KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

Jaargang 31 - nummer 7

Juli 2005

KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

Luik - 16 augustus 2005 Cdt v/h Vlw Jean Pierre Dechesne Wij nodigen U uit voor het derde bezoek aan Luik op dinsdag 16 augustus onder leiding van onze collega en gediplomeerd stadsgids Cdt v/h Vlw Jean Pierre Dechesne. Programma : 08.00 u.

Vertrek Sint-Truiden (Speelhoflaan) via Hasselt achterkant Cultureel Centrum : 08.25 u. via E313 AfritTongeren: 08.45 u.

09.15 u.

Koffie/croissant

10.00 u. 12.00 u.

Bezoek historisch hart van Luik, inclusief de doopvonten, één van de zeven wonderen van België

12.30 u. Maaltijd in Cx Log Sud (ex-Arsenal van Rocourt) Afspraken Jules Neven Selfservice : Soep - vol-au-vent - frieten - ijsje Dranken voor eigen rekening 14.30 u.

Bezoek Stadsdeel "kathedraal", kathedraal Sint-Paulus met schatkamer (met versterking van een 2de gids)

16.30 u.

Een uurtje "shopping/koffie pauze" in het winkelcentrum

17.30 u.

Vertrek - E313 afrit Tongeren - Hasselt - Sint Truiden

Inschrijvingen :

Woordje van de voorzitter

D

at het volop zomer is zullen we nu wel geweten hebben, na de hittegolf die we zojuist te verwerken kregen. Eindelijk nog eens een on-gerantsoeneerde overvloed aan zon en tropische temperaturen zonder daarvoor te moeten afzakken naar zuiderse contreien. Natuurlijk kregen we wel met de regelmaat van een klok de nodige waarschuwingen over te hoge ozonconcentraties en de gevaren van overdadige blootstelling aan rechtstreekse zonnestralen, maar ook zonder dat voelden we wel dat we het beter wat rustiger aan deden tijdens de heetste uren van de dag. Als “oprustgestelden” hebben we wat dat betreft toch wat meer speelruimte dan de “actieven” of b.v. de studenten die nog in de examens

telefonisch op het nummer 011.228848 of per E-mail [email protected] vóór 08 augustus. Het bedrag van € 24.00 per persoon {( 2.50 : koffie/croissant, 1.25 : doopvont,

2.50 : schatkamer, 4.00 : lunch, 10.00 : autocar, 3.75 : 2

de

gids (Jean Pierre gidst

gratis)} moet vóór 12 augustus ‘05 met code ‘Luik 05’ toekomen op

rekening 961-1951400-46 van KVOO Limburg

KVOO - Luik 2004

(Vervolg op pagina 2)

In dit nummer : Woordje van de Voorzitter In en Uit document Luik - 16 Aug - Jean Pierre Dechesne Verslag Causerie en Wandeling Bestuursvergadering 28 juni 05 ‘Gezien of niet gezien … ’ - Luc Vandenborne ‘De lamp gaat uit maar er is nog stroom’ - Jef Schoups ‘We ‘ll meet again’ - Valentin Byl ‘Lest we forget’ Jacques Desimpelaere ‘Huwelijksquotiënt’ - Jules Neven ‘Op de Ventoux’ - Luc Van Camp ‘Friesland’ - Leon Monsieur

juli 2005

K.V.O.O. - LIMBURG

-2-

Woordje van de Voorzitter K.V.O.O.

(Vervolg van pagina 1)

zaten. Dat de tuin niet meer zo fris oogt en dat vooral de grasmat er na enkele dagen al roestbruin bijlag nemen we er graag bij, want uit ervaring weten we dat enkele fikse 13.06 regenbuien daar binnen de kortste keren weer redding brengen. En inderdaad, terwijl ik deze regeltjes zit te schrijven, heeft het gratis hemelwater dat we vannacht en de vorige nacht overvloedig aangeboden kregen er voor gezorgd 21.06 dat ons gazon alweer veel groener 26.06 oogt dan voordien. En nu maar afwachten wat de rest van de zomer nog in petto heeft. Een element dat ook vast deel uitmaakt van de mooie zomeravonden is het kenwijsje waarmee onze ijscoman aankondigt dat hij onze straat indraait. Hij is overal welkom, maar één van zijn collega’s in ik weet niet meer welk dorpje heeft minder geluk, want hij haalde onlangs de kranten omdat een paar d o r p e l i n ge n k l ac ht h a d d e n ingediend wegens nachtlawaai. In al hun wijsheid gaven de gemeentelijke autoriteiten deze burgers toch wel gelijk zeker, zodat de ijskar vanaf acht uur zijn kenwijsje niet meer mag laten horen. De politiecommissaris verklaarde trots in de krant dat de ijsjeswagen werd opgenomen als één van de prioriteiten in het toezichtprogramma van de politie; dat het hier om een regelrechte vorm van broodroof – of ijsjesroof – gaat schijnt hen niet te deren. Spijtig genoeg wordt het in ons landje stilaan dagelijkse kost dat verzuurde burgers via allerhande wijk- of buurtcomiteetjes de wet gaan dicteren; zelfs op gewestelijk en federaal niveau schijnen onze politici te weinig ruggengraat te hebben om het algemeen belang te laten primeren op enkele plaatse(Vervolg op pagina 3)

Aan Louis Bax en het Gemeentebestuur van Grimbergen - 06.06 annulatie bezoek van 14 juni Van Generaal Schoups artikels : “De lamp gaat uit maar er is nog stroom” - pg 9 “ ‘t zijn rare vogels die Reservisten” Valentin Byl - pg 10 Wij bieden aan Willy en Monique Schampaert onze 16.06 gevoelens van deelneming aan bij het overlijden van Mevr. Joanna Casteels (1911), moeder van Willy Schampaert Van Jules Neven - Verslag ‘comité Huwelijksquotiënt’ pg 16 Van Renate Coenraerds : “Alle leden van KVOO-Limburg dank ik hartelijk voor de mooie bloemen en de deelname bij het afscheid van mijn echtgenoot Rik. Het is fijn te weten dat zoveel mensen hem zeer genegen waren. Dank aan allen.”

27.06 Van Jacques Desimpelaere - artikel ‘Lest we forget’ pg 13 28.06 Van Luc Vandenborne - artikel ‘Gezien of niet gezien’ pg 7 28.06 Van Luc Van Camp - artikel : ‘ 1200 Vlamingen op de Ventoux ’ pg 12 29.06 Van Leon Monsieur - laatste gegevens m.b.t de reis naar Friesland - pagina 3 30.06 Van Marcel Demot ‘ Woordje van de Voorzitter’ pg 1 30.06 Van Jules Neven - afspraken voor de maaltijd Luik 16 Aug 01.07

Van Jean Pierre Dechesne - laatste details voor het bezoek aan Luik op 16 augustus pg 1 Aan KVOO Nationaal - verslag activiteiten maand juni pg 5 02.07 Adreswijziging : Cdt vl. DEWILDE Armand: Lezen : Theo Vanpelaan 13 1160 Oudergem Tel : 027713976

Administratieve Kredieten KVOO - 2005 Antwerpen

2.582 €

Namur

992 €

Brussel

934 €

Oost-Vlaanderen

2.011 €

Charleroi

298 €

Tournai

452 € 913 €

Leuven

1.767 €

Waterloo

Liège

1.492 €

Wavre

1.091 €

Limburg

2.274€

West-Brabant

1.639 €

Luxembourg

1.202 €

West-Vlaanderen

1.747 €

Mons

116 €

Totaal

De vorige tabel was fout

19.510 €

junijuli – juli 1999 2005

K..V.O.O. -- LIMBURG LIMBURG K.V.O.O.

