Deze trend zien we ook terug in het Nederlandse bedrijfsleven

M(e)ER weten

02/11

nieuwsbrief voor studenten en alumni van de opleiding Management, Economie en Recht

In deze nieuwsbrief o.a.

 inleiding

Talenten in de MER

2

MER en Maatschappij

p.

Bericht van de Klankbordgroep

4

p.

Maak kennis met het project Kennisbruggen!

8

p.

11

p.

Internationaal actief en maatschappelijk betrokken

Je inzetten in een studentenvereniging: Loont het?

12

p.

Leven na de MER in Ecuador

16

p.

Stage lopen in Miami

20

p.

Maatschappelijke verantwoordelijkheid is een actueel thema. Zaken als de kredietcrisis, de multiculturele samenleving en milieuvraagstukken dwingen de maatschappij kritisch na te denken over hoe om te gaan met mens en milieu. Deze trend zien we ook terug in het Nederlandse bedrijfsleven. Volgens PwC ( 2009) speelt Maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) een steeds groter wordende rol binnen organisaties. Zo heeft driekwart van de Nederlandse bedrijven geen plannen om duurzame investeringen te schrappen als gevolg van de financiële crisis en heeft twintig procent besloten om nog duurzamer te ondernemen. Ook consumenten gaan steeds hogere eisen stellen op het gebied van MVO (EIM, 2009).

De MER leidt toekomstige managers en adviseurs op. In de opleiding mag aandacht voor maatschappelijke verantwoordelijkheid daarom niet ontbreken. De MER geeft hier o.a. vorm aan door een minor Sustainability te ontwikkelen en vanaf volgend jaar sommige vormen van vrijwilligerswerk te belonen in studiepunten. In deze nieuwsbrief is er aandacht voor maatschappelijk betrokken MER-studenten. Laat je inspireren door hun verhalen en lees hoe ze zich tijdens en naast hun studie inzetten voor vrijwilligerswerk, een bestuursfunctie of onderzoek naar corruptie. Ik wens jullie veel leesplezier!  Marieke van Asseldonk

2

Van links naar rechts: Robbert Visser, Bas Spijker, Houssine El-Achkar, Hanan Dahou, Funda Altintas, Frank van der Marel, Ilse van Leeuwen, Ramon van Steekelenburg, Nilüfer Boduç, Denice Sijbrandij, Jasmijn van der Bent, Anouk Veldhuis, Charlotte van Vught, Tatjana van Wel. Niet op de foto: Mischa Koppens

Talenten in de MER! In september 2010 zijn we in voltijd MER gestart met een HONOURminor. Dit is een onderwijsprogramma van 15 credits die tweedejaars studenten naast het reguliere bachelorprogramma volgen. Studenten die zijn toegelaten tot deze minor hebben hun P (bijna) in één keer gehaald en durven het aan om 15 credits als lint bovenop de 60 credits van het tweede jaar te stapelen. Op deze manier kunnen ze hun studie verbreden en/of versnellen. In de honourminor zitten allerlei onderdelen die niet in het reguliere MER-programma voorkomen. De vakken zijn gericht op verdieping (zowel op bedrijfskundig vlak als andere vlakken), persoonlijke ontwikkeling en toepassing van de opgedane kennis en vaardigheden als tutor. Zo is er een pittige casus bedrijfskunde, Loopbaancoaching in het werkveld, het geheel nieuwe onderdeel Opstellingen (systemisch werken en denken in het begeleiden van anderen) en doen studenten mee aan diverse masterclasses naar keuze.

tutoring, waarbij studenten hun skills over kunnen geven aan andere studenten. De honourstudenten krijgen hier extra ondersteuning aangeboden vanuit docenten wiskunde en bedrijfsadministratie.

Om al dit talent niet verloren te laten gaan is één van de onderdelen

Als laatste: Studenten mogen een ‘vrij deel’ van de minor zelf invullen.

We zijn gestart met een enthousiaste groep mensen en hopen dat zij een voorbeeld zullen zijn voor vele lichtingen eerstejaars die nog volgen. Het goed aanbieden, verbetering van de onderdelen en uitbreiding van de honourminor staan nu voor ons op het programma.

Dit bestaat uit drie credits, dus 84 uur. Ze kunnen hier een keuze maken uit het talentontwikkelingsprogramma van de MER/De Haagse Hogeschool, of zelf een voorstel doen. Ook kunnen ze inspringen op aanbod van opdrachten uit het werkveld. Voorbeelden: twee studenten coachen nu jongeren die voor de keuze staan; ga ik nu de goede of criminele kant op, één studente zoekt alle juridische- en verzekeringszaken uit voor een net opgestart bedrijf. Dus mensen in het werkveld; grijp je kans en mail je aanbod!  Cuny de Nie

 interview

Colofon Nieuwsbrief MER December 2010 Astrid Beentjes

Eindredactie: Ina Gotsmann, Frank de Poorter Redactie: Astrid Beentjes, Linda Bloem, Ina Gotsmann, Mariska Guijt, Jeroen Hekking, Chantal Immink, Jaleesa Koevoet, Charina Ori, Frank de Poorter, Elodie Sauter, Caroline Walenkamp

Voornaam

Marianne

Achternaam

Frantsen

Relatie

gehuwd

Mariska Guijt

Leeftijd  de wilde haren nog niet kwijt

Met bijdragen van: Marieke van Asseldonk, Iris van Eeden, Mark de Jong, Suzanne Langhorst, Willem Looije, Cuny de Nie, Jeffrey Olierook, Nithin Paltan, Tim van der Sprong, Susanne Verwaijen, Wesley van der Vlies, Marco van Vliet

Opleiding  A rbeids- & Organisatie Psychologie Interesses  veel en divers, o.a. woningbouw, dansen, sporten die met water te maken hebben, vast of vloeibaar.

Caroline Walenkamp Elodie Sauter Charina Ori

Jeroen Hekking Linda Bloem

Chantal Immink

Jaleesa Koevoet

Bij De Haagse

sinds de oprichting

Met wat voor activiteiten houdt u zich bezig op De Haagse Hogeschool? Primair houd ik mij bezig met het lesgeven binnen de opleiding MER in de volgende vakken: Management en Organisatie Gedrag, Onderzoeksmethoden, Personeelsbeleid, Interculturele Communicatie en Diversiteit. Daarnaast begeleid ik projecten voor externe opdrachtgevers, stages en afstudeeropdrachten. Tevens maak ik deel uit van de examencommissie van de academie. Hoelang werkt u al op De Haagse Hogeschool? Vanaf het ontstaan van De Haagse Hogeschool en daarvoor bij de HEAO J. van Zwijndregt. Wat voor functie(s) heeft u bekleed voordat u werkzaam was op De Haagse Hogeschool? HRM bij een bekende Nederlandse bank Hoe typeert u een MER-student? Voor mij bestaat DE MER-STUDENT niet. Wat ik in de praktijk meemaak, zijn grote verschillen tussen de studenten. Vooral in de mate van volwassenheid. In de range van infantiel tot volwassenheid komen alle gradaties voor.Voor mij als docent is het genieten als een student laat zien dat hij/zij staat voor zijn taak. En op dat gebied maak ik fantastische momenten mee. Wat kan een MER-student betekenen in de maatschappij van tegenwoordig? Het aardige aan de MER-opleiding is dat studenten op heel diverse plaatsen in de maatschappij terecht komen. Ik hoop dat zij daar hun steentje bijdragen. Of daar een specifieke rol bij hoort, zou ik niet weten Heeft u nog tips of een boodschap die u graag aan de MER-studenten zou willen meegeven? Ik zou de studenten willen meegeven dat het studeren pas leuk wordt als je ook de nodige kennis hebt gekregen en daarmee dan ook iets kan doen, b.v. in de vorm van het oplossen van een probleem voor een opdrachtgever.Op die manier ga je met een zeker elan door de opleiding.  Mariska Guijt

3

 studIe

Bericht van de Klankbordgroep cohort 2009-2010

4

Aan het begin van het schooljaar 2009-2010 is er een selectiegroep door dhr. F. de Poorter benaderd met de vraag of wij mee wilden doen met de klankbordgroep. Dit houdt in dat wij een aantal malen per jaar bij elkaar komen en dat we onze mening kunnen geven over de MER-opleiding voltijd. Ook mogen wij meedenken en onze input geven over de gang van zaken binnen de opleiding. De bedoeling is dat we over verschillende zaken ongegeneerd onze mening mogen geven. Alles blijft binnen de muren en anoniem na de bijeenkomst. Alles werd bijgehouden door de kwaliteitszorgmedewerker van de academie achter een laptop, die een verslag typt per sessie.

kwamen interessante posters uit met onderwerpen zoals jezelf veilig voelen, carrière maken en geaccepteerd worden. Uiteindelijk moesten we een presentatie over de poster en de onderwerpen geven.

Enkele voorbeelden van onderwerpen zijn: • Tentamens • Vakkenpakket • Docenten • Introductiekamp • Faciliteiten

In deze sessie werden er weer een aantal kritische vragen op ons afgevoerd, waar we ieder voor zich onze mening konden geven. Na in het begin een beetje afgetast te hebben, kwamen de meeste leden na een tijdje wel los. Het leuke van deze sessie was dat iedere student uit de groep het over het algemeen wel met elkaar eens was. En als we het niet eens waren met elkaar, kwam er een kleine discussie, waarna we het uiteindelijk toch weer met elkaar eens waren. Deze sessie is goed verlopen.

De eerste sessie was voor iedereen best wel spannend, omdat we niet wisten wat we moesten verwachten en met welke medestudenten we in deze klankbordgroep zaten. Nadat iedereen was gearriveerd stelde iedereen zich aan elkaar voor. Het leuke van de groep was dat er gelijk een klik was met elkaar. Het is een groep gedreven en enthousiaste studenten, die weten wat ze willen bereiken. Hierna zijn we meteen van start gegaan met de eerste opdracht. De groep werd in vijf subgroepen verdeeld en iedere groep kreeg een groot vel papier. De bedoeling was dat elke groep uit een grote stapel tijdschriften plaatjes moest knippen, die volgens ons betrekking hebben op de MER-opleiding. Toen iedereen deze plaatjes had uitgeknipt en opgeplakt moesten we verbanden leggen. Er

De tweede sessie was een stuk zakelijker en minder spannend, maar wel nuttig. Tijdens deze sessie werden de evaluaties van de eerste twee blokken besproken. De volgende punten stonden centraal naast de tentamens: • Slagingspercentages • Uitval • Docenten

In de derde sessie kwam de rest van het jaar aan de orde. Deze is te vergelijken met de tweede sessie. Al met al zijn wij tevreden over de uitkomsten tijdens alle sessies en kijken we ernaar uit om onze groep studenten dit jaar weer te mogen vertegenwoordigen. De vriendelijke groeten namens de gehele klankbordgroep,  Marco van Vliet en Jeffrey Olierook

Van links naar rechts: Jeffrey Olierook, Ole Haüsler, Zehra Yama, Hayat el Khadir, Boudie Mennes, Yeliz Bozkurt, Lisa Schanzleh, Tim van der Sprong, Anouk Veldhuis, Aishlinn Schippers, Marco van Vliet, Natalia Rajewska

