#2 lente 2011
Roel Goffin komt van ver / Vrijwilligers leven langer / Zelfstandig actief met Co-Living / Warme aandacht door palliatieve zorg / Omgaan met ongewenst gedrag / Dokter in Suriname 1 Orbuzz
Hospice Daniken: Jacqueline, Anja en Dian genieten van de zon en de verwennerij door Wim en Harold #x
2 Orbuzz
Een warm WELKOM! Ik herinner me het enthousiasme waarmee de eerste uitgave van Orbuzz werd gelanceerd als de dag van gisteren. November vorig jaar. Buiten was het al behoorlijk koud, maar de introductiecampagne bezorgde ons als vanzelf warme wangen. Een memorabele dag, met veel leuke reacties. En nu ligt hier de tweede uitgave. Hij heeft even op zich laten wachten maar we zijn er niet minder trots op. Wat zeg ik. Misschien zijn we op nummer twee nog wel net iets trotser. Orbuzz laat namelijk zien dat het er mag zijn! Dankzij het enthousiasme van een aantal Orbismedewerkers die zich hebben gemeld om een bijdrage te leveren aan het blad. En ondanks de soms toch wel behoorlijk negatieve reacties op nummer één. Alhoewel er op Orbuzz.nl al meer dan genoeg aandacht is besteed aan de ‘waarom nu’ en ‘wat heeft dat wel niet gekost’ en ‘waarom niet digitaal’-vragen rondom ons nieuwe personeelsmagazine, wil ik er hier, mede namens de redactie, een laatste keer op reageren. Orbuzz ziet er (te) glossy uit. Een mooi compliment, maar voor velen aanleiding om te denken dat er een kapitaal in het magazine geïnvesteerd is. En dat in tijden waarin we allemaal op de kleintjes moeten letten. Alsof het in ons op zou komen om buitensporige bedragen te investeren in een personeelsmagazine. Eentje waarvan we het bestaan overigens wel heel belangrijk vinden. Het is immers niet alleen belangrijk om informatie met elkaar te delen en van elkaar te weten waar we
mee bezig zijn. Het is zeker ook fijn om daarover met elkaar in gesprek te kunnen gaan: het idee achter Orbuzz(.nl). En om nog even terug te komen op de kosten. Nee, Orbuzz kost geen handen vol geld. Als we iets hebben geleerd in de laatste jaren, dan is het wel dat je ook met weinig middelen mooie dingen kunt maken. En daar zijn we de laatste jaren steeds creatiever en bedrevener in geworden. En ‘waarom niet digitaal’? We zijn digitaal! Vanaf dag één. Maar klaarblijkelijk is dat nog onvoldoende bekend. Log eens in op Orbuzz.nl. En laat vooral ook even zien dat je er was. Door een bericht te plaatsen, bijzondere foto’s te uploaden of met je collega’s in gesprek te gaan over de vele interessante onderwerpen en artikelen die er te vinden zijn. Word, net als wij, warm en blij van de vele mooie verhalen die Orbuzz rijk is. En als je de smaak echt te pakken hebt, meld je dan als lid van de redactie of als freelance tekstschrijver of fotograaf! Suzanne Wolters, namens de redactie van Orbuzz(.nl)
3 Orbuzz
kijk ook op: www.orbuzz.nl
# ORGANISATIE
vragen en uitdagen
Roel Goffin “We komen van ver, maar we komen er wel!” kijk ook op: www.orbuzz.nl
1
Wie ben je, wat doe je?
mis 2010 verhuisden onze cliënten naar het nieuwe Pejjerhoes in Echt. In Geleen-Zuid, op de locatie van het oude ziekenhuis, laten de bouwkranen zien dat we daar serieus aan het werk zijn. En het nieuwe hospice! We krijgen er, nog dit jaar, negen hospicebedden bij in Susteren. Een zeer welkome aanvulling op de zeven bedden die we nu bij Hospice Daniken in Geleen hebben. De voorbereidingen voor de nieuwbouw in Born zijn in volle gang. En ook voor Spaubeek en Stein zijn er concrete plannen voor nieuwbouw.”
“Roel Goffin, 42 jaar. Ik werk sinds 2001 bij Orbis en ben sinds 2009 lid van de Raad van Bestuur, met als speciaal aandachtsgebied Orbis Thuis.”
2
Hoe is het met Orbis Thuis?
“Goed, ik kan niet anders zeggen. Ik ben erg blij dat de vaart er inmiddels weer behoorlijk inzit. Dat maakt ook meteen duidelijk dat we terug zijn van weggeweest. En misschien wel sterker dan ooit.”
3
manier is om dat dan gewoon te vragen. Met geruchten in de wandelgangen kun je niet zo heel veel. Het is misschien wel een signaal, en dat signaal hebben we opgepakt: we hebben daarom iedereen persoonlijk gevraagd of er knelpunten zijn, en zo ja, welke dat zijn.”
5
“Allebei. Maar de grootste winst is wat mij betreft de duidelijkheid. Naast een aantal locatiegebonden wensen, was de top drie van wensen bijzonder helder. Met als stip op één: geef ons alsjeblieft meer personeel. Daarmee waren we gelukkig al heel intensief mee bezig. We hebben een wervingscampagne opgestart en we hebben maar liefst zestig extra opleidingsplaatsen gecreëerd. Ook de bonus voor medewerkers die nieuwe collega’s aanbevelen, blijkt een toevoeging.”
6
4
Jullie hebben de medewerkers van Orbis Thuis gevraagd of ze tevreden zijn over Orbis als werkgever. Waarom?
“Hoeveel wil je er hebben? We zijn druk bezig op allerlei gebieden. Het meest zichtbaar zijn uiteraard de nieuwe locaties die we weer aan het bouwen zijn. Vlak voor Kerst-
En verder?
“De tweede tip die we kregen heeft te maken met waardering voor het werk dat je doet. Een heel plausibele wens, niks menselijks is ons vreemd: iedereen heeft op z’n tijd een compliment of andere vormen van waardering nodig. Op nummer drie staat het verzoek om iets te doen aan al dat administratieve werk dat letterlijk ten koste gaat van het echte werk. Dat typeert meteen onze mensen: hart voor hun cliënten!”
7
Heb je een aantal concrete voorbeelden?
En dat viel mee of tegen?
Bij Orbis Thuiszorg gaan jullie intensiever samenwerken met Assist. Hoe zit dat?
8
“Klopt. Sinds 1 januari jl. werken we ook met Assist samen in de thuiszorg. De nadruk komt weer meer te liggen op dat waar we sterk in zijn: heel goede zorg verlenen. We gaan werken met buurtteams: dichtbij de cliënt, korte lijnen, met de wijkverpleegkundige als spin in het web. Eindelijk is er nieuwe dienstkleding en ook de nieuwe ICT gaat lucht brengen. Bij de cliënten thuis gaan we werken met slimme mobieltjes. En we gaan proefdraaien met iPads.”
9
Orbis Thuis is dus geen ondergeschoven kindje binnen het concern?
