Verslag van een 2 daagse in trekkershutten met rugzak

The Luxemburg trip

Verslag van een 2 daagse in trekkershutten met rugzak

The Luxemburg trip Op gegeven moment, ploink, de tamtam nieuwsbrief van de Nomade reisboekenhandel valt in de mail. Dat is altijd interessant. Luxemburg word er in de kijker gezet. Klik, klik,… Enige links later valt mijn oog op het woord ‘trekkershut’ ergens op het wereld wijde net. Nog nooit van gehoord. Hmmm, droom droom. Na enig opzoekwerk begint er een idee te broeden. 2 of 3 dagen door Luxemburg trekken met de rugzak. Voordeel van een trekkershut is dat je geen tent moet meenemen. Dus minder gewicht in de rugzak. Mijn medewandelaars zijn te vinden voor dit plan. Dus is het richting de Nomade voor kaarten. Het idee bevat de trein. Dus waar ligt dat spoor? Waar zijn er stations? Kan je van de ene camping naar de andere lopen in 1 dag met een rugzak? Met 3 gasten die toch wat wandelen gewoon zijn. De kaarten R1, R2, R3 en R6 met schaal 1:20000 worden aangekocht. De site http://www.wanderhutten.lu/ wordt doorpluist. Het plannen kan beginnen. Waar liggen die campings juist? Waar liggen de stations? Waar zijn er wandelpaadjes die de hutten en de stations verbinden? Hoeveel km’ters is dat en hoeveel hoogtemeters? Kan men daar op een fatsoenlijk uur met de trein geraken? Wanneer is de trip mogelijk? Het wordt het weekend van de 29e, 30e september en 1e oktober 2006. Vrijdag moet er nog gewerkt worden. De trein van 18h23 in Landen wordt het startpunt. Zie hier het programma:

Programma: Dag 1, vrijdag 29 september: aankomst in camping Val d’Or. Met de trein van Landen naar Wilwerwiltz. Landen station 18h23 op trein springen Wilwerwiltz station 21h02 Opgehaald door mensen van de camping (nog af te spreken) Eigen potje koken Dag 2, zaterdag 30 september: van Enscherange naar Obereisenbach. 22 km wandelen, 531m stijgen en 553m dalen. Bij slecht weer … Dag 3, zondag 1 oktober: van Obereisenbach naar Clervaux. 20 km wandelen, 486m stijgen en 380m dalen. Met de trein terug naar Landen. Bij slecht weer bezoek aan Clervaux. Vertrek 20h07 (18h07 als haalbaar) Clervaux station, aankomst 22h33 (20h33) Landen.

Trekkershut locaties: 29-30 september Camping Val d'Or 9747 Enscherange G.D.-Luxembourg Tel.: 00 352 920 691 Fax.: 00 352 929 725 e-mail: [email protected] http://www.valdor.lu

http://bergkonijn.wordpress.com/ - 2007

30 september – 1 oktober Camping Kohnenhof Maison1 9838 Obereisenbach G.D.- Luxembourg Tel: 00 352 929 464 Fax: 00 352 929 690 e-mail: [email protected] http://www.campingkohnenhof.lu

