W.I.O.N. 1 november 1933 – 1 november 2008 75 jaar Korfbal vereniging Voorwoord:
Om een historisch stuk te schrijven over een vereniging waarvan je jaren lid bent, is geen gemakkelijke opgave. Je moet gaan spitten in je eigen grijze massa en tevens in die van andere leden en dan vooral bij oudere leden. Als op woensdag 21 november 2007 de voorzitter van W.I.O.N. mij vraagt om de oud voorzitters in beeld te brengen, begin ik te zweten. Waar haal ik van al die mensen de gegevens vandaan. Ja, in eerste instantie denk je dan aan oud voorzitter en ere lid Aad Kats. Dat is bijna meneer W.I.O.N. en hij heeft mij dan ook geholpen e.e.a. op papier te zetten. De meeste gegevens zijn toch uit de oude W.I.O.N. krantjes gekomen. Dat we al die oude W.I.O.N. krantjes vanaf 1935 nog hebben, is te danken aan het fanatieke sparen daarvan door de gebroeders van Leest, Aad Kats en Aad van Hoorn. Deze laatste bracht in 1995 het hele archief bij mij. Een tiental dozen, allemaal los gestort. Hier ben ik maanden aan lang bezig geweest om alles fatsoenlijk te kopiëren en in ordners op te slaan. Natuurlijk, dan leest je diverse stukjes en ik kwam er achter dat al die duizenden velletjes papier van onschatbare en historische waarde zijn en waaruit ik nu dit boekje heb samengesteld. Een deel van de foto’s komen van Wim von Rotz, adviezen van Jan Kuiper, Carla Blom leverde een deel van de gegevens en de opzet en de vormgeving zijn mede door Dave van Vessem tot stand gekomen. Ik hoop dat u bij het lezen er van een goede indruk krijgt van wat er zoal in onze vereniging heeft afgespeeld.
Anton Zuidema. 01-11-2008
1
De geschreven geschiedenis van W.I.O.N. begint niet op 1 november 1933 maar pas op 3 oktober 1935. We vinden in onze archieven de namen van de toenmalige voorzitter de heer Chr. Pieters secretaris de heer T. Noomen en penningmeester De heer N. Rotmans. Er was een ledenvergadering in oktober en door de heer Ledeboer, toen scheidsrechter van de Nederlandse Korfbal Bond, hield een lezing over onze korfbalsport. Onze vereniging die, zoals we weten, op 1 november 1933 werd opgericht telde, op 3 oktober 1935, 22 leden waarvan 17 volwassenen en 5 junioren. Tevens waren er 10 donateurs. Officieel waren we nog niet aangesloten bij de Geen foto Nederlandse Korfbalbond, maar behoorden we bij de beschikbaar N.A.S.B., dat stond voor “Nederlandse Arbeiders Sport Bond”. Onze naam was toen “WIJ” Deze naam moest op last van de Duitse bezetters in de oorlogsjaren 40 - 45 veranderd worden. Wat bekend is, dat we in die jaren speelde aan de Hoorweg in Overschie. Wat niet bekend was lezen we in een stukje van onze eerste voorzitter de heer. Chr. Pieters als hij in 1958 op verzoek van de toenmalige jubileum commissie schrijft over het prille begin van W.I.O.N. cq “WIJ” of nog gekker K.R.X. wat betekende korfbal vereniging “X” (de grote onbekende) in de competitie van de Nederlandse Arbeiders Sport Bond. We speelden onze wedstrijden op het toenmalige vliegveld Waalhaven tegen Dordrecht (Zwervers) Den Haag (thans Hou Stand) Delft, Hillegersberg en Vlaardingen. De bijeenkomsten vonden plaats bij de bond voor kantoorbedienden het latere Mercurius aan de Westzeedijk. 1933-1936 Dhr. Chris Pieters
In september 1935 kregen we een plekje op het Nenijto terrein. De totale beschikbare speeltijd om onze wedstrijden te spelen was twee uur en wel van 10 tot 12 uur, dat zal wel op zondag geweest zijn, want op zaterdag werd toen nog gewerkt. In 1936 kwam daar een ½ uur bij van 09.30 tot 12 uur. De secretaris maakt in zijn verslag bekend dat er 66 brieven zijn verstuurd en dat er 22 brieven zijn ontvangen. Ook toen was er al reclamepost 27 circulaires. Het financiële jaarverslag gaf in de begroting inkomsten Fl. 276,00 Aan de uitgave kant stond Fl. 265,00 Het begrote batig saldo zou zijn Fl.10,00. Het werd uiteindelijk Fl. 7,45. Waar vind je tegenwoordig een penningmeester die zo’n begroting maakt?
2
In 1936 krijgen we de tweede voorzitter bij W.I.O.N. (WIJ). Het is de heer Cor Bezemer die deze taak op zich neemt. Hij was onderwijzer en kwam uit de jeugdbeweging A.J.C. en had daardoor ook bestuurlijke Geen foto ervaring. Het zou echter stil blijven bij W.I.O.N. (WIJ), beschikbaar want snel kreeg hij een goede betrekking aangeboden als onderwijzer uitgezonden naar het toenmalige Nederlands Indie . Helaas heeft nooit meer iemand iets van hem gehoord. Wat we van deze periode weten is in de Jubileum krant van 1958 door Henk van Leest omschreven als een stille tijd. 1936-1936 Dhr. Cor Bezemer
In 1937 komt er een nieuwe voorzitter de derde. Zijn naam is Herman Jansen. Het bestuur uit die tijd heeft het zeer moeilijk gehad. Doordat WIJ was aangesloten bij de Nederlandse Arbeiders Sport Bond was de toeloop van Geen foto nieuwe leden aanzienlijk. We moeten echter bedenken dat beschikbaar we in die jaren midden in de crisis jaren zitten. Dus was er erg weinig geld ter beschikking in gezinnen om sport te bedrijven. Herman Jansen prijst de toenmalige penningmeester in z’n schrijven dat ondanks de lagere inkomsten, hij er voor gezorgd heeft dat niemand heeft moeten opzeggen om financiële redenen, de heer T. Noomen (de penningmeester) wist altijd wel wat te regelen.. 1937- 1941 Dhr. Herman Jansen
In 1937 krijgt de vereniging een wat officiëlere naam en wordt het “R.A.K.C. WIJ” Ook toen was het voor de wedstrijd secretaris een hele klus om volle opstellingen te maken. We hadden nl. 3 twaalftallen met maar 28 leden en 4 junioren, maar wel 28 donateurs. In de meidagen van 1940 zijn vele leden van huis en haard verstoten en was het niet gemakkelijk de nieuwe adressen op te sporen. Het is uiteindelijk toch gelukt zodat we met een aantal leden opnieuw konden beginnen. Er waren moeilijkheden genoeg. We raakten ons vertrouwde plekje op de Nenijto kwijt. Een plekje aan de Abr. van Stolkweg wilde eerst ook niet lukken Dan de druk van de bezetters, die ons als N.A.S.B. vereniging, zwaar trof. Dat is het moment dat we onze naam moeten veranderen “WIJ” werd niet geduld door de bezetters, om politieke redenen. Zo ontstond de naam” W.I.O.N.” (Wij Is Onze Naam) Ook wordt in 1940 wordt door het bestuur besloten om nog maar 1 krantje per jaar uit te laten komen, gelukkig is dat niet doorgegaan anders hadden we niet zo veel gegevens over die oorlogsjaren gehad. Elke maand laat Dick van Leest een krantje van de pers komen. In een krantje van 1940 schrijft de toekomstige voorzitter de heer. J. Vogler dat ook in onze vereniging de oorlog z’n tol heeft geëist. Tijdens de eerste oorlogsdagen is Miep van Deursen tijdens het hulp verlenen aan anderen, tragisch is omgekomen.
