Voorwoord Het voorwoord van het vorige nummer schreef ik in de warmste december maand sinds 1921, dit voorwoord schrijf ik in de op twee na warmste maand maart sinds 1901. Onze grootste zorg was in december een goede winter met veel vorst omdat we meer dan ooit klaar waren voor een goede ijsperiode. Niets wees erop dat onze wens uit zou gaan komen. Echter….het kan verkeren ! Ik kijk terug op een winter met een ‘droom scenario’ ! Als vereniging hebben we goed aan de weg getimmerd, de baan lag er perfect en veilig bij. Met name de veiligheid van de bezoekers is erg belangrijk. Mede dankzij ? NEE ! Vooral dankzij de inzet van de vrijwilligers is het een super ijsperiode geweest en hebben we menig schaatser uit de wijde omtrek veel plezierige schaatsuurtjes bezorgd. Tijdens de gezellige feestelijke vrijwilligersavond zijn alle vrijwilligers bedankt voor hun enorme inzet. IJs doet iets met mensen, de dagelijkse beslommeringen verdwijnen even naar de achtergrond. Narigheid, stress, recessie worden vergeten en maken plaats voor schaatskoorts. Het gezinsleven en het dagelijks ritme worden verstoord. maar gelukkig wel positief, men leeft op. Door het buiten zijn krijgen de kinderen gezonde rode wangen en slapen als roosjes. Op het ijs is iedereen gelijk, alle neuzen staan dezelfde kant op ! Iedereen is tevreden en geniet. Was het maar altijd zo…. Ik hoop dat veel (nieuwe) leden ook in de komende maanden gebruik gaan maken van al onze sportmogelijkheden. We zijn immers een levendige vereniging waar het hele jaar gesport kan worden.
Ik wens iedereen een fantastische zomer met stralend weer. Irma van Hof voorzitter
Algemene ledenvergadering donderdag 19 april 2012 om 19:30 uur bij FF naar Steef Hessenrevue
1
Vrijwilligers bedankt ! We zijn het winterseizoen gestart met een informatie avond voor de vrijwilligers, alle neuzen stonden weer dezelfde kant op en alles en iedereen was klaar voor een echte schaatswinter. Gelukkig kwam die nog in februari ! Het winterseizoen hebben we afgesloten weer met een vrijwilligersavond, maar dit keer met een geheel ander karakter. Het was een feestavond in de gemeenschapsruimte van camping ‘Siebieverden’ in Eldrik. Na een korte terugblik en een woord van dank aan de vrijwilligers door de voorzitter stond er heerlijk en goed verzorgd warm- en koud buffet van “FF naar Steef” uit Hummelo klaar. Tijdens deze avond hebben we ook ‘de vrijwilliger van het jaar’ bekend gemaakt. Het was moeilijk, alle vrijwilligers hebben zich naar beste kunnen ingezet, er waren dan ook diverse personen genomineerd. Uiteindelijk is Mary Kamminga verkozen tot vrijwilliger van het jaar 2012. Zij heeft het als coördinator van de Koek en Zopie niet makkelijk gehad. Erg veel bezoekers en een lange ijsperiode maakten vooral de bevoorrading soms erg lastig. Ook de bezetting gaf de nodige problemen. Gelukkig is alles opgelost en is iedereen bijgesprongen waar dat nodig was. Mary heeft zich er goed doorheen geslagen en heeft deze titel dubbel en dwars verdiend. De voorzitter mocht haar een mooie bos bloemen, een bloemenbon en natuurlijk een muts met ‘inscriptie’ overhandigen. De avond werd opgevrolijkt met de gezellige muzikale klanken van een trekharmonica bespeeld door Bertus Brussen. Het was al laat toen de laatste personen vrolijk huiswaarts keerden.
2 Hessenrevue
Hessenrevue
3
Korte terugblik op de winter 2012 en een vooruitblik Wat een prácht winter; kort en hevig. Twee weekenden en de week er tussen schaatsen. De winter begon voor de Hessenrijders al een beetje eerder op de 28ste december toen we met een grote bus naar Biddinghuizen gingen voor een dag schaatsen op de 5 km lange kunstijsbaan van FlevOnIce. Maar toch is er niets mooiers dan onze eigen ijsbaan met het molentje en het kasteel op de achtergrond. Onze eigen koek-en-zopie in de vernieuwde kar, maar ook de dweilmachine van Arie Makkink zorgde voor een optimaal geheel. Verder waren er natuurlijk de activiteiten op de baan. De scholen mochten tijdens hun gymuren gratis komen schaatsen, de korte baan wedstrijden voor de basisscholen uit Hummel & Keppel en wat hebben de kinderen genoten van de mini-elfstedentocht met een heuse medaille. Schaatsen voor het goede doel ! Er is € 1000,00 overgemaakt naar KIKA. Misschien weet niet iedereen dat de vereniging ‘De Hessenrijders’ niet altijd het beheer heeft gehad van de ijsbaan. De ijsbaan viel onder het beheer bij de gemeente Hummelo & Keppel onder de stichting ‘Sport en recreatie’. Door de gemeentelijke herindeling zou deze stichting en dus ook het beheer en exploitatie van de ijsbaan komen te vervallen. Er is destijds actie ondernomen met als resultaat een grote groep vrijwilligers die samen met het bestuur de ijsbaan zou kunnen gaan beheren. Na gesprekken met o.a. de gemeente is het beheer en exploitatie van de ijsbaan in 2005 in handen gekomen van de Hessenrijders. Met dhr. baron Van Lynden is in 2006 een gebruikersovereenkomst afgesloten, waarin staat dat we de baan ‘om niet’ gedurende een periode van 10 jaar mogen gebruiken (tot 30 juni 2016). In de loop der jaren is er een goed draaiboek ontwikkeld, ieder jaar weer een stapje verder. Dit jaar konden we door de lange ijsperiode allerlei activiteiten organiseren. Ook hierin moeten wij onze weg zoeken, we danken allen die ons gemaild, gebeld en gesproken hebben; wat was leuk, wat kon beter, ideeën van leden, etc. We gaan zeker met de opmerkingen aan de slag om het de volgende ijsperiode weer beter te doen. 4 Hessenrevue
Maar eerst hebben we de zomer; de Keppelrun op 10 juni, we gaan weer fietsen vanaf de Woordhof in Hummelo en we starten weer een skeelergroep en gaan vanaf de TOP bij de brug over de Oude IJssel in Laag-Keppel skeelerles verzorgen. Op het fietspad heen en terug, zodat verschillende niveaus contact met elkaar kunnen houden. (en halverwege is ook nog een bankje !), Skeeleren met begeleiding en aanwijzingen voor de beginners en gevorderden. En 1 keer in de maand gaan we dan op zondagmorgen naar de Varsselring om daar samen met skeeleraars en fietsers lekker te trainen.
