VAN DE REDACTIE
BESTE HARDLOOPVRIENDEN! Welkom in deze 2e editie, jaargang 1 van:
UT MOAS LEUPERKE Deze 2e uitgave is tot mijn grote vreugde een stuk dikker geworden dan de vorige! In deze uitgave hebben we in ieder geval 4 ingezonden stukken, te weten: -
Georgette van den Heuvel met een training/wedstrijdverslag. Carin Brouwers gaat het hebben over “spieren bewegen”. Jacques In de Braek over de laatste training van Jos Vrancken. Ed Sabel vertelt over de ellende die hij ondervindt van “hielspoor”.
1
Er zijn wijzingen binnen het bestuur. We hebben deze keer een nieuwe rubriek: “Ut Leuperke nieuws”, waar mededelingen en nieuwtjes in geplaatst kunnen worden. Verder staat de zomer dus voor de deur en daarmee zijn ook de teken weer goed wakker geworden, verderop meer. Een aantal leden heeft wedstrijden gelopen, de uitslagen worden ook verderop vermeld, kijk voor de actuele uitslagen regelmatig even op de site. Ik heb een stuk gevonden over of je moet trainen met spierpijn of niet. Uiteraard is er ook weer tijd voor ontspanning, een lach en wat tips en ik heb een makkelijk recept voor een lekker broodje gevonden. ENNN: iemand wordt in het zonnetje gezet. Het is ook mogelijk om leuke en aparte hardloopfoto‟s in het clubblad te laten plaatsen. Je kunt natuurlijk het hele jaar door foto‟s insturen, van je vakantie tot wedstrijdervaringen, ik zal mijn best doen om ze te plaatsen. Heb je al een keer iets ingestuurd, geen punt, blijf schrijven! Ed Piguillet Redactie “Ut Moas Leuperke” Mail naar:
[email protected]
2
BESTUURSWIJZIGING Zoals jullie weten is Nicole Jeukens afgetreden als voorzitter van onze vereniging, wat bekend gemaakt werd tijdens de laatste ALV. Margriet Martens bood aan om in het bestuur te komen. Tijdens de laatste bestuursvergadering zijn onder andere de bestuursfuncties ter sprake gekomen. Nicole Jeukens zat dinsdag 27 april jl. haar laatste bestuursvergadering voor en nam na afloop afscheid, ze mocht uit handen van Riet Mullers een mooie bos bloemen in ontvangst nemen:
Nicole, nogmaals hartelijk bedankt voor je inzet voor de vereniging de afgelopen jaren. Ed Piguillet heeft haar plaats als voorzitter ingenomen en Margriet Martens heeft zijn taken als secretaris overgenomen. Verder bestaat het bestuur dan uit de penningmeester Jacques In de Braek en de algemeen bestuursleden Riet Mullers-van den Berg, Peter Bouchoms en Martin Haster:
Kijk voor de gewijzigde e-mailadressen op de binnenkant van de achterflap.
3
4
UT LEUPERKE NIEUWS Mescherbergloop
De 26e editie van de MescherBergloop stond dit jaar gepland voor zondag 19 december 2010. Vanwege organisatorische problemen met een gedeelte van de locatie heeft De Mescherberggroep moeten besluiten de wedstrijd te verplaatsen naar zondag 12 december 2010. Zowel het parcours, de vertrektijden als de start- en finishlocatie blijven echter ongewijzigd. Trainers 2 leden hebben zich intussen aangemeld als hulptrainer, te weten: Bèr Reiters en Leon Haquier.
Start to Run De afgelopen editie van Start to Run is qua deelnemers een succes geweest. Er waren 17 aanmeldingen, 1 deelnemer haakte jammer genoeg al snel af. Aan de eindtest, de zogenaamde Funloop van 3 km. met alle deelnemende StRunners uit de omgeving, gestart vanaf het Vrijthof in Maastricht, werd uiteindelijk door 10 STR‟ers op zaterdag 17 april jl. deelgenomen. De tijden lagen tussen 15 en 18 minuten, foto‟s staan op de site. In deze editie namen Peter Gorissen, Leon Haquier en Jacques In de Braek vooral de zaterdagen voor hun rekening en deed Joop van Moorsel de huiswerktrainingen op dinsdag- en donderdagavond. Een aantal Start to Runners krijgt momenteel nog apart begeleiding van Joop van Moorsel. 25 jaar bestaan A.V. MaasRunners Dit jaar bestaat de vereniging 25 jaar! Dat is reden voor een feestje. Heb je een idee hoe dat in het vat te gieten, neem dan contact op met de activiteitencommissie, bestaande uit: Francine In de Braek, Ingrid Hanssen en Wies Bessems, hun e-mailadressen staan op de binnenzijde van de achterflap.
5
WEBSITE MAASRUNNERS Op zaterdag 27 maart jl. stond er in de “Start”, het blad wat de atletiekunie uitgeeft, onder de titel “actueel en interactief” op bladzijde 27 een artikel over de websites van verenigingen. En wat blijkt: De website van De MaasRunners staat met nog 3 anderen in het rijtje van geslaagde voorbeelden van clubsites! De andere 3 zijn www.phanos.org, www.aacamsterdam.nl en www.avdeliemers.nl. Deze beoordeling is tot stand gekomen met medewerking van Henk Karman, hij is zelf directeur van een ICT bedrijf en ontwikkelde in dienst van het NOCNSF een sitebuilder voor verenigingen dus hij kan het weten…. Onze website wordt beheerd door Marcel Moermans en hij verdient daarom onze hartelijke felicitaties en dankwoord. Marcel: gefeliciteerd en bedankt voor dit mooie resultaat, dankzij jou staan we in de top 4 met onze mooie en superverzorgde website.
Kijk voor wedstrijden, wedstrijdinformatie, foto‟s en nog veel meer leuke informatie en weetjes regelmatig op www.maasrunners.nl
6
Op weg naar mijn eerste halve Marathon!
