ATELIER BLAd van EN voor de zondagsschilders NIEUWS december 2015

ATELIER NIEUWS

Blad van en voor De zondagsschilders DECEMBER 2015

Aan dit nummer werkten mee:

Colofon

Redactie: Hennie Hooijer Frans Kramer Johanna de Wilde, eindredacteur

Telefoon ateliers 1e etage 020 - 612 89 28 3e etage 020 - 612 89 20

Lay out/pre-press: Zelies - Liesbet van der Zel 06 - 54 66 83 91 Drukwerk: Mediagigant Anderen: Marjan van Berkel Thea de Haan-Tetteroo Nel Huurman Peter Janzen Foto’s: Hennie Hooijer Nel Huurman Mook van de Maas Afbeelding omslag: Mook van de Maas Deadline maart nummer: 15 januari 2015

Bestuur Peter Janzen, voorzitter 06 23 12 44 66 Rob van Bakel, penningmeester 06 30 74 61 43 (rek.nr: NL 86 INGB 000 44 180 83) Peter van Rossum, secretaris 020 - 68 31 174 Christa Kuilman, bestuurslid cursussen 0299 - 65 76 40 Vacature, bestuurslid evenementen Jadranka Štrbac, bestuurslid communicatie 06 19 38 30 73 Ledenadministratie Rek.nr.: NL 25 INGB 000 60 652 71 t.n.v.: Amsterdamse Vereniging De Zondagsschilders 1441 EA Purmerend Secretariaat Telefoon: 020 624 39 33 email: [email protected] Redactieadres Johanna de Wilde Redactie Ateliernieuws Geldersekade 101 1011 EM Amsterdam [email protected]

ATELIERNIEUWS is nu ook in PDF-bestand te downloaden van de vernieuwde WEBSITE www.dezondagsschilders.nl 2

DE ZONDAGSSCHILDERS CENTRUM VOOR BEELDENDE KUNST

uit het bestuur Geklapt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 Medewerker gezocht! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 “Kunstzinnige activiteiten doe ik omdat ik er plezier in heb” Mijn grafische schildergeschiedenis, Mook van de Maas. . . . . . 7 “Mijn tekeningen zijn projecten” Interview met Ruys. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13

INHOUD

Van de redactie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

80e jaargang nr. 4 december 2015

Geldersekade 101 1011 EM Amsterdam Tel. 020 - 6243933 [email protected] www.dezondagsschilders.nl

Pintar Rapido . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 Gezien: De Fundatie en het Rijksmuseum Twenthe, Turner en het sublieme. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 Van Gogh Museum, Van Gogh en Munch. . . . . . . . . . . . . . . . . 22 Open Dag 4 oktober . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 Expositie Grafische Groep. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25 Cursus Abstract (2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27 Werkweken. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29 HARTELIJK DANK - HARTELIJK DANK - HARTELIJK DANK !. . . . 30 Allerhande. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 Agenda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32

3

Van de

redactie We zijn al weer bijna toe aan de winterstop als u dit nummer in uw handen heeft! En dat terwijl de zomerstop nog zo dichtbij lijkt en tegelijkertijd de werkweken voor de zomerstop van 2016 ook al weer worden aangekondigd, waaruit maar weer te concluderen valt hoe dynamisch De Zondagsschilders opereren en hoe continu actief zij zijn… Dat blijkt ook uit al de activiteiten waarvan in dit nummer verslag wordt gedaan: een tentoonstelling van de grafische groep in Abcoude, deelname aan Pintar Rapido, het schilderfestijn in Amsterdam, de Open Dag begin oktober en last but not least de cursus Abstract Schilderen door Marjan van Berkel. Overigens van de Open Dag volgt niet een gedegen woord verslag, maar spreken de foto’s boekdelen. Wie we de afgelopen maanden gemist hebben bij bovenstaande activiteiten was Nel Huurman. Ze deed niet mee aan Pintar Rapido -vorig jaar had ze een mooi gezicht op een gracht geschilderd- en ze was er ook niet bij de Dam tot Damloop, die eveneens in september plaats vond. Vorig jaar won ze daar nog een prijs, zoals ze vaker doet! Waarom ze er niet was en niet mee deed? Nel moest een operatie ondergaan wegens ernstige rugklachten. De operatie is goed verlopen en ze is herstellende. Dat gaat, schreef ze in een e-mailtje, langzaam, langzamer dan gedacht. Máár het gaat en dat is het belangrijkste! Dat het spoedig helemaal achter je mag liggen, Nel! Dat je je weer met plezier en inzet kunt wijden aan de dingen die je zo graag doet: je kleinkinderen, je schilderen, je tentoonstellingen her en der! Johanna de Wilde

4

uit het

bestuur Geklapt Mijn vorige ‘geklapt’ besloot ik met een opmerking over contact met de Kunstraad. Helaas, dat leverde niets op. Dit - overigens door de gemeente op een zijspoor gezette - adviesorgaan beperkt haar bezigheden tot het professionele veld. De SAKA daarentegen blijkt wel een grote steun. Tijdens een bespreking met enige leden van het bestuur deed Hester Tammes ons wat bruikbare tips aan de hand. Het bestuur zal deze verder uitwerken en in de verschillende vergaderingen met docenten, coördinatoren enz. aan de orde brengen. De contactpersonen, die op 15 september bijeen kwamen, hebben al een en ander vernomen. De volgende mogelijkheden tot verbetering van de positie van de vereniging op langere termijn kwamen aan de orde: - zoeken naar een andere locatie ⁃ afstoten van de eerste verdieping ⁃ vergroten bekendheid ⁃ ‘opleuken’ van het imago van de Zondagsschilders ⁃ samenwerken met andere verenigingen. Dit zijn slechts een aantal ideeën. Aan sommige daarvan wordt al gewerkt. Met name het verbeteren van de website heeft voor het bestuur prioriteit. Dat geldt ook voor het beter ‘in de markt zetten’ van de Zondagsschilders, bijvoorbeeld via Janamos of de landelijke Kunstmarkt. (Janamos is een organisatie die de publiciteit voor kunstverenigingen verzorgt via hun website, als je je erbij aansluit.) De vanouds goed georganiseerde en succesvolle open dag heeft onze bekendheid ook weer bevorderd. Er waren veel bezoekers. En misschien draagt ook de tentoonstelling in de Bibliotheek van het Max Euwe centrum vanaf 20 november een steentje bij. Dat brengt mij tot een oproep: vertoon uw werk waar het kan, laat geen expositie aan u voorbij gaan en vermeldt immer GROOT: DE ZONDAGSSCHILDERS. (de hele week actief). Peter Janzen, Voorzitter

Medewerker gezocht! Onze ateliercommissie is op zoek naar een vitale, gezellige medewerker die iedere maandag ons team komt versterken voor het onderhoud van het atelier. Wij zijn een enthousiast team dat bestaat uit 3 mannen en 3 vrouwen. Wij zorgen ervoor dat onze leden iedere week weer in een schoon atelier kunnen werken. Het betreft één dagdeel (maandagochtend) per week van 9 tot 12 uur. Wij hopen op een spoedige reactie.

