Voorwoord Almanakcommissie

40 jaar chaos

Voorwoord Almanakcommissie

3

Chaos: een toestand van ongeordendheid of verwarring. Een toestand die past bij studenten en die ook zeker past bij de Skeuvel. Een vereniging waar het seizoen wordt geopend met een potje klootschieten en wordt afgesloten met het bakken van taarten. Waar fanatiekelingen zich drie keer per week martelen op het witte ijs van Deventer en andere leden hoogstens één keer in de maand de ijzers aanraken. Waar voetbal als zomertraining wordt beschouwd en waar alle commissies traditioneel te laat worden gevuld. Laat dit nu toevallig een mooie link zijn naar deze almanak. Om precies te zijn hebben we slechts acht weken de tijd gehad om dit boekwerk in elkaar te draaien. Ik weet, het klinkt onmogelijk, maar zoals je ziet is het dan toch gelukt. We hadden natuurlijk een planning kunnen maken en lijnen kunnen aanbrengen. Je kunt ook afwachten hoe het gaat als je ongeordend aan het werk gaat. Met gepaste trots presenteren wij dan ook deze almanak. Een boekwerk vol onsamenhangende en chaotisch verhalen, waar fictie en werkelijkheid in elkaar overgaan. De enige blauwrode draad is dat het allemaal geschreven is door mensen die de Skeuvel een warm hart toedragen. Ik heb me voorgenomen om het kort te houden, dus voordat ik echt sentimenteel word wil ik eindigen met het motto: ‘Wie de chaos beschrijft, stelt orde op zaken’ Op naar een volgende 40 jaar chaos! Veel leesplezier gewenst

De Almanakcommissie, Jonne Doorduin, Kevin Capota & Eelco Rondhuis

40 jaar chaos

Voorwoord Voorzitter Beste Skeuvels en oud Skeuvels, Aan mij de eer, om als huidig voorzitter, een van de voorwoorden van de almanak te schrijven. Ik zou een mooi stukje over de geschiedenis van 40 jaar Skeuvel kunnen vertellen. Aangezien ik nog maar 3 jaar lid ben en niet erg veel van de geschiedenis van Skeuvel afweet laat ik dit achterwege. Het feit dat de 400 meter baan komt bied de Skeuvel een heel nieuwe toekomst, dus laten we eens gaan kijken hoe Skeuvel er over 5 jaar uit zal zien. Laten we eens in de toekomst kijken. Veertig jaar geleden, toen de Skeuvel opgericht werd, werd er al gedroomd van een 400 meter baan in Enschede. Vele malen is het besluit dichtbij geweest en nu, 40 jaar later gaat het gebeuren. De beslissing is gevallen en de baan komt er! De Skeuvel gaat grote veranderingen tegemoet. Hoe zou het volgende lustrum er uit zien, als de gevolgen van de komst van de baan duidelijk zijn? In het eerste jaar meteen al een verdubbeling van het aantal leden. Iedereen wil graag op die prachtig nieuwe baan schaatsen. Studeren wordt een tweede keus. Mensen komen naar Enschede om bij ons te komen schaatsen. Zelfs de Universiteit merkt de toestroom van studenten en moet nogmaals verbouwen om meer ruimte te creëren. Top trainers worden aangesteld en ieder jaar schaatst er een afgevaardigde van Skeuvel mee op het NK allround. Prachtige toekomstmuziek. Of dat haalbaar is zal de tijd uitwijzen maar zeker zal zijn dat we niet meer in het krappe halletje schaatsen en dat de reistijd naar een vierhonderd meterbaan een stuk korter zal zijn dan die nu is. Wel of niet een toestroom van studenten, toptrainers en toptalenten, het maakt niet uit. De toekomst lacht ons tegemoet. Skeuvel gaat een prachtige tijd tegemoet. Op naar het volgende lustrum dus! Als laatste wil ik via dit boek iedereen die zich voor het lustrum heeft ingezet hartelijk bedanken. Hulde voor de lustrum en almanak commissie. Kees Durk van der Kooi

4

5

Voorwoord Lustrum Commissie

40 jaar chaos

Enige weken geleden viel bij leden en oud-leden van DSV de Skeuvel een uitnodiging in digitale brievenbus. Het lustrum, elk 5e dies, ofwel de 40e verjaardag van onze vereniging. Wat het ook mag zijn, het is een goed excuus om als studentenschaatsvereniging eens een extra feestje te vieren. En jullie zijn allemaal uitgenodigd! Een lustrum staat meestal in het teken van het verleden, en met het thema ‘40 jaar 8eruit’ haken we daar graag op in. En als deze dag straks ook in het verleden ligt hopen we dat ook deze dag een van de fijne herinneringen aan die goede oude Skeuveltijd zal blijven! Tijdens deze dag met een hoog reünie gehalte, ondersteund door talloze foto’s van oud-leden en leden van nu, zal iedereen weer goed in zijn geheugen hebben staan hoe het is en was om lid te zijn van deze vereniging. Deze ene zaterdag is een heel Skeuvelleven in een notendop. Natuurlijk zullen we beginnen met een kop koffie en thee, een momentje om bij te kletsen. Zowel op sportief als sociaal vlak zal daarna iedereen getest op zijn Skeuvelkennis en uithoudingsvermogen. Omdat ijs een van de belangrijkste onderdelen van de vereniging vormt mag ieder zich daarna uitleven op het ijs. De avond wordt begonnen met oer-Hollandse winterkost, en zal worden beëindigd met een groot Skeuvelfeest. Rob, onze kleine man heeft in een uitspatting van creativiteit de dag weten samen te vatten in een gedicht. Elke 5 jaar weer het moment dat we worden samengbr8. 40 jaar op eigen kr8, het verleden dat nu word herd8. Een kr8meting van jong en oud, gesneuveld en geskeuveld, getraind en ongetraind. De j8 over een vaste vorm van water voor het goud. Gek∞kt, gegeten en voldaan wordt gewacht op de n8. Iedereen druk in gesprek, soms word er gela8 tot de helft van 8 word Een tangram met driehoeken en ruit gaan we vandaag 40 jaar 8eruit Hopelijk zal deze dag voor de oud-leden een stukje verleden weer tot leven worden gebracht en voor de huidige leden een stukje verleden worden gecreëerd. Deze almanak zal in ieder geval voor iedereen een blijvende herinnering zijn aan de afgelopen jaren van de Skeuvel. Lustrumcommissie 2006 Rob, Carmen, Floor, Akke en Jantien

40 jaar chaos

6

Index

Voorwoord Almanak Commissie Voorwoord Voorzitter Voorwoord Lustrum Commissie Index Innoveren of presteren... Het gastenboek: een chaotisch succesverhaal

1 2 3 4 6 8

1966 5 jaar UTK: Koen Wissink vs. Jelle Miedema De geschiedenis van het seizoensopeningsfeest Softijs over Skeuvel De snelste 500 meter

10 12 16 20 22

1974 Tjas over Skeuvel Een lustrum training geven Schaatsliefde op afstand Smoelenboek I

24 26 27 30 32

1982 Skeuvelrecords Fantoompijn Een decennium Zandhappen Alternatieve Skeuvelrecords

38 39 40 42 46

40 jaar chaos

7

1990 Skeuveloverloper? De fakkel Skeuvel kroegtaal Smoelenboek II

48 50 52 54 56

1998 Familie Skeuvel Klef op de ijsbaan: Hoe is het nu met? Over de Deventer IJsbaan De lustrum trainer Piet van Oosterom Het grote voorzittersinterview

62 64 66 70 72 76

Madame Q Luc Toet

81 82

40 jaar chaos

Innoveren of presteren...

8

‘Promoveren terwijl je zo vaak gaat schaatsen. Kan dat nu wel? En schaatsen, wat heb je daar eigenlijk aan?’, bromde mijn begeleider bij een bakje koffie tijdens mijn promotieonderzoek aan de TU Delft tien jaar geleden. Het was niet de eerste keer dat mijn omgeving me onder druk zette om te kiezen. Vaker had ik in ieder geval druk gevoeld om keuzes te maken in mijn leven en te gaan voor een rol in het laboratorium dan wel eentje in de gure ijswind. Ik voelde wederom stress bij de opmerking. Dat schaatsen was gewoon veel te leuk en kon ik zeker niet zomaar los laten. Bovendien geloofde ik dat ik nog harder kon schaatsen. Maar ja….Van het schaatsen zou ik later maar moeilijk mijn brood kunnen krijgen. Ik zou dan namelijk toch wel bij de top drie moeten rijden. En of dat ooit zou lukken was nog maar de vraag. Studeer ik dan scheikunde alleen voor mijn toekomstige brood? Nee. Ook dat kon ik niet zeggen. Want ook scheikunde was leuk. Je leerde er fantasieën te ontwikkelen over atomen die elkaar aangrepen. En met die fantasie kon je veel. Want het gaf je de spanning om het in het echt uit te proberen. En net als in schaatsen waar je fantasie eindigde in praktische records reed gaf ook chemie de kick om realiteit te laten worden als je fantasie. Ik besloot me van mijn stress te ontdoen door tegen gas te geven aan mijn begeleider. ‘Nu ja, mijn resultaten zijn volgens mij niet slechter dan andere AIO’s. Ik heb al meerdere papers gepubliceerd in goede tijdschriften.’, zei ik. De begeleider ging niet mee in mijn verhaal: ‘Ja maar je jas ligt op de grond. Als we je zien ben je gelijk al weer verdwenen. Je vliegt door het lab en ook bij de koffie zien we je maar weinig. Vaak heb je geen eens tijd om je troep op te ruimen in het lab.’ ‘Mmmmmm…..ok.’, bromde ik. De begeleider had nu ook wel gelijk. Presteren lukte nog wel maar functioneren….Het was niet mijn sterkste kant. Maar ja, koffie drinken zonder ijs paste nu eenmaal niet bij me. En die jas. Ach, die waste ik wel weer een keer. Ik moest nu eenmaal naar Nagano om de Olympische spelen te rijden. Functioneren kon daarna dan ook nog wel….

9 ‘Ik zal proberen beter te functioneren’, zei ik. De begeleider werd rustiger. Gelukkig, dat brandje was ook weer geblust. Vlug stond ik op. Ik moest enkele metingen inzetten. Het zweet gutste me uit. Om tijd te besparen had ik mijn schaatspak onder mijn kleding al aan. Toen ik me de kamer uit haastte viel een stapel papier uit mijn handen. Het waren correcties op een publicatie van mijn begeleider. Snel propte ik het papier in mijn plastic tas. ‘Je doet er toch wel wat mee?’ riep mijn begeleider zorgelijk nog toen ik naar het lab rende. ‘Ja natuurlijk, in Calgary heb ik alle tijd’, brulde ik. In een flits zag ik mezelf 12 rondjes lang 31.0 rijden. Toen ik enkele dagen later naar Calgary vloog en mijmerend door het raampje naar de witte Marnix ten Kortenaar wolken staarde kreeg ik plotseling een schrik door mijn lichaam. De blaadjes papier lagen vermoedelijk bij mijn chemische opstelling. Misschien waren ze al wel verbrand of weg gegooid door studenten die proeven deden….. Gelukkig werd ook deze stress gevolgd met rust. Het zou allemaal wel goed komen…. Want ik moest nu eenmaal records en gekkigheid creëren vanuit passie en fantasie. En die passie stond synoniem aan presteren en innoveren. En was ik daarin nu echt zo uniek? Er waren vast meer studenten die ondanks de wereld van structuur en keuze graag rond bleven vliegen in de wereld van fantasie, rappe rondetijden en gekke techniek….. Marnix ten Kortenaar

40 jaar chaos

40 jaar chaos

Het gastenboek: een chaotisch succesverhaal

10

2004-07-01 15:01:33 Rob Heej eelcooo, volgensmij heeft ze geen bh aan!! 2004-07-01 15:12:31 Silvie Vrouwentennis blijft leuk he jongens...

Op 24 mei 2002 en om precies te zijn 1 over twee in de middag werd het eerste berichtje gepost op het gastenboek van de Skeuvel website. Toepasselijk werd dit gedaan door de stichter Rob Löring. Slechts een luttele 57 minuten en 40 seconden later concludeerde Rob dat het gelukt was. De oprichting van het gastenboek is voortgeko2002-05-24 14:01:00 Rob men uit het algemene studentenschaatsgastenboek. eerste berichie? Een gastenboek waarvan het de bedoeling 2002-05-24 14:58:40 Rob was dat alle studentschaatsverenigingen hier op het werkt!! konden posten. Het werd echter al snel duidelijk dat het gastenboek het meest werd misbruikt door Skeuvelaars. Tijd voor een eigen gastenboek dus. Nu bijna 5 jaar later blijkt het gastenboek een ongekend succes te zijn dat zijn weerga niet kent. De populariteit is de afgelopen jaren flink gestegen en we zouden geen studenten zijn als we dit niet wetenschappelijk zouden onderbouwen. In 2002 (vanaf mei) werden 1017 berichten gepost. In 2003, 2004 en 2005 waren dit respectievelijk 1691, 2580 en 3637 bericht. In 2005 komt dit neer op een berichten per dag (bpd) index van 9.97. Tot en met oktober dit jaar zijn er 3086 berichten gepost. Totaal komt dit op een 12.017 berichten, waarvan 6 procent ’s nachts is gepost. Als we het aantal berichten van 2006 interpoleren komen we voor dit jaar op een berichtenaantal van ongeveer 3700. Hiermee lijkt de groei te stagneren en het berichtenplafond bereikt. Het is dan ook met spanning afwachten wat de komende jaren zullen brengen voor het gastenboek. De verwachting is in ieder geval eerder dat de bpd index zal stijgen naar 10.5 dan dat het zal zakken naar 9.5. Deze verwachting is mede gebaseerd op de continue ontwikkeling die het gastenboek doormaakt. Een greep uit deze ontwikkelingen zijn: mei 2002, het posten van lege berichten is niet meer mogelijk; mei 2003, het posten van emoticons is mogelijk; aug. 2004, berichten kunnen na posten worden aangepast; sep. 2005, rss-feed van het gastenboek is mogelijk. Het is dan ook met spanning afwachten wat de toekomst ons zal brengen. Duidelijk is in ieder geval dat het omvormen van het gastenboek naar een chatbox niet gewenst is. Deze innovatie uit november 2005 werd aanvankelijk met open armen ontvangen.

40 jaar chaos

11

De afsluitende vragen zijn uiteraard welke Skeuvelaar het meest met zijn naam in het grote boek staat en hoe vaak een aantal belangrijke Skeuveltermen worden gebruikt. Ziehier het overzicht! 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Namen Top 10

Harry Talen Jantien van Aken Eelco Rondhuis Jonne Doorduin Anne Jelmer Drent Rob Loring Piet van Oosterom Silvie Pothof Kevin Capota Koen Wissink

1280 1083 977 691 634 593 475 460 432 430

2004-06-30 02:40:45 Harry vijf op de vier mensen zijn schizofreen 2004-06-30 02:44:04 Johan Wij in ieder geval niet.

Na een stormachtige gebruiksperiode bleek de chatbox echter een opgeblazen hype en is het een stoffig deel geworden van de site. Om het succes van het gastenboek te doorgronden heeft de Almanak commissie de nobele en dappere taak op zich genomen om het gastenboek geheel door te lezen. Een 900 pagina tellend document werd weggelezen als ware het een spannende roman. Een mengeling van felle discussies, dronkemanstaal, afspraken, liefdesverklaringen, sog-gedrag, poëzie en complete onzin volgen elkaar in het gastenboek in hoog tempo op. De vete tussen skeeleraar en wielrenners leidde in de zomer van 2006 zelfs tot het toepassen van censuur in het gastenboek door het bestuur. Tijdens het lezen van alle pagina’s zijn we natuurlijk veel opvallende berichten tegengekomen. In de almanak zal je deze her en der verspreid terugvinden.

Woorden Ranking

Skeuvel Fiets IJs Schaats Skeeler Feest Bata Taart Collalbo Borrel Bier Ardennen

Hieruit kunnen we met zekerheid concluderen dat Harry de grootste gastenboeknerd is en dat taart eten net iets belangrijker is voor Skeuvels dan een trainingskamp in Collalbo. Wij wensen de almanak commissie van 2011 alvast veel succes met het doorspitten van ongeveer 2500 pagina’s gastenboek.

1581 1495 1080 871 618 465 392 194 191 190 172 134

40 jaar chaos

1966

12

Deze stukken geven een achtjaarlijks overzicht uit het leven van de nu veertigjarige Skeuvel. Het verhaal begint op de campus van Drienerlo. In de winter van ‘66 raakt een meisje zwanger van een jongen onder de tonen van Pet Sounds van de Beach Boys. Het meisje is een jonge hippie die alleen met haar gitaar op weg was naar het spirituele verre oosten, Tibet was haar doel om daar innerlijke vrede te vinden. Ze kwam echter niet verder dan Enschede omdat ze bij de grens van Duitsland geweigerd werd. Haar meisjesnaam was Carla Kluyt maar in die tijd ging ze door het leven als Sunny Stardust. De jongen is een eerstejaars student werktuigbouwkunde uit Friesland, Swiert Staas genaamd en hij hield vooral van boerenkool met worst. Een jaar eerder was hij samen met zijn maat Diederik Beima van plan om naar het warme zuiden af te zakken. Ze kwamen tot aan Brabant. Daar merkten ze namelijk dat de wereld voor hun doen al zo vervreemd was dat ze weer rap noordwaarts trokken. Ook zij bleven hangen in Enschede omdat die stad nog enigszins vertrouwd aanvoelde en hun de mogelijkheid gaf te studeren. In Enschede ontmoetten de twee elkaar in de kroeg Friends en vrijwel direct bleek hun gezamenlijk passie voor schaatsen de basis voor een langdurig huwelijk. Een passie die Onder leiding van: er voor zorgde dat de kleine Skeuvel (want Koen ‘Bettini’ Linssen, dat zou de naam van de baby worden) nog Anthon Henk ‘Schrale kont’ Sonnenberg voor zijn geboorte een grote invloed op HJ ‘Jazzman’ van den Akker de vaderlandse schaatsgeschiedenis had. Hij was namelijk indirect verantwoordelijk voor het ontstaan van een van de bekendste schaatsbegrippen van Nederland. 2004-04-08 20:13:52 HJ Morgen 11.30: Fietsclinic Onder leiding van het borstelweg fietsteam.

Tijdens het EK schaatsen in Deventer zat de hoogzwangere Sunny samen met Swiert en drie potten augurken op de tribune. Sunny had tijdens haar zwangerschap namelijk een dwangmatige neiging tot het eten van augurken ontwikkeld en thuis in Enschede hadden ze zelfs een aparte koelkast die altijd gevuld was met potten zoet-zure augurken. Die augurken waren niet alleen voor Sunny, Swiert hield ook wel van een lekker augurkje bij zijn stampot boerenkool.

40 jaar chaos

13

Ard en Keessie op het ereschavot

Een paar dagen later, op een ijskoude winterdag, braken de vliezen van Carla. Wat volgde was een zware bevalling, het kind was namelijk nogal hoekig van vorm. In een walm van verdovende wietdampen en gefascineerd toekijkende hippies werd de kleine jongen geboren en vreemd genoeg verbaasde niemand zich over de naam die hem werd gegeven.

2004-08-28 19:17:06 Andere Koen heeft net proefondervindelijk vastgesteld dat mos minder schaaft dan asfalt

Het EK was niet meer spannend toen de 10.000 meter verreden werd; Kees Verkerk ging winnen en Ard Schenk zou tweede worden. Op het moment dat Verkerk zijn rit reed glipte er echter net een glibberig augurkje uit de handen van Sunny. Op een wonderlijke manier stuiterde het obstakel op de baan waar de ongelukkige schaatser over struikelde. Hij verspeelde hiermee zijn titel en wisselde van plek met Ard Schenk in het eindklassement. Bij de huldiging scandeerde het publiek de voornaam van de winnaar maar puur uit schuldgevoel schreeuwde Sunny luid ‘Keessie! Keessie!’. Het publiek pikte dat op en in een lange galm ontstand de yell die Neerlands beroemdste schaatskoppel kenmerkte. Ard schenk kwam in 2005 nog op deze gebeurtenis terug: ‘Iedereen zag dat Kees die dag beter was, maar door zijn val nét niet de Europese titel won. Door onze namen te verbinden in één yell werden we in feite bedankt voor de prestaties, die we beiden hadden geleverd.’

