6 JANUARI 2009,
LEI OF EMERALDS MATINEE
Een nabeschouwing door Cees Bakker Na afloop van de eerste Lei of Emeralds Show, die op 14 september 2008 plaatsvond, zinspeelde René Ranti al op een vervolg. En inderdaad op Dinsdag 6 januari 2009 vond in Wijkcentrum
Stervoorde te Rijswijk van 13.00 tot 17.00 uur de eerste Lei of Emeralds Matinee plaats. Een ongebruikelijke dag en ongebruikelijk tijdstip, maar alle ingrediënten waren aanwezig om deze matinee tot een succes te maken. Buiten ijskoud, maar binnen een warm en gastvrij onthaal met Hawaiiaanse
en Polynesische klanken, een mooie ruime zaal met veel zitgelegenheid en genoeg ruimte voor iedereen, een goed assortiment van Indische snacks van Toko Isaku Iki en een ruime voorziene bar met uiterst prettige consumptieprijzen. En dan de vooroorlogse toegangsprijs van 3,50 Euro per persoon en wat je daar allemaal voor krijgt. Uiteraard de geoliede en enthousiaste organisatie door
René, Nora en schoondochter Renee Ranti en hun toegewijde vrijwilligers Cissy Winterkamp en Boy en Anita Swart. Maar ook een leuk toegangsbewijs en een heus programmaboekje.
En als klap op de vuurpijl trakteerde Renee Ranti alle aanwezigen maar liefst tweemaal op een genereuze portie spekkoek. Dus ouderwets waar voor je geld en geen wonder, dat meer dan honderd personen dit evenement bezochten.
Om René Ranti een control freak te noemen, gaat te ver, maar hij is wel degelijk een perfectionist, die niet afhankelijk van anderen wil zijn en dus neemt hij zijn eigen apparatuur mee, zowel front- als
backline en instrumenten , alles top kwaliteit. Voor de steelgitaar een Fender Vibrolux combo, voor de zilverkleurige Squire Precission basgitaar een Behringer bascombo voor zich zelf een akoestische redburst Gibson J-45 en een prachtige akoestische Taylor.
Als solo-gitaar fungeerde zijn Taylor elektro-akoestische gitaar model T 5met een uitgebreide TC Electronics G-System vloer effect processor.
Ook de frontline mag gezien worden: Shure microfoons, waaronder een draadloos model voor Nora en een complete Dynacord P.A. bestaande uit een uitgebreide mixer, twee subwoofers, twee 12 inch
topkasten en twee monitors. En dan ook nog een 19 inch rek vol met professionele geluidsprocessors. Er waren echter twee zaken, waar René geen rekening gehouden en dit overigens
ook niet kon. Dinsdagmorgen bleek, dat zijn vaste geluidstechnicus verhinderd was, dus moest hij het zelf doen. Normaliter zou dit geen probleem zijn geweest, ware het dat geheel onvoorzien de
noodzakelijke inregeltijd verdween, door de komst van de camera- en geluidsploeg voor de opnames van het NCRV programma ‘Man Bijt Hond’, dat dezelfde avond om 18.50 uur op Nederland 2
uitgezonden zou worden. Deze opnames duurden van 12.00 tot 14.00 uur, dus twee uur opnemen voor een uitzending van slechts drie minuten!
Door dit veelbekeken programma, dat ook nog eens twee keer herhaald werd en via de website: www.uitzendinggemist.nl ook nog eens achteraf bekeken kan worden, werd de Hawaiian muziek terecht onder de aandacht van een heel breed publiek gebracht. Een pluim met veren voor de instigatoren hiervan: George Dankmeyer en Hajo Wielandt. Maar hierdoor miste René wel twee uur voor inregelen en sound checks, dus was het onvermijdelijk dat er in het begin van de matinee wat
geluidsproblemen ontstonden. Uiteindelijk kwam het met medewerking van bandlid Eric Winterkamp en in de zaal Wim van Lien, een oude tennismaat van René, toch weer goed.
