs de fietsroutes in Oog in Al en Leidsche Rijn.”
September
1 september sluitingsdatum kopij Overburen vrijdag 25 september Noaberbar in de silo
19.00 22.00
zondagmiddag 27 september Nepalees wereldplein: Hanuman Dhoka
Activiteiten doorgeven ? Mail ze naar:
[email protected]
Bron: website gemeente Utrecht, 15 april 2009 www.utrecht.nl/smartsite.dws?id=30 2981 door Michiel en René OVER BUREN Zomer 2009 / 7
& Nieuwe & oude
BEWONERS
Sinds begin mei woont Edwin op nr 7. Zijn nog naamloze kat is heel onlangs bij hem ingetrokken. Edwin heeft zijn nieuwe woning zorgvuldig geschilderd en is nog bezig met de inrichting. Hoewel de woning nog niet helemaal als zijn thuis voelt is hij blij met alle ruimte. Hij heeft voor het eerst een balkon.
Edwin hoorde 5 en een half jaar geleden voor het eerst over 't Groene Sticht. Hij hielp Michiel en Christie toen met verhuizen en reed daarvoor de wagen van Emmaus. Hij vond de filosofie achter ‘t Groene Sticht meteen erg aardig.
Een goede buur zijn en het bij elkaar wonen van allerlei groepen, sprak hem aan. Over de gedachten van Ab Harrewijn zou Edwin graag meer willen weten. Edwin is
De uitdaging van het coördinatieoverleg De discussies over de inrichting van de open ruimte (zuil Klus OK, terraswens Hoge Weide) heeft de afgelopen tijd de gemoederen flink bezig gehouden. In het meerjarenbeleidsplan staat het zo mooi verwoord: “Het bevorderen van een goede balans tussen de woon- en werkfuncties. Dat vraagt om een goede communicatie tussen bewoners en organisaties om steeds opnieuw het evenwicht in elkaars belang te zoeken en te vinden”. Maar hoe doe je dat in de praktijk? Dat is een belangrijke vraag die in het coördinatieoverleg besproken is, het platform waar de afstemming tussen alle partijen plaats moet vinden. Wat is daarvoor nodig?
OVER BUREN Zomer 2009 / 8
benieuwd naar die oorspronkelijke gedachten van Ab en hoe die in de praktijk uitpakken. Edwin: “in hoeverre zou Ab het project geslaagd hebben genoemd?”
&
Wat hij kan bijdragen aan 't Groene Sticht is voor Edwin nog lastig te zeggen. Daarvoor kent hij het project nog niet goed genoeg. Maar als hij iets zou kunnen bijdragen zou hij graag willen schrijven, dat sluit goed aan bij zijn belangstelling. Maar andere dingen sluit hij niet uit.
bewoners van Emmaus Ruud Verheul is inmiddels vertrokken, we hebben er sinds een paar weken 2 nieuwe bewoners bij. Dat zijn Patrick Thomas en Thierry le Grand. De Emmaus-groep is daarmee weer een beetje compleet.
Allereerst dat elke partij die woont en/of werkt op het GS maandelijks aan het overleg deelneemt. Tot het incident met de zuil, stond Klus OK daarbuiten. Dat is nu verleden tijd en zijn ze officieel deelnemer en onderschrijven ze de doelstellingen. Verder is het belangrijk om de veelal onbeschreven sociale omgangsvormen die bij het GS horen op papier vast te leggen en te zorgen dat iedereen zich eraan houdt. Een soort gedragscode dus. Eén van de afspraken is, dat geen enkele organisatie iets aan de openbare ruimte toevoegt zonder dat de wens of het plan eerst in het coördinatieoverleg is gesproken en er een weging van de diverse belangen heeft plaatsgevonden. Een andere afspraak zal ongeveer zo kunnen luiden: wanneer je een klacht hebt over het werk van één van de partners, bespreek deze
klacht dan eerst rechtstreeks met de betreffende persoon zonder dat direct de eigen achterban in stelling wordt gebracht. Dit kan onnodig scherpe tegenstellingen en wantrouwen over ieders bedoelingen voorkomen. En de loopafstand tot elkaar hoeft voor rechtstreeks contact toch geen belemmering te zijn? ( zie ook achterkant Overburen) Wie dacht na vijf jaar Groene Sticht dat overleg en afstemming niet meer zo nodig is omdat alles automatisch op rolletje loopt, komt bedrogen uit. Er ligt juist nu voor het coördinatieoverleg een schone taak om bij de nieuwe partners en personen die hen vertegenwoordigen de “geest”en doelstellingen van het Groene Sticht uit te dragen en de belangen van zowel bewoners als werkers zorgvuldig te blijven wegen. door René
langs de Kromme Rijn
zondagse wandeling
Dat 't Groene Sticht een eetgroepje rijk is zal velen wel bekend zijn. Dat er naast gegeten ook regelmatig een stevig stuk gewandeld wordt, misschien niet. Topsport ? Nee. Genieten van mooie natuur ? Ja.
