Vliegende Meubelmakers Bobbi Bear Nico, Martin, Ruben, Otto, Bram

1

Vliegende Meubelmakers Bobbi Bear - 2010 Nico, Martin, Ruben, Otto, Bram

BramBomb.nl Bram 2010

2 Dag 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Weekdag Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag Zaterdag Zondag Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag

Datum 12-07-2010 13-07-2010 14-07-2010 15-07-2010 16-07-2010 17-07-2010 18-07-2010 19-07-2010 20-07-2010 21-07-2010 22-07-2010

12 13 14 15 16 17

Vrijdag Zaterdag Zondag Maandag Dinsdag Woensdag

23-07-2010 24-07-2010 25-07-2010 26-07-2010 27-07-2010 28-07-2010

18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35

Donderdag Vrijdag Zaterdag Zondag Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag Zaterdag Zondag Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag Zaterdag Zondag

29-07-2010 30-07-2010 31-07-2010 01-08-2010 02-08-2010 03-08-2010 04-08-2010 05-08-2010 06-08-2010 07-08-2010 08-08-2010 09-08-2010 10-08-2010 11-08-2010 12-08-2010 13-08-2010 14-08-2010 15-08-2010

Dag beschrijving Vertrek dag Vliegdag en aankomst in Durban Introductiedag Werkdag 1: Hout gekocht Werkdag 2: Voorbereiding lady vair Werkdag 3: Meubelmaken, walvissen spotten Wildpark Werkdag 4: Meubelmaken Werkdag 5: Meubelmaken Werkdag 6: Meubelmaken en hout kopen Werkdag 7: laatste dag Lady vair en nieuw project bobbi bear Werkdag 8: Meubelmaken Werkdag 9: Meubelmaken, crocworld Town ship tour Werkdag 10: Meubelmaken, modelhuisjes Werkdag 11: Voorbereiding jungle jump Werkdag 12: Voorbereiding jungle jump, plaatsen meubels Vissen Werkdag 13: Palen in de grond jungle jump Oribi Gorge, grootste swing/ vrije val Usharka waterpark Werkdag 15: Jungle jump Werkdag 16: Jungle jump Werkdag 17: Jungle jump Werkdag 18: Skydiven, Jungle jump Werkdag 19: Kleine klusjes, opening jungle jump Surfen afscheid Nico Hluhluwe wildpark Hluhluwe wildpark Lesotho Dagtocht Durban Dag op de Drop-in Zwemmen met dolfijnen Afscheid, terugreis Terugkomst Nederland

Pagina 4 5 6 7 8 9 10 11 11 12 13 14 15 15 17 18 19 20 20 21 22 22 23 23 24 24 26 26 27 27 27 28 28 29 30

Het eindresultaat

31

Brief van Eureka

32

Nawoord

34


3


4

Dag 1

Maandag

12-07-2010

De eerste dag van onze reis naar Afrika. Maanden heb ik er naar uitgekeken en eindelijk is het dan zover. We gaan op stap met 5 jongens uit Nederland naar Durban in Zuid Afrika. We kennen elkaar via school, maar zijn buiten Otto en Nico geen vrienden van elkaar. Tot op dit moment dan. We hebben elkaar alleen een paar keer op school bij een voorbereiding gezien. De groep bestaat uit 5 jongens V.L.N.R

    

Ruben Martin Otto Bram Nico

19 jaar 28 jaar 23 jaar 20 jaar 32 jaar

We ontmoeten elkaar op station Amsterdam Centraal, waar we de trein willen pakken richting Düsseldorf. Gerco, de projectleider vanuit Vliegende Meubelmakers, gaat met ons mee tot we op het vliegveld zijn. Tot onze grote schrik horen we 5 min voordat onze trein gaat vertrekken dat er dankzij storm in Duitsland geen ICE’s rijden en dat we met een gewone trein moeten gaan. We rijden met de NS naar Arnhem en stranden daar omdat er geen trein verder rijdt. Noodgedwongen huren we bij Hertz een auto. Toevallig komen we 2 Amerikanen tegen die ook deze kant op moeten en die betalen een groot deel van de huur van de auto. Zo komen we nog op tijd in Düsseldorf aan. Na het inchecken kunnen we eindelijk op weg naar Afrika.


