Wie is nu eigenlijk jouw inzet waard?

IK ZET MIJN GELD IN OP RUSLAND Mike Whitney 15 augustus 2014

Wie is nu eigenlijk jouw inzet waard? In een artikel getiteld: ‘Ik zet mijn geld in op Rusland’ analyseert de Amerikaanse auteur Mike Whitney de achtergronden achter het conflict in Oekraïne. Het gaat uiteindelijk allemaal om geld, bezit en macht, stelt Whitney vast. De VS heeft sinds in 1974 de dollar tot de valuta werd gemaakt waarin alle olie en gasbetalingen wereldwijd werden gedaan, gekoppeld aan de positie van de dollar als wereldreservemunt een dominante positie gehad in de wereldeconomie. Deze positie wankelt door de wereldwijde recessie en ook doordat er steeds meer landen van de ‘petrodollar’ af willen. De oprichting van de BRICS Bank en de afspraken tussen China en Rusland om transacties tussen de beide landen met de eigen munt te doen zijn bedreigend voor de positie van de VS en de ‘aanklevende’ instituten, de Wereldbank en het IMF. De VS wil de strijd om de hegemonie afdwingen langs de militaire weg. Rusland tracht de financiële positie van de VS te verzwakken. IK ZET MIJN GELD IN OP RUSLAND Mike Whitney 15 augustus 2014 "De geschiedenis toont aan dat de V.S. zowel politiek als economisch heeft geprofiteerd van de oorlogen in Europa. De enorme uitstroom van kapitaal uit Europa die op zowel de eerste als de tweede wereldoorlog volgde maakte de V.S. tot een supermogendheid… Geconfronteerd met een economische neergang probeert de V.S. opnieuw een Europese oorlog uit te lokken om hetzelfde doel te bereiken.” – Sergey Glazyev, Russisch politicus en econoom “De ontdekking van ‘s werelds grootste aangetoonde gasreserve in de Perzische Golf, een reserve die wordt gedeeld door Qatar en Iran en nieuw onderzoek waaruit blijkt dat in 2007 er 70 procent meer gas in het oostelijk Middellandse Zee bekken is vastgesteld, vormen de sleutel tot het begrijpen van de dynamiek achter de huidige conflicten. Nadat de PARS pijpleiding die van Iran door Irak en Syrië naar de Middellandse zeekust moet gaan lopen klaar zou zijn, zou de EU meer dan 45% van de gasbehoefte kunnen dekken uit import vanuit Rusland en Iran. Onder niet-conflictueuze omstandigheden zou dit een integratie van de Europese, Russische en Iranese energiesector en de economieën kunnen bevorderen.” – Christof Lehmann, Interview with Route Magazine De mislukte interventie van de V.S. in Syrië heeft geleid tot een intensivering van de proxy oorlog van Washington in de Oekraïne. Wat de Obama regering hoopte te bereiken in Syrië door de ondersteuning van de zogenaamde ‘gematigde’ Islamitische militaire groepen was, om het regime van Assad omver te werpen, hem te vervangen door een door de VS gesteunde marionet en om vervolgens het leggen van de eerder genoemde pijpleiding te dwarsbomen. Dit plan is niet geslaagd, waardoor de kans groot is dat de geplande pijpleiding er komt. Waarom is dat een probleem? Het is een probleem omdat –volgens Dr. Lehman- samen met het Russische gas de EU bijna de helft van zijn behoefte aan aardgas zou kunnen dekken uit leveranties door Iran en Rusland. Als de primaire leveranciers van essentiële grondstoffen aan Europa, zouden zowel Rusland als Iran daardoor zowel economisch als politiek sterker worden en dat zou de invloed van de V.S. en de Arabische bondgenoten significant ondermijnen. Dit geldt in het bijzonder voor Qatar en Israel. Daarom hebben de tegenstanders van de pijpleiding een plan ontwikkeld om het project te saboteren door een burgeroorlog in Syrië uit te lokken.

