69ste jaargang, nummer 1, 2008
MEDEDELINGEN
Tactis
Vereniging Officieren Cavalerie
En verder: • (subalterne) stelling • de B.D.-er • waargenomen
Inhoudsopgave VOC Opgericht 25 juli 1934 VOC-Mededelingen - Verschijnt 1 x per kwartaal
Van de wapenoudste
4
Van de voorzitter
6
Van de redactie
6
Tactis
7
Een Huzarenstukje
9
69ste jaargang, nummer 1, maart 2008 Ereleden oud res lkol J. Moes oud res maj E.J. Vinkhuyzen oud res elnt ir. J.J. Heyse bgen b.d. J.M.A. Thomas Dagelijks bestuur bgen jhr. J.H. de Jonge res ritm jhr. ir. M.O.M. van der Goes res elnt drs. R.J. Groot res ritm R.J Oostendorp ritm b.d. G.H.Th. Snellen res tlnt jhr. drs. Tj. van Citters
voorzitter vice-voorzitter secretaris penningmeester ledenadministratie communicatie
Overige leden van het bestuur res lkol D.G.G.M. Alexander lkol A. Koppe oud res elnt ir. M.A.H.J. Savelsberg
LET OP PDF IN ACROBAT TUSSENVOEGEN!!!!
Merkava uitgedaagd
Secretariaat res elnt drs. R.J. Groot Graaf Florislaan 64 1405 BW Bussum tel: 06 - 53 40 88 40 E-mail:
[email protected] Ledenadministratie, aanmelding lidmaatschap ritm b.d. G.H.Th. Snellen Acaciastraat 4 4921 MA Made E-mail:
[email protected] postrekening nummer 159555 t.n.v. VOC te Baarn. De leden wordt verzocht aan dit adres opgave te doen van adreswijzigingen, benoemingen, bevorderingen, onderscheidingen, eervolle ontslagen enz. Inloggegevens voor het besloten (alleen voor leden) deel van de website kunnen alhier worden opgevraagd onder vermelding van uw naam, rang en geboortejaar. Opgave advertenties en banners Via
[email protected] Redactie kol S.M.M. van Hoof (voorzitter redactieraad) lkol D.M. Brongers (vice-voorzitter) maj K.R. Meijer ritm O. Ruiter (redactie coördinator) oud res elnt mr. ing. O.G. Maitimu
11 De reser vist/b.d.-er
20
De subalterne stelling
20
70 e Algemene Vergadering VOC
22
Boekbespreking
23
Commando overdracht 42 BVE
24
Website: www.voc-cavalerie.nl Webmaster: oud res elnt ir. M.A.H.J. Savelsberg e-mail:
[email protected] Coverfoto’s: - OTCMAN/GTS/OPLPEL SIM/TACTIS
Waargenomen
16
17
Een nieuwe directeur bij het Cavaleriemuseum
19
16 KIL AC ADMON-ring voor
Redactieadres ritm O. Ruiter Bernhardkazerne, geb X, kmr 19 MPC 53B Postbus 3003, 3800 DA Amersfoort telefoon: 033 - 466 14 08, fax: 033 - 466 11 58. E-mail:
[email protected] Mil mail:
[email protected]
lkol Couveé vacant maj W. Janse maj Kruijver ritm J.P. Romein
11
militaire oorlogsslachtoffers
Kopij voor het volgende nummer inzenden uiterlijk 1 juni 2008
Correspondent maj W.A. Nieboer ritm M.G.M. Lammers maj M.B. Jongma ritm M.H.L. de Jongh ritm H. Plakke ritm N.O. Roelen ritm D.H.Tuinier maj K.R. Meijer ritm P. de Bock lkol J.H. Kooij
door Hezbolla
Ritmeester Pahud en zijn zorg voor
De redactie dringt er bij de scribenten op aan de kopij en eventueel bijbehorende foto’s elektronisch en in een zo’n hoog mogelijke kwaliteit aan te leveren. Overname van artikelen - met bronvermelding - is toegestaan.
Eenheid 11 Tkbat 42 Tkbat 103 ISTARbat 103 GGVE 104 GGVE 42 BVE 43 BVE Cav School Gev Train School OTCOpn OTCMan / Kenniscentrum GM OTCo Sie Lessens Learned Persco 1GNC 101 GSB
7
19
het museum
25
Personeelsmutaties/Personalia
26
Kilacadmondiner 2007
28
Mededelingen
28
VOC Activiteitenkalender 2008
30
Regelmatig terugkerende bijeenkomsten
31
20
Van de Wapenoudste Aanpassing Regiments-organisatie en modernisering WTRC Door lgen J.A van Diepenbrugge
Een aantal ontwikkelingen is reden geweest in het afgelopen jaar naar mogelijkheden te zoeken om tweetal “instituten” binnen de cavalerie aan te passen aan de gewijzigde omstandigheden. Het resultaat hiervan is hieronder nader toegelicht.
Regimentscommandanten De belangrijke taak van regimentscommandant (RC) kan naar analogie met alle andere wapen- en dienstvakken – a.g.v. een KL-wijde beleidsbeslissing niet langer vervuld worden door officieren b.d.. Onze RC’n hebben zonder uitzondering altijd bijzonder veel effort en tijd gegeven aan hun regiment. De teneur is onmiskenbaar; de bataljonscommandant treedt tevens op als regimentscommandant. Jarenlang heeft de Cavalerie geprofiteerd van de geweldige toewijding van de veelal gepensioneerde officieren in hun hoedanigheid als RC. Duidelijk is dat in de nieuwe opzet deze inspanningen niet één op één kunnen worden overgenomen door een actiefdienende officier, tevens (veelal) de bataljonscommandant. Het hoge uitzendritme van de parate eenheden maken dit veelal ook onmogelijk. Een herbezinning op de nieuwe situatie was dus geboden en is in het afgelopen jaar vorm gegeven in overleg met de zittende regimentscommandanten. Van invloed is geweest de afnemende bereidheid van b.d.-ers en actief-dienenden om overmatig veel tijd in te ruimen voor een veelheid aan werkzaam-heden. Daarom is gekozen voor het naast de RC oprichten van een ondersteunende regimentsorganisatie. Voor de actiefdienende regimentscommandant worden onlosmakelijk de volgende taken onderkend: beëdigingen, bataljonsdiners (+dames), herdenkingen, overlijden/huwelijken actiefdienende, bataljonsreünies, (voorzitter regimentsvereniging) en zorg nieuwe veteranen. Duidelijk is dat vele andere activiteiten binnen het regiment niet door de RC kan worden vorm gegeven. Grotere verschillen tussen de regimenten zoals het bijv. wel/niet hebben van categoriale verenigingen, zelfstandige eskadrons die niet vallen onder het (verk)bataljon e.d. maken dat het eenvormig organiseren van een ondersteunende regimentsorganisatie (door sommige koepelorganisatie genoemd) niet mogelijk/wenselijk is. De verschillende taken/activiteiten worden in de naaste toekomst belegd bij min of meer zelfstandige werkgroepen/commissies onder aansturing/coördinatie van een centrale regimentscoördinator. Hierbij worden de vooralsnog navolgende deelgebieden onderkend: regimentsbestuur*, ledenbestand*, financiën*,
4
regiments-diner, bezittingen, reünies, website en aandacht huwelijken/ overlijden. De met een *) aangeduide activiteiten zijn gezamenlijk op te vatten als de Regimentsvereniging met de RC als voorzitter en de coördinator als werkvoorzitter. Door deze opzet met meer afgebakende taken, lijkt het aannemelijk dat voldoende vrijwilligers kunnen worden gevonden om een deel van de regimentsactiviteiten op zich te nemen; een andere weg is tegelijkertijd ook niet mogelijk. Een significante ontwikkeling is het groeiende aantal nieuwe/jonge veteranen en de terecht toenemende aandacht voor deze categorie i.h.k.v. opvang en nazorg. Ofschoon het veteranenplatform hiertoe is opgericht waarvan een groeiend aantal veteranen verenigingen lid wordt, kan het organiseren van veteranenactiviteiten o.l.v. het regiment financieel worden ondersteund door het Platform. Bezien dient te worden wat de snel wijzigende achterban van onze regimenten voor mogelijkheden biedt om deze aan het regiment te binden.
WapenTraditieRaadCavalerie Al langere tijd bestonden er vraagtekens of de WapenTraditieRaadCavalerie (WTRC) en de daarmee samenhangende procedures het juiste antwoord waren op de sterk veranderende cavalerie en de behoeften die m.n. bij de leidinggevenden van parate eenheden en actief dienenden leefden. Aan de oude structuur kleefden o.a. de navolgende bezwaren. De samenstelling van de WTRC bestond uit alle generaals en kolonels van het wapen, de regimentscommandanten, de voorzitters VOC en VOOC, vertegenwoordiger Cavalerie Ere-Escorte en Directeur MNC, naast de WO, plv WO, archivaris en secretaris oftewel ca. 45 leden die twee maal per jaar bijeenkwamen. In de praktijk was steeds slechts ca. de helft aanwezig doordat geen datum kon worden gevonden waarop de meeste leden aanwezig konden zijn, waardoor de samenstelling steeds ook wisselende. Doordat menigeen zich niet of onvoldoende (kon) voorbereiden op de vergadering en door de veelheid aan onderwerpen was de continuïteit maar ook de slagvaardigheid van de WTRC een zwak punt. Voor de sterk verkleinde Cavalerie in vergelijking met voorheen t.w. twee verkleinde tkbats, twee brig verkesks en een deel van het ISTAR-bat, bleek de WTRC in deze tijd met zijn snelle veranderingen niet langer het forum dat slagvaardig sturing zou kunnen geven aan de veelheid van facetten die voor de Cavalerie belangrijk zijn. Ook het bestaan van de zgn. Kleine Commissie (KC) met een afgeslankte samenstelling die tussentijds bijeenkwam, was ondanks haar voorbereidende taak weer afhankelijk van de besluitvorming in de
WTRC. Door de structuur van de WTRC – KC WTRC – eenheden, werd ook de afstand van het beroepspersoneel tot de WTRC als (te) groot ervaren en bestond niet geheel ten onrechte de opvatting dat de WTRC zich voornamelijk met het verleden bezig hield maar onvoldoende met de uitdaging van het heden.
WRC Kernteam
Adviesraad
Stuurgroep Personeel Monitor cavalerie (tvs secretaris), C- OTCMan of zijn plaatsvervanger, bataljonscommandanten, C-BVE en GGVE. Aan te vullen met bataljonsadjudanten en eskowi’s als gesproken wordt over oon.De stuurgroep Operatiën richt zich op al die operationele (tactische) aspecten die aandacht of actie behoeven of anders gezegd; heeft tot doel na te denken en onderzoek te doen naar de rol van de Cavalerie in het huidige en toekomstige optreden van de Nederlandse Krijgsmacht. Cavalerie-Generaal als voorzitter, vertegenwoordiger KC en OTCMan, vertegenwoordiger bataljons, vertegenwoordiger verkesks, ad hoc leden en de secretaris. Opm: De werkgroep is al enige tijd actief met de bgen Mulder als voorzitter.
Stuurgroep Personeel
Stuurgroep Operatiën
Stuurgroep Traditie
De conclusie was dan ook gerechtvaardigd om de bestaande structuur te moderniseren waarbij ook rekening diende te worden gehouden met het gegeven dat de regimentscommandant vervuld dienen te worden door een actiefdienende officier, veelal (komende/gaande) bataljonscommandant. In de WTRC van 29 november 2007 is unaniem besloten tot de navolgende aanpassing waarbij niet langer sprake is van een WTRC maar van een WapenRaad Cavalerie (WRC). Dit bestaat uit een kernteam en drie structuurgroepen. Het kernteam is als volgt samengesteld en komt 4 keer op jaarbasis bijeen of vaker als nodig is en vormt in feite het dagelijks bestuur. In de werkwijze beoogt de coördinatie en zonodig initiatie van de activiteiten op alle drie de deelgebieden. Elk deelgebied is vertegenwoordigd in het kernteam en deze doet verslag van de activiteiten van de stuurgroepen aan het kernteam. De secretaris doet verslag op de website of in andere publicaties om transparantie te vergroten en cavaleristen te prikkelen actief deel te nemen.
Samenstelling kernteam Wapenoudste (WO), Plv WO, voorzitters van de drie stuurgroepen en de communicatiefunctionaris (tevens secretaris). Op ad hoc basis aan te vullen met adviseurs, afhankelijk van het onderwerp. De stuurgroep Personeel ondersteunt de monitor Cavalerie in zijn werk teneinde de juiste personele kwaliteit op het juiste moment op de sleutelfunctie van de wapengeëigende functie beschikbaar te hebben. Ook de vulling van algemene functies die van belang zijn van het Wapen worden hier bezien. Graag denk ik terug aan de uitermate plezierige samenwerking. Hartelijk dank daarvoor. Voor alle duidelijkheid; De monitor behoudt zijn formele verantwoordelijkheid in de personele zuil; de stuurgroep heeft slechts een niet-bindende adviserende functie.
De stuurgroep Traditie is belast met de bewaking en met name het levendig houden van de traditiebeleving binnen de Cavalerie als geheel maar ook binnen de resp. cavalerieeenheden. Zij bekommert zich o.a. om de eigendommen binnen de eenheden/regimenten, het mogelijk inrichten van regimentstraditiekamers, het onderhouden/adviseren van ons Museum Nederlandse Cavalerie maar ook het EreEscorte als levendig voorbeeld van de “oude” Cavalerie. Daarnaast ontwikkelt zij voorstellen aangaande traditievraagstukken indien de parate organisatie zich in de toekomst doorontwikkelt.
Stuurgroep Traditie Regimentscommandanten, vooriztter MNC, adviseur Kilacadmon, vertegenwoordiger Ere-Escorte, C-OTCMan of diens plv, secretaris en de archivaris. Het adviescollege wordt gevormd door de actiefdienende opperofficieren binnen het Wapen en dient gevraagd en ongevraagd het kernteam WTC van advies of kan worden geraadpleegd voor importante onderwerpen. Raadpleging geschiedt op basis van behoefte die beiden kunnen worden geïnitieerd. Voorgaande betekent een geleidelijke ombouw die deels reeds in uitvoering en deel recent ter hand is genomen. Ik vraag hiervoor niet alleen uw begrip maar met name ook uw medewerking in het belang van ons Wapen en de huzaren die daar in dienen of dienden.
5
Van de vice-voorzitter
Ta c t i s
Voor u liggen de eerste VOC-Mededelingen van 2008. De VOC-Mededelingen zijn weer terug; weer terug zult u zeggen? Ja, dat klopt, Bestuur en redactie hebben zich twee jaar lang gebogen over het feit of de titel VOC-Mededelingen nog wel paste bij het periodiek bericht van deze tijd of dat het anders zou moeten zijn. We hebben veel alternatieven de revue laten passeren en zijn uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat de VOC-Mededelingen moesten blijven. De vernieuwde redactie die met veel élan bezig is heeft hiervoor ook een stevig pleidooi gevoerd. De krijgsmacht verandert, dus de VOC en haar blad ook, maar wél met het behoud van het goede. Vandaar!
