68ste jaargang, nummer 3, Thema: xx. Vereniging Officieren Cavalerie

68ste jaargang, nummer 3, 2007

Thema: xx

Vereniging Officieren Cavalerie

En verder: • LEO2A6 in Afghanistan • De subalterne stelling • VOC symposium 2007

Inhoudsopgave Mededelingen

VOC Activiteitenkalender 2007

4

68ste jaargang, nummer 3, september 2007

Aankondiging:

4

Ereleden oud res lkol J. Moes oud res maj E.J. Vinkhuyzen oud res elnt ir. J.J. Heyse bgen b.d. J.M.A. Thomas

Ritmeester Raadpleging

Verschijnt 1 x per kwartaal

Dagelijks bestuur bgen jhr. J.H. de Jonge res ritm jhr. ir. M.O.M. van der Goes res elnt drs. R.J. Groot res ritm R.J Oostendorp res elnt F.J.A. Gerards res tlnt jhr. drs. Tj. van Citters

Regelmatig terugkerende

5

bijenkomsten voorzitter ondervoorzitter secretaris penningmeester ledenadministratie communicatie

Personalia

Overige leden van het bestuur res lkol D.G.G.M. Alexander lkol A. Koppe oud res elnt ir. M.A.H.J. Savelsberg

LET OP PDF IN ACROBAT TUSSENVOEGEN!!!!

Secretariaat res elnt drs. R.J. Groot Graaf Florislaan 64 1405 BW Bussum tel: 06 - 53 40 88 40 E-mail: [email protected] Ledenadministratie, aanmelding lidmaatschap res elnt F.J.A. Gerards Postbus 165 3740 AD Baarn Fax: 036-5475212 E-mail: [email protected] postrekening nummer 159555 t.n.v. VOC te Baarn. De leden wordt verzocht aan dit adres opgave te doen van adreswijzigingen, benoemingen, bevorderingen, onderscheidingen, eervolle ontslagen enz. Inloggegevens voor het besloten (alleen voor leden) deel van de website kunnen alhier worden opgevraagd onder vermelding van uw naam, rang en geboortejaar. Opgave advertenties en banners Via [email protected] Redactie vacant (voorzitter redactieraad) oud res elnt mr. ing. O.G. Maitimu ritm K.R. Meijer ritm b.d. W.B. Schutrups ritm O.Ruiter (redactie coördinator)

8 De Subalterne Stelling:

Coverfoto: IG Matherk OTCMAN Verkpel 11 Tkbat

Veteranendag Amersfoor t-

6

7

VOC symposium 2007 Leopard 2 in Afghanistan

8

9

Op zoek naar posiviteit “Praat eens met een veteraan”

11

Een huzakenstukje:

12

11

De Fennek in Afghanistan

Prima prestaties op Landgoed

15

Maarsbergen

Redactieadres Opleidings en Trainingscentrum Operatiën t.a.v. ritm O. Ruiter Postbus 3003 3800 DA Amersfoort telefoon: 033 - 466 14 08 fax: 033 - 466 11 58. E-mail: [email protected] Mil mail: [email protected]

Website: www.voc-cavalerie.nl Webmaster: oud res elnt ir. M.A.H.J. Savelsberg e-mail: [email protected]

6

Aankondiging:

Kopij voor het volgende nummer inzenden uiterlijk 8 november 2007 Thema: Overige Operationele Taken (OOT)

Correspondent vacant ritm M.G.M. Lammers maj M.B. Jongma ritm M.H.L. de Jongh ritm H. Plakke ritm N.O. Roelen ritm D.H.Tuinier maj K.R. Meijer vacant lkol J.H. Kooij vacant vacant vacant maj W. Janse maj Kruijver

Van de voorzitter

Leusden geslaagd

De redactie dringt er bij de scribenten op aan de kopij aan te leveren per e-mail of diskette in MS Word. Overname van artikelen - met bronvermelding - is toegestaan.

Eenheid 11 Tkbat 42 Tkbat 103 ISTARbat 103 GGVE 104 GGVE 42 BVE 43 BVE Cav School Gev Train School OTCOpn OTCMan Kenniscentrum GM OTCo Sie Lessens Learned Persco 1GNC

6

5

12 VOC S/VOC bijenkomsten

Nieuw communicatiebeleid VOC

16

Tankers in wederopbouwrol:

17

Provincial reconstruction in Uruzgan

25

Amersfoor t Kaar tleesrit MC AM

25

Aankondiging:

25

Ontbinding RHPA In Memoriam

26

17

Van de voorzitter Uw voorzitter en de bestuursleden van de V.O.C. kijken met bescheiden tevredenheid terug op het afgelopen verenigingsjaar. Het Bestuur was op vele plaatsen getuige van bloeiende decentrale initiatieven van leden om mogelijkheden te treffen elkaar te ontmoeten. Wij namen zo veel als mogelijk deel aan koffietafels, V.O.C.-lunches, hippische evenementen en V.O.C.-borrels. Altijd weer machtig gezellig om zoveel oud-gedienden, reservisten en jonge leden daar mee te maken in een immer opgewekte en vertrouwde omgeving. Laten we dat voorzetten in het komende jaar! Wij kijken terug op een goede Algemene Ledenvergadering, waarin de leden aan het Bestuur het mandaat gaven om door te gaan op de ingeslagen weg en de nieuwe plannen verwelkomden. Het V.O.C.- symposium in november was geslaagd, mede dankzij enkele goede inleiders en een actieve deelname door de leden aan plenaire discussies. Wij zouden daar graag meer oud gedienden, reservisten en actief dienenden willen begroeten! De zogenaamde Ritmeester Raadpleging blijkt een zinvol forum en kan rekenen op steun van de V.O.C. De grote ambities van het Bestuur worden momenteel meer en meer in praktische acties zichtbaar. Op het gebied

van communicatie hebben we nu een duidelijke en haalbare visie voor modernisering en verbetering; het betreft ons blad VOC-Mededelingen ( met een nieuwe en ambitieuze verjongde redactie) en de VOC-website, waar we nu een uitgewerkt plan en een vrijgemaakt budget hebben om de site meer accuraat, meer bij de tijd en meer levendig te maken. Het ledenbestand wordt stap voor stap bekeken en bijvoorbeeld “niet-contribuanten” wordt gevraagd naar hun zin om lidmaat te blijven. Dit is weer een voorwaarde om onze ledenadministratie en de financiële huishouding definitief op orde te krijgen. En dat gaat lukken! Overigens zagen wij dit jaar een toetreden van circa twintig jonge leden! Uw voorzitter meldt zich hierbij overigens voor een langere tijd bij u af! Hij gaat zijn “neven-werkzaamheden als actief dienend officier” richten op vrede en veiligheid in een land ver buiten Europa. En dat is ook goed, sterker nog: zo hoort het ook! Het Bestuur wenst die tijd te overbruggen onder leiding (commandovoering) van de onder-voorzitter, Maurits van der Goes. U, leden, dient dit te steunen! Mede namens het Bestuur wens ik u gezegende kerstdagen en een goed, gezond en voorspoedig cavalerie jaar.

In Memoriam Ronald Groen kpl1 Op 3 november 2007 is kpl1 Ronald Groen gesneuveld in URUZGAN (AFGHANISTAN). Ronald behoorde tot het 2e peloton 43 BVE en maakte onderdeel uit van 13 Battle Group TFU-4. In alle vroegte is Ronald op 3 november het slachtoffer geworden van een Improvised Explosive Deviceaanslag. Ronald was een militair in hart en nieren. Op 15 november 2004 meldde Ronald zich bij het Schoolbataljon-Noord in Assen. Vervolgens meldde Ronald zich op 22 mei 2005 bij 43 BVE. In dienstjaren was hij al een zeer ervaren militair. Eigenlijk was Ronald al veel eerder een militair. Als 14-jarige jongen stond Ronald al informatie te vragen aan de kazernepoorten in zijn omgeving. Al vroeg in zijn leven stond het militaire vak hoog op zijn verlanglijstje. In zijn schooltijd stemde Ronald dan ook alles af op het worden van militair. Eenmaal in dienst maakte hij zijn gehele ambitie volledig waar voor zichzelf en voor ons. Gedrevenheid was zijn keurmerk. Ronald was een stille, stabiele en zeer betrouwbare vakman binnen 43 BVE en het 2e peloton in het bijzonder. Een echte teamplayer met veel zorg voor zijn omgeving. Naast deze gedrevenheid stond hij ook bekend als goedlachs, vrolijk en beleefd. Een fijn en professioneel mens waarop je volledig kon vertrouwen. Trots op zijn vak, trots op zijn Fennek en trots op zijn eenheid. Ronald hoefde je niet te motiveren, hij was zelf motiverend. Naast een gedreven militair was Ronald ook een gedreven familieman. Hij had een hechte band met zijn vader en moeder, maar zeker ook met zijn zus en zwager. Elke vrijdag na thuiskomst even langs zijn zus. Voor vertrek op zondag naar de kazerne weer even langs zijn zus. Ook hier was Ronald zeer positief gedreven in. Vissen en computerspelletjes waren tevens zijn grote hobby’s. Hierin ging hij volledig op. De computerspelletjes voor na de terugkomst uit URUZGAN waren al besteld.

Van ‘mede-delingen’ naar mede-werking Van de redactie

De cavalerie verandert. Het tankbestand wordt teruggebracht naar minder dan 10% van de aantallen die we bezaten gedurende de Koude Oorlog. De verkenners schuiven op naar het vakgebied inlichtingen. Cavaleristen worden continu ingezet in missiegebieden en dat vaak in een niet-organieke rol. Het werkterrein van de cavalerist is vele malen breder geworden dan voorheen. Dit gebeurt allemaal in een razend snel tempo en vraagt om aanpassingsvermogen en flexibiliteit. Dat deze veranderingen een weerslag hebben op het blad van de VOC is evident. De kentering naar meer vakgerichte onderwerpen in het blad Mededelingen is daar een voorbeeld van. Ons VOC-blad ‘Mededelingen’ bestaat alweer 68 jaar; een respectabele leeftijd. Een dergelijke leeftijd kan alleen worden bereikt door goede voeding en veel beweging. Voeding door de publicaties van prikkelende en aansprekende artikelen en beweging door vernieuwing met nieuwe ideeën; stilstand is immers achteruitgang. In de afgelopen maanden heeft op de redactie van uw blad een bestuurswisseling plaatsgevonden. Kolonel Bas van Hoof, lkol Duco Brongers en ritm Onno Ruiter zijn toegetreden tot het bestuur en vormen daarmee het nieuwe haar, al

moet u dat niet te letterlijk nemen. Nieuwe ideeën zijn bij de eerste redactievergadering direct over de tafel gegaan. De trend naar meer vakinhoudelijke onderwerpen zal worden voortgezet.. Er zal worden afgestapt van het iedere keer uitbrengen van themanummers, wat niet zegt dat op gezette tijden een themanummer mogelijk is. Er is een lijst gemaakt van een breed scala aan onderwerpen die regelmatig zullen terugkeren. Naast berichten van de wapenoudste, voorzitter van de vereniging en de redactie zult u artikelen kunnen lezen over de inzet van cavaleristen, vakinhoudelijke ontwikkelingen, historische terugblikken, boekbesprekingen enz. Ook wordt gezocht naar een ideeën om de reservist nadrukkelijker te betrekken bij artikelen. Dat zelfde geldt voor het echte jonge haar: de cavaleristen van Kilacadmon. Uiteraard zullen de activiteitenkalender en de diverse personeelsgegevens niet verdwijnen. Om dit alles tot stand te brengen is uw medewerking noodzakelijk. Binnenkort zal de redactie een groot aantal cavaleristen benaderen voor een actieve inbreng in dit proces. Het gaat om doen van bijdragen of vergroten van het netwerk van mogelijke scribenten van jong tot oud. Het is immers een blad voor u door u. Wij hopen dat we op uw medewerking mogen rekenen.

Bult Francis Cup 2007 Door tlnt E.J. de Jonge (PC 3pel C-esk)

Het was fantastisch om met dit toch wel betrekkelijk jonge peloton de BF te winnen. Een aantal jongens zijn pas afgelopen juni bij dit peloton binnen gestroomd. Vanaf die tijd hebben we alle zeilen bij moeten zetten om ons tot het niveau te brengen waar we op dit moment staan. Mede dankzij een aantal belangrijke spelers zijn we in een zodanig korte tijd naar een hoger niveau getild.

Wat deze overwinning extra speciaal maakt is het feit dat dit waarschijnlijk het laatste jaar is voor het C-esk 42 Tkbat. In het verleden heb ik de BF als schutter en lader mee gemaakt. Het werd mij toen al duidelijk dat deze wedstrijd onder de tankers werd gezien als ‘het’ moment van het jaar. Om dan nu de BF te schieten als pc geeft dan natuurlijk een extra kick. Ons peloton blonk die dag voornamelijk uit in de rust op de radio en de correcte schietprocedures van de schutters. Voor aanvang van de run zijn we nog met zijn allen op de foto gegaan, we gingen ongedwongen de bak in, hadden een goed gevoel naderhand en pakken uiteindelijk de Beker; FANTASTISCH!

Personalia Overlijdensberichten:

Ronald blijft tot in het diepst van ons hart voor altijd deel uitmaken van 43 BVE. Ronald Bedankt! Commandant 43 Brigade VerkenningsEskadron H. Gorissen Majoor der Huzaren RHHB 4

Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, ritm b.d. H. Werkman, lid der vereniging. (29-09-2007) Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden

van, oud res elnt Peter L. Carp, lid der vereniging. (01-102007) Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, oud res kap der infanterie dr. Frits Snapper. (11-11-2007)

5

Een Huzarenstukje

bekend is, diende de basis te zijn voor uitbreiding van de aandachtsgebieden.

