I
N
H
O
U
D
S
O
P
G
A
V
E
1 van de redactie 2 afdeling 517 4 van de Shanti Horde
VAN DE REDACTIE
6 groep in de kiekerd Open dag 1 8 van de Stichting 9 van de Raadsrots
Hallo beste Huysmangroepers,
10 stamnieuws
Hierbij weer pagina 1 van jullie groepsblad. In dit
11 groep in de Kiekerd nieuw lokaal
nest ook weer verschillende verslagen van de afgelopen periode. Natuurlijk een aantal verslagen
12 groep in de Kiekerd open dag 2
van de zomerkampen en veel foto’s ook weer in dit blad. Bij het krijgen van het nest hebben jullie het vast gemerkt, maar we hebben
COLOFON Hoofdredacteur: Han Dijkslag 06-46066659
[email protected]
het blad in een nieuw jasje gestoken voor komend seizoen. Elk seizoen gaan we een nieuwe voorkant maken zodat het blad een nieuw uiterlijk heeft al bestaat het nest al 64jaar! Volgend seizoen zal het nest dan ook een jubileum blad worden want dan bestaat het Kraaiennest 65 jaar! Ik wens jullie weer veel lees en kijkplezier en tot het volgende nest in
Met dank aan: Sponsoren Adverteerders Alle schrijvers
december.
Han Dijkslag Hoofdredacteur
Het Kraaiennest is het officiële groepsblad van de Huysmangroep III uit Zwolle.
Jaargang: 64 Nummer: 3 Oplage: 200
eit? it iv t c a e k u e L foto's!!! r o o v s g n la g Ik kom graa KOPIE DATUM VOLGENDE KRAAIENNEST:
ZATERDAG 8 DECEMBER (foto's graag apart aanleveren!)
1
Afdeling 517 Zomerkamp explores 2012Warschau Hallo allemaal! Ook dit jaar hebben de explores van de huysmangroep (afdeling 517) weer een bijzonder spectaculair zomerkamp gehad. De reis ging naar Warschau in Polen. Na een hoop voorbereiding stonden we zaterdag 21 juli vroeg op het station van Zwolle. Even de vriendjes/vriendinnetjes papa’s en mama’s knuffelen en onze reis kon beginnen! We gingen per trein naar Deventer. Even overstappen en om 3 uur s’middags waren we in Berlijn. Na een berg patat met frikandellen vervolgde we onze reis naar Warschau. Om half 12 sávond kwamen we aan, waar we werden opgewacht door onze gastvrouw. Haar man had een busje voor onze bagage en gingen we met de metro naar ons kampeeradres. Daar aangekomen hebben we onze tenten opgezet. De meeste onder ons hadden al in de gaten dat dit een warm zomerkamp kon worden, omdat de temperaturen die nacht al behoorlijk hoog was… We hadden een kampvuurkuil die we meteen in gebruik namen. Daarnaast stond een grote tent met douche. Op het terrein stond ook een kooktent voor ons klaar en een garage die we konden gebruiken met elektriciteit! Onze toilet was ook geplaatst enwel…een toitoi ofwel een dixie! (mobiel toilet) Oja, zo hete ook onze kamphondje(van de eigenaar van het terrein) We aten nog wat bij het kampvuur om vervolgens ons tentje op te zoeken.