5

Palet COVER 379_1+4 19-10-15 10:22 Pagina 1

P A L E T

Magazine voor kunstenaars en kunstliefhebbers

3 7 9

• J A A R G A N G 7 1

• O K T O B E R / N O V E M B E R 2 0 1 5

THE GLASGOW BOYS SCHOTS IMPRESSIONISME HELENA HOOGENRAAD JONG TALENT JAARGANG 71

NR 379

KARISHMA D’SOUZA MOMENTEN VAN RUST

HERMAN VAN VEEN DE ZEEËN EN MIJN VADER

OKTOBER/NOVEMBER 2015 ADVIESPRIJS

€ 6,95

BP

Neem een abonnement voor slechts € 30,00 per jaar. Alleen voor De Zondagsschilders Aanmelden bij de ledenadministratie 020-6243933 Kijk ook op de website www.paletmagazine.nl

6

grafische

Kunstzinnige activiteiten doe ik omdat ik er plezier in heb Dit keer wil ik Mook van de Maas aan u voorstellen. Haar eigenzinnige, sfeervolle druksels waren ons als redactie al eerder opgevallen. Op de expositie in april was het een klein werkje van een man die zijn hondje uitliet. Tegen de gevel van haar benedenwoning groeien planten en voor het raam van de werkkamer hangt een kunstwerk. De woonkamer aan de achterkant ligt op het zuiden, en kijkt uit op een hele diepe tuin, die voor een klein deel van haar is. De kamer is lekker rommelig, er staan momenteel veel spullen van haar moeder, die pas overleden is. Dat helpt bij de verwerking, dus die moeten nog maar even blijven staan. Overal hangen en staan kunstwerken, van haarzelf maar nog meer van anderen. In haar werkkamer staat naast een tafel met schildersezel en veel schilder- en knutselmaterialen ook een kleine drukpers. Nadat de thee gezet is komt Mook met een vroeg jeugdwerk aanzetten. Zij houdt duidelijk de regie. In chronologische volgorde laat ze allerlei dingen de revue passeren die ze in de loop der jaren gemaakt heeft. Haar druksels zijn sinds kort netjes in mappen geordend, omdat zij niet meer uren wilde zoeken tussen stapels voor een expositie. “Ik wist altijd dat ik goed kon tekenen” Op de lagere school vond ze tekenen een mooi vak, waar ze hoge cijfers voor haalde, maar ze was er niet fanatiek mee bezig. In haar hoofd zat altijd wel: “dit kan ik, dit ga ik nog eens doen”. In haar studietijd (biologie) deed zij een cursus schilderen en een cursus etsen. Mook vond etsen toen al leuk, maar ook moeilijk omdat je zo planmatig moes werken, en dat lag haar niet, dacht ze. Hierna deed zij heel lang niets. Pas in 2006 had zij weer zin om iets creatiefs te doen. Ze begon met een zomercursus beeldhouwen. Hier maakte zij het schip dat nu in de kamer staat. “Daar werd ik heel enthousiast van,”vertelt ze, “ik wilde meteen van alles gaan doen. Maar in huis beeldhouwen zag ik niet zitten, en in de tuin, dat gaan mijn buren niet leuk vinden. Toen ben ik deze scheepjes gaan schilderen, dat zijn de eerste dingen die ik thuis gemaakt heb. Ik vond het zo leuk dat ik verder ben gegaan”. 7

Waar hebben ze ‘t over Al snel daarna stelde haar schoonzus voor om samen te gaan schilderen. Een van de eerste dingen was een strandstoeltje met boek en appel. “Ik verzon er zelf een strand-achtergrond bij. Toen ik het op internet zette, was een van de commentaren: je hebt geen ondergrond gemaakt, je stoeltje zweeft! Ik dacht: waar hebben ze ‘t over... Maar nu zie ik het ook heel goed”. Over een stilleven met een stapeltje boeken zegt ze lachend: “Het begon als een oefening in perspectief, dat we onder de knie probeerden te krijgen. Als grap heb ik hier werken van mezelf geschilderd in een opengeslagen kunstgeschiedenisboek. Het steeg mij een beetje naar de bol.” Toen haar schoonzus iets anders wilde doen, ging Mook op zoek naar een plek om samen met anderen te schilderen. “Ik had een drijfveer nodig om bezig te blijven. Via internet ontdekte ik de Zondagsschilders. Eerst deed ik een cursus waar verschillende docenten elkaar afwisselden, maar vrij snel, in 2009, ben ik doorgeschoven naar Jan Frenken. Die drie koppen heb ik bij hem gemaakt. Dat zijn houten beelden, gemaakt van oude tafelpoten, die neemt hij af en toe mee voor een stilleven. Op tentoonstellingen van de vereniging zie je ook wel eens uitvoeringen van anderen opduiken. Het schilderij van die witte kan met zo’n prachtige buts erin, zoals Jan dan zegt, hebben we daar ook gemaakt. Mijn eigen inbreng is het laten verregenen. Toevallig ging de blauwe verf druipen, en dan denk ik, oh, dat is eigenlijk wel mooi, en dan zorg ik dat het zo vaak gebeurt dat het onderdeel van het schilderij wordt. Dat toelaten van het toeval is ook wat ik met grafiek zo leuk vind. Spontaan gebeurt er iets en ik denk ”oh, leuk”. Experimenteren Vroeger werkte ik heel erg realistisch, ik wilde wel graag losser werken, maar ik deed het niet, ik heb dat niet onder controle, was er kennelijk niet aan toe of zo. ‘t Is geen kwestie van een bewuste keuze. Maar bij Jan herinner ik me dat ik achter een ezel stond met één hand in de zak, en met een kwast in de andere en zo plop plop plop schilderde. En met die nonchalance heb ik het mooiste werk gemaakt. Dat gebeurt af en toe gewoon, maar op een gegeven moment verlies ik die nonchalance en verpruts ik het werk als ik niet oppas. 8

Met schilderen was ik ook aan ‘t experimenteren. Om te zien wat bijvoorbeeld blauw deed bij de bootjes schilderde ik vaak hetzelfde onderwerp met verschillende blauwen. Dan krijg je snel door wat er gebeurt. Net als bij die vijf verschillende versies van die boom. Bij de laatste versie ging ik er met dunne laagjes verf overheen, een soort glacis. Ook heb ik wel eens geprobeerd om als Van Gogh te schilderen of als Jan Mankes, dat waren goeie oefeningen en leerzaam. Soms gebruikte ik zelfgemaakte foto’s, zoals die van mezelf in de stoel in de deuropening.” Mook merkte na een tijdje dat ze het te zwaar vond om aan het eind van haar werkdag nog een schildercursus te doen. Haar vrije dag is vrijdag, en ja, er is op vrijdagavond maar één groep en dat is de grafische. Ze maakte dus niet zozeer een keuze voor de groep als wel voor de dag (avond). Gegrepen door de grafiek Al vijf jaar is Mook nu bezig met druktechnieken. Zij maakt vooral monotypes en dan meestal sjabloon-druk. Dit zijn druksels die met behulp van sjablonen gemaakt worden. Eerst maakt zij op speciaal, glad karton een tekening, daarvan snijdt zij vormen uit, die ingerold worden met een stroperige drukinkt of soms met een kwast. Dan legt zij alles als een soort puzzel weer bij elkaar op een vel schoon karton. Tenslotte gaat de pers erover en drukt het af. Je kunt verschillende drukgangen over en naast elkaar maken. De vormen kun je steeds opnieuw gebruiken, en daarbij kun je experimenteren met kleuren en de hoeveelheid inkt. De inkt veeg je eraf of laat je er dunnetjes doorheen schemeren. Je kunt ook allerlei andere materialen gebruiken, zoals stukjes gordijnstof, om een patroon erop af te drukken. Het bijzondere en leuke aan het proces is volgens Mook: “Er zijn altijd toevalligheden, die je niet kon voorzien, maar waar je ‘t maar mee moet doen. De resultaten zijn altijd weer een verrassing.” Ze is er helemaal door gegrepen: “Ik vind het ontzettend leuk om zoveel mogelijk uit te proberen. Met grafiek kun je enorm experimenteren, het is elke keer weer spannend als je iets onder de pers doorhaalt. Vol verbazing 9