Een andere tak van sport Door ritm R. Betten, C-IGO/docent VERK CAV (C missieteam PRT Rotatie 2)

Laat ik u niet gaan vermoeien met de beschrijving van het gehele voorbereidingstraject of ettelijke handelingen aan wapens. Waar ik u graag deelgenoot van wil maken zijn de belevenissen van een missieteam in het kader van rotatie 2 Pr ovincial Reconstr uction Team. Ik zal u aan de hand van het sjabloon van de IK 2-17 d e e l g e n o o t m a k e n , z i j h e t i n b e k n o p t e v o r m. Het PRT in zijn geheel is een paarse mini organisatie aangevuld met civiele collegae van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking. Tel daarbij een afgevaardigde van de Amerikaanse ambassade, een afgevaardigde van USAID, organisatie nauw gelieerd aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten, een vertegenwoordiger van de RTF, Reconstruction Task Force uit Australië. Verder zijn er nog de broodnodige verschillende functioneel specialisten op deelgebieden irrigatie, legal affairs en gezondheidszorg in de breedste zin van het woord. Multinational Joint PRT. Mijn team, missieteam 2, bestond uit een cimic functionaris van het KC MGD, een cimic-er afkomstig van de Koninklijke Luchtmacht, de plaatsvervanger van het team was mijn eigen eskadronsopperwachtmeester en ondergetekende, in het dagelijkse leven plaatsvervangend commandant Staf- Staf Eskadron 11 Tankbataljon. Na overname van onze voorgangers, die overigens baanbrekend werk op een voortreffelijke wijze hebben uitgevoerd, werd het tijd om een korte balans van de stand van zaken op te maken. De gebiedsindeling bleef gehandhaafd. Het gebied van mijn missieteam valt als volgt te omschrijven; 2 km boven de hoofdstad van de provincie Uruzgan, Tarin Kowt, was de benedengrens. Richting noord liep de rivier de Dorafchan-e-Rud. De linker- en rechterzijde van die rivier behoorde tot één van de aandachtsgebieden van de Task Force Uruzgan (TF-U) en mondde uit richting noord in de Beluchi vallei. Aansluitend aan deze vallei lag een groot gedeelte van het district Chora. Het gehele gebied besloeg weliswaar een klein gedeelte van de provincie, maar wel dát gedeelte waar het overgrote deel van de bevolking woonachtig is. De patrouillebasis Poentjak gelegen op Ali Zahid Hill was hier ook onderdeel van. Een gebied vol uitdagingen en verrassingen. Het gebied laat zich kenmerken door veel vegetatie nabij de waterstromen, onoverzichtelijke bebouwing, onverharde wegen omgeven door bergketens tot een hoogte van 2000 meter boven NAP. Het klimaat waar wij onze operatie in hebben uitgevoerd was vochtig. Dit had zijn invloed op ons optreden en maakte het terrein niet makkelijk toegankelijk. De temperatuur varieerde van -15 graden Celsius tot +20 graden Celsius.

6

Zoals bijna eenieder heeft kunnen lezen, horen of zien beschikten ook wij over groeperingen genaamd OMF (Opposing Militant Forces). Deze groeperingen kunnen gesplitst worden in Taliban, warlords, drugssmokkelaars, tribal leaders, personen met dubbele agenda’s en overigen. De overigen kan ik nog niet helemaal plaatsen, maar ze zijn er wel. Dat deze op kleine schaal voor intensieve weerstand zorgen, is een voor een groot deel van de TF-U inmiddels duidelijk. Dat dit niet altijd prettige beelden oplevert, en voor ongerustheid zorgt, is realiteit maar niet iets om de ogen voor te sluiten. De keerzijde van dat geweld is dat de search drill en allerhande wapenhandelingen hun nut meerdere malen bewezen hebben, en dus voor de nodige leermomenten in de toch al steile leercurve hebben gezorgd. Het voorspellen van de wie, wat, waar, wanneer, waarmee en hoe blijft in deze een lastig vraagstuk.

De samenstelling van het PRT heb ik reeds weergegeven. De voor het PRT externe partners, voor hun steun en toewijding ben ik zeer erkentelijk, waren zo ongeveer alle aanwezige onderdelen die de TF-U had. Zoals elke ondercommandant richting behoeft, voelden ook wij deze behoefte. Dit proces was in Oirschot reeds in gang gezet en kreeg zijn vervolg in de C-PRT Guidelines. De CPRT heeft zijn guidelines o.a. afgeleid van het Civil Assessment, Oporder 001 en de huidige stand van zaken zoals die op dat moment in het gebied bij ons bekend waren. Elk organiek optreden in een bataljonstaakgroep kent een zwaartepunt of dit nu een vertraging, verdediging of een aanvallend optreden is. Het vastgestelde en zeker onbetwistbare zwaartepunt in onze ogen was de middle-swing group. Onze omschrijving van een groep mensen die vrij

gemakkelijk vanuit het zo gewilde centrale evenwicht het ene moment kiest voor de Taliban/OMF of kiest voor de Government of Aghanistan (GOA) en daarmee dus ook voor de internationale troepenmacht. Een veelal noodgedwongen keuze gebaseerd op lijfsbehoud. Doel was het beïnvloeden van deze groep middels het verbeteren van bestaande systemen of het opstarten van systemen. Het werk diende voornamelijk te geschieden door nauw overleg met de provinciale overheid. Onze taak was het assisteren van deze overheid, welke voor ons als centrale uitgangspunt diende. De aandachtsgebieden waren de National Security Forces opleiden en monitoren. Afghan National Police en de Afghan National Auxilliary Police. Een joint effort van de KMAR en Dyna Corps (Amerikaanse organisatie met als taak opleiden, trainen en monitoren van veiligheidstroepen waar ook ter wereld), gezondheidszorg, juridisch bestel, infrastructuur, landbouw en irrigatie, werkgelegenheid en scholing. Dit is in een zeer beknopte weergave onze intentie. Een intentie die met een Europese zienswijze niet reëel haalbaar is. Gaat u hem echter bekijken met een bril uit het jaar 1386 (jaartal op dit moment volgens de Islamitische jaartelling) dan wordt het realistischer. Wat realiseerbaar is in een kort tijdsbestek, is een discussie die ik niet uit de weg wil gaan; op mijn eigen niveau echter vind ik hem niet thuis horen in dit schrijven. Als commandant van het missieteam sta je dan met een guideline in het Engels en het enige wat je jezelf afvraagt is: waar is het team-oleaat? Wat is de NBC-beschermingsgraad en hoe in godsnaam ga ik dit aanpakken met behulp van de IK 2-17 Commandovoeringprocedure. Ik kan u vertellen dat met die IK en een gezonde dosis verstand elk probleem te tackelen is. Ik ben als commandant samen met mijn team begonnen met het verdelen van de aandachtsgebieden en de lagen van verantwoordelijkheid op bestuursniveau binnen ons gebied van verantwoording. Al gauw bleek dat het sjabloon dat hiervoor door het team ontwikkeld was wel de startlijn heeft gehaald, evenals de werkafspraken. Dit vergt echter wel discipline en taakvolwassenheid. De detailafspraken werden op een wekelijkse basis bijgestuurd. Voordeel was echter dat in een deel van het gebied projecten van onze voorgangers nog afgemaakt en afgerond moesten worden. Dit heeft geleid tot een gezonde basis voor verdere samenwerking. Echter, delen van het gebied waren nog volslagen onbekend of eerdere gegevens waren veranderd. Een gedegen verkenningsplan voor de onbekende gebieden en een gebiedsbewaking voor dat deel wat

Welke menselijke problemen kom je tegen als je op patrouille gaat? Ik zal u enkele zaken voorschotelen: analfabetisme, drugs, diefstal, corruptie, dubbele agenda’s, onwil, armoede, honger, epidemieën, potentie, kansen, bedreigingen, warlords, smokkel, aanslagen, aanvallen en weersinvloeden. Zo op eerste gezicht lijken alle mogelijke factoren benoemd, die van invloed zijn. De oorzaak waardoor een bepaalde factor meespeelde in de uitvoering was afhankelijk van de multi-layer samenleving waarin het PRT zich moest bewegen. Met multi-layer doel ik op het feit dat je als lid van PRT en de TF-U rekening diende te houden met de vertragende werking op Afghaans politiek niveau in al zijn facetten. Een stabiel tribaal gebalanceerd gouvernementeel apparaat was niet aan de orde van de dag. De stam komt op de eerste plaats en daarna de overheid. Conflicten die meer dan 100 jaar oud waren (intertribaal maar ook intratribaal) spelen in de tegenwoordige samenleving nog steeds een rol. Het feit of je een communist was en al of niet de communistische leer aanhing of mujahaideen die tegen die communisten heeft gevochten speelt een rol. Behoor je tot een stam die het Taliban regime aanhangt of een felle opponent bent van dit regime speelt een rol. Een van oudsher feodaal stelsel binnen de stam dat bepaalt of je spreekrecht hebt en vooraan mag zitten of achteraan moet staan speelt een rol. Kortom, een ondoorzichtig woud van lagen die je beperken in de keuze van de juiste gesprekspartner. Een lastige taak voor de inlichtingenorganen aanwezig in Uruzgan en waar dan ook in de wereld om die te voeden met de juiste rapportages. Relatiediagrammen, tribale disposities en overige synchronisatiematrixen kwamen als rijpe appeltjes dan ook veelvuldig uit een printer vallen en gaven daarmee ook weer sturing aan het missieteam. Ik kan u vermoeien met details maar ik wil overgaan tot de kern, de patrouilles en de contacten met de lokale autoriteiten.

Een aantal voorbeelden wil ik u niet onthouden. Een eigenaar van een bouwbedrijf werd door ons uitgenodigd om een contract te komen tekenen over de ophoging van een schoolmuur en het plaatsen van een toegangshek. Zijn aan-

7

geboden offerte werd door ons uitgekozen vanwege de prijszetting. Toen de beste man binnen kwam en wij na de gebruikelijke begroetingen gingen onderhandelen kwamen wij erachter, of hij vertelde het ons dat hij de offerte niet gemaakt had maar een verre vriend van hem die toevallig tijd had en in de buurt van de base was om de offerte aan te bieden. De man heeft nooit enig idee gehad wat hij zich op de hals had gehaald en voor welk bedrag hij de werkzaamheden ging uitvoeren. Het ging om een schoolmuur van ongeveer 300 meter en een metalen toegangshek. En de schoolmuur diende 2 meter opgehoogd te worden. Het tweede voorbeeld gaat over geloof. Een plaatsje ten noorden van Tarin Kowt. Aangekomen in het dorp werd altijd gezocht naar een moskee. Wij hoopten hier burgers aan te treffen. Bij de moskee aangekomen werden wij ontvangen door de vertegenwoordiging van het dorp. Na de gebruikelijke beleefdheden te hebben uitgewisseld was het onderwerp de moskee. Tijdens de discussie werden er 3 luide explosies gehoord; later bleek driemaal een 107 mm granaat afgeschoten te zijn op de patrouillebasis Poentjak. Tijdens deze gebeurtenissen was er niet één gesprekspartner die ook maar knipperde met zijn ogen of zenuwachtig werd. De discussie over de moskee (een gebouw in vervallen staat met een ontbrekende geluidinstallatie ) ging ongestoord verder. Na inventarisatie van het probleem hebben wij aangegeven dat zij hun wensen op papier dienden te zetten en hier een prijskaartje aan te koppelen en deze bij ons in te leveren voor verdere onderhandeling. Dit initiatief van onze zijde werd zeer gewaardeerd. Echter is er nooit een delegatie komen opdagen en 2 weken bleek later tijdens een patrouille dat het dorp verlaten was. Een mogelijkheid om een groot project op te starten in een gebied dat tot dusver nog niet ontgonnen was, is hierdoor niet geslaagd. Het derde en laatste voorbeeld gaat over irrigatie. Ten noordoosten van het dorpje Ali Shizai (Chora) lag een gebied dat de Barakzai Triangle werd genoemd. Een gebied ingesloten door bergen en beheerst door 1 enkel persoon. Deze persoon heeft de beschikking over een grote bewapende militie, heeft veel respect en aanzien vanuit het verleden en is binnen de stam een gewaardeerd stamoudste. Aktar Nek Mohammad, Aktar zoon van Mohammad, was uit eigen beweging begonnen met de aanleg van een uitgebreid irrigatiestelsel wat zijn oorsprong vindt in een natuurlijke bron en een gedeelte van de capaciteit van een rivier. Het irrigatiestelsel was de bron en diende er toe te leiden dat in de buurt van de irrigatiekanalen (2 meter breed en 1 meter diep) landbouw bedreven kon worden. De arbeiders die werken aan de irrigatiekanalen krijgen als salaris land in eigendom om een huis te bouwen voor hun familie dichtbij hun akkerland. De opbrengst van het akkerland is deels voor de eigen behoefte en deels voor de handel. De opbrengst van de handel gaat deels naar de stam die regulerend optreedt als verdeler van infrastructuur. Scholen worden logisch verdeeld en een evenredige verdeling naar invloed

8

binnen de stam was bepalend. Dit alles zonder vorm van subsidie en coalition forces steun. In een later stadium heeft de functioneel specialist irrigatie naar dit project gekeken en de kosten baten analyse gemaakt en knelpunten in kaart gebracht. Sommige van deze knelpunten hebben wij deels opgelost met middelen om overstroming tegen te gaan. Het project werd door ons genoemd nieuw Flevoland. Wat ik probeer duidelijk te maken met deze voorbeelden is dat het werk van een missieteam uitdagend is en er geen dag voorbij gaat dat je geen kansen krijgt. Als militair probeer je te streven naar sub optimalisatie en synergie bij alles wat je doet. Dit is niet de werkelijkheid en soms moet je tot groot westers ongenoegen vrede hebben met een minder effectieve Afghaanse oplossing. PRT is misschien een onbekend fenomeen en sommige mensen trachten het, met alle respect, in het “grijze wollen sokken hoekje”te duwen. Een verkeerde perceptie gezien het feit dat het een wederopbouw missie is. Er zijn verhalen legio die kunnen dienen als leermoment voor toekomstige PRT’s. PRT met een duidelijk mandaat is in mijn ogen een betrouwbaar concept gebleken wat door elke militair uitgevoerd kan worden. PRT in combinatie met een BG(Battle Group) is een effectief middel om non-kinetisch aan wederopbouw te doen en daar waar je gedwongen wordt kinetisch je tanden te laten zien. Iets wat tot mijn persoonlijke spijt vaker is voorgekomen dan me lief is. Graag wil ik u ook deelgenoot maken van een ander aspect van de uitzending: de embedded media, de pers. Ik heb tijdens mijn uitzendperiode op regelmatige basis te maken gehad met embedded media. De filmploeg van de serie Kamp Holland, Vrij Nederland, De NOS en De Groene Amsterdammer zijn een greep uit deze media. Niet altijd

met Joeri Boom van De Groene Amsterdammer. Hij is met mijn team mee geweest op een vijfdaagse patrouille en tijdens het gereed maken voor de wacht op onze overnachtinglocatie vroeg hij hoe laat hij wacht moest lopen. Een vorm van saamhorigheid die ook tot de mogelijkheden behoort als het gaat om samenwerking met de pers. De IK omgaan met de media is weer het sjabloon, maar in dit bijzondere geval is de reporter geen strobreed in de weg gelegd en heeft hij alle ontberingen meegemaakt die ook wij hebben meegemaakt. Respect wederzijds.

vond ik de aandacht van de media voor PRT terecht. Eenieder die werkzaam was, verdient op zijn niveau de aandacht. Echter gezien de taakstelling van missie is dit wel een logische gevolgtrekking geweest. Velen van ons vrezen de media vanwege insinuaties, niet juist weergegeven citaten, suggestieve vraagstelling en interviews niet in het juiste karakter weergegeven. Ik vind het terecht dat de Nederlandse militair is uitgeroepen tot Nederlander van het jaar. Ook vind ik het terecht dat de media kritische geluiden laat horen, mits ze terecht zijn. Nu nog steeds heb ik contact

Het onderwerp logistiek laat ik buiten beschouwing. Niet dat dit minder van belang is, het speelt alleen geen grote rol in de belevenissen van een missieteam. Respect voor de bouwers van het kamp en alle mensen die het soms schier onmogelijke mogelijk hebben gemaakt en ons in staat stelden om met soms geïmproviseerde middelen onze taak uit te voeren. In dit stuk tekst probeer ik beknopt weer te geven wat ik zoal als onderdeel van een missieteam heb meegemaakt, de tekst geeft dan ook mijn mening weer en niet de mening van de organisatie. Op puur persoonlijke titel heb ik geprobeerd onder woorden te brengen wat een onbekend fenomeen als het PRT inhoudt en ik ben altijd bereid op verdere vragen in te gaan.

