Maart– Nr. 11-2013
Backhand Nieuwsbrief TTV Olympia
Van het bestuur: De competite is in volle gang, nou ja volle gang, er zijn nu pas 3 wedstrijden gespeeld. Er zitten weer allemaal tussenweken thuis waardoor het ritme er niet in zit nog. Vanaf volgende week zal de competitie eigenlijk eindelijk van start gaan en wordt er ieder weekeind gewoon gespeeld. Over de resultaten valt dus nog weinig te zeggen. De afgelopen periode zijn er ook geen toernooitjes gespeeld maar die komen er ongetwijfeld nog aan. In ieder geval is er 07 april weer het jaarlijkse Lentetoernooi georganiseerd door TTV Stedebroec in De Kloet. Leuk om een kijkje op deze dag te komen nemen als je niet meedoet. Olympia heeft altijd een grote afgevaardigde groep. Verder is de toernooicommissie uiteraard bezig om interne toernooien voor te bereiden. Het bestuur is zelf bezig met de planning van de Algemene Ledenvergadering. Meer hierover in de volgende nieuwsbrief of eventueel een ingelaste nieuwsbrief. Namens het Bestuur Nicole Straat
In de spotlight: Hoi, Ik ben Danique de Jonge. Ik ben 10 jaar oud en woon in Enkhuizen met mijn ouders, en 2 broers. Ik zit op de Voorhof in groep 7. Later wil ik graag patissier worden .Niet iedereen weet vast wat dat is. Maar dan specialiseer je je in het maken van taart, gebak en bonbons. Ik sta nu ook al vaak in de keuken en kook dan het eten of maak graag koekjes enzovoort. Verder vind ik ook het verzorgen van dieren erg leuk. Ik speel nu ongeveer 2 jaar tafeltennis. Ik heb ook eerst andere sporten gedaan, maar omdat ik heel snel last heb van peesontstekingen moest ik een wat rustige sport gaan zoeken. Omdat ik op campings al af en toe speelde, leek me daarom tafeltennis wel erg leuk. Voor tafeltennis heb ik eerst nog aan turnen en zwemen gedaan. Mijn hobby’s zijn koken, bakken,skeeleren en voetbal. Verder heb ik ook nog trompet-les en speel ook graag op keyboard. De muziek maken ging eigenlijk vanzelf omdat mijn Pap en Mam ook graag op instrumenten spelen. Films kijk ik eigenlijk niet maar luister wel heel graag naar muziek. En het leukst vind ik dan gewone pop en rock- muziek. Zoals je veel op de gewone zenders hoort. Ik hou van heel veel muziek, maar vind Alicia Keys en Usher wel allebei het leukste. Als het om eten gaat vindt ik Lasagne toch wel het lekkerst. Echt vies vind ik toch wel spruitjes, maar komt denk ik ook een beetje , omdat ik ze niet op een eigen manier mag klaarmaken.
Verder ben ik prima tevreden met hoe het nu gaat op de trainingen en in de competitie. Ik vind het alleen erg jammer dat we nooit een jeugdkamp hebben. Bij veel andere clubs gaat de jeugd wel eens een weekeinde weg om ergens leuke dingen te gaan doen. Danique, bedankt voor dit interview .
INTERVIEW. In deze nieuwsbrief een vraaggesprek met Bert de Bruin, een herintreder bij onze vereniging. Wij laten hem aan het woord. Ik ben Bert de Bruin, met ui, ik ben van de gewone tak. Ik ben van 1956, dus nu 56 jaar oud, al 34 jaar getrouwd met Anja. Wij hebben 2 kinderen. Jessica van 30 die in Leerdam woont en een zoontje heeft van 3 jaar en Robin van 28 jaar; hij woont in Almelo en heeft een vriendin die al twee dochtertjes had. Deze zijn nu 10 en 12 jaar. Na de HAVO ben ik direct gaan werken, niet in het familie- (constructie) bedrijf, maar in een slagersbedrijf. Dat duurde niet zo lang, want ik had vreselijk veel last van ontstekingen. Ik ben toen begonnen bij Mastum als dakdekker, toen nog een redelijk klein bedrijf, ik was de 29ste werknemer. Later groeide het uit tot ongeveer 300 man. Zelf heb ik er 25 jaar gewerkt en ben er doorgegroeid tot hoofduitvoerder. Bij het vieren van dat zilveren jubileum was al duidelijk dat het niet goed ging met Mastum, tien dagen later waren ze failliet. Wij hebben nog met een aantal medewerkers geprobeerd het bedrijf een doorstart te laten maken, maar de curator wilde niet meewerken. Daarna heb ik 8 jaar gewerkt bij Schadenberg in Hem, ook als hoofduitvoerder in de dakdekkerij. De laatste 4 jaar ben ik werkzaam als opleidings-begeleider bij Tectum, het opleidingsinstituut voor de dakenbranche. Dat bevalt mij prima, het omgaan met die jongelui. Ik begeleid ze en dat doe ik ook met de bedrijven waar ze werkzaam zijn. Tot vorig jaar deden wij dat met 3 man, maar gezien de slechte gang van zaken in de bouw hebben wij nu 2 mensen die het hele land bestrijken. Zelf doe ik ruwweg het stuk Nederland boven de A1, de snelweg van de randstad naar Hengelo(O). Een groot stuk, ik heb dan ook wel dagen dat ik 500 km met de auto onderweg ben.
