ARAX MAGAZINE
-juli 2008-
1
ARAX MAGAZINE
Inhoud
3
STELLING: ‘ARMENIËRS INTEGREREN GOED IN DE NEDERLANDSE SAMENLEVING’
5
THEMA: JE CARRIÈRE HEB JE ZELF IN DE HAND
8
FLASHBACK:
8
SnowWorld/Debat: Onderlinge vooroordelen van Armeniërs
10
Voorlichtingsdag/Lezing: Geschiedenis van de Armeense educatie
11
Euro-Armenian Games ‘08 Wenen
17
En Face SEROB DARBINIAN: Armeense kunstenaar in het land van Rembrandt
Voorwoord
Beste student, Voor je ligt de nieuwe editie van ARAX Magazine weer vol met interessante items; van integratie (waarbij er zelfs xenofobie aan bod komt) tot achtergrondverhalen van een paar leden over hun studie en carrière. Daarnaast wordt er natuurlijk teruggeblikt op onze laatste activiteiten en kun je in de nieuwe rubriek ‘En Face’ het interview met de Armeense kunstschilder Serob Darbinian lezen. Aangezien dit de laatste ARAX van dit studiejaar is, wil ik hierbij terugkijken naar een mooi bestuursjaar (maar absoluut geen afscheid nemen) en iedereen bedanken die tot nu toe, maar vooral in het afgelopen jaar, op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan onze vereniging, in het bijzonder het bestuur en alle commissies. Hopelijk is het voor iedereen een fantastische ervaring geweest, voor mij in ieder geval wel. En ik wens ook alvast veel succes aan het volgende bestuur. Om toch maar enigszins symbolisch en studentikoos af te sluiten, kan ik zeggen dat ik een jaar geleden ASV Gladzor als een soort pizza zag, waarbij wij als een vereniging met verschillende ‘ingrediënten’ toch één geheel vormen. Nu zie ik het meer als een soort ‘soep’, waarbij je regelmatig moet roeren zodat het niet aanbrandt. Maar desalniettemin is deze soep even lekker als een pizza! Fijne zomer(vakantie) allemaal, David Baronian Voorzitter ASV Gladzor
20
Aankondigingen & Mededelingen
21 Creatie Concert van Sergej Khachatryan in Eindhoven
-juli 2008-
2
ARAX MAGAZINE
Stelling ‘ARMENIËRS INTEGREREN GOED IN DE NEDERLANDSE SAMENLEVING’ Armeniërs die ik ken, zijn goed geïntegreerd in de Nederlandse maatschappij en doen alles om het beste uit zichzelf te halen. Uiteraard zijn er ook mensen die hun tijd verspillen, maar naar mijn mening zijn dat eerder uitzonderingen. Wat betreft de ‘vernederlanding’ ken ik eigenlijk niemand die zich totaal Nederlands voelt en niets wil aantrekken van de Armeense waarden en normen, en gelukkig maar. Een goede integratie is volgens mij het vinden van de juiste balans tussen segregatie en assimilatie. Dus zoveel mogelijk integreren zonder dat je je eigen cultuur en identiteit verliest. En dat is ook het geval bij de Armeniërs.
Iren Mhkoyan
Arthur Harutiunyan
Wellicht is mijn mening niet helemaal objectief, aangezien ik niet veel Armeniërs ken in Nederland. Mensen die ik ken zijn vooral studenten van ASV Gladzor; allemaal geslaagde voorbeelden van integratie. Ik kan er dus niet in zijn algemeenheid over de goed geïntegreerde Armeense gemeenschap spreken. Maar wat ik met mijn geringe kennis over de Armeense gemeenschap nog met zekerheid kan zeggen is dat de Armeense studenten volledig participeren in de Nederlandse maatschappij. Je ziet bijvoorbeeld dat ze goed op school en op het werk presteren en buiten Gladzor ook veel andere vrienden hebben. Desondanks blijven ze geïnteresseerd in de eigen cultuur en verliezen hun identiteit niet. Alleen al de goed bezochte Armeense activiteiten zeggen hier genoeg over.
Ik ben van mening, dat Armeniërs niet zo snel in de Nederlandse samenleving integreren, in de zin dat ze zich vaak erg verbonden voelen met de Armeense identiteit. Ze zijn meer geneigd in eigen taal te spreken, om te gaan met de landgenoten en Armeense activiteiten, zoals feestjes, concerten, lezingen, etc. te bezoeken. Het is een manier om je eigen cultuur te behouden en dat vind ik eigenlijk wel goed.
Kristina Mkrtchyan -juli 2008-
3
ARAX MAGAZINE
Anoniem
Je kunt wel zien dat Armeniërs de intentie hebben om snel te integreren. Iedereen heeft wel eigen maatstaven voor de goede integratie. In mijn ogen kun je pas spreken over een geïntegreerde bevolkingsgroep als deze groep goede schrijvers, musici, ondernemers, cabaretiers en topvoetballers heeft voortgebracht. Ik ken wel een aantal goede voorbeelden, of krijg ik nu de label ‘typisch Armeens’ opgeplakt, omdat ik over de bekende Armeniërs begin? En wat zegt deze karaktereigenschap eigenlijk over de mate van mijn integratie? Ik denk dat je goed geïntegreerd kunt zijn en daarnaast heel duidelijk je eigen (culturele) identiteit kunt uitstralen.
Enerzijds is de integratie van Armeniërs in Nederland zeker geslaagd. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen van landgenoten die een waardevolle bijdrage leveren aan onze maatschappij. Over het algemeen benutten zij de gegeven kansen, proberen ze hogerop te komen en hechten ze hier ook waarde aan. Dat de eigen cultuur hierbij niet geheel opzij wordt geschoven is natuurlijk een goede zaak. Het zou immers jammer zijn als iedere Armeniër in Nederland zou 'vernederlandsen'. Het is dan ook spijtig om te zien, dat sommigen absoluut afstand willen nemen van hun achtergrond, maar dit is niet vaak het geval.
Tatevik en Anush Martirossian
Anderzijds heeft een grote groep Armeniërs nog steeds last van xenofobie, niet zozeer ten opzichte van Nederlanders, maar vaker ten opzichte van mensen met andere etnische achtergronden. Wat dat betreft hebben we nog een eindje te gaan, maar we zitten zeker op de goede weg!
-juli 2008-
4
ARAX MAGAZINE
Thema JE CARRIÈRE HEB JE ZELF IN DE HAND. In de laatste jaren van je studie wordt het tijd om een blik te werpen op de toekomst. Wat wil je ná je studie en waar wil je over 10 jaar staan? Een mooie baan bij een interessant bedrijf of wil je een eigen onderneming beginnen? Wil je een carrière maken in Nederland of heb je plannen om je in het buitenland te vestigen? Om deze vragen te beantwoorden zul je je moeten oriënteren op de arbeidsmarkt door bijvoorbeeld bedrijven en carrièrebeurzen te bezoeken en stages te volgen. In deze editie van ARAX vertellen twee leden van ASV Gladzor over hun carrièreplannen. Lilia Planjyan is een studente aan de Erasmus Universiteit en Paul Minasian is afgestudeerd voor Hogere Informatica en werkt momenteel voor een bedrijf dat computergames ontwikkelt.