Bewakingsdetachementen A-esk 11tkbat Een update over hoe het de leden van het Aeskadr on van 11Tkbat tot nu toe is ver gaan. Zoals velen van U ongetwijfeld weten is het Aeskadr on op uitzending in Ur uzgan om daar de werkdr uk die de laatste tijd zeer is toegeno men, te verlagen. Het is aan ons de nobele taak de beveiliging van Kamp Holland en Kamp Hadrian te draaien, opdat de mannen die ook buiten de poor t werk kunnen ver richten deze taak niet als neventaak hoeven te doen. Dit is zeer noodzakelijk, maar daarover later mee. Aller eerst zal ik U het een en ander ver tellen over de weg naar Ur uzgan voor het A-eskadr on. Maandag 24 september 2007 kregen de mannen te horen dat zij oer twee weken naar Uruzgan zouden vertrekken. U begrijpt dat er dan wat balletjes moeten gaan rollen. De batstaf is dan ook zeer druk in de weer geweest om zoveel mogelijk zaken te regelen. Vaccinaties, dental fit, kleden, lessen, kortom een hele MGO moest gedraaid worden in korte tijd.

Hoe kort deze tijd zou zijn was tot vrijdag 28 september een raadsel; de politiek moest nog beslissen. Wat echter wel duidelijk was, was dat de C-TFUIII, de Kolonel Geerts, om ons zat te springen. Hij had ons het liefst gisteren. Bij zowel het kader als de mannen heerste er om deze reden ook grote onzekerheid; donderdag 27, zondag 30 en dinsdag 2 oktober waren mogelijke vertrekdata. Uiteindelijk werd vrijdag laat in de middag bekend dat het de dinsdag zou worden. Dat was

9

voor velen een hele opluchting. Men wilde toch afscheid kunnen nemen van het thuisfront. Na een zeer drukke week, waarin mensen zelfs nog paspoorten moesten halen en alles, was eenieder er die bewuste dinsdag klaar voor. Om de achterblijvers gerust te stellen en te informeren was er op die dag nog een TFI-dag met een afsluitende gezamenlijke maaltijd. Daarna stapten wij de bus in richting Eindhoven en dropen de achterblijvers af.

den gaan bemannen. Daar spraken wij met de wachthebbende en zij zijn erg blij met onze komst. Die jongens slapen tien tot veertien dagen in vijandig gebied en hebben zeer regelmatig contact. Ook geven velen, zo niet allen, aan dat er behoefte is aan tanks, al is het maar als QRF wanneer onze mannen vast zitten. Waar blijven deze paradepaarden, neusjes van de zalm, crème de la crème onzer krijgsmacht? De jongens die hier nu zitten maken echt veel mee, neem dat van mij aan, en hebben het zwaar. Tegen de tijd dat ze terug komen op de base en enkele dagen hebben om te rusten en onderhoud te plegen, moeten zij ook de wacht draaien. Dit valt hen zwaar en omdat niemand de wacht als hoofdtaak heeft voelt niemand zich geroepen de beveiliging weer recht te trekken. De mannen zijn allang blij wanneer er tijdens hun wacht niets gebeurt en zij de volgende groep weer op wacht kunnen zetten.

VOC symposium 2007 DOELGERICHT VOORWAARTS door ervaringen en visie Door lkol A. Koppe

O p 2 3 n o v e m b e r j o n s t l e d e n i s v o o r d e v i e r de keer het jaarlijkse VOC-symposium gehouden op de Marinekazer ne in Amster dam. Deze keer was het plan om, op basis van prikkelende presentaties gevolgd door een inleiding over de ideëen en plannen van de Werkgr oep Operationele Oriëntering Cavalerie (WOOC ) en een discussie op basis van geponeer de stellin gen , een bijdrage te leveren aan de discussie over de toekomst van ons wapen.

Wij echter hebben de beveiliging van Kamp Holland als hoofdtaak en zijn dus in staat een en ander recht te trekken. Er zijn nog enkele zaken die niet goed lopen, maar het uitvoerend personeel is goed bezig. Er wordt, naar mijn mening, echter te weinig aandacht besteedt aan kardinale zaken die geen spoed vereisen.

Op het vliegveld gebeurden geen noemenswaardige zaken. Wel was het leuk dat er veel personen ons onverwacht toch een hart onder de riem kwamen steken; ik noem een regimentsadjudant, zowel de nieuwe als de oude als ook beide regimentscommandanten. Initieel was het de bedoeling dat wij in de VAE zouden overstappen, echter, wij vlogen direct naar Kabul IA. Een echte Airport is dit nauwelijks te noemen. Het is dat ik net uit een vliegtuig stapte, anders dacht ik dat het een bouwplaats was. Na een aantal uur te hebben moeten wachten, wat overigens geen straf was (Kabul IA heeft veel winkeltjes), vlogen we met een Canadees vliegtuig naar TK. We waren op locatie. Ons thuis voor de komende periode. Onze slaaplocatie was de voormalige fitnessruimte. Deze was volgestouwd met 40 stapelbedden, waardoor de ruimte tussen de bedden gemiddeld 25 cm was. Het was in ieder geval knus. Dit zou de volgende dag echter veranderen, want de helft van de mannen moest naar Derah Wod. Hoe het hen vergaat weet ik niet precies, maar er zijn nog geen problemen voorgevallen. Toen zij vertrokken waren, was de slaapzaal ineens een stuk ruimer. Ik wil bij deze ook van de gelegenheid gebruik maken om het Base-commando te roemen. Zij proberen echt alles zo goed mogelijk te regelen. In den beginne was er geen internet op de slaaplocatie, de volgende dag was het geregeld. Zo ook voor tafels, stoelen, stroom en T-shirts. We wachten echter nog steeds op goede schoenen, maar ook deze zitten in de pijplijn. De eerste dagen stonden in het teken van bekend worden op de base. We deden rondes langs alle posten die wij zou-

10

De taken die vallen onder de wacht is het bemannen van torens en het controleren van de toegang naar en van het kamp. 24 uur per dag, 7 dagen per week om voor alle bewoners de veiligheid te garanderen. Het is een ondankbare taak zeggen velen, maar de reden dat wij er zijn is een nobele, dat is wat ons op de been houdt. Zeker de nachtwacht is een mentale strijd. Het paradoxale eraan is dat het beter uit te houden wordt wanneer er zaken te melden zijn, maar dat dat juist geen goede zaak is. Het is gunstig voor het kamp wanneer de wacht zich, omdat er niets voorvalt, nutteloos voelt. Het zal dus een hele kluif worden scherp te blijven, maar dat kunnen wij. Wanneer wij, als wacht, het juiste doen, hoeven de bewoners van het kamp niemand te vrezen en laat dat nu ons motto zijn. Bron: www.sytzama.nl

Maj Dave Broomfield was afgelopen jaar commandant van het Canadese tankeskadron dat eveneens optrad in de provincie Kandahar. Naast de spectaculaire inzet van zijn eskadron bevatte zijn briefing aspecten van de Canadese besluitvorming tot het zenden van tanks naar Afghanistan. Jammer dat het grote aantal gesneuvelde Canadese militairen in Afghanistan de voornaamste aanleiding tot dit besluit was. Volgens Broomfield zijn tanks met hun gerichte vuurkracht, grote mobiliteit, bescherming en snelle inzetbaarheid van groot belang voor de gevechtskracht en de geloofwaardigheid van de troepen in Zuid-Afghanistan. Kol drs. Peter van den Aker introduceerde de uitgangspunten en ideëen van de WOOC, in de vorm van enkele modellen, deels op persoonlijke titel. Zijn briefing werd afgesloten met een aantal stellingen waarover in kleinere werkgroepen van gedachten werd gewisseld om vervolgens over de uitkomsten plenair en vooral levendig met elkaar te discusiëren.

De eerste spreker, Elnt Chris Conradi (C Verkpel – 42 Tkbat), nam het gehoor mee naar de provincie Kandahar waar hij met zijn mannen afgelopen voorjaar in complexe situaties samen en onder bevel van buitenlandse eenheden heeft opgetreden. Hij gaf een zeer compleet beeld van alle facetten van zijn bijzondere missie. Met de tweede spreker ging een door het bestuur lang gekoesterde wens, een buitenlandse spreker op ons symposium, in vervulling.

Hopelijk kunnen de aanwezige WOOC-leden de uitkomsten van de discussie in hun toekomstige besprekingen ‘meenemen’. Vanzelfsprekend werd de discussie voortgezet tijdens de afsluitende borrel. We kunnen, samen met de 77 deelnemers, terugkijken op een buitengewoon geslaagde dag het maar bestuur wil ook graag van u (ook zij die niet aanwezig konden zijn) weten, hoe er over het symposium gedacht wordt. Daarvoor is speciaal onder FORUM op onze website een mogelijkheid aangemaakt waar u uw mening over het laatste symposium kunt geven. Het bestuur hecht daarbij ook veel waarde aan uw ideëen over hoe verder met het symposium. Wat doen we in 2008, 2009 en verder? Diegenen die niet als lid kunnen inloggen kunnen hun bijdragen sturen aan [email protected]. Voor hen die er niet bij konden zijn, zijn de presentaties van de inleiders op de website geplaatst.

11

ORGV peloton 11tkbat C-esk 16 sept ’07, de laatste loodjes Door elnt B.S.

E e n b e r i c h t j e u i t K a n d a h a r, v a n c o l l e g a ' s die tijdelijk werkzaam zijn bij de Klu op Kandahar Air field (KAF). Vandaag over een w e e k v e r tr e k k e n o n z e o p v o l g e r s ( C e s k 4 2 tkbat) vanuit Nederland. Wij kijken daar met veel plezier naar uit, aangezien we het inmiddels wel h e b b e n g e z i e n h i e r. D e w e r k z a a m h e d e n b i e d e n g e e n u i t d a g i n g m e e r, d e t e m p e r a t u u r komt nu dagelijks boven de 50 graden uit, en we verlangen wel naar een lekker koud bier tje (of meer ...). Om een beeld te geven wat we hier de afgelopen 4 maanden gedaan hebben zal ik hieronder schetsen wat onze taken hier zijn. Maar allereerst zal ik een korte toelichting geven hoe het Force Protection (FP) pel opgebouwd is. De totale FP bestaat uit 37 personen, waarvan 26 personen van het Cesk. De overige 11 personen zijn afkomstig van verschillende eenheden van de Luchtmacht waaronder zich Hondengeleiders, OGRV personeel (Object en Grondverdediging) en Bewakingspersoneel bevinden. Al met al is het geheel een zeer gemêleerd gezelschap, waarvan de meeste pas hier in Kandahar met elkaar kennis gemaakt hebben. Voor velen was het in het begin dan ook even wennen aan de nieuwe omgeving en uiteraard aan de nieuwe collega's van een ander krijgsmachtdeel. Zowel voor de Klu als de KL. Maar dankzij de professionele instelling en mentaliteit van beide krijgsmachtdelen liep de samenwerking al snel gesmeerd en werden alle werkzaamheden met volle inzet uitgevoerd. Nu, ongeveer 3,5 maand later, denk ik dat het personeel van de Klu een beetje de mentaliteit van de KL heeft overgenomen en visa versa. Door dit 'paarse' optreden hebben we in elkaars keuken kunnen kijken, en veel van elkaar kunnen leren. Na de uitzending zullen we zeker contact met elkaar houden, en de eerste BBQ's zijn al gepland. Dan nu de taken die wij hier uitvoeren. Ten eerste bemannen we dagelijks de Entry Control Post (ECP). Dit is min of meer de hoofdtaak van ons hier, het merendeel van het peloton is hier aanwezig. Lokaal werkverkeer met bouwmaterialen wordt hier aan een uitgebreide doorzoeking (search) onderworpen, om te voorkomen dat er verboden materialen mee de base opgenomen worden. Hierbij hebben we direct contact met Afghanen uit de omgeving, waarmee sommigen al een band hebben opgebouwd. Daarnaast worden er sigaretten gekocht, die zijn buiten de

12

ECP 1 Canadezen en wij Hollanders. De diensten zijn 12 uur lang, wat een behoorlijke lange zit is. Gelukkig is de wachtcontainer voorzien van airconditioning en een koelkast en neemt men vaak zelf een laptop mee om filmpjes te kijken. base namelijk nog goedkoper... en heeft een Afghaan al 200 kamelen geboden voor de hand van een van de dames... De locatie van de ECP is direct onder de aanvliegroute van de landingsbaan, waardoor het voor sommige vliegers een uitdaging is geworden om zo laag mogelijk over te vliegen. Dit tot ergernis van sommigen onder ons en onze oortjes... Uiteindelijk heeft het wel weer charme om zoveel type vliegtuigen en helikopters hier aan het werk te zien. Naast de ECP draagt het FP personeel ook zorg voor de toegangscontrole naar de S-Ramp. Op deze locatie staan de F16's opgesteld. Aangezien niet iedereen hier zomaar naar binnen mag, wordt er streng gecontroleerd op de toegang. De hondengeleiders zijn in de avond en nacht aanwezig op de S-Ramp, aangezien hun hond in het donker het best ingezet kan worden. Niet alleen door zijn goede reuk en het luisterend oor, maar ook in verband met de hitte overdag. Een vergelijkbare taak hebben we op het munitiecomplex, waar er toegangscontrole wordt uitgevoerd door de Britten,

De kern van de ATF is de Operations Area (OPS). Hier bevinden zich diverse kantoren waar onder andere alle operaties gepland worden. Ook hier kan niet zomaar iedereen naar binnen lopen, vandaar dat ook hier een toegangscontrole plaatsvindt. Dit gebeurd 24 uur per dag en is dus altijd open. Voornamelijk overdag is het een komen en gaan van personen, wat de dienst een stuk gezelliger maakt. Neventaken voor deze diensten bestaan onder andere uit het rondrijden van voeding naar collega's op het munitiecomplex, de ECP en de S-Ramp. De kwaliteit en diversiteit van de Amerikaanse keuken hier laat nogal wat te wensen over. Gelukkig is er de laatste paar weken wel wat meer variatie in gekomen. Het rijden op de base gaat gepaard met het gevaar door de Amerikaanse MP aangehouden te worden. Dit door de achterlijk lage snelheidsbeperking, borden die of km/u of miles /h moeten voorstellen en daadwerkelijke controle met laserguns! Menig persoon is al aangehouden en heeft dit moeten beboeten met een traktatie donuts voor het gehele peloton. Ook ik heb de nodige donuts uitgedeeld...