40 jaar chaos

5 jaar UTK: Koen Wissink vs. Jelle Miedema

14

Het UTK schaatsen bij de mannen was de afgelopen vijf jaar een gevecht tussen twee grootmachten. Of eigenlijk waren het vier jaar, want bij de laatste editie lag Jelle Miedema al op zijn lauweren te rusten. Het waren vier jaar duels op het scherpst van de snede die breed werden uitgemeten in het gerenommeerde weekblad van de UT. De publicaties in deze krant zorgden vaak voor extra spanning en druk die de twee strijders niet altijd aan konden. Een overzicht van vijf jaar UTK is niet compleet zonder het bijhorende mediagevecht en het tactische steekspel in beschouwing te nemen: UTK 2002 – Negeren is winnen Het jaar dat de onderlinge strijd losbarstte. Miedema’s tactiek dit jaar was om Wissink compleet te negeren als concurrent en om zich zo in een air van zelfverzekerdheid te bedwelmen. Even verderop in het stuk neemt hij de rol van bescheiden persoon aan om de verwachtingen enigszins te temperen en druk weg te nemen. Wissink had in zijn jeugdige naïviteit nog geen idee van de rol die het UT nieuws kon spelen in dit belangrijke kampioenschap…

> UT Nieuws 17 januari 2002: De favoriet van de week Hij wil liever geen favoriet worden genoemd. Maar hij is het wel. Jelle Miedema werd in 2000 en 2001 UT kampioen schaatsen en een derde titel lonkt. Maar volgens de 20- jarige student werktuigbouwkunde zijn er nadrukkelijk meer kapers op de kust. Zoals Hans de Jong, Wouter Zeeman en Eelco Rondhuis. Volgens Miedema - geboren Fries - gaat het tussen deze vier kemphanen… …Ik zie mezelf niet als favoriet. Ik mag dan vorig jaar hebben gewonnen, maar dat ging al een stuk moeizamer dan het jaar daarvoor. En dit jaar is de concurrentie nog groter…

Het werd inderdaad een spannend gevecht en de tactiek had zijn vruchten afgeworpen. Wissink was volslagen uit het veld geslagen door dit artikel en kon ternauwernood nog een medaille pakken achter de ontketende Rondhuis. Miedema had zijn hattrick echter binnen na het meest spannende UTK van dit lustrum. UTK 2003 – De favorietenrol opdringen Dit is het UTK waar Miedema de regie verloor op het UT nieuws. Sommige bronnen melden dat Wissink persoonlijk een grote invloed op dit artikel heeft gehad. Navraag bij het UT nieuws over deze geruchten leidde echter tot nog meer twijfels. Wissink wordt in

40 jaar chaos

15 het artikel weggezet als een geringe underdog, wat alle druk op zijn persoon wegneemt. De nadruk ligt zelfs meer op De Jong, die uiteindelijk niet eens deel nam aan dit UTK. Of dat ook met dit artikel te maken heeft gehad is niet bekend. Het begint al met de titel van het stuk, die doet denken dat er twee favorieten voor de herentitel zijn. De tweede favoriet uit dit stuk is echter niet Koen Wissink, maar Janet Lassche die haar jaarlijkse duel met Annemiek aangaat. Miedema is de gedoodverfde favoriet bij de heren in dit stuk en probeert zich tevergeefs uit deze positie te praten. Een meesterzet van Wissink blijkt achteraf…

> UT Nieuws 16 januari 2003: Twee favorieten voor UT-schaatstitel …Zoals gezegd lijkt die titel bij de heren op voorhand al vergeven aan Miedema. ‘Drie keer meedoen en drie keer winnen klinkt misschien wel stoer, maar dat is het niet. We zaten het laatste jaar wel heel dicht bij elkaar in het algemeen klassement. Bovendien geven drie kampioenschappen op rij geen enkele garantie op een vierde titel. En uit sportief oogpunt is dat maar goed ook.’ … …Outsiders voor de titel zijn Koen Wissink, Wouter Zeeman en natuurlijk Hans de Jong. Deze laatste plaatste zich dit seizoen onder meer voor Nederlandse kampioenschappen supersprint… …Toch mag van Miedema worden verwacht dat hij op de afsluitende vijf kilometer sprinttalent De Jong klopt. Miedema: ‘Ik denk dat het uiteindelijk een loterij wordt.

Miedema kon de rol van topfavoriet dat jaar niet aan en knakte in het beslissende onderlinge duel met Wissink op de 5000 meter. De dolblije Wissink had eindelijk zijn grote prijs binnen en kraaide het uit van geluk. De strategie bleek uitermate succesvol te zijn en de belangrijke rol van het UT nieuws werd wederom bewezen bij deze kampioenschappen.

> UT nieuws 23 januari 2003: Koen stoot Jelle van troon Op de smalle ijzers leek hij niet meer te kloppen. Althans op de UT niet. Drie maal meedoen en drie maal winnen, maar de vierde maal ging het mis voor Jelle Miedema. Op de UTK schaatsen in Deventer ging de titel dit maal naar zijn concurrent Koen Wissink. Deze 23-jarige student vocht op drie afstanden een verbeten strijd uit met zijn naaste rivaal. Wissink won de 500, Miedema de 1500, maar op de afsluitende vijf kilometer maakte Wissink aan alle onzekerheid een einde. ‘Ik heb nog nooit een groot toernooi gewonnen. Het is mooi om nu eindelijk eens op het bovenste podium te staan.’ …Spanning, vermoeidheid, vechten tegen de wind en terugkomen vanuit een schier hopeloze positie. ‘Op die laatste afstand lag ik aanvankelijk behoorlijk achter op Miedema, maar aan het eind viel hij iets terug en kon ik hem alsnog voorbij. Het is mooi om zo te winnen. Zeker als je op drie afstanden tegen je voornaamste concurrent mag uitkomen’, aldus Wissink.

40 jaar chaos

16 UTK 2004 – Een beproefde strategie Miedema had geleerd van vorig jaar en hanteerde op sluwe wijze dezelfde strategie door Wissink in de favorietenrol te drukken. Hij bedankte de reporter van het UT nieuws voor een interview met het argument dat hij zich kansloos achtte tegen Wissink. Hierop haastte de reporter zich naar Wissink, die maar al te graag zijn hoofd in het UT nieuws zag staan. Wissink had echter geen idee van de leugenachtige afwijzing van Miedema en trapte met open ogen in de val. Het gevolg is een lang egostrelend stuk over topfavoriet Wissink. Het gaat zelfs nog even over de elfstedentocht. Miedema blijft op de achtergrond; zijn missie is geslaagd.

> UT nieuws 15 januari 2004: Koen Wissink gaat voor tweede schaatstitel Hij wil de dubbel, Koen Wissink. Schaatser bij de Skeuvel en de grote favoriet voor de UT-titel allround. Traditioneel klinkt vanochtend op de Deventer ijsbaan de Scheg het startschot en bepalen zo’n vijftig deelnemers wie zich een jaar lang de beste schaatsers van de UT mogen noemen. Koen Wissink is bij de mannen favoriet. Hij won vorig jaar ook al. …Zijn persoonlijke records mogen er overigens zijn, want met 39,29 op de 500 meter, 2.01.91 op de 1500 meter zo hij bijvoorbeeld in het internationale topveld bij de dames prima mee kunnen. ‘Bij de vrouwen zou ik met deze tijden inderdaad geen modderfiguur slaan, maar over de heren moeten we het dan maar even niet hebben, haha.’… …Mocht het er inderdaad van komen, dan zal Wissink volgens eigen zeggen geen problemen hebben de tocht der tochten tot een goed einde te brengen. ‘200 kilometer moet lukken. Ik heb in ‘97 al eens 120 kilometer geschaatst. Dat ging toen goed, bovendien ben ik nu een stuk sterker geworden.’…

O o o Wissink, je bent in je eigen strategie getrapt! Hoogmoed komt voor de val en Miedema had dit uitstekend gezien. Het UTK was een kopie van het jaar daarvoor, maar nu met omgedraaide rollen. Volgend jaar zijn beide rijders alert op deze strategie, creativiteit is dus vereist om in 2005 de titel te pakken! UTK 2005 – Overval je tegenstander Het bleef opvallend stil in het UT nieuws van 13 januari; met geen woord werd er geschreven over het UTK. Wissink kon op de vroege ochtend van het toernooi opgelucht adem halen in de kleedkamer. Hij had zelf immers geen nieuwe tactiek kunnen bedenken. De rol van de media leek uitgespeeld en de strijd zou dit jaar voor het eerst op schaatstalent beslist gaan worden. Miedema liet echter lang op zich wachten en Wissink ging naar buiten om te kijken waar hij bleef.

40 jaar chaos

17 Toen hij de kleedkamer uitging werd hij terstond geconfronteerd met een driekoppige filmploeg onder leiding van Wouter Ditters (een studievriend van Miedema). Een camera werd onder zijn neus gedrukt en hem werd uitgelegd dat ze bezig waren een documentaire te maken over de lustrumzege van Miedema. Hem werd minachtend gevraag wie hij was en of hij het niet leuk voor Miedema vond dat hij voor de vijfde keer ging winnen. Wissink werd compleet van zijn apropos gebracht door deze opmerking en zag niet dat Miedema glimlachend toekeek van achter een pilaar. De rest is geschiedenis. Ditters bleef gedurende de hele ochtend filmen op de baan en een wankelende Wissink was kansloos tegen de zelfverzekerde Miedema. De rol van de media bij deze tweestrijd had een nieuw (bedenkelijk) niveau bereikt. Gelukkig bleek dit de laatste confrontatie tussen de twee. Welke sluwe trucs er in 2006 zouden worden gehanteerd blijft op deze manier in het ongewis.

> UT nieuws 20 januari 2005: De lustrumzege van de week Hij is met afstand de beste langebaanschaatser van de UT. Want Jelle Miedema - student werktuigbouwkunde - won de UT-kampioenschappen al vier maal. Afgelopen donderdag in Deventer werd Jelle’s vijfde titel luid bejubeld. Maar het is tevens zijn laatste. Want de schaatstopper uit Enschede hoopt deze zomer af te studeren en mag daarna -als niet student- niet langer deelnemen aan de UT-strijd in Deventer.

UTK 2006 – The year after Miedema was afgestudeerd, maar wel in dit studiejaar, dus in theorie mocht hij nog meedoen. Hij had zijn interesse in deze titel echter verloren. Het was aan de nieuwe generatie om Wissink uit te dagen. Ze dachten dit te kunnen doen door (met hulp van Miedema) Wissink wijs te maken dat zijn oude concurrent alsnog zou meedoen. Miedema werd zelfs op de startlijst gezet door wedstrijdcommissaris Doorduin (een van de voornaamste uitdagers). Op de dag van de UTK zou Wissink er dan op het laatste moment achter komen dat zijn grote concurrent niet op zou komen dagen. De spanning zou meteen uit zijn benen vloeien van opluchting en hij zou rijden als een natte dweil. Dat was de theorie althans. Wissink trapte er echter niet in met al zijn ervaring. Een maandenlange poging om hem te misleiden werd wantrouwig bekeken en uiteindelijk speelde hij het spel sluw mee. Wissink won op overtuigende wijze de dubbel op wat zijn laatste UTK zou zijn. Een waardige afsluiting van het Koen en Jelle tijdperk.

2005-09-23 13:32:16 Jonne Het begint nu wel tradititie te worden dat de vrouwen straalbezopen zijn op het seizoensopeningfeest. Hulde! op het moment dat ze uit de fles beginnen te lurken, weet je dat het fout zit. En zolang ze nog ademen kun je ze best laten liggen.

40 jaar chaos

De geschiedenis van het seizoensopeningsfeest

18

Als er één traditie lang in stand wordt gehouden binnen de Skeuvel is het wel het seizoensopeningsfeest. Een historische mix van klootschieten, barbecue en bier. Hoe deze traditie is ontstaan wordt in dit stukje beschreven. Volgens de overlevering is de Skeuvel nauw verbonden geweest met de folkloristische sport klootschieten. In de tijd dat tangram cool was en hoekige logo’s state of the art waren, is de Skeuvel oorspronkelijk opgericht als klootschietvereniging. Het is niet lastig voor te stellen dat het huidige Skeuvellogo niets minder is dan een klootschieter tijdens zijn aanloop. De kloot die oorspronkelijk boven de omhoog gezwaaide arm stond getekend is later vervaagd, maar het poppetje is gebleven. Klootschieten is een sport gebaseerd op behendigheid, spierkracht en wie er met die combinatie het verste kan gooien. Er wordt onderhands gegooid met zogenaamde kloten, die van hout zijn gemaakt en verzwaard zijn met lood. De kloten komen in verschillende afmetingen afhankelijk van het type ondergrond, zo zijn er Veldkloten, Straatkloten, Zetkloten, Boskloten, Stalen kloten en natuurlijk de oerdegelijke Duitse kloten. De Skeuvel had vroeger een groot aantal van deze hoogwaardige, ambachtelijk gefabriceerde kloten, gemaakt door de beste klotendraaier van het land: Kees Ruijter. Juist; de man die later vereeuwigd is in de Kees Ruijter-bokaal, voor de klootschieter die de meeste persoonlijke records heeft geworpen in één seizoen. De vereniging bloeide in die jaren en er werd op hoog niveau gestreden om de verschillende nationale en internationale klotencups. Vanwege dit succes werd ook de Skeuvelbokaal in leven geroepen voor diegene die het verst kon gooien met de Stalen kloot. Het seizoensopeningsfeest stamt ook uit die tijd en werd gehouden, zoals de naam al zegt, ter gelegenheid van het begin van het nieuwe klootschietseizoen. De winnaar van de Skeuvelbokaal zorgt deze avond voor de hapjes en de naam van de winnaar van de Kees Ruijter bokaal wordt gescandeerd als blijk van lof voor zijn of haar vooruitgang. Dit laatste was bovendien een manier om de klootschiet-Goden te verzoeken een goed seizoen te mogen schieten. Uiteraard werd er niet gedronken op dit feest aangezien alle klootschieters geheelonthouder zijn.

40 jaar chaos

19

De nazaat van Diederik Beima (uiterst rechts) kijkt toe hoe de winnaar van de Kees-Ruijter-bokaal 2005 (uiterst links) op indrukwekkende de kloot ver weg schiet. De winnaar van de Skeuvelbokaal (2e van rechts) kijkt ongeinteresseerd voor zich uit.

Er was altijd een uitzondering en dat was ene Diederik Beima uit Friesland. Deze jongeman liep namelijk mank en om dit mankement te compenseren droeg hij altijd een kistje bier met zich mee in zijn rechterhand. Tijdens het werpen gebruikte hij dit kistje bovendien om een extra slingerkracht op te wekken in zijn vrije hand. Dit alles was echter geen probleem, ieder heeft zijn gebreken en dat werd ook meteen geaccepteerd binnen de Skeuvel. Bovendien werd het bier met geen hand aangeraakt, alcohol was namelijk een vloek voor alle klootschieters.

Diederik werd actief lid en was te vinden bij alle Skeuvelwedstrijden. Toen hij net twee jaar lid was ging hij met een groepje van vier andere Skeuvels op een mooie oktoberdag op pad voor een lange klootschiettocht. Het noodlot sloeg echter toe rond het middaguur toen hevige onweer en harde hagelstenen er voor zorgden dat het groepje Skeuvels het bos in moest vluchten om te schuilen. Het leek niet op te houden en ze besloten verder te schieten door het bos met de gele Boskloot. Ze schoten en liepen en schoten en liepen totdat ze uiteindelijk verdwaald waren geraakt in het grote bos. De paniek sloeg toe, vooral toen een hevig gevoel van honger zich openbaarde aan de groep Skeuvels. Het werd al donker toen Diederik vertelde dat hij ooit had gehoord dat één biertje net zo voedzaam zou zijn als twee bruine boterhammen met kaas en dat ze misschien een biertje moesten

40 jaar chaos

20 drinken tegen de honger. De overige Skeuvels waren geschokt door dit goddeloze voorstel en verwierpen het plan meteen. De twijfel sloeg echter toe naarmate de honger zich ontwikkelde en uiteindelijk besloten ze om één biertje te nuttigen en om dan verder te schieten richting huis. Op de lege, ongetrainde magen sloegen deze biertjes echter in als een bom en vanaf dat moment sloeg ook de dwaasheid toe. Ze gooiden de zware kloten op elkaar en werden daarbij ook flink geraakt, maar wat nog erger is was dat de legendarische Skeuvelkloten daardoor kwijt raakten in het donkere bos. Toen ze dit beseften renden ze geschokt door het bos waar ze uiteindelijk stuitten op een blauwe bank die zomaar midden in het bos stond. In een gezamelijke idiote gedachte, ingegeven door totale onmacht, besloten ze de bank in brand te steken. Dit had ernstige gevolgen omdat het inmiddels opgedroogde gedeelte van het grote bos ook in vlammen opging. De vijf konden ter nauwernood ontsnappen aan de vuurzee en kwamen rood verbrand en blauw van de klotenworpen thuis.

2003-09-25 19:48:47 Ode aan Hans de Grote Lieve Hans, je worst was erg lekker. Rob heeft genoten en Sijmen zelfs een beetje gekwijld. Als jij er niet geweest was, waren de hamburgers koud. Dank je wel!!!

Helaas voor hen en de Skeuvel lekte dit verhaal uit, niet alleen waren de legendarische Skeuvelkloten voor eeuwig weg, maar de Skeuvel werd ook als klootschietvereniging geroyeerd vanwege deze schandelijke actie. De naam Skeuvel werd uit alle klootschietboeken geschrapt en de vereniging stond op de rand van de afgrond. Een woedende menigte Skeuvels ging daarom verhaal halen bij Beima die inmiddels naar Friesland was gevlucht. Al klootschietend ondernamen ze de lange tocht naar Friesland met de oude oefenkloten en toen ze in de winter eindelijk bij zijn huis aankwamen stuitten ze op een wondelijk tafereel. Beima leek namelijk te zweven over een bevroren meer, elegant en zwierig als een ballerina. Achteraf bleek dat hij aan het schaatsen was, een tot dan toe onbekende sport buiten Friesland. De verbazing was daarom groot bij de woedende Skeuvels. Die woede sloeg echter al snel om in verwondering en respect en dat was het moment dat het schaatstijdperk van de Skeuvel begon.

40 jaar chaos

21 Tegenwoordig is er eigenlijk helemaal niet zo heel veel veranderd. Het seizoensopeningsfeest bestaat nog steeds, alhoewel het nu het begin van het schaatsseizoen inluidt. Om de geschiedenis in ere te houden wordt er nog steeds een klootschiettocht ondernomen door het bos op de campus. Op een lege maag worden er volle kratjes bier meegesleept en met de komst van vrouwelijke leden verschenen de wijnflessen ook op het toneel. Tijdens het klootschieten wordt er gedronken en de zware kloten zijn vanwege veiligheidsredenen vervangen door zachte jongleerballen. De tocht eindigt bij de blauwe bank die vervolgens wordt meegesleept naar de bbq-plaats waar de winnaar van de Skeuvelbokaal nog steeds de hele avond achter de barbecue staat om de overige Skeuvels te voeden. Als het donker is wordt de bank in de fik gestoken en tijdens dit heidense ritueel wordt de winnaar van de Kees Ruijter nog steeds aanbeden in de hoop op een goed schaatsseizoen en wordt zijn naam luid gescandeerd: Harryyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy, Harryyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy, Harryyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy

Winnaar Skeuvelbokaal

40 jaar chaos

Softijs over Skeuvel

22

Voor ik überhaupt ga beginnen met schrijven wil ik eerst D.S.V. de Skeuvel van harte feliciteren met jullie 8e Lustrum oftewel jullie 40 jarige bestaan! Van harte! Komen jullie bijna in de Midlifecrisis, bij Softijs zijn we net de pubertijd voorbij; wij worden 20 jaar en ook dat mag gevierd worden! 2004-06-24 16:34:47 Rob hee eelco, ga je koffie zetten? ik wil wel een bakkie!! 2004-06-24 17:06:06 Eelco zal het wel doen 2004-06-24 17:26:52 Eelco wil je een eierkoek bij je koffie? 2004-06-24 17:27:31 Rob ja lekker, kom je die ook brengen of moet ik nu maar een keer naar beneden lopen??

