79 december 2011 Nr. verslag het Groot

2011 r e b m e dec

g a l s r e v t o o r G het

Nr.

79

3 ststal “Een ker .” we niet.. hadden

4 rlevingse v o t g o ho AED ver bij hartstilstand kans

6

“Het gee

aan je ft inhoud

leven”

COLUMN “u tevreden, wij tevreden, onze huurders tevreden en het is direct een goed begin van 2012”

Colofon Eindredactie: woningstichting Het Grootslag Teksten: Marja Heerdt Fotografie: Marcel Rob Vormgeving en Druk: Acretia Media, www.acretia.nl

2

Nadenken, terugkijken en vooruitdenken Kort geleden bracht ik met enkele collega directeuren een bezoek bij het Europees Parlement in Brussel. Ik keek daar mijn ogen uit. Ik heb een goed beeld van de Nederlandse politiek, maar van het Europees Parlement wist ik niet zoveel. Natuurlijk wel dat de volksvertegenwoordigers van de Europese Unie meestal in Straatsburg vergaderen, maar veel verder reikte mijn informatie niet. Of het moet zijn dat ik de Europese Commissie, de club waarin alle lidstaten met een afgevaardigde vertegenwoordigd zijn, vaak nogal dwars vindt liggen. Hoe anders wordt dat beeld als je in Brussel bent. Zowel het Europees Parlement als de Europese Commissie zijn continu bezig om overeen­ stemming te bereiken tussen de 27 lidstaten. Er zijn maar liefst 20.000 lobbyisten in Brussel actief. Daarnaast zijn niet alleen de lidstaten ambtelijk sterk vertegenwoordigd, maar ook de gemeenten, provincies enz. van de diverse landen. Binnen het Europees Parlement wordt continu gewerkt aan het bereiken van consensus ofwel aan een meerderheid. Het eigen-, landsen partijbelang komt op de tweede plaats. Daar kunnen ze in Den Haag nog wel wat van leren. Rees bij mijn onmiddellijk de vraag: hoe zit het dan met de € 33.614,- norm? Dat is toch een door de EU vastgestelde regel? Al snel werd mij duidelijk dat de Europese Commissie de regel, die aangeeft dat een verhuurder maar 10 procent van zijn woningen mag verhuren aan mensen met een hoger inkomen dan € 33.614,-, niet zelf heeft bepaald, maar slechts heeft vastgesteld. Dat alles nadat toenmalig minister Van de laan de norm namens Nederland had voorgesteld. Tijdens mijn bezoek aan Brussel sprak men dan ook over het Nederlandse dossier en begrijpen ze niets van alle commotie die het besluit in Den Haag en bij de betrokken instanties en organisaties, zoals onze woningstichting, te weeg heeft gebracht. En ook bij de Nederlandse ambassade liet een ambtenaar zich ontvallen dat we commotie in Nederland geheel aan de Tweede Kamer te danken hebben. Dus minister Donner, maak onze kerstdagen goed: bepaal een nieuwe norm en leg die aan de Europese commissie voor. Grote kans dat dat voorstel zonder problemen wordt aan­genomen. U tevreden, wij tevreden, onze huurders tevreden en het is direct een goed begin van 2012. Ik wens u allen prettige feestdagen en een goed en gezond 2012.

J. Th. (Hans) Kröger

Woonzorgboerderij Andijk opgeleverd Nog voor de kerst krijgt het RIBW de sleutel van de woonzorg­‑­ boerderij die wij in Andijk laten bouwen. In het complex komen 20 wooneenheden. Deze zijn bestemd voor mensen met langdurige psychiatrische en/of psychosociale problemen. Het RIBW ondersteunt hen in hun streven op hun eigen manier in de samenleving te wonen en de dag te besteden. De afgelopen weken is keihard gewerkt om het complex nog voor de kerst­vakantie te voltooien. De woningen werden afgeschilderd, de vloerbedekking gelegd, de binnen- en buiten deuren gemonteerd en ook werd het straatwerk aangebracht.

