ZIJLIJN DE ONDERNEMENDE VOETBALFAMILIE GEURTSEN ACHTER DE RUG EN VOOR DE BOEG AANGEDIKT: KEEPERS ZIJN VREEMDE WEZENS

DE ZIJLIJN UITGAVE VOORJAAR 2015

DE ONDERNEMENDE VOETBALFAMILIE GEURTSEN ACHTER DE RUG EN VOOR DE BOEG

AANGEDIKT: KEEPERS ZIJN VREEMDE WEZENS

Inhoudsopgave

4 11

Voorwoord

Blz. 3

Even voorstellen: Jurgen Tomassen

Blz. 4

Voetbalgedichten

Blz. 9

De ondernemende familie Geurtsen

Blz. 11

1967-2015 Drie generaties Hak: kort maar krachtig

Blz. 17

Buitengewoon Concept de nieuwe huisdesigner van sc Hoevelaken

Blz. 22

Aangedikt: Keepers zijn vreemde wezens

Blz. 26

Achter de rug en voor de boeg

Blz. 30

Dit is mijn club, mijn ideaal Dit is de mooiste club va n allemaal Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet Het kan dooien, het ka n vriezen We kunnen winnen of verliezen Maar een betere club da n deze is er niet

2 | DE ZIJLIJN VOORJAAR 2015

17 26

-Jiskefet-

Colofon De Zijlijn is het clubblad van sc Hoevelaken en verschijnt twee keer per jaar.

Mylan Hak, Ramon Hak, Arnold van den Hoeven, Koen Leenders, Jurgen Tomassen en Martijn van der Pluijm

Redactie: Robert Kreuning Jos Springveld Lisette Vonno

Distributie: Ina Beitler

Aan deze Zijlijn werkten mee: Ernst Beitler, Dave Geurtsen, Jim Geurtsen, Mike Geurtsen, Theo Geurtsen, Frans Hak,

Advertentiewerving: Léon Breuers en Bas Wernsen Opmaak, layout en druk: Buitengewoon Concept

Voorwoord “Ik heb nog een leuk itempje voor De Stip.” Met deze woorden word ik ergens in het najaar van 2014 aangesproken door een prominent clublid. “Jan”, laat ik hem zo maar noemen, lekkere algemene naam, “is het je niet opgevallen, dat we al ruim een jaar geen clubblad meer hebben?” Na een bedenkelijke blik komt de herkenning. “Nou je het zegt!”

Toch ligt er nu wel een clubblad bij de leden op de deurmat. Het idee daarvoor is ontstaan op de kruising van de Stoutenburgerlaan en de Frans Tromplaan, ergens in september 2014. Ik kom vanuit de richting Stoutenburg gefietst en ontmoet op genoemde kruising Lisette Vonno, komend vanaf het centrum. We raken aan de praat en Lisette zegt: “Ik mis het clubblad en de gezelligheid er omheen.” Eerlijk is eerlijk, het maken van een clubblad is inderdaad enorm leuk.

“EERLIJK IS EERLIJK, HET MAKEN VAN EEN CLUBBLAD IS INDERDAAD ENORM LEUK.” We komen tot een deal, spreken af een plan te maken voor bestuur en sponsorcommissie en krijgen ongemerkt Jos Springveld enthousiast, die de oprichting van een nieuw clubblad half oktober 2014 meekrijgt tijdens een gesprek tussen Lisette en mij. De nieuwe redactie komt vervolgens bijeen in Huize Breuers, waar ook de voorzitter acte de présence geeft. Na een uurtje praten is het nieuwe clubblad geboren, voorzien van een nieuwe naam (De Zijlijn) en een duidelijk beleid. Het clubblad gaat tweemaal per jaar uitkomen, vlak voor de Kerst en aan het eind van het seizoen. Er worden alleen achtergrondverhalen in het blad opgenomen en geen aankondigingen van evenementen, wedstrijdverslagen, seizoenoverzichten

of andere artikelen, die normaliter bestemd zijn voor de site. Er wordt derhalve niet meer vanaf De Stip, hét centrum van alle voetbalactiviteiten, van binnenuit dus, naar de vereniging gekeken, maar vanaf de zijkant. De Zijlijn is vanaf nu het gezichtspunt van de ‘clubwatchers’. Vandaar die nieuwe naam. Ook de lay-out van het clubblad heeft een nieuwe ‘smoel’. Dat heeft voornamelijk te maken met het feit, dat onze huisopmaker IQBuzz een andere richting is ingeslagen. De website, het clubblad, de presentatiegids en divers ander drukwerk is nu in handen van Buitengewoon Concept. In dit clubblad wordt deze nieuwe ‘partner’ aan de lezer voorgesteld. Daarnaast twee familieverhalen. Eén met de familie Hak (drie generaties), één met de familie Geurtsen. Verder wordt de nieuwe jeugdvoorzitter, Jurgen Tomassen, die inmiddels een half jaar meeloopt, aan de lezers voorgesteld. Twee columnisten werken aan deze eerste editie mee. Arnold van den Hoeven, in het verleden gevierd en verguisd om zijn aangedikte verhalen, alsmede Ernst Beitler, dichter des clubs, met een aantal korte werkjes. De redactie spreekt de hoop uit, dat het hernieuwde clubblad bij de lezers in goede aarde zal vallen. Plannen en ideeën zijn er voldoende, dus daaraan zal het voortbestaan van De Zijlijn niet liggen. Mede namens Jos en Lisette wens ik jullie allemaal veel leesplezier.

Robert Kreuning


Bij de start van het voetbalseizoen 2012-2013 geeft de voltallige clubbladredactie te kennen, dat het zich nog één seizoen zal inspannen om een jaar lang een clubblad te verzorgen en er daarna mee te stoppen. Een zoektocht naar nieuwe redactieleden levert echter niets op, zodat de voetbaljaargang 2013-2014 zonder clubblad zijn weg vindt.

Even voorstellen:

Jurgen Tomassen,

nieuwe jeugdvoorzitter Jurgen is een geboren Hoevelaker van de Nachtegaallaan 14, zoals hij zelf zegt. Op 18-jarige leeftijd verlaat hij het dorp om te gaan studeren. Vervolgens woont hij een jaar in Frankrijk om de taal te leren. Na dat jaar komt Jurgen terug om economie te gaan studeren. Dat doet hij een jaar om vervolgens een studie aan de HTS af te ronden. Na zijn studie loopt hij een half jaar stage in Zuid-Afrika. Zoals Jurgen zelf zegt, is hij in die periode al lekker ondernemend bezig. Zelfs een pilotenopleiding op Schiphol lijkt hem wel wat. Helaas voor hem is dat in het eerste jaar veel theorie en blijkt de praktijkopleiding ook nog eens erg duur te zijn. Ook de vraag naar piloten in die periode loopt terug en dus houdt Jurgen het na het eerste jaar voor gezien. Na een jaar of twee verschillende baantjes te hebben gehad, gaat Jurgen bij Hositrad, het bedrijf opgericht door zijn vader Jacob Tomassen in 1966, werken. Daar is hij nu ruim 25 jaar in dienst. In 2001 neemt Jurgen het bedrijf van zijn vader over. Hositrad is een internationaal Hi-Tech bedrijf, dat apparatuur levert aan o.a. ASML, Philips, TNO en alle research lab’s. Fabricage van chips, zonnecellen onder vacuüm, kortom: een vacuüm technisch bedrijf. De productie vindt plaats in Azië, in China, India,

maar veel producten worden tevens uit de USA gehaald. De halffabricaten komen vervolgens bij Hositrad, waar ze tot het eindproduct worden vervaardigd. Naast het bedrijfspand aan De Wel in Hoevelaken is er ook een vestiging in Regensburg, Duitsland. Jurgen woont samen, is vader van een zoon, Jesse, en een dochter, Fraukje. Jesse speelt in de D1 van sc Hoevelaken en Fraukje hockeyt bij MHCH.

“VAN JONGS AF AAN IS JURGEN EEN VOETBALLER VAN sc HOEVELAKEN, BEGONNEN BIJ DE F-PUPILLEN TOT AAN DE A-JUNIOREN.”