A
Paul Minasian (26) Hogere Informatica (afgestudeerd), Werkzaam bij Eximion
l anderhalf jaar ben ik werkzaam bij het gamebedrijf Eximion en graag wil ik mijn bevindingen met u, beste lezer, delen. Ik zal u vertellen wat ik wilde doen na mijn opleiding, welke mogelijkheden ik had na het afstuderen, hoe ik uiteindelijk bij het gamebedrijf Eximion beland ben en wat mijn motivatie is geweest om bij dit bedrijf te gaan werken. Als laatste geef ik een beschrijving van het bedrijf en de werkzaamheden sinds de dag dat ik bij Eximion ging werken. Hogere Informatica Ik heb de vierjarige opleiding Hogere Informatica voltooid aan Fontys Hogescholen te Eindhoven. Tijdens deze opleiding heb ik drie stages gelopen. De eerste stage duurde tien weken, de tweede en de afstudeerstage duurden ieder een half jaar. Tijdens mijn opleiding heb ik besloten om bij een gamebedrijf te gaan werken als ontwikkelaar van technologie voor computergames. Afstudeerstage Mijn afstudeerstage heb ik gelopen in een computergame- en publishbedrijf waar ongeveer 60 mensen werkten. Het bedrijf hield zich bezig met het ontwikkelen van 2D online computergames en het publishen van 2D online computergames ontwikkeld door andere bedrijven. Tijdens mijn afstudeerstage hield ik mij bezig met het onderzoeken, ontwerpen en ontwikkelen van een makkelijk te gebruiken animatiesysteem. Voordat mijn afstudeerstage afgelopen was, kreeg ik drie soorten banen van het bedrijf aangeboden: webontwikkelaar, ontwikkelaar op lokalisatieafdeling en ontwikkelaar
-juli 2008-
5
ARAX MAGAZINE van computergames. Mijn passie lag vooral in het ontwikkelen van technologie voor driedimensionale computergames, en daarom heb ik alle drie de aanboden afgewezen. Passie, ambitie, sfeer en technologie Mijn tweede stage heb ik gelopen bij een gamebedrijf in Den Haag. Dit bedrijf hield zich alleen bezig met het ontwikkelen van 3D games door gebruik te maken van gametechnologieën ontwikkeld door andere bedrijven. Een vriend van me liep gelijktijdig met mij stage, echter bij Eximion in Eindhoven. Via hem kwam ik later in aanraking met het bedrijf Eximion. Tijdens mijn afstudeerstage heb ik dan ook vaak contact gehad met dit bedrijf. Al snel kwam ik erachter dat het bedrijfsprofiel aan mijn eisen voldeed. Ik leerde de mensen van het bedrijf goed kennen en kon ook goed met ze opschieten. Al snel had ik het gevoel dat ik bij dit team hoorde, wat erg prettig was. Ook de werkzaamheden die ik bij Eximion zou gaan uitvoeren, pasten precies in het kader van mijn verwachtingen. Mijn motivatie om bij dit bedrijf te gaan werken had betrekking op vier factoren: passie voor het werk dat ik zou gaan doen, de vriendelijke en informele sfeer, bedrijfsambitie en de aanwezige technologie. Tot op heden ben ik in dienst bij dit bedrijf als gameontwikkelaar en ontwikkelaar van gametechnologie. Tot nu toe heb ik onder andere gewerkt aan twee computergamedemo's, drie computergames, een grafisch subsysteem, Kalydo Player die ervoor zorgt dat de game in de browser draait, een geluidssysteem, grafische interface designer en andere gametechnologie specifieke werkzaamheden. Eximion
1 2 3
Het Eindhovense bedrijf Eximion ontwikkelt webgames. Ook ontwikkelt het bedrijf zelf de software om de games te laten draaien, het Kalydo Platform. Dit is een geavanceerd stukje techniek dat in de toekomst ook door anderen gebruikt kan worden voor het ontwikkelen en zelf publishen van webgames. Eximion bouwt aan webgames die de lookand-feel hebben van games op de Nintendo, Xbox of Playstation. Nu breedband internet steeds meer ingeburgerd raakt, kunnen webgames veel spectaculairder worden dan ze nu zijn. De gebruiker wordt éénmaal gevraagd de Kalydo Player te installeren, waarna zij iedere Kalydo powered game kan spelen. De technologie hiervoor ontwikkelde het bedrijf zelf. Eximion mikt met deze nieuwe stijl webgames op een niet aangeboorde markt die zich bevindt tussen de casual en de hardcore gamer. Eximion stelt haar Kalydo-technologie, die dit alles mogelijk maakt, gratis beschikbaar voor andere ontwikkelaars. Voor meer informatie verwijs ik u naar www.eximion.com
-juli 2008-
6
ARAX MAGAZINE Lilia Planjyan (22) Studente International Business Administration Erasmus Universiteit Rotterdam Studentenorganisaties In juni 2008 maak ik mijn bachelorstudie International Business Administration (IBA) af, waar ik drie jaar over gedaan heb. Mijn bacheloropleiding vond ik erg meevallen, waardoor ik de tijd had om elk jaar iets naast mijn studie te doen. Na een bestuursjaar bij ASV Gladzor, was ik erg enthousiast geworden om mij opnieuw in te zetten voor een studentenorganisatie. Het afgelopen jaar heb ik dan ook als landelijk coördinator van SIFE Nederland (Students In Free Enterprise) veel geleerd op organisatorisch en communicatief vlak. Het heeft mijn wereld verder vergroot en ambitieuzer gemaakt. General Management In september zal ik hoogstwaarschijnlijk beginnen met CEMS master in General Management op de Erasmus Universiteit. Deze opleiding die een anderhalf jaar duurt, spreekt me aan omdat het zich niet specifiek op één bepaald gebied van de bedrijfskunde richt, maar juist erg breed is. Tevens is het een zeer internationaal georiënteerde opleiding, waarbij ik zes maanden van mijn studietijd in Milaan op de universiteit van Bocconi zal doorbrengen. Ook moet ik tijdens mijn studie drie maanden stage lopen, wat niet gebruikelijk is voor een universitaire masteropleiding. Carrière Momenteel ben ik niet actief op zoek naar een baan. Wel heb ik duidelijke carrièreplannen. Het starten van een eigen onderneming spreekt me op dit moment niet erg aan. De verantwoordelijkheden die je als zelfstandig ondernemer moet dragen lijken mij in het beginstadium niet aantrekkelijk. Het liefst zou
-juli 2008-
ik graag bij een internationaal bedrijf willen beginnen, omdat je binnen deze bedrijven de mogelijkheid krijgt om verder te leren en jezelf verder te ontplooien. Het ontwikkelen van commerciële vaardigheden lijkt mij daarbij een goede start om later in vrijwel alle branches succesvol te kunnen opereren. Ik zou later in mijn carrière ook voor de nonprofit sector willen werken. De Verenigde Naties en de Europese Unie lijken mij interessante werkgevers voor in de toekomst. Daarnaast zie ik mezelf ook een aantal jaren in Armenië werken als ik het gevoel heb dat ik daar datgene kan realiseren wat ik graag wil. Nederland zal voor mij slechts een startpunt van mijn carrière zijn, omdat ik internationaal georiënteerd ben en het interessant vind om in multiculturele gezelschappen te werken. Dromen en keuzes Om je dromen te kunnen realiseren is het belangrijk om te studeren, maar dat is lang niet het enige vind ik. Persoonlijke ontwikkeling, verkenning van de wereld, kennis van culturen en het verleggen en leren van eigen grenzen beschouw ik erg belangrijk voor het waarmaken van mijn dromen. Om mijn eigen leiderschapskwaliteiten verder te ontwikkelen ga ik in juni met tien andere studenten uit Nederland voor twee weken naar India om samen met plaatselijke studenten verschillende projecten op te zetten. Door de samenwerking met deze mensen denk ik veel te kunnen leren en deze ervaring te kunnen gebruiken bij de volgende stappen in mijn carrière. Ik geloof dat de keuzes die wij maken uiteindelijk leiden tot waar wij willen zijn. De kansen moet je zelf creëren en niet wachten totdat deze zich voordoen. It’s the choices we make, not the chances we take, that determine our destiny.