Voetpatrouille met de Britten SEQ Elke zaterdagochtend vindt er binnen de base een bazaar plaats waar lokale handelaren hun waren aanbieden. Dit varieert van gekopieerde dvd's, nep merkhorloges, zonnebrillen tot en met Burka's, Pashmina's en sieraden. Uiteraard worden de handelaren aan een strenge search onderworpen voordat ze base op mogen. Wij steunen hierbij, door toezicht te houden bij de opbouw van de marktkraampjes en zorgen ervoor dat ze het marktterrein niet afgaan en 'los' over de base ronddwalen. Bovenstaande werkzaamheden vinden allemaal plaats op Kandahar Air Field (KAF). Een laatste taak die wij als FP hebben is het beveiligen van de flightline op Kamp Holland te Tarin Kowt. Er worden, in tegenstelling tot KAF, heerlijke Hollandse maaltijden geserveerd. Niet alleen het eten is een welkome afwisseling, maar ook het werken in een andere omgeving. Uiteraard is het zien van onze esk staf, die daar werkzaam is bij BLJ, ook een gezellige en leuke afwisseling. Als Nederlandse FP werken we nauw samen met de Britse FP, die hier een groot deel van de beveiliging verzorgen. Een van hun taken is het patrouilleren in de directe omgeving van het vliegveld. Een select gezelschap van het FP is een aantal keer met een dergelijke patrouille meegegaan om een goede indruk te krijgen van de omgeving hier. Hoe men hier woont en op het veld werkt. Daarnaast is het interessant en leerzaam om te zien hoe de Britten optreden. Dan blijkt dat de wijze van optreden vrijwel niets verschilt met de onze. Naast de Britten werken we ook samen met de Roemenen. Daarmee hebben we gisteren gezamenlijk geschoten op de schietbaan. Zij met onze wapens en wij met hun wapens. Voor de afwisseling was het leuk om eens met een AK-47, Dragonov en nog meer voormalig Russisch spul te schieten. Als alles volgens planning gaat, zullen we 27 en 28 juni op Kreta verblijven om 29 juni in Eindhoven aan te komen. Aansluitend zullen we verlof opnemen.

Doorsteek rivierbedding

Voetpatrouille met de Britten SEQ

Bron: www.sytzama.nl

13

Leopard 2 in Afghanistan (vervolg)

Vakte chnische opleiding (VTO) verkenning

Door maj P.B.B. Wijn

Door knt J.P.J. Haan

Het afgelopen jaar heb ik de VTO verkenning doorlopen bij het OTCMAN in Amersfoor t. Er is mij gevraagd om mijn ervaringen met u te delen. Uiteraar d ben ik daar toe ber eid zodat u een beeld krijgt van mijn ervaringen met de opleiding. Het is bij u waarschijnlijk wel bekend dat de VTO van de Cavalerie de enige in zijn soort is. Hiermee bedoel ik dat het de enige opleiding is waarbij de onderofficier en de officier samen in de klas zitten en worden voorbereid op hun toekomstige functie. Het was voor mij als KMA’er en spijkerbroek een leuke, leerzame en nuttige ervaring om van een peloton met 95% spijkerbroeken (KMA) te gaan naar een peloton met 95% ervaren collega’s. Dit was toch op zijn minst een kleine cultuur schok. Ik kreeg bijvoorbeeld te horen dat ik meer ”straat” taal moest gebruiken. Voor de onderofficieren was het waarschijnlijk net zo, want die werden blootgesteld aan woorden zoals discrepantie, futiliteit enz. Uiteindelijk leverde dit een goede mix op. Daarnaast was het goed om van de ervaren mensen te horen hoe alles er paraat aan toe gaat. Eenmaal aan elkaar gewend was het tijd voor de nodige kenIn navolging van Canada heeft inmiddels ook Denemarken haar Leopard 2 (A5) tanks ontplooid in Afghanistan. De Denen hadden een zo mogelijk nog kor ter e r eactietijd tot daadwerke lijke ontplooing van hun tanks in het operatiegebied dan de Canadezen. Eind oktober (tijdens de LEOBEN) werd het besluit door de regering genomen, en in minder dan een week daar na (!) stonden de eerste tanks in Afghanistan. De inzet bestaat uit een peloton van 3 tanks, 1 reserve tank, een bergingstank en 2 APC’s voor directe ondersteuning. Het geheel is in zeer korte tijd verplaatst middels 6 vluchten met Antonov’s 124. De korte reactietijd van de Denen is zonder twijfel te wijten aan hun grondige voorbereidingen/investeringen die zij

getroffen hebben in het kader van de beschikbaarheid van tanks voor de NRF. Deze voorbereidingen begonnen al in de zomer van 2006, waar zij beproevingen uitgevoerd hebben met o.a. het Barracuda camouflagesysteem (tevens warmte-isolatiesysteem) in Cordoba, Spanje. Daarnaast hebben zij ook, veelal op kleine schaal, beproevingen uitgevoerd met betrekking tot andere soorten munitie en hebben ze een “eigen” secundair low-cost wapensysteem ontwikkeld op basis van de .50 Browning. Ook additionele bepantsering is veelal op een low-cost basis ontwikkeld, beproefd en ingevoerd, zonder lange wegen te bewandelen in het kader van verwerving, beproeving en/of aanbesteding.

nis verbreding. Net als alle overige opleidingen is de beperkende factor met betrekking tot de leerstof, de factor tijd. Echter is er toch een selectie gemaakt van de te behandelen stof. Zo hebben we alle techniek omtrent de Fennek behandeld, we hebben een Squire cursus gedaan, een SI .50 cursus, VEM-en (verhogen eigen mobiliteit), bereden optreden, te voet optreden enz enz. Dit is slechts een greep uit de behandelde onderwerpen. Zoals u waarschijnlijk ook al wel weet is de YPR inmiddels ingeruild voor de Fennek. Dus ook bij de VTO is de Fennek ingevoerd. Dit was echter pas 2de keer dat de VTO in deze vorm gegeven werd. Dit betekend dat er voor een aantal zaken nog te veel tijd staat ingepland en voor een aantal zaken te weinig. Onze lichting ging daar heel volwassen mee om. Wanneer wij dachten meer leermomenten nodig te hebben dan maakte we daar zelf tijd voor vrij. Bij het oefenen van het VEM- en zorgden we met name met de TOZT en met missies voor veel herhalingswerk. (Helaas geen foto’s bij) Inmiddels zijn alle hindernissen genomen en zijn we allemaal aan de slag bij de verschillende verkenners onderdelen. Ik denk dat we allemaal een goede basis hebben meegekregen waarop we kunnen voortborduren.

Cava l e r i e o f f i c i e r s da s s e n VAN SYTZAMA • PRINS VAN ORANJE • PRINS ALEXANDER • BOREEL

De Denen hadden een verantwoordelijkheid in het kader van NRF, en hebben deze verantwoordelijkheid in concrete daden weten om te zetten in een daadwerkelijke Responce Force.

F. G . VA N D E N H E U V E L L AT E V O G E L S 1 8 8 2 TO U R N O O I V E L D D E N H A AG

Telefoon: (070) 346 08 87 • Fax: (070) 362 84 40 • E-mail: [email protected]

14

15

Combat Development Working Group (LEOBEN) Door maj P.P.B. Wijn, Stoff extn Pl, Hfd fiegeb Tks, KCEN GM

Inleiding Van 24 tot en met 28 september 2007 heeft ditmaal in Nederland (Amsterdam) de jaarlijkse conferentie plaatsgevonden van de Combat Development Working Group, mogelijk dat deze working group beter bekend is als “LEOBEN” (LEOpard BENutzer). Genm A.C. Oostendorp (plaatsvervangend C-Landstrijdkrachten) trad op als gastheer voor de conferentie. Het doel van de conferentie is het elkaar informeren omtrent de ontwikkelingen op het gebied van de Leopard (in welke configuratie dan ook), dan wel organisatieontwikkelingen die de tankeenheden betreffen (inclusief opleidingsaspecten). Steller is binnen dit forum de Nederlandse vertegenwoordiger, een functie die van oudsher gelegen is binnen het Kenniscentrum en wordt ingevuld door het hoofd van het functiegebied tanks. Met dit artikel wil ik geen numeraire opsomming op hoofdlijnen van de diverse presentaties van de deelnemende landen doen, maar een verandering van de rol aangeven van Nederland in o.a. dit gezelschap van Leopardgebruikers. Daarnaast wil ik ook ingaan op de rol van Nederland binnen een ander forum: de Internationale Master Gunner Conference. Naast alle internationale ontwikkelingen, die tijdens de conferentie gepresenteerd zijn, wil ik er in een volgend artikel één uitlichten, die van onze oosterburen. Zij hebben inmiddels voor de ‘combinatie’ gekozen, uitwisselbare modules (onderstel en toren) welke kunnen worden samengesteld / gecombineerd naar operationele behoefte. Dit lijkt een ideale oplossing voor landen met een relatief gering aantal tanks (!). De investeringen binnen dit concept zijn beperkt, in relatie tot het totale tankbestand en er kan met een korte reactietijd een ‘dedicated’ voertuig gereed staan.

Doelgericht voor waar ts (door ervaringen en visie, VOC symposium 2007) Ik hoop dat dit artikel voor u een aanvulling kan zijn op het onlangs gehouden VOC-symposium. Mijns inziens is de Nederlandse rol in het internationale speelveld hier onvoldoende belicht. Het kan bijdragen aan de discussie over de toekomst van tanks. De rol van Nederland Nederland vervulde t.a.v. de Leopard 2 in de afgelopen decennia een voortrekkersrol op het gebied van nieuwe ontwikkelingen en de toepassing daarvan (schiettechniek, opleiding, tactische inzet). De overwinningen in de internationale

16

Canadian Army Trophy en andere tankschietwedstrijden getuigen hiervan, evenals een voortvarende rol bij de implementatie en uitvoering van diverse modificaties. Het recente verleden daarentegen kenmerk zich door het meekijken over de schouders van andere naties. Er zijn meer dan genoeg ontwikkelingen op het gebied van de Leopard 2 waarin Nederland zou moeten willen participeren. Echter zonder duidelijke en gesynchroniseerde Nederlandse visie omtrent toekomst en inzet van het tankwapen i.c. de Leopard 2 A6 en de nodige gelden berust deelname aan diverse werkgroepen en projecten, meer op de historische rol dan op een reële bijdrage aan concrete doorontwikkeling van het wapensysteem en het tactisch/operationele optreden ermee. De positionering van Nederland binnen het internationale speelveld van Leopardgebruikers is die van een verkoper geworden, waar onder andere landen als Noorwegen, Portugal, Oostenrijk, Chili, Canada, Griekenland en Spanje dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Veelal betreft de verkoop een package deal, waarbij veertig jaar ervaring in ontwikkeling, schiettechniek en opleidingen worden meegeleverd in de vorm van specifieke opleidingen. Overigens, zijn er wereldwijd significante ontwikkelingen gaande met betrekking tot tanks, tankmunitie en subsystemen enz dan wel van geheel nieuwe platforms tot modulaire toepassingen op bestaande systemen, nagenoeg door elk land dat tanks in haar organisatie heeft. Uitzondering hierop is België. Zij hebben een duidelijke keuze gemaakt met betrekking tot MBT’s en gaan nu, onder bijstelling van het ambitieniveau, over op een wielvoertuig met 90 mm kanon, de Piranha III. België zal dus uiteindelijk de werkgroep LEOBEN verlaten, echter met meename van een schat aan ervaring die ten goede komt aan hun nieuwe voertuig.

Inter nationale Master gunner Conferentie Ik wil u ook een ander fenomeen niet onthouden: de International Mastergunner Conference (IMGC), een Nederlands initiatief dat sinds 1999 jaarlijks bijeenkomt. Wordt de LEOBEN bezocht door vertegenwoordigers van landen in de rang van majoor tot kolonel, zo is de IMGC bedoeld voor tankers, op het niveau van onderofficier. Het aantal deelnemende landen varieert jaarlijks (14 tot 17) en wordt niet beperkt door het type tank dat gebruikt wordt. Delegaties zijn 3 tot 4 personen groot, afhankelijk van de specialisaties met betrekking tot de onderwerpen. Hierdoor

is er een enorme variatie (Canada, Israël, U.S.A., Europa, U.A.E enz.) in kennis en ervaring verzameld. Het doel van de IMGC is het uitwisselen van informatie op het gebied van schietopleiding, schiettechniek en daar waar van toepassing, tactische ervaringen. Uiteraard het informeren van op hand zijnde en/of geplande ontwikkelingen behoort ook tot het programma. Onderwerpen worden door de deelnemers zelf gekozen en er wordt actief geparticipeerd gedurende een week in diverse workshops om tot oplossingen te komen voor een breed palet van uitdagingen waar men dagelijks mee te maken heeft, of gaat krijgen. Het voorzitterschap is sinds oprichting in handen van NLD, bij de steller. De IMGC heeft inmiddels een eigen website, waartoe exclusief toegang wordt verleend. Het behoeft m.i. geen betoog dat ook in dit forum Nederland haar leidende rol op termijn ziet afbrokkelen door het gebrek aan financiële middelen, operationele inzet dan wel het niet meer actief kunnen participeren in tal van ontwikkelingsprojecten. Dit in tegenstelling tot landen als Noorwegen, Zweden, Oostenrijk, Spanje, Turkije, Griekenland, Duitsland, Zwitserland, Portugal, Finland, Frankrijk enz. Bovenal komt NLD niet mee als het gaat om ontwikkelingen die leiden tot inzet, zoals bij CAN, DK en FR. Om begrijpelijke redenen zal dan ook de focus verschuiven naar landen waar de tanks nog in ‘beweging’ zijn.