Voormalig koster tante Nel Visser-de Vries uit Hoogkarspel

“Een kerststal hadden we niet, die had je alleen als je katholiek was” “Vroeger zaten er altijd echte kaarsjes in de kerstboom. Lampjes waren er toen nog niet. In de kerk hadden we altijd een hele grote kerstboom. Mijn oudste zoon Dick zat de hele dienst met een emmer water vlakbij de boom voor als er wat gebeurde”. Aan het woord is mevrouw Visser- de Vries. In Hoogkarspel en omgeving beter bekend als tante Nel. Haar man Klaas Visser was nog maar een jaar koster van de Nederlands Hervormde kerk aan de Streekweg toen hij na een kort ziekbed op 47-jarige leeftijd overleed. Nel Visser, toen 45, had geen keus en nam het werk van haar man over. Er moest immers brood op de plank komen. Dankzij de hulp van Dick kon ze het werk aan, want eigenlijk was het veel te zwaar voor een vrouw. Mevrouw Visser: “De klok kon ik bijvoorbeeld niet luiden, want zo hard kon ik niet trekken. Als er bijvoorbeeld een begrafenis was, dan had Dick het zo met zijn baas geregeld dat hij de klok kon luiden. We hebben ook een keer meegemaakt dat de klok kapot was en we een begrafenis hadden. Simen Heilig, de koster van de katholieke kerk, heeft toen zijn klok geluid. Ik gaf Simen over de weg heen aanwijzigen. Wel in overleg met de familie, want die moesten natuurlijk wel weten dat het de klok van de katholieke kerk was”.

“mijn oudste zoon dick zat de hele dienst met een emmer water vlakbij de boom voor als er wat gebeurde” Centrale verwarming Niet alleen het luiden van de klok gaf de nodige problemen, ook het enorme grasveld rond de kerk. “Dat moest elke week gemaaid worden. Dat was een gigantische klus”. Een verhaal apart was de centrale verwarming in de oude kerk. Zoon Dick vertelt: “In ’t begin werd de kachel op kolen gestookt. Later werd ie omgebouwd tot oliekachel. Dat was iets nieuws, maar het werkte voor geen meter en met het vullen en leeghalen van de radiotoren was ik elk weekeinde 24 uur bezig. Er mocht door de weeks namelijk geen water in de radiatoren blijven staan omdat dat anders bevroor”.

thee. Er was altijd wel wat te doen”. Veel tijd om kerstmis te vieren was er in die jaren niet. Die was er wel toen mevrouw Visser nog jong was: “We hielden thuis erg van zingen. We zullen wat afgezongen hebben. Ook met kerstmis: Stille nacht. De herdertjes lagen bij nachten. We waren met zes kinderen: drie jongens en drie meiden. Wij zongen de eerste stem, de jongens de tweede. Nee, een kerststal hadden we niet. Die had je alleen als je katholiek was. Wij waren hervormd. We hadden wel een kerstboom. Ja, we hadden het altijd heel gezellig met kerstmis.” “Toen ik getrouwd was hadden we geen ruimte voor een kerstboom. Dan hing ik altijd ballen, linten en groen over de hanglamp. Ik maakte het altijd heel gezellig. Dat doe ik nog steeds. Ik versier de hoek tussen de kamer en de keuken. Ja, het is echt kerst hier. Maar kerst zelf vier ik de laatste jaren altijd bij de kinderen. Ik ga een dagje naar mijn dochter in Heemskerk en een dagje naar mijn zoon in Hoogkarspel. Nee, we gaan met kerstmis niet altijd naar de kerk toe. Meestal eigenlijk niet”.

Hervormd In de vele jaren dat ze koster was maakte mevrouw Visser vijf dominees mee. Ook werd de grote oude kerk gesloopt en door een kleine vervangen. “Toen kerkten ze gewoon bij mij in huis. We hadden altijd mensen over de vloer. Achter het huis waren twee zalen. Daar was van alles te doen: de soos, vergaderingen, de kinderclub. Dan deed ik altijd de koffie en

3

“Het is toch een geweldige ervaring als je het slachtoffer achteraf de hand kan drukken en kan zeggen: dat heb ik gedaan”. Aan het woord is Minke Jellema. Binnen de gemeente Medemblik is ze verantwoordelijk voor het Project Burger AED. Via dit project worden burgers als vrijwilliger ingezet om een AED (Automatische Externe Defibrillator) te bedienen. Dit is een appartaat dat elektrische stroomschokken geeft bij een hartstilstand.