3
1941-1946 Dhr. Joop Vogler
En nu kom ik in de problemen. In de gegevens die we hebben van het jubileumjaar 1958 staat dat J. Vogler voorzitter was van 1941 tot 1946 terwijl er stukjes te vinden zijn in ons archief waarin hij in 1940 al voorzitter schijnt te zijn. Gelukkig schrijft hij zelf in zijn jubileum stukje het volgende: Het is mogelijk dat de boven de artikelen geplaatste jaartallen niet geheel in overeen stemming zijn met de juistheid daar bijna niemand de juiste jaartallen van zijn voorzitterschap heeft vermeld. Indien u als lezer vraagtekens zet bij de juistheid van de data’s, moet u mij daar niet op aan kijken.
Begin 1941 speelt W.I.O.N. op het Lange Pad zijn thuiswedstrijden en wordt het lidmaatschap met de Nederlandse Arbeiders Sport Bond beëindigt. We vinden ons een neutrale vereniging. Onze Naam W.I.O.N. staat in december 1941 op een krantje. De redacteur van deze krant is nog steeds Dick van Leest. Vanaf nu komen er ook wat meer bekendere namen in de krant van 1942 zoals Aad Kats, Dick Lepair en later ook Eulke Kooimans, Beb Hapé ,Corry en Annie Goossen en anderen. In de winter van 1942 worden bijzonder weinig wedstrijden gespeeld op veel plaatsen lag circa 30 cm sneeuw. De redacteur roept het bestuur op, omdat er zo weinig wordt gespeeld vooral andere bijeenkomsten te organiseren om het contact tussen de leden niet te verliezen. Zo ontstaat de groep nevenactiviteiten, maar zo noemde zij zich toen nog niet. In april 1942 trekt W.I.O.N. zijn eerste trainer van buiten de vereniging aan. Dat werd Nico Dat, een speler van het eerste van Trekvogels, hij gaat de trainingen verzorgen. Werd hij betaald????? Dat er altijd veel heeft gekund bij W.I.O.N. leren we uit een krantje van 1943. Veel van de mannelijke leden zijn in Duitsland te werk gesteld en het corresponderen wordt, via de W.I.O.N. krant gestimuleerd en ook de adressen in Duitsland worden via de krant bekend gemaakt. Als op 1 november W.I.O.N. 10 jaar bestaat wordt daaraan weinig aandacht geschonken. Het is er de tijd ook niet voor om te feesten. Het volgende stukje geeft aan wat voor moeilijkheden verenigingen, dus niet alleen W.I.O.N. maar alle clubs en organisaties te leiden hadden onder die oorlog.
4
BESLUIT LEDENVERGADERING De in Rotterdam aanwezige leden van W.I.O.N. in vergadering bijeen Op zondag 3 december 1944: Het feit vaststellende, dat een deel der herenleden, waarvan 6 bestuurders. Voorlopig niet voor het werk der vereniging beschikbaar is; Overwegende, dat de nog aanwezige leden tot plicht hebben het voortbestaan der vereniging te verzekeren, daar dit zeker de wens is van hen, die nu aanwezig zijn, dit voor hen zelf het beste is en tenslotte in het belang is van de juniores; Overwegende verder, dat gezien de tijdomstandigheden het wenselijk is, dat het Vrouwelijk deel der leden in hoofdzaak het werk verricht; Besluiten tot het volgende: 1
Gevormd wordt een z.g. “Noodbestuur” bestaande uit: Henk Stout Voorzitter Jo van de Neut Secretaresse Leni Brandwijk Penningmeesterress Cor Stout Wedstrijdsecretaresse Aad Kats Junior-leider Francien Lakenveld Algemeen bestuurster Toos Gagesteijn Algemeen bestuurster
2
Dit noodbestuur treedt in de plaats van het Bestuur, voor zover de voortgang. Van het verenigingsleven dit noodzakelijk maakt en laat rusten die aangelegenheden, die zonder bezwaar kunnen wachten tot alles weer bij het oude is.
3
Alle werkzaamheden en bevoegdheden der bestuurders gaan over op de noodbestuurders.
4
Zodra bestuurders terugkomen en weer voor het werk der vereniging beschikbaar zijn, nemen zij zonder meer hun oude plaats weer in, waarbij dan de vrijgekomen noodbestuurders van hun functie worden ontheven.
5
Wat voor bestuurders geldt, geldt ook voor eventuele. Andere functionarissen.
6
De junioren commissie wordt aangevuld met Janny Gagesteijn: de kascontrole commissie met Annie van de Lent
7
Bij eventuele volgende vacatures in het Noodbestuur vult dit Noodbestuur zelf de plaatsen voorlopig aan, totdat een nieuwe ledenvergadering heeft beslist.
8
Het werk der vereniging wordt zoveel mogelijk voortgezet.
9
De afwezige leden behouden volle leden rechten, doch hebben geen ledenplichten zijn dus ook vrij van contributie betaling.
5
Spreken de hoop uit, dat deze maatregelen spoedig overbodig zijn geworden en W.I.O.N. weer op de oude voet moge voort streven op weg een sterke, bloeiende korfbalvereniging te worden. Rotterdam 3 december 1944
Het bovenstaande is overgenomen zo als het geschreven was in een W.I.O.N. krantje van 1944 het jaar waar in de hongerwinter begon. Het moge duidelijk zijn dat er in onze vereniging mensen waren die echt onverschrokken de club z’n voortbestaan wilde waarborgen. We laten u zo nu en dan zien d.m.v. het ledental hoe W.I.O.N. zich door de jaren heen ontwikkelde Ledental december 1944 Senior dames 29 heren 28 waarvan 10 weg Junior dames 28 heren 26 Donateurs 79 Hoe ironisch de stukjes in de W.I.O.N. krant soms waren, leest u in het volgende verhaal. We moeten daarbij bedenken dat dit geschreven is april 1945 de ergste periode van de hongerwinter. Dit stukje is in een vacantie verslag geschreven door Akkie. Vraag me niet wie Akkie was ik zou het niet weten. Het verhaaltje gaat over eten dat er absoluut niet was. Stel je voor: een bordje met een paar miezerige slablaadjes, in het midden daarvan iets, dat zo het midden houdt tussen een grote kiezelsteen en een klein exemplaar meteoor. De kleur varieert zo van crème, via licht geel, oranje, roze, rood en vermiljoen tot paars gecombineerd met wat bruin en nog enkele andere onbestemde kleuren. Wanneer je dan het geval met een vork voorzichtig openlegt verandert het als een kameleon van kleur en aanschouw je een combinatie, die in hoofdzaak wordt beheerst door het licht en donker rood van kroten en het grauwgrijs van …………. pulp (suikerbiet). Stel je hierbij voor een prijskaartje van 75 cent, verder een nette kelner met een glinsterend nummer op z’n revers, die kennelijk op een behoorlijke fooi rekent, dan heb je een ………. bietensalade in de Rivierahal anno 1945 (Men zegt, dat alles went). Niet duidelijk omschreven zijn de verhalen over de vriendschap en solidariteit die in onze vereniging heerste. Zo is er een verhaal, dat op een bepaald of misschien wel onbepaald moment een van de leden door middel van goed organisatie werk, wat eten had bemachtigd en dat dit door middel van briefjes en mondeling werd bekend gemaakt onder een aantal leden en zo werd er dan eten gekookt voor zoveel mogelijk hongerige monden, die dan werd voorzien van wat voedsel. E.e.a. had duidelijk te maken met de oude Heineken brouwerij aan de Crooswijksesingel.