Operationele inzet Hoewel de Combat Development Working Group en de IMGC, een technische benadering van het wapensysteem hebben, blijft operationele inzet natuurlijk het belangrijkst. Om een serieuze rol te kunnen blijven spelen bij deze internationale werkgroepen binnen het vigerende ambitieniveau van de KL, is het niet alleen noodzakelijk dat technische randvoorwaarden worden gecreëerd. Het is van minstens even groot belang dat ook aan de tactische / operationele randvoorwaarden wordt voldaan. Naast de technische benadering van het wapensysteem is voor operationele inzet ook een tactische benadering van het wapensysteem voorwaardelijk. Voor de val van de muur was er zelden een discussie omtrent het nut en de meerwaarde van een tank. Na 1989 hebben we echter allen de gevolgen ondergaan van de discussie en besluiten omtrent het nut en de noodzaak van dit wapensysteem. Reducties van tankbestanden waren het gevolg omdat men dacht dat de tank alleen een geschikt wapensysteem was voor symmetrische oorlogsvoering. De tank is echter op de weg terug en heeft zich inmiddels ontpopt als een multi-tool op het moderne slagveld. Hoewel hij zijn oude symmetrische taken nog steeds kan uitvoeren, heeft hij zich ontpopt als een kameleon welke zich aanpast aan gewijzigde omstandigheden. De unieke mobiliteit, voortzettingsvermogen, uitstekende bescherming voor bemanning en onovertroffen vuurkracht worden nu reeds ingezet in ter-

rein dat voorheen gold als domein voor de infanterist en de genie: het verstedelijkt gebied. Niet alleen in Bosnië heeft hij dit bewezen maar recent ook in Irak en nu in Afghanistan. De Leopard lijkt zich beter dan welk ander voertuig aan te passen aan zijn nieuwe omgeving. Zo zijn er inmiddels omvangrijke en succesvolle modificatieprogramma’s uitgevoerd als KWS 1 en 2. Maar ook de nieuwe versies van Griekenland (Leopard 2 HEL) en Spanje (Leopard 2 E) zijn inmiddels van een andere generatie. Maar er is meer. Nog steeds worden er andere munitiesoorten ontwikkeld die zich meer richten op specifieke doelen, voor korte afstanden (zoals de Cannister) maar ook om collaterale schade zo veel als mogelijk te voorkomen (PELE). We mogen ons gelukkig prijzen met een wapensysteem als de Leopard, zeker als we zien wat voor een toekomstige mogelijkheden nog geboden worden in de vorm van een Remote Weaponsystem, DAS (Defence Aid Suite), nieuwe aangepaste munitie, een EURO-powerpack, maar ook de al reeds toegepaste vernieuwde mijnbeschermingsmaatregelen. Nog steeds bewijst de tank zichzelf als enig autonoom inzetbaar wapensysteem dat 24/7 ingezet kan worden met een hoog (de)escalatiedominantie vermogen. Kortom, van “King of the Battlefield” naar “Centerpiece of the combined arms team”, de tank.

Concluderend NLD vindt op dit ogenblik nog maar moeizaam aansluiting bij andere landen als het operationele inzet betreft van tanks. Doordat NLD op het gebied van tanks niet meer (actief) participeert in projecten, verliest het aan interesse van andere landen die dit wel doen. Het is moeizaam om gericht ontwikkelingen te volgen dan wel binnen projecten te participeren indien geen duidelijke visie aanwezig is en/of financiën niet gegarandeerd zijn. Kennis en ervaring op het gebied van tanks wordt steeds moeizamer te behouden door reductie van het tankbestand en reorganisatie (reductie) van O&T eenheden (waaronder de Cavalerieschool). De tank bewijst zichzelf nog steeds als enig autonoom wapensysteem dat 24/7 ingezet kan worden met een hoog (de)escalatiedominantie vermogen. Door vermindering van tankeenheden, wordt ook het gemeenschappelijke goed van kennis en ervaring op het gebied van tanks (in de breedste zin van het woord), geweld aan gedaan. Doelgericht voorwaarts (door ervaringen en visie, VOC symposium 2007) Er dient zo spoedig mogelijk duidelijkheid te ontstaan omtrent de toekomst van de Nederlandse tank tot minimaal 2020.

17

Er dient zo spoedig mogelijk duidelijkheid te ontstaan omtrent de participatie van Nederland in projecten zoals AIRCO/APU, Mobile Camouflage System (MCS), secundaire wapensystemen, RPG-bescherming, midlife-update en munitie. Er dient zo spoedig mogelijk duidelijkheid te ontstaan omtrent alle mogelijke wijzen van tactisch / operationeel optreden, binnen het ambitieniveau van de KL, voor het wapensysteem Leopard 2 A6 of een vergelijkbaar DFP (Direct Firing Platform). Hiertoe dienen doctrines te worden ontwikkeld en/of voorliggende (deel) studies te worden geaccordeerd en vervolgens te worden geactualiseerd.

Deelnemende landen 2007: Belgie, Brazilie, Canada, Chili, Denemarken, Duitsland, Finland, Grieklenland, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, Spanje, Turkije, Zweden en Polen. 2) Inhoudelijk verslag LEOBEN, dd 10 oktober 2007, Maj P.P.B. Wijn, ter inzage op verzoek. 1)

Oplegging standaard Regiment Huzaren Prins Alexander Door res ritm J.J. Kapteijn Op 29 november 2007 wer d de standaar d van het Regiment Huzaren Prins Alexander opgelegd. Commandant RHPA, Luitenant-Kolonel der Huzar en Douglas Alexander beëindigde met de cer emoniële ter uggave aan de Commandant Landstrijdkrachten zijn commando over het regiment. Hier mee kwam voorlopig een einde aan een periode van meer dan 193 jaar Rode Huzar en. De tradities van het r egiment zullen bewaar d wor d e n d o o r h e t R e g i m e n t H u z a r en Prins van Oranje. Als uiterlijk teken daar van wer d aan de standaar d van RHPO een cravatte gehecht met de krijgsverrichtingen uit 1815 en 1831. Tijdens plechtigheid stonden detache menten van 42 Tankbataljon (RHPO), het FKKL Ber eden Wapens (RHvS) en van het Cavalerie Er e - E s c o r t e a a n g e t r e d e n . Terwijl het weer die dag weinig goeds beloofde, klaarde het op toen de eerste genodigden en niet ingedeelden arriveerden op het binnenplein van het Koninklijk Staldepartement

18

aan de Hogewal te ’s-Gravenhage. Met het Fanfarekorps voorop marcheerden vervolgens drie detachementen van het tankbataljon uit Havelte door de Hoofdpoort naar binnen. De paradecommandant Luitenant-Kolonel Leuverink nam aansluitend het rapport in. Eenieder zal die middag beelden op het netvlies hebben willen vasthouden, zoals het moment waarop de standaard RHPO paradeplaats op werd gedragen. Na het intreden van de standaardwacht arriveerde Luitenant-Generaal Van Diepenbrugge, Wapenoudste der Cavalerie, vergezeld door de brigadegeneraals Pruyssenaere de la Woestijne, Hardenbol en Morsink. Daarna werd de Adjudant-generaal van Hare Majesteit de Koningin, tevens Chef van het Militaire Huis, luitenant-generaal Blomjous begroet. Nadat ook hij was ingetreden naderde de Commandant Landstrijdkrachten, luitenant-generaal Van Uhm, tevens parade-inspecteur, begeleid door de Regimentscommandanten RHPA en RHPO, de oversten Alexander en Bolderman. Na de ceremoniële inspectie was er wederom een memorabel moment. Terwijl de regimentsmars klonk trad de bere-

den standaardwacht RHPA binnen onder begeleiding van een detachement van het CEE, gecommandeerd door maj Kampen, en paradeerde aansluitend voor de laatste maal voor het front van de aangetreden troepen. Voorzien van het eeuwenoude eerbetoon dat daar traditioneel aan verschuldigd is, werd daarna het besluit van de regerend vorstin voorgelezen door de Officieradjudant. Dit Koninklijk Besluit “tot bewaring van de traditie van het Regiment Huzaren Prins Alexander” bezegelt in vier artikelen het lot van standaard en tradities. Daarna viel er even een indringende stilte. Wederom een moment dat indruk maakte. Aansluitend sprak de Commandant Landstrijdkrachten de aanwezigen toe en liet de geschiedenis van het regiment de revue passeren. Terwijl een laag staand, waterig herfstzonnetje deze koninklijke omgeving in een bijzonder licht zette brak het histori-

sche moment aan waarop de 53ste en laatste regimentscommandant de standaard zou teruggeven aan de Commandant Landstrijdkrachten. Daartoe trad de bereden standaard wacht uit. Vervolgens nam standaarddrager te voet – sinds 1992 Adjudant Gerard Enkelaar – de standaard over van de bereden standaarddrager Adjudant Albert Lebon. Nadat de regimentcommandant de standaard over had genomen werd de standaard overhandigd aan de Commanant Landstrijdkrachten met de woorden:”Hierbij geef ik de standaard terug van het Regiment Huzaren Prins Alexander”. Voor vele aanwezigen en in het bijzonder voor de regimentscommandant een handeling met een grote emotionele lading. De adjudanten . . . . . . . . . . en Knul namen de standaard over van de Commandant Landstrijdkrachten, rolden het doek om de stok, zetten dit met standaardkoorden vast en “braken” vervolgens de stok om vervolgens, ieder met een deel, de paradeplaats te verlaten.

19

Commando overdracht Regiment Huzaren van Sytzama Door tlnt de Graaff (11Tkbat B-esk)

De regimentscommandant kreeg nu de gelegenheid zich te richten tot “al diegenen, die in het verleden hebben gediend onder de standaard van RHPA, danwel een band voelen met het voormalig hofregiment”. Hij noemde de saamhorigheid, het verbonden zijn door symbolen en rituelen van verleden, heden en toekomst, de aanhankelijkheid aan Majesteit, en verbondenheid met de krijgsmacht, de cavalerie en met het stamregiment. Hij bracht de gevoelens onder woorden waarmee deze ceremonie gepaard ging. Hij sprak ook zijn vertrouwen uit in het bewaren van de tradities door RHPO. Hij riep de Alexandrijnen op de gelederen te sluiten en de saamhorigheid te koesteren binnen de reünievereniging RHPA (i.m. hetgeen staat voor “immune militia”:”ontlast van de krijgsdienst”. Tot slot sprak hij zijn waardering uit naar “allen voor hun bijdrage om deze ceremonie in zo’n typische cavaleriesfeer te laten verlopen”. Woorden van dank voor het regimentsteam en dank aan Majoor de Haan, die ziel en zaligheid heeft aangewend om deze plechtigheid zo goed mogelijk te laten verlopen. Nu het Regiment Huzaren Prins Alexander werd ontbonden, werd het Regiment Huzaren Prins van Oranje opgedragen om de tradities van het voormalige regiment te bewaren. Op symbolische wijze heeft dit vorm gekregen in het hechten van een cravate – een strik met twee afhangende linten - aan de standaard RHPO. Conform artikel 3 van het Koninklijk Besluit vermelden de opschriften de naam van het regiment en verder Quatre-Bras en Waterloo en de Tiendaagse Veldtocht met de respectievelijke jaartallen. De commandant RHPO – de overste Bolderman biedt daartoe de standaard van zijn regiment aan aan de Commandant

20

Landstrijdkrachten zodat deze de cravate aan de standaard kan bevestigen. De ceremonie werd afgesloten met het spelen van het Wilhelmus. Daarna paradeerde de standaard RHPO – nu met cravate - voor het front van de troepen en trad wederom in. Tot slot richtte de Commandant Landstrijdkrachten zich nog eenmaal tot de commandant van het inmiddels ontbonden regiment om hem zijn legpenning in zilver te verlenen. Onder de titel “Betrokken en gedreven” roemde hij Luitenant-Kolonel Alexander. Niet alleen vanwege het feit dat hij als langst dienende regimentscommandant, een record op zijn naam had gebracht maar vooral om de voortreffelijke wijze waarop hij zijn taak als regimentscommandant in alle facetten had ingevuld. Uit een van de hoeken van de Koninklijke Stallen verscheen vervolgens een YPR C&V ten tonele. De regimentscommandant klom zonder assistentie op de commandantenplaats en maakt een ereronde, uitgezwaaid door alle aanwezigen om daarna door de Hoofdpoort de paradeplaats te verlaten. Met een uitstekend verzorgde receptie in de voor de gelegenheid schitterend ingerichte rijbaan van de Koninklijke stallen eindigde deze gedenkwaardige dag. Een unieke gebeurtenis op een locatie die niet beter gekozen had kunnen worden en waarvoor we H.M. De Koningin bijzonder erkentelijk zijn.

Op 10 okt 2007 vond de commando over dracht plaats van het Regiment Huzaren van Sytzama op de Ruiter van Steveninck kazer ne te Oirschot. De Weer goden war en het bataljon en het r egiment gunstig gezind. Een mediter raan b l a u w e l u c h t e n e e n , v o o r d e t i j d v a n h e t j a a r, nog felle najaarszon zorgde voor een stralende najaarsdag. Om klokslag 2 uur stond het bataljon, ver tegenwoor digd met vier eskadr ons, zo sterk mogelijk aangetreden, aangevuld met het herstelpeloton, het Fanfarekorps Koninklijke Landmacht “Ber eden Wapens” en een ber eden standaar dwacht. Een groot aantal genodigden hadden gevolg gegeven aan de uitnodiging en waren getuige van een vlekkeloos verlopen ceremonie. Onder hen oud regimentscommandanten, de baron van Sytzama, de wapenoudste Luitenant-generaal van Diepenbrugge en div. andere mensen die zich betrokken voelden en voelen bij het regiment. De ceremonie ving aan met het officieel installeren van het Fanfarekorps Koninklijke Landmacht “Bereden Wapens” (FKLBW) bij het Regiment Huzaren van Sytzama. Daarna werd de functie van Regimentsadjudant tevens Standaarddrager overgedragen van de Adjudant W.J.M.A.M. Bouwmans aan de Stafadjudant A.W. Dubbeldam.

zich lang en vol passie ingezet voor het Regiment. De Wapenoudste Cavalerie heeft van deze gelegenheid gebruik gemaakt om de reserve Luitenant-kolonel Puik de CLAS legpenning uit te reiken. Ook de Adjudant Bouwmans viel de eer de beurt en kreeg voor zijn bewezen diensten een legpenning uitgereikt. De nieuwe regimentscommandant sprak lovende woorden over de inzet van de scheidend regimentscommandant en regiments adjudant. Als blijk van waardering en erkenning reikte hij de regimentslegpenning in zilver uit aan de overste Puik. Een luxe limousine geëscorteerd door een tweetal Leopard IIA6 zorgden voor een waardig uitgeleide van deze twee regimentscoryfeeën. Op de druk bezochte receptie kon iedereen afscheid nemen en genieten van een traditionele blauwe hap. Al met al een mooie en gedenkwaardige dag. “Door het goede te doen, vreest gij niemand”.

