Universiteit Gent Academiejaar 2006-2007
Watervervuiling en milieuwetgeving in China: Een kritisch onderzoek
Promotor: Prof. Dr. Bart Dessein Verhandeling voorgelegd aan de Faculteit der Letteren en Wijsbegeerte, groep Oosterse talen en culturen, voor het verkrijgen van de graad van licentiaat door Sarah Everaert.
Inhoudsopgave WOORD VOORAF ................................................................................................................................................ 8 INLEIDING ............................................................................................................................................................. 9 1
DEEL 1: MILIEUWETGEVING IN DE VOLKSREPUBLIEK CHINA............................................ 12 1.1 WETGEVING IN DE VOLKSREPUBLIEK CHINA ...................................................................................... 12 1.1.1 Nationaal Niveau ............................................................................................................................ 12 1.1.1.1 1.1.1.2 1.1.1.3
1.1.2 1.1.3
Het Nationaal Volkscongres ................................................................................................................. 12 Het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres. .................................................................... 13 De Staatsraad......................................................................................................................................... 13
Provinciaal Niveau ......................................................................................................................... 14 Problematiek bij de wetgeving ....................................................................................................... 16
1.1.3.1 1.1.3.2
Problemen bij het uitvaardigen van nieuwe wetgeving........................................................................ 16 Problemen inherent aan de wetgeving zelf........................................................................................... 17
1.2 ONTSTAAN MILIEUWETGEVING ........................................................................................................... 18 1.2.1 De periode van het eerste Vijfjarenplan tot de Culturele Revolutie.............................................. 18 1.2.1.1 1.2.1.2
Het eerste Vijfjarenplan (1953-1957) ................................................................................................... 18 De Grote Sprong Voorwaarts (1958-1960) tot de Culturele Revolutie(1966-1976) ........................... 19
1.2.2 De Post-Mao-periode (na 1978) .................................................................................................... 20 1.3 HET BEGIN VAN DE MILIEUBESCHERMING IN CHINA ............................................................................ 21 1.4 OPBOUW VAN DE MILIEUBESCHERMING............................................................................................... 22 1.4.1 Organisaties.................................................................................................................................... 22 1.4.1.1 A) B) 1.4.1.2
1.4.2
Formele Regels ............................................................................................................................... 25
1.4.2.1 1.4.2.2 A) B)
1.4.3
Nationaal Niveau................................................................................................................................... 22 State Environmental Protection Administration (SEPA)........................................................................... 22 Ministerie van Watervoorzieningen (MWR) ............................................................................................. 23 Onder nationaal niveau: Environmental Protection Bureaus (EPB) .................................................... 24 De Basismilieuwet van China ............................................................................................................... 26 Gespecialiseerde Milieuwetten, Reguleringen en Programma’s.......................................................... 28 Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling.................................................................................. 28 Waterwet..................................................................................................................................................... 29
Afdwingbaarheid............................................................................................................................. 30
1.4.3.1 A) B) 1.4.3.2 A) B) C) D) E) F) G) H) I) 1.4.3.3
Standaarden ........................................................................................................................................... 31 Nationale Standaarden van Waterkwaliteit................................................................................................ 31 Standaarden voor het lozen van afvalwater ............................................................................................... 33 Nationale Milieuprogramma’s om de Standaarden te bereiken ........................................................... 35 Betalingssysteem voor het lozen van vervuilende stoffen......................................................................... 36 Vergunningsysteem voor het lozen van vervuilende stoffen..................................................................... 37 Drie synchronisaties of San Tongshi 三同时 ........................................................................................... 37 Inschatting van de impact op het milieu .................................................................................................... 37 Behandeling van de vervuiling binnen een tijdslimiet............................................................................... 38 Gecentraliseerde controle van de vervuiling.............................................................................................. 39 Systeem van milieuverantwoordelijkheid .................................................................................................. 39 Inschatting van de Milieukwaliteit in de Steden........................................................................................ 40 Nieuwe milieuprogramma’s in het kader van het elfde Vijfjarenplan. ..................................................... 40 Onthulling van informatie over het milieu en de rol van het publiek en de media.............................. 42
1.5 PROBLEMEN BIJ HET CONTROLEREN VAN DE WATERVERVUILING. ...................................................... 46 1.5.1 Algemene oorzaken van de problemen inzake de controle van de watervervuiling. .................... 46 1.5.1.1 1.5.1.2 1.5.1.3 1.5.1.4 1.5.1.5 1.5.1.6
1.5.2
SEPA’s gebrek aan capaciteit om wetten af te dwingen. ..................................................................... 46 Macht van lokale besturen over de EPB’s en de afdwingingsactiviteiten ........................................... 47 Het falen om een verantwoordelijkheid te creëren............................................................................... 47 Gebrek aan coördinatie ......................................................................................................................... 48 Ontoereikende beheerverantwoordelijkheden en beleidsrichting ........................................................ 48 Oplossen van disputen........................................................................................................................... 49
Grensoverschrijdende watervervuiling .......................................................................................... 51
1.5.2.1 1.5.2.2 1.5.2.3
Algemene Milieubeschermingswet....................................................................................................... 52 Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling. ........................................................................... 53 Waterwet ............................................................................................................................................... 54
2
2
DEEL TWEE: WATERVERVUILING IN CHINA ............................................................................... 55 2.1 DRIE GROTE RIVIEREN IN CHINA EN HUN BELANG ............................................................................... 55 2.2 HET PROBLEEM VAN DE WATERVERVUILING ....................................................................................... 56 2.2.1 De cijfers......................................................................................................................................... 56 2.2.2 De oorzaken .................................................................................................................................... 57 2.2.2.1 2.2.2.2
2.2.3
Toenemende industrie ........................................................................................................................... 58 Bevolkingstoename ............................................................................................................................... 58
Vervuiling van drie belangrijke rivieren in China......................................................................... 60
2.2.3.1 2.2.3.2 2.2.3.3
2.2.4
De Lange Rivier .................................................................................................................................... 60 De Gele Rivier....................................................................................................................................... 62 De Parelrivier ........................................................................................................................................ 64
Acties die ondernomen worden. ..................................................................................................... 67
2.2.4.1 2.2.4.2 2.2.4.3
Binnen- Mongolië ................................................................................................................................. 67 De Gele Rivier....................................................................................................................................... 68 De Lange Rivier .................................................................................................................................... 70
BESLUIT................................................................................................................................................................ 72 BIBLIOGRAFIE ................................................................................................................................................... 74 A) B)
Kaarten........................................................................................................................................................ 77 Vertalingen.................................................................................................................................................. 80
3
Lijst van figuren
Figuur 1: Administratieve structuur van de Volksrepubliek China
16
Figuur 2: De structuur van de organisatie van de milieubescherming
25
Figuur 3: De kwaliteitstandaarden van het oppervlaktewater
33
Figuur 4: De lozingsstandaarden van het afvalwater
34
Figuur 5: Procedures van de inschatting van de impact op het milieu
38
Figuur 6: Beoordelingscriteria voor het klasseren van ondernemingen op basis van hun
44
milieuprestaties Figuur 7: Chinese visie op de verbanden tussen de bevolkingstoename, de economische 60 productie en de kwaliteit van het milieu. Figuur 8: De kwaliteit van het water van de Lange Rivier in 2006.
63
Figuur 9: De kwaliteit van het water van de Gele Rivier in 2006.
65
Figuur 10: De kwaliteit van het water van de Parelrivier in 2006.
67
Bijlagen
a) Kaarten.
Kaart 1: Administratieve opdeling van China
77
Kaart 2: Belangrijkste rivieren in China
78
Kaart 3: Vervuiling van de grootste rivieren
79
Kaart 4: Economische sleutelgebieden in China
79
4
b) Vertalingen 1.Fujian qidong yinyongshui shuiyuandi huanbao guihua bianzhi gongzuo 福建启动饮用水 水源地环保规划编制工作. (Fujian start werkzaamheden voor een milieubeschermingsprogramma inzake drinkwaterbronnen) via www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200607/t20060720_91644.htm (2006-08-09)
P.80
2.Quanguo renda huanziwu wuyuan rang renmin qunzhong he shang fangxin de shui 全国人 大环资委委员:让人民群众喝上放心的水. (Lid van het Comité voor Milieu van het Volkscongres: Laat het volk betrouwbaar water drinken.) via www.zhb.gov.cn/hjyw/200609/t20060904_92186.htm (2006-09-04)
P.84
3. Zhou Shengxian zai Jilin Heilongjiang liang sheng Songhua Jiang wuran fangkong gongzuo huiyi shang zhichu yanli daji qiye weifa pai wuxingwei quebao shuihuanjing anquan 周生贤在吉林黑龙江两省松花江污染防控工作会议上指出 严厉打击企业违法 排污行为确保水环境安全 (Zhou Shengxian wees er op, op een conferentie over beschermingswerkzaamheden van de vervuiling van de Songhua Rivier in de 2 provincies Jilin en Heilongjiang, dat men ernstig moet optreden tegen het gedrag van ondernemingen die illegaal vervuilende stoffen dumpen, om de veiligheid van het watermilieu te garanderen) via www.zhb.gov.cn/hjyw/200608/t20060831_92071.htm (2006-08-31) P. 88
4. Chongqing shi huanbaoju qiang chengshi shenghua wushui chuli sheshi huqnjing guanli gongzuo 重庆市环保局加强城市生活污水处理设施环境管理工作 (Het EPB van de stad Chongqing versterkt het milieubeheer van de afvalverwerkingsfaciliteiten in de steden.) via www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070227_101099.htm (2007-02-27)
P.92
5. Nei Menggu zhuzhong nongmu qu yinshui anguan 内蒙古注重农牧区饮水安全 (BinnenMongolië besteedt grote aandacht aan de veiligheid van het drinkwater in de plattelandsgebieden.) via www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070207_100707.htm (2007-02-07)
P. 94
6.Shaanxi sheng huanbaoju lingyu chunjie jiaqi choucha Wei He liuyu pai wu qiye. 陕西省 环保局领导春节假期抽查渭河流域排污企业 (Het EPB van de provincie Shaanxi neemt
5
de leiding tijdens de vakantieperiode van het Lentefeest om de ondernemingen die vervuilende stoffen dumpen in de Wei Rivier, in de gaten te houden) via www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070225_101026.htm (2007-02-25)
P. 96
7. Shandong sheng Heze shi xianqu chujing heliu duanmian shuize bu dabiao jiang zao”quyu yuyan pi”. 山东省菏泽市县区出境河流断面水质不达标将遭“区域限批” ( De waterkwaliteit van de doorsnede van de waterloop die het gebeid van de stad Heze in de provincie Shandong het land verlaat, bereikt niet de standaard en men zal geconfronteerd worden met “ begrenzen op de kritiek van de gebieden”.) via www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070207_100699.htm (2007-02-07)
P. 97
8. Guizhou sheng jiada lidu liqiu 2007 nian zhongdian xingye wushui paifang zongti dabiao 贵州省加大力度 力求 2007 年重点行业污水排放总体达标 (De provincie Guizhou vergroot de dynamiek om in 2007 de nadruk te leggen op het feit dat ondernemingen die afvalwater lozen in het algemeen de standaard bereiken.) via http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070206_100660.htm (2007-02-06)
P. 99
9. Nei Menggu san nian nei zhongdian chengsh wushui chuli yao da 70 %.内蒙古三年内重 点城市污水处理要达 70% (Binnen-Mongolië benadrukt dat binnen drie jaar de verwerking van 70% van het afvalwater bereikt moet worden ) via http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070206_100655.htm (2007-02-06)
P. 101
10.Shaanxi sheng shengzhang Yuan Chunqing zai Wei He liuyu wuran zhili xianchanghui shang qiangtiao jiada lidu jiakuai budai shixian Wei he zhiwu xin tupo. 陕西省省长袁纯 清在渭河流域污染治理现场会上强调加大力度加快步伐实现渭河治污新突破 (De gouverneur van de provincie Shaanxi, Yuan Chunqing, legde ter plaatse, op een bijeenkomst over het regelen van de watervervuiling van het stroomgebied van de Wei Rivier, er de nadruk op dat men de dynamiek moet vergroten en sneller moet vooruitgaan in het realiseren van een nieuwe doorbraak in de regeling van de vervuiling van de Wei Rivier.) via http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200703/t20070302_101223.htm (2007-03-02)
6
P. 103
11. Yunnan Hong He zhou Gejiu shi Huanbaoju jiaqiang Hong He dadao gonglu yanxian wuranyuan jiankong.云南红河州个旧市环保局加强红河大道公路沿线污染源监控 ( Het EPB van de stad Gejiu in Yunnan versterkt de controle op de vervuilingsbronnen langs de hoofdroute van de Hong Rivier.) via www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200703/t20070302_101251.htm (2007-03-02)
P. 111
12.Shuiwuran ditu gongbu wu qian jia weifa qiye yinqi fanxiong Gongzhong he NGO chengwei jiandu qiye zhongyao liliang. 水污染地图公布五千家违法企业引起反响 公众和 NGO 成为监督企业重要力量 (De watervervuilingskaarten tonen aan dat vijf duizend illegale bedrijven grote gevolgen veroorzaken. Het publiek en de NGO’s worden de belangrijke kracht in het controleren van de ondernemingen.) via www.zhb.gov.cn/hjyw/200703/t20070323_101996.htm (2007-03-23)
P. 112
13. Quanguo zhengxie wuyuan huyu zhongshi shui huanjing anquan Chang Jiang yanan zhong huagong buju jidai tiaozheng.全国政协委员呼吁重视水环境安全 长江沿岸重化 工布局亟待调整 (De commissaris van de Nationale Politieke Consultatieve Conferentie deed een oproep om de veiligheid van het watermilieu belangrijk te achten. De structuur van de zware chemische industrie aan de oevers van de Lange Rivier wacht dringend op een aanpassing.) via www.zhb.gov.cn/hjyw/200703/t20070314_101590.htm (2007-0314)
P. 115
14. Quanguo renda daibiao, Shaanxi shengzhang Yuan Chunqing qiangtiao san xiang tuoshi zhili Wei He wuran. 全国人大代表、陕西省长袁纯清强调 三项措施治理渭河污染 (De afgevaardigde van het Nationaal Volkscongres en de gouverneur van de provincie Shaanxi, Yuan Chunqing, legt de nadruk op drie maatregelen om de vervuiling van de Wei Rivier aan te pakken.) via www.zhb.gov.cn/hjyw/200703/t20070312_101504.htm (2007-03-12)
P.121
15. Shaanxi Weinan jiada Wei He wuran zhili niandi qian guantuan suoyou xiao meikuang. 陕西渭南加大渭河污染治理 年底前关闭所有小煤矿 (De stad Weinan in Shaanxi vergroot de controle op de vervuiling van de Wei rivier. Voor het einde van het jaar sluit men kleine kolenmijnen.) via www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200704/t20070403_102368.htm (2007-04-03)
P. 124
7
Woord Vooraf
Graag wil ik deze gelegenheid aangrijpen om mijn dank te uiten aan alle personen die mij gedurende deze vier jaar aan de universiteit Gent gesteund hebben. Als eerste wil ik mijn familie bedanken voor hun nooit aflatende steun en vertrouwen, en in het bijzonder mijn persoonlijke sponsors, met name mijn ouders en John, zonder wie deze scriptie nooit tot stand zou zijn gekomen. Ook zou ik graag een woord van dank uitbrengen aan mijn promotor Prof. Dr. Bart Dessein. Dankzij zijn raadgevingen heb ik mijn ideeën kunnen uitwerken en deze verhandeling tot een goed einde kunnen brengen. Verder wil ik ook mijn vrienden bedanken voor de morele steun doorheen mijn schoolloopbaan, en in het bijzonder Vincent voor zijn eindeloze geduld. Als laatste wil ik ook een woord van dank uitbrengen aan mijn moeder en Levi voor het nalezen van deze scriptie.
8
Inleiding
Deze scriptie handelt over de milieuwetgeving in de Volksrepubliek China in het kader van de watervervuiling. Milieuvervuiling en –bescherming zijn tegenwoordig heel actuele thema’s. Dankzij de media worden we nu vaker geconfronteerd met de wereldwijde teloorgang van het milieu. Toen ik een reportage te zien kreeg die handelde over een NGO in China die hevig protesteerde tegen de toenemende watervervuiling, en aan de hand van proeven aantoonde hoe erg het gesteld is met de kwaliteit van het water in de grootsteden, ontsprong bij mij het idee om verder opzoekwerk te verrichten. Door de toenemende beschikbaarheid van informatie over de hele wereld betreffende het groeiende milieuprobleem, wordt het publiek zich steeds bewuster van het feit dat er dringend een oplossing gevonden moet worden. Overal ter wereld neemt het milieubewustzijn toe. Met deze scriptie wil ik trachten te schetsen hoe China met dit probleem omgaat, en dit in het kader van de milieuwetgeving. Om de vervuiling aan banden te leggen, moeten wetten worden opgesteld waarin gedetailleerde standaarden worden opgelegd die nageleefd moeten worden. Een bijkomende moeilijkheid is dat China een heel groot land is dat onder andere op geografisch gebied heel divers is. Slechts één standaard opleggen voor het hele land zou een onmogelijke taak zijn. Daarom heeft China een eigen oplossing ontwikkeld voor dit probleem via de milieuwetgeving. Het is de lokale regeringen toegestaan om eigen standaarden van bijvoorbeeld waterkwaliteit te ontwikkelen, die het best van toepassing zijn binnen hun eigen jurisdictie. Toch is dit systeem nog niet feilloos. In deze scriptie zal ik dan ook trachten om de zwakke plekken van de Chinese wetgeving, en in het bijzonder de milieuwetgeving, te bespreken.
Bronnenmateriaal rond dit thema is overvloedig voor handen. Ik ben gestart met het artikel Transboundary Water Pollution in China: an Analysis of the Failure of the LegalFramework to Protect Downstream Jurisdictions, geschreven door Zachary Tyler (2006), verschenen in het tijdschrift Colombia Journal of Asian Law. Dit artikel concentreert zich voornamelijk op grensoverschrijdende watervervuiling in het kader van de milieuwetgeving. Dit is een ernstig probleem, waarvoor de wetgeving nog geen accurate oplossing gevonden heeft. Over dit onderwerp zal ik verder uitweiden in punt 1.5.2. Om een algemener beeld te verkrijgen over de wetgeving in China, was vooral het werk Chinese Law: Towards an Understanding of Chinese Law, Its Nature and Development van J. 9
Chen (1999) een grote hulp. Verder vond ik ook een boek dat specifiek ingaat op de milieuwetgeving van China, namelijk Environmental Regulation in China: Institutions, Enforcement and Compliance van Xiaoying Ma en Leonard Ortolano. Chinese bronnen vond ik veelvuldig op de website van SEPA (het State Environmental Protection Administration).Voor meer informatie betreffende deze organisatie zie punt 1.4.1.1. A. Ik selecteerde verschillende artikels die recent verschenen zijn. Ze handelen over welke nieuwe milieubeschermingprogramma’s ontwikkeld worden, op welke punten de bureaus van milieubescherming zich moeten concentreren, welke maatregelen worden getroffen om het probleem van de watervervuiling in te dijken, enzovoort. Deze teksten en hun vertaling kan u vinden in de bijlagen.
Deze verhandeling bestaat uit twee delen, de milieuwetgeving en de watervervuiling. In het eerste deel zal ik de wetgeving van de Volksrepubliek China in het algemeen te schetsen. Hierbij som ik de verschillende wetgevende instanties op en heb ik het over de invloed die de Chinese Communistische Partij op deze instanties uitoefent. Ook de verschillende soorten wetten komen aan bod, wie welke wet uitvaardigt, en de problematiek inherent aan deze wetgeving. In punt twee schets ik het ontstaan van de wetgeving. Ik zal proberen een antwoord te geven op vragen zoals hoe de term ‘milieubescherming’ is ontstaan, welke verandering China heeft ondergaan sinds de tijd van Mao Zedong op het gebied van milieuwetgeving, enzovoort. Vervolgens zal ik verder ingaan op de huidige milieuwetgeving en hoe die is ontstaan. Daarbij geef ik een kort overzicht van de verschillende instanties op nationaal en provinciaal niveau die een rol spelen in de milieuwetgeving, de verschillende milieuwetten, en dan in het bijzonder de wetten die betrekking hebben op watervervuiling. Hiernaast ga ik in op de afdwingbaarheid van deze wetten. Er worden namelijk verschillende soorten standaarden opgesteld, zowel op nationaal als op provinciaal niveau, die betrekking hebben op de kwaliteit van het water, op de maximale hoeveelheid vervuilende stoffen die geloosd mogen worden, enzovoort. Om deze standaarden af te dwingen, zijn een aantal milieubeschermingsprogramma’s opgesteld. Deze programma’s en hun functies zal ik kort bespreken. Ook de rol van het publiek en de media komen aan bod, alsook het belang van de verspreiding van informatie over de kwaliteit van het milieu. In een volgend punt zal ik dieper ingaan op de problemen die zich kunnen voordoen gedurende het controleproces van de watervervuiling. Daarbij zal ik de verschillende 10
oorzaken kort onder de loep nemen, zoals SEPA’s gebrek aan macht om de wetten af te dwingen, het gebrek aan coördinatie tussen de verschillende instellingen, enzoverder. Deze problemen zal ik dan verder illustreren aan de hand van het probleem van grensoverschrijdende watervervuiling.
Het tweede deel van deze verhandeling gaat verder in op de watervervuiling zelf. Ik heb me beperkt tot het bespreken van riviervervuiling, vermits de vervuiling van meren en zeeën mij iets te ver zou leiden. Ik zal mij toespitsen op drie belangrijke rivieren in China, namelijk de Lange Rivier, de Gele Rivier en de Parelrivier. Deze laatste ontstaat door het samenvloeien van de Xi, de Dong en de Bei. Over de oorzaken van de watervervuiling in China kan men een aparte scriptie schrijven, daarom heb ik mij beperkt tot enkele van de voornaamste oorzaken. Mijn bron voor dit deel was voornamelijk het boek China’s Water Crisis van Ma Jun. In dit boek geeft de auteur een algemeen beeld van de oorzaken en gevolgen van de watervervuiling. Daarnaast zal ik ook nog enkele voorbeelden geven van acties die ondernomen worden om het probleem van watervervuiling in te dijken in Binnen-Mongolië, en in de gebieden langs de Lange Rivier en de Gele Rivier. Informatie hieromtrent haalde ik uit Chinese artikels verschenen op de site van SEPA. In dit deel zal ik dan ook verwijzen naar mijn eigen vertaling van deze artikels.
11
1
Deel 1: Milieuwetgeving in de Volksrepubliek China
In dit hoofdstuk zal ik dieper ingaan op de wetgeving van China in het algemeen. Hierna volgen de geschiedenis en het begin van de milieuwetgeving, en de opbouw van de milieuwetgeving in China.
1.1
Wetgeving in de Volksrepubliek China
Verschillende entiteiten dragen bij tot de vorming en implementatie van wetten. De voornaamste organen die een rol spelen in het proces van wetgeving in de Volksrepubliek China zijn het Nationale Volkscongres, de Staatsraad en de Chinese Communistische Partij (CCP) die een invloed heeft op de twee voorgaande. Volgens de grondwet van 1982 berust de wetgevende macht bij het Nationaal Volkscongres en het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres.
1.1.1
Nationaal Niveau
1.1.1.1
Het Nationaal Volkscongres
Het Nationaal Volkscongres heeft de bevoegdheid om de basiswetten van het land te bepalen en te wijzigen. Het vaardigt dus ‘wetten’ (falü 法律) uit. Verder heeft het ook de bevoegdheid om speciale comités te vormen die kunnen assisteren bij de ontwikkeling en analyse van de wetten1. Zo zijn er negen speciale comités, waaronder het Comité ter Bescherming van het Milieu en de Natuurlijke Bronnen.2 Deze heeft onder andere een steeds belangrijkere rol gespeeld in het voorzien van voorstellen voor reguleringen inzake het milieu aan het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres. Het Nationaal Volkscongres bestaat uit drieduizend afgevaardigden uit de provincies, samen met afgevaardigden van de militaire instanties. Gewoonlijk komt het Nationaal Volkscongres één keer per jaar samen. Buiten die bijeenkomsten liggen de taken van het Nationaal Volkscongres dus bij het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres. 1
2
Z.Tyler, “Transboundary Water Pollution in China: an Analysis of the Failure of the Legal Framework to Protect Downstream Jurisdictions”, Journal of Asian Law, 19: 2, 2006, p.576. Voor een overzicht van de andere speciale comités en hun functies zie: www.npc.gov.cn/zgrdw/english/organization/specialCommittees/specialCommitteesLink.jsp
12
Hoewel het Nationaal Volkscongres een traditionele legislatuur lijkt, zijn hun activiteiten erg beïnvloed door de Staatsraad en de Chinese Communistische Partij (CCP).3 De CCP beïnvloedt de wetgeving in die mate dat ze de aanstelling van de voornaamste wetgevende en administratieve posten controleert. De Partij houdt lijsten bij van kandidaten die aanneembaar zijn voor een lidmaatschap van het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres, en het controleert de aanstelling van de topposities in de ministeries en commissies. Met andere woorden, de partij controleert wie lid kan worden van de Staatsraad. De CCP heeft dus een grote invloed op de wetten die voorgesteld en geïmplementeerd worden.4 Gaandeweg heeft het Nationaal Volkscongres meer en meer wetgevende macht gedelegeerd naar de Staatsraad.5
1.1.1.2 Het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres.
Het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres heeft de bevoegdheid om alle wetten te bepalen en te wijzigen, behalve de basiswetten, wanneer het Nationaal Volkscongres niet in zitting is. Deze wetten moeten wel in overeenstemming blijven met de grondwet en de wetten uitgevaardigd door het Nationaal Volkscongres. Gedurende de laatste jaren is dit comité zeer behulpzaam geweest in het creëren en eisen van verschillende milieustatuten. Tijdens het creëren van wetsvoorstellen onderhandelt het Comité uitgebreid met de ministeries en de commissies op nationaal niveau, omdat de steun van deze organen essentieel is voor de doorvoering en implementatie van de milieuwetten. Het Permanent Comité bestaat uit honderddertig leden.
1.1.1.3 De Staatsraad
Deze bestaat uit de premier, de vice-premiers en de hoofden van de ministeries en departementen van de centrale regering. De belangrijke beslissingen worden vaak gemaakt door het Permanent Comité van de Staatsraad, die bestaat uit de premier, enkele vicepremiers, de secretaris-generaal, en verschillende staatsadviseurs. De Staatsraad mag administratieve reguleringen en beslissingen uitvaardigen, voor zover die overeenstemmen 3
4 5
X. Ma en L. Ortolano, Environmental Regulation in China: Institutions, Enforcement and Compliance. New York: Rowman and Littlefield Publishers, Inc., 2000, pp.13-14. Ma en Ortolano, EnvironmentalRegulation in China, p.14. Zie punt 1.1.1.3
13
met de grondwet en met de wetten uitgevaardigd door het Nationaal Volkscongres. De ministeries en de commissies die onder de Staatsraad ressorteren mogen richtlijnen en reguleringen uitvaardigen die betrekking hebben op domeinen die tot hun eigen bevoegdheid behoren en die moeten overeen stemmen met de wetten, reguleringen en beslissingen van het Nationaal Volkscongres en de Staatsraad. Zij hebben de bevoegdheid om nationale regelgevingen af te kondigen en die ook goed te keuren. Verder kunnen ze beslissingen in vraag stellen die verplichten dat de grondwet en andere statuten worden nageleefd. Daarnaast kunnen ze ook voorgestelde reguleringen herzien voor ze aan het Nationaal Volkscongres of het Permanent Comité worden doorgegeven. Ten slotte mogen ze ook de ministeries en andere departementen die onder hen staan controleren6. De Staatsraad vaardigt dus wetsbepalingen en reguleringen (fagui 法规) uit, die van tijdelijke aard zijn. Het uitvaardigen van deze reguleringen, die dus slechts voor een onbeperkte duur van kracht zijn, heeft als bedoeling de nodige praktische ervaring te verzekeren, zodat deze reguleringen, al dan niet in gewijzigde vorm, in ‘vaste’ wetten (falü) kunnen worden gegoten na een initiële proefperiode. Dus in principe implementeert de Staatsraad de wetten en reguleringen van het Nationaal Volkscongres. In praktijk echter ontwerpt de Staatsraad voorgestelde wetten en refereert ze naar het Nationaal Volkscongres en zijn Permanent Comité. De Staatsraad speelt deze invloedrijke rol in de wetgeving omdat het aan het hoofd staat van een brede bureaucratie die feitelijk alle ministeries, commissies en andere administratie agentschappen omvat en dus toegang heeft tot ervaring en bronnen.
1.1.2
Provinciaal Niveau
In 1979 werd de ‘Organische Wet van de Lokale Volkscongressen en de Lokale Volksregeringen van Verscheidene Niveaus’ uitgevaardigd. Deze wet bepaalt dat Provinciale Volkscongressen en hun Permanente Comités bevoegd zijn om lokale wetten, reguleringen en richtlijnen uit te vaardigen, die niet mogen ingaan tegen de wetten, reguleringen en beslissingen van het Nationaal Volkscongres, het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres en de Staatsraad. Deze bepalingen werden door de grondwet van 1982 overgenomen. Bovendien kregen de Volkscongressen van de provinciale hoofdsteden, de
6
Z.Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p.576.
14
hoofdsteden van de vijf autonome regio’s7 en een aantal andere grote steden ook wetgevende bevoegdheden in 1982. Deze mogen lokale reguleringen uitvaardigen, die ter goedkeuring moeten worden voorgelegd aan de Volkscongressen van de provinciale hoofdsteden. Verder mogen ook de Volksregeringen van provincies, direct bestuurde steden8, provinciehoofdsteden9 en een aantal grote steden lokale bestuursreguleringen uitvaardigen. En ten slotte hebben ook de Volkscongressen van de Speciale Economische Zones10 en hun Permanente Comités de bevoegdheid om reguleringen uit te vaardigen gekregen.11
Naast de bovenvermelde instanties die dus allemaal tot op zeker hoogte de legislatieve macht delen, hebben ook tal van administratieve instanties de bevoegdheid om administratieve richtlijnen en reglementeringen op te stellen, die er meestal op gericht zijn snel en flexibel tegemoet te komen aan specifieke problemen en situaties. Deze instanties werden in het leven geroepen in 1993 door het Nationaal Volkscongres om de efficiëntie van het proces van wetgeving te verbeteren. Hieronder volgt een schema van de verschillende niveaus in de administratieve structuur in de Volksrepubliek China.
7
Autonome regio’s zijn gebieden die direct verbonden zijna aan een etnische minderheid die in dat gebied leeft, die gebieden krijgen speciale rechten die andere administratieve gebieden niet krijgen. De vijf autonome regio’s zijn Tibet, Binnen-Mongolië, Guangxi, Xingiang en Ningxia. 8 De direct bestuurde steden zijn Beijing, Tianjin, Shanghai en Chongqing 9 Zie kaart 1, p. 78. 10 Een Speciale Economische Zone is een plaats waar de regering buitenlandse handel en investeringen toelaat. In die gebieden worden flexibele maatregelen toegepast, waardoor een voordeliger klimaat wordt geschept voor buitenlandse handel, met onder andere meer verantwoordelijkheden, speciale taksen, enzovoort. De Speciale Economische Zones zijn Shenzhen, Zhuhai, en Shantou (in de provincie Guangdong), Xiamen (in de provincie Fujian), Hainan en Shanghai. 11 J.Chen, Chinese Law: Towards an Understanding of Chinese Law, Its Nature and Development. Den Haag: Kluwer Law International, 1999, pp.103-105.
15
Figuur 1: Administratieve structuur van de Volksrepubliek China
(Bron: Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p.34.)
1.1.3
Problematiek bij de wetgeving
1.1.3.1 Problemen bij het uitvaardigen van nieuwe wetgeving
Een van de grootste problemen van de Chinese wetgeving is de onduidelijke verdeling van de legislatieve macht tussen de verschillende instanties. Zo mag het Nationaal Volkscongres ‘basiswetten’ uitvaardigen en het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres ‘andere wetten’, maar nergens in de grondwet staat vermeld hoe men die twee soorten wetten van elkaar moet onderscheiden. Zoals hierboven vermeld, is het Permanent Comité gemachtigd om wetten, afgekondigd door het Nationaal Volkscongres wanneer dat niet samenkomt, te herzien of toevoegingen te maken, zolang ‘de basis van de wetten’ niet gewijzigd wordt. Deze beperking op de legislatieve bevoegdheid van het Permanent Comité is echter veel te vaag.12 Bovendien gebeurt het dat instanties die (althans volgens de grondwet) geen legislatieve bevoegdheid hebben toch wetten uitvaardigen. Die wetten worden dan in de praktijk toch als geldig beschouwd. Er zijn ook problemen bij de verdeling van de wetgevende macht tussen de centrale en lokale autoriteiten. Lokale autoriteiten mogen in de praktijk wetgeving uitvaardigen in zowat 12
Chen, Chinese Law, pp.115-117.