6
Joop Vogler brengt W.I.O.N. door de oorlog heen. Met al zijn ellende, honger en verdriet, want door die oorlog is ook W.I.O.N. niet ongeschonden gebleven, wel is vast te stellen dat de kameraadschap tussen al deze jongens en meiden zeer groot is geweest. En dit heeft echt geholpen om die jaren door te komen. Na Joop Vogler krijgt W.I.O.N. als voorzitter de heer G van Leeuwen. Van hem is niet zo veel bekend Hij beschrijft in het jubileum krant van 1958 hoe erg het was in het begin jaren van R.K.X. dus voor “WIJ” toen men nog speelde op vliegveld Waalhaven waar vervelende piloten met hun vliegtuig over het speelveld reden waardoor diepe groeven in het veld ontstonden die de nodige blessures opleverde. Hij kwam uit Spangen en moest dan zondags s’morgens op de fiets over de maasbruggen (de maastunnel was er toen nog niet) naar de waalhaven waar hij om 9 uur moest zijn. Gelukkig was hij niet de enige die dat eind per fiets af moest leggen, het hele team zat met dat euvel. Als je dan tegen een ploeg van Rotterdam Zuid moest spelen was je altijd in het nadeel. In 1948 draagt van Leeuwen het voorzitterschap over aan de heer Henk van Leest.
1946-1948 Dhr. Gerard van Leeuwen geen foto aanwezig
Na de oorlog is W.I.O.N. e.e.a., volgens de analen, heel hard gaan werken aan het sportieve deel van de vereniging dat wil zeggen: regelmatige trainingen en werving van nieuwe en vooral jonge leden. De toenmalige voorzitter de heer H. van Leest, de laatste een niet onverdienstelijke korfballer zetten daar zijn schouders onder. Zelf heb ik hem twee maal mogen ontmoeten en heb ik 50 jaar na zijn voorzitterschap moeten constateren dat hij zeer correct en recht door zee was en nog precies wist wie er op bepaalde foto’s waren te zien. Ik had namelijk een foutje gemaakt met een naam op een foto en dat kon niet zei hij. Henk van Leest is voorzitter geweest van 1948 tot 1951. Hij had tijdens de jaarwisseling reeds aangegeven dan hij het genoeg vond. Als 2e voorzitter is Aad Kats belast met de oprichting en begeleiden van de Lange Lux Dit is echt een hoogtepunt geweest van de drie korfbalverenigingen van het Lange Pad Trekvogels Velox en W.I.O.N. gaan samen leuke dingen organiseren en maken goede afspraken met elkaar. De grote animatoren van toen waren voor Velox Bob Stas, Nico Dat voor Trekvogels en voor W.I.O.N. Aad Kats.
1948-1951 Dhr. Henk van Leest
Oliebollenfeest in 1952.
7
1951-1954 Dhr. Aad Kats
Aad Kats wordt in 1951 voorzitter dit allemaal volgens het Jubileum blad van 1958. Wat soms in tegenspraak is met ons krantjes archief maar je moet nu eenmaal een richting op en rechtdoor is meestal de beste richting. Een van de overeenkomsten met de lange Lux is dat het overnemen van elkaars leden niet meer toegestaan wordt alleen met dringende reden. Een van die redenen kan zijn als er liefde in het spel is. Als later de drie verenigingen het lange Pad hebben verlaten, verwateren ook die lange Lux gedachten en heft het zich vanzelf op.
Een van de vele dingen die Aad Kats heeft georganiseerd is het E.T. fonds (het eigen terrein fonds). Het was natuurlijk wel aardig op dat Lange Pad maar men verlangde toch, toen al, naar een eigen onderkomen.Maar het zou nog vele jaren duren eer het zover was dat, er een eigen terrein voor W.I.O.N. zou komen. Voorlopig moesten we het nog doen met die oude houten keten waar de wind vrij spel had en waar je stijf van de kou je zelf kon wassen alleen met koud water. Als we dat nu vergelijken met de luxe die we hebben met onze kleedruimtes en warme douches dan is er wel wat veranderd. In 1951 krijgen we de periode van de 3 Aadten Aad Kats Voorzitter W.I.O.N. Aad Mulder voorzitter technische commissie en Aad van Hoorn voorzitter redactie Heel veel verhalen uit die tijd zijn niet omschreven, je krijg die tijd van die heeft verkering met die en die heeft z’n of haar verkering uitgemaakt met die en nou gaat hij ook nog met haar, er was geen touw aan vast te knopen. Natuurlijk heb je dat nog steeds, maar toen werd er wat meer aandacht aan geschonken. We hadden niets anders te doen. Wat ook veel voorkwam waren de fietstochten. Bijvoorbeeld naar Doorn of Garderen en alles op de fiets. Ja, u leest het goed op de fiets naar de Veluwe. Zouden we nu nog een hele A ploeg zover krijgen om op zaterdagmiddag zo’n 120 km te fietsen dan een tentje opbouwen natuurlijk op een camping, water halen, aardappels schillen en met je kont in het natte gras je bordje leeg eten. Ik denk dat we te horen krijgen: welk hotel logeren we en hoe laat komt de bus. Het hele leven is radicaal veranderd. Die oude romantische verhalen zijn geschiedenis, maar de jongeren van nu, hebben ook het recht hun leven zo in te delen in vrijheid zoals wij dat hebben gedaan. Kamperen in Lunteren.
8
Maar terug naar de historie van W.I.O.N. November 1953. Het 20 jarig bestaan van W.I.O.N. was een zeer gematigd feest, Het bestuur kreeg van de leden 2 nieuwe speelballen en 4 hoekvlaggen. Het bestuur was aangenaam en emotioneel verast met de speciale wens van Peet Hendrericks uit Nieuw-Zeeland. Bij W.I.O.N. was en is het goed te korfballen maar in die tijd gingen we ook kamperen en klaverjassen en zelfs toneel stukjes (sketches) werden ingestudeerd. Dat er door de CN ook een danscursus werd georganiseerd weten alleen de ouderen zodat menig oud lid z’n Ballroom danskunst te danken heeft aan deze cursussen Een van de manieren om nieuwe jonge leden binnen te halen werd gedaan via schoolkorfbal. W.I.O.N. was in 1953 op het lange pad aan de beurt om dat in Crooswijk en Kralingen te organiseren. De grote animator was ook daar weer Aad Kats. Hij bespeelde de kinderen op een dusdanige wijze dat er voor hen geen betere en leukere sport bestond dan korfbal. Nou is dat natuurlijk wel zo, maar hij was daar een MEESTER in, iets wat de kinderen absoluut niet mochten zeggen. De meester leert aan jullie algebra, meetkunde, taal en rekenen en bij ons leren jullie hoe je goed kan zijn op je lichaam en hoe je geest te ontspannen. Het moet dus leuk zijn en dat, kan jullie meester je niet leren als hij geen korfballer is, en de meester kan ook niet alles. Zo sprak Aad op de kinderen in die dan eigenlijk niets anders konden doen dan te gaan korfballen. Dat W.I.O.N. naast het sportieve heel zwaar heeft getild aan het sociale deel, waar onze sport zo om bekend staat zal duidelijk zijn, als we de verkorte tekst lezen over verantwoordelijkheden van oudere voor jongere mensen. Dit gold in de vorige eeuw, maar geldt ook nu en in de toekomst. Zij die beseffen wat verantwoordelijkheid nemen betekent, komen vanzelf in het verenigingsleven terecht en wel in de eerste plaats in het jeugdwerk alwaar dit grootse werk het meest op z’n plaats komt. In de sportwereld groeit gelukkig meer en meer het besef, dat sport en jeugdwerk moeilijk gescheiden kunnen worden. Het is voor de meeste jongeren, in verband met de vrije tijd en ook met het oog op de financiële consequenties niet gegeven meerdere sporten te bedrijven of lid te zijn van educatieve verenigingen. Het is daarom gelukkig, dat men zich in de sportwereld meer bewust wordt dat meer aandacht besteed dient te worden aan opvoeding, karaktervorming en sociale vaardigheden van de jeugd. Het is prettig te constateren dat deze 3 belangrijke zaken vooral in de korfbalwereld de volle aandacht krijgen, wellicht doordat onze sport gemengd beoefend wordt en dat onze club zich hiermee bezig houdt.