kijk ik dan wat er nou weer gebeurd is. Vaak is het niet wat ik in mijn hoofd had, dus dan moet ik er iets mee.” Ze wijst op een afdruk van een paars hoofd. “Ik wilde met blauw de schaduwkant van het gezicht maken, maar toen de kop onder de pers vandaan kwam, was hij heel lelijk. Uiteindelijk heb ik er lichte kleuren overheen gezet. Nu vind ik het hoofd niet meer verprutst, maar ben zelfs erg enthousiast over het resultaat. Uit de grote vormen kun je steeds kleinere stukjes knippen, zoals ogen of een streepje schaduw langs de neus. Of je krast er lijnen in.” Behoefte om lijnen te maken Ze vertelt dat ze heel lang bezig is geweest met huisjes, in allerlei varianten. “Niet op groot formaat, want dat ligt me minder. Ik wilde graag lijnen drukken, en met acryl-gel-medium in een plastic zakje ben ik die erop gaan spuiten. Daarna heb ik ze ín geïnkt en toen afgedrukt. Dat experiment leerde me te werken met blinddrukken, die je ook weer kunt in inkten voor speciale effecten. Met die zoektocht naar het maken van lijnen ben ik nog steeds bezig. De eerste drukgang maak ik vaak 6 of 7 keer. Bij elke volgende drukgang wijken de werkstukken steeds meer van elkaar af, ook al blijven de vormen hetzelfde. Maanden kan ik met een serie bezig zijn. Zoals met het stilleven van uitgebloeide tulpen en een andere huisjes-serie”. 10

Mook hoopt dat mensen net zo enthousiast worden over de mogelijkheden van grafiek als zij is. “Als je ‘t leuk vindt om dingen uit te proberen, dan zit je op vrijdag echt op de goede plek”, zegt ze. “De techniek is niet moeilijk.” Inspiratie “Als ik in beslag genomen wordt door andere dingen, dan remt dat mijn creativiteit. Maar ook dan experimenteer ik en doe ik gewoon maar wat. Inspiratiebronnen voor mijn werk heb ik niet zo. Wel zijn er kunstenaars waar ik een periode helemaal idolaat van ben. Nu is dat Henry Moore, van zijn beelden en tekeningen ben ik helemaal weg. Daarvoor was het Munch, we zijn zelfs 5 dagen naar Noorwegen gegaan om zijn grote tentoonstelling te zien. Hockney vond ik ook een tijdje heel goed, moeilijk uit te leggen wat me zo raakte, maar ik vond hem creatief en speels, en zijn mannenfiguren hebben iets heel teders...” Creativiteit als tegenwicht Mook is programmeur, dat is ook creatief maar dan met het hoofd. In haar werk doet zij dingen om anderen een plezier te doen, omdat anderen iets nodig hebben. Maar het werk wordt wel steeds stressvoller. “Kunstzinnige activiteiten zijn van een heel andere orde. Die doe ik, omdat ík er plezier in heb, dat is helemaal van en voor mijzelf. Het is ook genoeg dat ik het mooi vind, dat ik er plezier aan beleef en dat het uit mij voortkomt. Anderen mogen er best een oordeel over hebben, en daar kan ik ook naar luisteren, maar ík beslis wat ik ermee doe. Ik wil me hierin vrij voelen, zonder drang of druk. Creativiteit is een tegenwicht tegen en een contrast met mijn werk. Ik kan mezelf er goed in uitdrukken en daar voel ik me heel prettig bij. Input is wel belangrijk, maar ik bepaal zelf wat ik ervan mee pik”. Hennie Hooijer

11

Openingstijden: Dinsdag t/m vrijdag van 8:00 tot 18:00 Zaterdag van 8:00 tot 16:00

GOUDSBLOEMSTRAAT 76, 1015 JR AMSTERDAM, TELEFOON: 020 - 622 07 71 12

‘Mijn tekeningen zijn projecten’ Interview met Ruys

Dit keer bezoeken Hennie Hooijer en ik weer eens een docent thuis. Donderdagmiddag 1 oktober gaan wij op stap naar de Jordaan om ergens aan de langste gracht van Amsterdam, de Lijnbaansgracht, Ruys op te zoeken in haar smaakvol ingerichte huis. Aan de overkant kijken we uit op de achterkant van de gerenoveerde woningen aan de Marnixstraat. Opvallend zijn de ver uitstekende balkons, een prachtig stukje stadsvernieuwing. Ze woont hier inmiddels twee jaar en heeft deze benedenwoning aangeboden gekregen via Woningnet. Ze is mantelzorger voor haar man, die in een benedenwoning moet wonen. Gelukkig heeft Amsterdam nog steeds sociale huurwoningen, al zijn het er steeds minder.... Vroeger woonden zij en haar man ergens in de Rivierenbuurt op drie hoog. Al het werk in de huiskamer is van Ruys en een deel van de kamer is ingericht als atelier, met een grote werktafel, materiaal en mappen met werk. Ruys is bij de Zondagsschilders terecht gekomen via de Artisgroep van Marcelle Sieger, bij wie ze een soort opfriscursus volgde. Van Marcelle leerde ze veel over kleuren en materialen, die cursus was echt heel goed, vertelt ze. Na drie jaar intensief gewerkt te hebben voor Amnesty International kon zij, bij terugkomst uit Afrika eind ’99, het schilderen en tekenen niet meer onderdrukken. Ze ging modeltekenen bij Ies Jacobs. Ies, die tot zijn 93e heeft gewerkt, vroeg tenslotte of zij zijn lessen bij de Zondagsschilders over wilde nemen. En zo geeft zij, nu al weer drie jaar, eens in de twee weken ‘modeltekenen’ op donderdagmiddag. De andere donderdagmiddag geeft Nora Hooijer, die zij nog kende van de middelbare school, les in het schilderen van stillevens. Ets-virus Ruys maakt etsen, tekeningen met inkt en aquarel en kleine olieverfschilderijen. De inspiratiebron is altijd het landschap en de natuur, bijvoorbeeld het platteland van Friesland. Maar ook tekent ze graag langs ’t Gein of in de Hortus en Artis. “En vooral veel bomen, ik hou van bomen”. Ruys tekent altijd buiten. Binnen maakt zij het werk dan af. Zij tekent niet met 13