In 2007 betaalde Qatar 19 miljard dollar aan de Turkse minister van buitenlandse zaken Davotoglu om de Turks-Syrische moslim broederschap tot ontwikkeling te brengen, die tot doel had de omverwerping van het Syrische bewind. De Franse minister van buitenlandse zaken Dumas verklaarde recent dat er in de U.K. krachten aan het werk waren om Syrië te ondermijnen met behulp van rebellen. (Christof Lehmann, Interview with Route Magazine) Anders gezegd, het plan om een leger van Jihadi strijders te bewapenen, van geld te voorzien en op te leiden met het doel Assad te verwijderen en Syrie te openen voor de westerse belangen had zijn oorsprong in een ontwikkeling op de energieverhoudingen die dreigden door te slaan in het voordeel van de V.S. rivalen in de regio (redactie: wij vragen ons af waarom Lehmann Saoedi Arabie, Koeweit en de andere Golfstaten in dit verband niet noemt) Lehmann’s thesis wordt door andere analisten gesteund, waaronder Nafeez Ahmed van de Guardian, die uitlegt wat er zich achter de schermen van de fake burgeroproer in Syrië afspeelde. Hieronder volgt een fragment uit een artikel geschreven door Ahmed, getiteld: “Het plan om in te grijpen in Syrië werd aangestoken door oliebelangen, niet door zorgen over chemische wapens.” “In mei 2007 bleek uit een ‘presidential finding’ dat Bush opdracht had gegeven voor CIA operaties tegen Iran. Anti - Syrië operaties waren toen eveneens volop in ontwikkeling als onderdeel van het geheime programma volgens Seymon Hersh in de ‘New Yorker’. Meerdere bronnen uit de VS overheid en de CIA hebben hem erover geïnformeerd dat de Bush regering ‘samenwerkte met de Soennitissche Saoedi’s in clandestiene programma’s, die erop waren gericht om de Sjiitische Hezbollah in Libanon te verzwakken.’ “De Bush regering heeft ‘samengewerkt in geheime operaties tegen Iran en diens bondgenoot Syrië”, schreef Hersh, “waarvan de ondersteuning van aan de VS vijandige extremistische Soenni groeperingen en pro Al Qaeda een onvermijdelijk bijproduct was.” Hij merkte daarbij op dat “de Saoedische regering met toestemming van Washington geld en logistieke hulp beschikbaar stelde om Assad onderuit te halen…”

Volgens de voormalige Franse minister van buitenlandse zaken Roland Dumas, had de U.K. geheime acties in Syrië vanaf begin 2009 gepland: “Ik was voor andere zaken in Engeland, twee jaar voordat het geweld in Syrië uitbrak”, vertelde hij op de Franse televisie: “In een ontmoeting met Britse topfunctionarissen werd mij toevertrouwd dat zij iets van plan waren in Syrië. Dit was Engeland, niet Amerika. De U.K. leidde militairen op om in Syrië te infiltreren.” … uitgelekte mails van het Stratfor, een privé inlichtingendiensten firma geven aan dat er een bijeenkomst is geweest met Pentagon bazen en dat de training van de militairen een gecombineerde UK-VS operatie betrof van de Syrische oppositie, erop gericht om het regime Assad van binnenuit ten val te brengen. Waar ging het in deze strategie om Syrie en Iran te ondermijnen uiteindelijk om? Volgens ex NAVO secretaris-generaal Wesley Clark stond in een memo van het VS ministerie van defensie –enkele weken na 9/11- dat het plan was om ‘de overheden van zeven landen in vijf jaar tijd aan te vallen en te vernietigen, te beginnen met Irak en vervolgens Syrie, Libanon, Libie, Somailie, Soedan en Iran.’ In een interview verklaarde Clark dat deze strategie fundamenteel gericht was op de controle van de enorme olie en gasvoorraden in de regio. (“Syria intervention plan fueled by oil interests, not chemical weapon concern“, The Guardian)