1/8

The Luxemburg trip


Het reserveren van campings in Luxemburg is zeer gemakkelijk. Ze zijn allemaal te bereiken via mail en worden allemaal uitgebaad door noorderburen. Dus er is geen taalprobleem. Het enige mindere is dat de camping van Kohnenhof een reservatie kost aanrekent. En dat ook voor als je maar voor 1 nacht blijft. Dat maakt het wel wat duur. Camping Val d’Or komt op 64 euro en camping Kohnenhof op 79.5 euro. Dus de trein op. Overstap in Luik. Op de trein van Landen naar Luik kwam de Franstalige conductrice langs en fronste haar wenkbrauwen. Het station van Wilwerwiltz is niet erg bekend. Dus wij uitleggen, in ons beste Frans, dat we ‘richting’ Luxemburg stad spoorden. Nu om van Landen naar Luxemburg stad te gaan ga je normaal gezien via Namen. Enfin, eenmaal dit probleem opgeklaard hielp deze vriendelijke conductrice ons nog op het goede spoor in het station van Luik. Dat station zijn ze nog steeds aan het verbouwen. De trein van Luik naar Wilwerwiltz heeft coupés. Tof. Maar nu er een vinden waar wij en onze rugzakken nog bijpassen. Het is druk op de trein met een hele lading studenten. Op deze trein gebeld naar de camping voor die avond. Voor een lift tussen het station en de camping. Zodoende dat die laatste 2 km niet gewandeld moet worden. Geen probleem, alleen viel de gsm verbinding regelmatig uit. Het is een mooi traject wat deze trein doet. Dwars door een mooi stuk Ardennen, langs Coo. Maar niets van te zien vermits de duisternis invalt. Uitstappen. Of het station word omgeroepen in die trein is niet duidelijk. Oftewel niet, oftewel werkt de speaker in de wagon niet. Dus opletten om op het juiste moment uit de trein te springen. Even stress omdat de trein wat vertraging heeft en het station ervoor ook met een ‘W’ begint. Dus ik dacht eerst dat we daar moeten afstappen. Nu nog die rugzakken op tijd uit die trein slepen. Oef, gelukt. We staan op het juiste perron. Zoals de vriendelijke madam heeft gezegd aan de telefoon; het is geen probleem om elkaar te vinden. We zijn de enigste die uitstappen. Lift naar de camping lijkt te gaan door een doods en verlaten dorp. De nodige papieren invullen. Sleutel krijgen en eindelijk in de hut; plof. Het loopt tegen tienen aan en nog niet geeten. Trekkershutten beschikken over 4 matrassen in 2 stapelbedden. Een tafel met 4 stoelen. Een fornuis. Soms een koelkast maar dat is niet vereist. En potten en pannen. Dus die 2 mannen aan de gang gezet om eten te koken. Spaghetti bolognaise staat op het programma. Een uur later is dat werkelijkheid. Nadien nog de meegebrachte kriek soldaat gemaakt. Ah, ja. Wie gaat er nu met leeggoed sleuren op een trektocht… Vrij laat bed in. Morgen niet te vroeg eruit. Lange werkweek gehad en laat gaan slapen. Schaap nr1, schaap nr2, schaap nr3, shaaaaa… 9h opstaan. 1 uur voor wakker te worden, te eten en de hut te kuisen. Er moet iemand worden gemotiveerd. De zon schijnt. Op het menu brood met choco, kaas en salami, koffie en melk. Het inpakken van een rugzak blijkt een klein probleem. De waterdichtheid van de verpakking van een slaapzak laat te wensen over. Tijd om de hut eens tegoei te bekijken.


2/8

The Luxemburg trip


Ook tijd om het wandelprogramma te bekijken. Bij het plannen van de wandeling ga je velen malen over het parcours. Om te zien of het niet te lang of te moeilijk gaat zijn. Om de hoogtes te bepalen,… Daarna ken je de weg bijna knal vanbuiten. Dit is het programma voor de volgende 2 dagen:

Wandelprogramma: Dag 2 Plaats Ensherange Lou

km hoogte 0.0 302 1.8 423 3.1 407 Siebenaler 4.5 339 5.7 387 6.6 354 Munshousen 8.6 459 10.2 390 Neidhausen 11.8 457 12.2 488 13.7 398 Hosingen 15.8 505 17.0 522 Honicht 18.3 432 19.8 269 Obereisenbach 20.8 304 21.8 245 531m stijgen en 553m dalen


Dag 3 Plaats Obereisenbach

Rodershausen Dasbourg-Pont

Roder Marnach Reuler Clervaux

km 0 0.8 1.7 3.1 4.86 6.06 7.26 8.82 9.22 10.12 10.36 11.58 13.62 14.92 17.32 19.36

hoogte 248 304 269 260 380 274 275 294 346 283 336 399 479 521 419 354

486m stijgen en 380m dalen

3/8

The Luxemburg trip


De Luxemburg trip: hoogteprofiel 600 Hoogte [m]