S’morgens werden we weer vroeg gewekt door... de zon!!! Jee, wat was het warm! We besloten om de buurt te gaan verkennen. Het was zondag, maar dan zijn de supermarkten gelukkig gewoon geopend in Polen. Na een paar terrasjes gingen we via de supermarkt terug naar de tent. Een paar sherro’s kookte ons prakkie en gingen we gezellig rond het kampvuur zitten. Maandag werd onze eerste uitstapje naar Warschau. We hebben gewinkeld en rond gekeken. Veel van ons zaten op één van de talrijke terrassen om verkoeling te zoeken. Na een goed avondmaal in een restaurant gingen we via de supermarkt weer terug naar ons terrein. Het was nog steeds warm en sávonds toen het begon af te koelen werd het weer gezellig rond het kampvuur. Dinsdag hebben we weer rondgelopen in Warschau. Dit keer naar een openlucht museum. Er stond militair materieel uitgestald uit verschillende oorlogen. Dit leverde mooie kiekjes op en hebben sommigen voor het eerst een echte MIG straaljager geknuffeld. Na een hoop tanks vliegtuigen en ander wapentuig gingen we bij een plaatselijk restaurantje eten. De mensen spraken geen engels ,maar met een beetje hulp van de moderne techniek (laptop van de eigenaar, vertaalmachines en hand en voetenwerk) hadden we eten... en Puck (kruimeltje) had haar vegetarische maal. Deegballen met iets? Woensdag hadden we een uitje en rondleiding in de
Mac Donnelds broodjesfabriek! Die stond naast ons kampterrein in het bos. Er rolde daar 31000 broodjes per dag van de band. We konden proeven en het proces zien van bloem tot broodje. Na de rondleiding gingen we terug met een berg broodjes en kochten we een zwembad om lekker af te koelen! Einde van de ochtent kwam de slurpauto onze dixie leeg maken en dat was ook wel fijn, want wat er in gaat... komt er ook weer... De argnietenberg was er niets bij. Trouwens wel warm op z’n dixie met 30 graden! S’middags gingen we zwemmen. Eerst een zwembad zoeken en dat was niet zo eenvoudig, want die polen zijn niet zo van het zwemmen. Toch vonden de snuitjes er één en gingen we weer met trein bus metro door de stad. Het was bloedheet die dag en stopte we veel om wat te drinken. Bij het zwembad aangekomen kwamen we tot de schokkende ontdekking dat we moesten zwemmen met een badmuts! Jammer dat er geen foto’s gemaakt mochten worden in het zwembad ,want het was wel eeeh bijzonder om afdeling 517 te zien met badmuts!!we hobbelen achter mutsje (maaike) aan en gingen we spetteren en glijbanen. Einde van de dag vertrokken we naar ons terrein en maakte beertje en redje een heerlijke maal voor de vermoeide snuitjes en ontstaken we het vuur om vervolgens tot laat te genieten van de afkoeling. Donderdag gingen we naar het oude deel van Warschau. Een paar snuitjes zochten de juiste route en gingen we weer on-tour. Een groot deel van Warschau was opnieuw opgebouwd vanwege de oorlog. Alleen dit deel was nog deels intact en erg mooi om te zien. We aten pizza op de stadsmuur en gingen we weer richting supermarkt om de nodige hapjes en drankjes te halen voor de avond! Vrijdag hebben we ons laatste dagje in Warschau doorgebracht. Waar de sherro’s waren weet ik niet. Ze mochten gewoon hun ding doen. Redje(Redmar) en Beertje (jeffrey) zaten de hele dag op het terras en af en toe dartelde er wat oranjeblauw langs….die avond gingen we bbq-en en toch vraag ik me af wat dat rare vlees was met groot stuk bot. Ik heb het niet gehad, maar volgens mij kwam het van de dierenvoerafdeling. Neusje (bas) Tijgertje (Mike) en Beentje (David) hebben er het meeste van gegeten en gelukkig... ze winden ze nog. Die avond hebben we onze spullen gepakt en in de garage geslapen, omdat we de volgende dag er vroeg uit moesten…voor de terugreis. Na gemiddeld 10 bakken koffie en een treinreis van 16 uur plus vertraging konden we onze geliefden weer in onze armen sluiten. Het was weer gezellig en kunnen we weer terug kijken op een geslaagd kamp! Ook nog een dikke knipoog voor kwebbeltje (Naomi) die een groot deel van het kamp geregeld heeft! De week na zomerkamp hebben we een grote verbouwing gehad in de kievit. Het beverlokaal wisselde met het sherrolokaal. 2 weken lang is er geschuurd geschilderd en geklust en het resultaat mag er zijn! Nieuwsgierig? Kom maar eens kijken!!! Groetjes, Afdeling 517 > beertje redje beentje teentje kwebbeltje breintje tijgertje neusje mutsje klungeltje sterretje kruimeltje fixje vosje ruitje pretje zwervertje aapje