“Integendeel. We komen net als de rest van Orbis van ver, dat is absoluut waar, Orbis Thuis, zowel V&V als thuiszorg en JGZ, heeft 2010 met een positief financieel resultaat afgesloten. En dat terwijl onze cliënten onze zorg een gemiddeld rapportcijfer van maar liefst 7,9 geven. Dat is iets om trots op te zijn. We hebben er met z’n allen heel hard aan gewerkt, met z’n allen de schouders eronder gezet. En nu is er weer iets heel moois aan het bloeien. De plannen die we maken, de investeringen die we doen, dat doen we met het volle vertrouwen dat Orbis Thuis een heel mooie toekomst tegemoet gaat.”
10
Er is dus geen sprake van het afstoten van Orbis Thuis? Je hoort hier en daar dat gerucht?
Het antwoord op deze tiende en laatste vraag vind je op Orbuzz.nl
“Binnen Orbis Huishoudelijke Hulp werken we al drie jaar samen met Assist. In dat segment waren we weliswaar marktleider, maar we maakten helaas flink verlies. In die drie jaar is er veel veranderd, vooral qua proces. Daardoor is deze tak inmiddels winstgevend èn zijn we nog steeds marktleider.”
“Omdat we het heel graag wilden weten. En de beste 4 Orbuzz
En nu is er een soortgelijke constructie voor de thuiszorg?
5 Orbuzz
kijk ook op: www.orbuzz.nl
Werken aan je gezondheid
Doe je mee? Tijdschriften in de wachtgebieden OMC Sinds 1 april worden de ruim 80 wachtgebieden van OMC van een gevarieerd aanbod aan tijdschriften voorzien. Dit om de wachttijd van onze cliënten aangenamer te maken. De eerste grote inzameling van tijdschriften is inmiddels achter de rug en de wachtgebieden worden door de vrijwilligers elke twee weken voorzien van nieuwe lectuur. Echter om dit actueel te houden is het nodig dat regelmatig tijdschriften door de medewerkers worden aangeboden. Je kunt deze afgeven op de begane grond in het middelste stijgpunt, hier staan bakken waar de tijdschriften verzameld worden.
Wie volgt? Muze van Orbis: Ellen Zimmer en Mia Eussen De eerste medewerker van Orbis heeft zijn talenten in de Muze van Orbis gepresenteerd. Ellen Zimmer bracht op zondag 10 april met haar prachtige mezzosopraan in het Stiltecentrum van OMC een recital met (voorjaars) liederen van o.a. Schubert en Fauré en enkele opera’s ten gehore. Ellen werkt al ruim 13 jaar als spreekuurassistente bij Reumatologie. Mia Eussen, vrijwilliger bij Orbis Thuis, begeleidde haar op de piano. Ongeveer 60 bezoekers genoten van dit prachtige voorjaarsconcert. Wie van de Orbismedewerkers of –vrijwilligers wil ook graag het podium in OMC op een zondagmiddag beklimmen met muziek, kleinkunst, een lezing, poëzie, fotopresentatie of iets dergelijks? Stuur een e-mail naar m.vliexs@ orbisconcern.nl. Op 4 september volgt Titia Brassé, gastvrouw in Orbis St. Odilia / St. Jansgeleen. Zij vertelt en speelt de monoloog ‘Rosalie Niemand’.
Geef je oude tijdschriften een tweede kans en neem ze mee!
Aangenaam: “Jacky Ceulen” “Zo kennen jullie mij waarschijnlijk niet, want dat is mijn pseudoniem als schrijfster,” vertelt Astrid Schins-Keulen. Astrid werkt al 17 jaar voor Orbis in de functie van verpleegkundige. De laatste jaren binnen het behandelcentrum Urologie. In september 2010 debuteerde ze met de thriller Dodelijk spoor. “Ik ben een verwoed lezer. Vooral thrillers, onder andere van Saskia Noort, Simone van der Vlugt en Esther Verhoef lees ik graag. Op een gegeven moment heb ik de stoute schoenen aangetrokken en een thriller geschreven en in eigen beheer uitgegeven.” Op de achterkant van Dodelijk Spoor is te lezen: “In haar debuutroman sleurt Jacky de lezer in een hoog tempo langs angst, loyaliteit, bedreiging, liefde en geweld.” Meer weten? Kijk op www.jackykeulen.nl
Ellen Zimmer en Mia Eussen
6 Orbuzz
En wat vinden jullie van dit initiatief? Twee medewerkers gaven al hun mening. Zij vinden het een prima initiatief. “Anders verdwijnen ze toch maar bij het oud papier,” aldus Edgar Verscharen en Anne-Marie Cox reageert als volgt: “Het thuisfront blij, zijn die stapels waarin ik nog eens wilde bladeren en dat toch niet deed, tenminste opgeruimd!”. Lees hun volledige reactie op Orbuzz.nl en geef ook jouw reactie.
Op zaterdag 2 april 2011 heeft de eerste Gezondheidsdag van Orbis Huishoudelijke Hulp plaatsgevonden. De dag is georganiseerd in samenwerking met Hogeschool Zuyd, Lifestyle Orbis Vigor en El Borrico (broodjeszaak te Sittard). Ongeveer 50 enthousiaste dames namen ’s morgens deel aan twee leerzame workshops over ergonomie en gezonde voeding. Ook is er een zogenaamde WAI-scan (Workability Index) afgenomen. Deze WAI-scan staat in het teken van duurzame werkinzetbaarheid van de medewerker. Orbis Huishoudelijke Hulp wil met behulp van deze resultaten haar personeelsbeleid voor de toekomst verder vormgeven. ‘s Middags verplaatste de Gezondheidsdag zich verplaatst naar LifeStyle Sittard. Hier is een Fittest afgenomen waarbij de fysieke gesteldheid van de deelnemers is gemeten. En Lifestyle verzorgde een aantal sportieve workshops: Zumba/Sh’bam, Spinning, Body Balance en een buikspierkwartiertje. Af en toe hilarisch maar heel doeltreffend. De reacties van de deelnemers waren positief, het was een geslaagde dag.
Energiegevend! Na afloop van het NIAZ auditbezoek op 8 april jongstleden spraken zowel het auditteam als de directies hun bewondering uit over de prestaties van Orbis Medisch Centrum. Een indrukwekkende ontwikkeling werd geconstateerd. “Het saamhorigheidsgevoel tijdens het toewerken naar het accreditatiebezoek was energiegevend,” sprak Cees Sterk. “Hartelijk dank voor jullie inzet.” Het eindoordeel over het wel of niet behalen van de accreditatie is in september bekend, maar dit besluit wordt met vertrouwen tegemoet gezien. In de tussentijd gaan we aan de slag met de aangereikte verbeterpunten en uit de sterke punten blijkt dat we een goede basis hebben. Lees ook het intranetbericht.
7 Orbuzz
# ACHTERGROND
Fadeia Massi
Ik?
rswerk?
Wat is vrijwillige
georganiseerd Werk dat in enig ht en onbetaal lic rp ve verband, on n behoeve van wordt verricht te enleving. m sa de anderen of
kijk ook op: www.orbuzz.nl
Vrijwilligerswerk, het is nog geen seconde bij me opgekomen. Zie je het voor je: een eigen bedrijf, een man, drie opgroeiende kinderen met sportclubs en de hele mikmak, ouder wordende ouders, hobby’s, vriendinnen… Nu al amper tijd voor mezelf en dan ook nog eens vrijwilligerswerk? Ja, voor de school van mijn kinderen doe ik wel eens wat: een nieuwsbrief opzetten, een wervende schoolfolder. Vorig jaar schreef ik een folder voor het Toon Hermans Huis en een website voor een Maastrichtse speeltuin. Maar dat is het dan wel zo’n beetje.