En dat alles onder het motto;
Buiten sporten is gezond, Bij de Hessenrijders kan dat het hele jaar rond.
Alle plannen worden tijdens de algemene ledenvergadering uitgebreid toegelicht door bestuur en trainers. Komt allen !! Tot ziens , Het bestuur Hessenrevue
5
IN MEMORIAM Op 25 maart jl. is na een kortstondige ziekte op 64-jarige leeftijd overleden onze zeer gewaardeerde vrijwilliger Reinhard Mörzer Bruijns. Reinhard woonde in het tolhuisje tegenover de molen in Laag-Keppel en was erg betrokken bij het wel en wee van De Hessenrijders en het gebeuren rond de ijsbaan. Hij was een echte schaatsliefhebber, maar durfde het de laatste jaren niet meer aan om zelf nog de schaatsen onder te binden. Desondanks kon hij met plezier kijken naar al de kinderen die zo heerlijk genoten op het ijs. Door zijn ziekte was Reinhard deze winter niet in staat om als vrijwilliger bij de kassa te zitten en moesten we hem daar missen. Hij is nog wel op de ijsbaan komen kijken en genoot zichtbaar van het grote aantal schaatsende mensen en de unieke entourage. Kort voor zijn dood heeft Reinhard de vereniging een geldbedrag geschonken. Wij zullen dit een bijzondere bestemming geven en hem ook op deze wijze in onze herinnering houden.
6 Hessenrevue
Zomeractiviteiten bij de Hessenrijders Het is weer voorbij die mooie winter, we kunnen er met zijn allen ook een mooie zomer van maken. Vandaar dat we enthousiast ons zomerprogramma presenteren: Looptraining Dinsdagavond, start om 19.30 bij de Hessenhal in Hoog-Keppel o.l.v. Wim van Hof. Dit programma loopt al een tijdje, dus belangstellenden kunnen aanhaken. Tot juni conditie training voor de Keppelrun daarna met specifieke schaatsoefeningen voor de winter. Skeelertraining voor jong en oud Donderdagavond, start 19.00 uur bij de TOP bij de brug in Laag-Keppel (tegenover de ijsbaan) We starten de week na de Algemene Ledenvergadering, dus 26 april. o.l.v. Wim van Hof, Harry v.d. Zijden en Frans Mönchen Fietstraining Donderdagavond, start 19.00 uur bij OBS de Woordhof, Keppelseweg 56 in Hummelo o.l.v. Henk Luesink (of een vervanger) We starten de week na de Alg. Ledenvergadering, dus ook hier 26 april. Bij alle trainingen is iedereen van harte welkom, Er wordt zoveel mogelijk rekening gehouden met de verschillende niveaus. Varsselring Op de volgende zondagen wordt er getraind door skeeleraars en fietsers op de Varsselring in Hengelo. 6 mei, 3 juni en 1 juli Wanneer op een van deze 3 data het asfalt nat is, schuiven we 1 zondag door, dus 6 mei wordt dan 13 mei, 3 juni zou dan 10 juni worden en 1 juli zou dan 8 juli worden. o.l.v. Wim van Hof, Harry van der Zijden en Frans Mönchen Kijk regelmatig op onze website voor actuele informatie. Hessenrevue
7
Ronde van Vlaanderen 2012 De fotografen moesten ons wel hebben. Met nauwelijks een kilometer in de benen, werden we al volop gekiekt. Onder de lucht van hamburgers waren we tegen 10 uur vertrokken vanaf de Qubus in Oudenaarde, startplaats van de 138km 'Ronde' voor wielertoeristen. Ruim 4 uur eerder was ik klaar wakker met een gezonde spanning in mijn lijf naar Laag-Keppel gefietst om daar mee te kunnen rijden met Jeroen Mast, Rutger en Olof. Na aansluiting van hun Jabra vriendenclub reden we nu met zo'n 12 man het dorp uit richting de eerste kasseienstrook. Met mijn 25mm bandjes, opgepompt met ruim 6 bar, voelde de keitjes niet echt aangenaam. Natuurlijk is het even wennen, de handen heb je al snel te stevig om het stuur geklemd, maar dat leer je toch snel af. Veel verloren bidons in alle maten en kleuren waren ook nog een extra hindernis op de eerste strook. Aan het eind van de strook reed de eerste uit de groep lek en omdat Jeroen riep dat we maar door moesten rijden, deden we dat dan maar. Na 14 km naderden we de Molenberg, het eerste serieuze kasseien klimmetje van ruim 14%. Hier konden we nog fris naar boven knallen, toch was deze klim al een scherprechter binnen de groep. Samen met Joep, een klimmersgeit van 65 kg, reed ik door. Na 50km bij het eerste watertankpunt, dachten we, om afkoeling te voorkomen, dat we maar beter konden doorrijden en niet moesten wachten op de rest van de groep. Zo volgden meer klimmen, waarop Joep vaak net 10m voor mij boven was. Halverwege de koers begon hij toch wel flinke trek te krijgen en om hongerklop te voorkomen besloten we even goed te eten bij de eerst volgende verzorgingspost, die overigens uitstekend georganiseerd was: volop energiedrank, bananen belgische wafels etc. en nergens wachttijden terwijl er 15400 deelnemers reden! Toch kreeg Joep het steeds moeilijker en de finale moest nog beginnen. Op de kruisberg ontplofte zijn fiets bijna. Het bleek een klapband (gelukkig alleen de binnenband). En het was zeker geen toeval, dat hier pal naast de weg een Vlaming stond met een fietspomp in zijn hand. Na een snelle reparatie naderden we, de oude Kwaremont, slechts 4% gem / 11,6% max en 8 Hessenrevue
