ACTUALITEIT IN DE LESSEN AARDRIJKSKUNDE
Jolien Felis 1SA2 aardrijkskunde – biologie
http://www.ad.nl/ad/nl/1007/Reizen/article/detail/3689680/2014/07/15/Europa-heeft-meeste-foto-hotspots-ter-wereld.dhtml
Europa heeft meeste foto hotspots ter wereld Door: Sanne Riepema 15-7-14 - bron: Sightsmap.com
© Sightsmap.
Van de Sagrada Família in Barcelona tot de Eiffeltoren in Parijs en van de pittoreske stadjes in Italië tot de haven van Monte Carlo. Europa overheerst in de top 20 van meest gefotografeerde locaties ter wereld. Dat blijkt uit de kaart op sightsmap.com die deze plekken in beeld brengt. Europa is een waar fotografie-paradijs. Vooral hotspots in Spanje en Italië worden veel vastgelegd. Florence, Rome, Venetië, Madrid en Barcelona staan allemaal in de top-20. Ook het oosten van Europa is in de loop der jaren door toeristen ontdekt. Praag, Boedapest en Istanboel worden ook veel kiekjes genomen. Opvallend is dat de Tower Bridge in Londen minder vaak is gefotografeerd. Deze staat pas op de 15de plek in de lijst. Amsterdam met zijn gezellige grachten staat op een 44ste plaats. Toch kunnen de vele toeristische trekpleisters in Europa niet tippen aan de Big Apple. De wolkenkrabbers en het vrijheidsbeeld in New York zijn verreweg het meest gefotografeerd. De populaire strip in Las Vegas haalt met een 26ste positie de top-20 niet eens. Hoe werkt Sightsmap? De plekken waar mensen het vaakst foto's maken, krijgen op de thermische kaart van Sightsmap een felgele kleur. De data zijn afkomstig van Panoramio, een site van Google met foto's van over de hele wereld, waar de geüploade beelden door middel van geotags op de juiste locatie op de wereldkaart kunnen worden 'gepind'.
Top 20 foto-hotspots ter wereld 1. New York, VS 2. Rome, Italië 3. Barcelona, Spanje 4. Parijs, Frankrijk 5. Istanboel, Turkije 6. Venetië, Italië 7. Monte Carlo, Frankrijk 8. Florence, Italië 9. Buenos Aires, Argentinië 10. Boedapest, Hongarije 11. Praag, Tsjechië 12. Madrid, Spanje 13. Niagarawatervalle, VS 14. Sydney, Australie 15. Londen, Engeland 16. Piramide van Giza, Egypte 17. Chicago, VS 18. Shanghai, China 19. Peking, China 20. San Francisco, VS Riepema, S. (15 juli 2014). Europa heeft meeste foto hotspots ter wereld. Algemeen Dagblad. A. MICROTEACHING Leerplandoel: VVKSO, leerplan aardrijkskunde voor de eerste graad secundair onderwijs A, Brussel, 2008, D/2008/7841/038. Toeristische landschappen: (U) De belangrijkste toeristische iconen van Europa herkennen en met een land, regio of stad verbinden. Dit is een leuke inleiding of instap van het lesonderwerp ‘toeristische iconen in Europa’. Zelf gebruikte ik het in het midden van mijn les als overgang. Je kan de volledige wereldkaart van Sightsmap halen en daar dan Europa op aanduiden. Deze kaart en dit artikel tonen aan dat Europa veel populaire plaatsjes heeft waar toerisme leeft.
Dean Potter: visionair klimmer, zorgeloos basejumper Dean Potter, een pionier in de klimsport, is dit weekend om het leven gekomen in het Nationale Park van Yosemite bij een wingsuit-basejump, een van de gevaarlijkste sporten ter wereld. Potter stond bekend als een visionair, die steeds de grenzen van het mogelijke aftastte met stunts die tot de verbeelding spraken. Zijn passie voor basejumpen en klimmen had Potter al van kleins af. "Toen ik een kind was, was mijn eerste herinnering een droom waarin ik vloog. Ik vloog en viel in mijn droom. Ik heb me altijd afgevraagd toen ik ouder werd of ik voorbestemd was om te pletter te vallen", zei Potter een aantal jaar geleden haast profetisch in een interview. Daarom begon hij obsessief te klimmen en ging hij zich ook in basejumpen interesseren. "Ik wou mezelf bewijzen dat ik mijn grootste angst, te pletter storten, kon controleren." Potter, die de bijnaam 'Dark Wizard' kreeg omwille van zijn intense persoonlijkheid, woonde al meer dan 20 jaar in de vallei van het Nationale Park van Yosemite. "Zijn bijdragen aan de klimsport, highlining (balanceren op een stalen kabel op grote hoogte, nvdr.) en wingsuitvliegen behoren tot de categorie der legendes", schrijft klimmer Andrew Bisharat op de website van National Geographic.