Shanti horde Zomerkampspecial Vandaag breng ik verslag uit van het verblijf van de Welpen Shantihorde in ons hotel in Apeldoorn. Alle Welpen (verder genoemd als gasten) hadden van tevoren een uitnodiging gehad voor het verblijf bij ons hotel. Als eerst kwamen alle gasten in hun mooiste kledij inchecken bij ons hotel bij de receptioniste en eigenaresse van het hotel, waarbij ze de sleutel van hun hotelkamer kregen en hun waardevolle spullen in konden leveren. Daarna hebben alle gasten hun kamer ingericht en hebben ze een rondleiding door het hotel gekregen. Wist u dat ons hotel al meer dan 150 jaar bestaat en dat beroemdheden als Justin Bieber, Lady GaGa, Michael Jackson en zelfs Koningin Beatrix hier ook hebben overnacht? U kunt hieruit vast wel uit opmaken dat de Welpen veel geluk hebben dat ze konden overnachten. Na een postenspel gedaan te hebben hadden de koks (die we speciaal hadden laten overkomen van het restaurant van dhr. Boer) tijd om te koken en hebben de gasten genoten van hun diner in de eetzaal, deze bestond (elke dag) uit een voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht in een bepaald thema. Zo was er een dag het thema Zee en hebben we heuse inktvis gegeten en in Egypte hebben we een stukje Nijl geproefd. Na het eten was het tijd voor een ruilspel en ten slotte hebben we wat gedronken. Toen gebeurde er iets raars. De butler kwam opeens binnen en begon dwangmatig schoon te maken.. En hij reageerde niet op de verbouwereerde gasten. Pas na heel hard schreeuwen en kietelen werd hij wakker. Het raarste was dat hij zich hiervan niets meer herinnerde, van het schoonmaken.. Hij leek wel betoverd. Dit vereiste natuurlijk nader onderzoek en de gasten besloten om een extra oogje in het zeil te houden voor de rest van hun verblijf. De dag erna werden de gasten al vroeg gewekt
4
voor het dagprogramma. Iedereen had zijn stalen ros meegenomen en we gingen op weg naar de zwem- en recreatiegebied te Bussloo. Door een fout achter de schermen zijn we een klein beetje omgefietst maar dat mocht de pret niet drukken, de gasten hebben zich uitstekend gedragen en krijgen hiervoor een dikke pluim van het personeel! Na de nodige (dra-)maandagse perikelen hebben zowel de gasten als het personeel uiteindelijk toch lekker gezwommen. De terugweg was een eitje. Na de avondmaaltijd en de nodige avondse dingen hebben we de Geheime Manitoux ontknoping nog gedaan. Voor diegenen dit niet bekend zijn met het begrip Geheime Manitoux: Aan het begin van de dag trekt iedereen een lootje uit de hoed. Je moet voor diegene die op lootje staat extra lief te zijn, de hele dag lang. In de avond was dus de ontknoping. Daarna heeft de tuinman nog even het gazon aangeharkt en zijn de gasten snel gaan slapen voor de volgende dag. De dag erop had het personeel een tochtje georganiseerd met de Welpen Mowgli horde, die gelukkig redelijk dicht in de buurt zaten, namelijk in Eerbeek. De tocht was lang en warm maar toch wel heel gezellig en leuk, tenminste als je juist liep. Ook gingen er geruchten de ronde dat we een zomerkampstelletje hadden: Het is dik aan tussen Floor en Milan (ze hebben elkaar zelfs gebeld tijdens zomerkamp) en het schijnt zelfs dat Milan Floor nog liefdesbrieven heeft geschreven in de vakantie. Om de meisjesgasten maar te quoten: “Vet schattig”. Toen we terug waren op locatie in Apeldoorn was het tijd voor de Kampdoop: Als je voor het eerst mee gaat op zomerkamp moet je de doop ondergaan en krijg je daarna de gele kampdas. Over de inhoud mag ik niets kwijt, maar
iedereen heeft het met goed resultaat behaald en omdat er veel gasten en personeel voor het eerst mee gingen werden er veel dassen uitgedeeld. Onder het theedrinken hierna werd dit keer een van de kamermeisjes betoverd en die wist te vertellen dat ze iets aan het schoonmaken was voordat ze betoverd werd, het beeld dat in de gang stond namelijk. De dag erop zouden de gasten op onderzoek uitgaan, maar eerst was het op woensdag tijd om naar de Apenheul te gaan! Aapjes kijken, apen uit de mouw zien komen en de aap aanspreken waren natuurlijk vrij voor de hand liggende activiteiten. De aapjes waren “schattig” en ondanks dat het klompje van Xaviera gestolen was door een aapje(en weer terugvonden, door een apenkop die daar werkte) was het ontzettend leuk. Toen we terug waren moesten de betoveringen nog onderzocht worden. De tuinman is nog stevig ondervraagd (heb je broertjes?) over het beeld van zolder en zijn er twee waaghalzen nog op zolder geweest om het dagboek van de oude eigenaresse op te speuren, hierin stond dat het beeld betoverd was door een oude druïde om lui personeel aan het werk te zetten vroeger. Die avond gingen we vroeg naar bed.