5

Dag 2

Dinsdag

13-07-2010

03.00 Aankomst in Dubai. We hebben een Zuid Afrikaans meisje ontmoet in het vliegtuig. Zij moet ook overstappen in Dubai. Omdat ze alleen reist, gaat ze met ons samen iets drinken. We moeten 5 uur wachten bij het overstappen, dus we zoeken een cafeetje uit. Onze Zuid Afrikaanse vriendin blijkt, nadat we haar wat gevraagd hebben over Afrika, een echte racist te zijn. Zij vertelt ons doodleuk dat geen enkele afrikaan deugt en dat ze allemaal lui zijn en dat Afrika eigenlijk lang niet zo leuk is als iedereen zegt. Onze hoopvolle verwachtingen worden gelijk de grond in geboord. Het flesje water wat ik daar heb gedronken was gelijk het duurste uit mijn hele leven. 9 Euro was de prijs van deze vloeistof. Toen konden we weer het vliegtuig in op weg naar Durban. Bij de aankomst op de luchthaven in Durban worden we opgewacht door Michelle en Austin. We moeten een klein uur rijden van Noord Durban, waar het vliegveld is, naar Zuid Durban ofwel Toti (dat is de plaatsnaam). Onderweg worden we een beetje ingelicht over wat Bobbi Bear is, maar het is teveel informatie om gelijk te bevatten. We komen in het donker aan bij onze slaapplaatsen voor de komende tijd. Het donkere komt omdat de stroom weer eens is uitgevallen. Onze spullen worden afgezet bij 2 chalets op het terrein van Mother of Peace. Bobbi Bear huurt een paar huisjes en een stuk van een oude fabriek van Mother of Peace. Het terrein ligt verscholen tussen suikerrietvelden, maar wordt continue bewaakt door een groot hek met stroom en een bewaker.

We hebben onze spullen net neergezet en we kunnen gelijk weer weg naar het huis van Jackie. Daar krijgen we een welkomsbraai en ontmoeten we de Bobbi Bear vrijwilligers en een gedeelte van de staf. Een braai is gewoon een barbecue, maar dan op z´n Afrikaans. En na de braai kunnen we dan eindelijk gaan slapen.


6

Dag 3

Woensdag

14-07-2010

5 uur ´s Ochtends gaat er een bel. Dan staan de kinderen die bij Mother of Peace verblijven op. Eerst moeten ze naar de kerk en vervolgens om 6 uur naar school. Gelukkig kunnen wij na deze ervaring doorslapen tot 8 uur. We zijn de dag begonnen met een kijkje te nemen bij de Tree. Dit is niet zomaar een boom, maar het middelpunt van Bobbi Bear. Hier komen elke woensdag een heleboel vrouwen (soms wel 2000) bij elkaar om kleren en voedsel te krijgen. Het is een belangrijke bijeenkomst elke week waar veel kracht uit wordt geput. We hebben een rondleiding gehad door de verschillende Bobbi Bear kamers en de verhalen die daarbij horen gehoord. Jackie en Eureka hebben ons toegesproken. Ze zijn namelijk de gezamenlijke oprichters van Bobbi Bear. We hebben ook besproken wat de mogelijkheden zijn die wij kunnen bieden en wat we kunnen maken. Door dit gesprek zijn we eruit gekomen dat het eerste project de totale inrichting zal zijn van lady Vair´s nieuwe huis. Waarom nou lady Vair´s huis, hoor ik je denken. Lady Vair is een alleenstaande vrouw met 2 kinderen en woont in een sloppenwijk in een huisje van 3 bij 5 meter gemaakt van verroeste golfplaten. Als het regent wordt alles nat, want het is niet waterdicht. En ondanks dat ze niet zoveel heeft, neemt ze de zorg op zich van 7 misbruikte kinderen, die zonder haar nergens anders heen kunnen. Nu heeft ze, na jaren op een wachtlijst gestaan te hebben, eindelijk een nieuw huis van de overheid gekregen. Dit is een klein huisje, maar gelukkig wel wind- en waterdicht. En voor dit huis gaan wij de nieuwe meubels maken.

We zijn dezelfde middag eerst langs het nieuwe en daarna het oude huis geweest om te meten en te kijken wat handig is.


7 Daar komt uit:  1x Tafel  2x Zitbanken  1x Keuken  1x Stapelbed 3 persoons  2x Normaal bed  2x Grote kast  1x Klein badkamerkastje Het lijkt wat veel en dat is het ook. Maar we hebben het zo ingedeeld dat alles net past. Na de schokkende ervaring bij het zien van het oude huis van lady fair gaan we naar de supermarkt en kopen eten voor de eerste dagen. Wat voor ons heel normaal leek, blijkt achteraf voor de meeste vrouwen heel gek te zijn. Ze hadden nog nooit mannen gezien die boodschappen deden en al helemaal geen mannen die komkommers van tomaten konden onderscheiden en daar ook nog eens 15 min. over konden overleggen. Toen we ‘s avonds weer terug waren bij onze chalets, hebben we eerst wat gevoetbald met de kinderen daar en daarna tot laat de tekeningen uitgewerkt voor de meubels.

Dag 4

Donderdag

15-07-2010

We beginnen de dag met een meeting bij het Bobbi Bear main-center, ook wel Drop-in genoemd. Vanuit daar gaan we eerst naar het nieuwe Bobbi Bear huis. Dit huis is nog niet af omdat er niet genoeg geldschieters voor zijn. Daarom is ons plan om alle meubels voor dat huis te maken vervallen. Toen zijn we naar de bouwmarkt (Seabreeze) geweest. We hebben daar veel materialen gekocht voor de meubels. 26 platen multiplex 18mm, 6 platen multiplex 8mm, kit, lak, lijm, schroeven, spiegel, scharnieren, enz.


8 We hebben deze winkel gekozen omdat we hier al de materialen tegen inkoopsprijs kunnen kopen. Omdat de eigenaar het zo’n goed idee vindt, heeft hij ons ook nog een afkortzaag cadeau gedaan. En we kunnen al het plaatmateriaal hier zelf zagen. Na een dag zagen hebben we het grootste deel gezaagd.