Zoveel
Ha ha, dacht ik, de schrijfster van dit artikel, toen ik deze opmerking las op de website vrijwilligerswerk.nl. Leuk lokkertje. Er volgden er meer: 5,4 miljoen vrijwilligers, gemiddeld 3,4 uur per week, 43% van de mannen, 41% van de vrouwen, samen goed voor meer dan 1 miljard uur per jaar! En wat blijkt? De 35- tot 44-jarigen - mijn categorie! - zijn het meest actief als vrijwilliger.
Kijkend op talentencentrale.nl gaat er een wereld voor me open. Meer dan duizend vacatures voor vrijwilligers in onze regio! Bijna tweehonderd mensen bieden zich als vrijwilliger aan. Het aanbod is bepaald niet standaard. Een willekeurige greep: hardware hobbyist, dierenverzorgers, inspecteur dode hoek (!), vrijwilliger soepbus, administratie of winkelen, turbo-afwasser, webredacteur, maatjes in alle soorten en maten en zelfs een spreker bij niet-kerkelijke uitvaarten.
Verrassend Ik kom nog meer te weten. Onder de 5,4 miljoen vrijwilligers in Nederland vinden we opvallend veel hoger opgeleiden en mensen met een hoge werkfunctie en steeds meer mannen. 8 Orbuzz
De categorie 35 tot 44 jaar mag dan goed vertegenwoordigd zijn, het percentage vrijwilligers neemt sterk toe vanaf de leeftijd van 45 jaar. De vacature coördinator droomvervulling heb ik uitgeprint. En die ligt mij nu al drie dagen te verleiden op mijn bureau. Ik beloof niks, maar het is een beginnetje. Nietwaar?
1.200 kanjers bij Orbis! Bij Orbis worden de landelijke trends bevestigd. De gemiddelde vrijwilliger bestaat eigenlijk niet. Het is een bonte mix van mensen: verschillende leeftijden, buitenlandse mensen die in het kader van integratie beter Nederlands leren en zo ook de Nederlanders beter leren kennen, sommige werken niet meer, andere doen het naast hun werk. Er zijn jongeren die in het kader van hun opleiding alvast komen ‘voorproeven’, en – inderdaad – steeds meer mannen. Ron Hoenen coördineert het vrijwilligerswerk bij Orbis Thuis. Elise Horeman bij OMC. Duizend vrijwilligers en acht locaties versus tweehonderd vrijwilligers op één locatie. Over hun 1.200 kanjers zijn ze eensluidend: “De maatschappij kan niet zonder vrijwilligers. De gezondheidszorg kan niet zonder vrijwilligers. Orbis kan niet zonder. Vrijwilligers leveren extra handen, extra aandacht en extra zorg. En daar zijn we blij mee. Heel blij.”
9 Orbuzz
Het heeft Hare Majesteit behaagd… Menig vrijwilliger wordt rond Koninginnedag verrast met een lintje. Bij Orbis Thuis pakten ze het dit jaar groots aan. Tijdens een feestelijke high tea vlak voor Koninginnedag kregen de vrijwilligers van Orbis Thuis onverwacht bezoek van een – tot dan toe onbekend - lid van de Koninklijke familie. Tijdens een hilarische ceremonie werden àlle vrijwilligers gedecoreerd! Het was natuurlijk allemaal in scene gezet, maar de boodschap was bloedserieus: heel hartelijk bedankt allemaal!
Co-Living: Orbis Hoogstaete in 2021
Natuurlijk worden ook de vrijwilligers van OMC dit jaar weer hartelijk bedankt. Hoe? Dat is nog een verrassing. Er wordt aan gewerkt! Math Kronen
Vrijwilligerswerk wordt hier net zo professioneel aangepakt als ‘echt’ werk. De juiste persoon op de juiste plek: ook vrijwilligers krijgen te maken met een soort van sollicitatiegesprek en een proeftijd. Een afdeling zal vooraf heel duidelijk moeten formuleren wat voor iemand ze zoeken. En ze zullen de vrijwilligers moeten inwerken en begeleiden. Daar moet tijd voor vrij worden gemaakt. Ook de coördinatoren hebben intakegesprekken en evaluaties. Steeds VAKER ook kloppen re-integratiebureaus aan, het UWV, het participatiehuis: hun ‘klanten’ hebben werkervaring, structuur en sociale contacten nodig. Orbis heeft ‘extra handen’ nodig. Als we dat nou eens combineerden? Het kan werken, voor beide partijen, maar dat betekent wel extra begeleiding, extra gesprekken.
“Geen kwade gezichten hier” Math Kroonen kwam helpen bij de verhuizing naar het nieuwe ziekenhuis: “Toen ben ik zo’n beetje blijven hangen.” Achtendertig jaar lang werkte hij bij een bank. Nu werkt hij vier dagen in de week als koerier van medische transporten. En de vijfde dag is hij vrijwilliger bij OMC. Op dinsdagen vind je hem samen met een collega bij de hoofdingang van OMC. Hij vangt bezoekers op, wijst mensen de weg, haalt of brengt mensen in de rolstoel, beantwoordt vragen en brengt je
desgewenst met het golfkarretje naar de plaats van bestemming. De service die hij - samen met zijn collega’s – geeft, wordt zeer gewaardeerd. Math: “Ik heb hier nog nooit een kwaad gezicht gezien!” Leuk om te weten: lunchen op de dinsdag doet Math samen met zijn vrouw Jacqueline. Die werkt namelijk ook bij Orbis. Net als hun jongste dochter Karen.
“Het is een kleine bijdrage die je levert” Met stip op één: Fadeia Massi is met haar twintig lentes de jongste vrijwilliger bij Orbis St. Odilia. Ze liep er een half jaar stage voor haar opleiding SPW, maatschappelijke zorg. Vier dagen per week draaide ze mee met creatieve activiteiten, hielp ze verenigingen en genoot ze van de omgang met collega’s, vrijwilligers en cliënten. En ze bleef als vrijwilliger. “Het is een kleine bijdrage die je levert,” zegt ze, “en ik voel me er thuis.” Of ze na het afronden van haar opleiding verder gaat studeren of werken, weet ze nu nog niet zeker. “Maar dit vrijwilligerswerk wil ik zo lang mogelijk blijven doen. Als ze me nodig hebben, kunnen ze me bellen.” Op intranet vind je de ervaringen van nog twee vrijwilligers: Lieke Hochstenbach en Anneke de Fouw.