relatief lang 2200m, maar hier liggen de keien alleen in het smalle midden redelijk aaneengesloten, daar waar iedereen dus wil rijden. Tijdens mijn inhaalmanoeuvres moest ik toch wel door diepe gaten, maar met mijn ATB ervaring lukte het prima. Een paar kilometers verderop bereikten we dan de finale, de Paterberg, 12,9 % gem, 20,3 % max, slechts 360 meter lang. Dit was nu echt mijn terrein, hier kon ik vol op macht naar boven, nu was ik een keer sneller dan Joep, die er toch wel een beetje door heen zat. De laatste kilometers tegenwind deed ik dan ook maar even het kopwerk, en zo waar met de finish in zicht op mooi asfalt reed Joep nog een keer lek. Ik ontmoette Jeroen, Rutger en Olof even later in het cafe Carillon en de Belgische bieren voldeden hier prima als hersteldrank. Maar toch alcohol en verkeer :richting parkeerplaats in de drukte maakte ik door afleiding een stuurfout en ging als nog onderuit. Mijn eerste deelname aan deze klassieker heeft toch wel een grote indruk achtergelaten, volgend doe ik zeker weer mee! Frans Monchen
Hessenrevue
9
Fit in de USA Ik reis geregeld naar mijn man in de USA. Om ook daar fit te blijven ga ik daar naar het fitnesscentrum, ofwel ‘the gym’. Het gaat er daar wel een beetje anders aan toe dan in Nederland. Verbaas je dan nu over ‘fit in de USA’. Het fitnesscentrum is 24 uur per dag open. Er zijn de hele dag groepslessen. De eerste beginnen - echt waar - om 5 uur ’s ochtends. En ik heb het met mijn eigen ogen gezien; het is ook al druk om dat tijdstip! Ik ben best nieuwsgierig hoeveel mensen er nu midden in de nacht gaan sporten, maar ik heb mijzelf er nog nooit toe kunnen zetten om rond die tijd te gaan kijken. De groepslessen zijn een beleving op zich. Ik ga zelf meestal naar ‘indoor cycling’, de spinningles. Elke instructeur neemt zijn eigen muziek mee en bepaalt geheel zijn eigen programma. De lessen zijn dan ook iedere keer een verrassing. Op grote plafondhoge schermen worden video’s van de Tour de France en – jawel – de Ronde van Vlaanderen getoond. Nogal eigenaardig is dat iedereen zo’n groepsles binnenwandelt wanneer hij of zij daar zin in heeft – dus ergens halverwege de les – en ook weer de les verlaat wanneer het uitkomt. Er is behoorlijk wat interactie tussen de instructeur en de spinners. Hele levensverhalen worden tijdens de les uitgewisseld en er is steevast applaus na de les. Verder is bellen, sms-en en internetten tijdens de les geen schande. Je zou maar even niet bereikbaar zijn! Naast de groepslessen is er een vrijwillig hardloopclubje en een wielerclub. De hardloopclub loopt ’s morgens om – jawel – 5 uur (dáár doe ik dus niet aan mee). De wielerclub vertrekt iedere zondagmorgen…om 7 uur (doe ik ook niet aan mee). Je ziet in de sportschool – die de omvang heeft van een half voetbalveld en dan twee verdiepingen – allerlei soorten mensen. Afgetrainde kerels en superslanke dames met nepborsten, maar ook de welbekende dikke Amerikanen, die al zwoegend proberen calorieën te verbranden. Ook verbaas ik mij geregeld over de 10 Hessenrevue
bodybuildingdames. Dames dus, maar beter gespierd dan een goed getrainde man. De kleedkamers zijn een feest. Zeker 20 douches, sauna, Turks stoombad, honderden kluisjes, en gebruik van föhns en handdoeken. Je hoeft dus nooit je natte handdoeken mee naar huis te slepen. Ik weet eerlijk gezegd niet of de herenkleedkamers ook föhns hebben. Na het sporten is het goed toeven in ‘the cafeteria’. Geen patat en hamburgers, maar wel salades, shakes en smoothies, sandwiches en ander gezond voedsel. En de koffie zit in flinke bekers (waarvan de ‘small’ al bijna te groot voor mij is). Verder gratis wi-fi en de nodige tv’s. Daar houd je het wel een tijdje uit. Je begrijpt dat ik daar wel graag naar de sportschool ga. En al helemaal omdat er ook nog een fantastisch buitenzwembad is, compleet met ligbedden en palmbomen! Lisette Navarro-Ariëns Foto’s: Mijn zoon Sander bij het zwembad Ikzelf voor aanvang van de les Indoor Cycling Sander aan de klimwand van het fitnesscentrum
Hessenrevue
11
Schaatsen op de Weissensee Door Theo van Hal