16
alle domeinen waar de centrale regering nog geen wetgeving over heeft opgesteld. Die wetgeving geldt dan enkel in hun jurisdictie. Ze mag dan in theorie niet strijdig zijn met de wetgeving van de centrale regering, maar in de praktijk zijn er honderden voorbeelden terug te vinden van tegenstrijdige wetgeving.13 En als laatste speelt de onvoldoende uitgebouwde controle op de uitoefening van de legislatieve macht door lokale en administratieve instanties ook een grote rol.
1.1.3.2 Problemen inherent aan de wetgeving zelf
Door de nadruk op de ‘flexibiliteit’ van de wetten, zijn deze vaak in zeer algemene en vage bewoordingen opgesteld. Als gevolg daarvan is het noodzakelijk dat er eerst een interpretatie van de wetgeving vereist is vooraleer ze kan worden toegepast of afgedwongen. De rechtbanken zelf hebben slechts een beperkte bevoegdheid om de wetgeving te interpreteren. Het Nationaal Volkscongres had de bevoegdheid daartoe in handen14, maar heeft die gedelegeerd naar het Opperste Volkshooggerechtshof.15 . Een gevolg van de vage en zeer algemene bewoordingen waarin de wetgeving opgesteld is, is de tendens die leeft bij lokale regeringen en administratieve instanties om de lacunes op te vullen met eigen reguleringen en richtlijnen die toepasbaar zijn op de lokale situatie. Dit brengt de stabiliteit van de toepassing van de wet in het gedrang. Een ander gevolg is dat de lokale regeringen en administratieve instanties oordelen op basis van analogie, bij het toepassen van vage en soms weinig volledige wetgeving.
13
Voor voorbeelden zie Guo Yanjun, Guliang Fazhi Chengben yu Jianshe Fazhi Guojia, in Falixue, Fashixue (Jurisprudence and History of Laws), 2002, vol.1, p.23. 14 Chen, Chinese Law, pp.106-107. 15 R. Peerenboom, Ruling the country in accordance with Law: Reflections on the Rule and Role of Law in Contemporary China, in Cultural Dynamics, 11, 1999,p.327.
17
1.2
1.2.1
Ontstaan Milieuwetgeving
De periode van het eerste Vijfjarenplan tot de Culturele Revolutie
1.2.1.1 Het eerste Vijfjarenplan (1953-1957)
Toen de Volksrepubliek China gesticht werd in 1949, was de voornaamste zorg van de communistische regering de heropbouw en de groei van het land. De bevolking had hevig geleden onder de burgeroorlog en de Japanse invallen. Vooral de stedelingen hadden te kampen met honger, criminaliteit en corruptie, vermits de macht van de CCP zich toen vooral op het platteland concentreerde, en een zwakkere positie in de steden had. Onder deze omstandigheden besloot de Chinese regering om de industrie terug op te bouwen en de sociale situatie van het stedelijk proletariaat te verbeteren. Medische zorg was een van de punten op het programma. In deze context werd het concept ‘milieuhygiëne’ ontwikkeld. De voorziening van drinkbaar water werd in het bijzonder gepromoot, om zo de snelle verspreiding van ziektes en epidemieën in de steden in te dijken. Tijdens het eerste Vijfjarenplan werd er nog geen rekening gehouden met de impact die de industriële productie op het milieu had. Het voornaamste doel was om de industriële productie te verhogen, en in het bijzonder de zware industrie. Dit ontwikkelingspatroon paste in het model van de centraal geplande economie van de toenmalige Sovjet-Unie. In het eerste Vijfjarenplan werd dus de impact op het milieu door de industrialisatie niet vermeld, maar om economische redenen werd er wel aangeraden om spaarzaam om te gaan met de natuurlijke bronnen, en verder om de bronnen verzameld uit industrieel afval te recycleren. Het principe van ‘meervoudig gebruik’ had een impact op het milieu en het werd in de vragen jaren zeventig geïntroduceerd als een fundamenteel principe in het milieubeleid van China. Wetenschappelijke onderzoeken in de jaren vijftig hebben uitgewezen dat er zich toen al milieuproblemen voordeden. Enkele van de voornaamste problemen waren de watervervuiling en de ecologische impact van het irrigeren met afvalwater. In 1956 werd een aantal nieuwe wetten en reguleringen uitgevaardigd om de gezondheid van het volk te beschermen. Daarin stond bijvoorbeeld dat industriële faciliteiten niet stroomopwaarts van een rivier gevestigd mochten worden.16 16
T. Cannon en A. Jenkins, The Geography of Contemporary China. London and New York: Routledge, 1990, p. 249-250
18
1.2.1.2 De Grote Sprong Voorwaarts (1958-1960) tot de Culturele Revolutie(1966-1976)
Tijdens de periode van de Grote Sprong Voorwaarts werden de problemen betreffende milieubescherming een beetje verwaarloosd. De strategie ontwikkeld door de Sovjet-Unie werd vervangen door een Chinese variant die de voorkeur gaf aan de ontwikkeling van landbouw en industrie in de landelijke gebieden binnen ‘Volkscommunes’. Maar deze campagne mislukte deels door de terugtrekking van de financiële hulp van de Sovjet-Unie. De Grote Sprong Voorwaarts werd onmiddellijk gevolgd door het opstellen van meer milieureguleringen, voornamelijk enkele reguleringen betreffende de drempelwaarde van een maximum concentratie van bijvoorbeeld een bepaalde stof in het water. Dit waren een van de eerste standaarden van dien aard ter wereld. In de vroege jaren van de Culturele Revolutie (1966-1969) deed men afstand van het milieuconcept dat ontwikkeld was in de jaren vijftig. Het beleid legde nu de nadruk op het op zichzelf vertrouwen, dit omvatte vertrouwen op de mobilisatie van de massa. Ondanks dit alles werden er wel milieucampagnes gehouden. In de vroege jaren zeventig was er een definitieve wijziging in de houding tegenover het milieu en het milieubeleid. Die houding werd wellicht beïnvloed door discussies in het westen. Ecologie werd een politiek topic, en de nadruk veranderde van problemen zoals de volksgezondheid naar milieubescherming gerelateerd aan het ecologisch systeem. De term ’milieuhygiëne’ die overgenomen was van de Sovjet-Unie werd vervangen door de Westerse term ‘milieubescherming’. Deze ontwikkeling ging gepaard met een politiek die meer open was. Dit resulteerde in de import van nieuwe technologie na 1972. In 1975 maakte Zhou Enlai de ‘Vier Moderniseringen’ van de industrie, de landbouw, de wetenschap en technologie, en defensie bekend. Gedurende de jaren zeventig kwam het concept van ‘meervoudig gebruik’ uit de jaren vijftig weer naar boven in de campagne van ‘de drie industriële afvalstoffen’ (gewoon afval, afvalwater en afvalgas). De nadruk wijzigde echter wel van een economisch naar een ecologisch georiënteerd principe. ‘Meervoudig gebruik’ werd vooral toegepast in de chemische, staal-, suiker- en papierindustrie, en de media rapporteerde uitgebreid over nieuwe recycleermethodes. De Maoïstische ecologische theorie en campagnes waren, tot op zekere hoogte, ontwikkeld om de politieke en economische belangen van de Maoïstische partij te dienen. Terwijl een gebrek aan economische bronnen de campagne voor
19
‘meervoudig gebruik’ motiveerde, is het twijfelachtig, volgens sommige experts, of het bijgedragen heeft tot het verminderen van de toenemende ecologische crisis.17 In 1972 nam China deel aan de eerste VN Conferentie betreffende het Menselijk Milieu, te Stockholm. De Chinese delegatie legde een link tussen de milieuproblemen en de ontwikkelingsproblemen. Historisch gezien, betekende verdere ontwikkeling meestal een toename van milieuproblemen.18 De link tussen milieu en ontwikkeling moet daarom beschouwd worden als een oorsprong van de ecologische ontwikkeling, d.i. ontwikkeling gebaseerd op ecologie. Op nationaal niveau begon China de principes van ecologische ontwikkeling toe te passen door een eerste Nationale Milieuconferentie te houden te Beijing in 1973. Beleidslijnen voor milieubescherming werden op deze conferentie naar voor gebracht. Milieuadministratie op lokaal, provinciaal en nationaal niveau werden opgezet en instituten voor milieuonderzoek werden gevestigd. Qu Geping, de toenmalige vice-directeur van het Milieubeschermingsbureau van de Staatsraad, legde de nadruk op het preventieve element van de milieubescherming in de beleidslijnen en de reguleringen. Hij hield vol dat milieu en economische ontwikkeling gecoördineerd moesten worden. Dit is in feite een herformulering van het basisprincipe van ecologische ontwikkeling.19
1.2.2
De Post-Mao-periode (na 1978) Deze periode wordt gekenmerkt door de rehabilitatie van Deng Xiaoping20, waarbij er
een openstelling was van informatie en een meer pragmatische aanpak van de ontwikkeling. Milieubeleid werd een integraal deel van de Vier Moderniseringen (industrie, landbouw, wetenschap en technologie, en defensie). Er werd een clausule met betrekking tot milieubescherming toegevoegd aan de grondwet, waardoor milieubescherming een taak van de regering werd. In 1979 nam het vijfde Nationale Volkscongres een testversie van de ‘Milieubeschermingswet van de Volksrepubliek China’ aan. Deze wet was veelbelovend, maar er deed zich een probleem voor, namelijk de implementatie. In 1981 werd als gevolg 17
T. Cannon en A. Jenkins, The Geography of Contemporary China, pp. 250-251. Aan de andere kant betoogde de meerderheid van de ontwikkelde landen onder leiding van Brazilië, dat schade aan het milieu voornamelijk veroorzaakt wordt door geïndustrialiseerde landen. Onderontwikkelde landen moesten zich geen zorgen maken over milieubescherming voordat ze de industriële rijkdom en de levensstandaard van de ontwikkelde naties bereikt hadden. 19 T. Cannon en A. Jenkins, The Geography of Contemporary China, pp. 250-253. 20 Deng Xiaoping werd op 7 april 1976 uit al zijn functies ontzet naar aanleiding van een manifestatie ter herdenking van Zhou Enlai, ondersteuning van de ‘Vier Moderniseringen’, en veroordeling van de maoïstische politiek. 18
20
daarvan het aanpassingsbeleid versterkt en werd milieubescherming een vereiste voor het ontwikkelingsbeleid. De gebieden waar de wet het striktst werd toegepast, suggereerden waar de regering dacht dat de voornaamste bronnen van de milieuproblemen zich bevonden. Tussen 1980 en 1983, werden er statuten betreffende de impact op het milieu geschreven voor meer dan zestig constructieprojecten in zware industrie en fabricage, mijnbouw, waterbeheer en andere watergerelateerde constructieprojecten, zoals het graven van kanalen en krachtcentrales, en projecten van stadsplanning en stadsvernieuwing. De stedelijke ontwikkeling begon de installatie van waterzuiveringcentrales te omvatten. Er werden geldboetes opgelegd voor het uitstoten van vervuilende stoffen boven een bepaalde standaard, en voor het incorrect lozen van afvalwater. De geldsommen werden ook niet alleen opgelegd voor productie-entiteiten, maar ook voor managers. Dit is ook een kenmerk van het principe van de economische hervorming, betreffende directe verantwoordelijkheid.21
1.3
Het begin van de milieubescherming in China
Sinds 1979 heeft de centrale regering meer dan honderd milieuwetten en reguleringen uitgevoerd, en heeft acht grote programma’s opgesteld voor het controleren van de vervuiling. Om deze programma’s en wetten te implementeren heeft China een nationaal milieuagentschap opgesteld die ongeveer over honderd werknemers beschikt, en meer dan tweeduizend lokale milieubeschermingsbureaus die meer dan zesduizend mensen tewerkstellen. Tussen 1988 en 1998 werd deze instelling het National Environmental Protection Administration (NEPA) genoemd. In 1998 werd deze naam veranderd naar State Environmental Protection Administration (SEPA)22. De controleprogramma’s voor industrieel afvalwater23 zijn de oudste en meest gesofisticeerde pogingen tot milieubescherming in China. Gedurende de vroege jaren negentig besteedde men namelijk meer dan de helft van het budget voor milieubescherming aan deze programma’s. Bovendien zijn deze programma’s relatief gezien tamelijk effectief. Dit heeft waarschijnlijk ook te maken met het feit dat de watervervuiling een van de meest urgente problemen van het land is.24 Uiteindelijk heeft de Chinese regering tegen het jaar 1997 6 milieuwetten en wetten betreffende de conservatie van bronnen, en 28 administratieve milieureguleringen. SEPA 21
Cannon en Jenkins, The Geography of Contemporary China, p. 253. Voor verdere informatie over SEPA, zie 1.4.1.1 A. 23 Voor verdere informatie over deze controleprogramma’s, zie 1.4.3.2. 24 Ma en Ortolano , Environmental Regulation in China, p.8. 22
21
heeft meer dan 70 milieureguleringen voorgelegd. Verder zijn er 316 nationale milieustandaarden, en 11 sectorale standaarden opgesteld. Al deze wetten en reguleringen omvatten het principe van “prioriteit geven aan preventie, en preventie combineren met controle”.25
1.4
Opbouw van de milieubescherming
Milieubescherming is opgebouwd uit drie onderdelen26: 1. Organisaties
SEPA, EPB’s (Environmental Protection Bureaus), en andere eenheden van de regering, ondernemingen, burgers, ngo’s (non gouvernementele organisaties) en de media.
2. Formele regels
milieuwetten en reguleringen
3. Afdwingbaarheid controle van het overeenkomen van de regels, en de bestraffing van de partijen die de regels niet naleven.
1.4.1
Organisaties
Bij dit onderdeel ga ik mij voornamelijk concentreren op SEPA, de EPB’s en het Ministerie van Watervoorzieningen.
1.4.1.1 Nationaal Niveau
A)
State Environmental Protection Administration (SEPA) SEPA speelt een basisrol in het opstellen van reguleringen en programma’s betreffende
de controle van de vervuiling, maar hun rol is beperkt in het implementeren van milieureguleringen in de praktijk. SEPA implementeert enkel regels bij projecten die ondernomen worden door agentschappen op nationaal niveau of activiteiten die van nationaal belang zijn. Aangezien milieuwetgeving in China een vrij recent gegeven is, is de status van SEPA de laatste jaren opmerkelijk gestegen. Het kreeg in 1998 uiteindelijk een volwaardige positie 25
United Nations Environment Programme, Environmental Management in Industrial Estates in China, 2001, p.19. 26 Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p.9.
22
als ministerie. De andere verantwoordelijkheden van SEPA omvatten het ontwikkelen en implementeren van nationale plannen ter controle van vervuiling,en ter conservatie van ecologie en moerasland. Daarnaast ontwikkelt SEPA ook plannen ter controle en preventie van verwoestijning en ter bescherming van het zeemilieu. Verder heeft het ook de verantwoordelijkheid om nationale kwalitatieve milieustandaarden te ontwikkelen, om data betreffende het milieu te ontwikkelen, en mag SEPA ook analyses betreffende de impact van het beleid op het milieu vormen.27 In 2002 stelde SEPA een ‘Onderzoekscentrum voor Milieurampen en Incidenten’ op om onder andere oplossingen voor grensoverschrijdende milieudisputen te vinden. Maar een groot probleem is echter dat de activiteiten van SEPA zich beperken tot de hoofdkwartieren van Peking. Ze zijn niet capabel om de verschillende nationale milieuproblemen aan te pakken, aangezien ze maar beschikken over slecht driehonderd personeelsleden. Bovendien beschikt SEPA niet over de macht om doorvoeractiviteiten te implementeren. Die macht ligt bij de Bureaus voor Milieubescherming (of de EPB’s) op provinciaal en lokaal niveau. De scheiding van de nationale wetgeving en beleidsplanning van de macht van het doorvoeren, heeft een grote invloed op het feit dat SEPA niet effectief kan reageren op verschillende problemen.
B)
Ministerie van Watervoorzieningen (MWR)28 Een van hun voornaamste taken is het ontwerpen van wetten die betrekking hebben op
het milieu en watervoorzieningen. Het MWR bestaat al veel langer dan SEPA. Het is verantwoordelijk voor het beheer van de nationale watervoorzieningen. Hun plichten omvatten het formuleren van reguleringen, het ontwikkelen van strategieën en plannen voor het beheer en de conservatie van watervoorzieningen, het ontwikkelen van de wetgeving van de watervoorzieningen, het implementeren van een vergunningssysteem voor water alsook een belastingssysteem. Verder heeft MWR ook de bevoegdheid om andere reguleringen betreffende watervoorzieningen en andere bestuurstaken te implementeren. Het MWR oefent een meer directe controle uit dan SEPA, omdat het de activiteiten van de Bureaus van Watervoorzieningen (Water Resource Bureau) controleert op provinciale en lokale niveaus29.
27
Z. Tyler,“ Transboundary Water Pollution in China”, p. 577. Zie online www.mwr.gov.cn/english voor meer informatie over het Ministerie van Watervoorzieningen. 29 Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p.578. 28
23
1.4.1.2 Onder nationaal niveau: Environmental Protection Bureaus (EPB)
De provinciale EPB’s controleren of de reguleringen worden doorgevoerd in de hele provincie. EPB’s treffen regels aangaande de controle van de industriële vervuiling. EPB’s zijn dus actief onder nationaal niveau (provinciaal, district, en stedelijk niveau). De provinciebesturen oefenen een sterke invloed uit op de implementatie en de doorvoering van wetten, waarbij ze vaak reguleringen doorvoeren die ingaan tegen de reguleringen van het centrale bestuur. Deze tegenstrijdige wetgeving zorgt vaak voor problemen in China. De laagste bestuurlijk en wetgevend niveaus zijn de districtsniveaus. Deze spelen echter een grote rol in de dagelijkse administratie van het district. EPB’s op het districtsniveau hebben de bevoegdheid om doorvoeractiviteiten uit te voeren tegen lokale vervuilers. Lokale autoriteiten mogen hun eigen standaarden vastleggen, zolang ze niet ingaan tegen de nationale standaarden. Als gevolg hiervan kunnen de lokale besturen op een meer flexibele manier de reguleringen aanpassen aan de specifieke omstandigheden. Maar de districtsbesturen voeren vaak reguleringen uit die niet alleen ingaan tegen de nationale reguleringen, maar ook tegen provinciale reguleringen.30 De groeperingen waar de reguleringen van de EPB’s van toepassing op zijn, kan men in twee groepen verdelen: de ondernemingen in staatsbezit of de state-owned enterprises (SOE’s) en de ondernemingen van steden en dorpen of de township and village enterprises (TVE’s). De overige categorieën zijn stedelijke collectieven, kleine privé-ondernemingen en ondernemingen in bezit van het buitenland. SOE’s worden gecontroleerd door industriële bureaus, en de meerderheid van de TVE’s zijn in bezit van stedelijke autoriteiten of dorpsautoriteiten. Dit bepaalt, onder andere, hoe ondernemingen reageren op de milieureguleringen.31 Veel agentschappen van de regering beïnvloeden hoe de vereisten van de controle van de industriële vervuiling zullen worden geïmplementeerd. Bijvoorbeeld een EPB van een stad, is een eenheid van het stadsbestuur en moet dus rapport uitbrengen aan de burgemeester, en nauw samenwerken met andere commissies van de stad, zoals de Commissie van Economie en de Commissie van Stadsplanning. Hieronder volgt een schema van de organisatorische structuur van de milieubescherming in China.
30 31
Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p. 578-579. Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, pp.9-10.
24
Figuur 2: De structuur van de organisatie van de milieubescherming
(Bron: Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p.56)
1.4.2
Formele Regels
Dit zijn de vereisten voor de controle van de vervuiling, die in detail beschreven zijn in de vorm van wetten en reguleringen. Milieuwetten in China zijn nogal algemeen en ambigu. Daardoor kunnen de Staatsraad, de nationale agentschappen en de lokale regeringen details toevoegen, die de implementatie beïnvloeden. Normaal gezien, nadat het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres een milieuwet doorgevoerd heeft, brengt de Staatsraad administratieve edicten uit die bijzonderheden vermelden die nodig zijn voor de implementatie. De basiswetten (falü) voorzien een kader voor nationale milieuprogramma’s; speciale wetten (fagui) omvatten topics zoals watervervuiling, luchtvervuiling, enzovoort; en reguleringen en andere administratieve edicten omvatten specifieke instructies voor de implementatie van wetten.
25
Nu zal ik over gaan op de bespreking van de voornaamste wetten en reguleringen die van toepassing zijn op de watervervuiling. 1.4.2.1 De Basismilieuwet van China32
Deze wet werd in de jaren zeventig gevormd. Eerst voerde het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres een ‘testversie’ door in 1979, genaamd “De Milieubeschermingswet van de Volksrepubliek China ter Toetsing van Implementatie”. Dit statuut bevestigde de positie van de nationale en lokale EPB’s, verzocht de vervuilers om te voldoen aan de standaarden van het dumpen van afval, en verzocht ondernemingen om de impact van voorgestelde projecten voor het milieu vast te stellen. Verder werd vermeld dat nieuwe projecten de garantie moesten kunnen geven dat ze in de toekomst zouden voldoen aan de standaarden. In 1989 werd de testversie van deze wet teniet gedaan en creëerde het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres de “Milieubeschermingswet van de Volksrepubliek China”. Dit statuut gaf de programma’s die in de jaren zeventig en tachtig ontwikkeld waren een solide en legislatieve basis en breidde de verantwoordelijkheid voor de milieubescherming uit. Voor 1989 geloofden Chinese autoriteiten dat enkel SEPA en de EPB’s verantwoordelijk waren voor de milieubescherming. Door de doorvoering van deze wet, kregen de regeringen op nationaal, provinciaal, stedelijk en districtsniveau expliciet verantwoordelijkheden voor de milieubescherming.33 Deze wet werd opgesteld volgens Artikel 1 van de Grondwet dat voorziet dat de Staat het milieu en de natuurlijke bronnen beschermt en vervuiling en andere gevaren voor het publiek voorkomt en elimineert.34 Het doel van deze wet is om tijdens de constructie van een gemoderniseerde, sociale staat, het rationeel gebruik van het milieu, preventie en eliminatie van milieuvervuiling en schade aan het ecosysteem te garanderen. Daarnaast beoogt deze wet ook een proper en gunstig leef- en werkmilieu te creëren, de volksgezondheid te beschermen, en de economische ontwikkeling te promoten. 35 De wet voorziet dat diegene die vervuiling veroorzaken verantwoordelijk gesteld worden voor de opruiming ervan (Artikel 6) en dat er een geldboete voor de overtreding van 32
Online beschikbaar op www.mekonglawcenter.org/download/0/china.htm Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p. 16. 34 Milieubeschermingswet van de Volksrepubliek China, artikel 1. 35 Milieubeschermingswet van de Volksrepubliek China, Artikel 2. 33
26
de vervuilingstandaarden wordt opgesteld (Artikel 18). Dus de vervuilers moeten taksen betalen op de stoffen die ze lozen, en ze moeten investeren in afvalverwerkingsfaciliteiten. (Artikel 24, 27, 28, 29, en 31) Verder staat vermeld dat er een coördinatie tussen milieubescherming en economische ontwikkeling moet zijn. Dit houdt in dat nationale milieubeschermingsplannen geïntegreerd moeten worden in de nationale economische plannen, en dat de staat economische en technische maatregelen moet nemen die milieuvriendelijk zijn ( Artikel 4). Daarenboven staat er ook nog vermeld dat terwijl er maatregelen worden genomen om al bestaande gevallen van dumpen van afval te verwijderen, toekomstige dumpingen voorkomen moeten worden. Hierbij moet voornamelijk gebruik gemaakt worden van een verbeterd milieubeheer bij nieuwe vervuilingsbronnen. (Artikel 13, 15, en 26) Ook milieubeheer moet versterkt worden. Omdat het verminderen van de vervuiling via investeringen in nieuwe afvalverwerkingscentrales duur is, is het eerste doel het verminderen van afval dat gedumpt wordt, via verbeteringen van de beheerprocedures. (Artikel 9 tot 15) Nog een belangrijke regel is het recht van individuen om eenheden36, of individuen die vervuiling veroorzaken en het milieu beschadigen te rapporteren of er klacht tegen in te dienen. ( Artikel 6). De wet staat ook toe dat provincies en andere entiteiten onder het nationaal niveau, standaarden voor het lozen van afval opstellen, waarvoor nog geen nationale standaarden zijn opgesteld, en dat er meer strikte standaarden mogen worden opgesteld voor nationale standaarden die al bestaan ( Artikel 10). Daarnaast kondigde deze wet ook voor het eerst het systeem van “De Drie Synchronisaties”37 aan (Artikel 26). Volgens dit systeem moet het ontwerp, de implementatie en uitvoering van controle van de vervuiling gelijk gaan met het ontwerpen, de constructie en uitwerking van een eerste constructieproject.38 Deze wet is eerder een kader van kernprincipes om de milieubescherming in het algemeen van een leidraad te voorzien, en om geïncorporeerd te worden in elke gerelateerde legislatuur betreffende de milieubescherming.39
36
Dit verwijst naar danwei 单位, de traditionele term van de Volksrepubliek China om georganiseerde arbeidsgroepen aan te duiden. 37 Zie 1.4.3.2 D. 38 Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p.586-587. 39 Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p.586.
27
1.4.2.2 Gespecialiseerde Milieuwetten, Reguleringen en Programma’s
Naast de basismilieuwet van China bestaan er nog meer dan twintig speciale milieustatuten. Deze die betrekking hebben op de riviervervuiling zijn de “Wet ter Preventie en Controle van de Watervervuiling van de Volksrepubliek China” uit 1984, en herzien in 1996, en de “Wet ter Conservatie van Water en Bodem van de Volksrepubliek China” uit 1991. Daarnaast is er nog de ‘Waterwet van de Volksrepubliek China’ uit 1988 en herzien in 2002. Speciale reguleringen zijn bijvoorbeeld de “Provinciale Regulering inzake de Controle en Preventie van Watervervuiling in het Bassin van de Huai Rivier” uit 1995, en “Regulering ter Implementatie van de Wet ter Conservatie van Water en Bodem” uit 1993. Daarenboven zijn er nog voorbeelden van internationale overeenkomsten bekrachtigd door China, zoals bijvoorbeeld de “Conventie van Basel inzake de Controle van Grensoverschrijdend Transport van Risicovol Afval” uit 1991. Hier komen de Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling en de Waterwet aan bod.
A)
Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling40 De uitvaardiging van de “Wet ter Controle en Preventie van Watervervuiling” was een
grote stap vooruit inzake milieuwetgeving van China. De herziening in 1996 toonde de omvang van de erkenning van de watercrisis door de leiders van China aan, alsook het verlangen van de centrale regering om het probleem van de watervervuiling aan te pakken. Deze wet en de implementatiereguleringen zijn de voornaamste wetten betreffende oppervlakte- en grondwatervervuiling in China (Artikel 2)41. SEPA heeft de toestemming om nationale standaarden van de waterkwaliteit op te stellen, en standaarden voor de lozing van afval (Artikel 7). Er werd ook een registratiesysteem voor het lozen van afvalstoffen gecreëerd (Artikel 14), waarbij taksen voor lozingen vereist zijn, alsook taksen voor lozingen die de toegestane niveaus overschrijden (Artikel 15). Lokale regeringen hebben de
40 41
Online beschikbaar op http://www.enviroinfo.org.cn/LEGIS/Laws/la003_en.htm Dit omvat rivieren, kanalen, irrigatiekanalen, reservoirs en andere oppervlakte- en/of grondwaterbronnen binnen het grondgebied van de Volksrepubliek China. Deze wet is niet van toepassing op de preventie en controle van de zeevervuiling, daar bestaat een aparte wet voor.
28
bevoegdheid om striktere standaarden te ontwikkelen via een proces waarbij beschermde gebieden42 worden vastgelegd waar striktere controles worden doorgevoerd (Artikel 12). Ook het dumpen van sommige gevaarlijke materialen is verboden, hoewel “gevaarlijke materialen” niet expliciet wordt gedefinieerd (Artikel 29, 31, 34)43. Ook deze wet, net zoals de algemene milieuwet, geeft het recht aan individuen die te lijden hebben onder watervervuiling, om de verantwoordelijke partijen aan te klagen (Artikel 5). In rampsituaties hebben EPB’s de bevoegdheid om een bevel uit te brengen waarbij, met de goedkeuring van de volksbesturen, de lozing van vervuilende stoffen verminderd moet worden of helemaal stop gezet moet worden (Artikel 21 en 16). EPB’s hebben ook de bevoegdheid om ter plaatse inspecties door te voeren.44
B)
Waterwet45 Deze wet werd voor het laatst gewijzigd in 2002. De wet erkent dat alle waterbronnen
binnen de grenzen van het land eigendom zijn van de staat (Artikel 3). Tijdens de wijzigingen in 2002 werd een nieuw takssysteem voor het gebruik van water opgesteld (Artikel 7). Er werd ook een nieuwe sectie in de planning van de watervoorraden toegevoegd, die beheerprincipes van rivierbassins inhoudt. De focus werd ook gelegd op de behoefte naar een meer geünificeerde, administratieve aanpak en een meer gecentraliseerd beheer van de stroombeddingen. Ook het beheer van stroombeddingen wordt behandeld in deze wet, maar op een andere wijze dan in de Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling. Artikel 14 voorziet dat de planning zal worden verdeeld in de planning van stroombeddingen en regionale planning. Deze worden dan verder opgedeeld in uitgebreide en specifieke planning (Artikel 14-15). Uitgebreide planning verwijst algemeen gezien naar de exploitatie, conservatie en bescherming van watervoorraden, en preventie van rampen. Specifieke planning omvat onder andere de preventie van overstromingen, scheepvaart, en andere gebieden (Artikel 14).
42
Huishoudelijke- en drinkwaterbronnen, waterbronnen bij panoramische en historische sites, belangrijke waterbronnen voor visserij, en andere waterbronnen die een speciale economische of culturele waarde hebben. 43 De lozing van olie, zuur- of alkalineoplossingen, giftige vloeibaar afval, giftige oplossingen, kwikzilver, arsenicum, chroom, lood, cyanide, gele fosfor, en radioactieve materialen. 44 Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, pp.587-588. 45 Online beschikbaar op http://www.gov.cn/english/laws/2005-10/09/content_75313.htm
29
Uitgebreide plannen houden rekening met nationale plannen, zoals economische, sociale en stedelijke planning, planning inzake het gebruik van het land, en milieubescherming (Artikel 15). Volgens de wet is het Ministerie van Watervoorzieningen de nationale instantie die verantwoordelijk is voor de administratie en supervisie van de watervoorraden van het land (Artikel 12). De Waterwet kent het MWR de verantwoordelijkheid toe om de uitgebreide plannen te ontwikkelen in samenwerking met andere ministeries, provinciale regeringen, autonome regio’s, en gemeentes, die allen ondergeschikt zijn aan de Staatsraad (Artikel 1617). Het is niet echt duidelijk welke rol de andere ministeries spelen in de ontwikkeling van de uitgebreide planning. Hoewel het logisch is dat SEPA betrokken zal zijn in de ontwikkeling van de controle van de vervuiling in het uitgebreide plan, is het niet duidelijk of SEPA het laatste woord heeft in deze zaak, niettegenstaande zijn deelnemende rol. Er werd reeds gesuggereerd dat dit al een bureaucratische spanning heeft veroorzaakt en dat dit een nadelige invloed kan hebben op een harmonieuze samenwerking tussen de verschillende politieke belangen, zoals in de wet vermeld staat.46
1.4.3
Afdwingbaarheid
Dit onderdeel van de milieubescherming ziet erop toe dat de wetten, reguleringen, vastgelegde standaarden, enzovoort worden nageleefd. Hiervoor zijn verschillende programma’s opgesteld. Het verzamelen van informatie speelt een grote rol in de handhaving van de wet. Ondernemingen moeten weten of het overtreden van de wetten en reguleringen zal worden bestraft. De milieuagentschappen moeten op hun beurt informatie voorzien over de reguleringen. In China zijn de ondernemingen verplicht om hun eigen vervuiling te controleren. Na deze zelfcontrole moeten ze zelf de resultaten van deze controle rapporteren aan de milieuagentschappen. SEPA en de EPB’s organiseren dan periodiek inspecties om te controleren of de resultaten van die rapportering betrouwbaar zijn. Beiden staan ook in voor de kosten van het speuren naar en opmeten van overtredingen van de reguleringen.