Woordje van de Voorzitter (Vervolg van pagina 2)

lijke verzuchtingen, zodat de toestand op de duur onleefbaar wordt en de economische schade dramatische vormen begint aan te nemen. Daarenboven draagt de onrealistische structuur van ons federaal landje zeker niet bij tot een positieve benadering van de problemen. Een typisch voorbeeld hiervan is Zaventem. Nadat onder impuls van enkele buurtcomités de nachtvluchten werden aangepakt slaagde men er in DHL buiten te pesten, met een verlies van 6 à 7.000 banen tot gevolg. De volgende stap lijkt nu de totale uitschakeling van onze nationale luchthaven te zijn, waardoor finaal 60.000 mensen hun werk zouden verliezen. En dat men goed op weg is naar dit doemscenario bewijst het recente vonnis, dat elk luchtverkeer boven Brussel onmogelijk maakt. Dat komt er van als men een landje verdeelt in mini-staatjes en hen daarbij nog toestaat hun eigen luchtverkeer te regelen, zonder enig ernstig overleg of zonder een federaal gezag dat bevoegd is om bij onenigheid te beslissen. Het Brussels gewest, een speldenknop groot, heeft onrealistische geluidsnormen afgekondigd die zelfs een normale grasmaaier, laat staan een modern fluisterstil passagiersvliegtuig, niet kan respecteren. Aangezien rechters blijkbaar ook al niet meer in staat zijn in alle redelijkheid een afweging te maken tussen een individueel recht en het collectief belang, zijn we hier maar weer eens getuige van België op zijn best… Het wordt nu benieuwd uitkijken naar wat er uiteindelijk in september, als de termijn voor de u it v oe r in g v an he t vo nn i s ver-streken is, uit de bus gaat komen. Hopelijk zal er dan geen soort ceremonie moeten w orden (Vervolg op pagina 4)

- 3-3--

Bestuursvergadering 27 juni 2005 Aanwezig : Marcel Demot, Herman Schrijvers, Leon Monsieur, Jos Hermans, Luc Vandenborne, Jef Hendrix, Gilbert Moons, Jules Neven, Luc Van Camp Evaluatie activiteiten Turnhout 10 mei : deelnemers 28 - zeer goed Meise en Grimbergen 14 juni - afgelast te weinig inschrijvingen (14) Vooruitzichten : Causerie en Wandeling : 28 juni - 41 deelnemers Te Deum 21 juli met deelname van Prins Philip - in functie van het toegekend aantal plaatsen zullen diegenen die hebben ingeschreven verwittigd worden of zij al dan niet kunnen deelnemen. Barbecue 21 juli - aanvang 1800 uur - zomerkledij (mag zonder das) Luik 16 augustus - bespreking voorstel JP Dechesne - Jules Neven zoekt een oplossing voor een democratische lunch in Rocourt (zie pg 1) Mechelen 13 september - omwille van de drukke agenda van september (reizen) wordt deze activiteit verplaatst naar volgend jaar. Vooruitzichten Reis Friesland 03 - 07 september 2005 Leon Monsieur geeft toelichtingen bij de allerlaatste schikkingen - pg 4 Saint Pierre la Mer 6 - 13 september 2005 Deelnemers de echtparen : Buelens, De Keyzer en Van Camp. Luc Van Camp zal rechtstreeks de details meedelen. Huwelijksquotiënt Jules Neven, onze vertegenwoordiger in het Nationaal Comité KVOO, brengt verslag uit over de vergadering van 15 juni 2005 - zie pg 16 Raad van Bestuur KVOO Nationaal - 28 juni Marcel Demot geeft toelichtingen bij de geplande dagorde : Afrekening Nationale Dag 21 april - Comité Huwelijksquotiënt - Onderhoud Nationale Voorzitter met JS - 150 jaar KVOO (2006) - verslag IB Lidgelden 2006 Het lidgeld KVOO LIMBURG voor 2006 bedraagt : 12 euro : voor een lid met partner 9,50 euro : voor een weduwe of voor een alleenstaand lid Deze som omvat de bijdragen voor de nieuwsbrief - de voorzorgskas en de verzekering. Het is een solidariteitsbijdrage en als dusdanig niet splitsbaar. De bijdrage Limburg zal vanaf september geïnd worden samen met het Nationaal Lidgeld waarvan de tabellen in de volgende nieuwsbrief zullen verschijnen. Reizen 2006 Voorstellen die totnogtoe zijn ingediend : Rusland - Lucien Wagner Bodensee - Anny Ombelets Kreta - Hermans Schrijvers Alle voorstellen moeten vóór 1 nov 05 worden ingediend ( eventueel op basis van de prijzen van 2005). In januari 2006 zal de definitieve keuze gemaakt worden welke reis weerhouden is. Tafelronde : Jules Neven - dienstverlening overlevingspensioenen Luc Van Camp - 50ste huwelijksverjaardag van een lid Volgende vergadering : maandag 26 september 1900uur

JH.

K.V.O.O. - LIMBURG


Woordje van de Voorzitter georganiseerd ter gelegenheid van het allerlaatste opstijgen van een passagiersvliegtuig op Zaventem; het zou te gek zijn! Maar vooraleer het zover is hebben we nog de zomervakantie, waarbij de betrokken verantwoordelijken misschien de gelegenheid hebben om een minimum aan redelijkheid terug te vinden, als ze er tenminste in slagen om, ook bij een hittegolf, het hoofd koel te houden. Aan allen nog een goede vakantie gewenst, en voor dezen die verre oorden gaan opzoeken, een goed verblijf en nadien behouden weer thuis! Uw voorzitter, Marcel

St. Pierre-la-Mer 6 tot 13 september 2005 Deelnemers

juli 2005

-4-

K.V.O.O. LIMBURG REIS FRIESLAND 03 - 07 september 2005 De K.V.O.O.-reis naar Friesland nadert stilaan maar zeker. Nog enkele belangrijke mededelingen. Afreis 03 september 2005. Opstapplaatsen : 0600 u : Diepenbeek - oude burelen De Zigeuner ( Stationsstraat) - alwaar mogelijkheid een voertuig achter te laten op de parking van De Zigeuner. 0630 u : Achterkant Cultureel Centrum Hasselt 0700 u : Gemeentehuis Houthalen (langs de N715 HasseltEindhoven) Terugreis op 07 september 2005 rond 2200 u CC Hasselt De deelnemers worden verzocht om vóór de afreisdatum de gekozen opstapplaats mee te delen. Dit kan op mijn GSM-nummer : 0478-218198 : dit nummer zal eveneens bij het vertrek en tijdens de reis als noodnummer dienstig zijn. Lijst der deelnemers : De echtparen : Del Savio - Schampaert - Wetzels - Demot - Boonen Giddelo - Geens - Beuten - Lampers - Feyen - Moons G - Claes P. - Claes G. De Dames : Baerten Netta - Lemmens Zely en de Heer Roggen Nic. Zijde in het totaal 29 deelnemers. Wij logeren in Leeuwarden in het **** Bilderberg Oranje Hotel Stationweg 4 8911 AG LEEUWARDEN Tel : 0031-582126241 Fax : 0031-582121441 www.bilderberg.nl E-mail : [email protected]

de echtparen : Buelens, De Keyzer en Van Camp. Wij wensen U een veilige en aangename reis Inlichtingen Tel: 011.733478.

Gelieve de laatste schijf van 145 Euro/persoon te storten op mijn rekening 979-9490638-66 ten laatste tegen 15 augustus 2005. Aan allen een fijne reis gewenst, een tocht doorheen Friesland onder vrienden. Hopelijk zal er nog lang nagekaart worden over deze K.V.O.O.-reis. Uw reisleider voor Friesland,

Leon

Lidgelden 2006 : bedragen en inningen De lidgelden voor het jaar 2006 zullen vanaf september worden geïnd. Voor de nieuwe leden vermelden wij dat het nationaal lidgeld samen met de bijdrage Limburg kan gestort worden op rekening 961-1951400-46 van KVOO LlMBURG. De tabellen van het nationaal lidgeld zullen in de nieuwsbrief van september verschijnen. Het lidgeld KVOO LIMBURG voor 2006 bedraagt : 12 euro : voor een lid met partner 9,50 euro : voor een weduwe of voor een alleenstaand lid Dit lidgeld omvat de bijdragen voor de nieuwsbrief - de voorzorgskas - en de verzekering. Het lidgeld LIMBURG is een solidariteitsbijdrage en als dusdanig niet splitsbaar.



