Woord vooraf Deze brochure kadert in een jaarproject rond erfgoed, met als titel Van blauwvoet tot bier, van Willaert tot de wereld – Erfgoed (in Roeselare), nodig voor de toekomst. Het project wordt uitgewerkt door de leerlingen van 5 en 6 ASO die het vak Project Open Leerruimte (P.O.L.) volgen. De nadruk ligt op de rijke diversiteit van de verschillende soorten erfgoed: onroerend erfgoed (gebouwen, natuurgebieden), roerend erfgoed (bv. een schilderij) en immaterieel erfgoed (bv. een verhaal, een traditie). De resultaten van het project worden gepresenteerd op zondag 13 april, Erfgoeddag van 2008 en tevens Opendeurdag van de Campus Tant. Overeenkomstig het motto van de lessen P.O.L. - “Onze school, onze stad, ons land... ligt in onze wereld” – bestuderen de leerlingen verschillende “cirkels” die steeds wijder worden: - het begrip erfgoed en de vragen die zich daarbij stellen - persoonlijk en familiaal erfgoed van leerlingen en leerkrachten - erfgoed van onze school, met nadruk op de schoolgebouwen - erfgoed van de buurt van de school - roerend en immaterieel erfgoed van de stad Roeselare en omgeving, bv. culinair erfgoed - werelderfgoed. Over elk van deze thema’s wordt een brochure gemaakt die gratis verspreid wordt.
De redactie van deze brochure werd gerealiseerd door: - Elnaz Ghorbanzadeh - Sarah Pascal - Kyra Vanacker. De leerlingen werden begeleid door Paul Gordyn.
Inhoudstafel WOORD VOORAF .......................................................................................................................... 2 INHOUDSTAFEL............................................................................................................................. 3 INLEIDING....................................................................................................................................... 5 VOORSTELLING VAN ERFGOEDSTUKKEN .......................................................................... 7 DANIÜL ADGAMOV: GOUDEN RINGEN GEGEVEN BIJ GEBOORTE .................................................... 7 CATHERINE AL SAHOUR: POP ....................................................................................................... 7 JENNIFER AMPE: RING ................................................................................................................... 7 KATHIA BALENS: HANGERTJE IN DE VORM VAN EEN STER IN GOUD .............................................. 8 KRISTINA BALOGOVA: RING ......................................................................................................... 8 ELINA BAZAYEVA: HALVA, EEN EEUWENOUD RECEPT .................................................................. 8 ELITA BAZAYEVA: NATIONALE KLEDIJ TSJETSJENIË ...................................................................... 9 JENNY BERTRAND: “BOMANNETJES” VAN DAISY BOMAN ............................................................. 9 IBRICH BOUSARD: MIJN EERSTE SCHOENTJES................................................................................. 9 IONIE BRABANT: KNUFFELBEER ................................................................................................... 10 ANNIEK BRAEM: RAMMELAAR .................................................................................................... 10 JAN BUYL: EEN PAAR SNELSCHAATSEN UIT 1969 ........................................................................ 11 LIE CAUWELIER: BELGIAN WATERS, KUNSTWERK VAN WILLY CAUWELIER............................... 11 ROXANNE CORDIER: BEELDEN VAN SUSKE EN WISKE DOOR MIJN OMA ...................................... 12 DYLAN DE BOCK: VERBRANDE VIDEODOOS................................................................................ 13 WAYNE DE BOCK: PATERNOSTER ............................................................................................... 13 CAROLINE DE GROOTE: WIEG ..................................................................................................... 13 JEANNINE DE RUYSSCHER: MEDAILLES EN ANDERE “ERFGOEDJES”............................................ 14 STEPHANIE DE WIT: FOTO’S VAN PERSONEN OF DIEREN DIE JE GRAAG ZIET ................................ 15 JOLIEN DEBAERE: PORSELEINEN POP ........................................................................................... 15 KAREN DEBAERE: DOOPKLEEDJE, BEELDJE, KUNSTWERKEN ....................................................... 15 DANIELLE DECANCQ: EEN SPEELGOEDPAARDJE .......................................................................... 16 ROBBY DEGRYSE: JEUGDFOTO’S ................................................................................................. 16 JONAS DEHUYSSER: FOTO’S VAN MIJN OVERGROOTOUDERS ....................................................... 16 JOS DELBEKE: SPAAKSLEUTEL ..................................................................................................... 17 ERIK DEN HERT: HOUTSNIJGEREEDSCHAP .................................................................................. 17 SHANI DENOLF: GOUDEN OORRINGEN ......................................................................................... 18 MILENKA DERUMEAU: JENEVERFLES MET 6 GLAASJES ............................................................... 18 YENTL DESENDER: ZWART TROUWKLEED VAN MIJN OVERGROOTMOEDER ................................. 18 DAVID DESPEGHEL: KADER ........................................................................................................ 19 STEPHANIE DEVISSCHER: RING ................................................................................................... 19 VERA D’HONDT: HOUTEN BEELD VAN PATER .............................................................................. 19 MICHELLE DUTOIT: PARELMOEREN HALSKETTING...................................................................... 19 SIMON EN SARA ENGELS: GENEESWIJZENBOEK........................................................................... 20 GRETA EVERAERT: SINGERNAAIMACHINE................................................................................... 20 EMINA FERIZI: OORBELLEN.......................................................................................................... 20 PAUL GORDYN: ART DECO VAAS IN PAARS GLAS ......................................................................... 21 EVA GRYSPEERD: TEDDYBEER ..................................................................................................... 21 PASCALE HOUZET: GRIEKS VAASJE ............................................................................................. 22 MAAIKE LANNOY: PORSELEINEN POP GEWONNEN OP EEN DRIEWIELWEDSTRIJD ......................... 22 VIVIANE LEFEVERE: KOOKBOEK ÉN KOOKMICROBE ................................................................... 22 FLEUR LEMPIERE: GOUDEN RING MET 6 PARELS.......................................................................... 23
WIEBE LEPOUTRE: MIJN EERSTE SCHOENTJES EN SLEUTELHANGER GROOTOPA ............................ 23 TANYA MEEUWS: TROFEE 3E PLAATS JUBILEUMCROSS- 1999 .............................................. 24 PETRA MOERMAN EN SAMMY TRITAR: TEKENING DOOR GEERT VANALLEMEERSCH .................. 24 GRETA MUYLLE: ACCORDEON ..................................................................................................... 25 SADAF NARI: AFGHAANS KLEDINGSSTUK ................................................................................... 25 EDRIS NOURI: TAPIJT .................................................................................................................. 25 EVA OVAERE: HOUTEN TOL EN RATELAAR.................................................................................. 26 SARAH PASCAL EN TREES SUPEENE: GOUDEN HALSKETTING ...................................................... 26 SERJENKA RAYÉE: TROUWKLEED VAN MIJN OMA ....................................................................... 26 TINE ROMMEL: HOUTEN POPPENHUIS.......................................................................................... 27 CHRISTELLE SARTRYS: POEDERDOOS .......................................................................................... 27 JEAN-PIERRE SOMERS: ANTIEKE LEUNSTOEL VAN MIJN GROOTMOEDER ..................................... 28 SOFIE STEELANDT: DE SLEUTEL VAN DE WONING VAN MIJN GROOTOUDERS ............................... 28 EMMA EN LOWIE STEENKISTE: DOOPKLEED ................................................................................ 29 MIRANDA SYLEJMANI: OORBELLEN ............................................................................................ 29 TINO TACK: MUZIEKROLLEN VOOR PIANOLA .............................................................................. 29 RAISA UMAROVA: MIJN FAMILIENAAM ....................................................................................... 30 YANA VAN COILLIE: MARIONET ................................................................................................. 30 CATHY VAN DE CRUYS: GELUKSKETTING VAN MIJN BETOVERGROOTMOEDER........................... 30 KYRA VANACKER: LINT EN FOTO MISS BODY BUILDING BELGIUM 1985 .................................... 31 RANYA VANDECASTEELE: ME-TO-YOU BEERTJE ......................................................................... 31 JULIE VANDEKERCKHOVE: RING ................................................................................................. 32 JEFFREY VANDENBERGHE: HOUTEN BLOKJE ............................................................................... 32 NICKI VANGEESDALLE: MARIABEELD ......................................................................................... 32 LYNN VANHECKE: PORSELEINEN KOFFIESERVIES ........................................................................ 33 JESSE VANHEE: WIEG .................................................................................................................. 33 EMMIE VANHOOREN: DE MEUBELS IN MIJN STUDEERKAMER ...................................................... 33 EVI VANHOOREN: EEN GEDACHTE ............................................................................................... 34 GOEDELE VANMARCKE: HOUTEN SCHIETSPOELEN....................................................................... 34 IVANETTE VANOOSTERWEYCK: BELGISCH MUNTSTUK ................................................................ 34 JOËL VANTHOURNOUDT: BEELDHOUWWERK VAN MIJN GROOTVADER ........................................ 35 BART EN LODE VERBEKE: MUZIEK-JUWELENDOOS ..................................................................... 35 EMMANUËL VERHEYE: EEN STATEN-BIJBEL ................................................................................ 36 THYRA VERMANDER: MIJN EERSTE SCHOENTJES ........................................................................ 36 SIMON VERSCHOORE: GEODRIEHOEK .......................................................................................... 37 CATHELIJNE VROMAN: MIJN EERSTE BALLETSCHOENTJES .......................................................... 37 SLAWOMIR WASILCZENKO: MUNTENVERZAMELING ................................................................... 37 PENELOP WORLOP: KLOK, HORLOGE EN VERLOVINGSRING ......................................................... 37 CONCLUSIE: RIJKDOM EN DIVERSITEIT VAN PERSOONLIJK EN FAMILIAAL ERFGOED....................................................................................................................................... 38 DANKBETUIGING........................................................................................................................ 39
Tant en Koninklijk Atheneum), om een erfgoedstuk te kiezen uit hun persoonlijk of familiaal erfgoed en het kort voor te stellen.