Door Georgette van den Heuvel Zal ik wel, zal ik niet? Na wat reacties van andere clubleden dan toch de beslissing genomen om de halve Marathon van Visé te gaan lopen. Eerst wat voorbereidingen getroffen: Een goed trainingsprogramma om in 10 weken goed voorbereid aan de halve marathon te starten. Nieuwe schoenen gekocht zodat deze goed ingelopen zijn. Een flinke dosis zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen verzameld. Op 2 maart start ik met het trainingsschema. Ondanks alle voorbereidingen toch een tegenvaller om te starten. Anderhalve week geleden tijdens een zaterdagtocht met clubgenoten op het eind kramp gekregen. Daarop rustig verder gelopen. Er leek niets aan de hand maar helaas, de trainingen hierna speelde iedere keer weer die kramp op in mijn kuit, zodoende in behandeling gegaan bij de osteopaat. Omdat niet gezegd is dat ik met deze blessure moet rusten blijf ik het schema volgen, wel goed luisterend naar mijn kuit.
7
Tijdens de training op donderdag het over de Maasmarathon gehad en zo gebeurt het dat ik me laat overhalen om tussentijds de halve marathon van Venlo (Venloop) op 21 maart te lopen. Zo kan ik al eens proeven wat een halve marathon betekent en hoe dat voelt. Lang getwijfeld met inschrijven maar op 22 februari toch maar doorgezet. Spannend! 7 maart: Vandaag word ik begeleid door mijn dochter op de fiets. Het voorjaarszonnetje schijnt. Ideaal om een lekker stuk te lopen. Onderweg worden we getrakteerd op 8 zwanen die opstijgen en over ons heen wegvliegen, prachtig. Dit zijn de cadeautjes van de natuur die je krijgt bij het buitensporten, geweldig. Wanneer ik nog 15 minuten te gaan heb zegt mijn dochter dat ik dat nooit haal tot de eindbestemming die we voor ogen hebben. Pardon! Dat laat ik me toch niet zomaar aangaan. De laatste 5 minuten zijn dan ook erg zwaar maar zo spontaan als mijn dochter is begint ze met coachen: “Kom op mam, je kunt het wel. Als je het niet uitloopt, dan ga je ook maar dezelfde route rennend terug, zeg het dan dat je het wel kunt etc.“. Wat een schat. Ik ben binnen de tijd bij het einddoel en ik heb volgehouden tot het einde poeh, poeh. Mijn kuit reageert toch nog steeds tijdens en na een training. Als ik het schema wil volgen, betekent dit dat ik soms wel 4 x per week moet gaan hardlopen. Zodoende is steeds de vraag van de dag: “wat staat er op het programma?”: Eerst werken, welke afspraken/activiteiten hebben de kinderen, moeten er boodschappen gedaan worden, er moet gekookt worden en dan komt iedere keer weer de vraag: Wanneer kan ik dan gaan trainen? Dit moet dan maar tussen de soep en de aardappelen door. Wanneer iedereen zijn natje en droogje heeft kan ik lekker ontspannen gaan lopen en kom ik met een tevreden gevoel thuis. Zo komt het dan ook wel voor dat ik „s avonds na 21.00 uur aan mijn training kan beginnen of dat ik een keertje moet overslaan, wat ik natuurlijk probeer te beperken. 16 maart: Nog 5 dagen tot mijn eerste halve marathon. Om 18.00 uur pas terug van mijn werk, vlug koken, eten, eten laten zakken en om 20.00 uur sta ik in de startblokken. Mijn kuit geeft nog steeds signalen tijdens het trainen, hopelijk verbetert het zich zodat ik zondag de halve marathon in ieder geval kan uitlopen. Een mail gestuurd aan een collega hardloper om tips en adviezen te verzamelen m.b.t. o.a. eten/drinken tijdens de halve marathon etc.
8
21 maart: Vandaag is het dan zo ver, ik ben hartstikke zenuwachtig en vind het maar wat spannend. We rijden met 6 Maasrunners naar Venlo om de halve marathon te lopen. Onderweg hoor ik allerlei ervaringen van de medeclubleden en pik hier en daar wat adviezen op. Eenmaal in Venlo is me duidelijk dat het hier een hele happening betreft. Mijn inschrijving begint al goed. Het nummer dat ik dacht te hebben klopt niet, dus op naar de troubledesk. Hier krijg ik het juiste nummer, waarna we met de bus naar de start gaan. Ongelooflijk veel lopers zijn hier op de been. Samen met Jenny (Ten Haaf red.) zoeken we een plekje om te wachten op het startschot. Alles verloopt precies op tijd. Jenny zie ik meteen al van me weglopen en ik blijf tegen mezelf zeggen: “laat je niet opjagen, rustig lopen, denk aan je kuit”. Met deze aanmoedigingen aan mijn eigen adres en het fantastische publiek in Venlo weet ik na 1.56 uur de finish te halen ZONDER pijn in mijn kuit. JOEHOEOEOE I DID IT! 22 maart: AU, AU, AU wat heb ik een spierpijn! Ik kan bijna 2 dagen niet lopen maar dat komt natuurlijk vanwege te weinig training. Ik neem het op de koop toe want ik heb toch wel genoten van die eerste halve marathon. Ik blijf trouw het trainingsschema volgen maar af en toe is er toch een dinsdag dat ik even oversla, omdat het dan net iets te veel op mijn programma staat of dat ik spierpijn heb. Begin april zijn de tijden die ik moet rennen flink toegenomen, regelmatig anderhalf uur of langer. Iedere keer dan toch maar weer een route verzinnen waar ik kan rennen. Te afgelegen durf ik niet en tussen de huizen is ook niet prettig lopen. Zo gebeurt het dat ik regelmatig in de Voerstreek te vinden ben. Van mijn kuit heb ik totaal geen last meer maar nu heb ik ineens last van mijn heupen en niet zo zuinig. Tijdens het lopen is het alsof ze in brand staan! Waar komt dit nu vandaan? Na lang denken wist ik het. Vanwege het dragen van zomerschoenen liep ik wel eens een dag zonder steunzolen. Vanaf dat moment heb ik de steunzolen weer dagelijks gedragen en jawel hoor, de klachten werden snel minder. Net op tijd om ervan af te zijn voor de halve Maasmarathon. En dan komt er een dipje, de benodigde tijd voor de training breken me een beetje op maar na een goede week kan ik me weer herpakken en heb verder het trainingsschema afgewerkt. De laatste week in Beieren gelopen vanwege vakantie (hoogtestage werd gegrapt tijdens de training). De laatste week van april heb ik me dan ingeschreven voor de halve Maasmarathon. Zo, nu gaat het dan echt gebeuren.