- 5-3--

Causerie en Wandeling Bolderberg 28 juni 2005

E

enenveertig leden waren op 28 juni aanwezig in het hotel De Kluis voor een dagprogramma met op de agenda een causerie, een lunch en een wandeling. Als vervolg op een vroegere uiteenzetting gaf ons sympathiserend lid, erenotaris Christian Brys, tekst en uitleg bij ‘De Huwelijkscontracten en alle mogelijke aanpassingen’ en over ‘Giften tussen echtgenoten’. Op het eerste zicht een vrij complexe materie, maar Christian Brys die een rijke praktijkervaring heeft en die de kunst van het gesproken woord perfect beheerst, slaagde er in om zijn toehoorders echt te boeien en hen op bevattelijke wijze vertrouwd te maken met al die wettelijke regelingen en stelsels. Het groot aantal vragen dat achteraf werd gesteld en de belangstelling voor de privé consultaties in de namiddag, waren het bewijs dat deze causerie het beoogd succes niet had gemist. Op latere datum, waarschijnlijk in voorprogramma van de Algemene Vergadering van februari 2006, zal Christian Brys een derde causerie geven met als thema : ‘Testamenten - Wie, en in welke mate erft men - de tarieven van de successierechten.’

Na een voortreffelijke lunch was het tijd voor een geleide wandeling door de bossen van Bolderberg, naar de Kluis waarvan de restauratiewerken in september zullen voltooid zijn. De Kluis werd in 1673 gebouwd door Lambert Hoelen naar model van het huisje van Nazareth ( Loreto Italië) en dit met toestemming en op de gronden van graaf von Inhausen und Kniphausen baron van het Vrije Land van Vogelsanck. De kluis en de kapel werden een druk bezocht bedevaartsoord en op 15 mei 1679 bekrachtigde Paus Innocentius XI door een pauselijke bul, de oprichting van het Broederschap van O.L.Vrouw van Loreto op de Bolderberg. Tussen 1673 en 1880 werd het complex door 12 kluizenaars bewoond, maar tijdens de Franse bezetting werden de gebouwen geplunderd. Daarna werd de kluis verhuurd aan mensen die de kapel moesten onderhouden. Vanaf 1960 stonden de gebouwen leeg en werden ze de prooi van vandalen. De eigenaar van de kluis, baron de Villenfagne de Vogelsanck besloot om het complex te herwaarderen en te herstellen, en richtte daarom in 1986 de Commanderij van de Kluis van Onze-Lieve-Vrouw van Loreto op. Terwijl het landschap van de Bolderberg en Terlamen reeds in 1940 werd geklasseerd, werd het complex van de kluis pas in 1996 beschermd als monument. In 2000 werd het goed voor 27 jaar in erfpacht gegeven aan het gemeentebestuur van Heusden-Zolder, die in 2004 de definitieve en gehele restauratie aanvatte. In september zal de kapel terug voor het publiek toegankelijk gesteld worden en wordt de eigenlijke kluis terug bewoond. Van op de Bolderberg met een ondergrond van Diestiaanse ijzerzandsteen en die zoals de Sacramentsberg, de Galgenberg en Sterrenwacht een overblijfsel zijn van een groot duinengebied dat zich hier miljoenen (Vervolg op pagina 6)



- 6-3--


De Kluis 28 juni 05 jaren geleden uitstrekte, genoten wij van een prachtig vergezicht. Aan de overzijde van de Vijvers van Terlaemen – Vogelsanck, ontstaan uit Kempense vennen en uitgediept door turfstekers, ligt het prachtig witte kasteel Terlaemen. Het werd in het midden van de 18de eeuw gebouwd als jachtslot voor graaf Jean de Borchgrave, maar de oudste gegevens van dit huis gaan terug tot 1293. Tijd om aan de afdaling te beginnen en om op een heerlijk zomerterras te genieten van Limburgse taart en koffie en dit terwijl Christian Brys onvermoeid zijn audiëntie voortzette.

voor de aangename wandeling en Gilbert Moons voor de perfecte organisatie.

Aan het einde van de dag dankte ondervoorzitter Herman Schrijvers zeer terecht de medewerkers aan Bedankt en proficiat Christian, Marcel en Gilbert, het deze geslaagde activiteit : Christian Brys voor de was een interessante en heerlijke dag. JH. deskundige en interessante causerie, Marcel Gijbels

van een grandioze harmonie, met als slot-apotheose het orkest als een majes-tueus, levend orgel. Schitterend ! Het tweede gedeelte ‘Pop-Classics’ met Koen Crucke stond in het teken ‘van Elvis tot Strauss’ - een thema waarin iedereen zich kon vinden en waarbij Koen Crucke zich van zijn beste zijde toonde. De slotapotheose ‘Het Limburgs Volkslied’ werd door de volle zaal enthousiast en rechtstaande meegezongen. Het werd een prachtige concertavond met een perfecte organisatie, waarvoor aan de initiatiefnemers onze gelukwensen. Proficiat !

Galaconcert 09 juni 2005 Een dertigtal leden woonden op 09 juni het galaconcert te Hasselt bij dat voor de derde opeenvolgende maal georganiseerd werd door het Provinciecommando Limburg in samenwerking met de Kring Mars en Mercurius. De Koninklijke muziekkapel van de Belgische Marine o.l.v. luitenant-ter-zee 1ste klas Peter Snellinckx, samen met Koen Crucke, stonden dit jaar borg voor de kwaliteit van deze muziekavond. Het eerste gedeelte: ‘Sinfonia Hungarica’ een werk van J. Van der Roost, was het uitverkoren nummer waarmee de Muziekkapel van de Marine al haar muzikaal talent en virtuositeit kon ten toon spreiden. Soms leken het wel digitale klanken te zijn die door de zaal galmden tot zij verdrongen werden door de prachtige muziek

Vermelden wij nog dat de volledig opbrengst ten goede kwam van : ‘Intesa vzw-Elkon’ - ‘vzw Ltgen Roman’ ‘Een hart voor Limburg’ ; die ieder uit handen van Provinciecommandant Majoor Marcel Baillien, een cheque van € 3.000 mochten in ontvangst nemen. JH



- 7-3--

Gezien of niet gezien ... Kapt ter Zee Luc Vandenborne Genk 24/06/2005

Gezien of niet gezien…. Nu onze kersverse, zelfbenoemde, Gouverneur door onze vereniging ook in mijn naam werd gefeliciteerd zou ik me beter van verdere commentaar onthouden. Eén opmerking moet toch kunnen :”het hierboven in vetjes weergegeven woord is blijkbaar zó uitzonderlijk dat het in geen enkel woordenboek (in mijn bezit) voorkomt”. ’t Is maar een vaststelling en ik bedoel er echt niets mee. Wat zelfs meer is, ik feliciteer nogmaals onze Gouverneur om nieuw woordgebruik mogelijk te maken. Vragen staat vrij heeft men me altijd voorgehouden, met dien verstande dat als de volwassene het te gortig vond hij meende het recht te hebben je een klap rond je oren te verkopen. (vervlogen tijd wat betreft de letterlijke klappen). Gekweld door de vragen rond die “zelfbenoeming” moet ik ze op gevaar van figuurlijke klappen toch kwijt. Heeft de man (titels wil ik niet gebruiken want ik ken de protocollaire volgorde niet van al datgene wat onder ex op zijn naamkaartje staat), dus heeft de man eieren voor zijn geld gekozen? Was die benoeming al langer gepland of is het een bijna plotse ingeving? Als het langer gepland was noem ik dat pas gortig van iemand die zich de voorbije 2 jaren op alle lijsten heeft kandidaat gesteld en wiens naamloze plaatsvervangers als wezen (voor altijd verplicht aan de grote voorganger) heerlijke postjes bezetten. Als het een vrij recente beslissing was welke is dan de grond. Is het nog altijd de brief van Frank van Scherpenheuvel die pijn doet? Of heeft de professor uit Oostende behoefte aan een andere job nu het onvermijdelijk is dat de begroting volgend jaar uit de hand loopt? Of heeft BHV zo’n pijn gedaan toen zijn jongens van spirit de koehandel blokkeerden? Immers de grote PS man uit Molenbeek heeft toen gezegd dat die spirit en alles daaromtrent serieus op zijn systeem werkten. Heeft hij misschien raad gekregen van zijn vrienden? Geef toe zijn keuze was niet steeds de beste. Elio met zijn strikske, Bosje van boven de dijken met zijn leuk k…(zeggen de Hollanders) en dan Fidel met zijn reuze sigaren. Neen toch, maar