Ongeveer 2 jaar geleden werd ik lid van Softijs. De schaatssport was mij niet onbekend, maar andere StudentenSchaatsVerenig ingen wel. Al snel werd mij het een en ander uit de doeken gedaan. Je leert dat er op verschillende plekken in Nederland wordt geschaats door studenten en dat ze dat allemaal heel erg leuk vinden. Je hoort verhalen van andere leden over hoe gezellig die verenigingen zijn en dat het bij Softijs ook heel leuk is. Tijdens de Bata wordt duidelijk dat er ondanks de vriendschappelijke band ook enorm sterke competitieve strijd heerst en dat je dat allemaal maar normaal hoort te vinden.

2004-06-24 17:32:10 Rob Heej Eelco sorry van die bal tegen je hoofd... 2004-06-24 17:33:46 Eelco Ja ik zet nog een keer koffie voor je!! stank voor dank!

Al snel werd mij duidelijk dat D.S.V. de Skeuvel op de Bata een geduchte tegenstander is en dat in mei de strijd wel weer zal losbarsten. Anderen evenementen waar wij elkaar treffen zijn natuurlijk de IUT’s. Elke keer weer is het opnieuw spannend wie er met die zo felbegeerde 1e plaats vandoor mag gaan. Afgelopen IUT van Softijs heb ik mij vergaapt aan jullie mooie schaatskostuums. Menig babbeltje later leerde mij dat jullie dankzij de Rabobank et al. aan dit schone tenue waren gekomen. Jaloers waren we, toen nog wel. Gelukkig hebben wij die Rabobank ook zo gek weten te krijgen, dus volgen IUT zullen wij in vol ornaat over de baan zwieren. Nu maar hopend dat de leverancier zijn best voor ons zal doen…

40 jaar chaos

23 Wat natuurlijk jammer is, is het feit dat er in Eanske nooit een IUT gereden wordt. Dit heeft Eanske te danken aan het fenomeen dat “200meterbaan” heet. Ik heb me laten vertellen (door een oudSkeuvellid) dat het mogelijk is om met enkel pootje over rond te komen (Dat kom ik nog wel een keer proberen). Vanuit de media en een in-enschede-studerende vriend ontvang ik af en toe berichten over dat er misschien toch een 400meterbaan gaat komen, maar dat niets zeker is. Ik hoop het van harte; dan kunnen we eindelijk dondershard schaatsen in Eanske!

2004-06-24 17:41:09 Rienk Al met al heerst er vriendschap en competitie Tjongejonge.. een echte reallife soap op tussen onze verenigingen en ik mag hopen het gastenboek... dat het nog lang zo mag blijven. Vriendelijk Aflevering 1: Eelco zet koffie voor Rob en zullen we blijven, maar ik zal er, niet Rob schiet de bal tegen Eelco’s hoofd. Nu nog een webcam van de annastraat op hoogstpersoonlijk (maar toch), voor zorgen de skeuvelsite en het is helemaal compleet. dat jullie dit jaar met de Bata wederom op jullie knieën zullen moeten voor ons: D’r 2004-06-24 17:45:53 Eelco wie had het over schieten? motter aalt één de baas wêen, zei Softijs, 2004-06-24 18:00:25 Rob en dan wus Skeuvel dat e zik stil zol hôolen! Ja Rienk waar bemoei je je mee?? Dit is het gastenboek van Eelco en Rob!!

Skeuvel, bedankt voor het lachen en gefeliciteerd! Namens USSV Softijs, Tim Exel 2006-04-08 17:00:13 Kevin Vele eeuwen geleden fietste iedereen nog in de regen, met alle gevolgen van dien: de Pest brak uit, Ebola zag het licht, de Spaanse griep, TBC enz enz. Die narigheid ging lange tijd zo door totdat ene K. Wissink, afkomstig uit een kleine nederzetting in Twenthe, bedacht dat het beter zou zijn als mensen alleen gingen fietsen wanneer de zon scheen en de temperatuur behaaglijk was. Hij noemde deze omstandigheden ‘mooi weer’. Aanvankelijk verklaarde iedereen hem voor gek; wat heeft het weer nou te maken met fietsen?? Toch gingen steeds meer mensen in hem geloven omdat zijn groep van ‘mooiweerfietsers’ gezonder en levendiger leek dan de groep mensen die nog steeds dachten dat het niet uitmaakte om in de regen te fietsen. Toen een wetenschappelijk onderzoek deze feiten onderbouwde werd ene Jelle M. ook mooiweerfietser. De uitstraling van de groep mooiweerfietsers werd daardoor natuurlijk nog beter en sindsdien is de groei niet meer te houden. Mijn advies aan jou; word mooiweerfietser, check de regenradar voor vertrek en bij gerede twijfel: thuisblijven

40 jaar chaos

De snelste 500 meter

24

Zaterdag 31 januari 2004. NK Allround voor Junioren en Neo-Senioren in Alkmaar. En het is onstuimig buiten. Lekker is dat. Hét weekend van het seizoen en de weergoden besluiten een storm los te laten. Windkracht 6 tot 7, aan de kust oplopend tot 8. En ik moet naar Alkmaar. Schaatsen. Op een half overdekte baan. Waar de wind dus zo naar binnen kan. En de regen. Lekker is dat. Maar er gloort toch een beetje hoop. Gisteravond moesten namelijk de Junioren C al rijden en zij reden uitzonderlijk hard, ondanks de toen ook aanwezige windkracht 8. Of eigenlijk dankzij, zo hoorde ik uit bronnen die er bij aanwezig waren. Het bleek namelijk dat de wind lekker in de rug meeblies. Maar, dat was gisteren en vandaag kan alles anders zijn. Maar ja, iedereen heeft er last van, dus zo erg is het niet. In ieder geval zal ik vandaag wel geen PR´s gaan rijden. Die spanning is dus al weg. Oh, en dit is het NK al, dus ik hoef me ook nergens meer voor te plaatsen. Ook die spanning weg. Blijft over de gezonde spanning dat je gewoon voor jezelf goed wilt rijden. Doel: niet laatste worden. 2006-06-21 09:00:12 Harry Voetballen; neem je Plepe mee dan jonne? Ps.en scheenbeschermers, een valhelm en een toque zijn ook handig voor het geval je niet bij mij in het team zit ;)

‘Waar bleef je nou? Je bent te laat!’ Huh?! Te laat? Om één uur beginnen de neo´s pas, het is nu elf uur! Hoezo? Ik hoef toch pas om één uur? ‘Ja, maar, je moet je nog aanmelden.’ Ja en, dat kon tot anderhalf uur van te voren, dus ik ben ruim op tijd. En jij hebt de hele ploeg vanochtend toch al aangemeld? ‘Het moet ook nog persoonlijk.’ Eerste gesprek met de trainer, Hans Veldhuis. Nadat ik me heb aangemeld (‘Je bent nog ruim op tijd’) zitten Hans, mijn moeder en ik in de kantine. Hans: ‘Wat ga je rijden?’ Ik kijk hem strak aan en noem een tijd. Omdat Hans deze tijd totaal niet verwachtte (hij had een 38er willen horen) kijkt hij wat beduusd, terwijl mijn moeder begint te lachen… Inlopen. Ik loop rechtsom in. Waarom? Geen idee. In Deventer loop ik ook rechtsom. Thialf linksom, Assen weer rechts. In de eerste

40 jaar chaos

25 bocht een langzaan toenemende tegenwind, bij de kruising neemt de tegenwind toe tot krachtig en blijft dat door de tweede bocht, om vervolgens langs het rechte stuk weer af te nemen. Opeens is de wind geen probleem, maar juist erg lekker! Ik liep tegen de richting in, dus de tegenwind bij het inlopen wordt bij het schaatsen omgezet in een erg welkome wind in de rug. Maar ja, het ijs oogt nog niet erg lekker. Water op de baan, en waar het droog is slaat het lekker wit uit. Nou, we zien wel.

2006-05-12 17:55:57 Marlayne Vertaling van harry’s post: Hij heeft overal dikke blauwe plekken, 1 echt paarsblauwe vlak naast zijn oog, ook niet van die kleintjes. Is in de finale ongeveer KO gegaan, heeft daarna nog bier gedronken en is vandaag ziek!

BANG! Allemachtig, wat een knal (jaja, een NK, dus geen lullig piepje maar een echt pistool). Ik moet starten in de buitenbaan, dus ik sta lekker dicht bij de starter. Terwijl de knal nog nasuist in mijn rechteroor, zet ik mijn eerste passen. Na 50 meter voel ik nog geen wind. Tja, wind in de rug hè. Opening gaat goed, geen missers en de klappen zijn goed raak. Dan de buitenbocht in, ook geen probleem. De wind in de rug neemt nog steeds toe, maar het snelheidsgevoel niet. Ik voel maar een beetje rijwind. Op de kruising staat Hans. Met zijn rode LED rondebord brandt hij twee cijfers in mijn netvlies. 04. ‘Tien vier, dat is goed’ schiet er door me heen. Hans roept: ‘goede opening, doorgaan!’ (nee, ik ga stoppen, gek) en misschien nog wel wat, maar ik ben al langs. Nog steeds die wind in de rug, en de kruising is nat, dus dat glijdt ook nog goed en ik kan mooi achter de tegenstander aan. Laatste binnenbocht, normaal toch een lastige bocht, met flinke snelheid. Maar ik krijg geen tijd er over na te denken, dus ik knal de bocht al in voor ik er erg in heb. Geen onbalans, geen missers, hij gaat gewoon geweldig. En ik voel nu wat meer rijwind, het is namelijk windstil bij de start. Het laatste stukje. Blijven schaatsen, opzij afzetten. Met een paar laatste krachtige slagen schiet ik over de finish, mijn ogen schieten naar het scorebord. Ik kijk nog een keer, dit kan niet waar zijn! Ik glij breed lachend langs de trainer, terwijl ik hem toeroep: ‘Ik zei het toch!’ Wat had ik die ochtend geantwoord? 39.14, 1/100ste onder het skeuvelrecord. En wat stond er op het scorebord: 39.14 Hans de Jong

40 jaar chaos

1974

26

Zijn eerste rondjes op een ijsbaan reed Skeuvel toen hij acht jaar was, op een koud baantje in Zwitserland waar de familie toentertijd op vakantie was. Zijn moeder zat in de beginnende punkscene en had haar naam veranderd in Smelly Smurk. Swiert bleef gewoon Swiert en hield nog steeds vooral van stampot boerenkool. Smelly was in die periode in de ban van het getal 80, dat staat namelijk voor 8 keer 10. Bovendien kondigde het de nieuwe culturele explosie aan die plaats zou gaan vinden in de jaren 80. Hier werd wel eens lacherig over gedaan, maar het was werkelijk een hele vervelende obsessie die er onder andere toe leidde dat ze al haar wasgoed op 80 graden ging wassen. Zo kwam het dat alle wollen truien van Swiert krompen tot het formaat van kabouters en datzelfde gold voor de zwart-wit gestreepte punkpanty’s van Smelly. De arme Skeuvel, die helemaal geen schuld had aan de falende waskrachten van zijn moeder, kreeg voor zijn schaatstochtjes op het Zwitserse ijs de oude gekrompen kleren van zn ouders aan. Mocht hij vallen dan zouden zijn eigen nette kleren immers niet beschadigen. 2005-03-06 16:06:14 Jonne Heeft vandaag op natuurijs geschaatst! Wat een verschrikking! 2005-03-07 10:36:01 Erwin Heeft zaterdag ook op natuurijs geschaatst, en het was inderdaad zo’n verschrikking dat ik gister mijn laarzen maar aan heb gehouden.

Zo kwam het dat hij op een winterdag in februari voor het eerst kennis zou maken met ijs onder zijn voeten. Met Friese doorlopers aan, gekleed in 3 wit/roze gestreepte panty’s over elkaar heen en een rood/groene wollen trui (die na nog 2x wassen zo sterk gekrompen was dat hij zelfs voor onze kleine held te strak zat) betrad hij het ijs. Uiteraard trok zijn outfit veel bekijks en hij werd dan ook van alle kanten uitgelachen. Hij schaamde zich natuurlijk dood, maar toch had hij veel schik van die dag. Vooral toen zijn vader hem gebood door de knieën te zakken en zijn handen op de rug te leggen. In deze houding duwde zijn vader hem vervolgens pijlsnel over het ijs. Swiert was namelijk een begaafd schaatser. In latere tijden werd de term Swieren zelfs gebruikt voor schaatsers die net zo mooi over het ijs konden glijden als hij. Maargoed, de snelheid die de kleine Skeuvel op dat moment meekreeg was ongelooflijk! Hij voelde de wind langs zijn lichaam suizen en kon een blije kreet niet onderdrukken.

27

2004-04-29 12:41:11 Rienk (toertochtcommissaris) Hee Jantien, je moet het werk van de toertochtcommissie niet onderschatten. Nog voor de eerste nachtvorst worden de draaiboeken alweer uit de kast gehaald om nog maar van het voorwerk in de zomer te zwijgen. 2004-04-29 12:54:27 Jantien oei, dan is het maar goed dat jij die commissie doet he, tijd zat toch?? (hahaha)

40 jaar chaos

Op datzelfde ogenblik was de legendarische Zwitser Franz Krienbühl ook aan het schaatsen op datzelfde baantje. Hij was bepaald geen domme jongen en voorzag als bij een blikseminslag seconden tijdwinst in zo’n strak pak. Zo gebeurde het dat hij enige tijd later aan het begin van een belangrijk schaatstoernooi verscheen in een eendelig strak schaatspak. Uiteraard werd ook hij uitgelachen door de toeschouwers en de schaatsers die allemaal in hun wollen trui op het ijs stonden. Toen Franz al zijn persoonlijke records verpulverde tijdens dat toernooi kwamen ze echter snel tot bezinning. Collalbo 2005

2005-10-30 15:49:42 een wielrenner Vandaag is een prachtige dag om het wielrennen te romantiseren Duizend-en-een tinten van dezelfde kleur groeten je vaarwel tot na de winter De zon strooit haar licht extra goud totdat het lijkt alsof de bomen gloeien En door de weerkaatsing van dat licht openbaren zich verborgen plekken Waar de bloemen dansen onder de vallende bladeren En de wielrenners groeten elkaar zoals de bladeren ook doen En ze groeten dankbaar het Twentsche land Tot volgend jaar

2006-10-10 19:28:16 Jonne Wie heeft vandaag mijn zwarte sok met zweetvlekken meegenomen? Ik mis er eentje en moest met 1 blote voet naar huis. Waarschijnlijk herkenbaar aan de geur als je je tas opendoet. Graag gewassen retourneren.

40 jaar chaos

Tjas over Skeuvel

28

De tijd dat de schaatsers nog op Friese doorlopers schaatsten en er ieder jaar nog natuurijs lag. Een tijd die we nu alleen nog kennen van de Unox-reclame. Nu schaatsen we allemaal op de kunstijsbanen en een enkeling schaatst de alternatieve elfstedentocht in Oostenrijk. Er is veel veranderd in die veertig jaar. 1966, het jaar van de oprichting van Skeuvel. Een bewogen tijd in de Nederlandse geschiedenis. Vooral op het gebied van de politiek veranderde er erg veel in de Nederlandse samenleving. Het was de tijd van protest, vernieuwing in het onderwijs en seksuele bevrijding. De eerste generatie Skeuvel leden zal dan ook heel anders tegen de wereld aan hebben gekeken dan de huidige leden doen. Zij hebben er echter wel voor gezorgd dat Nederland en dus ook de Skeuvel, is geworden zoals het nu is. Naast een radicale verandering in de politiek, gebeurde er die tijd ook veel op schaatsgebeid. Zo haalden de nationale helden Ard Schenk en Kees Verkerk in die tijd vele prijzen binnen. 1966 was het jaar waarin Kees Verkerk wereldkampioen werd en Ard Schenk Europees kampioen. Toen blonk Nederland al uit in de schaatssport. Dit is de afgelopen veertig jaar niet veel veranderd. Schaatsen is en blijft een geliefde sport onder de Nederlanders. De studentenschaatsverenigingen hebben daar zeker aan bijgedragen en moeten dit ook zeker blijven doen. Voor Skeuvel dus een goede reden om er nog eens veertig jaar aan vast te plakken. Wij wensen jullie heel veel succes in de toekomst, en geniet van het lustrum. Groeten, Bestuur G.S.S.V. Tjas

29

40 jaar chaos

Een lustrum lang training geven

Het eerste trainingsuur wordt het tegenwoordig genoemd bij de Skeuvel. Ik stam nog uit het tijdperk dat de Skeuvel trainde van kwart voor 5 tot 6 op elke dinsdag in het halletje in Enschede. Toen trainde iedereen tegelijk, de snelle jongens en de nog wat minder bedeelden in de schaatstechniek, op hetzelfde uur. Maar rond de vorige lustrumviering kreeg de Skeuvel de beschikking over 2 uur ijs, tussen 4 en 6: een grote luxe. In plaats van elkaar in de weg schaatsen konden er nu twee groepen gemaakt worden. Het eerste uur trainden vanaf toen de mensen die graag zo goed willen leren schaatsen dat ze op het tweede uur mochten schaatsen, en op het tweede uur schaatsten de mensen die hard hun best deden om niet terug te vallen naar het eerste uur. Het is dan ook op het eerste uur dat ik de afgelopen jaren training heb mogen geven. Dit deed ik samen met Piet; hij nam de groep met de mensen die echt net begonnen en ik mocht de groep mensen trainen die al wat meer konden dan krabbelen.

2002-10-13 14:15:48 Hiddo Hey Rob, Wil je niet meer aan m’n kont zitten als ik je op zaterdagavond in de Aspen tegenkom...

Het eerste uur is, zoals hiervoor voorzichtig geprobeerd uit te leggen, eigenlijk gewoon voor de beginners. Ja, je kan er wel om heen draaien, maar gelukkig bestempelen de mensen die dan trainen zichzelf ook zo. Maar daarom is het ook zo’n mooie taak om aan deze groep mensen training te geven. Zij zijn het die verschrikkelijk enthousiast zijn en daarom extra goed oplettend en fanatiek om elke week weer wat bij te leren. Iedere week had ik weer een grote groep fanatieke skeuvelaars voor me staan die gewoon klakkeloos alles aannamen wat ik ook maar, natuurlijk vol overtuiging, aan hun probeerde wijs te maken. Zo, weten de meesten nu, rijden normale schaatsers altijd linksom op de baan. Maar… wat hebben we de afgelopen jaren de eerste 5 minuten op het eerste uur gedaan? Natuurlijk rechtsom schaatsen, een bijzondere wens van Piet die daar een duidelijke motorische theorie achter had zitten. Dus, als er mensen voor het eerst komen schaatsen, dan vragen ze altijd: ‘eehh, je moet toch de andere kant op schaatsen?’ Ja, dan ben je dus trainer, ze nemen echt van alles van je aan, dus ook

40 jaar chaos

30 als je verteld dat de regels van het internationale schaatsen veranderd zijn, en dat iedereen nu rechtsom rijd. ‘Ok’, was meestal dan het antwoord, en ze begonnen vrolijk rechtsom te rijden. Dat was altijd goed voor mijn ego, dat ik telkens ontdekte dat ik toch nog wat overtuigingskracht had. Maar het waren natuurlijk wel de grote vorderingen die in mijn groep gemaakt werden. Eigenlijk deden de meesten dat zelf, gewoon omdat ze een uurtje op het ijs stonden werden ze al beter. Volgens mij hadden ze dat ook wel zonder mij gekund, of ja, misschien toch niet helemaal. Sommige van jullie hebben wel af en toe een goede hint nodig. Ik herrinner me een oud voorzitter, ene Harry, die langs de baan stond om te vragen of hij de volgende week ook mee mocht doen. Nou, dat mag natuurlijk altijd wel. Harry dacht dat hij wel het tweede uur kon beginnen, hij vond het allemaal maar krabbelaars op het eerste uur en hij kon al op natuurijs schaatsen! Ow, dacht ik bij mezelf, dat zullen we nog wel eens zien. Dus: ‘Harry, leuk dat je komt schaatsen, maar kom toch maar het eerste uur, dan kunnen we altijd nog wel zien of je daarna meteen het tweede uur mee mag doen’. Gelukkig ging Harry daar mee akkoord. De meesten van jullie weten wat de huisstijl van Harry is op het ijs, namelijk een beetje lomp… (sorry Harry). Dat was toen niets anders, vooral het ene armpje los in de bocht, namelijk zijn linker, was de eerste facet die ik mocht slijpen aan deze ruwe diamant. Daarmee was dit, toen nog nieuwe, lid ook meteen een mooi voorbeeld van iemand die toch echt wel heeft leren schaatsen bij de Skeuvel. Af en toe moet ik toch echt goed mijn best doen om hem nu bij te houden in Deventer!