Inleiding Persoonlijk en familiaal erfgoed Erfgoed zijn zaken die we gekregen hebben van vorige generaties en waardevol genoeg vinden om te bewaren en op ons beurt weer door te geven aan volgende generaties. Uit deze omschrijving blijkt onmiddellijk: ongeveer iedereen bezit familiaal erfgoed. Het hoeft niet te gaan om grootse gebouwen of dure dingen. Het kan gaan om eenvoudige dingen met een grote gevoelswaarde, een vaste traditie in de familie of een familieverhaal dat al generaties lang doorverteld wordt. Sommige (ook nieuwe) zaken die we ons zelf aanschaffen, krijgen voor ons zo’n waarde dat we ze willen bewaren voor wie na ons komt.
Belang van erfgoed Persoonlijk en familiaal erfgoed is van groot belang. Wij dragen doorgaans veel zorg voor de dingen die “van ons” en “van onze familie” zijn. Familiaal erfgoed is concreet en neemt een tastbare plaats in in ons leven. Deze houding van belangstelling en respect voor erfgoed zouden we ook moeten vertonen ten opzichte van “ander” erfgoed: erfgoed van andere personen en families, erfgoed van de instellingen waar we leren of werken, erfgoed van onze stad, erfgoed van ons land... tot erfgoed van de wereld, en nog meer, de wereld zelf als een erfgoedstuk dat we moeten bewaren voor de volgende generaties. Belangstelling voor erfgoed is meer dan een culturele interesse. Het is zorg dragen voor de waardevolle dingen, als uiting van zorg dragen voor iedere persoon, omdat iedere persoon waardevol is.
Op zoek naar erfgoed van leerlingen en personeel Vanuit deze filosofie vroegen we aan de leerlingen en aan het personeel van onze school, Campus Tant (de ASO-afdelingen van het GO! Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap: Middenschool Instituut Louis
5
De aanvankelijke respons was, met uitzondering van de leerlingen die een heel jaar reeds rond het thema werken in de lessen Project Open Leerruimte, minimaal. Dit kan misschien te maken hebben met het feit dat de vraag komt vanuit de school en sommigen de school associëren met vervelend werk, stresserende verplichtingen, meer en meer ook met saaiheid. Maar dit is slechts zo voor een deel van de leerlingen en van het personeel, waarschijnlijk zelfs een (kleine?) minderheid. Er is een andere reden: onvoldoende vertrouwdheid met het begrip erfgoed en onvoldoende interesse voor het erfgoed zelf. Erfgoed wordt door de meesten geassocieerd met grote monumenten à la piramiden, met stokoude collecties in imposante musea en desnoods nog met die gouden broche van overgrootmoeder die bij de antiquair veel geld kan opbrengen. De meeste families denken dat zij geen erfgoed bezitten, omdat ze niet beseffen dat ook kleine dingen met (enkel) emotionele waarde erfgoed zijn. Er is meer: onze huidige cultuur besteedt weinig aandacht aan erfgoed. Erfgoed betreft een culturele zondagsuitstap, niet het dagelijkse leven. We leven in het tegenovergestelde van een erfgoedmaatschappij: de wegwerpmaatschappij. Reeds in 1960 schetste Vance Packard het portret van The Waste Makers, de architecten van de verspilmaatschappij. Om meer omzet en dus meer winst te realiseren worden producten zo gemaakt dat ze zo vlug mogelijk verslijten. Er komen meer en meer producten voor eenmalig gebruik en de tirannie van “het nieuwe” zorgt ervoor dat “duurzame” producten worden weggesmeten nog vóór ze versleten zijn. We hebben geen tijd om te kijken naar de 2 enige foto’s die ooit van grootmoeder zijn gemaakt, want we moeten elke dag tientallen foto’s maken met ons nieuw digitaal fototoestel met nog meer pixels dan het toestel dat we een half jaar geleden kochten. We hebben geen tijd om te luisteren naar de verhalen die grootvader van zijn vader hoorde, want we moeten zappen voor ons plasma tv-scherm. Het bleek nodig onze vraag naar familiaal erfgoed aan de leerlingen en aan het personeel een tweede keer te stellen en daarbij het begrip te verduidelijken en uit te leggen waarom wij deze vraag toch een belangrijke vraag vinden. Dat leverde resultaat op. Uiteindelijk kregen we een mooie verzameling bijeen. 6
Kathia Balens:
Voorstelling van erfgoedstukken
Hangertje in de vorm van een ster in goud
leerlinge 4e Wetenschappen-Talen Dit voorwerp komt van uit de oorlog. Mijn overgrootvader hielp mensen die geen eten hadden in de oorlog en heeft toen in ruil voor de hulp dit hangertje gekregen. Mijn overgrootmoeder droeg dit zeer veel en nadien haar dochter, dus mijn bomma die vorig jaar in december gestorven is. Nu houdt mijn moeder dit met zeer veel liefde bij en later zal ik het overerven. Dus dit gaat al 4 generaties mee en heeft een emotionele waarde voor ons.
De voorgestelde erfgoedstukken zijn alfabetisch gerangschikt op basis van de familienaam. Een selectie van deze stukken werd opgenomen in de tentoonstelling op Erfgoeddag van 13 april 2008.
Daniül Adgamov:
Gouden ringen gegeven bij geboorte
Kristina Balogova:
Ring
leerling 1 BA
leerlinge 6e Economie-Talen
Gouden ringen uit Rusland. Bij ons is het de traditie dat als er een kindje geboren wordt, het een ring krijgt.
Toen ik geboren werd, heb ik een ketting gekregen met een hartje erbij, dat is traditie, maar toen ik twaalf werd heb ik een ring gekregen. Deze ring heb ik doorgegeven aan mijn zus toen zij dertien werd en volgend jaar wordt hij doorgegeven aan mijn ander zusje die ook hem ook rond die leeftijd zal krijgen. Er zit een heel verhaal achter deze ring, het is eigenlijk ook een traditie geworden maar toch nog iets meer dan dat om hem door te geven aan je zus en de jongste geeft die dan aan haar dochter. Mijn moeder was niet de jongste maar het ging om een uitzondering. Zij heeft de ring gekregen toen zij bijna dertien was. De reden dat zij die gekregen heeft en aan haar dochters dan heeft mogen doorgeven is heel simpel, omdat zij iets heeft meegemaakt dat mijn oma heeft meegemaakt. Daar begon alles. Eigenlijk heel simpel hoor, een liefdesverhaal zit hier achter. Bij deze ring hoort ook een soort boekje en daar staat alles in. Dat heb ik ook al gehad en ook doorgegeven. Iedereen die deze ring gehad heeft moet hier iets in schrijven. Het boekje heb ik helaas niet meer. Die ligt in mijn land van oorsprong. Ik zelf heb er al wel ingeschreven, mijn zus ook.
