Jaargang 31 - nummer 6 Juni 2005 KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

Jaargang 31 - nummer 6

Juni 2005

KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

Wij nodigen U uit voor de activiteiten van juli 2005 21 juli - Te Deum - Hasselt Te Deum ter gelegenheid van de Nationale Feestdag op donderdag 21 juli om 11.00 uur in de St Quintinuskathedraal te Hasselt. Telefonisch inschrijven vóór 12 juli. (20 voorbehouden plaatsen)

21 juli - Barbecue - Millen LtKol Herman Schrijvers Donderdag 21 juli 1800 uur - Hoeve Dewalleff - Tikkelsteeg 13 3770 Millen (012.237089) Voor de zevende maal zullen wij in dit ongeëvenaard en prachtig kader door onze gastheer LtKol Herman Schrijvers ontvangen worden om aan te zitten aan een traditioneel barbecuefestijn. Telefoni sch in schr ijven op 011.228848 vóór 14 juli ‘05. De stortingen van € 23 per persoon (aperitief, wijnen en frisdranken inbegrepen) met code BBC/05 moeten vóór 19 juli toekomen op rek.: 961-1951400-46 van KVOO LIMBURG. Om het zo gezellig mogelijk te maken zullen wij de tafels schikken aan de hand van uw voorkeur. Geef bij inschrijving twee namen van collega’s op bij wie u aan tafel wenst te zitten - sportieve kledij heren zonder das.

Dinsdag 28 juni 2005

Wandeling en Causerie Cdt Gilbert Moons

Ere-notaris Christian Brys

Inschrijven vóór 20 juni 05 - zie nieuwsbrief van mei pg. 3 10.00 u 10.15 u

12.30 u 13.45 u

Aankomst hotel “De Kluis” te Bolderberg Causerie : door Ere-Notaris Christian Brys 1. “Huwelijkscontracten met eventuele mogelijke aanpassingen of wijzigingen” 2. “Giften tussen echtgenoten” Lunch Geleide wandeling met natuurgids - 3 à 4 km door de bossen van Terlamen - gevolgd door Vieruurtje en Vragenuurtje

Woordje van de voorzitter

A

ls het mooi weer is probeer ik mij altijd te installeren in de tuin of op het terras voor het schrijven van mijn maandelijks woordje. Vandaag is het de laatste meidag, en alhoewel onze secretaris omwille van zijn USA-expeditie de deadline voor onze volgende Nieuwsbrief iets later gesteld heeft dan gewoonlijk, wordt het toch stilaan tijd dat ik er aan begin. Na een schitterende 1 mei en enkele tropische zomerdagen tijdens de voorbije week was ik al bijna gewoon geraakt aan mijn short en een luchtig zomerhemdje, maar de regen van gisteren en de b ijn a- vriest em per atu ren van vannacht hebben mij vlug terug afgekoeld. We zullen toch nog even (Vervolg op pagina 2)

In dit nummer : Woordje van de Voorzitter In en Uit document Barbecue - 21 juli Herman Schrijvers Wandeling en Causerie - 28 juni Gilbert Moons en Christian Brys Verslag Turnhout ‘Misselijk’ - Luc Vandenborne ‘In sacred sleep they rest’ Jacques Desimpelaere ‘Teekitiezzie’ - Jef Schoups ‘Friesland’ - Leon Monsieur ‘St Pierre la Mer’ - Luc Van Camp ‘Kruikenverhaal’ - Yvan Lambrechts

juni 2005

K.V.O.O. - LIMBURG

-2-

Woordje van de Voorzitter (Vervolg van pagina 1)

geduld moeten oefenen vooraleer de gegarandeerde lange hete zomer echt gaat beginnen. Maar intussen is de zon dan toch weer verschenen en de temperatuur op het terras heeft de 20° al overschreden, zodat ik toch niet aan de verleiding kon weerstaan daar mijn inspiratie te gaan zoeken, in short… Toen ik vanmorgen de krant doornam heb ik er even speciaal op gelet hoe dikwijls de 3-letteruitdrukking B-H/V er nog in voorkwam. Wat een opluchting: nergens nog een spoor van te bespeuren! Na maandenlang gekibbel, en nadat we er de voorbije maand tijdens het hoogtepunt van de crisis onophoudelijk mee om de oren werden geslagen, is het probleem nu plots uit de actualiteit verdwenen. Voorlopig toch, en alle politieke energie die er tot in den treure aan werd verspild heeft in feite tot absoluut niets geleid. Alles wijst er op dat bij gelegenheid deze onoplosbare zaak weer eens opnieuw zal opduiken, weer voor een hoop zinloze ruzie en verlamming van het beleid zal zorgen,en weer eens onopgelost in de diepvries zal worden gestopt. En intussen ligt de doorsnee Belg er absoluut niet wakker van. Tijdens het hoogtepunt van de crisis, toen de val van de federale regering steeds waarschijnlijker werd, organiseerde Radio 1 een navraag bij de buitenlandcorrespondenten van de voornaamste kranten uit onze buurlanden, om te vernemen wat de lezers daar zoal vonden van dit godgeklaagd taalkundig onrecht. Het absurde van heel die B -H/V poespas kon volgens mij niet beter geïllustreerd worden dan door de reactie van de correspondenten; er was er geen enkele die ook maar de minste poging ondernam om dit typisch Belgisch (Vervolg op pagina 3)

Noteer

A AnDACHT !

in uw agenda

Wegens onvoldoende dinsdag 16 augustus

inschrijvingen (14) moet het bezoek van 14 juni 05

Bezoek LUIK

aan Meise en Grimbergen

(deel 3)

afgelast worden !

Jean Pierre Dechesne

Voorstel wordt hernomen in 2006

Wij betreuren het overlijden van onze collega Kolonel

Rik COENRAERDS Echtgenoot van Mevrouw Renate Hartmann

Geboren te Tongeren op 29.11.33 Overleden te Hasselt op 02.05.05 De plechtige eucharistieviering en de crematie vonden plaats op 11 mei 2005 Namens KVOO Limburg hebben wij aan de familie onze gevoelens van deelneming aangeboden en heeft onze vereniging bloemen neergelegd.

Wij betreuren het overlijden van onze collega Commandant

Georges GONSAELES Geboren te Oostende op 25.08.38 Overleden te Leopoldsburg op 06.05.05 De crematie en de asverstrooiing vonden plaats op 11 mei 2005 Namens KVOO Limburg hebben wij aan de familie onze gevoelens van deelneming aangeboden en heeft onze vereniging bloemen neergelegd.

juni – juli 1999 juni 2005

K..V.O.O. -- LIMBURG LIMBURG K.V.O.O.

- 3-3--

Woordje van de Voorzitter K.V.O.O.