9
9 mei: De halve marathon van Visé. De weersvoorspellingen zijn prima, geen wind, droog en niet te warm. Om 9.30 uur samen met René ben ik naar Visé gefietst om mijn startnummer op te halen.
Tijdens het wachten tot het startmoment tref ik nog een aantal bekenden die dezelfde uitdaging als mij aangaan. 10.50 uur: het startschot wordt gelost. Wederom me voorhoudend: “laat je niet opjagen, niet te snel, bewaar nog wat voor het laatste stuk van Moelingen naar Visé want dat is wel erg zwaar etc.” Na het rondje Visé kom ik dan in Eijsden. Dat voelt als thuiskomen, mijn man en kinderen staan me aan te moedigen, dat geeft je extra power. Bij de drankposten even gekletst met mijn mede clubgenoten maar de koffie met Vlaai die Jacques me aanbood maar even achterwege gelaten. Ik vervolgde mijn weg naar Moelingen en uiteindelijk Visé. Hier kwam ik Peter tegen die me de laatste kilometer(s) al fietsend begeleidt heeft. En daar was dan de finish, het was me weer gelukt om uit te lopen, Yes! Welke tijd had ik gelopen? Voor mijn gevoel had ik harder gelopen dan in Venlo, dus niet. 1.57 uur was mijn tijd, 1 minuut langzamer. Dat viel me toch wel tegen en meteen ga je hiervoor dan oorzaken zoeken. Weinig ambiance langs het parcours, had ik een paar drankposten moeten overslaan? etc. Deze gedachten maar snel naast me neergelegd en mezelf een schouderklop gegeven dat ik het toch maar weer gedaan had.
10
Aan de finish werden, net zoals in Venlo, medailles uitgedeeld, deze waren echter alleen voor de marathonlopers (alsof de halve marathon geen prestatie is?!). Het viel me meteen op dat ik geen last had van mij benen t.o.v. de Venloop. Het trainingsschema heeft hier zeker aan bijgedragen. Na een kop koffie bij PamPam met de fiets naar huis. Nog even in een luie stoel van het schamele zonnetje genoten en ik was weer zo fit als een hoentje. En nu??? Al die weken had ik een fijn trainingsschema en nu heb ik geen programma meer? Maar eens gaan bedenken welke uitdaging ik nog wil aangaan. Dit zal zeker nog een halve marathon zijn want het blijft een geweldige uitdaging (good for brain and body). Georgette van den Heuvel
11
KOFFIE VOOR HET SPORTEN VERMINDERT SPIERPIJN
Ook altijd zo'n spierpijn na het sporten? Neem een kopje koffie voor het sporten en je zal na afloop minder last hebben van spierpijn. Dat blijkt uit recent onderzoek van Robert Motl van de University of Illinois. De onderzoeker ontdekte dat de cafeïne in de koffie er voor zorgt dat bepaalde pijnprikkels worden geblokkeerd waardoor je hersenen geen pijn ervaren. De onderzoeker deed 7 jaar lang onderzoek naar de link tussen cafeïne en lichamelijke pijn. Zo kwam hij tot de ontdekking dat cafeïne dat deel van de hersenen beïnvloedt die instaat voor de verwerking van pijn. Professor Motl denkt dat dit onderzoek veel mensen kan helpen, ook degenen die niet veel sporten maar dat wel willen gaan doen. Volgens Motl worden veel beginnende sporters ontmoedigd door het idee van spierpijn krijgen na het sporten. Hij hoopt dat mensen meer gaan sporten als ze weten dat ze minder spierpijn zullen krijgen. Bron: gezondheidsplein
12
TRAINEN MET SPIERPIJN: doen of niet doen?
Als je voor de eerste keer hardloopt of na een paar weken rust de training weer hervat, is spierpijn een normaal verschijnsel. De pijnlijke plekken zijn doorgaans je kuiten, bovenbenen en hamstrings. Is gewoon doortrainen nu schadelijk of niet? Een gespierd verhaal over spierpijn. Oorzaken Spierpijn komt voort uit een ongewone inspanning waar je spieren niet aan gewend zijn. En dan meestal ook nog in spieren die je normaal weinig gebruikt. Behalve door inspanning (sporten, huishoudelijk werk, klussen) kan spierpijn ook ontstaan door tocht, een ongeval, een verkeerde houding, griep of bijvoorbeeld een reumatische aandoening. Wij beperken ons hier tot spierpijn bij inspanning. Onschuldig? „Onschuldige‟ spierpijn gaat binnen een paar dagen vanzelf over. Je moet je spieren dan wel de kans geven om te herstellen. Als je letterlijk gaat zitten wachten tot de pijn weg is, ben je fout bezig. Rust is een slechte heelmeester. Juist de beweging bevordert de doorbloeding en daarmee het herstel van je spieren. Vermijd wel zware training, daarmee vergroot je de kans op een „echte‟ blessure, zoals een spierscheuring. Vroege spierpijn „Vroege‟ spierpijn voel je al meteen tijdens de inspanning. Deze branderige pijn wordt veroorzaakt door melkzuur, een afvalstof die ontstaat bij anaerobe (zuurstofarme) verbranding van glucose.