De toenmalige A3 is het laatste elftal waarin Jurgen actief speelt met o.a. Jack van Beek, Ron Springveld en Ron Oostenbroek. Aan dat team bewaart hij goede herinneringen, een leuke groep met een fijne sfeer. Zijn oudere broer Coert Jan speelt in zijn jeugdjaren ook voor sc Hoevelaken, als keeper, altijd strijdend voor het plaatsje onder de lat met Rob Overmars. Bij voetbalvereniging Victoria uit Hilversum doet hij momenteel de coaching van jeugd. Verder begeleidt hij sporters op topniveau. Ook vader Jacob Tomassen is een aantal jaren aan de club verbonden als jeugdleider. Jacob heeft in de zestiger -en zeventiger jaren onder meer de C-junioren onder zijn hoede met spelers als Ferdy Kraus,

Jesse Tomassen (rechts) maakt samen met Ole Spaan reclame voor de clubvoetbaldagen bij sc Hoevelaken.

Dan komt er ineens de vraag van Wim van Vliet: “Jeugdvoorzitter bij sc Hoevelaken... Is dat niet iets voor jou?”

“JEUGDVOORZITTER BIJ SC HOEVELAKEN… IS DAT NIET IETS VOOR JOU?” “Door Sportminded Hoevelaken leer je elkaar kennen”, volgens Jurgen. “Daarbij kwam ook nog het feit, dat Wim bij Millennium traint, de buurman van Hositrad. (Jurgen heeft een deel van zijn pand verbouwd en hij verhuurt dat deel sinds 2010 aan Millennium). Vervolgens zie je elkaar vaak bij de club en zo komt van het één het ander. Blijkbaar hebben ze mij op het oog gehad, ook omdat m’n zoon hier voetbalt en ik zit regelmatig op de club. Misschien ben ik de geschikte kandidaat, ik ben ondernemer, misschien dat dat ook meespeelt.” Toch is het niet vanzelfsprekend dat iemand zo’n belangrijke functie aanvaardt. “Het is ook een kwestie van geven en nemen. Als je wat terug zou doen, als vrijwilligerswerk…. Het is ook leuk om achter de schermen te kijken bij een club. Wat reilt en zeilt er allemaal? Hoe gaat het in z’n werk? Je hoort in een keer veel wat je niet weet.” Als we Jurgen confronteren met andere opties als vrijwilliger, is hij duidelijk. “Als je ondernemer bent, vind je het leuk om verantwoordelijkheid te hebben.

Ik ben niet een type dat elke zaterdag op pad gaat met de kinderen en doordeweeks twee keer in de week gaat trainen. Ik vind dat wel leuk voor een keertje, maar ik vind het leuker om meer verantwoordelijkheid te hebben en om beslissingen te kunnen nemen. Dat past toch beter bij mij, ben ik achter gekomen.” Als jeugdvoorzitter heb je te maken met het leiden van jeugdleidervergaderingen. Op de vraag wat Jurgen persoonlijk echt belangrijk vindt op wat daar besproken wordt, kan hij kort zijn. Hij wil geïnformeerd worden of alle teams goed draaien. Zo ontvangt hij bijvoorbeeld mails van ouders dat er zaken niet lekker lopen. “Die zijn belangrijk om te bespreken tijdens de jeugdleidervergadering. Het is belangrijk dat alles gesmeerd loopt. Daar zijn deze vergaderingen dan ook voor om daaraan bij te dragen.” Verder vindt hij het belangrijk om de jeugdleiders maandelijks op de hoogte te houden van de zaken die er spelen en om ze ook te informeren over wat er in het hoofdbestuur is besproken. Het bewaken van de wisselwerking van het jeugd- en hoofdbestuur. Jurgen is op 6 februari 2015 aanwezig bij de presentatie van het beleidsplan door Theo van Duivenbode. Deze avond is door hem als zeer positief ervaren. Op de vraag hoe hij tegen het beleidsplan aankijkt, is Jurgen het wel eens met de uiteenzetting van Theo van Duivenbode: “Als je 60% van het plan kunt realiseren, dan ben je een knappe jongen. Dat moet wel in gedachten worden gehouden.

“ALS JE 60% VAN HET PLAN KUNT REALISEREN, DAN BEN JE EEN KNAPPE JONGEN.”


Jack Wouterse, Ferdinand Timmer, Jos Springveld, Frans van den Berg en Sigmund Beitler. Tegenwoordig is hij regelmatig aandachtig toeschouwer bij de wedstrijden van de D1, om de verrichtingen van zijn kleinzoon te aanschouwen. Er kan dus gesteld worden, dat de familie Tomassen een historie bij de club heeft, zeker op het voormalige sportcomplex aan de Sportweg.

Maar dat mensen zich eraan moeten en willen houden, dat vind ik wel heel belangrijk, ja…” Het feit dat er nu een structuur beschreven staat hoe de club gerund dient te worden, wordt als prettig ervaren. Jurgen heeft inmiddels de eerste positieve signalen ook al binnen gekregen na gesprekken met jeugdtrainers en leiders. De leider van een jeugdteam moet er in de visie van Jurgen voor zorgen, dat de kinderen plezier in het voetballen hebben. “Dat is een eerste vereiste. Door middel van plezier, krijg je succes. Je moet de kinderen waarderen voor wat ze doen, dus niet afzeiken. Je mag ze best wel op hun fouten wijzen, maar wel op een manier dat ze daar van leren. Vooral het plezier in voetbal moet de boventoon voeren. Coaching moet te allen tijde op een positieve manier en zeker niet gepaard gaan met geschreeuw langs de lijn.” Het belang van een goed resultaat halen kan wel eens ten koste gaan van een minder getalenteerde speler, die dan vaker in de wissel komt te staan. Hoe sta jij daarin? “Soms moet dat wel in het belang van het team. Dat komt wel voor, ja. Als je 1-0 voor staat en je gaat toch een mindere speler inbrengen en je verliest, ja, dan vind ik dat dat helaas wel eens moet gebeuren, maar het moet niet zo zijn, dat een kind de hele tweede helft op de bank zit. Dat vind ik ook weer overdreven. Het hangt er ook wel van af over welk elftal we het hebben. Een D1 is meer prestatiegericht dan bijvoorbeeld een D5. Ook per leeftijdscategorie zitten er natuurlijk wezenlijke verschillen.”


Sc Hoevelaken hanteert een selectiebeleid. Op een gegeven moment worden de nieuwe elftallen bekend gemaakt. Wat is jouw rol als ouders het niet eens zijn met het selectiebeleid van de club?

Tot op heden heeft Jurgen dat nog niet helemaal meegemaakt. Daarvoor is hij te kort in functie als jeugdvoorzitter. Naar zijn mening is het de club die beslist, zijn het de leiders die beslissen en hebben de ouders zich daar aan te conformeren. “Iedereen vindt zijn eigen kind het beste en wil het beste voor zijn kind. Dat is ook verder goed bedoeld, maar je moet ook naar het clubbelang kijken.”

WAT GAAT ER GOED BIJ DE CLUB EN WAT ZOU JE GRAAG VERBETERD ZIEN? “Er hangt een goede sfeer. Ik vind ook dat er een hoop mensen zijn, die zich inzetten voor de club. Dat vind ik bewonderenswaardig. Dat was in het verleden ook al zo. Vroeger op de oude velden aan de Sportweg stond ik met m’n broodje kroket lekker naar het eerste te kijken, met die kale keeper….Hoe heet ie ook alweer…. Leek een beetje op Ruud Geels…” “Henk van Zoeren (red).” “Oh ja, die!” Jurgen komt nog met een anekdote over die tijd. De familie Tomassen woont in die tijd aan de Kijftenbeltlaan en de broertjes klimmen regelmatig over het hek om te gaan voetballen. Jurgen is wat heldhaftiger dan Coert Jan en klimt al over het puntige hek. Coert Jan vindt, dat je dat niet kon maken. Het heilige gras betreden! In de poging om Jurgen tegen te houden, blijft deze met zijn vinger aan ‘t hek hangen. Ruim 20 hechtingen zijn er nodig om de schade weer te herstellen. Het litteken is voor Jurgen een blijvende herinnering aan het voormalige sportcomplex en aan sc Hoevelaken. “Qua verbetering zal het mooi zijn als er eens iets gedaan gaat worden aan de bestuurskamer, bespreekruimte en verzorgingsruimte.”

Eén van de eerste klusjes voor Jurgen als nieuwe jeugdvoorzitter: de organisatie van de clubvoetbaldagen van 18 t/m 20 augustus 2015. Rechts Laurens van Gils van Clubvoetbaldagen.