Catherine Al Sahour:
Pop
leerlinge 1 AA Mijn stuk erfgoed is een pop. Mijn moeder heeft deze pop gekregen van haar moeder.
Jennifer Ampe:
Ring
leerlinge 6e Economie-Talen Mijn overgrootmoeder heeft deze ring van haar moeder cadeau gekregen toen ze bevallen was van haar 1ste kindje. Mijn overgrootmoeder was enig kind en haar moeder droomde er dan ook van om ooit een kleindochter te hebben. Toen mijn overgrootmoeder beviel van een meisje was de vreugde dan ook zeer groot. Haar moeder wilde van deze gebeurtenis iets speciaals maken en gaf haar dochter een ring cadeau met de bedoeling telkens een van de dochters bevallen is van een meisje, de moeder deze ring zou krijgen en wanneer de dochter dan 18 jaar wordt, zij deze ring dan in ontvangst mag nemen van haar moeder. Deze traditie gaat al zo’n 3 generaties mee. Mijn overgrootmoeder heeft deze ring van haar moeder gekregen, mijn oma van mijn overgrootmoeder, mijn mama van mijn oma en in december, op mijn 18de verjaardag, zal ik de ring in ontvangst mogen nemen en hopelijk kan ik dan ook de traditie in ere houden. 7
Elina Bazayeva:
Halva, een eeuwenoud recept
leerlinge OKAN Halva wordt gemaakt met bloem, suiker, zout, eieren, olie, vanille. Het is een recept dat al eeuwenlang wordt doorgegeven. Het lijkt op een harde taart. Ik zal de taart voor de Opendeurdag van de school bakken. 8
Elita Bazayeva:
Nationale kledij Tsjetsjenië
Ionie Brabant:
leerlinge OKAN
leerlinge 6e Economie-Talen
Deze nationale kledij is al een eeuwenoude traditie. Nu ik in België woon, vind ik het belangrijk mijn roots te kennen.
Jenny Bertrand:
Het voorwerp dat ik als persoonlijk erfgoed wil voorstellen is een oude knuffelbeer. Waarom ik deze beer als erfgoed beschouw? Deze beer is geen moderne beer en ziet er dus niet uit zoals de knuffelberen bij jullie thuis. Mijn erfgoed heeft een witgrijze kleur en heeft wat weg van de antieke beer op onderstaande foto. Deze beer heb ik ongeveer 9 jaar geleden gekregen. Toen mijn overgrootmoeder was gestorven zijn mijn meme en haar zussen het huis gaan opruimen en haalden alle spullen weg zodat het huis kon worden verkocht (eigenlijk kon je zeggen dat al deze spullen erfgoed waren, zelfs het huis). Éen van die vele spullen was dus deze beer. De familie kon kijken of er iets tussen zat waar ze mee gediend waren. Het speelgoed kwam bij mijn meme terecht en ik liet mijn oog vallen op deze beer, de beer waar niemand om vroeg, de onopvallende teddybeer. Hoogstwaarschijnlijk vonden de anderen deze beer niet mooi, maar ik, de toen 9-jarige, vond hem speciaal en was er heel tevreden mee. Vandaag de dag kan ik het nog steeds niet over mijn hart krijgen om deze beer weg te gooien en dat ben ik de komende jaren ook niet van plan.
“Bomannetjes” van Daisy Boman
leerkracht wiskunde Toen ik op een zeker “keerpunt” in mijn leven kwam, maakte ik kennis met de werken van Daisy Boman. Deze “menselijke figuren” spraken mij onmiddellijk enorm aan. Ik hou van de eenvoudige schoonheid ervan en van wat ze bij mij aan gevoelens oproepen. “Soms alleen, meestal met meerderen, vertalen ze met als enige taal, de lichaamstaal, de universele gevoelens en levensfacetten.” Zie ook: www.boman.be
Ibrich Bousard:
Knuffelbeer
Anniek Braem:
Rammelaar
leerkracht wiskunde Deze rammelaar is een stuk speelgoed geweest van mijn moeder, zij is er zeer aan gehecht. Dus als kind mocht ik er nooit mee spelen. Nu is hun 1e kleinkind er en mag hij er wel mee spelen.
Mijn eerste schoentjes
leerling 1 A Latijn Methode Mijn eerste schoentjes zijn toch wel belangrijk want je hebt ze al van wanneer je klein bent en dan ben je daar wel aan gehecht. Het is leuk om dat nog te hebben, want je hebt het natuurlijk uiteindelijk zelf gedragen toen je klein was. 9
10
Jan Buyl:
Een paar snelschaatsen uit 1969
Roxanne Cordier:
Beelden van Suske en Wiske door mijn oma
directeur Koninklijk Atheneum
leerlinge 3e Wetenschappen
Ik kreeg deze snelschaatsen als sinterklaasgeschenk in december 1969. Wekelijks ging ik tijdens de winter op zondagvoormiddag trainen op de schaatsbaan te Brugge. Het was twee uren ploeteren, vallen en opstaan. Tegen de middag kwam ik thuis en nu nog voel ik de gloed en de gezelligheid van warme kervelsoep, rosbief met erwten en een half glas rode wijn als ik mijn schaatsen zie. Jaren lagen ze op de zolder, ik heb ze opgekuist en een plaats gegeven in mijn bureau. Ik zou ze missen mochten ze verdwijnen.
Het familiaal erfgoed van mij zijn de beeldjes van Suske en Wiske. Deze beeldjes werden door mijn oma gemaakt en dit was een opdracht voor het stripfestival in Middelkerke. Hoe zijn ze nu bij mijn oma terecht gekomen? De tekenaar van Suske en Wiske (Paul Geerts) was reeds eerder bij mijn oma komen kijken naar haar beelden die te zien zijn bij haar thuis. Het comité van het stripfestival koos in 2002 Paul Geerts z'n strips van Suske en Wiske. Ik denk dat dit was omdat hij stopte met het tekenen van de strips. Van het stripfestival mocht hij zijn voorkeur voor een kunstena(res)ar zeggen. Aangezien hij het werk kende van Monique Mol, koos hij voor mijn oma. Na verschillende contacten tussen mijn oma, Paul Geerts en de mensen van het stripfestival werd het voorontwerp van mijn oma goedgekeurd. Mijn oma mocht een groot beeld maken van Suske en Wiske om op de dijk van Middelkerke te zetten. werden eigenlijk twee grote bronzen beelden: het beeld van Suske en één Wiske. Doordat Paul Geerts speciaal in de bloemetjes werd gezet vroegen ze mijn oma of ze ook nog 75 klein beeldjes van Suske en Wiske zou maken als pakket die dan samen met een speciaal familiestripboek zouden dienen voor speciale fans. De kleine beeldjes werden in polyester gemaakt, 75 kleine Suskes en 75 kleine Wiskes. In de zomer van 2002 werd dan in het casino van Middelkerke het grote beeld ingehuldigd en kreeg dit zijn definitieve plaats op de dijk van Middelkerke. Mijn oma kreeg zo'n speciaal pakket. Ze liet het boek voor mijn broer en mij signeren door Paul Geerts, de beeldjes gaf mijn oma aan m'n ouders. Zo is het bij ons thuis terechtgekomen.
Lie Cauwelier:
Belgian Waters, kunstwerk van Willy Cauwelier
leerlinge 6e Latijn-Talen Het werk bestaat uit een verzameling van flesjes water uit alle rivieren van België. Dit werk werd gemaakt voor mij door mijn vader toen ik 2 jaar oud was in 1992. Hij heeft samen met zijn vader alle Belgische rivieren geïnventariseerd en overal een staaltje water genomen. Op die manier heeft hij een archief gemaakt van de kwaliteit van de Belgische wateren anno 1992. Van iedere actie nam mijn opa foto’s (deze zijn niet te zien op de foto hiernaast). Ook deze belangrijke momentopnamen maken deel uit van het werk. Opa (°1925) is zeer geïnteresseerd in aardrijkskunde, hij heeft Latijns-Griekse humaniora gevolgd maar kon niet verder studeren door de oorlog. Voor mij persoonlijk is dit erfgoed, gezien het niet gaat om een wegwerpproduct maar om een project dat de generaties overstijgt.