13
Als er meer melkzuur vrijkomt dan er wordt afgevoerd, spreek je van verzuring van de spier. De vrije zenuwuiteinden die dit melkzuur raken, zorgen voor de pijnprikkel. De melkzuurdrempel ligt bij een inspanning tussen ca. drie kwartier en een uur. Naarmate je meer getraind bent, komt deze drempel hoger te liggen. Verlate spierpijn „Verlate‟ spierpijn voel je pas na één of twee dagen. In dat geval ligt de oorzaak van de pijn bij microscopisch kleine haarscheurtjes in de spiervezels. Dit is overigens geen spierscheuring. De beschadigde spiervezels herstellen zich en door „intramusculaire coördinatie‟ worden er zelfs extra vezels aangemaakt. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, worden je spieren er dus sterker van! Dit heet „supercompensatie‟: je lichaam herstelt zich boven het oorspronkelijke niveau. Met als gunstig bijeffect dat ook „vroege‟ spierpijn wordt verlaat. Schuldig? Een „schuldige‟ spieraandoening is een heuse spierscheuring of spierruptuur. In dat geval zijn de spiervezels geheel of gedeeltelijk gescheurd. Dit is meestal voelbaar en de normale spierfunctie is (vrijwel) verdwenen. Een spierruptuur lijkt op een „zweepslag‟, een plotselinge felle pijn, en gaat vaak gepaard met zwelling net boven of onder de pijnplek. Tips om spierpijn of erger te beperken Hoewel spierpijn niet altijd is te voorkomen en zelfs versterkend kan werken, zijn hier enkele tips om de klachten en het risico van een spierscheuring te beperken: Een goede warming-up: van rust naar inspanning Een goede cooling-down: van inspanning naar rust Stretchen (licht en statisch!) Forceer jezelf niet: train op het juiste niveau Geef je spieren de tijd om te herstellen Rust, maar blijf wel in beweging Sport- of herstelmassage Sauna/warmtebad
14
“WAAROM WORDEN (de meeste mensen) STEEDS ZWAARDER? En het belang van core stability (romp stabiliteit)”
Door Carin Brouwers
Meestal komt overgewicht voort uit een levensstijl die te weinig beweging bevat en teveel minder goede voedingskeuzes bevat. Maar ook kan het zijn dat er wel voldoende gesport wordt maar dat het lichaam (nog) niet heeft leren vet te verbranden en dat er ook nog teveel (verkeerde) voeding wordt gegeten. Ook een hardloper die regelmatig traint kan dus te zwaar zijn. Voor de hardloper is dit minder plezierig. Gewrichten, banden en pezen worden zwaarder belast, je loopt zwaarder omdat je zwaarder bent! Om te zorgen dat je met plezier loopt en zo weinig mogelijk blessures oploopt is dus een gezond gewicht van groot belang. Een bijkomende verklaring voor overgewicht is dat al vanaf 25 jarige leeftijd de spiermassa afneemt. Zonder duurtraining en (kracht)training (of een zwaar beroep) verliezen wij elk jaar bijna een halve pond spiermassa. Minder spieren betekent dat je lichaam minder mogelijkheid heeft om energie te verbranden. Dit houdt in dat je dagelijks 30 tot 50 kcal. minder verbrandt. Deze extra calorieën slaat het lichaam op als overbodig vet dat zich vaak als eerste nestelt rondom je middel en buik. Blijft je calorie-inname gelijk (of zelfs meer), dan kom je geleidelijk elk jaar in kilo‟s aan.
15
Hardlopen zorgt gelukkig voor spieren in onze benen, maar vergeet het bovenlichaam niet! Core stability is een term die je de laatste jaren vaak hoort. In het kort komt het er op neer dat als je rug en buikspieren in orde zijn de belasting van het lopen beter gedragen wordt. Blessures komen dan minder vaak voor. Toen ik zelf weer intensiever begon te lopen merkte ik dat mijn lichaam het niet aankon. Als ik wat sneller probeerde te lopen dan had ik grif de dagen erna pijn in mijn hamstrings, kuiten en voetzolen. Ook had ik vaak een vermoeide rug. Mijn spieren en pezen waren niet ingesteld op een zwaardere inspanning. Mijn longen die wilde wel! Er was maar een oplossing: oefeningen doen voor sterkere rompspieren. Als we het hebben over een gezond gewicht dan bepaald meestal de hoeveelheid spieren in je lichaam hoe veel er verbrand kan worden in je lichaam. Voor een hardloper zijn er natuurlijk wel grenzen om in de gaten te houden! Heb je ooit een bodybuilder zien hardlopen? Die heeft zoveel spieren dat dat niet goed kan gaan. Zijn lichaam heeft alle zuurstof nodig om de spieren te laten bewegen! Teveel spieren voor een hardloper is dus ook weer niet ideaal!
In het volgend clubblad wil ik aandacht besteden aan het belang van voldoende vochtopname. Voor de sporter dus ook het belang van vochtopname voor, tijdens en na het sporten.
Praktijk Brouwers voor: voeding- en beweegadviezen (vergoeding zorgverzekeraar mogelijk) sport & ontspanningsmassage sportief wandelen in groepsverband Speciaal voor Maasrunners gedurende het jaar 2010: kosten massage benen (40 minuten): 18 euro. Meeting vetpercentage 1e keer gratis. www.brouwersnet.nl 043-4094371
16
HARDLOOPKLEDING Geen overbodige luxe
Je kleding is een belangrijk aspect bij het hardlopen. Kledingadvies Natuurlijk kun je overal in hardlopen, maar wanneer je het écht goed aan wilt pakken, zul je de nodige aandacht moeten besteden aan je hardloopkleding. Zo wordt hardlopen een stuk comfortabeler! Ondergoed Als er iets op de zenuwen kan werken bij hardlopers, dan is het wel een onderbroek die niet op z'n plaats blijft zitten. Ook kan ondergoed gaan schuren. Het is daarom verstandig bij de aanschaf van je hardloopgarderobe te beginnen met sportondergoed zonder naden. Voor vrouwen is een goede sportbeha een onmisbaar kledingstuk. Deze biedt meer ondersteuning dan een gewone beha en voorkomt pijnlijke borsten. Ook voor vrouwen met een kleine cupmaat is een sportbeha essentieel om „hangende‟ borsten te voorkomen. Kleding Katoen is niet het allerbeste materiaal om in te gaan hardlopen. Het heeft de goede eigenschap vocht op te nemen, maar de slechte eigenschap om ditzelfde vocht vast te houden. Een katoenen T-shirt wordt al snel zwaar van het zweet. Het shirt gaat plakken en tegen je huid schuren waardoor het al snel onprettig aanvoelt. Echte hardloopkleding voert zweet 50 procent sneller van het lichaam af. Maar niet alleen daarom is speciale kleding praktisch.