De reserve Luitenant-kolonel der Huzaren E.A. Puik droeg ten slotte na ruim 12 jaar zijn functie over aan de Luitenant-kolonel G.F. Koot. Zowel de nu oud-regimentscommandant als de oud-regimentsadjudant hebben

21

Overdracht IG-RTS DUM SPIRO SPERO (zolang ik ademhaal, hoop ik) Door ritm E.S. Vieane

Helaas, het heeft niet zo mogen zijn. Een era is voorbij. De Instructiegroep RTS, sinds tijden een naam binnen het OTCMan is door C OTCMan, kolonel S.M.M. van Hoof middels een korte ceremonie overgedragen aan C-OTC Rijden, de kolonel A. van Vliet. Vanaf maandag 1 oktober is er een einde gekomen aan de functionele bevelsverhouding tussen het OTCMan en de instructiegroep RTS, die tot deze datum was ondergebracht bij de Cavalerieschool. Om doelmatigheidsredenen heeft de organisatie besloten om ook het laatste aparte deeltje van de rijwereld ook dit bij het OTCRij in te delen. De Constant Rebecq kazerne is niet meer. Een hypermoderne OTCRij heeft het levenslicht gezien. De geschiedenis van de RTS gaat terug tot het jaar 1857 waarin de oprichting van de RTS plaats vond. Na verschillende omzwervingen komen we uiteindelijk terecht bij het OTCRij. De omzwerving begon in Haarlem en ging door via Eindhoven naar Amersfoort.

In 1993 ging de RTS in afgeslankte vorm verder in Amersfoort. Eerst als zelfstandige eenheid - RIET (Rij-instructie eskadron tanks) om daarna te gaan vallen onder de vlag van de Cavalerie School - OTCMan. Na overdracht gaat de IG-RTS onder de A-cie binnen het OTCRij vallen onder de naam instructiepeloton RTS. Hoewel in afgeslankte vorm blijven de opleidingen van kracht. Bestuurders, laders en commandanten van de Leo1v en de Leo 2 worden nog steeds hier opgeleid. Tevens worden er nog steeds bestuurders voor de M109 opgeleid. In het verlengde hiervan vinden ook de opleidingen op de Pantser Houwitser hier plaats. Naast de rupsopleiding vindt er bij de RTS ook de operationele module MB en de rijopleiding Yal 4442 plaats. Buitenlandse opleidingen welke samenhangen met de verkoop van tanks aan buitenlandse mogendheden worden ook door de instructeurs van de RTS gegeven. De huidige RTS bestaat uit twee examinatoren, een adjudant en een opperwachtmeester, een bedienaar simulator leo1v en leo2 en 7 rij-instructeurs.

194e regimentsverjaardag Huzaren van Boreel gevierd Door een Boreel-officier Op 25 nov 1813 ontving W illem Francois Bor eel namens Koning Willem 1 de opdracht een Regiment Huzar en (Cavalerie) te for mer en. Hij wer d belast met het commando over dit r egi ment in de rang van Luitenant-kolonel. Het Regiment moest bestaan uit 4 eskadr ons met e l k 2 p e l o t o n s . B i j n a t w e e j a a r l a t e r, o p 1 2 j u n i 1815, heeft het regiment deelgenomen aan de gevechten bij Quatre Bras in de omgeving van Wa t e r l o o . De afgelopen periode zijn diverse verkenners van het regiment meerdere keren in gevechtscontact geweest in

22

Afghanistan. Verkenners van 42 BVE hebben voluit meegevochten in de operatie Spin Ghar noord van Tarin Kowt. Verkenners van 43 BVE hebben tijdens een verkenning de korporaal der eerste klasse Groen verloren en zijn er diverse gewonden gevallen binnen de eenheid. Dit is tegenwoordig onze regimentsrealiteit. De regimentscommandant de overste de Jong haalde deze twee voorbeelden aan tijdens het afgelopen officiersdiner te Amersfoort ter gelegenheid van de 194e verjaardag. Duidelijk kwam naar voren dat de binding binnen het regiment zoals dat vroeger was een herijking had gekregen met de huidige inzet in den vreemde. In een gezellige ambiance kwamen ongeveer honderd vete-

ranen, oudgedienden, reservisten, actief dienende en aspirant officieren bijeen. Zes (oud) regimentscommandanten zaten op een rij aan de hoofdtafel. Naast de RC zat een nazaat van de familie Boreel. Verjaardagen horen gezellig te zijn. En dat was het ook. Natuurlijk in de wetenschap dat er dit jaar een aantal regimentsgenoten ons waren ontvallen maar ook in de wetenschap dat het regiment meer en meer leeft. Door de operationele inzet zoals in Afghanistan wordt steeds duidelijker welke functie een regiment voor de huidige militairen heeft. Door bewust te zijn dat het regiment bestaat en dat men daar deel van uitmaakt, wordt het korpsgevoel en de saamhorigheid gestimuleerd en onderhouden. Dit is belangrijk voor het actieve personeel maar bovenal ook voor de postactieve militair. Het regiment zal een bindende factor moeten zijn in het heden maar zeker in de toekomst. Hiertoe is onder leiding van de oud regimentscommandant de Lkol Johan een (vereniging) structuur ontwikkeld die de band met het regiment en de relatie met het veteranen instituut moet borgen. Met name voor die mannen en vrouwen die na hun diensttijd met het regiment verbonden zullen blijven Meer hierover is te vinden op de site van het regi-

ment HYPERLINK "http://www.huzarenvanboreel.nl" www.huzarenvanboreel.nl Het diner was een mooie mix tussen oud en nieuw. Vermenging aan de dis vond plaats en de diverse sprekers hadden dit in de afsluiting van het diner als thema opgenomen. De boodschap was duidelijk. Door met elkaar te praten over het verleden en heden wordt de korpsgeest versterkt. Ik wil afsluiten met een deel van de speech van de RC: Het regiment leeft. Dankzij u de officieren maar ook de onderofficieren en manschappen. Zij zijn het kloppende hart van het huidige regiment. Mensen met een missie. Vroeger en nu, in Nederland op de vredeslocatie maar daarboven tijdens operationele inzet in Uruzgan. Een aantal van ons hebben al een tour of duty in Afghanistan achter de rug. Een deel moet nog gaan. Voor hen die op korte termijn naar Uruzgan gaan: wees voorzichtig en doe de dingen die je moet doen. Wees je bewust van de gevaren maat laat je hier niet door verlammen. Leer van het verleden. Gebruik het motto Link, Louche maar betrouwbaar in de juiste context. Draag deze boodschap uit aan de niet-aanwezige regimentsgenoten en enthousiasmeer hen voor het regiment. Rond het standaard, voor het regiment…….Boreel !

44ste Cavalerieschool diner Door maj J. van Bommel

Op 5 oktober j.l. werd, al weer voor de 44ste keer het Cavalerieschool diner gehouden. Actief dienende en postactieve officieren, 49 in totaal, vergezelden Commandant Cavalerieschool naar de dis. Maar niet eerder dan dat na een gezellig aperitief de traditionele groepsfoto van de deelnemende officieren werd gemaakt.Aangezeten aan de maaltijd werden er weer vele goede herinneringen opgehaald. Tussen de diverse gangen schetste Luitenant-kolonel Hans Petter het wel en wee van de school die sinds maart weer een reorganisatie heeft doorgemaakt. Naast de commandant dienen er nu nog slechts 5 officieren bij de Cavalerieschool. Niet veel meer, vergeleken met 25 jaar geleden, toen het halve OCC nog deel uitmaakte van de Cavalerieschool. Wat wel

hetzelfde gebleven is, is dat de huidige bezetting voor de helft bestaat uit officieren met een verkenners achtergrond en de andere helft uit tankers. Deze mix van de verschillende cavalerie regimenten is ook duidelijk terug te vinden bij de deelnemende officieren aan dit Cavalerieschool diner en draagt zeker bij aan de kameraadschappelijke sfeer die dit diner altijd weer omgeeft. In de afgelopen 55 jaren hebben vele cavalerie-officieren gediend bij de Cavalerieschool. Laten we hopen dat nu de aanwas van nieuwe officieren die deel uit kunnen maken van de Vereniging Officieren CavalerieSchool minimaal is, we toch nog vele jaren in ruime getale elkaar bij het jaarlijks terugkerende Cavalerieschool diner mogen begroeten.

23

Haagse Koffietafel 70 jaar Door lkol b.d. Anthonijsz

Donder dag 8 november 2007 wer d het 70 jarig bestaan van de Haagse Kof fietafel gevier d tij dens een dr uk bezochte bijeenkomst in Pulchri Studio aan het Lange Voor hout. Na de geani meer de bor rel toog men naar de fraaie Louis XV- z a a l w a a r m e n z i c h , g e z e t e n a a n v i j f g r ote ronde tafels aan het noenmaal zette. Aan de hoofdtafel generaal Loos als ver tegenwoor diger van de Ar tillerie en de nestor van de Tafel, kol b . d . J h r M r M . W. C . d e J o n g e . H e t w o o r d w e r d gevoer d door de Commandant van het Regiment H u z a r e n P r i n s A l e x a n d e r, h e t H o f r e g i m e n t . R e s lkol Alexander maakte gewag van het opleggen v a n d e S t a n d a a r d o p 2 9 n o v e m b e r a . s . Voor ts door de oud r es maj ir C.C.E. d’ Engelbr onner e n d o o r d e 9 6 j a r i g e N e s t o r. D e V o o r z i t t e r, l k o l b . d . W . F. A n t h o n i j s z g a f i n z i j n r e d e o n d e r staand over zicht van de afgelopen zeventig jar en:

De Voorzitter, lkol b.d. Anthonijsz De Haagse VOC-koffietafel bestaat 70 jaar. In de VOC Mededelingen van 1 januari 1938 staat dat de eerste koffietafel te ’s Gravenhage werd gehouden op 9 november 1937 in restaurant DEIJERS aan het Buitenhof (nu Corona). De kosten bedroegen één gulden per persoon en de tafel was herkenbaar aan het vaantje van de VOC. Op die 9de november 1937, vonden in Den Haag besprekingen plaats omtrent cavaleriemanoeuvres. De Regimentscommandant, kolonel van Voorst tot Voorst, stelde voor om alle deelnemers aan die bespreking, waaronder 13 officieren van de Rijdende Artillerie en van de Wielrijders, uit te nodigen aan te zitten aan de koffietafel. Het aantal

24

steeg tot 59 officieren, waaronder de Commandant Veldleger, luitenant-generaal van Voorst tot Voorst, neef van de Regimentscommandant. De Haagse VOC-koffietafel, momenteel thuis in Pulchri Studio aan de Lange Voorhout te ’s Gravenhage, werd zodoende zeventig jaar geleden op de kaart gezet.

Kor te geschiedenis van de kof fietafel. De VOC-koffietafel in Den Haag vond maandelijks plaats op de eerste donderdag van de maand. Een drijvende kracht daarbij was de tafelvoorzitter res maj Jhr P.J. Boogaert. Uit de Mededelingen van de VOC blijkt, dat ook tijdens de oorlogsjaren ’40 -‘45 enkele VOC-koffietafels werden georganiseerd. Na de oorlog wisselden de koffietafels van locatie. In de jaren ’50 werden deze in restaurant TIVOLI aan de Heerengracht gehouden en in de jaren ‘60 en ‘70 in restaurant NORMANDI, eveneens aan de Heerengracht. Jongedames van de Haagse Kunstacademie kwamen daar ook gedurende de lunchpauze, hetgeen grote hilariteit veroorzaakte bij de oudere heren van de VOC, zulks vanwege de gewaagde kledij en het bizarre uiterlijk van sommige jongedames. Na de sluiting van Normandi in 1980, werd de IOC (Interservice Officiers Club) als locatie gekozen. Deze was gehuisvest op de tweede etage van het gebouw van de Sociëteit de Witte. Na de opheffing van de IOC in 1984 werd nog een korte periode de koffietafel voortgezet in de sociëteit van de Witte. Daar ontstonden evenwel problemen met de huisregels, doordat alleen leden van de Witte in de sociëteit werden toegelaten. Een alternatieve locatie werd gevonden in de Theatertaverne in de Lange Houtstraat. De eetzaal bevond zich daar op de eerste verdieping (zonder lift), die voor enkele leden moeilijk te bereiken was. Een andere locatie was daardoor gewenst. Op 6 Februari 1984 schreef Frans Besier een brief aan het bestuur van Pulchri Studio, met het verzoek de Haagse VOC koffietafel aldaar te mogen onderbrengen. Frans was lid van Pulchri, evenals Jan de Groot en nog enkele andere cavalerieofficieren. Het bestuur van Pulchri stemde toe. Pulchri bleek en blijkt nog steeds een zeer geschikte locatie, zeker nu in 2007 de totale verbouwing van het historische pand aan de Lange Voorhout 15 zijn voltooiing nadert.

Dames van de VOC In de VOC Mededelingen werd reeds in 1938 melding gemaakt van bijeenkomsten met dames bij de Haagse VOC koffietafels. In de jaren ‘80 werden door de toenmalige tafelvoorzitter, Victor Los van Aarlanderveen, lunches met dames georganiseerd in de Rozenzaal van het restaurant Westbroekpark te Scheveningen, met uitzicht op de bloeiende rozen van het Rosarium waar de beste rozen van het jaar

werden gekweekt. Vanzelfsprekend het hoogtepunt van deze koffietafelbijeenkomsten: U ziet, de dames van de VOC worden niet vergeten.

VOC en VOA Gezamenlijke bijeenkomsten met officieren van de VOC en de VOA vinden jaarlijks plaats. Zulks onder het motto: “Alleen heren die sporen mogen dragen, mogen aanzitten aan de tafel”. Op de 3e donderdag in februari vindt de bijeenkomst plaats bij de Artillerie in de Prinses Juliana Kazerne en op de 2e donderdag in september bij de Cavalerie in Pulchri Studio. Deze gecombineerde bijeenkomsten worden door beide Wapens op prijs gesteld, omdat door de vergrijzing het aantal deelnemers terugloopt en jongeren het laten afweten.