De matinee werd muzikaal geopend door de groep Everlite For Hawaiians. Deze bestaat nog steeds uit René Ranti- leider/slaggitaar/zang, Jan van Elk-steelgitaar, Erick Winterkampsologitaar/zang, Remco
‘Ukulezaza’ Houtman-ukulelele en Nora Ranti-zang.
Bassist
Dolf
Lindeboom was verhinderd en zijn plaats werd meer dan adequaat ingenomen door routinier Henk
Smitskamp, bekend van The Motions en Shocking Blue. Minder bekend is het feit, dat Henk een groot kenner van Hawaiian muziek is en bovendien was hij bassist bij de Hawaiian groep Nani Mele.
René
Nora
Erik
Remco
Jan
Henk
Remco speelde op een uiterst zeldzame Martin ukele model K4 uit de dertiger jaren. Jan bespeelde
zijn originele aluminium Rickerbacker Frying Pan lapsteel gitaar, eveneens uit de jaren dertig en zijn
houten zelfbouw steelgitaar, beiden 8-snarig. In het slotnummer Aloha Oe speelde hij ook op een kalimba, een Zuid-Afrikaanse vingerpiano in mini-formaat, die qua geluid enigszins aan een xylofoon doet denken. Jan had
ook twee andere exotische muziekinstrumenten meegenomen, welke hij
bespeelt. De eerste was een Vietnamese dunbau, een zogenaamde mono string instrument, dat Jan met stokjes bespeelt. Merkwaardig genoeg wordt die enkele snaar gestemd met een groot ezelsoor mechaniek, zoals Fender deze op zijn basgitaren gebruikt.
De tweede exoot was een Chinese harp, guzheng genaamd. Dit instrument doet enigszins denken aan een timbaal, een snaarinstrument, dat in een aantal Oost-Europese landen bespeeld wordt.
De gelijkenis is slechts oppervlakkig; de timbaal wordt met mallets bespeeld en heeft door de relatief kleine klankkast een galmende metaalachtige klank.
De guzheng is als instrument veel ouder, klinkt door de enorm grote klankkast uitzonderlijk
volumineus, rond en vol en wordt met de vingers van beide handen bespeeld. De demonstratie door Jan was bijzonder indrukwekkend.
Wilt u meer weten over de guzheng, kijk dan op de website: www.guzheng.nl .
De eerste set van EverLite for Hawaiians bestond uit de instrumentals Bundle of Blues, Beautiful
Kahana/Twlight Time. De songs Perfumes of Paradise, Over the Rainbow, I’ll Remember You en The One Rose werd vertolkt door vocaliste Nora Ranti. Vooral Nora verbaasde mij, zij heeft
kennelijk keihard aan haar stem gewerkt, want in tegenstelling tot september 2008 stond er nu een zelfverzekerde leading lady op het podium, die heel mooie songs op overtuigende en vlekkeloze wijze ten gehore bracht. Chapeau voor Nora dus!
Daarna was het podium voor het duo Aloha Le-i, bestaande uit Jan van der Donck- steelgitaar en zijn echtgenote Paula-keyboards en vocals, voor deze speciale gelegenheid uitgebreid met ukist
Remco ‘Ukulezaza’ Houtman en mijn persoontje op een Custom Made WAL basgitaar uit 1983 met 12 verschillende houtsoorten. Achter het bescheiden uiterlijk schuilt een uniek man. Jan bouwt als hobby uitzonderlijke lapsteelgitaren, zowel in aluminium als in hout. Deze worden niet alleen door mij, maar ook door vele anderen als de beste lapsteel gitaren in Europa beschouwd.
Ondanks zijn senioren leeftijd blijft
hij innoveren en tijdens deze matinee toonde hij een aantal
noviteiten,
zoals een steelbar houder en een nieuw model houten lapsteel gitaar.
Wilt u meer weten over Jan, kijk dan op de website www.jazzandtrends.nl,
waarin mijn artikel voor GitaarPlus over Jan als lapsteel gitaarbouwer
integraal weergegeven is. Jan kan echter
veel
meer,
hij
is
een
kunstschilder, die bekroond werd door
de
gemeente
Nijmegen.