“QUA VERBETERING ZAL HET MOOI ZIJN ALS ER EENS IETS GEDAAN GAAT WORDEN AAN DE BESTUURSKAMER, BESPREEKRUIMTE EN VERZORGINGSRUIMTE.” “De kantine daarentegen ziet er goed uit, de kunstgrasvelden zijn prima. Op beleidsniveau zijn er nog verbeteringen te halen. De club is volop in ontwikkeling en dat gaat niet in één dag.” Jesse Tomassen speelt in de D1. Jurgen is uiteraard één van de vaste toeschouwers van dit team dat in de 2e divisie uit komt en daar uitstekend presteert. Als we Jurgen vragen naar het mooiste voetbalmoment van zijn zoon dat hij heeft meegemaakt, dan blijkt dat niet een moment bij de D1 te zijn, maar het winnende doelpunt van Jesse in de schoolvoetbalfinale voor De Hoeve. Het moment dat Jesse geselecteerd wordt voor de D1, is ook wel een hoogtepunt. Verder kan

Jurgen enorm genieten van een mooie goal of een assist van zijn zoon. Het feit dat ze ook nog eens in de 2e divisie spelen en goed meedoen, maakt het alleen maar leuker. Het respect gaat dan ook uit naar Jack van Beek en zijn spelers. Kortom, een hele fijne teamspirit!

TOT SLOT: WAT BETEKENT SC HOEVELAKEN VOOR JE? “Vroeger betekende het veel voor me, omdat ik ermee opgegroeid ben. Ik ben jaren het dorp uit geweest. Ik heb heel lang niet in Hoevelaken gewoond. Door m’n zoon, die bij de Hummels ging voetballen, vergroei je weer met de club eigenlijk. Ik was er al jaren niet meer geweest. Als m’n zoon niet was gaan voetballen, was ik er misschien niet meer bij betrokken geweest.” Kortom, de club op de Sportweg verlaten en op Kleinhoven weer terug gekomen!

Jos Springveld

Vino Mara - ITALIAANSE WIJNEN -

• Accountancy • Administraties • Fiscale dienstverlening • Interimmanagement

De drie wijnen van sc Hoevelaken

Goede dienstverlening voor een redelijk prijs, gespecialiseerd op het midden- en kleinbedrijf. U kunt vrijblijvend contact opnemen met: Jan van den Top [email protected] Ontzorgt ondernemers op het gebied van financiële aangelegenheden

Anita Zwanenburg 06 27 09 35 00 | Anita de Rijk 06 57 83 30 28 www.vinomara.weebly.com | Volg ons op Twitter en Facebook

Autobedrijf Schueler Nu ook SEAT-servicepunt TECHNOLOGY TO ENJOY

Autobedrijf Schueler Nu ook ŠKODA-servicepunt

Autobedrĳf Schueler ASCA Autoschade

Van Middachtenstraat 2, Nĳkerk. T 033 - 24 52 141. [email protected] www.pondealergroep.nl PON-SEAT-SKODA-adv-sparta-a4-2.indd 1

facebook.com/PonDealerGroep

29-04-15 16:43

Voetbalgedichten VOORZITTER

AMBITIE

Aan het einde van de moeilijke vergadering Sprak hij in het witte huis Vanmiddag in het ziekenhuis

Hij trilt Hij drilt Hij gilt

Was het ook een zware bevalling

Hij zeurt Hij treurt Hij meurt

SPEECH VAN GEDREVEN MAAR WANHOPIGE COACH IN DE RUST Genoeg van al dat pek met veren Vernedering door vrouw en vriend Van ellende scheur ik hier mijn kleren Dit hebben wij niet verdiend Nooit meer lood in de schoenen Dat het als sneeuw in zomerzon verdwijnt Dit is het moment van winnen, forever kampioenen De vijand zit nu te riebelen naar het schijnt

Hij gromt Hij bromt Hij verstomt Hij dramt Hij stampt Hij ramt Hij lekt Hij bekt Hij vertrekt Ja, we hadden een veelzijdige coach

Het moment komt dichterbij, geloof me als ik zeg Rijden wij als Gladiatoren op de kar van Pino

VLAGGER

Maar dat is nog ver weg

Met zijn dolle druistige driftige vlaggebaar Bracht hij de wedstrijd tot een goed einde

Ernst Beitler (rechts) tijdens de nieuwjaarsreceptie van de Lions Club op 3 januari 2014 in gesprek met Ben de Graaf.


En het vliegverkeer in gevaar

Covebo is een internationale uitzendorganisatie en de specialist in het vinden van uitzendkrachten voor de bouw, techniek, productie en logistiek.Met een landelijk netwerk van 15 vestigingen in Nederland en Polen en partners in België, Duitsland en Hongarije is Covebo al 12 jaar een toonaangevende uitzendgroep in internationale arbeidsbemiddeling. Met dagelijks zo’n 2.000 uitzendkrachten aan het werk bij onze klanten, behoren wij tot de top 20 uitzendbureaus van Nederland.

Covebo Uitzendgroep wenst alle teams van S.C. Hoevelaken veel succes in de competitie!

Gewoon Goed Geregeld Covebo Nijkerk • Ambachtsstraat 13b • 3861 RH Nijkerk • T: +31 (0)33 246 42 98 • [email protected] • www.covebo.nl

De ondernemende

voetbalfamilie Geurtsen Ze spelen al jaren met elkaar in een elftal, waarvan hun vader de leider is, hebben de jeugd bij sc Hoevelaken doorlopen, zijn alle vier op zaterdagmiddag graag op het voetbalveld en zijn allemaal zelfstandig ondernemers. De broers Mike, Jim en Dave en vader Theo vertellen erover op een doordeweekse avond waar de sfeer er al snel goed in zit.

Dave: “Dat is hartstikke gezellig en leuk met broers onder elkaar.” Mike: “Ja, maar jij zit nu wel in een mindere periode.” Dave: “Dat moet jij zeggen, jij speelt de laatste tijd heel weinig.” Mike: “Dat klopt, ik ben de laatste tijd veel geblesseerd, maar doordat je broers en vrienden in het elftal spelen en je vader erbij betrokken is, is er elke zaterdag een reden om naar de club te komen.” Jim: “Doordat we dezelfde vriendengroep hebben, is het zo gelopen dat we met z’n allen in een team spelen. We hebben nu drie keer op rij verloren, dat is jammer. Daarnaast vind ik een teamsport heel leuk. Dat ik alleen win en dat we met z’n allen verliezen, haha.”

“DAT IK ALLEEN WIN EN DAT WE MET Z’N ALLEN VERLIEZEN, HAHA.”

WAAROM BEN JE LEIDER VAN JE ZONEN GEWORDEN? Theo: “Het was toentertijd een jong elftal. De jongens waren 19 en kwamen zonder leiding. Jim en Mike speelden erin en ik kende de meeste jongens. Na wat pressie en een biertje op, heb ik toegezegd dat ik het een jaartje zou doen om de jongens wat op weg te helpen. Tot op de dag van vandaag vind ik het leuk. Deze jongens hebben geen waanzinnige kwaliteiten (er wordt verontwaardigd gereageerd door de broers), maar het is gezellig. De sfeer en de humor in de kleedkamer zijn goed. En dat mijn drie zonen erin spelen is op zich leuk.”

HOE IS HET BEGONNEN BIJ SC HOEVELAKEN? Jim: “Mike en ik zijn samen begonnen in de F5, daarna ging hij naar de E4 en ik naar de F2. Met de F2 ben ik kampioen geworden, met onder andere Mark Buitink en Jeroen van de Hoef. Mijn enige kampioenschap. In de F1 zijn we tweede geworden, verloren we van Quick. Ik heb in de selectie-elftallen gespeeld en één jaar in de A, toen ik 18 werd, ben ik vervroegd overgegaan naar de senioren.”

Broers Hulshof, broers Van Rootselaar en helemaal rechts de broers Geurtsen.


HOE LEUK IS HET OM BIJ ELKAAR IN EEN ELFTAL TE SPELEN, WAARVAN JULLIE VADER OOK NOG DE LEIDER IS?