(Vervolg van pagina 2)

probleem aan zijn lezers uit te leggen of om er een artikel aan te wijden. Zij gaven unaniem als reden op dat zij er zelf maar weinig of niets van begrepen, en er zeker geen idee van hadden wie er nu in feite gelijk of ongelijk had. Enkelen gaven toe ooit eens een poging te hebben ondernomen om de ongelooflijk ingewikkelde actuele Belgische staatsstructuur met de verschillende taalgemeenschappen, 6 of 7 regeringen, een onoverzichtelijk aantal ministeries, parlementen, enz…uit te leggen aan hun Nederlandse, Franse of Duitse lezers, maar ze hebben dat maar vlug opgegeven. Daarbij nog eens onze taalperikelen en -gevoeligheden gaan uit de doeken doen is voor hen een onmogelijke opgave… Iemand die vanaf nu minder zal geconfronteerd worden met die nationale taalperikelen is onze kersverse Limburgse Gouverneur. Hij zal nu vooral moeten overweg kunnen met onze rijkdom aan Limburgse dialecten, en zal b.v. moeten weten dat “gûder mee noë hós” in het ene dorpje hetzelfde wil zeggen als “gängs tich mit heivers” in een ander dorpje (ik weet niet of de schrijfwijze correct is, maar dialect wordt natuurlijk gesproken i.p.v. geschreven). Maar voor Steve zal dat wel geen probleem zijn. Vanwege de KVOO-Kring Limburg wensen we hem in elk geval proficiat en heel veel voldoening als nieuwe Gouverneur. Uw voorzitter, Marcel

De bestuursleden worden uitgenodigd om vóór 16 juni ek. Hun voorstellen voor de agenda van de vergadering van 27 juni 05 over te maken aan het secretariaat

28.04 Van Jacques Desimpelaere :”In sacred sleep they rest” pg 7 Tamtam berichten en betuiging van deelname bij het over- 03.05 lijden van onze collega Kolonel Rik Coenraerds Tamtam berichten en betuiging van deelname bij het over- 06.05 lijden van onze collega Commandant Georges Gonsaeles 12.05

Van Henri Polus “Dag van het 11de Linie te Hasselt - 28 mei” - door providerproblemen in de VS hebben wij dit bericht niet kunnen verspreiden - waarvoor verontschuldiging

13.05

Van Guido Del Savio - foto’s bezoek Turnhout - pg 15

18.05

Van Inès en Yves Gonsaeles “Dank voor het eerbetoon aan mijn vader Georges Gonsaeles” Van Yvan Lambrechts “Het kruikenverhaal” - pg 9

30.05 Van Luc Van Camp - Saint Pierre la Mer - pg 4 30.05 Van Luc Vandenborne “Misselijk” - pg 10 01.06

Van Leon Monsieur - Friesland - stand van zaken - pag 4

01.06

Van Marcel Demot “Woordje van de Voorzitter” - pg 1

01.06

Van Frans Kenis - verslag en details bezoek Turnhout

02.06 Van Jef Schoups “Teekitiezzie” - pg 12 05.06 Van J.P. Dechesne - details bezoek Luik van 16 augustus 06.06 Wegens onvoldoende inschrijvingen (14) annulatie van de afspraken voor 14 juni met Louis Bax (Grimbergen-Meise) Aan KVOO Nationaal - Verslag activiteiten mei 05

06.06

Postogram : 1. Felicitaties en dank aan de uittredende 07.06 Gouverneur Mevrouw Hilde Houben-Bertrand 2. Felicitaties aan de nieuwe Gouverneur De Heer Steve Stevaert - pg 4.

Beleggingsclub maandag 27 juni om 1630 u. Provinciecommando Guffenslaan 26 3500 Hasselt

Inlichtingen Herman Schrijvers

Woordje van de Voorzitter van de beleggingsclub In juli is er geen vergadering Tijdens de laatste vergadering moest ik aan de gevleugelde woorden van Churchill (lichtjes aangepast) denken toen hij over zijn piloten tijdens de slag om Engeland sprak. “In de geschiedenis werd het vermogen van zo velen nooit door zo weinigen beheerd.” De stemming is aangenaam, het bier goed en goedkoop. Broeder Euro

K.V.O.O. - LIMBURG

Mevrouw Hilde Houben-Bertrand Mevrouw de Gouverneur, Namens de Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren Kring LIMBURG, hebben wij de eer om U bij het einde van Uw ambtstermijn van Gouverneur van LIMBURG, van harte te feliciteren. Wij danken U voor de sympathie die wij al die jaren van U hebben mogen ervaren, voor de ontvangsten ter gelegenheid van de jubilea van onze vereniging en voor Uw gewaardeerde aanwezigheid op de talrijke herdenkingsplechtigheden, inzonderheid ter gelegenheid van de Nationale Dag KVOO in 2000. Wij wensen U een welverdiende rust en nog veel aangename jaren. De Heer Steve Stevaert Mijnheer de Gouverneur, Namens de Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren Kring LIMBURG, hebben wij de eer U naar aanleiding van Uw benoeming tot Gouverneur van de Provincie Limburg van harte te feliciteren. Wij danken U voor de sympathie die wij in het verleden mochten ervaren en voor Uw gewaardeerde aanwezigheid op de talrijke herdenkingsplechtigheden. Wij wensen U veel voldoening in Uw functie van Gouverneur van de Provincie LIMBURG Luc heeft sedert de laatste nieuwsbrief geen bijkomende inschrijving meer gekregen en dus gaat KVOO LIMBURG met acht leden op reis naar

St. Pierre-la-Mer 6 tot 13 september 2005 Om de deelnemers nog eens te noemen, het zijn de echtparen : Buelens, Soos, De Keyzer en Van Camp. Wij wensen de deelnemers een veilige en aangename reis Inlichtingen Tel: 011.733478.

juni 2005

-4-

K.V.O.O. LIMBURG REIS FRIESLAND Er zijn 29 deelnemers ingeschreven voor de K . V . O . O. - r e i s n a ar Friesland zodat we van een succes mogen spreken. De deelnameprijs blijft dan ook bepaalt op 445 Euro/ persoon. Mag ik dan ook vragen, voor degenen die het nog niet uitgevoerd hebben, een tweede voorschot van 150 Euro/persoon te willen storten op rekening 979 -9490638-66 van Leon Monsieur. Het resterend bedrag. zijnde 145 Euro/persoon, dient vereffend tegen 15 augustus 2005 Wat betreft de opstapplaatsen stel ik het volgende voor: 06.00 : Diepenbeek, oude burelen De Zigeuner alwaar mogelijkheid parking voertuig 06.30 : achterkant C. C. HASSELT 07.00 : gemeentehuis Houthalen Dit is slechts een voorstel, zeker voor de opstapplaats Houthalen. Andere voorstellen zijn steeds welkom. Een definitieve regeling zal dan later getroffen worden Deze maal gaan wij noordwaarts. Het is iets gans anders, niet te vergelijken met onze vroegere reizen naar het zuiden. Binnen enkele weken, tussen twee reizen in, ga ik ter plaatse alles vastleggen, ( boottochten, musea, middagmalen…) zodat we met open armen door de Friesen zullen ontvangen worden. Zij staan bekend als een zeer koel volk, nogal introvert Ik heb het reeds anders meegemaakt, wij zullen verwonderd zijn over het enthousiasme van deze noorderlingen. Tot binnenkort Uw reisleider voor Friesland, Leon Na meer dan een maand vakantie komen wij moeizaam en langzaam, … zeer langzaam terug op gang. Wij voelen ons echt aangesproken en zijn in de ban van de filosofie die Generaal Schoups elders in deze nieuwsbrief ‘Teekitiezzie’ noemt. Lang mag dit gevoel niet blijven duren want er staat nog heel wat op de agenda 2005 van KVOO. Een programmawijziging om te noteren : het bezoek OPGRIMBIE dat voorzien was op 12 juli 05 moet door omstandigheden worden geannuleerd. Urbain Paulissen zal later een vervangprogramma presenteren. J&C. H.