Door maj Freulings, kap Tweehuijsen, aooi van Esveld
Het bestuur roept de leden op aanwezig te zijn bij de 70e Algemene Vergadering der Vereniging in Amsterdam. We zijn lang niet in de hoofdstad geweest met de Algemene Vergadering en daarom heeft het Bestuur een speciaal programma gemaakt. Ontvangst, vergadering en lunch vinden plaats in de passende ambiance van de Industrieele Grote Club, die speciaal voor ons wordt geopend. Maarten Rijkens, voorzitter aldaar en lid der VOC, heeft ongetwijfeld een goed woordje voor ons gedaan. Tijdens de vergadering bezoeken de partners de tentoonstelling Verborgen Afghanistan in de Nieuwe Kerk. Het is de laatste gelegenheid, want de tentoonstelling eindigt daags na de vergadering.
Na de lunch gaan we naar het Stedelijk Museum CS. Zoals u wellicht weet wordt het Stedelijk Museum verbouwd en heeft het tijdelijk zijn toevlucht genomen tot het unieke pand van het voormalige distributie- en sorteercentrum van PTT Post, naast het Centraal Station. De VOC krijgt daar een unieke rondleiding. Na afloop gaan we naar de 11e verdieping van dit PTT Post gebouw, alwaar we getuige kunnen zijn van het geweldige panorama onder het genot van een hapje en drankje. Elders in de VOC-Mededelingen zijn meer details over de Algemene Vergadering opgenomen. Meldt U zich vooral tijdig aan!
Hoe het ook zij, met deze VOC-Mededelingen bent u weer op de hoogte van het wel en wee van de Vereniging, bezoekt regelmatig de website en kom vooral naar de Algemene Vergadering op 19 april aanstaande.
Alle begin is moeilijk
6
reservisten, laat uw reserve los en ga ervoor. Dat geldt ook voor de b.d-ers. We weten dat b.d. staat voor ‘bijzonder druk’, maar tevens ‘buitengewoon deskundig’ alleen al door uw ervaring. De redactie kan uw steun gebruiken en u kunt daarbij uiteraard rekenen op de steun van de redactie. We zijn bijzonder verheugd dat er toch een eerste artikel is van oud-reserve eerste-luitenant der cavalerie mr. David de Waal, die op dit moment adviseur is van de Canadese Commandant-Regional Command South in Kandahar, Afghanistan. Hij vertelt in deze uitgave van de VOCMededelingen zijn verhaal.
worden, bestaat uit: - Schiettechniek Leopard 2A6 en CV9035NL; - Opleiding op niveau 1; - Training op niveau 2, sectie en niveau 3; - Tactische training niveau 3 en 4.
Schiettechnische opleiding.
Tenslotte blijkt ook uw Bestuur een afspiegeling te zijn van de Vereniging. Regelmatig vertoeven actief dienende bestuursleden in het buitenland en zijn op missie. Zo ook de Voorzitter, die enige maanden in Afghanistan doorbrengt. Zijn functie wordt tijdelijk waargenomen door ondergetekende.
Van de redactie Rond de kerst zijn 140 VOC-leden door ons aangeschreven met onder andere het verzoek om met ideeën te komen of artikelen te willen schrijven voor de VOC-Mededelingen. De reacties vallen tot nu toe enigszins tegen, want circa 10% heeft slechts gereageerd. Diegenen die wel respons hebben gegeven, hebben nagenoeg allemaal hun medewerking toegezegd. Wat opviel in de reacties was dat met name de ouderen onder ons zich wat gereserveerd opstellen ten aanzien van het doen van bijdragen. Ze vinden het terecht dat er veel meer vakinhoudelijke onderwerpen de revue passeren, zeker in tijden dat inzet van cavalerie-eenheden in crisisgebieden overal op de wereld daily business is. Hun bijdrage wordt vervolgens in hun ogen als ‘niet meer relevant’ geacht. De VOC-Mededelingen is en blijft echter een blad voor alle leden, dus moet daar ook een afspiegeling van zijn. Uw bijdrage over uw ervaringen in bijvoorbeeld voormalig Indië, een speciaal moment bij uw eenheid van weleer, of een herinnering aan een van de vele oefeningen gedurende de Koude Oorlog zijn daarom allemaal de moeite waard. Dus
In 2 0 0 3 , n r. 3 va n d e VO C - Me d e d e l i n g e n , h e b b e n w i j u b e r i c h t u ove r d e k o m s t va n d e Ta c t i s c h e In d o o r Si m u l a t i e Sy s t e e m ( TAC T I C ) . Ho o g t i j d o m u e e n u p d a t e t e g e ve n . So m m i g e va n u z u l l e n z i c h a f v r a g e n ; TAC T I S ? Vo o r u e e n k o r t e i n t ro d u c t i e .
TACTIS is een geavanceerd onderwijsleermiddel dat bestaat uit een netwerk van gekoppelde simulatoren. Deze gekoppelde simulatoren kunnen samen een complete virtuele wereld genereren. In die kunstmatige omgeving krijgt het personeel dat aan de oefening deelneemt te maken met onder meer een realistisch optredende tegenstander, realistisch optredende neveneenheden en neutrale elementen zoals individuen, groepen mensen, transportmiddelen en dieren. Door een netwerkkoppeling zijn in onderling verband gesimuleerde gevechtsacties uit te voeren tot op het niveau van eskadron, pantserinfanteriecompagnie en/of team. Deelnemende bemanningen kunnen, daadwerkelijk in hun tank zittend, waarnemen, bewegen en communiceren in een door computers gegenereerde virtuele omgeving. Ook zijn de effecten van indirect vuur, mijnen en hindernissen op een realistische wijze te simuleren. Programma’s op de computer maken het mogelijk het verloop van het gevecht te registreren, te analyseren en te evalueren in een apart daarvoor ingerichte ruimte. Naast de centrale ‘kern’ van vijftien Leopard 2A6 tank simulatoren (inclusief acht mobiele versies) bevat TACTIS zestien ‘YPR’ generieke simulators voor de gemechaniseerde infanterie plus acht desktop PC systemen voor de simulatie van ondersteunende eenheden zoals artillerie. De in TACTIS opgenomen Leopard 2A6 simulatoren zijn zo realistisch uitgevoerd dat deze niet alleen te gebruiken zijn voor tactische training maar ook voor de schiettechnische opleiding en training van individuele bemanningsleden, de tankbemanning en het tankpeloton. In de toekomst zal TACTIS uitgebreid worden met simulatoren van andere typen wapensystemen, zoals het Infanterie Gevechts Voertuig (IGV) de CV9035NL. De opleiding en training die met TACTIS uitgevoerd zal gaan
Voor de schiettechnische opleiding Leopard 2A6 komen er 7 Leopard 2A6 simulatoren in het TACTIS-gebouw. Deze simulatoren zullen voornamelijk worden ingezet voor de niveau 1 opleiding van de tankcommandant en de schutter. De laderopleiding kan voor een klein deel gebruik maken van de simulatoren (geen laadinrichting). De bestuurder wordt niet op deze simulator opgeleid. Naast de simulatoren in het gebouw worden er ook acht mobiele simulatoren aangeschaft. Vier mobiele Leopard 2A6 simulatoren worden in een mobiel systeem van drie trailers geplaatst. Als deze simulatoren onder in het TACTIS-gebouw staan zullen ze, naast de tactische training, voor de niveau 1 schietopleiding van de tankcommandanten en schutters worden gebruikt. De twee mobiele systemen kunnen ook worden verplaatst. Naar verwachting zullen ze vaak in Havelte (42 Tkbat), in Oirschot (11 Tkbat) en op het Schiet- en Oefenterrein Bergen-Hohne staan voor de schiettechnische training op niveau 2, sectie en niveau 3.
Tactische opleiding. Voor de tactische opleiding zijn meerdere typen simulatoren beschikbaar. Buiten de 15 Leopard 2A6 simulatoren zijn er 14 generieke YPR PRI simulatoren, 2 generieke YPR COC5 simulatoren en 16 simulatoren uitgestegen positie. Voor de gevechtssteun, gevechtsveld-verzorgingssteun en MRAT zijn er 8 generieke simulatoren. Uit het aantal en type simulatoren wat beschikbaar is kan worden afgeleid dat voor niveau 4 de mogelijkheid bestaat om een tankeskadron, pantserinfanteriecompagnie of team te trainen. De mobiele systemen zijn ook in Havelte en Oirschot in te zetten t.b.v. de tactische training op niveau 3. Indien er een niveau 4 oefening is gepland dan kunnen de mobiele systemen gekoppeld worden aan het TACTIS netwerk in het gebouw.
Leopard high fidelity 2A6 Simulator Met behulp van deze simulator moet schiettechnische en tactische opleiding en training kunnen worden gegeven. Er is daarom een hoge mate van natuurgetrouwheid ten opzichte van de echte tank vereist. In de afgelopen 2 jaar hebben de aooi v. Esveld en Olofsen een huzarenstukje geleverd om als Nederlanders in de Engelse taal een Duits systeem aan Fransen uit te leggen. Ondanks de taalbarrière, maar met behulp van plaatjes, de echte tank en bijzonder veel geduld, lukt dit goed. De hardware van de Leopard simulator is bijna gereed. Op dit moment worden de laatste testen met betrekking tot ‘form, fit, function, look and feel’ uitgevoerd.
Mobiele systeem Een mobiel systeem bestaat uit drie trailers. Eén trailer (TAAR) is bestemt voor de instructeur(s), AAR ruimte voor 20 personen en een computerruimte. Deze trailer is voorzien van twee uitschuifwanden. Twee trailers (TLEO) zijn bestemt voor vier simulatoren Leopard 2A6 incl. de bestuurderspositie. Deze trailers zijn voorzien van één uitschuifwand.De drie trailers worden middels een sluis met elkaar verbonden.
Generieke simulator uitgestegen positie Deze simulatoren dienen om bij tactische oefeningen het gesimuleerde uitgestegen personeel aan te sturen. Het doel is om ook de pc/gpc te trainen in de simulator. De simulatoren kunnen ook voor het uitvoeren van uitgestegen verkenningen worden gebruikt. Qua uiterlijk zijn deze simulatoren nagenoeg identiek aan de YPR simulator, het verschil is dat deze simulator één positie heeft.
Terrein database De terrein database heeft een afmeting van 45 x 65 km (incl. een rand van 5 km is de afmeting 55x75 km). De terrein database is in het n redelijk vlak met “weinig” bebouwing, verder naar het z wordt het hoogte verschil steeds groter en ook de bebouwing neemt toe. Het terrein is dynamisch. Dat wil zeggen dat explosies van kraters, gegraven opstellingen en tankgrachten een realistisch effect hebben op de simulatoren en entitieiten. Verder zijn er een groot aantal verschillende “battlefield effects” van bruggen tot 3 rols concertina en van betonblokken tot mijnenvelden.
Generieke simulator YPR (16x) Voor de YPR simulator is in een vroeg stadium van het TACTIS project gekozen om de high fidelity simulator te vervangen door een simulator die alleen voor de tactische opleiding geschikt is. De reden hiervoor was dat de YPR vervangen zou gaan worden door een nieuw infanterie gevechtsvoertuig. Dit wordt de CV9035NL. TACTIS wordt uitgebreid met 17 high fidelity CV90 simulatoren. Een deel daarvan zal stationair worden, het andere deel mobiel.
Generieke simulator voor diverse taken Deze simulatoren dienen om bij tactische oefeningen de EC, CC of TC te ondersteunen bij het uitvoeren van hun opdracht. Door een software programma zijn ze eenvoudig om te zetten in verschillende voertuigen en als zodanig zichtbaar in de virtuele wereld van TACTIS. Qua uiterlijk zijn deze simulatoren nagenoeg identiek aan de YPR simulator, het verschil is dat deze simulator twee posities heeft, schutter/commandant positie gecombineerd. De hardware is gelijk aan de commandantpositie van de YPR.
8
In de terreindatabase is het mogelijk een groot aantal verschillende entiteiten in te voeren. Zo zijn er de verschillende voormalig Warschaupact voertuigen en materieel, westers NAVO materiaal en “burger” materiaal. Aan al deze entiteiten kunnen door de “Role player” een breed scala aan opdrachten worden gegeven. Er wordt tevens gezocht naar mogelijkheden om deze bibliotheek van 3D modellen te blijven uitbreiden om zo in de toekomst aan de vraag om specifieke trainingsscenario’s te kunnen voldoen.
After Action Review (AAR)
Infrastructuur
In het gebouw zijn 5 AAR ruimtes en ieder mobiel systeem heeft een AAR ruimte. Voor een niveau 4 oefening is een AAR ruimte voor 150 personen beschikbaar. Voor niveau 1 t/m 3 zijn in het gebouw 2 AAR-ruimten voor 20 personen en twee voor 30 personen beschikbaar. De ieder mobiel systeem heeft een AAR-ruimte voor 20 personen. De AARruimtes zijn tevens te gebruiken voor briefings, verkenningen, demonstraties, enz.
Op 1 november 2006 was het zover dat de schop in de grond ging voor een geheel nieuw TACTIS gebouw. Na de nodige vertragingen i.v.m. veldonderzoek naar mogelijk op de kazerne aanwezige grafheuvels en de nodige perikelen met de gemeente wordt het gebouw nu begin 2008 opgeleverd.