Zondag 3 mei hadden we (Martin vd T, Joost, Judith, Joke en Michiel) ons wandelkompas dicht bij huis gesteld: het pas opgeleverde Kromme Rijnpad. Dit is een keurig bewegwijzerde wandelroute van 29 km tussen Utrecht en Wijk bij Duurstede, die grotendeels de jaagpaden langs het eeuwenoude riviertje de Kromme Rijn volgt.
Met wisselend bewolkt en winderig weer hadden we misschien niet de mooiste voorjaarsdag getroffen - het zorgde er wel voor dat we stevig doorliepen: te fris om lang te pauzeren! En als de zon dan door de bewolking breekt, geniet je daar ook dubbel van. De Kromme Rijn kronkelt en slingert zich door een landschap dat zo langs het water verrassend veelzijdig blijkt. En verrassend rustig: we lopen pal tussen de A12 en Odijk maar zien deze niet tussen het opschietende groen. Met ons genieten de kano-ers ín het water. We passeren een weiland met grazende lama's en het statige landgoed Beverweerd. Hierna bepalen vooral de fruitboomgaarden het landschap, tot het rustieke dorpje Cothen in zicht komt. Nou zijn we niet bepaald de eersten die hier lopen: langs de Kromme Rijn liep in de eerste eeuwen van onze jaartelling de noordgrens van het Romeinse Rijk. Aan de ene kant van het water de Romeinse wachttorens, aan de andere kant de woeste Germanen. Wij lopen vrolijk beurtelings op beide oevers. Een oud romeins schip vinden we niet, wel de grenspaaltjes. In later tijden en tot in de 20e eeuw brachten trekschuiten passagiers en vracht van de Rijn bij Wijk bij Duurstede naar Utrecht. Het mooie van wandelen is dat het, al kletsend en keuvelend, bijna ongemerkt gaat (mits voorzien van fijne schoenen en enige conditie): al om half zeven staan we ons in Wijk bij Duurstede in de ijssalon te verbazen dat er zoiets als Red Bull-ijs bestaat. Om vervolgens tien vermoeide voeten in de bus terug naar Utrecht te rusten te leggen – en het zojuist doorgewandelde landschap met 70 km/uur langs te zien schieten…. Voor wie in onze voetsporen wil treden: www.krommerijnpad.nl Neem voldoende eten en drinken mee, want onderweg kom je weinig horeca tegen !
door Michiel
Natuurlijk liepen we de route niet helemaal (het moet wel gezellig blijven) maar startten we in Bunnik. En dan ligt Wijk bij Duurstede toch nog 19 kilometer verderop….
OVER BUREN Zomer 2009 / 9
Sandra Rigter nam afscheid van de Vrijwilligerscentrale
“een gouden plekje” Begin dit jaar verliet Sandra Rigter 't Groene Sticht als medewerkster van 't eerste uur van de Vrijwilligerscentrale Utrecht. Zij was de motor achter de oversteek van de Centrale, vanuit de binnenstad het kanaal over om daar wortel te schieten. Haar missie was om het vrijwilligerswerk in Leidsche Rijn een stimulans te geven.
De start van de vrijwilligerscentrale was in januari 2007 met de informatiebalie in de Emmauswinkel. Om mensen te bereiken die geen internet hebben. Een half jaar later volgde de boodschappenbus. Als zichtbare publiciteit op het plein voor alle voorbijgangers. Haar laatste hoogtepunt was het debat in september 2008 in restaurant “De Hoge Weide” over vrijwillige inzet in een Vinexwijk met als titel “Je komt elkaar tegen in Leidsche Rijn”.
Ik vraag haar waarom ze juist met de vrijwilligerscentrale op 't Groene Sticht neerstreek. Sandra: “Alles kan hier, er zijn zoveel verschillende mogelijkheden om met buurtgenoten in contact te komen”.
We nemen afscheid van Sandra met koffie en gebak Bij het uitzwaaien showt ze nog even de altijd goed verzorgde vitrine van de Emmauswinkel met de vacaturebank van vrijwilligers. En verhaalt over een leuk voorval dat pas nog plaatsvond.
Het beeld van 't Groene Sticht van mensen met geitenwollen sokken, die dogmatisch leven, en heel verantwoord zijn, bleek niet te kloppen. “Je mag zijn wie je bent. En hoe uitlopend de achtergrond van bewoners ook zijn, het loopt hier als een trein. Iedereen loopt hier vrolijk rond, zodat je altijd vrolijk naar huis gaat na een dag werken”.