Freebase Normaal duurt een basejump maar enkele seconden, maar ik vloog 3 minuten over de prachtigste landschappen en uitzichten. Dean Potter over zijn wereldrecord van langste basejump ooit Zijn passie voor de klimsport zorgde er zelfs voor dat Potter in 2008 een nieuwe discipline zou uitvinden: Freebase. Hij combineerde free climbing - klimmen zonder beveiliging - met basejumpen. Bedoeling was rotswanden en bergen te beklimmen zonder beveiliging, maar wel met een parachute om. Als je tot een punt kwam dat je niet meer verder kon klimmen of erger - wanneer je viel, kon je beroep doen op je parachute. "Ik houd van het idee dat je het slechtst mogelijke kan omzetten in het best mogelijke: van 'dying' naar 'flying'", zei hij daarover. Het tijdschrift National Geographic riep Potter in 2009 uit tot een van de avonturiers van het jaar. In dat jaar legde hij zich ook steeds meer toe op wingsuit-basejumps. Bij zo'n sprong heb je een pak aan met vliezen tussen je armen en lichaam, en je benen. Daardoor kan je je vrije val naar beneden omzetten in een soort van vlucht, zoals een vogel doet. In augustus 2009 brak Potter daarmee zelfs een wereldrecord. Hij zette het record van langste basejump ooit op zijn naam met een sprong van de Zwitserse berg Eiger. "Normaal duurt een basejump maar enkele seconden, maar ik vloog 3 minuten over de prachtigste landschappen en uitzichten", aldus Potter aan National Geographic. Hij legde 5,5 kilometer af met een wingsuit, en daalde daarbij 2.000 meter.
Visionair Potter had ook andere records op zijn naam. In 1998 beklom hij in een recordtijd de Half Dome, een granietkoepel in het Nationale Park van Yosemite. Hij deed dat voornamelijk zonder bescherming, maar gebruikte wel koord en uitrusting voor de meer technische stukken van de route. "Destijds was dat volledig nieuw, maar het heeft veel deuren geopend in de klimwereld. Bij alpinisme en het beklimmen van big walls kan je zo sneller klimmen, stormweer voor zijn en nog steeds de veiligheid hebben van een kleine uitrusting", zei Potter vorige week nog in een interview. "Dean was een visionair. Hij was altijd een stap voor op de rest", zegt Cedar Wright, een professionele klimmer uit Boulder in de Amerikaanse staat Colorado, die Potter als een van zijn klimmentoren beschouwde. "Een ding dat ik altijd heb geapprecieerd aan Dean is dat hij altijd trouw bleef aan zichzelf. Zelfs als dat betekende dat hij sponsors verloor of mensen voor de borst stuitte." Opspraak In 2006 zorgde Potter voor heel wat ophef toen hij in het Arches National Park de Delicate Arch beklom. Het fragiele landmerk van het park beklimmen is technisch gezien niet illegaal, maar toch kreeg Potter een hoop kritiek te verduren van de toezichters van het park en gezagvoerders van de staat Utah. Ook de klimwereld uitte groot ongenoegen omdat Potter de zandstenen rotsformatie hoogstwaarschijnlijk niet enkel beschadigd had, maar de beelden ervan ook in een nieuwe film gebruikte. Potter verloor door het incident zelfs zijn hoofdsponsor Patagonia. Het weerhield hem er niet van grenzen te blijven verleggen. Het zou echter niet de enige keer zijn dat de bergbeklimmer in opspraak kwam. Vorig jaar maakte Potter de film 'When Dogs Fly'. Hoofdpersonage van de film is Whisper, Potters hond, die hem vergezelt tijdens een basejump. Volgens sommigen was de film een subliem symbool van de liefde tussen een baasje en zijn hond, voor anderen was het pure dierenmishandeling. Je kan de trailer van de film hieronder bekijken. Parachutes gingen niet open Zaterdag ging het finaal mis voor de waaghals. Potter voerde samen met de 29-jarige klimmer en basejumper Graham Hunt een wingsuit-basejump uit. Toen ze zaterdagavond niet naar het afgesproken punt terugkeerden, sloegen de partners van het duo alarm. In allerijl werd er te voet een zoekteam uitgestuurd, maar die konden de twee niet vinden. 's Anderendaags kon een helikopter het duo wel lokaliseren. Tegen de middag konden twee parktoezichters enkel hun overlijden vaststellen. De parachutes van Potter en Hunt waren niet opengegaan en zo kwam de profetische droom van Potter alsnog uit. Enkele dagen geleden deelde Potter onderstaande foto nog op zijn Instagramprofiel. "De eerste freebase-jump ooit in 2008. [...] Dit concept - sterven in vliegen transformeren - is een metafoor voor het basisprincipe van mijn leven. Vaker dan we denken is er een manier om de ergste dingen die ons overkomen te transformeren in de beste dingen, die dan onze sterktes worden."