10 Orbuzz
Het is 12 mei 2021, de zon schijnt en Albert Jongen die in Orbis Hoogstaete woont, heeft zin in een wandeling. Hij gebruikt zijn scherm, dat lijkt op een ouderwetse iPad en typt in “Wie heeft er zin in een wandeling?” Karel Dohmen hoort het bericht binnenkomen (in zijn profiel heeft hij immers aangevinkt dat hij van wandelen houdt) en geeft aan dat ook hij graag van het mooie weer wil genieten. Ze spreken om twee uur af. Het display bevestigen ze aan hun rollator, nadat ze hebben ingevoerd dat ze een half uur willen wandelen en tussendoor op een bankje willen uitrusten. Dankzij het display, dat hun de weg wijst, wandelen ze een mooie route. Tijdens de pauze pakt Karel Dohmen zijn scherm om via de webcam met zijn kleindochter bij te kletsen.
In Europa neemt de vergrijzing toe, het aandeel ouderen in de bevolking stijgt. Om deze groeiende groep een gelukkige en gezonde oude dag te bezorgen, heeft de Europese Unie een subsidieprogramma ontwikkeld: Ambient Assisted Living (AAL). Ook Orbis draagt graag haar steentje bij aan het ontwikkelen van toepassingen voor de vergrijzende samenleving die uiteindelijk het welzijn van haar oudere cliënten bevordert. Samen met Orbis Hoogstaete heeft Projectbureau Additionele Gelden (PAG) dankzij de AAL-subsidieregeling in oktober 2010 het project Co-Living gelanceerd in samenwerking met diverse internationale partners. Co-Living heeft als doel om ouderen te stimuleren om langer zelfstandig actief te blijven en hun leven op een positieve manier te stimuleren, met behulp van vooruitstrevende technieken. Het project Co-Living duurt drie jaar en wordt grotendeels gefinancierd door de EU en het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. De doelstelling van Co-Living is om verschillende toepassingen m.b.t. sociale interactie, zoals bijvoorbeeld het bovengenoemde systeem, te ontwikkelen en testen waarna deze uiteindelijk geproduceerd en vermarkt kunnen worden. Deelnemende organisaties • • • • • • • • •
Orbis Medisch en Zorgconcern (coördinator) Philips Electronics, Nederland Citard Services, Cyprus Stiftelsen SINTEF, Noorwegen Instituto Pedro Nunes, Portugal University of Cyprus, Cyprus Andago Ingeniería, Spanje Inovamais, Portugal Trondheim Kommune, Noorwegen
11 Orbuzz
# ACTUEEL
Palliatieve zorg
UITSTEKENDE PROFESSIONELE ZORG GECOMBINEERD MET WARME AANDACHT Verankering van palliatieve zorg in de praktijk (Uit: Brief van de staatssecretaris VWS aan de Tweede Kamer van13 januari 2011) “In een beschaafde samenleving wordt het levenseinde niet genegeerd, maar met respect en liefdevolle aandacht omgeven. Dit is in eerste instantie de verantwoordelijkheid van degenen die de stervende het meest nabij staan. Maar dat ontslaat de samenleving als zodanig niet van de plicht om, daar waar voor mensen de dood zich aankondigt, te zorgen dat de gezondheidszorg bijdraagt aan een waardig levenseinde.” Lees de volledige tekst op Orbuzz.nl kijk ook op: www.orbuzz.nl
Palliatieve zorg staat in Nederland in de schijnwerpers. De staatssecretaris van VWS informeerde onlangs de Tweede Kamer over de stand van zaken. Het elf pagina’s tellende epistel begon met een mooie inleiding (zie kader). Ook bij Orbis is er veel aandacht voor patiënten in hun laatste levensfase. Op dit gebied gebeurt er veel en steeds meer: de nieuwste ontwikkelingen bij Orbis vind je hieronder.
met scholing, voorlichting en afstemming. Het Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL), locatie Maastricht heeft een adviserende functie.” Het Netwerk ontvangt subsidie van het Ministerie van VWS en ook de partners dragen een deel bij. In Limburg is er sprake van een unieke situatie: de zes netwerken werken intensief samen. Ze ontwikkelen bijvoorbeeld gezamenlijk, en samen met de Hogeschool Zuyd, één multidisciplinaire leergang voor de palliatieve zorg. Ook werken ze aan één nieuwe Limburgse website: www.netwerkpalliatievezorg.nl/westelijkemijnstreek
Wat is palliatieve zorg?
De zorg voor mensen in de laatste fase van hun leven, als geen genezing meer mogelijk is; dat geldt dus ook voor mensen die chronisch ziek zijn. Deze zorg wordt terminale zorg genoemd als de levensverwachting korter is dan drie maanden. Omdat genezen niet meer mogelijk is, richt de zorg of behandeling zich op een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven. Palliatieve zorg is gericht op het verlichten van lichamelijk, psychosociaal en spiritueel lijden en biedt ondersteuning bij de afronding van het bestaan. Er is aandacht voor: lichamelijke klachten zoals pijn of benauwdheid, gevoelens van angst, verdriet en verwerking van de ziekte, vragen rondom leven en dood, zorg voor de naasten, allerlei praktische zaken.
Netwerk Palliatieve Zorg Westelijke Mijnstreek
Steun en advies bij vragen rond euthanasie
Nieuws: leergang + website
Nieuws: SCEN-verpleegkundige
In Nederland zijn 76 Palliatieve Netwerken. Limburg telt er zes: Heuvelland, Noord-Limburg, Oostelijk Zuid-Limburg, Weert, Roermond en Westelijke Mijnstreek. De coördinator van het Netwerk Palliatieve Zorg Westelijke Mijnstreek is een oude bekende van Orbis: Els Knapen, voorheen werkzaam bij HR als beleidsmedewerker met aandachtsgebied gezondheidsmanagement. “Thuiszorgorganisaties, huisartsen, ziekenhuis, verpleeg- en verzorgingshuizen, hospices, vrijwilligers- en mantelzorgorganisaties en zorgvragers, allemaal zijn ze betrokken bij de palliatieve zorg. En allemaal werken we aan het verbeteren van die zorg in de regio: betere kwaliteit, meer kwantiteit en een goede bereikbaarheid. Dat doen we 12 Orbuzz
Aan het sterfbed, ook bij euthanasie, hebben verpleegkundigen en verzorgenden een grote rol. Maar die rol is niet altijd even helder. Er is nog altijd veel onbekendheid en onwetendheid. Wat is de procedure? Mag ik weigeren te assisteren bij euthanasie? Met al je vragen rond het levenseinde kun je sinds kort terecht bij de SCEN-verpleegkundige of -verzorgende. SCEN staat voor: Steun en Consultatie bij Euthanasie in Nederland. SCEN-artsen zijn er al langer, maar de speciaal opgeleide SCEN-verpleegkundige of -verzorgende is nieuw en is ontstaan uit een initiatief van de KNMG en V&VN. Noord-Holland en Limburg hebben de primeur: de pilot loopt hier een jaar. Verpleegkundigen en verzorgenden
kunnen hun vragen – of hun verhaal – kwijt tijdens een telefonisch consult van ongeveer een kwartier. Na afloop word je gevraagd een vragenlijst in te vullen. De SCEN-verpleegkundige van dienst is op werkdagen tussen 8 en 16 uur bereikbaar via 020 – 592 33 48. Evert van den Berken (verpleegkundig consulent Oncologie /consulent palliatieve zorg) is één van de SCEN-verpleegkundigen.