Huzarenstukje Tankers zuiveren Marnehuizen Door ritm M.G.M. Lammers (C-Besk 42 Tankbataljon)
“Contact front”. Een double tap wordt afgevuurd in de vermoedelijke richting van de vijand. “Vijandelijke schutter op 1 uur, 50 meter!” De nummers 1 en 2 van de groep vuren een salvo af naar het raam van waar de schutter op de patrouille heeft geschoten. De overige leden van de groep nemen ondertussen waar in hun eigen sector om te voorkomen dat er op de flank nog een vijand opduikt. Net als de voorste man onder dekkingsvuur van de nummer 2 wil gaan springen, valt er een gewonde: de linkman van de groepscommandant is getroffen. De voorste 2 mannen geven onderdrukkingsvuur af en de gewonde wordt door 2 anderen veilig achter een huis gesleept. De magschutter heeft inmiddels een positie ingenomen en is gereed om na het afbreken een salvoaf te geven in de richting het huis waar de vijand zich ophoudt. Na het in veiligheid brengen van de gewonden springen de resterende leden van de groep een voor een achterwaarts en nemen op aanwijzing van de groepscommandant een gedekte positie in achter het huis. De magschutter vuurt nog in de richting van het huis
en nadat de laatste man is bijgetrokken is de 360 graden beveiliging rondom gegarandeerd. De gewonde wordt inmiddels geholpen en na de ACE melding (Ammunition, Casualties, Equipment), besluit de groepscommandant het huis als springplank te gebruiken om van daaruit de vijand te binden. Hij instrueert de groep en aanvalsploeg 1 maakt zich gereed het huis binnen te gaan. Van 21 t/m 25 januari oefenden tankers van het B- en SSvesk van 42 Tankbataljon in Marnehuizen om zich verder te bekwamen in het optreden in verstedelijkt gebied (OVG). Niet met tanks dit keer maar te voet, net als reguliere infanterie-eenheden. In het kader van OOT (Overige Operationele Taken) moeten ook tankers immers in staat zijn om de skills en drills van het voetoptreden goed uit te voeren. De instructie werd verzorgd door vers opgeleide kerninstructeurs van het bataljon, die de week ervoor een door de IG-
9
OVG verzorgde train de trainercursus hadden gevolgd. Zo werden 2 vliegen in 1 klap geslagen: 6 nieuwe instructeurs en 60 mannen en vrouwen opgeleid tot nivo 2 (groepsnivo). Onderwerpen als contactdrills, basic search en het binnengaan en zuiveren van huizen passeerden in een goed opgezet programma de revue. Voor een enkeling ging er een nieuwe wereld open: als je nog bent opgeleid in het “oude” DKWVV’en, dan is het uitvoeren van de contactdrills toch wel even wat anders. De ontwikkelingen gaan immers razendsnel. Door de opgedane ervaringen in Irak en Afghanistan worden de opleidingen continue bijgesteld om zoveel mogelijk up-to-date te blijven bij het huidige optreden. De manoeuvrebulletins zijn hierbij een goed hulpmiddel. Duurde het vroeger nog maanden of zelfs jaren voordat lessons learned werden verwerkt in handboeken en voorschriften, door middel van de manoeuvrebulletins kunnen de ontwikkelingen veel sneller middels de OTC’n aan de eenheden worden doorgegeven. De ontwikkelingen op uitrustingsgebied staan voor de OOTeenheden ook niet stil. De scherfwerende bril heeft vrijwel iedereen al en sinds kort beschikken alle tankers naast de Glock nu ook standaard over de Diemaco. Verder worden binnenkort ook nog eens knie-en elleboogbeschermers verstrekt, essentieel voor het optreden in verstedelijkt gebied. Alleen op het gebied van verbindingsmiddelen is nog veel winst te behalen maar wie weet wat de toekomst in petto heeft. Dat het beheersen van het voetoptreden essentieel is voor OOT-eenheden, bewijzen wel de 10 huzaren en korporaals van het B-esk die nu zijn uitgezonden naar Afghanistan. Zij werden in relatief korte tijd toegevoegd aan een infanteriepeloton van de C-cie 44 Painfbat JWF, met dezelfde taken en optreden als hun collega infanteristen. Dat zij moeiteloos integreerden in goed functionerende infanteriecompagnie, hebben zij toch zeker deels te danken aan het regelmatig beoefenen van OOT-vaardigheden. Dit past toch precies in de doelstelling “every soldier a rifleman”… “Raam links, deur rechts, binnen links !” De eerste man van aanvalsploeg 1 is inmiddels met behulp van de hooligantool naar binnen gegaan en informeert met luide stem de 2e man over de bijzonderheden van de ruimte waar hij zojuist is binnengegaan. De 2e man volgt en deze roept vervolgens de commandant bij. Er wordt een rode vlag uit het raam gehangen om aan te geven dat dit raam het inbraakpunt is maar dat het sein “vrij van vijand” nog niet gegeven kan worden. De volgende aanvalsploegen volgen en al snel zijn alle kamers vrijgegeven en kan er vanuit een ruimte vuur worden afgegeven op het huis waar nog steeds de vijandelijke schutter zich bevindt. Echter, de sterkte van de groep is onvoldoende om ook nog de bovenverdieping te zuiveren dus vraagt de groepscommandant via de PC een extra groep. Deze groep nadert gedekt en wordt door de nieuwe linkman snel geïnformeerd en via het inbraakpunt naar binnen gestuurd.
10
OOT-eenheden, dwz tank-, artillerie- en luchtdoelartillerieeenheden, komen slechts zelden aan bod om zelfstandig te oefenen in Marnehuizen. Dit heeft alles te maken met de prioriteit die de infanterie, de mariniers en OTC’n krijgen om hun eenheden van nivo 2 t/m 4 op te leiden. Marnehuizen is zo’n 45 weken per jaar bezet dus was het een buitenkansje voor 42 Tankbataljon om een hele week gebruik te kunnen maken van de faciliteiten van Marnehuizen. Tot de uitgebreide persoonlijke uitrusting behoorde niet het scherfvest maar het harnas, de helmband en zender van het duelsimulatiesysteem van SAAB/MCTC compenseerde dit gedeeltelijk. Nu het aan de eisen van het groepsnivo OVG zijn voldaan, is het zaak om de aangeleerde skills en drills vast te houden en verder uit te breiden. Daarvoor worden in het jaarprogramma diverse herhalings- en oefenmomenten gepland , oa tijdens de oefening in juni in Noorwegen, waar ook een klein OVG oefendorp aanwezig is. Het tankoptreden zal altijd de basis blijven maar inmiddels hebben tankers bewezen ook uitgestegen en te voet hun mannetje te staan, zowel tijdens oefeningen als ook diverse keren in Afghanistan. De tweede groep krijgt als taak de 1e verdieping te zuiveren. De eerste aanvalsploeg gooit een flashbang op de overloop en de 2 man gaan snel de trap op. Halverwege zien ze nog net een arm uit een deur steken en een handgranaat ontploft naast de aanvalsploeg. Een man wordt uitgeschakeld, de 2e snelt weer naar beneden. Dit verandert de situatie aanzienlijk: er zit ook minimaal 1 vijand op de 1e verdieping. Dit betekent een overschakeling van optreden in “groen” naar optreden in “rood”. De volgende aanvalsploeg treedt aan en na de flashbang stormt de ploeg schietend naar boven. De eerste ruimte wordt direct binnen gegaan en de daar aanwezige vijand snel uitgeschakeld. Het adrenalinegehalte is hoog want wat kan je in de resterende kamers nog verwachten ? De aanvalsploegen 2 en 3 volgen en door alle flashbangs en 3 schoten per kamer is het een lawaai van jewelste. Oordoppen zijn bepaald geen overbodige luxe want ook vanuit de benedenverdieping wordt nog regelmatig gevuurd op de nog steeds aanwezige vijandelijke schutter. Alle ruimtes in het huis zijn nu bezet, de instructeur beëindigt de oefening. De oefening is ten einde, de acties geëvalueerd maar het zuiveren van Marnehuizen helaas nog niet. Alle munitierestanten, hulzen, schakels etc die gedurende de hele week zijn verbruikt moeten allemaal worden opgeruimd. Het munitieverbruik is zeer hoog geweest dus neemt de hele klus zo’n 2 uur in beslag. Ondanks dit laatste klusje hopen toch alle deelnemers aan deze oefening dat de gelegenheid zich nog eens voordoet in een echt oefendorp als Marnehuizen of Oostdorp te mogen oefenen. En reken maar: Iedere ‘window’ die zich aanbiedt wordt benut, of liever gezegd ‘aangegrepen’.
Wordt vervolgd ?
Merkava uitgedaagd door Hezbolla Door lkol Th. Pollaert
De geschiedenis van een gevecht Dit artikel - geschreven door lkol b.d. David Eshel van de IDF - is een vertaling uit het Britse militaire tijdschrift Defence Update van januari 2007. Lkol b.d. Eshel werd in 1928 in Dresden geboren en emigreerde in 1938 naar Palestina. Hij behoorde tot de groep oprichters van de Israëlische gepantserde strijdkrachten en werd opgeleid aan de Franse C a v a l e r i e s c h o o l i n S a u m u r. D e o v e r s t e b . d . Eshel vervulde diverse commando en staffuncties en vocht in de Arabisch-Israëlische oorlogen tussen 1956 en 1973. Zijn laatste functie was docent tactiek aan de Israëlische Hogere Krijgsschool waarna hij in 1976 de Israël Defence Force (IDF) verliet. Thans is hij freelance journalist en schrijft voor diverse militaire tijdschriften.
Inleiding Tijdens een actie in Noord-Israël op 12 juli 2006 ontvoerden de Hezbollah twee Israëlische soldaten om deze te ruilen tegen door Israël gevangen gehouden medestrijders. Israël ging hier niet op in en besloot – naast een grootschalig luchtoffensief in geheel Libanon - tot een grondoffensief in Zuid-Libanon om de Hezbollah te vernietigen. Tijdens dit offensief was de strijd om de Wadi Saluki een van de felste gevechten in wat ook wel de Tweede Libanese Oorlog wordt genoemd. Ondanks dat de titel suggereert dat de schrijver alleen de rol van de Israëlische Merkava (strijdwagen) tank beschrijft, gaat hij ook in op de transformatie van de Israëlische grondgebonden gevechtseenheden. Waren zij eerst jarenlang ingezet tegen Palestijnse strijdgroepen tijdens de Intifada, nu moesten ze met een relatief korte reactietijd omschakelen naar een min of meer grootschalig optreden (major combat).
Het gevecht om de Wadi Saluki zal in de herinnering blijven als een van de felste gevechten tijdens de tweede Libanese oorlog. Tijdens dit conflict bewees de Merkava-tank Mk 4 zijn kracht in zijn eerste maar tevens ultieme beproeving tijdens het gevecht. Het was tijdens de doorstoot naar de Litanierivier - enkele uren voordat het door de VN afgekondigde staakt het vuren van kracht zou worden - dat een colonne Merkava tanks van de 401e Pantserbrigade ondanks sterke tegenstand van de Hezbollah was begonnen met het doorschrijden van de Wadi Saluki. In het bevel was de ravijn - aangeduid als de poort naar de Litanierivier – als een essentieel doel aan de brigade toegewezen tijdens haar gehaaste manoeuvre door zuid Libanon. Het moest worden overmeesterd voordat het staakt het vuren van kracht werd. Een rampzalig besluit van de politieke besluitvormers met vergaande gevolgen na de oorlog. Militaire experts hekelden het gevecht om de Wadi Saluki als het summum van alle fouten die werden gemaakt gedurende de oorlog in Libanon. Militairen die een week als schietschijf wachtten op bevelen die twee keer werden uitgegeven en ook twee keer weer ingetrokken, gaven blijk van een totaal gebrek aan geloof en vertrouwen in de Generale Staf en in het politieke niveau belast met de aansturing van de oorlog. Het doorschrijden van de Wadi Saluki betekende in eerste instantie dat infanterie en tanks een steile heuvel moesten beklimmen, daarbij blootgesteld aan mogelijke aanvallen vanuit bergen aan beide zijden. Omdat hij deze risico’s voor zijn tanks had onderkend, ontplooide de Commandant van de 162e Divisie (brigadegeneraal Zur) de Infanteriebrigade Nahal op de hoger gelegen terreindelen aan de buitenkant van de oorden Andouriya en Farun om van hieruit de lager gelegen nadering van de gepantserde colonne te steunen.
De Redactie
De 401e Infanteriebrigade onder commando van kolonel Moti Kidor had bijna een week moeten wachten op de doorstoot naar de Litanierivier. Twee keer had de brigade het commando “voorwaarts” ontvangen, maar werd echter op het moment van voorwaarts gaan onmiddellijk weer gestopt. Uiteindelijk kwam het bevel op 11 augustus om 1500 uur, echter de brigadestaf kon er geen wijs uit worden: “Waarom doorstoten naar de Litanie als de VN over een paar uur een staakt het vuren overeenkomt? Hoe dan ook, de bevelen waren definitief en tegen 2000 uur begonnen de tanks te rijden. Het probleem was, dat gedurende de voorgaande week de wachtende Hezbollah-strijders iedere beweging van Kidor’s eenheid konden gadeslaan. Het terrein kennende, waren de guerrillacommandanten zich ervan bewust dat een
11
nadering naar het westen alleen via de steile wadi - hellingen mogelijk is, waar zij hun moderne AT-14 Kornet antitankraketten massaal vanuit uitstekende vuurposities hadden ontplooid. Hezbollah had zich goed voorbereid op deze wijze van oorlogvoeren. Dat bleek op 22 november 2005 toen Hezbollah het dorp al-Ghajar aanviel in een poging IDF-soldaten gevangen te nemen. De toenmalige Bevelhebber in Noord-Israël generaal Udi Adam vermelde in zijn after-action rapport dat: “Het de eerste keer was dat Hezbollah haar gehele tactische wapenarsenaal inzette”, daarbij onthullend dat zijn Merkava tanks niet minder dan zeven treffers van diverse antitankraketten moesten incasseren. Geen enkele raket doordrong het pantser en de bemanningen konden de tanks ongedeerd verlaten.
De tanks waren op zichzelf aangewezen tot het moment dat zij de top bereikten en de opstellingen van de Hezbollah konden bestormen. Nadat deze waren uitgeschakeld, stelde de brigadecommandant tijdens zijn rondgang tot zijn eigen verrassing vast dat van de tankbemanningen in totaal slechts vier bemanningsleden waren gesneuveld; echter vele waren - gelukkig - licht gewond geraakt. Later stelde kolonel Kidor in zijn samenvatting van het gevecht om de Wadi Saluki dat ...“het een volledig succes betekende voor de Merkave Mk 4. Waren deze tanks van een oudere generatie geweest, dus niet uitgerust met de nieuwste stand van technologie en actieve zelfbeschermingsmechanismen, dan zouden 50 bemanningsleden zijn omgekomen,” benadrukte de kolonel met tevredenheid.
Iranese instructeurs namen de schermutseling bij al-Ghajar zeer serieus en reageerden hierop met het vanuit Teheran sturen van pantserbestrijdingsspecialisten naar hun trainingslocaties in de Libanese Bekavallei. Iranese tankexperts bekeken de video-opnames van de Hezbollah van de actie bij al-Ghajar waarop de treffers op de Merkava tank duidelijk te zien waren. Zij bestudeerden nauwgezet de opnames om dode hoeken te zoeken waarin de Merkava kwetsbaar was voor de AT-14 Kornet en de RPG-29 die zij in toekomstige gevechten wilden inzetten.
Twee tamelijk opmerkelijke incidenten vonden plaats in de hitte van het gevecht en zijn belangrijk om aan te halen: een Mk 4 tank werd getroffen door een tandemraket die de achterzijde van het compartiment binnendrong, een HEATgranaat raakte en in brand zette waardoor het automatische blussysteem werd geactiveerd. Twee bemanningsleden raakten gewond en werden vervangen. Vervolgens nam de tank weer deel aan het gevecht. Van een ander tank werd de 120mm loop door een gelukstreffer stukgeschoten. De bemanning was in staat om de tank naar achteren te verplaatsen waar een hersteldetachement de loop verving en de tank binnen enkele uren weer aan het gevecht kon deelnemen.
Op het moment dat de tanks begonnen om naar beneden de wadi in te rijden, werden de twee voorste tanks van het vooreskadron onmiddellijk getroffen. Gevangen in de schootssectoren van Kornet antitankraketten drongen de lasergeleide tandem raketkoppen het geavanceerde pantser van de Merkava Mk 4 binnen waarbij een van de tankcommandanten dodelijk gewond raakte; het was het eerste gevecht van dit type tank. De commandant van de reserve snelde te hulp door zes tanks over de steile hellingen naar de top van het ravijn te leiden onder een hellingshoek die alleen met de Merkava Mk mogelijk is. Intussen was op hoger gelegen terrein de hel losgebroken toen circa honderd projectielen insloegen op de van de helling naderende tanks.
Een globale beoordeling van de Merkava in de tweede Libanese oorlog van 2006
In totaal namen twee eskadrons – ongeveer 24 tanks – deel aan dit gevecht waarvan er 11 werden getroffen door antitankraketten. De Hezbollah-strijders vuurden vanuit gunstige vuurposities raket na raket op de kwetsbare plaatsen in het pantser. Tankcommandanten vroegen verwoed om luchtnabijsteun en artillerievuur. Maar gelet op de aanwezigheid van de vele infanteristen van de Nahalbrigade, weigerde het Noordelijk Commando steun te verlenen met artillerie of gevechtshelikopters om verliezen door eigen vuur te voorkomen.
