Voorwoord door Prof. Dr. Q. Darmfögel, Hoogleraar Rijmelarij aan de University of Noroc City, Nevada, USA. Ja, ehh, nou kijk, er is mij gevraagd om een ter zake doend voorwoord te schrijven bij een beeldentuin expositie met als titel Flessenpost. Nu is het eh… natuurlijk zo, dat ik de meest aangewezen persoon ben zulks te doen, aangezien ik als vanzelfsprekend verstand heb van zowel gedichten en de achter liggende gedachten daar achter, alsmede kunstenarij in de algemene zin des woords. Derhalve is het voor mij geen moeite om zowel de gedichten als de kunstwerken in deze expositie euvel te duiden en van enig zinnig commentaar te voorzien. Tenslotte heb ik daar voor geleerd (Hogeschool van Mengelo, daarna de University van Noroc City). Zoals te doen gebruikelijk kan ik bij voorbaat al concluderen dat deze expositie nergens over zal gaan. U zult denken, is dat niet een wat voorbarige conclusie, Prof. Dr. Darmfögel? Neen, een driewerf neen! Want wat is het geval? Nou, ehh, kijk, de exposanten zijn ehh… namelijk de Graaf van Medwert en de Histotolk. Dus wat verwacht u dan nog. Het is dan ook het beste de expositie zonder enige verwachting tegemoet te treden, dan valt het allemaal misschien nog mee. Het beste wat ik daar over kan vertellen is dan ehh… toch eigenlijk dat ik mij niet geheel aan de indruk kan onttrekken te maken te hebben met twee notoire alcoholisten die gewoon te besodemieterd zijn om de lege flessen ehh… naar de glasbak te brengen. Over de gedichten kunnen we het beter helemaal niet hebben omdat ook deze door beide bovengenoemde heren zijn gemaakt. Ik waarschuw u nu alvast dat zij zich bedienen van de meest basale dichtvormen welke gedomineerd worden door het rijmschema van de Hema en het cliché van de V&D. U hoeft hier dus geen hoogstaande kunst te verwachten. Als u er op deze manier kennis van neemt, dan loopt u niet de kans een extra grote teleurstelling te moeten verwerken daar uw verwachtingen wederom te hoog gespannen waren. Ik kan mij niet voorstellen dat u er kennis van zou willen nemen, maar goed, mocht u toch en in het bezit van al uw ehh…geestelijke vermogens de beeldentuin expositie Flessenpost tot u te nemen, dan raad ik u dringend aan nadien een afspraak te maken via de Stichting Correlatie voor enige geestelijke nazorg, welke dringend nodig zal zijn. Over de zogenaamde kunstenaars hoeft u zich geen zorgen te maken, er zal voldoende uit het duister assortiment te putten zijn welke deze hopeloze figuren in staat zal stellen een volgende flessenpost expositie in te richten. Rest mij niet anders dan u veel sterkte wensen deze middag… Met enige hoogachtendheid, Prof. Dr. Q. Darmfögel, University of Noroc City, Nevada, USA
De kroonkurk De trotse kroonkurk Ooit was zij De kroon op de fles Het sluitstuk Te openen met Flessenopener Maar Bij gebrek daaraan Volstaat Het hang en sluitwerk Van een doorsneedeur Dan wel Het goed onderhouden Gebit van een Gezonde Hollandsche jongen Of stoere cowboy Maar ach, Welke innofant Heeft het toch bedacht De trotse kroonkurk Is nagenoeg ter ziele En vervangen Door een draaiend Equivalent Die, om het echt te laten lijken Wel sterk op haar lijkt Ged icht: Fran k Spij kers
Kroonkurken schieten hier tekort
Edele vinder van deze ongeadresseerde fles, Weet niet wie je bent, zoals jij ook niet weet wie ik ben, toch richt ik mij in mijn eenzaamheid tot jou. Aangespoeld op een zandbank inclusief obligate palmboom heb ik mij vergrepen aan de inhoud van deze fles voordat mijn brief de inhoud zou worden. Dit opdat ik anders geen mogelijkheid zie om mijn noodkreet de wereld in te sturen, aangezien de krijsende meeuwen en de traag over mijn koninkrijk rondkruipende schildpad niet van zins zijn naar mijn natuurlijk leiderschap te luisteren en mijn brief daar te bezorgen waar hij anders zou aanspoelen. Derhalve restte mij slechts de inhoud der fles een andere verpakking te doen toe komen wat mij geen enkele moeite heeft gekost. Het eiland is nadien wel twee keer zo groot geworden, maar dat kan er aan liggen dat kruipen toch aanmerkelijk trager gaat dan lopen. Opmerkelijk is nu ook dat er opeens twee palmbomen zijn. Je zult mijn nood begrijpen, lieve lezer... Het eiland meet circa 10 bij 10 meter, en om eerlijk met je te zijn, komt het eten van kokosnoot en zeewier mij mijlen ver de strot uit. En nu, nu gedwongen om mijn enig specimen uit het duister assortiment tot de mijne te maken. Ik smeek je dan ook, alsjeblieft, alsjeblieft... Red mij vooral niet, maar... stuur mij een nieuwe fles, maar dan met inhoud... Een aangespoelde vreemdeling P.S. ben je een jonge en aantrekkelijke vrouwelijke verschijning, dan mag je de fles ook wel komen brengen...