Mijn tafeltenniscarriëre is gestart na de oprichting van ttv West-Frisia, eind 1967. Mijn vader Joop was een van de oprichters, samen met Hans van den Broek, Gerrit van Heerde en de heer Bos van kledingmagazijn EMCO. Zelf hadden wij een tafel bij ons in de garage staan, dus de drie broers de Bruin waren vaak aan het tafeltennissen en werden alle drie lid. Jan, de jongste haakte af met blessureleed, Paul koos voor het voetballen en heeft jaren het doel verdedigd in het eerste van West-Frisia, en ik bleef tafeltennissen. En dat ging best goed, ik ben jaren clubkampioen bij de jeugd geweest, maar was als B-junior ook afdelingskampioen, bij de B- maar ook bij de Ajunioren. Ik dubbelde op toernooien meestal met Ed Baas van Treffers, en bij die club was het niveau veel hoger dan bij ons, dus ik wilde daar wel gaan spelen. Dat was ver te halen bij mijn ouders, ik mocht niet bij een roomse club spelen en er stroomde rood-geel bloed door mijn aderen. Dus stopte Bert als dwarse puber met de tafeltennissport. Ik ben daarna gaan voetballen, aanvankelijk in de lagere teams, want ik was niet zo’n trainingsbeest. Maar toen ik 27 was had het eerste team een spits nodig, en de trainer dacht dat dat wel wat voor mij zou zijn. Dat ging 2 jaar goed, tot ik flink geblesseerd raakte; in terugknokken had ik niet zoveel zin, dus ben ik een tijdje gestopt met voetballen. Later heb ik nog wel een tijdje in het eerste elftal van Twisk gespeeld, daar was een collega van mij voorzitter, en ik wilde hem wel terwille zijn. Veel getraind werd er niet, ik was er twee keer in de week, maar de meeste teamgenoten kwamen hooguit eens in de twee weken. Gelukkig was er wel een goede damesafdeling, dan had de trainer tenminste nog wat voetballers op de training. Ik ben toen een hele tijd met de actieve sport gestopt. Toen wij in 2008 op vakantie waren in Kenia waren een paar jongens in een bar een potje tafeltennis aan het spelen. Ik speelde een tijdje mee en vond het zo leuk, dat ik terug in Enkhuizen weer ben gaan spelen bij Olympia. Dat bevalt mij uitstekend, ik ben vrij snel competitie gaan spelen, en speel nu in de derde klas, precies mijn niveau. Het tafeltennis van de beginjaren zeventig en nu is overigens totaal niet te vergelijken; destijds had je alleen maar plankjes, nu heb je talloze verschillende rubbers en batjes. Als ik de gesprekken soms hoor van spelers onderling, weet ik af en toe echt niet waar het over gaat. Maar al met al bevalt het mij uitstekend; en als er af en toe wat is met lekkage van het door Mastum gemaakte dak weten ze mij wel te vinden.