Bericht van de opleidingscommissie Beste student/docent/afgestudeerde, Laat ik mij even voorstellen. Ik ben Tim van der Sprong, tweedejaars student aan de Opleiding voor Management, Economie & Recht. Er valt een hele hoop meer te vertellen maar datgene wat het meest interessant zal zijn is het feit dat ik lid ben van de Opleidingscommissie. De opleidingscommissie is volgens de Onderwijs- en Examenregeling (OER): “De adviescommissie die voor elke opleiding wordt ingesteld en die tot taak heeft de advisering over en de jaarlijkse beoordeling van de wijze waarop de onderwijs- en examenregeling wordt uitgevoerd, alsmede het adviseren van de academiedirecteur en de academieraad over alle andere aangelegenheden betreffende het onderwijs in de desbetreffende opleiding.” Het is een nogal lange zin die men soms drie keer moet lezen om te snappen wat er staat. Wat er mee bedoeld wordt, is dat de Opleidingscommissie als taak heeft het onderwijs betreffende de opleiding in de gaten te houden. Dat slaat niet alleen op de college-uren. Zo hebben wij ook gekeken naar het computerprobleem (helaas was onze conclusie dat daar momenteel weinig aan veranderd kan worden). Met de opleidingscommissie vergader je één keer per maand. Één van de belangrijkste taken in het jaar is het behandelen van de OER. Een enorm boekwerk dat voor zowel de voltijd, de deeltijd als het hogeschoolbrede deel helemaal gelezen en behandeld wordt. Als je dan uiteindelijk de hele OER behandeld hebt, weet je een stuk meer over je rechten en plichten. Zo is er een aantal artikelen die niet bij iedereen bekend zijn. Om maar wat te noemen, er bestaat een regeling wat betreft inzage van een tentamen die handig is om te weten. Een groot voordeel van de Opleidingscommissie is dat je er met een aantal medestudenten in zit. Je bent gedurende de vergadering absoluut serieus bezig maar je gaat toch op een enorm gezellige manier met elkaar om. Daarnaast zijn er ook twee docentleden. Zij zijn ook bij iedere vergadering aanwezig, maar dat zorgt juist voor interessante informatie die jij als student vaak niet weet. Het leuke is dus dat je dus echt wat te zeggen hebt. Het management luistert dan ook graag naar de adviezen die we geven. Daarnaast krijg je ook drie studiepunten per zittingsjaar. Zo’n zittingsjaar duurt van februari t/m januari (voor docenten van september t/m augustus). Je kan uiteraard ook er langer in blijven zitten. Terugkomend op wat de Opleidingscommissie in de OER betekent, spreek één van de commissieleden eens aan of stuur een mailtje naar [email protected] om er meer te weten over te komen.

Succesvolle accreditatie voor MER De Haagse Hogeschool In het hoger onderwijs moet iedere opleiding periodiek laten zien dat ze voldoet aan een aantal eisen. Op de site van het NVAO, de organisatie die voor Nederland en Vlaanderen de kwaliteit van het hoger onderwijs waarborgt, staat het als volgt verwoord:”Accreditatie is ‘het verlenen van een keurmerk dat aangeeft dat aan bepaalde maatstaven is voldaan’.” Het is voor opleidingen van groot belang om geaccrediteerd te worden. Als dat namelijk niet gebeurt, verliest de opleiding de financiële ondersteuning van de overheid (de zogenaamde bekostiging) en worden de diploma’s niet meer erkend. Bovendien kan een student voor een niet-geaccrediteerde opleiding geen studiefinanciering ontvangen. De belangen voor opleidingen zijn dus groot. Afgelopen jaar was MER (voltijd en deeltijd samen) aan de beurt. Om aan te tonen dat MER De Haagse Hogeschool aan de accreditatie-eisen voldoet, heeft de opleiding een management review geschreven, die de basis vormde voor een audit-dag waarop een panel externe deskundigen naar aanleiding van de management review heeft gesproken met management, coördinatoren, docenten en studenten. Inmiddels heeft onze opleiding van het NVAO een positieve beoordeling van de aanvraag voor accreditatie ontvangen. Deze accreditatie is geldig tot 31 december 2016. Dan volgt weer een nieuwe ronde. De opleiding is beoordeeld op de volgende gebieden: doelstellingen, programma, inzet personeel, voorzieningen, interne kwaliteitszorg en resultaten. Op de volgende deelgebieden heeft ‘onze’ MER het oordeel ‘goed’ ontvangen: • niveau bachelor • instroom • afstemming vormgeving en inhoud • eisen HBO • studiebegeleiding • evaluatie resultaten • betrokkenheid medewerkers, studenten, alumni en beroepenveld • gerealiseerd niveau Op alle overige deelgebieden was de beoordeling ‘voldoende’.

 Tim van der Sprong

Uiteraard zijn we erg tevreden met de verleende accreditatie! Ben je benieuwd naar het hele rapport? Je kunt het downloaden op de website van het NVAO via deze link: http://www.nvao.net/download/ accreditatie/id_3567_rapport HH hbo-ba Management, Economie en Recht.pdf  Frank de Poorter

5

 interview

Actief in bestuur roeivereniging Pelargos Denise Helmes en Gerrie de Vries hebben beiden een bestuursjaar gedaan voor roeivereniging Pelargos. Deze Haagse Studenten Roeivereniging bestaat sinds 2002. Denise werd in 2005 lid van Pelargos en Gerrie in 2006. Zowel Denise als Gerrie is geen lid meer van Pelargos zelf, maar wel van de oud-ledenvereniging. Op dit moment is Denise secretaris van de oud-ledenvereniging. Gerrie is secretaris van de stichting die de huisvesting beheert, Stichting Willem Snickerieme. Beiden zijn dus zijdelings actief. Denise: “Het leuke aan Pelargos vond ik dat het zo’n jonge vereniging was. Hierdoor hielp iedereen mee met opbouwen. Iedereen was echt actief bezig in commissiewerk en met onderlinge contacten. Kortom: iedereen hielp mee om de vereniging groter te maken.” Gerrie: “Ik was op zoek naar een vereniging waar ik meer mensen kon leren kennen. Tijdens de open maand die de vereniging elk jaar organiseert ben ik langsgekomen en lid geworden” Het bestuur van de vereniging denkt zelf na over welke mensen geschikt zijn voor het bestuurswerk. Leden worden als groepje gevraagd en binnen dat groepje wordt bepaald wie welke functie inneemt. Zo werden ook Denise en Gerrie door het bestuur benaderd of ze interesse hadden in een bestuursfunctie.

6

Denise: “In het verenigingsjaar 2006/2007 ben ik voorzitter geweest van de vereniging. Naast een voorzitter bestaat het bestuur uit een secretaris en penningmeester en volgens de statuten van Pelargos hoort daar ook nog

een commissaris roeien bij.” Gerrie: “Ik ben in het verenigingsjaar 2007/2008 commissaris huisvesting geweest, een functie die sinds het jaar ervoor bestond. Ik heb veel te maken gehad met het realiseren van een eigen loods voor de vereniging waarin de boten worden opgeslagen en indoortrainingen plaatsvinden. Het is een lang proces geweest: vanaf 2002 was de vereniging al bezig met lobbyen bij de gemeente. Als commissaris huisvesting heb ik, samen met de projectgroep huisvesting, vooral veel gesprekken moeten voeren en veel moeten netwerken. Uiteindelijk kwam er een behoorlijke subsidie vrij. Daardoor kreeg de vereniging de mogelijkheid om de plannen voor een eigen loods te realiseren en inmiddels staat deze loods er.” In het bestuurswerk gaat veel tijd zitten. Zowel Denise als Gerrie deed het bestuurswerk tijdens de studie. Gerrie: “Je moet echt veel discipline hebben om het allemaal te kunnen combineren.” Denise: “Een bestuursfunctie is te vergelijken met een fulltime baan. Het is bijna niet mogelijk om de volledige aandacht op zowel het bestuurwerk als de

Denise Helmes

Start MER-opleiding 2002 (nu afgestudeerd) Lid Pelargos sinds 2005 Huidige functie Secretaris bij oud-ledenvereniging (sinds maart 2008) Huidige baan werkzaam bij Lectoraat Ondernemen en Innoveren op De Haagse Hogeschool

Gerrie de Vries

Start MER-opleiding 2005 (nu aan het afstuderen) Lid Pelargos sinds 2006 Huidige functie Secretaris bij beheerstichting van de huisvesting Huidige baan werkzaam bij een makelaarskantoor

opleiding te richten. Het zou zonde zijn om het bestuursjaar af te raffelen: dat is niet leuk voor je bestuursgenoten, maar ook niet voor jezelf. Je haalt dan zelf weinig voldoening uit je werk. Ik heb dan ook een jaar studievertraging opgelopen, maar dat was het helemaal waard!” Gelukkig staat de opleiding positief tegenover bestuurswerk. Gerrie: “De bestuursfunctie kon ik binnen de opleiding gebruiken als invulling van een project en bij een managementtraining.” Denise: “De MER stimuleert studenten om actief te worden in een bestuur. Zo mocht ik mijn bestuursjaar gebruiken om mijn osb-uren te vullen. Ook biedt de Haagse Hogeschool de mogelijkheid van een bestuursbeurs aan.”

Maak kennis met het project Kennisbruggen! Kennisbruggen is een projectinitiatief van Syntens en de Kennisalliantie. Kennisbruggen stimuleert innovatie door studenten en jong professionals te verbinden met ondernemers in het MKB. Wat is de aanleiding van het project Kennisbruggen? MKB-bedrijven hebben behoefte aan laagdrempelige toegang tot nieuwe kennis om te kunnen innoveren. Universiteiten en hogescholen beschikken over talent, kennis en faciliteiten die MKB-bedrijven kunnen gebruiken om te kunnen innoveren. Wat is het doel van het project Kennisbruggen? Het doel is kennis naar de markt te brengen zodat de innovatiekracht van het Zuid-Hollandse MKB wordt versterkt. Met drie toonaangevende universiteiten en een groot aantal hogescholen zit de provincie Zuid-Holland op goud. Met het project Kennisbruggen ontsluiten we het aanwezige talent van studenten en afstudeerders voor het Middenen Kleinbedrijf. Hiertoe hebben we krachten gebundeld met Syntens.

Verschillende vaardigheden die worden aangeleerd bij de MER komen terug bij het bestuurswerk. Gerrie: “Vakken als vergaderen en bepaalde trainingen binnen de opleiding komen erg goed van pas. Vooral omdat je hiermee praktische vaardigheden opdoet. Je leert niet alleen de theorie: de oefening is ook erg belangrijk. Ook managementvaardigheden zijn erg belangrijk om leiding te kunnen geven in de vereniging.” Denise: “Vooral ook Human Resource Management, dingen als: hoe reageren mensen na het krijgen van een complimentje. Dat soort dingen leer je tijdens de studie, en die ga je onbewust toepassen” Gerrie: “Ik denk dat de financiële vakken ook erg van pas zouden kunnen bij de functie penningmeester.” Denise: “Bestuurswerk sluit eigenlijk heel erg goed aan op de MER-opleiding. De meeste studenten van de MER zijn er over het algemeen ook het juiste type voor: ze zijn niet op hun mondje gevallen.”

Wat houdt het convenant Kennisbruggen in? Met een aantal kennisinstellingen waaronder de TU Delft, De Haagse Hogeschool, Inholland en de Hogeschool Rotterdam maken we gezamenlijk afspraken over hoe we afstudeerders kunnen inzetten om innovatievragen te helpen oplossen bij het MKB. Zo werd een student Werktuigbouwkunde van de Hogeschool Rotterdam gekoppeld aan WLT Liquid & Gas Loading Technology, een bedrijf dat apparatuur maakt voor het verladen van gevaarlijke stoffen. Terwijl de dagelijkse orders gewoon konden doorgaan, werkte de aankomend ingenieur aan het ontwerpen en testen van een personeelsvriendelijk automatisch laadstation.  De betreffende student is nu alweer een paar jaar bij het bedrijf in dienst als engineer!