Minke Jellema blij met inzet vrijwilligers

Project Burger AED verhoogt overlevingskans bij hartstilstand De deelnemers aan het project ontvangen een sms-je als in hun woon- of werkomgeving iemand gereanimeerd moet worden. Zij starten de reanimatie in afwachting van profes­ sionele hulptroepen. Een slachtoffer van een hartstilstand heeft hierdoor een grotere overlevingskans. Uit een recente studie in Noord-Holland blijkt dat reanimatie en defibliratie in de eerste zes minuten na de hartstilstand een overlevingspercentage geeft van tussen de 50 en 70 procent. Daarmee is het aantal mensen dat zes weken na de hartstilstand nog in leven is met 10 procent gestegen.

“je wordt vaak met veel emoties geconfronteerd”

Het project Burger AED is een initiatief van de veiligheidsregio Noord-Holland Noord. De coördinatie is in handen van de regionale meldkamer. Minke Jellema: “Om de hele gemeente Medemblik te dekken werken we in cirkels met een straal van 1 km. De vrijwilligers zijn opgeleid door de plaatselijk EHBO vereniningen waarmee we samenwerken.

Vrijwilligers “Op dit moment hebben we per AED tussen de 5 en 7 vrij­ willigers. We willen toe naar 10 vrijwilligers per apparaat. Hoe meer personen zich aanmelden, hoe groter de kans dat vrijwilligers in de gelegenheid zijn om de reanimatie binnen zo kort mogelijke tijd te starten en de AED in te zetten. Het is ook helemaal geen probleem als er meer dan een vrij­ williger ter plaatse verschijnt. Je kan elkaar helpen. Maar je hebt dan ook de gelegenheid er achteraf samen over te praten. Reanimeren heeft een enorme impact. Het is best indrukwekkend om mee te maken. Je wordt vaak met veel emoties geconfronteerd. Ik vind het knap dat er in onze gemeente zoveel mensen zijn die op deze manier iets voor de gemeenschap willen betekenen”.

“reanimeren heeft een enorme impact” Contact Wie in de gemeente Medemblik woont kan zich als vrijwilliger online aanmelden via www.burgeraed.nl. In de linkerkolom vindt u de optie aanmelden/inloggen. In de gemeente Drechter­ land kunt zich aanmelden via www.aed-Drechterland.nl. Wie vragen heeft en in de gemeente Medemblik woont kan contact worden opnemen met Minke Jellema via [email protected]. In Drechterland met het gemeentehuis tel: 0228 352 352 (vragen naar de helpdesk).

Minke Jellema is binnen de gemeente Medemblik verantwoordelijk voor het Project Burger AED

4

Bewoners Simon Koopmanstraat

5

Greet en Piet Tensen zetten zich in voor WonenPlus Andijk

“Het geeft inhoud aan je leven” Ze hebben allebei de pensiongerechtigde leeftijd, maar stilzitten zit er niet bij voor Piet en Greet Tensen uit Andijk. De organisaties waar ze zich als vrijwilligers voor inzetten, zijn niet op één hand te tellen. Ze doen beiden al jaren veel voor WonenPlus in Andijk. “Het geeft inhoud aan je leven’’. Greet is al elf jaar elke woensdagochtend het aanspreekpunt van het servicepunt van WonenPlus. Ouderen bellen daar naartoe voor diensten en informatie op het gebied van wonen, zorg en welzijn. Hebben ze iemand nodig die de heg snoeit, de belastingaangifte invult, helpt met de computer of ze ergens naartoe rijdt, dan regelen de vrijwilligers op het servicepunt dat voor ze.

“de mensen zijn dolblij als alles weer aan kant is” Mooie organisatie Greet Tensen: “Het doel van WonenPlus is dat ouderen zelfstandig kunnen blijven wonen. Wij bieden allemaal diensten aan om dat mogelijk te maken. Het is een mooie organisatie en ik zet me daar graag voor in. We werken met een hele hechte groep, de meeste vrijwilligers zitten er al vanaf het begin bij. Het is dankbaar werk en ik heb er zelf veel voldoening van. Het geeft inhoud aan je leven.’’ Vanaf het moment dat Piet zijn baan in de bouw vaarwel zei, zet hij zich ook in voor WonenPlus. Hij knapt tuintjes op en doet kleine klusjes in huis. Meestal heeft hij één klus per week. Zo voor de winter is hij extra druk, dan maakt hij veel tuinen winterklaar.