12
zet. Volgens de generaal Rodoi bleek de Merkava goed beschermd en ontworpen om risico’s te beperken ook wanneer de tank was getroffen. De IDF zette enkele honderden tanks in. Volgens officiële rapporten werd ongeveer 10 % geraakt door verschillende soorten projectielen. Minder dan de helft hiervan drong binnen. Algemeen wordt ingeschat dat een mogelijk risico voor de tankbemanningen veel groter zou zijn geweest bij een tank van een conventioneel ontwerp. Een kolonel, commandant van een pantserbrigade, die het in het gevecht zwaar te verduren had, noemde in een interview dat honderd antitankraketten op zijn eenheden waren afgevuurd en in totaal slechts 18 tanks ernstig werden beschadigd. Van dit aantal drongen bij vijf á zes tanks raketten binnen. Twee andere tanks werden geheel vernietigd, echter, beide door bijzonder zware geïmproviseerde explosieven (Improvised Explosive Devices/IED). Het unieke ontwerp van de Merkava is gericht op het beperken van pantsersplinters van ingeslagen granaten. Alle Merkava’s hebben vuur vertragende munitiecontainers om fatale secundaire explosies te voorkomen. Verder zijn de tanks uitgerust met een systeem van snelle brandblussers om spontane ontploffing van munitie uit te sluiten. Als gevolg hiervan werden slechts enkele tanks geconfronteerd met het fatale risico van vuur door raketinslagen in de munitie, waarbij het aantal brandwonden bij bemanningsleden beperkt bleef.
Vier typen van de Merkave waren operationeel in Libanon in 2006: de Merkava Mk4, de Merkava Mk 2D (met zijn herkenbare schuine aflopende toren), de standaard Mk2 (veelal ingedeeld bij de reserve-eenheden) en de Merkava Mk3. Aan het einde van het gevecht werd brigadegeneraal Halutzi Rodoi – Inspecteur van de Israëlische pantsereenheden gevraagd om een beoordeling van de prestaties van zijn tankeenheden en in het bijzonder van de geleerde lessen uit het met de Merkava Mk 4 vechten tegen geavanceerde antitankraketten die in Libanon voor het eerst werden inge-
Achzarit
Merkava Mk4 Sommige tanks, vooral uitgerust voor gevechten in oorden zijn voorzien van platen onder de romp voor de bescherming tegen zware mijnen en holle ladingen. Diverse Merkava tanks en de infanteriegevechtsvoertuigen Achzarit kregen te maken met een aantal van deze ladingen, sommige meer dan 150 kg zwaar. Hoewel van zwaar gepantserde voertuigen nauwelijks kan worden verwacht hier heelhuids uit te komen, bewezen de verbeterde type tanks en infanterie-gevechtsvoertuigen een effectieve bescherming te bieden aan de bemanning, die in sommige gevallen er zelfs in slaagden een dergelijke aanval te overleven met slechts geringe verwondingen. In één geval was een Merkava tank getroffen door een holle lading van meer dan 150 kg aan explosieven waarbij een
pantsereenheden niet de hoogste prioriteit van de hogere legerleiding. Kortzichtige budgettaire kortingen eisten een zware tol voor gepantserde eenheden. Met als gevolg dat aan het begin van de oorlog tanks geen standaardmiddelen hadden als automatische rookgranaten, laser waarschuwingsdetectoren en infrarood-jammers. Terwijl sommige van deze apparaten verder in de oorlog met voorrang werden aangevoerd, was de schade al aangericht. “Geld maakt dood” verweten verschillende hoofdofficieren van de gepantserde eenheden de autoriteiten na de oorlog, daarbij ruimte gevend aan hun frustraties over de weigering van defensie om geld vrij te maken voor een antiraketsysteem op Israëlische tanks en beweerden ze dat soldaten hiervoor met hun levens de prijs betaalden.
bemanningslid werd gedood en zes overigen (waarvan een aantal in het achtercompartiment) werden gewond. Ondanks het verlies van een bemanningslid, bewijst dit voorval de effectieve bescherming van de Merkava 4. De zware D-9 bulldozer werd in front van de tanks ingezet over gevaarlijke sporen om geïmproviseerde explosieven met een minimum aan schade tot ontploffing te brengen en de weg vrij te maken voor de volgende tanks. IDF- pantsereenheden hebben traditioneel veel werk gestoken in het na afloop van een gevecht bestuderen van treffers op tanks om zodoende nieuwe tactieken en technieken te ontwikkelen. De grondlegger hiervan was generaal-majoor Israël Tal, “Vader van de Merkava” en wereldwijd een van de vooraanstaande tankexperts. Na de Yom Kippur Oorlog (1973) leidde de generaal Tal een team dat bij haar onderzoek naar nieuwe ontwikkelingen op het gebied van tanks de unieke karakteristieken van het Israëlische gevechtsveld in beschouwing nam en de lessen uit de vorige oorlogen. Hij liet een speciale groep van experts in het voormalige gevechtsterrein iedere treffer op een tank bestuderen. Op basis van deze bevindingen en diepgaande onderzoeken werden effectieve middelen ontwikkeld om de bemanning te beschermen. Deze weer vormden de basis voor het unieke Merkava project. Een vergelijkbaar onderzoeksteam heeft alle treffers op tanks gedurende de Libanon crisis vastgelegd en in een uitgebreid rapport aangeboden aan een team van deskundigen voor een verdere gedetailleerde beoordeling. Het doel hiervan is om zonder vertraging - en in afwachting van de mogelijke hervatting van het conflict mocht de huidige broze wapenstilstand worden beëindigd - tot noodzakelijke verbeteringen te komen.
Beoordeling van de antitank tactieken en wapens van de Hezbollah Hezbollah-strijders gebruikten raketten als de Metis M en de AT-14 Kornet om de Merkava 4 te bestrijden. De Fagot en de RPG 29 werden meestal gebruikt tegen de minder beschermde Merkava 3 en 2 terwijl de wapens met non-tandem raketkoppen als de Tow, Fagot, en RPG infanteriegevechtsvoertuigen als doel hadden. Het minst werden de AT-3 Sagger en de vorige generatie RPG’s ingezet die als verouderd werden beschouwd maar toch nog behoorlijk uitwerking hadden op militairen die dekking zochten in gebouwen.
In totaal werd 90% van de tanks getroffen door tandem raketkoppen. De Hezbollahstrijders gaven prioriteit aan de bestrijding van de Merkava Mk 4 boven die van de Mk 2 en 3. Sowieso had de tankbestrijding voorrang boven het aangrijpen van infanteriegevechtsvoertuigen. Aan het begin van het Israël-Libanon conflict was de grootste bezorgdheid in Israël een rapport waarin stond dat Hezbollah de beschikking had over Russische Kornet antitank-raketten. Men zag echter ook dat voor de RPG-29 grote belangstelling was. Er waren zelfs geruchten dat de Hezbollah de beruchte TBG-29V in bezit had, maar dit kon later in het gevecht niet worden bevestigd. Naar schatting 500 tot 600 van de ongeveer 4000 Hezbollahstrijders in Zuid-Libanon werden ingezet als tankbestrijdingsteams van 5 of 6 man elk bewapend met 5 tot 8 antitank-raketten. Aanvullingen waren opgeslagen in kleine goed gecamoufleerde bunkers die bestand waren tegen Israëlische luchtaanvallen. Een andere tactiek was het in gecamoufleerde bunkers of huizen wachten op de Israëli’s waarbij zware IED waren geplaatst langs mogelijke naderingsroutes er naar toe. Op het moment dat een Israëlische tank op een van de IED reed, gaf Hezbollah mortiervuur af op de omgeving van de tank om de inzet van gewondenhelpers te verhinderen. Gelijktijdig werden de zijkanten en de achterkant van de tank met RPG’n bevuurd. De IDF zocht hierop een antwoord met zwaar artillerievuur, rook en geavanceerde Medevac-Merkava tanks, totdat de tankbemanningen hun tactieken konden wijzigen en minder verliezen leden. Dit hield ook in het met uitgestegen infanterie
De officieren verwezen hierbij onder meer naar de “Trohpy”, een nieuw en uniek door Israël ontwikkeld actief beschermingssysteem dat pantservoertuigen als de Merkava Mk 4 tank rondom bescherming biedt. Het ontwerp van de “Trohpy” is geplaatst op een voertuig en bezit vier platte antennes en een 360º zoekradar. Wanneer een wapen op het voertuig wordt afgevuurd, gebruikt de interne computer het signaal van het inkomende wapen en berekent het een naderingslijn. naderen over verdacht en risicovol terrein, de vijand in de bunkers in het nabijgevecht uit te schakelen en de inzet van zwaar gepantserde D-9 bulldozers voor het bergen van pantservoertuigen onder vuur.
Onvoldoende gevechtstraining van tankbemanningen en kortzichtige budgettaire prioriteiten? Gedurende de afgelopen zes jaar waarin het gros van de IDF voortdurende betrokken was in antiterreur optreden in verstedelijkt gebied met een lage geweldsintensiteit op de West Bank en de Gaza Strip kregen alle reguliere gevechtseenheden -inbegrepen tankbemanningen - een opleiding in kleinschalig politioneel infanterie optreden met overwegend uitgestegen acties. Dit bleek uitermate pijnlijk toen jonge dienstplichtigen die het gros vormen van de IDF na een kortstondige training het echte gevecht werden ingejaagd. Het was hun commandanten snel duidelijk dat het in Libanon bestrijden van een goed voorbereide en uitgeruste vijand van een geheel andere orde was voor deze jongelui, ondanks de moed die zij bewezen in het gevecht. Dientengevolge moesten Israëlische tankbemanningen snel oude en nieuwe procedures en technieken opnieuw aanleren.
Is het inkomende wapen als zodanig vastgesteld, dan berekent de computer de optimale tijd en hoek voor het automatisch afvuren van de projectielen. De lanceerapparaten zijn draaibaar en kunnen in iedere richting vuren die de computer aangeeft. Het vuur bestaat uit kleine metalen bolletjes zoals een hagelpatroon van een jachtgeweer. Indien deze maatregelen beschikbaar zouden zijn geweest voor de tankbemanningen van de Merkava, dan zouden zij een veel grotere overlevingskans hebben gehad zelfs tegen derde generatie wapens die op hen werden afgeschoten. Het optreden van de Merkava tanks samenvattend - en speciaal de meest recente versie de Mk 4 - zullen de meeste tankbemanningen het erover eens zijn dat ondanks de geleden verliezen en sommige ernstige tekortkomingen in het tactisch optreden de tank zijn kunnen bewees in zijn eerste zware gevecht. Algemeen was men de mening toegedaan dat met minder zwaar gepantserde tanks de prijs veel hoger zou zijn geweest.
1
“There were many professional mistakes made in the use of the
tanks,” one officer said. “The soldiers were not trained properly for this battle and the division lacked experience in using tanks and infantry units operating together and in this type of terrain.”
Aan het begin van de oorlog verloren verschillende tanks hun rupsbanden door onervarenheid van de chauffeurs, vooral tijdens het rijden in bergachtig en ruw terrein in hun pogingen om de zwaar bemijnde wegen en sporen te mijden. Daarenboven kregen gedurende de Intifada de
9K111 Fagot NATO name AT-4 Spigot
Jerusalem Post 30 augustus 2006.
RPG-29
14
15
Waargenomen
Ritmeester Pahud en zijn zorg voor militaire oorlogsslachtoffers
Door wmr1 A. van Riezen
I n I r a k i s d e z e A m e r i k a a n s e M 1 A 1 ' s w a a rgenomen. De M1A1's zijn uitgerust met een aantal nieuwe opwaarderingen naar aanleiding van de zogenaamde "lessons learned".
Door oud res maj E.J. Vinkhuyzen
In 1938 werd ritmeester Pahud de Mortanges ( 1 8 9 6 - 1 9 7 1 ) , o n z e m e e s t g e k w a l i f i c e e r d e r u i t e r, benoemd tot Commandant van de School voor Reserve Officieren (SROC) te Amersfoort. Ti j d e n s d e j a a r l i j k s e v e l d o e f e n i n g , d e Ti e n d a a g s e Ve l d t o c h t g e n a a m d , z o u o n d e r m e e r de reactiesnelheid van de leerlingen getest worden door het houden van een alarmoefening. In het holst van de nacht zouden daartoe losse flodders worden afgeschoten om vervolgens te kijken hoe snel de res wachtmeesters “paraat” en uitgerukt waren.
Deze M1A1 heeft aan beide zijdes van de romp nu een extra reactief pantserpakket. Dit reactieve pantser is weer onderdeel van het Tank Urban Survival Kit (TUSK) waarvan nog niet alle onderdelen zijn uitontwikkeld en doorgevoerd naar de parate eenheden. Naast het reactieve pantser is bovenop het 120 mm kanon een 12,7 mm mitrailleur geplaatst. Deze wordt Counter Sniper Anti Material Mount (CSAMM) genoemd, de naam CSAMM geeft al aan waarvoor deze .50 mitrailleur is geplaatst. Ook de lader heeft een schild met gepantserd glas wat hem beter beschermt als hij bovenluiks zit.
Remote weapons station Loaders's Armor Gun Shield Loader's thermal sight
tank/infantry telephone
Thermal sight goggles
Thermal sight components
Overzicht TUSK aanpassingen
16
Abrams Reactive Armor Tiles
Rear protecting unit slat armor
Ritmeester Pahud, paardenman als hij was, ging vlak voor de alarmering naar de stal om schrikachtige paarden zo nodig tot rust te brengen. In de stal gekomen zocht hij in het pikdonker naar de lichtknop en verwondde daarbij zijn hand aan een roestige, vlijmscherpe zeis. Op het geroep van Pahud kwam luitenant van Borssum Buisman te hulp; de hevig bloedende slagader werd afgebonden. In het ziekenhuis van Den Bosch vond operatie plaats en vervolgens werd de wond nabehandeld met massage en heetwaterbaden in het Militair Hospitaal te Utecht. Veel hielp dit alles niet; van dienst doen, laat staan van paardrijden was geen sprake meer. Een aantal weken na het ongeluk ontmoette Pahud Prins Bernhard. Ritm Pahud kende de Prins van de Rijschool waar deze gedetacheerd was geweest. De Prins onderkende de ernst van de verwonding en wees op het belang van een zorgvuldige en deskundige behandeling. De Prins zei een uitstekend oord in Duitsland te kennen waar ze bijzonder veel ervaring met de behandeling van dit soort gevallen hadden. Ritm Pahud kon de volgende week, als hij dat wilde met de Prins meerijden tot Berlijn. Fysiotherapie stond nog in de kinderschoenen en was een nog vrijwel onbekend begrip in Nederland. Tot zijn geluk kwam Pahud door toedoen van de Prins terecht in “Hohenliche”, even boven Berlijn. Een Duitse chirurg, gespecialiseerd in revalidatie heeft kans gezien de verkromming van de hand te verminderen en ook de pijn nam af. Na ontvangst van een gecodeerd telegram inhoudende dat oorlog tussen Engeland, Frankrijk en Duitsland onvermijdelijk was keerde Pahud terug naar het Vaderland. Daar was de mobilisatie in volle gang. Ritm Pahud kreeg opdracht zich met de SROC naar de Vesting Holland achter de Nieuwe Hollandse Waterlinie te begeven. De School vond een onderkomen op het Landgoed Elswout in Overveen.
