6x de berg op voor het KWF! Bonjour Ted et Felix… Het is gelukt! 6x de Alpe d’Huez op 1 dag!!! Samen met 65 andere renners, waarvan er maarliefst 62, zes keer de top hebben gehaald, hebben we al bijna 300.000 euro bij elkaar gefietst voor het KWF, en we zijn nog niet klaar… Bij deze wil ik uit de grond van mijn hart iedereen bedanken voor de steun, zonder jullie was deze prestatie letterlijk niks waard. Hieronder volgt een kort verslag van de dagen voor 6 juni en de dag zelf; Mei ’06 Daags voordat ik naar Frankrijk afreisde kreeg ik zowel persoonlijk als via de mail diverse steunbetuigingen. Ook kreten als “het is gekkenwerk” of “dat haal je nooit” passeerden geregeld de revue. Alles heeft geholpen. 2 juni ’06 Ondanks de negatieve adviezen om s’nachts te gaan rijden ivm de nachtrust, heb ik met een van mijn vrienden die ook meefietste toch besloten om alle adviezen in de wind te slaan. Vanwege de drukte rond Pinksteren zijn we de nacht van vrijdag op zaterdag vertrokken richting de Franse Alpen. 3 juni ’06 Om 10 uur s’ochtend komen we na een zeer voorspoedige rit eindelijk aan op de camping in Bourg d’Oisans. Een mooie rustige camping op 200 meter van de voet van de klim richting Alpe d’Huez. Er waren nog niet veel mensen dus hebben we heel rustig ons tentje opgezet en alvast een praatje gemaakt met de aanwezigen. Na een kleine boodschap bij de lokale Albert Heijn besloten we om toch ons tentje maar in de schaduw te zetten en te proberen nog wat te slapen. Voor s’middags stond een verkennende rit in de omgeving op het programma. Om 4 uur begon ik aan mijn eerste Alpen klim in Frankrijk. Na een korte klim gehad te hebben met ruim 300 hoogtemeters voelden we ons gesterkt om de 21 haarspeldbochten te gaan verkennen. Om half vijf begonnen we heel rustig aan de klim richting Alpe d’Huez. Na ruim een uur in het wiel van een Engelsman te hebben gefietst kwam ik na 1 uur en 20 minuten heel fris boven aan. Goed opgelet waar ik onderweg zou kunnen herstellen, eten en drinken. Dit gaf moed. Met 1 uur en 20 minuten makkelijk zou een schema van 1’30 op dinsdag mogelijk moeten zijn… maar ik durfde nog niet te hopen.
4 juni ’06 Heel rustig aan gedaan. Lekker uitgeslapen om de uurtjes van de nacht er voor goed te maken. S‘middags besloten een stukje te gaan rijden naar een nabij gelegen stuwmeer. Ook hier weer de nodige hoogtemeters gemaakt en een beetje gewend aan de snelheden tijdens het afdalen. Ook nu weer de benen laten masseren op doktersadvies. Gelukkig was het sportmedische team erg enthousiast en gewillig om de inmiddels toch wat stijf geworden spieren weer soepel te maken. Wel kreeg ik het advies gezien mijn knieblessuren een aantal weken daarvoor, niet te forceren en maandag maar niet te fietsen. Die avond was bijna de gehele camping vol met Alpe d’huZessers. Er werd druk gediscussieerd over verzetten, tijden, voeding, spanning op de spieren, en meer wielerpraat. De sfeer was bijzonder motiverend en heel ontspannen. 5 juni ’06 Groter had het contrast met de dag er voor niet kunnen zijn; Stilte op de camping. Overal mannen die druk waren hun laatste afstelling aan de fiets in orde te krijgen. Volop tijd voor bezinning ook. De sfeer begon wat bedrukter te worden. Ikzelf had eigenlijk weinig last van spanning voor de volgende dag. Het was immers geen wedstrijd. Het doel was duidelijk; 6x naar boven al zou het de hele dag kosten.
6 juni ’06 Eindelijk was de dag van de Alpe d’HuZes aangebroken. De wekker ging om 5uur wat ons dus precies 1uur en 6 minuten gaf om ons klaar te maken. Nu was ook bij mij wel wat spanning aanwezig. Hoe zullen de benen zijn? Is het haalbaar? Toen we om 6 uur aan de start stonden, waar Erica Terpstra weliswaar niet in levende lijven maar wel live vanuit Nederland na wat bemoedigende woorden het startsein gaf, bemerkte ik dat ik een lekke voorband had. Nader onderzoek wees uit dat mijn ventiel er uitwas gedraaid met het oppompen van de band s’ochtends vroeg. Helaas dus 3 minuten achter de rest aan ging ik over de start. 1. De eerste klim ging redelijk relaxed omhoog. Korte broek en shirt maar wel met arm en beenstukken. Boven aangekomen, eten, drinken, rusten, dikke kleren aan en dan als een gek naar beneden. Soms wel met meer dan 80km/u! 2. Ook de tweede met behoorlijk wat reserve gereden. De temperatuur ging merkbaar snel omhoog zodat de armstukken uit konden.
3. De derde klim ging niet zo best. De inspanning begon behoorlijk op te lopen en zo ook de temperatuur. Ook begon zo langzamerhand mijn maag te protesteren tegen alle hooggedoseerde energiedranken, gelpacks en muesli repen. Ik besloot wat langer te rusten. Na de nodige sanitaire stop en na wat vaste dingen te hebben gegeten ging het een stuk beter. Wel was ik behoorlijk wat tijd verloren. 4. De vierde klim ging stukken beter en bracht de moraal weer op peil. Ik begon hoop te krijgen dat het haalbaar was! 5. De vijfde klim begon ik met het idee; 5 is 6. Als de 5e lukt dan komt de 6e vanzelf… Inmiddels begon de inspanning zijn tol te eisen. De benen deden pijn, de rug, de handen, de armen, eigenlijk alles. Ook niet zo vreemd want op dat moment was de start alweer bijna 12 uur geleden. 6. Als een van de laatste begon ik om 19uur aan de 6e en laatste klim! Alsof ik een stel vleugels had aangetrokken. Pijn bestond niet meer, alleen emotie. De hele dag afzien op de berg was uiteraard fysiek maar ook een emotionele uitputtingsslag geweest. Alle verhalen om je heen maar ook mijn eigen verleden, alles speelt door je hoofd… Om 20:30 reed ik, met een emotionele ontlading, voor de 6e keer op één dag de straten van Alpe d’Huez binnen… De Alpe d’HuZes was volbracht…
Bij deze wil ik nogmaals iedereen heel hartelijk bedanken voor alle steunbetuigingen en natuurlijk ook de sponsoring. Op dit moment staat de teller voor de Alpe d’HuZes op bijna 300.000 euro!!! Het hoogste bedrag ooit bijeengebracht voor het KWF door een particulier initiatief!!! Alle sponsorbedragen kunnen worden overgemaakt naar giro 1282265 tnv E. Jansen Rijswijk ovv sponsoring Alpe d’HuZes. Mocht een factuur noodzakelijk zijn dan hoor ik dat graag. Heel hartelijke sportieve groet en ik laat zeker nog wat van mij horen. Emile Jansen
06-2495 0121
[email protected]