46
Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p. 590-591.
30
Bijstand kan ook voorkomen in de vorm van technisch advies of subsidies om waterzuiveringsinstallaties te plaatsen. Sancties komen meestal voor in de vorm van boetes.47 EPB’s kunnen gebruik maken van verschillende methodes om de wetten af te dwingen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld een waarschuwing geven wanneer de standaarden worden overschreden, boetes opleggen, vergunningen intrekken, of de hulp in roepen van de rechtbank om boetes te innen. Op die manier kunnen ondernemingen een boete krijgen van 5000 Yuan wanneer ze weigeren zich te registreren of wanneer ze hun vergunningsaanvraag bewust niet correct invullen. Voor elke schending van een vergunning kunnen ondernemingen beboet worden tot zelfs 10.000 Yuan .48
1.4.3.1 Standaarden
De eerste nationale milieustandaard werd doorgevoerd in 1973. Tegen het jaar 1998 had China 361 nationale milieustandaarden, tientallen lokale milieustandaarden en 34 sectorale standaarden voorgesteld door SEPA goedgekeurd en doorgevoerd. Nationale standaarden omvatten basisstandaarden, standaarden voor de kwaliteit van het milieu, lozingen, en voorbeelden van standaarden.49 Volgens artikel 9 en 10 van de “Milieubeschermingswet van de Volksrepubliek China” uit 1989 heeft SEPA de bevoegdheid om twee types van nationale standaarden op te stellen. Het eerste type is een nationale standaard van waterkwaliteit. Dit zijn beperkingen op de minimum toegestane concentratie van een opgeloste stof in een stroom. Het tweede type is een standaard op het dumpen van afval. Deze stelt een maximum toegestane concentratie voor van een welbepaalde stof in het afvalwater dat geloosd wordt door de fabriek. Lokale besturen mogen striktere standaarden opstellen.50
A)
Nationale Standaarden van Waterkwaliteit. De kwaliteit van het water is fundamenteel gezien een wetenschappelijk concept, die de
fysische, chemische en biologische karakteristieken van het water weergeeft. Een standaard
47
Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China,, p. 10. Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p. 115-116. 49 UNEP, Environmental Management in Industrial Estates in China, p. 19. 50 Cfr. 1.4.2.2 A. 48
31
van waterkwaliteit is een socio-economisch concept dat de focus legt op het voorziene of gewenste waterverbruik door de maatschappij. 51 Klasse I, II, en III verwijzen naar de kwaliteit van het oppervlaktewater dat geschikt is voor consumptie, klasse IV en V verwijzen naar oppervlaktewater dat enkel geschikt is voor irrigatie of industrieel gebruik. Elke klasse wordt gedefinieerd op basis van dertig criteria, die verschillende reeksen voorschrijven inzake de fysische, chemische en biologische eigenschappen van het water, zoals de temperatuur, pH, en het aantal coliform52.53
Klasse I
Water dat door de nationale natuurreservaten stroomt
Klasse II
Gemeenschappelijke drinkwaterbronnen (eerste graad van beschermde gebieden) beschermde gebieden voor zeldzame waterdieren; en gebieden waar vissen kuit schieten.
Klasse III
Gemeenschappelijke drinkwaterbronnen die eerst een behandeling vereisen (tweede graad van beschermde gebieden); beschermde gebieden voor gewone waterdieren; en gebieden waar men kan zwemmen.
Klasse IV
Industriële watervoorraden en watervoorraden voor recreatief gebruik, uitgezonderd zwemmen (bv. vissen)
Klasse V
Industrieel koelwater, water voor irrigatie
Onderstaand schema toont de limieten van COD54, oplosbaar ijzer en cadmium per klasse van watergebruik. Het wijst de concentratie van een bepaalde stof aan, dat wil zeggen de massa vervuilende stoffen per volume water in eenheden van milligram per liter. 55
51
D. Dole, “Economic Issues in the Design and Analysis of a Wastewater Treatment Project”, ERD Technical Note Series: Economic and Research Department; 4, Manilla: Asian Development Bank, 2002, p.3. 52 De Coliform bacterie is een bacteriële indicator die algemeen gebruikt wordt om de sanitaire kwaliteit van voedsel en water aan te duiden. Voor verdere informatie zie www.doh.wa.gov/ehp/dw/Programs/coliform.htm 53 D. Dole, Economic Issues in the Design and Analysis of a Wastewater Treatment Project, 2002, p. 9. 54 COD staat voor Chemical Oxigen Demand of Chemisch Zuurstofverbruik. De COD testmethode wordt aangewend ter controle van de zuurstofverbruikende verontreinigingen (zowel organisch als anorganisch), in huishoudelijk en industrieel afvalwater. Voor meer informatie zie www.vito.be/milieu/pdf/cma/2_I_D5.PDF 55 Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, pp.18-19.
32
Figuur 3: De kwaliteitstandaarden van het oppervlaktewater
(Bron: Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p.19.)
B)
Standaarden voor het lozen van afvalwater Nationale lozingsstandaarden zijn limieten die gebaseerd zijn op de concentratie van
bepaalde stoffen in afvalwater dat geloosd wordt. In de in 1988 door SEPA vastgelegde lozingstandaarden, werd de maximum concentratie van 29 vervuilende stoffen vastgelegd. Deze limieten moeten worden nageleefd door alle industriële sectoren. De vervuilende stoffen worden in twee groepen opgedeeld: type 1 en type 2. Type 1 zijn zware metalen en andere giftige substanties, type 2 zijn conventionele indicatoren voor watervervuiling, zoals COD.
33
Figuur 4: De lozingsstandaarden van het afvalwater
(Bron: Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p.188)
De lozingsstandaarden beperken de concentraties aan vervuilende stoffen, maar ze limiteren niet de totale massa aan vervuilende stoffen in water dat geloosd wordt. Bijvoorbeeld een lozingsstandaard van 500mg/l aan COD in een watermassa die geclassificeerd wordt als klasse V. Een fabriek die afvalwater met 500mg/l in een watermassa met klasse V loost, beantwoordt dus aan deze standaard niettegenstaande de totale kwantiteit van afval die per dag wordt geloosd. Een fabriek die 10 liter afvalwater met een waarde van 500mg/l COD loost beantwoordt aan de standaard, alsook een fabriek die 10.000 liter afvalwater met een waarde van 500mg/l COD loost. De lozingsstandaarden beperken het massadebiet van de vervuilende stoffen niet; dat is de massa vervuilende stoffen die per eenheid van tijd geloosd worden in eenheden van kilogram per dag. Het massadebiet van afvalwater is berekend op basis van het product van vervuilingsconcentratie en
34
volumedebiet, d.i. het totale volume afvalwater die per eenheid van tijd geloosd wordt, in eenheden van liter per dag. Omdat de lozingstandaarden van China enkel de concentraties beperken, kan men aan die standaarden voldoen door afvalwater te verdunnen met onvervuild water. Bijvoorbeeld een fabriek die afvalwater met een waarde van 1000mg/l COD in een rivier met klasse V loost, en die zich naast een goedkope waterbron bevindt waar de COD waarde praktisch nihil is. Deze fabriek zou aan de standaard van 500mg/l kunnen beantwoorden door simpelweg zijn afvalwater te verdunnen met een gelijk volume aan proper water. Dit verdunnend effect zou de waarde van 1000mg/l COD kunnen halveren, maar de totale kwantiteit van COD die in de rivier geloosd wordt zou ongewijzigd blijven.56
1.4.3.2 Nationale Milieuprogramma’s om de Standaarden te bereiken
China heeft verschillende nationale milieuprogramma’s om de lozingstandaarden te bereiken. Bijvoorbeeld het programma betaling bij lozing, en vereisten om de vervuiling binnen een bepaalde vastgelegde tijd te controleren. Beide zijn vastgelegd om te garanderen dat de ondernemingen voldoen aan de vereisten van het lozen van afvalwater. China heeft acht nationale programma’s om de stedelijke en industriële vervuiling te controleren en daarnaast de toepasselijke standaarden te beantwoorden: • • • • • • • •
Inschatting van de impact op het milieu Drie synchronisaties Betalingssysteem voor het lozen van vervuilende stoffen Behandeling van de vervuiling binnen een tijdslimiet Systeem van vergunningen voor het lozen van vervuilende stoffen Systeem van milieuverantwoordelijkheid Inschatting van de kwaliteit van het stedelijk milieu Gecentraliseerde controle van de vervuiling De eerste drie van deze programma’s zijn gecreëerd in de late jaren zeventig, en de
laatste vijf werden geïntroduceerd in de jaren tachtig om problemen te regelen die de vorige drie programma’s niet konden oplossen. 57 Hieronder volgt een korte verklaring van de acht programma’s.
56 57
Ma & Ortolano, Environmental Regulations in China, pp.19-20. Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, pp. 20-21.
35
A)
Betalingssysteem voor het lozen van vervuilende stoffen Volgens dit systeem moeten ondernemingen vergoedingen betalen wanneer ze
vervuilende stoffen lozen die de standaard overstijgen. Daarnaast moeten de ondernemingen die de standaarden overtreden, ook nog vier andere boetes betalen. Ten eerste wordt er elk jaar dat de onderneming de standaard overtreedt, 5% bij het totale te betalen bedrag gevoegd, te beginnen in het derde jaar dat de boete is overeen gekomen, tot en met de periode dat de onderneming weer beantwoordt aan de standaard. Ten tweede wordt het bedrag verdubbeld wanneer een onderneming die na 1979 gebouwd is en de standaarden overtreedt, de bestaande verwerkingsfaciliteiten sluit zonder de toestemming van het lokale EPB of wanneer ze er niet in slagen om tegemoet te komen aan de administratieve bevelen die vereisen dat er een controle van de vervuiling wordt doorgevoerd voor een vastgelegde datum. Ten derde is er nog een bijkomend bedrag van 0,1% per dag, in het geval dat de boete niet betaald wordt. En als laatste bestaat er een schadevergoeding wegens economische verliezen of voor mensen die gevolgen voor hun gezondheid ondervinden door vervuiling.58 Meer dan 80% van die verzamelde boetes wordt in een speciaal, lokaal fonds geplaatst die ter beschikking gesteld wordt om leningen met een lage interest te voorzien teneinde milieubeheerprojecten te subsidiëren in ondernemingen die de boetes betaald hebben.
58
Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p.21.
36
B)
Vergunningsysteem voor het lozen van vervuilende stoffen Dit systeem werd ingevoerd zodat zowel de concentratie als het massadebiet van
vervuilende stoffen die een onderneming mag lozen beperkt zouden kunnen worden. Dit systeem werd bepaald door SEPA in 1988, en het vereist dat EPB’s en ondernemingen die het vergunningsysteem doorvoeren de volgende stappen moeten ondernemen: ondernemingen moeten zich registreren bij een EPB en een vergunning aanvragen.59 Vervolgens bepaalt het EPB het toegestane aantal vervuilende stoffen dat geloosd mag worden, en voorziet dan een vergunning. Tenslotte worden de vergunningscondities doorgevoerd.60
Drie synchronisaties of San Tongshi 三同时 三同时
C)
Dit systeem wordt bevestigd in Artikel 26 van de Milieubeschermingswet. Dit systeem houdt in dat het ontwerp, de constructie en de operatie van nieuwe industriële ondernemingen (of een bestaande onderneming die aan het uitbreiden is of veranderingen aanbrengt in zijn productieproces) gepaard moeten gaan met het ontwerp, de constructie en de operatie van geschikte faciliteiten voor het verwerken van afval.61 Het voornaamste doel van dit systeem is voorkomen dat nieuwe, getransformeerde projecten nieuwe bronnen van vervuiling worden.62
D)
Inschatting van de impact op het milieu Dit systeem werd in China in voege gebracht gedurende de jaren tachtig en het heeft
een belangrijke bijdrage geleverd aan de controle van de vervuiling in het land. Dit bleek ook een effectief systeem voor milieubeheer te zijn. In Artikel 13 van de Milieubeschermingswet wordt vermeld dat de vervuiling en de impact op het milieu vastgesteld moet worden, en preventie en matigingsmaatregelen voorzien moeten worden. Vervolgens moet deze impact eerst geëvalueerd worden door het departement in kwestie, en uiteindelijk moet het
59
Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p.24. Dit systeem wordt niet bevestigd in een wet, het is gebaseerd op een administratief edict. 61 Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, 2000, p. 25. 62 UNEP, Environmental Management in Industrial Estates in China, 2001, pp. 30-31. 60
37
goedgekeurd worden door het relevante departement voor milieu via de vereiste procedures.63 Hieronder volgt een schema met de procedures die gepaard gaan bij dit systeem, en de inhoud ervan.
Figuur 5: Procedures van de inschatting van de impact op het milieu
(Bron: UNEP, Environmental Management in Industrial Estates in China, p.30)
E)
Behandeling van de vervuiling binnen een tijdslimiet Dit systeem wordt duidelijk vermeld in artikel 29 en 39 van de
Milieubeschermingswet.64 Ondernemingen die het milieu ernstig vervuilen moeten hun vervuiling behandelen binnen een bepaalde tijdslimiet. De tijdslimieten voor ondernemingen of instituties onder de administratie van de centrale regering, provinciale regeringen, autonome regio’s of steden onder de centrale autoriteiten, moeten respectievelijk door de centrale regering, provinciale regeringen, autonome regio’s of steden onder de centrale autoriteiten worden vastgelegd. De tijdslimieten voor ondernemingen onder de administratie van steden, districten of autoriteiten op lager niveau moeten worden vastgelegd door respectievelijk de autoriteiten van steden of districten.65
63
UNEP, Environmental Management in Industrial Estates in China, 2001, pp. 29-30. Cfr. 1.4.2.1. 65 UNEP, Environmental Management in Industrial Estates in Cbina, 2001, p. 31. 64
38
Een toepassing van dit systeem zijn de acties die ondernomen worden om de vervuiling van de Songhua Rivier tegen te gaan in de provincies Jilin en Heilongjiang. Op een conferentie wees Zhou Shengxian, het hoofd van SEPA, erop dat men tegenover ernstig vervuilende ondernemingen, op een vastberaden manier één deel moet elimineren, één deel krachtig moet transformeren, één deel nauwgezet moet controleren, en tegen een bepaalde periode één deel moet regelen. Tegenover ondernemingen die de standaard van het lozen van vervuilende stoffen niet kunnen bereiken binnen een bepaalde periode […] moet men hun vergunning van industrie en handel afnemen. De onderdelen van het productieproces die niet conform zijn aan de standaard van milieubescherming, moet men met onmiddellijk volledig stopzetten66.
F)
Gecentraliseerde controle van de vervuiling Tot de jaren tachtig concentreerde China zich vooral op het beperken van vervuiling via
individuele ondernemingen. Deze strategie bleek inefficiënt: hoe kleiner de afvalverwerkingscentrale, hoe groter de kosten per eenheid afval die behandeld wordt. Omdat het onder andere economisch voordeliger zou zijn om op een andere strategie over te stappen, legden de Staatsraad en SEPA documenten voor die vereisten dat de regeringen op alle niveaus een gecentraliseerde controle van afval zouden promoten binnen hun eigen jurisdictie.67
G)
Systeem van milieuverantwoordelijkheid In 1979 werden SEPA en de EPB’s via de testversie van de Milieubeschermingswet
verantwoordelijk gesteld voor de milieukwaliteit. Deze bleken echter weinig invloed te hebben op de beslissingen inzake economische ontwikkelingen die het milieu beïnvloedden. Gedurende de late jaren tachtig stelde SEPA een systeem van milieuverantwoordelijkheid voor. Dit hield in dat provinciale gouverneurs, burgemeesters van steden, en magistraten van de districten verantwoordelijk gesteld zouden worden voor de algemene milieukwaliteit
66 67
Zie bijlage Tekst 3, pp. 85-88. Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, pp. 26-27.
39
binnen hun jurisdictie. In 1989 werd dit concept van SEPA bevestigd in de definitieve versie van de Milieubeschermingswet.68
H)
Inschatting van de Milieukwaliteit in de Steden In 1988 stelde de Milieubeschermingcommissie van de Staatsraad een beslissing op,
waarin SEPA jaarlijks een inschatting van de milieukwaliteit in tweeëndertig grote Chinese steden moest opstellen. De steden worden dan jaarlijks gerangschikt volgens een genummerd evaluatiesysteem gecreëerd door SEPA, en de resultaten daarvan worden gepubliceerd. Naast deze tweeëndertig grote steden, worden de milieukwaliteit in andere grote steden ook jaarlijks beoordeeld door provinciale EPB’s.69
I)
Nieuwe milieuprogramma’s in het kader van het elfde Vijfjarenplan.
De Staatsraad heeft eerst een overzicht van het elfde Vijfjarenplan inzake nationale economische en sociale ontwikkeling voorgelegd tijdens de vierde sessie van het tiende Nationale Volkscongres ter deliberatie. Het overzicht werd ontworpen volgens het voorstel van het Centrale Comité van de CCP. Dit met de bedoeling om de nationale strategische intenties te verklaren, alsook de werkzaamheden waar de regering de nadruk op moet leggen en om het gedrag van de handelsmarkt te leiden. Het is een grootse blauwdruk van de economische en sociale ontwikkelingen van China voor de komende vijf jaar, namelijk van 2007 tot 2011. Het zijn algemene richtlijnen voor alle etnische groeperingen in China en het vormt een belangrijke basis voor de regering om economische aanpassingen, overzicht van de handelsmarkt, sociale administratie en publieke diensten door te voeren.70 Dit ontwerp bestaat uit 48 hoofdstukken en 14 artikels. Enkele handelen over milieubescherming. De regering ontwierp zeven milieubeschermingstaken om aan de doelstellingen inzake milieubescherming in het elfde Vijfjarenplan te voldoen. De veiligheid van de drinkwaterbronnen is het belangrijkste punt van de milieubeschermingwerkzaamheden van het elfde Vijfjarenplan.
68
Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p. 27. Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, p. 27. 70 Voor meer info inzake het elfde Vijfjarenplan zie http://english.gov.cn/2006-03/08/content_246973.htm 69
40
Een voorbeeld van deze nieuwe ontwikkelde milieuprogramma’s, is het “Milieubeschermingsprogramma voor drinkwaterbronnen” opgesteld voor de provincie Fujian.71 Volgens de al doorgevoerde plannen, zal men een onderzoek en een evaluatie van de basissituatie van de drinkwaterbronnen ontwikkelen, en zal men verder in het beschermingsgebied van de levensnoodzakelijke drinkwaterbronnen ( waaronder grondwaterbronnen) een stap vooruit zetten in het onderzoek, de bijsturing en aanvulling. Dit beschermingsplan houdt zes grote thema’s in: Ten eerste, is er het onderzoek naar de basissituatie van drinkwaterbronnen. Dit omvat, met de steden als eenheden, de ontwikkeling van een onderzoek naar de sociale economische basissituatie, naar de conditie van de kwaliteit van het milieu van drinkwaterbronnen, naar de vervuilingsbronnen van de drinkwaterbronnen, en naar de conditie van het ecologisch milieu van drinkwaterbronnen […] Ten tweede omvat het de berekening van de conditie van het milieu van de drinkwaterbronnen. Na het beschouwen van de resultaten van het onderzoek van de basissituatie als standaard, moet men de berekening van de kwaliteit van het milieu van de drinkwaterbronnen en de conditie van het milieubeheer ontwikkelen […] Een derde onderdeel is de inschatting van de kwaliteit van het drinkbaar water en de conditie van het milieubeheer. Dit omvat de inschatting van kwaliteit van het milieubeheer van de drinkwaterbronnen, het verduidelijken van de huidige bestaande problematiek en de overal aanwezige situatie alsook de problemen waar men later mogelijks mee geconfronteerd zal worden en de latere overal aanwezige situatie van het beschermen van de drinkwaterbronnen […] Ten vierde, is er de controle van de vervuilingslast op het gebied van de bescherming van drinkwaterbronnen […] Ten vijfde, is er de controle, de toevoeging en verdeling van beschermde gebieden van de drinkwaterbronnen. […] En als laatste moet men een milieubeschermingproject van drinkwaterbronnen plannen. Door de preventie en controle van watervervuiling, de constructie en reconstructie van de ecologie, de constructie van een capaciteit om rampen af te wenden en om te regelen, enzovoort, zal men tot de formulering en de implementatie van een plan van een concreet project komen. […]
71
Zie bijlage, tekst 1, pp. 81-84.
41
1.4.3.3 Onthulling van informatie over het milieu en de rol van het publiek en de media.
Dit is een onderdeel dat recentelijk ontwikkeld werd in verband met het milieubeheer in China. Het is vooral gebaseerd op het feit dat ondernemingen veel belang hechten aan hun reputatie en prestige binnen hun markten. Door informatie vrij te geven, ondervinden de ondernemingen een druk van de opinie van het publiek. Op die manier wordt informatie inzake hun gedrag tegenover het milieu publiek gemaakt, zodat de gemeenschap en het publiek als monitor kunnen functioneren. Dit stimuleert ondernemingen om acties te ondernemen inzake de verwerking van afval, om op die manier hun gedrag ten opzichte van het milieu te verbeteren. Het zou kunnen dat het gebruik van deze methode zal leiden tot een nieuwe fase in het milieubeheer van industriële ondernemingen. Echter, opdat deze methode in de praktijk effectief zou zijn, moet er een hoog niveau van publiek bewustzijn bestaan, en betrokken groeperingen en organisaties moeten invloed kunnen uitoefenen en een hoge sociale positie hebben. Tegenwoordig wordt informatie betreffende het milieu op de volgende manieren publiek gemaakt: als eerste is er SEPA, die de nationale en stedelijke rapporten uitbrengt. Volgens de Milieubeschermingswet van de Volksrepubliek China, moeten deze rapporten normaal gezien jaarlijks publiek worden gemaakt via de milieuadministraties op elk niveau. Deze rapporten omvatten de kwaliteit van het milieu, de preventie en controle van de vervuiling, de conservatie van het ecosysteem, de vooruitgang in de milieubescherming, enzovoort. Het voornaamste doel van deze rapporten is het publiek de status van de kwaliteit van het milieu duidelijk maken, zodat ze op die manier beter in staat zijn om die kwaliteit te controleren. Ten tweede zijn er rapporten betreffende de status van het milieu op regionaal niveau en het niveau van de bassins. Dit omvat de status van het milieu in de regio’s en bassins waar de staat werkzaam is, en van het milieubeheer een prioriteit wil maken. Dit rapport omvat de status van de kwaliteit van het milieu, de vooruitgang in de behandeling van de vervuiling en de milieubescherming in de sleutelgebieden. Het voornaamste doel van deze rapporten is om de voornaamste leden van het publiek duidelijk te maken hoe men de kwaliteit van het milieu in een bepaald gebied of bassin kan verbeteren. Via deze rapporten wil men het publiek ook aanmoedigen om de gerelateerde behandelingsprojecten en milieubescherming in die gebieden te controleren.
42
Vervolgens zijn er nog wekelijkse, en soms dagelijkse, rapporten betreffende de status van de luchtkwaliteit. Deze rapporten zijn nu beschikbaar in steden die onmiddellijk onder de centrale autoriteiten staan en in de provinciale hoofdsteden. Ze worden via de massamedia, zoals kranten en televisie verspreid. Als laatste worden er milieurapporten van ondernemingen vrijgegeven. Deze onthullen voornamelijk de geschatte resultaten van het rapport ter vergelijking met ondernemingen die geavanceerder zijn op het gebied van milieu, de evaluatie van de doelen van de milieubescherming, resultaten die bekomen zijn op het gebied van de behandeling van vervuiling binnen een tijdslimiet, enzovoort. Ondernemingen worden in deze rapporten op basis van hun milieuprestaties beoordeeld volgens bepaalde criteria.72 Hieronder volgt een schema met de verschillende soorten beoordelingen die een onderneming kan krijgen.
72
UNEP, Environmental Management in Industrial Estates in China, 2001, pp. 35-36.
43
Figuur 6: Beoordelingscriteria voor het klasseren van ondernemingen op basis van hun milieuprestaties.
( Bron: UNEP, Environmental Management in Industrial Estates in China, p.37.).
China heeft een traditie die meer dan twee duizend jaar teruggaat, die het volk toestaat om klachten over het bestuur voor te leggen. Tegenwoordig kan het volk zich wenden tot “Bureaus van Brieven en Bezoeken” op verschillende niveaus van het bestuur. Daarnaast kunnen ze zich inzake milieukwesties wenden tot de EPB’s, het bureau van de lokale burgemeester73, en de lokale Volkscongressen. Veel steden hebben ook een hotline opgericht, waar de inwoners naar kunnen bellen en praten over milieukwesties74.
73
Veel steden hebben een vice-burgemeester die onder andere verantwoordelijk is voor de milieubescherming. Zijn personeel zal dan de klachten van de inwoners behandelen. 74 Dit betreft meestal opvallende milieuproblemen, zoals geluidsoverlast, uitlaatgassen, en afvalwater die de oorzaak is van de daling van het visbestand in de lokale rivieren. Minder evidente problemen zoals bijvoorbeeld kleur- en geurloze giftige substanties die uitgestoten worden ontsnappen vaak aan de aandacht van het publiek.
44
Vaak gaan de inwoners eerst hun beklag doen bij de fabriek die de vervuiling veroorzaakt. Pas in het geval dat de fabriek niet reageert, wenden ze zich tot de autoriteiten. De inwoners hebben ook het recht om ondernemingen die vervuilen of EPB’s die de nationale wetten niet naleven aan te klagen. In tegenstelling tot de Westerse democratieën hebben de Chinese burgers geen systematische mogelijkheden om te protesteren tegen voorgestelde projecten die een invloed op hen zouden hebben. Ze kunnen enkel stappen ondernemen nadat het project ontwikkeld is en er negatieve effecten merkbaar zijn.75 Dit systeem wordt bijvoorbeeld toegepast in het volgende geval. In september 2006, hebben NGO’s van milieubescherming en het centrum voor milieuonderzoek, een website “ Kaarten van de watervervuiling in China” opgezet (www.ipe.org.cn). Men kan er informatie vinden die verzameld en georganiseerd is, betreffende de waterkwaliteit van elke provincie en stad, de lozingen en vervuilingsbronnen. […]Tegenwoordig heeft deze website haast vijf duizend ondernemingen die vervuilen bekend gemaakt, waaronder Matsushita, Pepsi-Cola en andere grootschalige multinationals in Chinese ondernemingen. Maar er zijn ook veel ondernemingen in staatsbezit en landelijke ondernemingen. Sommigen overschrijden de lozingstandaarden, sommigen overtreden het systeem van milieucommentaren en ‘ de Drie Synchronisaties76’[…] Er werd ook gerapporteerd dat een tiental ondernemingen die ontmaskerd zijn door de “Kaarten van watervervuiling in China”, vooruitgang geboekt hebben in de faciliteiten voor het verwerken van afval en het milieubeheer, en dat ze de garantie gegeven hebben dat het dumpen van afval de standaarden zal bereiken.77
Een ander voorbeeld waarbij dit systeem wordt toegepast is de provincie Guizhou. De provincie Guizhou wil in het jaar 2007 de nadruk te leggen op het feit dat ondernemingen die afvalwater lozen in het algemeen de standaard moeten bereiken. Daarbij maken ze onder andere gebruik van dit systeem. Op het gepaste moment maakt men aan de maatschappij een namenlijst van zwaar vervuilende ondernemingen, die de standaard van toegestane lozingen en de totale kwantiteit van vervuilende stoffen overschrijden[…] Tijdens het jaar zal men dan een deel van“ de milieuvriendelijke ondernemingen op provinciaal niveau” evalueren, en
75
Ma en Ortolano, Environmental Regulation in China, pp. 70-72. Zie punt 1.4.3.2, D 77 Zie bijlagen, tekst 12, pp. 112-115. 76
45
men zal twee à drie ondernemingen aanbevelen en bekend maken als “ milieuvriendelijke ondernemingen op nationaal niveau”.78
1.5
Problemen bij het controleren van de watervervuiling.
Dit deel zal een kritische blik werpen op de huidige wetgeving, en vermelden waar er onder andere knelpunten bestaan, waardoor de wet niet goed afgedwongen kan worden, en men het probleem van de watervervuiling niet effectief kan aanpakken. Vervolgens zal ik deze problemen illustreren aan de hand van een voorbeeld, namelijk dat van grensoverschrijdende watervervuiling, en dit toepassen op de verschillende milieuwetten.
1.5.1
Algemene oorzaken van de problemen inzake de controle van de watervervuiling.
1.5.1.1 SEPA’s gebrek aan capaciteit om wetten af te dwingen.
Zoals hierboven al vermeld, bezit SEPA niet de bevoegdheid om de wet af te dwingen.79 Het zijn de provincies en andere eenheden onder het nationale niveau die de milieureguleringen die een invloed hebben op de industrie en het economische leven in hun eigen jurisdicties, afdwingen. Milieubescherming wordt meestal achterop gesteld, ten voordele van de economie. Het resultaat is dat SEPA machteloos staat om de provincies te dwingen de milieuwetten die ze ontwikkeld hebben, te implementeren en na te leven. In de context van het beheer van de kwaliteit, moet SEPA doelstellingen ontwikkelen voor de waterkwaliteit van elke stroombedding, die dan doorverwezen worden naar de provinciale EPB’s ter implementatie. Deze standaarden zijn bovendien niet ontwikkeld als een deel van een geïntegreerd beheerplan van watervoorraden, in samenwerking met het Ministerie van Watervoorraden. Zonder een nationale eenheid die de afdwinging van de milieuwetten kan controleren, kan het aantal lozingen van afval in China niet gereduceerd worden. Indien SEPA een grotere rol zou spelen in de afdwinging van de milieuwetten, dan zou SEPA meer invloed kunnen krijgen in het bekomen van een oplossing in een dispuut tussen beide partijen betreffende watervervuiling, aangezien beide partijen ondergeschikt zijn aan de wetten.
78 79
Zie bijlage, tekst 8, pp. 100-101. Cfr. 1.4.1.1 A.
46
Bovendien zou SEPA de problemen betreffende watervervuiling dan ook vanuit een breder perspectief kunnen bekijken, dan de lokale EPB’s.80
1.5.1.2 Macht van lokale besturen over de EPB’s en de afdwingingsactiviteiten
De macht van lokale besturen manifesteert zich in verschillende zaken. Ten eerste wijzen de lokale besturen de personeelsleden van de EPB’s aan. En ten tweede, ook al worden de EPB’s deels gesteund door het belastingsysteem, toch zijn ze voor een groot deel financieel afhankelijk van de lokale besturen voor hun budget. En aangezien vervuilers een deel van hun inkomen uitmaken, zullen EPB’s meer geneigd zijn om samen te werken met lokale bedrijven die voortdurend een bron van fondsen voor hen kunnen garanderen. Zelfs door toepassing van druk van buitenaf door bijvoorbeeld SEPA, verbeteren ondernemingen hun vervuilingspreventie enkel gedurende inspectieperiodes, en keren terug naar hun voorgaande activiteiten zodra die periode voorbij is. De flexibiliteit die aan de economische transformatie in China heeft bijgedragen, is een hindernis voor de milieubescherming. Zonder een macht om een nationaal beleid vast te leggen en te bereiken, kan de centrale regering de provincies niet verantwoordelijk stellen voor de vervuiling van de ene jurisdictie naar de andere.81
1.5.1.3 Het falen om een verantwoordelijkheid te creëren.
SEPA kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor het falen van een effectieve implementatie van de milieuwetgeving. Niet alleen omdat het een tekort heeft aan verantwoordelijkheid op het gebied van afdwinging, maar ook wegens het feit dat het met een personeel van driehonderd mensen, onmogelijk is om zo een taak uit te voeren. Een zwakke wettelijke structuur en opstelling van wetten, dragen ook bij tot het falen om een verantwoordelijke te creëren.82
80
Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p.593-595. Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p. 595-596. 82 Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p. 596. 81
47
1.5.1.4 Gebrek aan coördinatie
De verschillende agentschappen falen erin hun verantwoordelijkheden, die elkaar vaak overlappen, te coördineren. Zo creëren bijvoorbeeld de Waterwet en de Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling geen vereiste om de data tussen verschillende agentschappen uit te wisselen. Verder zijn de EPB’s en de Bureaus voor Watervoorzieningen ondergeschikt aan hetzelfde bestuur binnen hun jurisdictie, maar toch is er weinig coördinatie tussen deze twee entiteiten.83 Ondanks dit alles, zijn er veranderingen op komst. Bijvoorbeeld in het geval van het EPB van de stad Chongqing die bezig is aan het werken aan de versterking van het milieubeheer van de afverwerkingsfaciliteiten in de steden. Daarbij drong men erop aan dat men in de toekomst inzake de goedkeuring (of voorlopige goedkeuring) van de milieubescherming en het vervolledigen van de standaarden van het bouwen aan faciliteiten die afvalwater verwerken, het Departement van het Administratieve Beheer van Milieu en Gezondheid van hetzelfde niveau moet uitnodigen om deel te nemen. Bij de goedkeuring van de opinies en materialen, moet men terzelfder tijd een duplicaat zenden aan het Departement van het Administratieve Beheer van Milieu en Gezondheid van hetzelfde niveau.84
1.5.1.5 Ontoereikende beheerverantwoordelijkheden en beleidsrichting
Verschillende beheerproblemen doen zich voor. Ten eerste zijn er stroombeddingen die een leidgroep, comités van ministeries, en officiële afgevaardigden van de provincie hebben, die verantwoordelijk zijn om bij te staan in de coördinatie inzake vervuilingsproblemen. Deze afgevaardigden hebben gefaald in bijvoorbeeld het indijken van het probleem van de grensoverschrijdende watervervuiling door de problemen van grensoverschrijdende watervervuiling in het algemeen. Zo hebben de provincies een gebrek aan verantwoordelijkheid inzake de gebieden aan de benedenstroom. Daarnaast slagen SEPA en andere nationale eenheden er niet in om de controleplanning van de vervuiling te integreren op het niveau van de stroombedding. Het gecoördineerde beheer van de waterkwaliteit van de stroombedding tussen SEPA en de Bureaus van de Watervoorraden heeft gefaald in de praktijk. Dit kan de oorzaak zijn van de bureaucratische spanning, maar het resultaat is
83 84
Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p. 597. Zie bijlage, Tekst 4, pp. 93-94.