van die met zijn strikske weet men nooit. Tenslotte onze man maakte alles gratis maar den Elio die kent een Marshall-plan dat geen centen kost en dat is toch nog wat anders dan de verzuring wegwerken bij een stel ouwe tantes en zagende (steeds tot je dienst) nonkels. Geen commentaar was de opdracht en dus doen we dat niet, alleen de kwelling van die vragen wegwerken in de blijde verwachting dat er 1. iemand dit leest en 2. bereid is me antwoorden te geven. Mens toch wat is het moeilijk de beheersing op te brengen om hier niet vele bladzijden gal te spuwen over de onwaarschijnlijke gebeurtenissen van de laatste paar weken. Het geblunder van zij die zich de kopstukken van Europa waanden, het spuwen van allerhande ideeën en plannen, het ene al gekker dan het andere, die dan ook onmiddellijk doorprikt worden en vervangen door nog meer gelul. Beheersing dus want ik heb in mei beloofd je nu te vertellen wat ik toen wilde doen. Toen miste ik, juist, beheersing. Ook in mei hebben we een paar mooie dagen gekend en een daarvan was 2 of 3entwintig. Die avond fietste ik door de bossen rond Bokrijk. Wat zeg ik, fietsen. Naar mijn normen en op “min oede” was het laag vliegen zo tussen de 20 en 25 km/u (je mag zelf bepalen welk cijfer de waarheid meest benadert). Ergens bij de overgang van het vijvergebied van Bokrijk in dat van de Borggraeve, waar de vijver slechts verborgen wordt daar enkele bomen en wat struiken, zag ik aan de overkant twee jonge mensen, in een vrij intieme verstrengeling, mekaar in evenwicht houden op de leuning van een bank. Gezien mijn hoge snelheid en de stijfheid van mijn nek, die me niet toelaat ver achterom te kijken, was het dus enkel een flits van een beeld. Normaal dat men bij zo’n beeld zijn verbeelding moeilijk onder controle krijgt. Welnu ik insinueer niets, ik verbeelde me ook niets, dat werd me lang geleden afgeleerd. In 1954 was ik aan boord van de Ltz V. Billiet (een door de Zeemacht overgenomen Amerikaanse fregat) die voor een periode in Antwerpen lag voor onderhoud. Een w-end zo rond deze tijd van het jaar was ik OVW (we liepen het ganse w-end om verplaatsingen te besparen). Alles in overweging genomen werd het een rustige zaterdag. Tot ergens in de late namiddag het nieuws kwam dat de dienstplicht (Vervolg op pagina 8)




Gezien of niet gezien … met zes maand werd ingekort (ik dacht van 24 naar 18 maand). Op een o/off dek en een machinekamer na bestond omzeggens de ganse wacht uit dienstplichtigen waarvan dus meer dan 50% als demob kon worden beschouwd. Mocht de kantine misschien wat vroeger open,luitenant? Natuurlijk mocht dat alles was perfect onder controle. De avondronde verliep keurig alle karweien werden netjes uitgevoerd. Mocht de kantine dan een uurtje langer openblijven. Natuurlijk maar geen uitspattingen hé. Waren er ook niet en om 2300 werd alles rustig opgeruimd en afgesloten. Rond 0130 deed ik een laatste ronde en liep ook langs de “matrozenmess”.Alles leek rustig tot ik plots vaststelde dat er twee van die kerels in eenzelfde bed lagen. Toen veronderstelde ik nog en insinueerde ook wat terwijl ik een van beiden uit dat bed sleurde. De rest van de troep vonden het een hilarisch gebeuren en dat was het ook maar ikzelf was behoorlijk opgenaaid. Ik schreef nog die nacht een verslag en in de jaren 50 betekende dergelijke feiten nog “krijgsraad”. Eén van beide jongemannen, een lichtgewicht uit Oostende, was de “steward “ off. En ik werd dus ‘smorgens al onmiddellijk met hem geconfronteerd. Het was allemaal de schuld van de andere, een kleerkast uit het Knokse, die wegens zijn vele dagen “cachot” er ondertussen zeker al 25 maand had opzitten. De steward kreeg zowat een zenuwcrisis toen hij vernam dat er een verslag was opgemaakt en die jongen uit Knokke beweerde dat hij zijn b e d g e n o o t w i l d e vermoorden. De pantomime was van korte duur en ik liet de steward opnemen in het toen nog bestaand Militair hospitaal van Antwerpen. Dus krijgsraad werd het. Maar onze steward was van goeden huize en presenteerde zich met wat anders dan een “pro deo”. Ik werd geconfronteerd met Mevr De Clercq, juist ja de vrouw van eeuwige Willy. Wat had ik nu juist gezien? Gezien, gezien, niets maar gezien het feit van eenzelfde bed veronderstelde ik dat…….Oh

TE DEUM 21 JULI 2005 Het plechtig Te-Deum van 21 juli 05 zal om 1000 uur gezongen worden in de Sint Quintinuskathedraal van Hasselt en zal worden bijgewoond door Hunne Koninklijke Hoogheden prins Filip en prinses Mathilde. Enkel wie tijdig en telefonisch heeft ingeschreven op 011.228848 kan dit Te-Deum bijwonen. De voorbehouden plaatsen moeten ten laatste zijn ingenomen om 09.45 uur !

- 8-3--

mijnheer veronderstelt, mijnheer insinueert en op die basis stuurt hij mensen naar de krijgsraad. Volgde daar nog een tirade van jewelste waarvan ik me niets herinner want mijn kluts was gaan vliegen. Toen pas speelde ze haar troefkaart: ”die kantine mr de officier wanneer opent en sluit die“. Oh ja en was dat ook zo die zaterdag? Neen heu. Neen mr. u gaf die mensen drinktijd genoeg om onder invloed te zijn en dan gebeuren er vreemde dingen nietwaar? Welnu van mijn 1,83 m bleef niets meer over ik voelde me beklaagde en meteen de schuldige. Begrijp je nu waarom ik bij dat beeld van die jonge mensen op een bank in Bokrijk niets veronderstelde en niets insinueer? Of toch? Want door mijn hoofd flitste de herinnering dat ik iets over vrijen in labiele toestand had gelezen.Gezocht en gevonden een “Reuters” bericht van 3 aug 1994. Ik geef het je onvertaald want alleen de taal van Shakespeare is sappig genoeg om zoiets in enkele zinnen te vatten. “The dangers of tree-top sex” London (Reuter)-A women was treated for a broken leg after she fell naked from a tree while having sex in a park. ”The young couple had apparently gone to the great park for a bit of nookie and decided to climb the oak tree to add a bit of spice to the session, ”a park spokesman told the Times. ”As they reached the height of their passion, the woman slipped from one of the branches at the top of the tree and plunged to the ground. It was a very clear case of coitus interruptus. ”Officials at the park, near Windsor Castle, said: ”It was early in the morning and there were very few people about. The ambulance crew couldn’t believe their eyes.” 03-aug-0837. Kan me niet voorstellen dat “Windsor Castle” de schok heeft gevoeld, dat prachtig domein heeft over de eeuwen wel meer beleefd. Groeten (geen groenten want dat laat de verschroeide Kempengrond niet toe)

Te Noteren In augustus doen wij het rustig aan en geven wij geen nieuwsbrief uit. De uitstap van 13 september naar ‘Mechelen’ wordt geannuleerd - het voorstel zal hernomen worden in 2006 Wie in juni geen Email bericht heeft ontvangen, doet er goed aan ons zijn juist E-adres te mailen voor de tamtamaanpassingen (uitgave september 05)



- 9-3--

“ De lamp gaat uit maar er is nog stroom ““ LtGen Jef Schoups Om dit artikel in zijn context te plaatsen leek het ons gepast om een paar lijnen te citeren uit een brief van Generaal Schoups van 13 juni ‘05. JH. ……. Even in “hogere versnelling” geschakeld met het oog op zeer drukke juni en juli maanden. Anders had ik niets voor de nieuwsbrief. Zeer snel had ik wat steun vanuit de hoek van de ‘reserve’. Dat is trouwens een thema dat me tot augustus zal bezighouden gezien ik op 04 Aug in Gent samen met J P Klein in een panel zit van een symposium van de CIOR (Confédération interalliée des officiers de réserve) - en er ook de slottoespraak zal moeten houden … een heel stelletje “prominenten” zal er opduiken - ik zal mijn taalgebruik een beetje meer “diplomatisch” moeten maken: dat vergt wat voorbereiding - vandaar dat ik nu eerst ons artikel voor juli afwerk. ….. Jef