Ook Nederland werd betrokken bij de oorlog. Die oorlog duurde niet lang. Na de capitulatie zocht ritm Pahud mogelijkheden Nederlandse militairen die gewond of verminkt uit de strijd waren gekomen te helpen. Hem stond een soort sportinstituut voor ogen waar hij met zijn in “Hoheliche” opgedane ervaring en kennis iets voor deze patiënten kon doen. In Aerdenhout was een noodhospitaal ingericht in een buitenplaats genaamd “Kareol”. Alles was aanwezig, artsen, verpleegsters, medicijnen, instrumenten, maar er waren geen patiënten. Er was in de buurt namelijk vrijwel geen strijd geleverd. Samen met de Geneesheer-directeur Dr. C. Kroon werd een plan opgesteld voor het opzetten van een revalidatie-inrichting. Het Nederlandsche Roode Kruis was bereid tot financiering op voorwaarde dat Pahud de organisatie op zich zou nemen. Zo opende “Kareol” in juni 1940 zijn poorten voor in eerste instantie militaire oorlogsslachtoffers. “Kareol” werd geen rusthuis, maar een plaats waar door beweging en bezig zijn genezing werd gezocht. Oefening hadden de patiënten nodig om de verstijfde gewrichten en spieren weer hun normale functies terug te geven. Dagelijks een druk programma, zodat er weinig tijd overbleef om over kwalen of het doorleefde te tobben. Massage vormde een belangrijk onderdeel van de behandeling. De gevolgen van longschoten werden behandeld met ademhalingsgymnastiek. Geëxperimenteerd werd met electrische therapie zoals hoogtezon, galvanisatie, faradisatie, ionthophorese, ultra korte golf enz. enz. en, … er werd veel gesport. Dankzij de vrijgevigheid van Stoop’s Bad en het Sportfondsenbad kon er ook worden gezwommen. “Kareol” was een huis met een bijzondere bevolking en een bijzondere sfeer waar menigeen die in de put zat daar weer uitgetrokken werd; broomdranken en slaapmiddelen waren daardoor allengs minder van node. Op 1 januari 1943 moest “Kareol” zijn poorten voor oud-militairen sluiten.
17
Een nieuwe directeur bij het Cavaleriemuseum Door Jan Sluiter (directeur Cavaleriemuseum)
De redactie van De Mededelingen heeft mij gevraagd me in uw blad voor te stellen, e.e.a. in verband met mijn aantreden per 1 oktober 2007 als voorzitter van de Stichting Museum Nederlandse Cavalerie, tevens directeur van het Cavaleriemuseum. Mijn naam is Jan Sluiter, geboren in 1937 en mijn militaire status is brigade-generaal van de Technische Staf b.d. Ik ben gehuwd en woonachtig in Houten.
Zowel Dr Kroon (Geneesheer-Directeur) als ritm Pahud (Commandant) zijn door het Rode Kruis gedecoreerd voor “het mooie werk aan de Nederlandsche oorlogsgewonden bewezen”.
De Buisonjé en de heren Sliep en Wigcherink. De redactie werd gevoerd door de heren Sliep en Bierens. Het blad bestaat nog steeds en is thans het officiële maandblad van de BNMO !
Het was in “Kareol” dat de eerste vage gedachte rees aan een organisatie die op zou komen voor de rechten van hen, die in de oorlog een groot of een kleiner deel van hun geschiktheid om in de normale maatschappij hun brood te verdienen, hadden verloren. Coen Emmen legde aan de Commandant van “Kareol” het plan voor van een comité voor de behartiging van de belangen van militaire oorlogsslachtoffers. Ritm Bij Foto: Marcroix (3 x Olympisch goud en 1 x zilver), op miraculeuze wijze aan vordering ontkomen, bezig met de bevoorrading van “Kareol”. Op de bok ritm Pahud de Mortanges en zijn oppasser, kpl Van der Voort.
Het werk van “Kareol” is na de oorlog overgenomen door het Ministerie van Defensie: het Militair Herstellingsoord op het landgoed Aardenburg te Doorn; nu het Militair Revalidatiecentrum Aardenburg.
Pahud voelde daar niets voor. “Géén organisatie van Nederlandse oud-militairen onder het gezag van de bezetter tegen wie wij zo bloedig gevochten hebben en ook beslist geen organisatie die op den duur nog als een para-militaire organisatie kan worden aangemerkt ook!” zo lichtte de ritmeester zijn standpunt toe. “Maar bewaar de reeds in concept gemaakte statuten wel”. Na de bevrijding is in een op 25 en 26 augustus 1945 in de Dierentuin te ’s Gravenhage gehouden bijeenkomst de Bond van Nederlandse Militaire Oorlogsslachtoffers (BNMO) opgericht. Ook was het in “Kareol” dat men kwam tot het uitgeven van een eigen blad. Dit plan werd door Ritmeester Pahud wel toegejuicht en hij verleende er volgaarne zijn goedkeuring aan. Het eerste nummer verscheen op 15 oktober 1940. De eerste medewerkers waren Dr Kroon, ritm Pahud, wmr
18
Bronnen: - J.P.A. van Ballegoijen de Jong: Man en Paard. - Het ruiterlijke leven van Charles Pahud de Mortanges 1896-1971 (Boom en Taconis, 1983) - Pierre Huyskens en Theo de Mooij: De Gehavenden (BNMO 1970) - Theo de Mooij: Wilskracht na de pijn (BNMO 1990) - Tien jaren BNMO onder redactie van Majoor J. Linzel (1955) - Jhr J.J.G. Beelaerts van Blokland: Oorlogsdagen met de S.R.O.C. in “Mededelingen” Vereniging Officieren Cavalerie 1958 - De Kareoler, jaargang 1, 1940 - Kareol. Herstellingsoord van het Nederlandsche Roode Kruis te Aerdenhout. Wat het was, wat het werd. - Rens: De School Reserve Officieren Cavalerie 1918-1995 - Jhr G.M. Verspeyck: Het Nederlandsche Roode Kruis 18671967 (Callenbach 1967) - Kroon, arts: Het werk op het Kareol, Het Nederlandse Rode Kruis, jaargang 1, nr 11, (1941)
In 1956 ben ik aangetreden op de KMA als cadet, bestemd voor het Wapen der Artillerie. Na drie jaar “klossen”kreeg ik in 1959 de felbegeerde bul. In een applicatiejaar werd op de RTS ondermeer de rijopleiding voor de 18-tons High Speed gevolgd. Zonder enig rijbewijs verlieten we allen de RTS, maar we konden toch zeggen, dat we voor een deel bij de Cavalerie waren opgeleid. Ik werd geplaatst bij de Luchtdoelartillerie. In 1965 deed zich de mogelijkheid voor om via een voorbereidingsjaar te gaan studeren aan de Technische Hogeschool te Delft. Definitieve aanwijzing voor de studierichting electrotechniek vond plaats in 1966. Na “ups en downs” (slagen en zakken) werd in 1971 het einddoel bereikt : elektrotechnisch ingenieur. Na ontvangst van het Brevet Hogere Technische Bekwaamheid vond automatisch overplaatsing plaats naar het Dienstvak van de Technische Staf en tewerkstelling bij de Dienst Kwartiermeester Generaal (later DMKL). Na een aantal functies verliet ik in 1992 de actieve dienst als brigade-generaal. In een gesprek met een tweetal medewerkers van het museum, memoreerden zij het probleem van de al enige tijd niet vervulde functie van directeur van het museum. Op mijn vraag : “zou het iets voor mij zijn?”, werd direct positief gereageerd. De zaak ging aan het rollen, met als resultaat mijn benoeming door de Wapenoudste, per 1 oktober 2007. Door de voorzitter van het bestuur van de VOC werd mij aangeboden buitengewoon lid te worden van de VOC, welk aanbod ik van harte heb aanvaard. Ik hoop, als niet-cavalerist, me bij de VOC thuis te voelen en daar waar nodig en gewenst steun te verlenen.
De auteur is als vrijwilliger verbonden aan de Bibliotheek van het Museum Nederlandse Cavalerie
19
De reservist/b.d.-er Een polad in Kandahar Oud res elnt der Cavalerie Mr. David de Waal adviseert de Canadese COM RC(S) Door bgen jhr. J.H. de Jonge
Een charmante man, sober gekleed, zorgvuldig formulerend en een sprankelende energie: dat is David de Waal die zijn hand opstak om een jaar lang in het ruige zuiden van Afghanistan zijn diensten als politiek adviseur van de troepen van ISAF aan te bieden. De Waal (1951) volgde een kostschool in Engeland en klom in dat systeem op tot ‘ lance corporal cadet’. Hij besloot na zijn eindexamen zich te melden in Nederland voor zijn dienstplicht. ‘Om fatsoenlijk neder-
lands te leren spreken’, aldus de Waal. Het werd de cavalerie omdat die bekend stond als ‘ een nette club’. Op de Willem III ( li ploeg 70/1) werd hij gevormd door major Mathon, genoot van de basisopleiding, won het SROC springconcours en werd tot afgrijzen van zijn omgeving door Mathon ingezet als trompetter van dienst voor het blazen van de reveille. Vervolgens diende hij als liaisonofficier bij102 Verkbat, en werd later pelotonscommandant. Tijdens zijn studie Rechten te Leiden verloor hij het lidmaatschap van de V.O.C. wegens wanbetaling. De Waal: ‘ mijn kroegrekeningen waren hoog en ik moest prioriteiten stellen’. Uitgezonden door Buitenlandse Zaken verbleef hij in vele landen, waarbij zijn laatste plaatsing was in de V.A.E. in de rang van ambassadeur. Waarom nu het comfortabele leven op een ambassade verruilen voor spartaanse omstandigheden in Kandahar? De Waal: ‘ De militairen van ISAF, en zeker ook de Nederlanders in Uruzgan, doen fantastisch werk. Maar dat bevechten van veiligheid is zinloos indien niet te gelijkertijd de kwaliteit van bestuur in dit deel van het land verbeterd wordt. En dat is mijn gebied. Dat samenspel tussen militaire en civiele expertise vind ik buitengewoon boeiend. Indien we er in slagen dat bestuur, maar ook rechtspraak en economische ontwikkeling van de grond te krijgen, gaan onze soldaten en huzaren het makkelijker krijgen’. De Waal ziet het als een roeping en acht het een eer bij te kunnen dragen aan ‘ het schrijven van geschiedenis’. De Waal zegt één grote fout gemaakt te hebben: hij heeft zijn regimentsdas niet meegenomen. Daarnaast betreurt hij het dat, wegens zijn langdurige verblijf in het buitenland, de bevordering tot reserve ritmeester altijd is uitgebleven. Maar, aldus de Waal, ‘ik werk hier nog lange tijd, dus dat zit er wellicht nog wel in’.
De (subalterne) stelling Tanks. Dat heeft onze missie nodig
oorzaakt door de nadruk op veiligheid van de eigen troepen. Deze nadruk op veiligheid leidt ertoe dat het gevecht vooral op grote afstand wordt gevoerd. Dat daarmee de precisie verloren gaat, is evident. Maar ook de verantwoordelijkheid raakt zoek. Ik geef een fictief voorbeeld. Een infanterie-eenheid wordt beschoten vanuit een dorp, De eenheid ziet geen kans om de aanvaller uit te schakelen zonder zichzelf in gevaar te brengen. Er wordt steun aangevraagd. Nadat het verzoek is ontvangen, vindt een technisch proces plaats waarbij de aard van het doel wordt geanalyseerd en wordt vastgesteld met welk soort wapen dat het beste kan worden bestreden: artillerie, helikopters, bommenwerpers. Op basis van doelanalyse en beschikbaarheid wordt de opdracht voor een actie aan een wapensysteem gegeven. Dat voert de actie uit. Dat beschikbaarheid een belangrijke rol speelt, zal duidelijk zijn. Zo komt het wel voor dat artillerie (bestemd voor brede oppervlaktedoelen) wordt ingezet tegen een enkel huis (een puntdoel). Nadat het vijandelijk vuur zodanig is verminderd dat de eenheid kan terugtrekken, doet zij dat. Het doel van waaruit men is beschoten laat men links liggen: het huis is nog te gevaarlijk om daar heen te gaan. Wie is er nu verantwoordelijk voor eventuele onschuldige slachtoffers? De infanterie-eenheid die beschoten wordt en steun vraagt? De doelanalist? Degene die een wapensysteem voor de actie aanwijst? De bedienaar van het vurende wapensysteem? Met het wegvallen van een duidelijke verantwoordelijkheid, valt ook een drempel weg. Het gevecht wordt vooral technisch en het gewicht van de morele component neemt af. De relatie tussen doel en middelen vervaagt. De gevolgen daarvan kunnen op den duur het morele gehalte van onze troepen aantasten. Bovendien wordt het gevecht beëindigd doordat de eenheid zich terugtrekt. De zorg voor onze veiligheid leidt dus tot afstand tot en een gebrek aan empathie met de bevolking. Dat maakt het moeilijk om de proportionaliteit van ons optreden te beoordelen.
Is hiervoor een oplossing te geven? Een deel van dit probleem was te vermijden geweest als Nederland naast infanterie, artillerie en luchtmacht ook tanks naar Afghanistan had gestuurd.Tanks, zal een buitenstaander denken, waarom in hemelsnaam tanks? Wordt er dan al niet genoeg gevochten? Bovendien is Afghanistan een rotsig bergland en wat moeten we daar met tanks? Maar in feite zijn grote delen van Afghanistan, vooral de delen waar zich de bevolking bevindt en waar een groot de strijd zich afspeelt, prima toegankelijk voor tanks. De Denen en de Canadezen gebruiken ook al tanks. Tanks kunnen een grote bijdrage aan de strijd leveren, omdat met behulp daarvan op grote afstand en ongeacht de weersomstandigheden zeer precies direct vuur kan worden afgegeven. Tanks zijn bovendien lang in de gevechtszone te handhaven, terwijl een vliegtuig of helikopter er maar tijdelijk is. Veel mensen hebben bij Afghanistan een kerkhof van Russische tanks op hun netvlies. Maar moderne tanks zijn veel minder kwetsbaar. In Afghanistan zijn tot nu toe geen tanks verloren gegaan. Ook in Irak zijn weinig tanks verloren. Tanks kunnen met weinig risico de infanterie naar haar doel brengen. De afstand waarop de gevechten worden gevoerd, kan daarmee worden teruggebracht. Maar ook de mentale afstand wordt daarmee verminderd. De kans op onschuldige slachtoffers en onnodige bijkomende materiële schade neemt navenant af. De proportionaliteit kan beter worden beoordeeld.
Minder onschuldige burgerslachtoffers en geen diffuse verantwoordelijkheden meer.
Belangrijk is vooral dat de diffuse verantwoordelijkheden worden voorkomen, waardoor het morele gehalte van het optreden wordt verbeterd.
In het NRC van 24 januari 2008 kwam de redactie het volgende artikel tegen. Wij denken dat het prima aansluit bij het artikel “Leopard 2 i n A f g h a n i s t a n ” v a n m a j P. B . B . W i j n i n d e M e d e d e l i n g e n n r. 4 v a n d e c e m b e r 2 0 0 7 .
Kortom, de introductie van tanks kan een oplossing bieden voor een aantal van de problemen waarmee we thans worden geconfronteerd.
Voor de eigen veiligheid voert de Nederlandse missie de strijd op grote afstand. Voor de aangevraagde steun is de verantwoordelijkheid nogal diffuus. Dat heeft verkeerde gevolgen, meent Peer de Vries.