Dit van aan één
Zie ook: www.kunstatelier-moniquemol.be
Zie ook: www.lachose.be 11
12
Dylan De Bock:
Verbrande videodoos
Jeannine De Ruysscher:
Medailles en andere “erfgoedjes”
leerling Methodeschool
leerkracht lichamelijke opvoeding
Ons gezin heeft een woningbrand gehad en daarbij zijn bijna alle waardevolle stukken verbrand. Als “bewijs” zou ik een zwartgeblakerde videodoos kunnen tonen.
Als ik er even bij stilsta, dan is het gek om te constateren dat ik mijn hele leven lang al bezig bent met het verzamelen van stukken die ik mijn erfgoed mag noemen. Vele van die voorwerpen zijn een afsluiting van een mooie periode uit mijn leven. Het is ook een beetje raar dat op het moment zelf die items geen enkele waarde hadden, maar vele tientallen jaren later ben ik blij dat mijn ouders dat voor me bewaard hebben. Bijvoorbeeld mijn schoolrapporten van heel mijn loopbaan. Deze papiertjes stelden toen niets voor, maar nu haal ik ze soms even boven, om samen met mijn dochter naar onze min– en pluspunten te kijken.
Wayne De Bock:
Paternoster
leerling 3e Latijn-Wiskunde
Na mijn studies sloot ik de deur van mijn jeugd en brak een nieuwe periode aan. Het was een korte, maar intense tijd, gericht op de sport. Vele medailles heb ik gewonnen, zowel op Belgisch als op Europees niveau, maar eentje ervan geeft echt een blijvend gevoel, namelijk mijn gouden medaille op het Europees Kampioenschap ½ triatlon te Finland. Deze prestatie is zo belangrijk voor me, omdat ze er gekomen is dankzij veel wilskracht en doorzettingsvermogen. Ik was “afgeschreven” voor de topsport, omdat mijn letsels na een fietsongeval behoorlijk ernstig waren, en af en toe toch nog terugkwamen. Het kan niet anders dan dat ik dit voorwerp aan jullie wil tonen.
Dit is een paternoster van moeder die zij op haar beurt gekregen heeft van een zuster non die het voorwerp op haar beurt kreeg van een paterke voor haar eerste communie. De ouderdom van het voorwerp is nog niet achterhaald. Het moet meer dan 100 jaar oud zijn. Het is een voorwerp met vooral emotionele waarde, dat dus hoger geschat wordt dan een voorwerp van grote materiële waarde. We hopen dit nog lang in de familie door te kunnen geven.
Caroline De Groote:
Wieg
leerkracht OKAN Deze wieg wordt al jaren in onze familie doorgegeven, er hebben al 3 generaties in gelegen.
Met de geboorte van mijn dochter ben ik zonder het te beseffen in een nieuwe periode gerold. En het is raar om te zeggen, maar de geschiedenis herhaalt zich. Ook ik spaar al haar rapportjes, haar 1ste beer, haar 1ste balletschoentjes en zo veel meer. Ik weet dat ik met mijn ‘erfgoedjes’ nooit het museum zal halen, maar dat is ook niet belangrijk. Ze hebben allemaal een speciale plaats in ons huis en het idee dat de dingen die wij zelf in de loop der jaren met veel liefde hebben vergaard, over x-aantal jaren wellicht een plaatsje in het huis van onze dochter zullen vinden, doet mij goed. 13
14
Stephanie De Wit:
Foto’s van personen of dieren die je graag ziet
Danielle Decancq:
Een speelgoedpaardje
leerlinge 3e Economie-Talen
leerlinge 3e Economie-Talen Voor mij hebben foto's een emotionele waarde. Vooral familie vind ik heel belangrijk, mijn ouders en mijn zus en mijn lieve mooie vriend. Als ik iemand mis kan ik kijken naar foto's en hen in mijn gedachten brengen. Indien ik geen foto’s zou hebben, zou ik ongelukkig zijn omdat foto's de mooie momenten in je leven weergeven die je niet in je geheugen hebt kunnen opslaan. Niets is er leuker dan naar foto's kijken van toen je ouders klein waren of naar het fotoboek van de trouw van je ouders of naar je geboorteboek.
Dit paard was mijn eerste paardje dat ik ooit heb gekregen. Ik ben altijd gefascineerd geweest door paarden. Daarom vind ik dat dit voorwerp speciaal voor mij is want ik heb het echt overal mee naartoe genomen.
Robby Degryse:
Jeugdfoto’s
leerkracht Nederlands en Engels Commentaar bij deze 2 jeugdfoto’s: • 1ste foto: Deze foto werd genomen eind de jaren zeventig in Bellewaerde. Raad eens wie er banger was: de tijger of ik? • 2de foto: Deze foto werd genomen in het jaar negentig. Lang haar was toen heel modieus voor tieners, dus de leeuwencoupe was van mij.
Jolien Debaere:
Porseleinen pop
leerlinge 1AA Mijn moeder heeft die pop van haar ouders gekregen. Zij heeft die pop heel lang gehouden. Zij heeft haar nooit weg gedaan. En die pop heb ik dan gekregen van mijn moeder. En nu staat die bij ons thuis. En als ik dan kinderen krijg zal ik die aan mijn kinderen geven.
Karen Debaere:
Jonas Dehuysser:
Doopkleedje, beeldje, kunstwerken
Foto’s van mijn overgrootouders
leerlinge 1AA
leerling 1 BA
Ik heb verschillende erfgoedstukken: • een doopkleedje, afkomstig van een trouwjurk die verkleind is • een klein pakje: een bewegend beeldje dat van mijn grootmoeder is. • kunstwerken van mijn papa die ze nog op deze school heeft gemaakt.
In onze familie wordt veel belang gehecht aan oude foto’s van mijn overgrootouders. Die mensen hebben speciale dingen gedaan en we willen die foto’s in geen geval kwijt. De foto’s zijn al verschillende generaties doorgegeven.
15
16
Jos Delbeke:
Spaaksleutel
Shani Denolf:
Gouden oorringen
leerkracht katholieke godsdienst
leerling 1AA
Met dit zeer eenvoudig werktuig kan een fietswiel opnieuw recht worden gemaakt door de spaken aan te spannen of te lossen. Het is geen familiaal maar wel persoonlijk erfgoed. Mijn vader leerde mij al vroeg aan mijn fiets werken. Het stoppen van een lekke band was snel geleerd, maar het rechttrekken van een wiel vergde veel geduld en oefening. Bovendien was het iets waar slechts weinig leeftijdsgenoten iets van wisten zodat ik wel trots was dat ik dat wel kon. Dit werktuig is voor mij symbool voor de interesse in techniek die mij door mijn vader is bijgebracht. Hoewel ik uiteindelijk op studiegebied iets totaal anders heb gedaan, ben ik er door mijn huidige “computer-uren” toch opnieuw in terechtgekomen.
Ik heb gouden oorringen overgeërfd van mijn moeder, die ze op haar beurt kreeg van haar moeder. Ook leuk zijn onze foto’s die ik erfde van mijn oma.
___________________________________________________________________
Erik Den Hert:
___________________________________________________________________
Milenka Derumeau:
Jeneverfles met 6 glaasjes
leerling 1e jaar Jeneverfles met glaasjes met oude tekeningen (kar met paarden, schepen, brug). Het zijn 6 gekleurde glaasjes: zwart, groen, blauw, bruin, rood, paars. Mijn overgrootmoeder had dat in haar kast staan en zowel mijn grootmoeder als mijn moeder heeft dat geërfd. Het is een stuk antiek, dat al 3 generaties door onze familie gaat.