Turnhout 10 mei 2005

29 leden voelden er wel iets voor om Turnhout, de hoofdstad van de Antwerpse Kempen te bezoeken. Met opstapplaatsen te St. Truiden, Hasselt en Ham was het voor sommigen reeds vroeg dag maar deze kregen dan ook een mooie verplaatsing waarbij ze zich een beeld konden vormen van de overgang van de leemstreek Haspengouw naar de zandstreek Kempen. Eenmaal in Turnhout aangekomen was de dagorde vrij eenvoudig: voormiddag het speelkaartenmuseum en in de namiddag een stadswandeling. Natuurlijk was er voldoende tijd om ’s middags te dineren. Maar zoals het past werd begonnen met een koffie en gebak vooraleer het eigenlijke bezoek aan te vatten. Het Nationaal Museum van de Speelkaart, van de speelkaart bevindt zich, hoe kan het anders in de voormalige drukkerij van de gebroeders Mesmaekers. In het museum werden we opgewacht door de gidsen die onze honger naar informatie over de speelkaarten zouden stillen. Misschien is het eerder de spelduivel in ons die ons zo nieuwsgierig maakte. De speelkaart is met zekerheid het meest verspreide gezelschapspel ter wereld. Het wordt al vlug duidelijk dat we niet alleen een goed beeld krijgen van de wijze waarop speelkaarten worden gedrukt maar ook een goed beeld over de evolutie van de druktechnieken. Elke deelnemer heeft een volledig kaartspel gekregen. Eigenlijk is dit het toegangskaartje en wat voor een. Het is een historisch kaartspel, een reproductie van een mooi 19de eeuws kaartspel. De jokers, een Amerikaanse uitvinding, zijn pas omstreeks 1850 toegevoegd aan het kaartspel. Jokers worden over het algemeen apart gedrukt en bij het spel gevoegd. De jokers welke bij het toegangskaartje werden gevoegd is een ontwerp van Brepols & Dierskx van 1905. Het doosje waarin de kaarten zich bevinden is een hertekende versie van een klassiek origineel van Mesmaekers uit 1878. In de 19de eeuw worden de spellen voorzien van versierde azen.

- 5-3--

Hier in ons spel zijn de versieringen van de azen gebaseerd op originele documenten. Zo stelt schoppenaas de vroegere fabriek van Brepols en Dierckx voor, klaverenaas de fabriek van Van Genechten, Ruitenaas de fabriek van Genisson en hartenaas de fabriek van de Gebroeders Mesmaekers. Dit kaartspel is gedrukt door speelkaartengigant Carta Mundi, die eigenlijk een fusie is van de diverse Turnhoutse speelkaartendrukkerijen. Tijdens het bezoek krijgen we dus een mooi overzicht van de druktechnieken en de evolutie van de drukpersen. De oudste drukpersen zijn volledig in hout. Bij het persen werd een verticale beweging veroorzaakt door een schroef. Hierdoor kon de drukker een plank tegen de drukvorm persen. Om een egale afdruk te kunnen maken moet de uitgeoefende druk overal gelijk zijn. Van de 15de tot de 18de eeuw veranderden de drukpersen niet essentieel. Wel werden voortdurend verbeteringen aangebracht. Onderdelen in hout werden vervangen door metaal. Zo zou de houten schroef omstreeks 1550 geleidelijk worden vervangen. Aangenomen wordt dat met de oudste drukpersen een dagproductie werd gehaald van 500 vellen langs één zijde. Omstreeks 1800 werd 200 vellen, beter drukwerk, per uur gedrukt. Voor kranten bijvoorbeeld werden 500 à 600 vellen per uur gedrukt, voornamelijk omdat hiervoor een mindere kwaliteit drukwerk voldoende was. De metalen drukpersen deden hun intrede vanaf begin 1800. Immers in 1804 werd de eerste volledig metalen drukpers gebouwd door Stanhope, een engelse graaf. Omstreeks 1815 werd in Philadelphia een drukpers gebouwd voorzien van een kniegewricht. Dit type drukpers, “Columbian” genoemd, betekende het einde van de drukpers met schroef. In 1812 werd door Koenig en Bauer een drukpers voorgesteld waarbij het drukprincipe vlak-tegen-vlak procédé vervangen werd door het principe vlak-tegen-cilinder. Met dit soort drukpers werd al vlug een capaciteit van 1100 vel per uur bereikt. Op 28 november 1814 werd de Times voor het eerst

(Vervolg op pagina 6)



- 6-3--


gedrukt op de nieuwe machine. Deze cilinderpers was de eerste sneldrukpers. Op het einde van de 18de eeuw stelde Senefelder de lithografie of steendruk voor. Dit was de aanzet tot een ingrijpende revolutie in het drukwerk. In 1852 installeerde de firma Glénisson & Van Genechten als eersten een stoommachine in de drukkerij. Het maken van speelkaarten zou nooit meer hetzelfde zijn. De speelkaarten kan men in drie grote groepen opdelen: de gewone speelkaarten, kaarten voor gezelschapsspellen en verzamelkaarten, vb. Pokémon. In de jaarproductie van Carta Mundi zijn de drie soorten elk goed voor één derde van de jaarproductie. En wie dacht dat België niet betrokken was of is in de oorlog in Irak die en hebben kunnen zien dat dit kasteel vroeger een chiheeft het mis want in Turnhout werden de kaarten, que adellijk verblijf moet geweest zijn. Momenteel, en onder vorm van een kaartspel, gemaakt met de beeltedit reeds sedert heel lang, doet dit kasteel dienst als nissen van Sadam en kompanen. rechtbank. Het kasteel is mooi gerestaureerd. Jammer Na het middagmaal werden we opgewacht door de genoeg is door een paar serieuze regenbuien de stadsstadsgidsen Mieke van Nyen en Johan Van Gorp. Op wandeling een vrij natte bedoening geworden. Door de een vakkundige wijze toonden zij onder andere de St. plensbuien was de sfeer meteen afgekoeld. Jammer. Pieterskerk, het Begijnhof en het kasteel van de herGelukkig was er nog een warme tas koffie en gebak togen van Brabant. De St Pieterskerk is een collegiale voorzien vooraleer terug huiswaarts te keren. kerk en herbergt een koorgestoelte dat 300 jaar oud is. Verder zijn er schilderijen van o.a. David Teniers Het is ons duidelijk geworden dat Turnhout veel meer beeldhouwwerken van o.a. Walter Pompe en een triptiek te bieden heeft dan dat wat we vermoeden. Volgens de uit de 16de eeuw. Meest opvallende in deze kerk is de gidsen in het museum van de speelkaart waren we een prachtige preekstoel met als motief de wonderbare zeer aandachtig en geïnteresseerd publiek waarvoor de visvangst. Het begijnhof omvat een kerk, infirmerie, rondleiding gerust wat uitvoeriger had kunnen zijn. Dus conventen en 17de eeuwse huisjes. Het begijnhof maakt zullen we moeten overwegen om nog eens naar Turndeel uit van de dertien begijnhoven die in 1998 duur hout te gaan om het kasteel van de Hertogen van BraUnesco op de lijst van Cultureel Werelderfgoed wer- bant en het begijnhof ook eens aan de binnenkant te den geplaatst. Vandaag de dag heeft een aantal bekijken. Maar er blijven nog het bezoeken waard het “welstellende” burgers de rust van het begijnhof naar Taxandriamuseum en het Natuurpuntmuseum, dus rewaarde geschat en zijn dus de nieuwe bewoners van het den genoeg om nog eens naar Turnhout te gaan. begijnhof geworden. Het kasteel van de Hertogen van Frans Kenis Brabant is een echte waterburcht in het hartje van de stad en diende ooit als buitenverblijf voor de hertogen Wij houden er aan om onze collega Frans Kenis, organivan Brabant. Wij hebben alleen het binnenhof bezocht sator van deze uitstap, van harte te feliciteren voor deze prachtige excursie en hem te danken voor de bijkomende praktische beslommeringen die hij omwille van ons verlof ten laste moest nemen. Beste Frans, namens de deelnemers en in onze persoonlijke naam, proficiat en bedankt. JH.



