Vakantie verslag juli 2008 Tremosine, Gardameer Marling, Süd-Tirol. Vrijdag 4 juli, Eindelijk vakantie, we hebben er zin in! We vertrekken om 03.00 uur, eerst een vriendin van een van de kinderen afhalen, die gaat met ons mee deze reis. Na enkele uurtjes rijden is het tijd voor pauze en een lekker broodje met koffie, tenminste dat dachten we, want wat blijkt, ik ben de broodjes vergeten. Ze liggen nog thuis in de koelkast. Zo stoppen we enige tijd later bij een supermarkt voor verse broodjes en wat beleg, was eigenlijk ook wel lekker. Na enkele tussenstops arriveren we om 14.00 uur in Nassereith, waar we deze nacht zullen slapen bij Gasthof Seeblick, we hebben er inderdaad mooi zicht op de Nassereither See.
We maken deze middag nog een wandeling, en zien dat er goed forel gevangen wordt in het meer.
Na het avondeten rijden we nog naar Trofana Tirol, wij waren hier nog nooit geweest, en wilden graag eens even kijken. Het is mooi opgezet, de kleinere kinderen kunnen zich hier goed een poos vermaken.
Trofana Tyrol Al vroeg zoeken we ons bed op, morgen nog het laatste stuk rijden tot het Gardameer.
Zaterdag 5 juli, De dag begint zonnig, we gaan vroeg ontbijten, om dan verder te gaan naar Tremosine. Eigenlijk dachten we dat het laatste stukje vlot zou verlopen, maar het was ontzettend druk. Tegen 14.00 zijn we in onze vakantiewoning. We logeren in Tremosine, een plaats op een hoogvlakte gelegen, die bestaat uit 18 dorpen, onze bestemming is Mezzema. De weg ernaar toe is prachtig, je gaat via de Brassaschlucht, de weg is verder erg lang en smal. Hotel Panorama en de bijbehorende appartementen zien er prima uit.
Meteen al is het genieten van het uitzicht over het Gadameer en de Monte Baldo.
Appartementen
Uitzicht op de Monte Baldo vanaf terras
Uitzicht richting Brenzone. De kinds willen natuurlijk zwemmen, en wij geven onze bagage een plaats in de woning. We eten die avond in het restaurant van Hotel Panorama, en dat bevalt goed.
Voor een avondwandeling langs het Gardameer komen we terecht in Gargano, waar we genieten van de sfeer.
Zondag 6 juli, Als we deze ochtend opstaan is het al meteen erg warm, te warm om buiten te ontbijten. We besluiten vandaag naar Limone te gaan, en van daaruit met de boot naar Malcesine. In Limone heerst een gezellige drukte, en er worden al meteen wat aankopen gedaan door de tienerdames in ons gezelschap. We doen ons allemaal tegoed aan wat vers fruit, wat hier lekker is.
Limone
Wachten op de boot Dan maken we de oversteek naar Malcesine, met een catamaran, die er de vaart goed in heeft. Het is genieten in Malcesine, dit is een mooie plaats.
Uitzicht op het hoog plateau, Tremosine
Malcesine
Als we later in de middag allemaal honger hebben, besluiten we in Malcesine te eten, en zoeken een restaurant op. Als we klaar zijn met eten, begint het te regenen en na enige tijd is er sprake van stortregen kun je wel zeggen. De lucht ziet zo donker dat het nog wel even kan duren voor het droog wordt. We besluiten om toch maar richting boot te gaan, en dat gebeurt via de winkeltjes, van portiek tot portiek. Vele mensen rennen op blote
voeten door het stromende water. Na lange tijd komen we drijfnat bij de boot, die zeer langzaam de oversteek maakt. We zien geen hand voor ogen op het water.
