Leo spreekt
Eerste druk, december 2010 © 2010 Leo den Dolder Corrector: Bea Louwerens/Arjan Terlouw Fotograaf: Henk van Halen isbn: 978-90-484-1610-3 nur: 303 Uitgever: Free Musketeers, Zoetermeer www.freemusketeers.nl
Hoewel aan de totstandkoming van deze uitgave de uiterste zorg is besteed, aanvaarden de auteur en uitgever geen aansprakelijkheid voor eventuele fouten en onvolkomenheden, noch voor de directe of indirecte gevolgen hiervan. Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever worden openbaar gemaakt of verveelvoudigd, waaronder begrepen het reproduceren door middel van druk, offset, fotokopie of microfilm of in enige digitale, elektronische, optische of andere vorm of (en dit geldt zonodig in aanvulling op het auteursrecht) het reproduceren (i) ten behoeve van een onderneming, organisatie of instelling of (ii) voor eigen oefening, studie of gebruik welk(e) niet strikt privé van aard is.
Leo spreekt
Leo den Dolder
Inhoudsopgave 1. Met de dubbeldekker naar de wintersport 2. De tennisclub 3. Klaverjasvereniging 4. Nachttrein naar Kopenhagen 5. Klojobranch 6. Laatste oude-jongerenreis 7. De versiervriend 8. Damclub 9. Sporthelden 10. Eerste job 11. Het overhemd 12. Visite 13. Man in pak 14. Broodjeszaak 15. Linkerenkelband 16. Linkerhanden en het noodlot 17. Vissen met Jan van den Bronk 18. Angelsaksen slaan terug 19. Voetgangers- c.q. fietseroversteekplaatsen 20. Neef Klaas 21. Familie den Lammen 22. Guardia Civil 23. Cruise 24. Waar gebeurd 25. Jacob Schroef 26. De erfenis 27. Bolle Zuiderbaan 28. De wandelclub 29. De Kolonel 30. Paranormaal
7 10 12 14 16 17 19 20 21 23 24 25 27 28 29 31 33 35 36 37 38 39 41 43 44 45 46 48 49 50
31. Rijles 32. Pensioen 33 Groepsleider 34. Voorzetramen 35. Max 36. Failliet 37. Uittredingen 38. Het huwelijk van Zuiderbaan 39. Jaap Zuil 40. Eigengereid 41. Ted Braks 42. Betuttelatuur 43. Druk 44. De Amerikanen komen 45. Voor het eerst naar het buitenland 46. De ontvoering 47. De stille 48. Midweekje vijftig-plus 49. De Jan Rookworst Show 50. Fataal 51. De erudiete dame 52. De groenteboer 53. Hait 54. De stomerij 55. Teambuilding 56. Een mooie lentedag 57. De motorsloep 58. Het laatste avontuur 59. Tour de France
51 52 53 54 55 57 58 59 61 62 63 65 67 68 70 72 74 76 78 79 80 82 84 86 87 89 90 92 94
1. Met de dubbeldekker naar de wintersport
Na jarenlang mij in Oostenrijk onledig te hebben gehouden met skicapriolen, ten langen leste dit oord tot een soort carnavalsgebied is verworden, besloten dit gebied voortaan te mijden. Zodoende met wat vrienden aangemeld voor een zogenaamde low-budgetreis in een heuse dubbeldekker richting Andorra. Uiteindelijk vingen we de reis aan met nog zo’n tachtig ‘voor een dubbeltje op de eerste rij-figuren’. Het aangename van dit soort busreizen is dat je bijvoorbeeld om 10:00 uur opstapt op het CS in Oudendam en dat je vervolgens via den Haag, Utrecht, Breda, Den Bosch, Eindhoven en uiteindelijk Venlo om 20:00 uur Nederland verlaat. Na het passeren van de grens zat de stemming er snel in. Chauffeurs van dienst waren uiteraard Bert en Jan die ons veilig naar Andorra zouden brengen. Echter na het passeren van de Franse grens begon het al. Een behoorlijk aantal passagiers meende er goed aan te doen om met hun mobieltje het thuisfront voordurend te informeren over de voortgang van de reis. Persoonlijk ben ik er helemaal niet van gediend gedwongen al deze prietpraat aan te moeten horen. Inmiddels weer enige uren verder dieper Frankrijk in besloot men het massaal meegenomen voer te gaan verorberen. Bananen, sinaasappelen, mandarijnen en wat dies meer zij werden genuttigd. Ik weet niet of U zich realiseert wat voor stank dit geeft als je dik twintig uur in een bus gaat zitten met zo’n tachtig medepassagiers? Uiteindelijk zit je in een zwijnenstal, de lucht is niet te harden en je voelt je nog viezer dan een varken. Bananenschillen gaan enorm stinken en sinaasappels c.q. mandarijnen spuiten bij het pellen als een soort flaconnetje alle kanten op. Om nog maar niet te spreken over het enige toilet in de bus. Enfin, midden in 7
de nacht moest ik plassen en gleed half uit over een bananenschil in het gangpad. Eenmaal terug op mijn plaats was ik gedwongen hoorgetuige van een uitermate stompzinnig gesprek dat mijn overbuurvrouw voerde met het thuisfront. Kortom, ik begon steeds meer geïrriteerd te raken en besloot in het holst van de nacht een sigaret op te steken. Uiteraard was roken in de bus verboden maar ik meende het mij te kunnen permitteren daar ik enorm veel overlast ondervond van mijn medepassagiers. En ja hoor, de overtreding was gelijk gemeld bij Bert die via de intercom er nogmaals op wees dat dit niet getolereerd kon worden. Na vermaand te zijn besloot ik toch maar de sigaret uit te maken. Vrijwel tegelijkertijd kreeg ik een straaltje mandarijnensap in mijn gezicht gespoten van mijn eerder gememoreerde overbuurvrouw. Die was net begonnen haar achtste mandarijntje soldaat te maken. Toen ging bij mij het licht uit, het ging erg snel allemaal, na met een rechtse directe haar partner te hebben uitgeschakeld en het bewuste mandarijntje in haar … te hebben geduwd, bevond ik mij opeens in een kluwen van duwende, vechtende en schreeuwende mensen. Zelfs de in eerste instantie alles rustig overziende Bert was het spoor volledig bijster. Na het uitbreken van de onlusten begon de bus hevig te slingeren waardoor Bert snel een parkeerplaats langs de weg opzocht. We werden door Bert en Jan allemaal naar buiten gedirigeerd en zij weigerden verder te rijden als de problemen niet zouden worden opgelost. Na een half uurtje polderen waren de problemen uitgepraat, handen werden weer geschud en om 04:00 uur vervolgden we onze reis door nachtelijk Frankrijk. De bestemming was Pas de la Casa; een mooi wintersportgebied voor de relaxte wintersporter, beslist zon- en sneeuwzeker maar niet geschikt voor de zwarte pistefanaat. Behalve het feit dat ik op de een of andere manier altijd in die zespersoons stoeltjesliften terechtkom met figu8
ren die niet weten hoe ze uit moeten stappen en bij voorkeur hun rechterbeen met ski om mijn linkerbeen met ski draaien (waardoor mijn knie al in de vernieling ligt voordat ik nog maar aan een afdaling ben begonnen), liep de rest van de vakantie op rolletjes. Uiteindelijk keerden wij tevreden huiswaarts. Tenslotte hebben we deze bestemming nog een aantal malen uitgekozen doch de reis per nachttrein gemaakt!
9