In oktober beginnen we ons al voor te bereiden op de Alternatieve Elfstedentocht, die in januari plaats vindt. Dat doen we op schaatsbaan ‘De Scheg’ in Deventer, iedere donderdag en ook op zondagmorgen. Ons clubje waar we samen mee trainen en ook naar de Weissensee gaan zijn: Gerrit Harenberg, Henk Luesink, Henk Teunissen, Theo Huis in het Veld en Theo van Hal. In Deventer schaatsen we 2 uur lang onze rondjes. Ieder op zijn eigen tempo, maar er wordt flink aan getrokken, zodat we met een voldaan gevoel weer huiswaarts gaan. Na twee maanden intensief te hebben getraind, gaan we ons dan voorbereiden op de reis naar de Weissensee. We vertrokken op vrijdag 28 januari ‘s morgens in alle vroegte met ons drieën. Theo Huis in ‘t Veld ging deze keer niet mee vanwege privé omstandigheden. Gerrit Harenberg en Henny waren al een week eerder met de bus gegaan. De autorit naar Techendorf aan de Weissensee verliep redelijk, alleen rondom München hadden we veel vertraging. Rond 17.00 uur kwamen we aan bij ons hotel. De reis was toch wel wat vermoeiend geweest, dus die dag hebben we niet meer geschaatst. Bij het hotel werden we verwelkomd door Gerrit en Henny, wat we erg leuk vonden. Zo konden we even bijpraten over hoe het ijs was en wat Gerrit al geschaatst had. Hij had op 19 januari al de tweede alternatieve toertocht gereden van 200 km in 10 uur, dit vonden we erg knap. Super gedaan Gerrit! Op 29 januari begon voor ons drieën de training. Het was wel even wennen op natuurijs met scheuren. De volgende dag konden we ons inschrijfnummer en de transponder ophalen voor de derde toertocht op 31 januari. We startten vroeg met ons drieën, om 7 uur. Goed aangekleed, want het was 15 graden onder nul, dus dan weet je het wel. De 200 km tocht was 16 ronden van 12,5 km. Ieder rondje kon je eten en drinken op de baan. Henk Luesink reed de 200 km in 7 uur en 53 min. Henk Teunissen in 8 uur en 36 min. Theo van Hal heeft 175 km gereden in 9 uur en 27 min. Jammer genoeg niet uitgereden. Hij kwam helaas te vallen en liep een blessure aan zijn arm op. Vrijdag 3 februari was de 4e toertocht. Die ochtend was het nog kouder: -20 °C. 12 Hessenrevue
Ik ben zelf niet gestart i.v.m. mijn arm en blauwe plekken; de anderen wel. Henk Luesink heeft 137,5 km geschaatst in 5.17 uur. Henk Teunissen: 100 km in 4.07 uur. Gerrit Harenberg: 100 km in 5.11 uur. Zaterdag 4 februari zijn we ‘s morgens weer vroeg vertrokken voor onze terugreis, de reis verliep voorspoedig zonder oponthoud. Gerrit en Henny gingen die zaterdag ook weer terug met de bus. Terugkijkend op de week Weissensee was het een heel sportieve en ontzettend gezellig tijd. Alleen jammer dat ik ben gevallen, maar mijn plezier was er niet minder om. Ik hoop volgend jaar weer van de partij te kunnen zijn, want ik wil dit beslist niet missen!
Hessenrevue
13
De vorst achterna.... Mijn schaatsmaat en ik hebben in januari 2012 weer een vliegticket gekocht van Weeze naar Stockholm, om het schaatstrainingsseizoen af te sluiten op natuurijs. We waren van plan om de schaatsweek te beginnen met deelname aan de Vikingarännet, een tocht van 80 km van Uppsala naar Stockholm. Twee jaar geleden was ons deze tocht goed bevallen en we dachten, dat doen we nog een keer. Een week voor de start, 19 februari, was de temperatuur rond het vriespunt in Stockholm. Niet super maar ook niet om je direct zorgen over te maken. De dag voor de tocht hebben we bij de vvv, naast het station in Stockholm, de startnummers opgehaald en zijn per trein naar Uppsala afgereisd. Daar hebben we s middags nog 1,5 uur geschaatst op matig ijs. Terug in het hotel hebben we de laptop erbij gepakt en de weersvoorspelling geraadpleegd. De temperatuur zou die nacht 1 a 2 graden blijven met in de ochtend een regenbui. Vanaf 9.00 uur was 3 graden voorspeld. De avond erna zou er weer vorst komen tot min 7 graden. Kortom flink dooi weer tussen zaterdagmiddag en zondagavond. We vroegen os af: Gaan we nu wel of niet deelnemen aan de tocht, gelet op de behoorlijke dooi? Gelegen op het bed van onze hotelkamer hebben we de argumenten voor en tegen afgewogen. Argumenten voor waren: • De tocht is niet afgelast door de organisatie, dus het is verantwoord; • Als die Zweden het kunnen, kunnen wij het ook; • Wij zijn goed getraind in de vier maanden voorbereiding; • We gaan een tocht schaatsen die je voor altijd zult herinneren; • We hebben betaald, dus doen we mee. Argumenten tegen waren: • De vraag is niet of we een keer vallen, maar wanneer. We hebben wel een setje droog bij ons, maar die kun je eigenlijk pas bij de finish aandoen, want tijdens de tocht loop je de kans om voor de tweede keer te vallen en dan is alles nat. In het slechtste geval duurt het uren voordat 14 Hessenrevue