48
uiteindelijk dat SEPA haast niet betrokken wordt in het beheer van de stroombedding door de Bureaus van Watervoorraden. Een andere oorzaak is dat de Waterwet en de Wet ter Preventie en Controle van de Watervervuiling weinig ruimte hebben voorzien voor een geïntegreerde aanpak van de planning en het beheer van de stroombedding. Verder kan de term “watervoorraden” ook leiden tot verschillende interpretaties door het Ministerie van Watervoorzieningen (MWV) en SEPA85, waardoor dit kan leiden tot verwarring en overlapping Verder gebruiken beide wetten een verschillende terminologie86. De rol van SEPA in het uitgebreide plan is onzeker, en hoewel SEPA met het Ministerie van Watervoorzieningen zou moeten samenwerken op het gebied van de vervuilingaspecten van het plan, hebben rapporten aangeduid dat de twee ministeries niet samenwerken op dit gebied, en dat SEPA onmiddellijk rapporteert aan de Staatsraad. Verder voorziet de Wet ter Preventie en Controle van de Watervervuiling niet voldoende ruimte voor het verzamelen van data en informatie, hoewel SEPA doorheen de jaren al pogingen ondernomen heeft, door bijvoorbeeld te eisen dat informatie betreffende de status van de kwaliteit van het milieu publiek wordt gemaakt. Maar ook hierin doen zich problemen voor. Zo moeten de Bureaus voor Watervoorzieningen, volgens de Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling, controles uitvoeren aan de grenzen van de provincie en de data rapporteren aan SEPA87. Maar onderzoek heeft aangeduid dat SEPA niet vertrouwt op deze data om bijvoorbeeld grensoverschrijdende watervervuiling aan te pakken, en bovendien zou SEPA wegens zijn gebrek aan afdwingingcapaciteiten, niet tot actie kunnen overgaan.88
1.5.1.6 Oplossen van disputen
Binnen het gedecentraliseerde systeem van China, zijn de resolutieprocedures voor onderhandeling of bemiddeling bij disputen, die beschikbaar zijn voor provincies, ontoereikend om bijvoorbeeld een oplossing te bereiken bij disputen betreffende grensoverschrijdende watervervuiling.
85
Volgens het MWV omvat de term “watervoorraden” watervervuiling, volgens SEPA betekent het enkel het beheer van de waterkwantiteit. 86 De Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling gebruikt de term “eenmaken” (tongyi 同意) voor de planning (Artikel 10), terwijl de Waterwet (Artikel 14) de term “comprehensief” (zonghe 总合). 87 Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling, Artikel 18 88 Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p.597-599.
49
Een bestuurslichaam op een hoger niveau dat zou kunnen onderhandelen tussen twee provincies die een dispuut hebben, zou mogelijkerwijze een bepaalde druk kunnen uitoefenen op de partijen om tot een oplossing te komen. Maar waarschijnlijk zou men slechts tot een zwakke, ineffectieve oplossing komen in plaats van tot een sterke, bindende regeling, en dit vanwege volgende punten: Ten eerste zou de politieke druk die voortkomt uit economische belangen een interprovinciaal dispuut kunnen onderdrukken, zelfs voor dit dispuut opkomt. Zo zijn de SOE’s89 enkele van de ergste vervuilers. Daarnaast spelen ze ook een belangrijke rol in de voorziening van jobs voor een groot aantal Chinezen, en voorzien ze ook gezondheidszorg, onderwijs, behuizing en pensioenvoordelen. Onder andere wegens deze feiten, zijn de autoriteiten in die regio’s terughoudend om de vervuilende SOE’s te sluiten, omdat het een wijdverspreide sociale onrust zou kunnen veroorzaken. Hetzelfde scenario geldt voor de groeiende privé-economie. De autoriteiten zullen ernstig nadenken voor ze een beleid implementeren die buitenlandse investeringen in gevaar zou kunnen brengen. Ten tweede wordt het opzij zetten van problemen en het vermijden van controverse gepromoot door de consensusgeoriënteerde culturele waarden en het politiek systeem van China. Deze voorkeur is evident door het feit dat onderhandelingen en overeenkomsten nadrukkelijk vermeld worden in de Waterwet als een middel om bijvoorbeeld problemen van grensoverschrijdende watervervuiling op te lossen. Verder zou de verlegenheid die gepaard gaat met een open erkenning van een dispuut dat een invloed zou kunnen hebben op de lokale politieke balans van macht, kunnen resulteren in pogingen om te vermijden dat zulke problemen aan het licht komen. Om zo een verlegenheid te vermijden zullen autoriteiten op alle niveaus ter plaatse inspecties voeren, geen vereisten voor de lozing van vervuilende stoffen opleggen, en jurisdicties onder hen instrueren om grensoverschrijdende watervervuiling te veronachtzamen. Op die manier wordt geen nationale aandacht op hun regio gevestigd. En ten derde vreest men voor interventie van de centrale regering, die een einde zou kunnen maken aan praktijken die voordelig zijn voor de provincie. Aangezien de werknemers van de EPB’s aangesteld worden door provinciale en lokale regeringen, zullen deze er vermoedelijk onder lijden wanneer projecten die ondersteund worden door lokale regeringen, verworpen worden door SEPA. Een interventie door SEPA zou ook kunnen worden beschouwd als een mislukking van de lokale regering en werknemers.
89
Cfr. 1.4.1.2
50
En een laatste fundamenteel probleem in het oplossen van disputen is dat deze voornamelijk worden opgelost binnen de gesloten kringen van het administratieve proces, m.a.w. buiten het medeweten van de maatschappij. Hierdoor worden de meest belangrijke partijen verhinderd om deel te nemen aan het dispuut. Bovendien blijkt dat er onder het huidige legale systeem geen instantie is om zich naar te wenden in het geval van interprovinciale disputen, omdat het de provincies niet is toegestaan om elkaar aan te klagen onder de Chinese wet90.91
1.5.2
Grensoverschrijdende watervervuiling92
De opstapeling en de lozing van afval in de gebieden aan de bovenstroom van rivieren heeft milieuproblemen met zich meegebracht voor gebieden aan de benedenstroom. De reactie van China op de toenemende problemen van grensoverschrijdende watervervuiling reflecteert de problemen en uitdagingen waarmee het geconfronteerd wordt in zijn milieuwetgeving. De pogingen om de problemen aangaande grensoverschrijdende watervervuiling op te lossen worden beschouwd als een deel van de pogingen van China om zijn administratieve structuur en legislatuur aan te passen aan de snelle transformatie die het land ondergaat. Dit deel is een mooi voorbeeld van een van de problemen die de pogingen tot hervorming bemoeilijken, en van de ongelijkheden en verbeteringen in wetgeving betreffende de milieubescherming. Dit probleem is onder andere te wijten aan de volgende zaken: ten eerste is er een zwak legislatief systeem. Dit omvat twee punten, in de eerste plaats is er een zwakke plek in het maken van wetten, wat resulteert in vage wetten en reguleringen, en ten tweede is er een zwak systeem om de wetten af te dwingen. Zelfs wanneer implementatiereguleringen worden doorgevoerd, zijn de doelen, details, deadlines en condities onvoldoende toegelicht.93 De vaagheid van deze wetten maakt dat er onduidelijkheid bestaat over wat er nu precies verboden wordt. Ten tweede vormt het feit dat er geen nationale standaarden zijn die activiteitsgebieden regelen, ook een probleem. De kwaliteit van het milieu daalt verder doordat lokale 90
Een interprovinciaal dispuut moet behandeld worden binnen het administratief proces via de Staatsraad of het volgende hoogste niveau in het bestuur. 91 Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, pp. 599-602. 92 Dit is niet alleen een probleem dat zich voordoet binnen de grenzen van de Volksrepubliek China tussen de verschillende provincies, maar China kent ook conflicten betreffende grensoverschrijdende watervervuiling met de buurlanden. 93 Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p. 580.
51
regeringen de economische doelen boven de prioriteiten van het milieu stellen, en doordat er geen verenigd specifiek regelingsysteem is. Ten derde is er een algemeen zwak belastingsysteem voor het lozen van afval. In de eerste plaats zijn de boetes te laag. Schattingen suggereren dat de boetes minder dan vijf procent van de behandelingskosten bedragen. Ook het systeem van het heffen van boetes vormt een gelijkaardig dilemma. Bijvoorbeeld bij het beboeten voor luchtvervuiling. Er bestaan boetes voor ongeveer twintig luchtvervuilende stoffen, maar wanneer de uitstoot van luchtvervuilende stoffen de limiet overstijgt, dan moet de overtreder slechts betalen voor de vervuilende stof die het meest de standaard overschrijdt. De andere stoffen die de standaard overschrijden worden opzij geschoven. Dit voorbeeld is ook van toepassing op de boetes voor het lozen van vervuilende stoffen in water. Verder wordt dit probleem nog verergerd door de kunstmatig lage prijzen van het waterverbruik. Ten vierde is er een zwakke handhaving van de wet. En als laatste is er het probleem van lokaal protectionisme en corruptie. Dit gaat gepaard met een gebrek aan coördinatie tussen de verschillende jurisdicties en machtstrijd tussen de lokale autoriteiten en de centrale regering. Veel ministeries en andere departementen van de regering hebben overlappende taken die resulteren in bureaucratische oorlogen. Hieronder zal ik het probleem van grensoverschrijdende watervervuiling toepassen op de verschillende milieuwetten.
1.5.2.1 Algemene Milieubeschermingswet
De Algemene Milieubeschermingswet voorziet geen regel met betrekking tot het probleem van grensoverschrijdende watervervuiling. Het wordt wel vermeld in Artikel 15, waarin preventie en controle wordt voorzien, door onderhandeling met de betrokken lokale volksbesturen of door het besluit van volksbesturen op hoger niveau. Er wordt helemaal niets vermeld in verband met de vereiste dat jurisdicties aan de bovenloop van een rivier de standaarden van een jurisdictie aan de benedenloop van een rivier niet mogen schenden, of er rekening mee moeten houden.94
94
Z.Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p. 587.
52
1.5.2.2 Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling.
Het probleem van grensoverschrijdende watervervuiling wordt in deze wet wel uitvoeriger besproken. Artikel 10 voorziet een planning over het hele stroomgebied van een rivier, en grensoverschrijdende planning in heel algemene zin. SEPA, in samenwerking met andere relevante ministeries en departementen, heeft de verantwoordelijkheid om plannen voor de stroombedding te ontwikkelen teneinde vervuiling te controleren. Die plannen moeten dan voorgelegd worden aan de Staatsraad ter goedkeuring. Maar ook EPB’s, het Ministerie van Watervoorzieningen, en de provinciale volksbesturen kunnen plannen voor de stroombedding ontwikkelen, in het geval dat er zich grensoverschrijdende watervervuiling voordoet. Deze grensoverschrijdende plannen moeten ontwikkeld worden in “het licht van actuele lokale condities”. Een vereiste voor een geïntegreerd waterplan is afwezig, en in het beste geval lijkt de wetsbepaling enkel een consultatieadvies te belichamen. Ook het opstellen van wetten is inconsistent, want al de grote rivieren van China overschrijden provinciale grenzen, en allen hebben te maken met grensoverschrijdende watervervuiling. De wet bepaalt geen interprovinciale coördinatie en coöperatie, en de wet lijkt toe te staan dat de beslissingen binnen de administratieve grenzen van elke provincie blijven. Het feit dat de Staatsraad het plan kan goedkeuren toont echter aan dat de centrale regering, de provincies kan dwingen om rekening te houden met hun buren. Een ander artikel voorziet de mogelijkheid van een systeem van standaarden van waterkwaliteit over een hele stroombedding. Dit zou het probleem van grensoverschrijdende watervervuiling kunnen verlichten. Artikel 17 vermeldt dat SEPA, het Ministerie van Watervoorzieningen en de provinciale volksbesturen, standaarden van waterkwaliteit voor de gehele stroombedding mogen ontwikkelen. Deze standaarden zouden dan van toepassing zijn voor elke provincie van de stroombedding. Over deze standaarden kan nog onderhandeld worden door de verschillende partijen. De voornaamste weg om grensoverschrijdende problemen op te lossen volgens deze wet is door consultatie en interactie tussen de verschillende volksbesturen. Ook hier zijn er geen rechten voor provincies, autonome regio’s of onafhankelijk bestuurde steden voorzien om wettelijke bijstand te zoeken bij grensoverschrijdende
53
vervuiling, of enig andere vereisten die jurisdicties aan de bovenloop de standaarden van de buren aan de benedenloop incorporeren.95
1.5.2.3 Waterwet
Ook al wordt de grensoverschrijdende watervervuiling geïmpliceerd in deze wet, toch ligt de focus voornamelijk op de toewijzing van water, het gebruik van water, en het voorkomen van overstromingen. Verder vermeld de Waterwet niets in verband met het probleem van de preventie van grensoverschrijdende watervervuiling in het beheer van stroombeddingen. Er zijn wel enkele vage vereisten van herziening en consideratie inzake grensoverschrijdende plannen van stroombeddingen. Deze vereisten omvatten echter geen specifieke wetsbepalingen betreffende de vermindering van de vervuiling of de rechten van de jurisdicties aan de benedenloop van de rivier. Artikel 32 van de Waterwet bijvoorbeeld voorziet dat plannen inzake de verdeling van de functies in grensoverschrijdende rivieren en meren ontwikkeld moet worden door de relevante bureaus van het Ministerie van Watervoorzieningen en andere lichamen van de regering. De herziening van die plannen moet gebeuren door de provinciale regering. Er wordt echter niets vermeld over bepaalde vereisten betreffende grensoverschrijdende vervuiling, behalve de vage wetsbepalingen zoals hierboven vermeld. Ook het gebruik van water uit grensoverschrijdende watervoorraden moet conform zijn aan het toezeggingsplan voor het water van de hele stroombedding. Dat plan omvat echter geen strenge wetsbepalingen die de incorporatie van preventieplannen of standaarden van grensoverschrijdende vervuiling omvatten. In de herzieningen van de wet in 2002 werd echter een belangrijk detail toegevoegd. De wet voorziet nu dat disputen over grensoverschrijdende watervervuiling opgelost zouden moeten worden door onderhandeling tussen de jurisdicties. In het geval er geen oplossing gevonden wordt, moet het Volkscongres van een hoger niveau ingeschakeld worden voor een bindende oplossing (Artikel 56).96
95 96
Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, pp. 589-590. Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, pp. 590-593.
54
2
2.1
Deel Twee: Watervervuiling in China
Drie grote rivieren in China en hun belang
In de loop van de geschiedenis van China hebben rivieren een grote rol gespeeld in het dagelijkse leven van de mens. De meest vruchtbare landbouwgebieden bevinden zich in de nabijheid van water. Het is dan ook in de stroomgebieden van de belangrijkste rivieren dat de Chinese bevolking het meest geconcentreerd was en nog steeds is: het stroomgebied van de Gele Rivier, van de Lange Rivier en van Rivier van het Westen (of de Xi 西 die samen met de Dong 东 en de Bei 北 Rivier, de Parelrivier vormen). Deze rivieren waren een bron van voorspoed, maar soms bezorgden ze de gewone man ook heel veel leed. De rivier zorgde voor zowel een water- als een voedselvoorraad. Bovendien kon men door ingenieuze systemen kanalen graven en zo de nabijgelegen gebieden irrigeren. Niet alleen voor de landbouw waren de waterlopen belangrijk, maar ook voor het transport. In de loop van de geschiedenis was vooral het transport van producten belangrijk die als belasting werden betaald via natuurlijke en kunstmatige waterwegen die constant bewaakt en onderhouden moesten worden. Wanneer de keizer dit transport niet kon verzekeren hield een éénheidsrijk op te bestaan. Bovendien traden de rivieren elk jaar buiten hun oevers. Deze ramp kon afgewend worden door het bouwen van dijken door de regering. Maar in tijden van chaos had de regering niet genoeg middelen om dit te doen, of werd de aandacht opgeëist door andere zaken. Dit had als gevolg dat de dijken braken en de omliggende gebieden overstroomden.97 Hierbij zal ik wat verder informatie geven betreffende de rivieren waar ik mij op zal concentreren. Ten eerste is er de Lange Rivier (Chang Jiang 长江). Dit is de grootste rivier van China, en meteen ook de derde grootste rivier van de wereld. De totale lengte bedraagt 6300 km. Ze ontspringt in de Zhianggendiju Gletsjer in het zuidwesten van de provincie Qinghai. De rivier stroomt door Qinghai, Tibet, Yunnan, Sichuan, Hubei, Zhiangxi, Anhui, Zhiangsu en Shanghai. In Shanghai mondt ze uit in de Oostchinese Zee. De belangrijkste steden langs de rivier zijn Chongqing, Wuhan, Nanjing en Shanghai. De Lange Rivier heeft meer dan zevenhonderd zijrivieren.98 97
A. Heirman, B. Dessein en D. Delporte, China, een maatschappelijke en filosofische geschiedenis van de vroegste tijden tot de twintigste eeuw. Gent: Academia Press, 2001, pp.14-17. 98 Zie kaart 2, p.78.
55
De tweede grootste rivier na de Lange Rivier is de Gele Rivier (Huang He 黄河). Ze ontspringt in de Bayenhaerh-Bergen in Qinghai en stroomt door Qinghai, Sichuan, Gansu, Ningxia, Binnen-Mongolië, Shaanxi, Shenxi, Henan en Shandong. Haar totale lengte is 5464 km. Ten slotte is er nog de Parelrivier (Zhu Jiang 珠江). Dit is de grootste rivier van ZuidChina. Ze ontspringt in Yunnan en stroomt door de provincies Yunnan, Guizhou en Guangxi. Haar totale lengte is 2215 km en ze mondt uit in de Zuid-Chinese Zee. Ze wordt gevormd door het samenvloeien van de Xi, de Dong en de Bei Rivier. Ze draineert ongeveer 450.000 vierkante kilometer land. Het betreffende gebied omvat 0,48% van de totale landmassa van China, maar 13% van de nationale watervoorraad bevindt zich hier.99
2.2
2.2.1
Het probleem van de watervervuiling
De cijfers
China kent een van de grootste watercrisissen ter wereld. Niet alleen heeft men er soms te kampen met een tekort aan drinkbaar water, soms is het drinkbaar water zelfs na behandeling niet meer geschikt voor consumptie door de hoge graad aan schadelijke stoffen. Het tekort aan drinkbaar water is onder andere te wijten aan een ongelijke verspreiding van drinkwaterbronnen100. Zo omvat Zuid-China ( het gebied ten zuiden van de Lange Rivier) 36,5% van het totale grondgebied van China en herbergt 53,5% van de bevolking. Dit gebied bezit 80,9% van de waterbronnen. Noord-China echter met 46,5% van de bevolking en 63,5% van het gebied, heeft slecht 19,1% van de totale hoeveelheid waterbronnen. Per hoofd van de bevolking beschikt men slechts over ongeveer 2200 kubieke meter. Volgens de huidige normale behoeften en op voorwaarde dat de voorraad grondwater niet overschreden wordt, bedraagt het watertekort over het hele land per jaar 400 miljard kubieke meter. In 669 steden over het hele land zijn vierhonderd watervoorzieningen niet voldoende, daaronder zijn er 110 steden die een ernstig watertekort kennen. In tweeëndertig uitzonderlijk grote steden met meer dan één miljoen inwoners zijn er dertig lange periodes van waterproblemen geweest. Daarnaast hebben aan de ene kant, veel waterlopen en het oppervlaktewater en grondwater in vele steden over het hele land door de snelle ontwikkeling van de economie en 99
Zie http://www.china.org.cn/english/features/38090.htm Zachary Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p.574.
100
56
door vertragingen bij het aanpakken van werkzaamheden die vervuilen, al verschillende graden van vervuiling bereikt. Bovendien is er jaar na jaar een versterking van deze tendens101. De resultaten van deze vervuiling zijn verontrustend. In de stedelijke gebieden is meer dan 75% van het water niet geschikt voor consumptie of voor het vangen van vis. Van de zevenentwintig grootste steden in China, zijn er slechts zes waarvan het drinkwater aan de standaarden beantwoordt. Bovendien hebben meer dan driehonderd miljoen mensen in de landelijke gebieden een gebrek aan geschikt drinkbaar water. In 2002 rapporteerde SEPA dat vijf van de zeven grote riviersystemen, ernstig vervuild zijn. Meer dan 70% van het water was niet geschikt voor contact met mensen (dwz graad IV of erger). Bij recent onderzoek werd ook ontdekt dat 50% van de 52 meren van China ernstig vervuild zijn en dat 35% van het grondwater niet geschikt is voor consumptie. Daarenboven stijgt de vraag naar water jaarlijks met 10,1% in de stedelijke gebieden en 5,4% voor industriële doeleinden.102
2.2.2
De oorzaken
Aangezien dit onderdeel bijna een scriptie op zich zou kunnen zijn, zal ik mij beperken tot enkele van de voornaamste oorzaken van de watervervuiling, en ze heel kort toelichten. De grootste waterverbruikers zijn de landbouw, gevolgd door de industrie en het verbruik in de huishoudens. De grootste watervervuilers zijn de industrie en de huishoudens die hun afvalwater in de rivieren lozen, op de voet gevolgd door de landbouw door het gebruik van chemische meststoffen en pesticiden die in het grondwater terechtkomen, en afvalstoffen die in de grond en het grondwater lekken.
101 102
Zie bijlage, tekst 2, p.85. Z. Tyler, “Transboundary Water Pollution in China”, p. 575
57
2.2.2.1 Toenemende industrie103
Na de hervorming in 1978 zat de Chinese economie in de lift. Maar tegelijk met de ontwikkeling van de economie kwam ook de vervuiling, ontbossing, bodemerosie en andere milieuproblemen. De kosten zijn enorm: volgens statistieken waren de kosten van de luchten watervervuiling in het midden van de jaren negentig ongeveer tussen de 24 en 54 biljoen dollar.104 De industrie concentreerde zich toen voornamelijk rond de rivieren en de kustgebieden, die een goede transportgelegenheid boden.
2.2.2.2 Bevolkingstoename
Niet alleen de snelle economische ontwikkeling is een oorzaak van de milieuproblemen. Ook de toename van de Chinese bevolking speelt een grote factor. Toename van de bevolking betekent dus logischerwijze toename van waterconsumptie. Vooral in de dichtbevolkte metropolen is de kwaliteit van het water beneden niveau. Het aantal mensen die het platteland verlaten om werk te vinden in de steden, neemt ook toe. Dit heeft als gevolg dat er nog meer mensen blootgesteld worden aan vervuild water. De Chinese bevolking omvat momenteel al meer dan een vijfde van de totale wereldbevolking. De plotse stijging van de bevolking is te wijten aan verschillende factoren. Voedsel, per persoon, is nog nooit zo toegankelijk geweest in de lange geschiedenis van China. Ook de stijging van de inkomens, betere opleidingen en betere hygiëne hebben bijgedragen tot het stijgen van de gemiddelde levensverwachting. Een bijkomend gevolg is onder andere dat de fossiele brandstoffen en de drinkwatervoorraden in China, die tot nu toe nog talrijk zijn, toch aan een heel snel tempo afnemen. Deze relatieve tekorten betekenen uiteindelijk overexploitatie van natuurlijke bronnen, wat onvermijdelijk leidt tot de verspreiding en intensifiëring van lucht-, land- en watervervuiling.105 In een systematische evaluatie van de milieukwaliteit in China, heeft men geconcludeerd dat van de drie voornaamste crisissen waar men vandaag mee te kampen heeft, met name de bevolkingsaangroei, de afname van de natuurlijke bronnen, en de degradatie van het milieu, de eerste de meest serieuze is, en de oorzaak van de andere crisissen. Door de 103
Zie kaart 4, p. 80. X.Ma en L. Ortolano, Environmental Regulation in China, p.1 105 Vaclav Smil, China’s Environmental Crisis: An Inquiry into the Limits of National Development. New York: M.E.Sharpe, 1993, pp 4-10. 104
58
snelle toename van de bevolking, heeft de toenemende druk op de voedsel- en brandstofproductie een invloed gehad op de ontbossing, overexploitatie van natuurlijke bronnen, en de drooglegging van meren om bebouwbaar land te creëren. Deze activiteiten hebben geleid tot verdere beschadiging van de vegetatie, de vernietiging van het ecosysteem, erosie, het steeds intenser worden van natuurrampen, brandstof- en voedseltekorten, stijging van het gebruik van chemische kunstmeststoffen, de intensifiëring van productieproblemen, en moeilijkheden betreffende de toename van de voedselproductie.106
Figuur 7: Chinese visie op de verbanden tussen de bevolkingstoename, de economische productie en de kwaliteit van het milieu.
(Bron: Vaclav Smil, China’s Environmental Crisis: An Inquiry into the Limits of National Development, p. 12.) Maar naarmate het bevolkingsaantal stijgt, is ook meer voedsel nodig, dus ook meer landbouwgrond. Het milieu heeft veel te lijden onder de steeds intensiever wordende landbouw.
106
Voor meer informatie betreffende de evolutie van het bevolkingsaantal van de Volksrepubliek China, zie V. Smil, China’s Environmental Crisis, pp. 13-35.
59
Ook het toenemende gebruik van chemische kunstmeststoffen heeft een invloed op de vervuiling van het water. De stoffen komen terecht in het grondwater, waardoor drinkwaterbronnen vervuild raken. Een voorbeeld hiervan is ammonium bicarbonaat. Het toenemende aantal fabrieken die ammonium bicarbonaat produceren heeft ertoe geleid dat de productie van synthetische kunstmest in China gestegen is van tweehonderdduizend ton in het begin van de jaren zestig, tot bijna vier miljoen ton rond 1975. De productie steeg verder tot vijftien miljoen ton in 1990.107 Vervuiling van drie belangrijke rivieren in China108
2.2.3
2.2.3.1 De Lange Rivier
Er bestaat een gezegde in China: “De kwaliteit van de thee is afhankelijk van het water waarmee het bereid wordt.” In vroegere tijden werd het water van de Lange Rivier beschouwd als het beste water om thee te bereiden. Zelfs vandaag nog is het water van de Lange Rivier, in vergelijking met andere rivieren zoals de Gele Rivier, relatief proper. Verschillende milieurapporten hebben geconcludeerd met het volgende statement: “Globaal gezien is de kwaliteit van het water van de belangrijkste stroom van de Lange Rivier nog goed.” Maar in realiteit is dit helemaal niet het geval. Het uitzicht van de rivier is schokkend: een brede open zee van afval en afvalwater. De rivier draagt een eindeloze stroom van verkeer, van kleine vissersboten, grotere sleepboten tot een toenemend aantal toeristenboten en containerschepen. Beetje bij beetje worden lunchdozen van piepschuim, groenteafval, toiletafval, olie, machineolie en industrieel afval overboord gegooid langs de oevers van de rivier. Bovendien zijn er de laatste jaren een aantal grote ongelukken veroorzaakt door boten die giftige chemicaliën en kunstmest laten lekken, waardoor de rivier een soort van tijdbom voor het milieu werd. Een nog grotere vervuiler zijn de steden die zich vestigen langs de oevers en omhoog kruipen naar de heuvels. Dag na dag gooien ze het afval van vierhonderd miljoen mensen in de waterloop. Een groot deel onbehandeld afval komt rechtstreeks uit de afvoerbuizen die beginnen bij de stad Panzhihua aan de bovenloop van de Lange Rivier in Sichuan.
107 108
V. Smil, China’s Environmental Crisis, pp. 167-169. Zie kaart 3, p. 80.
60
Verschillende grote steden zoals Nanjing, Wuhan, Shanghai, Yueyang, Chongqing en Zhenjiang leveren hun bijdrage aan de vijfhonderd kilometer lange afvalberg. De stad Yibin is gevestigd rond het gebied waar de Jinsha Rivier in de Lange Rivier stroomt. Ongeveer elke dag loost een van de lederfabrieken onbehandeld, wit en blauw, industrieel afval in een dodelijke, kankerverwekkende cocktail die de rivier is. De Lange Rivier krijgt 6,3 biljoen ton afval te slikken van deze steden (het hoogste aantal van het land), maar dat is nog maar een fractie van de twintig biljoen ton afval die afkomstig is van de fabrieken en steden langs de voornaamste zijrivieren. Een voorbeeld van deze vervuilde zijrivieren is de Min Rivier in Sichuan. In 1998 was de toestand van de watervervuiling er zo erg dat 132 afgevaardigden van het Nationaal Volkscongres een petitie tekenden waarbij ze eisten dat de autoriteiten de rivier zouden opruimen. In april van dat jaar had een ernstig vervuilingslek ervoor gezorgd dat meerdere ton vis stierf. De autoriteiten reageerden onmiddellijk hierop door een onderzoek te starten waarbij men ontdekte dat er meer dan vijftig grote vervuilingsbronnen waren die jaarlijks meer dan 130 miljoen ton afval in de rivier dumpten. Een ander voorbeeld is de Longxi, een andere zijrivier aan de bovenloop van de Lange Rivier. Langs deze zijrivier waren er meer dan zeventien papierfabrieken, een kunstmestfabriek en een brouwerij die hun afval in de rivier dumpten. Hierdoor verschenen er wolken wit schuim die meer dan twee à drie meter hoog werden en waardoor de kleur van de rivier veranderde in zwart, rood, wit en geel. De rivier kreeg van de lokale bevolking de bijnaam “de Regenboog Rivier”. Ook in Fuling, gelegen op het punt waar de Wu Rivier en de Lange Rivier samenstromen in de provincie Sichuan, is het ernstig gesteld met de waterkwaliteit. Op die plek doet zich een eigenaardig fenomeen voor, namelijk een volledig eiland van afval in het midden van de rivier die een kilometer lang en een meter hoog is. Wanneer de rivier Sichuan verlaat, is de kwaliteit van het water nog relatief goed, maar deze wordt onmiddellijk getroffen door het afval die doorheen de hele provincie Hebei wordt gedumpt. De rivier strekt zich uit over 1046 kilometer waarbij verschillende grote steden in totaal 2,1 biljoen ton afval in dumpen. Een andere zijrivier is de Xiang, in Hunan. Door de toename van de kunstmestindustrie, de toename in het gebruik van kunstmest, werden hier een van de hoogste vervuilingsconcentraties gemeten. Tegen 1981 gebruikte dit gebied 110 000 ton kunstmest per jaar om rijst, groenten en fruit te produceren met één van de hoogste graden aan organische chloor die ooit gemeten werd. Vroeger kon men 144 soorten vis in de Xiang 61
vangen, in 1950 kon men nog 10 miljoen kilogram vangen, in 1960 8,8 miljoen kilogram en in 1970 slechts 4 miljoen kilogram. Tegenwoordig is de situatie nog verergerd en in 1980 waren er nog slechts veertig soorten vis te vinden. In acht steden die aan de benedenloop van deze rivier, stijgt het aantal kankergevallen jaarlijks.109
Over het algemeen valt de kwaliteit van het water van de Lange Rivier dus relatief goed mee, zoals te zien is op dit schema. Maar de vraag is hoelang dit nog zal blijven duren, indien er niet onmiddellijk wordt ingegrepen.