Op de donderdag zijn we lekker naar de stad geweest, waar ze de nodige spulletjes hebben gekocht en geruild, en waar Keo en Warbo nog op een speciale missie geweest zijn. Eenmaal terug op het huisje vond iemand het oude kistje van de druïde (deze was gevonden door iemand) en doormiddel van een recept konden we de betovering op het beeldje opheffen. De benodigdheden werden verzameld (het personeel vond het wel dubieus dat geen van de gasten wist te benoemen wat een twijgje was.) besloten we het onttoveren voor de bonte avond te bewaren. Na een lekkere BBQ was het tijd voor het tribunaal! Door het kamp heen was de receptie open voor het klachtenmomentje, en de klachten die straf verdienden die kwamen aan de beurt. Onder andere moesten stoute kindertjes met hun enkels aan elkaar vastgebonden rondjes om het veld lopen, Warbo moest voor alle gasten bijnamen verzinnen en ga zo maar door. Bedankt Magnum en Harro, voor het vervullen van de functie van rechter en beul (Magnum heeft niet voor niets rechten gestudeerd...) De bonte avond was beter dan TV, aldus Warbo en Vlinte. Veel TV-quizzen kwamen langs, en de betovering op het beeld was gelukkig ook opgeheven. De dag erna moesten we al opruimen en was het tijd om Apeldoorn te verruilen voor Zwolle. Hopelijk heeft u van het verblijf genoten, wij waren blij om u te mogen ontvangen. Groetjes, het personeel van hotel Grimbergen
5
DE GROEP IN DE KIEKERD Open dag
6
7
Stichting nieuws Wat zou dit zijn? Ik zou het hier natuurlijk bij kunnen laten en een prijsvraag uit kunnen schrijven. Veel leuker is het natuurlijk om het verhaal te vertellen wat erbij hoort. Het gaat hier om de binnenkant van de hoed van Hop Huys. Deze binnenkant (eigenlijk een soort papieren voering van de hoed) bevindt zich in een doos in het gemeente-archief van Zwolle. In het midden van de hoed zie je het merkje van de hoed (een hoge hoed) en de naam van de hoedenmaker H.C. Wilmink, een bekende Zwolse hoedenmaker. H.C. Wilmink vertrok in 1932 uit Zwolle, de hoed (of eigenlijk de voering) is dus 80 jaar of (veel) ouder. Daaromheen een hele rits namen. Dit zijn de namen van Huysman-bruidsparen. Bij bruiloften van groepsleden had de bruidegom steevast de hoge hoed van Hop Huys op en later (waarschijnlijk bij het slijten van de hoed) alleen de voering. Ook vroeger ontstonden er dus relaties bij de Huysmangroep en ook vroeger ontstonden er opmerkelijke tradities waarvan we later het ontstaan en de precieze toedracht niet meer kunnen achterhalen. Ik bedoel, er zit geen briefje in de doos met; dit is de voering van de hoed van Hop Huys etc., etc. We moeten het dus hebben van de overlevering, dit soort stukjes en hopelijk binnenkort een boek over het leven van Hop Huys, zodat de oudste geschiedenis en tradities van onze groep bewaard blijven. Die traditie wordt ook genoemd in onze visie en wel in de laatste zin; “Kwaliteit, traditie en vernieuwing staan hoog in ons oranje-blauwe vaandel!” Het leek me daarom leuk een bijna vergeten traditie uit het verre verleden te laten herleven. Zoals eerder gezegd, een foto zegt vaak meer dan 1000 woorden.