20
Hoewel de aandacht op dit moment uitgaat naar de gesneuvelde militairen door eigen vuur en hoe dat in de toekomst moet worden voorkomen, is een groot probleem van de Nederlandse missie in Uruzgan toch het grote aantal onschuldige burgerslachtoffers. Met veel burgerslachtoffers zal de missie zeker niet de hearts and minds van de bevolking winnen. Ook komt het uiteindelijke doel van de missie – de wederopbouw – in gevaar. Het grote aantal burgerslachtoffers wordt voor een deel ver-
P.H. de Vries is brigadegeneraal der cavalerie b.d.
21
Boekbespreking 7 0 e A l g e m e n e Ve r g a d e r i n g VO C H e t B e s t u u r d e r Ve r e n i g i n g O f f i c i e r e n C a v a l e r i e roept leden - zowel ereleden, gewone leden als buitengewone leden - op tot het bijwonen van d e 7 0 e A l g e m e n e Ve r g a d e r i n g . D e z e z a l w o r d e n gehouden op zaterdag 19 april 2008 te Amsterdam.
ingevuld te verzenden naar het vermelde adres. Het bestuur vraagt geen bijdrage voor het programma aan de aanwezigen. De deelnemers zullen tijdig een bevestigingsbrief van de voorzitter met verdere details en vergaderstukken ontvangen.
Lustrumboek van “te Paard!”, Afdeling Rotterdam Door oud res elnt jhr ir A.J. Sandberg
Het boek , getiteld “....et à ceux qui les montent”, is uitgegeven ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan der Militaire Ruitersport Ve r e n i g i n g “ Te P a a r d ! ” , a f d e l i n g R o t t e r d a m ( M RV R ) . D e t i t e l i s o n t l e e n d a a n d e , b i j d e Franse Cavalerie in gebruik zijnde, toast, waar d e M RV R z i c h o o k g o e d i n k a n v i n d e n .
Parkeren en Verplaatsingen Programma 10:00 - 10:30
10:45 - 12:15
12:45 - 14:00 14:00 - 16:00
16:00 - 17:30
Aankomst en ontvangst Industrieele Groote Club, Dam 27, 1012 JS Amsterdam. Welkomstwoord door de voorzitter van de Industrieele Groote Club, de Oud Res Elnt Drs Maarten H. Rijkens. 70e Algemene Vergadering van de VOC ter IGC. Het partnerprogramma bestaat uit een bezoek aan de tentoonstelling Verborgen Afghanistan in de Nieuwe Kerk op de Dam. Gezamenlijke lunch ter IGC. Bezoek aan het Stedelijk Museum Centraal Station, Oosterdokskade 5, 1011 AD AMSTERDAM Borrel in “11 Restaurant, Bar, Bistro” boven het Stedelijk Museum Centraal Station
Aanmelden Leden melden zich bij voorkeur aan via het besloten deel van de website www.voc-cavalerie.nl. Leden, die niet over een internetaansluiting beschikken, kunnen zich zo nodig aanmelden door het inschrijfformulier uit te knippen en het
Het bestuur raadt u aan om per openbaar vervoer naar Amsterdam te komen. De programma-onderdelen zijn bewust op kleine afstanden van elkaar geprogrammeerd.
Agenda 70e Algemene Vergadering - Opening en mededelingen van de Vice-Voorzitter - Notulen van de 69e AV - Ingekomen stukken - Financieel verslag 2007 - Verslag kascommissie 2007 - Décharge penningmeester en bestuur - Benoeming kascommissie 2008 - Herijking begroting 2008; begroting 2009 - Benoeming bestuursleden: - Cfm zijn aankondiging na de 69e AV treedt Lkol A. Koppe af; - Het bestuur stelt Maj.R.van Ingen en Elnt L.J.J. Reinders voor. - Evenementen 2008 - Hetgeen verder ter tafel wordt gebracht - Rondvraag - Sluiting
INSCHRIJFFORMULIER (zie ook het inschrijvingsformulier in Med 1 2008) INSCHRIJVEN VOOR DE AV VAN DE VOC OP ZATERDAG 19 APRIL 2008 Dit deel van de pagina inzenden vóór 10 april 2008
Naam en voorletters:
Telefoon : E-mail:
Ik kom
Alleen, of Laat mij vergezellen
Rang:
Datum:
Adres:
Handtekening:
Postcode: Woonplaats:
22
Opsturen naar res ritm jhr ir M.O.M. van der Goes, Postbus 1156, 1400 BD BUSSUM
De voorgeschiedenis van de MRVR gaat terug naar het jaar 1886, waarin door een vijftal officieren de Militaire Sport Vereniging werd opgericht. Alhoewel de bereden wapens nog in volle glorie bestonden, wilde men ook op sportief gebied de ruitersport bevorderen. Aanvankelijk door het organiseren van uithoudingsritten, werden vanaf 1892 ook springconcoursen gehouden. De vereniging ontwikkelde zich voorspoedig en mocht zelfs het predikaat Koninklijk ontvangen. De grote successen kwamen tijdens de Olympische Spelen in Parijs (1924), Amsterdam (1928) en Los Angeles (1932); twee gouden en een zilveren in de military voor equipes en 3 individuele gouden medailles, waarvan de eerste luitenant der Cavalerie C.F. Pahud de Mortanges met zijn beroemde paard Marcroix er twee voor zijn rekening nam. Leden van de KMSV boekten daarna nog uitstekende resultaten, zowel in binnen-, als in buitenland, totdat de Tweede Wereldoorlog hier een abrupt einde aan maakte. Met enige vertraging werd in 1953 als opvolger de Stichting Koninklijke Militaire Sportvereniging Fonds opgericht door de luitenant-kolonels W.A. van den Wall Bake en S.M.S.A.A. de Marees van Swinderen en de brigadegeneraals J. Portheine en C.F. Pahud de Mortanges. In 1953 gevolgd door de oprichting van de landelijke Militaire Ruitersport Vereniging “Te Paard!”. De eerste voorzitter was de majoor der Cavalerie J.Ph. van Diepenbrugge, vader van de huidige wapenoudste. Eind 1965 begonnen een aantal cavaleristen, leden van de Jockey Club van de Rotterdamsche Manege, met de voorbereiding van het escorte ter gelegenheid van het huwelijk van Prinses Beatrix en Prins Claus. Een van de deelnemers, eerste luitenant C. Heybroek, bestuurslid van de Jockey Club, zorgde in Rotterdam voor een wekelijks rijuur. Op 10 Maart 1966 werden leden van het Koninklijk Huis voor het eerst weer sinds de oorlog
begeleid door een, in vol ornaat gestoken, volledig uit officieren bestaand, Ere-Escorte van de Cavalerie. Deze gezamenlijke activiteit van voornamelijk reserveofficieren gaf een enorme impuls aan de onderlinge verbondenheid en sloeg zo aan, dat het wekelijks rijden werd voortgezet. Tot op de dag van vandaag wordt er elke elke Donderdagavond door de afdeling gereden, om na afloop bij de haard met een biertje de contacten verder aan te halen. Op 16 Februari 1967 werd de Afdeling Rotterdam van de Militaire Ruitersport Vereniging “Te Paard!” opgericht. Waren aanvankelijk alleen cavalerieofficieren lid, al gauw meldden zich ook officieren van andere wapens en krijgsmachtdelen. Sinds de oprichting heeft de afdeling vele activiteiten kunnen ontwikkelen en is, met heden ten dage ongeveer 70 leden, tot een ongekende bloei gekomen. In 2007 bestond de afdeling 40 jaar en ten gevolge daarvan is bovengenoemd Lustrumboek verschenen. In ruim 180 bladzijden geeft het boek een voortreffelijk beeld van haar geschiedenis. Illustere voorgangers, zoals ritmeester Jhr J.W. Godin de Beaufort, brigadegeneraal J.Ph. van Diepenbrugge, luitenant-kolonel Jhr A. van der Goes en generaalmajoor F.J.G. Brackel komen prachtig in beeld en geschrift. En natuurlijke speelt de deelname van vele leden aan het EreEscorte daarin een belangrijke rol. Maar ook de vele concoursen in binnen- en buitenland, de expedities naar Waterloo, de Jura, Argentinië, Kenia, etc., de vele jachten, nog steeds traditiegetrouw in uniform gereden, zowel de slipjachten alsook de parforcejachten op het hert in Frankrijk en de vossejachten in Atlanta en New Forest en nog veel meer om op te noemen. Het boek, verlucht met 116 schitterende foto’s en een aantal belangwekkende registers, is vol lof ontvangen en is met gepaste trots aan Hare Majesteit aangeboden, alsook aan een aantal andere hoogwaardigheidsbekleders. Het is binnen twee jaar tot stand gekomen, dankzij de nijvere arbeid van res elnt H. van Voorden en res ritm J.J. Kapteijn, alswel de bijdrage van de militair historicus lkol dr. ing. J.W.M. Schulten en van meer dan twintig leden en nietleden van de afdeling, waaronder de generaals J.A. van Diepenbrugge en P.J. Kautz. De samensteller was oud res lkol L.P.M. Winkelman. Essentiële steun werd gekregen van het Nederlandse Instituut voor Militaire Historie. Groot is de verbazing, dat genoemden en met name de samensteller, in eigen kring niet de waardering hebben gekregen, waar dit boek hen recht op geeft. Het boek is te bestellen bij: oud res ritm drs. N.F. Weijer tel. : 0180-319813 Email :
[email protected]
23
DAF-pantserwagen voor de regimenten huzaren Nieuwe uitgave van het Cavaleriemuseum Door Drs. J.A. Bom
Medio jaren dertig van de vorige eeuw ontstond de dreiging vanuit Nazi Duitsland dat de Nederlandse neutraliteit zou worden geschonden. Daarom moest ons leger worden versterkt en gemoderniseerd. In dat verband zouden in het voorjaar van 1940 vier regimenten huzaren worden geformeerd. Naast huzaren te paard en huzaren-wielrijder zouden in de organisatie van elk regiment ook gemotoriseerde onderdelen worden opgenomen, waaronder een peloton pantserwagens. Voor deze vier pelotons waren in totaal benodigd twaalf pantserwagens, die door Van Doorne’s Aanhangwagenfabriek te Eindhoven werden ontwikkeld en gebouwd. Deze werden als pantserwagen M. 39 ingevoerd. In dit boek wordt verslag gedaan van de uitkomsten van een uitgebreid onderzoek, dat door het Cavaleriemuseum is verricht. Hierbij worden behandeld het ontstaan en de vorming van de pelotons pantserwagens voor de regimenten huzaren en de ontwikkeling, aanschaffing en fabricage van de daarvoor bestemde pantserwagens. Voorts wordt aandacht besteed aan het voornemen voor opleidingsdoeleinden en als reserve voor oorlogsgebruik een extra serie van dertien pantserwagens door DAF te laten bouwen. Vervolgens komen aan de orde de inzet van pantserwagens M. 39 gedu-
Voordat de eenheid aan de lunch kon beginnen wilde majoor Ouwehand nog graag de eenheid bij elkaar hebben om zijn dank aan de eenheid te betuigen. Deze dankbetuiging ging samen met de uitreiking van meerdere functioneringsgratificaties en tevredenheidbetuigingen. Na een goed verzorgde lunch druppelde gestaag de genodigden en familieleden binnen. Tien minuten voor twee werden alle genodigden en militairen vriendelijk, door de opper Boessen, verzocht zich buiten de kadermess te melden en zich gereed te maken voor de ceremonie. In een knus carré van militairen en genodigden sprak majoor Ouwehand voor de laatste maal “zijn” jongens toe om vervolgens het stokje over te dragen aan de zojuist bevorderde majoor Roelen.
rende de mobilisatie en de oorlogsdagen van 1940 en de latere inzet van buitgemaakte pantserwagens M. 39 in Duitse dienst. Tenslotte volgt een uiteenzetting over de plannen voor de naoorlogse Nederlandse Cavalerie pantserwagens van het eerdere model bij DAF te laten vervaardigen. In een uitgebreide bijlage wordt de pantserwagen M. 39 technisch beschreven. Het boek is geïllustreerd met meer dan honderd foto’s en tekeningen, waarvan een aantal niet eerder is gepubliceerd. De omvang van het boek is 168 pagina’s van A4 formaat en is ingenaaid uitgevoerd. Prijs ? 22,50 (inclusief 6% BTW, exclusief verzendkosten). U kunt het boek bestellen bij het Cavaleriemuseum, t.a.v. J.A. Bom, Postbus 3003, 3800 DA Amersfoort.
Aan het einde van de middag ging de barbecue van start en na een zeer geslaagde maaltijd maakten de mannen van 42 Mechcie zich gereed om de commandantenwisseling op een Boreel waardige manier af te sluiten, op Stratumseind.
Na wat korte woorden van de nieuwe eskadronscommandant werden alle militairen en genodigden uitgenodigd door de eskadronsopper om een drankje in de kadermess te komen nuttigen. Terwijl een aantal sprekers de nieuwe en oude commandant toespraken, werd er in alle stilte begonnen aan de voorbereidingen voor de barbecue die aan het einde van de middag van start zou gaan. Majoor Ouwehand had als scheidend commandant nog één wens, die in zijn gehele periode als commandant nog niet in vervulling was gegaan; namelijk een beatbox optreden van ritmeester van Rijckevorsel aan zijn kinderen. Ritmeester van Rijckevorsel, een volleerde beatboxer, wilde natuurlijk graag in deze laatste wens tegemoet komen en zo werd majoor Ouwehand op stokpaard met zijn oudste zoon Lieuwe, onder de bass van een beatboxende ritmeester, uitgezwaaid.
Commando overdracht 42 BVE Door elnt J.G. Buitenhuis
Vo o r h e t e e r s t s i n d s m e i 2 0 0 7 s t o n d 4 2 M e c h c i e 24 januari 2008 in zijn volledige hoedanigheid op appèl in Oirschot. Niet omdat het de eerste werkdag was, maar omdat commandant majoor H.J. Ouwehand het stokje zou gaan overdragen aan zijn plaatsvervanger en meteen opvolger ritmeester N.O. Roelen. Ondanks het wat sombere weer deed het niets af aan de opgetogen sfeer die er heerste. Eind december kwamen de laatste huzaren, van het tirailleurpeloton, aan op Eindhoven. Na vijf maanden operationele inzet in Uruzgan wist majoor Ouwehand al zijn troepen levend mee terug te nemen. Ondanks meerdere gevechtscontacten en een aantal gewonden bij het eerste peloton kan er terug gekeken worden op een goede uitzending. Na dik een maand elkaar niet gezien te hebben, was er dus ook veel te bespreken.
24
KILACADMON-ring voor het museum In 1878 werd in de Cadettenalmanak van de Koninklijke Militaire Academie (KMA) door de cadetten voor het eerst de naam “KILACADMON” gebruikt om de KMA aan te duiden. Het woord kilacadmon was het resultaat van creatief spelen met letters (KONMILACAD) en raakte in het cadettencorps ingeburgerd. De oudste Wapenvereniging, die van de cadetten der Cavalerie, draagt sedert 1878 de naam “Cavalerie Revolverschietvereniging Kilacadmon” (CRSV). De bestuursleden van de vereniging droegen een “gouden” ring met daarin het woord KILACADMON.