2005-04-11 13:44:51 DE Fietstrainer Fietsen is toch de echte sport! Lekker met zijn allen ontzettend de anderen de vernieling in beuken! Jaha, dat kan zelfs ook heuvelop, iets wat bij skeeleren toch redelijk onmogelijk is. Daarna lekker afdalen, en dan lekker kunnen remmen. Banden lekrijden is ook iets wat het fietsen echt mooi maakt, dat hoort erbij dus iedereen houd daarvan! ook is een groot voordeel dat de bidon gelukkig niet in de hand gehouden hoeft te worden, maar kan lekker in de houder geplaatst worden, er kan over stoere kasseien geknald worden, bijna iedere ondergrond is mogelijk voor een fietser. Regen, wind, zon, het maakt niet uit, het maakt het fietsen alleen maar mooier! Kortom door fietsen wordt je stoer! Iedereen die geen fietser is kijkt op tegen de stoere, gafe en er mooi uitziende, afgetrainde fietsers! Dus kortom, kom vanmiddag fietsen en wordt ook stoer! 2005-04-11 13:56:30 Mooiweerfietser regen maakt wel uit...

31

40 jaar chaos

Naast de reguliere trainingen heb ik ook altijd genoten van de introtrainingen, waar we soms wel opeens 60 man op het ijs hadden staan in plaats van de 20 a 30 elke week. Allemaal nieuwe gezichten die ik dan samen met Piet enthousiast mochten maken voor de schaatssport bij de Skeuvel. Maar ook ieder jaar het verzorgen van een slijpcursus was een mooie bezigheid. Een kleedkamer vol met mensen die zomaar doodstil naar me luisterden over hoe je in godsnaam je stompe schaatsen ooit weer scherp kan krijgen. Vanaf dit jaar geef ik helaas niet meer training op het eerste uur, maar mag ik de allersnelsten van de club proberen te boeien met mijn theoriën tijdens het tweede uur. Een stuk lastiger omdat, naast dat ze zelf ook veel weten, ook al heel veel kunnen. De afgelopen jaren heb ik met veel plezier training gegeven, veel mensen enorme stappen zien maken en vele mensen toch enthousiast kunnen maken voor het schaatsen bij de Skeuvel. Ik hoop dat ik het nog een tijdje kan blijven doen, ook al moet ik toch een keer afstuderen… Rob Löring

40 jaar chaos

Schaatsliefde op afstand

32

2006-02-26 15:45:15 Eerste fietservaring 2006 25-02-06, een fel zonnetje bij strakblauwe hemel met een windkracht 10 over de hooidijk al ontwijkende de carnavalsoptochten: alaaf, lekker kontje! Eindigend na 66km in een hongerklop met 10 km/h. Moraal van het verhaal, eten is belangrijk en fietsen is mooi.

Onderstaand stukje stond in het Utnieuws van 12 januari 2006 over een oud-Skeuvel die terugblikt op haar Skeuvel periode. Het geeft op een leuke wijze aan dat er eigenlijk niet zo heel veel veranderd is in 15 jaar tijd… Ze werd in 1991 studentenkampioen schaatsen, maar weinig leden van schaatsvereniging de Skeuvel zullen Marit Sollaart (33) van gezicht kennen. Andersom blijft het ex-lid vanuit haar Franse woonplaats Issy-les-Moulineaux, even buiten Parijs, haar oude cluppie op de voet volgen. Ze surft regelmatig naar de Skeuvelsite en heeft zelfs overwogen lid te worden van de vereniging van oud-Skeuvelaars. Daar zag ze om praktische redenen van af. Toch houdt de verre liefde stand. In 1996 studeerde de CT-studente af aan de UT. Ze liep onder meer stage bij Unilever en hield zich daarna bezig met industriële efficiency en optimalisering in Nederlandse fabrieken. Daarna fungeerde ze als manager in een Duitse fabriek en momenteel leidt ze een industriële divisie in Parijs. Kortom: Sollaart is succesvol. `Het is een leuke job, met helaas weinig tijd voor sport of andere sociale activiteiten.’ Voor haar drukke baan reist ze de hele wereld over. Op het moment dat UT-Nieuws haar belt, zit ze in Australië. Haar `leuke job’ is ook de reden dat ze minder met haar oud-vereniging de Skeuvel kan doen, dan ze feitelijk zou willen. Liefde op afstand kent immers ook nadelen. Hoe diep zit de liefde voor je oude club eigenlijk geworteld? `Gelukkig heb ik altijd contact kunnen houden met één clublid, dat ik toevallig onlangs bezocht in Thailand. Verder mail en bel ik met één van de huidige trainers van de Skeuvel, die me via internet wist te traceren. Ik surf regelmatig naar de site van de Skeuvel en ik zou best lid willen worden van de oud-Skeuvelaars, maar logistiek gezien is dat lastig. Ook al blijf ik de club een warm hart toedragen.’ Over de vereniging, waar ze in september 1990 lid van werd is ze louter positief. `Het viel als groentje aanvankelijk niet mee een positie te veroveren binnen de groep. Een goedgebekte groep. Bovendien was iedereen aan elkaar gewaagd. En van wat ik meekrijg is dat nog steeds het geval.’ Een aaneenschakeling van hoogtepunten, noemt het voormalig clublid haar periode bij de schaatsvereniging. `Ik zie de jongens van de Skeuvel nog zo hun rondjes in Collalbo draaien. Achter Yvonne van Gennip en Barbara de Loor aan. Wat hadden ze

33

40 jaar chaos

Wat heeft de Skeuvel je gebracht? `Een schrijfmachine, taartfetish en een verslaving aan weddenschappen.’ Ze legt uit: `Ik heb me destijds als beginnend lid laten overhalen de redactie van het clubblad te komen versterken. Ik schrijf nog steeds graag. Reisverslagen, weblogs of opleidingsmateriaal. Het komt me in mijn huidige baan allemaal uitstekend van pas. Mijn tijd bij de Skeuvel heeft me geen windeieren gelegd. Dat mag ik nu wel concluderen. Laat dat een opsteker zijn voor de huidige redacteuren van het clubblad.’ Ze vervolgt: `Toen ik lid werd deden de taarteetfestijnen hun intrede. In de trein naar de trainingen of wedstrijden maakten we de meest idiote weddenschappen. Over tijden, over klasseringen, over van alles. Als er maar gewed werd. Inzet was altijd een taart. Een zelfgemaakte taart. Veel clubleden, vooral mannelijke, hebben toen pas goed taart leren bakken.’ Heb je nog een advies voor de huidige generatie? `Leef! Het klinkt als een cliché, maar je bent maar één keer jong. Geniet en doe dat vooral niet met mate. Probeer zoveel mogelijk mee te maken. Van winnen leer je, van verliezen ook. De vaardigheden die je binnen de club opdoet komen later als manager van pas. En ach, het kan natuurlijk ook nooit kwaad als je een goed biertje kan tappen, zoals ik dat bij mijn oude club heb geleerd.’

2006-05-24 08:15:10 Henrico We gaan naar de ardennen, de frisse lucht is even wennen.......

een lol. Ik ook. We gingen onder meer zandhappen in het Noord-Hollandse Schoorl of stapten op de pedalen in Limburg. Mooie tijden.’ Haar liefde voor schaatsen zit in de genen. `Ach, het is een traditioneel verhaal. Eén lid van de familie begint eraan. In mijn geval m’n zus en de rest van de familie volgt. Als je toch op de baan rondhangt omdat je zus moet trainen, kun je net zo goed zelf meedoen. Dat idee.’ Marit Sollaart was `in haar schaatsjaren’ een gewaardeerd lid van de vereniging en bovendien timmerde ze op sportief vlak stevig aan de weg. Behalve dat ze begin jaren negentig werd bekroond tot schaatskampioen van de UT, schopte ze het op het NSK tot een achtste plaats. Ze relativeert de prestaties van toen. `Ik was heel gemiddeld. Ik kon niet uitblinken omdat ik alles tegelijk wilde. Studeren, feesten en schaatsen. Laat naar bed, te veel alcohol, dat werk. Toch vermaakte ik mij prima. Het sociale karakter van de Skeuvel heeft me altijd aangesproken. Na mijn studie heeft het schaatsen plaats gemaakt voor tennis. Dat liet zich beter combineren met mijn baan. Eerlijk gezegd ben ik nu zo vaak onderweg dat de sport er een beetje bij inschiet. Ahum, dat is een understatement.’

40 jaar chaos

34

Smoelenboek I

Jantien van Aken

Martin Albers

Akke Bakker

Marjoke Bakker

Sander Bakker

Agnes Bannink

Manon de Beer

Henk Beima

Ingeborg Bikker

40 jaar chaos

35

Joris Bokkes

Henk Bonnes

Maaike Braham

Dorien Brander

Steven te Brinke

Jessica Bronkhorst

Jan Hendrik Brouwer

Martin van Bruggen

Anne Bult

40 jaar chaos

36

Kevin Capota

Meine Cnossen

Matthijs Dekker

Carry Doeven

Jonne Doorduin

Jelmer Feenstra

Marinus Fischer

Elske Florijn

Ali Galema

40 jaar chaos

37

Boukje Gelderloos

Corianne Gelderloos

Wouter de Geus

Rink Glazema

Willlem Godlieb

Susanne de Gooijer

Robert-Jan den Haan

Thomas Hartjes

Sybren Hazenberg

40 jaar chaos

38

Ronald Hemming

Els Hendrikson

Sjors Hettinga

Janneke Hilderink

Henri Holtkamp

Johann Hurink

Gerko Jansen

Maarten Janssen

Hans de Jong

40 jaar chaos

39

Marjette de Jong

Jojanneke Jukes

Jildert Ketelaar

Karlijn Knol

Manon Kok

Jaap Kokorian

Freark v/d Kooi

Kees-Durk v/d Kooi

Vincent van Kooten

40 jaar chaos

1982

40

2006-07-08 16:55:24 Arne Was een lekker tochtje ja, hulde aan navigator Jan! Dat we 86 keer zijn gestopt en gekeerd vinden we natuurlijk helemaal niet erg ;) Jammer van die klimmetjes, maar dat maakte de afdalingen natuurlijk des te leuker :)

Sunny, of Smelly, had haar wilde haren verloren; de utopie dat de jaren 80 een cultuurbom zou zijn bleek absoluut niet waar te zijn en ze veranderde haar naam definitief terug naar Carla. In die tijd was ze druk met de puberende Skeuvel, maar vooral met haar moestuintje. Altijd was ze dwangmatig de grond aan het spitten en daardoor had ze vaak geen energie meer over voor haar geliefde aerobics lessen. Swiert opperde tijdens een maaltijd boerenkool met worst (want dat at hij nog steeds erg graag) het idee om haar stepoefeningen te combineren met het spitten van de aarde. Carla was verbaasd en snapte niet hoe dit mogelijk kon zijn, maar Swiert vertrouwde haar toe dat ze een paar dagen geduld moest hebben. Skeuvel was al net als z’n vader een behoorlijke WB-er aan het worden en de daaropvolgende dagen sloten ze zich samen op in de schuur. Het eindresultaat waren twee spitkoppen die ze onder moeders klompen hadden gelast. Moeder was uiteraard dolenthousiast en probeerde ze meteen uit. De eerste 5 minuten in haar gemuteerde klompen gingen best aardig maar daarna was ze doodop. Het kostte simpelweg teveel moeite om de klompen uit het stevige Twentsche zand los te trekken. De ingenieuze oplossing voor dit probleem werd al snel gevonden door een scharnierpunt met een veer aan te brengen vooraan de klomp. De achterkant kon hierbij vrij op en neer bewegen. Door de grotere hefboom die zo ontstond kon moeders de klompen lichter uit de grond trekken. Bovendien kon ze haar aerobics oefeningen veel langer volhouden. De ondernemer in de stugge Swiert kwam twee jaren later pas naar boven toen hij besloot om de plopspitklompen (genoemd naar het karakterestiek geluid van het product) te presenteren op de landbouwbeurs in Warmenhuizen. Een hoongelach daalde over hem neer toen hij in zijn nette zondagspak op die klompen (in een krat gevuld met zand) stond te stampen. Een Amsterdamse bewegingswetenschapper was door een toevallige samenloop van omstandigheden ook aanwezig op die beurs. Hij zag als enige wel wat in het product, maar niet in de hoedanige vorm. Gerrit Jan van Ingen Schenau ontwikkelde de plopspitklomp uit tot een nieuw soort schaats die jaren later een ware revolutie zou ontketenen.

41

40 jaar chaos

Skeuvelrecords De Skeuvelrecords in 2002 worden hier vergeleken met de Skeuverecords van 2006. Opvallend is dat er meer verschillende records zijn bijgekomen, op zoek naar records is ook een zoektocht naar nieuwe afstanden. Verder valt op dat de vrouwen een flinke inhaalslag maken in de afgelopen 5 jaar. De heren komen niet verder dan wat sprintverbeteringen

Dames 500 1000 1500 3000 5000 10000 100 300 400 700

Skeuvelrecords in 2002 Petra Hegeman 46.18 Yldau Dijkstra 1.32.80 Petra Hegeman 2.21.04 Yldau Dijkstra 4.57.9 Sandy te Poele 9.19.22

Heren 500 1000 1500 3000 5000 10000 100 160 167 300 400 700

Skeuvelrecords in 2002 Robert-Jan Tel 39.66 Jan van Oosterom 1.18.77 Rober-Jan Tel 1.58.90 Rober-Jan Tel 4.11.44 Rober-Jan Tel 7.02.97 Andries Kasper 14.38.42 Jon Makkinga 10.33

Marit Sollaart Marit Sollaart

13.00 32.99

Simone Bijl

1.07.03

Jon Makkinga

26.3

Vincent de Graaf

1.05.50

Skeuvelrecords in 2006 Anne Bult 44.74 Annemiek Kamphuis 1.27.90 Annemiek Kamphuis 2.12.52 Annemiek Kamphuis 4.37.02 Anne Bult 7.56.77 Anne Bult 16.10.04 Janet Lassche 12.37 Janet Lassche 29.75 Janet Lassche 38.40 Simone Bijl 1.07.03 Skeuvelrecords in 2006 Hans de Jong 39.14 Jelle Miedema 1.17.84 Rober-Jan Tel 1.58.90 Rober-Jan Tel 4.11.44 Rober-Jan Tel 7.02.97 Andries Kasper 14.38.42 Jon Makkinga 10.33 Hans de Jong 15.13 Koen Wissink 15.77 Hans de Jong 24.91 Koen Wissink 33.65 Koen Wissink 55.58

40 jaar chaos

Fantoompijn

42

2002-10-04 10:18:36 Janet Mark, dan heb je niet goed je best gedaan, want als je van deze oefeningen geen spierpijn krijgt, weet ik het ook niet meer!

In december 1998 ging mijn droom in vervulling: ik ging schaatsen. Maar niet zomaar schaatsen, nee, ik ging schaatsen bij De Skeuvel. Het begin van vijf geweldige jaren! Het begon allemaal in ‘het halletje’, de Euregiohal. Ik studeerde net aan de UT, deed fanatiek aan atletiek, maar wilde ook wel leren schaatsen en begaf me op een vrijdagavond in november naar de Euregiohal, die ik toen nog zo noemde. Ik reed wat stuntelig rond en zag tot mijn vreugde een drietal mannen met een Skeuveljack rondrijden. De naam Skeuvel zei me toen nog niets, maar UT kon ik wel plaatsen. Er kwamen kriebels in mijn buik: ‘Zou ik nu dan eindelijk nog kunnen leren schaatsen?!’ Schaatsen wilde ik altijd al wel, maar ik ging als kind op atletiek – ook heel erg leuk! - en daar bleef het dan ook bij. Nu was mijn kans daar: ik ging studeren en wilde andere studenten leren kennen en waarom niet op deze manier? Ik kwam die avond aan de praat met onder anderen Vincent de Graaf en die nodigde me uit om op dinsdag naar ‘het halletje’ te komen. Welnu, vanaf toen is er dat seizoen geen dinsdag meer geweest dat ik daar niet meer kwam! Die winter heb ik van Luc en Cor leren schaatsen, heb ik mijn eerste onvergetelijke studentenfeestjes meegemaakt en zag ik allemaal mooie, slimme mannen in strakke pakken langs me heen schaatsen. Mijn eerste wedstrijd reed ik in januari 1999 in Deventer tijdens het UT-kampioenschap. Ik maakte kennis met de grote bochten van een 400-meterbaan en op 1 minuut en 35-honderste stopte de klok na mijn eerste 500 meter. Het viel wat tegen, maar het is het begin geworden van een mooie schaatsperiode in mijn leven. Die periode is overigens nog in volle gang! Naast de gezellige feestjes en UT-kampioenschappen deed ik graag mee aan de Batavierenraces, ging ik mee naar de Skeuvelwedstrijden in Heerenveen, reed ik allerlei IUT’s, organiseerde ik het vorige Lustrum en kwam ik eens in het jaar ook graag in Collalbo of Inzell. In dat laatste oord ben ik – geheel niet tegen mijn zin in en ook niet zonder de welwillende hulp van mijn Skeuvelvriendjes - ook deel gaan uitmaken van een van de welbekende Skeuvelstelletjes. Het waren allemaal geweldig leuke bezigheden en enthousiaste mensen die me altijd met een lach naar de Skeuvelactiviteiten deden gaan!

40 jaar chaos

43 Door die positieve energie kwamen er ook leuke tijden op de klok, want daarvoor was ik– zo fanatiek als ik ben – uiteindelijk ook lid geworden! Van die ene minuut op de 500 meter, kroop ik langzaamaan naar de 46 seconden! Piet, mijn hartelijke dank daarvoor! Maar aan die mooie Skeuveltijd kwam een eind toen ik vanaf Augustus 2003 een master in Amsterdam ging volgen. Ik had er al vaak over nagedacht: ‘Hoe zou het zijn zonder Skeuvels?’ Ik wilde er niet aan geloven…maar nu ging het gebeuren! Een nieuwe stad, met veel onbekende mensen. Gelukkig had Amsterdam ‘Skits’, waarvan ik al een aantal mensen kende van de studentenwedstrijden, maar het viel niet mee het eerste half jaar. Je wurmt je als vierentwintigjarige niet zo makkelijk meer tussen studenten die met elkaar zijn opgegroeid. In die periode heb ik de Skeuvels het meest gemist, ik wilde terug! Je weet echter dat de rest van je Twentse vrienden ook gaan uitvliegen en hun eigen plekje elders in het land of in de wereld gaan zoeken. Ik moest gaan wennen in Amsterdam en het ís gaan wennen! De Amsterdammers waren eigenlijk best oké en daarnaast heb ik daar ook weer een handjevol Skeuvels getroffen. Dus de Skeuveltijd herleefde als het ware een klein beetje! Zelfs mijn Skeuvelschaatstijden heb ik in Amsterdam – waar ik op het Calandlyceum Nederlands doceer - nog weten te overtreffen, maar waarschijnlijk niet zonder de hulp van die paar Skeuvelse zielen die me altijd zo positief blijven beïnvloeden! Janet Lassche 2004-08-09 11:56:45 Janet AJ, moe’k eem kiekn. Ie heurt nog van mie.