Figuur 8: De kwaliteit van het water van de Lange Rivier in 2006.
Bron: www.ipe.org.cn/index.jsp (2007)
2.2.3.2 De Gele Rivier
China verbruikt 2300 kubiek meter per hoofd en dat per jaar, dat is een vierde van het wereldgemiddelde. De Gele Rivier omvat slechts 2% van de watervoorraad van China, maar meer dan 15% daarvan gaat naar irrigatie en 12% naar consumptie. In totaal gaat 53% van het water van de Gele Rivier naar consumptie door mensen. Deze cijfers vinden geen gelijke met andere rivieren in de wereld. Er zijn projecten voorgesteld en goedgekeurd om het probleem op te lossen, maar daarin werd weinig of geen rekening gehouden met het algemene belang van het volk of van
109
J. Ma, “China’s Water Crisis”, in China Environmental Sciences Publishing House (uitg.), Voices of Asia,.Norwalk (Conn.): East Bridge, 2004, pp. 79-83.
62
de rivier zelf. De kostprijs van het water schommelt tussen de 0,003 en 0,004 yuan per ton, wat heel weinig is, gezien de tekorten.110 Bijvoorbeeld de provincie Shaanxi heeft te kampen met chronische watertekorten. De vice-gouverneur van Shaanxi, Wang Shousen zei:” Niets heeft de economische en sociale ontwikkeling van Shaanxi meer belemmerd dan het watertekort.” De zevenhonderd kilometer lange Fen Rivier, de langste rivier van de provincie, was vroeger de wieg van de Chinese beschaving. Het is de voornaamste bron van de Gele Rivier. De vallei van de Fen Rivier is het belangrijkste industrie- en landbouwgebied. De zijrivieren die in de Fen stromen vanuit de steden en dorpen op de heuvels, hebben elk een andere unieke kleur, afhankelijk van wat de fabrieken erin dumpen. De rivier wordt soms zwart, oranje, verschillende kleuren groen, roestbruin of bloedrood. Statistieken hebben duidelijk aangetoond dat de eens glorieuze Fen Rivier nu opgedroogd is door het groeiend aantal mensen en het verbruik door industrie en landbouw. In de voorbij vijf decennia is het totale waterverbruik gestegen van vijfhonderd miljoen ton naar zeven biljoen ton. Ondertussen zijn er de voorbije decennia verschillende kleine riviertjes opgedroogd in de provincie Shaanxi. Nu zijn ze slechts open rioolafvoeren. De overblijvende rivieren werden geklasseerd als enkele van de meest vervuilde waterstromen in China. Een voorbeeld van een waterramp deed zich voor in januari 1999, nabij de plaats waar men bouwde aan het Xiaolangdi- reservoir. Een laag schuim van een halve meter dik verspreidde zich over de rivier en stroomde verschillende kilometers mee. Het water was zo vervuild dat zelfs waterzuiveringcentrales in verschillende grote steden in de provincies Henan en Shandong moesten sluiten, met als gevolg dat verschillende miljoenen mensen geen toegang hadden tot drinkbaar water. De provinciale en nationale autoriteiten namen deze zaak heel ernstig, maar de zoektocht naar de oorzaak draaide op niets uit, omdat het vinden van een enkele bron van vervuiling een moeilijke tot zelfs onmogelijke zaak was. De reden was dat haast elke stroom langs de Gele Rivier een bron van vervuiling was, die zich op een bepaald moment in de Gele Rivier storten. Na een lange periode van onderzoek kwam men tot de vaststelling dat de voornaamste bron de Fen Rivier was. Tegenwoordig heeft het gedeelte van de Gele Rivier stroomafwaarts van Shaanxi de slechtste kwaliteit mogelijk. Men schat dat de Gele Rivier ongeveer vijf biljoen onbehandeld afvalwater met zich meedraagt. Gedurende het droge seizoen, waneer het niveau van vers water op zijn laagst is, is de ratio tussen afvalwater en vers water 1:10. 111 110 111
J. Ma, China’s Water Crisis, pp.26-27. J. Ma, China’s Water Crisis, pp. 34-97.
63
Hieronder volgt een schema van de waterkwaliteit van de Gele Rivier. Daaruit kan men afleiden dat de helft van het water niet geschikt is voor consumptie, zelfs niet na behandeling.
Figuur 9: De kwaliteit van het water van de Gele Rivier in 2006
Bron: www.ipe.org.cn/index.jsp (2007)
2.2.3.3 De Parelrivier
De zuidelijke kustgebieden werden aanvankelijk over het hoofd gezien in de tijd van Mao Zedong, maar gedurende de hervormingen in 1978 kwam de nadruk op deze gebieden te liggen. Er werden Speciale Economische Zones gevestigd en de economie werd gestimuleerd. Maar de snelle economische ontwikkeling vond voornamelijk plaats dankzij de grote hoeveelheden water die beschikbaar waren uit de Parelrivier. De Parelrivier leverde, mede dankzij de grote regenval, ongeveer 341 biljoen kubieke meter water per jaar. Maar later kwamen de problemen. Gelijk met de moderne landbouwmethodes kwamen chemische kunstmeststoffen, pesticiden en ander niet-organische materialen, waardoor het ecologische evenwicht van het gebied ontregeld raakte. De kunstmest en pesticiden vonden hun weg naar de waterwegen en ondergrondse watervoorraden, met als gevolg dat de kwaliteit van het water daalde. Later ontpopten zich verschillend exportgeoriënteerde bedrijven, die hun eigen vervuiling met zich meebrachten. Over de hele delta lagen vijftigduizend buitenlandse bedrijven die meer dan tweehonderd biljoen dollar hadden geïnvesteerd. Hun onbehandelde afvalwater werd een ernstig probleem voor de ecologie. Huiyang bijvoorbeeld, werd getroffen door een ramp toen de lokale rivier zich begon te vullen met afval van de omliggende fabrieken. Dit heeft de levens van 350 000 mensen 64
aangetast. De afvalstoffen kwamen terecht in de Dong Rivier, die uiteindelijk in de Parelrivier vloeit. In 1993 kreeg men te kampen met ernstige watertekorten in Guangzhou, dat nochtans naast de Parelrivier gelegen is. Doorheen de jaren deed dit probleem zich regelmatig voor. Tegen 1995 was er een tekort van 400 000 ton, in 1999 was er het grootste tekort sinds 50 jaar. De inwoners van Guangzhou waren geschokt door de realiteit van het watertekort, aangezien water vroeger overvloedig aanwezig was. Men begon zich te focussen op de “twee 9-procenten”. De “eerste 9 procent” verwijst naar de jaarlijkse toename van de waterbehoefte van de stad, die gedurende de laatste zestien jaar verdubbeld is. Dit cijfer is het hoogste van het hele land. De tweede “9 procent” verwijst naar de jaarlijkse groei van het afvalwater in Guangzhou, die ongeveer meer dan honderd miljoen ton per jaar bedraagt. Maar Guangzhou en de andere steden aan de delta die aan de benedenstroom van de Xi en de Bei liggen, hebben ook te kampen met de getijden die het afval langs de benedenstromen terug stroomopwaarts duwen. Dit betekent dat zelfs steden zoals Hong Kong als deel van het riviersysteem van de Parelrivier beschouwd worden. Deze regio is een hoog ontwikkelde commerciële entiteit waar weinig rekening wordt gehouden met het milieu. Naarmate de industrialisatie zich landinwaarts van de Parelrivier Delta verspreidde naar de rest van Guangdong provincie, verspreidde zich ook de vervuiling. In 1994 concludeerden de provinciale autoriteiten dat slechts achttien van de drieëndertig drinkwaterbronnen die getest waren, geschikt waren voor consumptie na zuivering. Van 1990 tot 1995 steeg de omvang van het gedumpte afvalwater van 2,5 biljoen ton tot 3,49 biljoen ton. De vervuiling van de Parelrivier kost jaarlijks 3 biljoen Yuan schade aan de industrie. Naarmate de vervuiling toeneemt, worden ook de kleinere zijrivieren, zoals de Xiao Dong Rivier aangetast in het westen van de provincie. Daar is de vervuilingsgraad heel hoog, met een ratio van vervuild water tegenover vers water 5:1. Ook in Huizhou waar de zijrivieren Dong en Xi doorstromen is de vervuiling toegenomen. Deze vervuiling is afkomstig van tweehonderd kleine industrieën die meer dan veertien miljoen ton aan industrieel afval en honderd miljoen ton onbehandeld huisafval in de rivier dumpen. Als gevolg daarvan vindt men vierentwintig maal het nationale gemiddelde aan “dikke darm bacillen” en vijfhonderd watervlooien per liter rivierwater. Door de 1,8 biljoen ton afval die in de rivier gedumpt wordt in de Parelrivier, is deze nu de tweede meest vervuilde rivier langs de kustlijn van China geworden. De grootste slachtoffers zijn de bewoners van Hong Kong waar er zich gevallen voordoen waarbij mensen die grote hoeveelheden vis, varken en kip hebben geconsumeerd, gestorven zijn aan 65
het eten van dieren die gekweekt zijn met verschillende soorten van besmetting door het drinken van water. Ook het aantal vissen is gedaald, en de parels, waar Zuid-China om bekend was, dalen in aantal en kwaliteit.112 Daarnaast lijdt ook de provincie Guangxi lijdt de ernstige watervervuiling van de Parelrivier. In een rapport uit 1998 van SEPA werden de 23 voornaamste rivieren van Guangxi verdeeld in 66 secties. 33 daarvan haalden graad III op het gebied van waterkwaliteit, 21 graad IV en 12 graad V of slechter.113 Hieronder volgt een overzicht van de waterkwaliteit van de Parelrivier in het algemeen. Hieruit blijkt het relatief goed gesteld te zijn met de Parelrivier, maar ook hier stelt de vraag zich hoelang dit nog zal duren, indien de vervuiling geen halt wordt toegeroepen.
Figuur 10: De kwaliteit van het water van de Parelrivier in 2006
Bron: www.ipe.org.cn/index.jsp (2007)
112
J. Ma, China’s Water Crisis, pp. 169-172. J. Ma,China’s Water Crisis, p.174.
113
66
2.2.4
Acties die ondernomen worden.
Natuurlijk laat de nationale regering het hier niet bij. Vele nieuwe programma’s worden het leven ingeroepen om lokale problemen op te lossen. Soms werken twee provincies samen om het probleem van grensoverschrijdende watervervuiling aan te pakken, zoals het geval is bij de Wei Rivier. Hieronder volgen enkele voorbeelden van acties en programma’s die opgesteld worden op het probleem van de watervervuiling aan te pakken.
2.2.4.1 Binnen- Mongolië
Een gebied dat afhankelijk is van de Gele Rivier is Binnen-Mongolië. Daar startte men in 1959, tijdens de Grote Sprong Voorwaarts, het Sanshenggong-project. Dat is een centrale die het water afleidt van de Gele Rivier. Meer dan vijf biljoen kubieke meter wordt afgeleid, om onder andere 570000 hectare land te bevloeien. Maar doordat het project niet goed wordt onderhouden, wordt er slechts 60% van het afgeleide water gebruikt, waardoor twee biljoen kubieke meter kostbaar water verloren gaat.114 Hierdoor heeft men in Binnen-Mongolië vaak te kampen met een watertekort, vooral in de rurale gebieden. Hierop tracht de autonome regio een oplossing te vinden door nauwkeurig aandacht te besteden aan het bouwen van een project voor de veiligheid van het drinkwater in de plattelandsgebieden. […] Om de stappen in de oplossing van het probleem van de veiligheid van het drinkbaar water te versnellen, heeft het Centraal Comité van de CCP op grootschalig niveau de investeringsdynamiek in de bouwprojecten voor de veiligheid van het drinkwater vergroot. Tegenwoordig zijn de nodige fondsen voor de autonome regio Binnen-Mongolië reeds doorgevoerd. Elke gelieerde stad is ook van plan om volledig de nodige fondsen voor de corresponderende gebieden te realiseren. Men is ook van plan om een stap vooruit te zetten in de versterking van de bescherming van de waterbronnen en de dynamiek van de controle- en preventiewerkzaamheden van de watervervuiling te versterken. […] Men heeft beslist om dringende plannen inzake de grote voornaamste vervuilers te formuleren en te perfectioneren, alsook een strikt rapporteringsysteem van gevallen van watervervuiling die zich voordoen. Men moet de mogelijkheid om vroeg te waarschuwen en te reageren op grote watervervuilingsrampen vergroten.115
114 115
J. Ma, China’s Water Crisis, pp. 34-35. Zie bijlage, tekst 5, p. 95.
67
Binnen-Mongolië benadrukt daarnaast dat binnen drie jaar de verwerking van 70% van het afvalwater bereikt moet worden. De ratio van de verwerking van afvalwater in de basissteden bereikt 70%, de ratio van verwerking naar onschadelijk afval in de steden bedraagt al 70%. […] Men moet controlesysteem van de verdiensten van de milieubescherming door de leidende kaders vestigen en het onderzoek naar de verantwoordelijken in de milieubescherming versterken. De partijcomités en regeringen op elk niveau moeten op een betrouwbare manier een wetenschappelijk ontwikkelde visie en een betrouwbare verdienstelijke visie vestigen. Ze moeten de milieubescherming hoogachten, en ze moeten een agenda hebben waarin de milieubeschermingswerken belangrijk zijn. […] Terzelfder tijd moet men de preventie en controle van de watervervuiling versterken en de veiligheid van het drinkwater garanderen.116
2.2.4.2 De Gele Rivier.
Hier zal ik vooral aandacht besteden aan acties en programma’s inzake de vervuiling van de Wei Rivier, een zijrivier van de Gele Rivier.
De afgevaardigde van het Nationaal Volkscongres en de gouverneur van de provincie Shaanxi, Yuan Chunqing, benadruktp drie maatregelen om de vervuiling van de Wei Rivier aan te pakken. Ten eerste moet men ondernemingen die ernstig vervuilen, ondernemingen die afvalstoffen lozen die de standaard niet bereiken, onmiddellijk sluiten. […] Nu zijn er sinds enkele jaren in Shaanxi al meer dan duizend ondernemingen die vervuilen gesloten. […]tegen het einde van 2007 zal men kleine kolenmijnen die minder dan 30.000 ton produceren sluiten Ten tweede moet men zich concentreren op het bouwen van waterzuiveringsinstallaties en afvalverwerkingcentrales. Nu zijn er in het hele stroomgebied al acht waterzuiveringsinstallaties: op één dag kan men al 77.000 ton afvalwater verwerken. Na het bouwen en uitbreiden van zes waterzuiveringsinstallaties, zal men een capaciteit hebben om 54.000 ton afvalwater te verwerken[…] De provincie investeert jaarlijks 150 miljoen Yuan, [...] Men bouwt aan de projectplannen van acht afvalverwerkingsfaciliteiten op provinciaal niveau. Geleidelijk aan zal men bouwen aan de implementatie ervan . Het voornaamste plan
116
Zie bijlage, tekst 9, pp. 102-103.
68
van het jaar 2007 is de implementering van het constructieplan van het Qingyunsysteem betreffende het verzamelen van afval in de steden. En als derde punt benadrukt hij dat men de ecologie moet herstellen.117
Voor deze toespraak had het EPB van de provincie Shaanxi reeds de leiding genomen tijdens de vakantieperiode van het Lentefeest om ondernemingen die vervuilende stoffen dumpen in de Wei Rivier, in de gaten te houden. Tijdens de vijfde dag van het Lentefestival tijdens de vakantieperiode van het Lentefeest, hebben Li Xingmin en Li Xiaolian, beide vicebestuurders van het provinciaal EPB […] tien vervuilende ondernemingen die papier produceren, fruitsap maken enzovoort in Xi’an, Baojin, Xianyang en Weinan aangevallen. Het resultaat van het onderzoek was dat negen van de tien ondernemingen de productie hadden stopgezet en vakantie genomen hadden.118
Ook op 27 februari 2007 werd er al een bijeenkomst gehouden in Xianyang inzake het bouwen aan een project voor het behandelen van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei Rivier over de hele provincie Shaanxi.[…] Het provinciebestuur besliste om elk jaar op provinciaal niveau 1.5 miljoen Yuan te investeren om het plan voor de behandeling van de vervuiling van de Wei in werking te zetten. […] De behandeling van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei is het voornaamste doel tegen 2010. Wat betreft de ratio van de verwerking van afvalwater in de steden: in Xi’an werd meer dan 80% bereikt, in Baoji, Xianyang, Weinan, Tongchuan, Yangling enzovoort, werd meer dan 70% van het afvalwater behandeld, en in de districtsteden meer dan 50%. Normaal gezien realiseert elke districtstad één waterzuiveringsinstallatie en afvalverwerkingfaciliteit. De ratio van de verwerking van huisvuil in de centrale steden bereikte meer dan 80%, in andere steden en districten bereikte men meer dan 65%. […] Zo tracht men geleidelijk de doelen te realiseren om het water van de Wei te verbeteren van klasse V naar klasse III. 119
Een ander voorbeeld is het geval van de Jing Rivier, een zijrivier van de Wei Rivier, die de grootste zijrivier van de Gele Rivier is. Volgens de betreffende regels, moet de kwaliteit van het oppervlaktewater in de administratieve gebieden langs de lijn, de standaard III bereiken. In 2006 heeft de kwaliteit
117
Zie bijlage, teksten 14 en 15, pp. 122-126. Zie bijlage, tekst 6, p. 97. 119 Zie bijlage, tekst 10, pp. 104-109. 118
69
van de doorsnede van het water van de Jing Rivier die het land verlaat in de stad Heze (in de provincie Shandong) slechts standaard IV bereikt. Dat is lager dan de nationale standaard.[…] Voor het einde van dit jaar wil men er gebruik maken van waterrecyclage. Acht verwerkingscentrales van afvalwater liggen aan de basis van het proefproject.[…] Dit moet kunnen garanderen dat de ratio afvalwater dat behandeld wordt in elke stad en district tegen het einde van het jaar meer dan 70% bereikt Men zal sterke maatregelen treffen inzake de controle van de waterkwaliteit van de doorsnede van de waterloop die de districten overschrijdt.[…] Verder zal men een systeem van “maandelijkse berichtgeving” inzake de resultaten van de controles implementeren120.
2.2.4.3 De Lange Rivier
Een actie die ondernomen werd met betrekking tot de Lange Rivier is bijvoorbeeld de commissaris van de Nationale Politieke Consultatieve Conferentie die op 14 april 2007 een oproep deed om de veiligheid van het watermilieu van de Lange Rivier in acht te nemen. Op basis van een onderzoek naar de oorzaken van de watervervuilingsrampen, kon men concluderen dat de structuur van de zware chemische en industriële ondernemingen langs de oevers van de rivier één van de voornaamste oorzaken van vervuiling is. […] In het elfde Vijfjarenplan, wordt het probleem van de structuur van de zware chemische industrie langs de oevers van de Lange Rivier en de garantie van het bouwen aan verwerkingsfaciliteiten een topic waaraan de comitéleden aandacht moeten besteden. Na de inspectie en controle van de voornaamste provincies en steden Shanghai, Jiangsu, Jiangxi enzovoort langs het stroomgebied van de Lange Rivier, hebben de centrale autoriteiten vastgesteld dat het veiligheidsprobleem van het watermilieu van het stroomgebied van de Lange Rivier heel ernstig geworden is. De bouw van waterzuiveringsinstallaties kan de snelheid van de watervervuiling niet volgen. De vervuiling van het water en stroomgebieden is ernstig, de kwaliteit van het water neemt dag na dag af. […] Daarom moet men in de toekomst de structuur van de ondernemingen in het stroomgebied van de Lange Rivier aanpassen. De centrale autoriteiten suggereerden dat men een structuur van het beheer en de synthese van de waterkwaliteit en het watermilieu van het stroomgebied van de Lange Rivier moet opstellen. Op basis van volledig onderzoek en analyse van het watermilieu van het stroomgebied, de huidige situatie van de waterbronnen, en de vervuilingslast, zal men karakteristieken en een
120
Zie bijlage, tekst 7, pp. 98-99.
70
basis ontwikkelen volgens de ondernemingen van elke provincie en elke stad. […] Daarnaast moet men een vroeg waarschuwingsmechanisme voorzien in het geval van watervervuilingsrampen. […] Men zal een controlesysteem vestigen en perfectioneren op het gebied van de watercapaciteit van het stroomgebied van de Lange Rivier. Daarenboven zal men de controle op het gebied van watercapaciteit en het beheer van de afvoer van het lozen van afvalstoffen in de rivier versterken, en de controle van de totale kwantiteit van vervuilende stoffen die geloosd worden en de dynamiek van controle en beheer vergroten. […] En men zal het wetenschappelijke basisonderzoek naar de veiligheid van het watermilieu van het stroomgebied van de Lange Rivier versterken.121 De Hong Rivier, ook beter bekend als de Yuan Rivier is een van de vier grootste rivieren in Hunan. Zoals veel andere zijrivieren van de Lange Rivier, heeft ook deze te kampen met watervervuiling. Het EPB van Gejiu (een stad in de provincie Yunnan) tracht de controle en het beheer van het milieu in dit gebied te versterken. Sinds december 2006 inspecteerde, You Dailin, vice-directeur en leider van het EPB van Gejiu, en het personeel die de wetten handhaven inzake de controle van het milieu, ter plaatse de behandeling van de vervuiling door ondernemingen.[…] Daarnaast moesten de ondernemingen een stap vooruit zetten in de versterking van de controle, het beheer en de activiteiten van de faciliteiten die de vervuiling controleren. Bovendien moesten ze kunnen garanderen dat de vervuilingsbronnen de lozingsstandaard naleven. Tezelfdertijd moesten ze ongelukken waarbij afval geloosd wordt trachten te vermijden.122
121 122
Zie bijlage, tekst 13, pp. 116-121. Zie bijlage, tekst 11, pp. 110-111.
71
Besluit.
Om op een effectieve en accurate manier de milieuvervuiling aan te pakken, moet men kunnen steunen op een duidelijk afgelijnde wetgeving. Op die manier kan men standaarden opleggen die door iedereen moeten nageleefd worden. China heeft nog te kampen met een aantal lacunes inzake zijn wetgeving, en specifiek in zijn milieuwetgeving. Het Nationaal Volkscongres mag ‘basiswetten’ uitvaardigen en het Permanent Comité van het Nationaal Volkscongres ‘andere wetten’. Dit systeem heeft zowel zijn voor- als zijn nadelen. Het voordeel is dat die andere wetten slechts voor onbeperkte duur van kracht zijn, waardoor men de nodige praktische ervaring kan verzekeren. Toegepast op de milieuwetgeving, kunnen lokale besturen dus bijvoorbeeld standaarden van waterkwaliteit opleggen die strikter zijn dan de nationale standaarden. Deze zijn dan meer aangepast aan de situatie binnen hun jurisdictie. Het nadeel van deze ‘flexibiliteit’ is dat de lokale besturen de lacunes van de algemene, vage wetten zelf opvullen . Daardoor bekomt men soms reguleringen die de nationale wetten tegenspreken, maar in de praktijk toch aanvaard worden. Ook de afdwinging van milieuwetten is nog niet volledig op punt. Zo bijvoorbeeld in het geval van SEPA. SEPA implementeert enkel regels bij projecten die ondernomen worden door agentschappen op nationaal niveau of activiteiten die van nationale betekenis zijn. Maar het bezit niet de bevoegdheid om de wet af te dwingen. Het zijn de EPB’s die de milieuwetten moeten afdwingen. En hier wringt dan het schoentje. De leden van de EPB’s worden aangesteld door de lokale besturen, maar deze stellen vaak zaken voorop die voordelig zijn voor hun eigen jurisdictie. Op die manier wordt milieubescherming vaak achterop gesteld, ten voordele van de economie. Ook door het feit dat er een gebrek aan coördinatie is tussen de verschillende instanties die wetten moeten implementeren en afdwingen, kan men niet tot een gewenste oplossing komen voor de milieuvervuiling. Al deze zaken komen dan tot uiting in bijvoorbeeld problemen als grensoverschrijdende watervervuiling. Deze problemen kunnen dan niet effectief aangepakt worden.
Toch doet China verwoede pogingen om het probleem van de watervervuiling op te lossen. Zo zijn er al verschillende controleprogramma’s opgesteld. Sommige programma’s hebben als functie voorkomen dat de vervuiling toeneemt, zoals bijvoorbeeld het 72
vergunningssysteem voor het lozen van afvalstoffen. Andere programma’s zijn opgesteld om de bestaande vervuiling te beperken, zoals bijvoorbeeld de behandeling van vervuiling binnen een bepaalde tijdslimiet. Ook binnen het elfde Vijfjarenplan werd aandacht besteed aan de verbetering van de milieubescherming. Daarin werden de versterking van de milieuwetgeving, en de coördinatie tussen de verschillende instanties beschouwd als belangrijke stappen in de verbetering van de milieubescherming. Jaarlijks word ook steeds meer geïnvesteerd in waterzuiveringscentrales. Ook de toename van het milieubewustzijn bij het publiek is heel belangrijk voor de milieubescherming. Door informatie over ondernemingen en de mate waarin die vervuilen bekend te maken aan het publiek, stimuleert men ondernemingen om zelf hun vervuiling aan te pakken. Talloze milieu-ngo’s worden opgericht, die zelf het initiatief nemen, om bijvoorbeeld sites als ‘Kaarten van watervervuiling in China’ op te richten. Deze sites informeren het publiek en verhogen het milieubewustzijn.
China moet deze weg verder blijven volgen, en nog een stap vooruit zetten in het beter aflijnen van de milieuwetten. De structuur en de opbouw van de milieuwetgeving moet ook verder worden aangepast, zodat de verschillende instanties beter kunnen samenwerken en er communicatie mogelijk is. Bovendien moet men ook een sterker controlesysteem opstellen om te controleren of de verschillende standaarden en wetten nageleegd worden. Dit kan misschien bereikt worden indien SEPA zich verder zou uitbreiden en meer verantwoordelijkheden zou krijgen. Dit kan bijvoorbeeld door instanties op provinciaal niveau aan te stellen die in contact staan met de EPB’s. Daarnaast moet men trachten de hele bevolking bewust te maken van het belang van milieubescherming.
73
Bibliografie
A Chinese-English dictionary, Beijing: Foreign Language Teaching and Research Press, 1997.
Cannon, T. en Jenkins, A. , The Geography of Contemporary China. London and New York: Routledge, 1990.
Chen, J. , Chinese Law: Towards an Understanding of Chinese Law, Its Nature and Development. Den Haag: Kluwer Law International, 1999.
Chinese Congress Web. Geraadpleegd op 5 maart 2007 via www.npc.gov.cn/zgrdw/english/organization/specialCommittees/specialCommitteesLink.jsp
Coliform Bacteria and Drinking Water – Office of Drinking Water water system management WA State Dept. of Health. Geraadpleegd op 6 juli 2007 via www.doh.wa.gov/ehp/dw/Programs/coliform.htm
Dole, D. “Economic Issues in the Design and Analysis of a Wastewater Treatment Project”, ERD Technical Note Series: Economic and Research Department; 4, Manilla: Asian Development Bank, 2002.
Environmental Protection Law of the People’s Republic of China. Geraadpleegd op 13 maart 2007 via http://www.mekonglawcenter.org/download/0/china.htm Gongzhong yu Huanjing Yanjiu Zhongxin, Zhongguo shuiwuran ditu. 公众与环境研究中心 中国水污染地图 ( Publiek Centrum voor Milieuonderzoek, Kaarten van de watervervuiling van China) geraadpleegd op 2 april 2007 via http://www.ipe.org.cn/index.jsp
Guo, Y., Guliang Fazhi Chengben yu Jianshe Fazhi Guojia, in Falixue, Fashixue (Jurisprudence and History of Laws), 2002, vol.1, p.23.
74
Heirman, A., et al, China. Een maatschappelijke en filosofische geschiedenis van de vroegste tijden tot de twintigste eeuw. Gent: Academia Press, 2001.
Law of the People’s Republic of China on Prevention and Control of Water Pollution. Geraadpleegd op 13 maart 2007 via www.enviroinfo.org.cn/LEGIS/Laws/la003_en.htm
Ma, X. en Ortolano, L. , Environmental Regulation in China: Institutions, Enforcement and Compliance. New York: Rowman and Littlefield Publishers, Inc., 2000.
Main Rivers in China, geraadpleegd op 24 april 2007 via www.iiasa.ac.at/Research/LUC/ChinaFood/data/maps/rivers/riv1_m.htm One World-Nations Online –The Nations Online Project, a world destination guide geraadpleegd op 17 februari 2007 via www.nationsonline.org/oneworld
Pan, L., Abstract of the Eleventh Five-Year Plan outline (draft) (2006). Geraadpleegd op 7 juli 2007 via http://english.gov.cn/2006-03/08/content_246973.htm
Peerenboom, R., Ruling the country in accordance with Law: Reflections on the Rule and Role of Law in Contemporary China, in Cultural Dynamics, 11, 1999,p.327.
Rivers and Lakes, geraadpleegd op 21 februari 2007 via www.china.org.cn/english/features/38090.htm
Smil, V., China’s Environmental Crisis: An Inquiry into the Limits of National Development. New York: M.E.Sharpe, 1993.
The Ministry of Water Resources of the People’s Republic of China (2007). Geraadpleegd op 7 maart 2007 via www.mwr.gov.cn/english
Tyler, Z.,” Transboundary Water Pollution in China: an Analysis of the Failure of the Legal Framework to Protect Downstream Jurisdictions”, in Journal of Asian Law, 19:2., 2006, p.573-613.
75
United Nations Environment Programme, Environmental Management in Industrial Estates in China, 2001.
Van
Dale
Taalweb,
Onlinewoordenboek.
Geraadpleegd
op
19
juli
2007
www.vandale.nl/opzoeken/woordenboek
VITO- Vlaamse instelling voor technologisch onderzoek. Geraadpleegd op 6 juli 2007 via www.vito.be/milieu/pdf/cma/2_I_D5.PDF
Water Law of the People’s Republic of China. Geraadpleegd op 19 maart 2007 via www.gov.cn/english/laws/2005-10/09/content_75313.htm
Weijnen, A.A., Prisma Woordenboek Nederlands. Utrecht: Het Spectrum B.V., 1996.
76
via
Bijlagen
A)
Kaarten
Kaart 1: Administratieve opdeling van China
Bron: www.nationsonline.org/oneworld/china_administrative_map.htm
77
Kaart 2: Belangrijkste rivieren in China
Bron: www.iiasa.ac.at/Research/LUC/ChinaFood/data/maps/rivers/riv1_m.htm
78
Kaart 3: Watervervuiling in China
Bron: Cannon, T. en Jenkins, A. , The Geography of Contemporary China, p. 254.
Kaart 4: Economische sleutelgebieden in China.
(Bron: Cannon, T. en Jenkins, A. , The Geography of Contemporary China, p. 64.)