“Ik doe van alles in de tuin, van snoeien tot het schoon­spuiten van tegels. De mensen zijn dolblij als alles weer aan kant is. Het werk is vaak te zwaar om zelf te doen en kinderen hebben er niet altijd tijd voor. Voor twee euro helpen de vrijwilligers van WonenPlus. Een ideale oplossing.’’

Sociaal gebeuren Het echtpaar zet zich in voor veel verschillende organisaties, waaronder Sarto, de kerk en Stichting Oud Andijk. Want stil zitten achter de geraniums, daar voelen ze allebei niks voor. Piet: ‘’Ik heb het lekker druk maar zit nergens echt aan vast. Ik kan mijn tijd zelf indelen en voel me daardoor zo vrij als een vogel. Ik moet er niet aan denken om hiermee te stoppen. Ik doe niet alleen de klusjes, het is ook een sociaal gebeuren. Ik drink vaak koffie met de mensen, maak een praatje. Dat vinden zij fijn en dat maakt het werk voor mij extra waardevol.’’

“zo lang we gezond zijn, gaan we hiermee door” Eigenlijk vinden Greet en Piet het allemaal niet zo bijzonder wat ze doen. Anderen helpen is iets wat erbij hoort, menen ze. “We hebben altijd wel vrijwilligerswerk gedaan. Als je dan meer tijd krijgt, dan groeit dat. We wonen in een dorp en bijna iedereen doet wel ergens vrijwilligerswerk. De één voor de kerk, de ander op school of voor de voetbal. Zo lang we gezond zijn, gaan we hiermee door. Tegen de tijd dat wij oud zijn, zijn er hopelijk weer vrijwilligers die het ons wat makkelijker willen maken.’’

WonenPlus aan de Kleingouw 2 in Andijk is op maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag tussen 09.00-10.30 uur bereikbaar op 0228 - 59 74 87.

6

Spannende tijd voor dorpshuis Onderdijk Vol enthousiasme stapte Ron Nieuweboer bijna twee jaar geleden als beheerder in het nieuwe dorpshuis van Onderdijk. Plannen genoeg om van het eigen‑ tijdse gebouw een echte ontmoetingsplaats voor dorpsgenoten te maken. Alleen is de toekomst van de beheerder onzeker door korting op subsidies.

“minder activiteiten betekent minder omzet dus nog minder geld om de boel hier draaiende te houden” Het is een spannende tijd voor beheerder Ron Nieuweboer. “De gemeente is aan het bezuinigen en wil gaan korten op onze subsidie. Vroeger werd er voor 40 uur een beheerder ingehuurd, dat is nu nog 32 uur, maar er zijn plannen om daar 16 uur van te maken”. Nieuweboer begrijpt dat er bezuinigd moet worden, maar weet niet hoe hij het dorpshuis kan runnen met dat aantal uur. “Ik weet niet of ik hier kan blijven als er zo weinig uren over blijven. Het is niet alleen onzeker voor mij, maar het betekent ook dat de bar vaker gesloten blijft en bepaalde activiteiten niet door kunnen gaan’’, zegt hij. “Minder activiteiten betekent minder omzet dus nog minder geld om de boel hier draaiende te houden. Hopelijk is er een mouw aan te passen, want het is echt zonde als dit prachtige gebouw niet ten volle benut wordt.’’ Dorpshuis ‘De Onderdijk’ werd in 1969 geopend. Van dat gebouw is na een grondige verbouwing vrijwel niets meer over, alleen de gymzaal is gebleven. Het nieuwe gebouw voldoet aan alle eigentijdse eisen, is multifunctioneel, heeft een mooie bar en verschillende hoeken waar activiteiten worden georganiseerd. Diverse verenigingen en scholen maken daar dankbaar gebruik van. Nieuweboer is trots op het dorpshuis: “Voorheen was het nogal oubollig. Het gebouw, maar ook de activiteiten waren toe aan vernieuwing. Wij zitten hier met een vrij jong en creatief bestuur en verzinnen allemaal leuke dingen. We hebben laatst bijvoorbeeld een gourmetavond georganiseerd, winterkermis, in maart komt er een modeshow, er zijn plannen voor een high tea en een Spaanse avond. Dat is leuk en nieuw. Daardoor raken mensen meer betrokken bij het dorpshuis. Ze hebben het erover, het leeft weer in het dorp. Zo hoort het ook.’’