ORNAMENTEN van de koffietafel. Het vijftigjarige bestaan van de Haagse koffietafel (nov 87) werd groots gevierd in de Louis XV - zaal van Pulchri. De voorzitter van de VOC in die tijd, Frank van Lynden, bood de tafel het Vaantje van de VOC aan. Daardoor werd de koffietafel van de VOC weer herkenbaar, zoals dat ook reeds in 1937 het geval was. Bij het zestigjarig bestaan (nov 97) werd door de toenmalige voorzitter van de VOC, Raoul Hoondert, namens de Vereniging als tafelornament een zilveren sabeltas met inscriptie in bruikleen gegeven. Samen met de sjaal van het RHPA van wijlen Victor Los van Aarlanderveen en de verschillende Regiments- en Bataljonswapenschildjes, maken deze deel uit van de aankleding van de Haagse Koffietafel.

De Nestor, kol b.d. Jhr de Jonge buitengewoon participant van de Haagse Koffietafel. Helaas ontbreekt hij op deze bijzondere bijeenkomst. Het is moeilijk nieuwe participanten aan te trekken. Gelukkig bestaat de hárde kern nog steeds en zijn er vandaag deelnemers die al meer dan dertig jaar regelmatig komen. Zelfs uit de randgemeenten van Den Haag, zoals LEUSDEN, EERBEEK, BLARICUM, BREDA, LEIDSCHENDAM, VOORBURG en RIJSWIJK. Zelfs Kol Blok uit Frankrijk zit aan. Zowaar een prestatie.

De keer zijde. In de achter ons liggende jaren zijn veel tafelgenoten ons ontvallen, te veel om op te noemen. Laten wij deze officieren niet vergeten. U kent hen zeker nog bij naam. Mogen zij rusten in vrede. De Haagse koffietafel is aan het vergrijzen. Nestor is Marinus de Jonge (96) die nog steeds acte de présence geeft. Tweede is Frits Snapper, 95 jaar. Hij zit, vanwege zijn grote verdienste voor de Cavalerie, aan als

Tot slot In de achter ons liggende jaren hebben verscheidene cavalerieofficieren de Haagse koffietafel voorgezeten, ieder op zijn eigen wijze.De hierna met name genoemde heren hebben deze functie langdurig vervuld. In de periode: 1945 - 1963 – oud res lkol Jhr P.J. Boogaert 1963 - 1985 – oud res ritm V.R. Los van Aarlanderveen 1985 - 2008 – lkol b.d. W.F. Anthonijsz. De laatstgenoemde tafelvoorzitter, Wim Anthonijsz, zal per 1 januari 2008 zijn functie overdragen aan lkol b.d. drs A.J. Rosendahl Huber. Deze is door de aanwezigen van de Haagse VOC koffietafel op 12 april 2007, met algemene stemmen voorgedragen. Geconstateerd kon worden dat hij daarbij geen protest aantekende. (Axel was op dat moment met zijn echtgenote Kitty op vakantie in Egypte). We zijn Axel zeer erkentelijk voor het accepteren van deze functie en wensen hem en zijn echtgenote veel geluk en voorspoed. Tevens spreken we de verwachting uit dat onze nieuwe tafelvoorzitter de Haagse koffietafel zal laten bloeien en groeien.

25

Verslag tweede VOC Ritmeester Raadpleging Door ritm F.R. Buisman

Op 05 oktober jl. heeft de tweede Ritmeester raadpleging plaatsgevonden. Tijdens deze bijeenkomst wisselden een elftal Ritmeesters hun meningen uit over met name operationele zaken. De middag bestond uit twee hoofdstr omen aan de ene kant wer d er aandacht besteed aan de goede ontwikkelingen binnen het huidige OVG (Optr eden in Ve r s t e d e l i j k t g e b i e d ) . A a n d e a n d e r e k a n t w a s er een infor matieve pr esentatie over de huidige ontwikkelingen binnen de Cavalerie. Gedur ende de middag wer den een aantal punten aangedra gen die meer aandacht behoeven binnen ons Wapen.

Wat is het doel van de Ritmeester raadpleging. De middag ving aan met een presentatie van het SICT Tank. Hier werd aangegeven hoe de huidige opbouw van het tankschieten is en aan welke eisen een schietoefening moet voldoen. Enigszins verbasend was het feit dat er door de huidige bezuinigingen een periode niet meer boven pelotonsniveau geschoten mag worden. De schietoefeningen op Teamniveau zullen de eerste tijd tot het verleden behoren. Het doel van de presentatie was om aan te geven hoeveel ruimte er is voor het ontwerpen van een OVG tankschietoefening. Als andere leidraad werd het nieuwe hoofdstuk 59 van VS 7 717 3C genomen. Hierin wordt oa beschreven hoe de enkele tank zich gereed moet maken voor OVG. De conclusie die uit bovenstaande kwam was voornamelijk tweeledig. Het belang van een OVG tankschietoefening werd wel degelijk onderkend. Dit in de praktijk brengen zal echter moeilijker zijn. Voor het ontwerpen van een OVG schietoefening is het nodig dat de expertise van onze Leopard schietinstructeurs en de kennis van het SICT bij elkaar komen. Gezien de huidige grootte van de cavalerie zou het een mooi initiatief zijn als het SICT het voortouw neemt om zich met de HSI-en te buigen over deze materie. Zeker nu het nieuwe hfdstk 59 uit is, is het erg belangrijk om een goed vervolg te geven aan dit bijzonder goede initiatief. Gezien de mogelijke praktijkproblemen van een OVG schietoefening is het belangrijk dat er een OVG tankgedeelte word opgenomen in een simulator. Hierbij valt te denken aan een OVG module in het TACTIS systeem of in het simulatie programma Stealbeast. Een van de gebreken die onderkend werd, is dat er bij het OVG de infanterie wordt gezien als drager van het gevecht.

26

Hoewel we op de kazernes en groene oefeningen optreden in een soort manoeuvre bataljon (Manbat) constructie komt dit te vervallen bij een OVG scenario en bij daadwerkelijke inzet. Het is dus zaak dat er een hoofdstuk optreden met een tankzwaar team komt in het HB 7-40. Hier komt bij dat een bataljonsstaf en een cavalerie teamcommandant de mogelijkheid moeten krijgen om te trainen in een OVG scenario. Er zal vanuit het hogere niveau dan ook een opleidingsopdracht moeten komen om ook tankeenheden op niveau te krijgen. Door deze opleidingsopdracht kunnen de bataljonsstaven ook worden ingezet bij missies en kunnen we onze achterstand verder verkleinen. Na het afronden van de OVG cyclus gaf de Lkol Brongers een informatieve presentatie over ontwikkelingen binnen de cavalerie. Allereerst is het belangrijk om te weten dat er op korte termijn een beslissing genomen wordt over een mogelijk nieuwe organisatie van de Wapen Traditie Raad (WTR). De Wapenoudste zal het cavalerie personeel hierover te zijner tijd over inlichten. Een van de ontwikkelingen is de oprichting van de WOOC (Werkgroep Operationele Ontwikkelingen Cavalerie). Deze werkgroep richt zich op de operationele toekomst van de cavalerie en wordt voorgezeten door de bgen Mulder. Er wordt over andere gedacht over de Manbat constructies en bijvoorbeeld een mogelijke organisatie inrichting gericht op functionaliteit. Het gevoel dat bij de ritmeesters leeft is dat er de laatste jaren meer drukte is geweest over de regimenten en minder over operationele afwegingen. Een van de problemen die onderkend is dat er wel een heleboel leeft maar dat er nog geen formele ingang is om een aantal zaken te realiseren. Er zal nu gekeken gaan worden of er een aansluiting gevonden kan worden bij de Werkgroep Operationele Ontwikkelingen Cavalerie. Hierdoor worden er in ieder geval op het operationele vlak de krachten gebundeld. De Ritmeesterraadpleging werd afgesloten met een borrel aangeboden door het VOC bestuur. Daarnaast willen wij het bestuur danken voor de ontvangen steun gedurende de opzet van de raadpleging.

David Halberstam: “The Coldest Winter, America and the Korean War” Hyperion, New York, 2007; ISBN 978-1-4013-0052-4 Boekrecensie door H.S.R.J. toe Laer

David Halberstam, in april 2007 overleden aan de gevolgen van een auto-ongeluk, was één van de meest bekende jour nalisten van de New York Ti m e s . H i j s c h r e e f e e n t w i n t i g t a l b o e k e n o v e r uiteenlopende onder werpen, waar onder over Rober t Kennedy, de V ietnam oorlog en baseball. Zijn boek “The Coldest Winter, America and the Korean War” beschrijft de eerste anderhalf jaar van de Koreaanse oorlog, zowel de strijd op het slagveld als de Amerikaanse politieke besluitvorming onder leiding van President Truman. De hoofdstukken van het boek wisselen hierdoor regelmatig van locatie en ook in tijd: het relaas begint met de eerste grote aanval van de Chinezen na de terugtocht van de NoordKoreanen en de grote verliezen die de VN-troepen daarbij leden (en dan is de oorlog al bijna 5 maanden aan de gang). Dat zet meteen de toon van het verhaal: het hoe en waarom van de militaire besluiten, de zaken die goed en fout gingen en de moed maar ook de tekortkomingen van individuele commandanten. Natuurlijk wordt er – naast de hoofdrol voor de Amerikaanse President – uitgebreid ingegaan op de persoon en de opkomst en neergang van Generaal Douglas MacArthur; een man die, vooral na zijn evacuatie van de Filippijnen in 1942, een grote en zeer succesvolle rol speelde in de strijd tegen Japan en zo mogelijk nog succesvoller was bij de democratisering onder zijn leiding van Japan na 1945. Maar ook een man, die - deels door zijn afkomst en jeugd, deels door zijn enorme ego – zo’n hoge dunk van zichzelf had dat zijn zeer loyale, ja zelfs kritiekloze staf de realiteit in toenemende mate uit het oog verloor, juist tegen de tijd dat de NoordKoreanen Zuid-Korea binnenvielen. De gevolgen, in het bijzonder door het compleet falen van het inlichtingenapparaat binnen de staf, zouden dramatisch zijn. Deze totale scheefgroei met daarnaast MacArthur’s toenemende minachting voor zijn “Commander-in-Chief” Truman en diens regering in Washington leidden uiteindelijk tot zijn ontslag. De beschrijving van de – achteraf slechts deels te begrijpen – omzichtigheid waarmee men in Washington, incl. de Chiefs of Staff, ten opzichte van MacArthur te werk ging is bepaald ontnuchterend. In dit verband was het interessant te lezen, dat vele zaken, waarvan men meent dat de huidige regering Bush deze geïntroduceerd heeft, 50 jaar geleden ook al bestonden!

De verslagen van de strijd in Korea zelf zijn – duidelijk aan de hand van zeer uitgebreid onderzoek in bronnen en door interviews – buitengewoon nauwgezet en realistisch neergezet; zij geven een beeld van een verschrikkelijke strijd in zeer barre omstandigheden en vooral in het begin met zeer matige training en slechte bevoorrading. Één van de meest dramatische verslagen betreft de strijd om de plaatsen Chipyongi en Wonju; bij de laatste plaats vond de heldhaftige strijd van het 38ste Infanterie Regiment plaats, waarbij o.a. de Nederlandse bataljonscommandant M. den Ouden omkwam (blz. 552). Duidelijk is dat, naarmate de oorlog vorderde, de geallieerden steeds beter “grip” kregen op de strijd tegen de Chinese vijand, die hen, toen zij voor het eerst intervenieerden aan de Yalu-rivier, geregeld overweldigde (o.a. omdat MacArthur en zijn staf de mogelijkheid van Chinese interventie negeerden en zelfs, nadat deze plaatsvond, de eerste dagen nog ontkende!). Zo bleek een betere en massale inzet van artillerie een zeer goed strijdmiddel, mede door de aanwezigheid van artillerie waarnemers in de lucht. “The Coldest Winter” geeft een boeiend relaas over een strijd, die tienduizenden geallieerde militairen het leven kostte, mede ten gevolge van gebrekkig of zelfs foutief stafwerk en door grote ego’s in de hogere echelons. Maar ook een boek over doortastend leiderschap en over grote individuele moed, die duizenden levens redde. Een indringend boek, dat een overtuigende kijk geeft op een oorlog, waarover niet veel bekend is, en dat lessen aandraagt welke nog steeds nuttig zijn voor politieke zowel als militaire leiders.

27

Rood erekoord voor ritm Betten Amersfoor t, 5 nov 2007 • Ritmeester Betten zag het ongeval voor zich gebeuren toen hij aan het einde van de dienst onderweg was naar huis en heeft zonder dralen zijn militair e en medische vaar digheden op zeer goede wijze toegepast. Hij heeft de onveilige situatie ter plaatse onder contr ole gebracht door twee omstanders aan te stur en het verkeer te gaan r egelen, ter wijl hij zichzelf over het slachtof fer ontfer mde.

De situatie leek zeer ernstig, tot levensbedreigend, gezien de aard van de aanrijding en het feit dat het slachtoffer geen autogordel droeg. Door zijn adequate medische hulp heeft ritmeester Betten voor de komst van het ambulance personeel en tijdens het vrijknippen van het slachtoffer door de brandweer voorkomen dat een potentieel levensbedreigende situatie fataal af zou lopen. Hij heeft zorggedragen voor de noodzakelijke hulp en in belangrijke mate bijgedragen aan de, achterafgezien, goede afloop van dit ongeval. Met zijn optreden heeft ritmeester Betten getoond over zeer goede militaire en medische vaardigheden te beschikken en zijn persoonlijke instelling het begrip “24 uur per dag militair” volledig waargemaakt. De heer J.R. Janssen van de Cavalerieschool is bedankt middels cadeaubonnen voor zijn verkeersregelingsdiensten die hij bij ditzelfde verkeersongeval voortvarend heeft aangeboden en uitgevoerd. Uitreiking van het rode erekoord door kol van Hoof COTCMan

Op weg naar Goud Dit weekeinde behaalde res ritm drs A. (Antoon) Splinter de eis voor het Nationale Vijfkampkruis NOC*NSF op het onderdeel paardrijden in de Olympische Moderne Vijfkamp. Door

te slagen voor het onderdeel paardrijden in de Olympische Moderne Vijfkamp kwalificeerden hij zich voor een van de vereisten voor het Militair Ruiterbewijs in Goud (MRbG).

V.O.C. ere-penning uitgereikt

bijeenkomsten regelmatige terugkerende R e g e l m a t i g te r u g k e re n d e b i j e e n k o m s te n

LUNCHES Brabantse Lunch Elke vierde woensdag van de maand v.a. 12.00 uur in auberge de Waag, Markt 32 te Boxtel. Info en opgave bij de res lkol mr. D. van Zuidam , tel: 0411 - 61 02 19 of e-mail: [email protected]

Den Haag Elke tweede donderdag van de maand v.a. 12.00 uur in de Pulchri Studio, Lange Voorhout 15, tel.: 070 - 358 94 74; inlichtingen en opgave aldaar of bij lkol b.d. drs A.J. Rosendahl Huber, tel 0655 - 99 18 08.