Uiteindelijk terug bij de auto, allemaal de natte kleren uit, en terug naar onze woning. Maar helaas waren verschillende toegangswegen afgesloten door water en modderlawines. Na twee angstige uren komen we toch boven, geholpen door een behulpzame Italiaanse dame, die familie opbelt om ons in het Duits nog een weg aan te wijzen die naar Mezzema gaat. In de avond valt nog een tijd de stroom uit en het blijft onweren. We horen van onze buren, dat er voor de volgende dag ook slecht weer is voorspeld, maar dat het zuidelijke gebied van het Gardameer droog en warm weer heeft. Morgen gaan we dus naar Gardaland, de zon opzoeken. Maandag 7 juli, Het is zonnig als we wakker worden, maar we gaan toch naar Gardaland, althans de kinderen, die zetten we daar af.
Wij benutten deze dag om Peschiera en Sirmione te bezoeken, en ik moet zeggen we genieten er echt van, vooral Sirmione is bijzonder mooi. We zijn hier vroeg in de avond, dus het is niet meer zo druk.
Peschiera
Peschiera
Sirmione
Erg lekker
Tegen 22.00 hadden we met de kinderen afgesproken om ze weer op te halen. Ook zij hadden een leuke dag gehad. Op de terugweg waar we van de autoweg afgingen, maken we helaas een foutje, we staan bij een poortje waar je met creditcard moet betalen, en deze hadden we niet. Wat nu ? Terugzetten wordt hier beboet als spookrijden, dus dat doen we maar niet. Na enige tijd komt een medewerker kijken wat er is. En Drees zegt netjes dat hij het verkeerde poortje nam, en biedt zijn verontschuldiging aan. Maar de medewerker krijgt zowat een woedeaanval, hij smijt met armen en benen. We staan werkelijk verbaast van dit gedrag. De man gaat naar binnen, en komt met schrijfmateriaal terug, noteert ons kentekennummer, en geeft ons een briefje waarmee we naar het postkantoor moeten, alwaar we een boete moeten betalen. Morgenvroeg maar meteen doen.
Dinsdag 8 juli, Het is tijd voor een rustdag besluiten we. Het is ook wel warm vandaag. Drees gaat eerst naar het postkantoor, de boete bedraagt 6.40 euro. Ook hier is sprake van vervelend gedrag door de medewerker. Bij het plaatselijke VVV kantoor horen we dat deze medewerker uit het zuiden van Italië komt, en danig de pé in heeft omdat hij hier moet werken. Als de kinderen gaan zwemmen, gaan wij in de middag naar Pieve, en maken wat foto’s van de Brassaschlucht.
Brassaschlucht
Richting kust:
Als we daarna terugkomen is het tijd voor cappuccino en wat lekkers erbij, we genieten van het zalige uitzicht van het terras van het hotel. We koken vanavond eens zelf, en gaan voor een korte wandeling naar Pieve.
Uitzicht op de kustweg
Woensdag 9 juli, Wederom een warme dag, en gaan naar het Idromeer, de kinderen willen daar wel zwemmen . Via Gargano gaat het richting Valvestino,
we rijden door een schitterend stukje natuur. Als eerste passeren we dan het meer van Valvestino, het is hier prachtig en heerlijk rustig.
Valvestino meer
Dan verder naar het Idromeer, waar een stukje strand is, en waar we een waterfiets met een glijbaantje kunnen huren, voor de kinderen.
Wij besluiten om verder het gebied wat te bezichtigen en komen uit in Anfo, een klein dorp.
Tegen de avond halen we de kinderen op, en rijden terug naar huis, via het Ledromeer, ook hier stoppen we nog een tijd, en genieten van de natuur en de rust. Morgen zal het niet zo rustig worden, dan bezoeken we Venetië.
Ledro meer
Donderdag 10 juli, We staan vroeg op, om op tijd richting Venetië te gaan
Het is warm vandaag, en met het oponthoud van een file en een picknick zijn we om 13.00 in Venetië, waar we de auto parkeren in de Tronchetto garage. Bij de uitgang van de garage staan er al mensen om je per boot naar het San Marco plein te vervoeren, Met een snel motorbootje, en binnen een half uur, sta je daar dan ook al. Als we van de boot gaan moeten we even wennen aan de drukte om ons heen, maar eenmaal aan de wandel zijn we echt onder de indruk van alles wat we hier zien. We hadden besloten, net als Wouter destijds, om terug te lopen, naar de parkeergarage. Genietend onderweg, komen we langs een Mac Donald, waar de kids wel willen eten, dit doen we dan ook maar. Moe maar voldaan zijn we om 19.00 weer in de parkeergarage. De reis naar Tremosine gaat snel.