17
Hardloopkleding: - Is gemaakt van lichte materialen, wat voor minder ballast zorgt; - Zorgt voor een goede ventilatie; - Heeft vaak goed fluorescerende strepen, waardoor auto's en fietsers je beter kunnen zien in het donker; - Heeft speciale zakjes voor bijvoorbeeld huissleutels (bijvoorbeeld aan de achterzijde van je broek). - Er zijn nu zelfs modellen waar je iPod perfect in past. Onderhoud Gooi je hardloopkleding nooit ongewassen in een hoekje, dat is slecht voor de belangrijke eigenschappen van de kleding (het ademend vermogen bijvoorbeeld). Was kleding altijd binnenstebuiten en hou je goed aan het wasvoorschrift. Was hardloopkleding het liefst op lage temperaturen. Probeer zo min mogelijk te strijken. Sokken Er zijn speciale hardloopsokken zonder naden te koop. Met die sokken heb je minder kans op blaren en schuurplekken. Erg comfortabel dus! Het materiaal voert zweet af en gaat voetschimmel tegen. De traditionele witte katoenen sportsok is niet goed geschikt voor hardlopen. Katoen lubbert uit vanwege het vele transpiratievocht en zakt hierdoor snel af. Hardloopsokken zijn vaak speciaal gemaakt voor de linker- en de rechtervoet. En omdat damesvoeten niet exact hetzelfde zijn als herenvoeten zijn er ook sokken speciaal voor dames te koop (vaak zijn deze wat smaller, het proberen waard voor het geval je veel last van blaren hebt). Ook voor sokken geldt: wat de één lekker zit, vindt de ander misschien helemaal niet plezierig. Verschillende modellen en merken proberen biedt uitkomst om fijne hardloopsokken te vinden.
18
ZOMEROUTFIT
In de zomer hoef je gelukkig niet zoveel laagjes aan. Een t-shirt van kunstvezels en een lichtgewicht broek zijn al voldoende. Als de zon flink schijnt, is een pet een aanrader. Zonnebrandcrème is er speciaal voor sportactiviteiten. Een pet en een goede zonnebril zijn ook aan te raden als je gaat lopen als de zon fel schijnt. Let er bij de aanschaf van een zonnebril op dat hij goed zit en je ogen van alle kanten tegen de schadelijke invloeden van de zon beschermen. Koop liever een wat duurdere dan een goedkope die je ogen alsnog aantasten en laat je desnoods in een gespecialiseerde winkel adviseren. Mede gebaseerd op gezondheidsnet.nl
TIP Hardloopkleding is best prijzig, maar gaat jarenlang mee. Hoogwaardige hardloopkleding verslijt je (bijna) niet. Daarom is het leuk om jezelf af en toe „te belonen‟ met nieuwe kleding. Dus: stel een doel en beloon jezelf als je het haalt. Een voorbeeld zou kunnen zijn: Als ik heb meegedaan aan een bepaalde loop, beloon ik mezelf met een mooi hardloopjack. Zo wordt het stellen van nieuwe hardloopdoelen nog een stuk leuker! Kleinere dingen kun je ook op die manier aanschaffen: Als ik de komende 3 weken minstens 2x per week heb gelopen, beloon ik mezelf met nieuwe hardloopsokken.
19
20
HIELSPOORLEED door Ed Sabel
Zoals jullie weten heb ik al jaren last van hielspoor. Hoe is het ontstaan? In 2006 hebben wij als maasrunners meegedaan met de estafette van Den Helder naar Maastricht, waar wij 2e werden. Onderweg ter hoogte van Roermond begon ik steeds meer pijn te krijgen onder mijn hak. Na een schoenwissel ben ik toen toch maar doorgegaan en uiteindelijk heb ik toch Maastricht gehaald. Daarna is de ellende pas echt begonnen. Na enkele weken rust ben ik weer begonnen met rennen maar dat was helaas weer van korte duur. Uiteindelijk ben ik al diverse keren gestopt met rennen en probeer ik steeds weer mijn comeback te maken. Het is nu zelfs al zo dat de pijn zomaar terugkeert zonder dat ik echt met rennen bezig ben. Natuurlijk heb ik ook al enkele behandelingen ondergaan: Veel ontstekingsremmers tegen de pijn. 2 maal een injectie met cortisonen. Speciale schoenzooltjes. Shockwavetherapie.
21
Een nachtspalk (dat is een gipspoot die ‟s nachts om de voet en kuit gedaan wordt zodat de voet in de nacht op spanning wordt gehouden en de pees gerekt wordt):
Verder heb ik onderstaand artikel over hielspoor nog gevonden op internet:
“Hielspoor of calcaneusspoor is een aandoening waarbij er sprake is van een uitstekend stukje bot aan het hielbeen. Symptomen die hierbij kunnen voorkomen zijn vochtophoping van de slijmbeurs onder de hielspoor, weefselontsteking en kloppende pijn. Iemand met hielspoor zal vaak de stand van zijn voet aanpassen om de pijn te verminderen. Daardoor kan de hielspoor juist verergeren. De pijn kan het gevolg zijn van: - Overbelasting van de peesaanhechting aan het bot. - De druk van de botuitwas. - De druk van een passerende zenuw die door het hielspoor verdrukt wordt. Als je loopt of staat voel je pijn aan de onderkant van de hiel doordat je veel gewicht laat rusten op het hielbeen. Het hielbeen kan pijn gaan doen en er kan een lichte zwelling ontstaan. Die pijn vermindert door voldoende rust te nemen. Het merendeel van de mensen met hielspoor heeft nergens last van. Hielspoor gaat meestal vanzelf over.