Mike tegen Jim: “Jij kreeg een groeispurt en kon helemaal niet meer rennen, kwam geen meter vooruit. Nu wel.” Dave: “Ik ben begonnen in de F6, F3 en F1. Daarna heb ik in alle selectie-elftallen gespeeld en twee jaar in de B1 en A1. Onder leiding van Jack van Beek zijn we in mijn tweede jaar B1 kampioen geworden met onder andere Tim Overmars, Jesper Breuers, Frank Tervoert en Roy Kok. Voor mij is Jack een leuke trainer geweest, maar als je kampioen wordt, heb je natuurlijk ook een leuk seizoen. Voordat ik bij het vijfde ben gaan voetballen, het ik nog drie jaar in het derde gespeeld, waarbij ik in mijn tweede jaar onder Henk van Ginkel kampioen ben geworden.” Mike: “Ik ben zoals gezegd in de F5 begonnen. De selectie-elftallen heb ik net niet gehaald. In de E4 ben ik kampioen geworden onder de heer Hekkelman. Wie kent hem nog?” Theo: “Vanaf mijn 12e tot en met mijn 37e heb ik gevoetbald. Het hoogste dat ik ooit heb bereikt, was 10 minuten voetballen in het tweede elftal onder Bab Tiggelaven. Dat is ook gelijk het einde van mijn carrière geweest. Toen ik aangaf dat ik geen zin had om vaker reserve te zitten, had ik het gelijk gedaan bij Bab en kon ik vertrekken. Daarna heb ik in het vijfde, zesde en achtste gespeeld met steeds hetzelfde elftal. Eén keer kampioen geworden, twee keer gevierd, dat dan weer wel.”

KIJKEN JULLIE LEUK TERUG OP JULLIE JEUGD BIJ SC HOEVELAKEN? Jim: “Zeker weten. Ik vond de jeugd echt heel leuk, vooral de herfstweek en de eindweekenden.

“IK VOND DE JEUGD ECHT HEEL LEUK, VOORAL DE HERFSTWEEK EN DE EINDWEEKENDEN.”


Daarnaast heb ik het leuk gehad onder Aart Brons en ook met Jos Springveld kon ik goed door de bocht. Ook heb ik nog eens tegen Ajax gevoetbald, bij het vertrek van Niels Buitenhuis. We verloren met 5-1. Ik had de 1-0 gemaakt en toen konden de andere jongens het niveau niet meer aan (lachend).” Theo: “Voor mij zijn de internationale toernooien toch wel hoogtepunten. De jongens zijn alle drie in ieder geval één keer mee naar Engeland geweest. Dat had ik niet willen missen.”

Theo met links Mike en rechts Dave

Dave lacht: “Het is ons met de paplepel ingegoten en ik had natuurlijk twee voorbeelden dat het goed ging, dat scheelt ook. Ik wilde wat meer in de buurt werken en dat kan nu.”

“HET IS ONS MET DE PAPLEPEL INGEGOTEN EN IK HAD NATUURLIJK TWEE VOORBEELDEN DAT HET GOED GING, DAT SCHEELT OOK. IK WILDE WAT MEER IN DE BUURT WERKEN EN DAT KAN NU.” Mike: “Ik zat er al een tijd aan te denken, maar het kwam in een stroomversnelling toen mijn werkgever failliet ging. Het is mooi om als interieurbouwer met het hele project bezig te zijn. Mensen vinden iets mooi, ik kom met een idee, wordt dat idee goedgekeurd, dan ga ik het maken en daarna plaatsen.” Jim: “Dave als stukadoor en ik als tegelzetter hebben beroepen waarbij het wat gemakkelijk is om voor je zelf te beginnen. Maar je moet het natuurlijk wel doen. Wat ook scheelt is dat Theo onze boekhouder is en dat je zeker weet dat je de boekhouder kunt vertrouwen (lachend).” Theo: “Ik vind het verstandig van ze en ik vind het leuk om ze van adviezen te voorzien.” Alle vier hebben ze er geen moment spijt van en noemen ze de vrijheid om je eigen werk in te kunnen plannen een groot voordeel. Jim: “Je moet er wel tegen kunnen dat je planning bijna nooit klopt, maar dat maakt het ook weer uitdagend.”

GAAT HET BIJ JULLIE ALLEEN MAAR OVER VOETBAL EN WERK? Alle vier lachend: “Nee hoor, onder elkaar kunnen we het goed laten rusten.”

WAT IS JULLIE INBRENG OP DIT MOMENT BIJ DE CLUB? Dave: “Vroeger heb ik de jeugd wel gefloten, alleen nu kom ik er bijna niet aan toe. Maar Mike en ik hebben allebei een sponsorbord, tussen veld één en drie. Zo doen we toch wat voor de club.” Jim: “Op dit moment vrij weinig. Vroeger heb ik D3 training gegeven en twee keer een eindweekend georganiseerd voor de jeugd. Op dit moment ben ik te druk. Ik wil ook een bord, maar moet mijn logo nog

IN HET KORT:

DAVE GEURTSEN Geboren 15 februari 1989 in Amersfoort. Privé Woont samen met Julia Booi en heeft een dochter Lizzy (6 maanden). Beroep Stukadoor. Woont In Hoevelaken. Speelt bij sc Hoevelaken Vijfde elftal. Eredivisieclub FC Utrecht.

IN HET KORT:

MIKE GEURTSEN Geboren 24 maart 1983 in Amersfoort. Privé Woont samen met Gonny Abbing. Beroep Interieurbouwer. Woont In Achterveld, verhuist dit jaar naar Hoevelaken. Speelt bij sc Hoevelaken Vijfde elftal. Eredivisieclub FC Utrecht.


JULLIE ZIJN ALLE VIER ZELFSTANDIG ONDERNEMER. HOE IS DAT ZO GEKOMEN?

opsturen. Dat moet ik nog even regelen.” Mike lachend: “De kantineomzet verhogen. Ik heb zoals gezegd een sponsorbord en als er in de kantine iets verbouwd moet worden, help ik altijd wel mee.” Theo: “Ik leid met veel plezier het vijfde.” Na enige discussie wordt de conclusie getrokken, dat tijdens de klussendag de inbreng van het vijfde omhoog kan. “We gaan ons leven beteren”, aldus Theo.

WAT BETEKENT SC HOEVELAKEN VOOR JULLIE? Mike: “Ontspanning en sociale contacten.” Theo: “Voor mij vooral even een loopje op donderdagavond om wat regelwerk te doen, wat te kletsen en een biertje te drinken. En op zaterdagmiddag de gezelligheid.” Dave: “Voor mij een uitlaatklep, sociale contacten en een hoop gezelligheid. Ik hoop dan ook, dat mijn dochter Lizzy later ook gaat voetballen. Ze moet natuurlijk doen wat ze leuk vindt, maar het lijkt mij leuk.”

IN HET KORT:

JIM GEURTSEN Geboren 9 augustus 1984 in Amersfoort. Privé Woont samen met Nancy de Haas en heeft een dochter Kate (2,5) en zoon Vince (9 maanden). Beroep Tegelzetter. Woont In Hoevelaken. Speelt bij sc Hoevelaken Vijfde elftal. Eredivisieclub FC Utrecht.

IN HET KORT:

THEO GEURTSEN Geboren 18 mei 1959 in Leusden. Dave met dochter Lizzy

Jim: “Ik hoop ook dat mijn kinderen gaan voetballen. Een andere sport is ook leuk, als er maar één gaat voetballen.” Dave: “Een jongen zou ik meer pushen..” Jim: “Bijna alle vrienden van Mike en mij spelen in ons elftal of komen we tegen bij de club. Sociale contacten zijn heel belangrijk.”


WAT VINDEN JULLIE NAAST VOETBAL LEUK OM TE DOEN? Door alle vier wordt geantwoord skiën. Theo: “Jim, Mike en Dave gaan skiën in Oostenrijk. Ik ga meestal skiën in de Dolomieten. Heerlijk om te doen.” Aangezien skiën niet het hele jaar kan, pakken de broers en vader Geurtsen in het weekend vaak de racefiets om in conditie te blijven. Daarnaast zijn ze het alle vier eens dat een avond uitgaan ook heel ontspannend kan zijn.

Lisette Vonno

Privé getrouwd met Tineke Groen en heeft drie zonen en drie kleinkinderen (zie boven). Beroep financieel adviseur. Woont in Hoevelaken. sc Hoevelaken leider van het vijfde elftal. Eredivisieclub Ajax.