7
ARAX MAGAZINE
Flashback ASV GLADZOR IN DE SNEEUW!
Geheel in wintersfeer ging ASV Gladzor met een groepje fanatieke skiërs en snowboarders op 4 maart de (kunst)piste op in SnowWorld te Zoetermeer. Hoewel de avond niet zonder enige valpartijen is gebleven, kon dat de gezelligheid en de pret niet drukken.
DEBAT: ‘ONDERLINGE VOOROORDELEN VAN ARMENIËRS’ 7/02/2008 Door het zware lot zijn de Armeniërs verspreid over alle hoeken van de wereld. Zelfs in ons kleine kikkerlandje wonen Armeniërs afkomstig uit verschillende landen: Iran, Irak, Turkije, Libanon, Syrië, de voormalige Sovjet-Unie, Armenië, enzovoort. Soms zorgt dit voor interculturele botsingen en hebben de Armeniërs vooroordelen over het eigen volk dat uit een ander land komt. Om dit probleem niet uit de weg te gaan, maar om juist open hierover te discussiëren en meer begrip te creeren tussen de Armeniërs, organiseerde ASV Gladzor een debat met als thema ‘Onderlinge vooroordelen van Armeniërs’.
-juli 2008-
8
ARAX MAGAZINE Het debat werd geleid door Rob Honig, een ervaren debater, winnaar van veel prestigieuze wedstrijden waaronder die van Oxford Intervarsity en tevens bestuurslid van de Leidense debatvereniging De Leidsche Beck. Voor dit thema dat voor hem zeer nieuw was, had Rob zich uitgebreid ingelezen over de Armeniërs en werd in een wokrestaurant nog eens binnen een uur klaargestoomd door twee bestuursleden van ASV Gladzor. De gastsprekers van de avond waren Mato Hakhverdian, de voorzitter van de Federatie Armeense Organisaties in Nederland en Nicolai Romanshuk van stichting Armenia, die aan het begin van de avond hun mening gaven over het onderwerp en de stellingen. Ook maakte Mato Hakhverdian aan de hand van een kort filmpje duidelijk in hoeverre de meeste mensen bevooroordeeld zijn. Vervolgens begon het debat met een introductie door Rob Honig over de spelregels en trucs bij het debatteren. Vier pittige stellingen waren gekozen uit de inzendingen van de leden. De eerste stelling ging over de vraag of er meer culturele en mentaliteitsverschillen dan wel overeenkomsten bestaan tussen de Armeniers. Een vrijere opvoeding van WestArmeense jongeren werd als een van de verschillen genoemd, maar werd meteen tegengesproken met het argument dat dit verschil meer met de stadscultuur te maken heeft waarin deze jongeren opgroeien. Uit de opsomming van de verschillen kwamen ook leuke eigenschappen naar voren, zoals het verschil in gevoel voor humor. Als overeenkomsten tussen de Armeniërs werden de gastvrijheid en een sterke familieband genoemd.
-juli 2008-
De tweede stelling beweerde dat de Armeniers die de Armeense taal niet spreken minder Armeens zouden zijn dan degenen die de taal wel spreken. Deze stelling leverde een sterke discussie op. Enerzijds waren er mensen die de taal een belangrijk onderdeel van de cultuur en een middel voor cultuurbehoud vonden. Anderzijds werd door de tegenstanders aangevoerd dat bijvoorbeeld veel Turkse Armeniërs niet de kans en vrijheid hebben gehad om Armeens te leren. De volgende stelling luidde als volgt: ‘Armeniers die met een niet-Armeniër trouwen verwaarlozen hun cultuur’. Ook bij deze stelling waren er voor- en tegenstanders. De voorstanders vonden dat door het trouwen met iemand uit een andere cultuur men een stuk van de eigen cultuur moet inleveren. De tegenstanders bekeken het juist vanuit een positieve kant en vonden dat dit een middel is om je eigen cultuur te delen met je echtgenoot of echtgenote. De laatste stelling beweerde dat integratie in de Nederlandse samenleving een manier is om Armeniërs dichter bij elkaar te brengen. Deze stelling had veel voorstanders. ASV Gladzor werd als een goed voorbeeld voor deze stelling aangevoerd; Armeense jongeren uit verschillende landen die allemaal goed geïntegreerd zijn en bevriend zijn geraakt door onze vereniging. Natuurlijk waren er ook mensen die het niet eens waren met deze stelling. Na afloop werd iedereen bedankt voor zijn of haar actieve bijdrage aan dit debat. Ook werden alle aanwezigen blij gemaakt door Nicolai Romanshuk met een Armeens ABC-boekje. Deze avond was voor de meeste mensen heel
9
ARAX MAGAZINE leerzaam en is over het algemeen positief ontvangen. Hopelijk heeft dit debat ook positief bijgedragen aan de verbondenheid van de Armeniërs in Nederland.