- 7-3--

EEN VAN DE TIEN MILJOEN GESNEUVELDEN Cdt Jacques Desimpelaere In de nieuwsbrief van mei verscheen van de hand van onze collega Jacques Desimpelaere het artikel “Een v an d e t ie n m i lj oe n gesneuvelden”, waarin de auteur op zoek ging naar zijn overleden oom. In dit nummer zet hij zijn speurtocht verder en publiceert hij de resultaten van zijn opzoekingen onder de titel

“ IN SACRED SLEEP THEY REST “ Verblijvende in Reims , was vanzelfsprekend ons eerste bezoek Château-Thierry, waar mijn oom bij het hoofdkwartier van het 1 US Leger te velde was en stierf. In de eens totaal vernieuwde en zwaar bevochten stad zijn heel wat oorlogsgedenkstenen. Doch het meest kenmerkend en frappant zijn steeds de indrukwekkende Amerikaanse gedenkmonumenten die men aantreft daar waar hun strijders het felst vochten en ook in grote getale sneuvelden. De twee monumenten die ons reisbezoek betroffen, aansluitend met de militaire begraafplaatsen in hun omgeving, waren enerzijds het Château-Thierry Monument en anderzijds het Montfaucon Federal Monument dicht bij de begraafplaats van mijn oom, in de omgeving van Verdun. Ons eerst bezochte monument bevindt zich op de Heuvel 204, zuidwaarts van Château-Thierry en 10 km van het Aisne-Marne Cemetry. Deze heuvel veroveren betekende niet alleen de Marnestreek veroveren, maar evenzeer de weg naar Parijs vrijvechten. Bij mooi weer heeft men trouwens van op Heuvel 204 een vergezicht tot bij Parijs. Gelukkig, heeft hier de 2 US Div van de American Expeditionary Force de bres kunnen dichten begin juni 1918. Het enorme monument heeft een grootse dubbele zuilenrij met vooraan twee heroïsche beeldhouwwerken: een Franse vrouw naast een Amerikaanse vrouw die beiden, samen krijgshaftig, de twee naties voorstellen. De achterzijde is gesierd door de Amerikaanse adelaar en ingebeitelde kaarten die de Amerikaanse militaire operaties aldaar samenvatte. Enkele kilometers verder bezochten we dan het Aisne-

Marne American Cemetry te Belleau. De 2.289 graven bevinden zich aldaar in een overweldigende curve en betreffen voornamelijk gesneuvelden in de Marnevallei in de zomer 1918. De kapel bevat er zeer mooie gebrandschilderde vensters. Onze reis had dus ook onrechtstreeks een culturele impact, gelet op de kunststukken in de kapellen en op de neorenaissancestijl bij de Amerikaanse monumenten. Na WO 1 zijn bijna dertig procent Amerikaanse gesneuvelden in Frankrijk begraven. De meeste zijn echter in familiale kring in hun vaderland teraarde besteld. Ook heel wat vermisten en onidentificeerbare doden zijn er. De eerste ziet men op naam op de gedenkstenen naast de kapel van het kerkhof. De onbekenden kregen steeds een individueel graf met een grafzerk, onder de bewoording “Here rests in honored glory, an American Soldier, known but to God”. Bij het kerkhofbezoek voelt men emotioneel de innige relatie met het Amerikaanse volk en met hun soldaten die hier streden en hun leven gaven voor ons. En dit in het bijzonder bij hun kunstsculpturen in de kapellen en bij hun monumenten. Daar voelt men die blijvende band tussen de Verenigde Staten en Frankrijk (en dus ook Europa). Dit uit zich duidelijk op het kerkhof van Belleau. “This monument has been erected by the United States of America to commemorate the services of her troops and those of France who fought into the region during the world war. It stands as a listing symbol of the friendship and cooperation between the French and the American Armies (Belleau 1929). De volgende dag was een drukke dag. Bezoek aan het vroegere hoofdkwartier van Generaal Eisenhower in Reims, met in het bijzonder het strategisch kaartenlokaal met ernaast het vertrek waar de overgave van de Duitsers gebeurde, de 07 de mei 1945. Na een bezoek aan een fort uit WO 1, vatten we de reis aan naar Romagne-sous-Montfaucon, het Meuse-Argonne American Cemetry, het kerkhof van het 1 US Leger.

Monument op Heuvel 2004 (Vervolg op pagina 8)




“ IN SACRED SLEEP THEY REST “

Het was een zeer koude en ijselijke dag. Op de kleine wegen die ons naar Romagne leidden, lag ongeveer 10 cm sneeuw, uiterst gevaarlijk. We bezochten onderweg een Italiaans, een Duits en een gemengd FransDuits oorlogskerkhof. Vanzelfsprekend allen omtrent WO 1. Dit waren dan nog maar enkele van de zeer vele begraafplaatsen die we op ons traject konden aandoen. Het Italiaans kerkhof viel op door het factum dat naast de Italiaanse vlag, de Europese vlag wapperde. Misschien een unicum bij de militaire begraafplaatsen. Het Duitse kerkhof trof anderzijds door een groot gemeenschappelijk graf voor de onbekende gesneuvelden en door het feit dat iedere kleine grafsteen gemeenschappelijk twee of meer gesneuvelden herdacht. En dan was er het gemeenschappelijk FransDuits oorlogskerkhof. Dit collectief schiep in mij een stille treurige voldoening, maar dan met het gevoel dat ons huidig Europa er eertijds had moeten zijn. Alle nationaliteiten hadden de nationale vlag op de begraafplaats, behalve de Duitse kerkhoven. Waarschijnlijk is de Duitse vlag er nog te gevoelig. Voor een aantal jaren heb ik dit ook nog bij ons ervaren, bij de jaarlijkse herdenkingsplechtigheid te GenkBoxbergheide, waar het neerstorten van verscheidene Engelse vliegtuigen wordt herdacht. De Nato-vlaggen werden door ons geleverd. Het burgerlijk organisatiecomité wenste echter steeds dat de Duitse vlag gehesen werd daar waar hij het minst of weinig zichtbaar was tijdens de plechtigheid. Gelet op het weder en de mooie fijne sneeuw en om onze spieren eens los te gooien, hebben we ook enkele keren halt gehouden voor een oorlog, maar dan voor een “sneeuwbaloorlogje”. In de namiddag bereikten we het Meuse-Argonne American Cemetry. Grootte: 53 ha, 14.246 doden zijn er begraven. Het is tot stand gekomen op 14 oktober 1918 door de Dienst Begraafplaatsen van het US leger. Dit gebied werd, als uitdrukking van dankbaarheid in concessie