potlood, maar met aquarel. “Mijn tekeningen zijn projecten,” zegt ze. Ze gebruikt stevig aquarelpapier, liefst 600 gram, maar meestal 300 gram. Bij 600 gram hoef je het papier niet nat te maken. Bij 300 gram eigenlijk ook niet. Ze tapet het papier op haar tekenmap. Tekenstoeltje mee en de map gaat op schoot. Met etsen is zij kort geleden weer begonnen. Ze heeft het vroeger tijdens haar opleiding wel geleerd van haar tekendocent, Joost Schmidt, die inmiddels overleden is. Hij had toen gezegd: “Als je het weer wilt leren, kom dan maar bij me langs”. Dat heeft zij inderdaad gedaan, zij was zijn laatste ets-leerling. “Hij heeft het ets-virus in mij geplant”. Een ander facet van haar werk vormen de kleine schilderijen met olieverf. “Vroeger schilderde ik veel met olieverf, het maakte me rustig. Maar nu wil ik spanning, lijnen, zuurbaden en aquatinten.” Vandaar die fascinatie voor etsen, haar nieuwe uitdaging. Fijnschilder met eetstokje Feitelijk is Ruys een fijnschilder, zeg maar ‘fijn tekenaar’. Haar werk wordt wel abstracter. Ruys zegt daarover: “Ik ben een vreselijke individualist en ik ga mijn eigen gang”. Ze is lineair ingesteld. Ruys is lid van de Onafhankelijken zoals veel docenten bij de Zondagsschilders. Met hen exposeert zij af en toe. En ze doet mee aan de Open Atelierroute in de Jordaan, die eens in de twee jaar plaatsvindt. Ruys heeft een heel eigen wijze van werken. “Ik teken met een Chinees eetstokje en afdek-rubber, liquid masking, op mijn aquarelpapier. Het eetstokje slijp ik voor de helft schuin af met schuurpapier.” Door met verschillende kanten van het afgeslepen deel van het eetstokje te tekenen krijg je een dik en een dun deel, legt ze uit. Als het rubber opgedroogd is, gaat Ruys met aquarelverf verder. Daar waar het rubber het papier niet afdekt komt de aquarelverf. Haal je het rubber eraf, dan zie je de harde lijnen van het witte papier. Soms mengt zij pigment door het afdekrubber, dit wordt in het aquarelpapier opgenomen, dan krijg je prachtige zachte lijnen, fluweelachtig, vertelt ze. Ze experimenteert hier mee. Afrika Na haar middelbare school volgde Ruys een opleiding ‘tekenen en textiel’ tot 3e graads leraar. Toen ze daarna een 2e graads bevoegdheid gehaald had in textiel ging ze lesgeven. Ze heeft drie jaar in Kenia lesgegeven aan meisjes. Daarna gaf zij les in Ethiopië en 14

maakte daar ook ontwerpen van dessins, gebaseerd op Ethiopische afbeeldingen. Het was door haar man, dat zij in Afrika terecht kwam. Na die eerste periode in Afrika studeerde zij antropologie in Leiden. In verband met het werk van haar man verbleven zij nog een tweede keer verschillende jaren in Afrika. Ze gaf in die tijd les aan haar eigen kinderen, maar werkte tevens als antropologe voor Amnesty International. Op de lerarenopleiding leerde zij weliswaar allerlei technieken en daarnaast kreeg ze er didactische vaardigheden, maar wat men daar niet deed was experimenteren, zoals op de kunstacademies gewoon was. Tegenwoordig vindt zij dat – experimenteren – nu juist fantastisch! De praktijk van het modeltekenen De donderdagmiddaggroep heeft iets van twintig deelnemers. Ruys hanteert een tamelijk vast stramien in haar lessen. Ze laat de verschillen zien tussen de man en de vrouw. Ze start met drie korte standen van elk 3 minuten. Daarna volgen twee standen van 20 minuten en na de pauze is er nog een lange stand van ongeveer 50 minuten. De laatste stand is meestal liggend en kan ook ge- kleed zijn. Coachen doet ze altijd op een positieve manier. Ze geeft complimenten of maakt opmerkingen, zegt bijvoorbeeld: “Let daar eens op, is het niet te groot of te klein”. Ze zet zelf nooit lijnen in de tekening van de cursisten. Dat doet ze alleen op een apart vel papier. Inspiratiebronnen Wat zijn Ruys’ inspiratiebronnen? Ze noemde al het landschap, de terpen in Noordoost Friesland, de kaalheid daar, de openheid, het verlorene en die prachtige luchten. Ook de prachtige modellen op de lessen van Ies Jacobs waren voor haar inspiratiebronnen. Mensen zijn dat nog steeds, daarom tekent ze regelmatig naar model om ‘bij’ te blijven. Wat schilders betreft kun je niet heen om Van Gogh, Rembrandt en Mondriaan, stelt ze. Maar ook de Belg Rik Wouters uit het begin van de 20e eeuw en Joan Miro zijn belangrijk voor haar. En de schilder Mark Rothko vindt zij geweldig. Ruys begint plotseling over een onderwerp, dat hiermee in verband staat. Zij is zeer geïnteresseerd in geschiedenis, vooral de geschiedenis van Duitsland, de Islam, Japan en het populisme. Zo volgt ze nu een cursus kunstgeschiedenis aan de HOVO. Er zijn ongeveer tien deelnemers en de cursus wordt gegeven door dr. 15

Kathleen Nieuwenhuisen in de Krijtberg. Deze vrouw, Kathleen Nieuwenhuisen, is een fantastische docent. Voor geïnteresseerden: kijk op haar website, die is: www. artcontext.nl. De cursus is zeer de moeite waard! Tot slot Ruys heeft nog een interessante suggestie voor de Zondagsschilders. Kunnen er op woensdagmiddag geen cursussen voor kinderen gegeven worden? Ook ouders zouden dan in aanraking komen met de zondagsschilders! Als nu eens alle docenten, en wellicht ook enkele ervaren leden, twee keer achter elkaar zo’n woensdagmiddag voor hun rekening zouden nemen, dan moet dat toch lukken? Wat denkt u? En verder vindt Ruys dat ze op de Open Dag van de Zondagsschilders als docent aanwezig moet zijn. En ze was er dan ook, dit jaar, zoals alle keren in het verleden. Frans Kramer en Hennie Hooijer

16

Pintar Rapido Gedurende het eerste weekend van september vond voor de tweede keer in Amsterdam het schilderfestijn plaats ‘Pintar Rapido’ geheten. Pintar Rapido betekent: snel schilderen. De opzet was in één dag een schilderij te maken dat ‘jouw’ Amsterdam laat zien. De dag daarop werden de werken tentoongesteld in de Posthoornkerk aan de Haarlemmerdijk. Men kon ze kopen, deze werken, de kunstenaar kon zelf de prijs bepalen die hij of zij er voor wilde hebben. Het was grappig om te zien hoezeer deze uiteen liepen, van €60,tot €1300 en nog wat. En niet altijd was de kwaliteit van het werk navenant.. Maar bij veel schilderijen hing toch inderdaad de rode sticker van ‘verkocht’. Roger Becket, de man die de drijvende kracht achter het evenement is, liep tevreden rond, steeds weer met andere bezoekers die iets wilden weten of zochten. Een grote schort met het embleem van Pintar Rapido erop omhulde zijn gestalte. Verschillende vrijwilligers letten op of mensen iets wilden kopen, het was een drukte van belang, veel deelnemers hadden familie en vrienden die speciaal voor hun werk wamen. Zelf ging ik uiteraard op zoek naar het werk van Zondagsschilders. Daar was bijvoorbeeld Henny Bakx met een gezicht op enige grachtenpanden en Hannie van Zandvoort, die hetzelfde onderwerp toch op een totaal andere manier had benaderd. Haar werk was heel kleurig en had iets naïefs en aandoenlijks. Ook Bep Steur had meegedaan, van haar was er een eenvoudige aquarel van ook een huis aan een gracht. Huizen aan grachten waren sowieso geliefde onderwerpen evenals de grachten zelf. Een heel apart werk had Debby Marchena gemaakt. Op het kaartje, waarop de kunstenaar de gebruikte techniek kon invullen, had ze geschreven ‘stukloop’. Dat woord begreep ik niet, reden waarom ik het werk nog eens heel goed ging bekijken. Toen pas zag ik dat ze haar werk geknipt moest hebben of met iets zeer scherps uitgesneden. Achter het witte ‘voorvel’ zat een zwart vel dat door het uiterst knappe knipwerk een bijzondere, strak gestileerde voorstelling gaf in zwart wit. Ze had wat mij betreft een prijs verdiend vanwege die originele aanpak en het opvallende resultaat! De winnaars Maar de prijzen gingen naar andere kunstenaars, met zeker niet onverdienstelijk werk. De hoofdprijs was voor Jos Leurs, die een gezicht op de Amstel en de Antoniesluis had geschilderd. Want dit was het meest ‘typisch Amsterdam’, aldus de jury. Maar ook ‘traditioneel Amsterdam’, vond ik, met dat water, die huizen, de sluis en die boten, mooi geschilderd, knap gedaan. Leuker en aansprekender vond ik het schilderij met de fietsflat, van de hand van Wietze Dorsman. De fietsen herkenbaar door de rode achterlichten, de witte spatborden, zo dicht 17