Snoeys, A. (18 mei 2015) Dean Potter: visionair klimmer, zorgeloos basejumper. De Morgen, portret. B. DEMOLES Leerplandoel:
VVKSO, leerplan aardrijkskunde 1e graad, Brussel, september 2008 Reliëf: Op het terrein (voor de eigen leefruimte) en op foto (voor elders) de belangrijkste reliëfvormen herkennen en benoemen.
Debusschere, B. (9 november 2013). Bangladesh, lamgeslagen door klimaatverandering. De Morgen, p. 80. C. INITIATIESTAGE 1 Leerplandoel: VVKSO, leerplan aardrijkskunde tweede graad, september 2012, Brussel. D/2012/7841/002 ‘De kenmerken van een agrarisch landschap met intensieve rijstteelt in Moesson-Azië beschrijven a.d.h.v. natuurlijke en menselijke kenmerken, via beelden, kaarten en andere informatiebronnen.’
Dit krantenartikel gebruikte ik zelf in mijn les tijdens de instap. A.d.h.v. verschillende artikels over de regio’s waarin moessons voorkomen moesten de leerlingen een wereldkaart inkleuren. Zo werd het hen duidelijk dat moessons op een bepaalde plaats voorkomen. Ook de link met de klimaatverandering kan je benadrukken. De opwarming van de aarde heeft weldegelijk gevolgen.
Amkreutz, R. (31 juli 2014). Waar komt afkeer van Brussel vandaan? µDe Morgen, p. 10.
D. INITIATIESTAGE 2 1. Leervraag en leerplandoel VVKSO, leerplan aardrijkskunde tweede graad, september 2008, Brussel. D/2008/7841/038 ‘Een aantal problemen van ‘overbelasting’ voor mens en milieu in bebouwde kernen vaststellen en bespreken.’ WENKEN De leerlingen kunnen deze overbelasting vaststellen o.a. via foto- en kaartmateriaal, terreinwerk, tabellen en krantenartikels. Mogelijk te bespreken problemen zijn: -
Vervuiling Verkeersoverlast Verkrotting – leegstand Criminaliteit
‘De veelzijdige mogelijkheden van het leven in een stad nagaan.’ WENKEN Het grote culturele aanbod, de uitgaansmogelijkheden, de makkelijke contacten, de nabijheid en keuzemogelijkheid van handel en diensten, het grote aanbod van openbaar vervoer. Leervraag: ‘Is een grootstad gevaarlijk?’ 2. Situering regio/streek Dit artikel gaat over onze hoofdstad Brussel. Meer bepaald de wijken rond Brussel-Noord.
3. Hoofdgedachte + moeilijke woorden + samenvatting 3.1 Hoofdgedachte Een grootstad wordt vaak negatief afgebeeld waardoor er gevoelens van angst en vooroordelen ontstaan. Deze worden nog versterkt door een gebrek aan communicatie tussen de Brusselse bevolking en de pendelaars. Stel je open voor andere nationaliteiten en andere gewoonten. Ga wandelen, beleef de wijken en drink eens iets met buurtbewoners. Leer de codes kennen van de grootstad en voel je er op je gemak. 3.2 Moeilijke woorden ACOD: Socialistische overheidsvakbond, verdedigt de belangen van werknemers bij overheidsinstellingen. Ambtenaar: Persoon die werkt bij een bedrijf van de overheid. Straathoekwerker: Een straathoekwerker probeert mensen te bereiken die er op één of andere manier niet in slagen aansluiting te vinden bij hulpverlening, de tewerkstellingssector, onderwijs, vrijetijdsvoorzieningen en huisvestingszorg. Het straathoekwerk is een laagdrempelige, professionele welzijnswerkvorm. Pendelaar: Iemand die dagelijks op en neer reist tussen zijn of haar woning en werkplaats. Stadssocioloog: Persoon die zich bezighoudt met de sociale relaties en samenstellingen van stedelijke gemeenschappen. Maghrebmigranten: Migranten afkomstig uit het Noordwestelijke deel van Afrika. Perceptie: Mensen hebben van personen of gebieden een bepaald (on)juist of (on)volledig beeld opgebouwd. Dit kan via de opvoeding, via de media etc. Hoe men tegen de maatschappelijke of ruimtelijke werkelijkheid aankijkt noemt men perceptie. Solidaire samenleving: Samenleving waarin mensen mekaar steunen en respecteren. 3.3 Samenvatting De socialistische overheidsvakbond komt op voor ongeruste ambtenaren die hun werkplaats zien verhuizen naar een ander, zogezegd gevaarlijk, deel van Brussel. De ACOD beklemtoont in haar betoog het gevaarlijke karakter van de wijken rond Brussel-Noord. Straathoekwerkers, Brusselse schepenen en stadssociologen spreken dit betoog tegen. Volgens hen valt dit beeld van deze wijken niet samen met de realiteit. Vlaamse pendelaars en de diverse Brusselse bevolking hebben weinig gemeen waardoor er weinig contact is. De ambtenaar is volgens hen te gemakzuchtig en doet te weinig moeite om de bewoners te leren kennen. Gaan wandelen in de wijken en een praatje slaan met de buurtbewoners zou heel wat angstgevoelens wegnemen volgens de stadssociologen.