9
1954-1957 Dhr. Henk van Leest
1954 Henk van Leest heeft de voorzittershamer voor de tweede maal ter hand genomen en in het jubileum blad schrijft hij dat in de jaren dat hij voorzitter was de jongeren het vuur uit de sloffen liep om dat te bereiken wat men wilde. Daarmee bedoelde hij dat, alleen door prestatie te leveren je op een hoger plan kan komen. Dit is iets wat niet alleen in de sport geldt maar zeker ook in de burger maatschappij. Hij schrijft onder andere dat er reeds in 1956 /57 duidelijk een terugval is te constateren in de vechtlust, de ambitie om beter te worden. Ik denk dat ieder individu zijn eigen mogelijkheden zal moeten zoeken en het is aan hem of haar om die mogelijkheden voor de volle 100% uit te buiten, wil men het wat kalmer aandoen dan is dat een ieders goed recht.
1957-1963 Dhr. Ari Rotmans
1957 Arie Rotmans neemt het stokje over van Henk van Leest.
Zaterdag 1 november 1958. W.I.O.N. bestaat 25 jaar en dit moest uitbundig gevierd worden. Toch lag er een kleine domper op dit feest want, kort daarvoor was Peter Kruyt overleden. Het bestuur en de jubileum commissie staan stil bij deze droevige gebeurtenis. Het programma zag er heel goed uit met o.a. een diner in de Flevozaal en s’avonds een cabaret eveneens in de Flevozaal. Voor de zondag stond er een veteranenwedstrijd op het programma tegen het eerste van W.I.O.N. Verder is er weinig bekend van wat er tussen 1956 en 1963 is gebeurd. Een van de dingen die misschien het vermelden waard zijn, is dat in 1956 dhr. H. van Leest, Aad Kats bedankt voor zijn jaren lange inzet als voorzitter van W.I.O.N. en dat hij nog heel veel jaren plezier mag hebben van zijn geliefde korfbalsport. 1963-1964 Dhr. Aad Kats
Arie Rotmans blijft voorzitter tot 1963. Dan volgen de voorzitters elkaar in een sneltreinvaart op. In 1963 geeft Arie Rotmans de hamer over aan Aad Kats. Deze geeft in 1964 de hamer over aan Aad Mulder. Van Aad Mulder is bekend de slogan: “W.I.O.N. NU VOORUIT”.
In 1964 is ook O.P.A. geboren. Weet U nog wie of wat O.P.A. betekende?. Het was dus niet mis te verstaan, O.P.A. kwam gewoon bij iedereen op bestelling langs, O.P.A. betekende gewoon “OUD PAPIER ACTIE”. Vraag maar aan Ab van Pomeren, die weet het nog wel.
10
1965-1966 Dhr. Aad van Hoorn
In 1965 wordt dan eindelijk Aad van Hoorn voorzitter. Hij had bijna alle bestuur en commissiefuncties bekleed behalve voorzitter, maar ook hij doet het maar 1 jaar en hij draagt zijn functie over aan Huib Stuit in 1966.
1966-1968 Dhr. Huib Stuit
Huib Stuit was ook een van de jongere voorzitters, maar is op veel te jonge leeftijd in 1969 aan leukemie overleden.
1968-1969 Dhr. Jan Willensen
In 1968 neemt Jan Willensen het over omdat niemand het wilde doen met de restrictie voor 1 jaar, want een vereniging zonder voorzitter is niet te besturen.
Ik zit als schrijver toch wel met het volgende probleem: De 4 A’s hier boven omschreven, zijn de meest besproken heren in onze vereniging, zij hebben samen met andere de vereniging gemaakt wat het nu is. Het gekke is eigelijk dat Ari Rotmans, Aad Mulder, Aad Kats en Aad van Hoorn, benoemd zijn tot Ere lid en dat Henk van Leest in dat rijtje niet voorkomt, terwijl ook hij, zoals we kunnen lezen, een lange periode bestuurlijke taken heeft vervuld, en niet zonder succes. 1964-1965 1969-1971 Dhr. Aad Mulder
In 1969 het jaar dat Huib Stuit jammerlijk overlijdt, neemt Aad Mulder het weer over van Jan Willensen, Aad Mulder blijft dan 2 jaar voorzitter en wordt in 1971 opgevolgd door Gerti Cornelissen.
11
Onder Gerti Cornelissen wordt begonnen met een nieuwe jubileum commissie voor. Het 40 jarig bestaan. In deze commissie zitten nogal wat prominenten uit de W.I.O.N. familie. Door een heftig meningsverschil over de besteding van financiën wordt het ere lidmaatschap van Aad Kats afgenomen en verdwijnt Aad Kats voor vele jaren uit W.I.O.N. .Iets dat hem heel veel verdriet heeft gedaan. Begin jaren 90 wordt dit door het toen zittende bestuur teruggedraaid en is Aad Kats weer prominent aanwezig bij W.I.O.N. Ook is W.I.O.N. hard bezig met de komende verhuizing van het Lange Pad naar Ommoord aan de Robert Kochplaats 300 waar we een eigen veld hebben gekregen. 1971-1972 Dhr. Gerti Cornelissen
1972- 1980 Dhr. Henk Palms
1972. Het tijdperk Henk Palms. We zijn verhuisd en Janny Willemse neemt samen met een aantal andere leden het initiatief om in Ommoord schoolkorfbal te organiseren. Dat dit een bijzonder groot succes wordt lag zeker ook aan het feit dat in Ommoord totaal niets voor kinderen werd gedaan. W.I.O.N. krijgt een nieuw lid een onderwijzer van de Kruidenhoek. Een korfbalfan pur sang en mede door hem krijgt Janny Willemse de enorme druk. 80 Kinderen meerdere malen per week laten trainen en op zaterdag onderlinge partijtjes laten spelen. Gelukkig waren er heel wat mensen die hielpen en er zijn een aantal grote korfballers uitgegroeid die nu ook weer met hun kinderen langs de kant van het veld staan. De expansiedrift zit er helemaal in bij W.I.O.N. Dus moet er een eigen kantine komen. We hebben via een van de leden een grote houten keet gekregen die voor alles en nog wat gebruikt wordt. We hebben zelfs een aggregaat aangeschaft voor 220 volt en we waren daar erg gelukkig mee, maar het moet toch mogelijk zijn om een eigen kantine te bouwen. Een aantal oud leden die met bouwwerkzaamheden bekend zijn worden opgetrommeld en ja hoor, er ontstaat een plan en bij VELOX is er een architect, er bij wordt gehaald en al snel komen de tekeningen ter discussie op tafel. Een van de eisen van W.I.O.N. was dat het kantine gedeelte een puntdak zou krijgen, zo is het dus gebeurt. In de nazomer van 1976 mag het 500 ste ingeschreven lid een tegel uit de bestrating halen op de plaats waar in 1977 een prachtige kantine verrees. MAAR, op de dag dat de eerste paal geslagen ging worden en die paal inderdaad de grond in was gegaan, gingen wij allemaal de houten keet in voor een versnapering als we daarna buiten komen staat de heimachine niet meer overeind maar ligt met een gebroken giek over de bouwput. Gelukkig is dat een van de weinige strubbelingen geweest tijdens de bouw, wel moet vermeld dat op het moment dat de muren van de kantine klaar waren de
12
aannemer naar huis gestuurd is en dat de afbouw inclusief het plaatsen van het puntdak door eigen mensen onder de noemer zelfwerkzaamheid, is gedaan. Veel mensen die hard hebben meegewerkt aan die kantine zijn er niet meer, maar laten we niet vergeten dat het voor velen een levens werk was. De voorzitter van het K.N.K.V. dhr. C. van Dijk Sr. Heeft de officiële opening verricht.