Palliatieve Unit OMC Nieuws: zorgpad stervensfase Deze afdeling is gevestigd op West 52 van OMC. Sinds de ingebruikname is hier een aantal geoormerkte bedden beschikbaar voor multicomplexe palliatieve patiënten met een slechte symptoomcontrole of in de stervensfase. Het is vaak moeilijk om deze groep patiënten de juiste behandeling te geven, zodat zij in de laatste dagen zo weinig mogelijk last hebben van pijn, verwardheid, kortademigheid en angst. Deze zorg vereist specifieke kennis van zaken en multidisciplinaire zorg. Het team van West 52 heeft aanvullende scholing in palliatieve zorg gevolgd: trainingen via het netwerk en intervisietraining en enkelen starten met de leergang Palliatieve zorg. In 2011 gaat Orbis - als een van de eerste organisaties in Limburg beginnen met het uit Engeland overgewaaide Zorgpad Stervensfase voor deze groep patiënten. Dat is een instrument voor het leveren van goede - betere - palliatieve zorg: een combinatie van een zorgdossier, een checklist en een evaluatie-instrument. Een praktisch hulpmiddel waarmee we de kwaliteit van de zorg, de samenwerking tussen de zorgverleners en de communicatie met de patiënt en dienst naasten kunnen verbeteren. Deze werkwijze gaat de komende jaren in ziekenhuizen en hospices in heel Europa ingevoerd worden.
Onze hospices Nieuws: er komt een tweede hospice Je leest het goed: meervoud. In het najaar van 2011 opent Orbis een tweede hospice en wel in het voormalig klooster van de Paters Lazaristen in de wijk Mariaveld in Susteren. Hier komen negen bedden voor terminale zorg. Bij hospice Daniken in Geleen zijn zeven bedden beschikbaar. Een hospice is een instelling met een huiselijke sfeer, waar ongeneeslijk zieken tot aan hun dood kunnen worden verzorgd, onder het toeziend oog van gespecialiseerd medisch personeel. Lees meer op Orbuzz.nl
13 Orbuzz
# THEMA
Back-office is koudefront Sinds de opening van het ziekenhuis is de back-office bij de poli Interne geneeskunde een groot koudefront. Ook als het buiten warm is, de ‘mussen’ van het dak vallen, dan is het ijs-en-ijskoud en hebben wij jasjes of truien met lange mouwen aan. Kortom: het werkklimaat is belabberd en er wordt veel ‘gesnotterd’. Nicolle Vallinga-Bours, spreekuurassistent Interne geneekunde
We hebben een zwembad Berewarm die zomer. Om af te koelen kochten we een opblaasbad. Vanuit het huis stroomden de bewoners met hun rollators naar buiten en riepen: “We hebben een zwembad!”. Na een uur ontstond er een ouderwets watergevecht onder de ouderen. Nog nooit heb ik met onze bewoners zo genoten als in die mooie zomer. Daar word ik nou warm van.
Hartjes van je dochter Een dochtertje van een collega was ’s morgens vroeg hartjes aan het tekenen. Even later zei ze tegen haar moeder: “Geef me je hand, dan teken ik daar ook een hartje op.” Ik kan mij zo voorstellen dat wanneer je als moeder later op de dag die hartjes op je hand ziet, je daar een warm gevoel van krijgt.
Mia Houkes, manager Horeca Orbis De Baenje/ Orbis Lemborgh
Koud hè Als er iets is waar ik niet tegen kan, dan is het kou. Lang vond ik mezelf een aansteller, een softie, omdat ik het zo vaak koud had. Alles heb ik geprobeerd om mezelf te harden tegen lage temperaturen. In de aanloop naar de winter ga ik dagelijks met veel hulpmiddelen de strijd tegen onderkoeling aan. Tot nu toe ben ik steeds ternauwernood aan de vriesdood ontsnapt. Zo’n ontregelde thermostaat is erg lastig. Vallen de mussen van het dak, heerst er een hittegolf, dan check ik toch nog even of ik een jas aan moet trekken. Als ik mijn man aanraak, dan bezorg ik hem niet alleen bijna een hartaanval, maar ook een acute locale daling van zijn lichaamstemperatuur, afhankelijk van de plaats van het contact….. Carla Engelen, secretaresse Orbis Lemborg/Behandeldienst Orbis Thuis kijk ook op: www.orbuzz.nl
14 Orbuzz
WARM EN KOUD BIJ INFECTIEPREVENTIE
Uitbraak zorgt voor warmte
Een uitbraak van het Norovirus veroorzaakt warmte bij de afdeling Infectie & Perventie. Nog net geen koortsachtige hitte. Het betekent namelijk actie. En snel. Wie moet wat doen en wanneer? Gebeurt het ook goed? Het aantal gevallen van MRSA is overigens sinds OMC bestaat een stuk minder geworden. Daar hebben onder meer de eenpersoons patiëntenkamers aan bijgedragen.
Niaz-audits
Wordt Infectiepreventie daar warm van? Ja, toch wel. Je bent gedwongen te kijken of je je werk goed doet en of je moet concluderen dat het beter kan.
Voorheen werden patiënten die hun bed niet uit konden in bed gewassen met water en zeep. Dat voelt in je blootje koud aan. Nu worden de Swashdoekjes gebruikt. Ze worden opgewarmd in de magnetron en daarna direct gebruikt voor een wasbeurt. De patiënt blij, want het voelt lekker warm. De verpleegkundige blij, want geen geknoei meer met water. Bovendien verloopt het wassen zo een stuk sneller. Al met al scheelt een wasbeurt wel 15 minuten. Maar dat is dan vreemd genoeg ook weer een nadeel. Het praatje tijdens het wassen duurt nu maar 5 minuten in plaats van 20 minuten.
Van koud naar warm
Als je geopereerd wordt dan kun je het behoorlijk koud hebben. Je hebt tenslotte bijna niets aan. Alleen dunne OK-kleding en een deken over je heen. In de OK is het evenmin warm. Nu blijkt dat de lichaamstemperatuur in zo’n situatie behoorlijk kan dalen. Als die temperatuur daalt naar 36°C of minder, dan ben je vatbaarder voor infecties. Als je geopereerd wordt, is dat al een aanslag op je weerstand. Nu wordt vóór de operatie de temperatuur gemeten, maar ook tijdens. Een extra dekentje maakt in dit geval een wereld van verschil.
Monique Teunissen, secretaresse Human Resources
Oorverdovend applaus Op vrijdag 8 april was ik bij de terugkoppeling van het NIAZ. Aan het einde werd door Cees Sterk een positief slotwoord gedaan. Miriam Schiltmans werd apart genoemd en werd beloond met een oorverdovend applaus en een bos bloemen. Ik kreeg koude rillingen en een warm gevoel toen Miriam haar bloemen die vrijdagmiddag in ontvangst nam. Meer dan verdiend, maar ook de personificatie van al die medewerkers die zo hard gewerkt hebben om de NIAZ-accreditatie tot een succes te maken! Chapeau, Miriam!! Hans Nelissen, capaciteitsmanager OMC
Warm wassen
Alcoholgebruik moet omhoog!
kijk ook op: www.orbuzz.nl
De afdeling Infectie & Preventie loopt warm voor het op gang brengen van bewustwordingsprocessen. Wat hen betreft moet bijvoorbeeld het alcoholgebruik toch echt gaan stijgen. Hé, alcohol maakt toch meer kapot dan je lief is? Inderdaad, maar handen ‘wassen’ met handenalcohol doodt bacteriën en dat is nou net de bedoeling. Verpleegkundigen of anderen die een handeling doen met een patiënt, wassen hun handen met alcohol voordat ze de patiëntenkamer binnengaan, maar ook als ze die weer verlaten. Het flesje met handenalcohol is dan ook slim opgehangen aan een van de deurstijlen. Je kunt er niet omheen.