79
B)
Vertalingen
1.福建启动饮用水水源地环保规划编制工作 福建启动饮用水水源地环保规划编制工作 (2006-08-09) 8 月 1 日，福建省召开“福建省饮用水水源地环境保护规划专题研讨会”，为明确未来 十五年饮用水水源地污 染防治工作目标、对策及措施，贯彻落实“国务院关于落实科 学发展观加强环境保护的决定”，福建省环保局已着手开展饮用水水源地环境保护规划 编制工作。根据 已制定的《编制工作方案》，将开展饮用水水源地基础情况调查、评 价，并对生活饮用水水源保护区（含地下水源保护区）进行核定、调整和补充，建立 全省饮用水 水源地管理动态数据库。 饮用水水源安全是我国“十一五”期间环保工作的重中之重，《福建省“十一五”环 境保护与生态建设专项规划》也将饮用水水源安全作为“十一五”期间环保工作 的核心 任务，强调优先保护饮用水水源，让人民群众喝上干净的水。据了解，2001 年以 来，福建省全面开展了县级以上集中式生活饮用水地表水源保护区划定工 作，经省政 府批准，共划定水源保护区 120 个，取得了阶段性成果。此次饮用水水源保护规划工 作，将按照国家环保总局制定的统一划分技术规范，对全省各饮用 水源地基础情况和 环境管理状况进行调查，在此基础上，核定已有的饮用水水源保护区，调整不适宜的 水源地，补充划分新的饮用水水源保护区，提出保护工程规 划，绘制电子图集。 此次饮用水水源地环保规划共设六大专题，一、饮用水水源地基础情况调查。包 括以设市城市为单位开展社会经济基础情况调查、饮用水水源地环境质量状况调查、 饮用水水源地污染源调查、饮用水水源地生态环境状况调查等；二、饮用水水源地环 境状况评价。以基础状况调查成果为基础，开展饮用水水源地环境质量和环境管 理状 况评价，阐明县级以上城市的饮用水污染现状、污染趋势以及存在问题；三、饮用水 水源地环境管理状况评价。包括评估饮用水水源地环境管理状况，明确当前 存在的问 题及所处的形势、未来可能面临的问题以及未来饮用水水源地保护所处的形势；四、 饮用水水源地保护区污染负荷控制。根据保护区内社会经济活动现状和 变化趋势以及 污染治理工作要求，以 2005 年为基准年，预测“十一五”期间饮用水水源保护区内污 染负荷量变化以及上游污染负荷对水源的影响；五、饮用水水 源地保护区核定与补充 划分。对已经划分的饮用水水源保护区进行核定，对没有划定的进行补充划定；六、 饮用水水源地环境保护工程规划。主要以饮用水水源地基 础情况调查、评价及划分为 基础，通过水源地污染防治、生态恢复和建设、应急能力建设、预警监控体系建设、 管理能力建设等具体工程方案的制定和实施，加强污 染源控制、生态环境保护，提升 环境监督管理能力，以求将饮用水水源地保护落到实处，全面保护饮用水水源地。此 外，规划范围为全省集中式饮用水水源地，要求 2006 年—2007 年 8 月，主要完成 设市城市集中式饮用水水源地环境保护规划编制，2007 年 4 月开始着手县城及乡镇 集中式饮用水水源地环境保护规划编 制工作。 省环保局相关负责人表示，编制《饮用水水源地环境保护规划》对完善充实相关 资料、数据、图集，明确未来一段时间全省饮用水水源地污染防治工作目标、对策及
80
措施，对保障饮用水安全和人民群众的身体健康，维护社会稳定和经济的可持续发展 有着重要的意义。 Bron: www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200607/t20060720_91644.htm
1. Fujian start werkzaamheden inzake een milieubeschermingsprogramma voor drinkwaterbronnen.
Op 1 augustus opende de provincie Fujian “Het onderzoeksforum met als voornaamste thema het milieubeschermingsprogramma voor drinkwaterbronnen”, om de doelen, de tegenmaatregelen en maatregelen van de controle- en preventiewerkzaamheden van de vervuilde drinkwaterbronnen voor de komende vijftien jaar duidelijk te maken. Men zal de “beslissing van de regering betreffende de implementatie van een wetenschappelijk ontwikkelde visie, om de milieubescherming te versterken” doorvoeren en realiseren. Het EPB van de provincie Fujian heeft zich al toegelegd op de ontwikkeling van een programma ter bescherming van drinkwaterbronnen. Volgens de al doorgevoerde plannen, zal men een onderzoek en een evaluatie van de basissituatie van de drinkwaterbronnen ontwikkelen. Daarnaast zal men verder in het beschermingsgebied van de levensnoodzakelijke drinkwaterbronnen (waaronder grondwaterbronnen) een stap vooruit zetten in het onderzoek, de bijsturing en aanvulling. Verder zal men een dynamisch databestand opstellen betreffende het regelen van de drinkwaterbronnen van de hele provincie.
De veiligheid van de drinkwaterbronnen is het belangrijkste punt van de milieubeschermingwerkzaamheden van het 11e Vijfjarenplan van ons land. “Het speciale programma van milieubescherming en ecologisch bouwen, in het 11e Vijfjarenplan van de provincie Fujian” zal de veiligheid van drinkwaterbronnen ook tot de voornaamste taak van de milieubeschermingwerkzaamheden in het 11e Vijfjarenplan maken. Men zal de bescherming van drinkwaterbronnen versterken en er een prioriteit van maken, opdat het volk proper water kan drinken. Naar verluidt, heeft de hele provincie Fujian, sinds 2001, over het algemeen afbakeningswerkzaamheden ontwikkeld boven provinciaal niveau op het gebied van de bescherming van het oppervlaktewater van drinkwater. Op het provinciale niveau heeft men al de goedkeuring gegeven. Gezamenlijk heeft men 120 gebieden waar waterbronnen beschermd worden, begrensd. Het heeft al op verschillende niveaus resultaten opgeleverd.
81
Dit beschermingsplan zal volgens de technologische standaard van eenmaking en differentiëring, geformuleerd door SEPA, een stap vooruit zetten in het onderzoek naar de basissituatie van elke drinkwaterbron in de hele provincie en de conditie van het milieubeheer. Op deze basis, is er al op het gebied van bescherming van drinkwaterbronnen onderzoek geweest, zijn drinkwaterbronnen die ongeschikt bevonden zijn al herzien, zijn er nieuwe en beschermde drinkwaterbronnen bijgevoegd en verdeeld. Daarenboven heeft men een plan van een beschermingsproject naar voor gebracht, en een elektronische kaart opgesteld.
Dit beschermingsplan houdt zes grote thema’s in: Ten eerste, is er het onderzoek naar de basissituatie van drinkwaterbronnen. Dit omvat, met de steden als eenheden, de ontwikkeling van een onderzoek naar de sociale economische basissituatie, naar de conditie van de kwaliteit van het milieu van drinkwaterbronnen, naar de vervuilingsbronnen van de drinkwaterbronnen, naar de conditie van het ecologisch milieu van drinkwaterbronnen, enzovoort. Ten tweede omvat het de berekening van de conditie van het milieu van de drinkwaterbronnen. Na het beschouwen van de resultaten van het onderzoek van de basissituatie als standaard, moet men de berekening van de kwaliteit van het milieu van de drinkwaterbronnen en de conditie van het milieubeheer ontwikkelen. Men moet de huidige vervuilingssituatie van de drinkwaterbronnen boven het districtsniveau uiteenzetten, alsook de vervuilingstendens en het bestaande probleem. Een derde onderdeel is de inschatting van de kwaliteit van het drinkbaar water en de conditie van het milieubeheer. Dit omvat het inschatten van de conditie van het milieubeheer van de drinkwaterbronnen, het verduidelijken van de huidige bestaande problematiek en de overal aanwezige situatie alsook de problemen waar men later mogelijks mee geconfronteerd zullen worden en de latere overal aanwezige situatie van het beschermen van de drinkwaterbronnen. Ten vierde, is er de controle van de vervuilingslast op het gebied van de bescherming van drinkwaterbronnen. Volgens de huidige situatie van de sociale en economische activiteiten binnen de beschermde gebieden, de eisen van de veranderende tendens en de controlewerkzaamheden van de vervuiling, beschouwt men het jaar 2005 als een basisjaar. Men voorspelt veranderingen van de vervuilingslast in de beschermde gebieden van de
82
drinkwaterbronnen en verder voorspelt men ook een invloed van die last op de bovenstromen van de waterbronnen. Ten vijfde, is er de controle, de toevoeging en verdeling van beschermde gebieden van de drinkwaterbronnen. Er moet een stap vooruit gezet worden in de controle van reeds verdeelde beschermde gebieden van de drinkwaterbronnen, en men moet aan deze die nog niet voorgelegd zijn, een toevoeging doorvoeren. Ten zesde, moet men een milieubeschermingproject van drinkwaterbronnen plannen. Men moet voornamelijk de controle, inschatting en verdeling van de basissituatie van de drinkwaterbronnen als standaard beschouwen. Door de preventie en controle van watervervuiling, de constructie en reconstructie van de ecologie, de constructie van een capaciteit om rampen af te wenden en om te regelen, enzovoort, zal men tot de formulering en de implementatie van een plan van een concreet project komen. Men moet de controle van de vervuilingsbronnen en de bescherming van het ecologisch milieu versterken,en het beheer van de controle van het milieu promoten, opdat in de toekomst de bescherming van de drinkwaterbronnen tastbaar zal worden, en de drinkwaterbronnen overal beschermd zullen worden. Bovendien maakt de begrenzing van het plan de drinkwaterbronnen centraal voor de hele provincie. Men verzoekt tijdens 2006-augustus 2007, voornamelijk het vervolledigen van het milieubeschermingsplan van de drinkwaterbronnen met de steden als focus. In april 2007 begint men met de ondernemingswerken van het beschermingsplan van bronnen centraal in de districten, steden en dorpen.
De verantwoordelijke van het EPB van de provincie toonde aan dat het ondernemen van “Het plan ter bescherming van de drinkwaterbronnen” tegenover het vervolmaken en verrijken, in verband zal worden gebracht met de wetenschappelijke data, de verzamelde gegevens en de atlas. Hij toonde ook aan dat men de doelen moet verduidelijken, alsook de maatregelen en de tegenmaatregelen van de controlewerkzaamheden van de vervuiling van de bronnen in de hele provincie gedurende de komende periode. Verder moet men omwille van de veiligheid van de drinkwaterbronnen en de gezondheid van het volk, de vitale en belangrijke betekenis van de sociale stabiliteit en de duurzame ontwikkeling van de economie beschermen.
83
2.全国人大环资委委员 全国人大环资委委员:让人民群众喝上放心的水 全国人大环资委委员 让人民群众喝上放心的水 (2006-09-04) 当今，水资源问题已经成为一个全球性的问题。水资源不仅是一个国家发展与稳定的 重要战略资源，也是维持人类乃至地球生命的最重要因素。我国是一个缺 水严重的国 家，人均只有２２００立方米左右，按目前的正常需要和不超采地下水，正常年份全 国缺水量近４００亿立方米。全国６６９座城市中有４００余座供水 不足，其中严重 缺水的城市有１１０座。在３２个百万人口以上的特大城市中，有３０个长期受水困 扰。此外，一方面，由于经济的快速发展，治污工作滞后，全国 很多河流和不少城市 地表水和地下水已受到不同程度的污染，且有逐年加重的趋势，饮用水安全问题比较 突出。另一方面，由于历史原因，我国还有不少农村的群众 喝不上干净的水，饮用水 含有高氟、高砷等有害物质。据统计，全国尚有３亿农村人口喝不上符合标准的饮用 水。水质性缺水和水源性缺水并存，严重影响我国经济 发展和人民群众的身体健康。 让群众喝上放心水应当成为各级政府的一项首要任务，这不仅是全面建设小康社会的 要求，也是构建社会主义和谐社会的必然要求。让 人民群众喝上放心水，应着力抓好 三项工作： 首先，要进一步健全涉水法律法规，完善法规体系建设 我国关于水的法律已经制定了四部，即水法、水土保持法、水污染防治法和防洪 法，国务院和有关部委还颁布了一系列的行政法规和规章，涉及到水资源 的保护、管 理、利用和污染防治等各个方面，有力地促进了水资源的开发利用。但还存在一些不 完善的地方，突出的问题是有些涉及饮水的规章制度还不完善、不一 致、不适用。所 以要抓紧修订完善有关涉水法律法规，进一步加大水资源保护力度，确保饮水安全。 第二，要把保障饮用水安全和饮用水源地保护作为重点，加强涉水法律法规的监 督力度 《水法》和《水污染防治法》中都明确规定了要对饮用水水源保护区实施严格保 护，如禁止设置排污口，对已有的排污口限期治理等。但在实际工作中， 我们的法律 执行得并不好，在一些地区的饮用水水源保护区内建有工矿企业，甚至污染严重的企 业，严重威胁饮用水水源安全。因此，当前一项紧迫的工作就是要强 化依法行政的力 度，加强法律监督，依法加强饮用水水源地的保护工作。 当前卫生部正在对《生活饮用水卫生标准》（ＧＢ５７４９－８５）进行修订， 在饮用水水质标准中增加了有毒有害的有机化学品等项目，考核指标由 ３５项指标增 加到１０６项，并计划于２００８年７月１日开始实施。要把这项标准的执行也纳入 监督的范围中，做好各项准备，确保到期全面执行。 第三，要采取积极措施，尽快解决农村饮水安全问题 对于水源性缺水的农村地区，要进一步加强供水和水体净化设施建设。国家决定 在“十一五”期间解决１亿农民不再饮用高氟水、高砷水、苦咸水、污染水的问题，解
84
决血吸虫病区、微生物超标等水质不达标的问题，以及局部地区严重缺水问题，这些 目标必须努力实现。 现在，目标已经明确，任务十分艰巨，关键是各级政府要高度重视，把解决农村 群众饮用水安全问题当作社会主义新农村建设的重要任务来抓。 Bron: http://www.zhb.gov.cn/hjyw/200609/t20060904_92186.htm
2. Lid van het Comité voor Milieu van het Volkscongres: Laat het volk betrouwbaar water drinken.
Het probleem van de waterbronnen is nu al een probleem geworden dat de hele wereld aangaat. Waterbronnen zijn niet alleen een belangrijke strategische bron van ontwikkeling en stabiliteit van één land, het is ook de belangrijkste factor voor het in standhouden van de mensheid en zelfs het leven op aarde. Ons land is een natie die een ernstig watertekort kent: per hoofd beschikt men slechts over ongeveer 2200 kubieke meter. Volgens de huidige normale behoeften en op voorwaarde dat de voorraad grondwater niet overschreden wordt, bedraagt het watertekort over het hele land per jaar vierhonderd miljard kubieke meter. In 669 steden over het hele land zijn 400 watervoorzieningen niet voldoende, daaronder zijn er 110 steden die een ernstig watertekort kennen. In 32 uitzonderlijk grote steden met een bevolking van meer dan één miljoen zijn er 30 lange periodes van waterproblemen geweest. Daarnaast hebben aan de ene kant, veel waterlopen en het oppervlaktewater en grondwater in vele steden over het hele land door de snelle ontwikkeling van de economie en door vertragingen bij het aanpakken van werkzaamheden die vervuilen, al verschillende graden van vervuiling bereikt. Bovendien is er jaar na jaar een versterking van deze tendens. Het probleem van de veiligheid van drinkwater is nogal prominent. Aan de andere kant heeft ons land nog een grote plattelandsbevolking die geen proper water kan drinken door oorzaken uit de geschiedenis. Het drinkwater bevat een hoge graad aan fluor, arsenicum en andere schadelijk substanties. Volgens de statistieken, heeft ons land nog een bevolking van driehonderd miljoen dorpelingen die water drinken die niet aan de standaard beantwoordt. Er is er zowel een tekort aan kwalitatief water als een tekort aan waterbronnen. Dit heeft een grote invloed op de economische ontwikkeling van ons land en op de lichamelijke gezondheid van de bevolking. De mensen betrouwbaar water laten drinken moet de belangrijkste taak worden van alle graden van de regering. Dit is niet alleen
85
een vereiste voor een volledige ontwikkeling van een relatief comfortabele maatschappij, het is ook een onvermijdelijke vereiste voor een sociale en harmonieuze maatschappij.
Om te maken dat de bevolking betrouwbaar water kan drinken, moet men grote inspanningen leveren voor de volgende drie taken: Ten eerste, moet men een stap vooruit zetten in het versterken en doorvoeren van de waterwetten en het waterbeleid, en het rechtsysteem perfectioneren. Ons land heeft al vier zaken doorgevoerd betreffende de waterwetgeving, namelijk een Waterwet, een Wet ter Bescherming van Water en Bodem, en een Wet ter Preventie en Controle van Watervervuiling. De regering en de gerelateerde ministeries en commissies hebben nog een serie van administratieve wetten en reguleringen uitgegeven. Deze omvatten de bescherming, het beheer en de exploitatie van waterbronnen, en de preventie en oplossing van watervervuiling enz. op verschillende gebieden. Men heeft nadrukkelijk de ontwikkeling en exploitatie van waterbronnen gepromoot. Maar er zijn nog enkele zaken die niet geperfectioneerd zijn. Het prominente probleem is dat er nog enkele regels en reguleringen betreffende het drinkwater zijn die nog niet geperfectioneerd zijn, die nog niet consistent zijn, en die nog niet aangepast zijn. Daarom moet men aandachtig de perfectionering van de wetten en justitie betreffende watervervuiling, herzien, en daarom moet men een stap vooruit zetten in de verhoging van de bescherming van de waterbronnen en moet men de veiligheid van het drinkwater verzekeren.
Ten tweede, moet men de nadruk leggen op de garantie van de veiligheid van het drinkwater en de bescherming van de drinkwaterbronnen. Verder moet men de controle van de waterwetten en regels versterken. In de “Waterwet” en de “Wet ter Preventie en Controle van de Watervervuiling” is er duidelijk voorzien dat men op het gebied van bescherming van drinkwaterwaterbronnen een sterk beleid moet implementeren, zoals bijvoorbeeld het verbieden van instanties die vervuilen die zich komen vestigen en voor die vervuilers die er al zijn moeten tijdslimieten vastgelegd worden enz. Maar in de praktijk worden onze wetten helemaal niet goed doorgevoerd. In enkele beschermde gebieden van drinkwaterbronnen, zijn er industriële, mijnbouwondernemingen gevestigd, en nog ondernemingen die ernstig vervuilen. Ze vormen een ernstige bedreiging voor de veiligheid van het drinkwater. Daarom is nu de meest dringende taak dat men de legale, administratieve dynamiek moet versterken, alsook de controle van de wetten. Verder
86
moet men op een legale manier de beschermingswerkzaamheden van de drinkwaterbronnen versterken. Het Ministerie van Volksgezondheid is bezig vooruitgang te boeken in de herziening van de “gezondheidscriteria van het drinkwater” (GB 5749-85). In deze standaard van de kwaliteit van het drinkwater zijn het aantal giftige, schadelijke organische chemische producten toegenomen. Bij het bestuderen van de quota zijn de quota vermeerderd van 35 tot 106. Men zal de planning op 1 juli 2008 beginnen te implementeren. Men moet de implementatie van deze standaard ook inbrengen binnen de grenzen van de controle, elke voorbereiding treffen, en men moet ook de tijdige implementatie ervan op alle gebieden verzekeren.
Ten derde moet men positieve maatregelen aannemen, en zo snel mogelijk het probleem van de veiligheid van het drinkwater van de rurale gebieden oplossen. Wat betreft de rurale gebieden waar een watertekort is, moet men een stap vooruit zetten in de watervoorzieningen en het bouwen van waterzuiveringscentrales. Ons land besliste in het 11e vijfjarenplan om het probleem op te lossen opdat honderd miljoen plattelandsmensen niet langer water, dat giftig en vervuild is met een hoog fluor- en arsenicumgehalte, moeten drinken. Men moet op een ijverige manier het probleem van bloedzuigers en microorganismen die de standaard overtreffen, en het probleem van ernstig watertekort op lokaal niveau, trachten op te lossen.
Nu de doelen verduidelijkt zijn , zijn de taken formidabel. De sleutel tot de oplossing is dat de regering op alle niveaus in een hoge mate erop moet toezien dat de oplossing van het probleem van de veiligheid van het drinkwater voor de rurale bevolking een belangrijke taak wordt van het bouwen van een socialistisch nieuw platteland.
87
3.周生贤在吉林黑龙江两省松花江污染防控工作会议上指出 周生贤在吉林黑龙江两省松花江污染防控工作会议上指出 严厉打击企业违法排污行 为确保水环境安全 (2006-08-31) 本报讯 经国务院批准，国家环保总局 8 月 29 日在京召开吉林黑龙江两省松花江污染 防控工作会议。国家环保总局局长周生贤传达了党中央国务院领导关于 牤牛河水污染 事件的批示精神，介绍了国家环保总局和吉林、黑龙江两省政府贯彻落实领导同志批 示精神和水污染防控的情况，并对下一阶段的松花江流域污染防控 工作做了部署。周 生贤强调，要集中一段时间，对松花江流域的违法排污企业开展拉网式、地毯式排 查，严厉打击企业违法排污行为，确保松花江流域水环境安全。 周生贤说，8 月 21 日午夜，蛟河市吉林长白精细化工有限公司在异地处理生产废 液的运输途中，将约 10 立方米废液人为倒入牤牛河，引发水污染事 故。国家环保总 局紧急派出由环境监察局局长陆新元带队的工作组赶赴现场，了解事故原因，指导污 染防控工作。吉林省、吉林市人民政府和环保部门立即启动应急 预案，迅速组织力量 构筑三道活性炭过滤坝，吸附降低污染物浓度；增加监测点位和频次，严密监控污染 状况；及时通知沿岸群众，防止人畜中毒。经过多方面共同 努力，牤牛河污染迅速得 到处置，没有对松花江水质造成影响。7 名肇事者及肇事企业的负责人已被刑事拘 留，该厂已被责令停产。 周生贤强调，松花江无小事。吉林、黑龙江两省政府要认真学习贯彻党中央国务 院领导同志指示，举一反三，高度重视并切实加强松花江流域污染防控工 作。一要集 中一段时间，对松花江流域的违法排污企业开展拉网式、地毯式排查。对那些污染严 重的企业，要下决心淘汰一批，着力改造一批，重点监管一批，限期 治理一批。对达 不到污染物排放标准和超过污染物排放总量控制指标的企业，要吊销其工商执照；不 符合环保标准的建设项目，要一律停止建设。二要选择一批典型 案件，与监察部门共 同挂牌督办，依法从重从快处理。三要按照全国水污染防治工作电视电话会议的要 求，确保饮用水安全。要果断取缔松花江流域水源地保护区内 的排污口。吉林、黑龙 江两省要以松花江流域污染防控为契机，集中力量解决一批老大难问题，确保松花江 流域水环境安全。 国家环保总局副局长祝光耀主持会议并做总结讲话。祝光耀说，要认真落实这次 会议的要求，高度重视松花江流域污染防控工作，集中一段时间，严厉打击企业违法 排污行为，抓紧建立两省污染防控协调机制，正确引导舆论导向，确保社会和群众稳 定。 会议讨论了《松花江流域集中整治违法排污企业确保饮用水源安全行动方案》和 《吉林黑龙江两省松花江流域环境应急协调机制协议》。吉林省政府副秘书长刘 勇、 黑龙江省政府副秘书长师伟杰出席会议并发言，表示要认真贯彻本次会议精神，迅速 部署开展松花江流域违法排污企业的集中整治工作。监察部有关同志和两省 环保局及 部分地市环保部门的负责同志出席了会议。 Bron: http://www.zhb.gov.cn/hjyw/200608/t20060831_92071.htm
88
3) Zhou Shengxian wees er op, op een conferentie over beschermingswerkzaamheden van de vervuiling van de Songhua Rivier in de 2 provincies Jilin en Heilongjiang, dat men ernstig moet optreden tegen het gedrag van ondernemingen die illegaal vervuilende stoffen dumpen, om de veiligheid van het watermilieu te garanderen.
Eigen berichtgeving: met goedkeuring van de regering, riep SEPA, op 29 augustus in Peking, een vergadering bijeen over de controle van de watervervuiling van de Songhua Rivier in de twee provincies Jilin en Heilongjiang. Het hoofd van SEPA, Zhou Shengxian, gaf commentaar aan het bestuur van het Centraal Comité van de CCP en de regeringsleiders over het rapport over de vervuiling van de Mangjian Rivier. Hij introduceerde de situatie van de controle van de watervervuiling aan SEPA en aan de leiders van de twee provincies Jilin en Heilongjiang. Verder plaatste hij alle controlewerkzaamheden van de vervuiling van het stroomgebied van de Songhua Rivier in een volgende fase. Zhou Shengxian legde er de nadruk op dat men zich moet concentreren op één tijdstip,en dat men onderzoeksmethodes moet ontwikkelen waarbij men illegaal vervuilende ondernemingen van het stroomgebied van de Songhua vaststrikt. Hij legde er ook de nadruk op dat men ernstig moet optreden tegen het gedrag van ondernemingen die illegaal afval dumpen, en dat men de veiligheid van het watermilieu van het stroomgebied van de Songhua Rivier moet garanderen.
Zhou Shengxian zei dat op 21 augustus rond middernacht het fijn chemisch-industriële bedrijf Zhangbai (in de stad Jiaohe in de provincie Jilin), in een transportgebied waar afvalwater behandeld en geproduceerd wordt, ongeveer tien kubieke meter afvalwater kunstmatig in de Mangjian Rivier geloosd heeft, en dat het aanleiding gaf tot een watervervuilingsramp. SEPA heeft haastig een werkgroep van het team van Lu Xinyuan, directeur van het bureau van controle en management van SEPA, uitgezonden om naar de plaats van het gebeuren te gaan, om de oorzaak van het incident te vatten. Dit leidde tot controlewerkzaamheden van de watervervuiling. De provincie Jilin, de volksregering van Jilin en het departement voor milieubescherming, hebben dadelijk een vooraf bepaald plan dat tegemoet komt aan de noodsituatie, in werking gezet. Ze bouwden op een snelle, positieve en krachtige manier aan drie dammen met actieve steenkoolfilters, om zo de concentratie van vervuiling te absorberen en te reduceren. Men versterkt op die manier de positie en frequentie van het testen, en men controleert op een strikte manier de toestand van de watervervuiling.
89
Verder informeerde men meteen de mensen aan de kusten, en men voorkwam dat er gif in het water voor het vee en de mensen terechtkwam. Dankzij gezamenlijke ijver werd de vervuiling van de Mangjian snel behandeld en heeft het geen invloed gehad op de waterkwaliteit van de Songhua. De zeven herrieschoppers en de verantwoordelijken voor de ondernemingen die moeilijkheden veroorzaken, zijn al gearresteerd wegens criminele activiteiten. Deze fabrieken zijn al op bevel stilgelegd.
Zhou Shengxian legde er de nadruk op dat de Songhua Rivier geen kleine zaak is. Het bestuur van de twee provincies Jilin en Heilongjiang moet nauwgezet de instructies van de leiders van de regering en van het Centraal Comité van de partij bestuderen en implementeren. Ze moeten één deel naar voor brengen en drie tegengaan, ze moeten in hoge mate erop toezien dat de versterking van de controlewerkzaamheden van de vervuiling van de waterloop van de Songhua Rivier gerealiseerd wordt. Ten eerste moet men zich concentreren op één tijdslimiet, en men moet tegenover de ondernemingen die illegaal afval dumpen in de Songhua Rivier onderzoeksmethodes ontwikkelen waarbij men hen vast strikt. Tegenover zulke ernstig vervuilende ondernemingen, moet men vastberaden één deel elimineren, één deel krachtig transformeren, één deel nauwgezet controleren, en tegen een bepaalde periode één deel regelen. Tegenover ondernemingen die de standaard van het lozen van vervuilende stoffen niet kunnen bereiken en de norm van controle van de totale hoeveelheid van lozing van vervuilende stoffen overstijgen, moet men hun vergunning van industrie en handel terugnemen. De onderdelen van het productieproces die niet conform zijn aan de standaard van milieubescherming, moet men met onmiddellijk volledig stopzetten. Ten tweede moet men een typisch geval selecteren. De Departementen van Controle moeten dan gezamenlijk een opzichter aanstellen, en dat moet dan op een snelle en strikte manier verwerkt worden. Ten derde moet men volgens de eisen van de videoconferentie over de controlewerkzaamheden van de watervervuiling van het hele land, de veiligheid van drinkwater garanderen. Men moet resoluut de afzet van vervuilende stoffen in de beschermde gebieden van het stroomgebied van de Songhua Rivier verbieden. De twee provincies Jilin en Heilongjiang moeten de controle en preventie van de vervuiling van het stroomgebied van de Songhua Rivier beschouwen als een keerpunt, en ze moeten zich concentreren op het deel
90
oude problemen. Verder moeten ze de veiligheid van het watermilieu van het stroomgebied van de Songhua Rivier garanderen. De vice-directeur van het SEPA, Zhu Guangyou bracht de conferentie bijeen en hield een samenvattende toespraak. Zhu Guangyou zei, dat men nauwgezet de eisen van deze conferentie moet implementeren, dat men in hoge mate moet toezien op de controlewerkzaamheden van de vervuiling van het stroomgebied van de Songhua Rivier, dat men zich moet concentreren op één tijdslimiet, en dat men illegale acties van ondernemingen die vervuilende stoffen dumpen op een ernstige manier moet aanvallen. Daarnaast stelde hij dat men aandacht moet besteden aan het vestigen van een gecoördineerd systeem dat de watervervuiling van de twee provincies controleert, dat men op een correcte manier de begeleiding van de publieke opinie moet begeleiden en dat men de stabiliteit van de maatschappij en het volk moet beschermen.
Op de conferentie heeft men gediscussieerd over “Het actieplan van het stroomgebied van de Songhua Rivier dat zich concentreert op ondernemingen die illegaal vervuilende stoffen dumpen en op het garanderen van de veiligheid van de drinkwaterbronnen” en “De gecoördineerde gestructureerde overeenkomst over de noodsituatie van de bescherming van de waterloop van de Songhua Rivier in de twee provincies Jilin en Heilongjiang”. De vicesecretaris-generaal van het bestuur van de provincie Jilin, Liu Yong, en de vice-secretarisgeneraal van het bestuur van de provincie Heilongjiang, Shi Weijie, waren aanwezig op de conferentie en gaven een toespraak. Ze toonden aan dat men op een nauwgezette manier de geest van deze conferentie moet implementeren en dat men op een snelle manier de herstelwerkzaamheden van ondernemingen die illegaal vervuilende stoffen dumpen in het stroomgebied van de Songhua Rivier moet ontwikkelen. De verantwoordelijke kameraden van de Departementen van Controle en andere gerelateerde kameraden, en de EPB’s van de twee provincies en het bureau van milieubescherming van andere steden, waren aanwezig op de conferentie.
91
4. 重庆市环保局加强城市生活污水处理设施环境管理工作 (2007-02-27) 近日，市环保局发出紧急通知，要求各区县（市）环保局认真贯彻落实市政府《关于 进一步加强主城区粪便处理设施安全管理工作的通知》要求，切实加强城市生活 污水 处理设施环境管理工作。一是涉及生活污水的建设项目环评管理要严格按照《关于调 整城市污水排放方式的通知》和《关于明确城市污水排放方式有关问题的通 知》执 行；二是涉及生活污水处理设施的建设项目竣工环境保护验收（或预验收）要邀请同 级环境卫生行政主管部门参加，验收意见及资料应同时抄送同级环境卫生 行政主管部 门；三是加强生活污水处理设施日常监管，发现问题及时提出整改要求，涉及环境卫 生行政主管部门的应移交环境卫生行政主管部门处理。
Bron: http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070227_101099.htm
4. Het EPB van de stad Chongqing versterkt het milieubeheer van de afvalverwerkingsfaciliteiten in de steden.
Recentelijk, heeft het EPB van de stad een dringend bericht uitgezonden. Men verzocht dat elk EPB van de districten nauwgezet de eisen van de “Circulaire inzake het een stap vooruit zetten in de versterking van het beheer van de veiligheid van afvalwerkingsfaciliteiten in de steden” moeten implementeren en realiseren. Men verzocht verder dat men op een praktische manier het milieubeheer van de afvalverwerkingsfaciliteiten in de steden versterkt. Ten eerste moet het beoordelen van de standaarden van het bouwen aan dammen en watervervuiling, strikt volgens de “berichten inzake de aanpassing van de manier van lozen van afvalwater in de steden” en de “berichten inzake de verduidelijking van de verwante problemen van de manier van lozen van afvalwater door de steden” doorgevoerd worden. Het tweede punt is dat men voor de goedkeuring (of voorlopige goedkeuring) van de milieubescherming en het vervolledigen van de standaarden van het bouwen aan faciliteiten die afvalwater verwerken, men het Departement van het Administratieve Beheer van Milieu en Gezondheid van hetzelfde niveau moet uitnodigen om deel te nemen. Bij het goedkeuren van de opinies en materialen, moet men terzelfder tijd een duplicaat zenden aan het 92
Departement van het Administratieve Beheer van Milieu en Gezondheid van hetzelfde niveau. Het derde punt is de versterking van de dagdagelijkse controle en het beheer van de faciliteiten die afvalwater verwerken. Wanneer zich problemen voordoen dan moet men een voorstel doen om de vereisten te wijzigen. Die van het Departement van het Administratieve Beheer van Dammen en Milieu en Gezondheid moeten veranderen naar een proces van het administratieve beheer van milieugezondheid.