De scoutingclub, die op zoek is naar leiding, had voor de vitrine twee uniformen aangeleverd. In vol ornaat met mooie insignes waren ze in de vitrine uitgestald. Een klant wilde deze begeerlijke outfit wel aanschaffen en haalde de kledingstukken uit de vitrine. De niets vermoedende verkoper dacht dat deze pronkstukken uit de eigen kledingcollectie kwamen en verkocht ze voor een mooi prijsje. Ja, ook het vrijwillgerswerk op 't Sticht gaat niet zonder “kleerscheuren”.
Voor Sandra zijn de wereldpleinen een prachtig voorbeeld van wat er samen bereikt kan worden. Kortom een gouden plekje om als uitvalsbasis te kiezen voor het promoten van vrijwilligerswerk in dit nieuwe stadsdeel.
Haar collega's Judith Deynen en Danielle van Helden hebben inmiddels het werk van de Vrijwilligerscentrale met verve overgenomen en zijn van vaste waarde bij kerstmarkt, wereldpleinen, vitrines en wat iets meer zij. door René van Bemmel
OVER BUREN Zomer 2009 / 10
Hallo buurtjes, Ik zal mij even voorstellen: ik ben Rob en woon op 20a. Vorig jaar heb ik samen met Thijs tijdens het jubileumfeest de
“Groene Stichter van het jaar” in het leven geroepen en daar hebben we veel positieve reacties op gehad. Daarom hebben wij besloten om dit een jaarlijks terug kerende verkiezing te laten worden. En hebben de commissie “de Groene Stichter van het jaar” opgericht. Tijdens de laatste ALV heb ik een oproep gedaan of er mensen waren die zitting wilden nemen in deze commissie, en na de ALV in de Naoberbar heeft Michiel zich aangemeld. De commissie bestaat nu uit 3 personen. Maar we zijn nog op zoek naar een vierde persoon. Het zou mooi zijn als er dames zijn die plaats willen nemen in de commissie… maar ook de heren kunnen zich gewoon aanmelden. U kunt zich aanmelden door een briefje in de bus te doen op 20A of een mail te sturen naar
[email protected] Vriendelijke groet, Rob.
Zonlicht in het donker toont sterren in wording In het donker is nog veel te genieten van de zon. Dat bewees de avond van 1 mei op het Ab Harrewijnplein. CosyMo had de zonne-energie van de zonnige dag opgeslagen in haar bioscoop, de avond was zacht en Braziliaanse beelden deden de rest. CosyMo's mobiele “solar cinema” zorgt op een duurzame manier voor openlucht filmvoorstellingen. Dankzij een opvouwbare constructie kan CosyMo in korte tijd een groot bioscoopdoek opzetten. Met een projector op zonnestroom laat ze een prima filmbeeld zien. Alleen bij veel wind kan de projectie niet plaats vinden. Op 1 mei stond CosyMo op het Ab Harrewijnplein. Bewoners zorgden voor een bank, stoelen, schemerlampen en een houtkachel. Al snel zaten er zo'n 40 mensen op het plein. De kurk ging uit de fles en chips en chocolade gingen rond. Het werd stil op het plein toen de straatgeluiden uit de film het omgevingsgeluid op het plein opzogen. CosyMo vertoonde Antonia . Een film over een Braziliaanse meidengroep. De meiden uit een achtergrond koor van een rapper willen een eigen carrière. Ze ontmoeten daarbij obstakels: een zwangerschap, een dwingende relatie, een geweldsincident en de gevangenis. De film geeft een beeld van de Braziliaanse straat- en jongerencultuur. Hoewel er stevige thema's worden aangesneden als ongewenst ouderschap, homohaat en vergelding blijft de film optimistisch. De voorstelling was een opwarmertje voor het Latin American Film Festival (LAFF). Het LAFF is een Utrechts festival met film, talkshows, lezingen, muziek en meer. Het LAFF bestaat vijf jaar. Vanwege het jubileum werden er op verschillende plaatsen in de stad gratis Latijns-Amerikaanse films vertoond. door Joost
OVER BUREN
Zomer 2009 / 11
REVO NERUB
Belangrijke telefoonnummers Alle meldingen van klachten en incidenten binnen 't Groene Sticht worden in behandeling genomen en geregistreerd door de deelnemende organisaties. Emmaus Parkwijk winkel: Emmaus Parkwijk wonen: Restaurant de Hoge Weide: Werkplaats Remake/ fiets 17: Gastenverblijf NoiZ : Vrijwilligerscentrale : Klus OK: Stichting 't Groene Sticht:
Marjolijn Sondorp Luuk van Wingerden Theo Veenstra Jeroen van Donselaar Frank Geppaart –Peter Arntz Nico Ooms
030 - 2342850 030 - 2342850 030 - 6702100 06 - 13744311 030 - 2517280 — 030 - 8789547 06 - 20241903