Van mevrouw R. de Savornin Lohman-de Beaufort kreeg het museum de ring van luitenant-generaal der Cavalerie b.d. jhr W.H. de Savornin Lohman ten geschenke. Generaal de Savornin Lohman was bestuurslid van de CRSV Kilacadmon in de jaren 1939 –1940. Hij was als luitenant-generaal de opvolger van ZKH Prins Bernhard in de functie van Inspecteur Generaal der Krijgsmacht. De ring is geëxposeerd in het thema Meidagen 1940 en herinnert niet alleen aan de Cavalerie Revolverschietvereniging, maar ook aan één van de meest prominente cavaleristen van na de oorlog.
25
Personeelsmutaties Informatie uit PeopleSoft, gemuteerde plaatsingen. (Her)plaatsingen:
Bevorderd tot:
Uitstroom:
Rang
Naam
Arb. pl. Titel
Afdeling
Locatie
Ingangsdatum
Rang
Naam
Functie / arbeidsplaats
Ingangsdatum
Rang
Naam
Leeftijd op ontslagdatum
Datum
Bgen
Hardenbol, Hans
HEAD NL LIAISONTEAM
KL-PERS IN BTL/TAMPA
Tampa - Central Command
25-1-2008
Kol
Schueren, Jan de van der
Arb. tijd. Tewerkstelling
10-12-2007
Bgen
Sandee, Roy H
55
1-12-2007
Kol
Schueren, Jan de van der
Hoofd projg Werving en Behoud
Projectgroep Werving en Behoud
Den Haag - Binckhorsthof
20-2-2008
Kol
Koot, Gerardus F.
HFD SIE ALG OST ST CLAS
15-1-2008
Lkol
Elderhorst, Chris
55
1-12-2007
Kol
Koot, Gerardus F
HFD SIE ALG OST ST CLAS
CLAS/KAB/SIE ALG ONDERSTEUNING
Utrecht - Lgen Knoopkazerne
15-1-2008
Lkol
Haan, Cornelis J.C.H. de
Lkol
Jansen, Marcellus J J
53
1-1-2008
Kol
Kok, Peter
Arb. plaats act. Reservisten
Beheer Res/Actieve Reservisten
Den Haag - Frederikkazerne
20-12-2007
Lkol
Alexander, Douglas GGM
61
1-1-2008
Kol
Schueren, Jan de van der
Arb. tijd. Tewerkstelling
CLAS/DOPS/Verzamelpln
Apeldoorn - F. v Bijnenkazerne
10-12-2007
Lkol
Janse, Willem
HFD MONITORING
Maj
Langeland, John
47
1-1-2008
SELECTIE&TOEW
PERSCO/PLM/SIE MS&T/COGP
Den Haag - Binckhorsthof
1-3-2008
1-3-2008
Ritm
Klepper, Hendrik F
55
1-12-2007
Lkol
Zwart, Frits K C de
STOFF INLN OTCOPN
OTCOPN/DOCTR/BUR FUNC LANDOPTR
Amersfoort - Bernhardkazerne
1-3-2008
Lkol
Zanten, Rob van
COMD MA
43MBR/STSTCIE/OPL TBV RC-S
Darp - Johannes Postkazerne
11-2-2008
Lkol
Fievez, Gaspard HCA
C-TKBAT LEOP2A6
11TKBAT
Oirschot - De R v Steveninckkz
7-1-2008
Lkol
Haan, Cornelis J C H de
HFD BUR CEREMON& PROTOCOL CLAS
CLAS/KAB/BUR C&P
Utrecht - Lgen Knoopkazerne
HFD BUR CEREMON& PROTOCOL CLAS
Lkol
Janse, Willem
2-1-2008
HFD MONITORING SELECTIE&TOEW
Maj*
Wanders, Björn E.
STOFF OPN SIE S2/3 TKBAT
8-1-2008
Ritm
Polman Tuin, Robert W
56
1-3-2008
Maj
Elten, Sjaak van
C-CADCIE
1-12-2007
Tlnt
Zwan, Jeroen van der
28
1-3-2008
Maj
Roelen, Niels Olav
C-VERKESK
28-1-2008
Maj
Meijering, Ruud
SR P&O BESTANDSADVISEUR
1-3-2008
2-1-2008
Ritm
Alderden, Maarten A.
PLV C-VERKESK BRIG/NBC
11-2-2008
Stal, John
INSTR INTN OPL/OPLBGL
1-1-2008
Lkol
Röell, Maurits
Arb. plaats act. Reservisten
Beheer Res/Actieve Reservisten
Den Haag - Frederikkazerne
19-12-2007
Elnt
Maj
Meijering, Ruud
SR P&O BESTANDSADVISEUR
PERSCO/PLM/SIE MS&T/BUR WPNS
Den Haag - Binckhorsthof
1-3-2008
Elnt
Euving, Jan J.
OPS/CH VAU LT
7-2-2008
15-2-2008
Elnt
Meer, Rian van der
C-VERKPEL FENNEK
23-2-2008
Maj
Goosmann, Frederik G
Stafofficier Personeelsvoorz
DC PV: Commandogroep KL
Amsterdam - Kmkaz Kattenbgrstr
Maj
Smeets, Erwin J H
WRN UNTSO
KL-PERS IN BTL/UNTSO
Jeruzalem - 1(Nl)Vncie Untso
11-2-2008
Knt
Berendsen, Wolfert P.J.
Cursisten KOOV KL
2-2-2008
Maj
Bruurmijn, Bart
HFD O&TRG MILGEO/OTR
DIVI/O&TRG/MILGEO
Ede - Kazernecomplex Ede-Oost
1-2-2008
Knt
Berteler, Peter
Cursisten 2 KL
2-2-2008
Maj
Kralingen, Theo B van
Hoofd Regio DC BMW
DC BMW: RK Noord
Assen - J W Frisokazerne
1-2-2008
Knt
Konings, Luc A.
Cursisten 1 KL
2-2-2008
Maj
Linden, Henricus J van der Arbpl Detachering Opleiding
OTCOPN/Verzamelpln
Amersfoort - Bernhardkazerne
28-1-2008
Knt
Mulder, Maarten
Cursisten 1 KL
2-2-2008
Maj
Mighout, Robert J
STOFF PRE MANGEVST
CLAS/CSGP/PO CLAS/PRE/MANGEVST
Harderwijk - Kranenburg Noord
28-1-2008
Knt
Ott, Raymond M.
Cursisten KOOV KL
2-2-2008
Maj
Ouwehand, Henk
Arbpl Detachering Opleiding
OTCOPN/Verzamelpln
Amersfoort - Bernhardkazerne
28-1-2008
Maj
Roelen, Niels Olav
C-VERKESK
42BRIGVERKESK
Oirschot - De R v Steveninckkz
28-1-2008
Maj
Teunissen, Jeroen E
DIR SECR CLAS
CLAS/KAB/PERS ST
Utrecht - Lgen Knoopkazerne
1-1-2008
Maj
Schouten, Edgar A L
OFF VEILIGHEIDSREGIO
RMC-WEST/SIE OPN/BUR NATOPS
Den Haag - Frederikkazerne
3-12-2007
Maj
Elten, Sjaak van
C-CADCIE
NLDA: 4e CAD CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
1-12-2007
Ritm
Jonge, Bennie MF de
SO2 G35 REAR
DC IOD: ARRC
Moenchen-Gladbach - Loc Rheind
1-3-2008
Ritm
Bosgraaf, Wilfred
Regiocoordinator Assen
DC PV: Sie Werving KL
Amsterdam - Kmkaz Kattenbgrstr
15-2-2008
Ritm
Breeker, Rik M
Wervingscoordinator Doelgroep
DC PV: Sie Werving KL
Amsterdam - Kmkaz Kattenbgrstr
15-2-2008
Ritm
Vries, Jeroen J de
Regiocoordinator Arnhem
DC PV: Sie Werving KL
Amsterdam - Kmkaz Kattenbgrstr
15-2-2008
Ritm
Alderden, Maarten A
PLV C-VERKESK BRIG/NBC
42BVE/ESKST/COGP
Oirschot - De R v Steveninckkz
11-2-2008
Ritm
Saton, Rick
Off Bedrijfsmaatsch Werker
DC BMW: RK Noord
Assen - J W Frisokazerne
1-2-2008
Ritm
Vries, Jeroen J de
HFD BANENWINKEL
PERSCO/W&A/BWKL SCHAARSBERGEN
Arnhem - Oud-Nieuw Vrijland
1-2-2008
Ritm
Nellestijn, Anton
PLV C-NSU/HFD I/M&DNSTN
NSU RHEINDAHLEN/COGP
Moenchen-Gladbach - Loc Rheind
14-1-2008
Elnt
Groot, Rutger J
Arb. plaats reservisten
Beheer Reservisten
Den Haag - Frederikkazerne
14-2-2008
*) Gedurende de periode van uitzending
Onderscheiden: Rang
Naam
Arb. pl. titel
Kwalificatie
Uitgiftedatum
Maj
Arendse, Peter-John
SO LAND POLICY
NATO Medal ISAF
1-2-2008
Personalia
Elnt
Buining, Renee
Off Bedrijfsmaatsch Werker
DC BMW: RK West
Utrecht - Lgen Knoopkazerne
1-2-2008
Elnt
Drissen, Mart
Arb. plaats reservisten
Beheer Reservisten
Den Haag - Frederikkazerne
31-1-2008
Elnt
Wöhler, Alexander C
C-TKPEL LEOP2A6
11TKBAT/C-ESK/2TKPEL
Oirschot - De R v Steveninckkz
9-1-2008
Elnt
Bakker, Jacob A
C-LOGPEL/NBC
43BVE/LOGPEL/COGP
Darp - Johannes Postkazerne
1-1-2008
Overlijdensberichten:
Elnt
Kemenade, PLV C-TKESK LEOP2A6/NBC
11TKBAT/A-ESK/ESKST/COGP
Oirschot - De R v Steveninckkz
1-1-2008 1-1-2008
Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 10 januari 2008 in de leeftijd van 96 jaar van Cornelis (Kees) Willem Verloop, oud reserve ritmeester der Huzaren.
Madoc Tristan O van Elnt
Nieuwenhuis, Michiel Franciscus M
HFD SIE S1 BAT/AFD
11TKBAT/STSTESK/BATST/SIE S1
Oirschot - De R v Steveninckkz
Elnt
Stal, John
INSTR INTN OPL/OPLBGL
KMS/ST/OTK/SIE INTN OPL&OPLBGL
Weert - Van Hornekazerne
1-1-2008
Tlnt
Franse, Rob
C-TKPEL LEOP2A6
11TKBAT/B-ESK/2TKPEL
Oirschot - De R v Steveninckkz
4-2-2008
Tlnt
Jonge, Ellen J de
C-TKPEL LEOP2A6
42TKBAT/A-ESK/1TKPEL
Darp - Johannes Postkazerne
4-2-2008
Tlnt
Hoek, Aren D van den
Individueel begelpel KL
NLDA: IBP
Breda - Kasteel van Breda/KMA
11-1-2008
Knt
Berendsen, Wolfert PJ
Cursisten VTO Inf
NLDA: VTO CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
4-2-2008
Knt
Berteler, Peter
Cursisten VTO Cav
NLDA: VTO CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
4-2-2008
Knt
Eijk, Kevin A T van
Cursisten VTO Cav
NLDA: VTO CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
4-2-2008
Knt
Kamphorst, Marco J C
Cursisten VTO Cav
NLDA: VTO CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
4-2-2008
Knt
Konings, Luc A
Cursisten VTO Cav
NLDA: VTO CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
4-2-2008
Knt
Mulder, Maarten
Cursisten VTO Cav
NLDA: VTO CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
4-2-2008
Knt
Ott, Raymond M
Cursisten VTO Inf
NLDA: VTO CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
4-2-2008
Knt
Runhart, Alle
Cursisten VTO Cav
NLDA: VTO CIE
Breda - Kasteel van Breda/KMA
17-12-2007
26
Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 29 februari 2008 in de leeftijd van 84 jaar van Jhr. Gerard van Rijckevorsel van Kessel, oud-reserve officier der Huzaren, drager van het Verzetsherdenkingskruis. drager van de Verdienstorden des Landes Reinland-Pfalz.
Hare Majesteit de Koningin, oud commandant Regiment Huzaren van Boreel, Ridder Erekruis in de Huisorde van Oranje, drager van het Bronzen Kruis, drager van het Ereteken voor Orde en Vrede met de gespen 1947, 1948 en 1949, Ridder van Eer en Devotie van de Souvereine Militaire Orde van Malta, XXX jaar eerlijke en trouwe dienst.
Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden op 8 maart 2008 in de leeftijd van 85 van Jhr. Aert van der Goes, luitenant-kolonel der Huzaren b.d., adjudant i.b.d. van
27
Kilacadmondiner 2007 Door cadet-sergeant M.P. van Meurs (Voorzitter C.R.S.V. Kilacadmon, bestuursjaar 2007)
Op dertig november jl. heeft het jaarlijkse Kilacadmondiner plaatsgevonden op de Koninklijke Militaire Academie te Breda. Onder toeziend oog van vele officieren en oud-officier e n d e e d h e t j o n g e h a a r, h a a r i n t r e d e b i n n e n onze vereniging. De avond werd ingeluid met een schietwedstrijd in de kelder van het kasteel van Breda. Terwijl een aantal officieren hun schietkunsten beproefden genoten de overige aanwezigen van een drankje. Nadat het laatste schot was gelost en tevens de laatste gasten gearriveerd waren, kon worden aangevangen met het diner. Tijdens het diner kreeg het jonge haar ruimschoots de gelegenheid om kennis te maken met hun toekomstige collegae en konden zij genieten van de wijze raad van de oud-officieren. Na het geslaagde diner was het moment aangebroken waarop het jonge haar geïnaugureerd zou worden binnen onze
mooie vereniging. De traditionele Parade des Chevaux, onder leiding van de jongst aanwezige officier, werd met succes uitgevoerd. Aansluitend kon de voorzitter overgaan tot de daadwerkelijke inauguratie en het uitreiken van de daarbij behorende boerenzakdoek. Tenslotte was het tijd voor de inauguratie van de jongste van de verse aanvulling, het veulen, maar natuurlijk pas nadat deze zijn visie met de aanwezigen had gedeeld. Het bestuur van CRSV Kilacadmon was verheugd over de opkomst die, ondanks fileproblemen, ‘aanzienlijk’ te noemen was. Wij willen Kolonel Knol feliciteren met zijn overwinning in de schietwedstrijd en hopen dat zijn voorbeeld velen inspireert tot deelname volgend jaar. Het bestuur kijkt terug op een geslaagde avond en hoopt dat het nieuwe bestuur, onder leiding van Cadet-sergeant van der Laan, na het volgende diner eenzelfde conclusie kan trekken.