Het dorpshuis biedt onderdak aan diverse verenigingen. Er wordt wekelijks koersbal gespeeld, er is zumba, er zijn toneelvoorstellingen, jongerenclubs en wordt er geoefend door de fanfare. Het gymlokaal wordt door scholen gebruikt voor gymles. Ook zijn de bibliotheek en de toeristenkerk in het gebouw gehuisvest en zijn er activiteiten voor ouderen. Zij kunnen binnenlopen tijdens koffieochtenden, eetcafé en kaartmiddagen. Alleen loopt het bij deze bijeenkomsten nog geen storm.

“wij zitten hier met een vrij jong en creatief bestuur en verzinnen allemaal leuke dingen” Nieuweboer: ‘’Bij de kinderen is altijd veel animo. Net als bij bijzondere bijeenkomsten zoals lezingen of een cd-presentatie. Alleen de opkomst van ouderen valt wat tegen. Het inloophuis voor ouderen is niet echt van de grond gekomen. De koffieochtenden en eetcafé zijn nog vrij rustig. Heel jammer. Ik denk dat het komt doordat de jongere ouderen vaak te druk zijn. Zij ondernemen van alles, passen op de kleinkinderen of maken verre reizen. Geen idee waarom de oudere ouderen het af laten weten. Misschien moeten die activiteiten toch nog meer bekendheid krijgen. Daar doen we alles aan. Want het dorpshuis is toch een ideale plek om elkaar te ontmoeten.’’

7

“De mensen komen bij mij terecht door allerlei omstandigheden”

Oud Onderdijker pastor Weel runt daklozenopvang in Hoorn Dom Hélder Pessoa Câmara, oud aartsbisschop van Olinda en Recife, in het verpauperde noordoosten van Brazilië is zijn grote voorbeeld. “Een progressieve bisschop. Een voorbeeldig mens. Een fantastische man. Hij wierp al het plechtige dat eigenlijk bij zijn ambt hoorde van zich af toen hij aartsbisschop werd. Weigerde om in het riante bisschoppelijke paleis te gaan wonen. Sloopte alle deuren uit het paleis en maakte er een plaats van waar iedereen welkom was”. Geïnspireerd door deze in 1999 overleden aartsbisschop begon de in Onderdijk geboren en getogen oud-pastoor Gerard Weel in Hoorn-Noord een opvanghuis voor daklozen uit Hoorn en omgeving. Inmiddels biedt de oude pastorie van de Engelbewaarderkerk aan de Johannes Poststraat na een aantal verbouwingen onderdak aan 12 mensen. Pastor Weel: “De mensen komen bij mij terecht door allerlei omstandigheden. Ik heb hier momenteel bijvoorbeeld een Scheringaslachtoffer en een man die financieel uitgekleed is door zijn ex. Maar ook iemand die niet zo goed voor zichzelf kan zorgen.”

Koffie

“Voor ze hier komen zijn ze vaak van het kastje naar de muur gestuurd. Zwervenden zijn vaak zorgmijders en niet alle instanties gaan daar goed mee om. Dankzij de hulp van Intermaris en de gemeente Hoorn is de oude pastorie geschikt gemaakt voor de opvang van mensen en voldoet ons gebouw onder andere aan de eisen van brandveiligheid”

“12 Mensen is natuurlijk niet veel. Ik kan er heel kwaad om worden als ik de wethouder hoor zeggen dat er in Hoorn niet zoveel zwervers zijn. Ik heb zeker 50 mensen op de wachtlijst staan waarvan ik weet dat ze hier willen wonen, maar er moeten er veel meer zijn, want ik ken ze lang niet allemaal. En er is ook nog een groep die in een soort onderwereld leeft. Die ‘s nachts door de straten van Hoorn zwerft en overdag slaapt.”

“Eigenlijk is het de bedoeling dat de mensen hier hooguit een half jaar wonen, maar vaak duurt het langer voordat ze hun leven weer op orde hebben. De mensen wonen hier zelfstandig en moeten ook huur betalen. ’s Morgens om tien uur drinken we gezamenlijk koffie. Wie dat wil tenminste. Verder gaat iedereen zijn eigen gang. Iedere kamer heeft een eigen keukenblok, dus iedereen kan zelf voor zijn eten zorgen, al is het maar met behulp van een magnetron.”