- 8-3--

gegeven aan de Verenigde Staten, zonder belasting en voorheffing. In het domein hebben we vanzelfsprekend de grafplaatsen zelf, maar tevens een ontvangstgebouw, een gedenkmonument, een kapel met zijdelings de panelen van de vermisten en een ingebeiteld operatieplan van deze sector. Tevens nog twee stijlvolle woningen voor de Amerikaanse beheerder en zijn adjunct. Tijdens de daguren is steeds één van hen beschikbaar voor informatie en voor hulp en dit op alle dagen, behalve op Kerstmis. Een dertigtal Franse arbeiders doen er het onderhoud van het kerkhof. In het receptielokaal kan men het geheel zien uitstralen in mooie beelden en dia’s. De uitzonderlijke herfstpracht van rijen gesnoeide lindebomen en de verfraaiing door dubbele beukenrijen, samen met een mooie fonteinvijver, moeten in het passende jaargetij een immense schoonheid en edelheid projecteren. Buiten was het nu echter zeer koud en alles wit. Bij ons gesprek met de beheerder, keek hij nog even in zijn bestand na of onze gegevens over de plaats van het graf van Alphonse juist waren: Plot H, Row 44, Grave 6. Hij vergezelde ons naar het graf en nam een koffer mee om het graf te poetsen en mooi te maken. Het graf alleen opzoeken was wel uiterst moeilijk geweest. Het graf bevond zich in het vierkant H, maar dan de rij 44 te tellen van links naar rechts of van boven naar onder, of omgekeerd en zonder de ingesneeuwde merkpunten vrij te maken was wel onbegonnen werk geweest. De beheerder verontschuldigde zich dat de twee Amerikaanse vlaggen niet gehesen waren. Hij had ze van hun vlaggenmasten verwijderd wegens de stormwinden die er waren. En een beschadigde vlag dat mocht niet. Hij vond het ook erg dat er overal takken lagen op de weg en op de paden. Eens de sneeuwstorm voorbij, moest alles opnieuw zuiver, gepleegd en mooi zijn. Nergens mag nog een tak of gebladerte, waar ook, op de grond blijven liggen. Bij het graf aangekomen verwijderde hij alle sneeuw van de zerk. Hij vertelde ons dat de grafzerken gepoetst of geschrobt worden met zand. Een zand met een speciale kleur, het zand van UTAH-beach. In het Meuse-Argonne Cemetry zijn alle gesneuvelden van het 1 US Leger (WO 1) begraven. Hetzelfde 1 US Leger dat (Vervolg op pagina 9)



- 9-3--


“ IN SACRED SLEEP THEY REST “ in WO 2 op UTAH-beach als eerste in Normandië landde. En traditioneel is hieruit een verbintenis gegroeid tussen het zand en de gesneuvelden van UTAH-beach (WO 2) en de gesneuvelden van Meuse-Argonne (WO 1). Na het schrobben van de zerk met UTAH-zand en het plaatsen van een beschutte kaars, die de wind echter steeds uitdoofde, en na een gevoelige stilte en gebed, vroeg de beheerder of hij over het kerkhof een afscheidshymne mocht laten horen voor mijn oom. En dit was een ode die mij tranen bracht, voor mijn oom , voor de lievelingsbroer van mijn vader. Mijn vader die hier ooit zo graag zou geweest zijn. Verheugd was ik evenwel, dat ik dit samen met mijn drie zonen kon beleven. Daarna vergezelde de beheerder ons naar de kapel. Een zeer mooie getande poort verfraait de ingang ervan. Links en rechts een gebeeldhouwd gezicht van een Amerikaanse soldaat. Mooie glasgebrande ruiten met de insignes van de Amerikaanse eenheden, achter het altaar bevinden zich de vlaggen van de geallieerden, ook de Belgische, en boven op de voorgevel der kapel leest men het berustend en gevoelig stigma “In sacred sleep they rest “.

Jaques Desimpelaere

Kruikenverhaal Een w aterdrager vervoerde twee kruiken welke op een stuk hout over zijn schouders hingen. Maar één van de twee had een barst. Terwijl de andere kruik al het water bijhield van de bron tot in het dorp, verloor de andere onderweg altijd de helft van haar inhoud. Dit duurde ongeveer twee jaar en de drager leverde dus tijdens zijn reizen slechts anderhalve kruik water in plaats van twee. De perfecte kruik was fier want zij deed haar job zonder te falen. Maar de beschadigde kruik was depressief want zij wist dat zij maar de helft deed van wat er van haar verwacht werd. Op een dag zei ze aan de kruikendrager toen hij haar vulde aan de bron : -ik voel me schuldig, ik wil me

Het graf van mijn oom ALPHONSE DESIMPELAERE In volgend (e) schrijven : het beheer der oorlogsgraven door de Verenigde Staten en Duitsland en ook de situatie der Commonwealth-graven en het beheer bij

verontschuldigen. -waarom ? vroeg de kruikendrager. -ik kan maar de helft van mijn water leveren omwille van die barst waardoor de andere helft verloren gaat. Jij doet zoveel moeite, maar door mijn fout kan je maar de helft leveren van wat er van jou verwacht wordt. De kruikendrager raakte hierdoor ontroerd en antwoordt : -denk er niet meer aan en terwijl we naar huis gaan, kijk eens naar de mooie bloemen die langs de weg groeien. Onderweg ziet de oude kruik heel vele mooie bloemen die schitteren in de zon, en dat maakt haar blij toch voelt zij haar nog steeds schuldig omdat ze weer de helft van haar lading verloren is. Dan zegt de kruikendrager aan de kruik : - heb je gezien hoeveel mooie bloemen er langs jouw kant waren, En bijna geen langs de andere kant ? Ik heb altijd al geweten dat je water verloor, maar ik kon er partij uit halen. Langs jouw kant heb ik bloe-

men gezaaid, en jij hebt ze tijdens de rit water gegeven. Zonder jou had ik nooit zulke mooie bloemen gehad. Moraal van het verhaal : Wij hebben allemaal barsten, letsels, onvolmaaktheden. Wij zijn allen zoals beschadigde kruiken. Sommigen onder ons zijn verminderd door de ouderdom, anderen schitteren niet door hun intelligentie, weer anderen zijn te klein, te groot, te dik, te mager, maar het zijn juist deze onvolmaaktheden die onze levens rijk en interessant maken We moeten de anderen nemen zoals ze zijn en zien wat er goed is in hen. Er zijn altijd overal veel positieve dingen te vinden. Er is veel goeds in jou. Vergeet niet te denken aan al die verschillende mensen die jouw leven bevolken ! Zonder hun, zou het leven het leven niet zijn !