VOETBAL KORTING

JUNI T/M AUGUSTUS, ONBEPERKT SPORTEN EN INSCHRIJFGELD VOOR LEDEN VAN S.C.HOEVELAKEN

€65,-

De Brink 10A 3871 AM Hoevelaken Tel. (033) 2530377

www.de-haen.nl [email protected]

1967 – 2015

KORT MAAR KRACHTIG

DRIE GENERATIES HAK:

Het is vrijdag 6 februari 2015, wanneer de commissie Voetbal Technische Zaken (VTZ) in gezamenlijkheid met het bestuur het voetbaltechnische beleidsplan 2015-2019 presenteert. Eén van de doelstellingen in dat plan is, om de voetbaltechnische kwaliteiten van de Hoevelakense voetballers (m/v) dermate op te schroeven, dat alle hoogste jeugdteams in 2019 een stabiele Hoofdklasser zijn. Alle teams direct daaronder moeten dan in de eerste - of tweede klasse spelen.

“HOEVELAKEN D1 NEEMT EEN STEVIGE PLAATS IN DE MIDDENMOOT IN EN SPEELT OOK VOLGEND SEIZOEN IN DE TWEEDE DIVISIE. DAT MAG EEN PRESTATIE VAN FORMAAT WORDEN GENOEMD.” Nooit eerder speelt een team van sc Hoevelaken op dat niveau en diegenen, die dit hoogst spelende jeugdteam een beetje volgen, weten dat de jonge voetballers onder leiding van Jack van Beek uitstekend presteren. Hoevelaken D1 neemt een stevige plaats in de middenmoot in en dat mag een prestatie van formaat worden genoemd. Dat Hoevelakense jeugdteams langzaam maar zeker de weg omhoog weten te vinden, gaat niet aan de regionale jeugdvoetballers voorbij. Langzaam komen

er talentvolle voetballers bij Hoevelaken binnen druppelen, om hun voetbalkwaliteiten op een hoger niveau te ontwikkelen. Eén daarvan is Mylan Hak. In zijn ‘vorige’ voetballeven draagt hij het rood-zwarte shirt van Terschuurse Boys, maar met ingang van dit seizoen is het zwarte deel van dat shirt vervangen door een witte toevoeging.

Mylan maakt de overgang naar Hoevelaken, omdat hij hoger wil spelen. “Daar heb ik geen spijt van”, laat hij weten. Opa Frans Hak is getuige van het gesprek. Sterker nog, hij is deelnemer aan deze drieluik, want zelf voetbalt Frans in de zestiger jaren twee jaar bij Hoevelaken. Ook Ramon Hak, vader van Mylan en zoon van Frans, speelt in zijn jeugdjaren bij Hoevelaken, al is dat nog aan de Sportweg. Hoe dan ook, na afloop van het gesprek laat Frans weten, dat hij de overstap van Mylan naar Hoevelaken heeft toegejuicht. Inwendig althans. “Ik heb het niet laten merken.”

EERSTE DOELPUNTENMAKER IN DE TWEEDE DIVISIE Speelt een team voor het eerste op een bepaald niveau, dan valt er in de eerste wedstrijden altijd wel een historisch feit te noteren. De eerste overwinning op


Op moment van schrijven spelen met Hoevelaken A1, C1, E1 en F1 al vier teams op genoemd niveau. Hoevelaken B1 is hard op weg om (eindelijk) hoofdklasser te worden. Kortom, sc Hoevelaken is met de jeugd hard op weg om haar doelen te bereiken. Een uitschieter vormt Hoevelaken D1. Na een uitstekend seizoen 2013-2014 in de hoofdklasse mag de formatie van toen nog Sander te Hoonte en Aart Brons promotiewedstrijden spelen om een plek in de Tweede Divisie. Die strijd gaat verloren, maar omdat de BVO’s met hun jeugdteams een aparte competitie willen formeren, wordt Hoevelaken D1 alsnog in de Tweede Divisie ingedeeld.

dat niveau, de eerste nederlaag, de eerste strafschop, ect… Zo schrijft Mylan Hak geschiedenis, door als eerste speler in het Hoevelakense shirt in de Tweede Divisie te scoren. En bij die ene treffer blijft het niet. Mylan blijkt één van de makkelijk scorende spelers te zijn in de voorhoede van Hoevelaken D1. Mylan heeft dan ook weinig moeite met het hogere niveau. “Het is wel moeilijker dan ik gewend ben, maar ik kan het niveau wel aan. We staan nu vijfde en ik denk, dat we daar wel blijven staan. Het team heeft vorderingen gemaakt. Vooral verdedigend zijn we beter geworden. Er is veel meer strijd.

“WE SPELEN OP EEN PITTIG NIVEAU, GEEN ENKELE WEDSTRIJD IS MAKKELIJK.”


En ook mentaal zijn we sterker. We kunnen nu meer hebben dan in het begin van het seizoen. We spelen op een pittig niveau, geen enkele wedstrijd is makkelijk.” Vader Ramon is vaste toeschouwer en trouwste fan en ziet ook de keerzijde van het spelen op hoog niveau. “Het probleem is, dat na één seizoenhelft alle

tegenstanders de bliksemaanvallen van Hoevelaken D1 inmiddels kennen. Er worden steeds meer filmpjes gemaakt, die worden geanalyseerd. Tegenstanders stellen zich op de Hoevelakense aanvallers in. Ze krijgen een dubbele mandekking. Het gaat heel officieel allemaal, bijna professioneel zelfs. Daarnaast zie je, dat er steeds meer blessures komen. Er wordt veel van de spelers gevraagd.” Mylan maakt met Hoevelaken D1 deel uit van een gemotiveerde voetbalgroep, met betrokken ouders. De trainingen beginnen om half zeven, maar kort na zessen is hij al aanwezig. Dan zijn de jongens al aan het voetballen. “Voetballend heeft Hoevelaken altijd betere ploegen tegenover zich”, zegt Ramon, “maar door inzet staan ze op de plek, waar ze nu staan.”

ZELFS NOG NOOIT IN DE BUURT VAN EEN KAMPIOENSCHAP GEWEEST? Ramon Hak kent geen indrukwekkende voetbalcarrière bij Hoevelaken. Na een aantal jaren judo wordt hij in 1977 lid van sc Hoevelaken. Hij begint in Hoevelaken E5, waar ik zelf, samen met Cor Kok, leider van mag zijn. Ramon speelt met voetballers die de namen Martijn Kroon, Peter Kalk, Aernoud de Bruijn,

ook mee omging. Door het voetbal heb ik veel sociale contacten”. En verder: “Niets is leuker dan je eigen kind te zien sporten. Ik ben er dan ook altijd bij.” De belangstelling van Ramon gaat zelfs verder dan zijn seizoenkaart bij Hoevelaken D1. Bij toerbeurt is hij ook als barkeeper in het clubhuis actief. “Leuk om te doen.”

DE EERSTE KAMPIOEN

Frank van de Pas, Aldo van Regteren Altena, Eric Krak, Bertus van Soeren, Sander-Paul Rijkaart, Jan Polhuis, Marcel Berends, Serge van de Baan en Joost de Bouter dragen. Wie kent ze nog? Aldo van Regteren Altena haalt het eerste elftal, Jan Polhuis is nog altijd een bevlogen jeugdleider, Serge van de Baan maakt deel uit van de allereerste internationale jeugdcommissie en ook Marcel Berends en Frank van de Pas houden het een aantal jaren als voetballer vol. Verder zijn het ‘eendagsvliegen’, terug te vinden op pagina 80 van het jubileumboek. Ramon is dan ook niet laaiend enthousiast over zijn voetbaltijd bij Hoevelaken. “We trainden op het knollenveld aan de Stoutenburgerlaan. Tijdens één van de eerste trainingen was het berekoud. We trainden met van die plastic ballen. Eén van die harde ballen kreeg ik recht in mijn gezicht. Ik wilde bijna gelijk met voetballen stoppen.”

Zo vaak als Ramon bij zijn zoon Mylan langs de zijlijn staat, zo weinig gelegenheid heeft (o)pa Frans voor zoon Ramon in diens tijd als voetballer. “Ik had niet veel tijd om te kijken. Ik zat in de autoverkoop en kon op zaterdag bijna nooit vrij krijgen.”