Dag 5

Vrijdag

16-07-2010

We delen de groep vanochtend in tweeën. Ruben, Otto, Aaron en Bram gaan terug naar de bouwmarkt om de laatste platen te zagen en nog wat extra dingen te kopen. Nico, Martin en Edwin blijven in de werkplaats om de eerste platen te schuren , oliën en te lakken. Aaron en Edwin zijn twee broers die tot nu toe alle klusjes voor Bobbi Bear opknapten. Ze hebben alleen nog niet echt het meubelmaken onder de vingers. Dus dat is ook 1 van de taken de komende 4/5 weken. Om half een zijn we terug in de werkplaats en dan is het in elkaar zetten van de meubels echt begonnen. Ruben heeft zichzelf de bedden toegeëigend, Bram de zitbanken en de tafel, Nico en Martin de keuken en Otto is de regelman en helpt overal bij. Dit hebben we niet van tevoren afgesproken, maar het helpt wel enorm. Hierdoor kan iedereen zijn eigen visie in het meubel leggen en hebben we weinig discussie. Het schiet dus al snel lekker op. ’s Avonds lekker braaien met grote gamba’s.


9

Dag 6

Zaterdag

17-07-2010

We beginnen vroeg en doen veel lakwerk en we zetten de bedden en tafels in elkaar. Otto is de hele ochtend bij de winkel om spulletjes te halen. Zaterdagen zijn altijd druk omdat alle kinderen in het gebouw aanwezig zijn. Dit zijn de kinderen van de Support Group. Het zijn kinderen die allemaal een vorm van misbruik hebben mee gemaakt. We hebben tijdens het meubelmaken ook vaak meegespeeld met de kinderen.


10 Om 3 uur ‘s middags stoppen we en gaan we naar het strand met de man van Jackie. We zien een paar walvissen. Daarna gaan we naar Jackie’s huis en hebben we een braai.

Dag 7

Zondag

18-07-2010

Vandaag gaan we dan eindelijk op stap om beestjes te kijken. We gaan op stap met een grote groep mensen, waaronder ook een paar Bobbi Bear kinderen. Achter in de bakkie (Afrikaans woord voor auto met open bak) gaan we op weg naar Tala game reserve. We rijden de hele dag rond met de auto door het park en zien veel dieren, zoals: Neushoorns, Giraffen, Struisvogels, Apen, Herten, Nijlpaarden, Gnoes, Zebra’s en nog wat andere beesten.


11

Dag 8

Maandag

19-07-2010

Een echte productiedag. Iedereen is druk bezig met de meubels en er zit goed schot in de zaak. De tafel is helemaal af. Het stapelbedframe zit al helemaal in elkaar en er is al goede vordering gemaakt aan de keuken. Otto is ’s ochtends nog even naar de bouwmarkt gegaan om dingen te regelen. We hebben met z’n allen besloten dat hij onze handelsman is, omdat hij snel en gemakkelijk vriendschappen sluit en goede deals weet te maken. Het leuke van dit hele project is dat je met weinig geld toch zoveel mogelijk wilt kunnen doen. We hebben dus gekozen voor plaatmateriaal en veel opgedikt, waardoor het toch solide lijkt. Ook voor kleine dingen, zoals handvatten voor kasten, hebben we creatieve dingen bedacht. Een simpel touwtje als handvat staat heel robuust en is goedkoop en functioneel.

Dag 9

Dinsdag

20-07-2010

Vandaag werken we van 8 tot 4 uur ’s middags. Dat is iets korter dan normaal omdat we ’s avonds uit eten gaan. Bram is klaar met de tafel en begint dus aan de zitbanken en schroeft daarna ook nog het badkamerkastje in elkaar. Nico en Martin gaan verder met het bed. En Ruben heeft zijn stapelbed bijna af. Otto gaat weer even naar de winkel en hangt daarna het gereedschapsbord op en ruimt samen met Nico en Ruben de hele werkplaats op en deelt hem opnieuw in. Dit scheelt echt een heleboel, want nu zijn er tenminste overal stopcontacten en kan je overal goed bij. Vliegende meubelmakers had via de Stichting Gered Gereedschap een heleboel gereedschap mee gekregen. Dit laten we achter met het idee dat Aaron en Edwin er dan later mee verder kunnen. Tijdens het opruimen komen we echter nog twee keer zoveel gereedschap tegen. Dit was altijd al aanwezig geweest, alleen was iedereen het bestaan ervan vergeten. Dus dankzij de grote schoonmaak is er ineens een dubbele hoeveelheid gereedschap voor gebruik.