VOORLICHTING OVER HET NEDERLANDS ONDERWIJS SYSTEEM 16/03/2008 Op 16 maart 2008 organiseerde ASV Gladzor een voorlichtingsdag in Nijmegen. Het doel van deze voorlichting was het informeren van de Armeense ouders over het Nederlandse onderwijssysteem, zodat zij beter hun kinderen kunnen ondersteunen en adviseren tijdens hun schoolloopbaan. De voorlichting werd in het Armeens gehouden zodat het voor iedereen goed te begrijpen zou zijn. De aanwezige ouders en kinderen kregen als eerste een kort overzicht van de verschillen tussen het Armeense en het Nederlandse onderwijssysteem. Vervol-
gens werd het Nederlandse onderwijssysteem vanaf het basisonderwijs tot aan het beroepsonderwijs besproken. De verschillen tussen de schoolsoorten, zoals het vmbo, havo en vwo, en de toelatingseisen kwamen aan bod. Tenslotte, kregen de ouders informatie over de schoolkosten en de tegemoetkomingen die de overheid aan scholieren en studenten verstrekt. Na de presentatie konden de ouders vragen stellen. Voordat iedereen naar huis ging, mocht ASV Gladzor het dankwoord in ontvangst nemen voor deze informatieve bijeenkomst.
LEZING: ‘GESCHIEDENIS VAN DE ARMEENSE EDUCATIE’ 15/04/2008 Zoals de meeste mensen al weten is onze studentenvereniging vernoemd naar één van de voornaamste middeleeuwse universiteiten in Armenië. Om meer te weten te komen over de vroege Armeense hogere onderwijsinstellingen en de rol van de Armeense Kerk in het onderwijs organiseerde ASV Gladzor een lezing onder de titel Geschiedenis van de Armeense educatie. De gastspreker van de avond was niemand minder dan Hayr Dateve Hakopian.
-juli 2008-
Als eerste vertelde Hayr Dateve over de Armeense Kerk en haar belangrijke bijdrage aan de Armeense cultuur en het onderwijs door de eeuwen heen. De Armeens-Apostolische Kerk die samen met de andere orthodoxe Kerken van het Midden-Oosten behoort tot de oosters-orthodoxe Kerken, wordt gezien als een nationale Kerk. Volgens Hayr Dateve onderscheidt de Armeense Kerk zich door de grote mate van democratie; zo worden de geestelijke leiders gekozen door de gewone
10
ARAX MAGAZINE mensen en staat het bestuur van de kerk los van het geestelijke werk. Eén van de meest belangrijke bijdragen van de Kerk aan de cultuur en het onderwijs was het creëren van het Armeense schrift door de monnik Mesrop Masjtots en de rol van de Kerk in de vorming van het (klassiek) Armeens. Ook nam de kennis toe doordat in kloosters een tal van buitenlandse literaire werken vertaald werden naar het Armeens. Hayr Dateve benadrukte dat in tegenstelling tot de Katholieke Kerk, de Armeense Kerk nooit kunstenaars en wetenschappers vervolgd heeft voor hun werk, maar dat zij juist alle vrijheid genoten. Ook heeft de Kerk een grote rol gespeeld in het behoud van cultuur en de Armeense identiteit. Ten slotte vertelde Hayr Dateve over de universiteit van Gladzor, die in 1291 opgericht werd door Nerses Msjetsi en tot 1340 gefunctioneerd heeft. Op deze universiteit kregen de studenten onder andere lessen in theologie, filosofie, logica, grammatica, wiskunde, meetkunde, astronomie, mythologie en kunstvak-
ken zoals miniatuur schilderen, beeldhouwen en het maken van manuscripten. Dit middeleeuwse religieuze, culturele en educatieve centrum bracht zowel wetenschappers als onderwijzers voort. De bekende filosoof Yesai Ntsjetsi gaf hier lessen en veel beroemde wetenschappers en kunstenaars uit die tijd hebben in Gladzor gewerkt of onderwijs genoten, waaronder de historicus Stepanos Orbelian, de filosoof Hovanes Vorotnetsi, de architect, beeldhouwer en schilder Momik en de miniatuurmakers Toros Taronatsi en Avag. Deze universiteit die ook wel de troon van de wijsheid werd genoemd, ontving studenten vanuit heel Armenië en zelfs het koninkrijk Cilicië. Veel mensen wilden graag wat meer horen over Gladzor en de andere historische onderwijsinstellingen zoals Tatev, maar helaas was het al tijd om af te sluiten. Hayr Dateve kreeg tijdens zijn lezing veel vragen uit het publiek, waaruit bleek dat de aanwezigen interesse hadden voor dit onderwerp. Na afloop bedankten we Hayr Dateve voor zijn interessante lezing en ging iedereen weer richting huis of kroeg.
EURO-ARMENIAN GAMES IN WENEN 21-24/03/2008 Dit jaar deed ASV Gladzor voor de tweede keer mee aan de Euro-Armenian Games. Met een vertegenwoordiging van 37 studenten wist ons team maar liefst vier bekers in de wacht te slepen. Daarnaast hebben wij een ontzettend leuke tijd gehad in Wenen. Met dit reisverslag willen we onze ervaringen met jullie delen, zodat jullie ook een beetje mee kunnen genieten van onze recente reis naar Wenen.
-juli 2008-
11
ARAX MAGAZINE Euro-Armenian Games De Euro-Armenian Games zijn een soort Olympische Spelen in het klein speciaal voor Armeniërs uit verschillende landen van Europa. Tijdens dit jaarlijkse sporttoernooi, dat in het paasweekend plaatsvindt, komen Armeense jongeren uit heel Europa bijeen om samen te sporten en samen te feesten. Meer dan 25 delegaties met een totaal aantal van 650 deelnemers hebben dit jaar meegedaan aan de EAG in Wenen. Niet alleen jongeren uit Europese landen, maar ook sporters uit Turkije en Libanon waren aanwezig. De sporten die werden beoefend waren voetbal, volleybal, basketbal, badminton, tafeltennis en schaken. Volgend jaar vindt de EAG plaats in Genève en het jaar daarop heeft de Nederlands-Armeense gemeenschap de eer om het in Amsterdam te organiseren. Onderweg Eindelijk! Het was zover. Stipt om middennacht stonden we op Amersfoort Centraal.
Met 35 man was de bus behoorlijk vol. Iedereen verkeerde in opgewekte gemoedstoestaand, vooral nadat de buschauffeur de toestemming gaf om Armeense muziek te draaien. Al vrij snel werd in de bus Kochari gedanst. De tassen gingen open en de geuren van allerlei lekkere Armeense specialiteiten vulden de bus. En natuurlijk mocht de Armeense cognac niet ontbreken…. De volgende ochtend werden we wakker ge-
maakt voor de laatste tussenstop in Duitsland. Bij de grens met Oostenrijk sneeuwde het nog. Hoewel het nog erg vroeg was, hebben we de verleiding niet kunnen weerstaan om een sneeuwballengevecht te houden. Direct
daarna werden de wedstrijdshirtjes uitgedeeld en iedereen was meteen in vakantiestemming. Tegen de middag waren wij in Oostenrijk met het prachtige berglandschap om ons heen.