Houtsnijgereedschap Yentl Desender:
leerkracht Latijn, Nederlands en geschiedenis
Zwart trouwkleed van mijn overgrootmoeder
leerlinge 3e Wetenschappen-Talen
Ik heb gekozen voor houtsnijgereedschap van mijn overgrootvader, Henri Den Hert (1870-1957), wat beitels en boren, die hij als stoelenmaker gebruikt heeft en die via mijn grootvader en mijn vader in mijn bezit zijn gekomen. Veel waarde hebben ze niet meer, de emotionele waarde voor mij is des te groter. Ik voeg er een foto bij, een "viergeslacht"-foto. De oudste man op de foto is mijn overgrootvader, de jongste ben ik zelf.
Op 15 mei 1942 is mijn overgrootmoeder getrouwd tijdens de tweede wereldoorlog. Vandaar dat haar trouwkleed zwart is. Hierbij 2 foto’s van de trouw van “meme” en “pepe”.
17
18
David Despeghel:
Kader
Simon en Sara Engels:
leerling 2 AM
leerling 4e Economie-Wiskunde en leerlinge 6e Latijn-Wetenschappen
Mijn erfgoedstuk is een kader.
Stephanie Devisscher:
Geneeswijzenboek
Tot ons familiaal erfgoed behoort een oud geneeswijzenboek: De Nieuwe Geneeskunde voor het Huisgezin, geschreven door een zekere Raymond Petit. Het is een boek dat de grootouders van onze papa al hadden en dat via zijn ouders uiteindelijk bij ons thuis terecht is gekomen. Het gaat over oude geneeswijzen met kruiden en andere producten.
Ring
leerlinge 6e Economie-Talen De ring gaat al enkele generaties mee. De ring dateert uit de 19e eeuw. Hij werd al 4 keer overgedragen van moeder op dochter. De ring bevat drie briljanten. De ring is afkomstig van mijn overovergrootmoeder.
__________________________________________________________ Vera D’Hondt:
Houten beeld van pater
personeelslid onderhoud
Greta Everaert:
Ik heb een beeld dat een mediterend “paterke” voorstelt, oorspronkelijk in het bezit van mijn dooppeter. Het is een beeld in eikehout, bewerkt met notenbruin en afgewerkt met bijenwas. Het werd gemaakt door Pieter Van Zele, een beeldhouwer en meubelmaker uit Eeklo. Een bezienswaardigheid van zijn hand is een preekstoel in één van de Brugse kerken.
Michelle Dutoit:
Singernaaimachine
leerkracht economie Ik heb goede herinneringen aan dit Singer naaimachientje want ik zag mijn oma heel vaak op woensdagnamiddag hiermee werken. Kleren voor mijn poppen en beertjes of voor mezelf maakte zij, terwijl ik mocht genieten van haar appelcake en warme chocolademelk.
Parelmoeren halsketting
leerlinge 6e Economie-Talen
Emina Ferizi:
Het is een echte parelmoerhalsketting, mijn moeder heeft deze gekregen van haar oma, dus mijn overgrootmoeder die nog steeds in leven is. Mijn overgrootmoeder kreeg dit van haar man als huwelijkscadeau (1926). Mijn moeder kreeg deze ketting omdat ze oma’s lieveling was.
Oorbellen
leerling OKAN Mijn moeder heeft de oorbellen gekregen van haar moeder en ze heeft ze aan mij doorgegeven. Ze zijn van goud en hebben een kleine, ronde vorm. 19
20
Paul Gordyn:
Art deco vaas in paars glas
Pascale Houzet:
Grieks vaasje
leerkracht zedenleer en Project Open Leerruimte
leerkracht
Deze vaas is afkomstig van mijn grootouders langs vaders kant. Toen ik kind was midden jaren 1960, stond ze op een vitrinekast in de “voorste kamer” van hun kleine boerderij. Zoals alle voorwerpen in deze kamer had de vaas de charme van het mysterieuze en het verbodene: de “beste kamer”, ook wel “pronkkamer” genoemd, mochten we enkel met nieuwjaar en met de kermis betreden. Het koffieservies van fijn porselein met Chinese tekeningen in de kast had bovenop de charme van het exotische, maar toch vond ik de vaas het mooiste voorwerp. Kwam het door de sierlijke vorm of door de aantrekkelijke kleur? Of voelde ik onbewust dat de stijl ervan (art deco uit de jaren 1930, waarvan ik natuurlijk niet het minste benul had) verschilde van de Vlaamse boerenstijl van alle andere voorwerpen? In elk geval, voor mij was het een reuze dennenappel, en als ik er met mijn hand over gleed, voelde ik golven van de zee. Het koffieservies was een deel van de huwelijksuitzet die mijn grootmoeder had gekregen, dat wist ik. Wanneer en waar de vaas aangeschaft werd, heb ik nooit geweten. Na het overlijden van mijn grootouders hadden de vele familieleden weinig interesse voor hun oude spullen. Mijn broer wou echter graag het koffieservies en ik de paarse vaas. Later ben ik vazen en schalen in paars of oranjeroze glas uit de jaren 1930 beginnen te kopen op rommelmarkten. Misschien kwam dat wel door grootmoeders vaas, ik weet het niet. In elk geval, hoewel ze niet de mooiste is uit mijn verzameling, is ze wel één van mijn favorieten.
Dit is een authentiek Grieks vaasje met de hand gemaakt en geschilderd. Mijn mama ging op reis naar Griekenland en bracht dit vaasje voor mij mee als souvenir. Op veel te jonge leeftijd stierf mijn mama, na een korte, maar harde lijdensweg. Wanneer ik mijn mama mis, dan kijk ik even naar het vaasje en denk ik aan de mooie reizen die mijn mama in haar korte leven maakte. Dit geeft mij sterkte en troost…
Eva Gryspeerd:
Teddybeer
leerlinge 1e jaar Latijn Methodeschool
Maaike Lannoy: Porseleinen pop gewonnen op een driewielwedstrijd leerlinge 2 ALM Ik toon een porseleinen pop die ik gewonnen heb met een driewielwedstrijd. Later geef ik die dan aan mijn kinderen.
Viviane Lefevere:
Kookboek én kookmicrobe
leerkracht technologische opvoeding en gezinstechnieken Jaren geleden zaten mijn grootmoeder en ik ’s avonds voor de kachel met onze voeten in de open oven recepten te lezen. Mijn grootmoeder kookte zeer graag. Daar de recepten in het Frans waren, vertaalde mijn grootmoeder op haar manier de verschillende ingrediënten en werkwijzen. Eén maal in de week mocht ik een recept uitkiezen. De dag daarop schoof ik dan een stoel naast de kachel en keek nauwlettend toe of alles volgens de gekregen informatie verliep. Het waren letterlijk en figuurlijk heerlijke momenten. Ik heb niet alleen het kookboek maar ook de kookmicrobe van mijn grootmoeder geërfd.
Mijn persoonlijk erfgoed is een teddybeer. Ik heb hem gewonnen op de kermis. 21
22
Fleur Lempiere:
Tanya Meeuws:
Gouden ring met 6 parels
Trofee 3e plaats JUBILEUMCROSS- 1999
leerlinge 6e Economie-Talen e
leerlinge 6 Economie-Talen Ik heb voor een ring gekozen van mijn mama, omdat ik het verhaal dat er achter steekt erg mooi en grappig vind. De ring zelf is uiteraard ook mooi, het is een gouden ring met 6 witte pareltjes erin. Hij is wel al oud en versleten en mijn moeder heeft al een paar keer pareltjes moeten laten vervangen. De ring is oorspronkelijk van mijn overgrootmoeder. Toen zij ongeveer 18 jaar was, kreeg ze die als verlovingsring van haar toenmalig vriendje. Op het moment dat ze wilden trouwen, brak de Eerste Wereldoorlog uit en stelden ze de trouw dus uit tot na de oorlog, want haar man in spe moest naar het front. Helaas was mijn overgrootmoeder erachter gekomen dat hij een afspraak had gehad met een ander meisje. M’n overgrootmoeder wou hem tot z’n grote spijt niet terug en zo ging de trouw niet door. De ring had ze toen geruild met die van haar zus, die later naar Amerika was geëmigreerd in de hoop een beter leven te leiden. Toen zij in de jaren tachtig stierf kwam haar zoon naar België met die ring en gaf die terug aan mijn overgrootmoeder met nog een heleboel andere juwelen. Zij is inmiddels ook al vele jaren gestorven, waardoor de ring bij mijn grootmoeder terecht kwam. Die heeft hem intussen al doorgegeven aan mijn moeder. Mijn mama droeg die ring “met geschiedenis” tijdens haar eigen huwelijk.