12

Dag 10

Woensdag

21-07-2010

Otto en Ruben gaan samen naar de houthandel ergens buiten Durban. Dit omdat er in Durban nergens een winkel is waar je massief hout kan krijgen. Omdat we bijna klaar zijn met de meubels van lady Vair hebben besloten toch wat meubels te maken voor het nieuwe Bobbi Bear huis. Deze meubels kunnen tijdelijk ergens worden opgeslagen tot het nieuwe huis helemaal afgebouwd is. Wat gaan we maken:  15x Zitbankjes 1.5 meter lang  3x Grote tafel 3.10 meter lang  15x Zitboxen, waar je ook dingen in kan opbergen. Ruben, Otto, Eureka en Mr. T hebben echt een goede deal weten te maken. Ze hebben buiten het hout dat ze voor een zeer laag bedrag hebben weten te krijgen, ook nog de harten van de mannen gebroken met de verhalen van Bobbi Bear. Hierdoor krijgen we een gratis cirkelzaag en een bandschuurmachine. Martin, Nico, Aaron ,Edwin en Bram gaan verder met de kasten en de keuken voor Lady Vair.


13 Aaron en Edwin zijn allebei goed gemotiveerd. Je merkt echt dat ze het leuk vinden om wat te leren. Het probleem is echter wel dat ze bang zijn om nee te zeggen. Dus als je vraagt of ze het snappen zeggen ze snel ja, terwijl het eigenlijk niet het geval is. Gelukkig maken wij daar snel verandering in. We proberen met z’n allen een positieve benadering te vinden en ze veel vertrouwen te geven bij het meubelmaken. En het werkt. Je ziet ze beiden elke dag vooruit gaan en zelfs na 1,5 week zelf ideeën opperen.

Dag 11

Donderdag

22-07-2010

Alweer de 7de echte werkdag. Vandaag hebben we de meubels voor het huis van lady Vair af. Martin en Bram bevestigen de laatste scharnieren en touwtjes. Om 11 uur komen de materialen binnen voor het nieuwe project. Ruben en Nico beginnen gelijk met het eerste zaagwerk. En Otto is weer opstap om wat dingen te regelen. ’s Middags gaan we naar de supermarkt om onze voorraad eten weer bij te vullen. Elke keer verbaas ik me er weer over de hoeveelheid voedsel die vijf mannen naar binnen kunnen werken. Er zijn in de groep af en toe wel spanningen met betrekking tot het aanpakken van bepaalde klussen, hoeveel tijd iets moet in nemen, de indeling van de vrije tijd of geldzaken. Iedereen is wel een beetje moe en dat helpt ook niet altijd. Soms wordt er even hard tegen elkaar geschreeuwd, maar gelukkig kunnen we er altijd achteraf goed over praten.


14

Dag 12

Vrijdag

23-07-2010

Na een kort overleg over de meubels beginnen we er allemaal aan. Dit is toch iets ander werk dan de vorige meubels, omdat hier echt productie kan worden geleverd. Dus we hebben het zo ingedeeld dat iedereen een handeling op zich nam. Dit is altijd passen en meten omdat we maar 2 accu boormachines hebben en één met een snoer. Door deze manier kunnen we echt een gigantische hoeveelheid werk verzetten. En we hebben nu al 8 bankjes in elkaar gezet. Aaron en Edwin zijn zelfstandig begonnen aan de 15 zit-, tafel-en opberg boxen.

We stoppen uiteindelijk om 3 uur ’s middags om naar de rugbymatch te gaan in Durban. De Sharks spelen tegen de Pumas. Wij zijn supporters voor de Sharks. Na deze wedstrijd braaien we op het parkeerterrein en daarna gaan we naar een karaokebar tot 4 uur in de morgen.


15

Dag 13

Zaterdag

16-07-2010

Na een paar uur slaap werken we ’s ochtends. We zetten alle 15 banken in elkaar en beginnen bij een paar al aan de afwerking. ’s Middags gaan we naar Crocworld met een heleboel kinderen van Bobbi Bear. De uitjes die we organiseren proberen we zoveel mogelijk samen met kinderen te doen. De kinderen komen uit de sloppenwijken en hebben nog nooit een dagje uit gehad. Voor ons is het niet teveel geld en we kunnen deze kinderen zo een dag geven die ze niet snel meer vergeten. En misschien nog wel belangrijker:Dan kunnen kinderen weer even lekker kind zijn en de overige dingen voor een paar uur vergeten.

Dag 14

Zondag

25-07-2010

Vandaag gaan we echt iets unieks doen. Heel oneerbiedig gezegd: een township tour. We gaan met een driver Mr. T (Thube) en tevens een hele goede vriend een hele dag door de sloppenwijken rijden. We beginnen de dag met een trip naar het huis van Aaron en Edwin. Daar zien we het huis van Aaron. Aaron’s huis is nog in aanbouw en dat is een 10 jaren project. Maar hij hoopt het binnen 5 jaar af te hebben.