Ingezonden door Yvan Lambrechts



- 10-3--

Misselijk Kapt ter Zee Luc Vandenborne Genk 24 mei 2005

Misselijk Een uiterst onaangename indruk makend, ellendig. Het woord is veeleer persoonsgebonden maar is het beste dat ik kan vinden om mijn amechtige onmacht en verbittering uit te drukken betreffende de politieke kaste van ons “arm” land. Eerst wilde ik “schabouwelijk” als titel gebruiken en alhoewel ik het een kanjer van een woord vind blijkt het (volgens den dikke) niet te bestaan en heb ik geen idee waar ik het vandaan haal. B-H-V splitsen !!! Heb zwaar zitten denken over een door de drie letters gedragen uitdrukking die splitsbaar is. Boeren Hoeren in Voeren leek me wel iets voor tweelingbroers maar splitsbaar! ? Boeren Hebben/Hoeden/Houden Vee/Varkens, is natuurlijk wel zo maar men doet er niets mee. Buste-Houder Vol of Broek Half Vol!!! Geef toe met uitzondering van die bustehouder heb ik, nog maar eens, niets zinnigs kunnen bedenken. Trouwens was en is die splitsing van B-H-V nu echt zo absoluut noodzakelijk? Wel (en gezien nu niemand nog van iets wakker ligt) of men er nu zijn slaap voor laat of niet de ter zake hoogste gerechtsinstantie heeft beslist dat de toestand “discriminerend en ongrondwettelijk is”. Voor mij moet in een democratische rechtstaat de grondwet in alle omstandigheden worden gerespecteerd, of met de voorziene democratische meerderheid worden aangepast. Blijkbaar hielden de heren van de Vlaamse regering er een identieke mening op na en waren zelfs zo heldhaftig dat op papier te stellen. Veronderstel dat ze op een of andere manier zwaar over hun toeren draaiden (of wat anders) want het bestaan van hun kastegenoten uit het zuiden waren ze compleet vergeten. Uit hun roes van heldhaftigheid ontwaakt gingen ze gedurende zes maand een kleine discussie voeren over het woord “onverwijld”. Kan me voorstellen dat ze er op dat niveau geen “dikke V.D” op nahouden en er snel eentje kopen ware verspilling geweest want in oktober komt er weer een nieuwe en toen zij daar aan het wroeten waren was nog niemand geïnformeerd

over welke boekhandel de beste koopjes zal bieden. Eén oplossing dus: ”onverwijld” laten vallen. Een wetsvoorstel dus, lekker beslist Vlaamse meerderheid tegen Waalse minderheid, wat is er eenvoudiger. Ja jongens en die alarmbel dan? Als ze daar aan sleuren gaan er veel mensen hun postje verliezen en dat kunnen we toch best vermijden nu we zo lekker bezig zijn met elkaar te pesten. De situatie werd uitzichtloos en om de beurt gingen ze wat op de rem staan. Ook de grote jongens uit de wetstraat voelden zich bedreigd en gingen biechtstoelleke spelen. Biechtvaders waren, de prof uit Oostende en Didiëeke van de financiën. Natuurlijk zoals het hoort bleef alles strikt geheim zelfs de analyse van de prof want die spoot hij pas veel later, nadat het kalf verzopen was. Oh ja, ze moesten toen dringend het budget effekens bijsturen. Dringend, want de schavuiten wisten dat een paar dagen later het rapport over de nulgroei in het eerste trimester zou verschijnen. Geen nood zij flansten er vlug 2,2% groei in en de sigaretten werden goedkoper (worden niet meer afdoende verkocht om de kas te spijzen), dag gezondheid. Er werden blijkbaar alleen dagelijkse zonden gebiecht want het bracht hen geen stap verder. Toen verscheen de grote leider uit Gent op het toneel! Hij zou dat varkske eens gauw gaan wassen. Helaas de weerstand was te groot geworden. Maingain een FF (fanatieke frankeling) uit de hoofdstad deed nog een lovenswaardige poging met te stellen dat de Vlamingen beter opnieuw naar de Walen moesten luisteren. (lees gehoorzamen). Stevie “wander” dacht nog ergens een wit konijn te hebben gezien maar zijn beste vrienden vonden het beest het vangen niet waard. Den Elio met zijn strikske vertelde nog dat die problemen tussen de gemeenschappen maar best voor een 7-tal jaren werden begraven. Die leuke jongen wist natuurlijk al dat er een rapport van drie Waalse profs ging verschijnen waarin de belabberde toestand van de Waalse economie wereldkundig werd gemaakt. Het is duidelijk dat dit rapport, indien tijdig op het toneel, de situatie totaal zou hebben veranderd. Dan had men solidariteit kunnen uitspelen tegen integriteit van het Vlaamse gewest. Allemaal te laat de boel zat muurvast! Toen kregen we de nieuwste grote blunder: de grote leider betrok de bij de grondwet apolitieke monarch bij het besluit de schending van de grondwet (Vervolg op pagina 11)




Misselijk voorlopig (?????????) te laten voortbestaan. Een wijs mens heeft ooit gezegd: ”Laat geen onrechtvaardigheid bestaan om een conflict te vermijden”. Duidelijk want de foetus van het conflict zal snel groeien. Geef toe ze zijn ondertussen stevig die ballon aan het opblazen. (Raadseltje, wat groeit er sneller dan een kool op het land……… antwoord onder gesloten omslag opsturen naar het secretariaat, eerste prijs een ticket voor “Rimpelrock”, niet te verwaarlozen want het ticket is 2 EURO duurder geworden. Antwoord nu niet het conflict want dan heb je geen prijs). Normaal moest ik nu nog vertellen hoe klein Bartje van Mechelen, ondertussen officieel tot buitenwipper gepromoveerd, samen met snel verouderende buur van het heilig Paterke maar bleven roepen dat er veel belangrijkere problemen zijn dan die grondwet (ja Leo uit Edegem voor hen is het wel een stukje papier.) Jobs (ze speken het verschillend uit maar bedoelen, waarschijnlijk, hetzelfde), vergrijzing, de nulgroei, de economie ……….Onnozelaar die ik ben, ik dacht dat die problemen nu al vele jaren bestonden, dat ondertussen het zilverfonds bulkte van de miljarden, dat de belastingsdruk op de bedrijven en op het werk al drastisch werd verminderd en guy van Gent (niet te verwarren met jan van Ghent want die is mooi) aldus honderdduizenden jobs had gecreëerd. Natuurlijk was die werkloosheid wat gestegen en staan Wallonië en Brussel met hun 20% werklozen op het niveau van een ontwikkelingsland, natuurlijk zijn er 133000 die nog nooit hebben gewerkt waartussen 5000 die ondertussen meer dan 40 zijn, maar à part ça. Toegegeven die jongens hebben over de laatste jaren een reeks schitterende resultaten op hun actief gezet. Neem nu SABENA een paar lekkere dineetjes met die leuke Zwitsers, wat afspraken met Davignon en Lippens, nog wat tijd gunnen aan Croes en Chaffart om hun ding te doen en de zaak was