“IK HAD NIET VEEL TIJD OM TE KIJKEN. IK ZAT IN DE AUTOVERKOOP EN KON OP ZATERDAG BIJNA NOOIT VRIJ KRIJGEN.” Net als kleinzoon Mylan speelt Frans in zijn voetbaljaren in de kleuren rood-zwart. Niet die van Terschuurse Boys, maar van het Amersfoortse Quick. Die keus is niet onlogisch, want in zijn jeugd woont Frans in huis bij de familie Bartelsman, waarvan Charles van 15 februari 1927 tot 1 maart 1966 gemeentesecretaris van Hoevelaken is.

“IK WILDE BIJNA GELIJK MET VOETBALLEN STOPPEN.”

Met de komst van Mylan naar Hoevelaken is ook Ramon weer bij Hoevelaken terug. “Erg leuk”, vindt hij. “Het is een soort van thuiskomen. De helft van de vereniging ken ik, allemaal jongens, waar ik buiten het voetbal

Het kampioenselftal van sc Hoevelaken op 6 april 1968 met staand vierde van rechts Frans Hak.

Charles Bartelsman, waterpoloër op hoog niveau, is tevens erelid van Quick en in 1963 voorzitter van het oprichtingscomité van sc Hoevelaken. Dat Frans Hak, waarvan zijn ouders in Afrika wonen, de kleuren van Quick gaat dragen, is dan ook niet zo verwonderlijk. Tot 1967, want dan laat hij zich overhalen om bij sc Hoevelaken te komen spelen. Ook die stap is niet zo gek. Henk Vreekamp, ook een Quick-man, en via Charles Bartelsman in maart 1966 al eens naar Hoevelaken gehaald om de ontslagen trainer Wim Oostinjen op te volgen, wordt in 1967 trainer van


“Ik heb tot en met de B-junioren gevoetbald”, zegt Ramon. “Jarenlang hadden we zo’n beetje hetzelfde team. Dat team was niet echt bloedfanatiek. Dat is ook wel de reden, waarom ik een beetje ben afgehaakt. Ik zat ook niet in een begenadigde lichting. Soms moest ik met een ander elftal meedoen en dat vond ik eigenlijk leuker dan bij mijn eigen team. Dat was meer ‘leve de lol’. Ik ben dan ook nooit in de buurt van een kampioenschap geweest.”

Hoevelaken en neemt Frans Hak in zijn kielzog mee. Frans woont dan al aan de Parklaan in Hoevelaken, dus ook die stap is niet zo groot. “Ik heb altijd met Henk Vreekamp gevoetbald”, zegt Frans. “Frans, kom bij ons voetballen! Ik was net dertig, nog in de bloei van mijn leven. Ik speelde in het eerste elftal bij Quick, maar er kwamen in die tijd veel spelers van HVC over. Dat viel niet in goede aarde bij de Quick-spelers, die een elftal lager werden gezet.” En zo wordt Frans, al weet hij dat op dat moment nog niet, lid van een speciale lichting bij sc Hoevelaken: het eerste vlaggenschip, dat kampioen wordt met Hoevelaken. “We hadden een leuk elftal”, zegt Frans, de rechtshalf van het kampioensteam. “Martin Vonhof, die de honderdste treffer van het seizoen maakte, Piet Kokje op doel en Gezines Woudenberg. Gezines maakte veel doelpunten, maar we moesten hem wel bijna iedere zaterdag van zijn bed halen.” “Het kampioenschap zorgde voor een enorm feest”, weet Frans nog. “We werden op de platte wagen door het dorp gereden.”

“WE WERDEN OP DE PLATTE WAGEN DOOR HET DORP GEREDEN.”

Deel uit het kampioensverslag uit de Amersfoortse Courant van 8 april 1968.

Na twee jaar keert Frans, die op 1 april 2015 78 jaar wordt, weer terug naar zijn roots, die Quick heten. “Ik heb nog jaren met plezier in het vierde elftal gespeeld. Later is er een team opgericht met

oud-voetballers tot 65. Heb ik ook nog in gespeeld. Eigenlijk ben ik pas drie, vier jaar geleden echt opgehouden met voetballen.”


Robert Kreuning

Frank Hak

Ramon Hak

Mylan Hak

Kijk voor meer werk op onze website www.buitengewoonconcept.nl

Creatieve communicatie Buitengewoon Concept is een ontwerp- en communicatiebureau dat zich richt op grafisch ontwerp, video, webdesign, webdevelopment en tekstuele communicatie. Opdrachtgevers kunnen hun volledige communicatievraagstuk bij Buitengewoon Concept neerleggen. Wij vertalen die met veel creativiteit en plezier naar effectieve communicatie-oplossingen.

Buitengewoon Concept de nieuwe huisdesigners van sc Hoevelaken Nadat bekend is geworden dat IQBuzz niet langer meer de huisopmaker van sc Hoevelaken is, is de club op zoek gegaan naar een goede vervanger voor het ontwerp en beheer van de nieuwe website en heeft die gevonden in de persoon van Martijn van der Pluijm van Buitengewoon Concept. Na de website komt al snel de vraag, of Buitengewoon Concept ook het ontwerp van het nieuwe logo en de opmaak en vormgeving van het nieuwe clubblad De Zijlijn en de presentatiegids voor hun rekening willen nemen. Dit willen zij graag doen en hierdoor komt Koen Leenders in beeld. De hoogste tijd voor een kennismaking.

Buitengewoon Concept is een ontwerp- en communicatiebureau dat zich richt op vormgeving, webdevelopment, video en tekstuele communicatie. Kortom, zij kunnen alles verzorgen op het gebied van online én offline communicatie. Martijn en Koen ontvangen me hartelijk in hun pand aan de Gezellenstraat 9 in Nijkerk. Een leuk pand met een industriële inrichting dat creativiteit uitstraalt. Vooralsnog is Koen geen bekende van de club, maar zal dat zeker gaan worden. Martijn is voor velen geen onbekende, hij voetbalt al jaren in het vijfde elftal van Theo Geurtsen. Martijn: “Ik vind het erg leuk om op deze manier iets voor de club te doen.


“IK VIND HET ERG LEUK OM OP DEZE MANIER IETS VOOR DE CLUB TE DOEN.”

Met Buitengewoon Concept sponsoren wij regelmatig maatschappelijke instellingen of projecten waar één van ons een binding mee heeft. Voor ons is sc Hoevelaken het eerste langlopende project dat wij sponsoren. De vernieuwde website, het nieuwe logo en het nieuwe clubblad zullen alle drie tegelijk in mei worden geïntroduceerd”. Koen vertelt dat hij tien jaar geleden in Amersfoort als zelfstandig vormgever is begonnen. Vijf jaar geleden begint hij samen te werken met zijn huidige compagnon Michiel van Rennes. Al snel bundelen zij de krachten en is Buitengewoon Concept een feit.

HOE BEN JE AAN DE NAAM BUITENGEWOON CONCEPT GEKOMEN? Koen: “We wilden ons breed profileren en wisten nog niet goed wat we precies zouden gaan doen. We streven er altijd naar om buitengewoon mooie dingen te maken en samen met de opdrachtgever vanuit een idee, aan een concept te werken. Vandaar de naam Buitengewoon Concept. Uiteindelijk hebben onze diensten voor een opdrachtgever zich ontwikkeld tot: concept, creatie en communicatie.” Koen vertelt verder: “We doen alles van a tot z voor de opdrachtgever. Dat kan doordat we een divers team hebben. We zijn begonnen met zijn tweeën en zijn nu met negen personen. Iedereen heeft een talent, van dtp tot aan de projectmanagement. Daarnaast zitten er inpandig nog twee partners op het gebied van sign en print waardoor we bijna alles in huis kunnen doen. Een groot voordeel hiervan is dat de lijnen kort zijn.

Conceptleverancier voor bouwmarktketens in ijzerwaren Interfer B.V. is een importeur en distributeur gespecialiseerd in o.a. bevestigingsmaterialen, deur- en meubelbeslag, ijzerwaren en hangen sluitwerk en levert aan de grootschalige bouwmarktketens in Nederland en België.

Ruim assortiment: • bevestigingsmaterialen • hangen sluitwerk • beveiliging • sierbeslag

Supporter van sc Hoevelaken www.interfer.nl

Natuurlijk kunnen we niet alles zelf dus waar nodig schuiven we specialisten vanuit ons netwerk aan.”

HOE IS DE SAMENWERKING MET SC HOEVELAKEN?