93
5. 内蒙古注重农牧区饮水安全 (2007-02-07) 内蒙古自治区注重抓好农村牧区饮水安全工程建设，将解决 60 万人饮水安全问题列为 2007 年自治区为困难弱势群体办的七件实事之一。 为确保工程建设任务的顺利完成，内蒙古要求有关部门加强水源论证和水质监测 工作，确保供水安全；因地制宜确定工程建设模式，以建设集中供水工程、高标准供 水基本井等多种形式解决农牧民饮用水困难。 为加快饮水安全问题的解决步伐，中央大幅度增加了对饮水安全工程建设的投资 力度。目前内蒙古自治区级的配套资金已经落实，各盟市也将足额落实相应地方配套 资金。 内蒙古将在加快农村牧区饮水安全工程建设的同时，以保障饮用水水源安全为重 点，进一步加大水源保护和水污染防治工作力度。水利、环保部门密切合 作，重点加 强行政区界、主要江河湖库排污口和地下水水质的监测。制定完善重大水污染事件应 急预案，严格水污染事件报告制度，提高重大水污染事件预警和处置 能力。严格地下 水开发利用管理，有效遏制地下水超采的趋势。 Bron: http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070207_100707.htm
5) Binnen-Mongolië besteedt grote aandacht aan de veiligheid van het drinkwater in de plattelandsgebieden.
De autonome regio Binnen-Mongolië besteedt nauwkeurig aandacht aan het bouwen aan een project voor de veiligheid van het drinkwater in de plattelandsgebieden. De oplossing van het probleem van de veiligheid van het drinkwater van 600 000 mensen is gerangschikt als één van de zeven moeilijkheden die door de gemeenschap moeten worden opgelost in 2007.
Om het vlotte verloop van de taak van het bouwen aan het project te garanderen, verzoekt Binnen-Mongolië de gerelateerde departementen, om de werkzaamheden van de demonstratie van de waterbronnen en de controle van de waterkwaliteit te versterken, en om de veiligheid van de watervoorraad te garanderen. Omdat men maatregelen neemt aangepast aan de omstandigheden om het patroon van het bouwproject te verzekeren, om te bouwen aan een project van centrale bevoorrading en een basisbron van de watervoorraad van hoge
94
standaard enzovoort, lost men allerlei problemen van het drinkwater bij de plattelandsbevolking op. Om de stappen in de oplossing van het probleem van de veiligheid van het drinkbaar water te versnellen, heeft het Centraal Comité van de CCP op grootschalig niveau de investeringsdynamiek in de bouwprojecten voor de veiligheid van het drinkwater vergroot. Tegenwoordig zijn de nodige fondsen voor de autonome regio Binnen-Mongolië reeds doorgevoerd. Elke gelieerde stad is ook van plan om volledig de nodige fondsen voor de corresponderende gebieden te realiseren.
Binnen-Mongolië is van plan om, gedurende de periode dat men bouwt aan de versnelling van de plannen voor de veiligheid van het drinkwater in de plattelandsgebieden, de bescherming van de veiligheid van de drinkwaterbronnen te beschouwen als zwaartepunt. Het is ook van plan om een stap vooruit te zetten in de versterking van de bescherming van de waterbronnen en de dynamiek van de controle- en preventiewerkzaamheden van de watervervuiling te versterken. Het Departement voor Waterbeheer en Milieubescherming werken nauw samen. Het belangrijkste punt is de versterking van de controle op de vervuilers van de voornaamste rivieren en meren, en de kwaliteit van het grondwater in alle gebieden. Men heeft beslist de dringende plannen van de grote voornaamste vervuilers te formuleren en te perfectioneren, alsook een strikt rapporteringsysteem van gevallen van watervervuiling die zich voordoen. Men moet de mogelijkheid om vroeg te waarschuwen en te reageren op grote watervervuilingsrampen vergroten. Het strikte beheer van het bruikbaar maken van het grondwater, heeft een effectief handelen dat de overstijgende tendens van op grondwater overtreft.
95
6. 陕西省环保局领导春节假期抽查渭河流域排污企业 (2007-02-25) 春节假期的大年初五，省环保局李兴民、李孝廉两位副局长分别率污控处、环境监察 局、宣教中心及电视台记者参加的人员，突击抽查了西安、宝鸡、咸阳、渭南的 10 家 造纸、果汁等水污染物排放企业。检查结果，10 家企业中有 9 家停产放假，只有兴平 兴包纸厂部分生产，环保设施运转正常。检查中发现，户县的长城造纸 厂虽停产放 假，但存在私自扩产的问题，对此问题，将待进一步调查核实后作出处理。 Bron: http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070225_101026.htm
6) Het EPB van de provincie Shaanxi neemt de leiding tijdens de vakantieperiode van het Lentefeest om ondernemingen die vervuilende stoffen dumpen in de Wei Rivier, in de gaten te houden.
Tijdens de vijfde dag van het Lentefestival tijdens de vakantieperiode van het Lentefeest, hebben Li Xingmin en Li Xiaolian, beide vice-bestuurders van het provinciaal EPB, afzonderlijk de controle van vervuilingsplaatsen, het controlebureau voor het milieu, het propagandacentrum en reporters van de tv-stations geleid. Daarnaast hebben ze tien vervuilende ondernemingen die papier produceren, fruitsap maken enzovoort in Xi’an, Baojin, Xianyang en Weinan aangevallen. Het resultaat van het onderzoek was dat negen van de tien ondernemingen de productie hadden stopgezet en vakantie genomen hadden. Enkel de Xingpingxing papierfabriek produceerde deels. De milieubeschermingsfaciliteiten werkten normaal. Uit het onderzoek is gebleken dat ook al had het papierproductiebedrijf “Lange Muur” van Huxian de productie stopgezet en vakantie genomen, het probleem van privéproductie nog bestond. Tegenover dit probleem, zal men na een stap vooruit gezet te hebben in het onderzoek en de verificatie, een regeling treffen.
96
7. 山东省菏泽市县区出境河流断面水质不达标将遭“区域限批 山东省菏泽市县区出境河流断面水质不达标将遭 区域限批” 区域限批 (2007-02-07) 在最近召开的全市环保工作会议上，朱培吉副市长代表市政府强调指出：南水北调东 线工程通水在即，菏泽市将采取“区域限批”措施，确保出境河流断面水质达到国家标 准。
南水北调东线工程今年正式通水，根据有关规定，沿线各行政区域地表水质量必须 达到国家三类标准，而 2006 年我市出境河流断面水质仅达到四类标准，低于国 家要 求。为按时完成南水北调水污染防治的目标任务，我市决定加强对所有治污项目的督 导和调度，不惜一切代价抓好治污工作。今年年底前建成中水回用工程；八 县污水处 理厂在试运行的基础上，6 月 30 日前要申请验收，并投入正式运行；各县中水回用项 目确保在年底完成；各县区城市污水处理率年底前要确保达到 70％ 以上。强化跨县区 河流断面水质考核，加强对县区出境河流断面水质监测，对监测结果实施“月通报”制 度，出境河流断面水质连续三个月超标的，市政府将采取 “区域限批”措施，对有关县 区所有建设项目进行限制批复；同时按有关规定追究县区政府及有关部门负责人的责 任。 Bron: www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070207_100699.htm
7) De waterkwaliteit van de doorsnede van de Jing Rivier die het gebeid van de stad Heze in Shandong het land verlaat, bereikt niet de standaard en men zal geconfronteerd worden met “ begrenzen op de kritiek van de gebieden”.
Op een conferentie over milieubescherming in de stad, die recent gehouden werd, wees vice-burgemeester Zhu Peizhi namens het stadsbestuur erop dat er binnenkort ‘water is in het zuiden, kwelling in het noorden, en men bouwt kanalen om het water te leiden in het oosten.’ De stad Heze is van plan om de maatregel “ kritiek op het begrenzen van de gebieden” ter harte te nemen, en men zal garanderen dat de kwaliteit van de doorsnede van het water van de waterloop die het land verlaat, de nationale standaard bereikt. Het project “water in het zuiden, kwelling in het noorden, kanalen in het oosten” zal dit jaar officieel water transporteren. Volgens de betreffende regels, moet de kwaliteit van het oppervlaktewater in de administratieve gebieden langs de lijn, de rationele standaard III
97
bereiken. In 2006 heeft de kwaliteit van de doorsnede van het water van de waterloop die het land verlaat in onze stad slechts standaard IV bereikt. Dat is lager dan de nationale standaard. Om op tijd de doelen en taken van het beschermen en controleren van de watervervuiling van “water in het zuiden, kwelling in het noorden” te vervolledigen, heeft onze stad beslist om de controle en het beheer van de vervuilende instanties te versterken. Men zal kost wat kost de controle van de vervuiling tot een goed einde brengen. Voor het einde van dit jaar zal men gebruik maken van waterrecyclage. Acht verwerkingscentrales van afvalwater liggen aan de basis van het proefproject. Voor 30 juni moet men solliciteren voor controle en aanvaarden, en men moet zich officieel in de beweging werpen. De items van het gebruik van waterrecyclage in elk district garanderen de voltooiing tegen het einde van het jaar. Men moet kunnen garanderen dat de ratio van het verwerken van afvalwater in elke stad en district tegen het einde van het jaar meer dan 70% bereikt Men treft sterke maatregelen voor de controle van de waterkwaliteit van de doorsnede van de waterloop die de districten overschrijdt. Verder versterkt men de controle van de waterkwaliteit van de doorsnede van de waterlopen die de districten verlaten, en men implementeert een systeem van “maandelijkse berichtgeving” inzake de resultaten van de controles. De waterkwaliteit van de doorsnede van de waterlopen die het land verlaten overstijgt in de drie opeenvolgende maanden de standaard. Het bestuur van de stad zal de maatregel “kritiek op de limiet van begrenzen” aannemen, en men zal jegens alle gerelateerde items van het beheren en bouwen in die gebieden, zal men een stap vooruit zetten in de begrenzing en reactie op ondergeschikten. Terzelfder tijd onderzoekt men volgens de gerelateerde regels de taken van het bestuur van het district en de verantwoordelijken van andere departementen.
98
8. 贵州省加大力度 力求 2007 年重点行业污水排放总体达标 (2007-02-06) 2007 年，贵州省环保局将进一步加大对煤炭、化工、冶金、酿造和造纸等行业的水污 染治理力度，年底前全省省级重点污染源工业废水排放达标率达到 80％以上，各市 （州、地）、县级重点污染源工业废水排放达标率达到 75％以上。省局要求各地加强 对中小型煤矿整合改造过程中的环境管理，监督参与整合改 造的企业法人加强现有环 保设施的维护和运行管理，并督促煤炭整合改造后新的法人依法履行环保手续，明确 环保责任，建设、完善环保设施。以行业准入为契机， 加快推进冶金、有色、化工、 建材等行业大气污染治理步伐，年底前上述行业 80％的重点工业污染源大气污染物排 放浓度达到国家标准。 另外，2007 年贵州省还将对重污染行业企业逐步实行清洁生产审核，促进污染防 治从末端治理向源头和全过程控制转变。省环保局年内组织开展 5－ 8 家重点排污企 业强制性清洁生产审核，各地应组织开展重点排污企业强制性清洁生产审核试点工 作。继续推行重点排污企业公告制度，适时向社会公布污染物超标 排放或污染物排放 总量指标超过规定限额的污染严重企业名单。推进环境友好型企业建设，年内评选一 批“省级环境友好企业”，推荐 2－3 家企业申报 “国家环境友好企业”。 Bron: http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070206_100660.htm
8) De provincie Guizhou vergroot de dynamiek om in 2007 de nadruk te leggen op het feit dat ondernemingen die afvalwater lozen in het algemeen de standaard zouden bereiken.
In 2007 is het EPB van de provincie Guizhou van plan om een stap vooruit te zetten in het versterken van de controledynamiek inzake de watervervuiling van ondernemingen die steenkool verwerken, chemische ondernemingen, ondernemingen die metaal verwerken, brouwerijen, papierfabrieken, enzovoort. Tegen het einde van het jaar wil de hele provincie op provinciaal niveau maken dat meer dan 80% van het water dat geloosd wordt, de standaard bereikt. Elke stad en elk district zal de nadruk leggen op het lozen van industrieel afvalwater en maken dat de ratio de standaard van meer dan 75% bereikt. Het Provinciaal Bureau verzoekt dat elke plaats het milieubeheer versterkt van middelgrote en kleinschalige mijnbouwondernemingen conform het transformatieproces. De Controlesenaat voert nu de transformatie door van ondernemingen, en de versterking van het beheer van het behoud en de beweging van milieubeschermingsfaciliteiten. Na de controle van de koolmijnen overeenkomstig de transformatie zullen nieuwe coöperaties legaal de procedures van milieubescherming 99
vervullen. Men verduidelijkt de verantwoordelijkheden van milieubescherming, en men bouwt en perfectioneert de milieubeschermingsfaciliteiten. Men beschouwt het toetreden van de ondernemingen als een keerpunt. Verder versnelt men de vooruitgang in de reactie op de controle van de luchtvervuiling van metaalverwerkingsbedrijven, verffabrieken, chemische bedrijven, ondernemingen van bouwmaterialen, enzovoort. Voor het eind van het jaar bereikt de densiteit van de industriële watervervuiling en luchtvervuiling 80% door bovenstaande ondernemingen, het nationale gemiddelde.
Daarnaast, zal de provincie Guizhou in 2007 nog jegens zwaar vervuilende ondernemingen stapsgewijs de verificatie van propere productiemethodes implementeren, en de controle en transformatie van de preventie van vervuiling vanaf de eindverwerking regelen tot de bron en het gehele proces. Het Provinciaal EPB heeft tijdens dit jaar de verificatie van verplichte propere productiemethodes bij ondernemingen die afvalwater dumpen, georganiseerd en ontwikkeld. Elke plaats zou verificatiewerkzaamheden van verplichte propere productiemethodes bij zwaar vervuilende ondernemingen moeten organiseren en ontwikkelen. Bovendien gaat men verder in de doorvoering van het systeem van de bekendmaking van ondernemingen die vervuilen. Op het gepaste moment maakt men aan de maatschappij de namenlijst van de zwaar vervuilende ondernemingen waarbij de toegestane lozingen en de totale kwantiteit van de toegestane lozingen die de standaard overschrijden, en de vastgelegde quota overschrijden bekend. Verder gaat men vooruit in het bouwen aan milieuvriendelijke ondernemingen, tijdens het jaar zal men een deel van“ de milieuvriendelijke ondernemingen op provinciaal niveau” evalueren, en men zal twee à drie ondernemingen aanbevelen en rapporteren als “ milieuvriendelijke ondernemingen op nationaal niveau”.
100
9.内蒙古三年内重点城市污水处理要达 内蒙古三年内重点城市污水处理要达 70% (2007-02-06) 到 2010 年，内蒙古 90%以上的重点城市饮用水源地水质达标，60%的重点城市空气质 量好于二级标准的天数超过 292 天，重点城市污水处理率达到 70%，城市生活垃圾无 害化处理率达到 70%。这是内蒙古自治区党委、政府日前发布的《内蒙古自治区党委 政府关于落实科学发展观加强环境保护的决定》中提 到的。 《决定》要求，要建立领导干部环境保护政绩考核制度，强化环境保护责任追 究。各级党委、政府要牢固树立科学发展观和正确的政绩观，高度重视环境 保护工 作，切实把环境保护工作摆上重要议事日程。同时要加强水污染防治确保饮用水安 全、加强大气污染防治、加强固体废弃物和辐射环境管理、加强城市环境综 合整治、 加强农村牧区环境综合整治、强化生态保护、大力发展循环经济、加强环境科技创 新、实施环境保护重点工程。加大环境监管力度，对超过污染物总量控制 指标的地区 实行“区域限批”。各地要合理划定优化布局和环境资源的合理配置与可持续利用。到 2010 年，要基本建成机构健全、功能完善、运转高效、监管有 力的环境监测预警体 系，环境监管能力进一步提升，形成环境保护长效机制。 Bron: http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200702/t20070206_100655.htm
9) Binnen-Mongolië benadrukt dat binnen drie jaar de verwerking van 70% van het afvalwater bereikt moet worden.
Tegen 2010, zal meer dan 90% van de kwaliteit van de drinkwaterbronnen in BinnenMongolië de standaard bereiken. Het aantal dagen waarin de kwaliteit van de lucht in 60% van de sleutelsteden de niveaus bereikt, bedraagt meer dan 292. De ratio van de verwerking van afvalwater in de basissteden bereikt 70%, de ratio van verwerking naar onschadelijk afval in de steden bedraagt 70%. Dit wordt vernoemd in “De beslissing van het Centraal Comité van het Partijcomité van de autonome regio Binnen-Mongolië, betreffende de realisatie van een wetenschappelijk ontwikkelde visie om de milieubescherming te versterken”. Deze beslissing werd uitgegeven op een andere dag door het Partijcomité van de autonome regio Binnen-Mongolië en de regering.
“De beslissing” vereist dat men een controlesysteem van de verdiensten van de milieubescherming door de leidende kaders moet vestigen en dat men het onderzoek naar de verantwoordelijkheden in de milieubescherming moet versterken. De partijcomités en regeringen op elk niveau moeten op een betrouwbare manier een wetenschappelijk ontwikkelde visie en een betrouwbare verdienstelijke visie vestigen. Ze moeten de 101
milieubescherming hoogachten, en ze moeten een agenda hebben waarin de milieubeschermingswerken belangrijk zijn. Terzelfder tijd moet men de preventie en controle van de watervervuiling versterken en de veiligheid van het drinkwater garanderen. Daarnaast moet men de preventie en controle van de luchtvervuiling, de standvastige verwerpingen, de verspreiding van het milieubeheer, en de vernieuwing van de milieusynthese in de steden versterken. Men moet ook de vernieuwing van de milieusynthese in de plattelandsgebieden, en de ecologische bescherming versterken. Verder moet men de circulatie van de economie in grote mate ontwikkelen, wetenschappelijke innovaties voor het milieu versterken en basisprojecten van milieubescherming implementeren. Men vergroot de dynamiek van controle en beheer van het milieu. Men implementeert “de goedkeuring van het begrenzen van gebieden” in gebieden waar de standaard aan vervuilende stoffen en de controle van de standaarden overschreden wordt. Elk gebied moet op een redelijke manier de lay-out begrenzen en optimaliseren en op een redelijke manier de natuurlijke bronnen regelen en duurzaam gebruiken. Tegen 2010, moet men voornamelijk gebouwd hebben aan de perfectionering van de organisaties en hun functie, en aan het effectief maken van de omloop. Verder moet men een krachtig en preventief monitorsysteem voor het milieu controleren en beheren. Men zal wat betreft de controle en het beheer van het milieu op een capabele manier een stap vooruit zetten en het verder promoten. Daarenboven zal men een langdurig mechanisme van milieubescherming vormen.
102
10. 陕西省省长袁纯清在渭河流域污染治理现场会上强调加大力度加快步伐实现渭河 治污新突破 (2007-03-02) 2 月 27 日，全省渭河流域污染治理项目建设现场会在咸阳召开，省长袁纯清强调要站 在牢固树立和全面落实科学发展观的高度，从我省经济社会可持续发展和三秦 人民的 福祉计，抓住机遇，创新机制，加大力度，加快步伐，以污水处理和垃圾处理设施建 设为重点，实现渭河污染治理的新突破。副省长洪峰主持了会议。
袁纯清强调，渭河是陕西人民的“母亲河”，在陕境内流域面积占全省总面积的三 分之一，聚集了全省 64％的人口、56％的耕地、75％的灌溉面积、65％ 的生产总值。 但在经济快速发展的同时，我们也存在忽视环保和生态效益的问题，致使渭河成为全 省污染最为严重的一条河流，严重影响全省经济社会可持续发展。 目前渭河治理的最 好时机已经来临，国务院批复了《渭河流域综合治理规划》，国家发改委也将渭河流 域污染治理列入项目建设规划，省政府决定每年省级财政投入 1.5 亿元先行启动渭河 治理规划，全省上下治理渭河污染的积极性空前高涨。各级政府一定要从全面落实科 学发展观、建设西部经济强省、为三秦人民谋福祉出 发，充分认识实施渭河污染治理 的重要性和紧迫性，齐心协力完成这一艰巨的历史任务。
袁纯清指出，关中不仅要在经济社会方面实现率先发展，而且要在治理污染方面 走在前列。渭河流域治污主要目标是到 2010 年，城市中心区污水处理率，西安达 到 80％以上，宝鸡、咸阳、渭南、铜川、杨凌等达到 70％以上，县城达到 50％以上，基 本实现每个县城建成一座污水处理和垃圾处理设施，中心城市生活垃圾 处理率达到 80 ％以上，其余市县达到 65％以上。基本实现渭河由劣 V 类水改善为 V 类水的阶段性 目标，初步解决黑臭问题。实现这一目标，必须采取得力措施， 加快污水和垃圾处理 设施建设；调整经济结构，关停渭河和主要支流沿岸的高污染企业；实施综合治理， 加强渭河流域水土保持和生态环境建设。
袁纯清强调，渭河流域污染治理是全省治污工作的重中之重，当前要突出抓好污 水、垃圾处理设施建设。一是要进行制度创新，用新理念新机制新模式推进治污工 作
103
实现新突破。在全流域推广咸阳和杨凌“企业建厂、政府建网，产业运作、政府配套， 企业按规定标准排放，政府按达标水量付费”的建设经营模式。二是要着力 抓好落 实，用扎实的工作推进治污设施建设取得新进展。切实加快项目前期准备工作，做到 项目方案设计、规划定点、土地征用、环境评价、资金筹措五到位，确保 建成一个、 运行一个、补充开工一个。三是要攻克重点难关，以技术措施推动治污工作形成新基 础。着力解决提高大中城市污水处理深度、扩大中水用户和小型项目 工艺设计问题。 四是要落实各方责任，通过加强管理监督保证新机制取得新效果。渭河流域污染治理 的责任主体是市、县政府，市、县政府要保证当地建成相应的污 水、垃圾处理设施， 并正常运营，发挥效益。
袁纯清强调，要切实加强对渭河污染治理工作的领导。渭河流域污染治理领导小 组及其办公室要 充分发挥统筹协调职能。省财政、物价、监察、审计等部门，要加强 督促检查，保证收费政策按计划出台，保证收费达到标准，保证收费全额优先用于已 建成污水处 理厂的运行。对挪用、截留治污费用的市县、单位和个人，依法予以严肃 处理。
洪峰要求各级政府认真贯彻会议精神，扎扎实实做好工作，尽量把列入规划的项 目往前赶，省上有关部门要加强指导和支持，确保污水、垃圾处理设施建设预期目标 的实现，开创我省环保治污工作新局面 Bron: http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200703/t20070302_101223.htm
10) De gouverneur van de provincie Shaanxi, Yuan Chunqing, legde er ter plaatse, op een bijeenkomst over de behandeling van de watervervuiling van het stroomgebied van de Wei Rivier, de nadruk op dat men de dynamiek moet vergroten en sneller moet vooruitgaan in het realiseren van een nieuwe doorbraak in het regelen van de vervuiling van de Wei Rivier.
Op 27 februari, werd een bijeenkomst gehouden in Xianyang over het bouwen aan een project voor het behandelen van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei Rivier over de hele provincie. Provinciegouverneur Yuan Chunqing legde er de nadruk op dat men moet vasthouden het betrouwbaar vestigen van en in het algemeen implementeren van een
104
wetenschappelijk ontwikkelde visie. Vanuit de economische maatschappij van onze provincie heeft men langdurig de gezegende ideeën van het volk van Shaanxi ontwikkeld. Bovendien moet men ook de gelegenheid vastgrijpen, de mechanismen innoveren, de dynamiek vergroten en sneller vooruit gegaan. Men moet het bouwen aan waterzuiveringsinstallaties en afvalverwerkingsfaciliteiten beschouwen als een zwaartepunt, en men moet een nieuwe doorbraak realiseren in het behandelen van de vervuiling van de Wei Rivier. De vice-gouverneur Hong Fengzhu zat de conferentie voor.
Yuan Chunqing legde de nadruk op het feit dat de Wei Rivier “de moederrivier” is van het volk van Shaanxi. In het gebied van Shaanxi omvat het stroomgebied een derde van het totale grondgebied van de provincie, 64% van de bevolking, 56% van de landbouw, 75% van de geïrrigeerde gebieden en 65% van de productiewaarde. Maar tijdens een periode van snelle economische ontwikkeling, bestaat er nog het probleem van het negeren van het milieu en de ecologische voordelen, dit heeft geleid tot het feit dat de Wei Rivier de meest ernstig vervuilde rivier van de provincie geworden is. Dit heeft een ernstige invloed op de duurzame ontwikkeling van de economische maatschappij van de hele provincie. Momenteel is de beste gelegenheid om de Wei Rivier te behandelen al benaderd. De Staatsraad heeft een schriftelijk antwoord geleverd op “Het plan van de synthese van het stroomgebied van de Wei Rivier”. Het Nationaal Comité zal ook in de behandeling van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei, het plan van het constructieproject omvatten. Het provinciebestuur besliste om elk jaar op provinciaal niveau 1,5 miljoen Yuan te investeren om het plan voor de behandeling van de vervuiling van de Wei in werking te zetten. Onder de provinciale autoriteiten regelt men op een positieve manier de ongekende stijging van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei. Op alle niveaus van de regering moet men beslist in het algemeen een wetenschappelijk ontwikkelde visie realiseren, bouwen aan het versterken van de economie van de westelijke provincies, en werken omwille van de bevolking van Shaanxi aan een gezegende uitvaart. Bovendien moet men volledig het belang en de urgentie van de realisering van het regelen van de vervuiling van de Wei bevatten, en eensgezind deze harde historische taak vervolledigen.
Yuan Chunqing wees erop dat, dat de Centrale Vlakte van Shaanxi niet alleen op het gebied van economie, de leiding in het ontwikkelingsproces moet nemen, maar ook de leiding moet nemen op het gebied van de behandeling van watervervuiling.
105
Het behandelen van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei is het voornaamste doel tegen 2010. Wat betreft de ratio van de verwerking van het afvalwater in de centra in de steden, in Xi’an werd meer dan 80% bereikt; in Baoji, Xianyang, Weinan, Tongchuan, Yangling enzovoort, bereikte het meer dan 70%; en in de districtsteden meer dan 50%. Normaal gezien realiseert elke districtstad één waterzuiveringsinstallatie en afvalverwerkingfaciliteit; de ratio van de verwerking van huisvuil in de centrale steden bereikt meer dan 80%, in andere steden en districten bereikt het meer dan 65%. Fundamenteel gezien realiseert men geleidelijke doelen om de Wei te verbeteren van klasse V naar klasse III123. Voorlopig zal het zwarte, stinkende probleem dan opgelost zijn. Wanneer men dit ene doel wil realiseren, dan moet men op een efficiënte manier maatregelen nemen. Men moet het bouwproces van de faciliteiten die afvalwater en huisvuil verwerken versnellen. Verder moet men de economische structuur aanpassen, en de grote ondernemingen die de Wei en de voornaamste zijrivieren en kusten vervuilen sluiten. Op die manier realiseert men een logisch programma, en versterkt men de bescherming van water en bodem van het stroomgebied van de Wei en de bouw aan een ecologisch milieu.
Yuan Chunqing legde er de nadruk op dat de behandeling van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei een belangrijk zwaartepunt is in de controle van de vervuiling in de hele provincie. Daarnaast legde hij de klemtoon op het feit dat men tegenwoordig op een prominente manier aandacht moet besteden aan het bouwen van faciliteiten die het afvalwater en het afval verwerken. Het eerste punt is dat men het systeem verder moet innoveren. Met nieuwe ideeën, mechanismen en patronen gaat men vooruit in de werkzaamheden ter controle van de vervuiling om op die manier een nieuwe doorbraak te realiseren. In het hele stroomgebied promoot men in Xianyang en Yangling het patroon van het bouwbeheer van “ ondernemingen vestigen fabrieken, de regering plaats een controlenetwerk, de ondernemingen produceren, de regering doet het noodzakelijke, de ondernemingen handelen volgens vastgelegde standaarden, de regering betaalt de kosten volgens het bereiken van de standaard van de waterkwaliteit”. Het tweede punt is dat men speciale aandacht moet besteden aan de realisering. Men gaat met duurzame arbeid vooruit in het bouwen aan faciliteiten die afvalwater verwerken om nieuwe vooruitgang te boeken. Men versnelt op een praktische manier de 123
Waarschijnlijk is er in de oorspronkelijke tekst een typfout gebeurd. Vermoedelijk bedoelt men hier van klasse V naar klasse III ( water dat na behandeling geschikt is voor consumptie).
106
voorbereidingswerken van een vroegere periode van het project. Op die manier bereikt men 5 zaken, namelijk het ontwerp van een projectplan, de bepaling van een plan, de overname van land voor gebruik, de inschatting van het milieu, en de verhoging van de fondsen. Daarenboven garandeert men de bouw, het verloop, het bijkomend in werking zetten van een centrale. Het derde punt is dat men de voornaamste moeilijkheden moet aanpakken. Met technologische stappen zet men de werkzaamheden ter controle van de vervuiling in werking om een nieuwe basis te vormen. Op een sterke manier lost men het probleem op door de capaciteit van de behandeling van afvalwater in de grote en middelgrote steden te verhogen en het technologische ontwerp van grote en middelgrote waterverbruikers en kleine ondernemingen uit te breiden. Het vierde punt is dat men verschillende taken moet doorvoeren. Door het versterken van nieuwe mechanismen inzake de garantie van de controle van het beheer, bereikt men nieuwe resultaten. De verantwoordelijke voor de regeling van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei, is het bestuur van de steden en districten. Het bestuur van de steden en districten moet kunnen garanderen dat men lokaal bouwt aan gerelateerde faciliteiten die afvalwater en huisvuil verwerken, en op een normale manier functioneren, en voordelen vertonen.
Yuan Chunqing benadrukte dat men op een praktische manier het leiderschap van de controlewerkzaamheden van de vervuiling van de Wei moet versterken. De leiders in de organisatie van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei, te weten de kleine groepen en deze bureaus moeten volledig de gecoördineerde functies vertonen. De Departementen van Financiën, Kosten, Controle enzovoort van de provincie moeten de inspectie van de controle versterken, en garanderen dat het beleid van belasting volgens plan verloopt. Daarnaast moeten ze garanderen dat de belastingen de standaard bereiken en dat de totale som van de belastingen eerst gebruikt wordt voor het bouwen van waterzuiveringscentrales. Jegens de steden, districten, werkeenheden en mensen die de het geld voor de controle van de vervuiling verduisteren of tijdelijk stopzetten, moet men volgens de legale weg aanklagen. Hong Feng verzocht dat elk bestuur op elk niveau in de geest van de conferentie de zaken implementeert, en dat ze op een solide manier de werkzaamheden voltooien. Daarnaast verzocht hij ze zo lang mogelijk verder zouden gaan met het programma dat het plan omvat. De provinciale autoriteiten en andere gerelateerde departementen moeten instructies en steun versterken, en ze moeten de realisering van het doel van het bouwen aan faciliteiten die 107
afvalwater en huisvuil verwerken garanderen. Daarenboven moeten ze nieuwe fases creëren in de controlewerkzaamheden van de milieubescherming in onze provincie.
108
11. 云南红河州个旧市环保局加强红河大道公路沿线污染源监控 (2007-03-02) 随着红河大道的建设和通车，位于大屯剪子口的 15 家工业企业即成为公路沿线重点 污染源监控企业，其中：冶炼企业 5 家，选矿和制砖企业 10 家。个旧市环保局加强对 该片区的环境监管，于 2006 年 12 月，由 戴麟副局长带领环境监察大队执法人员重点 对冶炼企业以及群众反应强烈的企业污染治理情况进行了现场检查。检查过程中，戴 麟副局长要求企业要清醒地认识到企 业目前所处位置的敏感性，要进一步加强污染治 理设施的监管及运行，确保污染源达标排放，同时避免事故性排放；对于乱堆乱放以 及影响视觉的冶炼渣，要立即采 取措施进行处理。检查中，对大屯办事处砖厂在生产 过程中因破碎后的原料随意堆放，产生的扬尘污染了周围环境的行为下发了限期整改 通知。戴麟副局长还要求大 屯环保办工作人员加强该片区的环境巡查，确保公路沿线 环境整洁。 Bron: http://www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200703/t20070302_101251.htm
11) Het EPB van de stad Gejiu in Yunnan versterkt de controle op de vervuilingsbronnen langs de hoofdroute van de Hong Rivier.