2004-08-09 12:10:02 Rob Eeeh Janet! Ik had dacht dat sie in Aamsterdaam heel aanders proat’n? Of he’k noe mien goedwies onmeunig noar de klo’tn? 2004-08-12 08:51:12 Wouter Oljeoeieweloeen 2004-08-12 09:25:32 Anne-Jelmer Okay, Wil Wouter zich melden op de blauwe schelp in het Bouwhuis.

2004-08-19 14:54:28 Eelco Ik ben weer een ouderwets goed bediend tijdens een tentamen, een appelkoek, kopje thee en koffie. Henk bedankt, zo hoort het!!

40 jaar chaos

Een decennium Zandhappen

44

Vroeger was natuurlijk alles beter. De jeugdige lezers zullen daar hopelijk ook nog wel eens achterkomen, als ze zelf de verhalen over vroeger gaan vertellen. Zo is het ook met mijn geheugen, waar in de loop der jaren wel eens wat gaten in gevallen zijn, die lijken op de kuilen van de Duitsers op het strand. Vele hoogtepunten blijven echter wel hangen, zodat er een prachtig tot de verbeelding sprekend Noord-Hollands duinlandschap ontstaat, waar zich het jaarlijkse zandhappen afspeelt. Het succes van het zandhappen hangt voor een groot deel af van de trainers die mee zijn. Ondanks het vele commentaar van de morrende deelnemers weten ze toch altijd iedereen in beweging te krijgen. Hier moeten natuurlijk de trainers bij vermeld worden die de meeste indruk hebben achtergelaten. Toevallig zijn dit ook de eerste en de laatste trainer die ik heb meegemaakt bij het zandhappen en hebben ze allebei meerdere malen de trainingen verzorgd. De eerste is Luc Selen, ook wel ‘Rambo Luc’ genoemd vanwege de rode doek die hij om zijn hoofd geknoopt had. Als we tijdens de trainingen van Luc toevallig een heuvel tegenkwamen moest daar tegenop gerend worden, wat meestal een lastige omweg bleek te zijn. Dit had tot gevolg dat een aantal deelnemers al vrij snel heimwee begon te krijgen naar het mooie vlakke platteland van Friesland. Waar het ook gewoon niet geaccepteerd wordt als een groep bij de terp omhoog en naar beneden blijft rennen. De mooie grote terp, die door de eeuwen heen met bloed zweet en tranen, maar vooral veel afval is opgebouwd zou kunnen afvlakken. Helaas wordt er met een natuurlijk tot stand gekomen duinlandschap niet zo voorzichtig omgesprongen. In deze beginjaren van mijn zandhapkunsten verzorgde Luc ook een douche op bed voor de mensen die anders vermoedelijk in tijdnood zouden komen voor de ochtendtraining. Voor Sjouke kwam de douche op bed echter altijd te laat, zodat er toch nog gewacht moest worden. Of hij was gewoon ordinair aan het tijdrekken om de trainingen in te korten, maar het is mij nooit opgevallen dat het opzettelijk was. De laatste grote trainer van het zandhappen is Jan Miedema, inderdaad de J. Miedema; uitvinder van de strandski, die

45 voortgetrokken moet worden door je tegenstander. Waarbij het de kunst is om zo lang te blijven staan op de strandski, totdat je tegenstander uitgeput neervalt. De persoon die als trekpaard fungeert, dient zo hard mogelijk weg te rennen over de waterlijn op het strand. Hierbij kan er natuurlijk gespeeld worden met opkomende golven en kunnen er onverwachte wendingen plaatsvinden, waardoor de skiër een mooi nat pak krijgt aangemeten. Natuurlijk vindt dit alles plaats onder aanmoediging van Jan, die zelfs kilometers verderop nog te horen is, zodat gewoon stoppen of afstappen geen optie is. Ik vraag me nog steeds af waarom Jan denkt alle potten en pannen nodig te hebben om iedereen wakker te krijgen, terwijl met zijn machtige stem een keer roepen dat er voor iedereen een fikse bak versgezette koffie klaarstaat toch voldoende moet zijn om heel Schoorl en Bergen (of de gehele camping in Castricum) op de been te krijgen. Wel is men er inmiddels achter gekomen dat de fiets zelfs in het duinlandschap een handig vervoermiddel is en zeker heuvel af kunnen hoge snelheden bereikt worden. Een bijkomend voordeel is dat het soms niet helemaal duidelijk is welke rem het voorwiel en welke het achterwiel stilzet, zodat er soms onverwacht sierlijke salto’s en fraaie buitelingen gemaakt worden. Natuurlijk spreek ik hier uit ervaring, want ook ik lig zo nu en dan liever in het zand dan dat ik er doorheen moet ploegen. Tot zover de beknopte beschrijving van het serieuze deel van het weekend, want zon, zee, strand en zwoegen in het zand zijn niet de enige redenen dat ik zo vaak mee ben geweest. Achter de façade van veel trainen schuilt nog een werkelijkheid van gezelligheid en koddige gebeurtenissen, die zelfs in de meest fantasierijke dromen niet voorkomen. Zo is er een weekend geweest dat ik misschien wel de meeste kilometers heb gelopen van iedereen. Het was in de tijd dat de vrijdagavondtraining nog een vanzelfsprekend

40 jaar chaos

2006-05-04 16:04:22 FrieslandHenk Volgens mij bekijk je het vanuit een verkeerd perspectief, Jantien. Ze hebben daar bij de rugbyclub een lekker zachte grasmat, waar je heerlijk op kunt liggen en als je moeilijk kunt kiezen waar je wilt gaan liggen, is er altijd wel iemand zo aardig om daarbij te helpen.

40 jaar chaos

46 onderdeel was voor de OV-weekkaarthouders en hier kon de concurrentie al op een fikse trainingsachterstand worden gezet. Uit sociale overwegingen (en om anderen niet meteen al kansloos te maken) werd door een klein groepje besloten de trainingen eerder te verlaten en op weg te gaan naar manege Poelenburg (waar we verbleven) om te gaan koken. Hierbij moesten we er wel voor zorgen dat we de kortste weg gingen nemen naar de manege en een pad waar een bordje bijstond met de tekst ‘lange weg’ paste dan ook niet bij ons idee om de kortste weg te nemen. De zoektocht ging verder en zelfs een ruiterpad waar bijstond dat het naar Poelenburg liep werd gemeden. Dit omdat paarden lang niet overal langs kunnen en dus omwegen moeten maken, en het ruiterpad dus ook. Verder ging het, en met succes, want na vele omwegen en uren lopen waren we uiteindelijk op een punt aangekomen waarvandaan we met de manege in zicht, de kortste weg wisten te vinden. Onze achtergebleven trainingsgenootjes konden onze zoektocht niet op zijn juiste waarde schatten en waren waarschijnlijk verbolgen over het feit dat wij stiekem nog wat extra kilometers hadden afgelegd. Waardoor onze voorgenomen kookplannen in duigen uiteengevallen waren. ’s Avonds werd het idee geopperd een kroegentocht te houden. Er waren meteen al vele afhakers, maar vijf dappere jongemannen raapten al hun moed bijeen. Eén van hen goot die in de vorm van jonge jenever in een bidon en ze gingen op weg. Na ongeveer een kilometer door de donkere nacht richting Bergen gelopen te hebben werd er een echt café gevonden. Bij binnenkomst in het overvolle café daalde de gemiddelde leeftijd meteen tien jaar, het vermoeden rees dat er eigenlijk een seniorenpas nodig was om binnen te komen. Hier werd niet al te lang bij stilgestaan en dus ging het weer verder. De meegenomen bidon bleek van levensbelang, want de volgende cafés werden pas in het centrum van Bergen gevonden. Hoewel hier de statistieken over de gemiddelde leeftijd niet meteen aangepast hoefden te worden bij binnenkomst, voldeed het toch niet aan het ideaalbeeld van een cafébezoek, daar het aantal personen verzesvoudigde bij binnenkomst. Van buitenaf was al te constateren dat in de overige cafés evenveel bezoekers aanwezig waren en onze hoeveelheid moed begon dusdanig af te nemen dat de terugtocht met node aanvaard moest worden, na slechts twee kroegen bezocht te hebben. Een heuse kroegentocht in Noord-Holland.

47

Tot zover de beknopte samenvatting van het naslagwerk ‘Een decennium zandhappen’. Henk Beima

2006-05-04 16:10:35 FrieslanHenk Als je dan ziet waar skeeleraars en fietsers terecht komen, keihard asfalt of een berm met paaltjes, bomen, brandnetels en braamstruiken, dat lijkt me niet echt comfortabel en zeker niet als je (nog) in een roes van nuchterheid verkeert.

Er kan ook veel gelachen worden op zo’n weekend. Eén weekend had in dit opzicht een heel extreem verloop. Op de vrijdagavondtraining waren er al buikspieroefeningen gedaan, wat meer een warming-up was dan een volwaardige training, aangezien later op de avond de buikspieren nog veel intensiever aan het werk werden gezet. Op drie notoire bierdrinkers na had de gehele groep zich naar de slaapzaal verplaatst en ter ruste gelegd. Het werd aan dit drietal overgelaten om de kantine af te sluiten. Wat op zich logisch was, omdat ze alle drie in dit opzicht al veel ervaring hadden opgedaan in het sportcentrum. Het was echter nog veel te vroeg om onze kantine al dicht te gooien, dus werd er gekeken of de tapinstallatie aangesloten kon worden. Enkele ogenblikken later werden de eerste biertjes getapt, deze waren van dusdanige kwaliteit dat het meteen al de laatste ronde was en er dus afgesloten kon worden. Simon had de sleutels gekregen en stortte zich dan ook vol goede moed op de eerste deur. Hij stak de ouderwetse sleutel, zo’n stokje met een vlaggetje eraan, in het slot en deed een verwoede poging de sleutel rond te draaien. Halverwege deze actie bleef hij echter steken, waardoor de sleutel in het slot vast kwam te zitten en het draaien met de hand niet meer mogelijk was. Gelukkig had Simon vroeger zijn natuurkundelesje geleerd, ‘even een armpje erop zetten…’ en inderdaad lukte het nu wel weer de sleutel te draaien. We hoorden een klik, Goswin begon meteen al te lachen en Simon haalde met een triomfantelijke blik de sleutel uit het slot. Toen hij alleen het stokje tevoorschijn haalde konden we niet anders dan Goswins voorbeeld volgen en ook onze buikspieren aan het werk zetten, wat we toch zeker een kwartier hebben volgehouden. Deze oefening hebben we later in bed rustig afgebouwd met de gedachte dat iemand de volgende ochtend de kantine zou moeten openen en met het stokje in de hand voor de deur zou komen te staan. Dit alles kwam ons de rest van het weekend nog op een fikse spierpijn te staan, wat op zich wel een voldaan gevoel geeft.

40 jaar chaos

40 jaar chaos

Alternatieve Skeuvelrecords

48

De hoogtestage van 2002 werd gehouden in Collalbo. De prachtige omgeving van Collalbo en het schitterende weer van die week leidde tot een ongewone inspiratie om hard te trainen. Ik begon de week dan ook goed en had plezier in het trainen. Er moest aan het eind van de week hard gereden worden tijdens de wedstrijd op donderdag! De trainingen gingen allemaal erg serieus en waarschijnlijk wel te serieus zoals later in de week zal blijken. Iedereen was superfanatiek en bijna iedereen stond bijna de volledige tijd op het ijs. Als er hard getraind wordt kan er nooit hard gereden worden en alleen de mensen die een technische vooruitgang hadden geboekt reden pr´s. Aangezien dit het overgrote gedeelte van de groep was leidde dit tot jaloezie bij de hardrijders. De omstandigheden waren goed en ik weet nog dat ik mijn grote held Jelle Miedema op de 1500 meter nog net wist te kloppen met 0.01 seconde voorsprong. Toch heerste er bij mij, maar ook bij andere teleurstelling over de tijden van de wedstrijd. Bij het eten na de wedstrijd werden dan ook plannen gesmeed voor de volgende dag om toch nog een paar records aan te vallen. Hierbij kwam al snel de koppelkoers naar voren en er werden gelijk koppels gemaakt. Rob en Marcel, die uiteindelijk het Skeuvelrecord pakte, schijnen naar verluid zelfs die nacht samen lepeltje-lepeltje geslapen te hebben op zoek naar de ideale voorbereiding. Zo werd ’s nachts de ideale aflossingsmanier gevonden. In dezelfde kleur pakken reden ze naar een nieuwe ongeëvenaarde toptijd, 6 minuten 27 seconden en 10 honderdste, in de 12 rondes durende koppelkoers op zo maar een vrijdagavond. Koen Tukker Wissink reed de hele week tijdens de trainingen in gedachte al rechtsom, en zat vanaf het begin van de week al te broeden op alternatieve Skeuvelrecords. Vandaar dat hij na iedere training ook fysiek pootje over rechtsom aan het oefenen was. Dit leidde op zaterdagmiddag tot een onnavolgbare 43,7 secondes over de 500 meter rechtsom. In deze recordregen vond ik dat ik niet kon achterblijven toen ik naar deze rechtsomrijdende tukker keek. Ik dacht die jongen rijd de hele week rechtsom en maakt daar zijn record van. Dat kan ik ook, ik rijd alleen niet rechtsom maar voor mijn gevoel sta ik de hele week al

49 achterstevoren op mijn schaatsen. Na enige oefening reed ik voor het echie onder begeleiding van Wouter Zeeman, om niet een bocht te missen, een 500 meter achteruit. De snelheid van het rechte stuk was in mijn herinnering erg lastig onder controle te houden in de bocht en na enkele bijna valpartijen kwam ik tot een respectabele 1 minuut 10 seconden en 70 honderdste. Gelukkig nog net 1 seconde sneller dan dat Wim Brink het ooit gedaan had. Na deze 3 records op vrijdag en zaterdag dacht iedereen dat het wel zo een beetje gedaan was met de alternatieve Skeuvelrecords. Er werden ’s avonds natuurlijk een heleboel pizza’s naar binnen gewerkt en daarna werd de kroeg opgezocht. Daar gaven we een mooie afsluiting aan een schitterende week, de biertjes vloeide al rijkelijk bij mij naar binnen toen iemand aan mij kwam vragen of ik misschien niet het Skeuvelrecord 10 kilometer rechtsom moest gaan aanvallen. Hierop wist ik nog net te zeggen dat daar 2 mensen voor nodig zijn en als zij de tweede konden vinden ik wel een poging wilde wagen. Nou werd er gezegd, JIJ bent de tweede, en Koen rechtsom in 43,7 seconden Wissink gaat jou dan vergezellen. Na een biertje of zeven weet je ook niet meer precies wat je zegt en sta je jezelf ’s nachts in schaatskleren te hijsen. Voor het geval dat het zolang gaat duren dat de zon opkomt dacht ik slim te zijn en mijn oakley op te zetten tegen de laagopkomende zon. We konden bij ijsbaan gewoon het ijs opstappen en na een rondje inschaatsen om te voelen waar de bochten ongeveer begonnen gingen we starten. Hierbij reden Koen en ik gebroederlijk samen op, en was Koen zo sportief om tot drie keer toe even te wachten als ik door mijn benen was gezakt in een bocht. Hierbij mijn geheime wapen, de oakley, wel kwijtgeraakt. Gelukkig werd deze nog wel gevonden door een nog nuchtere Han. Na een 18 minuten 46 seconden en 10 honderdste barre tocht werd de kroeg weer opgezocht. Deze ging echter vrij snel dicht en konden we nog net een fles Amaretto meekrijgen, zodat het in het appartement nog lang onrustig was. Eelco Rondhuis

40 jaar chaos

40 jaar chaos

1990

50

Op zijn 24e levensjaar was Skeuvel aan het afstuderen als WB-er in Duitsland. Hij ontwikkelde voor Nestlé een nieuwe machine die volautomatisch warme chocolademelk met slagroom kon schenken. Tijdens één van zijn bezoeken aan zijn ouders in die periode had hij een Duitse kanariepiet aan zijn vader gegeven. Swiert ontwikkelde zo’n liefde voor het beestje dat hij ondanks zijn herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog spontaan van Duitsland ging houden. Hij voerde ‘de kleine deugniet’ zelfs de lekkerste, diepgroene stukjes boerenkool van zijn bord. 2003-03-24 16:46:38 Eelco en Rob Zo wij hebben echt een goede taart gemaakt! Ik hoop dat we nog een beetje goede tegenstanders hebben morgen, anders staat het al wel vast wie er dit jaar gaan winnen!

Op 1 januari vierden Carla, Swiert en Skeuvel met 200.000 herenigde Oost- en West-Duitsers nieuwjaar onder de in december 1989 geopende Brandenberger Port. Hier pikte Carla haar obsessie voor Schlagermuziek op. Niet veel later studeerde Skeuvel af en trok hij terug naar Enschede. 2003-03-25 15:05:56 Rob Ik hoop dat Marcel wel meedoet, misschien maakt hij dan weer zo’n lekkere appel-zilverfolie taart

Rond die tijd raakte Swiert ervan overtuigd dat hij zijn parkiet Fries kon leren. Dat is natuurlijk complete onzin omdat Duitse parkieten alleen maar de Duitse taal kunnen spreken. De stugge Swiert bleef hem echter maar woorden als ‘sukebolle’, ‘njonkelytsen’ en ‘fierljeppe’ proberen te leren. Iedere week verwedde hij er met Skeuvel weer een taart om dat ‘hij het wel kon’ en iedere keer verloor hij. Omdat Skeuvel het schaatsen weer serieus had opgepakt - hij was immers op zoek naar een baan en had dus alle tijd om iedere dag te trainen - stelde hij de schuld van zijn vader uit tot aan het einde van het schaatsseizoen. Wat moet het frustrerend voor Swiert zijn geweest. De parkiet had namelijk geen enkele moeite om hele citaten van Goethe en Nietzsche op te dreunen, complete symfonieen van Bach en Beethoven te fluiten of Engelse films rechtstreeks in het Duits na te synchroniseren. De nobele Friese taal kwam er echter met geen mogelijkheid uit. 2005-01-24 22:07:02 Chef Kev Die taart is eigenlijk nu al een legende, nog voordat er 1 ingredient ingeslagen is!

51

2004-03-31 17:30:45 Anthon Henk Oeps, nu heb ik de bestuurstaart laten mislukken.. Sijmen gaat het overnieuw doen. Zullen we het taart-eet-feest maar een week verplaatsen?

40 jaar chaos

Zo kwam het dat Swiert aan het einde van het schaatsseizoen een schuld jegens zijn zoon had opgelopen van wel tien taarten. Omdat Skeuvel dit natuurlijk nooit in zijn eentje kon opeten nodigde hij z’n schaatsvrienden uit om op een avond taarten te gaan eten. Aldus begon de geschiedenis van het taarteetfeest. Arme moeder stelde echter dat ze ‘flink aan de bak moest’ waarmee ze terstond een nieuw spreekwoord lanceerde. Drie dagen lang was ze bezig om al de taarten te bakken, de ene nog lekkerder en mooier dan de andere.

2005-03-16 12:00:20 Peter R. heeft uit uiterst betrouwbare bronnen vernomen dat er dit jaar weer een complot gesmeden is met de jury van het taarteetfeest. De regerend taartbak-kampioen zal zijn titel gaan prolongeren met zijn nieuwe taartbakpartner Sander B (alias de Bakkeraar), om zodoende de laatstgenoemde in het nieuwe bestuur te krijgen. Ik hou het in de gaten! 2005-03-16 14:35:57 Peter R. Het complot schijnt nog groter te zijn, want Kevin C. en Jonne D. (de grootste taartbakconcurenten van het andere duo)zijn ook nieuwe bestuurskandidaten. Het lijkt erop dat het bestuur de kampioen in het bestuur wil houden! 2005-03-16 14:50:52 Fractie Wilders ik stel voor dat de helft van het bestuur ontslagen wordt, er geen subsidie meer verleendt wordt, de contibutie omlaag gaat, buitenlanders geen lid meer mogen worden en de statuten door de papierversnipperaar gaan.... Verder hoeven leden die niet in het bestuur zitten/gaan niet zielig te doen, maar moeten ze maar gewoon presteren tijdens het bakken in plaats van te jammeren over mogelijke fraude van bestuursleden! Ik heb al geruchten vernomen dat de jury bedreigd is door NIET-bestuursleden, en deze momenteel ondergedoken zit op vliegveld Twente

52

Skeuvel overloper?