22
Oorzaken Het peesblad (fascia plantaris) dat onder de voet loopt, zit vast aan de hiel en de voorvoet. Door overbelasting of door een verkeerde stand van de voeten komt er veel druk te staan op het peesblad. Daardoor kunnen kleine scheurtjes ontstaan op de plaats waar het peesblad aan het bot vastzit. Als die scheurtjes genezen, kan er botuitwas ontstaan. Diagnose en behandeling De huisarts kan op basis van klachten en lichamelijk onderzoek een diagnose stellen. Om die diagnose te bevestigen kan een röntgenfoto gemaakt worden, maar soms is de uitwas zo klein dat deze niet op de foto te zien is. Steunzolen en vulkussentjes kunnen helpen om de hiel te corrigeren. Als de patiënt erg veel pijn heeft, kunnen pijnstillende en ontstekingsremmende geneesmiddelen worden voorgeschreven. Bij erg zware gevallen kan door middel van een operatie het aangegroeide bot worden verwijderd. Een hielspoor is erg hardnekkig. Houd er rekening mee dat je pas na maanden geen klachten meer zult ondervinden.
Het hielspoor” Dus mocht je iets verdachts voelen onder je hak, neem dan voldoende rust en ga naar de specialist. Ed Sabel
23
Hardlopen neemt in populariteit toe. Dit blijkt uit een enquête van marktonderzoeksbureau WPG Research onder ruim 700 deelnemers van een hardloopevenement. De meerderheid van de recreatieve hardlopers (51 procent) loopt frequenter in vergelijking met 3 jaar geleden. De trainingsintensiteit is toegenomen naar een weekgemiddelde van 2 à 3 keer. Uit het onderzoek blijkt dat fysiek gezond blijven en conditieopbouw de belangrijkste motivatoren zijn om de frequentie van het aantal keren hardlopen per week te verhogen. Andere redenen om meer te gaan hardlopen zijn: (geestelijk) gezond blijven (68 procent), uitlaatklep (66 procent) en deelname aan een hardloopwedstrijd (41 procent). Sociale happening Hardlopen is veel meer een sociale happening aan het worden. Waar voorheen nog veel individueel werd getraind, geeft 59 procent van de respondenten aan momenteel samen te lopen, zoals bij atletiekverenigingen, in een loopgroep zoals bij ons of met vrienden, kennis, collega's en/ of familie. Bron: gezondheidsnet
24
LAATSTE TRAINING JOS VRANCKEN door Jacques In de Braek JAMMER, ECHT JAMMER. Deze woorden kwamen zondagavond in me op, toen ik kijkend naar het verslag van de City-Pier-City loop, mijn gedachten de vrije loop liet gaan. Niet dat ik er in Scheveningen niet bij was, maar wat er die morgen aan was vooraf gegaan. Het is voor een vereniging onbetaalbaar als je een aantal vrijwilligers tot je beschikking hebt die het verenigingshart op de juiste plaats hebben. En niet voor een korte periode, maar voor een langere tijd. Eén van zo’n vrijwilligers is Jos Vrancken. Nadat Jos zich in eerste instantie als hardloper had gemeld bij de Maasrunners, heeft hij sinds die tijd veel voor onze vereniging gedaan. Al heel snel trad hij als secretaris toe tot het bestuur, nam daarna heel wat jaartjes deel aan de organisatie van de Mescher Bergloop en werd assistent trainer. En in het bijzonder dat laatste bracht mij er toe dit verhaaltje te schrijven. Samen met zijn nieuwe partner heeft Jos een tijdje geleden besloten zijn huidige woonplaats Noorbeek in te ruilen voor een nieuw stekkie in Eys. Maar daardoor moest hij ons (de andere trainers) en het bestuur vertellen dat hij per 1 januari j.l. zijn functie als trainer helaas niet verder zou kunnen uitoefenen. Het bouwen van de nieuwe woning en de reisafstand waren een te grote belemmering om wekelijks enkele malen richting Gronsveld of Eijsden af te reizen. Na het vertrek van de Gulpen trainers opnieuw een trainer minder binnen de club. Vanuit het bestuur was het de bedoeling om Jos voor zijn vele verdiensten op de nieuwjaarsreceptie in het zonnetje te zetten, maar Jos had een beter idee. Als een soort afscheid wilde hij graag als trainer nog één keer een training leiden en daarvoor koos hij de omgeving van Noorbeek uit.
25
De datum werd op de verenigingsagenda geplaatst en op zondag 14 maart had hij een parcours uitgezet waar elke Maasrunner naar capaciteit een bepaalde afstand kon lopen. Zelf heeft hij daarna ook nog per e-mail alle Maasrunners uitgenodigd aan deze training deel te nemen. Nou realiseer ik me ook dat we het tegenwoordig allemaal DRUK, DRUK, DRUK hebben en dingen al ver van te voren afgesproken moeten worden. Maar enige flexibiliteit kan ook aangewend worden om impulsief iets te beslissen. Maar dat zat er die zondag helaas voor velen niet in. Begrijp me goed. Ik wil hier absoluut niet beweren dat alle afwezigen hier geen gegronde reden voor hadden. Maar dat slechts twaalf leden de weg naar Noorbeek gemaakt hadden, durf ik toch wel als minimale belangstelling beschouwen. Eén van de deelnemers meende dan ook zelfs iets van teleurstelling op het gezicht van Jos te hebben waargenomen. Van te voren had Jos het gehele parcours al met rood/witte linten afgezet en halverwege was zelfs een drankpost geregeld. Achteraf spraken de deelnemers aan de korte en lange afstand zeer lovend over het uitgezette parcours. Wel pittig, maar zeer afwisselend en vaak verrassend welke weggetjes gevolgd moesten worden. En dat paste geheel in de stijl die we van Jos als trainer gewend waren. De training werd gezamenlijk afgesloten met een kopje koffie en een stukje vlaai. Met een ferme handdruk van de heren en een zoen van de dames namen de deelnemers afscheid van Jos. JAMMER, ECHT JAMMER, zo ben ik mijn verhaal begonnen. Jammer voor Jos dat hij zo snel klaar was met handen schudden en zoenen. Jammer voor ons als Maasrunners dat Jos ons verlaat. Vanaf deze plaats namens mij een welgemeend
JOS, BEDANKT EN TOT ZIENS Jacques In de Braek.