Langs de bouwwerken en verkeersvrije routes aan de hoofdweg van de Hong Rivier, zijn er op het kruispunt met Datun 15 industriële ondernemingen gesitueerd. Langs de oevers vormen ze een basispunt in de ondernemingen die de vervuiling controleren. Onder deze ondernemingen zijn er vijf smeltondernemingen, tien ondernemingen die mineralen splijten en baksteen produceren. Het EPB van Gejiu versterkt de controle en het beheer van het milieu in dit gebied. Sinds december 2006 inspecteerde, You Dailin, vice-directeur en leider van het EPB van Gejiu, en het personeel die de wetten handhaven inzake de controle van het milieu, ter plaatse de behandeling van de vervuiling door ondernemingen, die de smelterijen en het publiek intensifiëren. Gedurende de inspectie, verzocht vice-directeur Dailin de ondernemingen om op een sobere manier de gevoeligheid van de plaats van de huidige locatie van de ondernemingen te erkennen. Daarnaast moesten de ondernemingen een stap vooruit zetten in de versterking van de controle, het beheer en de activiteiten van de faciliteiten die de vervuiling controleren. Bovendien moesten ze kunnen garanderen dat de vervuilingsbronnen de lozingsstandaard
109
naleven. Tezelfdertijd moesten ze ongelukken waarbij afval geloosd wordt trachten te vermijden. Tegenover het smelten van sedimenten die willekeurig gestapeld en geplaatst worden en die de visie beïnvloeden, moet men onmiddellijk maatregelen treffen om verder te gaan in de verwerking. In het onderzoek, tegenover het zich opstapelen van ruwe materialen die omdat ze afgebroken worden en in het productieproces terechtkomen in de steenfabriek van het Dadun-bureau, en de acties van stofvervuiling door de verhoging van de productie, zendt men een bericht betreffende de wijziging van de tijdslimiet. Vice-directeur Dai Lin verzocht ook nog dat het arbeidspersoneel van het EPB de milieu-inspectie van de gebieden versterkt, en de netheid van het milieu langs de route garandeert.
110
12. 水污染地图公布五千家违法企业引起反响 公众和 NGO 成为监督企业重要力量 (2007-03-23) 本报讯
公众在污染防治中的力量究竟有多大，环境知情权和信息公开对污染企业能
起到怎样的作用，环保 NGO 组织在其中又扮演着怎样的角色？记者在近日由数 十家 环保 NGO 组织召开的会议上了解到，公众和民间环保组织社会监督的力量正日益显 现，成为督促违法企业改正其不法排污行为的重要力量。
去年 9 月，环保 NGO 组织公众与环境研究中心开办了“中国水污染地图”网站 (www.ipe.org.cn)。这是一个水污染公益数据库，汇集和整理了 全国各省、市的水质信 息、排放信息和污染源信息。目前，这一网站公布的污染企业近 5000 家，其中既有松 下、百事可乐等大型跨国公司的在华企业，也有不少 国有企业和乡镇企业；有的是超 标排放，有的是违反环评、“三同时”等制度，还有的是被要求限期治理和挂牌督办而 被记录在案。
公众 与环境研究中心主任马军说，达标排放是对企业公民最基本的要求，但仍然 有很多企业做不到。怎样才能让环境法律、法规得到不折不扣的执行，动力之一来自 民 众，尤其是受到污染影响的民众，让公众参与成为企业环境治理的真正动力。我们 不但提供了带有不同着色标识的河流，而且还对具体污染源进行了定位。我们正从 地 图走到实际，发动当地的 NGO 组织，看污染企业的排放对周边的社区和民众会有怎 样的影响；同时，我们也从实际走上地图，将污染企业的位置具体标注在电子 地图 上，让当地社区和公众看清楚，究竟谁是污染的根源。只有让公众了解了身边的风险 源，才能让他们也参与到对污染源的监督中。
据了解，数十家被“中国水污染地图”曝光的企业，做出会改进治污设施和环境管 理、确保达标排放的承诺，还主动要求接受第三方的环境审核，以重新赢得公众的信 任。
国家环保总局环评司巡视员牟广丰说，目前，公众环境意识正在增强，各种法律 也保证了公众的环境知情权与参与权。“中国水污染地图”从地域和空间上对污染 的河 流、区域进行了定位，而且把污染源追溯到点源上，落实到污染企业头上，最终公众 111
会要求企业对此负责，进而对企业的环境表现产生压力。
北京地球村、绿家园志愿者、云南大众流域等数十家环保 NGO 组织对这种环境 信息披露和公众监督参与的方法表示了赞赏。北京地球村主任廖晓义说，我们以信息 公开为手段，希望通过与企业的对话和协商，以互助互动的方式解决环境问题。 Bron: www.zhb.gov.cn/hjyw/200703/t20070323_101996.htm
12) De watervervuilingskaarten tonen aan dat vijf duizend illegale bedrijven grote gevolgen veroorzaken. Het publiek en de NGO’s worden de belangrijke kracht in het controleren van de ondernemingen.
Eigen berichtgeving. Het resultaat van de kracht van het publiek op het vlak van controle en preventie van watervervuiling is erg groot. Welke invloed zal de kennis van de situatie van het milieu en het publiek maken van informatie hebben jegens de vervuilende ondernemingen, en welke rol zullen de NGO’s van milieubescherming hier ondermeer in spelen? Onze reporter begreep op een conferentie die recent werd gehouden door een tiental NGO’s van milieubescherming, dat de kracht van controle door het publiek en de milieubeschermingorganisaties dag na dag toeneemt. Ze worden een belangrijke kracht in de controle van het gedrag van illegale ondernemingen die illegaal vervuilende stoffen lozen.
Vorige september, hebben de NGO’s van milieubescherming en het centrum voor milieuonderzoek, een website “ Kaarten van de watervervuiling in China” opgezet (www.ipe.org.cn) . Dit is een database voor het publieke welzijn van de watervervuiling. Men kan er informatie vinden die verzameld en georganiseerd is, betreffende de waterkwaliteit van elke provincie en stad, de lozingen en vervuilingsbronnen. Tegenwoordig heeft deze website haast 5000 ondernemingen die vervuilen publiek gemaakt, waaronder Matsushita, Pepsi-Cola en andere grootschalige multinationals in Chinese ondernemingen. Maar er zijn ook veel ondernemingen in staatsbezit en landelijke ondernemingen. Sommigen overschrijden de lozingstandaarden, sommigen overtreden het systeem van milieucommentaren en ‘ de Drie Synchronisaties124’, en er zijn nog anderen die
124
Zie punt 1.4.3.2, D
112
door de regelingen van de vereisten van een tijdslimiet en de controle van een licentie, vastgelegd worden in een rapport. De directeur van het publiek onderzoekscentrum voor milieubescherming, Ma Jun, zei dat het bereiken van de standaarden van lozing de belangrijkste basisvereiste is voor de burgers tegenover de ondernemingen, maar dat er nog veel ondernemingen zijn die dit niet kunnen bereiken. Hoe kan men maken dat de implementatie van natuurwetten en reguleringen, in elke zin van het woord, wordt bereikt? Eén van de drijvende krachten komt vanuit het volk, in het bijzonder de invloed die het publiek uitoefent op de vervuiling. Laat het volk een oprechte kracht worden in het milieubeheer van ondernemingen. Wij hebben niet alleen voorzien dat de verschillende stroomgebieden met verschillende kleuren gemarkeerd zijn, we hebben ook nog de locatie van de concrete vervuilingsbronnen opgesteld. We gaan echt van de kaart naar de werkelijkheid: we starten lokale NGO’s, we bekijken welke invloed de ondernemingen die illegaal afval lozen hebben jegens de perifere gemeenschap en het volk. Tezelfdertijd, gaan wij ook van de werkelijkheid naar de kaarten. We zijn van plan om de specifieke positie van vervuilende ondernemingen te noteren op elektronische kaarten, op die manier laten we de lokale gemeenschap en het volk duidelijk zien wie de eigenlijke bron van vervuiling is. We maken de risicozijde duidelijk aan het volk, en dan pas kunnen we hen ook laten deelnemen aan de controle van de vervuilingsbronnen.
Er is gerapporteerd dat een tiental ondernemingen die ontmaskerd zijn door “de kaarten van watervervuiling in China”, vooruitgang geboekt hebben in de faciliteiten voor het verwerken van afval en het milieubeheer, en dat ze de garantie gegeven hebben dat het dumpen van afval de standaarden zal bereiken. Het initiatief vereist nog dat men de verificatie van het milieu door een derde partij aanneemt, om het vertrouwen van het publiek terug te winnen.
De controleur van het SEPA, Mou Guangfeng, zei, dat tegenwoordig het milieubewustzijn van het publiek toeneemt. Verder stelde hij ook dat elke soort wet ook de kracht van het milieubewustzijn van het volk en de deelname aan die kracht garandeert. “ De kaart van de watervervuiling in China” heeft vanuit de regio en de lege ruimte, de waterlopen en gebieden die vervuild zijn geplaatst, en verder de vervuilingsbronnen op bronpunten getraceerd. Het hoofd van de ondernemingen die vervuilen zijn uitgevoerd, en uiteindelijk
113
kan het publiek de ondernemingen verzoeken om hun verantwoordelijk te nemen, en druk uitoefenen op het gedrag van ondernemingen jegens het milieu. Tientallen milieubeschermings-NGO’s waaronder Werelddorp Beijing, Vrijwilligers voor een Groen Thuisland, Stroomgebied van het volk van Yunnan, enzovoort hebben de methode van het onthullen van deze soort informatie over het milieu en de deelname van het volk aan de controle, goedgekeurd. Directeur van het Werelddorp Beijing Liao Xiaoyi zei: “Wij beschouwen het publiek maken van informatie als een methode, wij hopen hierdoor op een dialoog en overleg met de ondernemingen. Met deze methode van wederzijdse interactie zullen we het milieuprobleem oplossen.”
114
13. 全国政协委员呼吁重视水环境安全 长江沿岸重化工布局亟待调整 (2007-03-14) 近几年来，突发水环境污染事故频发。从水污染事故的成因来看，大量重化工企 业的沿江布局是主要原因之一。长江流域作为我国主要经济命脉，约 50％的高 耗能、 重污染、高水耗的化工石化企业分布于此。“十一五”期间，长江沿岸重化工产业的布 局问题和治理设施建设的保证成为此次“两会”上委员关注的话题。
重化工布局威胁水环境安全
长江流域是我国主要经济命脉，约占全国总量 35％的流域水资源创造了经济总量 占全国 GDP54％的成绩。由于未能从整体上考虑流域产业的规划布局，沿江各省市纷 纷将高能耗、高水耗、重污染的重化工 企业设置在长江两岸，而相关的环境保护工作 相对滞后，导致长江流域水污染逐年加剧，流域生态安全特别是水环境安全问题日益 突出。
民进中央在组织对长江干流沿岸上海、江苏、江西等 8 个省、市考察和调研后提 出，长江流域水环境安全问题已相当严重，突出表现在流域工业和生活污水排放量居 高不下；流域工业和生活污水处理能力低，污水处理设施建设跟不上水环境污染的速 度；流域水体污染严重，水质日趋恶化；流域产业布局不合理，水污染事故频 发。
“从水污染事故的成因来看，大量重化工企业沿江布局是主要原因之一。”民进中 央在调研报告中对长江流域的水环境安全问题成因 做出总结。目前长江流域沿江分布 着五大钢铁基地(上海、武汉、攀枝花、马鞍山、重庆)，七大炼油厂(上海、南京、安 庆、九江、岳阳、荆门、武汉)，以及上 海、南京、仪征等地的石油化工基地。据统 计，中国两万多家石化企业中有 1 万多家分布在长江流域。
流域产业布局必须调整
令人忧虑的是，长江流域各省市在“十一五”规划中，仍将重化工作为发展重点， 在具体的产业规划中都有新增、扩建高能耗、高水耗、重污染项目的计划，而这 些项 目大都沿江布局。如上海市将精品钢铁基地、化学工业区等沿长江入海口布局并紧邻 115
黄浦江；江苏省沿江城市将着重发展装备制造、化工、冶金、物流四大产业 集群；安 徽省沿江城市将着重发展汽车、冶金、装备制造、石化及化工、建材及新材料和物流 六大产业集群；江西省将对江铃、昌河、洪都和江铜等知名重化工企业 进行扩建……
“不难想象，如果沿江各省市均按已制定的‘十一五’规划布局相关产业，那么长江 流域水环境安全非但不能得到有效保障，而且将面临更大的风险和隐患。”全国政协委 员陈凌孚对于长江流域“十一五”的重化工产业布局深表忧虑。
统筹长江流域的水资源容量规划其产业布局应成当务之急。民进中央建议，必须 建立长江流域水环境水资源综合管理机构，在充分调研和分析流域水环境、水资源 现 状和承载力的基础上，根据各省市的产业发展特色和基础，统一制订流域“十一五”社 会经济发展规划，包括重化工产业布局规划、水资源利用规划、水环境保护 规划等。
建立水环境安全预警机制
民进中央建议，应逐步完善水价形成机 制，通过工程水价、资源水价和环境水价 的合理调控，提高用水户对水环境破坏的成本补偿意识，用经济手段保护水资源。建 立和完善长江流域水功能区管理制度， 强化功能区的水质监测和入河排污口管理，加 大污染物总量排放的控制和监管力度。
加强长江流域水环境安全监测监控和预警应急工作，促进环境管理现代化。结合 水环境安全监督管理的需要，优化流域水环境监测监控站网，在提高常规监测监控能 力的同时，逐步采用自动监测、遥感监测等技术，建立长江流域水环境安全决策支持 系统和预警应急体系。
加强长江流域水环境安全的基础科学研究。针对流域内河网水污染和水环境修 复、湖泊富营养化防治、非点源污染模拟与监控、持久性有毒污染物的生态和健康风 险评估、湿地的保护和利用、三峡水库和南水北调工程水质保护、城镇饮用水源地水 质安全评估，河口咸潮入侵等重大科学问题，组织各方力量协同攻关，为流域水 环境 安全管理提供科学依据。 Bron: www.zhb.gov.cn/hjyw/200703/t20070314_101590.htm 116
13) De commissaris van de Nationale Politieke Consultatieve Conferentie deed een oproep om de veiligheid van het watermilieu belangrijk te achten. De structuur van de zware chemische industrie aan de oevers van de Lange Rivier wacht dringend op een aanpassing.
De voorbije jaren, hebben zich plotseling een aantal watervervuilingsrampen voorgedaan. Gezien de oorzaak van de watervervuilingsrampen, is de structuur van de zware chemische en industriële ondernemingen langs de oevers van de rivier één van de voornaamste oorzaken. Het stroomgebied van de Lange Rivier is voor ons land een belangrijke economische levenslijn, waar chemische en petrochemische ondernemingen waarvan ongeveer 50% een hoog energieverbruik, ernstige vervuiling en een hoog waterverbruik hebben, verspreid liggen. In het 11e vijfjarenplan, wordt het probleem van de structuur van de zware chemische industrie langs de oevers van de Lange Rivier en de garantie van het bouwen aan verwerkingsfaciliteiten een topic waaraan de comitéleden aandacht besteden op deze twee conferenties.
De structuur van de zware chemische industrie bedreigt de veiligheid van het watermilieu.
Het stroomgebied van de Lange Rivier is de voornaamste economische levenslijn van ons land, ongeveer een nationaal totaal van 35% van de waterbronnen van de stroomgebieden heeft een economische output van een nationaal totaal van 54% gecreëerd. Omdat men vanuit het geheel geen rekening kan houden met de structuur van het plan van de ondernemingen in het stroomgebied, en omdat elke provincie en stad langs de oever van plan is om veelvuldig zware chemische ondernemingen die een hoog energieverbruik, ernstige vervuiling en een hoog waterverbruik kennen, te vestigen aan beide oevers van de Lange Rivier, en wegens het feit dat de gemeenschappelijke milieubeschermingswerken een relatieve achterstand opgelopen hebben, nam de vervuiling van het stroomgebied van de Lange Rivier jaar na jaar toe. De veiligheid van de ecologie van het stroomgebied is in het bijzonder een veiligheidsprobleem van het milieu die dag na dag prominenter wordt.
117
Na de inspectie en controle van de voornaamste provincies en steden Shanghai, Jiangsu, Jiangxi enzovoort langs het stroomgebied van de Lange Rivier, hebben de centrale autoriteiten vastgesteld dat het veiligheidsprobleem van het watermilieu van het stroomgebied van de Lange Rivier al heel ernstig geworden is. Men heeft prominent aangetoond dat industrie die langs de waterloop sanitair afvalwater dumpt, nog steeds een heel hoog niveau bereikt. De capaciteit van de behandeling van het afvalwater van de industrie langs de rivier is laag. De bouw van waterzuiveringsinstallaties kan de snelheid van de watervervuiling niet volgen. De vervuiling van het water en stroomgebieden is ernstig, de kwaliteit van het water neemt dag na dag af. De structuur van de industrie langs de stroomgebieden is onlogisch, en watervervuilingsrampen doen zich steeds frequenter voor.
“Indien men vertrekt vanuit de oorzaken van de watervervuilingsrampen, dan is de structuur van de hoge graad aan zware chemische ondernemingen langs de oever één van de voornaamste oorzaken.” De centrale autoriteiten kwamen tot deze conclusie in een onderzoeksrapport over de oorzaken van het veiligheidsprobleem van het watermilieu in het stroomgebied van de Lange Rivier. Tegenwoordig zijn er langs de oevers van het stroomgebied van de Lange Rivier vijf grote metaalbasissen (Shanghai, Wuhan, Panzhihua, Ma’anshan, Chongqing), zeven grote raffinaderijen ( Shanghai, Nanjing, Anking, Jiujiang, Yoyang, Jingmen en Wuhan), en verder nog petrochemische basissen in Shanghai, Nanjing, Yizheng, enzovoort. Statistieken hebben aangetoond dat meer dan 20.000 petrochemische bedrijven in China, meer dan 10.000 afdelingen hebben in het stroomgebied van de Lange Rivier.
De structuur van de ondernemingen in het stroomgebied moet aangepast worden.
Dat wat beangstigend is, is dat elke provincie en stad langs het stroomgebied van de Lange Rivier in het kader van het elfde Vijfjarenplan, nog steeds van plan is om de zware chemische industrie als ontwikkelingspunt te maken. In het plan van de algemene ondernemingen, zijn de projectplannen met een hoog energieverbruik, hoog waterverbruik en zware vervuiling toegenomen en vermeerderd. Bovendien zijn deze projecten grotendeels allemaal langs de oevers van de rivier gevestigd. Zo is Shanghai bijvoorbeeld van plan om een metaalbasis van hoge kwaliteitsgoederen, chemische industriegebied, enzovoort, langs de Lange Rivier aan de zeehaven en de naburige Huangpu Rivier te vestigen; steden langs de Lange Rivier in de provincie Jiangsu zijn van plan om vier grote groeperingen van fabricage 118
van uitrusting, chemische industrie, metaalverwerking en de doorvloeiing van materiaal te ontwikkelen; steden langs de rivier in de provincie Anhui zijn van plan om zes grote groepen van industrie te ontwikkelen van auto’s, metaalverwerking, fabricage van materialen, petrochemische en chemische industrie, bouwmaterialen en nieuwe materialen, en doorvloeien van materiaal; in de provincie Jiangxi is men van plan om bekende zware chemische industrieën zoals Jiangling, Maohe, Hongdu en Jiangtong uit te breiden; enzovoort.
“Het is niet moeilijk om zich voor te stellen dat, in het geval dat elke provincie en stad langs de rivier die al gelijkelijk de structuur van het vastgelegde elfde Vijfjarenplan van de gerelateerde ondernemingen doorvoeren, op die manier de veiligheid van het milieu van het stroomgebied van de Lange Rivier niet alleen niet een effectieve verzekering kan bereiken, maar ook dat men geconfronteerd zal worden met een groter risico en een verborgen gevaar.” Chen Lingfu, de commissaris van de Nationale Politieke Consultatieve Conferentie drukte zijn vrees uit jegens de structuur van de zware chemische ondernemingen van het elfde Vijfjarenplan die aan het stroomgebied van de Lange Rivier liggen.
De planning van de structuur van de ondernemingen langs het stroomgebied van de Lange River wordt een dringende zaak. De centrale autoriteiten suggereren dat men een structuur van het beheer en de synthese van de waterkwaliteit en het watermilieu van het stroomgebied van de Lange Rivier moet opstellen. Op basis van volledig onderzoek en analyse van het watermilieu van het stroomgebied, de huidige situatie van de waterbronnen, en de vervuilingslast, zal men karakteristieken en een basis ontwikkelen volgens de ondernemingen van elke provincie en stad. Verder zal men het plan van socio-economische ontwikkeling van het elfde Vijfjarenplan van het stroomgebied één maken, waaronder een plan voor de structuur van zware chemische ondernemingen, een plan voor het gebruik van waterbronnen, een plan voor de bescherming van het watermilieu, enzovoort.
Het vestigen van een vroeg waarschuwingsmechanisme voor de veiligheid van het watermilieu. De centrale autoriteiten suggereren dat men geleidelijk aan het systeem van het bouwen aan de prijs van het water moet perfectioneren, en dat men een op een logische manier het project van de waterprijs, de waterprijs van de bronnen en de waterprijs van het milieu moet aanpassen. Verder suggereren ze dat men het bewustzijn moet verhogen jegens de schade van 119
de vernietiging van het watermilieu door het gebruik van water in de huishoudens, en dat men met een economische methode de waterbronnen moet beschermen. Men zal een controlesysteem vestigen en perfectioneren op het gebied van de watercapaciteit van het stroomgebied van de Lange Rivier. Daarenboven zal men de controle op het gebied van watercapaciteit en het beheer van de afvoer van het dumpen van afvalstoffen in de rivier versterken, en de controle van de totale kwantiteit van vervuilende stoffen die geloosd worden en de dynamiek van controle en beheer vergroten.
Indien men de controle van de monitor van de veiligheid van het watermilieu in het stroomgebied van de Lange Rivier en de werkzaamheden rond het vroeg waarschuwen bij een noodtoestand versterkt, dan gaat men vooruit in de modernisering van het milieubeheer. Men zal de behoeftes van het beheer van de controle van de veiligheid van het watermilieu combineren, en de website die de monitor van het watermilieu van het stroomgebied controleert optimaliseren. Wanneer men de capaciteit van de controle van de conventionele monitor verhoogt, dan zal men geleidelijk aan de technologie van een automatische monitor, afstandsmonitors, enzovoort, gebruiken. Men zal men een ondersteuningsprogramma en een waarschuwingssysteem bij noodtoestanden vestigen op basis van de beslissing die gemaakt is rond de veiligheid van het watermilieu van het stroomgebied van de Lange Rivier .
Men zal het wetenschappelijke basisonderzoek naar de veiligheid van het watermilieu van het stroomgebied van de Lange Rivier versterken. Gezien de watervervuiling in het netwerk van waterlopen en het herstel van het watermilieu, de preventie en controle van de meren Fuguan en Yanghua, de simulatie en controle van watervervuiling bronnen, de schatting van de gezondheidsrisico’s en de ecologie van de duurzame giftige vervuilende stoffen, de bescherming en het gebruik van moerasland, de bescherming van de waterkwaliteit in projecten zoals de Drieklovendam en de wijziging van de zuidelijke wateren naar het noorden, de evaluatie van de veiligheid van de waterkwaliteit van de drinkwaterbronnen van de steden. De zoutwatergetijden aan de riviermonding vallen de vitale wetenschappelijke kwesties aan, men organiseert aanvallen op de coördinatie van de capaciteit op alle gebieden, het voorziet een wetenschappelijke basis voor het beheer van de veiligheid van het watermilieu van de waterlopen.
120
14. 全国人大代表、 全国人大代表、陕西省长袁纯清强调 三项措施治理渭河污染 (2007-03-12) 本报讯
全国人大代表、陕西省长袁纯清 3 月 10 日在接受媒体采访时强调，陕西省要
采取 3 项措施治理渭河污染。
袁纯清指出，渭河是三秦大地的母亲河，目前已经失去了生态功能。为了加快渭 河治理的步伐，经过调查研究，省委、省政府决定加大力度，采取 3 项措施:
第一是“关”。凡是污染严重的企业，排污达不到标准的企业，一概关掉。因为小 造纸厂要减排是根本做不到的，它要达到排污标准需要很大的投入。多年以来，陕西 在渭河流域已经关掉了 1000 家以上污染企业。去年又关掉了 56 家造纸厂。
第二是“建”。就是建设污水处理厂和垃圾处理厂。现在全流域已经有 8 座污水处 理厂，一天可以处理 77 万吨污水。在建、扩建的 6 座污水处理厂建成以后，将 有 54 万吨的污水处理能力，但还不够。陕西省有 54 个县城，“十一五”末，全部都要建起污 水处理厂和垃圾处理厂。省财政一年投入 1.5 亿元，一连搞 5 年， 还要不断增加投 入，帮助建污水处理厂。但是这 1.5 亿元不仅是建污水处理厂，还要对关闭的小造纸 厂给予一定补贴。
第三是搞生态整治。陕西正在咸阳、西安的渭河城市段进行生态修复。尤其是污 水处理厂，采取“政府建网、社会建厂、产业运作、政府配套，企业按规定标准排放， 政府按达标水量付费”的建设经营模式。目前在咸阳、杨凌采取这种模式的污水处理厂 运行得非常好。 Bron: www.zhb.gov.cn/hjyw/200703/t20070312_101504.htm
121
14) De afgevaardigde van het Nationaal Volkscongres en de gouverneur van de provincie Shaanxi, Yuan Chunqing, legt de nadruk op drie maatregelen om de vervuiling van de Wei Rivier te regelen.
Eigen berichtgeving: de afgevaardigde van het Nationaal Volkscongres en gouverneur van de provincie Shaanxi, Yuan Chunqing, legde tijdens een interview voor de media op 10 april, de nadruk op het feit dat de provincie Shaanxi drie maatregelen moet nemen om de vervuiling van de Wei Rivier te regelen.
Yuan Chunqing wees erop dat de Wei Rivier de moederrivier is van het volk van Shaanxi. Tegenwoordig heeft het al ecologische capaciteiten verloren. Om de stappen voor het regelen van de Wei rivier te versnellen, hebben de provinciale partij en het provinciaal bestuur na onderzoek en studie besloten om de dynamiek te vergroten, en drie maatregelen te nemen:
Het eerste punt is “sluiten”. Elke onderneming die ernstig vervuild, ondernemingen die afvalstoffen lozen die de standaard niet bereiken, zullen onmiddellijk gesloten worden. Omdat kleine papierfabrieken hun lozing moeten reduceren kunnen ze het fundamenteel gezien niet bereiken. Ze moeten de standaard van het dumpen van afval bereiken en heel grote investeringen maken. Enkele jaren geleden, zijn er in Shaanxi in het stroomgebied van de Wei, al meer dan duizend ondernemingen die vervuilen gesloten. Vorig jaar heeft men opnieuw 56 papierfabrieken gesloten.
Het tweede punt is “bouwen”. Het is het bouwen van waterzuiveringsinstallaties en afvalverwerkingcentrales. Nu zijn er in het hele stroomgebied al acht waterzuiveringsinstallaties: op één dag kan men al 77.000 ton afvalwater verwerken. Na het bouwen en uitbreiden van zes waterzuiveringsinstallaties, zal men een capaciteit hebben om 54.000 ton afvalwater te verwerken, maar dat is nog niet voldoende. De provincie Shaanxi heeft 54 districten. Aldus moet iedereen, op het einde van het elfde Vijfjarenplan, waterzuiveringsinstallaties en afvalverwerkingsinstallaties bouwen. De provincie investeert jaarlijks 150 miljoen Yuan, en dat om de vijf jaar. Men moet voortdurend de investeringen versterken, en helpen aan het bouwen van de waterzuiveringsinstallaties.
122
Maar deze 150 miljoen Yuan is niet alleen voor het bouwen van waterzuiveringsinstallaties, men moet ook nog een zekere subsidie geven aan de kleine papierfabrieken die sluiten. Het derde punt is het herstellen van de ecologie. De steden aan de Wei rivier Xianyang en Xi’an in Shaanxi zijn bezig aan het herstellen van de ecologie. Voornamelijk zijn het waterzuiveringsinstallaties. Men neem het constructiepatroon aan van “ het visnet van de regering, de maatschappij zet een fabriek op, ondernemingen produceren, de regering doet het nodige, ondernemingen lozen afval volgens de vastgelegde standaarden, de regering betaalt de kosten volgens de bereikte kwantiteit van het water”. Tegenwoordig varen de waterzuiveringsinstallaties die deze methode aannemen in Xianyang en Yangling, er heel goed bij.
123
15. 陕西渭南加大渭河污染治理 年底前关闭所有小煤矿 2007-04-03 为加大对渭河流域污染的治理力度，日前，渭南市公布了《渭南市渭河流域水污染防 治实施意见》。《意见》指出，在 2007 年年底前，关闭所有 3 万吨以下的小煤矿， 2010 年前要努力解决渭河流经城市附近河流的黑臭问题，在渭南兴建 9 个污水处理厂 和 8 个垃圾填埋厂。
据了解，渭河在渭南境内全长 138 公里，水体污染严重。《意见》指出，要加大 对重污染行业的综合整治力度，强制淘汰浪费资源、污染环境的工艺、技术和落 后的 设备、产品。在 2007 年年底前，关闭所有 3 万吨以下的小煤矿，停止新建 30 万吨以 下的煤矿。以停止供电、拆除设备为标准，取缔一批污染严重、治理无 望的造纸企 业。
与此同时，从 2007 年开始至 2009 年，已列入省污水处理设施建设规划的渭南西 区、华阴市、蒲城县等 9 个区县的 污水处理厂将建成投入运行。另外，力争在 2010 年开工建设潼关县、白水县的污水处理厂。对 8 个列入省级垃圾处理设施建设项目规 划的，逐步建设实施。 2007 年主要计划是实施市区垃圾收集清运系统建设项目。 Bron: www.zhb.gov.cn/info/gxdt/200704/t20070403_102368.htm
15) De stad Weinan in Shaanxi vergroot de controle op de vervuiling van de Wei rivier. Voor het einde van het jaar sluit men kleine kolenmijnen.
Om de controledynamiek van de vervuiling van het stroomgebied van de Wei rivier te vergroten, heeft de stad Weinan gisteren “ De opinie van de implementatie van preventie en controle van de watervervuiling van het stroomgebied van de Wei rivier bij de stad Weinan.” gepubliceerd. “De opinie” wees erop dat men tegen het einde van het jaar 2007 de kleine kolenmijnen die minder dan 30 000 ton produceren zal sluiten. Voor 2010 moet men op een ijverige manier het zwarte, stinkende probleem van de naburige rivieren aan de steden bij het stroomgebied van de Wei rivier oplossen. In Weinan bouwt men negen waterzuiveringsinstallaties en acht afvalverwerkingsinstallaties.
124
Men heeft gerapporteerd dat de Wei rivier binnen de grenzen van Weinan in totaal 138 kilometer aflegt, de watervervuiling is er ernstig. “De opinie” wees erop dat men de dynamiek van het herstellen van de synthese van ondernemingen die zwaar vervuilen moet vergroten, dat men de eliminatie van afvalbronnen, ambachten die het milieu vervuilen, technologische en achterhaalde uitrusting, en producten moet afdwingen. Tegen het einde van 2007, zal men kleine kolenmijnen die minder dan 30 000 ton produceren sluiten, en de nieuw gebouwde kolenmijnen die minder dan 30 000 ton produceren stopzetten. Men beschouwt het stopzetten van de elektriciteitsvoorzieningen en het afbreken van uitrusting als standaard, en men verbiedt een deel van de zwaar vervuilende, hopeloze papierfabrieken.
En tezelfdertijd, zullen de negen districten van het westelijk gebied van Weinan, Huayin, Pucheng, enzovoort die al plannen hebben samengevat in verband met de constructie van waterzuiveringsinstallaties, vanaf 2007 tot 2009 beginnen met de investeringen te vervolledigen. Daarnaast zal men op een strenge manier in 2010 beginnen bouwen aan waterzuiveringsinstallaties in het Tongguan en het Baishui district. Men bouwt aan de projectplannen van de acht samengevatte afvalverwerkingsfaciliteiten op provinciaal niveau. Geleidelijk aan zal men bouwen aan de implementatie ervan . Het voornaamste plan van het jaar 2007 is de implementering van het constructieplan van het Qingyunsysteem betreffende het verzamelen van afval in de steden.
125