Van de Almanakcommissie kreeg ik opeens een mailtje met het schokkende onderwerp ‘De Skeuvel overlopers’. Jaja zo sta je dus bekend als je lid wordt van een andere studentenschaatsvereniging. Sinds het seizoen 2005/2006 woon ik vanwege m’n afstudeeropdracht in Nijmegen en ben ik lid van Lacustris. Lacustris dus, die vereniging met die lange afkorting: Nijmeegse Studenten Schaats en Skeeler Vereniging (N.S.S.S.V.) Lacustris om precies te zijn. Ik wilde vervolgens zeggen dat Lacustris zo’n leuke naam is omdat het een schaatsenrijder betekent, maar toen ik daarbij een plaatje zocht kwam ik er achter dat Lacustris ‘aan/van meren of vijvers’ betekent. De soortnaam is Gerris en dat betekent schaatsenrijder. Het meest voorkomende schaatsenrijdertje in Nederland is de Gerris Lacustris. Wanneer Lacustris besluit tot een naamswijziging stel ik dus Gerris voor, maar ook meteen nog 2 extra S-en in de afkorting. Want volgens een aantal websites is het al een studenten schaats, skeeler en skate vereniging, maar sinds dit seizoen doet men ook aan spinning: N.S.S.S.S.S.V. Gerris zou de volledige afkorting met naam moeten worden en nee; ik ga de S-en niet nog een keer volledig uitschrijven. Morgen op de training maar eens vragen of iemand bij Lacustris de naamsverwarring al kent… Gerris Lacustris

40 jaar chaos

De spinningtraining van Lacustris op winterse vrijdagen is eigenlijk wel bijzonder te noemen, want het meest schokkende aan Lacustris vond ik toch wel het feit dat er zomers niet gefietst wordt. ‘Ja, dan moet je lid worden van Mercurius.’ Ik besef dat de huidige skeuvelskeelergeneratie dit wellicht als iets minder schokkend zou ervaren, maar ik heb bij de Skeuvel bijna evenveel leuke fietstrainingen en fietstrainingskampen als schaatstrainingen en schaatstrainingskampen meege-

40 jaar chaos

53 maakt. Afgelopen Hemelvaart was ik ondanks het beperkte aantal fietskilometers gelukkig ook gewoon met de Skeuvel in de Ardennen. Voor een volledige vergelijking van de Skeuvel met de mogelijkheden in Nijmegen zou ik dus ook nog wat moeten vertellen over N.S.W.V. Mercurius. Ik ben ook lid geworden van Mercurius, maar meer dan een gezellige BBQ en een enkele training heb ik eigenlijk niet meegemaakt. Zelfs bij Lacustris heb ik maar beperkt geïntegreerd, omdat ik vorig jaar deel uitmaakte van de baanselectie van het Triavium in Nijmegen.

2003-01-13 23:00:36 Lijsttrekker Lijst Koehandel Als lijsttrekker van Lijst Koehandel wil ik daar graag twee dingen op zeggen. Ten eerste is de Lijst Koehandel voor het verplicht stellen van 1 potje koehandel per leerling per dag op het middelbaar onderwijs. Wij verwachten hierdoor de uitval met 30% te kunnen verminderen. Ten tweede vinden wij dat koehandel voor elke Nederlander beschikbaar moet zijn en pleiten daarom voor een inkomensafhankelijke koehandelprijs. We hebben al een wetsvoorstel klaarliggen waarin de tegemoetkoming in de Koehandelprijs middels de zogenaamde Koehandelkorting gerealiseerd wordt.

Dit brengt me bij het volgende punt van vergelijking: Nijmegen heeft wel een ijsbaan. Ik was afgelopen seizoen dus helemaal gelukkig en stond 3 keer per week op het ijs. Het prettige van Nijmegen is dat je ook veel meer rondjes rijdt dan in Deventer, want ze hebben de rechte einden wat ingekort. En snelle bochten schaatsen is nu eenmaal veel leuker dan rechtdoor, of het nu linksom of rechtsom is ;) En kom nu niet met dat plakje ijs van Enschede aanzetten waar je nog vaker rond kunt, want eigenlijk is dat geen ijsbaan. Hoewel... ik mis het gevoel van snelheid langs de houten boarding, de gezelligheid van de chocomel en daarna een goede stamppot; dat is ook wel behoorlijk… Om nog een jaar te kunnen genieten van het fijne ijs in Nijmegen heb ik de afstudeersnelheid wat omlaag geschroefd. Maar helaas in het jaar dat een echte ijsbaan in Enschede dichterbij is dan ooit is het Triavium getroffen door brand. Of er dit schaatsseizoen nog op het 333m rondje geschaatst kan worden is maar zeer de vraag. Gelukkig is het alweer bijna tijd om naar Collalbo te gaan! Koen Wissink

40 jaar chaos

De fakkel

54

2005-08-14 04:25:13 Eelco Geerts Borsthaar: onweerstaanbaar voor alle jonge meisjes die graaag met een paar studenten willen dansen!! Het hoofd is nog nooit zo op hol gedraaid. De dames vielen vanavond met bosjes voor geert!! slaap lekker lieverd ;)

Mijn Skeuvelcarrière begon in augustus, aan het einde van het vorige millennium, op de sportmarkt. Daar kwam ik dan als lief klein nuldejaars bij de stand van de Skeuvel waar ik meteen lid werd. Diezelfde avond tijdens het stappen herkende ik een aantal leden die ik ‘s middags bij stand had gezien en ging even een praatje maken. Dat was de start van mijn stappen-met-de-Skeuvel-carrière. Het was meteen al duidelijk dat de Skeuvel uit een gevarieerd gezelschap bestond. Zo stond ik tussen een blonde halfgod van 2 meter (en nee niet die nepperts die hun haar laten verven, maar een echte), een kaal mannetje van 1 meter en een Fries. Dat hij een Fries was kon ik opmaken uit zijn korte broek met rode pompeblêdden, die bleek hij dag en nacht, zomer en winter te dragen. Iedereen kent dat wel; als je een leuk avondje aan het stappen bent krijg je soms van die ideeën die op dat moment een goed idee lijken, maar die volgende dag in de verste verte niet. Of in sommige gevallen kom je er al sneller achter, zoals midden in de nacht met je dure Oakley zonnebril op een 10 km rechtsom schaatsen. Eén van die typische goede studentikoze ideeën is attributen uit de omgeving meenemen naar huis. Iedere goede stapavond moet een trofee (of ook wel een fakkel) hebben om mee naar huis te kunnen nemen. Iets om trots op te zijn zolang die nacht nog duurt. Of dat nou de welbekende busposter, verkeersbord (al dan niet met paal), Finse dame, taxibord, volleybalbeker van een Oost-Europese studentenverenging, kroegbord van Aegee of Skeuvelmeter is… dat maakt niet uit. Voor degene die niet met het fenomeen bekend is, hieronder een greep uit de oude doos met kroegverhalen om te zien hoe zoiets in z’n werk gaat. Op een nacht in Frankrijk na het fietsen en een goed aantal wijntjes op, zat ik met een aantal Skeuvels op de bus te wachten die helaas maar niet kwam. Uit verveling ging Rienk N. maar paaldansen. De paal bleek niet zo vast in de grond te zitten. Toen kwamen we op het “goede” idee om de borden met paal en al uit de grond te halen. Wat volgens ooggetuigen een ravage tot gevolg had. Op de weg terug naar de camping kwamen we een nog mooiere fakkel tegen. K. tukker W. zag een bord met ‘klaxon interdit’. K. tukker W. sprong een gat in de lucht van vreugde en schreeuwde het uit: ‘Klaxon interdit met een K en een X! Die gaat mee!’. en zo geschiedde.

55

2004-06-27 14:03:24 Eelco Het is toch eigenlijk te balchelijk voor woorden dat er mensen gewoon om kwart over vijf opstaan om op het gastenboek te posten!! 2004-06-27 15:06:14 Erwin Het is eigenlijk nog belachelijker dat jij dan ook nog eens niet het laatste woord hebt.

40 jaar chaos

Deze fakkeltocht werd alleen niet zo gewaardeerd door buurtbewoners en campingeigenaar. Het goede idee bleek de volgende dag niet zo’n succes te zijn. Zo kon Joris Pappers na het ophalen van boodschappen de camping niet meer vinden omdat een aantal borden ontbraken. Ook werden we werden op het matje geroepen bij de campingeigenaar. De onschuldige K. tukker W. legde uit aan de camping eigenaar dat de daders het nooit meer zouden doen. Daarmee was de zaak afgedaan en gingen we de wijntjes eruit fietsen op de Telegraph en Galibier. Zomaar een greep uit de oude doos met kroegverhalen. Groeten, G. de fakkeldrager P.S. Ik heb als medebedenker van de term fakkel, de term maar ruim opgevat en een totaal andere betekenis gegeven dan zoals oorspronkelijk op het gastenboek bedoeld was.

2005-10-21 04:35:02 Jonne Hey Kevin jij ook hier, het was erg gezellig inderdaad! Over 12 en een half uur weer dansen op het ijs. 2005-10-21 04:37:33 Kevin Hoe kun jij nou 5 minuten en 36 seconden later thuis zijn? Je woont naast me...

(red: de oorspronkelijke betekenis van de fakkel is als volgt: Omdat Geert altijd als laatste overblijft bij een stapavond wordt hij door ingewijden ook wel de fakkeldrager genoemd. De fakkel is de trots van de Skeuvel die overal gaat waar de Skeuvel avondmensch gaat. Als de fakkel weg is, is het feest definitief voorbij)

2005-05-20 04:51:02 Kevin & Jonne Hebben de fakkel van Geert vandaag weer waardig behandeld.

40 jaar chaos

Skeuvel kroegtaal

56

Naast de ijsbaan is de tweede heilige plek van menig Skeuvel de kroeg. Om toch een beetje in de sportieve sfeer te blijven kunnen veel termen uit het schaatswereldje worden gebruikt voor in de kroeg. Alleen de definitie verandert lichtelijk. Wil je dus goed voorbereid op stap neem dan even de tijd om het volgende lijstje door te nemen. pickstart steigerung uit de bocht vliegen een rondje .. rijden verzuren diep zitten te snel van start gaan een goede ronding hebben afbramen valse start sprinten allrounder vallen

binnenkomen als het eerste rondje gegeven wordt steeds sneller gaan drinken dronken zijn iemand versieren van … (leeftijd) overgeven aangeschoten zijn teveel bier drinken aan het begin van de avond een perfect lichaam werken aan de perfecte versiertruc beginnen met frisdrank een ad’je biseksueel van de barkruk pleuren

2006-07-21 15:18:58 FrieslandHenk Hee Kevin, heb je je gisteravond nog vermaakt bij de openlucht gay party op de oude markt? Ik neem tenminste aan dat je dat bedoelde met “een noodzakelijk terrasje doen” 2006-07-21 15:30:12 Kevin idd ja, was een redelijk bizar schouwspel op de markt. Was jij trouwens diegene met die frieslandjurk en rode pruik op het podium? 2006-07-21 15:39:24 FrieslandHenk Laat ik het zo zeggen, ik moest gisteravond werken.

marathon overdreven poetsen koek en zopie een wak in elkaars slag rijden over 1 nacht ijs stayeren rondingboer slijpen met dikke poten rijden

polonaise teveel make-up shoarmatent een gevaarlijk op- of afstapje in de kroeg allemaal hetzelfde dansje uitvoeren one-night-stand veel bier drinken de plastische chirurg je haar kammen al lam naar de kroeg gaan

57

2005-03-01 19:53:23 De Stayer Vanavond borrel, niet vergeten!! 2005-03-01 21:32:21 De Sprinter Ben nu al dronken!! 2005-03-01 22:03:34 De Verrader Is en blijft volkomen nuchter, deze avond!

op een blokje stappen interval training een schaatshoes/beschermer dooien krabbelen pootje over zambon fakkeldrager jury hoger op! klapschaats houtjes kernploeg klunen skate off 1500 meter kuchje blokjes

40 jaar chaos

in glas trappen heel veel kroegen langsgaan een condoom plassen met moeite je biertje wegwerken zwalkend over straat gaan de barman diegene die het laatst de kroeg verlaat de bob overschakelen naar de sterke drank nette schoenen afgetrapte schoenen de Skeuvelaars die op alle borrels/feesten zijn met een kapotte (of geen) fiets terug naar huis bier estafette dronkemans hikje bittergarnituur

2004-04-02 11:20:47 Jonne is alweer 4 uurtjes op en heeft nu een after-uitgaan dipje 2004-04-02 11:39:38 Wouter Mooie omschrijving voor een kater.

40 jaar chaos

58

Smoelenboek II

Stefan Kuiper

Toon Lamers

Marije Leusink

Robert Leussink

Rob Löring

Simon Louwsma

Susan v Maarseveen

Marnix Marijnissen

Caroline Mattijssen

40 jaar chaos

59

Vincent Meijers

Daan Mestrum

Jan Miedema

Anne Minnema

Marlayne Molenaar

Suzanne Nagtegaal

Niels Nielen

Nienke Nijhof

Ivo Noppen

40 jaar chaos

60

Matthieu Odijk

Carmen Panneman

Berdi Pekelsma

Marieke Plegt

Silvie Pothof

Henrico Puttenstein

Roel Reuser

Rick van Rijn

Eelco Rondhuis

40 jaar chaos

61

Erik Ruinemans

Jetse Scholma

Marc Schooneman

Willem Schreurs

Bart Schuring

Lieuwe Seinstra

Richard van der Sluis

Sytze Auke Spijksma

Erwin Sterrenburg

40 jaar chaos

62

Harry Talen

Suzanne Uijland

Pepijn Verlaan

Joost Vrielink

Arne de Vries

Lotte Wang

Wiebke Wemheuer

Vera Wemmenhove

Judit Wijtten

40 jaar chaos

63

Jelle de With

Jelmer Woudstra

Floor van Zaane

Lianne Zevenbergen

Han Zuidinga

Marijn Zwier

40 jaar chaos

1998

64

1998 is het laatste jaar waarop teruggekeken wordt. Voornamelijk omdat het schrijven van vijf van deze onzin stukjes al meer dan genoeg is. Er is veel gebeurd in deze tijd, zo is Skeuvel getrouwd met zijn Skeuvelin en zijn ze verhuisd van de campus naar een appartementje in het centrum. Een paar jaar daarvoor was Skeuvel aan het werk als mecanicien in de Mars repen fabriek in het Brabantse Veghel. Daar aan de lopende band werkte een jonge kerel uit Made met gigantische bovenbenen. Deze kon het niet laten om continu van de repen te snoepen. Zijn Mars consumptie was enorm, maar waar dat spul bleef was een raadsel, aangezien zijn bovenlichaam zo rank was als dat van een jongetje. Skeuvel raakte aan de praat met deze jongeman en het bleek dat dit gegeven de jongen zelf ook verbaasde. Skeuvel regelde een afspraak bij de bedrijfsarts die na een grondig onderzoek concludeerde dat alle chocola die de jongen consumeerde rechtstreeks werd omgezet in bovenbeenspieren. Skeuvel zag met zijn schaatsachtergrond meteen in waar de jongen zijn energie aan moest besteden en kocht een paar schaatsen voor hem. Een paar maanden later denderde de jongen over het ijs en werd hij opgepikt door de trainer Wim den Elzen, die hem pas echt leerde schaatsen. 2005-05-23 15:42:35 Jonne Wiel kwijt .... 2005-05-23 16:01:28 Eelco Kwijt?? 2005-05-23 16:07:10 Opsporingsbericht Wie : achterwiel Kleur : zwarte band + zilveren velg Laats gesignaleerd : trein richting Groningen op 20-05-05 rond 22:00

In 1998 mocht deze jongeman meedoen aan de olympische winterspelen in. Hij nodigde Skeuvel met zijn ouders en vrouw uit om te komen kijken. Een uitnodiging waar de vier dankbaar gebruik van maakten, ze keken hun ogen dan ook uit in dat vreemde verre land. Swiert kreeg het echter moeilijk toen hij te horen kreeg dat ze geen boerenkool met worst in Japan hadden. Ook het ontbijt en de lunch konden hem niet bekoren. Dagenlang hongerde hij zichzelf uit omdat hij weigerde ‘die troep met rijst’ te eten. Totdat de honger hem teveel werd en hij met Carla naar een traditioneel Japans restaurant ging. Hier kreeg hij Sushi voorgeschoteld. Gek van honger schoof hij zijn

40 jaar chaos

65 principes aan de kant en begon hij te eten. Toen hij eenmaal begonnen was kon hij niet meer stoppen; hij schoof het ene na het andere bord naar binnen. Ondertussen concludeerde hij tot zijn eigen verbazing dat hij het stiekem toch wel lekker vond. Een paar dagen voor de grote wedstrijd waren Skeuvel en Swiert aanwezig bij de training op het olympische ijs. Daar raakten ze in een geanimeerd gesprek met de jongeman met de gigantische bovenbenen. Mart Smeets viel toevallig ook binnen in het gesprek en toen hij aan de jongeman vroegen waar hij Skeuvel van kende antwoordde hij ‘van Mars’. Een week later had deze ‘man van Mars’ twee maal goud gewonnen op de olympische 5 en 10 km.

2004-04-28 21:05:32 Simon We hebben gister op de ALV toch besloten dat het vanaf nu structureel beter weer zou worden? Bestuur, doe er wat aan! 2004-04-29 00:03:59 Harry Ik ben vanavond al met de auto weggeweest, dus dat zou moeten bijdragen aan het broeikaseffect, en dus het structureel betere weer, meer kan ik op dit moment niet voor je doen Simon

Dat jaar stond in het teken van veranderingen. Vader kon eindelijk meer eten dan boerenkool alleen. Tot grote opluchting van zijn vrouw die nu eindelijk ook eens wat anders kon eten en spontaan van haar dwangmatige neigingen genas. Skeuvel verliet zijn zorgeloze vrijgezellenleventje voor een burgerlijk leven en hij en Skeuvelin kregen meerdere kleine Skeuveltjes. Alleen de Duitse kanariepiet wil nog steeds geen Fries spreken. 2006-04-03 20:02:03 Batavierenfeest Trainer Morgen is het idd zover, de maandelijkse Skeuvelborrel; oftwel duurtraining! Ik heb teleurstellende berichten uit het Hooge Noorden ontvangen van onze gewaardeerde fakkeldrager Geert Boonen dat de borrels te vroeg aflopen. Aan ons om daar morgen een verandering in te brengen ter voorbereiding op het batafeest. Daar kan de Skeuvel het natuurlijk ook niet maken om voor 2 uur het terrein te verlaten. (...) Rond 10 uur is het tijd om richting de Friends te fietsen (niet te hard, daar zijn andere trainingen voor), als u nog niet weet waar dit pand is heeft u een ernstig probleem. Neem in dit geval contact op met uw trainer. Het doel van de training is eigenlijk vrij simpel: lang blijven zitten en praten met je mede-Skeuvels. Bierconsumptie heeft absoluut geen prioriteit, maar de inzet wordt wel gewaardeerd. Tijdens deze training zullen er een paar oefeningen worden gedaan die uitermate handig zijn voor het batafeest.