Wiebe Lepoutre: Mijn eerste schoentjes en sleutelhanger grootopa
In 1999 nam ik voor het eerst deel aan een Internationale Crosscup te Oostende. Normaal trainde ik niet op lange afstanden. Ik was een sprintster en ik trainde op maximum 400 meter spurtlopen. Wel, dat jaar was ik goed in vorm en ik wilde ten eerste aan mezelf bewijzen dat ik het nog kon halen (vroeger trainde ik zowel op korte afstandlopen als op lange afstandlopen maar ik koos voor sprinten en verspringen). Voor eenmaal wilde ik een exceptie maken. Er ontstond een soort weddenschap tussen mijn trainer, ik en nog enkele andere atleten van de club AVR. Mits ik in de top drie was beëindigd van de honderden atleten, kreeg ik een gratis uitgebreid diner, vergezeld door het hele team (zij moesten wel afrekenen met de trainer). Een heel jaar lang had ik voor de “Jubileumcross” getraind met vol enthousiasme en ik werd beloond met een trofeetje van de 3e plaatst.
Petra Moerman en Sammy Tritar: Vanallemeersch
Tekening door Geert
personeelslid schoolkeuken en leerling 3e Economie-Talen
leerlinge 3e Latijn-Wiskunde Ik heb twee voorwerpen gekozen waaraan enerzijds ik en anderzijds mijn moeder veel belang hechten. • Ik heb deze schoentjes gekozen, omdat het de schoentjes zijn waarmee zowel mijn zus als ik onze eerste stapjes hebben gezet. Aan de staat van de schoentjes is te zien dat dit met vallen en opstaan is gebeurd. Ze zijn ondertussen al 20 jaar oud en hebben voor mij nog steeds een emotionele waarde. • Mijn ma heeft voor een sleutelhanger gekozen die haar grootvader, Achiel Roels, in 1922 heeft gekregen. Toen werd hij immers Koning in het boogschieten op de "overdekte pers". Dit gebeurde in "De Oude Beiaard" hier te Roesselaere. Dit is reeds 86 jaar geleden, maar zelfs nu nog kun je in dit café terecht voor het boogschieten.
Wij stellen een potloodtekening voor getekend door Geert Vanallemeersch, in Roeselare zeer gekend voor zijn ontwerpen van beelden en fonteinen. Jammer genoeg is deze kunstenaar veel te vroeg gestorven. De tekening stelt het gezichtje voor van de oudste zoon in ons gezin (Törsten Tritar) op zijn 2de verjaardag. Zijn oom liet het tekenen zonder medeweten van ons in 1977. De poes rechts behoorde bij Törstens oom, maar maakte toen deel uit van ons dagelijks leven. Geert was een vriend van de familie, hij is ondertussen overleden (en de poes ook). Onze zoon (en broer van Sammy) leeft gelukkig nog en is nu zelf vader van een zoon. Bedoeling is dat het kunstwerk overgaat van vader naar zoon.
23
24
Greta Muylle:
Eva Ovaere:
Accordeon
Houten tol en ratelaar
leerkracht geschiedenis medewerkster secretariaat Mijn grootvader, Noël Ovaere, was een houtkuiper en maakte in zijn vrije momenten voor zijn kinderen en kleinkinderen houten speeltuigen. Ik zelf heb een houten tol, een houten ratelaar die zeer veel geluid kan produceren en nog een tweede draaitol.
Dit accordeon behoorde toe aan mijn overgrootvader. Mijn vader, die nog in een orkest heeft gespeeld en het Belgisch kampioenschap accordeon won, leerde er zelf op spelen toen hij nog heel jong was. Daarna stond het accordeon jarenlang in zijn kist op zolder bij mijn ouders, maar nu heeft dit unieke stuk een eigen plaatsje gekregen in de huiskamer. Het accordeon is een knoppenaccordeon, in tegenstelling tot de gangbare klavieraccordeons. Typerend is dat deze nog met kleppen werkt en deels uit hout is vervaardigd. Dit stuk dateert van rond de vorige eeuwwisseling (20e eeuw).
Sarah Pascal en Trees Supeene: Sadaf Nari:
Afghaans kledingsstuk
leerlinge 5e Economie-Talen en leerkracht wetenschappen
leerling OKAN
Dit gouden kettinkje (+/- 20cm, versierd met krulletjes in het midden, voorzien van een slotje) is een stuk van een lange ketting. Die ketting was oorspronkelijk van mijn betovergrootmoeder. Misschien was de ketting al langer in het bezit van onze familie, maar dit zal ik waarschijnlijk nooit te weten komen. Die lange ketting is door de moeder van mijn oma verdeeld in allemaal kleinere stukjes en daarna verdeeld over al haar kleindochters. Daardoor ontving mijn moeder dit stukje van die lange ketting. Voor mij heeft het niet echt zo’n grote waarde, maar dat komt wel nog. Het kettinkje is immers nog niet van mij, maar nog steeds van mijn moeder. Later zal ik het dus erven en misschien wel aan mijn dochter geven. De toekomst zal het uitwijzen. (Sarah)
Deze traditionele kledij van Afghanistan is heel oud en nog altijd heel populair. In onze cultuur geven wij de kledij door van moeder op oudste dochter. De kledij die ik heb, is van mijn betovergrootmoeder. En die kledij is ongeveer 100 jaar oud. Elke vrouw verandert de kledij een klein beetje naar eigen smaak.
Edris Nouri:
Gouden halsketting
Tapijt
leerling OKAN Ik denk dat 200 jaar geleden mijn overgrootopa een mooi tapijt als dit heeft gemaakt. Het tapijt is nog in Afghanistan.
Serjenka Rayée:
Trouwkleed van mijn oma
leerlinge 2 AM Mijn erfgoedstuk is het trouwkleed van mijn oma. Ik zou het op de opendeurdag graag zelf dragen. 25
26
Tine Rommel:
Houten poppenhuis
Jean-Pierre Somers:
Antieke leunstoel van mijn grootmoeder
leerkracht Nederlands en Engels waarnemend directeur Instituut Louis Tant Mijn erfgoedstuk is een houten poppenhuis, nu 20 jaar oud, om later aan eigen kinderen te geven.
Christelle Sartrys:
Poederdoos
leerkracht OKAN Deze poederdoos werd door mijn grootvader als cadeau gegeven aan mijn grootmoeder tijdens zijn legerdienst (rond 1930).
Vanuit haar salon kon mijn grootmoeder urenlang de voorbijgangers observeren in deze stoel, in haar typische houding: met de elleboog op de leuning en scherp toekijkend wat er zich afspeelde voor haar deur. Die stoel stond in het salon, een kamer waar ik zelden eens binnen mocht. Ook dan ging ik eens vlug in die stoel gaan zitten. Aangenaam was dat niet: de stoel voelde zeer hard aan en deed vlug pijn aan mijn rug. Nu staat die stoel bij mij thuis en ik zie mijn grootmoeder daar nu nog altijd in zitten.
Sofie Steelandt:
De sleutel van de woning van mijn grootouders
leerkracht Frans Vorig jaar in mei hebben we besloten om de oude woning van mijn grootouders te slopen om er een nieuwbouw te zetten. De oude woning dateerde van begin 20ste eeuw en dus betekent de sleutel daarvan vrij veel voor ons. We zullen die dan ook inkaderen en in de nieuwe woning ophangen.
27
28
Emma en Lowie Steenkiste:
Doopkleed
Raisa Umarova:
leerlinge 3e Wetenschappen-Talen en leerling 1 Latijn
Mijn familienaam
leerlinge 1 AA Mijn familienaam is voor mij een soort erfgoed. Mijn opa heette Umar en zo is mijn naam Umaroua geworden.
Na overleg met onze ouders hebben we dit gevonden als familiaal erfgoed: mijn oma’s doopkleed. Mijn oma is geboren in 1926, dit was haar doopkleed. Al haar kinderen (5) en haar kleinkinderen (12) hebben dit aangehad tijdens hun doopsel en straks wordt het ingekaderd en doorgegeven van moeder op dochter. Dit blijft dus in de familie.