Maasmechelen 13 juni ‘05

De lamp gaat uit maar er is nog stroom In het Info bulletin KVOO Nr 423 van juni 2005 kan je volgen hoe snel de veranderingen onze krijgsmacht teisteren. In een verslag van de Kring Waver trekt een zinnetje mijn aandacht :”Nous avons appris quelque chose de fondamental: nos Forces Armées se préparent à se doter d’une réserve “active” digne de ce nom.” Dames en Heren, Beste Vriendinnen en Vrienden – vergeef me deze keer de eenzijdige militaire toer die ik opga. Ik wil toch eens even een man aan het woord laten die sedert 1952 als reserve officier onze krijgsmacht heeft gediend – tot 1990 – en zelfs nu, vandaag, nog. Hij vertolkt de gevoelens van vele reservisten: officieren, onderofficieren en soldaten, die het briefje “dank je voor alle diensten, maar we hebben je niet meer nodig”, hebben ontvangen. In onze Kring Limburg is hij ook een beetje bekend. Vroeger, wanneer hij regelmatig in het provinciecommando of in de mobilisatiekernen opdook; nu … omdat hij steeds blijft contact houden met zijn collega’s. Zo ken ik hem al sedert 1962, onafscheidelijk verbonden met zijn 2 korpscommandanten : 25 : Valentin Byl, 18 : Guy Van Lancker, 10 Recce - 1 JP; gereed voor een cross in Arolsen

enorm geduldige en begripsvolle echtgenote Valentine. Een jongen van de zee. Blankenberge. Hij was actief op zijn achttiende in een bakkerij. Daarna in de haven van Zeebrugge. Hij werkte op de posterijen in Gent en werd daarna gedurende dertig jaar studiemeester toezichter in het atheneum van Blankenberge. Eigenlijk een soldaat met hart en ziel; beter gezegd: een “Recce”. Dat lees je in zijn bijdrage. Hij heeft eretekens zoals alle beroepsmilitairen, kent zijn job zo goed als zij, maar is voor alles terecht fier op de vele trofees en bekers die hij in de wacht heeft gesleept tijdens nationale en internationale competities met de ploegen van zijn reservekring : Brugge. Op zijn 73e zijn er nog velen die hij achter zich laat, denk ik … ook die van de jonge, toekomstige, actieve reserve! Wanneer we elkaar ontmoetten was het steeds “Bingo”! In Arolsen tijdens de jaarlijkse wederoproeping “Brugse Metten” – dat was ver van België; de echtgenoten kwamen ook mee. Die hadden een afzonderlijk programma.

Valentin steeds bij de eersten - FTX Comrecce 1988 (Vervolg op pagina 10)



- 10-3--


“ De lamp gaat uit maar er is nog stroom ““ De dagen waren te kort om te verbroederen: daarom sloten actief en reserve eensluidend aan bij het motto “een reservist gaat pas slapen wanneer hij alle sterren heeft gezien … “, en dan nog. Ooit bracht ik mijn verlof door in Blankenberge. Toevallig. Gastvrijheid heet dat. Strandvoetbal, duinencross en een zwemtocht de havengeul uit en weer terug, een stapje in de wereld, glaasjes gueuze en schaaltjes garnalen op een terras in de vissershaven … elke dag kwam ik later thuis dan op de gewone werkdagen. Dus - ongewoon. We hadden toch goede meisjes … Valentine en Alexa (en we hebben die nog !) Onlangs, bij een dineetje, zat Valentin in een gezelschap van jonge officieren. Hun grote bezorgdheid is het schrijnend tekort aan moderne uitrusting voor operationele opdrachten. Je kent het verhaaltje van de gemoderniseerde verrekijker uit onze nieuwsbrief van mei 2004 nog wel. Wellicht flitsten toen door de herinnering van Valentin die 74 tanks van één enkel Belgisch tankbataljon. Nu zoeken we voor heel het leger zo’n stuk of 54 lichtere exemplaren, niet te luidruchtig, zonder schrikwekkend uiterlijk, misschien nog met een kannonnetje of zoiets, als het kan. Zielig toch – “the all volunteer army”, onze krijgsmacht is op sterven na dood : 73,8% personeelskosten; 5,4% investeringen. De rest voor de werking reken je zelf maar uit. Ze is bedlegerig en behoeft steeds minder: wat luiers, noedels en spuitwater. Ontspanning en vermaak worden gebracht door een cliniclown uit Brussel. De lamp gaat uit … maar er is nog stroom. Dat ervaar je zodra je iets aan een collega reservist vraagt. Valentin jong, geef eens je indrukken en ervaringen, ook een terugblik op die grote familie en haar activiteiten. Een man met 38 jaar ervaring, wijd bekend, grenzeloos enthousiast, steeds paraat vertolkt de gevoelens van duizenden die “bij ons” behoorden. Dank je, Valentin!

Jonge Valentin uiterst rechts

Mei 1951 naar het “consul” (dialect voor werfbureau: komt van consulter) : een geneeskundig onderzoek te Brugge en goed voor de dienst. Daarna drie dagen Klein Kasteeltje (als oud-scout uiteraard mijn keuze voor KRO) en daarna drie dagen naar Everberg. Nog altijd geen militair en al zeven dagen in het milieu. In juni 1952 de start voor 24 maanden die er 21 werden. Negen maanden opleiding KRO in de pantserschool (Flawinne, Stockem, Leopoldsburg) en twaalf maanden BSD (toen nog bezetting – heerlijke tijden!) Wanneer je in een strijdende eenheid belandde en in een operationele functie, bij een gemotiveerde eskadronscommandant diende, was bij de afzwaai het resultaat gekend. Velen hebben bijgetekend: examen A, complementair examen; anderen stapten over naar de zeemacht of werden piloot bij de luchtmacht. Een korte terugblik op mijn 21 maanden onder de wapens : 1. negen maanden harde fysieke opleiding met als afsluiter drie weken in Marche-les-Dames (remember: “Do or die, Stamina, Emilienne”) 2. twaalf maanden in Duitsland (Arnsberg – Kassel) en

Jef

“We ‘ll meet again” …. Vera Lyn of – ‘t zijn rare vogels die RESERVISTEN. Voor mij begon op twintigjarige leeftijd in 1951, het grote avontuur dat eindigde in 1989.

Overhandiging ‘Prijs vereniging reserveofficieren Brugge’ aan een jonge kandidaat onderofficier in Zedelgem 1988 (Vervolg op pagina 11)




“We ‘ll meet again” ….

- 11-3--

m aa n d e l i jk s e s c h ie t o e fe n i n g e n , w e k e l i jk s e mogelijkheid tot oefening ergens in België of BSD; nationale oefening georganiseerd door KNVRO; de nationale competitie voor reserveofficieren – een jaarlijks hoogtepunt; de CIOR (confédération internationale des officiers de réserve) en haar congressen; de raids naar Corsica. Sterke lokale kringen (Brugge, bijvoorbeeld met in 1972 liefst maar 412 leden officieren), Antwerpen, Gent, Mechelen, Luik, Charleroi kregen van landsverdediging volledige steun aan personeel en materieel. Dat was Leger-Natie op het hoogtepunt.