Hoe komen bekende personen tot leven …. Een ontdekking van Louis Feyen

- 11-3--

rond. Die zeveraars van onze nationale trots stonden allemaal op straat en de redders van het vaderland richtten SN op. Knap toch. DHL, ja nog een boel nachtlawaai bij en onze Brusselse vrienden zouden geen oog meer dicht doen dus, uitbreiden en nieuwe jobs vergeet dat maar. De eigenlijke bedoeling van Elio’ke was natuurlijk Bierset maar met zijn allen zaten ze mis want die Duitsers wilden hier niet uitbreiden, noch in Brussel noch bij Luik. Weer een probleem, na veel arbeid, uit de wereld geholpen. Die decibels rond Brussel, dat probleem, blijft natuurlijk hangen! Ik denk dat het aantal studies die de overlast in kaart hebben gebracht bijna evenveel geld hebben verslonden als de nieuwe terminal in Bierset (dat is dus wafelijzer politiek). Goed werk toch want in Bierset hebben ze geen last van decibels en hun landingsbaan kan tenminste de airbus ontvangen. De oplossing zit er aan te komen. Ook nog heren bdmilitairen dat leger is nu toch veel leniger en efficiënter!!!! Neem de Zeemacht, nu veel voornamer Marine genoemd, van dat logge gedoe met veel schepen en het inefficiënte van één Admiraal naar het lenige met praktisch geen schepen en veel Admiraals, allemaal efficiënt, lijkt mij toch knap werk. Overdaad schaadt! Dus stoppen, want vóór enkele jaren hebben ze mijn galblaas,met wat vieze kiezelsteentjes, verwijderd en de dame die dat keurig uitvoerde verzekerde mij dat er niets ernstig was gebeurd want dat mijn galwegen int a c t waren. Alleen, alleen niet overdrijven zei die mevrouw en mijn bewondering voor haar kijkoperatie blijft zodanig groot dat ik hierbij stop met overdrijven. PS. De bedoeling was een veel leuker verhaal op te hangen en als, als ik nog eens wat zou vertellen dan begin ik met dat leuke relaas. Niet wanhopen dus, alles komt terecht. Groeten uit Genk

lvdb



- 12-3--

“ Teekitiezzie “ LtGen Jef Schoups Teekitiezzie Er zijn zo van die dagen dat je moeilijk op gang geraakt. Dat verschijnsel wijst bij mij op een absoluut tekort aan beweging en frisse lucht. Hoogtijd dus om op deze prachtige zomerdag in mei langzaam en langs enkele omwegjes naar het centrum v a n M a a s m e c h e l e n t e slenteren met hier en daar een “pit-stop” voor een drankje. In de Maaslandshopping is er een plakbrief gekleefd op het uitstalraam van de schoenmaker. Eerder heb ik nooit dat papiertje opgemerkt. En ja hoor – er staat een verrassende boodschap op te lezen. “Beste Klant, Daar uw schoenmaker Jean het iets rustiger aan wil doen zal u iets langer moeten wachten op uw herstelling. Vooral op stik- en prutswerk daar deze veel tijd in beslag nemen. Spaar uw schoenmaker en geef hem de tijd. Dank voor uw begrip.” Die man heeft het boeltje goed begrepen. Levenswijsheid noem ik dat: teekitiezzie! Voor heel wat dingen moet je tijd nemen: denken en spelen, liefde en vriendschap, lachen en lezen, geven en nemen. Dus … op tijd eruit. Dat zie ik ook aan alle zichtkaarten die in onze brievenbus terechtkomen naarmate de zomer nadert. Zelfs ons secretariaat stopte enkele weken voor een zeer welverdiende rust. Heel veel herinneringen dwalen door mijn hoofd wanneer ik de Grand Canyon van Arizona op een morgen terug zie. Reizen: ’t is fascinerend en ontspannend. Conny en Jos dragen er zodoende toe bij dat ik door een reusachtig gevoel van luiheid en vakantie word belaagd en helemaal niet in de sfeer geraak om een artikeltje over het “aktieve” leven uit te schrijven. Ik heb enkele stemmige kiekjes uitgezocht om deze bijdrage op te fleuren en aan te tonen dat je overal tijd, rust, ontspanning, welbehagen en vakantie kan ervaren. ’t Is maar zoals je het leven neemt. We gaan uiteraard doorheen zeer stresserende toestanden: grote manoeuvres in Duitsland, onderhoud van tuinen, vredesondersteunende operaties in de

Balkan, een bezinningspoos ergens tussen Amman en Kiev en een rustig optrekje bij Obidos in Portugal waar ik nu eigenlijk al zou willen luieren. Na een gedwongen onderbreking kunnen we nu ook weer zelf op stap gaan. Waarheen? Eens de moeite om die keuze doorheen de tijden te onderzoeken. In de Oudheid, denk ik, ging het naar een van de zeven wereldwonderen zoals de Grieken de reusachtige monumenten en bouwwerken uit hun tijd noemden. Ken je die nog ? De piramiden van Gizeh, de kolos van Rhodos, de vuurtoren op Pharus, het Zeus-standbeeld in Olympia, de tempel van Diana in Ephesus, het mausoleum van Halikarnassos en de hangende tuinen van Babylon. Vandaag bestaan alleen de piramides in Egypte nog … Wanneer de kaart van Conny en Jos hier terechtkwam dacht ik zo eens te zoeken wanneer de Grand Canyon door de “tour-operators” in de lijst van de wereldwonderen of zeer populaire bestemmingen zou zijn opgenomen. In de tijd van de Romeinen verschijnen uiteraard alle Romeinse verwezenlijkingen in de reisgidsen, maar zodra de mens mobieler en meer ondernemend wordt, lees je reisverhalen over gouden paleizen en monumentale tempels: de Chinese muur, de Aya Sofia, Stonehenge, het Colosseum en andere. Niet direct wat ik zoek. Op zolder, in een oud boek, lees ik dat het eigenlijk Thomas Cook was die het reizen commercieel voor het grote publiek toegankelijk maakte. De lijst werd bijgewerkt en gemoderniseerd: de nieuwe “zeven”? De Aya Sofia, de Akropolis, de Golden Gate Bridge, de Eiffeltoren, de Chinese muur, Brasilia en de Tadzj Mahal bij Agra. Nog steeds geen Grand Canyon.