Ondanks de tijd die bestuurswerk kost, levert het ook heel veel op. Gerrie: “Ik moet regelmatig vergaderen voor mijn werk en dan is het wel fijn als je dat al vaker gedaan hebt. Ik denk meer oplossingsgericht, iets dat in mijn werk goed van pas komt. Bij het solliciteren naar sommige banen kan het hebben van bestuurservaring zeker het verschil maken.”

Stages zijn toch niet nieuw? Klopt, Kennisbruggen is meer. Het gaat om het gericht inzetten van afstudeerders op HBO-WO- niveau ten behoeve van innovaties. Wat Kennisbruggen zo uniek maakt, is dat vooraf door een innovatieadviseur van Syntens de kennis- en/of onderzoeksvraag van de MKB’er helder wordt gemaakt,  dit heeft  effect op de kwaliteit van de match.

Denise: “Ik heb nog steeds profijt van mijn voorzittersfunctie. Ik heb allerlei vaardigheden opgedaan die erg van pas komen bij mijn werk. Ik ben soepeler geworden in het omgooien van plannen, denk oplossingsgericht, heb contacten opgedaan, weet hoe ik mensen op de juiste manier moet benaderen en kan aan de juiste touwtjes trekken. Door de ervaring durf je meer en je bent, omdat je het een beetje spelenderwijs hebt kunnen leren, niet meer zo bang om fouten te maken. Je spreekt mensen sneller aan: je bent niet meer zo afwachtend. De diplomatie die bij het bestuurswerk komt kijken heeft mij ook veel gebracht. Soms moet je je ergens in mengen en soms vooral ook niet. En soms moet je ook voorzichtig omgaan met de dingen die je weet. Ook leer je heel goed netwerken, iets wat je veel voordeel kan opleveren. Ik heb veel aan de contacten die ik heb opgedaan. Ik merk op mijn werk dat contacten leggen en onderhouden soepeler gaat. Misschien ook omdat ik er zelf niet heel erg tegen opzie. Maar ook omdat je een gezicht hebt dat ergens al een keer is opgedoken. Mensen weten je dan misschien niet direct te plaatsen, maar je komt wel bekend voor. Je hebt jezelf al eens laten zien.”

Wat zijn nog meer voordelen van het project Kennisbruggen? De grote diversiteit aan goede afstudeeropdrachten in het MKB en de versterkte binding tussen onderwijsinstellingen met MKB-ondernemers in de belangrijkste economische sectoren in Zuid-Holland zoals Transport & Logistiek, Water & Deltatechnologie, Greenports,  Health & Life Science.

 Geschreven door: Linda Bloem

Weet jij waar de meeste innovaties plaatsvinden? In het MKB! Wil jij een uitdaging en echt laten zien wat je waard bent? Kijk op de website Kennisbruggen.nl. Daar vind je opdrachten waar je energie van krijgt. Omdat je een innovatief idee zelf kunt vormgeven en het resultaat direct terugziet. Kijk voor opdrachten van Middenen Kleinbedrijven op Kennisbruggen.nl  Willem Looije Dit project is mede gefinancierd met steun van het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling van de Europese Commissie

7



Internationaal actief en maatschappelijk betrokken:

Iris van Eeden In 1998 ben ik begonnen aan de MER-opleiding aan De Haagse Hogeschool. Ik was geïnteresseerd in economie en recht, en de MER beloofde een goede combinatie van praktische zakelijke kennis en genoeg diversiteit om vier jaar aan de slag te kunnen. Ik herinner mij veel groepjeswerk en veel verschillende opdrachten gericht op het bedrijfsleven. Al snel kwam ik erachter dat de MER niet helemaal mijn studie was. Ik besloot om de MER af te maken en een interessante stage en afstudeeropdracht te doen, en daarna wellicht verder te studeren in de richting die mij meer aansprak. Ik deed mijn stage bij de Nationale Recherche Informatie (NRI) voor het tv-programma “Opsporing Verzocht” en vervolgens deed ik mijn afstudeeropdracht bij het Meldpunt Fraude.

8

Ik vervolgde mijn studie aan de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam in Cultuur Organisatie en Management. Ik leerde over andere culturen en over management op corporate level. Ik had een part time baan overgehouden bij de NRI en reisde naar Madrid voor een samenwerkingsverband tussen de Nederlandse en Spaanse politie. Een erg interessante, maar drukke tijd omdat studeren aan de universiteit veel meer tijd vergde. Ik raakte geïnteresseerd in internationale politiek door mijn werk in Spanje waar ik ondersteund werd door de Nederlandse Ambassade. Ik besloot een uitwisselingssemester te doen in Spanje aan de politieke faculteit. Mijn tijd in Spanje was geweldig! Naast het leren van een nieuwe taal leerde ik veel van de mensen die ik ontmoette en mijn nieuwe leefomgeving. Ik besloot dat ik in het buitenland wilde gaan werken. Na terugkomst in Nederland organiseerde ik samen met een andere studente van de VU een afstudeeronderzoek in Indonesië voor de Radio Nederland Wereld Omroep. Met een groep van zeven studenten deden we in verschillende delen van Indonesië onderzoek naar radiostations. Radio is een krachtig (politiek) medium in Indonesië. Werken in een ontwikkelingsland geeft je veel perspectief en inzicht in de wereld.

anticorruptiedemonstraties in de stad, kortom avontuur en uitdaging genoeg.

Na mijn afstuderen had ik functies bij de Nederlandse overheid in Nederland en Duitsland. Na veel mailtjes en sollicitatiebrieven kreeg ik de kans om een traineeship te doen bij de Nederlandse Ambassade in Jakarta. Na 4 jaar eindelijk terug naar Indonesië! Gedurende een half jaar werkte ik op de Politieke Afdeling op het gebied van anticorruptie. Heel spannend en interessant werk. Indonesië staat bekend als een van de meest corrupte landen in de wereld. Gedurende mijn functie op de ambassade werkte ik samen met de Anti-Corruptie Commissie in Indonesië. Er was een machtspel tussen de politie en de commissie gaande, en de ene na de andere voorzitter werd opgepakt en in de gevangenis gezet. Er waren bijna dagelijks

Na beëindiging van mijn contract werkte ik als consultant voor de International Labour Organization (ILO) op het gebied van jongereneducatie ter voorkoming van kinderarbeid. Ik was 1 jaar in Jakarta en het leek wel of ik vijf jaar aan werkervaring opdeed. Ik ging naar Nederland voor een korte vakantie om familie en vrienden weer te zien. Terug in Jakarta bleek dat ik was aangenomen voor een PhD-programma in Singapore. Ik had ruim een half jaar daarvoor een sollicitatie geschreven en een GRE-test gedaan. Ik was geselecteerd en moest binnen 1 week in Singapore beginnen! Met het voor mij goede nieuws - en voor mijn baas slecht nieuws - ging ik de volgende dag naar mijn werk. Mijn baas bij ILO, een Nederlander ove-

9

rigens, nam het gelukkig goed op en liet mij gaan als ik mijn project afmaakte. Zo gezegd, zo gedaan. Binnen een week was mijn appartement in Jakarta leeg en mijn visum ingeleverd. Ik verhuisde naar Singapore. Heel vreemd om na vijf jaar weer in de schoolbanken te zitten. Sinds augustus ben ik PhD Candidate aan de S. Rajaratnam School of International Studies aan de Nanyang Technological University in Singapore. Mijn onderzoek richt zich op human security na natuurrampen in Indonesië en Maleisië waarbij donorgeld wordt ingezet om het leven van de getroffenen te verbeteren. Een onderzoek waarbij ik veel van mijn kennis uit voorgaande functies kan gebruiken. Ik ben erg blij dat ik voorlopig in Zuidoost Azië mag blijven werken en onderzoek mag doen. Ik leer elke dag en ontmoet inspirerende mensen, een ervaring die ik nooit in Nederland op had kunnen doen.

Tips die ik naar aanleiding van mijn ervaring kan geven zijn: ga als het lukt voor een tijd naar het buitenland. Je leert anders tegen dingen als pensioen, verzekering en ontslag aan te kijken. Wees niet te kritisch in wat je wilt doen. Dingen lijken vaak anders dan ze zijn in de praktijk. Ik heb bijvoorbeeld een vertaalopdracht gedaan tussen twee banen in. Het lijkt niet erg interessant, maar ik heb er een goed netwerk aan overgehouden. Netwerken is heel belangrijk, al dan niet cruciaal, als je in het buitenland iets wilt doen. Regels zijn vaak niet strikt en duidelijk zoals in Nederland. Het is goed om met mensen van gedachten te wisselen en om advies en hulp te vragen.  Iris van Eeden Afgestudeerd aan de MER in juni 2002

 werk

“Ieder persoon is uniek en dat maakt het werk zo interessant”

10

“Het is belangrijk dat je een persoon niet onmiddellijk beoordeelt. Pas als je in gesprek gaat met je klant en geheel open staat voor die persoon, kun je daadwerkelijk iemand aan een nieuwe baan helpen.” Aldus Hajar Haidour (24), afgestudeerd MER-studente en sinds maart 2010 werkzaam als werkcoach bij het UWV. Een baan met veel diversiteit, en daardoor erg uitdagend. Steeds meer mensen aan het werk, dat is de missie van het UWV. Sinds de fusie van verschillende instanties in 2002 doet het hieruit ontstane UWV er alles aan om mensen zonder werk aan een nieuwe baan te helpen. Hiermee is deze overheidsinstelling onmisbaar in een maatschappij als Nederland, en ook de werknemers van het UWV spelen een belangrijke rol. Hajar: “Sommige klanten zijn op een vervelende manier vertrokken bij hun vorige werkgever en zitten mede daardoor niet lekker in hun vel bij het zoeken naar een nieuwe baan. Op zo’n moment is het belangrijk om open te staan voor deze mensen en hun het zelfvertrouwen te geven om er weer tegenaan te gaan. Geïnteresseerd zijn in mensen en een neus hebben voor kansen -ofwel denken in mogelijkheden in plaats van in onmogelijkheden- zijn hierbij onmisbare kwaliteiten.” Het is ook juist dit contact met klanten dat Hajar heeft doen besluiten te solliciteren voor een functie als werkcoach bij het UWV. Van maart 2009 tot juni 2009 studeerde ze af bij de Inspectie Verkeer en Waterstaat, waar ze een onderzoek deed naar de juridische mogelijkheden van deze organisatie op het gebied van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990. Na het succesvol afronden van haar scriptie besloot ze op zoek te gaan naar een baan waar ze haar opgedane juridische kennis kon inzetten. Hajar: “Ik kwam terecht bij het UWV, waar ik in eerste instantie ging voor de functie ‘Beslisser uitkeren’ voor de afdeling Werkloosheidswet (WW). Nadat ik een gesprek had gehad met een manager van een andere afdeling klikte het echter zo goed, dat hij mij graag bij zijn team wilde voegen. Zo ben ik uiteindelijk terecht gekomen bij de afdeling ‘Claim WIA’ bij het UWV in Rijswijk.”