15 Orbuzz
Altijd al willen weten hoe dat nou zit? Stel je vraag! De rubriek ‘Die Twee’ geeft je de kans om de persoon van jouw keuze eens goed aan de tand te voelen.
Loes
Stel . . . Je hebt bankstellen, mannen en vrouwen die werken voor een bank en elkaar daar ‘vinden’. Zouden ze bij de Gasunie ‘gasstellen’ heten? In ieder geval hebben we bij Orbis ook stellen. Eén stel wordt gevormd door Loes Muerders en Sjef Lebon. Wie zijn ze, wat betekenen zij voor Orbis en wat betekent Orbis voor hen?
Sjef
X X
Sjef begon in het oude Maaslandziekenhuis bij Transport. Eerst als vakantie- en weekendkracht. Hij had nog geen idee wat hij met z’n Havodiploma zou gaan doen, dus ging hij fulltime werken bij Transport. Het leuke van werken bij transport toen was dat je nog eens ergens kwam. Hij vervoerde van alles in het huis. Eten, vaatwerk, vuilnis, wasgoed. Het was wel een mannengemeenschap. De sfeer was er een van handen uit de mouwen steken met zo af en toe een schunnige mop. Gewoon recht-toe-recht-aan. Sjef kreeg plannen met zijn loopbaan. Als je zo door het huis loopt raak je op de hoogte van veel zaken. Bij Longfunctie kwam een plaats vrij. Daar is hij vier jaar gebleven, werkend en lerend. Waar hij daar aan moest wennen, waren de vrouwen. Voorheen zat hij altijd tussen mannen en nu vooral tussen vrouwen. Dat was een hele omschakeling: “een paradigmawisseling” zoals Sjef zegt.
X
X
Zijn blik verbreedde zich; hij wilde verder. Nu is hij in opleiding voor physician assistant. De rechterhand van de longarts, hij houdt zich hoofdzakelijk bezig met het deelgebied ademhalingsgerelateerde slaapstoornissen. Hij loopt onder andere visites, staat hij patiënten te woord tijdens het spreekuur en hij ziet patiënten op de Spoedeisende Hulp.
16 Orbuzz
Nu naar Loes. Zij werkt nog niet zo lang bij Orbis. Drie en een half jaar. Zij is spreekuurassistente bij Gynaecologie en is achter de balie te zien. Intussen heeft ze ook niet stilgezeten. Bij het Radboudziekenhuis in Nijmegen heeft ze een cursus ‘voortplantingsgeneeskunde’ gevolgd. Het specialisme Gynaecologie bij Orbis timmert aan de weg en heeft veel plannen voor de toekomst. Loes hoopt bij Gynaecologie met haar opgedane kennis over de fertiliteit een plaats in de ondersteuning te vinden. Het verbreedt haar horizon en geeft meer inhoud aan haar werk. Ze heeft het erg naar haar zin bij Gynaecologie. Dat komt misschien ook wel door haar houding die je kunt samenvatten met de woorden: “De sfeer bepaal je zelf”. Als je goed gehumeurd bent is de helft al gewonnen. Beide zijn enthousiaste Orbismensen. Ze voelen zich thuis bij Orbis en zetten zich volledig in. Het interview bijvoorbeeld vindt na werktijd plaats, omdat het erg druk is en ze hun collega’s niet willen belasten met hun afwezigheid.
Hoe vonden ze elkaar? In het Maaslandziekenhuis lagen Gynaecologie en Longfunctie naast elkaar. Sjef stak zijn hoofd daar regelmatig om de deur voor koetjes en kalfjes, maar ook voor praktische zaken of adviezen. Daar ontdekte hij Loes. Eerst sprak hij haar nog niet aan. Stel je voor. Het viel Loes in het begin niet eens op dat Sjef vaker begon langs te komen. Op een goede dag wel. Nu heeft ze het over “mijnheer de charmeur”, dus hij liet na verloop van tijd toch een stevige indruk achter. Later sprak hij haar ook aan. Ze voelde het rood naar haar wangen stijgen. Nee, Sjef liet haar niet koud. Maar dat wil niet zeggen dat Sjef meteen het pleit had beslecht. “Nee, hij moest wel moeite doen” zegt Loes met een stralende lach. Hij moest haar vertrouwen zien te winnen. Dat kwam er met gesprekjes, die later gesprekken werden, en samen wat drinken. Toen waren ze een stel.
Als je een stel bent bij dezelfde werkgever, dan praat je thuis voordat je het weet over collega’s. Is dat bij hun ook zo? Mwoh, dat wordt niet echt duidelijk. Goed, dat is dan voor thuis. We hoeven ook niet alles te weten.
Trouwfoto’s in het atrium Ze gaan trouwen in september. Er worden foto’s gemaakt bij een oud kasteel. Voor het contrast en omdat ze het een voorrecht vinden in het mooie OMC-gebouw te werken willen ze ook graag gefotografeerd worden in het atrium. Dat zal waarschijnlijk geen probleem zijn, omdat ze op een zaterdag trouwen. Collega’s maken voordat het interview gehouden wordt gekkigheid en zeggen: “Kom over vijf jaar nog maar eens terug. Kijken of ze dan nog getrouwd zijn!” Oké: die staat.
Prins Carnaval Sjef is in 2006 prins Carnaval bij de Kwakzalvers geweest. Geweldig vond hij dat. Wel een mannenaangelegenheid, die Raad van Elf met zijn prins. Wanneer gaan de Kwakzalvers een prinses kiezen? Loes over Sjef toen het nog niet aan was: ‘mijnheer de charmeur”.