Vogelsang 1965 : GenMaj o.r. Van Lancker die toen mijn Esc Comd was en de auteur (Lt !!!) (Vervolg op pagina 13)




“Teekitiezzie”

Patrick Berckmans, mijn chauffeur toen ik Com Recce was in Arolsen (1990) die samen met mij het gras in “de residentie” onderhield - net braek ! Dan vind ik een boek van 1968: ”De wonderen der Wereld”. “De wereld is kleiner geworden, het aantal wonderen groeit van jaar tot jaar. Hiervan worden de zestig meest verbazingwekkende, mooiste en meest grandioze gekozen.” – zo luidt het. Ze worden in drie groepen ondergebracht: 1. natuur: zonder betrokkenheid van de mens. Zoals de Vesuvius, de Dode Zee, de Niaragawatervallen, en ja hoor … de Grand Canyon in Arizona; 2. cultuur : Arc de Triomphe, het Kremlin, de Dom van Keulen … 2. techniek : het atomium, het Panama-kanaal, Cape Kennedy … Ik streep eens aan wat ik ooit al heb gezien en kom aan twintig: 1 op 3. Hallo? Hoeveel tijd heb ik nog om de veertig andere te bezoeken? Je kent allen wel het “National Geograhic” – magazine.

- 13-3--

In een nummer (dat van april 2005) staat een lijst van meer dan zevenhonderd objecten die als werelderfgoed door de UNESCO werden geklasseerd. Mijn tijdschrift is uitgeleend – hoop het terug te zien. Ik heb zelfs niet aangeduid hoeveel ik er nooit zag, zelfs soms nooit over hoorde. Dus nog meer op stap gaan luidt eigenlijk de Een karabinier (Jules Neel) op boodschap. vliegtuigreis in februari 1997 Daarom, lieve mensen, teekitiezzie. Laat het boeltje draaien en trek e r o p u it . Ik b e n be n i euw d wanneer ik in België terugkeer begin juli wat er zo al zal veranderd zijn. Ik zal dan mijn Amerikaanse vrienden ontvangen en hun een concrete Europese realisatie kunnen tonen: Mini-Europa, aan de voet van het Atomium in Brussel: een park vol monumenten en tekens van alle Europese steden – zo’n 350 maquettes. Daarbij onze Euro, de eenheidsmunt, waarvan je zo’n twaalf nodig hebt om een toegangsticket te kopen. Gelukkig dat ik dat nog kan tonen, want na alle discussies over Irak, het afwijzen van de ontwerptekst van Europese grondwet in Frankrijk en in Nederland en nog meer geleuter, kan ik eigenlijk niet veel vertellen. Met “one liners” bouw je Europa niet zo maar op. Met slogans als “Eenheid in verscheidenheid” of “Varietate concordia” geraak je echt niet ver zolang de Heren en Dames die de Europese instellingen bevolken voor de mensen in de straat niet wat meer belangstelling tonen dan het nu het geval is. Daarom, bij het ingaan van mijn vakantie, nog snel een “lied” van Toon Hermans meegegeven : “Bewindslied” Ontelbare vele malen zitten z’in vergaderzalen spreken door hun microfoontjes over het doppen van hun boontjes

Russische soldaten ingedommeld bij valavond op een check-point in Nustar (Oost-Slavonië) - 1996

Hele stoeten van regeerders “Telkens weer opnieuw - probeerders” (Vervolg op pagina 14)




”Teekitiezzee” en ze hupp’len met hun mappen op de hoge witte trappen.

- 14-3--

van de hoge witte trappen, de Jan Klaassens en Katrijnen, ’t gaat al zo sinds de Romeinen. Opgelucht en met een gerust gemoed zal ik dus op reis gaan naar een van de erfgoederen van de mensheid: het natuurpark van de Frans-Spaanse Pyreneeën. Teekitiezzie, beste vriendinnen en vrienden: laat niets aan je hart komen. Het boeltje zal zijn gewone gang blijven gaan, net alsof jullie of ik er wel zouden zijn. Dat is een hele geruststelling.

Wuiven naar de fotografen, naar de stouten en de braven, wuiven naar de oppositie, wuiven naar de televisie. Weet je wat ik wel es zeg: “Langzaam wuiven ze zich weg”.

Jef.

Hebben zij zich “weg-gewoven”, komt een ander clubje boven met weer and’re attribuutjes nieuwe wetjes en statuutjes. Voor de ouders, voor de kind’ren met meer aandacht voor de mind’ren en ze hupp’len met hun mappen op de hoge witte trappen. Wuiven vriendelijk naar de stakers, naar de opgewonden krakers, wuiven naar de progressieven, wuiven naar de negatieven. Weet je wat ik wel es zeg: “langzaam wuiven ze zich weg”. En ze tuim’len na de klappen

Bij Obidos in Portugal - vakantie Oktober 2001

Snel,sneller,snelst

Administratieve Kredieten KVOO - 2005 Antwerpen

2.582 €

Brussel

934 €

Leuven

298 €

Een Duitser, een Hollander en een Belg zitten in de kroeg.

Liège

1.767 €

Zegt de Duitser: 'Meine Frau kann in 7 secunden von 0 bis 100'.

Limburg

1.492 €

Oh, zegt de Hollander, hoe dat zo?

Luxembourg

2.274 €

Duitser: 'Ik habe sie einen Porsche geschenkt'.

Mons

1.202 €

Hollander: 'Ach, dat is nog niks, mijn vrouw kan in 5 seconden van 0 naar 100'.

Namur Oost-Vlaanderen Tournai Waterloo

116 € 992 € 2.011 € 913 €

Wavre

1.091 €

West-Brabant

1.639 €

West-Vlaanderen

1.747 €

Totaal

19.510 €

Oh, zegt de Duitser, wie macht sie dass denn ? Hollander: 'Die van mij heeft een Ferrari '. Belg: 'Allez, wat bazelt gij allen, mijne madam gaat in 2 seconden van 0 naar 100. Hollander en Duitser: 'Dat lijkt ons onwaarschijnlijk, wat heb jij haar dan gegeven?' Belg: 'Een weegschaal' Louis Feyen



- 15-3--

Turnhout 10 mei ‘05 : Foto’s Guido Del Savio

Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren v.z.w.

In de volgende nieuwsbrief : Woordje van de voorzitter In en Uit document

K.V.O.O. - LIMBURG Nieuwsbrief Juni 2005 verschijnt maandelijks op 300 exemplaren

Verslag Wandeling en Causerie - 28 juni Luik - 14 augustus - J.P Dechesne Barbecue - 21 juli - Herman Schrijvers Artikel door : Jef Schoups Luc Vandenborne ‘Beheer der oorlogsgraven’ - Jacques Desimpelaere Friesland - Leon Monsieur St Pierre la mer - Luc Van Camp Deadline volgend nummer : 01 juli ‘05

Hoofdredacteur en Verantwoordelijke uitgever : Jos HERMANS Lay-out en verzending : Jos en Conny Hermans Helbeekplein 3 bus 7 3500 Hasselt Tel / Fax : 011.228848 GSM : 0472/825510 E-mail : [email protected] Web-pagina : http://users.belgacom.net/kvoo.limburg [email protected] http://users.skynet.be/kvoolimburg

Jaargang 31 - nummer 6 Juni 2005 KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

Recommend Documents