Van juli 2009 tot maart 2010 werkte Hajar met plezier op deze afdeling. Toch miste ze uitdaging in haar werk, vooral omdat ze niet direct met klanten in contact stond. Een collega vertelde haar over de functie van werkcoach en Hajar waagde het erop. Al direct de eerste sollicitatie was het raak: ze werd aangenomen en sinds maart 2010 is ze officieel werkcoach van het UWV WERKbedrijf in Zoetermeer. Het doel van de functie is ‘het op klantgerichte wijze uitvoeren van het gehele bemiddelingsproces met als resultaat een snelle en efficiënte match van vraag en aanbod’. Hajar: “Het komt erop neer dat de klant zelfstandig op zoek gaat naar een geschikte baan, waarbij ik hem of haar ondersteun. Om dit voor elkaar te krijgen breng ik allereerst de persoonlijke situatie van de klant in beeld. Vervolgens begeleid ik hem of haar naar nieuw werk en zie ik erop toe dat de gemaakte afspraken worden nagekomen. Een gemiddelde werkdag bestaat dan ook voornamelijk uit persoonlijk contact met mijn klanten.” Het werken als werkcoach is echter een stuk breder dan het op eerste gezicht lijkt. Het is volgens Hajar belangrijk dat een medewerker van het UWV WERKbedrijf om kan gaan met de individuele wensen en verwachtingen van de klant enerzijds en de doelstellingen van het UWV anderzijds. Zo moet in een beperkte tijd per klant een zo goed mogelijk resultaat bereikt worden, en moet daarnaast rekening gehouden worden met bepaalde wet- en regelgeving. Om hiermee om te kunnen gaan moeten werknemers helder met klanten kunnen communiceren en resultaatgericht kunnen handelen, en ook enige juridische kennis is noodzakelijk. Hajar: “Wat mijn werk zo leuk maakt? De grote diversiteit aan klanten en taken vraagt snel kunnen schakelen tussen verschillende werkzaamheden, gedragsstijlen en rollen. Ieder persoon is uniek en dat maakt het werk zo interessant. Ook het feit dat je mensen kunt adviseren en ondersteunen geeft een goed gevoel.”  Caroline Walenkamp

 Wat doen bedrijven aan…

Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen? Steeds meer bedrijven zien maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen als belangrijk onderdeel van hun bedrijfsvoering. Het gaat tegenwoordig niet alleen maar om het behalen van winst en het voldoen aan de wensen van de klant. Veel bedrijven doen steeds meer: zij doen aan Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO). MVO is ondernemen met respect voor milieu en maatschappij. Hierbij wordt rekening gehouden met de financiële verantwoordelijkheden van het bedrijf (profit) met oog op mens (people) en milieu (planet). In het gunstigste geval is MVO verankerd in alle bedrijfsprocessen, maar hoe gaan bedrijven dan om met deze maatschappelijke verantwoordelijkheid in de praktijk? Om deze vraag te beantwoorden is er gesproken met enkele afgevaardigden uit het bedrijfsleven over MVO. Eén van ‘s werelds bekendste woonwarenhuizen Ikea doet veel aan MVO. Volgens een medewerker van de afdeling PR is MVO erg verweven in de dagelijkse bedrijfsactiviteiten van Ikea. Medewerker afdeling PR: “Wij doen erg veel op het gebied van MVO. Van zuinig omgaan met grondstoffen tot en met het verkopen van biologisch voedsel in onze eigen Swedish Food Market. Over alles is op een verantwoorde manier nagedacht. De producten die wij produceren zijn veelal recyclebaar

Even voorstellen

Naam Rosa Groen Functie Docent Leeftijd 31 Huwelijkse staat LAT-relatie Woonplaats Amsterdam Hobby’s  Hardlopen, lezen, schrijven, muziek

en worden in fabrieken geproduceerd waar goed op de werkomstandigheden wordt gelet. Ook werken we nauw samen met onze leveranciers, zodat we duurzame productietechnieken en materialen kunnen ontwikkelen. Uit enkele onderzoeken komt naar voren dat het belangrijk is om als bedrijf aan MVO te doen, omdat klanten het steeds belangrijker vinden dat bedrijven duurzaam te werk gaan. Bovendien voegt MVO zoveel waarde toe aan je bedrijf. Het verkopen van mooie milieubewuste producten geeft je een goed gevoel en dat is waar het uiteindelijk om gaat.” Aanbieder van mobiele communicatie T-Mobile doet ook aan MVO en heeft een speciaal MVO-beleid opgesteld. In het beleid staat een aantal speerpunten waaraan T-Mobile wil voldoen. T-Mobile Corporate Social Responsibility Manager De Rooij vertelt hierover: “T-Mobile vindt het belangrijk om aan MVO te doen en in de toekomst willen wij graag uitspringen in de telecommunicatiebranche op het gebied van MVO. In ons beleid staat dat wij graag willen dat onze bedrijfsvoering en producten op duurzame manier worden voortgebracht. Daarnaast verwachten wij ook van onze leveranciers dat zij op een verantwoorde wijze te werk gaan. Hiervoor hebben wij criteria ontwikkeld waar leveranciers aan moeten voldoen. Nieuwe leveranciers die niet voldoen

Na mijn studie geschiedenis in Amsterdam ben ik een jaar naar Spanje gegaan, Madrid. Daar studeerde ik door op mijn onderwerp (Spaans-Nederlandse geschiedenis), maar merkte ook dat ik meer in de tegenwoordige tijd wilde leven. Ik gaf daar Engelse les aan volwassenen aan het Ministerie van Binnenlandse Zaken en kon in de zomer stage te lopen bij het dagblad Trouw in Amsterdam. Eenmaal terug in Madrid schreef ik reportages voor die krant en wilde ik meer leren over de journalistiek. In Rotterdam deed ik daarom de Postacademische Dagblad Opleiding Journalistiek. Superleuke opleiding, waarna ik bij de Leeuwarder Courant aan de slag kon. Een heerlijke krant in een mooie provincie, maar na een jaar verlangde ik terug naar zuiderlijker streken en solliciteerde bij de Haagse Hogeschool. Een schot in de roos, want ze waren op zoek naar docenten in communicatievakken.

aan de criteria proberen wij over te halen om aan MVO te doen. MVO doe je namelijk niet alleen, maar door samen te werken. Samen sta je er sterker voor en zo worden de stappen richting een duurzame wereld gezet.” Werknemers vervullen ook een belangrijke rol als het om MVO gaat. Zij zijn een belangrijke schakel in het bedrijf en om op maatschappelijk verantwoorde manier te kunnen ondernemen, moeten werknemers op de hoogte zijn van de MVO-plannen. Bij Deloitte, een internationaal opererend bedrijf op het gebied van consultancy en accountancy, zijn de werknemers in ieder geval goed op de hoogte van MVO. Een persvoorlichter van Deloitte vertelt: “Deloitte onderneemt veel activiteiten als het om MVO gaat. Zo sponsoren we maatschappelijke projecten en doen wij actief mee aan vrijwilligerswerk met onze werknemers. Het mooie is de betrokkenheid van onze werknemers bij het maatschappelijk ondernemen van Deloitte. Uit werknemerstevredenheidsonderzoeken is zelfs gebleken dat het merendeel van onze werknemers trots is op het feit dat Deloitte aan MVO doet. MVO neemt dus veel voordelen met zich mee en is zeker de moeite waard om in te investeren en verder in te groeien.”  Charina Ori

Aangezien ik als journalist veel geleerd heb over schriftelijke en mondelinge vaardigheden, maar ook over de politiek en het bedrijfsleven, heb ik het gevoel dat ik een steentje kan bijdragen aan de MER. Ik beleef veel plezier aan het omgaan met studenten en college geven over communicatieve vaardigheden, zoals formuleren, interviewen, presenteren, rapporteren en bedrijfscommunicatie. Ook ben ik studieloopbaan-, stage- en afstudeerbegeleider. Naast mijn werk aan De Haagse zit ik met mijn neus in de boeken of reis ik stad en land af als freelance journalist voor verschillende dagbladen. In mijn vrije tijd loop ik hard, speel ik piano of zak ik met mijn vriend af naar Midden-Frankrijk, waar hij een huis heeft. Lezen jullie Trouw, Het Parool of de Leeuwarder Courant, dan kunnen jullie mijn naam nog wel tegenkomen. En willen jullie extra aandacht voor schrijf- of interviewvaardigheden, wees welkom in SL. 3.35!

11

 studentenverenigingen

Je inzetten in een studentenvereniging:

Loont het?  Je kunt tijdens je studie op veel verschillende manieren naast je studie werken aan competenties en je CV verfraaien. Een daarvan is actief worden bij een studentenvereniging. Niet bij iedereen even populair: veel studenten zijn bang dat activiteiten bij een studentenvereniging veel tijd kosten en ten koste van je studie gaan. Aan de andere kant wordt beweerd dat je door actief te zijn in een vereniging vaardigheden ontwikkelt die nuttig zijn in je verdere carrière. Ook MER-studenten zijn actief (geweest) bij studentenverenigingen. Een aantal daarvan hebben we om hun mening gevraagd: Varishna Tewarie (lichting 1999), Marjolijn Kooman (lichting 2003), Mimoun Outmany (lichting 2003), Zuleyha Susan (lichting 2004) en Mohanned al-Rubaiy (lichting 2007).

verloop van tijd werd ik steeds actiever in verscheidene regio’s (Den Haag, Amsterdam, Rotterdam en Utrecht) en commissies (Activiteiten, congres, Hindoe Beurs, redactie, sponsoracquisitie en PR).”

12

Aan haar de vraag wat ze als bestuurder heeft bereikt: “We hebben in die periode veel bereikt (bewustwording creëren, het opzetten van iets nieuws op campussen, organiseren van grote activiteiten tot 2500 man). Twee dingen zijn mij het meeste bijgebleven: de Hindoe Hangama, wij hebben drie beurzen georganiseerd in samenwerking met verscheidene Hindoe-jongerenorganisaties om de Hindoe-cultuur te promoten en geld in te zamelen voor een goed doel. En het tweede was de lancering van het verenigingsblad Vidyarthi, met artikelen over filosofie, cultuur, studie, carrière etc.”

Varishna Tewarie Varishna is gedurende (en ook na) haar MER-studie bestuurlijk actief geweest binnen het Hindoe Studenten Forum Nederland. In haar vereniging was ze achtereenvolgens Secretaris Nationale Betrekkingen (2002-2003), algemeen secretaris,/hoofdredacteur verenigingsblad Vidyarthi en tenslotte penningmeester en eindredacteur verenigingsblad Vidyarthi (2003-2005). In Varishna’s tijd had de vereniging ongeveer 300 leden. Het Hindoe Studenten Forum heeft als doelgroep Hindoe-studenten in Nederland en eenieder die zich aangetrokken voelt tot de doelstelling en activiteiten. Dat laatste gold zeker voor Varishna: “Ik miste Hindoe-activiteiten op de Hogeschool, en vond het leuk om mijn cultuur te delen. Tijdens mijn studietijd was ik bezig met persoonlijke ontwikkeling, niet alleen op intellectueel en academisch gebied, maar ook spiritueel, cultureel en religieus.” En: “Ik werd benaderd om plaats te nemen in het bestuur. Na

Varishna ziet haar bestuurlijke ervaring als goed voor haar eigen ontwikkeling, maar ook voor haar latere carrière: “Het ligt ook aan de tijd en energie die je erin steekt, zoveel krijg je eruit. Ik heb leren presenteren en organiseren, ook samenwerken met mensen die van gedachten verschillen met mij of met elkaar, maar toch 100% willen gaan voor een uitstekend resultaat. Ik kijk nog steeds met veel plezier terug op de 4 jaren bij HSFN en ik kan een studentenvereniging aan iedereen aanraden. Ik heb er meer voor teruggekregen dan dat ik heb gegeven. Dankzij mijn ervaringen bij HSFN kon ik vragen beantwoorden over teamwerk, en resultaatgericht werken tijdens sollicitatiegesprekken. Maar ook over het omgaan met uitdagingen, overtuigingskracht, sponsorwerving. Vooral bij mijn gesprekken in het buitenland (Londen) werden teamwork, projectmatig werken en het oplossen van uitdagingen zeer op prijs gesteld.” Varishna heeft door haar bestuurswerk anderhalf jaar studievertraging opgelopen; culturele verenigingen kwamen destijds niet in aanmerking voor financiële ondersteuning en Varishna dus ook niet.