500 400 300 200 100 0 0.0

5.0

10.0

15.0

20.0

25.0

Afstand [km] Dag 2: Encherange - Obereisenbach

Dag 3: Obereisenbach - Clervaux

Off we go. Eerste opdracht; van dat leeggoed afgeraken. Op de camping wordt ons te verteld waar de glasbak staat in het gehucht. Dus daar langs wandelen en ons ontdoen van onze zware vriendjes. Het laatste vleugje aroma van kriek verdwijnt in een zwart gat. Klets! De zon schijnt. De camping ligt in een dal. Dus dat betekend klimmen. Voorbij een zonnewijzer of zo iets. Ik begrijp het allemaal niet tegoei wat daar staat. Blijkbaar nog niet volledig wakker.

Wandelend langs rustige macadam weggetjes afgewisseld met bospaadjes. De zon blijft van de partij en de stemming is opperbest. Vermist we niet al te veel km’ters moeten afleggen is er geen haast. Het enigste wat moet vandaag, is een brood kopen. De planning zegt dat we rond 14h terug in de bewoonde wereld komen.


4/8

The Luxemburg trip


Bij dit kruis wordt er pauze gehouden. Dat heeft niet zozeer te maken met onze devotie maar meer met de aanwezigheid van een zitbank. Het brood heeft geen lang leven meer. Dat overleeft zonsondergang niet meer. Bakker gezocht.

We komen veel gele tekens tegen. Dit duid op grande randonnees. Maar dewelke, dat is wat onduidelijk. Op de ene kaart is de E3 de Sentier Ardennes-Eifel en de Sentier du Nord. Het teken is een gele driehoek. Dus dat moet het Ardennes-Eifel pad zijn. En het is niet de laatste keer dat we dat pad tegen komen. Op de Luxemburgse stafkaart staan veel paden ingekleurd. De beoordeling van deze kaarten is dat ze zeer geschikt zijn om te wandelen. Nu terug die bakker. We naderen Munshausen. En de bakker is dicht. Geen brood te bespeuren. Het hele dorp afgezocht. Gevraagd. Doorgestuurd naar een kleine supermarkt. Gesloten. Alles blijkt op zaterdag een sluitingsuur van 13h te hebben. Het is later op de dag. Er word verder gewandeld. Geen brood en redelijk wat tijd verloren. Het is wel een rustig dorpje. Dat kan er natuurlijk mee te maken hebben dat er geen enkele winkel open is… In het volgende groot dorp Hosingen hetzelfde ritueel. Zoek brood. En hetzelfde resultaat. Niet te vinden. We leren dat alle winkels in Luxemburg zaterdag om 13h sluiten. Iets om te onthouden. Nu volgen we de E3 oftewel de GR-AE / 15 tot die samen komt met de E2 oftewel de GR5. Het lijkt wel een vlak landschap dat Luxemburg. Eigenlijk nog niet al te veel hoogteverschillen moeten overwinnen. In de verte enkele bont gekleurde huizen. Aan de andere kant is een hoge piek te zien. Daar gaan we naartoe. Geen idee waarvoor dat die piek dient. Dat zal een of andere antenne zijn.

Enige afwisseling als er door een bos gewandeld wordt. Ondertussen heeft m’n kameraad de kaart in handen. Hij wijst de weg bij wijze van oefening. Tot nu toe geen enkel probleem. Hier komen we een eenzame fietser tegen. Puffend naar boven en hij kijkt ons dankbaar aan als we plaats maken. Puffende fietsers hebben plaats nodig in het naar boven zwalpen. Ondertussen heeft de zon ons verlaten, snif. Maar de temperatuur is aangenaam. Niet te warm en niet te koud.