Martijn: “In vergelijking met andere clubs doet sc Hoevelaken veel terug en dat maakt het sponsoren ook veel waardvoller.” De zwagers, Koen heeft een relatie met de zus van Martijn, hebben gemeen dat ze beiden in een laag recreatieteam voetballen. Martijn: “Ik speel al zeven jaar in het vijfde elftal van Theo Geurtsen. Een ontzettend leuk elftal waarvan ik de meeste jongens al jaren ken. Theo is een echte leider, doordat hij erbij is, verloopt alles goed binnen ons team en wordt alles goed geregeld. Als Theo er niet is, doen we het regelwerk zelf en gaat het ook goed maar het is fijn om er zo iemand bij te hebben. Het verloop binnen ons elftal is hierdoor ook erg laag. Leuk te noemen is, dat er drie broers Geurtsen en drie broers Hulshof binnen ons elftal voetballen. Voor mij is het voetbal recreatief, ik train niet meer maar ik speel elke zaterdag graag nog een potje voetbal.”

Allebei vinden ze de samenwerking met de sponsorcommissie goed. Koen: “Sc Hoevelaken doet veel voor haar sponsors. De avond van Sportminded Hoevelaken heb ik erg gewaardeerd. Het is een ontzettend leuke bijeenkomst voor een sponsor. Je voelt je hierdoor betrokken en gewaardeerd.”

Koen: “Vanaf mijn tiende voetbal ik bij VVZA en de laatste jaren in een vriendenelftal. Ons team heeft een wisselend niveau maar dat vind ik de charme van zo’n elftal. Heel lang ben ik aanvoerder geweest, maar al het geregel dat daarbij komt kijken kost me nu te veel tijd. Ik train wel elke week en ga op zaterdag voetballen.”

WANNEER IS MARTIJN BIJ BUITENGEWOON CONCEPT GEKOMEN? Koen: “Wij kregen steeds meer vraag van opdrachtgevers naar het ontwikkelen van websites. Het ontwerp deden we al, maar de technische expertise hadden wij nog niet in huis en besteedden we uit.” Martijn vult aan: “Na een reorganisatie bij mijn vorige werkgever kwam ik thuis te zitten en kon ik nadenken wat ik wilde gaan doen. Ik deed mijn werkzaamheden voor websites in mijn avonduren en zo besloot ik deze werkzaamheden als zelfstandig ondernemer voort te zetten. Ik ben nu ruim een jaar als zelfstandig ondernemer verbonden aan Buitengewoon Concept.”

Het is 2 januari 2010, wanneer tijdens de nieuwjaarsreceptie van sc Hoevelaken de vernieuwde website wordt gepresenteerd. De bouw van de site is in handen van IQBuzz, al sinds het seizoen 2008-2009 sponsor van Hoevelaken 2. IQBuzz ontwikkelt een nieuwe huisstijl, die wordt doorgetrokken in clubblad De Stip, de wedstrijdprogramma’s en de presentatiegids, waarvan de opmaak sinds 2009 al in haar handen is. Ook het jubileumboek, dat op 15 mei 2013 wordt gepresenteerd, wordt geheel opgemaakt door het bedrijf van Pim van Duijn, net als het nodige incidentele drukwerk. Na een samenwerking van zeven jaar slaat Pim van Duijn met zijn bedrijf een andere weg in. Sc Hoevelaken en IQBuzz gaan daardoor als partners voor een deel uit elkaar. Het programmaboekje wordt namelijk het hele seizoen nog wel door IQBuzz verzorgd. IQBuzz blijft ook sponsor van sc Hoevelaken, maar voor de opmaak van het drukwerk en de website gaat de sponsorcommissie op zoek naar een nieuwe partner. Deze nieuwe partner wordt rond de zomer gevonden in Buitengewoon Concept BV. Martijn van der Pluijm, bij sc Hoevelaken bekend als speler van Hoevelaken 5, is daar werkzaam in het bedrijf van zijn zwager Koen Leenders. Na enkele gesprekken is dit in Nijkerk gevestigde bedrijf bereid, om een nieuwe website te maken, het clubblad en de presentatiegids op te maken en enkele andere voorkomende drukwerkzaamheden voor sc Hoevelaken te verzorgen. Zowel de sponsorcommissie als sc Hoevelaken zelf is er in haar nopjes met deze nieuwe partner, die enthousiast voor sc Hoevelaken aan de gang is gegaan. Uiteraard wil de redactie van het clubblad, die zeven jaar lang met IQBuzz samenwerkt, alsmede de sponsorcommissie en het bestuur van sc Hoevelaken Pim van Duijn heel hartelijk danken voor de jarenlange prettige en intensieve samenwerking.

Aangedikt:

Keepers zijn vreemde wezens


Gesprekken aan de keukentafel gaan nogal eens over voetbal. Hoe kan het ook anders als je zelf gevoetbald hebt en twee zoons bezit, die deel uitmaken van de selectie van sc Hoevelaken. We verschillen vaak van mening, zijn het zelden eens. Men verwijt mij de mentaliteit van vroeger op te hemelen en die te scherp af te zetten tegen die van het heden. Ook met onze spelopvattingen zitten we zelden op een lijn. Het eigenaardige is, dat we over één onderwerp nooit van mening verschillen. Dat onderwerp - of beter het lijdend voorwerp - betreft het fenomeen keepers. Jongste zoon Joeri is de man van de boude, zeer ongenuanceerde stellingen. Hij houdt het leven simpel en veegt bij voorkeur alles op een grote hoop. Zijn stokpaardje: “Alle keepers zijn autisten” is hier een voorbeeld van. Hierbij zij opgemerkt, dat Joeri veel mensen schaart onder die categorie. Mensen die bijvoorbeeld niet houden van bier drinken in groepsverband, dompelt hij gemakshalve ook hieronder. Evenals schilders, tekenaars en cartoonisten. Maar tot schrale troost van de vermeende of echte autist die zich wellicht gegriefd voelt: niet alle in zijn ogen afwijkende mensen zijn autisten. Mensen die veel van kunst en natuur houden noemt hij bijvoorbeeld boswachters. Vaak wordt de huidige keeper van het eerste, Sjoerd Kloppenburg, als exponent van die eigenaardige wezens ten tonele gevoerd. Sjoerd heeft een aparte

manier van voorbereiding die vol zit met rituelen. Hiervan wenst hij niet af te wijken. Gebeurt dat door onvoorziene omstandigheden toch, dan zie je het volgende gebeuren: Zijn neusvleugels worden wijder, hij krabt aan zijn hoofdhaar omdat de stijgende bloeddruk hem jeuk bezorgt, het oogknipperen neemt een hogere frequentie aan, zijn hersenen slaan op tilt, beginnen te koken en als toppunt van zijn drift komt het stoom uit zijn oren.

“EN ALS TOPPUNT VAN ZIJN DRIFT KOMT HET STOOM UIT ZIJN OREN.” Beide zonen hebben er nog wel eens een handje van de roes waarin bloedserieuze mensen verkeren met een onverwachte wending of kwinkslag te doorbreken. Een eigenschap die mij niet vreemd is. Ook ik word baldadig van mensen die zich zo serieus nemen, dat zij

geen ruimte laten voor enige vorm van zelfspot en/of -relativering. Ik moet me dan ernstig inhouden geen absurde, niet ter zake doende opmerking te plaatsen. Zo had je vroeger de vaste verzorger van het eerste: Sipko van Gent. Sipko was in die tijd bezig met de studie Manuele therapie ter uitbreiding van en als vervolg op zijn al aanwezige kennis van de fysiotherapie. Ooit zat ik tijdens een wedstrijd geblesseerd in de dug-out licht verveeld zijn serieuze verhalen aan te horen. Een moment van zwakte overviel me en ik vroeg quasi serieus hoe het met zijn studie ging en deed net of ik de naam ervan vergeten was. “Zeg uh Sipko hoe is het met je studie hoe heet ie ook weer, was het niet Emmanuelle therapie?”