Kennelijk was Assad in 2009 benaderd door Qatar met betrekking tot de pijpleiding in 2009, maar hij weigerde om samen te werken, vanwege de ‘bescherming van de belangen van bondgenoot Rusland.’ Als Assad wel akkoord was gegaan met de samenwerking met Qatar, dan zou de hele actie om hem te verwijderen waarschijnlijk zijn afgeblazen. Hoe dan ook, de ontwikkelingen in Syrië hebben de verwoede reactie in Oekraïne geprikkeld. Lehmann zegt hierover: “De oorlog in de Oekraïne werd voorspelbaar zo niet onvermijdelijk toen het grote Moslim Broederschap project in Syrië vastliep in de zomer van 2012… In juni en juli 2012 ontketenden 20.000 NAVO huurlingen, gerecutreerd en getraind in Lybie, vervolgens ingekwartierd in de Jordaanse grensstad Al-Mafraq twee massale campagnes erop gericht om de Syrische stad Aleppo in handen te krijgen. Beide campagnes mislukten en de ‘Lybische brigade’ werd letterlijk weggevaagd door het Syrische leger.” Na deze beslissende nederlaag startte Saoedi Arabie een grote wervingscampagne om Jihadi vechters te

recruteren. Dit werd gedaan via het netwerk van Al Qaeda, de slechte tweelingzuster van de Moslim Broederschap. De Internationale Crisis Groep reageerde met de publicatie van het rapport ‘Tentative Jehad’. Washington zou ‘politiek’afstand moeten nemen van de ‘extremisten’. Plan B, het chemische wapenplan, werd op deze manier afgeschermd, maar het werd desondanks duidelijk dat de oorlog tegen Syrië niet kon worden gewonnen. (“The Atlantic Axis and the Making of a War in Ukraine“, New eastern Outlook)

Er waren andere factoren die de VS in de Oekraïne in de richting van een militaire confrontatie met Moskou duwden, maar de drijvende kracht erachter was het feit dat de rivalen van de VS (Rusland en Iran) de belangrijkste bedreiging voor de VS vormden in de strijd om de energie hegemonie. Economische integratie tussen Europa en Rusland zou bovendien een streep door de plannen van de VS om door te stoten naar Azie, de NAVO tot aan de Russische grens te brengen en de dollar hegemonie over de wereld fossiele brandstofvoorziening te continueren. Lehmann verklaart dat hij een gesprek met een ‘top NAVO admiraal’ uit een noord Europees land had, die de situatie bondig in twee zinnen verduidelijkte: “De Amerikaanse collega’s van het Pentagon lichtten mij met niet mis te verstane bewoording is, dat de VS en UK het nimmer zouden toestaan dat de Europa-Rusland betrekkingen zich zo zouden ontwikkelen dat zij een bedreiging zouden vormen voor de VS/UK politieke, economische en militaire suprematie en hegemonie op het Europese continent. Een dergelijke ontwikkeling zou met alle mogelijke middelen worden tegengehouden, zelfs als daarvoor een oorlog in centraal Europa zou worden geriskeerd.”

Dit is de kern van de zaak. De VS zal het geen enkel land of combinatie van landen toestaan om hun dominantie te bedreigen. Washington accepteert geen concurrenten. Het wil de onbetwiste wereld supermacht zijn, zoals Paul Wolfowitz benadrukte in een concept voor de VS nationale defensiestrategie: “Ons primaire doel is om te voorkomen dat er een nieuwe concurrent de kans krijgt om zich te manifesteren, of dat nu ergens in de voormalige Sovjet Unie is of waar dan ook. Wij willen geen bedreiging zoals de Sovjet Unie dat eens was. Dit is de kern van de nieuwe regionale defensiestrategie en het vereist dat wij erin slagen om welke vijandelijke macht dan ook de kans te geven om zich tot wereldmacht te ontwikkelen.”