26
TEKEN EN DE ZIEKTE VAN LYME
Bijna elke hardloper in het bos loopt de kans om er een op te lopen. Hoe voorkom je ze en wat moet je doen als je toch een tekenbeet hebt opgelopen? Teken zijn kleine spinachtige beestjes die vooral in bomen en struiken zitten. Ze variëren in grootte van een halve tot enkele millimeters. Ze worden zelden groter dan een centimeter. Teken zijn parasieten. Ze leven van bloed dat ze opzuigen bij mensen en dieren Sommige teken zijn besmet met een bacterie, die via een beet kan worden overgebracht op mensen. Op deze manier kan men de ziekte van Lyme (Lyme's disease) oplopen. De ziekte van Lyme komt in Nederland vaak voor. Gemiddeld 14 procent van de teken is besmet met Lyme. Uit een enquête van het RIVM uit 1994 bleek dat in dat jaar 33.000 Nederlanders hun huisarts bezochten vanwege een tekenbeet. Van hen kregen 6500 de ziekte van Lyme. In 2005 waren deze aantallen opgelopen tot 73.000 bezoekjes en 17.000 geconstateerde besmettingen De belangrijkste risicofactor op besmetting is de tijd die de teek op de huid doorbrengt. De teek moet meestal eerst een paar uur rondkruipen om een geschikte plek te vinden. Eenmaal genesteld begint hij zich vol bloed te zuigen. Dat duurt wel 24 tot 78 uur. Pas tegen het einde ervan worden, als de teek ze bij zich draagt, de ziekmakende bacteriën overgebracht. Als de teek binnen 24 uur wordt verwijderd, bestaat er dus nauwelijks gevaar voor besmetting, maar daarna wordt de kans op Lyme groter. Teken zitten meestal in lage vegetatie, zoals struiken en hoge grassen, en soms ook in bomen. Wel staat vast dat teken graag op plaatsen gaan zitten waar de huid zacht, vochtig en warm is.
27
Je kunt ze aantreffen achter de oren in de haren, tussen huidplooien, tussen tenen en vingers, in de knieholte, onder de elastiek van ondergoed of kousen, maar ook op andere plaatsen. Volgens Wageningse onderzoekers worden 41 procent van de tekenbeten opgelopen in het bos en 31 procent in de eigen tuin, dus ook bij het tuinieren loop je risico. Ook in duinen zijn veel teken te vinden. Tekenbeten komen het vaakst voor als het een beetje warm en vochtig is. Bij temperaturen onder de 5-10 graden Celsius zijn ze nauwelijks actief maar dat betekent niet dat ze er niet meer zijn! Het is dan ook raadzaam, als je een hond of kat hebt, deze het hele jaar rond tegen teken te beschermen. De meest riskante gebieden in Nederland zijn de Flevopolder, het Gooi, de regio Arnhem-Apeldoorn, Zeeland en Limburg. Vooral de Flevopolder is berucht: wandelaars die daar van de paden afwijken, kunnen soms meer dan 100 tekenbeten oplopen. In België is de kans op een tekenbeet het grootst in het oosten van Vlaanderen en Wallonië. Wijk nooit van de wandelpaden af en vermijd contact met struikgewas en hoog gras. Zorg ervoor dat alle lichaamsdelen bedekt zijn. Draag dus geen korte broek en korte mouwen. Stop in risicogebieden desnoods de broekspijpen in de sokken. Teken kunnen namelijk zelfs door de kleinste openingen naar binnen kruipen. Controleer 's avonds na verblijf in de natuur de huid op de aanwezigheid van teken. Zoals gezegd kunnen ze bijna overal zitten.
Hoe krijg je een teek weg? Wat je in ieder geval nóóit moet doen: de teek verdoven met alcohol, ether of andere middelen. Daardoor zou de teek kunnen braken en zijn ziektekiemen alsnog aan je overdragen. Ook niet veilig is de teek tussen duim en wijsvinger vast te pakken en omhoog te trekken. Zo kun je de teek platdrukken, met ook weer tot gevolg dat de bacteriën in je lichaam komen. Veel beter is om een speciale tekentang te gebruiken. Met de tang moet je de teek in zijn 'nek' vastpakken en net zolang ronddraaien totdat hij loslaat. Soms blijft de kop van de teek achter, zorg dat dit niet gebeurt want dat kan tot ontstekingen leiden. Ontsmet, zodra de teek is verwijderd, de plek met jodium of alcohol.