40 jaar chaos

Familie Skeuvel

66

Als overloper naar een andere studentenschaatsvereniging (ISIS) heb ik de eer om een stukje te schrijven over de herinneringen aan mijn Skeuvelperiode (2000 t/m 2005) en vooral over wat ik mis sinds ik ben overgestapt. Het belangrijkste wat er in me opkomt is de titel van dit stukje. Ik vind de Skeuvel een beetje een familie, maar wel een beetje een incestueuze dan. Dat familie-achtige is bij ISIS helemaal niet zo sterk, maar bij andere studentenschaatsverenigingen ook niet, afgaande op de verhalen van andere overlopers. De herinneringen die hier aan hebben bijgedragen zijn talrijk. De belangrijkste zijn toch wel die aan de trainingskampen in Inzell, Collalbo en de Ardennen. Marcel (Driessen) zijn muziek die over de ijsbaan schalmde zette de toon: Het Tietenlied van Kinderen voor Kinderen en Totall Recall van Arnold Schwarzenegger. Fantastisch! Vervolgens met zijn zessen bovenop elkaar in een bed of met zijn vieren proberen te slapen in een tweepersoons bed. Werkt niet echt om te slapen, maar geeft wel leuke herinneringen. 2004-04-05 21:08:34 Wouter Anus, ani, ano, anum, ano Habem ani schraal!! 2004-04-05 21:09:20 Wouter en dan bedoel ik dus anum

In Inzell (2001) beviel me de gratis sauna in ons hotel me zeer zeker, maar tegelijk met de Skeuvelmeiden in de sauna van ons Sonnenresidence in Collalbo (2002-2003-2004) vond ik helemaal mooi. Een andere coole ervaring was de -27,5 graden Celsius ’s ochtends vroeg in Inzell, op weg naar de skipiste met zeker twintig man. Daarvan was de helft debutant op de ski’s, waaronder ikzelf. We kregen les van de ervaren Skeuvels in de vorm van een uurtje lang tips. Daarna waren we als beginners op elkaar aangewezen. Met onze winnaarsmentaliteit had elke beginner het doel om harder en van een steilere helling dan de ander te skieën, dus de tweede ski-afdaling van mijn leven ging meteen gigantisch hard. Ik herinner me goed dat Koen Wissink, mede-debutant, groot voordeel had met zijn tien meter lange benen die als schokbrekers dienden. Het was super onverantwoord, maar we hebben het overleefd.

40 jaar chaos

67 Tijdens de wekelijkse trainingen in de Scheg en het Halletje was het ook altijd gezellig. De veel te krappe bochten in het Halletje zijn mijn vroegste herinnering van de Skeuvel. Een 400m baan in Twente is echt geen luxe, maar gewoon noodzaak voor zo’n schaats-minded volk als de Tukkers. Die veel te lange treinreis, of een lange en gevaarlijke rit in een klein Japans autootje naar Deventer hadden wat mij betreft beter afgeschaft mogen worden. Ook de gigantische drukte op de Scheg ben ik liever arm dan rijk. In Eindhoven fiets ik tien minuten en heb vervolgens twee keer per week beschikking over een haast lege ijsbaan gedurende twee uur. Een ander verbeterpuntje voor de Skeuvel is de tijdsduur van e ALV’s. Haast vier uur lang over d’s en t’s bakkelijen, of een machtsstrijd tussen twee leden over een onbelangrijk punt aanhoren kun je ook gewoon niet doen! In Eindhoven is het in een uurtje gebeurd. Dan begint de borrel al. Dat laatste is echter altijd een groot pluspunt geweest bij de Skeuvel. Wat een mooie tijden heb ik beleefd met Skeuvels op allerlei borrels in de stamkroegen en in de Vestingbar, maar ook op een gigantische hoop verjaardagen. Wat altijd opviel, was dat hoe laat het ook werd, Geert (Bongers) altijd standaard de laatste was die naar huis ging. Ten slotte is de Skeuvel echt een broeinest van relaties. Wát een hoop stelletjes komen ervan. De roddels waren dan ook altijd talrijk en trouwens voornamelijk door een paar standaard personen (Tenny, Steven, Jantien) zo snel mogelijk verspreid door de vereniging. Zo blijft de hele familie weer op de hoogte. Dat zal nu wel niet veranderd zijn. Gelukkig maar, want het is een fantastische club, die op die manier hecht blijft en waar ik met geweldige herinneringen aan terugdenk. Wouter Zeeman

2004-05-04 16:07:06 Voor Wouter Nog bedankt voor het lenen van je trui! Wil je volgend jaar weer mee op tenten-zoektocht? (ik vond het wel gezellig namelijk...) Groetjes uit Nijmegen. 2004-05-06 08:46:26 Wouter/ voor Sanne Hee Sanne! Volgend jaar weer op tenten-zoektocht? Ik vond het ook wel gezellig: wat mij betreft doen we dat eerder dan volgend jaar.

40 jaar chaos

Klef op de ijsbaan: Hoe gaat het nu met?

68

‘Waarom zijn sommige mensen toch zo bang om geïnterviewd te woen voor deze rubriek???’ Deze vraag stelde een ijsco redacteur uit 2002 zichzelf na onderstaand klef op de ijsbaan interview. Klef op de ijsbaan is de blijvende factor in de ijsco waarin twee verse Skeuvel geliefden zich uitwijdden over elkaar. De statistieken van de afgelopen vijf jaar van deze rubriek geven een opmerkelijk hoog percentage geslaagde relaties weer. Van de tien stelletjes zijn er nu nog zeven bij elkaar en van die zeven wonen er vijf samen. Eén stel is zelfs al getrouwd en wie weet hoeveel huwelijken er nog in de pijplijn zitten. Een interview in de ijsco als jong Skeuvel stelletje blijkt dus een prima basis voor een langdurige relatie. Voortaan dus niet meer bang zijn wanneer je als pril koppeltje gevraagd wordt voor deze rubriek! We kijken voor deze almanak terug op een Skeuvel stelletje dat het al een hele lange tijd uithoud met elkaar. Hoe reageren zij op de vragen die tijdens het begin van hun relatie ook al zijn gevraagd? Jan en Jantien - IJsco April 2002 (door Janet en Vincent) vervolg op 13 november 2006 (door Kevin) In het kader van ons onderzoek naar Skeuvelstellen zijn deze keer Jan en Jantien aan de beurt. Hebben we vorige keer al het een en ander geleerd over de Miedeman, nu wordt de relatie van één van hen onder de loep genomen. Jan en Jantien zijn (door verschillende interviewers) apart genomen om de volgende vragen te beantwoorden. 2002: Hoe is het allemaal begonnen? Jan: Avondje Kikker, gezellig gepraat over schuurfeesten. Jantien: Jaaah... met een lang gesprek in de Kikker over schuurfeesten geloof ik. (Hoe lang?) Lang... Ging vast ook niet alleen maar over schuurfeesten. Het duurde tot ik naar huis ging. Alleen… denk ik. Op de volgende borrel begonnen de verhalen. 2002: Wie is het meest eigenwijs? (met voorbeeld graag) Jan: Hmmm, Jantien natuurlijk!! Ik weet even geen voorbeeld. Jantien: Jeetje, we zijn alle twee heel eigenwijs. Een voorbeeld is heel moeilijk. (na lang nadenken) Ik denk dat Rob het eigenwijst is (dat telt niet). Nee we zijn echt allebei even eigenwijs (wat lief!)

69

40 jaar chaos

2006: Wie van jullie is er het meest eigenwijs? (met voorbeeld graag) Jan: Ehm, Jantien Jantien: Haha, lijkt me duidelijk. Jan! Maar misschien wordt dat wel versterkt door het feit dat ik toch niet altijd met hem meega in zijn ideeën (ow?) een voorbeeld…? (ja doe eens) heb ik zo snel even niet.. mag ik daar op terugkomen? (zeker). 2002: Wat is je lievelingseten, en van de ander? Jantien: Jan vindt aardappelen het lekkerst (die zijn helemaal niet lekker!). Mijn lievelingseten is… pasta carbonara, maar dat weet Jan niet. Jan kan best lekker koken eigenlijk. Jan: Alles wat met aardappelen te maken heeft. Die van Jantien alles wat met pasta te maken heeft. 2006: Kan Jan al pasta carbonara maken? Jan: Ja, zit in pakje van de spagetteria (is jantien niet tegen koken uit pakjes?) Ja, maar die is toch aan het afstuderen in Nijmegen, dus die is nu door de week niet thuis. Jantien: Hahaha, ja als het via de instant pasta methode gaat, spagetteria! Mijn carbonara kan hij niet evenaren. Maar spagetteria maken kan hij erg goed (als ik hem geloven mag, want dat gebeurt natuurlijk alleen als ik in Nijmegen zit!) (ja dat zei hij al, waarom mag hij wel uit een pakje koken en ik niet??) Ow, dat is voor mijn eigen veiligheid! Maar aardappelen, vlees en groenten kan hij uitstekend zonder pakje (ik had niet anders verwacht) 2002: Hebben jullie weleens ruzie, en waarover? Jantien: Haahaaa, nee noohooit! (lacht dubbelzinnig). Oke, in Inzell hadden we een misvertand, maar dat was de volgende dag opgelost. Het kwam vooral door mijn koppigheid. Maar nee, we hebben eigenlijk verder nooit ruzie. Jan: We hebben nooit ruzie! (helemaal nooit??) Helemaal niks, saai he? 2006: Hebben jullie wel eens ruzie? En waarover? Jan: Nee, in 5 1/2 jaar nog nooit ruzie gehad. Daar zijn we zelf ook wel eens verbaasd over. Jantien: Ruzie, wat is dat?!? Jan heeft uitstekend door dat ik toch wel gelijk heb (oh zit dat zo) Ruziemaken doen we niet aan hoor! (nee ik merk het, ga zo door!) 2002: Wie heeft de beste douche? Jantien (resoluut): Jan. (campusdouches zijn goed he, zegt Vincent weemoedig). Ze zijn prima! Ikzelf heb alleen zo’n keukengeisertje, dus dat is niets. Al heb ik wel mooie blauwe tegeltjes... (en welke is het schoonst?) eehh... Toen ze nog een schoonmaakster hadden die van Jan....maar nu?? Jan: Ikke!!! Absoluut: 15x zoveel water, 10x zo harde straal! (het schoonst?) Die van ons, we hebben een schoonmaakster, ideaal!

40 jaar chaos

70

2006: Hoe is de douche in jullie gezamenlijke appartement? Jan: Mooi schoon; daar zorgt Jantien voor. Jantien: Wat is dat nou weer voor een vraag? Nou in ieder geval een stuk beter dan in mijn studentenhuis. En ja, schoon natuurlijk, al zeurt Jan wel regelmatig over het haar in het putje… Ik moet toch ook af en toe mijn haar kunnen wassen. Ik weet wel dat ik de douche altijd schoonmaken mag wat een emancipatie!(haha, erg hoor... kom ik zo op terug). 2002: Wat heb je liever, Texelse schapen of Fries stamboekvee? Jan: Fries stamboekvee natuurlijk! Wat moet je nou met die bolletjes wol? Jantien: Moet ik daar echt tussen kiezen? Ik wil gewoon een kat later. (kan ook!, een lapjeskat?) Nee een cyperse, die zijn lekker eigenwijs (past goed bij jullie!). 2006: Hebben jullie al eens nagedacht over huisdieren? Jan: Mijn vader heeft zoveel huisdieren, als we daar behoefte aan hebben gaan we wel een weekendje naar de polder (ook niet een lief katje?) Nee, daar is Jantien allergische voor (gelukkig). Jantien: Die komen er niet (waarom niet?) ow, daar gaat je vrije tijd! En je weet het he, voor je het weet is het echt huisje boompje beestje, en je weet wat daar de gevolgen van zijn (ow en ik heb een allergie voor beesten). Voor je het weet ben je getrouwd en heb je kinderen Nog maar even niet doen. 2002: Jantien, is de huisman in Jan al een beetje ontwaakt? Jantien: Huisman?? Nou, hij kan koken, en klussen, maar dat is meer wat voor een huisvader, of niet?. En hij is lief en zorgzaam. (Kan ie ook afwassen?) Haha, nee dat nog niet zo goed... 2006: Jantien? Is Jan al een goede huisman? Jantien: Ja hoor, opruimen kan hij als de beste. En heel traditioneel, de vuilnis buitenzetten. Maar uit zichzelf voorstellen om de afwas te gaan doen moet hij nog leren. Maar we hebben een superverdeling, hij ruimt op en ik maak schoon! Ieder zijn ding he. 2002: Jan, kan Jantien al een beetje trekkerrijden? Jan: Nee, ze durft niet. Dat moet ik haar toch nog eens leren! 2006: Jan? Heb je Jantien nu al beter leren trekkerrijden? Jan: Ja! Ze durft tegenwoordig op m’n vader’s minishoveltje te rijden! (goedzo!) De echte trekkers blijft ze nog wel ver vandaan (hehe, vragen we over 5 jaar wel weer over of ze de volgende stap heeft weten te maken ) is goed! 2002: Van wat voor muziek hou je, en de ander? Jan: Van alles waar Jantien niet van houdt! (licht toe) Jantien houdt

71

40 jaar chaos

van die jazz-toetermuziek. Ze houdt niet van ...eh Normaal en eeh... hoe zeg je dat...muziek met een flinke beat eronder. Jantien: Ik hou van heel veel, vooral jazz. Jan houdt van Normaal. Wat muziek betreft zijn we het NIET met elkaar eens. 2006: Hebben jullie nu wel muziek gevonden die jullie allebei leuk vinden? Jan: Eh, nou ... de radio draait meestal wel muziek die we allebei wel aardig winden (ook jazz-toetermuziek?) nee! Jantien: haha, nou naar Normaal luister ik nog steeds niet, en een goede jazz plaat opzetten geeft ook nog wat problemen bij Jan. Al heeft hij me laatst wel een CD kado gedaan van Michael Buble, het gaat vooruit! (zow!) ja, wat een held he! (inderdaad, Jan blijft me verbazen). 2002: Hoe staat het met de danskunsten van jezelf en de ander? Jantien: (klapt in handen) Ik heb Jan de Engelse wals geleerd, de rest moet nog voor het gala. (gala, moet je daar dansen dan?). Ikzelf kan wel dansen als ik een man heb die kan leiden. (Kan Jan leiden?) Met dansen? Dat weet ik nog niet... Jan: Ik ben alles weer vergeten wat ik geleerd heb. Jantien wil graag dat ik het weer leer! Zij kan het nog wel. 2006: Hoe zijn Jan en Jantien samen op de dansvloer? Jan: Niet (ook niet op het batafeest?) nee, Jantien d’r muzikaliteit staat uit je dak gaan op stampmuziek in de weg . Jantien: oei, daar staan we niet vaak. Met een biertje bij het dartbord in de Friends zal je ons eerder vinden. Wat mij betreft kunnen ze de Lunatic sluiten (...) sorry… Wil Jan wel dansen dan? Dat is een geheim binnen onze relatie die nog ontrafeld worden moet! 2006: Wanneer is de bruiloft? Jan: haha, als het schip met geld komt, ik gepromoveerd ben en er aan een boel andere voorwaarden die ik nu nog niet ken ook is voldaan Jantien: Tja, dat is wel interessant… Ik gok dat je daar nog even op wachten mag. Enne, zijn Vincent en Simone niet eerst aan de beurt? Als het zover is zal je de uitnodiging wel tegemoet zien (yesss!)

40 jaar chaos

Over de Deventer ijsbaan

72

Er wordt regelmatig gezeurd over de kwaliteit van het Deventer ijs. Deventer wit is dan ook een bekende kleurtoon geworden bij menig schilder, naast Burnt Sienna en Van Dyke Brown. Ik zal niet ontkennen dat ik ook mee doe aan deze stigmatiserende uitlatingen over de Deventer ijsvloer. Gelukkig zijn er mensen met een positievere blik, dat blijkt wel uit dit artikel uit de Volkskrant van 2 februari 2004. Vergeet Thialf, lang leve Deventer! Daar, op de ijzig koude baan, vonden kampioenen hun slag. Wennemars, Van Velde, Tuitert, Smit: hun karakter is gevormd door tegenwind. Door Mark van Driel bij de open haard van de Eskimo Bar dromen de grijzende schaatstrainers van de Deventer ijsbaan wel eens weg. Stel, het geld raakt op. TVM, DSB en hoe al die commerciële ploegen verder ook mogen heten verdwijnen. En de KNSB formeert nieuwe teams op grond van de herkomst van de schaatsers. Dan zou Nederland wat meemaken! Dan zou Nederland beseffen dat Friesland al lang niet meer de sterkste regio is! 2005-11-14 10:13:28 Jantien Voor wie denkt meer kracht of training nodig te hebben om het deventerwit van het UTK te trotseren. Vanavond zal er weer geplankt worden in het sportcentrum 20.00 uur in de gang voor sporthal 2. (ps, probeer zelf sokken voor over de schoenen mee te nemen...)

Thialf, dat is leuk en aardig, maar tegenwoordig komt al het goede van de Deventer ijsbaan! Bewijzen? De trainers volstaan met een opsomming van hun oostelijke dream team: Erben Wennemars, Gerard van Velde, Mark Tuitert en Gretha Smit. Een wereldkampioen sprint, een olympisch kampioen, een Europees kampioen allround en een onverstoorbare ijsprinses. Dat lijstje kan naar believen worden uitgebreid. Voormalig wereldkamppioen sprint Jan Bos heeft in Deventer hard leren rijden. De wortels van Tom Prinsen liggen er. En twee voormalig wereldkampioenen bij de junioren, Remco Olde Heuvel en Frédérique Ankoné komen er weg, zoals de trainers zeggen. Toeval is de hausse aan talent niet, menen de trainers, al hebben ze geen allesomvattende verklaring voor de gestage opmars van de oosterlingen. Zichzelf kloppen ze alleen bij wijze van grap op de borst. Op de Deventer ijsbaan leren ze naast technisch rijden, afzien. In Heerenveen, Groningen en Den Haag, waar de voornaamste con-

40 jaar chaos

73 currenten zijn opgeleid, hebben de schaatsers minder te duchten van het weer. Van Savoyen, de trainer van Erben Wennemars’s club De Stokvissen: ‘Als je hier je mond opendoet heb je een bult op je rug van de wind. Je moet hier altijd en eeuwig tegen de wind in beuken. Zonder dat je er erg in hebt, doe je aan krachttraining. Dat kweekt karakter. Je leert hier het snot voor de ogen rijden.’

2005-11-13 13:59:26 Jonne Joah Koen, maar ik zal ervoor zorgen dat het Deventerwit dan weer zal floreren: Quote Kevin & Jonne: “Regen is het hoofdingredient van Deventerwit, vermengd met een vleugje warmte en als finishing touch een forse wind in de verkeerde richting.” Met als gevolg dat jij 40.53 rijd en ik nog steeds 42:53, zodat ik nog maar 20 seconden hoef goed te maken.

De ligging van de baan helpt ook. het oosten beschikt, anders dan de drie andere windstreken, over slechts één kunstijsbaan. Van heinde en verre trekken de talenten naar Deventer. Een half uur tot drie kwartier autorijden is niet ongewoon. Wennemars (Dalfsen), Smit (Rouveen), Van Velde (Heerde) en Prinsen (Enschede) hebben zich offers getroost om rondjes te kunnen rijden. De afwezigheid van de andere ijsbanen zou kunnen verklaren waarom zoveel talent afkomstig is van één en dezelfde ijsbaan. Deventer kent een groter poel aan talent. Maar volgens de trainers ligt het anders. Er is verhoudingsgewijs juist minder jeugd in Overijssel en Gelderland, dat relatief dunbevolkt is. De plattelanders onderscheiden zich door hun gedrevenheid. Dat doorzettingsvermogen maakt in de top het verschil, menen de trainers. Ze zien dat terug in de loopbanen van de geslaagde oosterlingen. Op Jan Bos na hebben Wennemars Van Velde, Tuitert en Smit hun vechtlust gemeen. Ze zeuren niet, maar rijden om het hardst. Ze zijn bovendien trots om hun werklust. Heeft Wennemars de mond niet vol van zijn roots? Sprak Prinsen laatst niet van Tukker terror? Volgens één van de trainers: ‘Het oostelijk verstand zegeviert. Eindelijk.’ 2005-01-24 20:40:14 Kevin Een nominatie voor de beste (Deventer) ijsvloer van dit seizoen: het ijs gleed, was zelfs aan het einde van de training niet Deventerwit aangeslagen en het was ook nog rustig!