Kwaad

“Vroeger heb ik ook vrouwen opgevangen, maar dat gaf toch ingewikkelde situaties. En met allochtonen ben ik ook heel voorzichtig. Hoewel je je daar soms ook in kan vergissen. Ik heb hier een man gehad die de sfeer voor iedereen verpestte en dat was een volbloed Nederlander, terwijl er nu in ons huis verschillende mannen met een allochtone achtergrond wonen die een voorbeeld zijn voor anderen.”

8



Vervul een wens… Wilt u een huurder van de woningstichting verrassen met een extra steuntje in de rug? Dat kan via het Grootslag Ondersteunings Budget. We laten een aantal wensen van huurders met weinig finan­ciële middelen in vervulling gaan. Denk aan een bijdrage voor nieuw behang, school(reis)geld, sport- of culturele activi­­­tei­ten. Het maximale be­drag per wens is € 150,-. Lever uw wens en de gegevens van onze huurder waarvoor u de wens indient uiterlijk 31 december 2011 bij ons in. We hangen de wensen (zonder persoonlijke gegevens) in de kerst­boom in onze woon­­­winkel. Half jan­uari maken we be­kend welke wensen in vervulling gaan.

Naam huurder: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Adres: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Postcode + plaats: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Wens + motivatie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ........................... . . . . . . . . . . . . . . . .

........................... . . . . . . . . . . . . . . . .

........................... . . . . . . . . . . . . . . . . .

........................... . . . . . . . . . . . . . . . .

........................... . . . . . . . . . . . .

Convenant getekend met VACpunt Wonen Op 24 november tekenden VACpunt Wonen en onze woningstichting een convenant. Hiermee onderstre‑ pen wij dat we belang hechten aan de tevredenheid van (toekomstige) bewoners over de voor hen te ont‑

Adviescommissie Wonen (WAC) West-Friesland opgericht. Het convenant is daar een logisch vervolg van. In het convenant is opgenomen op welke wijze de woningstichting en VACpunt Wonen precies gaan samenwerken. Zo leveren wij onder meer een financiële bijdrage aan de scholing en de instandhouding van de regionale commissie.

wikkelen woningen en woonomgeving. VACpunt Wonen komt op voor de belangen van de bewoners en toetst de plannen voor renovatie en nieuwbouw vanuit het perspectief van de (toekomstige) gebruiker. Uitgangspunt daarbij is de praktische bruikbaarheid. Zo moet een woning een hoge gebruikskwaliteit hebben, bijvoorbeeld voldoende bergruimte, genoeg stopcontacten voor computerapparatuur en geen deuren die tegen elkaar slaan. Ook de woonomgeving moet aan verschillende eisen voldoen: er moet voldoende parkeerruimte aanwezig zijn en openbare ruimte waar kinderen veilig kunnen spelen.

Het convenant werd ondertekend door Hans Kröger directeur bestuurder van onze woningstichting en Ineke Werner- van Beek, directeur van VACpunt Wonen.

VACpunt Wonen heeft door het hele land zo’n 180 Adviescommissies. Deze lokale commissies, die uit deskundige vrijwilligers bestaan, kunnen voor ondersteuning terugvallen op de landelijke organisatie. In de loop van dit jaar werd de

9

Manager Meindert Bakker:

“Verbeteren kan altijd, maar keuzes maken waaraan Hoe zien de woningen van onze energieambassadeurs eruit? Wat kan er verbeterd worden om ze in een hoger energielabel te krijgen? Of valt er eigenlijk niets meer te verbeteren? Op deze pagina’s aandacht voor de woningen van twee van onze vier energieambassadeurs: Gré Mazereeuw uit Andijk en Thérèse Visser uit Hoogkarspel. Gré Mazereeuw woont met haar partner in de Pro‑ serpinestraat in Andijk. De hoekwoning werd in 1972 gebouwden tien jaar geleden uitvoerig gerenoveerd. De woning scoort een B in de energie-labeling en dat betekent dat de woning eigenlijk niet voor verdere aanpassingen in het kader van de duurzaamheid in aanmerking komt, zo vertelt Meindert Bakker, manager van de afdeling Vastgoed en Projecten.“Verbeteren kan natuurlijk altijd, maar we moeten keuzes maken waaraan we geld uitgeven. We hebben een bepaalde investeringsruimte en dan ligt het niet voor de hand dat we kiezen voor verbeteringen aan een woning met een B-label. Dat geld zetten we dan liever in voor woningen met een C of D label. Daar valt ook voor de bewoners meer voordeel uit te halen in de vorm van lagere energiekosten”. Dat de woning van Gré Mazereeuw een B-label scoort heeft onder meer te maken met de aanwezigheid van HR++ glas. Meindert Bakker: “Dat glas heeft een hogere isolatiewaarde en levert bij de berekening van de labels veel punten op. Ook de aanwezigheid van een zonneboiler geeft extra punten. Zonder HR++ glas en een zonneboiler was deze woning waarschijnlijk bijna op een D label uitgekomen”.

“een rooster is altijd een bron van geluidsoverlast”

10

Meindert Bakker geeft aan dat er op korte termijn foto’s van de woning gemaakt worden met een infraroodcamera. Daarop is te zien of er warmte uit de woning lekt, zoals dat technisch heet. Met andere woorden of er door gaten en kieren of het ontbreken van goede isolatievoorzieningen onnodig veel warmte verloren gaat. Er zal dan op verzoek van Gré met name gekeken worden naar de ramen in de erker, waarvan ze denkt dat deze veel tocht doorlaten. Ook wordt dan gekeken of de dakisolatie nog in tact is of dat deze inderdaad, zoals Gre vreest, door kauwen is aangetast. Een nieuw rooster in de ramen krijgt ze niet. Meindert: “Ze zijn wel tien jaar oud, maar nog goed. Dat ze lawaai doorgeven is waar, maar dat is geen gebrek. Een rooster is altijd een bron van geluidsoverlast. Om het terugvallen van de warmte in de woonkamer tegen te gaan, raadt de manager Vastgoed en Projecten Gré aan een extra radiator te plaatsen onder het raam in de zijmuur: “Dan wordt de warmte in de kamer wat gelijkmatiger verdeeld. Maar op zich werkt de thermostaat goed en geven de radiatoren voldoende warmte. Dus voor ons is er geen reden een extra radiotor te plaatsen. En dat jullie elektriciteitsrekening hoger is dan het landelijk gemiddelde heeft, denk ik, vooral te maken met eigen keuzes, zoals het waterbed. Dat vraagt veel energie. Daar staat tegenover dat je er veel comfort voor terug krijgt”.

we moeten we ons geld besteden” Thérèse Visser woont al 18 jaar aan de Julianastraat in Hoogkarspel. Met veel plezier: “De plek is ideaal. 50 meter van de trein en er zit een prachtige tuin bij. Maar het zou wel heel fijn zijn als het huis beter geïsoleerd wordt”. De woning dateert uit 1956. In die tijd werd er nog niet zoveel aan isolatie gedaan. Dat wordt direct duidelijk als Meindert Bakker, manager Vastgoed en Projecten, de gegevens van de woning te voorschijn haalt. Ondanks de aanwezigheid van een HR-ketel en standaard isolatieglas scoort de woning een D-label. Meindert: “Het kan beroerder, maar we streven naar minimaal en B-label en dat is dit niet”.

“We kiezen er bij dit woningcomplex voor het dak van binnen­ uit te isoleren. Het voordeel daarvan is dat er kant en klare systemen voor zijn met een keurige binnenafwerking”. Op het dak aanbrengen is een lastige optie omdat er veel koopwoningen tussen zitten.

“de plek is ideaal. 50 meter van de trein en er zit een prachtige tuin bij”

Het goede nieuws is dat er verschillende mogelijkheden zijn om de woningen in de Julianastraat in een hoger label te krijgen en daarmee dus veel beter geïsoleerd en goedkoper in het gebruik van gas en elektra. “Met een hele goede vloer­ isolatie komen de woningen in een C-label terecht. Maar het ligt niet voor de hand dat we dat in de woning van mevrouw Visser gaan doen, omdat de houten vloer van haar woonkamer in 2005 vervangen is door een betonvloer met isolatie. Niet volgens de huidige maatstaven, die ontwikkelingen gaan namelijk heel snel, maar wel goed genoeg om het zo te laten. Aanvullend isoleren is dan geen optie, want het kost vrij veel geld en levert niet zoveel verbetering op. Maar dat doet het wel in andere woningen in de straat waar de vloeren helemaal nog niet geïsoleerd zijn”.