Daarnaast heeft hij de gave, om alles wat hij ziet ook zelf te kunnen bouwen. Een mooi voorbeeld is
zijn aanhanger, welke zodanig geconcipieerd is, dat alle bandapparatuur er in past, maar toch in zijn garage box geparkeerd kan worden. Tijdens het optreden ontdekte ik een ander aspect van Jan, hij is een zeer geanimeerde spreekstalmeester, die op een boeiende wijze de nummers aan elkaar praat.
De volgende nummers werden ten gehore gebracht: Waikiki Mars, Akaka Falls, Royal Hawaiian Hula, Sophisticated Hula, Harbor Lights, Tomi Tomi, Jalan Kenangang en Ladju Ladju.
Niet alleen op het podium waren veel muzikanten te zien, ook in zaal bevonden zich een aantal musici,
die kennelijk benieuwd waren naar hetgeen René Ranti georganiseerd had, zoals Anis Pattiasina, George Dankmeyer, Wim van Lien, Erik Westra, Wil Leverbach, Arnold van der Kloor, Jaap
Mossel en pedal steeler John Hedrikx. Alhoewel het merendeel van de bezoekers als 55 plus
betiteld kon worden, was de jongste aanwezige de driejarige kleindochter van Regentenkamer programmeur Hajo Wielandt. De dansvloer was groot genoeg, maar werd maar sporadisch gebruikt
met als uitzondering het danspaar Els Groskamp en de onvermoeibare Anis Pattiasina. Knap hoor hoe hij als 80 jarige zich nog zo elegant en energiek weet te bewegen.
De volgende attractie was het duo Ukulezaza en Dirk Stallaert. Rermco ‘Ukulelzaza’ Houtman is zowel nationaal als internationaal beroemd om zijn virtuoze ukule spel en kennis van dit instrument. In zijn inleiding vertelde Remco, dat hij erg geïnspireerd was door het optreden van de Franse resonator
virtuoos Pascal Mesnier en zijn begeleider Lucas Anastaujevitch tijdens de Lei of Emeralds van 14 september 2008. Dus kocht hij een square neck National Style 1 uit de dertiger jaren en vormde
een duo met de Belgische meestergitarist Dirk Stallaert. Dirk speelt op een Martin 0018 uit 1960, waarvan de klankkleur mooi contrasteerde met slide klanken van Remco’s National, maar ook met de Martin K3 ukule. De beide heren, gekleed in stijl inclusief bolhoed, exeleerden in de volgende
instrumentals: Red Cat Slack Key, House Rent, Goody Goody, Na Moku Eha/Mai Kai Bo
Kauai, The Glory of Love, Sous le Ciel de Paris, St. James Infirmary, Glass Ball Slack Key en Old Time Aloha.
Het publiek genoot volle teugen van het geboden en waren vol aandacht voor de optredens van de diverse musici en deed zich tegoed aan spekkoek.
De matinee werd afgesloten met een tweede set van EverLite for Hawaiians bestaand uit Jan van Elk’s vertolking van Fascinating Rhytm en daarna Hawaiian Wedding Song, Farewell for just a
While en als afsluiting het traditionele Aloha Oe, gezongen door Nora Ranti. Bij dit laatste nummer kreeg zij ondersteuning van good old Anis Patenasia, die terecht een ovationeel applaus kreeg.
Het moge duidelijk zijn dat deze eerste Lei of Emeralds Matinee van 2009 een doorslaggevend succes was en ik denk dat de liefhebbers van Polyneische muziek Reneé Ranti en de zijnen dankbaar
moeten zijn voor hun noeste inspanningen om een nieuw centrum voor Hawaiian muziek in Nederland
te creëren. Alle voorwaarden tot slagen hiervoor zijn aanwezig: een aangename omgeving, voldoende parkeergelegenheid, afwijkende tijdstippen, laagdrempelige toegangs- en consumptieprijzen en pretentieloze maar zeer gevarieerde muziek.
Ik heb begrepen, dat er plannen zijn om deze Lei of Emeralds Matinees regelmatig te laten plaatsvinden, hetgeen door de liefhebbers van deze mooie en melodieuze muziekstijl absoluut op prijs gesteld zal worden.
Aloha!