Verblijfplaats Rond 15.00 uur arriveerden we bij het Parkhotel Schönbrunn, een schitterend 4-sterren hotel met een prachtig uitzicht op het historische paleis Schönbrunn. We verbleven met twee à drie man in een kamer; gezelliger kon het niet! Die avond hadden we nog niets op het programma staan, behalve dat onze teamcaptains verwacht werden voor de loting van de wedstrijden en uitleg over de spelregels. Iedereen haastte zich naar zijn of haar hotelkamer om wat op te frissen, want we wilden geen minuut verspillen om de bruisende binnenstad van Wenen te ontdekken. Onze grote groep werd opgesplitst en de groepen dineerden heerlijk op verschillende plekken. Het was namelijk best lastig om een restaurant binnen te stappen en te vragen: ‘Haben Sie einen Tisch für 38’? Hoewel het al vrij donker was in de stad, had-
-juli 2008-
12
ARAX MAGAZINE den we al snel door dat Wenen veel meer te bieden heeft dan alleen de schitterende gebouwen en verlichte winkelstraten. Openingsceremonie EAG 2008 De volgende ochtend werden wij om 7 uur in de ontbijtzaal verwacht. Uiteraard was niet iedereen op tijd voor het ontbijt, maar gelukkig vertrokken wij uiteindelijk met een compleet team per bus richting het sportcentrum. De officiële opening van de EAG was om 9 uur. Een aantal prominente gezichten van de Armeense gemeenschap in Wenen kreeg het woord. De ambassadeur van Armenië in Oostenrijk, de heer Hovakimyan, opende de ceremonie met een welkomsttoespraak. In zijn toespraak maakte hij het belang van dergelijke vriendschappelijke activiteiten zoals de EAG duidelijk. Hij benadrukte dat het niet enkel om het sporten gaat, maar vooral om de versterking van de banden tussen Armeniërs uit verschillende Europese landen. De openingsceremonie begon, hoe kon het ook anders, met bruisende Armeense muziek. Van de 25 delegaties stond het team van ASV Gladzor als enige op de tribunes te dansen. Niet voor niets natuurlijk; we wisten namelijk dat we prijzen binnen zouden slepen! Sporten ASV Gladzor deed mee in vijf sporten. We hadden drie volleybalteams, één voetbalteam, zes deelnemers voor tafeltennis en badminton en twee schakers. Het sportcentrum was groot en de wedstrijden werden in verschillende zalen gespeeld. In het sportcentrum verliep alles in het begin een beetje chaotisch, aangezien het tijdsschema met locaties van de wedstrijden moeilijk te vinden was. Na hectisch uitzoekwerk waren we weer in de goede stemming om elkaar aan te moedigen. De eerste wedstrijddag al vielen helaas twee van onze volleybalteams af, maar de meeste teams en deelnemers van ASV Gladzor gingen door naar de halve finales, die de volgende dag plaats zou vinden. Disco Weer aangekomen in het hotel hadden we even de tijd om ons op te frissen. Om 20.00 uur werden we namelijk aan tafel verwacht voor het diner, dat ons weer voortreffelijk smaakte. De avond werd afgesloten met een disco, die georganiseerd was door de Armeense gemeenschap speciaal voor de EAG deelnemers. De Armeense DJ draaide verschillende soorten muziek: Armeens, Westers en Ara-
-juli 2008-
13
ARAX MAGAZINE bisch. Ook in de disco gingen we helemaal los op de ritmische muziek. Omdat wij om 1 uur ‘s nachts nog voldoende energie hadden om door te feesten, organiseerden wij een afterparty in de grootste hotelkamer die we ter beschikking hadden. Sluitingsceremonie Dit jaar was de sluitingsceremonie weer groot opgezet met zang- en dansoptredens. Ook waren deze Spelen succesvol voor ASV Gladzor aangezien wij niet met lege handen naar huis gingen. Ons team mocht maar liefst vier prijzen in ontvangst nemen. Biaina Geragousian en Arthur Safar behaalden met schaken de eerste en de tweede plaats respectievelijk. Zowel Nairi Mirzaian bij vrouwen als Arthur Hanrix bij mannen behaalden het brons bij badminton. We zijn uitermate trots op onze kampioenen. Ook was er pers aanwezig vanuit Armenië om dit historische moment te kunnen filmen. Aan het einde van de ceremonie kregen alle deelnemers een medaille mee als symbool voor de deelname aan de EAG. Na de sluitingsceremonie werden we met bussen naar ons hotel teruggebracht.
Gala De zaal van het hotel was schitterend versierd voor de gala-avond. We hadden nog drie uur de tijd om ons voor te bereiden voor deze lang verwachte avond. Het gala wordt namelijk gezien als het hoogtepunt van het evenement. Zowel jong als oud doen hun uiterste best om er goed uit te zien; mannen gekleed in een pak, vrouwen in schitterende galajurken. De sfeer die er altijd op deze avond heerst, is onbeschrijfelijk gezellig en feestelijk. Na een heerlijk diner begon het echte feest. Er was Armeense livemuziek aanwezig en de dansvloer was vol met mensen. Het was een onvergetelijk gala dat tot diep in de nacht nog doorging. Iets wat je ooit in je leven mee moet maken. Bezoek aan Wenen Op de laatste dag mochten we tot 11 uur ontbijten. Het was druk bij het uitermate aangename ontbijtbuffet. Na een royaal ontbijt hadden we eindelijk wat tijd om de bezienswaardigheden van Wenen te bezichtigen. Het naburige paleis Schönbrunn werd op deze zondag druk bezocht vanwege de paasmarkt die in de tuin van het paleis gehouden werd. Ook de binnenstad van Wenen met de vele prachtige gebouwen in de klassieke stijl bood veel bekijks. Terugreis Uitgeput doch erg tevreden zaten we tegen de middag weer in de bus. Op de terugreis stond ons nog een verassing te wachten. Helemaal onverwacht werden wij door de Duitse douane aangehouden en meegenomen naar het bureau. Tot ons ongeluk had onze buschauffeur niet alle belastingpa-juli 2008-
14
ARAX MAGAZINE pieren in orde. Na een halfuurtje mochten onze chauffeurs het bureau eindelijk verlaten en konden wij weer verder. Na een 16 uur durende reis kwamen wij vroeg in de ochtend terug in Nederland. Sommigen van ons moesten direct weer naar school, stage of werk. De gelukkigen mochten lekker uitslapen en dromen van de Euro-Armenian Games volgend jaar in Genève.