Van der Linde: voor kunstenaars van elk formaat. Vele kunstschilders genieten dagelijks bij van der Linde. Zij vinden daar wat ze zoeken of worden verrast door wat ze nog niet zochten.

Onder professionals en amateurs is van der Linde’s assortiment en kleurenrijkdom inmiddels legendarisch. In de winkel van meer dan 300 m2, het inlijstatelier en de showroom in Weesp vindt u vrijwel alle materialen voor de beeldende kunst. Op vertoon van uw pas ontvangen de Zondagsschilders 20% korting op alle materialen. (aanbiedingen uitgezonderd). Bovendien heeft van der Linde dankzij een scherp inkoopbeleid regelmatig interessante aanbiedingen. En vanaf z125,– wordt uw aankoop gratis bezorgd in Amsterdam. Door deskundig advies aan amateur en professional heeft van der Linde door de jaren een vaste klantenkring opgebouwd. Ook nu staan gekwalificeerde medewerkers zes dagen per week voor u klaar met advies en ondersteuning.

van der linde Materialen voor de beeldend kunstenaar Rozengracht 36-38, 1016 NC Amsterdam | T 020-62 42 791 [email protected] | www.vanderlindewebshop.com

18

op en boven elkaar, dat je wanhoopt er één – de jouwe – uit te kunnen trekken… dat is het Amsterdam van vandaag, geen plaatje, maar drukke(-nde) werkelijkheid. Een prijs van de Wackersacademie ging naar Karin Spijker. Persoonlijk vond ik het een van de mooiste werken op de tentoonstelling. Het was een aquarel, het gezicht op Magna Plaza, met aan de overzijde nog net te zien de achterkant van het paleis aan de Dam. Twee mensen die overstaken richting het paleis. Mooi erin het licht, maar ook de donkerte van de regen, die contouren doet vervagen, beide heeft ze heel goed getroffen. Karin, die bij het schilderij iedereen te woord stond die haar erover aan sprak, vertelde medisch illustrator te zijn. “In dat werk moet je heel precies zijn” zei ze, “daarom heb ik nu geprobeerd losser te schilderen, als een soort tegenwicht”. De regen had een en ander niet gemakkelijker gemaakt, vond ze, voor niemand natuurlijk! Maar zij had geboft: een vriendin had steeds als er weer een bui was een paraplu boven haar en haar werk gehouden! Zij was heel blij met de prijs van de Wackersacademie, die haar de mogelijkheid bood van een cursus of lessen daar te volgen. Welke wist ze nog niet, dat ging ze uitzoeken. Twee prijzen van elk €500 waarde werden gewonnen door respectievelijk Jos van Riswick en Dorine van der Ploeg. Dorine schilderde de NDSM werf van binnen, Jos een mooi straatje, dat een enthousiaste bezoeker herkende als zijn straat. Zomaar een suggestie Er was dit jaar geen tafel met informatie over de Zondagsschilders zoals vorig jaar wel. Dat was een beetje jammer. En zou het niet aardig zijn om volgend jaar ook namens de Zondagsschilders een prijs aan te bieden? Een van onze cursussen? Of, als dat teveel is, een strippenkaart van 15 lessen? Johanna de Wilde

19

40 jaar Hoopman - 70 jaar vakkennis

DE KUNST VAN MATERIALEN

Marnixstraat 47 Amsterdam / + 31 (0) 20 624 6045 hoopmanamsterdam.nl / [email protected] 20



Gezien

Turner en het sublieme Turners krijg je niet vaak te zien in Nederland. Je moet er altijd voor naar het buitenland. De laatste was die prachtige tentoonstelling in het Folkwang Museum in Essen in 2001.Ooit was er in 1979 een overzichtstentoonstelling in het Gemeentemuseum in Den Haag. In een koker bij mij thuis moet nog dat fantastische affiche zitten van “Peace – burial at sea” uit de Tate in Londen. En er is maar één Nederlands museum dat een Turner bezit. Dat is de Fundatie in Zwolle. Niet zo gek dus dat de Fundatie in samenwerking met het Rijksmuseum Twenthe in Enschede een dubbeltentoonstelling organiseert. John William Turner (1775 – 1851) wordt altijd beschouwd als een soort voorloper van het impressionisme en sommigen zien hem als een abstract expressionist avant la lettre. Aan m’n hoela, hij draait zich om in zijn graf! Turner was één van de grote romantici die op zoek was naar de verbeelding van het ‘sublieme’. En dat zijn verfbehandeling op die zoektocht de indruk wekt impressionistisch of abstract te zijn is van een geheel andere orde. Wat is het ‘sublieme’? Ergens las ik dat het te maken heeft met esthetische ervaringen die overweldigend zijn, tot zelfsonaangenaam toe. Het gaat niet alleen om schoonheid, maar ook om het confronterende, het onthutsende, het schokkende en het gruwelijke. Om het ‘wow’-moment. Op de beide tentoonstellingen worden werken van Turner getoond naast het werk van kunstenaars als Courbet, Mondriaan, Sluijters, Dumas, van Bohemen en vele andere kunstenaars uit het bezit van beide musea. Het centrale thema blijft het ‘sublieme’, maar dat is lang niet altijd even duidelijk, het lijkt hier en daar zelfs gezocht. De tentoonstelling is nog te zien tot en met 3 januari. Alleen al vanwege zijn aquarellen is het de moeite waard om naar Overijssel af te reizen. Wij hebben het gedaan op één dag, maar als u moet kiezen tussen een van beide musea zou ik voor Enschede gaan. Niet vanwege de Turners zelf, die zijn op beide locaties prachtig, maar het geheel in Enschede is minder rommelig, overzichtelijker en de zalen van het Rijksmuseum Twenthe zijn prachtig. In Zwolle gaat het om zeegezichten, in Twenthe om het landschap. 21