Bij W.I.O.N. geldt het spreekwoord “ ledigheid is des duivels oorkussen” en zo kwam de oud voorzitter Aad Mulder met het idee 100 nieuwe leden binnen te halen. We hebben een basketbalveld waar we niets mee doen. Als we daar een vlakke asfaltbaan op leggen kunnen er twee tennisbanen aangelegd worden. En zo geschiede er kwamen twee tennisbanen. Maar o wee wat een leed een van de banen lag precies op een oude sloot en verzakte circa 20 cm per jaar zodat de kosten de pan uitrezen. Er wordt een tennisbanenlegger bij gehaald die wel wist wat we moesten doen. Alles uitgraven en twee nieuwe banen aanleggen met kunstgras. Het zag er perfect uit en redelijk snel gedaan met een mooi hekwerk er omheen. Men zegt “de kosten gaan voor de baten” maar W.I.O.N. heeft altijd achter de feiten aan gelopen en nooit geen baten gezien want ook dit kunstgrasveld verzakte en de tennissers waren bijzonder ontevreden. En liepen weg. Niet onterecht natuurlijk De tennissers die willen blijven proberen de banen te redden door op te hogen maar het is duidelijk hieraan is niets te doen Intussen wordt er van alles georganiseerd waaronder de jaarlijks terugkerende fietspuzzeltocht, die soms best wel zwaar was. Door alle wijzigingen in de vereniging structuur is het weer noodzakelijk om de statuten en reglementen aan te passen en te vernieuwen Hiervoor wordt weer een commissie in het leven geroepen. Doordat veel mensen voor vakantie naar het buitenland gaan, komen er ook buitenlandse spelletjes mee naar Nederland een daarvan is het mooie spel jeu de boule of petanque. En bij W.I.O.N. was er nog wel ruimte dus werden er een aantal velden aangelegd. Ook is het nodig dat er s’avonds wordt getraind buiten en hiervoor heb je verlichting nodig. Er zijn dan altijd wel weer mensen die aan hoge lantaarnpalen kunnen komen en zelfs een enorme lichtmast komen op het veld zodat er met licht getraind kan worden. 1980-1983 Dhr. Bert van de Steen
In 1980 neemt Henk Palms afscheid, van het bestuur en wordt Bert van de Steen voorzitter. Tijdens de jaarvergadering waar Henk Palms zijn functie neerlegde werd hij op voorstel van de ledenvergadering tot ere lid benoemd.
13
In 1982 wordt het nieuwe boekje statuten en reglementen aan de leden uitgereikt, waar ook het nieuwe embleem van W.I.O.N. op prijkt. Omdat er een enorm aantal recreanten bij W.I.O.N. lid waren moesten deze mensen ook in de statuten een status hebben. Vooral als het ging over rechten van leden. Recreanten hadden dus alleen stemrecht over nevenactiviteiten waaronder tennis. Alles wat met recreatie van doen had, maar niet over korfbalzaken. Zij waren dus buitengewone leden. De korfballers hadden zich op deze wijze veilig gesteld voor een eventuele coup waardoor het korfbalveld in tennisbanen zou kunnen veranderen. Bert van de Steen blijft voorzitter tot 1983. In 1983 wordt W.I.O.N. 50 jaar en in het jubileum krant van dat jaar wordt een stuk opgenomen geschreven door C. Rotmans Junior. De naam van het stuk was 12 ½ JAAR W.I.O.N. en we schrijven het opnieuw!!!! Een mijlpaal is hiermede bereikt en ongetwijfeld is er reden om hierbij stil te staan 12 ½ jaar verenigingsleven op korfbal gebied is achter de rug 12 ½ jaar bestaansstrijd en opwaarts streven worden afgesloten 12 ½ jaar kameraadschappelijk werk staat in het geschiedenis boek van W.I.O.N. geschreven. Deze op zich zelf toch eigenlijk nog jeugdjaren van W.I.O.N. waren niet altijd gemakkelijk. In deze 12 ½ jaar vallen immers de gruwelijke oorlogsjaren 1940 – 1945 Het begin hiervan plaatste het toenmalige bestuur steeds voor een moeilijkheid. Het ging om het voortbestaan van “ WIJ “ de korfbalclub waarvan W.I.O.N. de voortzetting is. Er dreigde gevaar. Hoe daarvoor een oplossing te vinden. Hoe bijeen te houden wat toen bijeen was? Hoe ook het materiaal veilig te stellen. Na lang beraad werd toen besloten “WIJ” te doen verdwijnen en op te richten “Wij Is Onze Naam “ kortaf “W.I.O.N.”!! De opzet lukte! De nieuwe club “W.I.O.N” bleef in haar oude samenstelling voortbestaan. De oorlogsjaren hebben natuurlijk nog andere moeilijkheden gegeven. Men denke aan het wegvoeren van mannen naar Duitsland, waarbij de mannelijke leden van W.I.O.N. geen uitzondering vormden. Men denke aan de slachtoffers, die het oorlogsgeweld eiste. Hun nagedachte moge ook in dit jubileumnummer in dankbare herinnering worden genoemd. Zo was het pad, hetwelk W.I.O.N. (oud WIJ ) gedurende 12 ½ jaar is gegaan, vaak met voetangels en klemmen bezaait. Desondanks,…….. men hield vol en zette door. De liefde tot de vereniging bleek groot genoeg om alle moeilijkheden te boven te komen. Niet alleen dat men moeilijkheden overwon, men slaagde er zelfs in de band der leden onderling steeds te verstevigen. Het onderlinge kameraadschappelijk samen zijn werd gehinderd door “eigenwerk”. Ook trok men er gezamenlijk in de zomer op uit. W.I.O.N. werd daardoor voor velen niet alleen de “Korfbalclub “ doch ging iets meer betekenen. Over de belevenissen op het korfbalveld zullen we zwijgen. Meer bevoegde dan schrijver dezes moge dit terrein van werken en jubilaresse belichten (wat moeilijk red.).
14
Alleen willen wij wel verklappen dat vele ouderen de verrichtingen van het jubilerende W.I.O.N. met spanning zullen volgen. Zij juichen hardop, zachtjes in zichzelf bij elke overwinning, zij betreuren een verliespunt. Jubilerend “W.I.O.N.” namens de “oudjes” een welgemeende gelukwens op deze dag. Laten bestuur en leden in trouwe kameraadschap en aanhankelijkheid tot hun “W.I.O.N.” de vereniging tot in lengte van jaren trouw blijven en mede en mede daardoor “W.I.O.N.” brengen op de plaats, die haar in korfbalwereld toekomt!!!!! C. Rotmans, Junior.