Ik vermeld in het bijzonder voor Limburg: de 10e pantserinfanteriebrigade. Ze zag het daglicht in 1969 en stopte haar activiteiten rond 1979. Vele 21 juli 1984 officieren, onderofficieren en soldaten hebben deelde Byl defileert - uiterst rechts genomen aan de jaarlijkse werderoproepingen – tweejaarlijks met troep. door omstandigheden niet kunnen bijtekenen. 1970 : 20 dagen voor de soldaten – 25 dagen voor het De toenmalige directie van ons wapen liet de kader. Het klinkt ongelooflijk maar het lukte – geen afzwaaiers nochtans niet met rust. Men had je nodig week-ends. voor de opbouw van de actieve eenheden en de aanvulling van de slagorde van de staven. Je volgde 3000 militairen kwamen met speciale trein uit Brussel opleiding en cursussen en je deed verplichte weder- en Antwerpen aan in Leopoldsburg. De madeliefjes oproepingen – allemaal zeer goed voorbereid. Zo “presenteerden” het uitgaansleven. (er zouden in die kwamen we opnieuw in voeling met het actief militair tijd zo’n 300 cafés geweest zijn in dat oord!)

leven en de trein was vertrokken: kaderwederoproepingen, bevorderingsprestaties, studiedagen, Info-dagen. De bijdrage van de reserve in dienst van het actief leger kan in vijf duidelijke periodes worden ingedeeld : van 1948 tot 1958 : bijdragen tot de opbouw van de actieve eenheden (tekort aan actieve officieren); van 1958 tot 1963 : start van de opbouw van reserve-eenheden met de oprichting van de 21e pantserbrigade; van 1963 tot 1978 : uitbouw van die reserveeenheden: de 10e en 12e pantserinfanteriebrigades staan op poten; van 1978 tot 1994: de reserve krijgt een belangrijke rol toebedeeld in de militaire verdediging van het grondgebied en in de “host nation support” – het opvangen en ondersteunen van geallieerde eenheden die over Belgisch grondgebied transiteren. Weet je dat 80% van die opdracht door de reservisten werd gedragen?; van 1984 tot nu … - U allen wel bekend alsmede het plan 2002 – 2015. Elke grote reorganisatie draagt de stempel beter doen (aan U om te oordelen). Met mondjesmaat worden reservisten in vredesondersteunende operaties ingezet. Geen inspanningen werden gespaard om reser-visten de kans te geven om operationeel inzetbaar te blijven :

In 1972 kreeg de 10e pantserinfanteriebrigade het hoog bezoek van ZM de Koning en de Minister van Landsverdediging Pol VDB. Ze schouwden een défilé met alle voertuigen van de brigade. Het 8e Lansiers met liefst 70 Pattons en het 10e Recce (jeeps –M41 – M75). Waar zijn we nu … 33 jaar later? Een groter tankregiment dan 8 L met 74 tanks is mij Bezoek van ZM de Koning in 1972

(Vervolg op pagina 12)



- 12-3--


”We ‘ll meet again” …. onbekend. De talrijke mobilisatiekernen en het Kamp en de Plaats Leopoldsburg evenals het Provinciecommando leverden schitterend werk. Een pluim ook voor de bloeiende kring van reserveofficieren BSD. Jaarlijks zorgde die voor leerrijke wederoproepingen in Vogelsang, Arnsberg en Soest. Een actief officier zei me eens dat wij, reserveofficieren het spannendste, het leerrijkste meemaakten van wat het militaire leven heeft te bieden. Hij kon het niet beter verwoorden. Van mijn talrijke chefs heb ik altijd het volgende geleerd en op mijn echelon telkens toegepast: je bent nooit genoeg getraind en “don’t forget the men in the field”.

1.200 Vlamingen op de Ventoux “ één van hen was Luc Van Camp - zijn verhaal hieronder “

Op 18 juni 2005 veroverden 1.200 Vlaamse wielertoeristen de top van de Ventoux, de mythische berg in de Provence, ik was er één van. Reeds de avond ervoor zaten de terrasjes vol in de kleine dorpjes aan de voet van de berg en hoorde men allen maar Vlaams spreken. Fietsers, perslui, medische teams en de organisatoren van Sporta reden af en aan. Op zaterdag kon men vanaf 08.00 Hr vrij vertrekken en de officiële tijdopname stopte op zondag 08.00 Hr. Om de grote hitte van de dag voor te zijn startte ik om 08.00 Hr. Ik kende de berg alleen maar van de website en deed het dus rustig aan. Voor de kenners: ik reed met een kleinste overbrenging van 39 X 28. Het merendeel had een tripel, neen niet die van Westmalle maar van Campagnolo. Iedereen reed zijn eigen tempo zoals dat op een beklimming moet en na een paar kilometers haalde ik een grotere groep in. Er kwamen dan steilere hellingen en ik reed zo een eind met de " bus " mee. Naast mij waren er al verschillenden aan het hijgen en aan het sleuren dat het zweet eraf liep. Ik reed nog

Op rust maar nog niet uitgeblust v.l.n.r. Valentin - Alexa - Valentine

Till we’ll meet again.

Valentin Byl

altijd op reserve. Na 15 km was er bevoorrading en ben ik een paar minuten gestopt om een sportdrank in te nemen, de drinkbussen opnieuw te vullen, een energiekoekje, een banaan en een halve appelsien te eten. Dat was nodig want de laatste 6 km vanaf Chalet Reynard, waar de berg plots verandert in een maanlandschap zijn nog zwaar. Het stijgingspercentage ligt er op 10 % gemiddeld. Voor mij liep alles nog gesmeerd. Omdat ik omwille van mijn grotere versnelling niet zo traag kon trappen als de anderen met hun tripel ben ik daar zeker nog 50 man voorbijgereden, ik moest alleen meer kracht zetten. En dan was ik al aan het monument van Simpson. Nog 1 km aan 11 % en ik was boven! Een menigte Vlaamse supporters waaronder Marc Uytterhoeven applaudisseerde voor elke fietser die de top van 1912 m bereikte. Het was fantastisch! Ik had 2 uur 10 minuten gedaan over de klim van 21 km en was niet kapot. Na mijn fietstochten naar Santiago de Compostela en naar Rome mocht dit pronkstuk niet ontbreken. Ik heb er in ieder geval heerlijk van genoten. Luc Van Camp.



- 13-3--

LEST WE FORGET Cdt Jacques Desimpelaere LEST WE FORGET

M

et deze titelwoorden, “Opdat wij het niet zouden vergeten”, werden mijn echtgenote en ikzelf op 29 mei laatstleden uitgenodigd door de American Overseas Memorial Day Association voor de Memorial Day – plechtigheid te Romagne-sous-Montfaucon op het Meuse-Argonne Cemetery. In tegenstelling tot de winterse sneeuw en kou, bij mijn eerste bezoek, was het thans één van de heetste meidagen dit jaar. De plechtigheid begon om 15.00 uur en duurde voor velen te lang - ook voor ons - wegens de ongenadige hitte. Ze ving aan met de Marseillaise met daarna “The Star spangled Banner”, terwijl vliegtuigen van de French Air Combat Force overvlogen. De voorzitter der plechtigheid was Generaal op rust Johnston, voorzitter van de European Office van de American Battle Monument Commission, gevestigd in de Amerikaanse ambassade te Parijs. Het meest markant was de categorie der opvallende veiligheidsagenten, die werkelijk gans de samenkomst beheersten. Het militaire, maar eveneens het godsdienstige aspect maakte deel uit van de plechtigheid. Een aalmoezenier van het Amerikaanse leger, een rabbijn en een priester van het bisdom Verdun deden een toespraak, een gebed en een zegening. Tevens was er ook een mooi gezongen musicale interlude. Van de vele toespraken was deze van Generaal Batiste, bevelhebber van de 1(US) Inf Div de langste en wijdlopigste. Niet vergeten ook dat alle toespraken mondeling en volledig vertaald werden. Persoonlijk vond ik zijn rede ietwat ongepast - en zeker daar heel wat Franse autoriteiten aanwezig waren - gezien ze inhoudelijk te veel over Irak handelde. Hij maakte ook de vergelijking tussen de soldaat WO 1 en de huidige soldaat in Irak. Eveneens was er te weinig gedachtenissfeer in zijn toespraak. Eerder voelde men de beklemtoning van de huidige opdracht: vrijheid en democratie brengen. Er was op het einde een ontzaglijke bloemenneerlegging door Amerikaanse en Franse autoriteiten. Toewijding en bezieling voelde men bij het detachement van het