Van Gogh en Munch Een tweede tentoonstelling, iets dichter bij huis in het Van Gogh Museum, is eveneens zeer de moeite waard. Ga maar vast in de rij staan voor de nieuwe ingang. U zult er geen spijt van krijgen. Het is werkelijk een top tentoonstelling. In de Volkskrant staat dat het gaat om twee briljante ‘gekken’. Het is dus ook een zoekplaatje: zoek de verschillen. Behalve dat het beide expressieve schilders zijn en voorlopers van de moderne kunst vind ik dat het totaal andere schilders zijn. Vincent van Gogh (1853 – 1890) en Edvard Munch (1863 – 1943) zaten ongeveer in dezelfde periode in Parijs, maar hebben elkaar nooit ontmoet. Munch leerde de schilderijen van Van Gogh pas kennen na de dood van Van Gogh. Beide zijn uiteraard sterk beïnvloed door het impressionisme en het post-impressionisme, waar zij in Parijs kennis mee maakten. De schilderijen van Van Gogh zijn schilderachtig. Hij boetseerde met verf. Het werk van Munch is daarentegen tekenachtig, het oppervlak is mat en vlak. Soms lijkt het werk van Munch slordig, maar dat is het niet. Schitterend is zijn opvatting om op de voorgrond het hoofd van een figuur te schilderen. Dat maakt het perspectief in het schilderij heel spannend. Men vermoedt dat Van Gogh bi-polair was, een moderne uitdrukking voor manisch-depressief. Munch was ook wel een beetje ‘gek’ en hij had, lees ik in een artikel in Kunstschrift van Openbaar Kunstbezit, een sterke drang naar melodrama. Je krijgt de indruk dat hij als een charlatan of acteur speelde met zijn eigenaardigheden. Van Gogh wilde de mensen troost bieden met zijn kleurrijke en expressieve schilderijen. De werken van Munch bieden weinig troost ondanks dat ze prachtig geschilderd zijn. De thema’s zijn vaak eenzaamheid, ziekte, dood en angst. Denk bijvoorbeeld aan het beroemde werk “De schreeuw”, dat hij met allerlei technieken heeft verbeeld, tempera, krijt op karton en als litho. De tentoonstelling is nog te zien tot en met 17 januari.

Open Dag 4 oktober

Frans Kramer

Een kleine overpeinzing, geen verslag

De Open Dag viel dit jaar samen met de Atelierroute van de Nieuwmarkt. De gedachte daarachter was een logische: wij maken ook kunst en het is handig en leuk om onze ateliers op dezelfde dag open te stellen als kunstenaars in onze omgeving dat doen. Mensen die geïnteresseerd zijn in kunst en onderweg gaan om het werk in diverse ateliers te gaan bezichtigen, komen wellicht ook langs onze ateliers 22

en kijk! Hoe aardig is dat: daar kun je ook nog dingen doen! Een stilleven schilderen, een portret tekenen! Natuurlijk word je dan enthousiast en word je lid van de Zondagsschilders en zoek je je een cursus! Dat was idealiter het idee en de planning. En gedeeltelijk is deze opzet gelukt: er kwamen veel mensen een kijkje nemen en er werd op de 1e etage met enthousiasme getekend en geschilderd aan stillevens, maar vooral aan portretten. Docenten Joop Rooijers en Emma Baert gaven instructie bij het portret tekenen – dat ging met houtskool, al had een enkeling zelf pastelkrijt meegenomen – en Jan Frenken bemoedigde aankomende schilders bij het werken aan een stilleven. Wat niet meteen gebeurde was het lid worden van onze vereniging. Van de 239 bezoekers werden er 2 lid. Dat viel dus enigszins tegen, ook al werden er wel strippenkaarten verkocht en proeflessen Moeten we daarom ontmoedigd zijn en treurig raken en denken: ach heerke, zoveel moeite gedaan voor zo weinig resultaat? Welnee, natuurlijk niet. Zolang wij plezier hebben in de vereniging en ons kunnen ontwikkelen in de kunstvormen waar we ons mee bezighouden, zolang is onze vereniging de moeite waard. En is het ook de moeite waard naar buiten te treden met wat we zoal kunnen en doen. Enthousiasme is aanstekelijk. Is het niet voor de buitenwereld, dan in ieder geval voor ons zelf! Waarom ik dit zeg? Er zijn momenteel in de vereniging zorgen om het ledental, dat (te) oud zou zijn en zou afnemen in getal. Het idee is: er moeten jongeren bij, veel jongeren, wil onze vereniging levensvatbaar blijven. Om dat te bereiken moeten alle hens aan dek, nieuwe projecten ontwikkeld, nieuwe methodes ter reclame toegepast – geen foto’s met oude knarren, maar mensen met jeugdig elan gezocht - enzovoort. Dat leidt voor mijn gevoel tot een soort hijgerigheid, die niet echt iets ‘oplost’. Ik zet dat ‘oplost’ tussen aanhalingstekens, omdat de vraag is of de problemen waar wij voor staan ‘op te lossen’ zijn. Misschien geldt voor onze vereniging wat kerken, wat politieke partijen al jaren ervaren. Hun aantrekkingskracht, hun zeggingskracht is op de manier van vroeger grotendeels voorbij. Niet omdat geloof voorbij is of betrokkenheid bij de samenleving. Maar wel omdat de vorm waarin een en ander gegoten werd, niemand – of zeer weinigen – meer 23

24

inspireert. Er zullen gerust nieuwe vormen ontstaan, dat gebeurt al, maar niet door de oude garde. Nieuwe generaties zullen hierin bepalend zijn. Zo denk ik dat het ook voor onze vereniging geldt. Voor ons voldoet zij, en zolang dat zo is, laten we ervan genieten! Maar jongere, nieuwe generaties zullen hun eigen kunstuitingen op hun manier gaan vormgeven binnen (niet-)organisaties, die hen passen.

Expositie Grafische Groep

Johanna de Wilde

Tijdens de Nationale Open Monumentendagen op 12 en 13 september exposeerde de grafische groep van de Zondagsschilders in het viscentrum van het fort van Abcoude. De titel van de expositie was DRUK. Behalve drukwerk, etsen, houtsnedes, lino’s en sjabloon drukken was er echter ook driedimensionaal werk te zien, zoals de keramiek van Bertie Sievering in een vitrine. Debbie Marchena toonde werken in hout en van ijzerdraad. Het werk in hout maakt ze met een lazercutter, een computergestuurde zaag. Thea van Nieuwkerk liet naast grafiek kleine beeldjes zien. Wie waren de exposanten? Anna van Praag, Berty Sievering, Charlotte Haak, Debby Marchena, Frans Kramer, Jet van Schaik, Jon van Olst, Mook van der Maas, Thea van Nieuwkerk, Yvonne Zevenbergen en uiteraard de docente Hermine Groenendaal. De lokatie was een idee van Jet van Schaik, die in Abcoude woont en feitelijk de initiator van de expositie was. De inrichting werd verzorgd door Hermine, Bertie en Jet. Het was prachtig nazomerweer en de ijsvogels vlogen ons op die mooie plek om de oren. Yvonne, Danielle en docente Gerda van Bockxmeer kwamen helemaal uit Amsterdam met de fiets. En Jet deelde groene appels uit. Een beetje zuur, maar zeker geschikt voor de appelmoes. De grafische groep probeerde met deze tentoonstelling haar horizon te verbreden. Is dit gelukt? Er was in ieder geval steeds publiek. Tijdens de monumentendagen werden er rondleidingen verzorgd door het fort. Ruim 500 bezoek25