28
Wat is de ziekte van Lyme? Lyme is een plaatsje in de Amerikaanse staat Connecticut, waar in 1975 een epidemie uitbrak van gewrichtsaandoeningen. Na intensief onderzoek bleek de boosdoener een bacterie (Borrelia burgdorferi), die door teken werd overgedragen. De bacterie behoort tot de familie van de spirochaeten, die ook ziekten als syfilis en Weil veroorzaken. Spirochaeten kunnen zich verspreiden via bloed en lymfe. De symptomen van de ziekte van Lyme kunnen daardoor in het hele lichaam optreden. De ziekte van Lyme kan aandoeningen van gewrichten, huid, zenuwstelsel en hart veroorzaken. De ziekte kent drie opeenvolgende stadia. Eerste stadium: (dagen tot weken na de tekenbeet) Binnen drie weken na de tekenbeet ontstaat vaak een rode ringvormige plek, die geleidelijk groter wordt. De ring blijft maanden zichtbaar. Belangrijk: de ziekte van Lyme komt ook wel voor zonder deze rode ring. Tweede stadium: (weken tot maanden na de tekenbeet) Enkele weken tot enkele maanden na de tekenbeet kunnen aandoeningen van het zenuwstelsel, de gewrichten en het hart ontstaan. Dit kan leiden tot pijn in de armen of benen, hoofdpijn, dubbel zien en een aangezichtsverlamming, waardoor het ooglid niet meer sluit en de mondhoek hangt. Hartklachten zijn zeldzaam. Derde stadium: (maanden tot jaren na de tekenbeet) De neurologische verschijnselen en gewrichtsklachten worden chronisch. De huid van handen onderarmen, onderbenen en voeten kunnen donkerrood tot paars verkleuren. In zeldzame gevallen kan Lyme tot de dood leiden en men denkt tegenwoordig ook dat de ziekte van Lyme direct verband kan houden met plotselinge hartdood. Het is dus oppassen geblazen als je er eentje hebt opgelopen!
29
Frank van Wissen & Fabienne Husson Heiweg 6 6265 NL St. Geertruid 043 - 409 84 74
Wilhelminastraat 23 6245 AT Eijsden
30
INGEZONDEN WEDSTRIJDUITSLAGEN
Venloop, StNr
21 maart 2010
Naam
Woonplaats Onderdeel
Netto tijd
5594 Peter Gorissen
Maasrunners
Halve marathon
1:28:26
4218 Roland ten Haaf
Maasrunners
Halve marathon
1:31:01
5078 Werner Corvers
Maasrunners
Halve marathon
1:35:24
3838 Jenny ten Haaf
Maasrunners
Halve marathon
1:38:41
Georgette van den Halve Maasrunners Heuvel marathon
1:56:50
10024
7896 Roger Wijckmans
Maasrunners
Halve marathon
1:53:18
4720 Marcel Moermans
Maasrunners
Halve marathon
1:58:44
31
33e Treechloop Maastricht,
21 maart 2010
Naam
GJ
Woonplaats/Vereniging
Sandra Beurskens
Tijd
66
Maasrunners
52:16
Rob Habets
64
Maasrunners
53:35
Jacques Theunissen
49
Maasrunners
1:02:28
Gaston Duykers
61
Maasrunners
1:05:10
Blegny,
10 april 2010. 22ème Jogging des Vergers en Fleurs. Résultats de la course C Distance: 10.3 kms: Rob Habets
0:47:34
Enschede Marathon 2010 Marathon M.55 Resultaat gesorteerd o.b.v. bruto tijden Pl. Naam GJ Club/Plaats/Land Cat. # 1
Jo Schoonbroodt
1950 Maasrunners
Netto
Bruto
M.55 1003 (2:58:13) 2:58:15
Kijk voor de actuele wedstrijduitslagen op de site !!
32
CADEAUTIP: De hardlooptas: Een lichtgewicht rugzak voor lopers
Hij is elastisch, ademend en weegt vrijwel niets en plakt als het ware tegen je rug aan. Deze superhandige hardlooptas is door een groep studenten van de Hogeschool van Rotterdam zo ontworpen dat je nauwelijks voelt dat je bagage hebt. Zo kun je nog eens eenvoudig wat meenemen op je verschillende trainingsrondes en looptochten. De tas is bovendien erg veilig in het donker, want de reflecterende stroken zorgen voor voldoende zichtbaarheid. Hij heeft vier opbergvakken en een groter compartiment linksachter. Voor zit nog een klein vakje. Dat betekent voldoende ruimte voor sleutels, een gsm, portefeuille, bidon, t-shirt, regenjack, etenswaren of een muziekspeler. Met klittenband is de rugzak af te stellen voor lopers van elk postuur. Je kunt de hardlooptas in één keer over je hoofd aantrekken. Het elastisch materiaal rekt makkelijk mee. Door de hoge positie op de rug danst de hardlooptas niet op en neer. Te bestellen op: www.innovationofsportinggoods.com Dit is een Nederlandstalige site.
33
TIJD VOOR ONTSPANNING 10 kroegspreekwoorden!
1. De Morgenstond heeft een kater in de mond. 2. Als je hoort hoe het klokje thuis tikt, zit je niet in het café. 3. Wie een kuil graaft voor een ander krijgt dorst. 4. Als ma van huis is, komt het bier op tafel. 5. 1 biertje maakt nog geen dronkenschap. 6. Beter 1 biertje in je hand, dan tien op de grond. 7. De kater in de put vinden. 8. Waar gedronken wordt, vallen druppels. 9. 't Bier niet opdrinken voordat het getapt is. 10. Hoe meer biertjes hoe meer vreugd.
PROOST! 34
MUESLIBOL MET KAAS EN APPEL
Een uitstekende snack voor na de training! Voorbereiding: 5 min Bereidingstijd: 0 min Aantal porties: 1 Ingrediënten 1 mueslibol Boter of ander smeersel 1 el gemberjam of appelstroop (bijv. uit de Voerstreek) 1/4 stevige appel 1 plak gesneden kaas naar keuze, geitenkaas is ook erg lekker! Bereidingswijze: Snijd de mueslibol open en bestrijk de snijvlakken met boter en gemberjam of appelstroop. Snijd de appel in dunne schijfjes. Vouw de plak kaas dubbel en leg hem op de onderste helft van het broodje. Leg de plakjes appel erop en leg de bovenkant van de mueslibol erop
Eet smakelijk!
35
DE REDACTIE WENST JULLIE EEN FIJNE ZOMERVAKANTIE!
36