16

Na een kijkje te hebben gehad in het huis van Aaron krijgen we te eten. Bij de Zulu cultuur is het gebruikelijk dat je gasten te eten geeft. En het meest erge wat een Zulu bij zulke gelegenheden kan overkomen, is dat de gasten met honger weggaan. Dit is een stukje cultuur wat moeilijk te bevatten is. De maaltijd die wij krijgen heeft waarschijnlijk een waarde van 2 weken eten voor het gezin, maar afwijzen is ook geen optie. Dus we besluiten ze toch achteraf wat geld toe te stoppen, zodat ze in ieder geval wat te eten kunnen kopen. Het was voor ons de hele vakantie gebruikelijk dat we werden rond gereden. Dat had een paar redenen.  Wanneer er een Zulu man achter het stuur zit word je minder snel overvallen.  We kennen de wegen totaal niet.  We moeten erg wennen aan het verkeer. Niet alleen het links rijden is anders, maar ook het links en rechts inhalen op snelwegen en het feit dat voetgangers elke snelweg oversteken. Na het bezoek aan Aarons huis gaan we verder en zien we veel van de verschillende sloppenwijken. Deze zijn in blokken opgedeeld van A t/m X. En in elke wijk gelden andere Zulu regels. Een voorbeeld: In wijk F mogen vrouwen geen broeken of langen rokken dragen, anders worden ze verkracht en vermoord. Deze wijken konden we dan ook alleen maar vanuit de auto zien, omdat blanken ook niet erg gewild zijn in zulke wijken.

Na dit rondje gaan we naar een Zulu pub, waar we een drankje drinken en poolen. Om 2 uur ‘s middags beginnen we aan onze 2de grote maaltijd op dezelfde dag, maar deze keer bij Mr. T zijn huis.


17

Met onze buik vol gaan we aan het eind van de dag nog naar de beach market om wat souvenirs te kopen. Dezelfde avond hebben we afgesproken bij Eureka’s huis voor een van onze Dutch meetings. We zijn bijna door onze werktijd (15 werkdagen) en hebben nog een paar honderd euro over aan geld. Maar we willen toch nog iets maken. Eureka komt met het idee van een Jungle Jump. Dit is niets anders dan een houten klimtoestel/speeltuin. Een paar van ons zijn direct enthousiast, maar een paar anderen realiseren zich dat we hiermee ver over de hoeveelheid werktijd heen gaan en dat het betekent dat we minder tijd hebben voor uitjes. Het geld is ook nog een onderwerp. We hebben nog wat geld over van Vliegende Meubelmakers, maar niet genoeg voor het totale speel toestel. Gelukkig heeft de moeder van Otto in Nederland een actie opgezet om meer geld in te zamelen en het bedrag dat daar uit komt wordt door haarzelf verdubbeld. Door deze actie kon de Jungle Jump doorgaan.

Dag 15

Maandag

26-07-2010

Alle banken zijn geschaafd geschuurd en geolied. Een groot deel van de tafels is al in elkaar gezet door Martin en Nico. Ruben en Otto hebben zich gestort op modelhuisjes. En Bram heeft het ontwerp van de Jungle Jump op zich genomen. Aaron en Edwin zijn verdergegaan met de boxen.


18

De modelhuisjes hebben een speciaal doel. Tijdens de gesprekken die de politie en de mensen van Bobbi Bear hebben met het kind, moet het kind vertellen wat er is gebeurd. Dit doen ze d.m.v. een beer maar ook door in een poppenhuis het aan te wijzen. Het probleem is echter dat het poppenhuis een westers huis is met meerdere verdiepingen. Dus heeft Jackie ons gevraagd of we niet in staat waren om een traditioneel Zuluhuis/ kerk/ kapper te maken, zodat kinderen precies konden aanwijzen waar het was gebeurd.

Dag 16

Dinsdag

27-07-2010

Otto, Ruben en Bram gaan vandaag naar Seebreach om een groot deel van het materiaal te kopen voor het klimtoestel. We hebben als doelstelling genomen dat het de meest unieke en grootste van heel Zuid Afrika moet worden. Bram is zelf nog af en toe een klein kind en was dus de aangewezen persoon om dit te bedenken. We moeten echter zoveel kopen dat de vrachtwagen twee keer moet rijden voordat alles bezorgd is.

Nadat we alles hebben gekocht beginnen we met het graven van de gaten voor de palen. Dit is een ware hel. De hele grond zit vol met stenen en het kost ons een halve dag voor het maken van 8 van de 21 gaten. Ruben heeft 5 blaren, Bram 3 en Otto geen.


19

Nico en Martin werken in de werkplaats ondertussen verder aan de tafels.

Dag 17

Woensdag

28-07-2010

Half 6 staan we op en om 7 uur zijn we bij de Seabreach voor de 2de lading hout. Dit keer was het minder. Maar als we de uiteindelijke stapel zien liggen slikken we wel even en vragen we ons af of we wel weten waar we aan begonnen zijn. We maken daarna nog met Edwin, Otto, Ruben en Bram 8 gaten. We hebben nu 16 van de 21 gaten.. Vandaag is ook de dag van het plaatsen van de meubels van lady Vair. Dit konden we nog niet eerder doen omdat de muren nog werden dicht gestuukt. Nico, Martin en Aaron brengen de meubels met een groot bakkie naar het huis van lady Vair en beginnen aan het plaatsen. Later in de middag komt de rest ook erbij en maken we het af.


20

’s Avonds kaarten we en braaien met alle vrijwilligers van Mother of Peace.

Dag 18

Donderdag

29-07-2010

Bram en Ruben zouden vandaag eigenlijk gaan skydiven, maar op de weg naar de bestemming krijgen we te horen dat het niet doorgaat. Allen, de man van Jackie, neemt ons dan mee om te gaan vissen. We eten ’s avonds in een restaurant i.v.m. de verjaardag van een van de Bobbi Bear vrijwilligers.