je terug bent in je hotel in Uppsala; • Is het wel leuk om op zacht ijs en in water te schaatsen, 80 km lang ? • Hoeveel energie kost dit ons, wat betekent dit voor de andere schaatsdagen ? • Is het wel verstandig ? Na een uitgebreide discussie om 21.00 uur hebben we besloten: • De tocht niet te schaatsen op zondag; • Een extra bier te pakken; • Op maandag, na de stevige nachtvorst, zelf de tocht te schaatsen. We hebben ons die zondag, de dag van de tocht, vermaakt in Uppsala een studentenstadje. Het is een stadje waar de oudste universiteit van Europa staat, Linneus een bekend bioloog vandaan kwam en waar een prachtige kerk staat. Op maandag hebben we een klein deel van de tocht geschaatst, een stuk van 20 km. We hebben dit stuk vier keer geschaatst, waardoor we het gevoel kregen toch de 80 km volbracht te hebben. Het ijs was redelijk na de flinke nachtvorst. Je voelde dat onder de bovenlaag ijs een laag water aanwezig was van de dag ervoor. Het ijs kraakte en golfde af en toe. Daaronder zat wel 25 cm dik gevroren ijs, dus gevaar was er niet om er totaal door te zakken. (We hebben altijd wel onze prikstokjes bij ons tijdens dit soort tochten !) Mijn schaatsmaat bleef op een gegeven moment te lang op een zwak stuk staan en ging er uiteindelijk doorheen. Niet gevaarlijk zoals gezegd maar wel aan één lichaamshelft zijknat. We waren inmiddels op de terugweg en na 7 km bereikten we de opstapplaats. Gelukkig stond de bus al te wachten en kon hij zich omkleden in de bus. Toevallig zaten er twee mensen uit Arnhem tegenover ons in de bus die gisteren een deel van de Vikingarännet gereden hadden. Hun conclusie was dat ze dat beter niet hadden kunnen doen. Ik heb hieronder een citaat uit een weblog gehaald van www.schaatsen.nl met de volgende beschrijving van de tocht: brendapauw : Het ijs was echt heel slecht! Ik heb wel de 80 km uitgereden, maar met schaatsen had het weinig te maken. Van de 80 km kon je er hooguit 10 schaatsen. Verder was het alleen maar zwoegen door crushed ijs, fondant-ijs en bakken water. De route was inderdaad prachtig en de organisatie prima. Hessenrevue
15
Voor iedereen die er ooit naar toe gaat: Train vooral op het klunen! Of kijk voor een sfeerimpressie van het waterballet op www.youtube.com, Vikingarännet 2012 Terug in het hotel de sauna in, daarna een bier gepakt en de weervoorspelling bekeken. Voor dinsdag was er weer dooi voorspeld in Uppsala. Dat moeten we niet hebben. In Falun, een plaats 200 km noordelijker aan het Runnmeer is het weer enkele graden lager dan in Uppsala op dinsdag en woensdag. Dus: met de laptop een pension geboekt, direct aan het ijs en de vertrektijden van de trein genoteerd. De volgende morgen hebben we de trein genomen naar Falun. Ik moet wel zeggen dat de kwaliteit van de treinen in Zweden wel een paar treden hoger is dan bij ons, maar ja hoe kan het ook, de omstandigheden zijn ook extremer. Om 13.00 uur waren we bij ons pension en om 14.00 uur waren op het ijs, het Runnmeer. Super ijs: hard, geveegd, de scheuren gerepareerd en brede banen van 12 m. (Op de zaterdag ervoor was hier nog een NK marathon gereden.) Rondjes van 5,9 of 17 km waren mogelijk. ‘s Avonds de weerberichten weer gecontroleerd. Op woensdag zou het vanaf 12.00 uur gaan dooien. De volgende ochtend aan het ontbijt troffen we Bert uit Reeuwijk. Hij leidde voor de KNSB schaatsleraren op. Bert is met ons meegegaan om 9.00 uur het ijs op. Samen we hebben nog 40 km geschaatst. Om 11.30 zijn we in een restaurantje gaan koffie drinken. Om 12.15 stonden we weer buiten en er stonden enkele plassen water op het ijs. Blijkbaar kun je de klok op de dooivoorspelling gelijk zetten. We zijn naar het pension terug geschaatst, hebben onze spullen gepakt en zijn met de trein van Falun naar Stockholm teruggegaan. De volgende dag zijn we naar huis gevlogen. Deze schaatsweek is mogelijk geworden doordat we op een laptop de weersberichten konden volgen en accommodatie konden boeken. Februari 2012
16 Hessenrevue
Goed beslagen ten ijs Na een hele lange tijd, ongeveer 16 jaar, kon ik het deze winter toch niet aan me voorbij laten gaan. De schaatskoorts sloeg ook bij mij toe en ik besloot de stoute schoenen (of eigenlijk schaatsen) aan te trekken en het ijs op te gaan. Eerst maar even een lesje nemen, dacht ik. Dus op dinsdagavond 7 februari stond ik heel onwennig op die toch wel erg smalle ijzers te wiebelen. Viel dat even tegen!Eén les samen met tien zeer ervaren schaatsers was bij lange na niet voldoende om de slag weer te pakken te krijgen.Maar oefening baart kunst en met behulp van de ouderwetse stoel lukte het toch om een paar rondjes te maken. Helaas zette na ongeveer een week de dooi in en moest de ijsbaan dicht. Op zoek naar een alternatief dus. Zo kwam ik bij de schaatsdroogtraining in de Hessenhal terecht. Op dinsdagavond werken we met een groepje mensen een uur lang aan de schaatstechniek, maar ook aan onze conditie. De groep bestaat uit 8 à 9 mensen; mannen en vrouwen
Hessenrevue
17
(hoewel de manen een beetje in de meerderheid zijn) en ook verschillende leeftijden. Dus eigenlijk kan iedereen meedoen.