Daarom zal de regering Obama er alles aan doen om verdere economische integratie tussen Rusland en de EU tegen te gaan en om het petrodollar systeem in tact te houden. Het petrodollar systeem stamt uit 1974 toen president Richard Nixon erin slaagde om via Henry Kissinger, toen minister van buitenlandse zaken, de

OPEC landen ertoe over te halen om de olie uitsluitend in dollars af te rekenen en de meeropbrengsten uit de olieverkopen via de VS schatkist te ‘recyclen’. De overeenkomst leverde een enorme meevaller voor de VS op van meer dan een miljard dollar per dag. Deze enorme dollarvoorraad was de aanleiding tot overconsumptie en de steeds grotere overheidstekorten in de VS. Alle andere landen moesten een dollarvoorraad aanhouden om de olie te kopen voor de industrie, de verwarming van huizen en de brandstof van hun auto’s. De VS kan daardoor dollars bij de vleet verkopen, die het zelf kosteloos en ongelimiteerd kan drukken en daarmee waardevolle import goederen betalen waarin door andere landen kostbare arbeid en materialen zijn gestoken. Omdat van de winsten behaald op de dollars waarmee olie en gas zijn gekocht zaken, zoals Amerikaanse aandelen, obligaties, vastgoed en staatsleningen in dollars worden aangekocht. Dit is de vicieuze cirkel waardoor de VS op de toppositie blijft. Zoals een criticus het stelde: ‘De wereldhandel is nu een spel waarbij de VS dollars produceert en de rest van de wereld de dingen die met die dollars worden gekocht.’ Het petrodollar systeem vormt een krachtige ondersteuning van de monopolie prijspositie van de dollar, waardoor de dollar in de positie van wereld reserve valuta wordt versterkt. Het schept een enorme vraag naar dollars waardoor de Fed de staatsschuld kan oprekken zonder dat het leidt tot hoge rentelasten. Als olie en gas niet langer in dollars zouden worden verhandeld dan zou de waarde van de dollar scherp dalen, de markt voor staatsleningen instorten en de VS economie zou langdurig in het slop raken. Dit is een van de redenen waarom de VS vlak nadat Saddam Hoessein was overgestapt op de euro, want de VS beschouwt elke bedreiging van de petrodollar als een directe aanval op de nationale veiligheid.

Rusland is zich bewust van de Achilleshiel van de VS en zal geen enkele kans voorbij laten gaan om die zwakte uit te buiten. Tot dusver heeft Moskou China en Iran ertoe weten over te halen om de dollar niet meer in de bilaterale handelsovereenkomsten te gebruiken. En er zijn meer landen die ervoor open staan om hetzelfde te doen. Rusland legt druk op Russische ondernemingen om een deel van bepaalde goederen in roebels te verhandelen.

Russia Today: ‘De Russische en Chinese centrale bank zijn een valuta swap overeen gekomen, waardoor de handel in de eigen valuta wordt bevorderd en de afhankelijkheid van de VS bij bilaterale betalingen wordt verminderd.’ ‘De overeenkomst zal de verdere ontwikkeling van directe handel in yuan en roebels op de Russische en Chinese markten bevorderen’ aldus de Russische commentator.

Op dit moment wordt nog meer dan 75% van de handel tussen Rusland en China in dollars afgerekend, volgens de Rossiyskaya Gazeta. (“De-Dollarization Accelerates – China/Russia Complete Currency Swap Agreement“, Zero Hedge)

De aanval op het petrodollar system is een van de asymmetrische strategieën die Moskou op dit moment toepast om de VS suprematie te bestrijden, de eigen soevereiniteit te verdedigen en een Multi polaire wereld te creëren waarin het recht prevaleert. Rusland bevordert ook institutionele veranderingen die meer evenwicht brengen in plaats van een onredelijk voordeel aan de rijkere landen zoals de VS te geven.