Na de MER: “ Ik heb na de MER Bedrijfskunde gestudeerd in Rotterdam. Ondertussen gewerkt bij drie commerciële banken en veel vrijwilligerswerk gedaan voor een Indiaas kinderhuis. Het ‘goed doen’ voor de wereld begon aan mij te knagen en ik heb vorig jaar gekozen om te werken bij ontwikkelingsbank FMO waar ik momenteel werk als analist. FMO verstrekt financiële diensten aan bedrijven in ontwikkelingslanden om duurzame ontwikkeling teweeg te brengen, ik ben actief in de regio’s Afrika en Azië.” Zuleyha Susan Zuleyha was in de periode van februari 2007 tot mei 2008 secretaris van Eurasia SV. Eurasia SV is een studentenvereniging met Turkse achtergrond, die haar doelstelling als volgt verwoordt: ‘Eurasia SV probeert de integratie tussen studenten te bevorderen. Dit gebeurt direct of indirect door middel van verschillende activiteiten. Om meer inzicht te krijgen in ieders culturele achtergrond worden er evenementen georganiseerd. Ook worden er activiteiten georganiseerd om de kennis van haar leden te vergroten, het cultuurbesef te verbeteren, respect voor elkaar te ontwikkelen en tevens vaardigheden aan te scherpen. Zo organiseert Eurasia haar activiteiten doelgericht. Daarnaast kunnen de leden zich ontspannen en sociale contacten opbouwen tijdens het uitvoeren van activiteiten.’ De vereniging telde in Zuleyha’s tijd rond de 350 leden. “Al voordat ik op de HHS zat, had ik kennisgemaakt met Eurasia SV. Mijn oom en een aantal vrienden waren er al lid van en ik deed wel eens mee met de activiteiten. Na de HAVO ben ik direct begonnen met mijn MER-opleiding aan De Haagse Hogeschool. Zodoende heb ik Eurasia van dichtbij kunnen volgen en de vereniging sprak mij heel erg aan, omdat ze zo multiculti is en leerzame, plezierige activiteiten had. Zulke activiteiten organiseren vond ik een hele prestatie en in plaats van alleen maar suggesties te doen naar het bestuur toe heb ik besloten om mezelf kandidaat te stellen voor het bestuur. Zelf hielp ik af en toe mee met de bestuursleden van toen. Ik leerde altijd wel wat van elke activiteit en werd steeds actiever en actiever. Op een gegeven moment spoort iedereen elkaar om actief mee te doen. En gezien de doeleinden die Eurasia voor ogen had, hebben wij altijd al actieve leden gehad. Verder is Eurasia een heel toegankelijk vereniging en heeft ze ieder jaar verkiezingen (een bestuursjaar duurt onder normale omstandigheden een studiejaar) en samen met mijn oom en een aantal vrienden besloot ik om te solliciteren naar de functie van secretaris. Ieder lid heeft stemrecht en kan dan stemmen op zijn/haar favoriete kandidaat/kantidate. Gelukkig had ik een effectieve speech en heb ik de stemmen gekregen.”

13

Heeft Zuleyha veel bereikt tijdens haar bestuursperiode? “Heel veel. Ik heb altijd al gezegd en zeg het nu nog steeds: als secretaris ben je het visitekaartje van de vereniging. Je fungereert als contactpersoon voor alles en iedereen, inclusief bedrijven, andere verenigingen, stichtingen etc. Alle telefoon- en mailverkeer gaat via jou; kortom je bent de vraagbaak. Het is niet meer dan logisch dat zulke verantwoordelijke taken genoeg leermomenten met zich meebrengen. Althans, voor mij dan. Mede dankzij mijn eigen vaardigheden en de opgedane ervaringen tijdens mijn bestuursjaar heb ik mezelf kunnen ontplooien, ontwikkelen en mijn skills kunnen verbeteren. Hoe goed je ook iets denkt te kunnen doen, het kan altijd wel beter. Daarnaast leer je ook hoe om te gaan met verschillende situaties. Als je niet zo goed kunt plannen leer je dat hierbij ook. Een stukje werving en selectie valt ook hieronder. Als voorbeeld kan ik het selecteren en indelen van leden noemen die nog actiever willen meedoen en hierdoor gaan solliciteren voor de diverse commissies die de vereniging kent.” Zuleyha werkt sinds haar afstudeerjaar, 2008, als cashmanager bij ING. Gedurende haar bestuursperiode heeft ze geen studievertraging opgelopen. En: “Elke hierboven genoemde ervaring heb ik goed kunnen benutten in mijn leven, inclusief bedrijfsleven. Ik raad het iedereen dan ook van harte aan om deel te nemen aan de studentenvereniging die hem/haar het meeste aanspreekt. Blijf niet stilstaan, maar blijf bewegen. De aarde beweegt ook.”

studentenverenigingen

“Ja, zoals al eerder beschreven; ik heb een aantal opdrachtgevers eraan overgehouden. Daarnaast heb ik geleerd te plannen, beslissingen te nemen, netwerken.... noem maar op. Er is zoveel wat er in zo’n jaar op je pad komt!”

14

Marjolijn Kooman Marjolijn is actief geweest in H.S.C. INTAC van Zwijndrecht. Deze vereniging, die in Marjolijns tijd rond de 350 leden telde, heeft als doelstelling meerwaarde creëren voor studenten tijdens hun studentenleven en als doelgroep ‘Haagse’ HBO-studenten. Marjolijn werd lid omdat het haar leuk leek nieuwe mensen te leren kennen. En dan kan actief worden in het bestuur snel gaan: “Ik werd er voor gevraagd door het toenmalige bestuur. Toen ben ik er over na gaan denken. Een bestuursfunctie bood voor mij toch wel een heleboel voordelen. Een persoonlijke uitdaging, leren combineren met andere verantwoordelijkheden, netwerk opbouwen.. al die dingen hebben me doen besluiten me inderdaad in te zetten. Ik moest een bepaald bedrag aan sponsorgeld binnenhalen, rond de 10.000 euro geloof ik. Dat is me gelukt. Daarnaast heb ik in samenwerking met mijn voorganger de functie verder weten te structureren en het netwerk weten uit te bouwen. Onze vereniging was een wereldje op zich. Elke week bestuursvergadering met allerlei kwesties die besproken moesten worden, beslissingen nemen die gevolgen hebben voor je hele vereniging. Daarnaast was het een jaar lang aanpoten. Ik heb naast mijn bestuursfunctie mijn studie zo goed mogelijk afgemaakt, heb gewerkt, en heb zelfs nog drie maanden stage gelopen.” Voor een baan heeft Marjolijn haar bestuurswerk niet nodig gehad: “Ik ben uiteindelijk voor mijzelf begonnen. En contacten die ik toentertijd heb opgedaan, hebben tot mijn huidige opdrachten geleid. Op dit moment heb ik twee bedrijven: Kooman Project Support: het leveren van personal assistants voor het MKB. En daarnaast Koeldirect, een bedrijf in de verkoop van koelcellen. Ik heb uiteindelijk geen studievertraging opgelopen door mijn bestuursfunctie. Maar dit kwam doordat mijn opleiding er achter stond, en ik een aantal goede afspraken had gemaakt. Ook had ik voor mijn bestuursjaar al wat dingen afgerond.” Heeft Marjolijn voor haar huidige werk wat gehad aan haar bestuursfunctie en zo ja wat?

Mimoun Outmany Mimoun Outmany was een van de oprichters en de eerste twee jaar voorzitter van Dynamica. (nu rond de 300 leden). Studentenvereniging Dynamica richt zich op studenten die naast hun studietijd meer uit zichzelf willen halen door het (mee) organiseren van of deelnemen aan -activiteiten gericht op het bevorderen van de persoonlijke kwaliteiten en competentieontwikkeling. Ook is een ander doel het bieden van kansen aan studenten om hun netwerk te vergroten en daardoor de kansen op de arbeidsmarkt te verbeteren. Uiteraard speelt de factor gezelligheid en fun een belangrijke rol bij de activiteiten die Dynamica ontplooit. De doelgroep: Studenten in het hoger onderwijs, primair de studenten op De Haagse Hogeschool en daarnaast ook studenten van andere hogescholen en universiteiten. Dynamica richt zich voornamelijk op studenten met een Marokkaanse achtergrond maar de vereniging staat voor elke student open. Mimoun: “Naast mijn studietijd bij de MER wilde ik meer uitdaging en meer uit mezelf en mijn studietijd halen. Na een oriëntatiefase bij bestaande verenigingen vond ik het aanbod van activiteiten niet aansprekend genoeg en zo bleken er meerdere (mede)studenten ook over te denken. Zo is een groepje ontstaan dat Dynamica heeft opgericht en het bleek een succes; de eerste week na de oprichting hadden zich al 100 studenten ingeschreven als lid en de tijd daarna is het aantal leden alleen maar toegenomen. Het stukje persoonlijke ontwikkeling en netwerkvorming heeft mij het meest aangezet tot mijn actieve rol in de vereniging.” Mimoun kijkt tevreden terug op wat hij heeft bereikt: “Ik heb samen met mijn andere bestuursleden een vereniging kunnen neerzetten die door vele instanties en door de Hogeschool als een volwaardige en betrouwbare organisatie wordt gezien. Verder ben ik ook blij dat ik, mede door het oprichten van de vereniging en het organiseren van verschillende activiteiten, vele studenten de kans heb kunnen

geven om zichzelf verder te ontwikkelen en dat ik daarover regelmatig (nu nog) gesprekken heb met deze studenten.”

door een netwerk op te bouwen. Ook willen we de integratie in de Nederlandse samenleving bevorderen.”

Voor Mimoun heeft zijn Dynamica-tijd ook wel het een en ander opgeleverd: “Ik kan hierover veel zeggen maar ik houd het kort. Bij de opleiding krijg je verschillende vaardigheidstrainingen en bij de vereniging kan je deze vaardigheden toepassen en nog verder ontwikkelen. Een van de vaardigheden is het presenteren en verkopen van jezelf en je organisatie. Als voorzitter was ik het aanspreekpunt m.b.t. de vereniging en zo heb ik regelmatig contact met o.a. gemeente en andere organisaties bijvoorbeeld over het aangaan van sponsorpartnerschappen. En hier komen vele vaardigheden van pas, denk aan onderhandelen, presenteren, netwerken enzovoort.