Inmiddels is de laatste 'wintertraining' geweest en heb ik zelf nu vier keer meegetraind. Trainer Wim zorgt voor een heel afwisselend programma. De eerste les deden we veel schaatsoefeningen, waarbij wordt gelet op houding, techniek maar ook kracht. De bovenbenen kwamen die les goed aan bod. Dat werd de volgende dag dan ook pijnlijk duidelijk bij het opstaan en de trap op en af lopen. Zeker als beginner is het dus wel belangrijk om je eigen grenzen te kennen. Gelukkig kan dat ook. De sfeer is lekker ongedwongen en iedereen kan meedoen op zijn/haar eigen niveau. De tweede les bestond uit een soort parcours met verschillende oefeningen. Bijvoorbeeld steppen, touwtje springen, buikspieroefeningen, slalommen, evenwichtsbalk. Het leukst vond ik de schaatsplank. Een gladde kunststof plaat, waar je de zijwaartse afzet goed op kunt oefenen. De derde les gingen we schaatsoefeningen uitproberen. Wim had bij het opruimen van zijn kantoortje een oud instructievel gevonden met allerlei oefeningen. Sommige waren een beetje cryptisch, maar we hebben ons wel vermaakt!Tenslotte de vierde (en laatste) les en voor mij meteen de zwaarste. Elk seizoen begint met de shuttle-run. Een piepjes-test waar je uithoudingsvermogen mee wordt gemeten. De laatste les wordt de test nog een keer gedaan en dan is het natuurlijk de bedoeling dat je score hoger is dan de eerste keer. De eerste test heb ik gemist en dat is misschien maar goed ook. Want mijn score van deze test, ik noem bewust maar geen getal, maakte wel erg duidelijk dat er nog veel te verbeteren valt. ☺ Jammer dat de trainingen zijn afgelopen. Het is leuk om samen met anderen te trainen. Je stimuleert elkaar en de kunt ook van elkaar leren. En daarom ga ik volgend seizoen zeker weer meedoen! Misschien tot dan! Sabina Visser 18 Hessenrevue
Ambachtelijk ijs sinds 1997
Ambachtelijk bereidt ijs, op maat gemaakt, voor horeca, bedrijf en particulier. Ook hebben we diverse ijskarren voor uw evenementen en festiviteiten, geven rondleidingen op ons bedrijf en bieden u een bijzondere vergaderlocatie. Meer weten? www.ijsvandesteenoven.nl
Hessenrevue
19
20 Hessenrevue
Pelgrom, uw land- en tuinbouwspecialist voor verkoop, onderhoud en reparatie... Is uw machine al klaar voor de lente? Maak nu een afspraak en profiteer van 10% korting op de onderdelen.
Broekstraat 1 – 6999 DE Hummelo Tel: 0314-38 18 42 –
[email protected]
www.pelgrom.nl
Hessenrevue
21
22 Hessenrevue
de zaaltraining afgelopen winterseizoen
Hessenrevue
23
Begrippen voor belasting en belastbaarheid 1.Intensiteit Hiermee wordt bedoeld de mate van de (loop)belasting. Je kunt dit in absolute zin weergeven in snelheid per meters per seconde, of kilometers per uur. De intensiteit wordt ook vaak uitgedrukt in een bepaald percentage van de maximale hartfrequentie, maximale zuurstofopname of bij toplopers ook wel via meting van lactaatconcentratie in het bloed. Voor ons als " gewone" lopers is het gebruikelijk de intensiteit aan te geven aan de hand van de HFmax. ( 220 – je leeftijd= Hfmax) Uit diverse onderzoeken is gebleken dat het goed toepassen van het intensiteitprincipe veel effect sorteert voor de uiteindelijke loopprestatie. 2.Duur Met dit begrip wordt de tijdsduur van een te lopen afstand weer gegeven. Dus in het geval van: 2x 3000 meter pauze 1000 meter dribbelen in 15 minuten, is de duur van de belasting 5 minuten. 3.Omvang Hiermee wordt de totale afstand binnen de training aangegeven. Dit wordt aangeduid met meters of kilometers. Dus in bovenstaand voorbeeld is dit 7 kilometer (2 x 3000 + pauze van 1000 meter). Lopers geven vaak aan elkaar aan hoeveel kilometers zij totaal in de week lopen. De grote vraag is hoe hoog je weekomvang moet zijn. Als vuistregel kun je het best de factor 2,5 aanhouden. Dus als je jezelf voorbereidt voor het lopen van een marathon dan is de som 2,5 x 42= 105 kilometer in de week. Moet je dit nu precies aanhouden? Wanneer je onder deze factor traint zul je moeite hebben om op snelheid de 42 km goed uit te lopen. Wanneer je veel meer kilometers maakt loop je de kans dat je te veel traint en zelfs minder snel gaat lopen. (overtraining) 24 Hessenrevue
4.Belastingdichtheid Hiermee wordt de verhouding tussen belasting en herstel aangegeven. Dus in het geval van 10 x 2 minuten en een pauze van 2 minuten is er sprake van een de verhouding 1:1. 5.Belastingfrequentie Als je vier keer in de week traint is de belastingfrequentie 4. In de moderne training wordt afhankelijk van de trainingsperiode in het jaar gevarieerd in belastingfrequenties.