Yana Van Coillie:
Marionet
leerlinge 2 AM Mijn familiaal erfgoedstuk is een overgrootmoeder heeft gekregen.
Cathy Van De Cruys:
marionet
die
mijn
moeder
van
haar
Geluksketting van mijn betovergrootmoeder
leerkracht Latijn
Miranda Sylejmani:
Deze ketting wordt reeds 4 generaties van moeder op (oudste) dochter doorgegeven, wanneer de dochter 12 jaar wordt. Ze wordt verondersteld voorspoed te brengen aan de drager, die de ketting enkel omdoet wanneer een extra dosis geluk gebruikt kan worden (bv. een sollicitatie, belangrijk examen, huwelijk,...). Misschien dat ik nog het geluk heb deze ketting zelf aan m’n dochter te geven; zo niet, zal dit de eerste generatie worden waarin ze overgaat op oudste zoon :).
Oorbellen
leerlinge OKAN Mijn overgrootmoeder heeft de oorbellen gekocht in Kosovo, zo een 100 jaar geleden. Toen ze gestorven is, heeft mijn oma ze gekregen, die woont al 10 jaren in Duitsland, maar ze is ook gestorven. Dan heeft mijn tante de oorbellen gekregen en zij heeft ze nog. Zo blijven deze oorbellen in de familie.
Tino Tack:
Muziekrollen voor pianola
leerling 4e Economie-Talen Wij hebben muziekrollen voor een mechanische piano van rond de (vorige) eeuwwisseling, genaamd een “pianola”. De pianola zelf werd vernietigd in de 2e wereldoorlog, maar de muziekrollen zijn altijd in bezit van onze familie gebleven. Het is een eerder zeldzaam geworden collectie, waarvan we graag 2 rollen (uit een reeks van 10) als voorbeeld in de tentoonstelling rond familiaal erfgoed voorstellen. 29
30
Kyra Vanacker:
Lint en foto Miss Body Building Belgium 1985
Julie Vandekerckhove:
Ring
leerlinge 5e Economie-Talen
leerlinge 4e Economie-Wiskunde
Deze foto en het bijhorende lint wil ik zeker nog eeuwen in de familie houden. Het is een foto van mijn moeder toen ze de verkiezingen van Miss Body Building Belgium had gewonnen in 1985. Ik wil deze foto behouden, ten eerste omdat het een zeer waardevol iets is waar mijn moeder hard voor gewerkt heeft en zeer trots op was en natuurlijk nog altijd zou zijn als ze er nog was. En ten tweede omdat het als een soort respectvertoon is naar mijn moeder toe. Ik ben heel trots op mijn moeder dat ze dit behaald heeft, want het was uiteindelijk ook haar levensdoel. En als teken dat ik haar echt respecteer wil ik dit eeuwen behouden en hopelijk wordt deze foto doorgegeven aan de komende familiegeneraties.
Mijn voorwerp is een gouden ring die ik van mijn opa gekregen heb, die nu gestorven is. Ik draag hem nooit omdat ik niet veel waarde hecht aan voorwerpen. Voor mij zijn herinneringen belangrijker. Maar toch zou ik de ring niet weggeven of verkopen, uit respect voor mijn opa, want voor hem was de ring wel belangrijk.
Jeffrey Vandenberghe: leerkracht wetenschappen
Ik heb een houten blokje dat ik als kind gekregen heb van mijn oma aan moeders zijde. Ik was daar vroeger elke vakantie (tijdens de grote vakantie zelfs 8 weken) en was er de lieveling. Tijdens het werk in de tuin vonden we het blokje (een stukje van een boomstam) en ik kreeg het voor geluk. Mijn oma is ondertussen een achttal jaar overleden maar ik heb het blokje nog steeds bij mij thuis op de nachtkast staan.
Van mijn moeder kreeg ik ook deze clown. Toen ik in het 5de leerjaar zat moest ik voor de eerste keer een operatie ondergaan aan mijn ogen. Er zijn toen veel familieleden gekomen, maar niemand die iets mee had als geschenk, zelfs geen fruitmand. Op de dag dat ik naar huis mocht, kwam mijn moeder om me en heeft me deze clown gegeven als cadeautje, omdat ik zo moedig geweest was, want uiteindelijk was het een pijnlijke operatie. Deze clown doet me denken aan de plezierige momenten die ik beleefd heb met mijn moeder en aan hoeveel ze eigenlijk voor me betekent.
Ranya Vandecasteele:
Houten blokje
Nicki Vangeesdalle:
Mariabeeld
leerlinge 1 AMM Toen mama klein was, stond er in de slaapkamer van haar ouders een groot beeld van Maria. Ze was er niet van weg te slaan. Iedere keer moest ze er eens naar gaan kijken. Toen mama trouwde, kreeg ze het beeld van haar ouders. Dat beeld staat nu in ons huis.
Me-to-you beertje
leerlinge 3e Economie-Wiskunde Ik heb het beertje gekregen van Wiebe voor mijn verjaardag vorig jaar. Het heeft een speciale betekenis voor mij, want ik was hier nieuw en ik werd onmiddellijk opgenomen in de groep. Dat beertje heeft de naam gekregen Loempia (de bijnaam van Wiebe). Dat is een teken van vriendschap voor mij. Het hangt aan mijn sleutelbos. 31
32
Lynn Vanhecke:
Evi Vanhooren:
Porseleinen koffieservies
leerlinge 3e Wetenschappen-Talen
leerlinge 6e Latijn-Talen Mijn familie heeft een koffieservies uit porselein bestaande uit 12 koffietassen, 12 bordjes, 1 suikerpot, 1 koffiekan en 1 melkkannetje. Alles is versierd met een goudkleurige rand en bloemetjes in verschillende kleuren (geel en paars-roze). Ook de krulletjes zijn zeer kenmerkend (zoals het handvat van de koffiekan). Mijn oma heeft het koffieservies geschonken aan mijn mama. Bij ons thuis staat het in een kast in de woonkamer en het wordt nooit gebruikt. Oorspronkelijk is het dus van mijn oma Margareta Flamand (81 jaar) die het gekregen heeft als huwelijkscadeau van haar broer Désiré Flamand in 1949. Mijn oma heeft het servies eveneens bijna nooit gebruikt. Het werd altijd zeer goed bewaard in een soort glazen kast. Éen maal is er wel gebruik gemaakt van het servies bij een speciale gelegenheid (een bezoek van de schoonfamilie Roels).
Jesse Vanhee:
Een gedachte
Wieg
Mijns inziens is er niets van zo'n groot belang dat ik het zou gebruiken om aan te duiden als persoonlijk of familiaal erfgoed. Omdat ik niets van groot belang heb, heb ik ook geen erfgoed. Als ik dan toch iets zou moeten noemen als erfgoed is de gedachte aan mijzelf: mijn kinderen kunnen als erfenis mijn gedachten en de gedachte aan mij krijgen.
Goedele Vanmarcke:
Houten schietspoelen
leerkracht technologische opvoeding Zie hier mijn eerste historische aankoop, 22 jaar geleden gekocht omdat ik doelbewust een stukje geschiedenis wou kopen, overtuigd van het feit: zoiets vind je over 20 jaar niet meer op de rommelmarkt terug. Dit moest ik HEBBEN. En dit bleef dan gewoon in mijn kamer liggen en telkens als ik er naar keek zei ik: "Mijn eigen historische aankoop, mijn erfgoed!" Niets mag verloren gaan, maar alles heeft een einddatum, dan is het verloren, dan wordt het rommel. En nu wil ik mijn houten schietspoelen niet wegdoen, zelfs al hebben ze voor mij die historische waarde niet meer.
leerling 2 AM
Ivanette Vanoosterweyck:
Mijn familiaal erfgoed is een wieg die al generaties meegaat in de familie. Mijn oma, moeder en ooms, alsook mijn broer en ik hebben erin gelegen.
Belgisch muntstuk
leerlinge OKAN
Emmie Vanhooren:
Oud Belgisch muntstuk uit het jaar 1869, vervaardigd uit zilver. Waarde in die tijd: 5 franc. Familiebezit van: Erwin Vanoosterweyck, overgeërfd van zijn vader (mijn opa), Jan Vanoosterweyck, geërfd van zijn vader, Giliomma Vanoosterweyck, mijn overgrootvader;laatst gekende eigenaar: Jean-Baptist Vanoosterweyck, mijn overovergrootvader.