WENEN: WAAR KLASSIEK EN MODERN SAMENVLOEIEN De sportieve deelnemers waren ‘s ochtends vroeg vertrokken naar het sportcentrum; een aantal om te sporten en een aantal om ze aan te moedigen. Gewapend met een stadsgids ging een ander groepje de stad in, richting Karlsplatz. Het eerste café dat wij tegenkwamen was het wereldberoemde Starbucks koffiehuis, waar wij natuurlijk even een kop koffie moesten proberen. Uit het uitgebreide koffiemenu hebben we lekkere Caramel Brends genomen, een soort Weense milkshake met koffiesmaak. Koffie deed in Wenen zijn intrede na de overwinning op de Turken die de stad in 1683 belegerden. Na het verslaan van de Turken vielen grote voorraden koffie als oorlogsbuit in de handen van de keizerlijke troepen. Zo ontstond de koffietraditie in Wenen. Wenen is een leuke stad met veel pracht en praal; een stad van schitterende paleizen, monumentale pleinen en barokke gebouwen. Vanaf Karlsplatz begon onze ontdekkingstour. Hieronder staan een aantal hoogtepunten van Wenen met wat historische achtergrond. De Stephansdom Vanaf Karlsplatz liepen we richting de bekendste en grootste kathedraal van Wenen, de Stephansdom. De bijna 140 meter hoge zuidertoren is de ziel van de stad. Op deze plaats staat al meer dan 800 jaar een kerk. Tot ons geluk lagen de meeste historische gebouwen en
bezienswaardigheden op loopafstand van de Stephansdom. Natuurlijk staat Wenen voornamelijk bekend om haar Staatsopera van wereldklasse, de Weense walsen en de klassieke muziek. De Staatsoper werd op 25 mei 1869 geopend met de opvoering van Don Giovanni van Mozart. De Weners waren in het begin niet erg te spreken over het neonrenaissancistische gebouw. Toen het echter bij een bombardement in 1945 gedeeltelijk verwoest werd, zag men dit als een symbolische klap voor de hele stad. De opera kreeg een nieuwe gehoorzaal en een nieuw podium. Het hele centrum van de stad was vol met in guitige negentiende-eeuwse kleding gestoken straatverkopers die ons een kaartje wilden aansmeren voor het Mozartconcert.
-juli 2008-
15
ARAX MAGAZINE Het Paleis van Hofburg Vanuit het operagebouw liepen we richting het grote paleis van de Habsburgse keizerlijke familie, de Hofburg. De Hofburg is een complex van vleugels, hoven en poorten, zonder een duidelijk centrum of hoofdingang. Het is zó groot dat het bijna een complete stad te noemen is. In een deel van het paleis werkt en woont de huidige president van Oostenrijk.
Het Parlementsgebouw Het Parlement van Oostenrijk zetelt in een buitengewoon imposant gebouw, dat gebouwd is in de bekende Griekse stijl. De 5 meter hoge figuur van de Griekse Godin van de Wijsheid, gemaakt door Karl Kundmann, heeft een indrukwekkende schoonheid. Tot 1918 kwamen de leden van de keizerlijke regering hier bijeen om de landszaken te bespreken. Vandaag de dag zetelt hier de nationale regering, het Lagerhuis van afgevaardigden en de federale regering. De Armeense Kerk in Wenen Het was paasweekend en een bezoek aan de Armeense kerk kon zeker niet ontbreken. Heel braaf gingen we de smalle straten op, op zoek naar de Armeense kerk. Helaas bleek de kerk na het middaguur gesloten te zijn. Een aantal van onze studenten heeft wel de mis bij de andere Armeense kerk kunnen bijwonen. Wenen telt namelijk twee Armeense kerken, waarvan deze op de foto, een vrij nieuw en een modern kerkgebouw heeft. Schönbrunn Schönbrunn is het beroemde paleis waar ooit keizer Franz Joseph en zijn vrouw Elisabeth, beter bekend als Sissi, woonden. In de 17e eeuw hadden de Oostenrijkers het geniale idee een paleis te bouwen dat groter moest worden dan het paleis van Versailles in Frankrijk. Helaas is dit
-juli 2008-
nooit gelukt. Aan de achterkant van het slot zijn er grote en mooie tuinen die deels in de strakke Franse stijl zijn aangelegd. Er zijn meerdere fonteinen en waterpartijen, een obelisk, een oranjerie, een doolhof, een palmenhuis en een dierentuin.
16
ARAX MAGAZINE
EnFace SEROB DARBINIAN: ARMEENSE KUNSTENAAR IN HET LAND VAN REMBRANDT. En face is een nieuwe rubriek van ARAX, waarin interessante mensen uit de wereld van kunst, sport, ondernemerschap en politiek hun verhaal delen met ons. In deze editie hebben wij een interview met Serob Darbinian, een kunstschilder uit Armenië die sinds 1996 in Nederland woont. In zijn geboorteland was Darbinian een bekende kunstschilder. In Nederland is zijn werk te zien geweest tijdens verscheidene tentoonstellingen. Daarnaast is hij sinds 2001 docent tekenen en schilderen aan de Vrije Academie voor Beeldende Kunst in Nunspeet. Wie is Serob Darbinian? Wat is uw achtergrond? Ik ben geboren in Jerevan, Armenië. Echter, mijn wortels liggen in WestArmenië, in de stad die nu Erzurum heet, waar mijn vader geboren is. In de tijd van de genocide heeft mijn vader als kind van vijf samen met zijn moeder tijdens een zware vluchttocht de rivier Araks overgestoken. Het merkwaardige is dat ik als jongen van twaalf in mijn eerste kunstwerk de berg Ararat, Araks en een trein tekende die uit een tunnel kwam en in de richting van Oost-Armenië reed. Destijds was ik mij niet bewust van het verband tussen deze tekening en het verhaal van mijn vader. In mijn jongere jaren ben ik dankzij een Frans-Armeense bejaarde vrouw, die wij in ons gezin hadden opgevangen, in contact gekomen met het geloof. Zij had als enige uit haar familie de verbanning naar Siberië overleefd en had voor de rest niemand. Deze oma vertelde mij veel verhalen uit de bijbel en dankzij haar ben ik religieus gevormd. Deze band met het christendom speelt een belangrijke rol in mijn schilderijen. Na de middelbare school ben ik naar de Hoge School der Kunsten gegaan. Vervolgens ging ik studeren aan de Kunstacademie. Zodoende ben ik kunstschilder geworden. Waarom heeft u besloten om kunstschilder te worden? Toen ik twaalf jaar oud was, wilde ik graag beroepsschaker worden. Echter, ik ontdekte al gauw dat er betere schakers van mijn leeftijd waren en ben toen gestopt met deze sport. Vervolgens kreeg ik van mijn vader een accordeon en begon erop te spelen. Helaas, werd dit instrument gestolen. Uiteindelijk heb ik de beeldende kunst ontdekt en ben ik toen begonnen met het tekenen en schilderen. Echter, ik geloof dat de kunstenaars niet voor hun beroep kiezen. Ieder mens heeft wel een talent in zich en het is de vraag wat diegene met zijn bekwaamheden doet en wanneer hij ze ontdekt. Dus ik geloof dat het eerder mijn lot was om schilder te worden dan mijn keuze. -juli 200817
ARAX MAGAZINE Hoe zou u uw eigen stijl beschrijven? Nadat een jonge kunstenaar zijn studie afrondt en de basiskennis en vaardigheden van zijn kunstgenre onder de knie heeft, begint hij te creëren volgens zijn gevoel. Zo ontwikkelt hij zijn eigen stijl. Mijn stijl is het symbolische realisme. In mijn schilderijen gebruik ik symbolen die voor iedereen duidelijk zijn. Ik ben van mening dat een schilderij voor zowel een boer als een intellectueel toegankelijk moet zijn. Als kunstenaar moet je voor het brede publiek schilderen en niet voor een select groepje mensen. De gewone mensen zijn voor mij de grootste critici en hun mening is voor mij het belangrijkste. Daarom, heb ik geen goed woord voor de abstracte kunst en de arrogante houding van sommige abstracte kunstenaars ten opzichte van mensen die hun kunst niet begrijpen. Waaruit haalt u de inspiratie voor uw kunst? Hoe komt dat tot uiting in uw kunst? Het idee voor een schilderij krijg ik zomaar tijdens de alledaagse bezigheden, als ik bijvoorbeeld naar een film zit te kijken. Soms krijg ik het idee in mijn dromen. Het is net alsof mij opgedragen wordt om iets te schilderen. Hoewel ik alles realistisch schilder, is de filosofische betekenis achter een schilderij zelfs voor mij niet altijd duidelijk. Ik wacht dan totdat iemand de filosofie achter mijn creatie kan ontraadselen. Zo ontdekte iemand in één van mijn schilderijen een verborgen portret van mijzelf dat ik zonder te beseffen had gemaakt. Het schilderen is een buitengewoon spiritueel proces. Soms zit ik achter het witte doek en opeens begint een innerlijke kracht of energie mijn hand over het doek te leiden. Ik weet dan niet hoe het resultaat uiteindelijk eruit gaat zien. Het schilderij komt dan heel snel af. Deze vorm van creëren is heel anders dan het bewust schilderen.