Rode bietensap-nitraat-nitriet en vitamine C
De afgelopen jaren hebben wetenschappers uit Engeland en de VS experimenten uitgevoerd waaruit blijkt dat het drinken van rode bietensap opmerkelijke gunstige effecten teweegbrengt. Rode bietensap verbetert het uithoudingsvermogen, verlaagt hoge bloeddruk en vergroot de bloedtoevoer naar de hersenen. Nu is ook vast komen staan dat het hoge nitraatgehalte van bietensap hiervoor verantwoordelijk is. Het eerste experiment werd uitgevoerd onder 14 gezonde volwassenen. Zij moesten een halve liter biologische rode bietensap of water drinken. Hierna werd o.a. de bloeddruk op diverse tijdstippen gemeten. Het bleek dat na het drinken van de bietensap de systolische (boven) bloeddruk circa 10mm lager was. Hessenrevue
25
De onderzoekers meenden dat het nitraat in de rode bietensap in het lichaam omgezet wordt in nitriet dat weer het gehalte van stikstofmonoxide (NO) verhoogt. Deze belangrijke signaalstof zorgt ervoor dat de bloedvaten zich verwijden. Bij een tweede onderzoek aan een andere Engelse universiteit moesten mannen na het drinken van een halve liter rode bietensap per dag, gedurende zes dagen, of eenzelfde hoeveelheid rode bessensap fietsen op een hometrainer totdat ze uitgeput waren. Men kon na het drinken van de bietensap gemiddeld 11minuten en 25 seconden fietsen. Dit was 1 minuut en 32 seconden langer dan na het drinken van de bessensap. Ook in dit onderzoek bleek de rode bietensap een gunstig effect te hebben op de bloeddruk. Onlangs voerden Amerikaanse wetenschappers een experiment uit met mensen van boven de 70. De proefpersonen moesten afwisselend gedurende twee dagen een ontbijt nuttigen met een laag nitraatgehalte en een ontbijt met een hoog nitraatgehalte ( in de vorm van een glas rode bietensap). Hierna werden MRI scans gemaakt om de doorbloeding van de hersenen te meten. Het bleek dat na het ontbijt met de bietensap de doorbloeding van de hersenen – met name van de frontaalkwabben – beter was met waarschijnlijk een positief effect op het geheugen en andere aspecten van het denkvermogen. Bij al deze experimenten ging men ervan uit dat het nitraat in de bietensap de gunstige effecten bewerkstelligt. Deze conclusie blijkt juist te zijn. Er werd onlangs 26 Hessenrevue
geëxperimenteerd met twee soorten bietensap. Bij één van de twee had men het nitraat eruit gefilterd. Het bleek dat de zuurstofbehoefte van de proefpersonen zo’n 15% lager was na het drinken van de ongefilterde rode bietensap. Nitraat en nitriet zijn niet in alle omstandigheden gunstige voedingsstoffen Ze worden ook vaak aan voedingsmiddelen zoals vleeswaren toegevoegd als conserveringsmiddel. In de maag kunnen nitrieten door een chemische reactie omgezet worden in de kankerverwekkende nitrosamines. Bekend is dat vitamine C dit verhindert en de nitrieten omzet in onschadelijke verbindingen. Het maagslijmvlies scheidt hiervoor ook vitamine C af. Dit wordt gedeeltelijk bevestigd door laboratoriumonderzoek. De vorming van drie kankerverwekkende nitrosamines werd grotendeels of helemaal verhinderd door toegevoegde vitamine C. Echter als het maagsap voor 10% bestond uit vetzuren bleek toegevoegde vitamine C de vorming van nitrosamines juist te verveelvoudigen. Vitamine C stimuleert de omzetting van nitriet in NO (de stof die zo goed is voor de bloedvaten). Maar een hoge concentratie NO kan nadelige reacties met vetten teweegbrengen. Volgens de onderzoekers verklaart dit mogelijk het in de praktijk tegenvallende kankerremmende effect van vitamine C. Vet blijft relatief lang in de maag. Extra vitamine C veel korter. De combinatie nitraatrijk voedsel + vitamine C is goed maar nitraatrijk voedsel + veel vet +veel vitamine C niet. Afgezien van rode bieten bevatten o.a. ook spinazie, andijvie en sla aanzienlijke hoeveelheden nitraat. Update 7 juli 2011 Nu, tijdens de Tour de France, is er een nieuw onderzoek over een test met wielrenners verschenen. De renners moesten 2 x een tijdrit van 4km en van 16km rijden. 2 1/2 uur voor de ritten dronk men een halve liter rode bietensap die de ene keer wel en de andere keer geen nitraat bevatte. De prestatie na het drinken van de gewone, nitraatrijke, rode bietensap waren beter dan na de sap waar het nitraat uit was gehaald. Gemiddeld was het verschil 11 seconden op de 4km tijdrit en 45 seconden op de Hessenrevue
27
16km tijdrit. Dit kwam omdat bij hetzelfde zuurstofverbruik men meer energie (watt) kon voortbrengen. Een bloedvatverwijdende werking van het nitraat en de geringere zuurstofbehoefte van de spieren zijn hiervoor verantwoordelijk. De auteurs benadrukken dat, afgezien van het nitraat, de polyfenolen en betacyanine in rode bieten ook een gunstige invloed op de gezondheid en de prestaties kunnen hebben. www.vita.info
28 Hessenrevue
Hessenrevue
29
30 Hessenrevue
Hessenrevue
31
32 Hessenrevue
Keppelrun Zondag 10 juni wordt alweer de 5e Keppelrun georganiseerd. De voorinschrijving is al geopend en er komen al uit het hele land aanmeldingen binnen. Nieuw dit jaar is de mogelijkheid om met een team in te schrijven voor de 5 km. Een team bestaat uit 3 personen en per persoon is de inleg € 15,00. De opbrengst gaat naar Artsen zonder grenzen, dus lopen voor een goed doel. Meer informatie hierover op de site www.keppelrun.nl Vast onderdeel is de jeugdloop over 1 km en ook dit jaar worden er weer Keppelcoaches ingezet voor de warming up en om de kinderen te coachen tijdens het lopen. Wij hopen dat er net zoveel deelnemers meedoen als vorig jaar, misschien zelfs meer? Met organisator Siert Wieringa gaat het na een zware operatie een stuk beter. Hij is al met de voorbereidingen bezig. Super Siert!