De meubels in mijn studeerkamer
leerlinge 4e Wetenschappen Wij hebben niet echt familiaal erfgoed. De meubels in mijn studeerkamer zijn wel nog dezelfde als die van in de slaapkamer van mijn reeds 12 jaar overleden grootmoeder, maar aangezien ik nog maar drie was toen ze stierf, roepen ook deze niet echt mooie herinneringen op. Maar deze meubelen zijn wel nuttig en nog bruikbaar, en dat is ook een vorm van erfgoed. 33
34
Joël Vanthournoudt:
Beeldhouwwerk van mijn grootvader
Emmanuël Verheye:
Een Staten-Bijbel
opvoeder
leerkracht protestantse godsdienst
Dit houten beeldhouwwerk is gemaakt rond 1950 door mijn grootvader, Henri Vanthournoudt (18791954). Hij kapte dit beeld kort vóór zijn dood. Jarenlang stond het bij mijn ouders. Sinds kort is het in mijn bezit.
Ik ben, sinds kort, de eigenaar van een wel bijzondere bijbel: een Statenvertaling (BijbelNederlandse vertaling) met apocriefen van 1703 (meer dan 300 jaar oud!). Deze bijbel is reeds ongeveer twee generaties bij eenzelfde familie (zeer goede vrienden van mijn familie) in bewaring gebleven. Volgens de familiekronieken werd het boek uit een kerkbrand gered. Er zijn dan ook nog brandsporen te zien. Nog wat historische achtergrond: op vraag van de synode van Dordrecht (1618-1619) werd door de Staten-Generaal (toenmalige Nederlandse regering) opdracht gegeven een Nederlandse vertaling te voorzien van de bijbel vanuit de Hebreeuwse en Griekse grondtekst. De arbeid hieraan kon pas eind 1626 beginnen, toen de staten er het nodige geld voor beschikbaar hadden gesteld. Op 17 september 1637 werd het eerste gedrukte exemplaar aan de Staten-Generaal (de geldschieters) aangeboden. Het duurde nog een twintigtal jaren voordat deze vertaling op menig protestantse kansel lag. De statenbijbel was het enige boek dat in alle gewesten der Nederlanden werd gelezen en herlezen. Het Nederlands van de statenbijbel beïnvloedde de schrijftaal en de stijl. En zo bevorderde hij het tot stand komen van een eenvormig Nederlands!
Bart en Lode Verbeke:
Muziek-juwelendoos
leerling 5e Wetenschappen en werkman Onze familie heeft een muziek-juwelendoos, gedetailleerd afgewerkt, van meer dan 100 jaar oud. Mijn moeder heeft deze gekregen van haar moeder. Het heeft voor haar een eerder persoonlijke waarde. (Bart)
Thyra Vermander:
Mijn eerste schoentjes
leerlinge 3e ASO Voor het project erfgoed laat ik mijn eerste schoentjes tentoonstellen. Mijn eerste schoentjes waren maat 19 en van het merk Pepino. Omdat het toch wel een speciale waarde had voor mijn ouders, hebben ze mijn schoentjes vertind en een plaatje met mijn naam laten aan zetten. Dit hebben ze ook gedaan voor de eerste schoentjes van mijn broer. 35
36
Simon Verschoore:
Geodriehoek
leerling 2 ALM Ik heb de geodriehoek van Meneer Tachel geërfd en zal die later met veel plezier aan mijn kinderen geven.
Cathelijne Vroman:
“Dat levert een tentoonstelling van mooie, waardevolle en leuke voorwerpen op, maar ook de bundeling van stuk voor stuk boeiende verhalen. Een illustratie van de rijke diversiteit van persoonlijkheden op de school.”
Mijn eerste balletschoentjes
leerlinge 3e Economie-Wiskunde Ik kies voor mijn allereerste balletschoentjes en mijn eerste pointes, omdat ik al heel lang ballet doe en ballet is voor mij iets heel belangrijk. Vandaar ook dat mijn eerste balletschoentjes dus een hele speciale waarde hebben voor mij. Ze brengen heel wat mooie herinneringen naar boven.
Slawomir Wasilczenko:
Muntenverzameling
leerling OKAN Sommige munten zijn 300 jaar oud en komen van over de hele wereld. Mijn opa startte met de verzameling, gaf ze dan aan mijn moeder en nu heb ik die verzameling.
Penelop Worlop:
Conclusie: Rijkdom en diversiteit van persoonlijk en familiaal erfgoed
Klok, horloge en verlovingsring
leerlinge 2AA Tot mijn familiaal erfgoed behoort: • een hangende klok van mijn overgrootouders en een gouden polshorloge • de trouwring en verlovingsring van mijn grootmoeder. In die verlovingsring zitten er 8 diamanten en 8 saffiers, omdat ze 8 kinderen had toen ze 60 was.
37
Deze omschrijving gaven we op voorhand aan de organisatoren van de Erfgoeddag voor hun brochure. We denken dat onze verwachting ten volle is uitgekomen. De voorwerpen en de verhalen zijn misschien in de eerste plaats interessant voor de personen die een stuk van hun leven doorbrengen op de Campus Tant. Zij kunnen op een leuke wijze heel wat te weten komen over de leerlingen, leerkrachten of personeelsleden met wie ze bijna dagelijks omgaan. Maar ook buitenstaanders kunnen ongetwijfeld plezier beleven bij het bewonderen van de mooie of originele stukken en het lezen van de algemeen menselijke verhalen. Bepaalde soorten erfgoed komen regelmatig terug, zoals een wieg (hét symbool van de opeenvolging van generaties), een voorwerp uit de latere kindertijd (waaraan we vaak de leukste herinneringen hebben), een ring (die meestal financieel waardevol is, maar ook symbolisch veel waarde heeft als verwijzing naar verbondenheid), een gebruiksvoorwerp dat voorbijgestreefd is door de nieuwste techniek, of simpelweg foto’s (een middel om de tijd proberen vast te houden). Hier en daar zien we een voorwerp dat uniek is of dat we niet verwachten. Belangrijker dan de voorwerpen zijn de verhalen en de gevoelens ermee verbonden. Ook hier keren een aantal klassiekers regelmatig terug: de trots op een geleverde prestatie, de nostalgie naar een land dat men heeft moeten verlaten, de dankbaarheid om liefde en vriendschap die men krijgt of ooit gekregen heeft. En ook hier af en toe een onverwacht verhaal. Het geheel vertoont in elk geval veel diversiteit, wat niet verwonderlijk is: het weerspiegelt de diversiteit van onze schoolbevolking (wat betreft financiële mogelijkheden, afkomst, culturele achtergrond, interesses). Deze diversiteit is allicht de grootste rijkdom van de gepresenteerde verzameling. Immers, zoals reeds gezegd in de Inleiding : iedere persoon en iedere familie is interesse waard, los van onderscheidingen en waardeoordelen die in de maatschappij al te vlug worden gemaakt. Dat proberen we op de Campus Tant elke dag waar te maken. 38
Dankbetuiging Wij danken in de eerste plaats uiteraard iedereen die bereid was een persoonlijk of familiaal erfgoedstuk voor te stellen en eventueel ter beschikking te stellen van de tentoonstelling. Wij danken verder: • Jan Buyl, directeur K.A. • Jos Delbeke, leerkracht K.A. • Tine Eeckhout, dienst Cultuur van de stad Roeselare • Katrien Kempinaire (o.a. voor vormgeving van de cover) • Jean-Pierre Somers, directeur Middenschool ILT • de medewerksters van het secretariaat op de Campus Tant, en in het bijzonder Rina Wyseur, voor de administratie aangaande het uitlenen van de voorwerpen. We danken tenslotte ook de vele andere, hier niet genoemde personen die op gelijk welke wijze hebben bijgedragen tot het welslagen van dit project.
Het kopiëren van deze brochure was slechts mogelijk dank zij de steun van de Dienst Cultuur van de stad Roeselare en de steun van de Erfgoedcel TERF.
Erfgoedcel TERF Polenplein 15 8800 Roeselare
39
40