Weledele gij daarginds in eender welke oceaan, Verheugd kan ik u mededelen dat het door u gezonden bericht in goede orde is ontvangen. Overigens heel goede orde, namelijk bij de Graaf van Medwert. Ander goed nieuws is, dat ik mij niet bevind op een onbewoond eiland, doch alhier in het graafschap Medwert de kokosnoten en zeewier gewoon bij de plaatselijke supermarkt kan kopen, alsmede enige waar uit het duister assortiment. Het slechte nieuws is dus dat de fles niet is aangespoeld bij een jonkvrouwe van recent bouwjaar, maar getroost u met de gedachte dat eer zij bij u aan zou komen op uw verre eiland gerimpeld door zout en tijd zou zijn. Aan uw verzoek een fles uit het duister assortiment te retourneren geef ik graag gehoor. Ik ben daartoe dan ook naar een slempende slijter gegaan en heb aldaar van het statiegeld van uw fles een volle doch beduidend kleinere fles aangeschaft. De inhoud heb ik helaas tot mij moeten nemen, anders zou de inkt van mijn schrijven, zoals u zult begrijpen, uitlopen en in dat geval zou u nooit te weten komen welke belangwekkende mededelingen ik u wilde doen toekomen. Want bedenk, de schoonheid van onze taal is de alcohol voor ons zijn! Met deze hartverwarmende gedachte hoop ik u te sterken in uw verblijf daarginder. Ik hoop gauw weer van u te horen! Met gepaste adellijke hoogachting, Graaf van Medwert
Ge dic ht: Ma rk Spi jke rs
ik heb mezelf alvast een houten kop aangemeten de kerven zaten er al in mijn ogen zijn nu knoesten mijn haren als bladeren maken een herfstdek van wat ooit was had kunnen zijn al wat we vergaten te vergeten daarop zet ik de fles aan mijn schorsen lippen laat ik het alcohol in mijn nerven morgen geen aspirines nodig voor mijn houten hoofd want dat had ik al voor de kater
Ge di ch t: Fr an k Sp ijk er s
Gisting
en dan op een dag zal de kurk uit de fles barsten onhoudbaar… het gistingsproces zal zich buiten de fles voortzetten onomkeerbaar de woekerende substantie zal de fles verwoesten onvermijdelijk en zullen we slechts zeggen: de geest is uit de fles! onnozel…
Gedicht: Mark Spijkers
Drankdampen dansen Dralend door dranklokalen Dansende drankklanken Door dampende drankbokalen De drankorgelman dankt Dan dankend dwaze drankverhalen
Flessenpost Een brief in de fles Een noodkreet Uit het onbekende Van een onbekende Fles…fles…flessenpost Fles…fles…flessenpost
Gedi cht: Fra nk Spij ker s
Aangespoeld Tussen de rommel van schepen Blijven steken in grof zand Verstrikt in gekleurde nylon draden Fles…fles…flessenpost Fles…fles…flessenpost Geduldig wachtend Tot de ongeadresseerde Geadresseerde Kennis neemt van de inhoud Fles…fles…flessenpost Fles…fles…flessenpost En helaas, onbekende, Zoals dat dan gaat Was de postbezorging Als zo vaak veel te laat… Fles…fles…flessenpost Fles…fles…flessenpost!
Geflest Mocht u na afloop dan toch denken: was dit nou alles? Komt er niet nog meer? Volmondig zeggen wij u inderdaad. En er is verder niets dat ons nog rest, werkelijk waar, u bent hier geflest…
Gedicht: Frank Spijkers