Dag 19

Vrijdag

30-07-2010 Eindelijk gaan vandaag de eerste palen de grond in voor de Jungle Jump. Er ontstaat nogal wat commotie en spanning omdat we het niet helemaal eens zijn wat nou de beste manier is om de 5 meter hoge palen de grond in te krijgen. Maar ondanks wat geschreeuw gaat het uiteindelijk heel goed en kunnen we heel veel doen in een dag.


21

Dag 20

Zaterdag

31-07-2010

Eindelijk een Bungie Jump/Swing. Een paar van ons keken heel erg uit naar deze attractie. En dit is niet zomaar een swing. Maar de grootste van de wereld. In het kort wat er gebeurt: Je springt van een rots en maakt een 100 meter vrije val om vervolgens 150 meter heen en weer te zwaaien tussen de rotswand. En daarna word je weer opgetakeld. En tot ieders verbazing gaat iedereen behalve Nico. Het is een ervaring om nooit meer te vergeten. Daarna eten we nog wat in een restaurant op een toplocatie waarbij je uitkijk hebt over heel Oribi Gorge.


22

Dag 21

Zondag

01-08-2010

Vandaag gaan we naar Ushaka met een heleboel kinderen van Bobbi Bear. Dit is een enorm waterpretpark met maar liefs 16 grote glijbanen en daarnaast ook nog een dierenwaterpark waar verschillende dierenshows zijn. Hier is ook de hoogste glijbaan van heel Afrika. Het is heerlijk om de hele dag van glijbaan naar glijbaan te rennen. En er is geen verschil te merken tussen de jongens van 25 en de kinderen van 7. Iedereen is even enthousiast. We hebben een fantastische dag.

Dag 22

Maandag

02-08-2010

Nico, Bram en Ruben zijn de hele dag bezig met de Jungle Jump. We kunnen veel doen. Martin en Otto gaan verder met de mini huisjes en de tafels.


23

Dag 23

Dinsdag

03-08-2010

Martin´s vriendin is zondag aangekomen vanuit Nederland. Omdat we vooraf hadden bedacht dat we 15 werkdagen zouden hebben, zou dat betekenen dat we de laatste 2 weken voor ons zelf hadden. We zijn echter begonnen met het maken van de Jungle Jump en dat duurt nog minimaal een hele week. Martin zit dus met een dilemma, nl. zijn vriendin de hele dag alleen laten niets doen of stoppen met werken en met haar leuke dingen gaan doen. Omdat we toch niet altijd voldoende gereedschap hebben,besluit Martin met z’n vriendin op pad te gaan. Dus vanaf vandaag zijn er nog 4 werkende meubelmakers. De rest van ons werkt van 6:30 tot 18:30

Dag 24

Woensdag

04-08-2010

Vandaag spenderen we weer een dag in de achtertuin van het nieuwe Bobbi Bear huis. We hebben wel een kleine tegenvaller. De glijbaan die we hadden besteld is niet zoals ons was verteld,nl. 1..50 hoog maar 1.20. Dus daar moeten we een creatieve oplossing voor vinden.


24

Dag 25

Donderdag

05-08-2010

Eindelijk gaan we skydiven. Het is tevens Rubens verjaardag en iedereen heeft wat geld bij elkaar gelegd zodat hij dit unieke verjaardagscadeau kon krijgen. Bram en Ruben gaan samen om 9 uur op pad.

Na deze ervaring werken we in de middag verder aan de Jungle Jump. Deze is zo goed als klaar. ’s Nachts gaan we uit met Captain tot 4 uur in de morgen.

Dag 26

Vrijdag

06-08-2010

Vandaag is een dag waarbij we allerlei kleine klusjes doen. Otto en Ruben gaan naar Jackie´s huis om de vloer te repareren en daarna naar de Jungle Jump om wat zand te laten storten. Nico en Bram gaan naar het huis van lady Vair om een spiegel op te hangen. Na deze bezigheden slapen we nog even wat bij, want ‘s avonds hebben we de feestelijke opening van de Jungle Jump en het, wat minder feestelijke, afscheid van de Bobbie Bear vrijwilligers.


25


26

Dag 27

Zaterdag

07-08-2010

We doen het tot 1 uur rustig aan. Daarna gaan we de rest van de middag surfen en chillen op het strand in Durban. ’s Avonds gaan we uit eten met 16 man. We nemen afscheid van Nico, hij gaat namelijk samen met zijn zus een maand lang nog extra door Zuid Afrika reizen.

Dag 28

Zondag

08-08-2010

Om 4 uur staan we op en gaan met 2 auto’s (het bakkie van Allen en de huurauto van Martin en z’n vriendin) naar Hluhluwe (je spreekt het uit als Sloesloewie). Deze tocht gaat 2 dagen duren en we hopen een heleboel dieren te zien. HluHluwe is namelijk het 2 na grootste game reserve van Zuid Afrika. We rijden de hele dag rond en we zien een heleboel dieren, alleen jammer genoeg geen katten. Dit komt waarschijnlijk door de gecontroleerde vuren die ze maken. Dit doen ze omdat deze periode het droogste is van het hele jaar en als er dan een keer echt vuur uitbreekt, dat dan niet het hele reserve afbrandt.