ers bezochten het monument. Voordat zo’n rondleiding begint, stap je natuurlijk even de expositieruimte binnen om een blik te werpen op wat daar te zien is. Veel kennissen en vrienden van de exposanten bezochten Abcoude. Helaas waren er nauwelijks zondags-schilders. Wel waren er docenten die een kijkje kwamen nemen, zoals Ruys, Joost vd Krogt en Gerda van Bockxmeer met echtgenoot. Ook waren er leden van de kunstenaarsvereniging De Onafhankelijken. Even enkele steekwoorden uit het gastenboek: superleuk, inspirerend, mooi verzorgd, klasse, verschillende impressies en intiem. Wat kan ik daar nog aan toevoegen? Gerda van Bockxmeer vond het machtig werk. De zondagsschilders hebben wat gemist. Er is ook werk verkocht. Mook verkocht bijvoorbeeld haar lino en sjablonendruk “Regen”, dat prachtige kleine mannetje met hondje. Charlotte verkocht “Night sky”, een collage en sjablonendruk met 26

stippen. Het stelde een schip voor. Hermine verkocht een ets en een linosnede. Ook Debby heeft werk verkocht. Conclusie luidt dus dat het succesvol was en voor herhaling vatbaar. En uiteraard is zo’n expositie tevens PR voor de Zondagsschilders. Frans Kramer

Cursus Abstract (2) In september gaf Marjan van Berkel, docente op de maandagavond, een korte cursus over abstract schilderen. Het was de tweede in deze trant. Marjan was enthousiast over de cursus en vindt het leuk om ervan te vertellen in het Ateliernieuws. Ze heeft het plan opgevat om in het voorjaar van het komende jaar opnieuw een korte cursus te geven, uiteraard bij ‘voldoende belangstelling’. Hieronder wat ze schreef: Beste Zondagsschilders, Afgelopen maand september werden alle woensdagavonden (5x) gevuld met abstraheren en wat daar voor nodig is . In de aankondiging op het foldertje stond ‘Anders kijken is anders werken’. Het ging er dus voornamelijk om ieder anders naar de werkelijkheid te laten kijken. Dan vraag je je misschien af de werkelijkheid, welke werkelijkheid? Nu, daarmee bedoel ik de werkelijkheid oftewel de realiteit, alles wat er om je heen te zien is. Veel grote abstract-kunstenaars halen hun motivatie letterlijk uit bijvoorbeeld de natuur. Het uiteindelijke werk krijgt pas duidelijkheid door het volgen van deze kunstenaar vanaf zijn of haar beginperiode. En wat als je ‘zomaar wat doet ‘? Is het alleen abstract als je niets herkenbaars meer ziet? Bewust laat ik deze vraag open. Wat is jouw idee daarover? Reageer eens in het volgende Ateliernieuws! Even terug naar de vijf avonden en wat daaraan vooraf ging. Op de eerste plaats bespraken Christa Kuilman en ik samen welke data geschikt waren. Dit gebeurde lang voordat de cursus begon, er moesten folders gemaakt waarvoor de tekst door 27

mij werd aangeleverd. Het plan voor de uitvoering en wat de cursus ging inhouden was me redelijk duidelijk. Ik wilde wel met iets komen waarvan ik dacht dat het interessant was voor veel mensen die schilderen. Want het is mooi als mensen zich daadwerkelijk inschrijven en je echt aan de gang kunt gaan! Iedere les gaf ik een korte samenvatting van wat er stond te gebeuren. Verschillende mensen van de groep hadden de eerste serie ook gevolgd en waren dus al wat ervaren, wat ik kon merken. Toch was dat niet perse nodig. De eerste avond werden kleine passe-partoutjes gemaakt. Die dienden om los te komen van wat je zag, het atelier moest er als het ware mee worden ‘afgegrazen’. De ogen moesten alles ‘pakken’, om daarna te werken aan iets waarvan de oorsprong hoe langer hoe minder duidelijk was. De deelnemers kregen ook ‘huiswerk’ mee. Zoek thuis eens een typisch lyrisch-abstracte kunstenaar op, was een opdracht en later: bekijk een geometrisch-abstracte kunstenaar. Op de laatste avond was de opdracht: schilder, smijt of wrijf zo snel mogelijk je doek vol! Daarbij klonk keiharde, pittige rockmuziek, in tegenstelling tot de andere avonden, waarop muziek van een heel andere aard te horen was geweest. Alle deelnemers werkten hard, met veel aandacht, men wisselde veelvuldig van gedachten over de abstractie, kortom: we kwamen tijd te kort! Graag wilden we gewoon doorgaan, maar dat was de afspraak niet. Wat we wel hebben besproken is de mogelijkheid van een volgende cursus in het voorjaar van 2016, misschien van woensdag 10 februari tot en met 8 maart. Deze cursus kan een andere duidelijke vorm hebben, hoeft niet speciaal gericht te zijn op abstractie. Dit horen jullie wel! Hou het in de gaten als je belangstelling hebt ! Met vriendelijke groet, Marjan van Berkel Kort nagesprek Als ik Marjan’s verslag in haar brief gelezen heb, bel ik Marjan op. Ik wil graag weten wat ik me moet voorstellen bij ‘lyrisch abstract’ is en wie dan zo’n soort kunstenaar is. En ook wat ‘geometrisch abstract’ is en wie er op die wijze schildert. Marjan is verbaasd over mijn vraag. “Je kunt het zo opzoeken,” zegt ze, “er zijn wel boeken over, maar ook op internet kun je van alles vinden hierover.. Dan raad ik overigens wel aan, dat je alleen ‘lyrisch abstract’ intikt en niet ‘kunstenaar’ er achter aan, want dan krijg je meer informatie.” Ze vertelt dat ze expres geen namen van kunstenaars noemde in de cursus, ze wilde de cursisten juist uitdagen om zelf te zoeken, hen daarin vrij laten. “En dat werkte heel goed,” zegt ze, “ze gingen er echt over praten en dingen uitwisselen, heel stimulerend. “ Maar omdat ik er zo expliciet naar vraag: Willem de Koning is bijvoorbeeld een lyrisch abstracte kunstenaar. En tot de geometrisch abstracte kunstenaars – kunstenaars die met ‘rechten’ werken - rekent ze o.a. Schoonhoven en ook Mondriaan in zekere zin. Johanna de Wilde 28

Werkweken Hotelreis Schoorl

Meld je snel aan

vrijdag 8 juli t/m vrijdag 15 juli 2016 (7 nachten) Wegens groot succes en de prachtige omgeving verblijven wij weer in de mooie rustieke accommodatie Rebosch www.rebosch.nl, even buiten Schoorl. Wij logeren weer in de gezellige locatie De Stolp, met een zeer ruime huiskamer, zolder, een grote privé tuin met voldoende parkeermogelijkheid. De verblijf is op basis van volpension. De maaltijden worden uitstekend verzorgd. Handdoeken en beddengoed zijn aanwezig. Zo mogelijk zal onze docent Nora Hooijer de schilders begeleiden. Wij gaan er een prachtige schilderweek van maken. Je kunt desgewenst je fiets meenemen of ter plaatse huren. Bedenk en/of overleg met wie je een kamer wilt delen. Er zijn meerdere 1-persoons kamers. Vóór vertrek krijgen de deelnemers informatie, een deelnemerslijst en het adres toegezonden. Vervoer: Informeer of je met iemand samen kunt reizen. De OV verbinding is goed met de bus vanaf Alkmaar. De bushalte is op 200 mtr. afstand van Rebosch. Prijzen (volpension) (bij deelname van 16p.)