40 jaar chaos

De lustrumtrainer Piet van Oosterom

74

1996 MARJAN KOERSELMAN EN SIMONE BIJL ERICH DIJK EN JAN WILLEN VAN GERVEN GIJS VAN DUINEN EN LUC SELEN 2006 KEESDURKVANDERKOOI EN JELLE DE WITH MARLEEN MOLENAAR EN MAAIKE BRAHAM STEVEN TE BRINKE EN AKKE BAKKER …..en al die andere bestuursleden hebben door hun menselijke inzet de Skeuvelorganisatie tot iets bijzonders weten te scheppen. De saamhorigheid en het schaatsen zijn de heldere kleuren van het Skeuvelleven. Op de dag van vandaag maken wij daar gelukkig deel vanuit. Bijzonder is het om te kunnen schrijven dat ik me 10 jaar lang gelukkig heb gevoeld bij jullie.In mijn afscheidsbrief in dit boekje ook te lezen is (red: volgende pagina) staat ook iets over de toekomst. Daar wil ik nog iets persoonlijks aan toevoegen. Iedere seconde die nog voor je ligt is van belang om onze wereld leefbaar te houden voor ons, onze nakomelingen en al wat leeft op deze aarde. De verantwoordelijkheid hierover leg ik vol vertrouwen ook bij alle Skeuvelleden die nu op ondernemende wijze hun studie voortzetten en gaan afronden. Zoals bij de altijd gewenste techniek scholing de Self-Control en de Social-Control onmisbaar zijn om zelf en samen met één of meerderen het goede en mooie schaatsen te ontwikkelen zo is het ook met je levensinvulling en vormgeving op deze mooie aarde. Daarbij zal je niet moeten schromen diepgaande besluiten te nemen en hulp te vragen bij anderen. Het koppel eenvoud en betrouwbaarheid is een meervoudige waarde en is gewenst voor een blijvende mooie aarde. Groet elkaar hartelijk met de tamtamroep:… ‘kilimanjáro’….. Piet van Oosterom-Schalkhaar 7 november 2006

40 jaar chaos

75 BAAN voorbij op 31 juli 2006 Eervol ontslag gekregen van het College bestuur van de Universiteit per 01 aug. 2006. Het sollicitatie gesprek was op een bloedwarme dag: 06061996 Ik herinner het mij als de dag van gisteren. Directiekantoor, directeur en compleet Skeuvel (schaats)bestuur. Ruim 2 uur gesproken (vraag en aanbod) en toen weer op mijn zeer mooie oude race fiets(Gazelle Vuelta) terug naar Schalkhaar. Van 3 kanten werden er VOORwaarden ingebracht. Nu, 10 jaar later zijn die voorwaarden BELEVINGSwaarden geworden. Een bijzonder boeiend en interactief Skeuvel leef en werk decennium was ons deel. Het huidige UTwente College van Bestuur wil haar plannen vastleggen in een instellingsplan. Zij hebben daartoe een Bestuurlijke agenda 2006-2007 gepubliceerd. Ook verscheen er in mei een discussienota met de titel : ‘Moderne efficiënte bedrijfsvoering’ en werd tevens een werkconferentie georganiseerd ( 5 en 6 mei jl) om daarover te praten. De UT is een organisatie met ambities, wil een hoge kwaliteit en neemt daarmee een verantwoordelijkheid voor kennisontwikkeling in de samenleving. Wil onderzoek, onderwijs en kennisvalorisatie verder vorm geven in strategische samenwerkingsverbanden, vanuit de zo kenmerkende ‘ondernemende’ UT-houding. De UT wil mondiaal tot de top behoren. Vertrouwen, respect, ambitie,openheid en samenwerkingsbereidheid zijn de kernwaarden van waaruit dit UT college van bestuur de bestuurlijke agenda 2006-2007 heeft opgesteld en wil uitvoeren.

2003-10-19 09:40:07 piet 323437913928400022957 289934933578372921674 000000000000000000000 nadenkvermogenkomtresultaat 2003-10-19 18:18:59 Geert Volgens mij is Piet’s spatiebalk stuk.

40 jaar chaos

76 Voor de sportdocent, die de mens-student sportend ontmoet en meemaakt is deze bestuurlijke agenda zeker de moeite waard om er dieper op in te gaan. Ook al vanwege de dienstbaarheid van de bedrijfsvoering aan de studenten. Op pagina 16 ,17 en 18 van de Bestuurlijke agenda raakt het bestuur in de ban(d) van de medewerkers en zoekt de bron van de betere dienstverlening: het gevoel van de gezamenlijke verantwoordelijkheid. Ook de ontwikkeling van jong talent (blz 17) is een streven bij het personeelsbeleid.

2004-04-16 14:23:52 piet je bent jong, je voelt sterk, je benen doen het werk, je denkt dat je denkt en de finish wenkt......... je kent DE ANDEREN heel erreg goed dat geeft je nieuwe GOEDE moed. het komthelemaalvoor “elkaar”: HET skeuvelbatateam is in alle opzichten KLAAR......................!

Begrijpelijk is daarom mijn keuze om op 65 jarige leeftijd plaats te maken. Het DISC–team zal een prachtige en emotionele bijdrage kunnen leveren aan het masterplan van het College van Bestuur. Ik wens alle collega’s daartoe goede momenten van de beleving van de gezamenlijke verantwoordelijkheid tgv. alle studenten, jonge mensen op weg naar de volgende dag! Het slothoofdstuk van de Bestuurlijke Agenda 2006-2007 geeft aan dat er bewustheid is voor de rol van UT in de regio. Men wil aan versterking doen en een voorbeeld is de focus op ‘de gezonde mens’. Samen met o.a. Netwerkstad Twente (realiseren van een 400 meter kunstijsbaan naast onze Campus) ambities op het terrein van valorisatie waarmaken: een machtig boeiend en (dagelijks !) werkzaam perspectief. Voorwaarde voor het slagen is een grondig en doorlopend evaluatieproces van de afgelopen jaren. Met de resultaten van de werkconferenties kan veel gedaan worden. (men kan op UT afstuderen in evalueren!)

40 jaar chaos

77 Samen met enkele Skeuvelstudenten heb ik het UTwente Topsport beleid kunnen evalueren (op eenvoudige wijze). Stimulerend hierbij was de interesse van Jan Willem. De Skeuvel ijs uren in de Euregiohal zijn verdubbeld. Het aantal UTwente medewerkers dat schaats interesse (bij Skeuvel) toont is minimaal. Met het oog op de komende 400 meter baan is een analyse&evaluatie op dit punt raadzaam. Wees waakzaam op de optimale Short Track faciliteit op de nieuwe ijsbaan. Niets is minder waard Piet van Oosterom (schaats)sportdocent DISC-UTWENTE/27072006 …don’t be afraid….go skate….

2006-07-31 18:14:59 piet vanaf jonne(DANK JE VOOR DE E-BRIEF) via de Vliegveldweg LANGS Roolvink Esch&Lonnekermeertje naar Duvelsdijk, dan via Postweg ,Stadsweg en Kruisseltsweg naar Mariakapel, doorsteken naar de Lutte en dan even naar de Neyenhaarsweg en via het klimtijdritparcours weer naar huis: uitmuntend voor Utwente jongtalent(bestuurlijke agenda UTWENTE)studenten (een andere routen kan natuurlijk ook leuk zijn... veel vreugde(avs streef naar36,9 km/ uur)op deze laatste “werk”dag van mij bij Utwente&Skeuvel

40 jaar chaos

78

Het grote voorzittersinterview

In iedere lustrumalmanak hoort een stukje over de vijf besturen die de lustrumperiode geleid hebben. Wij hebben de vijf grote leiders van de afgelopen vijf jaar 12 cliché-vragen voorgelegd om te kijken hoe ze reageren. Het resultaat is hieronder te zien Simon Louwsma (SL) Anton Henk Sonnenberg (AH) Harry Talen (HT) Marieke Plegt (MP) Kees Durk van der Kooi (KD)

2002-2003 2003-2004 2004-2005 2005-2006 2006-2007

Wie zat er in jouw bestuur? SL: Goswin Croes, Annemiek Kamphuis, Eelco Rondhuis, Koen Linssen, Joris Bokkes en ik. AH: Sijmen Steenbeek (Secretaris) en Floor Zaane (Penningmeester) HT: Silvie Pothof, Erwin Sterrenburg, Robin de Waard, Kevin Capota en Han Zuidinga MP: 6 jeugdige Skeuvels met een grote toekomst in het vizier besloten deze nog even uit te stellen en plaats te nemen op de plaatsen van Harry, Silvie, Erwin, Robin en Han. Vanwege de grootsheid die Bestuur 05-06 vanaf het begin aan uitstraalde besloot Kevin lekker te blijven zitten. Bestuur 05-06 bestond uit de grote 3: Her Puttenstein met bijbehorende allures, al eerder genoemde Master Designer Capota, en Groots-Groter-Grootst-eter Jonne. Voeg daarbij Miss Suziegirl 4 ‘wie zegt bij haar nou een bardienst af ’, Sander–ik-ben-heel-vrolijken-nu-helemaal-opeens-niet-meer-en-heb-veeeeel-energieBakkertje en me myself and Ukkus. Tja wie kunnen daar nog tegenop! KD: Maaike Braham, Steven te Brinke, Marleen Molenaar, Jelle de With en Akke Bakker Wat is het hoogtepunt van je bestuursjaar? SL: De ALV natuurlijk! AH: Les Hauts Forts: 2466 m HT: Dat zal wel in de orde van grootte van 1100 meter zijn (zo’n pukkel in Noord Italie), en daarnaast natuurlijk het sponsorcontract met Brunen, en het besluit om de ijsbaan open te houden Simon

40 jaar chaos

79 MP: Uiteraard onze eeuwig durende gezellige vergaderingen onderbroken door de favoriete leus van Bakkertje ‘anders schieten we even op’ daarna vaak gevolgd door een verhaal zonder einde over onbekend onderwerp van dezelfde persoon… KD: Het hoogtepunt van dit jaar moet nog komen denk ik maar als ik een kanshebber hoogtepunt moet geven, geef ik het lustrum feest een goeie kans Wat is het dieptepunt van je bestuursjaar? SL: De ALV natuurlijk! AH: Een keer een kuil gegraven op het strand: - 3 m NAP!!! HT: De grote schrik toen Euregio ergens in Juni ons belde met de doodleuke mededeling dat de ijsbaan in September niet open zou gaan MP: Uiteraard waren deze er niet. KD: Mijn telefoonrekening! Wat was je grootste leermoment als voorzitter? SL: De ALV natuurlijk! AH: Hoe je de schijn op kan houden dat je veel doet, maar ondertussen alles delegeert ;) HT: In de behoud-kunstijs-twente commissie plaatsnemen MP: Wat een saaie kutvraag, ik denk dat m’n hamergevoel goed ontwikkeld is.. KD: Uuuuuuh… Kun je als voorzitter dingen leren dan? Een voorzitter behoort toch alles al te weten? Naja, kijk, ik doe in ieder geval alsof ik alles weet. Werkt prima.

Anton Henk

Bij wie thuis is het meest vergaderd en waarom? SL: Rouleerde redelijk alleen werd Annemiek steevast overgeslagen vanwege het feit dat haar huis wel heel ver weg woonde. Verder werd Eelco om onduidelijke reden volgens mij meestal ook overgeslagen. Tja, Bokkes en ik woonden op de campus, dus da’s makkelijk en Goswin had lekker eten en gitaarmuziek niet te vergeten! En huize de rits deden we ook regelmatig aan, alleen was daar altijd iets met stinkende WC’s als ik me correct herinner. AH: Euhm....geen idee HT: Kevin om zijn koffiezet capaciteiten, en degene die moest trakteren op

40 jaar chaos

80 taart omdat ze haar actiepunten niet had uitgevoerd ;-) MP: Deppen Bronx! KD: Bij iedereen netjes even vaak.

Wat is je bijgebleven van de vele bestuursvergaderingen? SL: Tja hoe ging zoiets? Eerst eten en dan vergaderen. We waren het met z’n allen meestal aardig eens en de vergaderingen verliepen efficiënt. Meestal was er ook bier en gezelligheid. AH: De taart die ik kreeg als ik weer eens te laat was.....huh, that doesn’t make sense, does it... HT: De onderonsjes met Kevin MP: Eh ‘Plop’ zei de Grolschbeugel en nog is ‘Plop’ gevolgd door meer ‘Plop’ (Suus der wijnfles) en de daarop volgende zinnige gestructureerde overlegmomenten. KD: De koekjes bij de koffie!... En Jelle’s gezicht toen Marleen hem bijna infecteerde met haar pfeiffer. Wat was de gemiddelde vergadertijd en hoe vaak werd vergaderd? SL: Kort, dus een uurtje of 2, het eten en bieren niet meegerekend AH: Geen idee, maar het was kort en krachtig. Voordeel van drie Harry personen in je bestuur. HT: We vergaderden eens per twee weken, en het duurde zo’n anderhalf tot twee uur (exclusief eten) MP: Ligt aan de aanwezigen en de geplande activiteiten na afloop. Geen borrel: lang, Voor borrel: korter, aan Put’s altijd beknopt samengevatte notulen te zien heeeeel kort. KD: Anderhalf uur. Tot nu toe vergaderen we bijna iedere week. Wie was de slechtste kok en waarom? SL: Annemiek omdat ze nooit kookte, maar misschien is dat niet helemaal waar. Volgens mij heeft ze zelfs nog een keer

40 jaar chaos

81 hele lekkere taart meegebracht. AH: Dat moet de kok van de mensa zijn geweest.....gatver wat een voer. HT: Ons bestuur was enkel geselecteerd uit topkoks en kokkinnen MP: In Jonne’s ogen degene die de kleinste bergen voedsel kookte, in Kevins ogen degene met de slechtste bak koffie na afloop, in Put’s ogen die met het minste vlees (helaas BBQen in de winter is koud;) KD: Helemaal niemand. Wij kunnen allemaal zo goed koken, niet normaal. Perfecte maaltijden.

Op wie moest je het hardst hameren en waarom? SL: Hameren, hameren, had ik maar een hamer gehad al die tijd, dat had een heel stuk gescheeld, maar Goswin was waarschijnlijkst het ondeugendst AH: Mag ik mezelf nomineren??? Oh wacht, doe die kok maar weer! HT: Op de tafel, om de vergaderingen voor middennacht af te ronden MP: Op de tafel. Ordnung muss sein! Maar bleef helaas vaak uit… KD: Jelle! Jelle studeert namelijk IPO en IPO’ers vinden tekenen erg leuk. Helemaal niks mis mee. Feit is dat die IPO’ers zodra ze pen en papier hebben gaan tekenen. Jelle’s vergader agenda’s zien er aan het einde van de avond dan ook erg mooi uit. Jammer genoeg gaat dit af en toe ten koste van zijn oplet vermogen. Jelle moet regelmatig uit zijn tekenwereldje wakker gemaakt worden om hem bij de vergadering te betrekken. Wat was jullie bestuursoutfit? SL: Uiteindelijk is dit een casual blauwe fleece met rode opdruk geworden uiteraard in de Skeuvelkleuren. Maar in die tijd nog uiterst hip hoor! AH: Hadden wij niet nodig om cool te zijn, maar als je het echt wilt weten.....een fleece jacket en het Skeuvellogo getattoeerd op onze linker bil. HT: Een fleece trui met hoge kraag om de wallen van de afgelopen borrel te verbergen MP: Onze knalkanariegele polo met schitterende blauwe hip-geplaatste opdruk, Marieke

40 jaar chaos de

82 en daarbij (het inmiddels vaste Skeuvelitem, NA-APERS!!) Shani Davis capuchontrui! KD: Polo en jas.

Wat is je bijgebleven van de ALV? SL: Hoogtepunt, dieptepunt, leermoment, je kent het wel. AH: Al de cadeaus na afloop HT: De vlaai van Suzanne, de vragenstroom van Jan en Rienk, en de opmerkingen van Henk tussendoor. MP: Jan Miedema, Rienk Nicolai, Jan Miedema, Jan Miedema, Rienk Nicolai, Jan, Rienk, Rienk, Jan, Jan, Jan, Rienk, Rienk en eehhh Jan KD: Vrij weinig, waar blijven die notulen toch…

Kees Durk

Ander zaken die je nog kwijt wilt over je bestuur? SL: Van wat ik me nog kan herinneren was het gaaf, leerzaam en gezellig! AH: Skeuvel, rock on! HT: Klompen uit, het ijs op! MP: ’t was schitterend! KD: Maaike: vind het erg leuk om in iemand anders kont te knijpen. Steven: doet naast het Skeuvel bestuur nog een studie en Euros bestuur. Fanatiek mannetje Marleen: De schrik van iedere notulist. Ze praat niet alleen veel maar ook nog eens ontzettend snel. Hoe sneller Marleen praat, hoe stiller Maaike wordt. Jelle: Naja, Jelle tekent dus nogal veel. Akke: heeft met behulp van haar charmes de bardienst goed te vullen.

2004-11-02 13:41:13 Hiddo wie is toch die harry die zo vaak post? 2004-11-02 13:47:45 Harry een nieuw lid Hiddo :) als je meegaat naar Collalbo leer je ’m vast wel beter kennen (voor verdere info kijk onder: informatie -> bestuur)

83

Madame Q

Beste Madame Q, Ik ben nu bijna 40 jaar en voel me eigenlijk een beetje unheimlich. Ik zit een beetje vast met mijn werk, er zijn hier verder geen doorgroeimogelijkheden meer en met mijn relatie gaat het ook niet zo lekker. Ik voel me gewoon nergens meer thuis en heb niet het gevoel dat ik iets nuttigs met mijn leven gedaan heb. Naast al mijn werk kom ik ook helemaal niet meer aan mijn hobby van vroeger toe. Is dit nu alles wat er in het leven is? Ik heb net een nieuwe cabrio gekocht terwijl ik toch eigenlijk veel meer van koud dan van warm weer houd. Hoe moet ik nu verder met mijn leven? S. uit Drienerlo Beste S, De levenfase waar je nu in terecht bent gekomen heet de midlifecrisis. Om deze periode in je leven een succes te maken zal je even door de zure appel heen moeten bijten. Het is essentieel dat je geen beslissingen neemt die je leven structureel kunnen gaan veranderen! De passie in je relatie is dan misschien wel even over maar het is onvergefelijk om achter een twintig jarig mokkel aan te gaan en je eigenwaarde te verliezen in misselijkmakende affaires. Om de zure smaak van het leven te verzachten moet je jezelf maatschappelijk nuttig maken en het liefst bij doelen die vlak bij je hart liggen. Om een voorbeeld te geven zou je er voor kunnen zorgen dat het bedrijf waar je werkt een donatie doet om een echte ijsbaan in jouw geliefde stad Enschede te realiseren, zodat al jou nakomelingen kunnen leren schaatsen op een ‘echte’ ijsbaan. Ik heb er alle vertrouwen in dat de afgelopen 40 jaar jou genoeg ervaring heeft gegeven om de komende jaren ook goed door te komen. Heel veel succes! Madame Q

40 jaar chaos

40 jaar chaos

Luc Toet

84

Hoe kan je iets beter afsluiten dan met een toetje? Dat dachten we bij de almanak commissie bij een gepaste afsluiting van deze almanak. De wel bekende Luc toet; het verkleinwoord toetje mag niet gebruikt worden vanwege vulling die de toet heeft. De toet wordt vaak gemaakt tijdens alle trainingskampen van de Skeuvel. Dit nagerecht wordt ook wel beton genoemd. Navraag bij de naamgever en introducé van de toet leerde echter dat deze in jaren al geen Luc Toet meer gemaakt had en niet alle ingrediënten meer wist. Wel wist Luc te vertellen dat: ‘Met de pittige trainingsschema’s van Skeuvel (met name in Collalbo) moest er natuurlijk aangesterkt worden. Pasta’s helpen, maar een extra opkikker in de vorm van een toetje gaat er dan altijd in. Vandaar dat ik ooit begonnen ben met het maken van ‘beton’. Lekker, maar ontzettend zwaar op de maag.’ Op zoek naar het recept kom je dan natuurlijk uit bij liefhebber, veel-eter & kom-uitlikker Jan Miedema. Deze wist desgevraagd het recept zo te reproduceren: ‘De ingrediënten van Luctoet zijn kwark, slagroom (opgeklopt, het liefst met een vork), yoghurt (hoewel dat soms achterwege gelaten werd om het geheel nog zwaarder op de maag te laten liggen) en aardbeienjam. En dat moet in de verhouding 3:1:1:1 bij elkaar gemikt worden.’ Zo zie je dat echte liefhebbers van de Toet het recept altijd klaar heeft, en gelukkig gaat dit nagerecht dit jaar weer mee naar Collalbo. Eet smakelijk!