Taxi boot
San Marco plein
Rialto brug
Vrijdag 11 juli, Nu is het toch echt wel tijd voor een stevige wandeling, dat gaan we dus vandaag doen. Het is warm, dus de kinderen blijven thuis om te zwemmen en wij gaan naar het Val Di Bondo, waar we onze auto parkeren bij Rifugo Passo Nota.
Hier drinken we eerst een, kop cappuccino, en dan gaan we een rondwandeling doen, zodat we hier weer bij de auto terugkomen. We zien in het begin van de wandeling enkele bordjes met een route nummer staan, en dan niets meer. Met de wandelkaart die we gekocht hadden in Rifugo Passo Nota, komen we ook niet echt verder. We zijn niet de enige die de weg moeilijk kunnen vinden, iedereen die we tegenkomen is zoekende en vraagt elkaar naar de weg. Wij besluiten na twee uur lopen dezelfde weg terug te gaan, via het z.g. kruimelspoor op de wandel g.p.s. Het was ondanks het zoeken toch een prachtwandeling.
Als we weer terug zijn in onze woning, gaan we koken en alvast inpakken, morgenvroeg vertrekken we naar Marling. Na het eten zijn we nog wat gaan drinken op het terras van het hotel, en kijken daar even op internet wat de weersvoorspellingen zijn de komende week in Marling, dat ziet er helaas niet al te best uit. We wachten het maar af.
ZATERDAG 12 juli, Na een nacht met veel regen en wind, staan we om 07.00 op om te ontbijten, en de laatste beetjes in te pakken. Als laatste ga ik weg uit de woning, en maak nog snel van elk vertrek een foto. Het is onderweg erg warm, en ook weer druk op de weg. We zijn om 10.30 in Marling, heerlijk, het doet goed hier weer te zijn. Drees en ik gaan alles uitpakken, en de kinderen gaan meteen zwemmen, nu is het weer nog goed. Ondertussen eten we lekker buiten op het balkon. Dan wil Drees even een stukje filmen, en we vragen ons af waar de camera is. We doorzoeken grondig alle bagage, maar het ding is niet te vinden. Zal hij dan nog in Tremosine liggen? Meteen even bellen, en ja gelukkig hij is daar gevonden door een dame die de woning schoonmaakte. Wat zijn wij blij, we spreken af dat we even bekijken of we hem terug ophalen, of laten opsturen naar Marling. We vragen even aan mevr. Gögele, of hij via de post hier, voor ons vertrek naar huis, er zal zijn. Tot onze verbazing verteld mevr. Gögele dat haar ouder met vakantie zijn aan het Gardameer en morgen terugkomen, zij zal ze bellen en vragen of ze de camera meenemen. Nou, mooier kan het niet. Met een gerust gevoel gaan we ’s avonds eten bij Traubenwirt, waar men meteen vraagt, of we onze “eigen” Tafel weer willen, dat is nog eens een gevoel van thuiskomen.
Het is een traditie geworden om op de eerste dag in Marling een stuk waalweg te lopen.
ZONDAG 13 juli, Als de dag begint, zier het al donker en het regent hard. Dan maar eerst uitgebreid ontbijten, met en lekker eitje, van de eigen kippen hier. We besluiten dat de kinderen gaan zwemmen in het binnenbad van Naturns. En wij willen eens het Schnallstal inrijden vandaag, en zomogelijk wat wandelen, als we hier eenmaal zijn wordt het alsmaar natter en mistiger, geen wandelweer vandaag. We rijden maar weer terug, en eten een lekkere soep in Tschars, waar we daarna nog een uurtje rondlopen. Later stoppen we nog in Naturns bij het Tiroler Bauerngeschäft, waar we wat lekkere spullen kopen, waaronder zuurkool, aardbeien en honing. Die avond gaan we eten in Schenna, en hopen op beter weer morgen.