Dit stuk is geschreven 62 jaar geleden en omdat het zo’n belangrijk geschrift is, heeft de toenmalige voorzitter van het jubileum commissie 1983 Peter van Ruiven het opgenomen in zijn jubileumkrant. Gelukkig kunnen wij over dit soort wijsheden via ons archief beschikken en gebruiken, vandaar dat dit nu weer opduikt in dit boekje. 1983-1992 Dhr. Henk Palms
Op verzoek van een aantal leden stelt Henk Palms zich weer kandidaat voor het voorzitterschap van W.I.O.N. en zo begint hij aan z’n tweede periode. Het was wederom een spannende tijd bij W.I.O.N. een aantal tennissers en leden dreigde met een coup maar zagen al snel in dat het geen haalbare kaart was, omdat zeker 80 % van de leden achter het bestuur zou staan en achteraf waren ze blij dat ze het niet hadden gedaan. Er waren in die tijd nog al wat verenigingen die het erg moeilijk hadden. Zo was daar onder andere ook de vereniging Kwiek die op een plaats gelokaliseerd was waar heel weinig kinderen woonde. Zodat het ledental alleen maar lager werd. Omdat W.I.O.N. en Kwiek zeer nauwe banden onderhielden was het niet vreemd dat zij aansluiting zochten bij W.I.O.N. Deze mensen zijn door W.I.O.N. in augustus 1990 met open armen ontvangen. Er was geen fusie maar een normale inschrijfprocedure. En toen gebeurde er iets unieks in Korfballend Nederland. W.I.O.N. kwam uit met 2 eerste twaalf tallen. Een speelde op zaterdag, dat waren de oud Kwiek mensen en een speelde op zondag, dat was het oude W.I.O.N. team . Dat dit geen stand kon houden was wel duidelijk maar het heeft toch een jaar geduurd en het was eigenlijk best leuk je kon 2 x per weekend naar het eerste twaalftal kijken. Met de komst van Kwiek werd het aantal kaderleden bij W.I.O.N. sterk vergroot en al heel snel kregen we bestuursleden en commissie leden uit de Kwiek familie. 2 april 1991 wordt er gestart met G. korfbal. In heel Nederland is op dat moment maar een vereniging die G kinderen laat korfballen. Onder de bezielende leiding van Trudy van Bregt groeit die groep gestadig. Later als er in Nederland meer G-groepen komen en door het K.N.K.V. zijn geaccepteerd is de G-groep van W.I.O.N. een aantal malen kampioen van Nederland geworden.
15
De gemeente van Rotterdam is bezig met de renovatie van oude huizen. De bewoners krijgen. Een tijdelijke woning en dat is meestal een zo genaamde wisselwoning die na een aantal keren gebruikt te zijn wordt afgekeurd en W.I.O.N. heeft door middel van relaties zo’n wisselwoning weten te bemachtigen. De woning wordt naast de kantine opgebouwd en we krijgen daarin een bestuurskamer, een drukkerij, een medische verzorgingskamer, een toilet en een vergaarruimte voor de redactie. We zijn echt de koning te rijk. En dit onderkomen zal jaren diens doen. In deze zittingsperiode zijn er heel veel mensen die een groot hart voor W.I.O.N. hebben. Zo is er een penningmeester, die ziet dat er weinig geld in de kas zit en tijdens een feest in Ommoord gaat hij op z’n knieën door de wijk en laat hij iedere meter sponsoren, het levert wel wat geld op maar niet wat hij er van had verwacht, men zag er de lol en de moeilijkheid niet van af. Alles leek zo goed te gaan, maar ook Henk Palms krijgt het moeilijk. Er zijn mensen die respectloos over andere mensen spreken en als dat ook tegen hem gebeurt, geeft hij de pijp aan Maarten en legt midden in een zittingsperiode zijn functie neer om voorgoed te verdwijnen. Toch was de klap groot want een voorzitter die 15 jaar de vereniging heeft geleid en in Korfballend Nederland een begrip was geworden, moet dan vervangen worden. Binnen het bestuur was er niemand die dat op zich wilde nemen. Er werd daarom buiten het bestuur naar een kandidaat gezocht en zo werd de naam van Richard Schol genoemd. Met 3 man / vrouw gingen we naar Richard en hebben we hem over de streep getrokken (voor de leeuwen gegooid). Richard voelde wel gauw aan waar de moeilijkheden zaten en ging maatregelen nemen door middel van een hele dag opsluiting van het voltallige bestuur op zijn kantoor om daar al brainstormend de goede sfeer te scheppen, die overgebracht moest worden op de leden.
1992-1995 Dhr. Richard Schol
We krijgen te maken met de sluiting van de Terbreggehal waardoor W.I.O.N. in zeer moeilijk vaarwater dreigt te komen. De Terbreggehal was namelijk de thuishal van W.I.O.N. en sluiting daarvan was zeer problematisch. De reden dat die hal gesloten ging worden was zuiver politiek. De hal heette eerst Ommoordhal, maar door dat er deelgemeentes kwamen, kwam de hal op het grond gebied van Hillegersberg en daar was al de Schiebroekhal. De mensen van de Molenlaan en omgeving hadden niets met die sporthal en de exploitatie ervan was zo hoog dat die deelgemeente graag van die sporthal af wilde. Dat dit ten koste ging van sporters en vooral van heel veel kinderen, daar heeft de politiek geen boodschap aan. W.I.O.N. moet dus gaan spelen in andere hallen verspreid over geheel Rotterdam. Dat dit een onhoudbare situatie wordt is duidelijk en W.I.O.N. moet dit natuurlijk bij de deelgemeente Alexander kenbaar maken en daar is volle begrip. We hadden een hal nodig.
16
Tot op een gegeven moment een van de ambtenaren zegt: waarom bouwen jullie niet zelf een sporthal. En vanaf dat moment komt de tijd van vele, vele vergaderingen . W.I.O.N. speelt zijn thuiswedstrijden in Rijnmond Noord hal (de huidige Zadkine hal), in de Alexander hal, in de Erasmus hal in de Schiebroek hal, in de Zevenkampsering en niet te vergeten de Energiehal en misschien in nog andere hallen. 3 november 1993 W.I.O.N. 60 jaar Voor de laatste maal zijn we in onze oude thuis hal aan de Terbregtseweg. De hal waar we 20 jaar onze wedstrijden hebben gespeeld, om ons 60 jarig jubileum te vieren. Tijdens het feest worden er van alle kanten voorstellen gedaan. Kunnen we deze hal niet afbreken en bij W.I.O.N. weer opbouwen (had gekund maar de exploitatie was veel te hoog te veel kubieke meters om te verwarmen enz, enz .) geen optie, maar de meeste leden begrijpen dat er maar een oplossing is en dat is een EIGEN HAL. Voor de verbouwing van de kantine kwam een schenking van 25.000,00 gulden van de oud Kwiekers als een geschenk uit de hemel. Het feest was heerlijk er werd gedanst de muziek werd verzorgd door de oud Kwiek band nu W.I.O.N. band en een klein combo ingehuurd. Als de W.I.O.N. band ging spelen werd elke keer het oude W.I.O.N. lied gezongen dat Aad Kats kort na de oorlog had gemaakt en dat was ook het moment dat we zeiden die man hoort er bij, dat is mister W.I.O.N. en zo kwam Aad Kats ook weer terug op het trouwe W.I.O.N. nest. Die avond in die oude hal hebben we tot ver in de nacht zitten filosoferen: “Hoe moet alles bekostigd worden?” En zo werd de stichting Vrienden van W.I.O.N. 1993 geboren. Diverse leden schonken geld om een start kapitaal te vormen en de eerste kosten te dekken. Het zal geen week later zijn geweest dat de Stichting hal opgericht is, bestaande uit: voorzitter Richard Schol secretaris, ontwerper tekenaar enz, enz. Cock Spierenburg en organisator en financieel deskundige Frits Roeten. De plannen worden gewijzigd en opnieuw aan de leden getoond, telkens weer zijn er op en aanmerkingen tot dat eindelijk de deelgemeenteraad instemt met de gemaakte tekeningen en het allerbelangrijkste, garant staat voor het benodigde bedrag samen met N.S.F./ N.O.C. die ook zijn voorwaarden stelde. De sporthal die W.I.O.N. wilde gaan bouwen moest mede aan de eisen van het N.S.F. voldoen omdat de hal multifunctioneel moest zijn. Die voorwaarden waren nogal pittig. Op het gebied van verlichting en hygiëne stellen zij zeer hoge eisen.