Franse 8 Regt Aie, bij het muziekkorps van het Franse 3 Regt Gevechtshelikopters en bij het detachement van de 1 (US) Inf Div. Het was behaaglijk de drill van het Amerikaans detachement te zien en hun geweersalvo’s te aanhoren. Bij de trompetsignalen voor de gesneuvelden en bij een tweede jet-overvlucht beseften we intens, wat ieder in zijn taal begreep: Lest we forget. Na de plechtigheid had Generaal Batiste en zijn echtgenote gesprekken met de familieleden van de gesneuvelden en het was me aangenaam met hem te kunnen praten. Daarna was er het defilé, waar cavalerie het voortouw nam. Naast mij op de plechtigheid zat een Amerikaans gezin, van Ierse origine, waarvan de gevallene een grootoom was. Het was verrassend dat zij ook een volledig dossier hadden opgemaakt over hun grootoom, zoals één mijner zonen een dossier over mijn oom had opgesteld. Even een uitwisseling en dit bracht ons in een genoeglijke samenspraak. Het verschil in de dossiers uitte zich in het feit dat hun grootoom ongeveer een jaar gevochten had in de gevechtslinie, met heel wat foto’s vanzelfsprekend. In mijn dossier is er slechts één foto van mijn oom. Deze is verschenen in een dagblad van Detroit onder het opschrift “Detroiter who Died Under Flags Overseas”. Ongelooflijk hoe de naam van mijn oom werd gespeld: “Alphonso Des Impelaise”. Ons dossier handelt voor een groot deel over zijn immigratie. Over zijn militaire dienst was er door een brandcatastrofe in de archieven zeer weinig te vinden. Hij sneuvelde tijdens een oefening van het HK van het 1(US) Leger en dit voor de US troepen massaal werden ingezet. Weet je waarvoor we ons dossier deze dag ook hebben benut? Velen hadden een regen (zonne-)scherm bij zich, maar wij beschermden ons tegen de enorm brandende zon door ons dossier boven ons hoofd te houden. Toen we rond de middag in Romagne-sous-Montfaucon aankwamen waren we verrast, nee eerder overrompeld, door de versiering en de opsmuk van de gebouwen en de huizen en in het bijzonder van het gemeentehuis. Overal Amerikaanse en Franse vlaggen. Overal waar je maar denken kan. Na de ceremonie was er ook een receptie in en rond het gemeentehuis voor iedere inwoner en voor iedereen die deelnam aan de plechtigheid. Een Fransman trachtte ons absoluut te verleiden om naar de (Vervolg op pagina 14)




LEST WE FORGET receptie te gaan, al betogend “vous y aurez de la champagne à volonté”. Spijtig genoeg konden we niet naar de receptie gaan, daar we op tijd wilden vertrekken voor onze overnachting in Luxemburg. Voor Memorial Day stonden op het kerkhof bij iedere grafzerk twee vlaggetjes in de grond, een Amerikaans en een Frans. In totaal dus 28.492 vlaggetjes en allen perfect geplaatst en gelijnd in de zeer lange rijen. Het plaatsen van de vlaggetjes op Memorial Day is een traditie. Onlangs, bij het bezoek van president Bush in Margraten, op de Netherlands Cemetery, zag men op TV ook duidelijk het vlaggetjesornament bij de grafzerken. En in De Morgen van 30 mei las en zag ik ook hoe de Amerikaanse gesneuvelden van ’14-’18 eerbetoon kregen op Flanders Field Cemetery. Hier met een Amerikaans en Belgisch vlaggetje. De gevallenen behoorden bij kleinere eenheden die louter geallieerde troepen moesten bijstaan en onder bevel van de geallieerden stonden. De Brussels Weekly, een krant voor de Amerikanen in België, maar ook De Morgen, gaven een uitstekende reportage over deze Memorial Day in Waregem. De militaire vertegenwoordiger van de NATO, evenals minister Landuyt en de Amerikaanse ambassadeur waren alhier de eregasten. In Waregem was het zoals een Amerikaan in Romagne-sousMontfaucon me zei: “Het is toch prachtig, hoeveel respect die soldaten van toen nog krijgen”. Flanders Field Cemetery I n het re-

ceptiegebouw van het M e u s e - A rg o nne Cemetery heb ik ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om het bezoek van het militair kerkhof te evalueren. Tussen 13 feb., ons eerste bezoek, en de Memorial Day op 29 mei, waren er 162 inschrijvingen in het bezoekersregister. Tevens vernam ik dat hier aan alle gesneuvelden van het 1 (US) Leger, individueel, “The Purple Heart” werd verleend, de hoogste Amerikaanse onderscheiding. Hoe werkt nu The American Battle Monuments Commission? Deze werd opgericht in 1923 en is gevestigd in Arlington, waar zich ook het meest prestigieuze kerkhof van de Verenigde Staten bevindt. De beheerraad

- 14-3--

heeft elf door de president aangeduide leden die er onbetaald een onbepaalde tijd werken. De nodige financiële middelen worden door de federale begroting vrijgegeven. Er zijn vier geledingen: het US Office, het European Office (Parijs), het Mediterranean Office (Rome) en het Philippine Office (Manilla). De organisatie is verantwoordelijk voor het herdenken van de gesneuvelde en de vermiste militairen en het oprichten, beheer en onderhoud van begraafplaatsen en gedenkmonumenten. Tevens verantwoordelijk voor de ontvangst en de informatie der bezoekers en het organiseren van gedachtenisactiviteiten op Memoral Day. Er zijn 368 fulltime burgermedewerkers waarvan 61 Amerikaan zijn en waarvan 24 hiervan intendant of adjunct intendant zijn. Generaal Pershing was de eerste voorzitter, van 1923 tot 1948. Zeer bekende navolgers die presideerden: de generaals Marshall, Devers, Clark, Goodpaster. Thans is de voorzittersstoel bezet door de op rust zijnde Generaal Frederick M. Franks.

Generaal

Pershing

Na de Grote Oorlog (WO 1) z i j n e r i n E u r o p a a c h t begraafplaatsen opgericht. Allen met een universele niet sektaristische kapel. Hierbij kwamen nog elf afgescheiden monumenten en twee gedenkstenen. Voor de gesneuvelden van WO 2 werden er dertien bijkomende militaire kerkhoven opgericht, waarvan twaalf in Europa. Alle Amerikaanse militaire kerkhoven zijn eeuwigdurend verleend door het gastland. In Europa zijn er na de Grote Oorlog 30.921 gesneuvelden begraven op acht begraafplaatsen. Na WO 2 zijn er zijn er in Europa 76.041 militairen begraven op de twaalf begraafplaatsen. De omvangrijkste militaire dodenakker is Manilla Cemetery (WO 2) waar 17.206 gesneuvelden rusten. En daar zijn op de gekende marmeren zuilen 36.282 vermisten vermeld. Cemetery Manilla (Vervolg op pagina 15)




LEST WE FORGET

der ontroerend, ook denkend aan de miljoenen mensen die hier stierven?

Ruïne ChâIn Europa herbergt het Meuse-Argonne Cemetery, dat we bezochten, het grootst aantal gesneuvelden: 14.246. Allen strijders in WO 1 en bijna allen van het 1 (US) Leger. Nog bijzonder te vermelden het aantal gesneuvelden na WO 1 op de rustplaatsen van : Oise-Aisne Cemetery : 6.012 St Michiel Cemetery : 4.153 Flanders Field Cemetery-Waregem : 368 Het grootst aantal gesneuvelden WO 2 zijn in Europa teraardebesteld op het: Lorraine Cemetery : 10.489 Normandy Cemetery : 9.387 Nethertlands Cemetery-Margraten: 8.301 Henri Chapelle Cemetery : 7.989 Sicily-Rome Cemetery : 7.861 Ardennes Cemetery-Neuville-en-Condroz : 5.328 Bij ons zijn de Engelse begraafplaatsen zeer verspreid. Denk even aan Ieper en zijn regio. De Duitse daarentegen zijn grotendeels gecentraliseerd. Hun grootste kerkhof in ons land is dat van Menen: 47.864 gevallenen (WO 1). Dicht bij ons in Lommel zijn 39.1O5 gesneuvelden (WO 2) begraven. Na alle gevoelens bij het bezoek van de regio en bij het graf van mijn oom, wil ik er ook even over nadenken. Wij hebben allemaal de Grote Oorlog gekend, al is het maar bij een monument voor de gesneuvelden. Chateaubriand schreef over de oorlog:”Ruïnes herinneren ons aan eigen sterfelijkheid. Ruïnes zijn zowel een waarschuwing als een berisping. We zien er ons falen en onze ijdelheid in”. Raken de enorme slagvelden en de verdwenen immense ruïnes van WO 1 ons meer of minder dan de concentratiekampen van de Tweede Wereldoorlog? Die kampen zijn thans als musea die waarschuwen voor racisme en onverdraagzaamheid. Van WO 1 is zo goed als niets overgebleven. Rond Verdun kan men nog ruïnes zien en bij mijn bezoek aan het Montfaucon Monument zag ik ook enkele ruïnes, daar waar vroeger Montfaucon met kerk en huizen stonden. Dit beetje ruïnes raakt mij niet meer. Ik voel eerder een sfeer. Er zijn alleen indrukken. Is dit meer of min-