“Het is net alsof mij opgedragen wordt om iets te schilderen.”
Wat is het grootste verschil tussen een kunstenaar zijn in Armenië en in Nederland? In Armenië liggen mijn wortels; ik ben geboren en getogen in dat land. Armenië heeft mijn kunst grotendeels bepaald. Maar een kunstenaar is een vrije vogel voor wie het belangrijk is om de wereld te ontdekken. De Sovjet-Unie was een grote gevangenis, omdat we 70 jaar lang achter het IJzeren Gordijn woonden en niet naar het Westen konden reizen. Ik wilde altijd heel graag in Nederland creëren, in het land van Rembrandt en Van Gogh. Uiteindelijk heeft het lot bepaald dat ik me daadwerkelijk in Nederland vestigde.
-juli 2008-
18
ARAX MAGAZINE Hoe heeft het verblijf in Nederland uw manier van schilderen veranderd? Het landschap in Armenië met zijn bergen en dalen verschilt enorm van de vlakke Hollandse weilanden met koeien. In mijn vroegere werk schilderde ik veel bergen, rotsen, heuvels en dalen. Sinds ik hier in Nederland woon is het berglandschap in mijn schilderijen zo goed als verdwenen. Maar de Hollandse weilanden met koeien hebben die plek op mijn schilderijen niet ingenomen. Hoewel de bergen verdwenen zijn, is de spirituele band met Armenië blijven bestaan in mijn kunst. Waar bent u het meest trots op qua werk én in het leven? Ik ben trots op mijn afkomst; ik ben trots dat ik Armeens ben in de positieve zin van het woord. Wij zijn een volk dat creërend, ijverig en aardig voor de medemens is. Zo hoort ook elke Armeniër te zijn. Wat betreft mijn kunst ben ik trots op al mijn werk. Mijn schilderijen zijn erg dierbaar voor mij; het zijn net mijn kinderen. Als ik mijn schilderijen moet verkopen is het net alsof ik mijn kinderen weggeef. Zo heb ik ooit dertig schilderijen en tekeningen verkocht aan mensen uit Noorwegen en kan dat werk niet meer vinden. Ik hoop dat de mensen goed voor mijn schilderijen zullen zorgen, net als een vader die hoopt dat er goed voor zijn dochter gezorgd zal worden wanneer ze trouwt en uit het huis gaat.
“Ik hoop dat de mensen goed voor mijn schilderijen zullen zorgen, net als een vader die hoopt dat er goed voor zijn dochter gezorgd zal worden wanneer ze trouwt en uit het huis gaat.” Heeft u nog een boodschap voor de Armeense jeugd en studenten in Nederland? Ik zou graag willen dat de Armeense jeugd goed studeert in Nederland, zodat zij veel in hun leven bereiken. Wij Armeniërs kunnen met onze creativiteit en inzet veel terugdoen voor Nederland, zodat de Nederlanders ons bewonderen. Maar de jongeren moeten het geboorteland van hun ouders en grootouders niet vergeten en met de kennis die ze opdoen ook hun steentje bijdragen aan de opbouw van Armenië. Het is belangrijk dat wij onze cultuur niet verliezen en onze taal niet vergeten. Probeer daarom zoveel mogelijk thuis Armeens te praten. Wees nuttig voor zowel het land waar je woont alsmede je vaderland.
-juli 2008-
19
ARAX MAGAZINE
Aankondigingen En Mededelingen WORD JIJ NIEUW BESTUURSLID VAN ASV GLADZOR? ASV Gladzor is al meer dan een anderhalf jaar succesvol actief. Als enige Armeense studentenvereniging in Nederland brengt ASV Gladzor studenten met uiteenlopende achtergronden bij elkaar en organiseert interessante, informatieve en gezellige activiteiten. Dit alles zou natuurlijk niet lukken zonder de inzet van onze actieve leden en vanzelfsprekend het bestuur. Het dagelijks bestuur bepaalt de jaarplanning, vertegenwoordigt de vereniging, coördineert en/of organiseert de activiteiten en zorgt ervoor dat alles binnen de vereniging soepel verloopt. ASV Gladzor is op zoek naar nieuwe bestuursleden die vanaf september 2008 het 3e bestuur van onze studentenvereniging zullen vormen. Een bestuursfunctie is een rijke aanvulling aan je studententijd. De ervaring die je opdoet op het organisatorische vlak en het samenwerken in een teamverband is van onmisbare waarde voor je toekomst. Bovendien, geeft dit werk een bijzondere voldoening, omdat je iets kan betekenen voor de Armeense studenten in Nederland. Afhankelijk van je vaardigheden en interesses, kun je solliciteren naar één van de volgende functies: voorzitter, secretaris, penningmeester, vice-voorzitter, interne coördinator, externe coördinator of promotiemanager. Durf jij deze leuke uitdaging aan? Schroom dan vooral niet en stuur vóór 15 augustus 2008 een motivatiebrief naar
[email protected]. Vermeld daarbij welke functie je ambieert. Voor vragen omtrent een bestuursfunctie kun je ook altijd een e-mail sturen of één van de huidige bestuursleden aanspreken.