27

Dag 29

Maandag

09-08-2010

Dit is de 2de dag in Hluhluwe. We slapen in een idyllisch ranger kamp. Het bestaat uit kleine hutjes en een bar. We eten ´s ochtends een Engels ontbijt en gaan daarna gelijk weer het park in om op zoek te gaan naar meer beestjes. We zien helaas weer geen katten. Wel zien we een heleboel andere beesten. Uiteindelijk verlaten we om vier uur ´s middags het park weer en gaan we kijken in St. Lucia. We spotten daar wat krokodillen en nijlpaarden, die vrij in de rivier zwemmen. En tot slot hebben we op een parkeerplaats in het donker een braai.

Dag 30

Dinsdag

10-08-2010

Martin, Otto en Ruben gaan vandaag naar Lesotho. Ze gaan daar naar een hoge bergtop om van het uitzicht te genieten. Bram blijft thuis om wat slaap in te halen.

Dag 31

Woensdag

11-08-2010

Vandaag staat de dagtocht door Durban op het programma. We beginnen op Victoria streetmarket. Op deze markt kan je allemaal traditionele Zulu spullen kopen. Verder verkopen ze ook heel veel spullen die je niet Europa mag invoeren, zoals neushoornhorens, leeuwenvellen enz., maar ieder geval wel erg mooi om te zien.

De grootste handels straat, die in de tijd van de apartheid bijna alleen door blanken werd gebruikt, is nu alleen toegankelijk voor zwarte mensen. Tenminste de hoofdstraat en de straten daar omheen zijn niet zo veilig voor blanken. Wij lopen er echter helemaal doorheen. Dit kan omdat we Mr. T bij ons hebben en zolang we bij hem zijn krijgen we alleen af en toe gekke blikken en Zulu BramBomb.nl Bram 2010

28 scheldwoorden naar ons hoofd. Maar er zijn gelukkig ook genoeg mensen die je normaal behandelen. Al lopend gaan we naar het apartheidsmuseum. Dit is erg indrukwekkend.

We sluiten onze dag af door de top van het voetbalstadion te beklimmen. Vanaf dat punt heb je een mooi uitzicht over Durban.

Dag 32

Donderdag

12-08-2010

Vandaag maken we een dag op de drop in mee. Vanuit dit huis wordt alles geregeld en vertrekt iedereen. Het is een belangrijk punt in de hele Bobbi Bear organisatie. De hele dag is het hectisch maar tegelijkertijd is er een leuke sfeer. We regelen hier wat dingen voor ons vertrek en delen alvast wat cadeautjes uit.

Dag 33

Vrijdag

13-08-2010

Onze laatste echte dag. En gelukkig is het weer wat beter geworden (minder wind), want nu kunnen we alsnog de zee op. We gaan samen met Mr. T met een bootje 7 km de zee op naar een rif. We zwemmen daar met dolfijnen die op 2 meter afstand langskomen. Dit is echt een super ervaring, want je kan ze ook echt geluid horen maken. Het is ook wel eng, omdat je weet dat er mensetende haaien kunnen zitten. Ook zien we walvissen uit het water springen.


29

We hebben Mr T. (Thube) op zoveel mogelijk tochtjes mee genomen omdat hij een echte vriend is geworden. Hij kan zich normaal deze uitjes nooit veroorloven, dus dat maakt het extra leuk. ‘s Avonds hebben we een braai bij Jackie en een groot deel van de mensen zeggen we gedag. Daarna gaan we uit tot 3 uur.

Dag 34

Zaterdag

14-08-2010

De laatste dag in Zuid Afrika. ’s Ochtends zeggen we nog heel wat mensen gedag bij Mother of Peace. Ook onthullen we de huisjes, die we hebben gemaakt voor de therapie en als hulp bij de politieondervragingen.

Uiteindelijk vertrekken we om 2 uur naar het vliegveld en hebben ons laatste avond/ middagmaal met de mensen van Bobbi Bear.


30

Het vertrek is erg verdrietig en er zijn heel wat tranen weggevloeid. Maar we hebben iets heel moois kunnen realiseren en we zullen dit nooit vergeten. We maken ons op voor 24 uur vliegen richting Nederland.

Dag 35

Zondag

15-08-2010

De terugreis verloopt soepel. Iedereen kan wel wat slapen. We komen om 2,30 uur aan op Dùsseldorf en na 2,5 uur in de auto te hebben gezeten ben ik om 5 uur eindelijk weer thuis.