Rotter dam Elke derde woensdag in de derde maand van het kwartaal v.a. 12.00 uur in Roei- en Zeilvereniging “de Maas”. Info bij res elnt W. Aalders, e-mail: [email protected]

Elke eerste donderdag van de maand v.a. 12.00 uur in de Roskam te Gorssel, info: maj b.d. H.A.G. Nix, tel: 0575 - 52 80 02, e-mail: [email protected] .

BORRELS NEDERLAND Amersfoort-Ber nhardkazerne

28

heeft gedaan. Natuurlijk werd hem op die avond de ere-penning der V.O.C. uitgereikt. Frans Gerards is hiermee bijgeschreven in de analen der vereniging!

In principe om de maand op telkens wisselende lokaties. Informatie bij de oud res elnt G.E. van der Werff, tel: 0344 - 69 19 43.

Teheran, op de THEE bij de res ritm ir. P. van Bers. Tel: +98 21 88 45 75 89.

Vereniging Officieren Cavalerie School (VOCS) organiseert 4 x per jaar de cavalerieborrel op de Bernhardkazerne. Uiteraard zijn ook VOC-leden van harte welkom. Opgave en inlichtingen bij maj J. van Bommel, tel: 033 - 466 12 81

Amster dam / ’ t Gooi De Henk Oortman Gerlings borrel in jan, mrt, jun en nov. De borrel wordt altijd gevolgd door een maaltijd.

Iran

Luxemburg BORRELS BUITENLAND Australië Sydney, bij de oud res elnt drs. H.A.J. Sprangers. Tel privé: 02 96 34 18 22, e-mail: [email protected]

België Brusselse VOC-borrel vindt plaats op uitnodiging en op wisselende locaties. Info bij oud res elnt D. Tromp, e-mail: [email protected]

Zutphen

Door de voorzitter

Tijdens de Algemene vergadering van de V.O.C. in april 2007 stemden de leden in met het terugtreden van Frans Gerards als bestuurslid. Niet iedereen heeft toen beseft dat voor de reserve-eerste luitenant F.J.A. Gerards daarmee een einde kwam aan vele jaren bestuurlijke dienstbaarheid aan de cavalerie. Frans heeft een actieve rol gespeeld in de tijd dat het Museum Nederlandse Cavalerie van de grond kwam. In die pionierstijd heeft hij zijn expertise op het gebied van financing aangeboden. Daar werd dankbaar gebruik van gemaakt. Binnen het bestuur van onze vereniging was hij lange tijd penningmeester en vervolgens belast met de ledenadministratie. Immer aanwezig op de top-evenementen van de V.O.C. en ook vrijwel immer present als actievereservist bij zijn regiment Huzaren van Sytzama. Het Bestuur heeft hem op 22 november 2007 te Amsterdam een diner aangeboden ter dankzegging voor het vele werk wat hij in meer dan tien jaren voor het Museum en de V.O.C.

Tiel

e-mail: [email protected] Opgave: tel. aanmelden 1 dag vooraf . Leden en niet leden op doorreis zijn welkom bij kol b.d. mr. C.H. Blok, Château des Loges, 61250 Hauterive, Orne. Tel.: +33 233 82 67 56, e-mail: [email protected]

Aanmelden bij res ritm M.P. Oortman Gerlings via e-mail: [email protected] of bij res elnt R. Hermens via e-mail: [email protected]

Canada Kingston Ontario, bij oud res elnt W. Jeronimus. The Deerfield, suite 209, 115 Barret Court, Kingston, Ontario. Tel: 613 - 542 - 96 87, fax: 613 - 542 - 58 72

Curacao Willemstad, bij oud res ritm F. Fontein. Flexibel qua locatie, datum en tijd. De Ketel One Vodka en Ketel 1 jenever staan altijd koud. Tel: +59 99 461 04 25 of +59 99 529 70 27, e-mail: [email protected]

Bij de oud res elnt jhr. T.C.H.N.G. van Rijckevorsel. Tel. (en fax): 00 - (352) - 77 04 36.

Spanje Marbella, bij de oud res elnt jhr. M.L. de Blocq van Scheltinga, adres: Finca Linda Vista, E-29110 Monda. Tel.: (0034) 95 211 27 39 of (0034) 68 074 94 11. Cavaleristen in Barcelona zijn welkom om contact op te nemen met Mark Wuijten, e-mail: [email protected]

UK Londen, in de Cavalry and Guards club, 127 Piccadilly. Afspraken met res elnt G.J. ter Brugge. Tel: +44 20 76773875 of e-mail: [email protected].

USA

Frankrijk

New York, info bij oud res elnt jhr. Job B.B. Sandberg. (Office) tel: 1-646-4247210, e-mail HYPERLINK mailto:[email protected] [email protected], (prive) tel:1-203-655-4003, e-mail: [email protected].

Mornac sur Suedre, elke dinsdag bij oud res maj J.H. Goedkoop in Le Mornac, 21 rue des Halles, 17113 Mornac sur Suedre. Tel.: +33 546 22 63 20,

Lancaster (Pennsylvania), bij de oud res elnt W.R.H.M. van Huystee. Tel: kantoor (717) 393-1551 en thuis (717) 393-3005.

In Memoriam

VO C A c t i v i t e i t e n k a l e n d e r 2007 datum 03-01-2008 10-01-2008 11-01-2008 13-01-2008 14-01-2008 14-01-2008 23-01-2008 06-02-2008 07-02-2008 10-02-2008 14-02-2008 27-02-2008 07-03-2008 13-03-2008 16-03-2008 19-03-2008 26-03-2008 12-04-2008 13-04-2008 10-05-2008 13-05-2008 22-05-2008 05-06-2008 08-06-2008 15-06-2008 06-07-2008 06-07-2008 06-07-2008 04-10-2008 04-10-2008

activiteit VOC-lunchtafel; de Roskam Lunch Pulchri Studio Diner de Corps RHvS Ere Escorte/oefendag Commando-overdracht 11Tk Bat Overdracht Regiments commando RHvS Brabantse Lunch vanaf 11.45 VOC-lunchtafel; de Roskam VOA/VOC Borrel Oldebroek 16.00 Ere Escorte/oefendag Lunch Pulchri Studio Brabantse Lunch vanaf 11.45 VOC-lunchtafel; de Roskam Lunch Pulchri Studio Ere Escorte/oefendag Lunch KR&ZV "de Maas" Brabantse Lunch vanaf 11.45 Algemene Vergadering Ere Escorte/oefendag Reünie 50 jr 11Tkbat RHvS Herdenking gevallenen vm 1RH VOC Brussel - 45e Jaardiner Borrel der Bereden Wapenen Ere Escorte/oefendag Waterloo rit NMRK Samengestelde Wedstrijden Olympische Moderne Vijfkamp Militair Ruiter Bewijs SROC reunie MNC Vriendendag VOCS borrel Gooische borrel

plaats Gorssel Den Haag Amersfoort Almere Oirschot Oirschot Boxtel Gorssel Oldebroek Bunschoten Den Haag Boxtel Gorssel Den Haag Arnhem Rotterdam Boxtel Amsterdam Rotterdam Oirschot Voorthuizen Brussel Rotterdam Amersfoort Brussel Maarsbergen Putten Maarsbergen Amersfoort Amersfoort Amersfoort Naarden

res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected] Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected] Maj b.d. W.L. Plink 0578-612138; [email protected] res Ritm M. van der Goes; [email protected] Pulchri: 070-3589474of Lkol b.d. W.F. Anthonijsz 070-3911099 res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected] Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected] Pulchri: 070-3589474of Lkol b.d. W.F. Anthonijsz 070-3911099 res Ritm M. van der Goes; [email protected] res Elnt W.J.G. Aalders; [email protected] res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;[email protected] res Ritm Jhr ir M.O.M. van der Goes; [email protected] res Ritm M. van der Goes; [email protected] Stafadj Dubbeldam 040 2665502 Adj b.d. Bouwmans 0492 512643. oud res Elnt D. Tromp; [email protected] oud res Lkol L. Winkelman; [email protected] res Ritm M. van der Goes; [email protected] Bgen b.d. P. Kautz; res Elnt J.W.H. van der Goes-Petter; [email protected] res Elnt drs E.T. Woudenberg; [email protected] res Elnt drs E.T. Woudenberg; [email protected] res Ritm Jhr ir M.O.M. van der Goes; [email protected] Maj J. van Bommel 0334661281 res Lkol Mr. J.F. Verhaert;0655824268;[email protected]; aanmelden: [email protected]

Oproep Algemene Vergadering VOC Het bestuur roept u om op zaterdag 12 april 2008 aanwezig te zijn op de 70e Algemene Vergadering van de VOC te Amsterdam.

10.00

In de Mededelingen van maart-april 2008 volgen nadere details.

12.45 - 14.00 14.00 – 16.00 16.00 – 17.00

10.45 - 12.15

Aankomst en ontvangst Industriële Groote Club, welkomstwoord door de president 70e Algemene Vergadering, parallel partnerprogramma Lunch Stadsverkenning Afsluitende borrel

Waterloorit 2008 Door bgen bd P.J. Kautz

Op 14 en 15 juni 2008 zal de 20e tweejaarlijkse herdenkingsrit van de veldslagen bij Quatre-Bras en Waterloo plaatsvinden onder auspiciën van de VOC. Deelnemers zijn officieren der Cavalerie van de toenmalige geallieerden: Groot-Brittannië, Nederland/België en Duitsland evenals de tegenstander Frankrijk. Ook dit keer rekenen we op een gezellig, sportief en stijlvol weekeinde voor ruiters en hun partners. Zaterdag worden we ontvangen bij de Nederlandse Ambassadeur in België gevolgd door een lunch en een excursie (tenue DT). ’s Avonds is het traditionele galadiner in de Club der Gidsen (Attila/AT en voor de dames avondkleding). Zondag is de rit waaraan, gezien de lengte van de rit (+ 6 uur), alleen geoefende ruiters kunnen deelnemen (DT met rijlaarzen, sporen, rijzweep en cap). Het aantal deelnemers wordt bepaald door het aantal beschikbare manegepaarden. Het meenemen van een eigen paard is uiterst welkom. Goede stalling is beschikbaar. Aanmelden bij res maj der Cavalerie H.J.P.H. in den Kleef, email: [email protected] vóór 15 april, in verband met reservering paarden en kamers in Hotel Bristol Stephanie. Het programma is te zien op www.voc-cavalerie.nl

30

H . We r k m a n

contactpersoon Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002; [email protected] Pulchri: 070-3589474of Lkol b.d. W.F. Anthonijsz 070-3911099 Maj b.d. H.N. Pieters 0402262898 res Ritm M. van der Goes; [email protected]

Ritmeester b.d. der Cavalerie Officier in de orde van Oranje Nassau met de zwaarden Oorlogsherinneringskruis met gesp “Nederland mei 1940“ Ereteken voor Orde en Vrede met de gespen “1947, 1948 en 1949

10 januari 1919

29 september 2007

Na een lang ziekbed is op 88jarige leeftijd overleden Harm Werkman. Op 22 juli 1938 meldde hij zich als vrijwilliger bij het 1e Regiment Huzaren en na een reorganisatie werd de Huz1 Werkman overgeplaatst naar het 4e Regiment Huzaren. In de oorlogsdagen van 1940 streed hij mee met dit regiment bij het 1e eskadron, aanvankelijk te paard in de omgeving van Ede en de Klomp. 4 RH trad op als beveiligende strijdmacht van de divisie. Na dit optreden werd zijn eskadron op de 2e oorlogsdag omgewapend op rijwielen en werd dit eskadron o.a. ingezet tegen vermeende luchtlandingeenheden in Maarn. In de chaotische verdediging van de Grebbeberg werd het eskadron ingezet ter versterking van de verdediging van Rhenen. In zijn aan het papier toevertrouwde belevenissen schreef hij hoe hij de eerste zware bombardementen door artillerie en luchtmacht heeft beleefd. Bij de verdediging van Rhenen werd hij met enkele andere huzaren teruggestuurd om voeding en munitie op te halen en trof bij deze actie een officier van de politietroepen aan die hem betichtte van desertie. Over deze tijd schreef hij: wanneer er niet zoveel verwarring was geweest hadden we misschien langer kunnen volhouden en nog steeds kwaad op die officier van politietroepen: hoe komt zo’n man ons deserteurs te noemen. Hiermee gaf hij aan, dat 4 RH zijn stellingen pas losliet na daartoe opdracht te hebben gekregen en nooit op de vlucht is geslagen. Deze trouw typeert niet alleen hem maar alle mannen van 4 RH. In de laatste oorlogsjaren sloot hij zich aan bij de Binnenlandse Strijdkrachten. Direct na de oorlog meldde hij zich aan als OVWer en werd hij ingedeeld bij het 5e Eskadron PAW. Bij dit eskadron diende hij in Indië van 15 jan 1947 tot 23 maart 1950. Door zijn sobats werd hij als persoon zeer gewaardeerd. Hij viel o.a. op door zijn tomeloze inzet en improvisatievermogen bij het inzetbaar houden van het oude materiaal. 31 Eenmaal terug in Nederland zette hij zijn loopbaan voort bij de cavalerie. Na omscholingen bij het Depot Cavalerie werd hij o.a. als owi bij het 4e bataljon Zware Tanks geplaatst en in 1960 werd hij BI van 41 Tkbat. Zoals met vele Indië-veteranen werd hij geplaatst bij het Depot Cavalerie en later op het OCC en op deze wijze kon hij zijn kennis en ervaring overbrengen op de jongere generatie cavaleristen. In 1967 werd hij benoemd tot officier van vakdiensten. In 1971 werd hij als ritmeester commandant van het M113 peloton. In 1975 ging Harm met FLO. Na het beëindigen van zijn diensttijd heeft hij veel gedaan om de oude sobats van 5e Esk PAW op te sporen. Ook voor 4 RH organiseerde hij reünies. Hij was op deze reünies tot op zeer hoge leeftijd altijd present. De laatste jaren ging het niet meer zo goed met zijn gezondheid. Harm oude sobat hartlelijk dank voor je kameraadschap en rust zacht in vrede Selamat Jalan. Kinderen, kleinkinderen en familie, namens het regiment wens ik u allen veel troost en sterkte toe in de komende tijd. Lkol b.d. J. L. Johan

31

LET OP ADV DFD PDF IN ACROBAT TUSSENVOEGEN!!!!