17
Jaarvergadering 1995. Richard Schol legt zijn functie van voorzitter W.I.O.N. neer en gaat zich geheel concentreren op de bouw van de sporthal. Het bestuur blijft goed geïnformeerd doordat dhr. Frits Roeten in het bestuur blijft en zo de voortgang kan rapporteren. Het was voor het bestuur begrijpelijk dat Richard Schol moest afhaken, hij had de geweldige druk en had ook zijn functie van secretaris van Vrienden van W.I.O.N. eerder neergelegd, uiteindelijk had hij ook nog zijn eigen bedrijf waar hij zijn aandacht voor nodig had. 1995-1996 Dhr. Ger Willemsen
1996. Voor Richard Schol, komt Ger Willemsen in de plaats, hij treedt op ad interim, hij had namelijk ook zijn verplichtingen naar het K.N.K.B. afdeling Rotterdam en dan gaat zo’n functie tegen de regels in. De stichting W.I.O.N. HAL nog steeds hard werkend aan de hal heeft bepaalde afspraken met 2 aannemers maar heeft in principe al een keuze gemaakt. Er worden vaste afspraken gemaakt en contracten afgesloten met andere sportverenigingen en van B.C.O. treden 2 bestuursleden toe in de stichting hal als adviseurs ten behoeve van de technische uitvoering van de hal. Zo wordt er ook aan een aantal mensen gevraagd advies te geven over de meest geschikte kleur van de vloer. 1996-1997 Dhr. Anton Zuidema
1997. Anton Zuidema neemt het voorzitterschap waar met de restrictie dat hij de ledenvergaderingen niet zal leiden, dit zal gedaan worden door Ger Willemsen of Frits Roeten. e.e.a. wordt door het bestuur goed gekeurd.
Tijdens een informatieavond geeft Frits Roeten aan alle aanwezige leden het financiële plan. Hierin staat wat de kosten zijn van de hal wat de verbouwing van de kantine gaat kosten en er is voor de hal geen post zelfwerkzaamheid opgenomen dus de gehele bouw is voor de aannemer. Uitgezonderd de aankleding van de tribune. Voor de verbouwing van de kantine is wel een grote post zelfwerkzaamheid opgenomen, met de ervaring van de jaren 70 moet het lukken ook deze klus te klaren. Aangegeven zijn wie de huurders zullen zijn. Tevens komt aan de orde de drukkere bezetting van de kantine d.w.z. dat alle thuiswedstrijden nu ook die van de zaal gespeeld worden in je eigen hal zodat de omzet in eigen huis blijft. Vooral dit laatste is voor W.I.O.N. zeer belangrijk, omdat dit een veel hoger rendement geeft van de kantine. In dat financiële plaatje is ook opgenomen dat W.I.O.N. tijdens de hypotheek periode een verplichte afdracht moet doen aan het Stichtingsbestuur. De drie hoofdhuurders van de hal zijn: W.I.O.N. gedurende de winterperiode, B.C.O. gedurende een langere periode dan W.I.O.N. maar hier en daar wel gelijktijdig. I.B.C. de indoor bowlsclub die in hoofdzaak overdag gebruik gaat maken van de hal.
18
B.C.O.
I.B.C.
19
Zoals het plaatje er nu voorstaat, is het voor de leden acceptabel en geven de leden ook groen licht. 1997-1999 Dhr. Frits Roeten
1997. Frits Roeten neemt het voorzitterschap over van Anton Zuidema, maar ook hij is ad interim. Naast de bouw van de sporthal en de exploitatie daarvan, had die voorzitter nog een grote ambitie namelijk het brengen van W.I.O.N. 1 naar top sport niveau. Iets wat tot op heden net niet is bereikt. W.I.O.N. heeft tot dan toe alleen met de A1 in de hoofdklasse gespeeld en zij had zelfs ambities voor AHOY maar moest uiteindelijk in K.C.C. zijn meerdere erkennen.
Eind 1997 werd de eerste paal door Len Langendoen de grond in geheid en kon de bouw van de doos zoals de hal tijdens de bouw, oneerbiedig werd genoemd, beginnen. Aad Mulder wordt weer net als in de 70 er jaren gebombardeerd tot opzichter. Tijdens het graven kwam men er achter dat de grond, waar de hal moest komen, vervuild was . En dat dit uitgegraven moest worden het bleek dat in de 19e eeuw daar een schildersbedrijf gevestigd was die nog al rommelig was omgegaan met carboleum en verfafval, op circa 6 meter diepte werd het gevonden. Ook betonnen bovenstukken van heipalen werden bloot gelegd. Deze moesten uitgegraven worden. Dit afval (puin) was daar gestort eind jaren 60 tijdens de bouw van Ommoord. Onder het voorzitterschap van Frits Roeten werd uiteindelijk de W.I.O.N. sporthal gebouwd en is de kantine uitgebreid en verbouwd. De kosten van deze verbouwing kwamen ver boven de begroting uit en ondanks grote schenkingen en leningen kwam het openen van de hal toch in het gevaar. Een aantal acties leverde zoveel geld op dat de aannemer bereid was toch de sleutel officieel te overhandigen. En kon de hal worden geopend. Dat dit niet het einde was van de bouw was moge duidelijk zijn er moest nog heel wat gebeuren maar het grove werk was gereed. Er was een nieuwe bar gebouwd door Arie Verkerk die ook de bar van de eerste kantine had gemetseld. En zo kon W.I.O.N. zijn thuiswedstrijden in haar eigen sporthal spelen en stond de naam WIONHAL met grote letters op de ingang. Bestuur bouwcommissie vrijwilligers en alle leden die bij de bouw betrokken waren, waren trots op hetgeen zij gepresteerd hadden. Dat deze prestatie niet aan de aandacht van de gemeente was ontgaan bleek, toen de wethouder van Sport en Recreatie aan W.I.O.N. een prijs beschikbaar stelde. Deze werd door de voorzitter van de Stichting W.I.O.N. hal Richard Schol, in ontvangst genomen en hij kreeg van de wethouder de daarbij behorende draagmedaille opgespeld.
20
Dat de W.I.O.N. Hal erg populair is blijkt uit het feit dat voor en tijdens de wereldkampioenschappen korfbal er een aantal oefenwedstrijden in onze hal gespeeld zijn door o.a. het team van Taiwan. De finale van het AD toernooi wordt ook meestal in de W.I.O.N. hal gepeeld. De Gemeente (sport en recreatie) heeft zich ook niet onbetuigd gelaten, want op het moment dat de aannemer zijn keten weghaalde stonden de vrachtwagens gereed om de velden van W.I.O.N. om te ploegen en twee schitterende kunstgrasvelden aan te leggen met de benodigde verlichting zodat zelfs avond wedstrijden kunnen worden gespeeld . Al, met al een totaal complex om trots op te zijn. Bouwbestuur
Openen nieuwe accommodatie
21
1999. Frits Roeten moet om gezondheidsredenen zijn functies opgeven en Jan van de Steen wordt voorzitter. Nu Jan van de Steen gestopt is met actieve sportbeoefening is hij bereid om de voorzittershamer ter hand te nemen. Onder zijn voorzitterschap wordt de eerste grote sponsor binnen gebracht. Deze sponsor ASRO adviesgroep werd op grootse wijze voorgesteld in de sporthal en de eerste en tweede selectie toonden de nieuwe trainingspakken die door de sponsor beschikbaar waren gesteld. Tijdens het voorzitterschap van Jan van de Steen wordt het eerder genoemde G- team weer landskampioen we zijn daar enorm trots op.