31

Het eind resultaat

 Het opvanghuis van Lady Vair 5x grote hoge kasten 1x driepersoonsstapelbed 1x badkamerkast 2x eenpersoonsbed 1x keukenblok 2x zitbanken 1x tafel

 Het nieuwe Bobbi Bear huis 15x banken 3x lange tafels 15x opbergboxen/ kleine tafels

 Overige klussen voor Bobbi Bear de grootste speeltuin/ jungle jump van Zuid Afrika een aantal modelhuisjes voor therapie en ondervragingsmethodiek enkelen reparatieklusjes in en rondom Bobbi Bear


32

Brief Dear Flying Carpenters I am totally speechless. Where do I even begin?? I guess to say THANK YOU is a good start. How can we ever thank you all enough for what you have done for Bobbi Bear. I have gained five beautiful sons and am already getting depressed at the thought of them all leaving our project. They have done so much in the short time that they have been here and the entire Netherlands should be very very proud of these men. All the furniture that they have built is beautiful. The first lot of furniture was for one of our satelite homes. Ladyfair has lived together with 10 others in a tin shack which was cold, rained wet with a toilet outside. Eventualy after nearly 42 years we managed to get her a small government brick house which is now her home. I challenged the boys, Nico, Otto, Ruben, Bram and Martin to assist with furniture for the children iving in this house, well they did more than build furniture, they changed the lives of 11 people in that home. The furniture is beautiful and touched ladyfair and the children so much that I received a telephone call from Ladyfair in the middel of the night crying her heart out. I thought something serious had happened, but she was just so grateful that finally she had cupboards and beds, something that she had not ever owned in 42 years. In her tin shack everything was kept on the sand floor in black plastic bags. Here was a woman looking after aids orphans crying with gratitude because finally she owned furniture. She wakes up at night and opens her cupboards just to make sure that they are all stilll there. She keeps telling me that she is scared that she is dreaming and that she may wake up and find it all gone! So five wonderful young men came to South Africa and changed so many lives and that with the beautiful things they made with their hands. I have never seen such dedication, committment and passion as I did with these men. They then continued to make benches, tables for our new home for the children and even built the most beautiful miniture village that we will use in our therapy with raped children. After all that was completed they asked me what else! I asked them to build us a jungle gym for the children at our new house, well words cannot descibe what was the final product. I sat down with them and explained why a jungle gym was so important and the reason we wanted this was to give the thousands of children in years to come the opportunity to get their childhood back. If a child is raped all they can ever think of and remember is that some grown man has had sex with them and stolen their childhood from them. The boys built the most beautiful play area where any raped child will be in a position to forget the bad and ugly that has happened to them and for many hours, swing, slide and feel free on the best jungle gym in South Africa. The end result had me standing in front of it in tears, I closed my eyes and saw the children in our care, playing laughing and being children again when on it. All I could do was hug my 5 dutch "sons" and say Thank you, there was just nothing else I could say to express our gratitude to these men who came so far to make a difference to our organisation. All I could do was to keep telling them just how many thousands of children in years to come will come through our doors raped, broken and bleeding and when they see the jungle gym in the back garden they will know that they are safe in the care of Bobbi Bear and we will tell them that 5 young strong men came thousands of miles to specially build it for the, Otto, Nico, Ruben, Bram and Martin you will never know just how many thousands of children your hands will touch in years to come and we hope and pray that you will never forget us and that you will go back to your country very very proud of what you achieved in South Africa. Your hard work, dedication and total committment will stay in our hearts forever and we will never forget you. BramBomb.nl Bram 2010

33 To Otto's mom Maria, Liesbeth and and family THANK YOU for making it possible for the boys to build the jungle gym, you collected money to pay for it, we will never ever forget your kindness. Every time I hear the laughter of children on it I will think of you and quitely thank you for making it all possible. I don't think I can ever find the right words to thank each and every one of you all who made a difference to the children in our care, so I guess a simple THANK YOU may explain the way we all at Bobbi Bear feel and also just how proud we are of all of you. Otto, Nico, Bram, Ruben and Martin you all had a great impact on our lives, and we will never forget he wonderful work that you did for us and the numerous lives that you touched with the beautiful furniture that you made. The Vliegende Meubelmakers can be very very proud of you all and I hope that they receive the sponsors that they deserve to send men like you to projects to help and make such a huge difference. May you all go from strength to strength and we all wish the flying carpenters only the best. Once again thank you from all the staff and children at Bobbi Bear, we will always be so grateful to you all for changing our lives. Keep flying and change the world with the hands that can create so much. Warm Regards, Eureka Bobbi Bear, Durban


34

Nawoord Ik wil iedereen van Bobbi Bear bedanken. Alle staf en alle vrijwilligers die deze geweldige ervaring hebben mogelijk gemaakt. Ook wil ik alle donateurs bedanken, die het mogelijk hebben gemaakt dat we met z’n vijven zo’n enorme hoeveelheid werk hebben kunnen verrichten. Want wat hebben we een boel gedaan. Ik had van te voren niet kunnen bedenken dat we dit zouden kunnen realiseren. Het komt niet alleen omdat we lange dagen hebben gemaakt, maar ook omdat de werksfeer van Bobbi Bear is dat je het meeste uit een dag moet halen. En dat is verslavend. Ik denk niet dat ik dit ooit zal vergeten. De ervaring die ik hier van heb opgedaan zal mij altijd bijblijven. Dit is niet alleen in het meubelmaken, maar zeker ook in de sociale kant van het project. En ik hoop dat ik meer mensen kan prikkelen voor vrijwilligerswerk. Want wat kan er nog veel gedaan worden voor mensen in de wereld.


Vliegende Meubelmakers Bobbi Bear Nico, Martin, Ruben, Otto, Bram

Recommend Documents