Krischan Hagedoorn Voorzitter Beheerstichting Huysmangroep III
8
Van de raadsrots Hallo Beste trouwe lezers, Het is alweer een tijdje geleden dat het kraaiennest voor het laatst is verschenen. Er is dus in de laatste maanden ook een boel gebeurd. Zoals bijvoorbeeld het zomerkamp. Dat zeer geslaagd was. De maandag dat de kinderen aan kwamen hebben ze gelijk hun slaapspullen uitgepakt en de slaapzaal ingericht. Het huisje verkend en zijn s’avonds rond etenstijd de Scouts ook aangeschoven en hebben lekker samen met ons gegeten en hebben later nog een tof nachtspel samen met ons gedaan, en zijn lekker in hun Bivakje gekropen. De volgende morgen hebben we onze wandelschoenen aan getrokken, de scouts uitgezwaaid en stond de Shanti Horde op de stoep. Waarmee we onze dagtocht hebben gelopen. Die overigens zeer geslaagd was, maar we wel veeeeeeeeeeeeel moesten drinken omdat het bloedje warm was die week. S’Avonds hebben we weer lekker Iers gegeten. En was het s’avonds tijd voor de Gidsen en Helpers opkomst. De opkomst was sinaasappelcakejes maken. Wel weer veel te gezond natuurlijk voor ons maar, ze waren wel lekker. Nadat alles weer was afgewassen en opgeruimd was het tijd om lekker te gaan slapen, En konden we Woensdag ochtend lekker uitslapen. Toen we wakker waren en gegeten hadden was het tijd voor het grote posten spel. We hadden 3 onderdelen. Kaartenhuis bouwen,puzzel maken en een stukje trappersbaan afleggen. Zo vloog de ochtend voorbij. En zijn we S’middags nog even naar een watervallen geweest vlak in de buurt. En hebben we avonds na het eten nog even een leuke film gekeken. De Donderdag ochtend was het ook weer echt zo warm dat het zakgeld bijna in onze zakken wegbrandde en was het dus maar vlug tijd om naar de stad te fietsen en het vlug uit te geven. Nadat Iedereen zijn
zakgeld ophad gingen we vlug terug om met ons nieuwe speelgoed te spelen en vlug te eten. En was het alweer tijd om naar het zwembad te gaan. Wat heel erg druk maar wel heel erg nat en gezellig was. S’ Avonds mochten we nog even lekker vrij spelen en gingen we lekker naar bed. De vrijdag hebben we ook weer vlug gegeten. En vertokken we naar het Toy Gallery in Brummen, waar tevens ook hele ouwe mooie grote mensen auto’s stonden. Toen we weer bij het huisje aankwamen stond de beul en de rechter op de stoep om lekker een hapje met ons mee te eten en het tribunaal te verzorgen. Nadat de tribunaal afgelopen was er nog tijd voor een gezellig kampvuur met liedjes en was het alweer bedtijd. De volgende morgen was
het alweer zaterdag en hebben we vlug onze spullen weer ingepakt want het was alweer tijd om naar de Kievit te gaan. Daar aangekomen hebben we lekker gauw afgesloten en zijn we gauw naar huis gegaan en ons bedje ingekropen. Gr. De Welpen leiding
9
Stamnieuws Als eerste. Ik hoop dat iedereen een fijne vakantie heeft gehad en weer met een blij gevoel aan het werk of naar school is gegaan. Ten tweede even een update. De stam heeft afscheid moeten nemen van Femke, maar we hopen haar natuurlijk nog wel vaak op de Kiviet te spotten. Mathijs en Jelmer blijven nog een jaartje. Daarnaast willen we natuurlijk ook even de nieuwkomers hartelijk verwelkomen binnen de stam. En dat zijn… (tromgeroffel graag): Bas, Lars, Maaike en (misschien) Mike. Als er iemand mij is ontschoten, hoor ik dat graag. Op naar een terugblik van de laatste weken voor zomerkamp. Hoewel de stam geen zomerkamp heeft, hebben wij niet stilgezeten (heerlijk cliché die zin). Wij zijn namelijk op seizoensafsluiter geweest naar Koblenz! Lees Duitsland. 3 uur rijden. We zijn in twee shifts gegaan. Eén ’s middags en één tegen de avond, zo rond half 6. Dat kwam omdat iedereen nog even druk was met school en werk, en één tijd van vertrek niet mogelijk was. Terwijl de eerste shift al lang en breed met de beentjes omhoog in hun campingstoeltje zat, was de tweede shift op weg. Met veel pijn en moeite hebben we een grote de Waardtent in de verragte Peugeot van Kiki geschoven, want dat paste niet in het piepkleine schreeuwerig gele autootje van Edwin. En daar gingen we. Tsjoek tsjoek, puf puf, race race naar Duitsland.