Nu jij!
sen die sgierige men uw ie n n e k een We zoe angaan met a n e ill w k e je op? het gespr t levert het a W . ’s a g le van hun col mooie foto Orbuzz, een in l e ik rt a Een vraag! Kom twoord op je n a k lij ur tu en na es! t je suggesti maar op me
kijk ook op: www.orbuzz.nl
17 Orbuzz
# COLUMN
kijk ook op: www.orbuzz.nl
We
zijn binnen Orbis Medisch Centrum voortdurend op zoek naar mogelijkheden om onze prestaties te verbeteren. In het bijzonder ten aanzien van Kwaliteitszorg en (Patiënt)veiligheid. Een voortvloeisel uit de tijd van onze nieuwbouw, is dat we met enkele internationale ziekenhuizen een goed en intensief contact hebben opgebouwd. Zo ook met het Skaraborg ziekenhuis in het Zweedse Skövde. Het contact met dit ziekenhuis is altijd weer leerzaam en inspirerend. We hebben in de voorbije jaren al heel wat interessante discussies over uiteenlopende onderwerpen - van het concept van onze nieuwbouw tot en met onze nieuwe manier van werken en onze ervaringen daarmee - met onze Zweedse collega’s gevoerd. Skaraborg, qua omvang vergelijkbaar met OMC, werkt met het zogenaamde Lean Six Sigmamodel. Een model dat sturing geeft aan het verbeteren van Kwaliteitszorg en Patiëntveiligheid. Om het belang hiervan te onderstrepen, worden medewerkers voortdurend intensief getraind in het opzetten en doorvoeren van diverse verbetertrajecten. Een interessant en voor ons ook zeer actueel gegeven, waarover wij graag eens van gedachten wilden wisselen. En dus vertrok op zondag 27 februari een kleine delegatie (bestaande uit de directie OMC en een paar beleidsadviseurs) met Ryanair vanuit Weeze naar Göteborg. Daar werd de reis per auto vervolgd naar het 150 km noordelijker gelegen en ingesneeuwde Skövde. Een prachtig plaatje vanuit ons op een helling gelegen low budget hotel. De ontvangst in Skaraborg op maandagmorgen was bijzonder hartelijk. De directeur en een delegatie van artsen, leidinggevenden en voor verbetertrajecten verantwoordelijk medewerkers heetten ons welkom. We bezochten afdelingen en woonden het reguliere management-/directieoverleg bij, dat iedere twee weken in het teken staat van Kwaliteit- en (Patiënt)veiligheidsprojecten. De thema’s die voorbij kwamen, waren voor
Snuffelen aan Zweedse kwaliteitszorg beide ziekenhuizen herkenbaar en vergelijkbaar. Van de verwijzing door huisartsen, tot de optimalisering van capaciteit, ondervoeding, de vitaal bedreigde patiënt, etc. Waar wij met grote interesse naar gekeken hebben is de matrixorganisatie die zij in dit verband hanteren en het uitermate praktische verbeterbord dat daarbij hoort. Dit bord hangt op alle afdelingen en is een belangrijke spil in het realiseren van multidisciplinaire verbeteringen in het primaire patiëntenproces, waarin de PDCA-cyclus centraal staat. Mooi om te zien hoeveel we die dag van elkaar hebben geleerd. We concluderen dat we aan elkaar gewaagd zijn, maar elkaar ook veel te bieden hebben. Op sommige onderdelen loopt Skövde voorop, op andere is Sittard de tijd vooruit. We hebben dan ook de intentie uitgesproken om met betrekking tot dit onderwerp nader samen te werken en over en weer expertise en ervaringen uit te wisselen. Hoe we dat gaan doen, wordt in de komende maanden verder bekeken. Maar deze eerste bijeenkomst was al zo waardevol, dat ik deze terugkoppeling, mede ook namens mijn collega’s, graag wilde delen. En natuurlijk praat ik graag verder over dit onderwerp. Heb je vragen over het Lean Six Sigmamodel, heb je tips of suggesties over de wijze waarop we binnen OMC (nog meer) aandacht aan Kwaliteitszorg en (Patiënt) veiligheid kunnen besteden? Ik hoor het graag op Orbuzz.nl
Romy is zojuist met haar moeder bij de gipskamer geweest en is heel blij dat haar gipsverband eraf is.
Cees Sterk voorzitter Raad van Bestuur
18 Orbuzz
19 Orbuzz
Een luisterend oor
# ACTUEEL
Bij Orbis zijn vijf vertrouwenspersonen aangesteld. Zij kunnen medewerkers ondersteunen die ongewenst gedrag hebben ervaren. Vertrouwenspersonen zijn onafhankelijke personen die niet alleen luisteren maar ook helpen bij het zoeken naar een oplossing. Je hoeft niet te twijfelen of een bepaalde ervaring wel ongewenst gedrag is, je kunt altijd contact opnemen. Je kunt de vertrouwenspersoon van jouw keuze rechtstreeks benaderen.
Ongewenst gedrag:
hoe ga je ermee om? Je hoopt het nooit mee te maken maar toch komt het vaker voor dan je denkt: ongewenst gedrag. Dit kan zich uiten in agressie en geweld, discriminatie, pesten en seksuele intimidatie. Orbis wil medewerkers zoveel mogelijk beschermen tegen ongewenst gedrag en heeft hiervoor beleid geformuleerd, een brochure samengesteld - ook een speciale brochure voor jongeren - en er zijn gedragscodes en meldingsprocedures ontwikkeld.
Aarzel niet en bel een van de vertrouwenspersonen bij ongewenst gedrag. V.l.n.r. Saskia Lahaye, tel. 088-4594284, Rita van Ettekoven tel. 088-4594236, Karin Brands-van Soest, tel. 06-46411433, Ruziça Renssen-Fabek, tel. 088-45 92401 en Paul Senczuk, tel. 088-4516379.
Preventiemedewerker Op het gebied van arbeidsomstandigheden bij Orbis is de preventiemedewerker Cindy Wings, beleidsadviseur HR, de centraal aangewezen deskundige. Zij ondersteunt de werkgever bij de zorg voor de dagelijkse veiligheid en gezondheid, bijvooprbeeld over een kapotte trap in de O hal, en heeft kennis van de arbeidsrisico’s van de organisatie en de preventie hiervan. Zij is onafhankelijk en werkt nauw samen met de (C) OR. Een van haar taken is het meewerken aan het uitvoeren en opstellen van de risico-inventarisatie en –evaluatie. Dit heeft zij ook gedaan bij de RI&E in de OMC-locatie.
In de komende periode zullen wij in woord en beeld nog veel meer vertellen over de taken van de preventiemedewerker. Wenst u nu al meer te weten over de centrale preventiemedewerker en haar bereikbaarheid? Kijk op intranet: snelkoppeling HR – Gezondheid – Preventiemedewerker.
Kijk voor meer informatie op intranet.
20 Orbuzz
21 Orbuzz
Foto 1: Tja
# REPORTAGE
Dokter die staat te puzzelen bij apparatuur die anders is dan hij gewend is. Dat zou het fotobijschrift kunnen zijn volgens Rens Bos. “Het zijn eigenlijk allemaal krijgertjes en meenemertjes daar, of tweedehandsjes. En ja, dat is wel eens lastiger werken, omdat de apparatuur je wel eens in de steek laat. Dan moet je dus creatief zijn en improviseren. Maar dat weet je; in de tropen moet je altijd creatief zijn.”
Da’s pas vakantiewerk! Rens Bos en Leopold Engels werken zes weken per jaar, samen met hun echtgenotes, in het Surinaams ziekenhuis Sint Vincentius om de medische staf te trainen. De maag-lever-darmartsen zien grote verschillen met de Nederlandse gezondheidszorg. Leopold Engels is net terug, Rens Bos – die eind mei overigens met pensioen gaat – zal in september weer vertrekken. Aan de hand van deze vijf foto’s vertellen ze hun verhaal.