4. Structuurschema van de tekst
5. Antwoord op leervraag + kritische analyse De leerlingen leren een aantal problemen van ‘overbelasting’ voor mens en milieu in bebouwde kernen vaststellen en bespreken. Daarbij focust men op vervuiling, verkrotting, criminaliteit, … de negatieve kanten van een (groot)stad dus. In mijn opzicht loopt men hierbij de kans om een negatief beeld van (groot)steden over te brengen op de leerlingen. In de volgende leerplandoelstelling gaat men de veelzijdige mogelijkheden van de stad na, waar men dan weer focust op het culturele, de uitgaansmogelijkheden, het openbaar vervoer.. Maar hoe kan je leerlingen warm maken voor de veelzijdige mogelijkheden van een stad als je eerst de problemen benadrukt? In de media worden leerlingen bijna dagelijks geconfronteerd met de problematieken van onze hoofdstad. Het is zeker niet de bedoeling leerlingen naïef naar een grootstad te laten kijken. Maar men mag er ook geen bange wezentjes van maken waarbij de angst hun ervaring en belevingsvermogen zal gaan beperken. In dit artikel weerlegt men het overdreven beeld van Brussel zonder de problematieken te minimaliseren. Men heeft het over de verschillen tussen pendelaars en de diverse Brusselse bevolking. De pendelaar is blind voor de vooruitgang die Brussel maakt. Buurten en wijken zijn in beweging dankzij het fantastische werk van straathoekwerkers en jeugdwerkers. Jeugdwerking staat ook dicht bij de leefwereld van de jongeren en is fijn om kort te betrekken in de les. Men haalt ook oplossingen aan voor de angst en de vooroordelen die mensen hebben voor de grootstad. Hoe meer communicatie tussen bevolkingsgroepen hoe beter en hoe sterker het stedelijke weefsel en hoe meer ambtenaren zich gaan thuis voelen in de straten van Brussel. Wat minder is aan dit artikel is dat het niveau echter vrij hoog ligt en de problematiek van dit artikel eerst goed moet worden ingeleid door de leerkracht. Wanneer je je leerlingen dit gewoon laat lezen zal de hoofdgedachte allicht verloren gaan. Klassikaal werken met dit artikel lukt volgens mij wel. Het doel dat ik voor ogen heb bij het gebruik van dit artikel in mijn lessen is leerlingen te laten inzien dat een grootstad geen haard is van geweld en gevaarlijke mensen. Verschillende culturen en diverse bevolkingsgroepen leiden niet automatisch tot polarisatie. Je moet leerlingen niet blind maken voor de problematieken maar je mag ze zeker niet afschrikken.
6. Didactische integratie van de actualiteit in de les aardrijkskunde Duid de vooroordelen in het rood aan en de echte problematieken in het groen. Wat is de pendelaarskijk op Brussel? Hoe voelen pendelende ambtenaren zich in Brussel? Geef enkele problematieken van de grootstad die aangehaald worden in het artikel. Wat zou een oplossing kunnen zijn voor de angst van de pendelaars? Waarom is dit een voorbeeld van een positief project voor de band tussen leerkrachten van buiten Brussel en de Brusselse bevolking? http://www.klasse.be/ouders/34089/ouders-en-leraren-op-wandel-door-de-wijk/