1999-2003 Dhr. Jan van de Steen
WION G1
22
2003 Jan Aardoom wordt de nieuwe voorzitter. Deze voorzitter was niet onbekend met het leiden van organisaties. Voordat hij voorzitter werd, had hij bij W.I.O.N. al een discussieavond geleid, waaruit bleek dat hij open stond voor een bestuursfunctie bij W.I.O.N. Hij heeft getracht wat structuur in de vereniging te brengen. Hij heeft ook de groep tennissers opnieuw bij W.I.O.N. geïntroduceerd en nieuw leven ingeblazen. Niet alle leden waren hier gelukkig mee gezien de ervaringen uit het verleden. Deze bezwaren werden echter op deskundige wijze van de hand gewezen en er werden verplaatsbare tennisnetten voor het kunstgrasveld aangeschaft.
2003-2005 Dhr. Jan Aardoom
Naast promoties en degradaties blijft het eerste van W.I.O.N. zich aardig handhaven. Soms is het spannend blijven ze in de overgangsklasse of niet maar dan eindigen ze weer in de middenmoot.
23
2005 Mevr. Lies van de Kraan De eerste vrouwelijke voorzitter binnen W.I.O.N. Ook best iets om trots op te zijn, want al is korfbal een gemengde sport, W.I.O.N. heeft na de oorlogsjaren geen vrouw meer gehad op de belangrijkste plaats van de vereniging. Niet dat we eerder een voorzitter hadden in de oorlog maar toen bestond het bestuur uit 5 vrouwen en 2 mannen wel tijdelijk maar toch. Zij heeft twee jaar de scepter gezwaaid. En kon de vele werkzaamheden niet meer met haar normale werk verenigen. Zij is echter niet verloren gegaan voor W.I.O.N. Na haar aftreden is zij zich bezig gaan houden met de integratie van nieuwe leden. In deze jaren een niet te onderschatte werkzaamheid.
2005-2006 Mevr. Lies van der Kraan
2006-20.. Dhr. Joseph Koenraadt
2006. Dhr. Joseph Koenraadt. Hij is de huidige voorzitter. Hij is gevraagd omdat W.I.O.N. in het zoveelste voorzitterloze tijdperk dreigde te komen. Ook deze voorzitter is zeer geïnteresseerd in alles wat bij W.I.O.N. gebeurt.
24
Dit stuk is niet geschreven op een regenachtige namiddag, maar hieraan is zeer lang gewerkt. Een aantal leden heeft in het verleden wel eens geroepen: “Wat moet je met al die oude rotzooi?” Daarmee bedoelende het oude krantjes archief. Zonder die oude krantjes zouden we nooit onze geschiedenis kunnen schrijven, zouden we niet hebben geweten wie onze eerste voorzitter is geweest. We zouden zeker over 25 jaar niet meer weten wie de eerste paal heeft geslagen voor onze schitterende sporthal en ook niet weten hoeveel werk daar door een paar mensen aan is besteed en die zich voor de volle 100% hebben ingezet voor ons, “WIJ IS ONZE NAAM.” Ook moeten we niet vergeten dat het kapitaal wat onze bezittingen toch hebben gekost, bijeen geschraapt is met stuivers, dubbeltjes en kwartjes, die onze ouders en grootouders, ooms en tantes met moeite hebben opgebracht. Laten we dankbaar en zuinig zijn op onze bezittingen en de mensen die dit voor ons hebben gedaan.
--------------------------------------------------------------------
25
Naast de verenigingsvoorzitters behoort zeker ook het bestuur genoemd te worden van de Stichting W.I.O.N. HAL over de eerste 10 jaar. De oud voorzitter van deze stichting, Hugo Karsdorp, die dit werk vrij snel na de opening over nam van Frist Roeten, heeft een eerlijke, geoliede bedrijfsvoering gehanteerd waardoor een bijna failliete sporthal, gebracht is naar wat het nu is. Hij en zijn mede bestuurders Lammert Meijer penningmeester, Wim Maaten en Dick Blok onderhoud, zijn voor het voortbestaan van de hal bijna onvervangbaar. W.I.O.N. is aan hen, veel dank verschuldigd. .
Anton Zuidema
//////////////////
26
Lijst van vrijwilligers/ sters, bestuurs en commissieleden Uit de oude doos zijn er natuurlijk niet zo veel bekend maar die in de herinnering liggen, dienen allen vernoemd te worden. Ik denk dat ze op 1 blad niet allemaal genoemd kunnen worden. Mocht ik mensen op deze lijst niet genoemd hebben, dan is hier echt geen opzet bij geweest. Er is nog ruimte die u dan zelf kunt invullen. Dik van Leest, Ger van Leest, Joop Mulder, Ton Mulder Corry Goossen, Beb Hapé, Opa Goossen, Dick le Pair, Jenny de Vries, Ab de Vries, De heer van Hoorn sr., dhr. Ottele sr., Kees Stokman, Uelke Kooymans, Jo v/d Neut, Annie Versnel, Carla Mulder, Frans Copier, Wim van t Sant, Moes van de Steen, Bart van de Steen, Joop Monster, Peter van Ruiven, Wim Roggeveen, Bets Roggeveen, Annelies Medendorp, Daniele Fiering, Adrie Maaten, Wim Maaten. Wim von Rotz, Riet von Rotz, Andre van Leeuwen, Ati van Leeuwen, Jannie van de Steen, Gijs Willemsen, Wil Willemsen, Wilma van Ruiven, Andre Verkaik, Lenie Verkaik, Ger Oosterom, Dik Oosterom, Cobi Oosterom, Jan Kuiper, Wil Kuiper, Arie Verkerk, Lena Verkerk, Riet Koekkoek, Dolf Koekkoek, Dolf Wolterman, Suzan Wolterman, Carla Blom, Geertje Zuidema, Fennie Willemsen, Wim van ’t Sant, Aad Zevenbergen, Piet Zevenbergen, Trudy van Bregt, Jan Langedoen, Len Langedoen, Annie Rademakers, Herman Snel, Ben Ouwerkerk, Hanneli Ouwerkerk, Iris Berreboom, Mirte v/d Heuvel, Tonny Hoogeboord, Koos Minaard, Nelleke van de Veeke, Ab van Pomeren, Annie v/d Steen, Jan de Leeuw, Anneke Arends, Dirk van de Wal, Desire Blok, Dik Blok, Riet de Wit, Frans de Wit, Peter de Wit, Erik Rademakers, Hanny de Ronde, Hans de Ronde, Ton v/d Steen, Nel Alewijnse, Ralf Ridderhof, Hans Kuurstra, Jolande Kuurstra, Roland van Tigchelhoven, Marjolein Ridderhof, Els Bijlsma, Teun Bijlsma, Herman Godefroy, Cor Keukelaar, Patricia Keukelaar, Hans Sies, Peter Sies, Masja Sies, Rob Dentro, Pieter Slim, Jan v/d Leck, Hans de Kwant, Gerard v/d Berg, Dave van Vessem, Richard van Wijck, Piet Bom, Bert Hendriks, Ferry Koedam, Corry Koedam, Patrick v/d Abeelen, Tonny van Wijck, Jos van Pomeren , Jan Bogmans, Cockie Bogmans, Peter van Leeuwen, Peter Swager, Ellen Goossens, Monique Kemner, Miranda de Beste, Ton van Nunspeet, Nel Alewijnse, Jaap Rademakers, Rene de Bode, Marjan Brands, Ferry Koedam, Corry Koedam, Peter van Ruiven, Tineke Zomer, Marjolein Willemsen, Dirk van de Wall, Els van Leeuwen, Nick Troost, Rene Troost, Jan Horians, Hans Dekker, Sietske Rijsinga, Jan Smit, Frans Verkaik, Marjolein v/d Peil. En nog vele andere.
27