Foto 2: Even een officieel momentje
Met lege handen gaan ze nooit. Leveranciers Boston Scientific en Cook Medical gaven – op verzoek – een flinke voorraad disposable materialen mee. “Nee heb je, ja kun je krijgen.” Alle spullen namen de heren in een aparte koffer gewoon mee. “Je moet dat bij de douane natuurlijk wel even uitleggen. Wie je bent en wat je komt doen en wat voor spullen dat zijn. En dan maar hopen dat ze niet moeilijk doen.” Gelukkig: ze deden tot nu toe niet echt moeilijk. De laatste keer nam Rens Bos ook een coloscoop mee; een cadeau van de firma Pentax, geregeld door Leopold Engels. Die werd natuurlijk officieel overgedragen namens de Stichting ‘Dokter in de West’ aan het Sint Vincentius Ziekenhuis. En bij een officieel moment hoort ook een officiële foto. Van links naar rechts de internisten dr. Alfred Cameron, dr. Hedwig Dissels en economisch directeur ir. Manosj Hindori en Rens Bos.
dr. Alfred Cameron en de endoscopieverpleegkundige Zr. Owart kijken toe. Hij doet het!
Foto 4: Teamwork!
Het Surinaamse team van Rens Bos bestaat uit Zr. Rampersad, zijn echtgenote Tinkie en Zr. Owart.
Foto 5: Samen uit, samen thuis
Ook de echtgenote van Leopold Engels, Hanneke, gaat mee naar Suriname. Zij volgde daarvoor, samen met Tinkie Bos, een spoedcursus tot technisch assistent op de Endoscopie-afdeling van Orbis Medisch Centrum. Op de foto, van links naar rechts: mevrouw Owart, mevrouw Wadoe , Leopold Engels, zijn echtgenote Hanneke en mevrouw Rampersad.
Ook interesse? De stichting Dokter in de West heeft als doel het helpen van mensen met gezondheidsproblemen in ontwikkelingslanden. Met name op het gebied van maag-, lever- en darmziekten. Regelmatig vallen er echter ‘gaten’ in de organisatie en is opvulling, onder andere vanuit Nederland, welkom. Verschillende Orbisartsen gingen al voor, naast Rens Bos en Leopold Engels, is ook dr. Parabirsing er als radioloog actief. Wil je meer weten? Leopold Engels en Rens Bos geven je graag informatie en brengen je eventueel in contact met de juiste mensen.
Foto 3: Doet ie het of doet ie het niet?
Een spannend en geweldig moment: het aansluiten van de ‘nieuwe’ coloscoop van de firma Pentax aan de apparatuur in Paramaribo. Internist
24 Orbuzz
25 Orbuzz
kijk ook op: www.orbuzz.nl
‘Sanne, 7 jaar oud, gaat niet graag naar school. Ze komt niet mee met de lesstof, slaagt er niet in vriendinnetjes te maken en is in de klas angstig en teruggetrokken. Thuis is ze eerder druk, luistert ze niet goed en maakt ze veel ruzie met haar jongere broertje. Sanne slaapt slecht, klaagt over buikpijn en plast nog in haar bed.’ Een heel herkenbare situatie waarbij sprake is van complexe en samengestelde problematiek, waar snelle diagnostiek gewenst is. Een bezoek aan de poli Ontwikkelingsproblemen (POP) zou voor Sanne en haar ouders binnen zes weken duidelijkheid kunnen geven over de problemen die er spelen en wie de meest adequate vervolghulp kan bieden.
POLIONTWIKKELINGSPROBLEMEN VAN START De poli Ontwikkelingsproblemen is op 1 maart van start gegaan als nieuwste ontwikkeling in de ketenzorg. Huisartsen, kinderartsen en Orbis GGZ zorgen samen voor een kwalitatief goed advies voor snelle hulp. Bijzonder is dat de ouders zélf de benodigde gegevens van school, consultatiebureau en andere hulpverleners dienen te verzamelen. Hiervoor zijn standaardformulieren ontwikkeld, die vrij eenvoudig in te vullen zijn. Als deze gegevens binnen zijn, volgt er binnen drie weken een eerste afspraak. Uiterlijk na zes weken, als het hele traject is doorlopen, vindt een terugverwijziging plaats naar de huisarts met advies of een verwijzing naar de kinderarts, GGZ of de revalidatiearts.
Totaalplaatje is belangrijk Magda McGregor, kinderarts in OMC en betrokken bij POP, licht dit toe: “Kinderen met ontwikkelingsproblemen krijgen al zeer lang mijn bijzondere aandacht. Als er problemen zijn op één bepaald ontwikkelingsgebied zien we dat kinderen vaak ook op andere vlakken moeilijkheden hebben. Het is soms lastig na te gaan wat het primaire probleem is. En soms is het ook belangrijker het meest dwingende probleem eerst te verhelpen.
Door naar het kind en zijn omgeving te kijken vanuit verschillende disciplines, krijgen we een beter totaalplaatje. En kan worden nagedacht welke verdere diagnostiek nodig is en welke begeleiding (het eerst) wordt ingezet.”
POP biedt toegevoegde waarde Nina Verduijn, GZ-psycholoog kinderen en jeugdigen bij Orbis GGZ (in opleiding tot klinisch psycholoog), ziet ook een toegevoegde waarde in deze aanpak bij kinderen tussen 0 en 18 jaar: “Vaak is op het moment van aanmelding nog helemaal niet duidelijk welke vorm van hulp voor het kind geschikt is. Het krachtige van de POP is de multidisciplinaire insteek. Nadat de pedagogisch medewerker een eerste gesprek met ouders en kind heeft gehad, wordt besproken wie vervolgens het kind en/of de ouders gaat zien: de kinderarts, de psycholoog of misschien wel een logopedist of fysiotherapeut. Door eerst zorgvuldig gezamenlijk af te wegen wat er aan de hand is, kan een passende verwijzing gerealiseerd worden naar bijvoorbeeld de GGZ, de afdeling Revalidatie of een externe instelling. Zo voorkomen we dat kinderen met complexe en onduidelijke problematiek op de verkeerde plek terecht komen.”
26 Orbuzz
DENK MEE OVER DE ONDERWERPEN VOOR DE VOLGENDE UITGAVE. HET THEMA IS LEF. IDEEËN, TIPS EN SUGGESTIES ZIJN VAN HARTE WELKOM VIA
[email protected] Colofon Orbuzz is een magazine voor, door en over medewerkers en vrijwilligers van Orbis Medisch en Zorgconcern. Het magazine verschijnt 4 keer per jaar in een oplage van 5.000 stuks en wordt ondersteund door het online platform Orbuzz.nl. Creatief team www.comeander.nl (tekst), www.vermeulen.eu (ontwerp en vormgeving), www.defotostudio.nl (fotografie), www.sluijsmansfotografie.nl (fotografie) Orbismedewerkers: Marisol Becerra (tekst), Cor Glavimans (fotografie), Monique Teunissen (fotografie), Mariëlle Zeijen-Buskens (tekst) en afdeling Communicatie. Redactieadres Orbuzz Postbus 5500, 6130 MB Sittard, t.a.v. Suzanne Wolters-Graus, 088-4597375 Iets uit deze uitgave overnemen? In principe geen probleem, maar laat het ons wel even weten. E-mail:
[email protected]
27 Orbuzz
28 Orbuzz