Nog steeds dit vlakke landschap. We kijken naar Duitsland. Het lijkt wel zo aan te rakken. Zo vlak lijkt het wel. Veel windmolens zijn te zien in de verte, in Duitsland. Ze lijken wel allemaal op de grens gezet te zijn. Eigenlijk lelijk. Geen foto waard.


5/8

The Luxemburg trip


In de verte valt er wat gerommel te horen. Of is dit inbeelding? Op de kaart komen er van die bruine lijntjes wat kort bij elkaar te liggen. We duiken het bos in. Dat vlakke landschap was een illusie. Wat geen illusie is, is dat gerommel. Het is nu duidelijk. Een onweer in onze rug. En hier gaat het fout. In mijn geheugen zit een weg langs het bos af. Er is niets te zien. En we lopen het bos in. Volgende splitsing; links of rechts? Mijn kameraad kijkt op de kaart en ik zie hem twijfelen. Hij neemt een beslissing. Wij volgen zijn aanduiding. Volgende splitsing. Zelfde vraag; links of rechts? Er staat geen splitsing op de kaart. We zijn al eerder mis gelopen. Hij twijfelt en neemt geen beslissing. Tijd om in te grijpen wegens dat gerommel in de iets mindere verte. Als je verkeerd loopt dan is een van de methodes terug te lopen tot op een punt waar je zeker weet dat je goed zit. Dit betekend klimmen. Een paar honderd meter in vogelafstand terug tot het punt dat we de bos in gelopen zijn. Even samen op de kaart kijken. De weg loopt langs de bos af. Even een jong boompje opzij duwen en het goede pad wordt zichtbaar. Dat gerommel zwelt steeds aan. In spoed naar onder. De eerste regendruppels. Verder afdalen. Meer regendruppels. Stress. Dan even halt houden om de rugzakken van regenhoes te voorzien. Geen natte slaapzakken gewenst. Verder naar onder, nog steeds met spoed. Wat thuis niet duidelijk is op de kaart, is waar de camping juist ligt in Obereisenbach. Dat kan zijn aan de kant waar we het dorp inlopen of aan de andere kant van het dorp. Geen goesting om door dat onweer nog een half uur te stappen. Maar de goden zijn ons gunstig gezind. Bij de stap uit het bos en in de vallei, wat is er te zien? Een groot bord recht voor onze neus met dezelfde naam op als de camping waar er een hut geboekt is. Even later staan we in het onthaal te druppen. Kameraden met mijn rugzak naar buiten gestuurd tot onder het afdak om een plasje regenwater te vermijden op de vloer van dat onthaal.

De mede campinggasten gebruiken het afdak van de hut als plaats om de was te drogen wanneer het regent. Maar die was word snel afgehaald als de hut in gebruik genomen word. Ok. Dat mankerend brood dus. Vermits de aankomsttijd vrij vroeg is, is er niet naar de camping gebeld om een brood te kopen. Dus eerste opdracht wanneer de campingwinkel opengaat is een brood veroveren. Wat staat er op het menu voor ons 3en? Avond: Tomatensoep, stoofvlees met wortelen aardappelmoes 2 blikken tomatensoep met balletjes 0.6kg stoofvlees in blik 0.5kg aardappelen 0.5kg wortelen Muskaatnoot, zout en bakboter Zoek een fles met alcohol houdende drank