Mis deze bijzondere kans niet en solliciteer snel!
-juli 2008-
20
ARAX MAGAZINE
Kortingen voor ASV Gladzor leden! DOLFINARIUM Aan de kassa: € 24,00 (Hele seizoen) Bij ons: € 17,50 (Hele seizoen) WALIBI WORLD Aan de kassa: € 27,00 (Hele seizoen) Bij ons: € 18,00 (Hele seizoen) SLAGHAREN Aan de kassa: € 18,00 (Hele seizoen) Bij ons: € 11,00 (Hele seizoen) EFTELING Aan de kassa: € 27,00 (Voorseizoen) Aan de kassa: € 29,00 (Hoogseizoen) Bij ons: € 24,00 (Hele seizoen) BLIJDORP Aan de kassa: € 17,50 (Volwassenenprijs, Hele seizoen) Bij ons: € 15,50 (Volwassenenprijs, Hele seizoen) DUINRELL Aan de kassa: € 19,50 (Voorseizoen) Aan de kassa: € 20,50 (Hoogseizoen) Bij ons: € 14,50 (Hele seizoen) Incl. 2 uur Tikibad HELLENDOORN Aan de kassa: € 18,00 (Voorseizoen) Aan de kassa: € 19,00 (Hoogseizoen) Bij ons: € 15,50 (Hele seizoen) MADURODAM Aan de kassa: € 13,75 (Volwassenenprijs, Hele seizoen) Bij ons: € 9,75 (Volwassenenprijs, Hele seizoen) VITALIZEE KUUROORD Aan de kassa: € 23,50 (Door de week) Aan de kassa: € 25,00 (Weekend) Bij ons: € 17,50 (Hele jaar)
Wil je hiervan gebruikmaken, stuur dan een mail naar
[email protected] Alvast veel plezier! -juli 2008-
21
ARAX MAGAZINE
Creatie CONCERT VAN SERGEJ KHACHATRYAN IN EINDHOVEN Door Paul Minasian Een tijdje terug was op Classic FM Sergej Khachatryan wel iedere dag te horen met zijn solo viooloptreden. Vaak hoor ik dan op Classic FM muziek van Aram Chatsjatoerjan, de beroemde Armeense componist, echter dit keer was het Sergej Khachatryan. Uit nieuwsgierigheid keek ik op de website en vond meer informatie over deze violist. Het verhaal over deze muzikant was zo inspirerend dat ik meteen besloot om hem ook live te zien optreden. Tot mijn geluk hoefde ik niet lang te wachten, want over twee weken zou Sergej met zijn zus Lusine optreden en wel in mijn woonplaats Eindhoven. Al snel stuurde ik e-mails rond naar mijn vrienden, kennissen en familie. Op 13 april was het dan zover en gingen wij met een groep van zeven Armeense ‘supporters’ naar het concert van Sergej en Lusine Khachatryan. Het lukte ons om op de eerste rij te gaan zitten waardoor wij ons helemaal in de muziek konden inleven. Als eerste trad Sergej op met zijn vioolsolo. Hij speelde vioolsonates van Bach. Het grappige was dat het publiek in het begin een fout maakte door tijdens een korte pauze te gaan applaudisseren. Waarschijnlijk had de muziek de harten van de mensen zo gevuld dat iedereen stond te popelen om te kunnen applaudisseren. De muziek van Bach gespeeld door Sergej op een klein instrument, de viool, schepte een volledige wereld van diepste gedachten en machtigste gevoelens.
-juli 2008-
Al snel sloot Lusine zich aan bij Sergej en samen, hij op de viool en zij op de piano, verrijkten diepe en machtige gevoelens bij de mensen in de zaal. Na Bach kregen wij de sonates van Brahms te horen. Nadat zij klaar waren, werden zij door ons verwend met een lange staande ovatie. En inderdaad, het was een onvergetelijke ervaring. Een aantal mensen uit ons groepje had al aangegeven dat zij van ASV Gladzor waren en graag kennis wilden maken met Sergej en Lusine. Zodoende konden wij backstage met ze praten. Na een leuk gesprek en uiteraard wat foto's, was het tijd om afscheid te nemen.
22
ARAX MAGAZINE Sergej en Lusine Khachatryan Lusine (1983) en Sergej (1985) Khachatryan werden geboren in Jerevan, Armenië, in een gezin van concertpianisten. Van haar ouders kreeg Lusine vanaf zesjarige leeftijd haar eerste pianolessen. De familie verhuisde in 1993 naar Duitsland, waar Lusine als 12-jarige haar debuut met orkest maakte. In Armenië had zij al enkele pianowedstrijden gewonnen en ook in Duitsland hoorde zij verscheidene keren bij de winnaars van wedstrijden voor jonge muzikanten. Enkele jaren geleden ontving zij de speciale prijs van de 'Deutsche Stiftung Musikleben’. Lusine trad verder onder meer op in Frankrijk, Spanje, Finland, Italië, Hongarije, Cyprus, Zwitserland, België, Ecuador, VS, Canada en GrootBrittannië, zowel in solorecitals als met orkest. De broer Sergej Khachatryan begon zijn vioolopleiding op zesjarige leeftijd. Zijn debuut met orkest maakte hij in Duitsland, op negenjarige
leeftijd. Sergej is op zijn jonge leeftijd al winnaar van veel muziekwedstrijden waaronder het Fritz Kreisler Concours en het Louis Spohr Concours. Op zijn vijftiende werd hij de jongste winnaar ooit van het Internationaal Sibelius Concours in Helsinki. Hij kreeg bovendien een speciale prijs uitgereikt voor de beste vertolking van Sibelius' vioolconcert. De meest spectaculaire prijs die hij sindsdien in de wacht sleepte was de eerste prijs op het Koningin Elizabeth Concours in 2005. Bij deze gelegenheid werd hem de waardevolle 'Huggins' Stradivarius viool uit 1708 in bruikleen gegeven. Sergej trad onder meer op met het Fins Radio Symfonie Orkest onder leiding van JukkaPekka Saraste, het Orchestre National de France onder leiding van Kurt Masur en het London Philharmonic Orchestra onder leiding van Alexander Lazarev. Zijn eerste cd verscheen in 2002 bij EMI Classics. Bij Naive Classique nam hij de vioolconcerten van Sibelius, Khatsjatoerian en Sjostakovitsj op.
'... als iemand de kunst van het overrompelen verstaat, is het Sergej Khatsjatrian' (Volkskrant)
-juli 2008-
23
ARAX MAGAZINE
ARAX Magazine 3e editie Met dank aan: Arthur Harutiunyan Iren Mhkoyan Kristina Mkrtchyan Tatevik Martirossian Anush Martirossian Paul Minasian Lilia Planjyan Serob Darbinian
Bijzondere dank aan: David Baronian
Redactie Iona Hobosjan Artak Sargisyan David Adamyan Tigran Movsesjan
Fijne Zomer!
-juli 2008-
24