“Het feit dat het percentage jongeren van Irakese afkomst steeds groter wordt op universiteiten en hogescholen in Nederland heeft me ertoe gebracht om op zoek te gaan naar een vereniging die mij kan vertegenwoordigen. Een vereniging die zich richt op het stimuleren van de leden om het beste uit zichzelf te halen en ze te begeleiden om maximaal gebruik te maken van eigen kwaliteiten. Omdat IYC-NL nog niet zo lang bestaat, heeft dit ertoe geleid om gebruik te maken van de kwaliteiten van eigen leden. Bijvoorbeeld: enkele studenten met ICT- achtergrond zijn verantwoordelijk voor het maken en beheren van onze website en studenten die de studie MER doen zijn betrokken bij de interne/externe communicatie en de financiële zaken et cetera.”

Voor het vinden van de stage heeft het zeker voordelen opgeleverd, dat was ook het eerste voordeel wat direct zichtbaar was voor mij. Vlak na de oprichting leerde ik personen kennen die hebben kunnen bijdragen aan het vinden van mijn stage in het buitenland. Voor het vinden van een baan idem, een medebestuurslid heeft mij geïntroduceerd bij het bedrijf en ik kon daar terecht. Wel merk ik dat recruiters veel vragen stellen over de bestuursfunctie omdat ze daar waarde aan hechten. Verder heb ik na mijn bestuursfunctie nog contact met vele personen met belangrijke functies bij overheidsinstellingen en commerciële organisaties.” Mimoun heeft geen vertraging opgelopen, maar het was veel een kwestie van goed plannen en hard werken. “Momenteel ben ik werkzaam bij een bureau als interim pensioenspecialist en doen we projecten bij verschillende (verzekerings)bedrijven. In mijn huidige baan komt het voor dat ik verantwoordelijk ben voor een bepaald project en dan komen de organisatievaardigheden en het aansturen van mensen waarmee je werkt goed van pas. Overigens wil ik wel aangeven dat ik na mijn studietijd niet ben gestopt met Dynamica. Om de continuïteit van de vereniging te waarborgen en om de opgedane ervaringen mee te geven aan nieuwe besturen, is er een Raad van Advies opgericht en daar ben ik lid van.”

Mohanned al-Rubayi Mohanned, derdejaars student aan de MER, is actief in Iraqi Youth Council- NL (IYC-NL) als lid in de Commissie Interne Communicatie. Doel van de ongeveer 200 leden tellende vereniging is ‘”de krachten en talenten van de tot nu toe relatief onbekende Irakese jongeren in Nederland bundelen. Hiermee willen we Irakese jongeren in Nederland helpen

Wat heeft Mohanned bereikt: “Door het organiseren van allerlei activiteiten zoals Iraakse jongerendag 2009 hebben we het succes van de Iraakse jongeren in beeld gebracht. Hiermee hebben we laten zien dat de Iraakse samenleving goed geïntegreerd is in Nederland en dat de meeste jongeren een positieve bijdrage leveren aan de Nederlandse maatschappij. Ook hebben we ons sociaal netwerk versterkt. Ook door samen te werken kunnen we een bijdrage leveren aan de wederopbouw binnen Irak. Ook voor Mohanned was studievertraging niet aan de orde:”binnen onze vereniging is de boodschap erg duidelijk ‘studie gaat voor’.” Mohanned loopt momenteel stage bij Bridgizz, waar hij de functie van consultant vervult. Ook hij ziet zijn bezigheden voor de vereniging als een verrijkende ervaring: “Ik kan veel van wat ik theoretisch geleerd heb in de praktijk toepassen. Dit is erg leerzaam want op deze manier test ik de kennis die ik op eigen vakgebied opgedaan heb. Dit heeft positief bijgedragen aan mijn eigen ontwikkeling binnen de MER-opleiding.” Vijf (oud-)studenten met verschillende ervaringen. Maar wel een grote mate van overeenkomst: actief zijn binnen een studentenvereniging loont. Je werkt aan een mooi CV, bouwt een waardevol netwerk op, kunt je idealen en ambities verwezenlijken en maakt jezelf aantrekkelijk voor toekomstige werkgevers of stagebedrijven: je ontwikkelt vaardigheden waar je wat aan hebt in je verdere carrière.Het kost tijd, zij het dat het niet altijd leidt tot studievertraging. Je kunt eventueel in aanmerking komen voor een Bestuurs- of medezeggenschapsbeurs (zie Studentenstatuut deel 1, pagina 22): de ondersteuning is bedoeld voor studenten van de hogeschool die in de periode van – meestal- vier jaar waarin ze recht hebben op een prestatiebeurs of in de twee jaar daarna, lid zijn van het bestuur van een studentenorganisatie of lid zijn van een medezeggenschapsraad van de hogeschool. Ook is er de mogelijkheid tot uitstel van negatief bindend studieadvies bij bestuurslidmaatschap van een studentenvereniging (zie Kaderregeling Studieadvies 2010-2011, artikel 3, lid 2).  Frank de Poorter

15

 na de mer

Leven na de MER in Ecuador Tineke had een brede interesse en zocht een opleiding waarin ze verschillende kanten op kon. Ze koos voor een veelzijdige opleiding waarmee ze niet een specifiek beroep had gekozen. Vakken gericht op Mens & Organisatie vond Tineke het leukst, net zoals de externe projecten. Er staan haar nog een paar projecten bij. Een daarvan was een opdracht om een originele presentatie te houden. Het werd een tv-programma waarin er werd gespeeld dat twee topmannen hun ervaringen deelden en rappers over succesfactoren kwamen praten. Een ander project was een onderzoek naar de klanttevredenheid van de politie Haaglanden Naam  T ineke Viteri DelgadoLeeftijd Afstudeerjaar

16

Hogewoning 26 jaar 2007

“De MER heeft mij geleerd dingen in een breed perspectief te zien.”

mer

De laatste fase van de MER met de keuzevakken, haar stage en het afstuderen in Ecuador kenmerken zich als de leukste en leerzaamste ervaringen van de opleiding. Ook de internationale reis naar Budapest was een hoogtepunt. Terugkijkend op de MER heeft ze veel geleerd en een mooie tijd gehad. ecuador “Ik vind het belangrijk om de mogelijkheden die ik zelf heb gekregen te gebruiken om kansarmen te helpen. Bijbelse kernwaarden van liefde en gerechtigheid liggen aan de basis van die motivatie.”

In 2004 kwam Tineke voor het eerste in het Zuid-Amerikaanse land Ecuador. Het was een vakantie waarin ze genoot van de cultuur en natuur. Tegelijkertijd was ze geraakt door de armoede in het land. Terug in Nederland besloot ze een kindje financieel te ondersteunen via het sponsorprogramma van de organisatie Compassion. Een jaar na terugkomst vertrok Tineke weer naar Ecuador voor een tweemaandelijkse taalcursus. Dit keer verbleef ze bij een gastgezin. Wat die twee maanden extra bijzonder maakten, was een bezoek aan het meisje dat zij financieel ondersteunde. Zij en haar familie leefden in een moeilijke situatie van armoede en verbroken relaties. Tijdens het bezoek kwam Tineke in contact met medewerkers van het veldkantoor van Compassion in de hoofdstad Quito. De organisatie was op zoek naar iemand voor de communicatie en organisatorische ondersteuning. Langzaam maar zeker ontstond er een mooi project voor haar eindstage. Na overleg op school en een goedgekeurd Plan van Aan-

pak vertrok ze in juli 2006 opnieuw naar Ecuador. Voor haar afstuderen heeft ze veel projecten gezien en daarover geschreven. Daarnaast ondersteunde zij Compassion op het gebied van Personeel & Organisatie en heeft ze geholpen bij het organiseren van een belangrijke tour langs projecten van Compassion die door major donors worden ondersteund. Tijdens haar stage verloor zij haar hart niet alleen aan het land, de cultuur en de taal, maar ook aan een leuke jongeman, Edwin. Na het afronden van de MER in het koude kikkerlandje vertrok ze voor onbepaalde tijd naar Ecuador en Edwin. Bij aankomst had ze nog geen baan, maar al snel mocht ze op sollicitatie bij de Nederlandse school en werd kort daarna aangenomen als juf voor de kleuterklas. Deze kleuters waren kinderen van Nederlandse of Vlaamse echtparen in Ecuador die naast de reguliere school twee middagen Nederlandse les kregen van juf Tineke. De Nederlandse cultuur werd niet vergeten aan de andere kant van de wereld, zo werden het sinterklaasfeest en Koninginnedag gevierd! Tijdens het lesgeven kwam er een tijdelijke vacature vrij als secretaresse van de Nederlandse ambassadeur in Ecuador, een functie die meer paste bij haar. Ze was een echte spin in het web. Zo beheerde ze de agenda van de ambassadeur, organiseerde ze bijeenkomsten, notuleerde ze, onderhield ze contacten met verschillende partijen en hield ze de kas bij. Beide banen heeft ze gecombineerd en met veel plezier uitgevoerd. Het was echt een ervaring om te werken op een ambassade! Naast haar drukke werkleven had ze ook tijd voor wandelen, Tai-Chi, koken en het huishouden. De weekenden werden ingevuld met familiebezoeken. Tijdens haar verblijf in Ecuador bloeide een mooie liefde tussen Tineke en Edwin. Hoewel de liefde voor het land erg diep zat bij de twee besloten ze samen, na lang overleg, terug te keren naar Nederland. De economische en politieke instabiliteit waren de belangrijkste reden om terug te komen. Dat neemt niet weg dat zowel Tineke als Edwin het niet uitsluiten ooit een keer terug te keren naar Ecuador of een ander ontwikkelingsland. nederland “Ik ben vooruit gegaan: een paar maanden en een hoop papiergesteggel later kon ook Edwin naar Nederland komen”

Inmiddels is Tineke getrouwd met Edwin. Vier maanden geleden werd hun geluk bezegeld met een prachtige dochter. Ze werkt als directiesecretaresse bij Prisma, vereniging van christelijke organisaties in ontwikkelingshulp. Een functie waarin een aantal MER- vaardigheden en -competenties goed van pas komen. Op dit moment is het goed hier in Nederland. Dat neemt niet weg dat er een innige wens is om terug te keren naar het land waar haar hart ligt, Ecuador.  Chantal Immink

Hands & Feet Het is een warme namiddag op een donderdag in augustus. Na het werk rijd ik richting Rijnsburg, waar ik een interview heb met ex-MER-student Joost Mens. Na de middelbare school zochten de vrienden Frank van Delft en Joost Mens meer uitdaging in een opleiding. Het werd de MER en ze hadden de smaak te pakken. Joost haalde na het eerste jaar zijn propedeuse en het vertrouwen was gewekt. Terugkijkend op de MER waren er vooral leuke momenten. Voor Joost stond het behalen van de propedeuse met stip op één. Op de voet gevolgd door drie projectweken in Krakau, Polen. Naast het behalen van de P’s was er ook tijd voor ontspanning tijdens de vakanties. Beide vrienden zaten in de organisatie van christelijke vakantiekampen in Oekraïne, een avontuur buiten de landgrenzen van Nederland. Jaar in jaar uit organiseerden Joost en Frank samen met een aantal leeftijdsgenoten een kamp voor kinderen en tieners in Oekraïne. Het doel was ontspanning, samenkomen en het uitdragen van het christelijk geloof. Na de kampen in Oekraïne bleven de nare beelden op het netvlies staan, zijn beiden gegroeid in hun geloof en hadden ze sterk het idee om iets te doen voor deze mensen…. Wat inmiddels vijf jaar geleden begon met een avontuur naar dit voormalige Sovjet-Unie-land is ontpopt tot een verblijf met een diepere betekenis. Oekraïne is het land waar beide vrienden reeds een jaar met hun beide vrouwen wonen en waar zij handen en voeten geven aan het christelijk geloof. Zowel Joost, Frank als hun partners zijn op verschillende gebieden werkzaam. De meeste projecten zijn onderdeel van de Stichting Children’s Relief, die betrokken is bij zendingswerk met een praktische inslag in Oost-Europa. De vrouw van Joost, Renate is actief op het gebied van gezinsbegeleiding. Zij begeleidt de ouders van kinderen onder het eerste levensjaar die in het ziekenhuis hebben gelegen en waarbij de thuissituatie schrijnend is. De grote problematiek van alcoholverslaving is voor haar aan de orde van de dag.