6/8

The Luxemburg trip


Hè, hè. Als dat eten opgegeten is zijn onze rugzakken een hele hoop lichter. Omdat het maar over een 2 daagse gaat is er niet al te veel nadruk gelegd op lichtgewicht. Maar meer op het gastronomische. Eerst wordt de soep soldaat gemaakt. Voor alle andere bezigheden. Blijkbaar is iedereen toch redelijk vermoeid. Daarna de douches uitgeprobeerd. Goed sanitair daar op de camping. Als iedereen wat minder stinkt wordt er aan de 2e gang van het avondeten begonnen. De camping beschikt over een bar waar een vriendelijke noorderbuur 3 leffes naar boven tovert. Met de belofte dat we het leeggoed terugbrengen, krijgen we die mee naar de hut. Samen met de overgebleven nootjes van gisteren wordt het al wat filosofischer naarmate de avond vordert. Nadat dat leeggoed zijn weg terug gevonden heeft naar die bar gaat het licht uit en de oogjes dicht. Volgende dag richting Clervaux. Nu geen problemen om op te staan, noch met het inpakken van rugzakken. Een uur na het opstaan is de hut gekuist en wij op pad. GR5 langs de Our naar het noorden. Eerst betekend dat klimmen. Door de bos naar boven. Het stuk door de bos is mooi. Een langzame afdaling terug naar de vallei van de Our. Maar dan wordt je over de route national gestuurd. Dit is eigenlijk het onaangenaamste van de tocht. Gelukkig is het stuk tussen Roderhousen en Dasbourg-Pont afgesloten wegens werken. Afgegraven ook.

De Etschenterbaach wordt daar onder de weg door gegraven. Met een groot gat in de weg. Wat enig klauter en schuif werk vereist van onzentwege. Wel mooie wandelweg als resultaat; rustig en half verharde weg. Aan Dasbourg-Pont is de omleiding van de wagens gedaan. Er staat daar ook een tankstation aan de Luxemburgse kant. Even stuk chocolat gaan kopen. En de brug over lopen om toch te kunnen zeggen in Duitsland geweest te zijn.

Nog even langs die drukke weg en er wordt weer een wandelpaadje ingeslagen. Om nogmaals een beetje te klimmen en een meander van de Our af te snijden. Terug het bos in. Het is in dit bos dat er afscheid genomen wordt van de GR5. Terug naar het westen, richting station.


7/8

The Luxemburg trip


De witte tekens van dit wandelpad zijn in reflecterende verf geverfd. Ze reflecteren in de flits van het fototoestel. In dit stuk bos klopt de kaart niet. Er zijn zoveel wegen. Blijkbaar leiden ze allemaal naar hetzelfde punt. Geen oriëntatieproblemen dus. Wanneer het voorgeborchte van Marnach doorkruist wordt begint onder mijn beide voeten iets pijn te doen. Dju, blaren. Ik had al het vermoeden dat mijn voeten lichtjes konden bewegen in mijn schoen. Met een rugzak van 10.5kg is dat blijkbaar teveel vrijheid voor mijn voeten. Een stop met onderzoek van die voeten bevestigd het blaar gevoel. Dat wordt even doorbijten. In de nabijheid van Clervaux wordt je de kop in geslagen met wandel aanduidingen. In Luxemburg is er een wandelboekje beschikbaar om van station tot station te wandelen. Met aanduiding waar je een koffie kan drinken. Dus veel wandelwegen in de buurt van een spoorweg. Vermits Clervaux in een smalle vallei ligt zijn er niet zoveel toegangswegen. Kwestie van er een uit te kiezen die zo veel mogelijk door de bos loopt en pas op de laatste moment afdaalt. We zijn vroeg. Die trein van 18h07 die in het plan stond word niet genomen maar de voorafgaande trein. De trein naar Belgieland rijd om de 2 uur en er moet nog redelijk wat gewacht worden. Ondertussen begint het te regenen. Maar er is een brug om onder te schuilen.

Rugzakken zijn goede kussens. Onder de treinrit worden die blaren nog eens onderzocht. Het zijn nog al grote exemplaren. De stoeltjes in de coupé kunnen naar voor geschoven worden. Zodoende dat je bijna een bed hebt. Nu het gordijn nog dicht zodat dat we deze coupé voor onszelf houden. We passeren weer Coo en een mooi stuk Ardennen. Deze keer bij daglicht. Maar de oogjes vallen dicht van de inspanning. 18h33 Landen. De treinticketen heen en terug kosten 27.80 euro.

Copyright: Bron:

Deze tekst mag voor niet-commerciële doeleinden verspreid worden onder bronvermelding. http://bergkonijn.wordpress.com/


8/8

Verslag van een 2 daagse in trekkershutten met rugzak

Recommend Documents