Het water van de Etsch gaat behoorlijk te keer.
Tschars
Naturns
MAANDAG 14 juli, Regen, regen en nog eens regen. We willen in Meran wat boodschappen doen, maar wat blijkt, iedereen wil met dit weer de stad in, Al het verkeer zit muurvast, de hele stad vol met auto’s. Dit is niks voor ons, dus proberen om te keren, en terug naar Marling. Laat in de middag proberen we het nog eens, en nu is het vrij rustig, en gaan we nog wat winkelen. We eten die avond thuis en brengen de avond door met het Oostenrijkse monopoly.
Tegen de avond klaart het op. Uitzicht richting Lana
Schloss Lebenberg
DINSDAG 15 juli, Eindelijk, de zon schijnt weer. We willen vandaan naar Sulden am Ortler, om er te lopen naar de Düsseldorfer Hütte. Onderweg genieten we van de mooie bergpanorama’s. Aangekomen gaan we het eerste stuk met de Kanzellift naar boven, je komt ogen te kort, wat een uitzichten heb je hier. We beginnen met de wandeling, en onderweg eten we ons brood op. Helaas voel ik me onderweg niet goed, heb te weinig lucht, en besluit om te keren. Drees en Joep gaan samen verder, en genieten van de mooie wandeling. We zien elkaar weer in het restaurant van de Kanzellift, waar wij wat hadden gegeten. Als we die avond lekker op het balkon zitten, kijken we de foto’s van deze dag.
WOENSDAG 16 juli, En alweer zon, dat doet een mens goed. We willen allemaal iets anders vandaag, Cielke en Anouk willen zwemmen in Schenna.
Drees en ik gaan wandelen in het Pfossental en Joep wil thuisblijven en hier zwemmen. Dat wordt even regelen, eerst de dames naar Schenna brengen, hier gaan we ook meteen even een reservatie doen om te kegelen vanavond. Dan op weg naar het Pfossental, helaas komen we onderweg in een file, en het schiet niet op. Omdat we niet in tijdnood willen komen, besluiten we de afslag naar Vellau te nemen, om van daaruit naar het Hochganghaus te lopen. Zo nemen we de korflift, en amuseren ons in de wachtrij, met het zien van het “inspringen “van de mensen in de korfjes. Het wordt een lange wandeling, alsmaar stijgend, over stenen trapjes en boomwortels, en onderweg weinig uizicht, de route gaat grotendeels door het bos.
Eindelijk zijn we er, en eten een lekker bord soep. We kijken eens rustig rond, en gaan dan op ons gemak weer terug. In de avond gaan we samen eten in Schenna, en daarna kegelen, het wordt een gezellige avond.
DONDERDAG 17 JULI, We staan vroeg op om naar Schenna te gaan, we hebben afgesproken met Robert en Florette. Maar eerst op zoek naar een gepast geschenk voor de Ouders van Mevr Gögele, die voor ons de camera ophaalde in Tremosine. Dan treffen we Robert en Florette, en gaan aan de koffie op het terras Van Hotel Resmairhof.
Het is reuze gezellig, en de tijd vliegt voorbij. We kijken samen nog even in het hotel, en nemen weer afscheid van elkaar. Als we weer in Marling zijn regent het. We eten een broodje en bespreken wat we gaan doen vanmiddag. Eigenlijk zou ik alvast wat inpakken, want morgen vertrekken we weer naar huis, maar als we buiten de regen zien, besluiten we samen om vandaag nog terug te rijden. We hebben het eigenlijk wel gehad met de regen. Om 15.45 vertrekken we en het weer is erg slecht. Op de Brennerpas Is er weinig zicht. We stoppen om nog een keer lekker te eten, bij Wirtshaus Locherboden, op het Miemingerplateau. Richting Fernpass is geen berg meer te zien, zo grijs en nat is het. Het blijft regenen tot thuis.
Hier hebben we nog een lekkere Oostenrijkse maaltijd gehad ter afsluiting van onze vakantie: Wat betreft het Gardameer en Venetië, fijn om gezien te hebben. Maar onze voorkeur gaat meer uit naar rustigere oorden.