- 15-3--

teau-Thiery

Ik verschoot toen ik las dat het reisbureau Thomas Cook ook al tijdens de oorlog uitstappen organiseerde. Meestal rijke lui die naar sectoren aan het front reisden die veilig voor ze waren. Onbegrijpelijk! Wel begrijp ik hoe familieleden van de gesneuvelden zich gevoeld hebben wanneer ze in de in puin geschoten stad aankwamen waar hun zoon sneuvelde. Zelf heb ik in februari de eens totaal verwoeste stad ChâteauThierry bezocht waar mijn oom, twee decennia voor ik geboren werd, stierf. Mijn eigen tikkeltje gevoel explodeerde er echter in begrip en meevoelen met wat de ouders aangevoeld moeten hebben die de in puin gelegen stad bezochten waar hun zoon sneuvelde. De begraafplaatsen die ik onlangs bezocht en in het bijzonder de Meuse-Argonne Cemetery hebben een onvergetelijke indruk nagelaten. “Silent Cities”, zo noemde Kipling ze. Voornamelijk de Amerikaanse militaire begraafplaatsen zijn ongerept en in pure staat. En iedere grafsteen is dezelfde, alsof de soldaten zelfs nog in de dood een parade moeten houden. Sommigen vragen me of huidige belangstelling voor begraafplaatsen en oorlogsmonumenten wel gezond is. Staan wij stil voor de gesneuvelden, maar vergeten we de levenden? Toen ik, eveneens in februari, het enorme ChâteauThierry Monument bij de Somme zag, geloofde ik mijn eigen ogen niet. Zo ijzingwekkend imposant. Een zoon verliezen in een oorlog moet erg zijn. Ouders en familieleden willen nog iets van hem hebben. En dat ietsje dat is het graf of een naam op het monument of het monument zelf. En hierbij zie ik dan ook de zin, de betekenis en de bestaansreden van militaire begraafplaatsen. Op de Amerikaanse kerkhoven voelt men ook sterk het contrast tussen de schoonheid van het kerkhof, die de schoonheid van het leven beduidt en de namen op de zerken, die de gruwel van de oorlog laten voelen. Ook met deze gevoelens is een bezoek kostbaar. Het geheel weze dan waardevol omkaderd met ons blijvend respect voor de gevallenen, wie ze ook zijn. En dit mag zich gerust groots uiten in een herdenking met de (Vervolg op pagina 16)




herinnering aan glorie, offers en lijden. LEST WE FORGET Mag ik even een gedicht en een lied in herinnering brengen ? Eerstens het gedicht van Lt Col Mac Crae, waar men eveneens de antithese van het ongeschonden landschap met het verwoeste frontlandschap aanraakt:

In Flanders fields the poppies blow Between the crosses row on row That mark our place; and in the sky The larks, still bravely singing fly Scarce heard amid the guns below. Het Franse lied van een onbekende auteur ,“Chanson de Craonne”, dat men in 1917 op de Chemin des Dames, waar Craonne een deel van is, in de loopgraven zong:

Verslag vergadering Comité Huwelijksquotiënt 151430 Jun 05 St-Anna Kwartier

- 16-3--

Adieu la vie, adieu l’amour Adieu toutes les femmes C’est pas fini, c’est pour toujours De cette guerre infâme C’est à Craonne, sur le plateau Qu’on doit laisser not peau Car nous sommes tous condamnés C’est nous les sacrifiés Met dit gedicht en met dit lied, letterlijk geboren uit het vuur en het bloed van de Tweede Slag bij Ieper en van de Slag om de Chemin des Dames, zullen we het nooit vergeten. Lest we forget !!

Jacques Desimpelaere

Nadien zou zij een voorstel formuleren en voorleggen aan het kernkabinet en mits goedkeuring aan het Parlement. De Col Reis herinnert ook aan de initiatieven van leden uit de provincie Luxemburg die politiekers hebben aangeschreven en daar een luisterend oor vonden.

Intussen hebben de Eerste Minister en de betrokken Staatssecretaris bevestigd dat het HQ niet wordt a. Deelnemers: Col Reis A., Col Gd Bomblet J., Kol MAB afgeschaft, wat niet uitsluit dat een hervorming mogeVan Hocht R., LtColAvi Chardon C., Cdt Neven J., lijk blijft. Intussen is Col Reis ook erkend als de verteKol SBH Peiren W (SG). genwoordiger van het Nationaal Verdedigingcomité van b. Na het welkomstwoord geeft de SG het woord aan de Gepensioneerden van de Openbare Diensten. Col Reis, die een synthese geeft van de informaties betreffende het HQ, een fiscaal voordeel voor Col Gd Bomblet vraagt zich af of onze vertegenwoordifamilies met één inkomen of families waarvan één ging in deze vergaderingen wel zinvol is en of we niet van de partners een beperkt inkomen heeft. Dit meer heil moeten zoeken in het contacteren van politidateert van 1988 en toen reeds waren er tegen- ci, de weg die de Kring Luxemburg bewandelt. Col Reis repliceert hierop dat hij tijdens discussies kan inhaken standers van het principe. op de argumenten van de voorstanders van het behoud, In 2004 stelde de Staatssecretaris voor het Gezin, o.a. de Gezinsbond en de Bond van Gepensioneerden, Mevr Simonis, reeds voor om het HQ af te schaffen waarvan de invloed niet mag onderschat worden. en te vervangen door een Familie Quotiënt ( FQ) waar- Tijdens de debatten heeft hij ook kunnen vaststellen van alleen families met kinderen zouden genieten. In de dat de verantwoordelijken zeer gevoelig zijn voor de Staten Generaal van het Gezin werd hierover gediscus- kritiek die verschijnt op Internet en die door velen kan sieerd. Verschillende vergaderingen werden gewijd aan gelezen worden. dit onderwerp. Een voorstel om het HQ uit te breiden tot 50/50 i.p.v.70/30 werden verworpen om budget- c. Om te besluiten lijkt het nuttig waakzaam te blijven, indien de discussies verder gaan moet men zich toch taire redenen. Gedurende de discussies stonden twee kampen tegen- vragen stellen. Het blijkt ook aan te raden een vertegenwoordiger te hebben in de vergaderingen. Men mag over elkaar : de vervanging van het HQ door een FQ ( zonder dus de invloed op de verantwoordelijken van de kritiek uitgebracht op Internet niet onderschatten. De site goed gedefinieerd te zijn) zie boven; het behoud van het HQ uitgebreid tot families kan bezocht worden op : www.hetgezin.be Iedereen ( hierboven aangehaald) rekening houdend met de kent in zijn omgeving wel een politieke verantwoordelijke, men kan hen informeren over de ongerustheid van kinderen ten laste. In 2005 heeft de nieuwe Staatssecretaris Mevr de gepensioneerden. Col Reis is nog steeds bereid om Mandaila de discussies verder gezet in april en in mei. de ideeën toe te lichten op een vergadering van de Jules Neven 17 juni 2005 De laatste vergadering is voorzien op 29 september 05. leden van de Kringen.


Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren v.z.w.


- 17-3--

In de volgende nieuwsbrief : Woordje van de voorzitter Bezoek SCK Mol - 11 oktober Frans Kenis

K.V.O.O. - LIMBURG Nieuwsbrief Juli 2005 verschijnt maandelijks op 300 exemplaren

In en Uit document Verslagen : Barbecue 21 juli Luik 14 augustus Friesland 03 - 07 september Artikel door : Luc Vandenborne Jacques Desimpelaere Varia Deadline volgend nummer : 30 augustus ‘05

Hoofdredacteur en Verantwoordelijke uitgever : Jos HERMANS Lay-out en verzending : Jos en Conny Hermans Helbeekplein 3 bus 7 3500 Hasselt Tel / Fax : 011.228848 GSM : 0472/825510 E-mail : [email protected] Web-pagina : http://users.belgacom.net/kvoo.limburg [email protected] http://users.skynet.be/kvoolimburg

KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

Recommend Documents