Hessenrevue
33
Uit de Koek en Zopie: Er is gevraagd naar: warme appelsap, Maggi in de erwtensoep, slagroom in de chocolademelk Er is verkocht: 108 liter erwtensoep 61 liter glühwein 30 liter appelsap 380 liter chocomel 650 blikjes sinas en cola 486 gevulde koeken 850 broodjes 768 halve worsten 550 mars, snickers enz 260 zakjes chips en nog veel meer...... 34 Hessenrevue
Hessenrevue
35
Voor goed schilderwerk: nieuwbouw, onderhoud, isolatie en beglazing Voor de doe het zelver: glas, verf, behang en meer... Antoon Snelder Schilderbedrijf
36 Hessenrevue
Hessenrevue
37
Op en rond de ijsbaan. Wist u dat…? Twee kinderen op de fiets achter hun moeder aan reden. Roepen ze bij het zien van mijn Hessenrijders muts ineens heel enthousiast. ‘Mam, mam dat was een Hessenrijder!!!’ Herms Jansen, erg ongedurig werd tegen de tijd dat de ijsbaan open ging. Hij kon bijna niet meer slapen en wilde wel elke dag bij de kassa zitten, al duurde de ijsperiode wel 14 dagen. Maar oh, oh, oh, , hoe moet dat nu, het bleek dat hij een afspraak had net die eerste zondag ? Anno van de Woude elke dag op de ijsbaan was om te helpen als nieuwe vrijwilliger. Bedankt Anno. Er dit jaar erg veel belangstelling van de pers was. Irma de wekker moest zetten omdat ze 6:15 gebeld zou worden voor een live interview door omroep Gelderland. En dit alles voor het goede doel…. Dat voor de eerste les op maandag zich 25 kinderen hebben aangemeld. Dit aantal was voor de schaatsles op donderdag verdubbeld! Er 120 kinderen voor Kika geschaatst hebben Er 160 kinderen hebben meegedaan aan de kortebaankampioenschappen voor basisscholieren uit Hummelo & Keppel. Er zeer veel positieve reacties binnen zijn gekomen. Het ijs (25 cm dik) zich ondanks de drukte uitstekend hield. Dat Arie de baan ’s morgens bij daglicht ging verzorgen i.p.v. ’s avonds. Dat kon omdat het overdag ruim onder het vriespunt was. Arie zijn overbuurman en vrijwilliger Ted niet zag staan bij het wegrijden met zijn dweilmachine? Zie You Tube filmpje. (zoeken: dweilmachine, Keppel) Deze schuiver gelukkig goed is afgelopen. 38 Hessenrevue
Er een mannetje rondliep dat graag aan het eind van de dag de chocolademelk ketel leeg wilde drinken. De baanvegers zich graag nog even opwarmden bij de Koek en Zopie. De vrijwilligers bij de Koek en Zopie in de stress raakten bij een bestelling van 100 bekers chocolade. Ted bij de kassa een boerenkoolmaaltijd kreeg aangeboden in een luchtrommeltje met ‘Ik eet het beter’ er op. Er bij de jeugd een aantal talenten zijn? Zij uitblinken door hun inzet en ook hun techniek. Er een zeer groot aantal nieuwe leden bij is gekomen? Er ook al nieuwe leden de zaaltraining volgen. Er de eerste 11 dagen van februari een koude record in Nederland was Er tijdens de ijsperiode landelijk veel botbreuken en valpartijen waren. En dat dat miljoenen heeft gekost? Er op onze ijsbaan relatief weinig ongevallen waren. Toch moesten er enkele voor behandeling naar het ziekenhuis. Zij kregen nadien een bloemetje aangeboden. De scheuren bijna dagelijks zijn dichtgemaakt. Compliment voor Arie en zijn crew ! Dat Dirk een gevonden mobieltje weer tot leven heeft gebracht. En dat de rechtmatige eigenaar weer is opgespoord? Ook dit keer weer vele handen licht werk maakten. Het was het eerste wekend zo druk dat je niet eens ruimte had om te vallen. Henk Greven zijn Hessenrijdersmuts kwijt is geraakt bij de koek en Zopie en hem dat droevig stemde. Hessenrevue
39
Hij bijna ontroostbaar is. De mutsen zijn en op en moeten bij besteld worden. Dat je de laatste dorpsroddels en liefdesaffaires op de baan in Keppel hoort en soms ook daadwerkelijk ziet. Dat de weersvoorspelling van de weersite weerprimeur.nl nagenoeg 100 procent uitkwam. Dat die site toch echt de beste weersite voor ijsclubs is. Het moeite kostte om de Koek en Zopie bevoorraad te krijgen en te houden De Spar in Hummelo en de Sligro in Doetinchem ook door hun voorraad heen waren En dan nog het goedmakertje voor een paar dure schaatsen. ‘Lekker en veel rijden. Des te goedkoper zijn de kosten per kilometer!’ (aldus Gerrit Harenberg) En verder nog dank aan alle fotografen voor het beschikbaar stellen van fotowerk. de redactie, Harry,Karst,Wim
~ Schaatsweide weer teruggegeven aan de natuur ~
40 Hessenrevue