Alle mogelijkheden tezamen (vloerisolatie, dakisolatie en een zonneboiler) tilt de woningen naar een B-label. Meindert Bakker: “En als je het standaard isolatieglas door HR++ glas vervangt, dan wordt het bijna een A-label. Maar de kans dat dat gebeurt is klein. Het ligt niet voor de hand dat we dingen gaan vervangen die eigenlijk nog goed zijn”. In de loop van 2012 wordt besloten welke maatregelen er getroffen zullen worden om de woningen in de Julianastraat op termijn te verbeteren.

De aanschaf van een zonneboiler levert ook energiebesparing op en dus extra punten. Meindert Bakker: “Wordt er vloer­ isolatie toegepast en een zonneboiler geplaatst dan scoren de woningen nog steeds een C-label, maar dan wordt het een zogenaamd hoge C. Het wordt een hele hoge C als er vloer­ isolatie en dakisolatie wordt toegepast. Meindert Bakker:

11

Prijswinnaars automatische incasso Ook deze keer hebben we weer drie huurders verblijd met een prijs. Het gaat om mensen die hun huur via de automatische incasso betalen. Een geldprijs van € 50,- en een bos bloemen gingen naar mevrouw C Boeijer-Kamminga, Viskuil 19 in Andijk, mevrouw F. Bruijn, Pinxterplantsoen 16 in Wervershoof en de heer R.S.L. Kooijstra, Kluut 13 in Hoogkarspel.

Huurtoeslag mogelijk niet meer rechtstreeks naar woningstichting Huurders kunnen vanaf 2012 hun huurtoeslag, als het aan het kabinet ligt, niet meer direct naar de woningstichting over laten maken. Nu bestaat nog de mogelijkheid dat de huurtoeslag door de Belastingdienst rechtstreeks aan ons wordt overgemaakt. Wij brengen de huurtoeslag dan direct in mindering op de maandelijks huurnota. Heel veel huurders maken gebruik van deze mogelijkheid van direct verrekening. De Nederlandse Woonbond en Aedes vinden het geen goed voorstel. Zij vrezen dat huurders door de nieuwe maatregel eerder in financiële problemen komen en de huurachter­ standen onder de huurders gaan toenemen. Ook wij hopen dat de maatregel niet doorgaat en dat we u op de huidige manier van dienst kunnen blijven.

De beste wensen! Het bestuur en de medewerkers van woningstichting Het Grootslag wensen u gezellige kerstdagen en een goed, maar vooral gezond 2012!

12

Nuttige informatie voor elke bewoner Het Grootverslag is een uitgave van woningstich‑ ting Het Grootslag voor haar huurders en relaties. Aan publicaties in dit blad kunnen geen rechten worden ontleend. Oplage: 3.200 exemplaren Postadres Postbus 90, 1693 ZH Wervershoof T 0228 587 587 F 0228 587 555 E [email protected]

www.wst-hetgrootslag.nl Bezoekadres kantoor Olympiaweg 25, Wervershoof Openingstijden Maandag tot en met donderdag van 8.30 tot 16.30 uur. Vrijdag van 8.00 tot 12.00 uur. Gratis onderhoudslijn Voor het melden van reparatieverzoeken kunt u op werkdagen van 8.00 tot 12.00 uur bellen met ons gratis nummer: 0800 0 22 24 26. Buiten deze tijden kunt u dit nummer bellen voor het doorgeven van spoedklachten. U kunt reparatieverzoeken ook doorgeven via onze website. Overige reparatieverzoeken Klachten over uw centrale verwarming en/of warmwatervoorziening kunt u rechtstreeks doorbellen aan Energie Service Noord West via nummer 0229 210 361. Als u deelneemt aan ons Glasfonds kunt u bij glasschade rechtstreeks contact opnemen met Klaver Kleurencentrum, telefoon 06 53 818 073.

Voor het actuele woningaanbod: www.hurenbijhetgrootslag.nl