“ZEG UH SIPKO HOE IS HET MET JE STUDIE HOE HEET IE OOK WEER, WAS HET NIET EMMANUELLE THERAPIE?” Het was in de tijd dat we naar de bioscoop gingen om spannende zaken tot ons te nemen. Zo had je de Emmanuelle reeks met Sylvia Kristel in de hoofdrol. Zij vertolkte Emmanuelle, het rupsje nooit genoeg, dat op het doek uitblonk in het etaleren van testosteron verhogende gymnastische oefeningen met mannen. Het moge duidelijk zijn dat het ons niet te doen was om de verhaallijnen. Afijn, de woordgrap werd niet in dank afgenomen getuige Sipko’s laatdunkend hoongelach: “Ha, ha, ha, ha, wat zijn we weer gevat Van den Hoeven.”

Je moet bij Sjoerd tijdens zijn voorbereiding of warming up al helemaal geen practical jokes uithalen. Zo was Sjoerd tijdens een training bloedserieus met keeperstrainer Henri Timmer in de weer elkaar ballen toe te schieten als opmaat voor een volgende oefening. De veldspelers waren klaar met een oefening en mochten even bijkomen door een balletje hoog te houden. Joeri kon het niet laten één van de door Sjoerd netjes naast elkaar uitgestalde ballen op te pakken en een voorzet op Milan te geven die de bal genadeloos inschoot op hetzelfde doel waar Sjoerd zich met Timmer onledig hield. Dit tafereel herhaalde zich nog een keer en de randen van de neusvleugels van Sjoerd verwijderden zich al iets meer van zijn neusschot. Toen Simon de Boer als klap op de vuurpijl ook nog eens op hetzelfde doel een vrije trap nam en snoeihard doel trof, was de maat vol. Sjoerd pakte een bal en wilde met een voltreffer Milans lichaam treffen en verminken. Geluk voor Milan en helaas voor Sjoerd, had hij het stadium van stoom uit de oren al bereikt en ging dat ten koste van zijn precisie. De bal miste glansrijk doel en belandde door de bezieling en energie die hij in die actie gaf, bijkans op het belendende kerkhof. Met zijn diepe concentratie weet Sjoerd wel te bereiken dat hij tot nu toe een goed seizoen draait in het eerste. Waar het jaar daarvoor zijn uitmuntend keeperswerk nog wel eens werd afgewisseld met onnavolgbare missers en slippertjes, valt hij dit seizoen hierop nog nauwelijks te betrappen. Bij Sjoerd valt zelfs een zweem van evenwichtigheid te bespeuren.

Arnold tijdens zijn werk als scout op 3 november 2012


Dat hij zich hier zelf ook van bewust is getuige zijn nadrukkelijk vissen naar een basisplaats in de hoofdmacht van een omliggende vereniging die een niveau hoger voetbalt. Dat één zwaluw nog geen zomer maakt is bij Sjoerd nog niet doorgedrongen. Het valt voor een keeper niet mee met beide benen op de grond te blijven staan.

“HET VALT VOOR EEN KEEPER NIET MEE MET BEIDE BENEN OP DE GROND TE BLIJVEN STAAN.” Ook ik heb in mijn voetbaltijd rare snuiters van keepers meegemaakt. De vreemdste eend in de bijt was eerste elftaltrainer Jaap Tempel. Hij was vroeger ook doelman geweest. Van professie was ie boswachter (hij hield van de natuur, maar van kunst was hij niet bezeten). Jaap Tempel maakte wel een heel groot onderscheid tussen winst en verlies. Had hij gewonnen, dan lag het aan zijn schitterend - van te voren uitgedacht - tactisch concept. Verloor hij, dan lag het steevast aan de spelers die onmachtig waren zijn tactiek uit te voeren. Zijn spelopvatting bestond erin, dat de middenvelders ten eerste hun directe tegenstanders moesten uitschakelen, voorts bij elke aanval voorin verschijnen en daarenboven bij elke contra attaque de verdediging weer tot steun zijn. Gevolg was, dat de middenvelders op drie kwart van de wedstrijd volledig opgebrand waren. Stond je voor, dan had je geluk.

“DE OVERWINNING BINNENSLEPEN LUKTE ALTIJD NOG WEL.” De overwinning binnenslepen lukte altijd nog wel. Stond je gelijk of op verlies, dan kon je het wel schudden. Werd de wedstrijd in winst beëindigd,

dan ging Jaap na afloop voor de vorm even bij zijn spelers zitten, waarna hij al gauw glimmend van trots met een wilde havanna tussen de lippen plaatsnam tussen zijn duifjes (spelersvrouwen). Om op die manier midden in de kantine pontificaal alle credits en egards in ontvangst te kunnen nemen. Verloor hij, dan zat hij als een dood vogeltje onopvallend ergens in een hoekje verscholen, beschut achter zijn selectiespelers er vooral niet te zijn. Dan heb ik nog samengespeeld met ene Henk alias ‘Mozes’ van Zoeren. Als je hem belt en hij neemt niet direct op krijg je te horen: “Je spreekt met het antwoordapparaat van de beste keeper ooit bij sc Hoevelaken.” Henk had ook altijd twee gezichten. Ging het om het echie, dan kon hij als een terriër tekeer gaan en ranselde hij alle ballen uit het doel. Moest je tegen een op papier zwakke tegenstander, dan was Henk levensgevaarlijk voor zijn ploeg. Door zijn concentratiegebrek wist hij zelfs de simpelste rollertjes om te buigen tot een doelpunt. Aan vriendschappelijke wedstrijden had hij een broertje dood. Behalve als er wat op het spel stond. Met name als zijn plaats in het eerste in het geding was en hij die moest terugverdienen. Dan ging hij over lijken en kon hij met vriendschappelijke wedstrijden een ongekend hoge graad van keeperkunsten bereiken. Had hij eenmaal zijn plaats weer veiliggesteld, dan was hij in staat bij vriendschappelijke wedstrijden of tegen op papier zwakke broeders het keepersvak weer tot een bedenkelijk niveau terug te brengen. Het lot van de keeper: hoge pieken, diepe dalen.


Arnold van den Hoeven

Milan en Joeri samen, na afloop van hun eerste wedstrijd samen in het eerste, uit bij Hatto Heim.

TEKSTKAR.nl

Red Light District Amsterdam

Achter de rug

en voor de boeg DIT ZIJN TOT NU TOE DE HIGHLIGHTS IN 2015 8 januari 2015

13 april 2015

Jan van den Heuvel verlengt zijn contract met sc Hoevelaken en plakt er een vijfde seizoen aan vast.

De KNVB is te gast op Kleinhoven met een Meisjes O14 team. De jonge voetbalsters leggen een trainingssessie af en verslaan Hoevelaken D1 met 6-3.

Januari 2015

25 april 2015

De opbrengst van de Grote Club Actie wordt deels gebruikt voor de aanschaf van twee ‘soccerwaves’, ter bevordering van de techniek.

Hoevelaken 7 kampioen

6 februari 2015

2 mei 2015

In gezamenlijkheid presenteren het bestuur en de commissie Voetbal Technische Zaken het voetbaltechnische beleidsplan.

Joop Haverkamp en Henk van Zoeren met pensioen

13 maart 2015

3 mei 2015: In memoriam: Paul Kroone 14 – 16 mei 2015: Internationale jeugdtoernooi

De supportersvereniging bestaat 50 jaar en viert dat op zaterdag 14 maart 2015 met een geanimeerd feest.

20 maart 2015

HIER KUNNEN WE NOG NAAR UITKIJKEN 2 – 6 juni 2015: Avondvierdaagse. Inschrijven via [email protected]

Marco Keller wint de clubquiz 2015.

6 juni 2015: Vrijwilligersavond voor alle vrijwilligers 20 juni 2015: Bedrijventoernooi 27 juni 2015: Zomerklussendag 18 – 20 augustus 2015: Clubvoetbaldagen. Opgave via www.clubvoetbaldagen.nl

ULTIEME

HET ZATERDAG BEGINT BIJ

GEVOELen

k r e k n i u Van D

Je krijgt 10% korting* op de voetbalproducten, als lid van vereniging Sc Hoevelaken! *Vraag naar de voorwaarden in de winkel

ige collectie Bekijk de volled in onze winkel!

KLEDING

OUTDOOR

SPORT

KAMPEREN

CARAVANS

www.vanduinkerken.com Oude Lageweg 165 I 3821 CG Amersfoort I 033 253 5714 I [email protected]

ZIJLIJN DE ONDERNEMENDE VOETBALFAMILIE GEURTSEN ACHTER DE RUG EN VOOR DE BOEG AANGEDIKT: KEEPERS ZIJN VREEMDE WEZENS

Recommend Documents