Vanzelfsprekend is een alternatief voor het IMF en dus voor de woekerleningen en de strafmaatregelen een grote wens van veel opkomende landen. Daarom wordt er met veel belangstelling door deze landen gekeken naar het initiatief van de BRICS landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika) die in juli overeenkwamen om een Ontwikkelingsbank op te richten met een kapitaal van $ 100 miljard ‘als tegenhanger van de invloed die de westerse financieringsinstituten en de dollar hebben. De nieuwe bank zal geld verschaffen voor de infrastructurele en ontwikkelingsprojecten en anders dan bij het IMF en de Wereldbank hebben alle landen gelijke rechten, onafhankelijk van de omvang van het GDP.

Russia Today: De oprichting van de BRICS Bank wordt beschouwd als een eerste stap om de dominante positie van de VS dollar in de wereldhandel te breken, evenals die van het IMF en de Wereldbank. Beide instituten krijgen weinig invloed in de BRICS Bank. “Dit mechanisme zal de basis leggen voor een effectieve bescherming van onze nationale economieën tegen een crisis op de financieel markten.” Aldus Poetin. (“BRICS establish $100bn bank and currency pool to cut out Western dominance“, RT)

Het is duidelijk dat de militaire VS interventie in Oekraïne bij Rusland wraakgevoelens oproept. Maar anders dan in gevecht te gaan met de VS, richt Poetin zich nadrukkelijk op de financieel-economische kwetsbaarheid van de VS. De BRICS Ontwikkelingsbank is een bedreiging voor de dominante rol van het IMF als lener in noodgevallen, een rol die de macht van de rijke landen en hun ondernemingen in de kaart heeft gespeeld. De nieuwe bank creëert de basis voor een institutionele verandering, hoewel deze voorlopig nog binnen het leidende kapitalistische principe blijft.

De Russische politicus en econoom Sergei Glazyev vatte de strategie van Moskou met betrekking tot de confrontatie tussen de VS en Rusland samen in een essay getiteld ‘De VS militariseert de Oekraïne om Rusland te kunnen binnenvallen’ Dit is een fragment uit het essay: “Om de oorlog te kunnen vermijden, moeten de achterliggende drijvende krachten worden geëlimineerd. In dit stadium speelt de oorlog zich vooral op het vlak van de economie, politiek en public relations af. De macht van de economische superioriteit van de VS is gebaseerd op de financiële schuldenpiramide en dit is al lang de houdbaarheidsdatum voorbij. De grootste gebruikers van de petrodollar hebben binnenlands zoveel problemen dat de stroom van VS dollars naar VS staatsleningen hapert. Vanzelfsprekend zal de ineenstorting van het dollarstelsel grote verliezen veroorzaken bij de landen die aanzienlijke dollarreserves hebben. Deze verliezen zullen echter minder ingrijpend zijn dan die welke veroorzaakt worden door een oorlog als gevolg van de Amerikaanse geopolitiek. Hoe sneller we af zijn van de financiële druk van deze Amerikaanse piramide, hoe beperkter de verliezen zullen zijn. De ineenstorting van het dollar piramidespel

zal het mogelijk maken om het wereld financiële systeem te hervormen op basis van gelijkheid en wederzijds voordeel.” Washington denkt dat ‘moderne oorlogsvoering’ neerkomt op het steunen van gelegenheidslegers van neonazi’s en islamitische extremisten. Moskou denkt dat moderne oorlogsvoering neerkomt op het ondermijnen van de mogelijkheden van de VS om oorlogen te kunnen voeren door de valuta, de instituten en de obligatiemarkt onderuit te halen en daardoor de geloofwaardigheid naar de bondgenoten als een verantwoordelijke beschermer van het wereld economische systeem.

Ik zet in op Rusland.

MIKE WHITNEY woont in de staat Washington. Hij heeft bijgedragen aan Hopeless: Barack Obama and the Politics of Illusion (AK Press). Dit boek is ook verkrijgbaar in een Kindle edition. Zijn mailadres is: [email protected].