10
Om 10 uur ’s avonds toen driekwart van de Stam uitgeput in hun stoeltje zat, kwamen de stamleden erachter dat er iets misten. Na lang nadenken en rondkijken besloten ze dat hetgeen wat ze misten toch echt Edwin, Kevin en Laura moesten zijn. Wat bleek? De drie helden zijn heeeleeemaaal om Koblenz heen gereden en bleken heeeleeemaaal aan de andere kant van het kampeerterrein te zitten. En zij maar geloven dat ze goed zaten, wat een gevoel voor richting! Maar goed. We waren weer compleet. De dag erna hadden we een verschrikkelijk mooi programma staan. We gingen actief doen! Twee kilometer verderop zat een stuk bus waar houten klimattributen in de bomen waren gehangen. De banen, want het waren verschillende banen in verschillende moeilijkheidslevels, hingen soms wel 30 meter of meer in de lucht. (Inschatten is niet mijn sterkste punt, dus het had ook gewoon 20 of 40 meter kunnen zijn.) Al deze houten banen met touwladders en wiebelende dingen lieten waren stuk voor stuk vernoemd naar gebergtes.
De moeilijkste was de Himalaya, en geloof me, daar schijt zelfs een die hard scout 20 kleuren stront. Je zit gezekerd, dat wel. Maar het vertrouwen in een kabeltje is snel verloren als je boven de grond hangt. We hebben 3 uur klimplezier gehad, en elke euro die we betaald hebben was het waard. ’s Avonds zijn we naar Koblenz zelf geweest en Femke heeft toen nog een rondleiding verzorgd. Aan het eind van deze rondleiding crashten we neer op een terrasje die bomvol was, maar het minst druk was van alle terrasjes.De heenreis naar Koblenz gingen we met de bus. Maar die bus was plots van de aardbodem verdwenen om het moment dat we weer terug wilden. Maar liefst anderhalf uur hebben we gewacht op de bus, die dus maar niet kwam. Toen hebben we maar een taxi geregeld. Weliswaar goedkoper en sneller dan in Nederland. Over die Taxi… Of het verantwoord is dat een taxi met 120 kilometer per uur in de bebouwde kom rijdt, vraag ik me af. Maar een paar van ons hadden veel schik in de taxi en voelden zich een beetje alsof ze in Fast of the Furious zaten. De andere helft vond het allemaal wat minder grappig en zaten vastgeklampt aan het ‘houvastdingetje’. Die helft vreesde een beetje voor zijn/haar leven. Maar gelukkig is de hele stam heel aangekomen. Voor herhaling vatbaar? Als je leven lief is, zou ik daar nog een keer over nadenken. De volgende dag hebben we vergaderd en geëvalueerd. Want tja, het is niet altijd feest natuurlijk. Op de terugweg ging het een aantal keer flink hozen. En Wander en zijn passagiers hebben hun hart in hun strot gevoeld toen de auto weigerde nog langer naar Wander te luisteren. Stoute auto! Maar ze zijn weer heel bij de Kiviet aangekomen. Paasconference was min of meer onze afsluiting van de stam. Dit jaar kochten we allemaal kleine cadeautjes en door middel van de dobbelsteen kon je dan cadeautjes winnen en verliezen. Het resultaat? Pascal (lees: vriend van Suus), ging met een hele lading cadeaus naar huis ter waarde van 578 euro en Mathijs en Wander gingen met een 1 eurohoed en een sneeuwpoppenset naar huis. Maar! We hebben vreselijk veel lol gehad en de sfeer is behouden gebleven omdat we elkaar allemaal veel cadeaus gunden. Wij stamleden kijken uit naar het aankomende jaar. Nieuwe kansen, nieuwe rondes. Groet, De Stam
DE GROEP IN DE KIEKERD Nieu w lokaal 11
12