1 pers. kamer € 565 p.p. (slechts beperkt aanwezig)

Kamerindeling en contactpersoon

Thea de Haan

2 pers. kamer € 495 p.p.

tel.: 020 - 697 08 77 e-mail: [email protected]

Salonboot “De Amsterdam”

maandag 6 juni t/m zondag 12 juni 2016 (6 nachten) Al vele jaren organiseren wij met groot succes de jaarlijkse schilderweek met deze gezellige salonboot. In 2016 varen we weer uit met “De Amsterdam” om mooie plekjes vast te leggen op doek en/of papier. Marjan van Berkel is al vele jaren onze vaste docent tijdens deze werkweek. Wij gaan er weer een prachtige schilderweek van maken. Voor de afvaart krijgen deelnemers een deelnemerslijst, informatie over vertrektijden en het vertrekpunt van de boot toegezonden. De verzorging aan boord is op basis van vol pension. Lakens, sloop en handdoeken zijn aanwezig. Let op: De boot is nagenoeg volgeboekt! Echter het duurt het nog lang voor de afvaart. Dus laat u op de reservelijst plaatsen om toch een kansje te maken mee te kunnen varen als iemand onverhoopt afvalt. Prijzen (volpension)

1 pers. hut € 450 p.p. (slechts beperkt aanwezig)

Hutindeling en contactpersoon

Nel Huurman

Aanmelden werkweken bij secretariaat:

2 pers. kamer € 380 p.p.

tel.: 036 - 533 48 99 e-mail: [email protected] 020 – 624 39 33 / [email protected]

Aanmeldingsformulieren staan in de folderbakjes op de ateliers. 29

HARTELIJK DANK HARTELIJK DANK HARTELIJK DANK ! Alle medewerkenden die de Open Dag op zondag 4 oktober mogelijk hebben gemaakt, wil ik heel hartelijk bedanken voor hun steun en fantastische werk. De uitval van enkele mensen is door een aantal nieuwe medewerkers prima opgevangen en alles liep op rolletjes. Er heerste een fijne sfeer die voor de bezoekers duidelijk merkbaar was. Er zijn 239 bezoekers geweest, waarvan 79 leden. Er hebben zich twee mensen opgegeven als lid, en een aantal mensen hebben cursuspassen aangeschaft of een proefles genomen. Er waren veel mensen die duidelijk geïnteresseerd waren, dus hopen we op nog meer positieve resultaten. Het motiveren door de leden van hun “netwerk”, blijft de belangrijkste factor om mensen te enthousiasmeren tot een bezoek en het werven van nieuwe leden. Vóór een Open Dag wordt er weken lang veel werk verzet achter de schermen. De expositie zag er goed uit en was duidelijk met de informatie van de docenten. De workshops zijn goed bezocht, het secretariaat heeft hard gewerkt om het prachtige materiaal dat is gemaakt, aan de man te brengen. Portiers, gastvrouwen, docenten en contactpersonen wezen de bezoekers de weg naar alle mogelijkheden die onze vereniging De Zondagsschilders te bieden heeft en de cateringploeg maakte de dag perfect af met een heerlijk souper. Natuurlijk zijn er punten aangedragen ter verbetering. Deze zullen we het volgend jaar meenemen om alles nog beter te laten verlopen. Een aantal punten heb ik al tijdens de docentenvergadering, later in oktober, besproken. Graag tot volgend jaar!

Allerhande

Thea de Haan-Tetteroo

Winterstop 2015-2016

De winterstop begint op zondag 20 december en eindigt op zaterdag 2 januari 2016. Op 4 januari beginnen de lessen weer. Tijdens de winterstop is het secretariaat gesloten.

(Nieuwe) cursussen/activiteiten deze winter

Voor alle cursussen en activiteiten geldt dat verdere informatie te vinden is op de website van de Zondagsschilders en op de flyers in de ateliers. Ook het secretariaat kan men bellen voor nadere informatie. 30

Schoonmaakdag woensdag 30 december Tussen Kerst en Oud&Nieuw biedt de ateliercommissie u de mogelijkheid om wat extra te bewegen op onze ateliers. Kom daarvoor naar de schoonmaakdag op 30 december! Wij vragen leden en contactpersonen om vooraf te bespreken wie op de schoonmaakdag de groep zal vertegenwoordigen en deze namen op de corveelijst in te vullen. De corveelijst hangt samen met de klussenlijst vanaf begin december op de ateliers. Wie:

tenminste één afgevaardigde per groep (mogen er natuurlijk meer zijn)

Wat:

ongeveer 3 uur helpen schoonmaken/opruimen van de ateliers

Wanneer:

op 30 december (omdat de laatste vrijdag op 1 januari valt)

Hoe laat:

om 10:00 uur verzamelen op de 3e etage voor koffie/thee en taakverdeling

Opmerkingen:

Om ± 13:00 is er een lekkere lunch.

Doe mee en zet deze datum direct in je agenda! Namens de ateliercommissie alvast hartelijk dank.

Nieuwjaarsinstuif zondag 3 januari Traditioneel starten wij het verenigingsjaar met een Nieuwjaarsinstuif op de eerste zondag van het jaar. Tussen 14:00 en 17:00 uur bent u allen van harte welkom.

PORTRETTEKENEN VAN EEN BEKENDE AMSTERDAMMER Elke eerste zondag van de maand wordt er een portretsessie georganiseerd met een bekende Amsterdammer of Nederlander als model. In de afgelopen jaren heeft de vereniging bestuurders, politici, mensen uit de culturele sector, bekend van radio en TV, op bezoek gehad op de Geldersekade. Na de sessie is er nog gelegenheid om gezellig na te praten met een drankje en een hapje. Ook mensen die niet aan het portrettekenen hebben meegedaan, zijn na afloop van harte welkom. Wanneer:

zie agenda pag. 32, aanvang: 13:00 uur, atelier open: 12:30 uur.

Inschrijven:

vanaf de eerste van de voorgaande maand.

Aanmelden bij: Meta Boldingh: email: [email protected] of telefoon 06 43 00 69 24 Locatie: 3e etage, Geldersekade Kosten:

€ 5,60 per keer

INLOOPATTELIER OP ZONDAG beeldhouwen, schilderen en grafiek Op deze zondagen kan er vrij worden gewerkt zonder begeleiding. Wanneer: Tijd:

Locatie:

20 december

11:00 uur 3e etage, Geldersekade

Grafiek: € 5,60 per keer Schilderen / Beeldhouwen: € 4,50 per keer Debby Marchena: tel.: 020 622 38 70 Contactpersonen: Anne de Hiep: tel.: 020 683 88 53 Kosten:

31

AGENDA 2015 6 dec

(13.00)

13 december 20 dec

Medewerkersdag (11:00)

Inloopatelier Beeldhouwen – Schilderen - Grafiek (meer info pag. 31) Start winterstop

19 december 30 dec

Portret op Zondag (meer info pag. 31)

(10:00)

Schoonmaakdag

2016 Einde winterstop

3 januari 3 jan

(12:00)

Vergadering contactpersonen 12:00-13:30 uur

3 jan

(14:00)

Nieuwjaarsinstuif

6 t/m 12 juni

Werkweek op de Salonboot “De Amsterdam”

8 t/m 15 juli

Werkweek in Schoorl, “Rebosch”

Kijk voor meer informatie over cursussen en evenementen op onze website www.dezondagsschilders.nl

agen actief! d e ll a s, er d il ch De Zondagss