verzorgt de kinderen met de schaarse middelen die beschikbaar zijn. Joost stuurt een straatkinderenproject aan. Dit project maakt het mogelijk straatkinderen dag- en nachtopvang te bieden na school. Na school kunnen de kinderen, die voorheen op straat leefden, allerlei activiteiten doen in een huiselijke situatie. Zo kunnen de kinderen knutselen, sporten, computeren en krijgen ze bijbelles. Joost coacht en stuurt de twee Oekraïense begeleiders aan. Daarnaast is hij verantwoordelijk voor diverse taken, waaronder administratie, beleidsontwikkeling, PR en contact met de Nederlandse organisatie. Frank heeft een eigen project opgezet voor gehandicapten, wat hij al eerder in Ghana deed voor zijn vervolgstudie Bedrijfskunde. In Ghana blies hij nieuw leven in het project “GhanaMoves”, een concept waarbij lichamelijke gehandicapten met hulp van lokale bedrijven producten verkopen op een speciaal ontworpen driewielfiets. Het concept van ‘GhanaMoves’ wordt nu ook toegepast in Oekraïne, waar binnenkort het project ‘UkraineMoves’ van start gaat. ‘In de Sovjet Unie waren geen gehandicapten’ zei men, en tot op de dag van vandaag tellen gehandicapten eigenlijk niet mee. UkraineMoves biedt een praktische oplossing om inkomen te genereren, en verbetert de negatieve houding van het publiek ten opzichte van mensen met een beperking. De bijdrage aan de verschillende individuele projecten is een manier van ‘handen en voeten’ geven aan hun geloof in God. Dit is hun drijfveer, waarmee ze een verschil maken voor vele kansarme Oekraïners. Een mooie en tevens zware missie in een land als Oekraïne, waar nog steeds veel corruptie voorkomt. Gezien de dramatische geschiedenis van dit land zijn het gedrag en de handelingen van de lokale mensen en overheden soms verklaarbaar, maar dat neemt niet weg dat er iets moet gebeuren aan het onrecht dat kinderen, gehandicapten en ouderen aangedaan wordt. Joost, Frank, Renate en Ellen werken op vrijwillige basis in Oekraïne en leven van giften. Hun doel: vanuit hun christelijke geloof iets doen aan het onrecht waar vele kinderen en jongeren mee te maken hebben. Mocht je meer willen weten over deze bijzondere MERstudenten, ze willen supporten en volgen; neem eens een kijkje op: www.handsnfeet.nl.  Chantal Immink

Ellen, de vrouw van Frank, werkt in het lokale ziekenhuis op de kinderafdeling. Op deze afdeling liggen verlaten kinderen en kinderen waarvan de ouders tijdelijk of niet in staat zijn voor hun kind te zorgen. Zij verpleegt en

17

 Drie ondernemende alumni

In deze nieuwsbrief 3 ondernemende MER Alumni die elkaar niet uit het oog zijn verloren: Wesley van der Vlies MSc. MER van 1999 – 2003 Manager Click&Woww B.V. [email protected]

18

Mark de Jong MER van 1999 – 2003 Eigenaar Advance Tax Compliance [email protected]

Ik ben geboren en getogen in Den Haag en heb met veel plezier gestudeerd aan De Haagse Hogeschool. Er was direct een click en die is altijd gebleven. De 4 MER-jaren zijn voorbij gevlogen en op de laatste dag spreek je met al je mede-bachelors af dat je contact blijft houden. Met Mark en Nithin is dat goed gelukt, mede omdat we verder zijn gaan studeren aan het Erasmus, in het Rotterdamse. Een sprong in het diepe, waar we veel gehad hebben aan de instelling die je leert op de MER: SAMENWERKEN.

In het eerste deel van het afstudeerjaar ben ik stage gaan lopen bij Deloitte Belastingadviseurs in Rotterdam. Vervolgens heb ik samen met studiegenoot Jasper v/d Meij mijn afstudeerscriptie voor Deloitte geschreven. Na het behalen van mijn MER- diploma in 2003 ben ik direct bij Deloitte begonnen op de internationale aangiftepraktijk vennootschapsbelasting. Om me verder te verdiepen in de fiscaliteit ben ik in 2003 tevens begonnen met de studie Fiscale Economie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam.

Mijn vervolgstudie heb ik gecombineerd met werken bij AXA Verzekeringen, waar ik mijn MER-stage en -afstudeeropdracht heb volbracht. Een fantastisch bedrijf dat vlak voor de Kredietcrisis is verkocht aan Reaal Verzekeringen en dat mij deed besluiten om na mijn Masteropleiding te gaan werken voor de ING Groep.

Op de internationale aangiftepraktijk van Deloitte bestonden mijn werkzaamheden voornamelijk uit het opstellen van aangiften vennootschapsbelasting, het beoordelen van aanslagen, beantwoorden van eventuele vragenbrieven van de belastingdienst en het bepalen van de juiste belastingpositie in de jaarrekening (tax accounting). Bij Deloitte was ik verantwoordelijk voor het opstellen van de (complexe) aangiften vennootschapsbelasting van onder andere Koninklijke KPN, Adecco Nederland, Johnson & Johnson en Perfetti Van Melle.

Na bijna zeven jaar voor grote financiële bedrijven te hebben gewerkt heb ik de klus aangenomen om voor een startend bedrijf een nieuw softwareproduct te introduceren in de wereld van digitaal presenteren en communiceren. Een product dat ideaal in te zetten is op (touch) screens in winkelruimtes, showrooms, beurzen en alle andere plaatsen waar bedrijven hun doelgroep willen bereiken. We zijn gestart met zijn tweeën en zijn binnen een half jaar tijd gegroeid naar een bedrijf met vijf personen. Inmiddels bieden we ook grafisch ontwerp voor bedrijven en instellingen aan, denk aan huisstijlen, flyers, websites etc. In mijn rol als manager komt de brede kennis van de MER uitstekend van pas. Dit helpt mij om snel in de juiste richting de exacte kennis te vergaren.

In 2008 heb ik de overstap gemaakt van Deloitte naar Advance Tax Compliance; een volledig onafhankelijk, dynamisch en flexibel klein belastingadvieskantoor. ATC is gespecialiseerd in het leveren van duidelijke, bruikbare en op maat gesneden tax compliance en tax accounting diensten aan ondernemingen. Op 1 januari 2010 ben ik mede-eigenaar geworden. Op dit moment bestaat onze cliëntenportefeuille uit onder andere Koninklijke KPN, Shell, Procter & Gamble en Rabobank. Ik heb het enorm naar mijn zin en ga iedere dag met veel plezier naar mijn werk.

Nithin Paltan Msc. MER van 1999 – 2003 Partner Frendz Finance [email protected]

Ik heb mijn stage en afstudeeropdracht vervuld bij Nationale-Nederlanden te Den Haag. Vervolgens ben ik samen met Wesley van der Vlies gestart met de Master Economics & Business, met specialisatie Marketing bij de Erasmus Universiteit te Rotterdam. In 2007 zijn wij beiden succesvol afgestudeerd, met onze gezamenlijke afstudeerscriptie over consumentengedrag bij het maken van keuzes bij online webwinkels. In datzelfde jaar ben ik in dienst getreden van Frendz Finance. Dit is een detacheringbureau voor financiële professionals, dat met zijn unieke training en opleiding, schaduwmanagement en training on the job, kwalitatief hoogwaardige professionals bij bedrijven detacheert. Voor Frendz Finance heb ik inmiddels meerdere interim opdrachten vervuld in de functies variërend van Financial Controller tot Financial manager bij onder andere De Schiphol Group, PPG Industries (Nederland, Verenigd Koninkrijk, Polen, Dubai, VS en Europa) en Stichting het Juridisch Loket. Eind 2008 ben ik mede-eigenaar/ partner geworden van Frendz Finance, waarbij ik verantwoordelijk ben voor Sales & accountmanagement, creëren van nieuwe business en het binnenhalen van nieuwe klanten. De MER-opleiding heeft mij geholpen aan het creëren van een stevige fundering voor de rest van mijn carrière, waarbij ik het bedrijfsleven altijd heb leren te benaderen vanuit meerdere invalshoeken.

Kijk eens op onze websites en vertel ons wat je ervan vindt. Misschien kunnen we van elkaar leren. Ook als je het leuk vind om eens een dag mee te lopen, ben je van harte welkom. Wesley van der Vlies, Mark de Jong, Nithin Paltan

Welkom in De Maatschappij Om te beginnen een vraag. Wat bedoelde de Stichting Ideële Reclame (SIRE) eigenlijk met haar kreet “de maatschappij, dat ben jij”? Dat wij allemaal elkaars tafelgenoot zijn? Dat Nederland één groot lopend buffet is?

Maatschappij en politiek hebben met elkaar te maken. Dat zie je duidelijk in de herkomst van ‘politiek’, namelijk het Griekse ‘politeia’. Dit betekent zoveel als de burgerlijke samenleving of het leven als burger in een samenleving. In ‘maatschap´ is dit ook te zien, wat namelijk afkomstig is van ‘maat’ –wat ‘tafelgenoot’, of ‘degene waarmee je eten deelt’ betekende. En op school zie je deze verbinding ook: je leert over politiek bij maatschappijleer. De verbinding maatschappij – politiek1 is dus: het gaat over samen-zijn, samen iets doen (bijvoorbeeld avondeten), en dan dus ook: verdelen en in- en uitsluiten. Denk bijvoorbeeld aan het politieke spel op een kinderspeelplaats of het sociale aspect van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Want; wie is dan die maatschappij? Ook de crimineel, de junk, de pedofiel, de (straat)terrorist? Dat in ieder geval niet. Het hele punt van die reclamecampagne is natuurlijk het aanleren van tafelmanieren.2 En politiek dan? Politiek ging om in- en uitsluiting. De nationale identiteit werd ontleend aan het niet de ander zijn. Dit is de barbaarse ander als spiegel. Barbaar komt namelijk van het Griekse ‘bárbaros’, wat verwees naar de vreemde klanken die niet-Grieken uitsloegen wanneer zij praatten (‘bar-bar’3). Het idee is dus dat in het klassieke politieke denken (dat voor een deel ons doen en laten nu nog steeds zou tekenen), men weet wie hij is (een (Griekse) burger) door te kijken naar wie hij niet is (een barbaar). Dat dit hout snijdt zie je ook in de gedachte dat een gezamenlijke vijand groepsbinding bevordert. 4 Maar ons universele denken heeft deze politieke spiegel kapot gegooid; wij kunnen de ander niet meer als barbaar zien, maar alleen nog maar als medemens –zij het van een andere cultuur. Wij zijn allen cultuurrelativisten5. Het universele denken is overigens het ineenzijgen van de wereld (of het wereldbeeld, wat daar dan ook het verschil tussen is). Vroeger dacht men bijvoorbeeld dat het ondermaanse naar andere wetten luisterde dan het bovenmaanse (het Ptolemeïsch wereldbeeld). Hier is pas een eind aan gekomen doordat Newton bedacht dat de kracht waarmee de hemellichamen bewegen dezelfde kracht is als datgene wat appels op hoofden doet vallen. Maar nog belangrijker is het universele denken voor het mensbeeld geweest. Zo zien we onszelf sinds Darwin als een geëvolueerde aap (een dier onder dieren).6 1 Het is overigens grappig dat hier een Germaanse wortel (die van de ‘maatschappij’, namelijk ‘maat’) en een Judeo-Christelijke wortel (die van de ‘politiek’, namelijk ‘polis’) elkaar ontmoeten om mijn denken te tekenen. 2 Je zou het een kwestie van hygiëne kunnen noemen. Bekijk maar: http://www. youtube.com/watch?v=7O6aiEXl0jk Het gaat dus niet om een aanspraak om politiek correct gedrag, zoals vroeger nog zo mooi kon. 3 In het Nederlands heb je blah blah en in het Engels to babble. 4 Daarom zijn we ook zo hecht geworden na de Ardennen. Of een ander voorbeeld is dat de rivaliteit tussen voetbalteams onderling vergeten wordt wanneer er tegen een ander land gespeeld wordt. 5 Een cultuurrelativist is iemand die niet gelooft in de superioriteit van de eigen of enig andere cultuur. Wanneer dit extreem wordt doorgetrokken ben je ook niet in staat om dingen uit een andere cultuur te veroordelen. 6 Door de opkomst van dit universele denken is ook zoiets als een Universele Verklaring van de Rechten van de Mens mogelijk. Alleen wanneer in je wereldbeeld alle mensen gelijk zijn, heeft het zin om te spreken over rechten die altijd en overal van toepassing zijn op die mensen.