Mededelingen Herdenking gevallenen Cavalerie vrijdag 2 mei 2008 Dit jaar zal de herdenking van de gevallenen der Cavalerie op vrijdag 2 mei plaatsvinden bij het monument op de Bernhardkazerne tussen Gebouw A en B. Tijdens deze plechtigheid zal de Wapen-oudste der Cavalerie, lgen J.A van Diepenbrugge, tezamen met de drie Regimentscommandanten een krans leggen. Gedacht tijdschema: 14:00 uur: ontvangst in gebouw O. 14:35 uur: opstelling ingenomen. 14:45 uur: intreden Standaardgroep. 14:50 uur: aankomst Wapenoudste en Regimentscommandanten. Circa 15:15 uur: einde plechtigheid, aanvang gelegenheid tot samenzijn in gebouw O. 16:30 uur: einde gelegenheid tot samenzijn. U en uw gezinsleden zijn uitgenodigd om hierbij aanwezig te zijn. Tenue militairen: DT met modeldecoraties
28
Reünie 1e verkenningsregiment Huzaren van Boreel (1946-1950) Het 1e verkreg HvB houd voor de laatste maal een reünieherinneringsdag op 4 april in de Bernhardkazerne te Amersfoort van 09:30 tot 17:00 uur. Mochten er regimentsleden zijn die nog nooit een uitnodiging voor onze jaarlijkse reünies hebben ontvangen dan kunnen zij contact opnemen met Ab Lagaai 010-4281152 of Ab Olthuis 030-2880845
KAARTLEESRIT MCAM De Militaire Commissie voor Automobiel- & Motorwedstrijden (MCAM) organiseert op zaterdag 19 april 2008 een oefenrit kaartlezen voor al het burger en militair (inclusief Reserve en NatRes) personeel van alle krijgsmachtdelen. De rit heeft een lengte van ongeveer 105 kilometer en voert in zijn geheel over verharde wegen. De oefenrit start om 10.00 uur vanaf Vliegbasis Woensdrecht te Hoogerheide. Deelname is in teamverband (een chauffeur en een kaartlezer) in een gevorderden- of beginnersklasse mogelijk. De kosten voor deelname aan de oefenrit bedragen € 7,50 per equipe.
men en na afloop van een traject over de ideale route. Voor de gevorderden telt deze rit mee voor het Defensiekampioenschap Kaartlezen. De tweede rit die meetelt voor dit kampioenschap is de 18-uursrit op 3 en 4 oktober 2008 vanaf het Landmachtcomplex Kamp Holterhoek te Eibergen. Een inschrijfformulier voor de oefenrit kan per e-mail of telefonisch (alleen maandag en dinsdag) worden aangevraagd bij het secretariaat van de MCAM, e-mailadres:
[email protected] , telefoon MDTN *06-497-8661 / PTT 0346-338661
Nieuw record: alle drie vijfkampen in één jaar
Examen- en kampioenschapskalender 2008
Furlan Funke Kaiser: ‘Ik heb de eisen voor de Nationale Sportmedaille voor de NOC*NSF-Vaardigheidsproeven dit jaar voor de 3e keer gehaald, nadat ik er in 2005 mee ben begonnen. Ze zijn goed te doen. Het stimuleert je om elk jaar allround in conditie te blijven! Het is eigenlijk een combinatie van onderdelen uit de atletiek: lopen (100/400m, 1.500m en 10 km), springen (hoog- en verspringen) en werpen (kogel of discus of speer); plus zwemmen (200m) en zelfverdediging (één keuze uit acht varianten zoals judo, boksen, schermen).
In 2008 kunnen het Militair Ruiterbewijs (MRb), het Militair Ruiterbewijs in Zilver (MRbZ) en het Militair Ruiterbewijs in Goud (MRbG) op de volgende gelegenheden worden behaald: - zondag 20 april 2008: Olympische Moderne Vijfkamp in Amersfoort; - 8 juni 2008: MRb-examen in Amersfoort; - vrijdag 13 juni 2008: MRK Dressuur in Amersfoort; - vrijdag 13 juni 2008: MRK Springen in Amersfoort; - zondag 6 juli 2008: MRbZ-Caprilliproef in Maarsbergen; - zondag 6 juli 2008: MRK Samengestelde Wedstrijd in Maarsbergen; - zondag 6 juli 2008: Olympische Moderne Vijfkamp in Maarsbergen; - zaterdag 18 oktober 2008: MRb-examen in ’t Harde; - zondag 19 oktober 2008: Olympische Moderne Vijfkamp in ’t Harde. Meer informatie op www.militairruiterbewijs.nl. Inschrijvingen voor MRb- en MRbZ-examens uitsluitend via www.militairruiterbewijs.nl, voor het MRK/D en MRK/S uitsluitend via www.mrvtepaard.nl, voor de Olympische Moderne Vijfkamp uitsluitend via www.nederlandsevijfkampbond.nl en voor het MRK/SGW uitsluitend via www.sgwmaarsbergen.nl.
Furlan Funke Kaiser (26), Cadet-kornet der Cavalerie en Secretaris van de Senaat van het Cadettencorps van de KMA, is er als eerste in geslaagd om in één jaar de eisen te halen voor de door de Nederlandse Vijfkampbond verleende onderscheidingen voor alle drie vormen van vijfkamp: - de Nationale Sportmedaille (lopen, zwemmen, springen, zelfverdediging, werpen) - de Militaire Vijfkamp (lopen, zwemmen, schieten, hindernisbaan, werpen) en - zde Moderne Vijfkamp (lopen, zwemmen, schieten, schermen, paardrijden).
De Militaire Vijfkamp vond ik fysiek verreweg de zwaarste van de drie vormen van vijfkamp. Via de CIOR-sportploeg ben ik hiermee in aanraking gekomen. Hoewel de militaire vijfkamp gebaseerd is op de militaire basisvaardigheden en makkelijk individueel te beoefenen is, bleek gestructureerde training geen overbodige luxe: lopen (8 km veldloop, 4 km voor dames), zwemmen (50m met hindernissen), schieten (3 maal 10 schoten met Diemaco of Glock), hindernisbaan (450/500m) en werpen (juistheids- en verteworpen met een werpgewicht). De Olympische Moderne Vijfkamp vond ik technisch de moeilijkste van de drie vormen van vijfkamp. Deze is niet voor iedereen weggelegd. Niet iedereen kan paardrijden of schermen; bovendien vond ik het schieten moeilijker dan in de Militaire Vijfkamp. Je moet ook meer investeren in uitrusting en trainingen. Maar ik vond de Olympische Moderne Vijfkamp wel de leukste vijfkamp: lopen (3 km veldloop), zwemmen (200m vrije slag), schieten (20 schoten met luchtdrukpistool op 10m afstand), schermen (ca. 30 partijen op degen, steeds om 1 treffer) en paardrijden: (12 hindernissen op minimaal 90 cm op een geloot springpaard).’
Tijdens deze oefenrit geldt voor de beginners een aanzienlijk vereenvoudigd reglement. Omdat het een oefenrit is, zal er vooraf en tussen de te rijden trajecten uitleg gegeven worden met lichtbeelden over het reglement, de kaartleessyste-
29
VO C A c t i v i te i te n k a l e n d e r 2008
bijeenkomsten regelmatige terugkerende R e g e l m a t i g te r u g k e re n d e b i j e e n k o m s te n
datum
activiteit
plaats
contactpersoon
03/04/2008
VOC-lunchtafel; de Roskam
Gorssel
Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002;
[email protected]
04/04/2008
Diner de Corps RHPO
Amersfoort
Kol J.C.L. Bolderman;
[email protected]; 06-53224873
10/04/2008
Borrel Brussel
Brussel
oud res Elnt D. Tromp;
[email protected]
Brabantse Lunch
10/04/2008
Haagse VOC Koffietafel
Den Haag
Pulchri Studio: 070-3589474 of Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber;
Elke vierde woensdag van de maand v.a. 12.00 uur in auberge de Waag, Markt 32 te Boxtel. Info en opgave bij de res lkol mr. D. van Zuidam , tel: 0411-610219 of e-mail:
[email protected]
[email protected] 06-55991808
LUNCHES
13/04/2008
Ere Escorte/oefendag
Rotterdam
res Ritm M. van der Goes;
[email protected]
19/04/2008
Algemene Vergadering
Amsterdam
res Ritm Jhr ir M.O.M. van der Goes;
[email protected]
23/04/2008
Brabantse Lunch
Boxtel
res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;
[email protected]
01/05/2008
VOC-lunchtafel; de Roskam
Gorssel
Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002;
[email protected]
Den Haag
02/05/2008
Herdenking gevallen Cavalerie
Amersfoort
Lkol A.J. Petter;
[email protected]; 033 4661273
08/05/2008
Haagse VOC Koffietafel
Den Haag
Pulchri Studio: 070-3589474 of Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber;
Elke tweede donderdag van de maand v.a. 12.00 uur in de Pulchri Studio, Lange Voorhout 15, tel.: 070-3589474; inlichtingen en opgave aldaar of bij lkol b.d. drs A.J. Rosendahl Huber, tel 0655- 991808.
[email protected] 06-55991808 10/05/2008
Reünie 50 jr 11Tkbat RHvS
Oirschot
Stafadj Dubbeldam 040 2665502
13/05/2008
Herdenking gevallenen vm 1RH
Voorthuizen
Adj b.d. Bouwmans 0492 512643.
15/05/2008
VOCS borrel
Amersfoort
Maj J.M.J. van Bommel 0334661281;
[email protected]
Rotterdam
22/05/2008
45e Officiersdiner Brussel
Brussel
oud res Elnt D. Tromp;
[email protected]
22/05/2008
HOG Borrel
Loosdrecht
res Lkol Mr. J.F. Verhaert;0655824268;
[email protected];
Elke derde woensdag in de derde maand van het kwartaal v.a. 12.00 uur in Roei en Zeilvereniging “de Maas”. Info bij res elnt W. Aalders, e-mail:
[email protected]
aanmelden:
[email protected] 28/05/2008
Brabantse Lunch
Boxtel
res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;
[email protected]
05/06/2008
VOC-lunchtafel; de Roskam
Gorssel
Maj b.d. H.A.G. Nix 0575-528002;
[email protected]
Zutphen
08/06/2008
Ere Escorte/oefendag
Amersfoort
res Ritm M. van der Goes;
[email protected]
08/06/2008
Militair Ruiter Bewijs
Amersfoort
res Elnt drs E.T. Woudenberg;
[email protected]
12/06/2008
Haagse VOC Koffietafel
Den Haag
Pulchri Studio: 070-3589474 of Lkol b.d. drs. A.J. Rosendahl Huber;
Elke eerste donderdag van de maand v.a. 12.00 uur in de Roskam te Gorssel, info: maj b.d. H.A.G. Nix, tel: 0575-528002, e-mail:
[email protected] .
[email protected] 06-55991808 13/06/2008
15/06/2008
Militair Kampioenschap Dressuur/Springen
Amersfoort
res Elnt B.J. Roelofsz;
[email protected]
Waterloo rit
Brussel
Bgen b.d. P.J. Kautz;
[email protected]
18/06/2008
Lunch KR&ZV “de Maas”
Rotterdam
res Elnt W.J.G. Aalders;
[email protected]
25/06/2008
Brabantse Lunch
Boxtel
res Lkol mr D. van Zuidam 0411610219;
[email protected]
06/07/2008
Militair Ruiter Bewijs
Maarsbergen
res Elnt drs E.T. Woudenberg;
[email protected]
06/07/2008
NMRK Samengestelde Wedstrijden
Maarsbergen
res Elnt J.W.H. van der Goes-Petter;
[email protected]
06/07/2008
Olympische Moderne Vijfkamp
Maarsbergen
res Elnt drs E.T. Woudenberg;
[email protected]
11/09/2008
VOC Golfdag Anderstein
Maarsbergen
res Ritm Jhr ir M.O.M. van der Goes;
[email protected]
25/09/2008
Commando-overdracht RHPO
Havelte
Kol J.C.L. Bolderman;
[email protected]; 06-53224873
04/10/2008
MNC Vriendendag
Amersfoort
04/10/2008
SROC reunie
Amersfoort
res Ritm Jhr ir M.O.M. van der Goes;
[email protected]
18/10/2008
Militair Ruiter Bewijs
t Harde
res Elnt drs E.T. Woudenberg;
[email protected]
22/11/2008
Concert Reunieorkest
17/12/2008
30
Trompetterkorps der Cavalerie
Amersfoort
Lkol bd K. Huizenga; 033-4753591
Heinekenborrel
Amsterdam
oud res Elnt. M.H. Rijkens;
[email protected]
Tiel
Luxemburg
In principe om de maand op telkens wisselende lokaties. Informatie bij de oud res elnt G.E. van der Werff, tel: 0344-691943.
Bij de oud res elnt jhr. T.C.H.N.G. van Rijckevorsel. Tel (en fax): 00-(352)-770436.
Spanje BORRELS BUITENLAND Australië Sydney, bij de oud res elnt drs. H.A.J. Sprangers. Tel privé: 02 96341822, e-mail:
[email protected]
België Brusselse VOC-borrel vindt plaats op uitnodiging en op wisselende locaties. Info bij oud res elnt D. Tromp, e-mail:
[email protected]
Canada Kingston Ontario, bij oud res elnt W. Jeronimus. The Deerfield, suite 209, 115 Barret Court, Kingston, Ontario. Tel: 613-542-9687, fax: 613-542-5872
Curacao Willemstad, bij oud res ritm F. Fontein. Flexibel qua locatie, datum en tijd. De Ketel One Vodka en Ketel 1 jenever staan altijd koud. Tel: +59 99 461 0425 of +59 99 529 7027, e-mail:
[email protected]
BORRELS NEDERLAND Frankrijk Amersfoort-Bernhardkazerne Vereniging Officieren Cavalerie School (VOCS) organiseert 4 x per jaar de cavalerieborrel op de Bernhardkazerne. Uiteraard zijn ook VOC-leden van harte welkom. Opgave en inlichtingen bij maj J. van Bommel, tel: 033-4661281
Amsterdam/ ‘t Gooi De Henk Oortman Gerlings borrel in jan, mrt, jun en nov. De borrel wordt altijd gevolgd door een maaltijd. Aanmelden bij res ritm M.P. Oortman Gerlings via e-mail:
[email protected] of bij res elnt R. Hermens via e-mail:
[email protected]
Mornac sur Suedre, elke dinsdag bij oud res maj J.H. Goedkoop in Le Mornac, 21 rue des Halles, 17113 Mornac sur Suedre. Tel.: +33 546 22 63 20, e-mail:
[email protected] Opgave: tel aanmelden 1 dag vooraf . Leden en niet leden op doorreis zijn welkom bij kol b.d. mr. C.H. Blok, Château des Loges, 61250 Hauterive, Orne. Tel.: +33 233826756, e-mail:
[email protected]
Marbella, bij de oud res elnt jhr. M.L. de Blocq van Scheltinga, adres: Finca Linda Vista, E-29110 Monda. Tel.: (0034) 95 211 2739 of (0034) 68 074 9411. Cavaleristen in Barcelona zijn welkom om contact op te nemen met Mark Wuijten, e-mail:
[email protected]
UK Londen, in de Cavalry and Guards club, 127 Piccadilly. Afspraken met res elnt G.J. ter Brugge. Tel: +44 20 76773875 of e-mail:
[email protected].
USA New York, info bij oud res elnt jhr. Job B.B. Sandberg. (Office) tel: 1-646-4247210, e-mail
[email protected], (prive) tel:1-203-655-4003, e-mail:
[email protected]. Lancaster (Pennsylvania), bij de oud res elnt W.R.H.M. van Huystee. Tel: kantoor (717) 393-1551 en thuis (717) 393-3005. Atlanta (terug van weggeweest), bij res ritm Robert B. Koch 44 05 10 209 ‘t Hoveke 730 Mt Paran Rd NW Atlanta Ga 30327 Tel: 404 323 6075 / 404 843 3946
[email protected]
Iran Teheran, op de THEE bij de res ritm ir. P. van Bers. Tel: +98 21 8845 7589.
31
LET OP ADV DFD PDF IN ACROBAT TUSSENVOEGEN!!!!