Passief sport beoefenen doe ik al langer, ik ben namelijk een fanatiek Ajaxsupporter. Voorheen ging ik ook vrij vaak naar Ajax toe, toen ze nog in de Meer speelden. Met Mastum hebben wij de gehele dakbedekking van de Arena gemaakt. Tijdens die werkzaamheden hoorde ik dat de seizoenkaarthouders een plaats aangeboden zouden krijgen op de eerste ring. Aangezien ik wist hoe hoog of dat stadion is, heb ik besloten het laatste jaar in de Meer ook seizoenkaart- houder te worden, en sindsdien sla ik geen thuiswedstrijd meer over. Ik zit in het luidruchtigste en gezelligste vak in de Arena, de F-side. Af en toe ga ik ook naar uitwedstrijden toe, zeker die in Almelo tegen Heracles, en ik heb ook heel Europa afgereisd naar Europacupwedstrijden of wedstrijden in de ChampionsLeage. Meestal ga ik met mijn zoon of met vrienden, Anja is maar één keer mee geweest, naar Milaan. Ik heb haar gevraagd of ze daar een keer naar toe wilde. Graag natuurlijk, waarop ik zei: dan gaan wij, ik ga alleen wel een avond naar het voetbalstadion. Vorig voorjaar is Anja getroffen door borstkanker, een heftige tijd, de hele wereld staat op zijn kop. Gelukkig is zij weer genezen verklaard, maar het blijft toch altijd spannend. Als je in zoʹn traject terecht komt blijkt dat er door allerlei onderzoeken en technieken de genezingskans in de loop van de jaren een stuk vergroot is. Wij hebben toen besloten om, net als zovelen, aan de Alpe d᾽HuZes actie mee te gaan doen. Je weet dat het geld dat daar bijeengebracht wordt volledig aan onderzoek naar kanker wordt besteed. De organisatie maakt zelf uit aan welke onderzoeken wordt gedoneerd, vorig jaar konden zij € 32.000000 verdelen, je praat dus wel over hele bedragen. Wij zijn allebei fanatiek in training. Anja gaat op 5 juni lopend omhoog, het is in totaal 14 kilometer, met een stijgingspercentage van gemiddeld 8 %. Als training wandelt zij erg veel, loopt op de loopband in de sportschool, waar je de band in de klimstand kan zetten. Ze heeft ook bijvoorbeeld de halve marathon van Egmond gelopen. Zelf ga ik fietsen, een dag na de wandeltocht; ik ga voor zeker twee keer, maar stiekem hoop ik wel op meer. Elke week ben ik een paar uur aan het spinnen, en ik zit veel op de racefiets. Bijkomend voordeel is dat ik al ruim 20 kilo ben afgevallen. Binnenkort gaan wij voor een trainingsweekend naar de Ardennen, daar kan je tenminste op een natuurlijke wijze klimmen. Ook wil ik meedoen aan de Tour de Stavour. Wij vertrekken bij Het Wapen van Urk en gaan dan met de Staverse boot naar Stavoren, om vervolgens via de Afsluitdijk na 110 kilometer weer bij de startplaats terug te keren.
Wij zijn hard bezig met sponsoracties samen streven wij naar minimaal € 5.000. En dat zal wel lukken, samen met een paar andere deelnemers hebben wij op 31 januari een dineravond georganiseerd bij diverse restaurants in Enkhuizen en Bovenkarspel. Bijna 500 eters zorgden voor een opbrengst van € 9.700, en een actie bij restaurant IJgenwijs zorgde ook voor ongeveer € 600. Op 8 maart komt er in ᾽t Ankertje een wijn- en spijsavond met een vinoloog en een topkok, en tot slot is er op 23 maart een muziek- en dansavond in het Verenigingsgebouw in Bovenkarspel, met allerlei Enkhuizer bands en de opbrengst is dan ook weer voor Alpe d᾽HuZes. Dat laatste onder de naam Rock tegen kanker. Wij krijgen natuurlijk ook veel persoonlijke sponsorbedragen. Het motto van de totale actie is: opgeven is geen optie. Kankerpatiënten die positief de strijd aangaan met hun ziekte hebben meer kans deze ziekte te overwinnen, dan mensen die de moed opgeven. Al is er natuurlijk altijd een categorie die geen kans heeft. Ook is opgeven geen optie voor alle onderzoek, dat gepleegd wordt, en zeker niet voor de deelnemers aan deze sportmanifestatie. Wij zullen er in ieder geval voor gaan. Bert, bedankt voor je verhaal en succes samen. Jan Smit.
-
We nu snappen waarom Harry gaat trouwen, Feyenoord gaat mee voor het kampioenschap dit jaar…..(ooit een eigen uitspraak van Harry)
1 maart Ton Zaal 4 maart Cobus Roosendaal 11 maart Carla van Noort 13 maart J. van Griensven 17 maart Paul Moes (erelid) 21 maart Ron Laan 22 maart Seger Lucieer 24 maart Annet Fölsche 27 maart Merel Zwolle 27 maart Nicole Straat 29 maart Erik Bisschop 30 maart Sil van de Deure Allen een hele fijne dag en fijne verjaardag! Deadline voor de volgende nieuwsbrief: 31 maart 2013. De Gouw 11e 1602DN Enkhuizen
Secretariaat:
[email protected]