Politiek gezien is er dus geen ‘echte’ mogelijkheid meer van inen uitsluiting, en daarmee ook niet van harde identiteitsvorming. Door de opkomst van het universele denken, waar de globalisering een verschijnsel van is, leven we in een enorm groot dorp. Dat de ander een ander taaltje spreekt, geeft jou nog geen reden om hem barbaar te noemen. Sterker nog; wanneer je géén rekening houdt met de ander zijn cultuur, dan ben jíj de barbaar. Maar maatschappelijk (Germaans) gezien is er misschien nog wel een in- en uitsluiting mogelijk. Zie het duidelijk normerende karakter van de genoemde SIRE-reclame. Of de normen en waarden van de vorige kabinetten. Maar ook de titel van het ‘liberale’ kabinet Rutte, vrijheid en verantwoordelijkheid, spreekt boekdelen. Die richt zich namelijk op de vrije en verantwoordelijke burger. Je zou kunnen zeggen; zij die dit niet kunnen, zijn dus simpelweg geen burger. Anders hadden zij wel recht gehad op een gelijk deel vrijheid. Vandaar dat ook al die ‘liberale’ maatregelen die de minder bedeelden onder ons treffen helemaal niet erg zijn –zij treffen geen burgers maar lastposten.

De maatschappij gaat over het kiezen van de juiste tafelgenoten; veel meer een technisch probleem dan een cultureel probleem. Links en rechts gaat in Nederland nu in principe om een strategische vraag: kunnen we wel via de overheid onze doelen bereiken? Of is een ieder-voor-zich tactiek beter? In feite zijn links en rechts simpelweg twee helften van hetzelfde liberale brein. Zij het dat in fysieke breinen de linkerhelft ‘de ratio’7 zou zijn, en de rechter ‘de emotie’, terwijl bij de politiek dit precies is omgedraaid. Er is dus een verschuiving van een cultureel uitsluitingsprincipe dat zich binnen de muren van de polis, binnen de grenzen van de ‘politiek’, voltrok, naar een technisch uitluitingsprincipe dat eigen is aan onze Germaanse wortel ‘maatschappij’. Wat is die verschuiving en waar kunnen we deze zien? In deze hele tekst is het gegaan om de ander, en hoe dit in relatie staat tot het zelfbeeld. Nu kon men vroeger denken; dáár heb je een stel barbaren en híer zijn wij. Politiek was dus in het over en weer tussen de Griek en de barbaar een culturele aangelegenheid van in- en uitsluiting. Maar binnen de grenzen van de polis was alles zinvol en viel alles op zijn plek. Nu echter leven we in het werelddorp, een kosmospolis, waarin er geen vreemde ander meer is. Toch blijft er behoefte aan in- en uitsluiting; er is nou eenmaal een onvoldoende hoeveelheid stoelen en eten om alle mensen uit te nodigen voor ons avondmaal. Deze in- en uitsluiting vinden we juist in het maatschappelijke denken: je wordt uitgesloten wanneer je geen goede tafelgenoot bent. Daarom kunnen er ook gedragsregels worden opgelegd om tot de maatschappij te mogen behoren. Aan de etenstafel van Nederland is iedereen welkom die vrij en verantwoordelijk kan zijn. Door alle hectiek is het niet helemaal zeker wie er allemaal langs komen en of er genoeg eten en stoelen zijn. Zolang je beleefd bent, je bord dankbaar leeg eet en lekkere drank of spijs meeneemt, mag je aansluiten, zonder aanzien des persoons. Kan je echter niet mee doen met de ‘gezelligheid’, dan wacht jou niets dan een dichte deur –geen tafelgenoot die hierom wakker ligt. Welke keuken er wordt geserveerd is voor hen allen onbekend –de gastheer kent zichzelf immers niet meer, zijn spiegel is gebroken. Er wordt wel ouderwets Germaans gebrald, in allerlei talen en dialecten, barrebarrebar. Hoor je dat? Ze zeggen –‘barbaar’!  Jeroen Hekking 7 De rede, het verstand, je grijze massa, etc.

19

 stage

Zeven maanden naar de VS: stage lopen in Miami leek Suzanne in het begin erg moeilijk, want jij bent degene die alles op moet lossen. Dan komt er ook nog bij dat je veel contact moet opnemen met de hotels daarover. De werkcultuur is in Amerika heel anders dan in Nederland en we moesten dan ook erg wennen hieraan. De hiërarchie binnen de Amerikaanse werkcultuur is duidelijker voelbaar en belangrijker dan in Nederland. Het is hard werken en weinig vrij. Amerikanen zijn ook meer gedreven en zullen minder snel klagen over hun werk. Er wordt binnen Travalco ook resultaatgericht gewerkt en er worden snel beslissingen genomen. In de eerste maand hadden we al iets leuks gepland. We hadden samen met onze huisgenoten een auto gehuurd en hiermee hebben we een roadtrip gemaakt door Florida. We hebben zelfs met zeekoeien gezwommen, dat is weer wat anders dan dolfijnen. We hebben veel gezien onderweg en ook nog dolfijnen gezien, toen we een jet ski tour gingen doen. Van links naar rechts: Suzanne Langhorst, Jacqueline van der Linden, Susanne Verwaijen

Op 8 juli 2010 begon voor ons het grote

20

avontuur waar we al zo lang op gewacht hadden. Wij gingen namelijk voor zeven maanden stage lopen in de wereldstad Miami. Het was altijd al onze passie geweest om stage te gaan lopen in het buitenland, alleen hadden we nooit gedacht dat dit ook echt zou gebeuren. Dit ging natuurlijk niet zonder al te veel voorbereidingen. Er moest een visum geregeld worden, huisvesting, geld gespaard worden en natuurlijk het grote afscheidsfeest. Tijdens de toespraak van meneer Chin in het derde jaar, heeft hij ons op het idee gebracht om onze stage door te brengen bij Travalco in Miami. Ons stond een groot avontuur te wachten en toen het moment eindelijk aangebroken was, was het toch wel een beetje eng. Je moest je vrienden en familie achterlaten voor zeven maanden. Toen we uiteindelijk in Miami waren, realiseerden we ons pas dat we zo lang niet thuis zouden komen en ons hier zelf moesten vermaken. De eerste drie dagen hebben wij samen Miami ontdekt met de fiets en hebben we een tour door Miami + boottocht gedaan. Het is een hele andere wereld dan in Nederland en natuurlijk super warm. De eerste drie nachten hebben we in een hostel op South Beach geslapen en op zondag 11 juli (de dag van de WK-finale) gingen we dan eindelijk naar ons appartement in North Miami. De volgende dag was onze eerste werkdag bij Travalco USA Inc. Wij werden allebei op de productafdeling gezet van Travalco. Susanne Verwaijen houdt zich vooral bezig met het verkrijgen van contracten van hotels waar Travalco al mee werkt, het verkrijgen van contracten met nieuwe hotels en het onderhandelen over de prijzen per kamer per persoon en de dagelijkse dingen. Suzanne Langhorst doet voornamelijk klachten die binnenkomen, probleemreserveringen, attracties contracteren, direct billing en de dagelijkse dingen die bijna elke stagiaire op de productafdeling doet. Tussendoor krijgt Suzanne Langhorst ook nog accounting problemen die opgelost moeten worden. Het doen van de klachten

Onze tweede trip was niet lang hierna en dat was The Big Apple, New York! Wij hadden hier al zo lang op gewacht en het kwam ook nog eens goed uit met werk. New York is echt een wereldstad en we zouden hier nog graag eens terug willen komen. We hebben in vier dagen dan ook veel gezien en gedaan. Onze ouders zijn ook nog langs gekomen, ongeveer op de helft van onze stage. Dit was dan ook weer erg leuk en we hebben dan ook veel leuke dingen gedaan in de week dat ze er waren. Ook zijn we beiden nog met onze ouders naar Key West geweest en we hebben ze Miami laten zien. Ook hebben we nog een bezoekje gebracht aan de Everglades, wat toch ook typisch iets is voor Miami. Dit half jaar was natuurlijk ook het jaar van Halloween, Thanksgiving, Kerst en Oud & Nieuw. Iets waar we wel benieuwd naar waren! Amerika staat er tenslotte om bekend om alles heel erg te overdrijven, dat hebben we dan ook wel gemerkt met Halloween. Wij zijn toen een weekend naar South Beach gegaan. Kerst en Thanksgiving zijn hier meer dan alleen maar familie en met elkaar zijn. We hebben hier dan ook het beste van gemaakt, natuurlijk met een stuk kalkoen. Zelf waren we ook heel erg benieuwd naar Oud en Nieuw in Miami. Al kwamen we er snel achter dat mensen thuis niet zoveel vuurwerk afsteken als in Nederland. Zij doen dit meer op 4th of July. Wel waren er veel New Years Eve feesten waar vuurwerk werd afgestoken. We hebben uiteindelijk heel veel gezien, zoals de Bahama’s, Washington DC en Orlando (Universal Studios en Adventure Island). En met nog maar vijf weken te gaan staat New Orleans nog op de planning. Miami is een erg leuke stad om te zien en we hebben ook veel leuke dingen gedaan, zoals een typische Miami Heat game met een aantal andere stagiaires. Dit was echt een superervaring. We hebben uiteindelijk veel geleerd van de Amerikaanse cultuur en het werk bij Travalco. Het is hard werken en we weten zeker dat het ons geholpen heeft. Het is een ervaring die we niet snel zullen vergeten. We hebben veel competenties ontwikkeld en die zullen we later goed kunnen gaan gebruiken in onze toekomstige baan. Het is iedereen aan te raden een stage te doen in het buitenland. Je leert erg veel en het is vooral goed voor jezelf. Als je iets echt wilt dan kun je het. Dat hebben wij nu wel ervaren.  Suzanne Langhorst, Susanne Verwaijen